31987R0899

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (EWG) NR 899/87

z dnia 30 marca 1987 r.

ustanawiające normy jakości wiśni i czereśni oraz truskawek

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1035/72 z dnia 18 maja 1972 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw1, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1351/862, w szczególności jego art. 2 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

normy jakości wiśni i czereśni oraz truskawek są ustalone w załącznikach I/8 i I/9 do rozporządzenia Komisji nr 583; normy te były zmienione rozporządzeniami (EWG) nr 51/654 i nr 844/765;

w produkcji i obrocie tymi produktami nastąpiła zmiana, szczególnie w odniesieniu do wymagań rynku konsumenckiego i hurtowego; w związku z tym, normy jakości wiśni, czereśni i truskawek powinny być zmienione, aby uwzględnić nowe wymagania;

zmiany takie powodują konieczność zmiany definicji dodatkowej klasy jakości określonej w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1194/696; definiując tę klasę, powinno się wziąć pod uwagę znaczenie gospodarcze, jakie dla producentów mają odnośne towary oraz potrzebę zaspokojenia wymagań konsumentów;

normy stosowane są na wszystkich etapach obrotu; transport na duże odległości, składowanie przez pewien okres czasu oraz różnorodne zabiegi mogą powodować pewne pogorszenie wynikające z biologicznego rozwoju produktu lub jego tendencji do szybkiego psucia się; dlatego, pogorszenie takie powinno być brane pod uwagę przy stosowaniu norm na tych etapach obrotu, które następują po wysyłce; produkty należące do klasy "Ekstra" muszą być szczególnie starannie sortowane i pakowane, tylko brak świeżości lub turgoru będzie brany pod uwagę jedynie w ich przypadku;

ze względu na jasność i jednoznaczność wymogów prawa oraz dla łatwości używania, normy tak zmienione powinny być ujęte w jednolity tekst;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Owoców i Warzyw,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Dla wiśni i czereśni objętych podpozycją 08.07 C Wspólnej Taryfy Celnej oraz dla truskawek objętych podpozycją 08.08 A Wspólnej Taryfy Celnej, stosuje się normy jakości określone w załącznikach I i II.

Normy te stosuje się na wszystkich etapach obrotu, zgodnie z warunkami ustalonymi w rozporządzeniu (EWG) nr 1035/72.

Jednakże, na etapach, które następują po wysyłce, produkty mogą wykazywać w stosunku do wymagań określonych norm:

- nieznaczne obniżenie świeżości i turgoru,

- w odniesieniu do produktów zakwalifikowanych do innych klas niż klasa "Ekstra", wykazywać nieznaczne zmiany wynikające z ich rozwoju i tendencji do szybkiego psucia się.

Artykuł 2

W rozporządzeniu nr 58 wprowadza się następujące zmiany:

- w art. 1 skreśla się wyrazy "wiśnie i czereśnie" i "truskawki",

- załączniki I/8 i I/9, wyszczególniające normy jakości wiśni i czereśni oraz truskawek, tracą moc.

Artykuł 3

W rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1194/69 wprowadza się następujące zmiany:

- w art. 1 skreśla się wyrazy "wiśnie i czereśnie" i "truskawki",

- tracą moc załączniki IV i V dotyczące odpowiednio wiśni i czereśni oraz truskawek.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 marca 1987 r.

W imieniu Komisji

Frans ANDRIESSEN

Wiceprzewodniczący

ZAŁĄCZNIK I

NORMA JAKOŚCI WIŚNI I CZEREŚNI

I. DEFINICJA PRODUKTU

Przedmiotem normy są wiśnie i czereśnie odmian uprawnych Prunus Avium L. i Prunus cerasus L oraz ich mieszańców dostarczane w stanie świeżym konsumentowi. Norma nie obejmuje wiśni i czereśni przeznaczonych do przetwórstwa.

II. PRZEPISY DOTYCZĄCE JAKOŚCI

Celem niniejszej normy jest określenie wymagań jakości wiśni i czereśni po ich przygotowaniu i zapakowaniu.

A. Wymagania minimalne

We wszystkich klasach jakości, z zastrzeżeniem szczególnych przepisów dla danej klasy i dopuszczonych tolerancji, wiśnie i czereśnie powinny być:

- całe,

- o świeżym wyglądzie,

- zdrowe; nie dopuszcza się owoców z objawami gnicia lub z takimi uszkodzeniami, które czynią je niezdatnymi do spożycia,

- jędrne (stosownie do odmiany),

- czyste, praktycznie wolne od wszelkich widocznych zanieczyszczeń obcych,

- praktycznie wolne od szkodników,

- wolne od nadmiernego zawilgocenia powierzchniowego,

- bez obcych zapachów i/lub smaków,

- z szypułkami1.

