5.9.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 238/7

(1)

Dnia 30 stycznia 2002 r., po przeprowadzeniu formalnej procedury weryfikacyjnej, Komisja przyjęła decyzję 2002/610/WE (1) zatwierdzającą, pod pewnymi warunkami wymienionymi poniżej, program pomocy na rzecz uruchamiania krótkodystansowych połączeń morskich, decyzję zwaną dalej „decyzją ostateczną”. Decyzja ostateczna zakłada, w motywie 26, przyjęcie przez Francję warunków proceduralnych, które są w szczególności wiążące dla projektów pomocowych na rzecz wewnątrzwspólnotowych połączeń morskich między portem we Francji a portem w innym państwie członkowskim, a nie dla projektów dotyczących połączeń morskich między dwoma portami francuskimi.

(2)

Dnia 18 listopada 2004 r. władze francuskie zwróciły się do Komisji z wnioskiem o zmianę decyzji ostatecznej w celu uwzględnienia nowych, korzystniejszych przepisów wytycznych wspólnotowych w sprawie pomocy państwa na rzecz transportu morskiego (2), zwanych dalej „wytycznymi wspólnotowymi”.

(3)

Środek, o którym mowa w decyzji ostatecznej, nosi nazwę: Program pomocy na rzecz uruchomienia nowych połączeń w krótkodystansowym transporcie morskim.

(4)

Głównym celem zaproponowanych zmian jest uwzględnienie nowych ram prawnych, jakie oferują wytyczne wspólnotowe w zakresie pomocy na uruchomienie krótkodystansowych połączeń morskich i dostosowanie warunków narzuconych przez decyzję ostateczną do tych nowych przepisów wspólnotowych w zakresie pomocy państwa.

(5)

Motyw 26 decyzji ostatecznej stanowi, że: „w celu zapewnienia przejrzystości i równego traktowania podmiotów w ramach procedury wyboru projektów, władze francuskie zobowiązały się do przestrzegania następującej procedury:

(6)

Zdaniem władz francuskich okazuje się, że procedury, o których mowa w szczególności w lit. b) tego motywu, są wyjątkowo czasochłonne i dlatego też mogą ujemnie wpłynąć na prawidłową realizację tych projektów.

(7)

Władze francuskie chciałyby, by decyzja ostateczna została zmieniona tak, aby odzwierciedlała rozdział 10 wytycznych wspólnotowych – rozdział ten traktuje o pomocy na rzecz krótkodystansowych połączeń morskich.

(8)

Komisja zauważa przede wszystkim, że poprzednie wytyczne wspólnotowe (3), które miały zastosowanie w momencie przyjęcia decyzji ostatecznej, nie przewidywały żadnych szczególnych przepisów dla pomocy na rzecz uruchomienia krótkodystansowych połączeń morskich. Nie było więc nielogiczne ustalenie przez Komisję w decyzji ostatecznej zasad szczegółowych ad hoc celem zatwierdzenia szczególnego programu francuskiego, mającego na celu wsparcie dla uruchomienia krótkodystansowych połączeń morskich.

(9)

Komisja zauważa ponadto że w międzyczasie przyjęła nowe wytyczne wspólnotowe i że te ostatnie przewidują ramy dla pomocy państwa na rzecz uruchomienia krótkodystansowych połączeń morskich zgodne z celami ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 1382/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie przyznawania wspólnotowej pomocy finansowej w celu poprawy efektów działania systemu transportu towarowego w dziedzinie środowiska (Program Marco Polo) (4), który został również przyjęty później niż decyzja ostateczna.

