This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32013D0413
2013/413/EU: Commission Implementing Decision of 30 July 2013 authorising Member States to provide for derogations from certain provisions of Council Directive 2000/29/EC in respect of potatoes, other than potatoes intended for planting, originating in the regions of Akkar and Bekaa of Lebanon (notified under document C(2013) 4683)
2013/413/UE: Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 30 lipca 2013 r. upoważniająca państwa członkowskie do ustanowienia odstępstw od niektórych przepisów dyrektywy Rady 2000/29/WE w odniesieniu do ziemniaków, oprócz sadzeniaków, pochodzących z regionów Akkar i Bekaa w Libanie (notyfikowana jako dokument nr C(2013) 4683)
2013/413/UE: Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 30 lipca 2013 r. upoważniająca państwa członkowskie do ustanowienia odstępstw od niektórych przepisów dyrektywy Rady 2000/29/WE w odniesieniu do ziemniaków, oprócz sadzeniaków, pochodzących z regionów Akkar i Bekaa w Libanie (notyfikowana jako dokument nr C(2013) 4683)
Dz.U. L 205 z 1.8.2013, p. 13–17
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
No longer in force, Date of end of validity: 31/10/2018: This act has been changed. Current consolidated version: 17/11/2015
Relation | Act | Comment | Subdivision concerned | From | To |
---|---|---|---|---|---|
Validity extended by | 32015D2057 | 31/10/2018 | |||
Modified by | 32015D2057 | Zastąpienie | artykuł 11 Tekst |
1.8.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 205/13 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 30 lipca 2013 r.
upoważniająca państwa członkowskie do ustanowienia odstępstw od niektórych przepisów dyrektywy Rady 2000/29/WE w odniesieniu do ziemniaków, oprócz sadzeniaków, pochodzących z regionów Akkar i Bekaa w Libanie
(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 4683)
(2013/413/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 15 ust. 1 tiret pierwsze,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE w powiązaniu z pkt 12 części A załącznika III do tej dyrektywy państwa członkowskie zakazują wprowadzania do Unii ziemniaków, oprócz sadzeniaków, pochodzących z Libanu. Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej dyrektywy można jednak przewidzieć odstępstwa od tego zakazu w przypadku, gdy nie istnieje ryzyko rozprzestrzeniania się organizmów szkodliwych. |
(2) |
Zgodnie z art. 5 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE w powiązaniu z pkt 25.2 sekcji I części A załącznika IV do tej dyrektywy państwa członkowskie zakazują wprowadzania do Unii ziemniaków, chyba że pochodzą one z państw uznanych za wolne od Clavibacter michiganensis (Smith) Davis et al. ssp. sepedonicus (Spieckermann i Kotthoff) Davis et al., zwanych dalej „danym organizmem szkodliwym”, lub stosują przepisy uznawane za równoważne z przepisami unijnymi w celu zwalczania tego organizmu. Liban nie spełnia żadnego z wymienionych warunków. Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej dyrektywy można jednak przewidzieć odstępstwa od tego zakazu w przypadku, gdy nie istnieje ryzyko rozprzestrzeniania się organizmów szkodliwych. |
(3) |
Z informacji dostarczonych przez Liban i zgromadzonych w tym państwie podczas misji przeprowadzonej w marcu 2006 r. przez Biuro ds. Żywności i Weterynarii oraz informacji udzielonych przez Liban w późniejszym okresie wynika, że ziemniaki, oprócz sadzeniaków, pochodzące z regionów Akkar i Bekaa uprawia się w odpowiednich warunkach fitosanitarnych. |
(4) |
W związku z tym wprowadzanie do Unii ziemniaków, oprócz sadzeniaków, pochodzących z regionów Akkar i Bekaa w Libanie powinno być dozwolone, pod warunkiem że spełniają one warunki zapewniające, aby dany organizm szkodliwy nie występował w ziemniakach wprowadzanych na terytorium Unii. Warunki te powinny dotyczyć produkcji na obszarach wolnych od danego organizmu szkodliwego, prowadzenia inspekcji na tych obszarach, produkcji z wykorzystaniem sadzeniaków kwalifikowanych oraz wymogów odnoszących się do obróbki, składowania, pakowania i przygotowania. |
