31978L1031

Dyrektywa Rady

z dnia 5 grudnia 1978 r.

w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do automatycznych wag kontrolnych i sortujących

(78/1031/EWG)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [2],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

w Państwach Członkowskich budowa i metody kontroli automatycznych wag kontrolnych i sortujących podlegają przepisom, które różnią się w poszczególnych Państwach Członkowskich, co stanowi przeszkodę w handlu tymi przyrządami; ze względu na to niezbędne staje się zbliżenie tych przepisów;

dyrektywa Rady 71/316/EWG z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do wspólnych przepisów dotyczących przyrządów pomiarowych oraz metod kontroli metrologicznej [4], ostatnio zmieniona dyrektywą 72/427/EWG [5], ustaliła procedury zatwierdzenia typu EWG i procedury legalizacji pierwotnej EWG; zgodnie z tą dyrektywą zachodzi konieczność ustanowienia wymogów technicznych dotyczących procesu wytwarzania i funkcjonowania automatycznych wag kontrolnych i sortujących, które muszą być spełnione, aby automatyczne wagi kontrolne i sortujące mogły być przywożone, wprowadzane do obrotu i swobodnego używania po ich sprawdzeniu, odpowiednim oznakowaniu i opisaniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do automatycznych wag kontrolnych i sortujących. Urządzenia te są zdefiniowane w pkt 1 Załącznika.

Artykuł 2

Automatyczne wagi kontrolne i sortujące, które posiadają oznakowanie i symbole EWG, są opisane w Załączniku.

Są one przedmiotem zatwierdzenia typu EWG oraz legalizacji pierwotnej EWG.

Artykuł 3

Żadne Państwo Członkowskie nie może odmówić, zabronić lub ograniczyć wprowadzania do obrotu i użytku automatycznych wag kontrolnych i sortujących posiadających oznakowanie zatwierdzenia typu EWG lub oznaczenie legalizacji pierwotnej EWG z powodów dotyczących ich właściwości metrologicznych.

Artykuł 4

1. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w ciągu 18 miesięcy od dnia notyfikacji i niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w obszarze objętym niniejszą dyrektywą.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 grudnia 1978 r.

W imieniu Rady

M. Lahnstein

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 54 z 8.3.1976, str. 44.

[2] Dz.U. C 125 z 8.6.1976, str. 43.

[3] Dz.U. C 197 z 23.8.1976, str. 13.

[4] Dz.U. L 202 z 6.9.1971, str. 1.

[5] Dz.U. L 291 z 28.12.1972, str. 156.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

ROZDZIAŁ I

DEFINICJE I TERMINOLOGIA

1. DEFINICJE OGÓLNE

Automatyczne wagi kontrolne i sortujące rozdzielają artykuły na dwie lub więcej podgrup w zależności od masy tych artykułów.

1.1. Wagi kontrolne

Urządzenia rozdzielające artykuły, których masy wahają się względem wcześniej ustalonej wartości nazwanej masą nominalną.

Rolą wagi kontrolnej jest rozdzielanie artykułów na dwie lub więcej podgrup w zależności od wielkości różnicy między ich masą i masą nominalną.

1.2. Wagi sortujące

Urządzenia rozdzielające artykuły o różnych masach w odniesieniu, do których nie ustalono z góry masy nominalnej.

Rolą wagi sortującej, zwanej dalej sortownikiem, jest grupowanie artykułów w kilka podgrup, z których każda charakteryzuje się określonym przedziałem masy.

1.3. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do automatycznych wag kalkulacyjnych i etykietujących, ani automatycznych urządzeń do sortowania jaj.

W późniejszym terminie będą opracowane dodatkowe przepisy dotyczące automatycznych wag kontrolnych wyposażonych w urządzenia elektroniczne, które obecnie nie kwalifikują się do zatwierdzenia typu EWG.

2. TERMINOLOGIA

2.1. Klasyfikacja według metody kontroli lub sortowania wagowego

2.1.1. Urządzenia, które rozdzielają artykuły na wyodrębnione grupy oddzielnie opuszczające urządzenie.

2.1.2. Urządzenia, które rozdzielają artykuły przez dołączenie do każdego artykułu znaku wyróżniającego identyfikującego grupę, do której artykuł należy.

2.1.3. Urządzenia do liczenia artykułów w poszczególnych grupach bez ich rozdzielania.

2.1.4. Urządzenia wysyłające sygnał wizualny lub dźwiękowy dla poszczególnych artykułów w grupie bez ich rozdzielania.

2.2. Klasyfikacja według metody działania

2.2.1. Wagi kontrolne i sortujące o działaniu ciągłym.

Wagi z ciągłym przemieszczaniem ładunków.

Przemieszczanie ładunków na nośnię ładunku jest ciągłe, a informacja dotycząca masy jest przekazywana podczas tego przemieszczania.

2.2.2. Wagi kontrolne i sortujące o działaniu nieciągłym.

Wagi o nieciągłym przemieszczaniu ładunków.

Przemieszczanie ładunków na nośnię ładunku jest nieciągłe, a informacja dotycząca masy jest przekazywana, kiedy ładunek jest zatrzymany.

2.3. Zespoły składowe

2.3.1. System pomiarowy.

2.3.1.1. Zespół wagowy.

Urządzenie dostarczające informacji na temat masy ładunków kontrolowanych lub sortowanych. Urządzenie to może zawierać całość lub część wagi nieautomatycznej.

Zespół składa się z nośni ładunku, urządzenia równoważącego i, ewentualnie, urządzenia wskazującego, które dostarcza na przykład informację na temat wartości masy ładunku lub jej odchylenia w stosunku do wartości odniesienia, w jednostkach masy.

2.3.1.2. Urządzenie wyzwalające.

Urządzenie wywołujące pobieranie informacji dotyczących masy.

2.3.1.3. Urządzenie przetwarzające.

Urządzenie, które przetwarza dane z zespołu wagowego w sygnał, a następnie ten sygnał w celu wywołania kontroli lub sortowania.

2.3.1.4. Urządzenie wskazujące.

Urządzenie, które dostarcza przynajmniej jedną z informacji wskazanych poniżej:

- masa ładunku kontrolowanego lub sortowanego,

- różnica między wartością tej masy a wartością odniesienia,

- podgrupa, do której należy ładunek kontrolowany lub sortowany.

2.3.2. Przenośnik ładunku.

Urządzenie przeznaczone do przemieszczania ładunków na i z nośni ładunku.

Może stanowić część zespołu wagowego.

2.3.3. Urządzenie nastawiające.

Urządzenie ustalające wartości graniczne masy podgrup.

2.3.4. Urządzenie sortujące.

Urządzenie, za pomocą którego ładunki są automatycznie dzielone na fizycznie wyodrębnione podgrupy. Urządzenie to nie musi stanowić części składowej całej wagi.

2.3.5. Urządzenie korygujące (urządzenie danych zwrotnych).

Urządzenie, które w świetle wyników kontroli masy koryguje automatycznie ustawienia maszyny formującej ładunki, na początku wagi kontrolnej.

