4.11.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 317/1

---

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE, EURATOM) NR 1141/2014

z dnia 22 października 2014 r.

w sprawie statusu i finansowania europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 224,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (2),

uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego (3),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (4),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Art. 10 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) i art. 12 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej („Karta”) stanowią, że partie polityczne na poziomie europejskim przyczyniają się do kształtowania europejskiej świadomości politycznej i wyrażania woli obywateli Unii.

(2)

Art. 11 i 12 Karty stanowią, że prawo do swobodnego stowarzyszania się na wszystkich poziomach, na przykład w sprawach politycznych i obywatelskich, oraz prawo do wolności wypowiedzi, które obejmuje wolność posiadania poglądów oraz otrzymywania i przekazywania informacji i idei bez ingerencji władz publicznych i bez względu na granice państwowe, to podstawowe prawa każdego obywatela Unii.

(3)	Należy umożliwić obywatelom europejskim korzystanie z tych praw w celu pełnego udziału w życiu demokratycznym Unii.

(4)	Prawdziwie transnarodowe europejskie partie polityczne i powiązane z nimi europejskie fundacje polityczne mają do odegrania kluczową rolę w wyrażaniu opinii obywateli na poziomie europejskim poprzez zbliżanie polityki na poziomie krajowym i polityki na poziomie Unii.

(5)	Należy zachęcać europejskie partie polityczne i powiązane z nimi europejskie fundacje polityczne do wysiłków na rzecz ustanowienia bliskich powiązań między europejskim społeczeństwem obywatelskim a instytucjami Unii, zwłaszcza Parlamentem Europejskim, i wspierać je w takich wysiłkach.

(6)

Jak pokazują doświadczenia europejskich partii politycznych i powiązanych z nimi europejskich fundacji politycznych zdobyte podczas stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2004/2003 (5) wraz z rezolucją Parlamentu Europejskiego z dnia 6 kwietnia 2011 r. w sprawie stosowania rozporządzenia (WE) nr 2004/2003 (6), konieczne jest ulepszenie prawnych i finansowych ram działania europejskich partii politycznych i powiązanych z nimi europejskich fundacji politycznych, tak aby mogły one stać się bardziej widocznymi i skutecznymi uczestnikami wielopoziomowego systemu politycznego Unii.

(7)	W uznaniu misji powierzonej europejskim partiom politycznym na mocy TUE oraz w celu ułatwienia im działalności należy ustanowić specjalny europejski status prawny dla europejskich partii politycznych i powiązanych z nimi europejskich fundacji politycznych.

(8)

Należy ustanowić Urząd ds. Europejskich PartiiPolitycznych i Europejskich Fundacji Politycznych („Urząd”) do celów rejestracji, kontroli i nakładania kar w odniesieniu do europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych. Dla uzyskania europejskiego statusu prawnego, z którym wiąże się szereg praw i obowiązków, konieczna powinna być rejestracja. Dla uniknięcia wszelkiego ewentualnego konfliktu interesów Urząd powinien być niezależny.

(9)

Należy określić procedury, jakich europejskie partie polityczne i powiązane z nimi europejskie fundacje polityczne muszą dopełnić, aby otrzymać europejski status prawny na podstawie niniejszego rozporządzenia, oraz procedury i kryteria, jakich należy przestrzegać, podejmując decyzję o przyznaniu takiego europejskiego statusu prawnego. Konieczne jest także określenie procedur obowiązujących w przypadkach, gdy europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna zostaje pozbawiona swojego europejskiego statusu prawnego, traci go lub zrzeka się go.

(10)

Dla ułatwienia nadzoru nad podmiotami prawnymi, które będą podlegały zarówno prawu Unii, jak i prawu krajowemu, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w zakresie działania rejestru europejskich pratii poltycznych i europejskich fundacji politycznych (zwanego dalej „rejestrem”), którym ma zarządzać Urząd, zwłaszcza w zakresie informacji i dokumentów poświadczających ujętych w rejestrze. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(11)

W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieinu do przepisów dotyczących systemu nadawania numerów rejestrowych oraz udostępniania przez Urząd standardowych odpisów z rejestru osobom trzecim na żądanie. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (7).

(12)

Europejskie partie polityczne i powiązane z nimi europejskie fundacje polityczne, które pragną zostać uznane jako takie na poziomie Unii, w drodze uzyskania europejskiego statusu prawnego, i otrzymywać finansowanie publiczne z budżetu ogólnego Unii Europejskiej, powinny przestrzegać pewnych zasad i spełniać pewne warunki. Konieczne jest zwłaszcza, by europejskie partie polityczne i powiązane z nimi europejskie fundacje polityczne szanowały wartości, na których opiera się Unia, wymienione w art. 2 TUE.

(13)

Decyzje o usunięciu z rejestru europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej na podstawie nieprzestrzegania wartości, na których opiera się Unia, wymienionych w art. 2 TUE, należy podejmować tylko w razie wyraźnego i poważnego naruszenia tych wartości. Przy podejmowaniu decyzji o usunięciu z rejestru Urząd powinien w pełni przestrzegać postanowień Karty.

(14)

Statuty europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych powinny zawierać szereg podstawowych uregulowań. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość nakładania dodatkowych wymogów dla statutów europejskich partii i fundacji politycznych, które utworzyły siedzibę na ich terytorium, pod warunkiem że te dodatkowe wymogi są spójne z niniejszym rozporządzeniem.

(15)

Urząd powinien regularnie sprawdzać, czy warunki i wymogi w zakresie rejestracji europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych są nadal spełnione. Decyzje dotyczące poszanowania wartości, na których opiera się Unia, wymienionych w art. 2 TUE, powinny być podejmowane wyłącznie zgodnie ze specjalnie ustanowioną w tym celu procedurą oraz po konsultacjach z komitetem niezależnych wybitnych osobistości.

(16)	Urząd jest organem Unii w rozumieniu art. 263 TFUE.

(17)	Należy zagwarantować niezależność i przejrzystość komitetu niezależnych wybitnych osobistości.

(18)

Europejski status prawny przyznany europejskim partiom politycznym i powiązanym z nimi europejskim fundacjom politycznym powinien wyposażyć je w pełną zdolność prawną i sprawić, że będą uznawane we wszystkich państwach członkowskich. Zdolność prawna i uznawanie we wszystkich państwach członkowskich nie uprawniają ich do zgłaszania kandydatów w wyborach krajowych lub w wyborach do Parlamentu Europejskiego ani do udziału w kampaniach referendalnych. Wszelkie uprawnienia tego rodzaju lub podobne pozostają w kompetencji państw członkowskich.

(19)

Działalność europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych powinna podlegać niniejszemu rozporządzeniu, zaś w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozporządzeniu – odpowiednim przepisom prawa krajowego w państwach członkowskich. Prawny status europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej powinien podlegać niniejszemu rozporządzeniu oraz odpowiednim przepisom prawa krajowego w państwie członkowskim jej siedziby („państwo członkowskie siedziby”). Państwo członkowskie siedziby może powinno mieć możliwość określenia ex ante prawa właściwego lub pozostawienia wyboru europejskim partiom politycznym i europejskim fundacjom politycznym. Państwo członkowskie siedziby powinno także mieć możliwość nałożenia innych lub dodatkowych wymogów w stosunku do wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu, w tym wprowadzenia przepisów o rejestracji i włączeniu europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych jako takich do krajowych systemów administracji i kontroli, a także o ich organizacji i statutach, m.in. o odpowiedzialności, pod warunkiem że takie przepisy są zgodne z niniejszym rozporządzeniem.

(20)

Jako kluczowy element posiadania europejskiego statusu prawnego europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne powinny być wyposażone w osobowość prawną. Nabycie europejskiej osobowości prawnej powinno podlegać wymogom i procedurom mającym na celu ochronę interesów państwa członkowskiego siedziby, podmiotu ubiegającego się o uzyskanie europejskiego statusu prawnego („wnioskodawca”) i wszelkich zainteresowanych osób trzecich. W szczególności wszelka istniejąca uprzednio na poziomie krajowym osobowość prawna powinna zostać przekształcona w europejską osobowość prawną, zaś wszelkie indywidualne prawa i obowiązki poprzedniej krajowej osoby prawnej powinny zostać przeniesione na nową, europejską osobę prawną. Ponadto w celu ułatwienia ciągłości działalności należy ustanowić gwarancje zabopiegające stosowaniu przez dane państwo członkowskie warunków uniemożliwiających takie przekształcenie. Państwo członkowskie siedziby powinno mieć możliwość określenia szczegółowo rodzajów krajowych osób prawnych, które można przekształcić w europejskie osoby prawne, oraz odmówienia zgody na uzyskanie europejskiej osobowości prawnej na mocy niniejszego rozporządzenia, dopóki nie zostaną udzielone odpowiednie gwarancje, w szczególności dotyczące legalności statutu wnioskodawcy w świetle prawa tego państwa członkowskiego lub ochrony wierzycieli lub podmiotów innych praw dotyczących wszelkiej istniejącej uprzednio krajowej osoby prawnej.

(21)

Wygaśnięcie europejskiej osobowości prawnej powinno podlegać wymogom i procedurom mającym na celu ochronę interesów Unii, państwa członkowskiego siedziby, europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej oraz wszelkich zainteresowanych osób trzecich. W szczególności jeżeli europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna uzyska osobowość prawną na mocy prawa państwa członkowskiego siedziby, powinno być to uznane za przekształcenie europejskiej osobowości prawnej, zaś wszelkie indywidualne prawa i obowiązki poprzedniej europejskiej osoby prawnej powinny zostać przeniesione na krajową osobę prawną. Ponadto w celu ułatwienia ciągłości działalności należy wprowadzić gwarancje zapobiegające stosowaniu przez dane państwo członkowsie warunków uniemożliwiających takie przekształcenie. Jeżeli europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna nie uzyska osobowości prawnej w państwie członkowskim siedziby, powinna zostać rozwiązana zgodnie z prawem tego państwa członkowskiego i z warunkiem zastrzegającym nieprowadzenie przez nią działań nastawionych na zysk. Urząd i urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego powinni móc uzgodnić z danym państwem członkowskim szczegółowe zasady wygaśnięcia europejskiej osobowości prawnej, zwłaszcza dla zapewnienia zwrotu funduszy otrzymanych z budżetu ogólnego Unii Europejskiej i zapłaty wszelkich kar finansowych.

(22)

Jeżeli europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna poważnie narusza odpowiednie przepisy krajowe oraz jeżeli sprawa ta odnosi się do kwestii poszanowania wartości, na których opiera się Unia, wywienionych w art. 2 TUE, na wniosek danego państwa członkowskiego Urząd powinien postanowić o zastosowaniu procedur przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu. Ponadto na wniosek państwa członkowskiego siedziby Urząd powinien postanowić o usunięciu z rejestru europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej, która poważnie naruszyła odpowiednie przepisy krajowe w sprawach innego rodzaju.

(23)

Do finansowania z budżetu ogólnego Unii Europejskiej powinny kwalifikować się jedynie europejskie partie polityczne i powiązane z nimi europejskie fundacje polityczne, które zostały za takie uznane i otrzymały europejski status prawny. Należy zapewnić, aby warunki uzyskania statusu europejskiej partii politycznej nie były zbyt rygorystyczne, ale mogły być bez przeszkód spełniane przez zorganizowane i poważne transnarodowe sojusze partii politycznych lub osób fizycznych, lub obu tych struktur, a równocześnie należy przyjąć wyważone kryteria przydziału ograniczonych zasobów z budżetu ogólnego Unii Europejskiej, które to kryteria obiektywnie oddają europejskie ambicje oraz rzeczywiste wsparcie wyborcze europejskich partii politycznych. Najlepszym wyznacznikiem tych kryteriów są wyniki wyborów do Parlamentu Europejskiego, do udziału w których europejskie partie polityczne lub ich członkowie są zobowiązani na mocy niniejszego rozporządzenia, dostarczające jednoznacznych informacji co do uznania wyborczego, jakim cieszy się dana europejska partia polityczna. Powinny one odzwierciedlać rolę Parlamentu Europejskiego jako instytucji bezpośrednio reprezentującej obywateli Unii, powierzoną mu w art. 10 ust. 2 TUE, oraz cel europejskich partii politycznych, jakim jest pełen udział w demokratycznym życiu Unii i stanie się aktywnymi uczestnikami europejskiej demokracji przedstawicielskiej, w celu skutecznego wyrażania poglądów, opinii i woli politycznej obywateli Unii. Kwalifikowalność do ubiegania się o finansowanie z budżetu ogólnego Unii Europejskiej należy zatem ograniczyć do europejskich partii politycznych, które są reprezentowane w Parlamencie Europejskim przez przynajmniej jednego z ich członków, oraz do europejskich fundacji politycznych, które ubiegają się o finansowanie za pośrednictwem europejskiej partii politycznej reprezentowanej w Parlamencie Europejskim przez przynajmniej jednego z jej członków.

(24)

Aby zwiększyć przejrzystość finansowania europejskich partii politycznych oraz uniknąć potencjalnego naruszenia zasad finansowania, członek Parlamentu Europejskiego powinien, jedynie do celów finansowania, być uznawany za członka tylko jednej europejskiej partii politycznej, która, w stosownych przypadkach, powinna być partią, z którą jego krajowa lub regionalna partia polityczna jest powiązana w dniu, w którym upływa ostateczny termin składania wniosków o finansowanie.

(25)

Należy określić procedury, jakich europejskie partie polityczne i powiązane z nimi europejskie fundacje polityczne muszą dopełnić, ubiegając się o finansowanie z budżetu ogólnego Unii Europejskiej, oraz procedury, kryteria i zasady, jakich należy przestrzegać, podejmując decyzję o przyznaniu takiego finansowania.

(26)

Aby zwiększyć niezależność, rozliczalność i odpowiedzialność europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych, należy zakazać niektórych rodzajów darowizn i wkładów ze źródeł innych niż budżet ogólny Unii Europejskiej lub obłożyć je ograniczeniami. Wszelkie ograniczenia swobody przepływu kapitału, które mogą wiązać się z takimi ograniczeniami, są uzasadnione względami porządku publicznego i bezwzględnie konieczne do osiągnięcia tych celów.

(27)	Europejskie partie polityczne powinny być w stanie finansować kampanie prowadzone w kontekście wyborów do Parlamentu Europejskiego, a finansowanie i ograniczanie wydatków wyborczych partii i kandydatów w takich wyborach powinny regulować przepisy obowiązujące w każdym państwie członkowskim.

(28)

Europejskie partie polityczne nie powinny finansować, bezpośrednio ani pośrednio, innych partii politycznych, a zwłaszcza partii lub kandydatów krajowych. Europejskie fundacje polityczne nie powinny finansować, bezpośrednio ani pośrednio, europejskich lub krajowych partii politycznych lub kandydatów. Ponadto europejskie partie polityczne i powiązane z nimi europejskie fundacje polityczne nie powinny finansować kampanii referendalnych. Powyższe zasady odzwierciedlają założenia deklaracji nr 11 dotyczącej art. 191 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, załączonej do Aktu końcowego traktatu z Nicei.

(29)

Należy określić specyficzne zasady i procedury podziału środków dostępnych co roku z budżetu ogólnego Unii Europejskiej, uwzględniając z jednej strony liczbę beneficjentów, a z drugiej strony liczbę wybranych do Parlamentu Europejskiego członków każdej europejskiej partii politycznej będącej beneficjentem oraz, co za tym idzie – odnośnej powiązanej z nią europejskiej fundacji politycznej. Zasady te powinny przewidywać pełną przejrzystość, księgowość, audyty i kontrolę finansową europejskich partii politycznych i powiązanych z nimi europejskich fundacji politycznych, jak również nakładanie proporcjonalnych kar, w tym za naruszenie przez europejską partię polityczną lub europejską fundację polityczną wartości, na których opiera się Unia, wymienionych w art. 2 TUE.

(30)

Dla zapewnienia przestrzegania ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu obowiązków dotyczących finansowania i wydatków europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych oraz w odniesieniu do innych spraw niezbędne jest ustanowienie skutecznych mechanizmów kontroli. W tym celu Urząd, urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego i państwa członkowskie powinni współpracować i wymieniać wszystkie niezbędne informacje. Należy również zachęcać organy państw członkowskich do wzajemnej współpracy, żeby zapewnić skuteczną i wydajną kontrolę zobowiązań wynikających z odpowiednich przepisów krajowych.

(31)

Konieczne jest wprowadzenie jasnego, solidnego i odstraszającego systemu kar, tak by zapewnić skuteczne, proporcjonalne i jednolite przestrzeganie obowiązków dotyczących działalności europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych. Taki system powinien także przestrzegać zasady ne bis in idem, zgodnie z którą nie wolno nakładać kar dwukrotnie za to samo naruszenie. Konieczne jest również określenie odpowiednich ról Urzędu i urzędnika zatwierdzającego Parlamentu Europejskiego w zakresie kontroli i weryfikacji zgodności z niniejszym rozporządzeniem oraz mechanizmów ich współpracy z organami państw członkowskich.

(32)

Aby przyczynić się do zwiększania europejskiej świadomości politycznej obywateli i propagować przejrzystość europejskiego procesu wyborczego, europejskie partie polityczne mogą informować obywateli w trakcie wyborów do Parlamentu Europejskiego o powiązaniach, jakie łączą je z krajowymi partiami politycznymi i kandydatami.

(33)

Ze względów przejrzystości oraz aby wzmocnić kontrolę i odpowiedzialność demokratyczną europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych, należy publikować informacje uważane za istotne dla interesu publicznego, zwłaszcza dotyczące ich statutów, członkostwa, sprawozdań finansowych, darczyńców i darowizn, wkładów i dotacji otrzymanych z budżetu ogólnego Unii Europejskiej, jak również informacje dotyczące decyzji podjętych przez Urząd i urzędnika zatwierdzającego Parlamentu Europejskiego w sprawie rejestracji, finansowania i kar. Stworzenie ram regulacyjnych gwarantujących, że informacje te są publicznie dostępne, jest najbardziej skutecznym sposobem propagowania równych szans i uczciwej konkurencji między siłami politycznymi, a także utrzymywania otwartych, przejrzystych i demokratycznych procedur legislacyjnych i wyborczych, co powoduje z kolei wzrost zaufania obywateli i wyborców do europejskiej demokracji przedstawicielskiej, a bardziej ogólnie, zapobiega korupcji i nadużyciom władzy.

(34)

Zgodnie z zasadą proporcjonalności wymóg publikacji tożsamości darczyńców będących osobami fizycznymi nie powinien mieć zastosowania do darowizn nieprzekraczających 1 500 EUR rocznie i na darczyńcę. Ponadto, taki wymóg nie powinien mieć zastosowania do darowizn, których kwota w tym samym roku jest wyższa niż 1 500 EUR, ale nie przekracza 3 000 EUR, chyba że darczyńca wyraził uprzednio pisemną zgodę na publikację. Te progi stwarzają odpowiednią równowagę między podstawowym prawem do ochrony danych osobowych z jednej strony oraz uzasadnionym interesem publicznym dotyczącym przejrzystości finansowania europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych z drugiej, zgodnie z międzynarodowymi zaleceniami w sprawie zapobiegania korupcji w finansowaniu partii i fundacji politycznych. Ujawnianie darowizn w kwocie przekraczającej 3 000 EUR rocznie i na darczyńcę powinno umożliwić skuteczny nadzór publiczny i kontrolę nad stosunkami między darczyńcami i europejskimi partiami politycznymi. Także zgodnie z zasadą proporcjonalności, informacje o darowiznach powinny być publikowane co roku, z wyjątkiem okresu kampanii wyborczych do Parlamentu Europejskiego lub darowizn, których wartość przekracza 12 000 EUR, w których to przypadkach publikacja powinna nastąpić niezwłocznie.

(35)

Niniejsze rozporządzenie respektuje prawa podstawowe i jest zgodne z zasadami zawartymi w Karcie, w szczególności jej art. 7 i 8, które stanowią, że każdy ma prawo do poszanowania życia prywatnego oraz do ochrony danych osobowych, które go dotyczą; niniejsze rozporządzenie musi być wprowadzane w życie przy pełnym poszanowaniu tych praw i zasad.

(36)	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady(WE) nr 45/2001 (8) ma zastosowanie do przetwarzania danych osobowych prowadzonego przez Urząd, Parlament Europejski i komitet niezależnych wybitnych osobistości na mocy niniejszego rozporządzenia.

(37)	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady95/46/WE (9) ma zastosowanie do przetwarzania danych osobowych prowadzonego na mocy niniejszego rozporządzenia.

(38)

Ze względów pewności prawnej właściwe jest sprecyzowanie, że Urząd, Parlament Europejski, europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne, organy krajowe odpowiedzialne za sprawowanie kontroli nad aspektami związanymi z finansowaniem europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych oraz wszelkie inne właściwe osoby trzecie, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu lub które są w nim przewidziane, są administratorami danych w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 45/2001 lub dyrektywy 95/46/WE. Konieczne jest także określenie maksymalnego okresu, przez jaki mogą oni przechowywać dane osobowe gromadzone w celu zagwarantowania legalności, prawidłowości i przejrzystości finansowania europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych oraz składu europejskich partii politycznych. Działając w charakterze administratorów danych, Urząd, Parlament Europejski, europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne, właściwe organy krajowe oraz właściwe osoby trzecie muszą podejmować wszelkie stosowne środki w celu wypełnienia obowiązków nałożonych rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 i dyrektywą 95/46/WE, w szczególności związanych z legalnością przetwarzania, bezpieczeństwem działań dotyczących przetwarzania, udostępnianiem informacji oraz prawem osób, których dane dotyczą, do dostępu do swoich danych osobowych oraz do wnoszenia do nich poprawek i usunięcia ich.

(39)

Rozdział III dyrektywy 95/46/WE dotyczący środków sądowych, odpowiedzialności i sankcji ma zastosowanie do przetwarzania danych prowadzonego na mocy niniejszego rozporządzenia. Właściwe organy krajowe oraz właściwe osoby trzecie powinny ponosić odpowiedzialność zgodnie ze stosownymi przepisami prawa krajowego za wszelkie szkody, które spowodują. Ponadto państwa członkowskie powinny zapewnić, aby właściwe organy krajowe oraz właściwe osoby trzecie podlegały odpowiednim karom za naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia.

(40)	Pomoc techniczna, jakiej Parlament Europejski udziela europejskim partiom politycznym, powinna opierać się na zasadzie równego traktowania, powinna być fakturowana i otrzymywana powinna być za nią zapłata oraz powinna być ona przedmiotem regularnych sprawozdań publicznych.

(41)	Kluczowe informacje na temat stosowania niniejszego rozporządzenia powinny być dostępne publicznie na specjalnej stronie internetowej.

(42)

Kontrola sądowa sprawowana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej pomoże zapewnić odpowiednie stosowanie niniejszego rozporządzenia. Należy również przyjąć przepisy umożliwiające europejskim partiom politycznym lub europejskim fundacjom politycznym zgłoszenie uwag oraz podjęcie działań naprawczych, zanim zostanie na nie nałożona kara.

(43)	Państwa członkowskie powinny zapewnić obowiązywanie przepisów krajowych sprzyjających skutecznemu stosowaniu niniejszego rozporządzenia.

(44)	Państwom członkowskim należy dać czas wystarczający na przyjęcie przepisów zapewniających sprawne i skuteczne stosowanie niniejszego rozporządzenia. Należy zatem przewidzieć okres przejściowy między wejściem w życie niniejszego rozporządzenia i rozpoczęciem jego stosowania.

(45)	Przeprowadzono konsultacje z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię (10).

(46)	Ze względu na konieczność istotnych zmian i uzupełnień w zasadach i procedurach obecnie obowiązujących względem partii politycznych i fundacji politycznych na szczeblu Unii, należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 2004/2003,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia warunki regulujące status i zasady finansowania partii politycznych na poziomie europejskim („europejskie partie polityczne”) oraz fundacji politycznych na poziomie europejskim („europejskie fundacje polityczne”).

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

1)	„partia polityczna” oznacza stowarzyszenie obywateli: — które realizuje cele polityczne; oraz — które jest uznane przez porządek prawny przynajmniej jednego państwa członkowskiego lub ustanowione zgodnie z porządkiem prawnym przynajmniej jednego państwa członkowskiego;

2)	„sojusz polityczny” oznacza ustrukturyzowaną współpracę partii politycznych lub obywateli;

3)	„europejska partia polityczna” oznacza sojusz polityczny realizujący cele polityczne i zarejestrowany w Urzędzie ds. Europejskich Partii Politycznych i Europejskich Fundacji Politycznych, ustanowionym w art. 6, zgodnie z warunkami i procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu;

4)

„europejska fundacja polityczna” oznacza podmiot formalnie powiązany z europejską partią polityczną, który jest zarejestrowany w Urzędzie zgodnie z warunkami i procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu i którego działalność, wpisująca się w cele i podstawowe wartości Unii, wspiera i uzupełnia cele europejskiej partii politycznej poprzez realizację jednego lub kilku następujących zadań: a) obserwację, analizę i udział w debacie poświęconej kwestiom z zakresu europejskiej polityki publicznej oraz procesu integracji europejskiej; b) opracowywanie działań związanych z kwestiami z zakresu europejskiej polityki publicznej, takich jak organizacja i pomoc w organizacji poświęconych tym kwestiom seminariów, szkoleń, konferencji i badań, gromadzących zainteresowane pomioty, w tym organizacje młodzieżowe i innych przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego; c) rozwój współpracy w celu upowszechniania demokracji, w tym w państwach trzecich; d) spełnianie roli forum współpracy na poziomie europejskim dla krajowych fundacji politycznych, przedstawicieli środowisk akademickich i innych podmiotów;

5)	„parlament regionalny” lub „zgromadzenie regionalne” oznacza organ, którego członkowie sprawują regionalny mandat wyborczy albo odpowiadają politycznie przed wybranym zgromadzeniem;

6)	„finansowanie z budżetu ogólnego Unii Europejskiej” oznacza dotację przyznaną zgodnie z tytułem VI części pierwszej, lub wkład przyznany zgodnie z częścią drugą tytuł VIII rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (11) („rozporządzenie finansowe”);