(5) |
Aby zapewnić skuteczne kontrole i zmniejszyć ryzyko fitosanitarne, ziemniaki powinny być wprowadzane do Unii w wyznaczonych miejscach wprowadzenia. |
(6) |
Należy ustanowić wymogi dotyczące kontroli, aby zagwarantować kontrolę ryzyka fitosanitarnego. Należy przewidzieć, że pobieranie i badanie próbek przeprowadza się zgodnie z istniejącym schematem badań ustanowionym dyrektywą Rady 93/85/EWG z dnia 4 października 1993 r. w sprawie zwalczania bakteriozy pierścieniowej ziemniaka (2). |
(7) |
Ziemniaki powinny być wprowadzane do Unii i przemieszczane w jej obrębie tylko wówczas, gdy są odpowiednio oznaczone w celu wskazania Libanu jako miejsca pochodzenia i istotnych informacji, aby zapobiec sadzeniu ziemniaków oraz zapewnić ich identyfikację i identyfikowalność. |
(8) |
Aby ocenić stosowanie niniejszej decyzji, po zakończeniu każdego sezonu przywozowego państwa członkowskie powinny przekazywać Komisji oraz pozostałym państwom członkowskim informacje dotyczące dokonanego przywozu. |
(9) |
Odstępstwo powinno obowiązywać na czas określony. |
(10) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Upoważnienie do ustanowienia odstępstwa
Na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE w powiązaniu z pkt 12 części A załącznika III do niej oraz na zasadzie odstępstwa od art. 5 ust. 1 tej dyrektywy w powiązaniu z pkt 25.2 sekcji I części A załącznika IV do niej państwa członkowskie mogą zezwolić na wprowadzanie na ich terytorium ziemniaków określonych w pkt 12 części A załącznika III do tej dyrektywy (zwanych dalej „ziemniakami”), pochodzących z regionów Akkar lub Bekaa w Libanie, które spełniają warunki określone w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Świadectwo fitosanitarne
Świadectwo fitosanitarne określone w art. 13a ust. 3 dyrektywy 2000/29/WE jest wydawane w Libanie. Obejmuje ono, w rubryce „Dodatkowa deklaracja”, następujące elementy:
a) |
stwierdzenie „zgodnie z wymogami UE ustanowionymi w decyzji wykonawczej Komisji 2013/413/UE”; |
b) |
numer partii; |
c) |
nazwę obszaru wolnego od szkodników w rozumieniu pkt 1 załącznika. |
Artykuł 3
Miejsca wprowadzenia
1. Ziemniaki objęte zezwoleniem zgodnie z art. 1 można wprowadzać do Unii jedynie w miejscu wprowadzenia wyznaczonym do tego celu przez państwo członkowskie, w którym miejsce to się znajduje.
2. Państwo członkowskie zgłasza pozostałym państwom członkowskim, Komisji i Libanowi miejsca wprowadzenia oraz nazwę i adres odpowiedzialnego organu urzędowego, o którym mowa w dyrektywie 2000/29/WE, odpowiedzialnego za dane miejsce wprowadzenia.
Artykuł 4
Kontrole prowadzone przez państwa członkowskie
1. Z każdej partii w przesyłce pobiera się próbki do badań urzędowych w odniesieniu do Clavibacter michiganensis (Smith) Davis et al. ssp. sepedonicus (Spieckermann i Kotthoff) Davis et al., zwanego dalej „danym organizmem szkodliwym”. Każda próbka składać się przynajmniej z 200 bulw. Jeśli partia jest większa niż 25 ton, pobiera się próbkę z każdych 25 ton i dodatkową próbkę z pozostałej części partii.
2. Odpowiedzialne organy urzędowe przeprowadzają oględziny próbek pod kątem objawów występowania danego organizmu szkodliwego na ciętych bulwach.
W trakcie tych oględzin wszystkie partie danej przesyłki pozostają pod urzędową kontrolą i nie mogą być przemieszczane ani wykorzystywane.
3. Jeżeli w trakcie oględzin, o których mowa w ust. 2, wykryto objawy występowania danego organizmu szkodliwego, przeprowadza się testy w celu stwierdzenia, czy dany organizm szkodliwy faktycznie występuje, zgodnie z pkt 1.1 i pkt 4–10 załącznika I do dyrektywy 93/85/EWG.
Podczas przeprowadzania tych testów wszystkie partie danej przesyłki oraz wszystkie inne przesyłki, które zawierają partie pochodzące z tego samego obszaru wolnego od szkodników i znajdują się pod kontrolą danego odpowiedzialnego organu urzędowego, pozostają pod urzędową kontrolą i nie mogą być przemieszczane ani wykorzystywane.