2.3.6. Licznik.

Urządzenie wskazujące liczbę ładunków, które przemieszczają się na nośni ładunku (licznik przemieszczania) lub wskazujące liczbę ładunków w poszczególnych podgrupach (liczniki podziału).

2.4. Wzorcowy ładunek próbny

Wzorcowy ładunek próbny jest to ładunek, za pomocą którego standardowa strefa niezdecydowania (Us) jest badana w warunkach określonych w ppkt 7.2.1.1.

2.5. Charakterystyki metrologiczne

2.5.1. Nominalny punkt nastawy.

Wartość, wyrażona w jednostkach masy, nastawiona przez operatora za pomocą urządzenia nastawiającego, w celu ustanowienia wartości granicznej między dwiema następującymi po sobie podgrupami.

2.5.2. Rzeczywisty punkt nastawy.

Wartość wyrażona w jednostkach masy, w odniesieniu do której mogą być podjęte z takim samym stopniem prawdopodobieństwa dwie różne decyzje odnośnie do tego samego ładunku.

2.5.3. Zakres nastawy.

Zakres, w którym nominalny punkt nastawy może być regulowany dla danej nominalnej wartości masy ładunków.

2.5.4. Przedział nastawy (szerokość podgrupy).

Przedział, wyrażony w jednostkach masy, między dwoma następującymi po sobie nominalnymi punktami nastawy.

2.5.5. Błąd nastawy.

Różnica między wartością nominalnego i rzeczywistego punktu nastawy.

2.5.6. Kategoria wagowa.

Podgrupa ładunków w ramach określonego zakresu masy. Z "n" punktami nastawy cały zakres ładunków od zera do nieskończoności jest podzielony w (n + 1) kategorii wagowych.

2.5.7. Obciążenie minimalne.

Wielkość ładunku, poniżej której waga może nie być w stanie prawidłowo identyfikować lub klasyfikować ładunek w podgrupę, do której on należy.

2.5.8. Strefa niezdecydowania.

Zakres, wyrażony w jednostkach masy, w którym decyzja wagi jest nieokreślona.

2.5.8.1. Standardowa strefa niezdecydowania (Us).

Zakres wskazany przez producenta i wyrażony w jednostkach masy, w którym waga może podjąć dwie różne decyzje dla wzorcowego ładunku próbnego i określonej prędkości działania.

2.5.8.2. Nominalna strefa niezdecydowania (Un).

Zakres wskazany przez producenta i wyrażony w jednostkach masy, w którym waga może podjąć dwie różne decyzje, dla danego produktu oraz określonej prędkości działania.

2.5.8.3. Rzeczywista strefa niezdecydowania (Ua).

Zakres potwierdzony przez instytucję metrologiczną i wyrażony w jednostkach masy, w którym waga może podjąć dwie różne decyzje dla wzorcowego ładunku próbnego lub danego produktu oraz określonej prędkości działania.

Jego wartość konwencjonalna jest równa 6σ (od –3σ do + 3σ), gdzie σ odpowiada odchyleniu standardowemu.

2.5.9. Wydajność kontroli lub sortowania (prędkość działania).

Liczba ładunków kontrolowanych lub sortowanych w jednostce czasu.

2.5.10. Długość ładunku.

Długość ładunku mierzona zgodnie z kierunkiem jego przemieszczania.

2.5.11. Czas ważenia.

Czas, który upłynął między momentem, w którym ładunek znajduje się w całości na nośni ładunku, a momentem, w którym otrzymano informację dotyczącą masy.

2.5.12. Czas odpowiedzi.

Czas, który upłynął między momentem, w którym ładunek znajduje się w całości na nośni ładunku, a momentem, w którym natychmiastowa odpowiedź zespołu wagowego różni się od odpowiedzi końcowej mniej niż Un.

CHARAKTERYSTYKI METROLOGICZNE

+++++ TIFF +++++

ROZDZIAŁ II

WYMAGANIA METROLOGICZNE

3. PRZEPISY OGÓLNE

3.1. Wartość działki elementarnej zespołu wagowego

W przypadku gdy zespół wagowy posiada urządzenie wskazujące z podziałką wyrażoną w jednostkach masy, wartość jego działki elementarnej i działki legalizacyjnej musi pozostawać w zgodności z wymogami wspólnotowymi dotyczącymi wag nieautomatycznych.

3.2. Maksymalna wartość standardowej strefy niezdecydowania

Bez uszczerbku dla wymagań określonych w ppkt 5.1.2 maksymalna wartość standardowej strefy niezdecydowania (Us) musi być nie większa niż:

- 1 g w odniesieniu do ładunków o masie nominalnej poniżej 100 g włącznie,

- 1 % w odniesieniu do ładunków o masie nominalnej powyżej 100 g.

3.3. Związek między nominalnymi i standardowymi strefami niezdecydowania

Nominalna strefa niezdecydowania (Un) nie może być mniejsza niż standardowa strefa niezdecydowania (Us).

4. MAKSYMALNE DOPUSZCZALNE BŁĘDY

4.1. Maksymalne dopuszczalne błędy przy zatwierdzeniu typu EWG

4.1.1. Zespół wagowy.

W przypadku gdy zespół wagowy posiada urządzenie wskazujące z podziałką wyrażoną w jednostkach masy, jest uznawany za wagę nieautomatyczną i musi spełniać, w zakresie badań statystycznych, wymagania wspólnotowe dotyczące maksymalnych dopuszczalnych błędów dla takich wag.

4.1.2. Rzeczywista strefa niezdecydowania (Ua).

Rzeczywista strefa lub strefy niezdecydowania ustalone w trakcie prób przeprowadzonych zgodnie z przepisami rozdziału V, nie mogą przekroczyć 0,8 wartości standardowej strefy niezdecydowania (Us).

4.1.3. Błąd nastawy.

Błąd nastawy nie może przekroczyć 0,5 wartości standardowej strefy niezdecydowania (Us).

4.1.4. Zmiana rzeczywistego punktu nastawy w czasie.

Zmiana rzeczywistego punktu nastawy nie może przekroczyć 0,5 wartości standardowej strefy niezdecydowania (Us) w czasie działania wynoszącym osiem godzin.

4.1.5. Zmiana rzeczywistego punktu nastawy w zależności od temperatury.

Zmiana rzeczywistego punktu nastawy nie może przekroczyć 0,5 wartości standardowej strefy niezdecydowania (Us) dla różnicy temperatur wynoszącej 5 °C.

4.1.6. Wpływ niecentrycznego obciążenia.

Jeżeli ładunki mogą być umieszczone niecentrycznie, maksymalna różnica między wartościami mas niezbędnymi dla osiągnięcia pozycji równowagi dla ładunku równego minimalnemu obciążeniu nie może przekraczać 0,5 wartości standardowej strefy niezdecydowania (Us) bez względu na sposób umiejscowienia tych ładunków na nośni ładunku.

