Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

►B	DECYZJA RADY (WPZiB) 2017/1775 z dnia 28 września 2017 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali (Dz.U. L 251 z 29.9.2017, s. 23)

zmieniona przez:

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
►M1	DECYZJA WYKONAWCZA RADY (WPZiB) 2019/29 z dnia 9 stycznia 2019 r.	L 8	30	10.1.2019
M2	DECYZJA WYKONAWCZA RADY (WPZiB) 2019/1216 z dnia 17 lipca 2019 r.	L 192	26	18.7.2019
M3	DECYZJA WYKONAWCZA RADY (WPZiB) 2020/9 z dnia 7 stycznia 2020 r.	L 4I	7	8.1.2020
►M4	DECYZJA WYKONAWCZA RADY (WPZiB) 2020/118 z dnia 27 stycznia 2020 r.	L 22	55	28.1.2020
►M5	DECYZJA RADY (WPZiB) 2021/2208 z dnia 13 grudnia 2021 r.	L 446	44	14.12.2021
►M6	DECYZJA RADY (WPZiB) 2022/157 z dnia 4 lutego 2022 r.	L 25I	7	4.2.2022

sprostowana przez:

►C1	Sprostowanie, Dz.U. L 047I, 20.2.2020, s. 9 (2020/118)

▼B

DECYZJA RADY (WPZiB) 2017/1775

z dnia 28 września 2017 r.

w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali

Artykuł 1

Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do uniemożliwienia wjazdu na ich terytoria lub przejazdu przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji jako bezpośrednio bądź pośrednio realizujące albo jako odpowiedzialne lub współodpowiedzialne za następujące działania lub polityki, które zagrażają pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mali:

udział w walkach z naruszeniem Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali (zwanego dalej „Porozumieniem”);

działania, które utrudniają lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują realizację Porozumienia albo jej zagrażają;

działania na rzecz, w imieniu lub pod kierownictwem osób i podmiotów, których dotyczą lit. a) i b), lub w inny sposób wspierające lub finansujące te osoby i podmioty, w tym z dochodów z przestępczości zorganizowanej, takiej jak produkcja narkotyków i ich prekursorów oraz handel narkotykami i ich prekursorami pochodzącymi z lub przewożonymi przez Mali, handel ludźmi i przemyt migrantów, przemyt broni i handel nią oraz nielegalny handel dobrami kultury;

udział w planowaniu, sponsorowaniu, przeprowadzaniu zamachów lub kierowaniu zamachami na:

(i)

różne podmioty wymienione w Porozumieniu, w tym instytucje lokalne, regionalne i państwowe, wspólne patrole i malijskie siły bezpieczeństwa i obrony;

(ii)

uczestników Wszechstronnej Zintegrowanej Misji Stabilizacyjnej ONZ w Mali (MINUSMA) i personel ONZ oraz personel współdziałający, łącznie z członkami panelu ekspertów;

(iii)

międzynarodowe siły bezpieczeństwa, w tym Wspólne Siły Państw Grupy Pięciu na rzecz Sahelu (FC-G5S), misje Unii Europejskiej i siły francuskie;

utrudnianie dostarczania pomocy humanitarnej do Mali albo dostępu do tej pomocy lub jej dystrybucji w Mali;

planowanie lub popełnianie czynów lub kierowanie czynami w Mali naruszającymi prawo międzynarodowe dotyczące praw człowieka lub międzynarodowe prawo humanitarne, stosownie do przypadku, lub stanowiących pogwałcenie lub naruszenie praw człowieka, w tym czynów obejmujących atakowanie ludności cywilnej, również kobiet i dzieci, poprzez popełnianie aktów przemocy (w tym zabójstw, okaleczeń, tortur, gwałtów lub innego rodzaju przemocy seksualnej), uprowadzenia, wymuszone zaginięcia, przymusowe wysiedlenia lub ataki na szkoły, szpitale, miejsca kultu religijnego lub miejsca, w których ludność cywilna szuka schronienia;

wykorzystywanie lub rekrutacja dzieci przez ugrupowania zbrojne lub siły zbrojne w związku z konfliktem zbrojnym w Mali, co stanowi naruszenie obowiązującego prawa międzynarodowego;

świadoma pomoc w odbyciu przez wskazaną osobę podróży z naruszeniem ograniczeń podróżowania.

