Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32013R1235

    Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1235/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. zmieniające, w odniesieniu do substancji diklazuril, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego Tekst mający znaczenie dla EOG

    Dz.U. L 322 z 3.12.2013, p. 21–22 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Legal status of the document In force

    ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2013/1235/oj

    3.12.2013   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    L 322/21


    ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1235/2013

    z dnia 2 grudnia 2013 r.

    zmieniające, w odniesieniu do substancji diklazuril, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego

    (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    KOMISJA EUROPEJSKA,

    uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

    uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniające dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (1), w szczególności jego art. 14 w związku z jego art. 17,

    uwzględniając opinię Europejskiej Agencji Leków wydaną przez Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    Maksymalny limit pozostałości („MLP”) substancji farmakologicznie czynnych przeznaczonych do stosowania w Unii w weterynaryjnych produktach leczniczych dla zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, bądź w produktach biobójczych stosowanych w produkcji zwierzęcej określa się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 470/2009.

    (2)

    Substancje farmakologicznie czynne i ich klasyfikację w odniesieniu do MLP w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego określono w załączniku do rozporządzenia Komisji (UE) nr 37/2010 (2).

    (3)

    Obecnie diklazuril jest wymieniony w tabeli 1 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 jako substancja dopuszczona do stosowania u wszystkich gatunków przeżuwaczy i świń wyłącznie do stosowania doustnego oraz do stosowania u drobiu w odniesieniu do mięśni, skóry i tłuszczu, wątroby i nerek, z wyjątkiem zwierząt, których jaja są przeznaczone do spożycia przez ludzi.

    (4)

    Do Europejskiej Agencji Leków złożono wniosek w sprawie rozszerzenia istniejącego wpisu dotyczącego diklazurilu na króliki.

    (5)

    Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych zalecił ustalenie MLP diklazurilu dla królików w odniesieniu do mięśni, tłuszczu, wątroby i nerek.

    (6)

    Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 37/2010, aby włączyć do niego MLP diklazurilu w odniesieniu do królików.

    (7)

    Należy zapewnić podmiotom, których to dotyczy, odpowiednią ilość czasu na wprowadzenie środków niezbędnych do spełnienia nowych wymogów w zakresie MLP.

    (8)

    Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

    PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

    Artykuł 1

    W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

    Artykuł 2

    Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

    Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 3 lutego 2014 r.

    Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

    Sporządzono w Brukseli dnia 2 grudnia 2013 r.

    W imieniu Komisji

    José Manuel BARROSO

    Przewodniczący


    (1)  Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 11.

    (2)  Dz.U. L 15 z 20.1.2010, s. 1.


    ZAŁĄCZNIK

    W tabeli 1 w załączniku do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 wpis dotyczący diklazurilu otrzymuje brzmienie:

    Substancja farmakologicznie czynna

    Pozostałość znacznikowa

    Gatunki zwierząt

    MLP

    Tkanki docelowe

    Inne przepisy

    (na podstawie art. 14 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 470/2009)

    Klasyfikacja terapeutyczna

    „Diklazuril

    NIE DOTYCZY

    Wszystkie gatunki przeżuwaczy, świnie

    MLP nie jest wymagany

    NIE DOTYCZY

    Wyłącznie do stosowania doustnego

    BRAK WPISU

    Diklazuril

    Drób

    500 μg/kg

    Mięśnie

    Nie stosować u zwierząt, których jaja przeznaczone są do spożycia przez ludzi

    Środki przeciwpasożytnicze/Środki przeciwpierwotniakowe”

    500 μg/kg

    Skóra i tłuszcz w naturalnych proporcjach

    1 500 μg/kg

    Wątroba

    1 000 μg/kg

    Nerki

    Króliki

    150 μg/kg

    Mięśnie

     

    300 μg/kg

    Tłuszcz

    2 500 μg/kg

    Wątroba

    1 000 μg/kg

    Nerki


    Top