7)

„darowizna” oznacza wszelkie przekazane środki pieniężne, wszelkie darowizny rzeczowe, wszelkie towary przekazywane poniżej wartości rynkowej, usługi (w tym pożyczki) lub prace świadczone poniżej wartości rynkowej, czy wszelkie inne transakcje, które stanowią korzyść ekonomiczną dla danej europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej, z wyjątkiem wkładów od członków i zwykłej działalności politycznej realizowanej na zasadzie dobrowolności przez osoby fizyczne;

8)

„wkład od członków” oznacza wszelką płatność w gotówce, w tym składki członkowskie, lub wkłady rzeczowe, lub wszelkie towary przekazywane poniżej wartości rynkowej, usługi (w tym pożyczki) lub prace świadczone poniżej wartości rynkowej, czy wszelkie inne transakcje, które stanowią korzyść ekonomiczną dla danej europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej, jeżeli przekazywane są tej europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej przez jednego z jej członków, z wyjątkiem zwykłej działalności politycznej realizowanej na zasadzie dobrowolności przez poszczególnych członków;

9)	„budżet roczny” do celów art. 20 i 27 oznacza całkowitą kwotę wydatków w danym roku ujętą w rocznych sprawozdaniach finansowych danej europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej;

10)

„krajowy punkt kontaktowy” oznacza jeden z punktów łącznikowych ds. związanych z centralną bazą danych o wykluczeniach, o której mowa w art. 108 rozporządzenia finansowego i w art. 144 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1268/2012 (12), lub inną osobę lub osoby wyznaczone specjalnie przez właściwe organy w państwach członkowskich do celów wymiany informacji o stosowaniu niniejszego rozporządzenia;

11)	„siedziba” oznacza miejsce, w którym europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna ma swoją centralną administrację;

12)	„zbieżne naruszenia” oznaczają dwa naruszenia lub większą liczbę naruszeń popełnionych w ramach tego samego czynu bezprawnego;

13)	„ponowne naruszenie” oznacza naruszenie popełnione w ciągu pięciu lat od nałożenia na sprawcę kary za ten sam rodzaj naruszenia.

ROZDZIAŁ II

STATUS EUROPEJSKICH PARTII POLITYCZNYCH I EUROPEJSKICH FUNDACJI POLITYCZNYCH

Artykuł 3

Warunki rejestracji

1.   Sojusz polityczny może ubiegać się o rejestrację jako europejska partia polityczna, o ile spełnia następujące warunki:

a)	jego siedziba znajduje się w państwie członkowskim wskazanym w jego statucie;

b)

sam jako taki lub jego członkowie są reprezentowani w co najmniej jednej czwartej państw członkowskich lub przez członków Parlamentu Europejskiego, parlamentów narodowych, parlamentów regionalnych lub zgromadzeń regionalnych, lub sam jako taki lub jego partie członkowskie otrzymali, w co najmniej jednej czwartej państw członkowskich, co najmniej trzy procent głosów oddanych w każdym z tych państw członkowskich podczas ostatnich wyborów do Parlamentu Europejskiego;

c)

przestrzega, w szczególności w swoim programie i swoich działaniach, wartości, na których opiera się Unia, wymienionych w art. 2 TUE, mianowicie poszanowania godności ludzkiej, wolności, demokracji, równości, praworządności oraz poszanowania praw człowieka, w tym praw osób należących do mniejszości;

d)	sam jako taki lub jego członkowie uczestniczyli w wyborach do Parlamentu Europejskiego lub publicznie wyrazili zamiar uczestniczenia w następnych wyborach do Parlamentu Europejskiego; oraz

e)	nie prowadzi działań nastawionych na zysk.

2.   Wnioskodawca może ubiegać się o rejestrację jako europejska fundacja polityczna, o ile spełnia następujące warunki:

a)	jest powiązany z europejską partią polityczną zarejestrowaną zgodnie z warunkami i procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu;

b)	jego siedziba znajduje się w państwie członkowskim wskazanym w jego statucie;

c)

przestrzega, w szczególności w swoim programie i swoich działaniach, wartości, na których opiera się Unia, wymienionych w art. 2 TUE, mianowicie poszanowania godności ludzkiej, wolności, demokracji, równości, praworządności oraz poszanowania praw człowieka, w tym praw osób należących do mniejszości;

d)	jego cele uzupełniają cele europejskiej partii politycznej, z którą jest formalnie powiązany;

e)	jego organ zarządzający tworzą członkowie pochodzący z co najmniej jednej czwartej państw członkowskich; oraz

f)	nie prowadzi działań nastawionych na zysk.

3.   Europejska partia polityczna może mieć tylko jedną formalnie z nią powiązaną europejską fundację polityczną. Każda europejska partia polityczna i powiązana europejska fundacja polityczna zapewniają rozdział między ich odpowienimi strukturami bieżącego zarządzania i kierownictwa a rachunkami finansowymi.

Artykuł 4

Zarządzanie w europejskich partii politycznych

1.   Statut europejskiej partii politycznej musi być zgodny z obowiązującym prawem państwa członkowskiego, w którym ma ona siedzibę, i zawierać przepisy obejmujące co najmniej następujące elementy:

a)	jej nazwę i logo, które muszą wyraźnie różnić się od nazw i loga już istniejących europejskich partii politycznych lub europejskich fundacji politycznych;

b)	adres jej siedziby;

c)	program polityczny, w którym określono jej cele i zadania;

d)	oświadczenie, że partia nie prowadzi działań nastawionych na zysk, zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. e);

e)	w stosownych przypadkach – nazwę powiązanej z partią fundacji politycznej oraz opis łączącego je formalnego związku;

f)	jej organizację administracyjną i finansową oraz procedury w tym zakresie, z wyszczególnieniem organów i biur posiadających uprawnienia dotyczące administracyjnej, finansowej i prawnej reprezentacji oraz zasady sporządzania, zatwierdzania i weryfikacji rocznych sprawozdań finansowych; oraz

g)	wewnętrzną procedurę stosowaną na wypadek dobrowolnego rozwiązania jako europejskiej partii politycznej.

2.   Statut europejskiej partii politycznej musi zawierać przepisy regulujące wewnątrzpartyjną organizację, w tym co najmniej następujące elementy:

a)	szczegółowe zasady przyjmowania, występowania i wykluczania jej członków; do statutu dołączony zostaje wykaz partii członkowskich;

b)	prawa i obowiązki odpowiadające poszczególnym typom członkostwa oraz odnośne prawa głosu;

c)	uprawnienia, zadania i skład jej organów zarządzających, kryteria wyboru kandydatów do każdego organu oraz szczegółowe zasady ich powoływania i odwoływania;

d)	wewnętrzne procedury decyzyjne, w szczególności procedury głosowania i wymogi dotyczące kworum;

e)	jej podejście do kwestii przejrzystości, w szczególności w odniesieniu do prowadzenia ksiąg, rachunków i darowizn, prywatności i ochrony danych osobowych; oraz

f)	wewnętrzną procedurę dokonywania zmian jej statutu.

3.   Państwo członkowskie siedziby może nałożyć dodatkowe wymogi w odniesieniu do statutu, pod warunkiem że będą one zgodne z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 5

Zarządzanie w europejskich fundacjach politycznych

1.   Statut europejskiej fundacji politycznej musi być zgodny z obowiązującym prawem państwa członkowskiego, w którym ma ona siedzibę, i zawierać przepisy obejmujące co najmniej następujące elementy:

a)	jej nazwę i logo, które muszą wyraźnie różnić się od nazw i loga już istniejących europejskich partii politycznych lub europejskich fundacji politycznych;

b)	adres jej siedziby;

c)	opis jej celów i zadań, które muszą być zgodne z zadaniami wymienionymi w art. 2 pkt 4;

d)	oświadczenie, że partia nie prowadzi działań nastawionych na zysk, zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. f);

e)	nazwę europejskiej partii politycznej, z którą jest ona bezpośrednio powiązana, oraz opis łączącego je formalnego związku;

f)	wykaz jej organów wraz z uprawnieniami, zadaniami i składem każdego z nich oraz zasady powoływania i odwoływania członków tych organów i osób zarządzających tymi organami;

g)	jej organizację administracyjną i finansową oraz procedury w tym zakresie, z wyszczególnieniem organów i biur posiadających uprawnienia dotyczące administracyjnej, finansowej i prawnej reprezentacji oraz zasady sporządzania, zatwierdzania i weryfikacji rocznych sprawozdań finansowych;

h)	wewnętrzną procedurę dokonywania zmian jej statutu; oraz

i)	wewnętrzną procedurę stosowaną na wypadek dobrowolnego rozwiązania jako europejskiej fundacji politycznej.

2.   Państwo członkowskie siedziby może nałożyć dodatkowe wymogi w odniesieniu do statutu, pod warunkiem że będą one zgodne z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 6

Urząd ds. Europejskich Partii Politycznych i Europejskich Fundacji Politycznych

1.   Ustanawia się Urząd ds. Europejskich Partii Politycznych i Europejskich Fundacji Politycznych („Urząd”) do celów rejestracji, kontroli i nakładania kar w odniesieniu do europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

2.   Urząd posiada osobowość prawną. Jest on niezależny i wykonuje swe zadania przy zachowaniu pełnej zgodności z niniejszym rozporządzeniem.

Urząd podejmuje decyzje o rejestracji i usunięciu z rejestru europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych zgodnie z procedurami i warunkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. Ponadto Urząd regularnie sprawdza, czy nadal spełnione są warunki rejestracji określone w art. 3 i czy zarejestrowane europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne przestrzegają nadal przepisów o zarządzaniu ustanowionych zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. a), b), d)–f) i art. 5 ust. 1 lit. a)–e) i g).

W swoich decyzjach Urząd w pełni uwzględnia podstawowe prawo swobody stowarzyszeń oraz potrzebę zapewnienia pluralizmu partii politycznych w Europie.

Urząd jest reprezentowany przez swojego dyrektora, który podejmuje wszelkie decyzje Urzędu w jego imieniu.

3.   Dyrektora Urzędu mianują za wspólną zgodą Parlament Europejski, Rada i Komisja (zwane łącznie „instytucją powołującą”) na pięcioletnią, nieodnawialną kadencję na podstawie propozycji zgłoszonych przez komisję selekcyjną, w której skład wchodzą sekretarze generalni tych instytucji, w wyniku otwartego wezwania do zgłaszania kandydatur.

Dyrektora Urzędu wybiera się na podstawie jego kwalifikacji osobistych i zawodowych. Dyrektor nie może być członkiem Parlamentu Europejskiego, nie może sprawować żadnego mandatu wyborczego ani być obecnym lub byłym pracownikiem europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej. Wybrany dyrektor nie może znajdować się w sytuacji konfliktu interesów między jego obowiązkami jako dyrektora Urzędu a innymi oficjalnymi obowiązkami, w szczególności w odniesieniu do stosowania przepisów niniejszego rozporządzenia.

Wakat powstały w wyniku rezygnacji, przejścia na emeryturę, dymisji lub śmierci obsadza się zgodnie z tą samą procedurą.

W razie zwykłego zastąpienia lub dobrowolnej rezygnacji dyrektor nadal sprawuje obowiązki do chwili objęcia obowiązków przez następcę.

Jeżeli dyrektor Urzędu przestaje spełniać warunki wymagane do wykonywania jego obowiązków, co najmniej dwie z trzech instytucji, o których mowa w akapicie pierwszym, mogą go zgodnie zdymisjonować na podstawie sprawozdania sporządzonego przez komisję selekcyjną, o której mowa w akapicie pierwszym, z własnej inicjatywy lub na wniosek którejkolwiek z tych trzech instytucji.

Dyrektor Urzędu jest niezależny w wykonywaniu swoich obowiązków. Działając w imieniu Urzędu, dyrektor nie może zwracać się o instrukcje do jakiejkolwiek instytucji, rządu lub innego organu, urzędu czy agencji ani takich instrukcji od nich przyjmować. Dyrektor Urzędu powstrzymuje się od wszelkich czynności niezgodnych z charakterem pełnionych przez niego obowiązków.

Parlament Europejski, Rada i Komisja wykonują wspólnie wobec dyrektora kompetencje powierzone instytucji powołującej przez regulamin pracowniczy urzędników (i warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej) ustanowione rozporządzeniem Rady (EWG, Euratom, EWWiS)nr 259/68 (13). Z zastrzeżeniem decyzji o mianowaniu i dymisji te trzy instytucje mogą uzgodnić, że powierzą wykonywanie niektórych lub wszystkich pozostałych kompetencji przyznanych instytucji powołującej jednej z nich.

Instytucja powołująca może nałożyć na dyrektora inne zadania, pod warunkiem że takie zadania nie są sprzeczne z obciążeniem pracą wynikającym z obowiązków dyrektora Urzędu oraz nie powodują konfliktu interesów ani nie podważają pełnej niezależności dyrektora.

4.   Urząd znajduje się fizycznie w Parlamencie Europejskim, który udostępnia Urzędowi wszelkie niezbędne pomieszczenia biurowe i wyposażenie służące wsparciu administracyjnemu.

5.   Dyrektor Urzędu jest wspomagany przez pracowników jednej lub większej liczby instytucji Unii. Pracując w Urzędzie, tacy pracownicy działają pod wyłącznym zwierzchnictwem dyrektora Urzędu.