Wskazane osoby, o których mowa w niniejszym ustępie, wymieniono ►M5 w załączniku I ◄ .

Przepisy ust. 1 nie zobowiązują państwa członkowskiego do odmowy wjazdu na swoje terytorium własnym obywatelom.

Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania, jeżeli wjazd lub przejazd jest konieczny w związku z uczestnictwem w postępowaniu sądowym.

Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania, jeżeli w indywidualnych przypadkach Komitet Sankcji stwierdzi, że:

wjazd lub przejazd jest uzasadniony potrzebą humanitarną, w tym obowiązkami religijnymi;

zwolnienie przyczyniłoby się do osiągnięcia celów związanych z pokojem i pojednaniem narodowym w Mali oraz stabilnością w regionie.

W przypadkach w których zgodnie z ust. 3 lub 4 państwo członkowskie zezwala na wjazd na lub przejazd przez swoje terytorium osobom wymienionym ►M5 w załączniku I ◄ , zezwolenie to jest ograniczone do celów, do których zostało udzielone, i do osób, których ono dotyczy.

▼M5

Artykuł 1a

Państwa członkowskie przyjmują środki niezbędne do uniemożliwienia wjazdu na ich terytoria lub przejazdu przez ich terytoria osób fizycznych:

bezpośrednio lub pośrednio odpowiedzialnych lub współodpowiedzialnych za działania lub politykę zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mali, takie jak działania lub polityka, o których mowa w art. 1 ust. 1, lub biorących udział, bezpośrednio lub pośrednio, w takich działaniach lub w realizacji takiej polityki;

utrudniających lub zakłócających pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali, w tym poprzez utrudnianie lub zakłócanie przeprowadzenia wyborów lub przekazania władzy organom wyłonionym w drodze wyborów; lub

powiązanych z osobami fizycznymi, o których mowa w lit. a) lub b).

Wskazane osoby, o których mowa w niniejszym ustępie, wymieniono w załączniku II.

Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy własnym obywatelom wjazdu na jego terytorium.

Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, w których państwo członkowskie jest związane zobowiązaniem na mocy prawa międzynarodowego, a mianowicie:

jako państwo przyjmujące międzynarodową organizację międzyrządową;

jako państwo przyjmujące międzynarodową konferencję zwołaną przez Organizację Narodów Zjednoczonych lub pod auspicjami tej organizacji;

na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

na podstawie traktatu pojednawczego (traktatu laterańskiego) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

Ust. 3 stosuje się również w przypadkach, gdy państwo członkowskie jest państwem przyjmującym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach udzielenia przez państwo członkowskie zwolnienia na podstawie ust. 3 lub 4.

Państwa członkowskie mogą udzielić zwolnienia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniach międzyrządowych lub posiedzeniach wspieranych lub organizowanych przez Unię lub w posiedzeniach organizowanych przez państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, podczas których prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio wspierający polityczne cele środków ograniczających.

Państwa członkowskie mogą też udzielić zwolnienia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadku, gdy wjazd lub przejazd jest niezbędny do przeprowadzenia postępowania sądowego.

Państwo członkowskie zamierzające udzielić zwolnienia, o którym mowa w ust. 6 lub 7, powiadamia o tym Radę na piśmie. Zwolnienie uznaje się za udzielone, chyba że co najmniej jedno państwo członkowskie wniesie pisemny sprzeciw w terminie dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. Jeżeli co najmniej jedno państwo członkowskie wniesie sprzeciw, Rada może, stanowiąc większością kwalifikowaną, podjąć decyzję o udzieleniu zaproponowanego zwolnienia.

W przypadku gdy państwo członkowskie zezwala na podstawie ust. 3, 4, 6 lub 7 na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez swoje terytorium osób wymienionych w załączniku II, zezwolenie jest ściśle ograniczone do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których bezpośrednio dotyczy.

