10.7.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/33

(1)

Pismem z dnia 30 grudnia 2003 r. Francja powiadomiła Komisję o środkach przyjmowanych zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG.

(2)

Komisja zweryfikowała, w ciągu trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia, zgodność tychże środków z prawem wspólnotowym, w szczególności w zakresie proporcjonalności środków oraz przejrzystości procedury konsultacji krajowych.

(3)

W swojej analizie Komisja wzięła pod uwagę dostępne dane dotyczące sytuacji w dziedzinie mediów we Francji.

(4)

Lista wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa, zawarta w środkach przyjętych przez Francję, została sporządzona w sposób jasny i przejrzysty i po przeprowadzeniu we Francji szerokich konsultacji.

(5)

Komisja została przekonana, że wydarzenia wymienione w środkach przyjętych przez Francję spełniają przynajmniej dwa z następujących kryteriów uznawanych za rzetelne wskaźniki znaczenia wydarzenia dla społeczeństwa: szczególny powszechny oddźwięk w państwie członkowskim, a nie tylko znaczenie dla tych, którzy zazwyczaj śledzą dany sport lub aktywność; ii) ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa państwa członkowskiego, w szczególności jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową; iii) uczestnictwo drużyny narodowej w danym wydarzeniu w kontekście zawodów lub turnieju o znaczeniu międzynarodowym oraz iv) fakt, że wydarzenie było tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnym programie telewizyjnym i zyskiwało dużą widownię telewizyjną.

(6)

Szereg wydarzeń wymienionych w ramach środków przyjętych przez Francję, w tym letnie i zimowe igrzyska olimpijskie, mecz inauguracyjny, półfinały i finały mistrzostw świata w piłce nożnej, jak również półfinały i finały mistrzostw Europy w piłce nożnej, stanowią wydarzenia kategorii tradycyjnie uznawanej za mającą doniosłe znaczenie dla społeczeństwa, wymienione wprost w motywie 18 dyrektywy 97/36/WE. Wydarzenia te mają szczególny powszechny oddźwięk we Francji, ponieważ są szczególnie popularne wśród szerokiej publiczności, a nie tylko wśród tych osób, które zazwyczaj śledzą wydarzenia sportowe.

(7)

Pozostałe wymienione rozgrywki piłki nożnej, w tym oficjalne mecze reprezentacji narodowej Francji w piłce nożnej w ramach kalendarza imprez FIFA, finał Pucharu UEFA, jeśli bierze w nim udział któryś z klubów biorących udział w rozgrywkach francuskich, finał Pucharu Francji oraz finał Ligi Mistrzów w piłce nożnej, mają szczególny powszechny oddźwięk we Francji, ponieważ piłka nożna jest najpopularniejszym sportem w tym kraju.

(8)

Rugby jest ważnym sportem i przyciąga znaczną widownię, szczególnie w południowo-wschodniej Francji, czyli w dużej części kraju. Finał mistrzostw Francji w rugby, finał Pucharu Europy w rugby, jeśli bierze w nim udział któryś z klubów biorących udział w rozgrywkach francuskich, Puchar Sześciu Narodów w rugby oraz półfinały i finały Pucharu Świata w rugby mają szczególny powszechny oddźwięk we Francji.

(9)

Wymienione rozgrywki tenisowe mają szczególny powszechny oddźwięk we Francji, ponieważ tenis jest najważniejszym sportem indywidualnym w tym państwie członkowskim.

(10)

Grand Prix Francji Formuły 1 ma szczególny powszechny oddźwięk we Francji w świetle znaczenia tego wydarzenia dla francuskiego przemysłu samochodów wyścigowych.

(11)

Wyścig Tour de France (mężczyzn) ma szczególny powszechny oddźwięk we Francji i ma ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa francuskiego jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową z uwagi na fakt, że jest najważniejszym wydarzeniem kolarskim na świecie. Odzwierciedla on popularność kolarstwa we Francji i ma znaczący wpływ na turystykę, stanowiąc okazję do promowania kraju.

(12)

Wyścig kolarski Paryż-Roubaix ma szczególny powszechny oddźwięk we Francji, ponieważ stanowi element francuskiego dziedzictwa.

(13)

Wymienione zawody w koszykówce mają ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa francuskiego, w szczególności jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową ze względu na fakt, że koszykówka jest ważnym czynnikiem spójności społecznej we Francji.

(14)

Wymienione zawody piłki ręcznej obejmują najważniejsze turnieje międzynarodowe, w których bierze udział reprezentacja narodowa Francji i które w związku z tym faktem mają istotne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa francuskiego.

(15)

Mistrzostwa Świata w lekkiej atletyce mają ogólnie uznane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa francuskiego, w szczególności jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową, zwłaszcza w świetle częstych sukcesów francuskich zawodników.

(16)

Wymienione wydarzenia były tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnej telewizji i przyciągały szeroką widownię telewizyjną.

(17)

Środki przyjęte przez Francję wydają się być proporcjonalne w stopniu uzasadniającym odstępstwo od fundamentalnej, zapisanej w Traktacie WE zasady swobody świadczenia usług, z uwagi na ważny interes publiczny, jakim jest zapewnienie szerokiego publicznego dostępu do transmisji wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa.

(18)

Środki przyjęte przez Francję są zgodne z zasadami WE dotyczącymi konkurencji w tym sensie, że definicja nadawców wyłonionych do transmisji wymienionych wydarzeń jest oparta na obiektywnych kryteriach, które pozwalają na rzeczywistą i potencjalną konkurencję w zakresie zdobycia praw do transmisji tych wydarzeń. Ponadto liczba wymienionych wydarzeń nie jest nieproporcjonalna w stopniu, który mógłby zakłócić konkurencję na rynku odbiorców końcowych telewizji ogólnodostępnej i telewizji płatnej.

(19)

Po powiadomieniu przez Komisję innych państw członkowskich o środkach przyjętych przez Francję i konsultacji z Komitetem ustanowionym na mocy art. 23a dyrektywy 89/552/EWG, Dyrektor Generalny ds. Edukacji i Kultury poinformował Francję pismem z dnia 7 kwietnia 2004 r., że Komisja Europejska nie zamierza kwestionować środków, o których została powiadomiona.

(20)

Środki zostały przyjęte przez Francję w dniu 22 grudnia 2004 r.

(21)

Z wyroku Sądu Pierwszej Instancji w sprawie T-33/01, Infront WM przeciwko Komisji, wynika, że deklaracja, iż środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG są zgodne z prawem wspólnotowym, stanowi decyzję w rozumieniu art. 249 Traktatu WE, która musi w związku z tym zostać przyjęta przez Komisję. W związku z powyższym konieczne jest stwierdzenie na mocy niniejszej decyzji, że środki zgłoszone przez Francję są zgodne z prawem wspólnotowym. Środki przyjęte ostatecznie przez Francję i określone w załączniku do niniejszej decyzji powinny zostać opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG,