9.5.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 136/51

(1)

Zgodnie z decyzją wykonawczą Komisji nr 2013/493/UE (2) region dwunasty, w którym powinno się rozpocząć gromadzenie i przekazywanie danych do wizowego systemu informacyjnego (VIS) w odniesieniu do wszystkich wniosków wizowych, obejmuje Kostarykę, Salwador, Gwatemalę, Honduras, Nikaraguę i Panamę; region trzynasty obejmuje Kanadę, Meksyk i Stany Zjednoczone; region czternasty obejmuje Antiguę i Barbudę, Bahamy, Barbados, Belize, Kubę, Dominikę, Dominikanę, Grenadę, Gujanę, Haiti, Jamajkę, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucię, Saint Vincent i Grenadyny, Surinam, Trynidad i Tobago; region piętnasty obejmuje Australię, Fidżi, Kiribati, Wyspy Marshalla, Mikronezję, Nauru, Nową Zelandię, Palau, Papuę-Nową Gwineę, Samoa, Wyspy Salomona, Timor Wschodni, Tonga, Tuvalu i Vanuatu.

(2)

Państwa członkowskie powiadomiły Komisję o zakończeniu prawnych i technicznych przygotowań do gromadzenia i przekazywania do VIS danych, o których mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 767/2008 w odniesieniu do wszystkich wniosków wizowych w tych regionach, w tym przygotowań do gromadzenia lub przekazywania danych w imieniu innego państwa członkowskiego.

(3)

Warunki ustanowione w pierwszym zdaniu art. 48 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 767/2008 zostały tym samym spełnione, konieczne jest zatem określenie daty uruchomienia VIS w regionie dwunastym, trzynastym, czternastym i piętnastym.

(4)

Niniejsza decyzja powinna wejść w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej ze względu na to, że planowana data rozpoczęcia funkcjonowania VIS znajduje się w bardzo bliskiej przyszłości.

(5)

Ze względu na to, że rozporządzenie (WE) nr 767/2008 stanowi rozwinięcie dorobku Schengen, Dania poinformowała o wdrożeniu rozporządzenia (WE) nr 767/2008 do swojego ustawodawstwa krajowego zgodnie z art. 5 protokołu w sprawie stanowiska Danii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. W związku z powyższym na mocy prawa międzynarodowego Dania ma obowiązek wprowadzenia w życie przepisów niniejszej decyzji.

(6)

Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE (3). Zjednoczone Królestwo nie jest zatem związane przepisami niniejszej decyzji, ani nie ma ona do niego zastosowania.

(7)

Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE (4). Irlandia nie jest zatem związana przepisami niniejszej decyzji ani nie ma ona do niej zastosowania.

(8)

W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (5), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE (6).

(9)

W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy zawartej między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (7), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE (8).

(10)

W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu protokołu podpisanego między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (9), które wchodzą w zakres obszaru określonego w art. 1 pkt B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE (10).

(11)

W odniesieniu do Cypru niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r.

(12)

W odniesieniu do Bułgarii i Rumunii niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r.

(13)

W odniesieniu do Chorwacji niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2011 r.,