4.2.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 32/2

(1)

Zgodnie z art. 61 akapit pierwszy lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 cukier lub izoglukoza wyprodukowane w ilości przekraczającej kwotę, o której mowa w art. 56 wymienionego rozporządzenia, mogą zostać wywiezione wyłącznie w ramach limitu ilościowego ustalanego przez Komisję z uwzględnieniem zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych zawartych przez Unię.

(2)

Szczegółowe zasady wykonania dotyczące wywozu pozakwotowego, zwłaszcza w odniesieniu do pozwoleń na wywóz, są ustalone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 951/2006 (2). Limit ilościowy należy jednak ustalać na dany rok gospodarczy, biorąc pod uwagę ewentualne możliwości na rynkach eksportowych.

(3)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 274/2009 (3) ustalono na rok gospodarczy 2009/2010 limit ilościowy na wywóz cukru pozakwotowego w wysokości 1 350 000 t. Wnioski o pozwolenia na wywóz szybko przekroczyły ten limit. Dlatego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1106/2009 (4) ustalono współczynnik akceptacji dla wydawania pozwoleń na wywóz i zawieszono składanie wniosków o pozwolenie na wywóz cukru pozakwotowego. W czasie gdy ustalono limit 1 350 000 t, w ówcześnie panujących warunkach gospodarczych nie można było wykluczyć postrzegania wywozu cukru pozakwotowego jako subsydiowanego, ponieważ średni koszt produkcji cukru w Unii mógł przekraczać cenę sprzedaży cukru pozakwotowego na rynku wywozowym. W takich warunkach nie było zatem możliwe zwiększenie ilości cukru pozakwotowego przeznaczonego do wywozu poza limity wynikające z wyżej wymienionych zobowiązań międzynarodowych Unii.

(4)

Od początku 2009 r. światowe warunki ekonomiczne w sektorze cukru znacząco się zmieniły. Z początkiem stycznia 2010 r. ceny białego cukru na rynku światowym wzrosły ponad dwukrotnie i osiągnęły kwotę około 500 EUR za tonę na londyńskim terminowym rynku towarowym. Jednocześnie ceny na rynku cukru w Unii spadły zgodnie z instytucjonalną ceną referencyjną.

(5)

W obecnych warunkach gospodarczych średni koszt produkcji buraków cukrowych w Unii jest niższy od ceny sprzedaży pozakwotowych buraków cukrowych. Ponadto cena sprzedaży cukru pozakwotowego na rynku światowym jest niższa od średniego kosztu produkcji cukru w Unii. W związku z tym wywozu cukru pozakwotowego nie można traktować jako subsydiowanego dopóki będą utrzymywać się takie warunki gospodarcze. Można zatem dokonywać wywozu przekraczającego zobowiązania Unii dotyczące subsydiów wywozowych bez naruszania obowiązków wynikających z członkostwa Unii w Światowej Organizacji Handlu.

(6)

Zgodnie z najnowszymi informacjami wiadomo, że dzięki wyjątkowo korzystnym warunkom meteorologicznym w 2009 r. w Unii wyprodukowane zostaną duże ilości cukru pozakwotowego. Ilość tę szacuje się obecnie na około 4 100 000 ton. Uwzględniając wszystkie możliwe rynki zbytu wymienionego cukru, w szczególności zapotrzebowanie przemysłu chemicznego na cukier przemysłowy, szacuje się, że co najmniej 500 000 t będzie nadal dostępne do celów wywozowych.

(7)

W świetle przewidywanej w Unii nadwyżki w roku gospodarczym 2009/2010 oraz wyjątkowo wysokiej ceny na rynku światowym będącej wynikiem bardzo trudnej sytuacji podaży w tym czasie, korzystniej jest dokonać wywozu pozostałej nadwyżki cukru w Unii niż przenieść ją na kolejny rok gospodarczy. Ustalenie dodatkowego limitu ilościowego w odniesieniu do roku gospodarczego 2009/2010 umożliwiłoby producentom cukru i hodowcom buraków w Unii wykorzystanie obecnych korzystnych możliwości wywozowych. Należy zatem ustalić dodatkowy limit ilościowy.

(8)

Szacuje się obecnie, że ceny cukru na rynku światowym mogą zacząć spadać począwszy od drugiej połowy 2010 r. Aby zagwarantować, że dodatkowy wywóz cukru pozakwotowego nie będzie kolidować z zobowiązaniami Unii dotyczącymi subsydiów, należy ograniczyć okres składania wniosków o pozwolenia na wywóz do dnia 30 czerwca 2010 r. i ograniczyć okres ważności pozwoleń na wywóz do jednego miesiąca.

(9)

Pozycja konkurencyjna wywozu cukru z Unii do niektórych bliskich miejsc przeznaczenia i do krajów trzecich, w których przywożonym produktom UE przyznano traktowanie preferencyjne, jest obecnie szczególnie korzystna. Wobec braku właściwych instrumentów wzajemnej pomocy w walce z nieprawidłowościami oraz aby zminimalizować ryzyko możliwych nadużyć związanych z przywozem powrotnym lub ponownym wprowadzeniem do Unii cukru pozakwotowego oraz aby zapobiegać takim nadużyciom, należy wykluczyć niektóre bliskie miejsca przeznaczenia z grupy kwalifikowalnych miejsc przeznaczenia.

(10)

Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego,

a)

krajów trzecich: Andory, Liechtensteinu, Stolicy Apostolskiej (Państwa Watykańskiego), San Marino, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii (5), Czarnogóry, Albanii oraz Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii;

b)

terytoriów państw członkowskich, które nie stanowią części obszaru celnego Unii: Wysp Owczych, Grenlandii, wyspy Helgoland, Ceuty, Melilli, gmin Livigno i Campione d’Italia oraz obszarów Republiki Cypryjskiej, nad którymi Rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje faktycznej kontroli;

c)

terytoriów europejskich, za których stosunki zewnętrzne odpowiedzialne jest państwo członkowskie i które nie stanowią części obszaru celnego Unii: Gibraltaru.