Wiśnie i czereśnie powinny być dostatecznie rozwinięte i dojrzałe oraz być w takim stanie, aby mogły:

- wytrzymać transport i manipulacje, i

- dotrzeć do miejsca przeznaczenia zachowując zadowalającą jakość.

B. Podział na klasy jakości

Wiśnie i czereśnie dzieli się na cztery niżej określone klasy jakości:

i) Klasa "Ekstra"

Wiśnie i czereśnie w tej klasie powinny być najwyższej jakości. Powinny być dobrze wykształcone i mieć wszystkie cechy oraz barwę charakterystyczną dla danej odmiany. Nie mogą mieć żadnych wad, z wyjątkiem bardzo nieznacznych powierzchniowych wad skórki, pod warunkiem, że nie wpływają one ujemnie na jakość, ogólny wygląd owoców i ich wygląd w opakowaniu.

ii) Klasa I

Wiśnie i czereśnie w tej klasie powinny być dobrej jakości. Powinny mieć cechy charakterystyczne dla danej odmiany. Jednakże mogą mieć następujące wady, pod warunkiem, że nie wpływają one ujemnie na ogólny wygląd owoców i ich trwałość:

- lekkie wady kształtu,

- lekkie wady barwy.

Owoce powinny być wolne od oparzelin słonecznych, obić i wad spowodowanych gradem.

iii) Klasa II

Do tej klasy zalicza się wiśnie i czereśnie, które nie odpowiadają wymaganiom klas wyższych, ale spełniają wyżej określone wymagania minimalne. Jednakże wiśnie i czereśnie mogą mieć:

- wady kształtu i barwy, pod warunkiem, że zachowują cechy typowe dla danej odmiany,

- małe zabliźnione powierzchniowe skaleczenia, ale nie obniżające w poważniejszym stopniu wyglądu lub trwałości owoców.

iv) Klasa III1

Do tej klasy zalicza się wiśnie i czereśnie, które nie odpowiadają wymaganiom klas wyższych, ale spełniają wymagania dla klasy II. Jednakże owoce mogą mieć zabliźnione powierzchniowe skaleczenia, ale nieobniżające w poważniejszym stopniu wyglądu lub trwałości owoców.

III. PRZEPISY DOTYCZĄCE SORTOWANIA WEDŁUG WIELKOŚCI

Wielkość wiśni i czereśni określa się według maksymalnej średnicy przekroju owocu. Wiśnie i czereśnie powinny mieć następującą wielkość minimalną:

- Klasa "Ekstra": 20 mm,

- Klasy I i II: 17 mm,

- Klasa III: 15 mm.

IV. PRZEPISY DOTYCZĄCE TOLERANCJI

Tolerancje w odniesieniu do jakości i wielkości są dopuszczane w każdym opakowaniu dla produktów, które nie spełniają wymagań ustalonych dla danej klasy.

A. Tolerancje dotyczące jakości

i) Klasa "Ekstra"

5 % liczbowo lub wagowo wiśni i czereśni niespełniających wymagań tej klasy, lecz zgodnych z wymaganiami dla klasy I lub wyjątkowo mieszczących się w tolerancjach dla klasy I. Nie dopuszcza się owoców przejrzałych. W tej tolerancji najwyżej 2 % mogą stanowić owoce popękane i/lub robaczywe.

ii) Klasa I

10 % liczbowo lub wagowo wiśni i czereśni niespełniających wymagań tej klasy, lecz zgodnych z wymaganiami dla klasy II lub wyjątkowo mieszczących się w tolerancjach dla tej klasy. W tej tolerancji nie więcej niż 4 % łącznie mogą stanowić owoce popękane lub robaczywe.

iii) Klasa II

10 % liczbowo lub wagowo wiśni i czereśni nie spełniających ani wymagań tej klasy ani wymagań minimalnych. Nie dopuszcza się jednak owoców z objawami gnicia oraz ze zmianami, które czynią je niezdatnymi do spożycia. W tej tolerancji dopuszcza się nie więcej niż 4 % łącznie owoców przejrzałych, popękanych lub robaczywych. Owoce przejrzałe nie mogą stanowić więcej niż 2 %.

iv) Klasa III

15 % liczbowo lub wagowo wiśni i czereśni nie spełniających ani wymagań tej klasy ani wymagań minimalnych. Nie dopuszcza się jednak owoców z objawami gnicia oraz ze zmianami, które czynią je niezdatnymi do spożycia. W tej tolerancji dopuszcza się nie więcej niż 4 % łącznie owoców przejrzałych, i/lub robaczywych. Owoce popękane nie mogą stanowić łącznie więcej niż 10 %.