4.2. Maksymalne dopuszczalne błędy przy legalizacji pierwotnej EWG

4.2.1. Zespół wagowy.

W przypadku gdy zespół wagowy posiada urządzenie wskazujące z podziałką wyrażoną w jednostkach masy, jest uznawany za wagę nieautomatyczną i musi spełniać, w zakresie badań statystycznych, wymagania wspólnotowe dotyczące maksymalnych dopuszczalnych błędów dla takich wag.

4.2.2. Rzeczywista strefa niezdecydowania (Ua).

Rzeczywista strefa lub strefy niezdecydowania ustalone podczas prób przeprowadzanych zgodnie z przepisami rozdziału V, nie może przekraczać 0,8 wartości nominalnej strefy niezdecydowania (Un).

4.2.3. Błąd nastawy.

Błąd nastawy nie może przekraczać 0,8 wartości nominalnej strefy niezdecydowania (Un).

4.2.4. Zmiana rzeczywistego punktu nastawy w czasie.

Zmiana rzeczywistego punktu nastawy nie może przekroczyć 0,5 wartości nominalnej strefy niezdecydowania (Un) przy czasie działania wynoszącym osiem godzin.

4.2.5. Zmiana rzeczywistego punktu niezdecydowania w zależności od temperatury.

Zmiana rzeczywistego punktu niezdecydowania nie może przekraczać 0,5 wartości nominalnej strefy niezdecydowania (Un) dla różnicy temperatur wynoszącej 5 °C.

4.3. Maksymalne dopuszczalne błędy w użytkowaniu

4.3.1. Zespół wagowy.

W przypadku gdy zespół wagowy posiada urządzenie wskazujące z podziałką wyrażoną w jednostkach masy, jest uznawany za wagę nieautomatyczną i musi spełniać, w zakresie badań statystycznych, wymagania wspólnotowe dotyczące maksymalnych dopuszczalnych błędów dla takich wag.

4.3.2. Rzeczywista strefa niezdecydowania (Ua).

Rzeczywista strefa niezdecydowania ustalona podczas prób przeprowadzanych zgodnie z przepisami rozdziału V, nie może przekraczać nominalnej strefy niezdecydowania (Un).

4.3.3. Błąd nastawy.

Błąd nastawy nie może przekraczać 0,5 wartości nominalnej strefy niezdecydowania (Un).

5. WARUNKI STOSOWANIA MAKSYMALNYCH DOPUSZCZALNYCH BŁĘDÓW

5.1. Normalne warunki użytkowania

5.1.1. Masa ładunków.

Masa ładunków musi znajdować się w zakresie między maksymalnym i minimalnym obciążeniem wagi.

5.1.2. Obciążenie minimalne.

Obciążenie minimalne nie może być mniejsze niż:

25 Un dla Un ≤200 mg,

50 Un dla 200 mg < Un ≤ 500 mg,

100 Un dla 500 mg < Un.

5.1.3. Czas ważenia.

Czas ważenia musi być dłuższy lub równy czasowi odpowiedzi oraz krótszy lub równy czasowi, podczas którego ładunek jest w całości umieszczony na nośni ładunku.

Jednakże właściwe organy mogą zwolnić z konieczności spełnienia tego wymagania, jeżeli pozwalają na to zasady budowy i/lub działania wagi.

Dla każdej prędkości niższej lub równej maksymalnej prędkości działania błąd nastawy i strefa niezdecydowania muszą pozostać niższe lub równe wartościom wskazanym w pkt 4.

5.2. Czynniki wpływające

5.2.1. Temperatura.

Waga musi spełniać wymagania określone w pkt 4 dla wszystkich stałych temperatur w przedziale co najmniej 25 °C.

W przypadku gdy waga przeznaczona jest do działania w warunkach temperatury kontrolowanej, przedział temperatury może być zmniejszony do 10 °C.

Przyjmuje się, że temperatura jest stała, jeżeli spełnione są dwa następujące warunki:

- różnica między skrajnymi temperaturami zanotowanymi podczas prób nie przekracza 5 °C,

- zmiana temperatury nie przekracza 1 °C w ciągu pięciu minut.

5.2.2. Zasilanie elektryczne.

Rzeczywisty punkt nastawy i rzeczywista strefa niezdecydowania (Ua) muszą spełniać wymagania określone w pkt 4 dla określonych poniżej zmian zasilania elektrycznego:

od –15 % do +10 % wartości napięcia nominalnego, i

od –2 % do +2 % wartości nominalnej częstotliwości.

5.2.3. Inne czynniki wpływające.

Wagi muszą spełniać wymagania określone w pkt 4, jeżeli są poddane wpływom czynników innych niż określone w ppkt 5.2.1 i 5.2.2 i wynikających z warunków ich instalacji i zamierzonego użycia.

ROZDZIAŁ III

WYMAGANIA TECHNICZNE

6. PRZEPISY OGÓLNE

6.1. Przydatność do użytku

Wagi powinny być skonstruowane w taki sposób, aby odpowiadały celowi, do którego są przeznaczone, a ich budowa była staranna i trwała.

6.2. Przypadkowe rozregulowania

Wagi muszą być tak skonstruowane, żeby rozregulowania, mogące zakłócić ich działanie, nie mogły normalnie mieć miejsca bez łatwo wykrywalnego efektu.

6.3. Tłumik drgań (tłumik tłokowy)

Tłumiki drgań, których właściwości są zależne od zmian temperatur w takim stopniu, że działanie wagi i jej dokładność są poza dopuszczalnymi odchyleniami, muszą być wyposażone w automatyczne urządzenie kompensacyjne.

Sygnał musi wskazywać, że urządzenie jest w odpowiedniej temperaturze.

Tłumik drgań nie może znajdować się w bezpośrednim zasięgu osób nieupoważnionych.

6.4. Przenośnik

Jeżeli przenośnik ma pasy, taśmy lub łańcuchy przeznaczone do przesuwania ładunków na nośnię ładunku i te pasy, taśmy lub łańcuchy są wyposażone w urządzenia regulujące naciąg, to urządzenia te mogą być łatwo dostępne, jeśli regulacja naciągu może wpływać na informację pochodzącą z zespołu wagowego i dotyczącą masy.

6.5. Poziomowanie

6.5.1. Wagi muszą być wypoziomowane.

6.5.2. W przypadku wag, które mogą być przenoszone, muszą one być wyposażone w urządzenie poziomujące i wskaźnik poziomu albo przy pochyleniu wzdłużnym lub poprzecznym do 5 % spełniać wymagania pkt 4.

6.5.3. W przypadku gdy wskaźnik poziomu jest dołączony w celu zgodności z wymogami ppkt 6.5.2, to czułość tego wskaźnika poziomu musi być taka, by jego element ruchomy przemieszczał się o co najmniej 2 mm przy pochyleniu 0,5 %.