▼B

Artykuł 2

Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze będące własnością osób lub podmiotów lub kontrolowane przez osoby lub podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako bezpośrednio bądź pośrednio realizujące albo jako odpowiedzialne lub współodpowiedzialne za następujące działania lub polityki, które zagrażają pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mali oraz osób bądź podmiotów działających w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, albo podmiotów będących ich własnością lub przez nie kontrolowanych:

udział w walkach z naruszeniem Porozumienia;

działania, które utrudniają lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują realizację Porozumienia albo jej zagrażają;

udział w planowaniu, sponsorowaniu, przeprowadzaniu zamachów lub kierowaniu zamachami na:

(i)

różne podmioty wymienione w Porozumieniu, w tym instytucje lokalne, regionalne i państwowe, wspólne patrole i malijskie siły bezpieczeństwa i obrony;

(ii)

uczestników MINUSMA i personel ONZ oraz personel współdziałający, łącznie z członkami panelu ekspertów;

(iii)

międzynarodowe siły bezpieczeństwa, w tym FC-G5S, misje Unii Europejskiej i siły francuskie;

utrudnianie dostarczania pomocy humanitarnej do Mali albo dostępu do tej pomocy lub jej dystrybucji w Mali;

wykorzystywanie lub rekrutacja dzieci przez ugrupowania zbrojne lub siły zbrojne w związku z konfliktem zbrojnym w Mali, co stanowi naruszenie obowiązującego prawa międzynarodowego;

świadoma pomoc w odbyciu przez wskazaną osobę podróży z naruszeniem ograniczeń podróżowania.

Wskazane osoby lub podmioty, o których mowa w niniejszym ustępie, wymieniono ►M5 w załączniku I ◄ do niniejszej decyzji.

Nie udostępnia się – bezpośrednio ani pośrednio – żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom bądź podmiotom wymienionym ►M5 w załączniku I ◄ , ani też na ich rzecz tych osób bądź podmiotów.

Środki, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mają zastosowania do środków finansowych i zasobów gospodarczych, w odniesieniu do których odpowiednie państwo członkowskie stwierdziło, że są:

niezbędne do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za żywność, czynszu lub spłaty kredytu hipotecznego, kosztów lekarstw i leczenia, podatków, składek ubezpieczeniowych i opłat za usługi użyteczności publicznej;

przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrot wydatków związanych z usługami prawniczymi; lub

przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

po tym jak odpowiednie państwo członkowskie powiadomi Komitet Sankcji o zamiarze udzielenia, w stosownych przypadkach, zezwolenia na dostęp do takich funduszy lub zasobów gospodarczych, a Komitet Sankcji nie wyda decyzji odmownej w terminie pięciu dni roboczych od takiego powiadomienia.

Środki, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mają zastosowania do środków finansowych lub zasobów gospodarczych, w odniesieniu do których odpowiednie państwo członkowskie stwierdziło, że są:

niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Komitet Sankcji, a Komitet Sankcji je zaakceptował;

przedmiotem zastawu albo orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego, w którym to przypadku środki i zasoby gospodarcze mogą zostać wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania tego orzeczenia, z zastrzeżeniem że zastaw został ustanowiony lub orzeczenie zostało wydane przed datą umieszczenia danej osoby lub podmiotu ►M5 w załączniku I ◄ i że zastaw ani orzeczenie nie zostały ustanowione ani wydane na rzecz osoby ani podmiotu, o których mowa w ust. 1 – po tym jak dane państwo członkowskie powiadomi o tym Komitet Sankcji.

Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji stwierdzi w indywidualnych przypadkach, że zwolnienie przyczyniłoby się do osiągnięcia celów związanych z pokojem i pojednaniem narodowym w Mali i stabilnością w regionie.

Przepisy ust. 1 nie uniemożliwiają wskazanej osobie ani wskazanemu podmiotowi dokonywania płatności należnych zgodnie z umową zawartą przed umieszczeniem takiej osoby lub podmiotu w wykazie, pod warunkiem ustalenia przez odpowiednie państwo członkowskie, że płatność nie jest bezpośrednio lub pośrednio dokonywana na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w ust. 1, oraz po tym, jak właściwe państwo członkowskie w terminie dziesięciu dni roboczych przed udzieleniem takiego zezwolenia powiadomi Komitet Sankcji o zamiarze dokonania lub otrzymania takich płatności lub zezwolenia na odmrożenie do tego celu środków finansowych lub zasobów gospodarczych.

Przepisów ust. 2 nie stosuje się do księgowania na zamrożonych rachunkach:

odsetek ani innych dochodów na tych rachunkach; ani

płatności należnych na podstawie umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami ograniczającymi przewidzianymi w niniejszej decyzji;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają przepisom ust. 1.