4. W przypadku potwierdzenia obecności danego organizmu szkodliwego w próbce zgodnie z ust. 3, pozostały ekstrakt ziemniaczany przechowuje się i odpowiednio konserwuje, a dana partia nie może zostać wprowadzona do Unii.
Wszystkie pozostałe partie, o których mowa w ust. 3 akapit drugi, powinny zostać poddane testom zgodnie z pkt 1.1 oraz pkt 4–10 załącznika I do dyrektywy 93/85/EWG.
5. W odniesieniu do partii, w których w trakcie oględzin, o których mowa w ust. 2, nie stwierdzono w próbkach objawów występowania danego organizmu szkodliwego, we wszystkich partiach przeprowadza się testy w celu wykrycia utajonej infekcji zgodnie z pkt 1.2 i pkt 3–10 załącznika I do dyrektywy 93/85/EWG.
Podczas przeprowadzania tych testów partia ta pozostaje pod urzędową kontrolą i nie może być przemieszczana ani wykorzystywana.
W przypadku potwierdzenia obecności danego organizmu szkodliwego w próbce, o której mowa w akapicie pierwszym, pozostały ekstrakt ziemniaczany przechowuje się i odpowiednio konserwuje, a dana partia nie może zostać wprowadzona do Unii.
Artykuł 5
Powiadamianie o podejrzeniu lub stwierdzeniu występowania
1. Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję i Liban o przypadkach podejrzenia wystąpienia danego organizmu szkodliwego po przeprowadzeniu szybkiego testu przesiewowego, o którym mowa w pkt 1.1 załącznika I do dyrektywy 93/85/EWG, lub testu przesiewowego, o którym mowa w pkt 1.2 załącznika I do tej dyrektywy.
2. Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję i Liban o przypadkach potwierdzenia wystąpienia danego organizmu szkodliwego zgodnie z pkt 1.1 i 1.2 załącznika I do dyrektywy 93/85/EWG.
Artykuł 6
Oznakowanie
1. Ziemniaki mogą być wprowadzane do Unii i przemieszczane w jej obrębie tylko z etykietą w jednym z języków urzędowych Unii obejmującą następujące elementy:
a) |
wskazanie, że pochodzą z Libanu; |
b) |
nazwę obszaru wolnego od szkodników; |
c) |
nazwę i numer identyfikacyjny producenta; |
d) |
numer partii. |
2. Etykieta, o której mowa w ust. 1, wydawana jest pod kontrolą libańskiej organizacji ochrony roślin.
Artykuł 7
Unieszkodliwianie odpadów
Odpady pochodzące z pakowania lub przetwarzania ziemniaków w Unii są unieszkodliwiane w sposób, który uniemożliwia zadomowienie i rozprzestrzenianie się danego organizmu szkodliwego.
Artykuł 8
Obowiązki importerów w zakresie powiadamiania
1. Importer z wystarczającym wyprzedzeniem powiadamia odpowiedzialny urzędowy organ miejsca wprowadzenia w danym państwie członkowskim o zamiarze wprowadzenia przesyłki.
2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje następujące elementy:
a) |
ilość danych przesyłek; |
b) |
datę planowanego wprowadzenia; |
c) |
imię i nazwisko/nazwę i adres importera. |
Artykuł 9
Sprawozdania dotyczące przywozu
Do dnia 31 stycznia każdego roku państwo członkowskie przywozu przekazuje Komisji i pozostałym państwom członkowskim informacje na temat wielkości przywozu dokonanego na mocy niniejszej decyzji między dniem 1 stycznia a dniem 31 grudnia poprzedniego roku, określając liczbę przesyłek i partii oraz ton.
Artykuł 10
Przegląd
Komisja dokonuje przeglądu niniejszej decyzji do dnia 31 października 2014 r.
Artykuł 11
Data wygaśnięcia
Niniejsza decyzja traci moc z dniem 31 października 2015 r.
Artykuł 12
Adresaci
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 30 lipca 2013 r.
W imieniu Komisji
Tonio BORG
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1.
(2) Dz.U. L 259 z 4.10.1993, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
WYMOGI DOTYCZĄCE PRZYWOZU, O KTÓRYCH MOWA W ART. 1
Odstępstwo przewidziane w art. 1 stosuje się w odniesieniu do ziemniaków spełniających wymogi określone w pkt 1–9.