6.6. Urządzenie regulacji równowagi i urządzenie nastawcze

Musi być możliwa regulacja sterowania zarówno urządzeń regulacji równowagi, jak i urządzeń nastawczych w granicach co najmniej jednej czwartej nominalnej strefy niezdecydowania, z ładunkiem lub bez, w zależności od metody działania.

6.7. Obciążniki niewbudowane

Obciążniki niewbudowane muszą być odważnikami średniej lub wyższej klasy dokładności zgodnie z wymogami wspólnotowymi, lub obciążnikami projektowanymi specjalnie różniącymi się od odważników kształtem i przynależnymi do urządzenia.

6.8. Oznaczenia opisowe

6.8.1. Oznaczenia obowiązkowe.

Wagi muszą posiadać następujące oznaczenia:

—znak identyfikacyjny producenta, |

—znak identyfikacyjny importera, gdzie stosowne, |

—numer seryjny i znak typu wagi, |

—znak zatwierdzenia typu EWG, |

—obciążenie maksymalne: | maks. … |

—obciążenie minimalne: | min. … |

—nominalna strefa niezdecydowania: | Un… |

—prędkość działania: | … ilość ładunku na minutę |

—czas odpowiedzi: | t… s |

—wartość działki legalizacyjnej zespołu wagowego, zgodnie z wymaganiami wspólnotowymi odnoszącymi się do wag nieautomatycznych |

—wartości graniczne temperatur: | … °C/… °C |

—napięcie zasilania: | … V |

—częstotliwość zasilania: | … Hz |

—znak identyfikacyjny na tych częściach wagi, które nie są bezpośrednio połączone z jednostką główną. |

6.8.2. Oznaczenia dodatkowe.

W zależności od szczególnego zastosowania wagi jedno lub więcej dodatkowych oznaczeń może być wymaganych przez służby metrologiczne wydające świadectwo zatwierdzenia typu EWG.

6.8.3. Przedstawienie oznaczeń opisowych.

Oznaczenia opisowe muszą być nieusuwalne oraz posiadać rozmiar, kształt i przejrzystość umożliwiające łatwy odczyt w normalnych warunkach użytkowania wagi.

Powinny być umieszczone razem w jednym dobrze widocznym miejscu na wadze albo na tabliczce znamionowej umieszczonej w pobliżu urządzenia wskazującego, albo bezpośrednio na urządzeniu wskazującym.

Musi istnieć możliwość opieczętowania tabliczki znamionowej z oznaczeniami, chyba że nie może ona być usunięta bez zniszczenia.

6.8.4. Opieczętowanie.

Tabliczka znamionowa zawiera miejsce na opieczętowanie. Jeżeli takiego miejsca na opieczętowanie nie zawiera, w jej sąsiedztwie musi być umieszczone urządzenie przeznaczone do tego celu.

ROZDZIAŁ IV

KONTROLE METROLOGICZNE

Zatwierdzenie typu EWG oraz legalizacja pierwotna EWG automatycznych wag kontrolnych i sortujących musi być przeprowadzana zgodnie z przepisami dyrektywy 71/316/EWG. Niektóre z tych przepisów są podane w niniejszym rozdziale.

7. ZATWIERDZENIE TYPU EWG

7.1. Wniosek o zatwierdzenie typu EWG

Do wniosku o zatwierdzenie typu EWG musi być dołączona waga danego typu oraz następujące informacje i dokumenty:

7.1.1. Charakterystyki metrologiczne:

- szczegółowe charakterystyki zespołu wagowego,

- maksymalna prędkość działania z uwzględnieniem prędkości podajnika ładunku oraz długości ładunku,

- właściwości elektryczne części składowych układu pomiarowego.

7.1.2. Dokumentacja opisowa:

- ogólne rysunki projektowe,

- zdjęcia i, jeśli to konieczne, rysunki lub modele części istotnych z punktu widzenia metrologii,

- schemat objaśniający metodę działania oraz opis techniczny wagi.

7.2. Badanie przy zatwierdzeniu typu EWG

7.2.1. Próby przy zatwierdzeniu typu EWG.

Wagi muszą spełniać wymagania metrologiczne określone w pkt 3, ppkt 4.1 i pkt 5 w odniesieniu do standardowej strefy niezdecydowania (Us), dla wzorcowych ładunków próbnych w ich zakresie działania, np. między minimalnym i maksymalnym obciążeniem oraz minimalną i maksymalną prędkością.

Wagi, które mają kilka nominalnych punktów nastawy, muszą być badane co najmniej przy dwóch nominalnych punktach nastawy.

Wzorcowy ładunek próbny.

Wzorcowy ładunek próbny musi być stosowany dla każdej próby wykonywanej w celu zatwierdzenia typu EWG.

Wzorcowy ładunek próbny musi spełniać następujące wymagania:

—masa "m" | = maks., min. i 1/2(maks. + min.) |

—długość "L" (cm) | = 3m (gramów) ± 20 % |

—wysokość "h" | = L2 |

—stała masa,—materiał stały,—materiał niehigroskopijny,—materiał nieelektrostatyczny,—unikanie kontaktów między metalami. |

7.2.1.1. Próby statyczne.

7.2.1.1.1. Próby niecentrycznego obciążenia.

Jeżeli ładunki mogą znajdować się na nośni ładunku niecentrycznie, to próba musi być przeprowadzona przy ładunku równym minimalnemu obciążeniu i układanym kolejno w dowolnym miejscu nośni ładunku. Maksymalne dopuszczalne błędy są wyszczególnione w ppkt 4.1.6.

7.2.1.1.2. Specjalne próby dla wagi, której zespół wagowy stanowi waga nieautomatyczna.

Zespół wagowy podlega testom czułości, ruchliwości i dokładności podanym w wymaganiach wspólnotowych dla wag nieautomatycznych.

Maksymalne dopuszczalne błędy są takie same jak te, które obowiązują dla wag nieautomatycznych, z uwzględnieniem ich działki legalizacyjnej i klasy dokładności.

7.2.1.2. Pomiar czasu odpowiedzi.

Czas odpowiedzi należy mierzyć w stałych warunkach próby, bez efektów pochodzących od niepożądanych czynników wpływających. Uzyskane wartości nie mogą przekraczać wartości podanych w oznaczeniach opisowych.

Dane przedstawione w ppkt 7.1.1 dotyczące maksymalnej prędkości działania jako funkcji prędkości podajnika ładunku i długości ładunku powinny być zgodne z wartościami otrzymanymi dla czasu odpowiedzi.

7.2.1.3. Próby w normalnych warunkach użytkowania.

7.2.1.3.1. Strefa niezdecydowania i błąd nastawy.

Próby muszą być wykonane zgodnie z metodą C opisaną w ppkt 10.3 rozdziału V.