▼M5

Artykuł 2a

Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze posiadane lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy:

bezpośrednio lub pośrednio odpowiedzialnych lub współodpowiedzialnych za działania lub politykę zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mali, takie jak działania lub polityka, o których mowa w art. 2 ust. 1, lub biorące udział, bezpośrednio lub pośrednio, w takich działaniach lub w realizacji takiej polityki;

utrudniające lub zakłócające pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali, w tym poprzez utrudnianie lub zakłócanie przeprowadzenia wyborów lub przekazania władzy organom wyłonionym w drodze wyborów; lub

powiązane z osobami fizycznymi lub prawnymi, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a) lub b).

Wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, o których mowa w niniejszym ustępie, wymieniono w załączniku II.

Nie udostępnia się – bezpośrednio ani pośrednio – osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku II ani na ich rzecz żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku II oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym niezbędne do dokonania płatności za żywność, płatności z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, płatności za leki i leczenie, płatności podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów i zwrotu poniesionych wydatków związanych z usługami prawnymi;

przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

przedmiotem wpłaty na rachunek lub wypłaty z rachunku misji dyplomatycznej lub konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, w zakresie, w jakim płatności te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie niniejszego ustępu w terminie dwóch tygodni od jego udzielenia.

Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed dniem, w którym osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w art. 1, wpisano do załącznika II, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub są przedmiotem orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tym dniem lub po tym dniu;

środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub taką decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub takiej decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

orzeczenie lub decyzja nie przynoszą korzyści osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku II; oraz

uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie niniejszego ustępu w terminie dwóch tygodni od jego udzielenia.

Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku II dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia zawartych przed dniem umieszczenia takiej osoby fizycznej lub prawnej, takiego podmiotu lub takiego organu w wykazie w tym załączniku lub z tytułu zobowiązania powstałego przed tą datą, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatności tej nie otrzymuje – bezpośrednio lub pośrednio – osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1.

Ust. 2 nie stosuje się do księgowania na zamrożonych rachunkach:

odsetek lub innych dochodów z tych rachunków;

płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed dniem objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

płatności należnych na podstawie orzeczenia sądowego, decyzji administracyjnych lub orzeczenia arbitrażowego wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności pozostają objęte środkami przewidzianymi w ust. 1.

Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków finansowych lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do celów humanitarnych, takich jak świadczenie lub ułatwianie świadczenia pomocy, co obejmuje dostarczanie artykułów medycznych i żywności lub przewóz pracowników organizacji humanitarnej oraz udzielanie związanej z tym pomocy, lub też na potrzeby ewakuacji z Mali. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie niniejszego artykułu w terminie dwóch tygodni od jego udzielenia.

▼M5

Artykuł 3

Rada ustanawia wykaz w załączniku I i wprowadza w nim zmiany zgodnie z ustaleniami Rady Bezpieczeństwa lub Komitetu Sankcji.

Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanego dalej „Wysokim Przedstawicielem”), ustanawia i zmienia wykaz w załączniku II.

Artykuł 4

Jeżeli Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji dokona wskazania osoby lub podmiotu, Rada dodaje tę osobę lub ten podmiot do załącznika I. O swojej decyzji, w tym o powodach umieszczenia w wykazie, Rada informuje daną osobę lub dany podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając tej osobie lub temu podmiotowi zgłoszenie uwag.

O swojej decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 2, w tym o powodach umieszczenia w wykazie, Rada informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub organ bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając tej osobie fizycznej lub prawnej, temu podmiotowi lub organowi zgłoszenie uwag.

W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i informuje o tym daną osobę lub dany podmiot.

Artykuł 5

W załączniku I określa się powody umieszczenia w wykazie osób i podmiotów przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

W załączniku I zamieszcza się także informacje, o ile są one dostępne, dostarczone przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji, niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W przypadku osób informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W przypadku podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę wpisu do rejestru, numer w rejestrze i miejsce prowadzenia działalności.

W załączniku II określa się powody umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których tam mowa.

W załączniku II zamieszcza się także informacje, które są niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, o ile informacje te są dostępne. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować: imiona i nazwiska oraz pseudonimy, datę i miejsce urodzenia; obywatelstwo; numer paszportu i numer dowodu tożsamości; płeć; adres, o ile jest znany; oraz funkcję lub zawód. W przypadku osób prawnych, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować: nazwy; miejsce i datę wpisu do rejestru; numer w rejestrze; oraz miejsce prowadzenia działalności.