Wybór pracowników nie może powodować konfliktu interesów między ich obowiązkami wykonywanymi w Urzędzie a wszelkimi innymi oficjalnymi obowiązkami, zaś pracownicy powstrzymują się od wszelkich czynności niezgodnych z charakterem ich obowiązków.

6.   Urząd zawiera z Parlamentem Europejskim oraz w razie potrzeby z innymi instytucjami umowy w sprawie uregulowań administracyjnych koniecznych do wykonywania jego zadań, w szczególności umowy dotyczące pracowników, usług i wsparcia, zgodnie z ust. 4, 5 i 8.

7.   Środki na wydatki Urzędu są przewidziane w oddzielnym tytule budżetu ogólnego Unii Europejskiej, w sekcji dotyczącej Parlamentu Europejskiego. Środki muszą być wystarczające do zapewnienia pełnej i niezależnej działalności Urzędu. Dyrektor przedkłada Parlamentowi Europejskiemu projekt planu budżetowego Urzędu, który zostaje podany do wiadomości publicznej. Parlament Europejski deleguje zadania urzędnika zatwierdzającego dotyczące tych środków na dyrektora Urzędu.

8.   Do Urzędu stosuje się rozporządzenie Rady nr 1 (14).

Tłumaczenia wymagane dla funkcjonowania Urzędu i rejestru są zapewniane przez Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej.

9.   Urząd i urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego udzielają sobie wszelkich informacji niezbędnych do wykonywania ich odpowiednich kompetencji na mocy niniejszego rozporządzenia.

10.   Dyrektor przedkłada co roku Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji sprawozdanie z działalności Urzędu.

11.   Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej kontroluje legalność decyzji Urzędu zgodnie z art. 263 TFUE i jest właściwy do orzekania w sporach dotyczących odszkodowań za szkody wyrządzone przez Urząd zgodnie z art. 268 i 340 TFUE. Jeżeli Urząd nie wyda decyzji wymaganej na mocy niniejszego rozporządzenia, przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej można wszcząć postępowanie o zaniechanie działania zgodnie z art. 265 TFUE.

Artykuł 7

Rejestr europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych

1.   Urząd ustanawia rejestr europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych oraz nim zarządza. Informacje z rejestru udostępnia się online zgodnie z art. 32.

2.   W celu zagwarantowania należytego funkcjonowania rejestru Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 36 w zakresie objętym odpowiednimi przepisami niniejszego rozporządzenia dotyczących:

a)

informacji i dokumentów poświadczających znajdujących się w posiadaniu Urzędu, dla których rejestr ma być właściwym repozytorium, które obejmują statut europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej, wszelkie inne dokumenty przedłożone w ramach wniosku o zarejestrowanie zgodnie z art. 8 ust. 2, wszelkie dokumenty przekazane przez państwo członkowskie siedziby, o których mowa w art. 15 ust. 2, oraz informacje o tożsamości osób będących członkami organów lub sprawujących funkcje reprezentacji administracyjnej, finansowej i prawnej, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. f) i art. 5 ust. 1 lit. g);

b)

materiałów z rejestru, o których mowa w lit. a), co do których rejestr ma być właściwy dla poświadczenia legalności ustalonej przez Urząd w ramach jego kompetencji przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu. Urząd nie jest właściwy dla sprawdzania spełnienia przez europejską partię polityczną lub europejską fundację polityczną jakichkolwiek obowiązków lub wymogów nałożonych na daną partię lub fundację przez państwo członkowskie siedziby zgodnie z art. 4 i 5 oraz art. 14 ust. 2, które mają charakter dodatkowy w stosunku do obowiązków i wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

3.   Komisja w drodze aktów wykonawczych określa szczegółowo system nadawania numerów rejestrowych, który będzie stosowany w rejestrze, oraz standardowe odpisy z rejestru udostępniane osobom trzecim na żądanie, w tym treść pism i dokumentów. Odpisy te nie mogą zawierać danych osobowych innych niż tożsamość osób będących członkami organów lub sprawujących funkcje reprezentacji administracyjnej, finansowej i prawnej, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. f) i art. 5 ust. 1 lit. g). Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 37.

Artykuł 8

Wniosek o rejestrację

1.   Wniosek o rejestracę składa się do Urzędu. Wniosek o rejestrację w charakterze europejskiej fundacji politycznej składa się tylko za pośrednictwem europejskiej partii politycznej, z którą wnioskodawca jest formalnie powiązany.

2.   Do wniosku załącza się:

a)	dokumenty zaświadczające, że wnioskodawca spełnia warunki określone w art. 3, w tym standardowe, formalne oświadczenie w formie określonej w załączniku;

b)	statut partii lub fundacji, który zawiera przepisy zgodnie z wymogami art. 4 i 5, w tym odpowiednie załączniki i w razie potrzeby oświadczenie państwa członkowskiego siedziby, o którym mowa w art. 15 ust. 2.

3.   Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 36 i w zakresie uregulowanym odpowiednimi przepisami niniejszego rozporządzenia:

a)	w celu ustalenia uzupełniających informacji lub dokumentu poświadczającego, o których mowa w ust. 2 i które są potrzebne Urzędowi do wypełniania zadań przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, dotyczących działania rejestru;

b)

w celu zmiany standardowego, formalnego oświadczenia w załączniku, w zakresie szczegółowych informacji udzielanych przez wnioskodawcę, w razie gdy jest to konieczne do zapewnienia wystarczających informacji o osobie podpisującej oświadczenie, jej upoważnieniu i europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej, która tę osobę upoważniła do reprezentowania jej na potrzeby tego oświadczenia.

4.   Dokumentację przedłożoną Urzędowi w ramach wniosku publikuje się niezwłocznie na stronie internetowej, o której mowa w art. 32.

Artykuł 9

Rozpatrzenie wniosku i decyzja Urzędu

1.   Urząd rozpatruje wniosek w celu ustalenia, czy wnioskodawca spełnia warunki rejestracji ustanowione w art. 3 i czy statut zawiera przepisy wymagane w art. 4 i 5.

2.   Urząd podejmuje decyzję o zarejestrowaniu wnioskodawcy, chyba że stwierdzi, że wnioskodawca nie spełnia warunków rejestracji ustanowionych w art. 3 lub że statut nie zawiera przepisów wymaganych w art. 4 i 5.

Urząd publikuje swoją decyzję o zarejestrowaniu wnioskodawcy w terminie jednego miesiąca od otrzymania wniosku o rejestrację lub w razie zastosowania procedury okreśonej w art. 15 ust. 4, w terminie czterech miesięcy od otrzymania wniosku o rejestrację.

Jeżeli wniosek jest niekompletny, Urząd niezwłocznie zwraca się do wnioskodawcy o udzielenie wszelkich dodatkowych, wymaganych informacji. Bieg terminu określonego w akapicie drugim rozpoczyna się dopiero w dniu otrzymania przez Urząd kompletnego wniosku.

3.   Standardowe, formalne oświadczenie, o którym mowa w art. 8 ust. 2 lit. a), uznaje się za wystarczające, aby Urząd mógł stwierdzić, czy wnioskodawca spełnia warunki określone w art. 3 ust. 1 lit. c) lub art. 3 ust. 2 lit. c), w zależnoci od tego, który z tych przepisów znajduje zastosowanie.

4.   Decyzję Urzędu o zarejestrowaniu wnioskodawcy publikuje się w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej wraz ze statutem danej partii lub fundacji. Decyzję o odmowie zarejestrowania wnioskodawcy publikuje się w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej wraz ze szczegółowym uzasadnieniem odmowy.

5.   Wszelkie zmiany w dokumentach lub statutach przedłożonych jako część wniosku o rejestrację zgodnie z art. 8 ust. 2 podaje się do wiadomości Urzędu, który aktualizuje rejestrację, stosując odpowiednio z procedury określone w art. 15 ust. 2 i 4.

6.   Zaktualizowana lista partii będących członkami europejskiej partii politycznej, załączana do statutu partii zgodnie z art. 4 ust. 2, przesyłana jest Urzędowi co roku. Wszelkie zmiany, w następstwie których europejska partia polityczna może przestać spełniać warunek ustanowiony w art. 3 ust. 1 lit. b), podaje się do wiadomości Urzędu w terminie czterech tygodni od dokonania takiej zmiany.

Artykuł 10

Weryfikacja spełnienia warunków i wymogów rejestracji

1.   Bez uszczerbku dla procedury określonej w ust. 3 Urząd regularnie sprawdza, czy zarejestrowane europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne nadal spełniają warunki rejestracji określone w art. 3 i czy przestrzegają nadal przepisów o zarządzaniu określonych w art. 4 ust. 1 lit. a), b) i d)–f) oraz w art. 5 ust. 1 lit. a)–e) i g).

2.   Jeżeli Urząd stwierdzi, że nie jest spełniony któryś z warunków rejestracji lub przepisów o zarządzaniu, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem warunków zawartych w art. 3 ust. 1 lit. c) i art. 3 ust. 2 lit. c), powiadamia daną europejską partię polityczną lub europejską fundację polityczną.

3.   Parlament Europejski, Rada lub Komisja mogą złożyć w Urzędzie wniosek o sprawdzenie spełnienia przez określoną europejską partię polityczną lub europejską fundację polityczną warunków określonych w art. 3 ust. 1 lit. c) i art. 3 ust. 2 lit. c). W takich przypadkach oraz w przypadkach, o których mowa w art. 16 ust. 3 lit. a), Urząd zwraca się do komitetu niezależnych wybitnych osobistości ustanowionego w art. 11 o opinię. Komitet wydaje opinię w terminie dwóch miesięcy.

W przypadku gdy Urząd dowie się o okolicznościach mogących wywołać wątpliwości co do spełnienia przez określoną europejską partię polityczną lub europejską fundację polityczną warunków określonych w art. 3 ust. 1 lit. c) i art. 3 ust. 2 lit. c), powiadamia Parlament Europejski, Radę i Komisję, żeby umożliwić im złożenie wniosku o sprawdzenie, o którym mowa w akapicie pierwszym. Bez uszczerbku dla akapitu pierwszego Parlament Europejski, Rada i Komisja zgłaszają swój zamiar w terminie dwóch miesięcy od otrzymania przedmiotowego powiadomienia.

Procedur określonych w akapitach pierwszym i drugim nie wszczyna się w okresie dwóch miesięcy poprzedzających wybory do Parlamentu Europejskiego.

Uwzględniając opinię komitetu, Urząd postanawia, czy usunąć z rejestru daną europejską partię polityczną lub europejską fundację polityczną. Urząd należycie uzasadnia swoją decyzję.

Urząd może podjąć decyzję o usunięciu z rejestru ze względu na nieprzestrzeganie warunków określonych w art. 3 ust. 1 lit. c) lub art. 3 ust. 2 lit. c) tylko w razie oczywistego i poważnego naruszenia tych warunków. Decyzję przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w ust. 4.

4.   Decyzję Urzędu o usunięciu z rejestru europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej ze względu na oczywiste i poważne naruszenie w zakresie spełnienia warunków okeślonych w art. 3 ust. 1 lit. c) lub art. 3 ust. 2 lit. c) podaje się do wiadomości Parlamentu Europejskiego i Rady. Decyzja wchodzi w życie jedynie w przypadku, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w okresie trzech miesięcy od podania przedmiotowej decyzji do wiadomości Parlamentu Europejskiego i Rady lub jeżeli przed upływem tego terminu Parlament Europejski i Rada powiadomiły Urząd o braku sprzeciwu. W razie sprzeciwu Parlamentu Europejskiego i Rady europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna pozostaje w rejestrze.

Parlament Europejski i Rada mogą zgłosić sprzeciw wobec decyzji tylko z przyczyn związanych z oceną spełnienia warunków rejestracji określonych w art. 3 ust. 1 lit. c) i art. 3 ust. 2 lit. c).

Zainteresowaną europejską partię polityczną lub europejską fundację polityczną powiadamia się o zgłoszeniu sprzeciwu wobec decyzji Urzędu o usunięciu jej z rejestru.

Parlament Europejski i Rada zajmują stanowisko zgodnie z ich odpowiednimi przepisami dotyczącymi podejmowania decyzji określonymi zgodnie z Traktatami. Każdy sprzeciw musi być należycie uzasadniony i podany do publicznej wiadomości.

5.   Decyzja Urzędu o usunięciu z rejestru europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej, wobec której nie wniesiono sprzeciwu w ramach procedury określonej w ust. 4, jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej wraz ze szczegółowym uzasadnieniem usunięcia z rejestru i wchodzi w życie trzy miesiące po dacie tej publikacji.

6.   Europejska fundacja polityczna automatycznie traci swój status, jeżeli europejska partia polityczna, z którą jest ona powiązana, zostaje usunięta z rejestru.

Artykuł 11

Komitet niezależnych wybitnych osobistości

1.   Niniejszym ustanawia się komitet niezależnych wybitnych osobistości. Komitet ten składa się z sześciu członków, przy czym Parlament Europejski, Rada i Komisja wyznaczają po dwóch członków. Członkowie komitetu są wybierani na podstawie ich kwalifikacji osobistych i zawodowych. Nie mogą być oni członkami Parlamentu Europejskiego, Rady ani Komisji, nie mogą sprawować żadnego mandatu wyborczego, być urzędnikami ani innymi pracownikami Unii Europejskiej, nie mogą być obecnymi ani byłymi pracownikami europejskiej partii politycznej ani europejskiej fundacji politycznej.