7.2.1.3.2. Zmiana rzeczywistego punktu nastawy w zależności od czasu.

Próby te muszą być wykonywane z wzorcowymi ładunkami próbnymi bez zmiany ustawienia wagi i bez zmiany czynników wpływających; próby te muszą być powtarzane wielokrotnie w ciągu ośmiu godzin funkcjonowania wagi. W celu otrzymania rezultatów w trakcie prób można zastosować elektryczne metody pomiaru.

7.2.1.3.3. Zmiana rzeczywistego punktu nastawy w zależności od temperatury.

Próby te należy wykonywać z wzorcowymi ładunkami próbnymi bez zmian ustawienia wagi i bez zmiany czynników wpływających innych niż temperatura; próby te należy wielokrotnie powtarzać w przedziale temperatur wskazanym przez producenta. W celu otrzymania rezultatów w trakcie prób można zastosować elektryczne metody pomiaru.

7.2.2. Próby zgodności z wymaganiami technicznymi.

Próby te muszą pozwolić na sprawdzenie zgodności wag z wymaganiami technicznymi wyszczególnionymi w rozdziale III.

7.2.3. Zapewnienie środków do prób.

Do celów prób instytucja metrologiczna może wymagać od wnioskodawcy wzorcowych ładunków próbnych, środków transportu, wykwalifikowanej kompetentnej obsługi oraz niezbędnych urządzeń kontrolnych.

7.2.4. Miejsce prób.

Wagi poddawane zatwierdzeniu typu mogą być badane:

- w pomieszczeniach instytucji metrologicznej, która przyjęła wniosek w sprawie przeprowadzenia badań, lub

- w każdym miejscu uznanym za odpowiednie po wspólnym zaakceptowaniu przez instytucję metrologiczną i wnioskodawcę.

8. LEGALIZACJA PIERWOTNA EWG

8.1. Próby przy legalizacji pierwotnej EWG

Wagi muszą odpowiadać wymaganiom określonym w pkt 3, ppkt 4.2, pkt 5 i 6 w odniesieniu do nominalnej strefy niezdecydowania (Un), dla jednego lub wielu określonych produktów i w zakresie działania określonym przez minimalne i maksymalne obciążenie oraz minimalną i maksymalną prędkość urządzenia.

Legalizacja pierwotna EWG przeprowadzana jest przez odpowiednie instytucje metrologiczne w jednym lub dwóch etapach.

8.1.1. Próby wykonywane w trakcie pierwszego etapu.

Próby statyczne przeprowadza się zgodnie z ppkt 7.2.1.1.

8.1.2. Próby wykonywane w trakcie drugiego etapu.

Strefę niezdecydowania i błąd nastawy należy sprawdzić według jednej z metod opisanych w rozdziale V i z użyciem produktów, dla których waga jest przewidziana. W każdym przypadku próba musi być przeprowadzona przynajmniej dla obciążenia minimalnego.

W przypadku sporu metoda C służy jako metoda odniesienia.

8.2. Zapewnienie środków do prób

Do celów prób instytucja metrologiczna może wymagać od wnioskodawcy ładunków próbnych, środków transportu, wykwalifikowanej kompetentnej obsługi oraz niezbędnych urządzeń kontrolnych.

8.3. Miejsce legalizacji pierwotnej EWG

Pierwszy etap legalizacji może mieć miejsce w warsztacie lub każdym odpowiednim miejscu zaakceptowanym przez instytucję metrologiczną; drugi etap musi być przeprowadzony w docelowym miejscu zainstalowania wagi.

Jeżeli legalizację pierwotną EWG przeprowadza się w jednym etapie, musi to się odbywać w miejscu docelowego zainstalowania wagi.

9. NADZÓR W UŻYTKOWANIU

9.1. Próby w użytkowaniu

Jeżeli przewiduje się próby w trakcie użytkowania wagi, należy stosować przepisy ppkt 4.3.

ROZDZIAŁ V

METODY PRÓB

10.1. METODA ZWIĘKSZAJĄCEGO SIĘ OBCIĄŻENIA (METODA A)

10.1.1. Procedura

10.1.1.1. Należy używać ładunku próbnego równego ładunkowi faktycznemu.

10.1.1.2. Ustawić punkt nastawy będący przedmiotem próby w taki sposób, aby sygnał "odrzucenie" pojawiał się podczas każdego z "n" ważeń.

Jeżeli waga posiada wiele punktów nastawy i zakres nastawy wagi jest mały, punkt lub punkty nastawy niestosowane muszą być wyraźnie odróżnione od punktu nastawy, który jest przedmiotem próby, tak by uniknąć wszelkiego ryzyka związanego z zakłóceniem w trakcie próby.

10.1.1.3. Zwiększyć obciążenie o wartość zbliżoną do jednej dziesiątej nominalnej strefy niezdecydowania (Un) wskazanej na wadze, a następnie przesunąć "n" razy ładunek próbny przez wagę.

10.1.1.4. Kontynuować próbę, stopniowo zwiększając ładunek przez pojedyncze dokładki aż do momentu, kiedy ukaże się przynajmniej jeden raz sygnał "akceptacja" podczas "n" ważeń.

10.1.1.5. Kontynuować próbę, stopniowo zwiększając ładunek przez pojedyncze dokładki aż do momentu, kiedy ukaże się sygnał "akceptacja" podczas każdego z "n" ważeń.

10.1.1.6. Kontynuować próbę, zwiększając jeszcze kilkakrotnie ładunek.

10.1.1.7. Zanotować wyniki.

10.1.1.8. Powtórzyć próbę z tymi samymi ładunkami, stopniowo zmniejszając ładunek przez pojedyncze dokładki lub stosując ładunki przypadkowe.

Jeżeli stosuje się metodę przypadkowych ładunków, wymagany będzie ładunek próbny dla każdej dokładki.

10.1.1.9. Zanotować wyniki.

10.1.2. Obliczenia

10.1.2.1. Na podstawie uzyskanych wyników należy obliczyć, w postaci procentowej, ilość odrzuceń i akceptacji.

10.1.2.2. Nanieść na arkusz obliczeniowy prawdopodobieństwo zależności między dokładką ładunków i procentową ilością odrzuceń.

10.1.2.3. Wybrać z linii prostej, którą powinniśmy otrzymać, przedział odpowiadający z jednej i z drugiej strony punktu 50 % (wartości przedziałów 2,275 % – 50 % oraz 50 % –97,725 % odpowiadające 2σ).

10.1.2.4. Odczytać przedział wagowy odpowiadający tym punktom.

10.1.2.5. Przedział wagowy podzielony przez dwa daje wartość σ.

10.1.2.6. W tym momencie może zostać określona wartość umowna strefy niezdecydowania (6σ).

10.1.2.7. Wartość punktu 50 % (środkowy punkt strefy niezdecydowania) jest wartością rzeczywistego punktu nastawy.

10.1.2.8. Błąd nastawy odpowiada różnicy między nominalnym punktem nastawy a uzyskanym rzeczywistym punktem nastawy.

10.2. METODA ZWIĘKSZAJĄCEGO SIĘ I MALEJĄCEGO OBCIĄŻENIA (METODA B)

10.2.1. Procedura

10.2.1.1. Wybrać ładunek próbny. Jego wartość musi być mniejsza od punktu nastawy o około pięciokrotną wartość nominalnej strefy niezdecydowania (Un).