B. Tolerancje dotyczące wielkości

i) Klasy "Ekstra", Klasy I i II

10 % liczbowo lub wagowo wiśni i czereśni niespełniających wymagań co do minimalnej deklarowanej wielkości, pod warunkiem, że ich średnica nie jest mniejsza niż:

- 17 mm w klasie "Ekstra",

- 15 mm w klasach I i II.

ii) Klasa III

15 % wagowo lub liczbowo wiśni i czereśni niespełniających wymagań co do deklarowanej wielkości minimalnej.

V. PRZEPISY DOTYCZĄCE PREZENTACJI

A. Jednolitość

Zawartość jednostki opakowania musi być jednolita i obejmować wyłącznie wiśnie i czereśnie tego samego pochodzenia, tej samej odmiany i jakości. Owoce powinny być jednolite pod względem wielkości.

W klasie "Ekstra" owoce dodatkowo powinny być także jednolite pod względem zabarwienia i dojrzałości.

Dla owoców w klasie III wymagana jest jedynie jednolitość pod względem pochodzenia i odmiany.

Widoczna część owoców w jednostce opakowania musi być reprezentatywna w stosunku do całej jego zawartości.

B. Pakowanie

Sposób pakowania wiśni i czereśni powinien być taki, aby należycie chronił owoce przed uszkodzeniami.

Materiały stosowane do wykładania wnętrza opakowania powinny być nowe, czyste i takiej jakości, aby zapobiegały jakimkolwiek uszkodzeniom zewnętrznym lub wewnętrznym produktu. Użycie materiałów, zwłaszcza papieru ze specyfikacją handlową lub nanoszenie napisów stemplem jest dozwolone pod warunkiem, że nadruk i etykieta zostaną wykonane nietoksycznym tuszem i klejem.

Opakowania nie powinny zawierać żadnych zanieczyszczeń obcych.

VI. PRZEPISY DOTYCZĄCE ZNAKOWANIA

Na każdym opakowaniu należy umieścić następujące informacje, zgrupowane na tej samej stronie, naniesione w sposób czytelny i trwały oraz widoczne z zewnątrz:

A. Identyfikacja

Pakujący Nazwa i adres lub urzędowo ustanowiony lub zaakceptowany znak firmowy

i/lub

Wysyłający

B. Nazwa produktu

- "Wiśnie i czereśnie", jeśli zawartość opakowania nie jest widoczna z zewnątrz,

- nazwa odmiany (nieobowiązkowo)1,

C. Pochodzenie produktu

Kraj pochodzenia i nieobowiązkowo rejon uprawy lub nazwa krajowa, regionalna albo lokalna.

D. Charakterystyka jakości handlowej

Klasa.

E. Znak urzędowej kontroli jakości (nieobowiązkowo).

ZAŁĄCZNIK II

NORMA JAKOŚCI TRUSKAWEK

I. DEFINICJA PRODUKTU

Przedmiotem normy są truskawki odmian uprawnych Fragaria L. dostarczane w stanie świeżym konsumentowi. Norma nie obejmuje truskawek przeznaczonych do przetwórstwa.

II. PRZEPISY DOTYCZĄCE JAKOŚCI

Celem normy jest określenie wymagań jakości truskawek po ich przygotowaniu i zapakowaniu.

A. Wymagania minimalne

We wszystkich klasach jakości, uwzględniając szczegółowe wymagania dla danej klasy i dopuszczane tolerancje, truskawki powinny być:

- całe, bez uszkodzeń,

- z kielichem i krótką, zieloną, niezwiędniętą szypułką (z wyjątkiem poziomek i owoców podlegających szczególnym przepisom dla klasy III),

- zdrowe, nie dopuszcza się owoców z objawami gnicia lub z takimi zmianami, które czynią je niezdatnymi do spożycia,

- praktycznie wolne od uszkodzeń spowodowanych przez szkodniki lub choroby,

- czyste, praktycznie wolne od jakichkolwiek widocznych zanieczyszczeń obcych,

- świeże, ale niemyte,

- wolne od nadmiernego zawilgocenia powierzchniowego,

- bez obcych zapachów i/lub smaków.