▼M5

Artykuł 5a

Rada i Wysoki Przedstawiciel przetwarzają dane osobowe w celu realizacji swoich zadań wynikających z niniejszej decyzji, w szczególności:

jeśli chodzi o Radę: przygotowywanie i wprowadzanie zmian do załączników I i II;

jeśli chodzi o Wysokiego Przedstawiciela: przygotowywanie zmian do załączników I i II.

Rada i Wysoki Przedstawiciel mogą przetwarzać, w stosownych przypadkach, odpowiednie dane dotyczące przestępstw popełnionych przez osoby fizyczne wymienione w wykazie i wyroków skazujących lub środków zabezpieczających dotyczących takich osób, jedynie w zakresie, w jakim przetwarzanie to jest niezbędne do przygotowania załączników I i II.

Na potrzeby niniejszej decyzji Rada i Wysoki Przedstawiciel zostają wyznaczeni jako „administrator” w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 ( 1 ) w celu zapewnienia, by zainteresowane osoby fizyczne mogły wykonywać swoje prawa zgodnie z tym rozporządzeniem.

Artykuł 5b

Zaspokojeniu nie podlegają roszczenia w związku z umową lub transakcją, na których wykonanie mają wpływ, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, środki nałożone na podstawie niniejszej decyzji, w tym roszczenia o naprawienie szkody lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o spłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub zabezpieczeń finansowych, w dowolnej formie, jeżeli z takimi roszczeniami wystąpiły:

osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załączniku II;

osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu jednej z osób fizycznych lub prawnych lub jednego z podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

▼M5

Artykuł 6

Niniejsza decyzja jest zmieniana lub zostaje uchylona w miarę potrzeby zgodnie z ustaleniami dokonanymi przez Radę Bezpieczeństwa.

Środki, o których mowa w art. 1a ust. 1 oraz w art. 2a ust. 1 i 2, stosuje się do dnia 14 grudnia 2022 r. i podlegają one stałemu przeglądowi. W stosownych przypadkach ich stosowanie przedłuża się lub są one zmieniane, jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte.

▼B

Artykuł 7

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

▼M5

ZAŁĄCZNIK I

▼M1

A. Wykaz osób, o których mowa w art. 1 ust. 1

▼M4

1. AHMOUDOU AG ASRIW (alias: a) Amadou Ag Isriw b) Ahmedou c) Ahmadou d) Isrew e) Isereoui f) Isriou

Data urodzenia: 1 stycznia 1982 r.

Obywatelstwo: malijskie

Adres: a) Mali; b) Amassine, Mali (poprzednie miejsce pobytu)

Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 20 grudnia 2018 r.

Inne informacje: Płeć: mężczyzna. Prawdopodobnie aresztowany w Nigrze w październiku 2016 r. Umieszczony w wykazie na podstawie pkt. 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania). Strona internetowa: https://www.youtube.com/channel/UCu2efaIUosqEu1HEBs2zJIw

Dostępne zdjęcie do załączenia do specjalnego ogłoszenia Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ. Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu:

https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals click here

Dodatkowe informacje

Ahmoudou Ag Asriw został umieszczony w wykazie w dniu 20 grudnia 2018 r. na mocy pkt 1–3 rezolucji nr 2374 (2017) za udział w walkach z naruszeniem Porozumienia, działania na rzecz, w imieniu lub pod kierownictwem osób i podmiotów, których dotyczą pkt 8 lit. a) i b) rezolucji nr 2374 (2017), lub w inny sposób wspierające lub finansujące te osoby i podmioty, w tym z dochodów z przestępczości zorganizowanej, takiej jak produkcja narkotyków i ich prekursorów oraz handel narkotykami i ich prekursorami pochodzącymi z lub przewożonymi przez Mali, handel ludźmi i przemyt migrantów, przemyt broni i handel nią oraz nielegalny handel dobrami kultury;

Ahmoudou Ag Asriw jest wysokim ranga dowódcą Grupy Samoobrony Tuareskich Imghadów i Sojuszników (GATIA) i w ramach tej funkcji brał udział w prowadzeniu konwojów przewożących narkotyki w północnym Mali co najmniej o października 2016 r., a także w naruszaniu zawieszenia broni w regionie Kidal w lipcu 2017 r i kwietniu 2018 r.