Członkowie komitetu są niezależni w wykonywaniu swoich obowiązków. Nie mogą zwracać się o instrukcje od żadnej instytucji, żadnego rządu, organu, urzędu ani agencji ani takich instrukcji od nich przyjmować, a także powstrzymują się od wszelkich działań niezgodnych z charakterem pełnionych przez nich obowiązków.

Skład komitetu jest odnawiany w terminie sześciu miesięcy od zakończenia pierwszej po wyborach do Parlamentu Europejskiego sesji Parlamentu Europejskiego. Mandat członków nie jest odnawialny.

2.   Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny. Członkowie komitetu wybierają spośród siebie przewodniczącego komitetu zgodnie z tym regulaminem wewnętrznym. Parlament Europejski zapewnia komitetowi sekretariat i finansowanie. Sekretariat komitetu działa pod wyłącznym zwierzchnictwem komitetu.

3.   Na wniosek Urzędu komitet wydaje opinię w sprawie wszelkiego ewentualnego wyraźnego i poważnego naruszenia przez europejską partię polityczną lub europejską fundację polityczną wartości, na których opiera się Unia, zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. c) i art. 3 ust. 2 lit. c). W tym celu komitet może zwrócić się do Urzędu, Parlamentu Europejskiego, zainteresowanej europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej, do innych partii politycznych, fundacji politycznych lub innych zainteresowanych podmiotów o udostępnienie odpowiedniego dokumentu i dowodu oraz może zażądać wysłuchania ich przedstawicieli.

W wydawanych opiniach komitet w pełni uwzględnia podstawowe prawo do swobody stowarzyszania się oraz konieczność zapewnienia pluralizmu partii politycznych w Europie.

Opinie komitetu są bezzwłocznie podawane do wiadomości publicznej.

ROZDZIAŁ III

STATUS PRAWNY EUROPEJSKICH PARTII POLITYCZNYCH I EUROPEJSKICH FUNDACJI POLITYCZNYCH

Artykuł 12

Osobowość prawna

Europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne posiadają europejską osobowość prawną.

Artykuł 13

Uznawanie w świetle prawa i zdolność prawna

Europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne są uznawane w świetle prawa i posiadają zdolność prawną we wszystkich państwach członkowskich.

Artykuł 14

Prawo właściwe

1.   Europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne podlegają przepisom niniejszego rozporządzenia.

2.   W kwestiach nieuregulowanych w niniejszym rozporządzeniu lub – w przypadku kwestii uregulowanych w nim tylko częściowo – w odniesieniu do tych aspektów, których niniejsze rozporządzenie nie obejmuje, europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne podlegają mającym zastosowanie krajowym przepisom prawa państwa członkowskiego, w którym znajduje się ich siedziba.

Działania prowadzone przez europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne w innych państwach członkowskich podlegają odnośnym krajowym przepisom tych państw członkowskich.

3.   W kwestiach nieuregulowanych w niniejszym rozporządzeniu lub mających zastosowanie przepisach, na podstawie ust. 2, lub – w przypadku kwestii uregulowanych w nich tylko częściowo – w odniesieniu do tych aspektów, które nie są objęte niniejszym rozporządzeniem i tymi przepisami, europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne podlegają przepisom swojego statutu.

Artykuł 15

Nabycie europejskiej osobowości prawnej

1.   Europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna nabywa europejską osobowość prawną w dniu opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej decyzji o rejestracji wydanej przez Urząd zgodnie z art. 9.

2.   Jeżeli wymaga tego państwo członkowskie, w którym ma swoją siedzibę podmiot składający wniosek o rejestrację jako europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna, do wniosku złożonego zgodnie z art. 8 dołącza się oświadczenie tego państwa członkowskiego potwierdzające, że wnioskodawca spełnia wszystkie odpowiednie krajowe wymogi dotyczące wniosku, a jego statut jest zgodny z mającymi zastosowanie przepisami, o których mowa w art. 14 ust. 2 akapit pierwszy.

3.   W przypadku gdy wnioskodawca posiada osobowość prawną na mocy prawa państwa członkowskiego, nabycie europejskiej osobowości prawnej jest uznawane przez to państwo członkowskie za przekształcenie krajowej osobowości prawnej w zastępującą ją europejską osobowość prawną. Po nabyciu europejskiej osobowości prawnej podmiot zachowuje wszelkie istniejące uprzednio prawa i obowiązki poprzedniego krajowego podmiotu prawnego, który przestaje istnieć. W kontekście takiego przekształcenia dane państwo członkowskie nie może stosować niemożliwych do spełnienia warunków. Wnioskodawca utrzymuje swoją siedzibę w danym państwie członkowskim do dnia opublikowania decyzji zgodnie z art. 9.

4.   Jeżeli wymaga tego państwo członkowskie, w którym wnioskodawca ma swoją siedzibę, Urząd wyznacza datę opublikowania, o której mowa w ust. 1, dopiero po konsultacji z tym państwem członkowskim.

Artykuł 16

Utrata europejskiej osobowości prawnej

1.   Europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna traci europejską osobowość prawną w dniu wejścia w życie opublikowanej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej decyzji Urzędu o jej usunięciu z rejestru. Decyzja taka wchodzi w życie trzy miesiące po opublikowaniu, chyba że dana europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna zwróci się o skrócenie tego terminu.

2.   Europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna zostaje usunięta z rejestru na mocy decyzji Urzędu:

a)	w wyniku decyzji przyjętej zgodnie z art. 10 ust. 2–5;

b)	w okolicznościach, o których mowa w art. 10 ust. 6;

c)	na wniosek danej europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej; lub

d)	w przypadkach, o których mowa w ust. 3 akapit pierwszy lit. b) niniejszego artykułu.

3.   Jeżeli europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna dopuści się poważnego zaniedbania obowiązków przewidzianych w krajowym prawie mającym zastosowanie na mocy art. 14 ust. 2 akapit pierwszy, państwo członkowskie siedziby może skierować do Urzędu należycie uzasadniony wniosek o skreślenie jej z rejestru, w którym to wniosku dokładnie i wyczerpująco wskaże niezgodne z prawem działania oraz konkretne wymogi krajowe, których nie dochowano. W takich przypadkach Urząd:

a)	w kwestiach związanych wyłącznie lub w przeważającym stopniu z elementami dotyczącymi przestrzegania wartości, na których opiera się Unia, wymienionych w art. 2 TUE, wszczyna postępowanie sprawdzające zgodnie z art. 10 ust. 3. Zastosowanie ma także art. 10 ust. 4, 5 i 6;

b)	we wszystkich innych kwestiach i jeżeli uzasadniony wniosek danego państwa członkowskiego potwierdzi, że zostały wyczerpane wszystkie środki krajowe, postanawia usunąć z rejestru daną europejską partię polityczną lub europejską fundację polityczną.

Jeżeli europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna dopuści się poważnego zaniedbania obowiązków przewidzianych w krajowym prawie mającym zastosowanie na mocy art. 14 ust. 2 akapit drugi i jeżeli dana kwestia ma związek wyłącznie lub w przeważającym stopniu z elementami dotyczącymi przestrzegania wartości, na których opiera się Unia, wymienionych w art. 2 TUE, dane państwo członkowskie może skierować do Urzędu wniosek zgodnie z przepisami akapitu pierwszego niniejszego ustępu. Urząd postępuje zgodnie zakapitem pierwszym lit. a) niniejszego ustępu.

We wszystkich przypadkach Urząd podejmuje działania bez nieuzasadnionej zwłoki. Urząd informuje dane państwo członkowskie oraz daną europejską partię polityczną lub europejską fundację polityczną o działaniach podjętych w następstwie uzasadnionego wniosku o usunięciu z rejestru.

4.   Urząd określa datę opublikowania, o której mowa w ust. 1, po konsultacji z państwem członkowskim, w którym ma siedzibę europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna.

5.   Jeżeli dana europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna uzyska osobowość prawną na mocy prawa państwa członkowskiego siedziby, to uzyskanie osobowości prawnej jest uznawane przez to państwo członkowskie za przekształcenie europejskiej osobowości prawnej w krajową osobowość prawną, przy pełnym zachowaniu istniejących uprzednio praw i obowiązków poprzedniego europejskiego podmiotu prawnego. W kontekście takiego przekształcenia dane państwo członkowskie nie może stosować niemożliwych do spełnienia warunków.

6.   Jeżeli europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna nie uzyska osobowości prawnej na mocy prawa państwa członkowskiego siedziby, zostaje ona rozwiązana zgodnie z mającym zastosowanie prawem tego państwa członkowskiego. Dane państwo członkowskie może wymagać, aby takie rozwiązanie zostało poprzedzone nabyciem przez daną partię lub fundację krajowej osobowości prawnej zgodnie z ust. 5.

7.   We wszystkich sytuacjach, o których mowa w ust. 5 i 6, dane państwo członkowskie zapewnia pełne przestrzeganie warunku nieprowadzenia działań nastawionych na zysk, o którym mowa w art. 3. Urząd i urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego mogą uzgodnić z danym państwem członkowskim szczegółowe zasady zakończenia europejskiej osobowości prawnej, w szczególności aby zapewnić zwrot funduszy otrzymanych z budżetu ogólnego Unii Europejskiej i zapłatę wszelkich kar finansowych nałożonych zgodnie z art. 27.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY DOTYCZĄCE FINANSOWANIA

Artykuł 17

Warunki finansowania

1.   Europejska partia polityczna zarejestrowana zgodnie z warunkami i procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu, która reprezentowana jest w Parlamencie Europejskim przez co najmniej jednego ze swych członków i która nie znajduje się w jednej z sytuacji wykluczenia, o których mowa w art. 106 ust. 1 rozporządzenia finansowego, może ubiegać się o finansowanie z budżetu ogólnego Unii Europejskiej, zgodnie z warunkami określonymi przez urzędnika zatwierdzającego Parlamentu Europejskiego w zaproszeniu do składania wniosków o wkład.

2.   Europejska fundacja polityczna, powiązana z europejską partią polityczną kwalifikującą się do ubiegania się o finansowanie na podstawie ust. 1, zarejestrowana zgodnie z warunkami i procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu i nieznajdująca się w jednej z sytuacji wykluczenia, o których mowa w art. 106 ust. 1 rozporządzenia finansowego, może ubiegać się o finansowanie z budżetu ogólnego Unii Europejskiej, zgodnie z warunkami określonymi przez urzędnika zatwierdzającego Parlamentu Europejskiego w zaproszeniu do składania wniosków.

3.   Do celów ustalania kwalifikowalności do ubiegania się o finansowanie z budżetu ogólnego Unii Europejskiej zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu i art. 3 ust. 1 lit. b) oraz do celów stosowania art. 19 ust. 1 członka Parlamentu Europejskiego uznaje się za członka tylko jednej europejskiej partii politycznej, która, w stosownych przypadkach, jest partią, z którą jego krajowa lub regionalna partia polityczna jest powiązana w dniu, w którym upływa ostateczny termin składania wniosków o finansowanie.

4.   Wkłady finansowe lub dotacje z budżetu ogólnego Unii Europejskiej nie mogą przekroczyć 85 % rocznych, podlegających zwrotowi wydatków wskazanych w budżecie danej europejskiej partii politycznej i 85 % kosztów kwalifikowalnych poniesionych przez daną europejską fundację polityczną. Europejskie partie polityczne mogą wykorzystać niewykorzystaną część wkładu przyznanego przez Unię na pokrycie podlegających zwrotowi wydatków w ciągu jednego roku budżetowego następującego po przyznaniu tego wkładu. Kwoty nadal niewykorzystane po upływie tego roku budżetowego podlegają zwrotowi zgodnie z rozporządzeniem finansowym.

5.   W granicach określonych w art. 21 i 22 wydatki podlegające zwrotowi z wkładu finansowego obejmują wydatki administracyjne i wydatki związane ze wsparciem technicznym, posiedzeniami, analizami, wydarzeniami transgranicznymi, badaniami, informowaniem i publikacjami, a także wydatki związane z kampaniami.

Artykuł 18

Wniosek o finansowanie

1.   W celu otrzymania finansowania z budżetu ogólnego Unii Europejskiej europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna, która spełnia warunki określone w art. 17 ust. 1 lub ust. 2, składa wniosek do Parlamentu Europejskiego w następstwie zaproszenia do składania wniosków o wkład lub zaproszenia do składania wniosków.

2.   W chwili składania wniosku europejska partia polityczna i europejska fundacja polityczna musi spełniać wymogi wyszczególnione w art. 23 oraz, od dnia złożenia wniosku do końca roku budżetowego lub działania objętego wkładem lub dotacją, musi pozostać zarejestrowana w rejestrze i nie może podlegać żadnym karom przewidzianym w art. 27 ust. 1 i art. 27 ust. 2 lit. a) ppkt (v) i (vi).