10.2.1.2. Wybierana jest wartość "d" dla zwiększenia ładunku. Zwiększenie to musi być rzędu Un/4, gdzie Un jest nominalną strefą niezdecydowania oznaczoną na wadze (wybrana wartość musi umożliwić użycie wzorców masy oraz uprościć obliczenia; może być równa na przykład 10, 20, 50, 100, 200, 500).

10.2.1.3. Ładunek próbny następnie przechodzi kilkakrotnie przez wagę po odpowiednim stopniowym zwiększeniu jego masy między kolejnymi przejściami w taki sposób, aby wartość ładunku próbnego i wartość ładunku dodanego, przedstawiające łączną masę Mo, mieściły się w strefie niezdecydowania dla wybranego punktu nastawy. Wtedy waga jest przygotowana do rozpoczęcia rejestracji wyników.

10.2.1.4. Próba przebiega w następujący sposób:

Ładunek Mo przechodzi przez wagę. Jeżeli ładunek ten uruchomi sygnał "odrzucenie", druga próba zostanie przeprowadzona z ładunkiem (Mo + d). Natomiast jeżeli w trakcie pierwszego przejścia uruchomiony zostanie sygnał "akceptacja", druga próba zostanie przeprowadzona z ładunkiem (Mo – d).

Ta metoda próby, polegająca na dodawaniu lub odejmowaniu wartości "d" w zależności od wyniku ważenia, jest powtarzana aż do momentu uzyskania żądanej liczby przejść.

10.2.1.5. Otrzymane wyniki muszą być wprowadzone do tabeli przedstawionej w ppkt 10.2.3.

Każda linia pozioma tabeli odpowiada poszczególnej wartości ładunku (Mo ± id), przy czym całkowita liczba linii odpowiada szerokości strefy niezdecydowania. Wszystkie wyniki są wprowadzane w formie kodowanej do tabeli; należy używać na przykład oznaczenia "X" dla ładunku, który został odrzucony, i oznaczenia "O", gdy ładunek został zaakceptowany.

10.2.2. Obliczenia

10.2.2.1. Strefa niezdecydowania.

+++++ TIFF +++++

W każdej linii (Mo ±id) zostały dodane ilości "X" i "O"; aby otrzymać liczbę "Nx" od "X" oraz liczbę "No" od "O", należy dodać wartości znajdujące się w każdej kolumnie.

Do obliczeń wykorzystuje się wartości dające najniższą sumę, jeśli chodzi o wartości "X" lub "O", ze względu na to, że wartości te dostarczają w przybliżeniu takiej samej informacji statystycznej.

Strefa niezdecydowania jest obliczana według następującego wzoru:

U

= 9,72d

NB - A

N

2 + 0,029

gdzie:

d = zwiększenie ładunku na każdą próbę (Un/4, patrz ppkt 10.2.1.2),

i = ilość dokładek ładunku,

ni = ilość branych pod uwagę wyników w linii i,

N = całkowita ilość wykorzystywanych wyników (mniejsza z liczb No lub Nx),

A ∑ i·n

i

,

B ∑ i

·n

i

.

10.2.2.2. Punkt nastawy (ppkt 2.5.2).

Punkt nastawy jest obliczany za pomocą następującego wzoru:

m = M

+ d

A

N

1

2

Znak plus (+) musi być używany, w przypadku gdy obliczenie opiera się na odrzuceniach (X), natomiast znak minus (–) wtedy, gdy obliczenie opiera się na akceptacjach (O).

Błąd nastawy oblicza się na podstawie różnicy między rzeczywistym punktem nastawy m (tego obliczenia dokonuje się na podstawie powyższego wzoru) i nominalnym punktem nastawy.

10.2.2.3. Odchylenie standardowe obliczonych wartości.

10.2.2.3.1. Strefa niezdecydowania (Ua).

Odchylenie standardowe zmiennej Ua (otrzymanej w ppkt 10.2.2.1) można oszacować według następującego wzoru:

S

=

H U

N

d

U

a zgodnie z tabelą w ppkt 10.2.2.3.1.1.

Matematyczna metoda obliczenia strefy niezdecydowania jest prawidłowa wyłącznie dla:

≤

13

10.2.2.3.1.1. d

U

a są następujące:

d/Ua: | 0,1 | 0,13 | 0,17 | 0,20 | 0,23 | 0,27 | 0,30 | 0,33; |

H: | 1,6 | 1,47 | 1,38 | 1,32 | 1,30 | 1,25 | 1,25 | 1,25. |

10.2.2.3.2. Błąd nastawy.

Odchylenie standardowe zmiennej m (otrzymanej w ppkt 10.2.2.2.) może być określone na podstawie następującego wzoru:

S

=

G U

N

d

U

a zgodnie z tabelą przedstawioną w ppkt 10.2.2.3.2.1.

Matematyczna metoda obliczenia punktu nastawy jest prawidłowa wyłącznie wtedy, gdy:

≤

13

10.2.2.3.2.1. d

Ua są następujące:

d/Ua: | 0,1 | 0,13 | 0,17 | 0,20 | 0,23 | 0,27 | 0,30 | 0,33; |

G: | 0,95 | 0,98 | 1 | 1,02 | 1,05 | 1,08 | 1,10 | 1,12. |

10.2.3. Tabela testu

+++++ TIFF +++++

10.3. METODA WYZNACZANIA BINARNEGO (METODA C)

Jeżeli metoda ta jest stosowana do zatwierdzania typu EWG, to waga musi działać przy wzorcowych ładunkach symulujących linię produkcyjną. Jednakże z powodów praktycznych odpowiednie instytucje metrologiczne mogą wyjątkowo przeprowadzić tę próbę na linii produkcyjnej z produktami, dla których przewidziana jest waga.

10.3.1. Procedura

10.3.1.1. Określić wartość nominalnej strefy niezdecydowania (Un) zgodnie ze wskazaniami znajdującymi się na wadze.

10.3.1.2. Obliczyć masę ładunków próbnych (w liczbie siedem), które mają być wykorzystane w celu oznaczenia strefy niezdecydowania; wartość ta jest otrzymywana w następujący sposób:

m1,7= A ± 1,645 B6 | m2,6= A ± 1,282 B6 | m3,5= A ± 1,842 B6 | m4= A |

gdzie:

A 2

B =

H - L

H i L są wartościami przybliżonymi masy na granicach strefy niezdecydowania dla danego punktu nastawy.

10.3.1.3. Upewnić się, że ładunki próbne określają strefę niezdecydowania dla punktu nastawy będącego przedmiotem próby.

10.3.1.4. Przesunąć każdy ładunek próbny przez wagę 50 razy i kontynuować tę operację dla dwóch najlżejszych ładunków próbnych oraz dwóch najcięższych ładunków próbnych tak, aby osiągnąć liczbę 200 przesunięć.