W kwietniu 2018 r. Ahmoudou Ag Asriw wraz z członkiem Mouvement Arabe de l'Azawad (MAA) Plateforme prowadził konwój przewożący cztery tony haszyszu z miejscowości Tabankort poprzez Ammasine, region Kidal, w kierunku Nigru. Konwój został zaatakowany przez członków Coordination des Mouvements de l'Azawad i niezidentyfikowanych napastników z Nigru. Podczas walk zginęło trzech bojowników.

A zatem, w ramach konkurowania o konwoje z narkotykami, Ahmoudou Ag Asriw uczestniczył w walkach naruszających Porozumienie z 2015 r. na rzecz pokoju i pojednania w Mali. Ponadto jest wysoce prawdopodobne, że udział Ahmoudou Ag Asriwa w handlu narkotykami zapewnia finansowanie dla jego działań wojskowych, w tym naruszeń zawieszenia broni.

▼M1

2. Mahamadou AG RHISSA (alias: Mohamed Talhandak)

Data urodzenia: 1 stycznia 1983 r.

Obywatelstwo: malijskie

Adres: Kidal, Mali

Data umieszczenia w wykazie ONZ: 20 grudnia 2018 r.

Inne informacje: Płeć: mężczyzna. W dniu 1 października 2017 r. siły francuskie przeprowadziły nalot na dom Mahamadou Ag Rhissy i aresztowały go oraz sześciu członków jego rodziny.

Dodatkowe informacje

Mahamadou Ag Rhissa został umieszczony w wykazie w dniu 20 grudnia 2018 r. na mocy pkt 1–3 rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują realizację Porozumienia albo jej zagrażają; działania na rzecz, w imieniu lub pod kierownictwem osób i podmiotów, których dotyczą pkt 8 lit. a) i b) rezolucji nr 2374 (2017), lub w inny sposób wspierające lub finansujące te osoby i podmioty, w tym z dochodów z przestępczości zorganizowanej, takiej jak produkcja narkotyków i ich prekursorów oraz handel narkotykami i ich prekursorami pochodzącymi z lub przewożonymi przez Mali, handel ludźmi i przemyt migrantów, przemyt broni i handel nią oraz nielegalny handel dobrami kultury; oraz planowanie lub popełnianie czynów lub kierowanie czynami w Mali naruszającymi prawo międzynarodowe dotyczące praw człowieka lub międzynarodowe prawo humanitarne, stosownie do przypadku, lub stanowiących pogwałcenie lub naruszenie praw człowieka, w tym czynów obejmujących atakowanie ludności cywilnej, również kobiet i dzieci, poprzez popełnianie aktów przemocy (w tym zabójstw, okaleczeń, tortur, gwałtów lub innego rodzaju przemocy seksualnej), uprowadzenia, wymuszone zaginięcia, przymusowe wysiedlenia lub ataki na szkoły, szpitale, miejsca kultu religijnego lub miejsca, w których ludność cywilna szuka schronienia.

Mahamadou Ag Rhissa, alias Mohamed Talhandak, to wpływowy biznesmen w regionie Kidal oraz członek Wysokiej Rady na rzecz Jedności Azawadu (HCUA). W 2016 r. reprezentował Koordynację Ruchów Azawadu (CMA) na spotkaniach w Bamako dotyczących realizacji Porozumienia z 2015 r. na rzecz pokoju i pojednania.

Mahamadou Ag Rhissa uczestniczył w handlu benzyną między Algierią a regionem Kidal i przejął kontrole nad przemytem migrantów przez miasto graniczne Talhandak. Migranci zeznali, że Mahamadou Ag Rhissa nadużywał swojej funkcji, m.in. poprzez zmuszanie do pracy, stosowanie kar cielesnych i więzienia. Mahamadou Ag Rhissa uczestniczył w seksualnym wykorzystywaniu co najmniej dwóch kobiet i ułatwiał ten proceder; zostały one uwolnione dopiero po zapłaceniu okupu w wysokości 150 000 –175 000 franków CFA (300–350 USD).

W dniu 1 października 2017 r. siły operacji Barkhane przeprowadziły nalot na dwa z jego domów w obszarze Kidal w związku z podejrzeniami kontaktów z siatkami terrorystów. Mahamadou Ag Rhissa został na krótko aresztowany. W dniu 4 listopada 2017 r. rzekomo uczestniczył w spotkaniu uzbrojonej grupy terrorystycznej na pograniczu Mali i Algierii.