3.   Europejska fundacja polityczna dołącza do wniosku swój roczny program prac lub plan działania.

4.   Urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego przyjmuje decyzję w ciągu trzech miesięcy od dnia zamknięcia zaproszenia do składania wniosków o wkład lub zaproszenia do składania wniosków oraz zatwierdza odnośne środki i zarządza nimi zgodnie z rozporządzeniem finansowym.

5.   Europejska fundacja polityczna może ubiegać się o finansowanie z budżetu ogólnego Unii Europejskiej jedynie za pośrednictwem europejskiej partii politycznej, z którą jest powiązana.

Artykuł 19

Kryteria przyznawania i podział finansowania

1.   Odnośne środki dostępne dla europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych, którym przyznano wkłady lub dotacje zgodnie z art. 18, są rozdzielane co roku według następującego klucza:

—	15 % jest dzielone między europejskie partie polityczne będące beneficjentami, w równych częściach,

—	85 % jest dzielone między europejskie partie polityczne będące beneficjentami proporcjonalnie do liczby członków wybranych do Parlamentu Europejskiego.

Ten sam klucz podziału stosowany jest przy przyznawaniu finansowania europejskim fundacjom politycznym, na podstawie ich powiązania z europejskimi partiami politycznymi.

2.   Podział, o którym mowa w ust. 1, dokonywany jest na podstawie liczby członków wybranych do Parlamentu Europejskiego, którzy są członkami wnioskującej europejskiej partii politycznej w dniu, w którym upływa ostateczny termin składania wniosków o finansowanie, z uwzględnieniem art. 17 ust. 3.

Po tym terminie jakiekolwiek zmiany tej liczby nie mają wpływu na odnośny poziom finansowania europejskich partii politycznych lub europejskich fundacji politycznych. Pozostaje to bez uszczerbku dla wymogu określonego w art. 17 ust. 1, zgodnie z którym europejską partię polityczną musi reprezentować w Parlamencie Europejskim przynajmniej jeden z jej członków.

Artykuł 20

Darowizny i wkłady

1.   Europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne mogą przyjmować darowizny od osób fizycznych lub prawnych, których wartość nie przekracza 18 000 EUR rocznie i na darczyńcę.

2.   Europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne, w momencie składania swoich rocznych sprawozdań finansowych zgodnie z art. 23, przekazują także wykaz wszystkich darczyńców wraz z odnośnymi darowiznami, wskazując zarówno charakter, jak i wartość poszczególnych darowizn. Niniejszy ustęp ma zastosowanie również do wkładów przekazywanych przez partie będące członkami europejskich partii politycznych oraz organizacje będące członkami europejskich fundacji politycznych.

W odniesieniu do darowizn od osób fizycznych, których wartość przekracza 1 500 EUR, lecz nie przekracza 3 000 EUR, dana europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna wskazuje, czy odpowiedni darczyńcy udzielili uprzedniej pisemnej zgody na publikację zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. e).

3.   Darowizny, jakie europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne otrzymują w okresie sześciu miesięcy przed wyborami do Parlamentu Europejskiego, są co tydzień zgłaszane Urzędowi na piśmie i zgodnie z ust. 2.

4.   Pojedyncze darowizny, których wartość przekracza 12 000 EUR, przyjęte przez europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne, są niezwłocznie zgłaszane Urzędowi na piśmie i zgodnie z ust. 2.

5.   Europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne nie przyjmują:

a)	anonimowych darowizn lub wkładów,

b)	darowizn pochodzących z budżetów grup politycznych w Parlamencie Europejskim;

c)	darowizn od organów publicznych, państw członkowskich lub państw trzecich lub od przedsiębiorstw, na które te organy publiczne mogą wywierać bezpośrednio lub pośrednio dominujący wpływ z uwagi na ich własność, ich udział finansowy lub przepisy, którym podlegają; lub

d)	darowizn od podmiotów prywatnych mających siedzibę w państwie trzecim lub od osób fizycznych z państw trzecich, które nie są uprawnione do głosowania w wyborach do Parlamentu Europejskiego.

6.   W ciągu 30 dni od dnia ich otrzymania przez europejską partię polityczną lub europejską fundację polityczną wszelkie dotacje, które nie są dozwolone na mocy niniejszego rozporządzenia:

a)	zwracane są darczyńcy lub osobie występującej w jego imieniu; lub

b)

jeżeli zwrot jest niemożliwy – zgłaszane są Urzędowi i Parlamentowi Europejskiemu. Urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego ustala należność i zezwala na odzyskanie środków zgodnie z art. 78 i 79 rozporządzenia finansowego. Środki zapisywane są jako dochody ogólne w sekcji budżetu ogólnego Unii Europejskiej dotyczącej Parlamentu Europejskiego.

7.   Dopuszczalne są wkłady na rzecz europejskiej partii politycznej przekazywane przez jej członków. Wartość takich wkładów nie może przekraczać 40 % rocznego budżetu europejskiej partii politycznej.

8.   Dopuszczalne są wkłady na rzecz europejskiej fundacji politycznej przekazywane przez jej członków oraz przez europejską partię polityczną, z którą jest powiązana. Wartość takich wkładów nie może przekraczać 40 % rocznego budżetu europejskiej fundacji politycznej i wkłady te nie mogą pochodzić ze środków, które europejska partia polityczna otrzymała na mocy niniejszego rozporządzenia z budżetu ogólnego Unii Europejskiej.

Ciężar dowodu spoczywa na zainteresowanej europejskiej partii politycznej, która wyraźnie wskazuje w swoich rachunkach pochodzenie środków wykorzystywanych do finansowania powiązanej z nią europejskiej fundacji politycznej.

9.   Bez uszczerbku dla ust. 7 i 8 europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne mogą przyjmować od obywateli, którzy są ich członkami, wkłady w wysokości do 18 000 EUR na rok i na każdego członka, jeżeli dany członek przekazuje taki wkład w swoim własnym imieniu.

Pułap określony w akapicie pierwszym nie ma zastosowania, jeżeli dany członek jest również wybranym członkiem Parlamentu Europejskiego, parlamentu narodowego, parlamentu regionalnego lub zgromadzenia regionalnego.

10.   Wszelkie wkłady, które nie jest dozwolone na mocy niniejszego rozporządzenia, są zwracane zgodnie z ust. 6.

Artykuł 21

Finansowanie kampanii w kontekście wyborów do Parlamentu Europejskiego

1.   Z zastrzeżeniem przepisów akapitu drugiego, finansowanie europejskich partii politycznych z budżetu ogólnego Unii Europejskiej lub jakiegokolwiek innego źródła może być wykorzystywane do finansowania kampanii prowadzonych przez europejskie partie polityczne w kontekście wyborów do Parlamentu Europejskiego, w których uczestniczą one lub ich członkowie zgodnie z wymogiem określonym w art. 3 ust. 1 lit. d).

Zgodnie z art. 8 Aktu dotyczącego wyborów przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich (15), finansowanie i ewentualne ograniczenia wydatków wyborczych dla wszystkich partii politycznych, kandydatów i stron trzecich, w związku z wyborami do Parlamentu Europejskiego i ich udziałem w tych wyborach, podlegają przepisom krajowym poszczególnych państw członkowskich.

2.   Wydatki związane z kampaniami, o których mowa w ust. 1, muszą być wyraźnie oznaczone jako takie przez europejskie partie polityczne w ich rocznych sprawozdaniach finansowych.

Artykuł 22

Zakaz finansowania

1.   Niezależnie od art. 21 ust. 1 środki z budżetu ogólnego Unii Europejskiej lub z jakiegokolwiek innego źródła przeznaczone na finansowanie europejskich partii politycznych nie mogą być wykorzystywane do bezpośredniego lub pośredniego finansowania innych partii politycznych, w szczególności krajowych partii politycznych lub kandydatów. Krajowe partie polityczne i osoby kandydujące z ramienia tych partii nadal podlegają przepisom krajowym.

2.   Środki z budżetu ogólnego Unii Europejskiej lub z jakiegokolwiek innego źródła przeznaczone na finansowanie europejskich fundacji politycznych nie mogą być wykorzystywane do żadnych innych celów niż finansowanie ich zadań wymienionych w art. 2 pkt 4) i pokrycie wydatków bezpośrednio związanych z celami określonymi w ich statucie zgodnie z art. 5. Nie mogą być one wykorzystane w szczególności do bezpośredniego lub pośredniego finansowania wyborów, partii politycznych, kandydatów ani innych fundacji.

3.   Środki z budżetu ogólnego Unii Europejskiej lub z jakiegokolwiek innego źródła przeznaczone na finansowanie europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych nie mogą być wykorzystywane do finansowania kampanii referendalnych.

ROZDZIAŁ V

KONTROLA I KARY

Artykuł 23

Obowiązki w zakresie rachunków, sprawozdawczości i audytu

1.   Nie później niż sześć miesięcy po zakończeniu roku budżetowego europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne przekazują Urzędowi z kopią dla urzędnika zatwierdzającego Parlamentu Europejskiego oraz właściwego punktu krajowego w państwie członkowskim siedziby:

a)

swoje roczne sprawozdania finansowe i towarzyszące im informacje dodatkowe uwzględniające ich dochody i wydatki, aktywa i zobowiązania na początku i końcu roku budżetowego, zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie w państwie członkowskim, w którym mają one swoją siedzibę oraz swoje roczne sprawozdania finansowe sporządzone zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości określonymi w art. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiegoi Rady(WE) nr 1606/2002 (16);

b)	sprawozdanie z audytu zewnętrznego rocznych sprawozdań finansowych dotyczące zarówno wiarygodności tych sprawozdań finansowych, jak i legalności i prawidłowości figurujących w nich dochodów i wydatków, sporządzone przez niezależny organ lub eksperta; oraz

c)	wykaz darczyńców i ofiarodawców wraz z odnośnymi darowiznami lub wkładami zgłoszonymi zgodnie z art. 20 ust. 2, 3 i 4.

2.   Jeżeli wydatki są realizowane przez europejskie partie polityczne wspólnie z krajowymi partiami politycznymi lub przez europejskie fundacje polityczne wspólnie z krajowymi fundacjami politycznymi, lub z innymi organizacjami, dowody wydatków poniesionych przez europejskie partie polityczne lub przez europejskie fundacje polityczne bezpośrednio lub za pośrednictwem tych stron trzecich są uwzględniane w rocznych sprawozdaniach finansowych, o których mowa w ust. 1.

3.   Niezależne organy zewnętrzne lub eksperci, o których mowa w ust. 1 lit. b), są wybierani, upoważniani i opłacani przez Parlament Europejski. Muszą być należycie uprawnieni do badania sprawozdań finansowych na mocy przepisów mających zastosowanie w państwie członkowskim, w którym mają oni swoją siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności.

4.   Europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne udzielają wszelkich informacji wymaganych przez niezależne organy lub ekspertów do celów audytu sprawozdań finansowych.

5.   Niezależne organy lub eksperci informują Urząd i urzędnika zatwierdzającego Parlamentu Europejskiego o wszelkich podejrzeniach o działania niezgodne z prawem, oszustwa lub korupcję, które mogą zaszkodzić interesom finansowym Unii. Urząd lub urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego informują o tym krajowe punkty kontaktowe.

Artykuł 24

Ogólne przepisy dotyczące kontroli

1.   Kontrola nad wypełnianiem przez europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne ich obowiązków, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, jest sprawowana we współpracy przez Urząd, urzędnika zatwierdzającego Parlamentu Europejskiego i właściwe państwa członkowskie.

2.   Urząd sprawuje kontrolę nad wypełnianiem przez europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne ich obowiązków, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, w szczególności w związku z art. 3, art. 4 ust. 1 lit. a), b) i d)–f), art. 5 ust. 1 lit. a)–e) i g), art. 9 ust. 5 i 6 oraz art. 20, 21 i 22.

Urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego sprawuje kontrolę nad wypełnianiem przez europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne obowiązków związanych z finansowaniem unijnym, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, zgodnie z rozporządzeniem finansowym. Przy sprawowaniu takiej kontroli Parlament Europejski podejmuje niezbędne środki w zakresie zwalczania nadużyć finansowych mających skutki dla interesów finansowych Unii i zapobiegania im.

3.   Kontrola sprawowana przez Urząd i przez urzędnika zatwierdzającego Parlamentu Europejskiego, o której mowa w ust. 2, nie może dotyczyć wypełniania przez europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne ich obowiązków na mocy mających zastosowanie przepisów krajowych, o których mowa w art. 14.

4.   Europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne udzielają Urzędowi, urzędnikowi zatwierdzającemu Parlamentu Europejskiego, Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) lub państwom członkowskim wszelkich wymaganych przez nie informacji, niezbędnych do celów wykonania kontroli, za które są one odpowiedzialne na mocy niniejszego rozporządzenia.

Na wniosek i do celów kontroli nad zgodnością z art. 20 europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne udzielają Urzędowi informacji dotyczących wkładów przekazywanych przez indywidualnych członków oraz tożsamości tych członków. Ponadto w odpowiednich przypadkach Urząd może zażądać od europejskich partii politycznych, aby do celów kontroli nad przestrzeganiem warunku określonego w art. 3 ust. 1 lit. b) akapit pierwszy, przedstawiły podpisane oświadczenia potwierdzające od członków sprawujących mandaty wyborcze.