(10)

Nowe wytyczne wspólnotowe uznają, w rozdziale 10, indywidualne środki pomocowe na rzecz krótkodystansowych połączeń za zgodne ze wspólnym rynkiem, jeżeli są przestrzegane następujące warunki:

(11)

W szczególności Komisja zauważa, że w nowych wytycznych wspólnotowych nie ma rozróżnienia między połączeniami, dla których udzielana jest pomoc, na te, które łączą dwa porty w dwóch różnych państwach członkowskich, i te, które łączą dwa porty w tym samym państwie członkowskim. Komisja uważa, że nie ma już obiektywnych podstaw do utrzymywania rozróżnienia między dwoma sytuacjami, o których mowa w motywie 26 decyzji ostatecznej.

(12)

Komisja uważa ponadto że wytyczne wspólnotowe nie zabraniają wprowadzenia przez państwo członkowskie programu pomocy na rzecz połączeń morskich krótkodystansowych, jeżeli tylko indywidualne środki pomocowe przyznawane w ramach programu spełniają ww. warunki.

(13)

Brak zmiany ostatecznej decyzji doprowadziłby z jednej strony do umożliwienia Francji wprowadzenia indywidualnych środków pomocowych dla połączeń między portami francuskimi na warunkach korzystniejszych niż przewidziane w nowych wytycznych wspólnotowych, a z drugiej strony do pokrzywdzenia Francji we wdrażaniu projektów połączeń między portem francuskim a portem w innym państwie członkowskim za sprawą formalnych procedur, o których mowa w motywie 26 decyzji ostatecznej. Te formalne procedury nie tylko nie mają już racji bytu w świetle nowych wytycznych wspólnotowych, ale także stawiałyby Francję w sytuacji nierówności względem innych państw członkowskich, które od tego momentu chciałyby przyznawać na podstawie nowych wytycznych wspólnotowych środki pomocowe w ramach programów lub indywidualne środki pomocowe ad hoc dla połączeń krótkodystansowych z państwami sąsiednimi.

(14)

Na mocy art. 88 ust. 1 Traktatu Komisja jest zobowiązana przeprowadzać stałą kontrolę istniejących programów pomocy. Z tego tytułu musi sprawdzać, czy zasady w zakresie pomocy państwa mają zastosowanie w sposób jednakowy dla wszystkich istniejących pomocy w państwach członkowskich. W szczególności Komisja proponuje państwom członkowskim środki korzystne ze względu na stopniowy rozwój lub działanie wspólnego rynku, gdy wchodzą w życie bardziej restrykcyjne przepisy wspólnotowe. I odwrotnie – Komisja nie mogłaby utrzymać, na mocy jednej ze swoich wcześniej wydanych warunkowych decyzji ostatecznych, ograniczenia dla programu pomocy danego państwa członkowskiego, gdy inne państwa członkowskie, wprowadzające analogiczne programy, nie podlegałyby takiemu ograniczeniu.

(15)

Zmiana ostatecznej decyzji pozwoli na wcześniejsze zastosowanie nowych wytycznych wspólnotowych do istniejącego programu Francji na rzecz uruchomienia krótkodystansowych połączeń morskich przed upływem ostatecznego terminu ustalonego przez Komisję w nowych wytycznych wspólnotowych, tj. przed dniem 30 czerwca 2005 r., aby, tytułem korzystnych środków, państwa członkowskie dostosowały wszystkie swoje istniejące programy do nowych zasad wspólnotowych.

(16)

Podsumowując, Komisja uważa, że zmiana decyzji 2002/610/WE jest konieczna. Proponowana zmiana umożliwi Francji dostosowanie jej programu do przepisów przewidzianych w nowych wytycznych wspólnotowych w zakresie połączeń morskich między portem francuskim a portem w innym państwie członkowskim oraz umożliwi realizację projektów pomocy na rzecz połączeń morskich między dwoma portami francuskimi na warunkach przewidzianych w nowych wytycznych wspólnotowych. W ogólniejszym zakresie zmiana ta doprowadzi do tego, że Francja będzie realizowała swoje programy na warunkach identycznych w stosunku do tych obowiązujących na mocy wyżej wymienionych wytycznych we wszystkich innych państwach członkowskich,