Truskawki powinny być delikatnie zrywane. Powinny być w pełni dojrzałe i prawidłowo rozwinięte. Stopień dojrzałości i rozwoju truskawek powinien być taki, aby mogły:

- wytrzymać transport i manipulacje, i

- dotrzeć do miejsca przeznaczenia zachowując zadowalającą jakość.

B. Podział na klasy jakości

Truskawki dzieli się na cztery niżej określone klasy jakości:

i) Klasa "Ekstra":

Truskawki w tej klasie powinny być najwyższej jakości. Kształt i stopień zabarwienia owoców powinien być charakterystyczny dla danej odmiany oraz powinny być szczególnie jednolite w zakresie stopnia dojrzałości, zabarwienia i wielkości1. Owoce powinny mieć doskonały wygląd, uwzględniając cechy charakterystyczne dla danej odmiany, oraz powinny być wolne od zanieczyszczeń ziemią.

ii) Klasa I:

Truskawki w tej klasie powinny być dobrej jakości. Powinny mieć cechy charakterystyczne dla danej odmiany. Dopuszcza się jednak następujące lekkie wady, pod warunkiem, że nie wpływają one ujemnie na zewnętrzny wygląd owoców i ich trwałość:

- lekkie wady kształtu,

- obecność małej, białej plamki.

Owoce mogą być nieco mniej jednolite pod względem wielkości. Powinny być wolne od zanieczyszczeń ziemią.

iii) Klasa II

Do tej klasy zalicza się truskawki, które nie odpowiadają wymaganiom klas wyższych, ale spełniają wyżej określone wymagania minimalne.

Truskawki mogą wykazywać:

- wady kształtu, ale powinien być on typowy dla danej odmiany,

- białawą plamkę nieprzekraczającą jednej piątej powierzchni owocu,

- niewielkie suche uszkodzenia niemające tendencji do powiększania się,

- niewielkie ślady ziemi.

iv) Klasa III1

Do tej klasy zalicza się truskawki, które nie spełniają wymagań dla klas wyższych, ale spełniają wymagania dla klasy II.

Owoce mogą wykazywać:

- drobne pęknięcia,

- białawe lub zielonkawe plamki o powierzchni całkowitej nie przekraczającej jednej trzeciej powierzchni owocu,

- ślady ziemi, pod warunkiem, że wygląd owoców niewiele na tym traci,

- dodatkowo w tej klasie dopuszcza się brak kielicha pod warunkiem, że nie spowodowało to żadnych uszkodzeń owocu. Takie owoce powinny być pakowane osobno.

III. PRZEPISY DOTYCZĄCE SORTOWANIA WEDŁUG WIELKOŚCI

Wielkość truskawek określa się według największej poprzecznej średnicy owocu. Truskawki powinny mieć następującą średnicę minimalną:

- Klasa "Ekstra": 25 mm,

- Klasa I i II: 18 mm,

- Klasa III: 15 mm.

Nie ustala się minimalnej wielkości dla poziomek.

IV. PRZEPISY DOTYCZĄCE TOLERANCJI

Tolerancje w odniesieniu do jakości i wielkości są dopuszczane w każdym opakowaniu dla produktów, które nie spełniają wymagań ustalonych dla danej klasy.

A. Tolerancje dotyczące jakości

i) Klasa "Ekstra"

5 % liczbowo lub wagowo truskawek niespełniających wymagań tej klasy, lecz zgodnych z wymaganiami dla klasy I lub wyjątkowo mieszczących się w tolerancjach dla klasy I. W tej ogólnej tolerancji 5 %, nie więcej niż 2 % truskawek może być zepsutych.

ii) Klasa I

10 % liczbowo lub wagowo truskawek niespełniających wymagań tej klasy, lecz zgodnych z wymaganiami dla klasy II lub wyjątkowo mieszczących się w tolerancjach dla klasy II. W tej ogólnej tolerancji 10 %, nie więcej niż 2 % truskawek może być zepsutych.

iii) Klasa II

10 % liczbowo lub wagowo truskawek nie spełniających ani wymagań tej klasy, ani wymagań minimalnych. Nie dopuszcza się jednak owoców z objawami gnicia, bardzo zgniecionych lub z innymi zmianami, które czynią je niezdatnymi do spożycia. W tej ogólnej tolerancji 10 %, nie więcej niż 2 % truskawek może być zepsutych.

iv) Klasa III

15 % liczbowo lub wagowo truskawek niespełniających ani wymagań tej klasy, ani wymagań minimalnych. Nie dopuszcza się jednak owoców z objawami gnicia, bardzo zgniecionych lub z innymi zmianami, które czynią je niezdatnymi do spożycia. W tej ogólnej tolerancji 15 %, nie więcej niż 4 % truskawek może być zepsutych.