Artykuł 25

Wykonanie i kontrola w odniesieniu do finansowania unijnego

1.   Środki na finansowanie europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych są określane w ramach rocznej procedury budżetowej i wykonywane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i rozporządzeniem finansowym.

Warunki i terminy przyznawania wkładów i dotacji są określane przez urzędnika zatwierdzającego Parlamentu Europejskiego w zaproszeniu do składania wniosków o wkład i zaproszeniu do składania wniosków.

2.   Kontrola finansowania otrzymanego z budżetu ogólnego Unii Europejskiej i jego wykorzystania jest przeprowadzana zgodnie z rozporządzeniem finansowym.

Kontrola jest również przeprowadzana na podstawie rocznego poświadczenia przez zewnętrzny i niezależny organ kontrolny, jak przewidziano w art. 23 ust. 1.

3.   Trybunał Obrachunkowy wykonuje swoje uprawnienia kontrolne zgodnie z art. 287 TFUE.

4.   Europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne otrzymujące finansowanie zgodnie z niniejszym rozporządzeniem na wniosek Trybunału Obrachunkowego dostarczają mu każdy dokument lub informację, jakiej potrzebuje on do wykonywania swoich zadań.

5.   Decyzje lub umowy o przyznaniu wkładu i dotacji wyraźnie stanowią, że Parlament Europejski i Trybunał Obrachunkowy są uprawnione do audytu, na podstawie dokumentacji i na miejscu, europejskiej partii politycznej, która otrzymała wkład, lub europejskiej fundacji politycznej, która otrzymała dotację z budżetu ogólnego Unii Europejskiej.

6.   Trybunał Obrachunkowy i urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego lub jakikolwiek inny organ zewnętrzny zatwierdzony przez urzędnika zatwierdzającego Parlamentu Europejskiego mogą przeprowadzać niezbędne kontrole i weryfikacje na miejscu w celu zbadania legalności wydatków i należytego wdrażania przepisów decyzji lub umowy o przyznaniu wkładu i dotacji, a w przypadku europejskiej fundacji politycznej – właściwego wykonania programu prac lub działania. Dana europejska partia polityczne lub europejska fundacja polityczna dostarcza wszelkie dokumenty i informacje niezbędne do realizacji tego zadania.

7.   OLAF może prowadzić dochodzenia, w tym kontrole i inspekcje na miejscu, zgodnie z przepisami i procedurami określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 (17) oraz w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 (18) w celu ustalenia, czy w związku z wkładem lub dotacją przyznaną na mocy niniejszego rozporządzenia doszło do nadużycia finansowego, korupcji lub dowolnego innego nielegalnego działania ze skutkiem dla interesów finansowych Unii. W stosownych przypadkach ustalenia te mogą pociągnąć za sobą wydanie przez urzędnika zatwierdzającego Parlamentu Europejskiego decyzji o odzyskaniu środków.

Artykuł 26

Pomoc techniczna

Wszelka pomoc techniczna zapewniana przez Parlament Europejski europejskim partiom politycznym opiera się na zasadzie równego traktowania. Pomoc techniczna jest przyznawana na warunkach, które są nie mniej korzystne niż warunki stosowane wobec innych organizacji i stowarzyszeń zewnętrznych, którym mogą być zapewnione podobne udogodnienia, jest ona fakturowana i otrzymywana jest za nią zapłata.

Artykuł 27

Kary

1.   Zgodnie z art. 16 Urząd tytułem kary usuwa europejską partię polityczną lub europejską fundację polityczną z rejestru w następujących sytuacjach:

a)	jeżeli wobec danej partii lub fundacji wydano prawomocny wyrok stwierdzający podjęcie przez nią nielegalnej działalności naruszającej interesy finansowe Unii, zgodnie z art. 106 ust. 1 rozporządzenia finansowego;

b)	jeżeli zgodnie z procedurami określonymi w art. 10 ust. 2–5, stwierdzono, że nie spełnia już ona jednego lub kilku warunków określonych w art. 3 ust. 1 lit. a), c) i e) lub art. 3 ust. 2; lub

c)	jeżeli wniosek państwa członkowskiego o usunięcie z rejestru ze względu na poważne zaniedbanie obowiązków przewidzianych w prawie krajowym spełnia wymogi określone w art. 16 ust. 3 lit.b).

2.   Urząd nakłada kary finansowe w następujących sytuacjach:

a)

naruszenia niewymierne: (i) w przypadku braku zgodności z wymogami określonymi w art. 9 ust. 5 lub 6; (ii) w przypadku braku zgodności z podjętymi zobowiązaniami i informacjami udzielonymi przez europejską partię polityczną lub europejską fundację polityczną zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. a), b) i d)–f) oraz z art. 5 ust. 1 lit. a), b), d) i e); (iii) w przypadku nieprzekazania wykazu darczyńców wraz z odnośnymi darowiznami zgodnie z art. 20 ust. 2 lub niezgłoszenia darowizn zgodnie z art. 20 ust. 3 i 4; (iv) jezeli europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna naruszyła obowiązki określone w art. 23 ust. 1 lub w art. 24 ust. 4; (v) jeżeli wobec europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej wydano prawomocny wyrok stwierdzający podjęcie przez nią nielegalnej działalności naruszającej interesy finansowe Unii zgodnie z art. 106 ust. 1 rozporządzenia finansowego; (vi) jeżeli dana europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna kiedykolwiek celowo nie podała informacji lub celowo podała nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje lub jeżeli organy uprawnione na mocy niniejszego rozporządzenia do przeprowadzania audytu lub kontroli beneficjentów finansowania z budżetu ogólnego Unii Europejskiego wykryły nieprawidłowości w rocznych sprawozdaniach finansowych uznawane za stanowiące istotne pominięcia lub błędy zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości zdefiniowanymi w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1606/2002;

b)

naruszenia wymierne: (i) jeżeli europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna przyjęła darowizny i wkłady, które nie są dozwolone na podstawie art. 20 ust. 1 lub 5, chyba że zostały spełnione warunki okreslone w art. 20 ust. 6; (ii) w przypadku niespełnienia wymogów okreśłonych w art. 21 i 22.

3.   Urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego może wykluczyć europejską partię polityczną lub europejską fundację polityczną z finansowania unijnego na okres do pięciu lat lub do 10 lat w przypadku ponownego naruszenia popełnionego w ciągu pięciu lat, jeżeli została ona uznana za winną któregokolwiek z naruszeń wymienionych w ust. 2 lit. a) ppkt (v) i (vi). Powyższe nie narusza uprawnień urzędnika zatwierdzającego Parlamentu Europejskiego określonych w art. 204n rozporządzenia finansowego.

4.   Do celów ust. 2 i 3 na europejską partię polityczną lub europejską fundację polityczną są nakładane następujące kary finansowe:

a)

w przypadku naruszeń niewymiernych ustalony odsetek rocznego budżetu danej europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej: — 5 %, lub — 7,5 %, jeżeli miały miejsce zbieżne naruszenia, lub — 20 % jeżeli dane naruszenie stanowi ponowne naruszenie, lub — jedna trzecia określonych wyżej wartości procentowych, jeżeli dana europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna dobrowolonie zgłosiła naruszenie, zanim Urząd wszczął oficjalne dochodzenie, nawet w przypadku zbieżnego naruszenia lub ponownego naruszenia, i jeżeli dana partia lub fundacja podjęła odpowiednie środki naprawcze, — 50 % rocznego budżetu danej europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej na poprzedni rok, jeżeli wydano wobec niej prawomocny wyrok stwierdzający podjęcie przez nią nielegalnej działalności naruszającej interesy finansowe Unii zgodnie z art. 106 ust. 1 rozporządzenia finansowego;

b)

w przypadku naruszeń wymiernych ustalony odsetek łącznych kwot nieprawidłowo pobranych lub niezgłoszonych, zgodnie z następującą skalą, do maksymalnej wysokości 10 % rocznego budżetu danej europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej: — 100 % kwot nieprawidłowo pobranych lub niezgłoszonych, jeżeli nie przekraczają one 50 000 EUR, lub — 150 % kwot nieprawidłowo pobranych lub niezgłoszonych, jeżeli przekraczają one 50 000 EUR, lecz nie przekraczają 100 000 EUR, lub — 200 % kwot nieprawidłowo pobranych lub niezgłoszonych, jeżeli przekraczają one 100 000 EUR, lecz nie przekraczają 150 000 EUR, lub — 250 % kwot nieprawidłowo pobranych lub niezgłoszonych, jeżeli przekraczają one 150 000 EUR, lecz nie przekraczają 200 000 EUR, lub — 300 % kwot nieprawidłowo pobranych lub niezgłoszonych, jeżeli przekraczają one 200 000 EUR, lub — jedną trzecią wymienionych wyżej wartości procentowych, jeżeli dana europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna dobrowolnie zgłosiła naruszenie zanim Urząd lub urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego oficjalnie wszczął dochodzenie i jeżeli dana partia lub fundacja podjęła odpowiednie środki naprawcze.

Przy stosowaniu wyżej wymienionych wartości procentowych każdą darowiznę lub wkład należy rozpatrywać osobno.

5.   Ilekroć europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna popełni zbieżne naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, poniesie tylko karę określoną za najpoważniejsze naruszenie, chyba że zastosowanie ma ust. 4 lit. a).

6.   Kary określone w niniejszym rozporządzeniu podlegają przedawnieniu po upływie pięciu lat od daty popełnienia danego naruszenia lub w przypadku ciągłych lub ponownych naruszeń, od daty w której naruszenia ustały.

Artykuł 28

Współpraca między Urzędem, urzędnikiem zatwierdzającym Parlamentu Europejskiego i państwami członkowskimi

1.   Urząd, urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego i państwa członkowskie za pośrednictwem krajowych punktów kontaktowych dzielą się informacjami i regularnie przekazują sobie wzajemnie informacje o kwestiach związanych z przepisami dotyczącymi finansowania, kontroli i kar.

2.   Uzgadniają też praktyczne ustalenia w sprawie takiej wymiany informacji, w tym przepisy dotyczące ujawniania informacji poufnych lub dowodów oraz współpracy między państwami członkowskimi.

3.   Urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego informuje Urząd o wszelkich ustaleniach mogących spowodować nałożenie kar na mocy art. 27 ust. 2–4, aby umożliwić Urzędowi podjęcie odpowiednich środków.

4.   Urząd informuje urzędnika zatwierdzającego Parlamentu Europejskiego o wszelkich podjętych decyzjach dotyczących kar, aby umożliwić mu wyciągnięcie odpowiednich skutków zgodnie z rozporządzeniem finansowym.

Artykuł 29

Środki naprawcze i zasady dobrej administracji

1.   Przed podjęciem ostatecznej decyzji dotyczącej kar, o których mowa w art. 27, Urząd lub urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego umożliwia danej europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej wprowadzenie niezbędnych środków w celu zaradzenia sytuacji w rozsądnym terminie, który zazwyczaj nie powinien być dłuższy jeden miesiąc. W szczególności Urząd lub urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego umożliwia poprawienie błędów pisarskich i arytmetycznych, przedstawienie dodatkowych dokumentów lub informacji, jeżeli zajdzie taka potrzeba, lub poprawienie wszelkich drobnych błędów.

2.   Jeżeli europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna nie podejmie środków naprawczych w terminie, o którym mowa w ust. 1, wydana zostaje decyzja dotycząca nałożenia odpowiednich kar, o których mowa w art. 27.

3.   Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do warunków określonych w art. 3 ust. 1 lit. b)–d) oraz w art. 3 ust. 2 lit. c).

Artykuł 30

Odzyskiwanie środków finansowania

1.   Na podstawie decyzji Urzędu o usunięciu europejskiej partii politycznej lub europejskiej fundacji politycznej z rejestru, urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego odwołuje lub zawiesza wszelkie obowiązujące decyzje lub umowy dotyczące finansowania unijnego, chyba że zachodzi przypadek przewidziany w art. 16 ust. 2 lit. c) i w art. 3 ust. 1 lit. b) i d). Odzyskuje on również wszelkie finansowanie unijne, w tym wszelkie niewykorzystane środki unijne z poprzednich lat.

2.   Europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna, na którą nałożono karę w związku z którymkolwiek naruszeniem wymienionym w art. 27 ust. 1 i art. 27 ust. 2 lit. a) ppkt (v) i (vi), przestaje spełniać z tego powodu wymogi art. 18 ust. 2. W związku z tym urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego rozwiązuje umowę lub decyzję o przyznaniu wkładu lub dotacji w ramach finansowania unijnego przyznanego na mocy niniejszego rozporządzenia oraz przystępuje do odzyskania kwot nienależnie wypłaconych na mocy takiej umowy lub decyzji o przyznaniu wkładu lub dotacji, w tym wszelkich niewykorzystanych środków unijnych z poprzednich lat.

W przypadku takiego rozwiązania płatności zatwierdzane przez urzędnika zatwierdzającego Parlamentu Europejskiego zostają ograniczone do kwalifikowalnych wydatków faktycznie poniesionych przez europejską partię polityczną lub europejską fundację polityczną do dnia wejścia w życie decyzji o rozwiązaniu.