(1) Obszary produkcji
Ziemniaki uprawiane są w regionach Akkar lub Bekaa na obszarach, które zostały oficjalnie uznane przez libańską organizację ochrony roślin, zgodnie z Międzynarodowym standardem dla środków fitosanitarnych FAO nr 4 dotyczącym wymogów ustanawiania obszarów wolnych od szkodników (1), za wolne od danego szkodliwego organizmu („obszary wolne od szkodników”) i corocznie zgłaszane przez Liban do Komisji.
(2) Inspekcje obszarów wolnych od szkodników
Obszary wolne od szkodników podlegają systematycznym i reprezentatywnym corocznym inspekcjom w celu wykrycia danego organizmu szkodliwego, przeprowadzanym przez libańskie organy przez pięć lat przed produkcją oraz w jej trakcie.
Inspekcje są prowadzone na polach upraw ziemniaka położonych na obszarach wolnych od szkodników oraz na ziemniakach zebranych na tych obszarach.
Inspekcje obejmują następujące elementy:
a) |
kontrole wizualne pól w okresie wegetacyjnym; |
b) |
oględziny zebranych ziemniaków pod kątem objawów występowania danego organizmu szkodliwego na ciętych bulwach; |
c) |
badania laboratoryjne ziemniaków wykazujących objawy i niewykazujących objawów. |
W toku inspekcji nie stwierdzono występowania danego organizmu szkodliwego ani nie pozyskano innych dowodów, które mogłyby wskazywać na to, że obszar ten nie jest obszarem wolnym od szkodników w rozumieniu pkt 1. Wyniki inspekcji są udostępniane Komisji na jej wniosek.
(3) Producenci
Ziemniaki są produkowane przez producentów zarejestrowanych przez libańską organizację ochrony roślin.
(4) Produkcja z wykorzystaniem sadzeniaków kwalifikowanych
Ziemniaki spełniają jeden z poniższych wymogów:
a) |
pochodzą z sadzeniaków kwalifikowanych w Unii Europejskiej i przywożonych z niej do Libanu; |
b) |
są uprawiane z sadzeniaków przywożonych do Libanu z państwa trzeciego lub jego części, z których przywóz sadzeniaków do Unii nie jest zakazany na podstawie załącznika III do dyrektywy 2000/29/WE, i kwalifikowane w tym państwie trzecim. |
(5) Obszary produkcji
Ziemniaki są uprawiane na polach, na których w ciągu poprzednich pięciu lat nie uprawiano innych ziemniaków niż te, o których mowa w pkt 4.
(6) Obróbka
Do obróbki ziemniaków wykorzystywane są maszyny, które spełniają jeden z następujących warunków:
a) |
są wykorzystywane wyłącznie do obróbki ziemniaków zgodnych z pkt 1–5; |
b) |
w przypadku gdy były wykorzystywane do celów innych niż te, o których mowa w lit. a), zostały wyczyszczone i zdezynfekowane w odpowiedni sposób przed ich wykorzystaniem do celów, o których mowa w lit. a). |
(7) Składowanie
Ziemniaki są składowane w obiektach, które spełniają jeden z następujących warunków:
a) |
są wykorzystywane wyłącznie do składowania ziemniaków zgodnych z pkt 1–6; |
b) |
w przypadku gdy były wykorzystywane do celów innych niż te, o których mowa w lit. a), zostały poddane odpowiednim zabiegom higienicznym przed ich wykorzystaniem do celów, o których mowa w lit. a). |
(8) Opakowania
Materiał, z którego wykonano opakowania ziemniaków, jest nowy albo wyczyszczony i zdezynfekowany.
(9) Przygotowanie ziemniaków i partii do wprowadzenia do Unii
Ziemniaki spełniają następujące warunki dotyczące ich przygotowania:
a) |
nie są zanieczyszczone ziemią, liśćmi ani innymi szczątkami roślin; |
b) |
są zgłaszane do wprowadzenia do Unii w partiach, przy czym każdą partię stanowią ziemniaki wyprodukowane przez jednego producenta i zebrane na jednym obszarze, jak określono w pkt 1; oraz |
c) |
znajdują się w torbach, paczkach lub innych pojemnikach, z których każdy jest oznakowany zgodnie z art. 6. |
(1) ISPM 4. 1995. Wymogi dotyczące ustanawiania obszarów wolnych od szkodników. Rzym, IPPC, FAO.