10 % wagowo lub liczbowo truskawek mogą stanowić owoce:

- bez kielicha, w przypadku owoców pakowanych z kielichem i szypułką,

- z kielichem, w przypadku owoców pakowanych bez kielicha i szypułki.

B. Tolerancje dotyczące wielkości

Dla wszystkich klas: 10 % liczbowo lub wagowo truskawek niespełniających wymagań odnośnie do wielkości minimalnej.

V. PRZEPISY DOTYCZĄCE PREZENTACJI

A. Jednolitość

Zawartość każdego opakowania powinna być jednolita i obejmować jedynie truskawki tego samego pochodzenia, tej samej odmiany i jakości.

Dla truskawek w klasie III wymagana jest jedynie jednolitość pod względem pochodzenia.

Widoczna część owoców w jednostce opakowania powinna być reprezentatywna w stosunku do całej jego zawartości.

B. Pakowanie

Sposób pakowania truskawek powinien być taki, aby należycie chronił owoce przed uszkodzeniami.

Materiały stosowane do wykładania wnętrza opakowania powinny być nowe, czyste i takiej jakości, aby zapobiegały jakimkolwiek uszkodzeniom zewnętrznym lub wewnętrznym produktu. Użycie materiałów, zwłaszcza papieru ze specyfikacją handlową lub nanoszenie napisów stemplem jest dozwolone pod warunkiem, że nadruk i etykieta zostaną wykonane nietoksycznym tuszem i klejem.

Owoce w klasie "Ekstra" powinny być szczególnie dobrze prezentowane.

Opakowania nie powinny zawierać żadnych zanieczyszczeń obcych.

VI. PRZEPISY DOTYCZĄCE ZNAKOWANIA

Na każdym opakowaniu należy umieścić następujące informacje, zgrupowane na tej samej stronie, naniesione w sposób czytelny i trwały oraz widoczne z zewnątrz:

A. IDENTYFIKACJA

Pakujący Nazwa i adres lub urzędowo ustanowiony lub zaakceptowany znak firmowy

i/lub

Wysyłający

B. Nazwa produktu

- "Truskawki", jeśli zawartość opakowania nie jest widoczna z zewnątrz,

- nazwa odmiany (nieobowiązkowo).

C. Pochodzenie produktu

- Kraj pochodzenia i nieobowiązkowo rejon uprawy lub nazwa krajowa, regionalna albo lokalna.

D. Charakterystyka jakości handlowej

- Klasa.

E. Znak urzędowej kontroli jakości (nieobowiązkowo).

1 Dz.U. L 118 z 20.05.1972, str. 1.

2 Dz.U. L 119 z 8.05.1986, str. 46.

3 Dz.U. 56 z 7 07.1962, str. 1606/62.

4 Dz.U. 55 z 3.04.1965, str. 793/65.

5 Dz.U. L 96 z 10.04.1976, str. 28.

6 Dz.U. L 157 z 28.06.1969, str. 1.

1 Brak szypułek dopuszcza się w przypadkach:

- czereśni, które w sposób naturalny tracą szypułki przy zbiorze, pod warunkiem, że skórka jest nieuszkodzona,

- wiśni, pod warunkiem, że nie ma większego wycieku soku.

1 Dodatkowa klasa w rozumieniu art. 2 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1035/72. Stosowanie tej klasy jakości lub niektórych z jej wymagań podlega decyzji podejmowanej na podstawie art. 4 ust. 1 tego samego rozporządzenia.

1 Przepis ten jest obowiązujący w przypadku odmian czereśni i wiśni, które tracą szypułki podczas zbioru oraz dla wiśni pakowanych bez szypułek. W tym ostatnim przypadku opakowanie powinno mieć napis "wiśnie".

1 Te wymagania jednolitości dotyczące klasy "Ekstra" mogą być nieco mniej rygorystyczne w przypadku poziomek.

1 Dodatkowa klasa w rozumieniu art. 2 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1035/72. Stosowanie tej klasy jakości lub niektórych z jej wymagań podlega decyzji podejmowanej na podstawie art. 4 ust. 1 tego samego rozporządzenia.