Niniejszy ustęp ma również zastosowanie do przypadków, o których mowa w art. 16 ust. 2 lit. c) oraz w art. 3 ust. 1 lit. b) i d).

ROZDZIAŁ VI

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 31

Przepisy dotyczące informowania obywateli

Z zastrzeżeniem art. 21 i 22 oraz przepisów statutu i wewnętrznych procedur europejskie partie polityczne mogą podjąć w kontekście wyborów do Parlamentu Europejskiego wszelkie stosowne środki w celu informowania obywateli Unii o powiązaniach między krajowymi partiami politycznymi i kandydatami a danymi europejskimi partiami politycznymi.

Artykuł 32

Przejrzystość

1.   Parlament Europejski pod nadzorem swojego urzędnika zatwierdzającego lub pod nadzorem Urzędu podaje do wiadomości publicznej na utworzonej w tym celu stronie internetowej następujące informacje:

a)

nazwy i statuty wszystkich zarejestrowanych europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych wraz z dokumentami przedłożonymi jako część ich wniosku o rejestrację zgodnie z art. 8, najpóźniej cztery tygodnie od dnia przyjęcia przez Urząd swojej decyzji, a następnie, wszelkie zmiany zgłoszone Urzędowi na podstawie art. 9 ust. 5 i 6;

b)	wykaz wniosków, które nie zostały zatwierdzone, wraz z dokumentami przedłożonymi jako część wniosku o rejestrację zgodnie z art. 8 oraz uzasadnienie ich odrzucenia, najpóźniej cztery tygodnie od dnia przyjęcia przez Urząd swojej decyzji;

c)	sprawozdanie roczne zawierające tabelę kwot przekazanych poszczególnym europejskim partiom politycznym i europejskim fundacjom politycznym za każdy rok budżetowy, w którym otrzymano wkłady lub wypłacono dotacje z budżetu ogólnego Unii Europejskiej;

d)	roczne sprawozdania finansowe i sprawozdania z audytu zewnętrznego, o których mowa w art. 23 ust. 1 oraz, w przypadku europejskich fundacji politycznych, sprawozdania końcowe z wykonania programów prac lub działań;

e)

nazwy/nazwiska darczyńców wraz z odnośnymi darowiznami, zgłoszone przez europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne zgodnie z art. 20 ust. 2, 3 i 4, z wyjątkiem darowizn od osób fizycznych, których wartość nie przekracza 1 500 EUR rocznie i na każdego darczyńcę, które zgłaszane są jako „drobne darowizny”. Informacje o darowiznach od osób fizycznych, których roczna wartość przekracza 1 500 EUR, lecz nie przekracza 3 000 EUR, nie mogą być publikowane bez uprzedniej pisemnej zgody na publikację wyrażonej przez danego darczyńcę. W braku takiej uprzedniej zgody darowizny te są zgłaszane jako „drobne darowizny”. Ogólna kwota drobnych darowizn i liczba darczyńców w roku kalendarzowym jest również publikowana;

f)	wkłady, o których mowa w art. 20 ust. 7 i 8, zgłoszone przez europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne zgodnie z art. 20 ust. 2, w tym tożsamość partii lub organizacji członkowskich, które dokonały tych wkładów;

g)

szczegółowe informacje na temat wszelkich ostatecznych decyzji podjętych przez Urząd na podstawie art. 27 oraz uzasadnienie takich decyzji, w tym, w stosownych przypadkach, wszelkie opinie przyjęte przez komitet niezależnych wybitnych osobistości zgodnie z art. 10 i 11, z należytym uwzględnieniem rozporządzenia (WE) nr 45/2001;

h)	szczegółowe informacje na temat wszelkich ostatecznych decyzji podjętych przez urzędnika zatwierdzającego Parlamentu Europejskiego na podstawie art. 27 oraz uzasadnienie takich decyzji;

i)	opis pomocy technicznej udzielanej europejskim partiom politycznym; oraz

j)	sprawozdanie Parlamentu Europejskiego z oceny stosowania niniejszego rozporządzenia oraz finansowanych działań, o którym mowa w art. 38.

2.   Parlament Europejski podaje do wiadomości publicznej listę osób prawnych będących członkami europejskiej partii politycznej, załączaną do statutu partii zgodnie z art. 4 ust. 2 i aktualizowaną zgodnie z art. 9 ust. 6, a także ogólną liczbę poszczególnych członków.

3.   Dane osobowe nie są publikowane na stronie internetowej, o której mowa w ust. 1, chyba że te dane osobowe są publikowane na mocy ust. 1 lit. a), e) lub g).

4.   Europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne zapewniają potencjalnym członkom i darczyńcom informacje wymagane w art. 10 dyrektywy 95/46/WE w formie publicznie dostępnego oświadczenia o ochronie prywatności i informują ich, że ich dane osobowe będą przetwarzane do celów audytu i kontroli przez Parlament Europejski, Urząd, OLAF, Trybunał Obrachunkowy, państwa członkowskie lub przez upoważnione organy zewnętrzne lub ekspertów zewnętrznych oraz że ich dane osobowe będą podawane do wiadomości publicznej na stonie internetowej, o której mowa w ust. 1, na warunkach określonych w niniejszym artykule. Na mocy art. 11 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego zamieszcza te same informacje w zaproszeniach do składania wniosków o wkład lub do składania wniosków, o których mowa w art. 18 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 33

Ochrona danych osobowych

1.   Przetwarzając dane osobowe na mocy niniejszego rozporządzenia, Urząd, Parlament Europejski i komitet niezależnych wybitnych osobistości ustanowiony w art. 11, muszą przestrzegać rozporządzenia (WE) nr 45/2001. Do celów przetwarzania danych osobowych uznaje się ich za administratorów danych zgodnie z art. 2 lit. d) tego rozporządzenia.

2.   Przetwarzając dane osobowe na mocy niniejszego rozporządzenia, europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne, państwa członkowskie sprawujące kontrolę nad aspektami związanymi z finansowaniem europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych zgodnie z art. 24 oraz niezależne organy lub eksperci, uprawnieni do badania sprawozdań finansowych zgodnie z art. 23 ust. 1, muszą przestrzegać dyrektywy 95/46/WE oraz przepisów krajowych przyjętych na mocy tej dyrektywy. Do celów przetwarzania danych osobowych uznaje się ich za administratorów danych zgodnie z art. 2 lit. d) tej dyrektywy.

3.   Urząd, Parlament Europejski i komitet niezależnych wybitnych osobistości ustanowiony w art. 11 zapewniają, aby dane osobowe gromadzone przez nich na podstawie niniejszego rozporządzenia nie były wykorzystywane do żadnych innych celów niż zapewnienie legalności, prawidłowości i przejrzystości finansowania europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych oraz składu europejskich partii politycznych. Usuwają oni wszystkie dane osobowe zgromadzone w tym celu nie później niż 24 miesiące po dniu opublikowania odnośnych elementów zgodnie z art. 32.

4.   Państwa członkowskie i niezależne organy lub eksperci uprawnieni do badania sprawozdań finansowych wykorzystują dane osobowe, które otrzymali, wyłącznie w celu sprawowania kontroli nad finansowaniem europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych. Usuwają oni te dane osobowe zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami krajowymi po przekazaniu ich zgodnie z art. 28.

5.   Dane osobowe mogą być przechowywane po upływie terminów określonych w ust. 3 lub przewidzianych w mających zastosowanie przepisach krajowych, o których mowa w ust. 4, jeżeli przechowanie takie jest konieczne do celów postępowania sądowego lub administracyjnego związanego z finansowaniem europejskich partii politycznych lub europejskich fundacji politycznych lub składu europejskich partii politycznych. Wszystkie takie dane osobowe usuwane są nie później niż tydzień po zakończeniu takich postępowań w drodze orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie lub po zakończeniu lub rozstrzygnięciu audytów, odwołań, sporów lub roszczeń.

6.   Administratorzy danych, o których mowa w ust. 1 i 2, wprowadzają w życie właściwe środki techniczne i organizacyjne w celu ochrony danych osobowych przed ich przypadkowym lub bezprawnym zniszczeniem, przypadkową utratą, zmianą lub nieuprawnionym ujawnieniem lub udostępnieniem, w szczególności w przypadku gdy przetwarzanie takich danych obejmuje ich przesyłanie za pomocą sieci, oraz przed wszystkimi innymi bezprawnymi formami przetwarzania.

7.   Europejski Inspektor Ochrony Danych jest odpowiedzialny za monitorowanie i zapewnienie, aby przetwarzając dane osobowe na podstawie niniejszego rozporządzenia, Urząd, Parlament Europejski i komitet niezależnych wybitnych osobistości ustanowiony w art. 11, przestrzegali i chronili podstawowe prawa i wolności osób fizycznych. Bez uszczerbku dla jakiegokolwiek środka sądowego, każda osoba, której dane dotyczą, może wnieść skargę do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, jeżeli uważa, że jej prawo do ochrony danych osobowych zostało naruszone w wyniku przetwarzania tych danych przez Urząd, Parlament Europejski lub komitet.

8.   Europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne, państwa członkowskie oraz niezależne organy lub eksperci, uprawnieni do badania sprawozdań finansowych na podstawie niniejszego rozporządzenia, ponoszą odpowiedzialność za wszelkie szkody, które spowodują, przetwarzając dane osobowe na podstawie niniejszego rozporządzenia, zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami krajowymi. Państwa członkowskie zapewniają stosowanie skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających kar za naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia, dyrektywy 95/46/WE oraz przepisów krajowych przyjętych na mocy tej dyrektywy, a zwłaszcza za wykorzystanie danych osobowych w sposób stanowiący nadużycie.

Artykuł 34

Prawo do bycia wysłuchanym

Zanim Urząd lub urzędnik zatwierdzający Parlamentu Europejskiego podejmie decyzję, która może niekorzystnie wpłynąć na prawa europejskiej partii politycznej, europejskiej fundacji politycznej lub wnioskodawcy, o którym mowa w art. 8, wysłuchuje on przedstawiciela danej europejskiej partii politycznej, europejskiej fundacji politycznej lub danego wnioskodawcy. Urząd lub Parlament Europejski należycie uzasadniają swoją decyzję.

Artykuł 35

Prawo do odwołania

Decyzje przyjęte na podstawie niniejszego rozporządzenia mogą być przedmiotem postępowania sądowego przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zgodnie z odnośnymi postanowieniami TFUE.

Artykuł 36

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.   Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.   Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 3, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 24 listopada 2014 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.   Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 3, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4.   Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5.   Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 3 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten zostaje przedłużony o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 37

Procedura komitetowa

1.   Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 38

Ocena

Po konsultacji z Urzędem Parlament Europejski opublikuje do połowy 2018 r. sprawozdanie na temat stosowania niniejszego rozporządzenia i finansowanych działań. W stosownych przypadkach sprawozdanie zawierać będzie ewentualne zmiany, jakie należy wprowadzić w statusie i systemach finansowania.

Przed końcem 2018 r. Komisja przedstawi sprawozdanie na temat stosowania niniejszego rozporządzenia, któremu w stosownych przypadkach towarzyszyć będzie wniosek ustawodawczy mający na celu zmianę niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 39

Skuteczne stosowanie

Państwa członkowskie podejmują wszelkie stosowne działania w celu zapewnienia skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 40

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 2004/2003 traci moc ze skutkiem od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Będzie ono jednak miało nadal zastosowanie do aktów i zobowiązań związanych z finansowaniem partii politycznych i fundacji politycznych na szczeblu europejskim w latach budżetowych 2014, 2015, 2016 i 2017.

Artykuł 41

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Komisja przyjmie akty delegowane, o których mowa w art. 7 ust. 2 i w art. 8 ust. 3 lit. a), nie później niż dnia 1 lipca 2015 r.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2017 r. Urząd, o którym mowa w art. 6, zostanie jednak powołany do dnia 1 września 2016 r. Europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne zarejestrowane po dniu 1 stycznia 2017 r. mogą składać wnioski o finansowanie na podstawie niniejszego rozporządzenia wyłącznie w odniesieniu do działań rozpoczynających się w roku budżetowym 2018 lub póżniej.

---

(1)  Dz.U. C 133 z 9.5.2013, s. 90.

(2)  Dz.U. C 62 z 2.3.2013, s. 77.

(3)  Dz.U. C 67 z 7.3.2013, s. 1.

(4)  Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 16 kwietnia 2014 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 29 września 2014 r.

(5)  Rozporządzenie (WE) nr 2004/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie przepisów regulujących partie polityczne na poziomie europejskim oraz zasad dotyczących ich finansowania (Dz.U. L 297 z 15.11.2003, s. 1).

(6)  Dz.U. C 296 E z 2.10.2012, s. 46.

(7)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(8)  Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

(9)  Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).

(10)  Dz.U. C 253 z 3.9.2013, s. 12.

(11)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).

(12)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1).

(13)  Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiające regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich oraz ustanawiające specjalne środki stosowane tymczasowo wobec urzędników Komisji (Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1).

(14)  Rozporządzenie Rady nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (Dz.U. 17 z 6.10.1958, s. 385).

(15)  Dz.U. L 278 z 8.10.1976, s. 5.

(16)  Rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (Dz.U. L 243 z 11.9.2002, s. 1).

(17)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).

(18)  Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).

---

---