Kolejność przesunięć ładunków powinna być przypadkowa. Jednakże ładunki próbne odpowiadające dwóm przeciwstawnym granicom strefy niezdecydowania powinny następować kolejno po sobie, rozdzielone przerwami odpowiadającymi szybkości działania w trakcie próby.

10.3.2. Zanotować wyniki.

10.3.2.1. Sporządzić podsumowanie i wpisać wyniki zgodnie z tabelą 1.

10.3.2.2. Określić wartości nw oraz nwy z tabel 2 i 3 dla n = 50 i r = 200. Podsumować kolumny 5 i 6.

10.3.2.3. n

w

x

i2 oraz niwixiyi i podsumować kolumny 7, 8 i 9.

10.3.2.4. Na podstawie sum zapisanych w tabeli 1 obliczyć wartości dla oszacowania punktu nastawy

+++++ TIFF +++++

oraz szacowania strefy niezdecydowania

+++++ TIFF +++++

zgodnie z ppkt 10.3.3.

10.3.2.5. TABELA 1

Kolumna 1 | Kolumna 2 | Kolumna 3 | Kolumna 4 | Kolumna 5 | Kolumna 6 | Kolumna 7 | Kolumna 8 | Kolumna 9 |

x | n | r | i | nw | nwy | nwx | nwx2 | nwxy |

x1 | n1 | r1 | 1 | n1w1 | n1w1y1 | n1w1x1 | n1w1x12 | n1w1x1y1 |

· | · | · | · | · | · | · | · | · |

· | · | · | · | · | · | · | · | · |

· | · | · | · | · | · | · | · | · |

xi | ni | ri | i | niwi | niwiyi | niwixi | niwixi2 | niwixiyi |

· | · | · | · | · | · | · | · | · |

· | · | · | · | · | · | · | · | · |

· | · | · | · | · | · | · | · | · |

xk | nk | rk | k | nkwk | nkwkyk | nkwkxk | nkwkxk2 | nkwkxkyk |

| | | | ∑1kniwi | ∑1kniwiyi | ∑1kniwixi | ∑1kniwixi2 | ∑1kniwixiyi |

gdzie:

xi = masa przyrostu,

ni = ilość przesunięć (50 lub 200),

ri = liczba akceptacji xi.

10.3.3. Następujące wielkości są wyliczane na podstawie sum znajdujących się w tabeli 1:

x

=

∑n

w

x

∑n

w

y

=

∑n

w

y

∑n

w

S

=

∑n

w

x

∑n

w

S

=

∑n

w

x

∑n

w

y

b =

SnwxySnwxx

Oszacowanie

+++++ TIFF +++++

punktu nastawy M określone jest następującym wzorem:

+++++ TIFF +++++

,

Oszacowanie

+++++ TIFF +++++

strefy niezdecydowania Ua jest określone następującym wzorem:

+++++ TIFF +++++

TABELA 2

n = 50

R | nw | nwy |

0 [1] | 3,588 | - 8,346 |

1 | 5,981 | - 12,282 |

2 | 9,669 | - 16,928 |

3 | 12,580 | - 19,559 |

4 | 15,015 | - 21,097 |

5 | 17,111 | - 21,929 |

6 | 18,947 | - 22,263 |

7 | 20,574 | - 22,226 |

8 | 22,024 | - 21,902 |

9 | 23,325 | - 21,351 |

10 | 24,494 | - 20,614 |

11 | 25,546 | - 19,726 |

12 | 26,492 | - 18,711 |

13 | 27,342 | - 17,591 |

14 | 28,104 | - 16,380 |

15 | 28,784 | - 15,094 |

16 | 29,386 | - 13,744 |

17 | 29,915 | - 12,339 |

18 | 30,374 | - 10,888 |

19 | 30,767 | - 9,399 |

20 | 31,096 | - 7,878 |

21 | 31,363 | - 6,332 |

22 | 31,569 | - 4,766 |

23 | 31,715 | - 3,185 |

24 | 31,802 | - 1,595 |

25 | 31,831 | 0 |

26 | 31,802 | 1,595 |

27 | 31,715 | 3,185 |

28 | 31,569 | 4,766 |

29 | 31,363 | 6,332 |

30 | 31,096 | 7,878 |

31 | 30,767 | 9,399 |

32 | 30,374 | 10,888 |

33 | 29,915 | 12,339 |

34 | 29,386 | 13,744 |

35 | 28,784 | 15,094 |

36 | 28,104 | 16,380 |

37 | 27,342 | 17,591 |

38 | 26,492 | 18,711 |

39 | 25,546 | 19,726 |

40 | 24,494 | 20,614 |

41 | 23,325 | 21,351 |

42 | 22,024 | 21,902 |

43 | 20,574 | 22,226 |

44 | 18,947 | 22,263 |

45 | 17,111 | 21,929 |

46 | 15,015 | 21,097 |

47 | 12,580 | 19,559 |

48 | 9,669 | 16,928 |

49 | 5,981 | 12,282 |

50 [1] | 3,588 | 8,346 |

TABELA 3

n = 200

r | nw | nwy |

0 [2] | 4,831 | - 13,560 |

1 | 8,406 | - 21,650 |

2 | 14,350 | - 33,384 |

3 | 19,414 | - 42,128 |

4 | 23,922 | - 49,128 |

5 | 28,028 | - 54,932 |

6 | 31,820 | - 59,846 |

7 | 35,356 | - 64,062 |

8 | 38,676 | - 67,710 |

9 | 41,812 | - 70,890 |

10 | 44,788 | - 73,668 |

11 | 47,618 | - 76,102 |

12 | 50,320 | - 78,236 |

13 | 52,906 | - 80,104 |

14 | 55,386 | - 81,736 |

15 | 57,768 | - 83,158 |

16 | 60,058 | - 84, 386 |

17 | 62,068 | - 85,444 |

18 | 64,398 | - 86,342 |

19 | 66,454 | - 87,094 |

20 | 68,444 | - 87,714 |

21 | 70,368 | - 88,212 |

22 | 72,232 | - 88,594 |

23 | 74,038 | - 88,872 |

24 | 75,788 | - 89,050 |

25 | 77,486 | - 89,138 |

26 | 79,136 | - 89,138 |

27 | 80,738 | - 89,058 |

28 | 82,294 | - 88,902 |

29 | 83,806 | - 88,676 |

30 | 85,276 | - 88,382 |

31 | 86,706 | - 88,024 |

32 | 88,096 | - 87,608 |

33 | 89,450 | - 87,134 |

34 | 90,766 | - 86,606 |

35 | 92,050 | - 86,028 |

36 | 93,298 | - 85,402 |

37 | 94,514 | - 84,728 |

38 | 95,698 | - 84,012 |

39 | 96,850 | - 83,254 |

40 | 97,974 | - 82,456 |

41 | 99,086 | - 81,620 |

42 | 100,132 | - 80,750 |

43 | 101,170 | - 79,842 |

44 | 102,182 | - 78,904 |

45 | 103,166 | - 77,932 |

46 | 104,124 | - 76,932 |

47 | 105,058 | - 75,902 |

48 | 105,968 | - 74,844 |

49 | 106,852 | - 73,762 |

50 | 107,714 | - 72,652 |

51 | 108,552 | - 71,518 |

52 | 109,368 | - 70,362 |

53 | 110,162 | - 69,182 |

54 | 110,936 | - 67,982 |

55 | 111,686 | - 66,762 |

56 | 112,416 | - 65,520 |

57 | 113,126 | - 64,262 |

58 | 113,814 | - 62,984 |

59 | 114,484 | - 61,688 |

60 | 115,134 | - 60,376 |

61 | 115,764 | - 59,048 |

62 | 116,376 | - 57,704 |

63 | 116,968 | - 56,346 |

64 | 117,542 | - 54,974 |

65 | 118,098 | - 53,588 |

66 | 118,636 | - 52,190 |

67 | 119,156 | - 50,778 |

68 | 119,658 | - 49,354 |

69 | 120,144 | - 47,920 |

70 | 120,612 | - 46,474 |

71 | 121,062 | - 45,018 |

72 | 121,496 | - 43,552 |

73 | 121,914 | - 42,076 |

74 | 122,316 | - 40,590 |

75 | 122,700 | - 39,098 |

76 | 123,068 | - 37,596 |

77 | 123,422 | - 36,086 |

78 | 123,758 | - 34,568 |

79 | 124,078 | - 33,044 |

80 | 124,384 | - 31,512 |

81 | 124,674 | - 29,974 |

82 | 124,948 | - 28,432 |

83 | 125,206 | - 26,882 |

84 | 125,450 | - 25,328 |

85 | 125,678 | - 23,768 |

86 | 125,892 | - 22,040 |

87 | 126,090 | - 20,636 |

88 | 126,274 | - 19,064 |

89 | 126,442 | - 17,488 |

90 | 126,596 | - 15,908 |

91 | 126,734 | - 14,326 |

92 | 126,858 | - 12,740 |

93 | 126,968 | - 11,154 |

94 | 127,062 | - 9,564 |

95 | 127,142 | - 7,972 |

96 | 127,208 | - 6,380 |

97 | 127,258 | - 4,786 |

98 | 127,294 | - 3,192 |

99 | 127,316 | - 1,596 |

100 | 127,324 | 0 |

101 | 127,316 | 1,596 |

102 | 127,294 | 3,192 |

103 | 127,258 | 4,786 |

104 | 127,208 | 6,380 |

105 | 127,142 | 7,972 |

106 | 127,062 | 9,564 |

107 | 126,968 | 11,154 |

108 | 126,858 | 12,740 |

109 | 126,734 | 14,326 |

110 | 126,596 | 15,908 |

111 | 126,442 | 17,488 |

112 | 126,274 | 19,064 |

113 | 126,090 | 20,636 |

114 | 125,892 | 22,040 |

115 | 125,678 | 23,768 |

116 | 125,450 | 25,328 |

117 | 125,206 | 26,882 |

118 | 124,948 | 28,432 |

119 | 124,674 | 29,974 |

120 | 124,384 | 31,512 |

121 | 124,078 | 33,044 |

122 | 123,758 | 34,568 |

123 | 123,422 | 36,086 |

124 | 123,068 | 37,596 |

125 | 122,700 | 39,098 |

126 | 122,316 | 40,590 |

127 | 121,914 | 42,076 |

128 | 121,496 | 43,552 |

129 | 121,062 | 45,018 |

130 | 120,612 | 46,474 |

131 | 120,144 | 47,920 |

132 | 119,658 | 49,354 |

133 | 119,156 | 50,778 |

134 | 118,636 | 52,190 |

135 | 118,098 | 53,588 |

136 | 117,542 | 54,974 |

137 | 116,968 | 56,346 |

138 | 116,376 | 57,704 |

139 | 115,764 | 59,048 |

140 | 115,135 | 60,376 |

141 | 114,484 | 61,688 |

142 | 113,814 | 62,984 |

143 | 113,126 | 64,262 |

144 | 112,416 | 65,520 |

145 | 111,686 | 66,762 |

146 | 110,936 | 67,982 |

147 | 110,162 | 69,182 |

148 | 109,368 | 70,382 |

149 | 108,552 | 71,518 |

150 | 107,714 | 72,652 |

151 | 106,852 | 73,762 |

152 | 105,968 | 74,844 |

153 | 105,058 | 75,902 |

154 | 104,124 | 76,932 |

155 | 103,166 | 77,932 |

156 | 102,182 | 78,904 |

157 | 101,170 | 79,842 |

158 | 100,132 | 80,750 |

159 | 99,086 | 81,620 |

160 | 97,974 | 82,456 |

161 | 96,850 | 83,254 |

162 | 95,698 | 84,012 |

163 | 94,514 | 84,728 |

164 | 93,298 | 85,402 |

165 | 92,050 | 86,028 |

166 | 90,766 | 86,606 |

167 | 89,450 | 87,134 |

168 | 88,096 | 87,608 |

169 | 86,706 | 88,024 |

170 | 85,276 | 88,382 |

171 | 83,806 | 88,676 |

172 | 82,294 | 88,902 |

173 | 80,738 | 89,058 |

174 | 79,136 | 89,138 |

175 | 77,486 | 89,138 |

176 | 75,788 | 89,050 |

177 | 74,038 | 88,872 |

178 | 72,232 | 88,594 |

179 | 70,368 | 88,212 |

180 | 68,444 | 87,714 |

181 | 66,454 | 87,094 |

182 | 64,398 | 86,342 |

183 | 62,268 | 85,444 |

184 | 60,058 | 84,386 |

185 | 57,768 | 83,158 |

186 | 55,386 | 81,736 |

187 | 52,906 | 80,104 |

188 | 50,320 | 78,236 |

189 | 47,618 | 76,102 |

190 | 44,788 | 73,668 |

191 | 41,812 | 70,890 |

192 | 38,676 | 67,710 |

193 | 35,356 | 64,062 |

194 | 31,820 | 59,846 |

195 | 28,028 | 54,932 |

196 | 23,922 | 49,128 |

197 | 19,414 | 42,128 |

198 | 14,350 | 33,384 |

199 | 8,406 | 21,560 |

200 [2] | 4,831 | 13,560 |

[1] Wartości nw i nwy zawarte w tej rubryce mogą być używane wyłącznie dla wartości maksymalnej x przy r = 0 lub dla wartości minimalnej x dla r = 50.

[2] Wartości nw i nwy zawarte w tej rubryce mogą być wykorzystywane wyłącznie dla wartości maksymalnej x przy r = 0 lub dla wartości minimalnej x dla r = 200.

--------------------------------------------------