Zaangażowanie Mahamadou Ag Rhissy – oficjalnego przedstawiciela CMA w procesie pokojowym – w działania terrorystyczne, przestępczość zorganizowaną i naruszenia praw człowieka zagraża realizacji Porozumienia i szkodzi wiarygodności HCUE jako partnera w negocjacjach.

▼M4

3. MOHAMED OUSMANE AG MOHAMEDOUNE (alias: a) Ousmane Mahamadou b) Mohamed Ousmane)

Tytuł: szejk (cheikh)

Data urodzenia: 16 kwietnia 1972 r.

Miejsce urodzenia: Mali

Obywatelstwo: malijskie

Adres: Mali

Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 20 grudnia 2018 r.

Inne informacje: Płeć: mężczyzna. Opis cech fizycznych: kolor oczu: brązowe; kolor włosów: czarne. Numer telefonu: +223 60 36 01 01. Języki, którymi się posługuje: arabski i francuski Znaki wyróżniające: okulary Umieszczony w wykazie na podstawie pkt. 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania).

https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals click here

Dodatkowe informacje

Mohamed Ousmane Ag Mohamedoune został umieszczony w wykazie w dniu 20 grudnia 2018 r. na mocy pkt 1–3 rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują realizację Porozumienia albo jej zagrażają oraz za udział w planowaniu, sponsorowaniu, przeprowadzaniu zamachów lub kierowaniu zamachami na: i) różne podmioty wymienione w Porozumieniu, w tym instytucje lokalne, regionalne i państwowe, wspólne patrole i malijskie siły bezpieczeństwa i obrony; ii) uczestników MINUSMA i personel ONZ oraz personel współdziałający, łącznie z członkami panelu ekspertów; iii) międzynarodowe siły bezpieczeństwa, w tym FC-G5S, misje Unii Europejskiej i siły francuskie.

Mohamed Ousmane Ag Mohamedoune (określany jako Mohamed Ousmane) to sekretarz generalny Koalicji na rzecz Ludności Azawadu (CPA), utworzonej w 2014 r. jako grupa rozłamowa Narodowego Ruchu Wyzwolenia Azawadu (MNLA). Mohamed Ousmane przejął dowództwo w CPA w czerwcu 2015 r. i od 2016 r. utworzył kilka baz wojskowych i punktów kontroli w regionie Timbuktu, zwłaszcza w Soumpi i Echel.

W latach 2017 i 2018 szef sztabu Mohameda Ousmane i inne zbrojne jednostki CPA brały udział w śmiertelnych atakach przeciwko malijskim siłom bezpieczeństwa i silom zbrojnym w okolicy Soumpi. Do ataków tych przyznała się grupa terrorystyczna Jamaat Nosrat al Islam wal Muslimin (JNIM), którą dowodzi Iyad Ag Ghali, umieszczony w wykazie dotyczącym sankcji wobec ISIL i Al-Kaidy, zgodnie z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa nr 1267/1989/2253.

Ponadto w 2017 r. Mohamed Ousmane założył szerszy sojusz grup rozłamowych – Koalicję Ruchów Ententy (CME), której został przewodniczącym. W dniu 30 kwietnia 2018 r. Mohamed Ousmane zorganizował pierwszą konwencję CME w Tinaouker (region Gao), podczas której został mianowany rzecznikiem CME. W trakcie swojej konwencji założycielskiej w oficjalnym oświadczeniu CME otwarcie zagroziła realizacji Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali.

CME utrudniała też realizację porozumienia poprzez wywieranie nacisków na rząd malijski i społeczność międzynarodową w celu ujęcia CME w różnych mechanizmach utworzonych na podstawie porozumienia.

▼C1

4. AHMED AG ALBACHAR (alias: Intahmadou Ag Albachar)

▼M4

Funkcja: Przewodniczący Komisji Humanitarnej Bureau Regional d’Administration et Gestion de Kidal

Data urodzenia: 31 grudnia 1963 r.

Miejsce urodzenia: Tin-Essako, region Kidal, Mali

Obywatelstwo: malijskie

Krajowy numer identyfikacyjny: 1 63 08 4 01 001 005E

Adres: Quartier Aliou, Kidal, Mali

Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r.)

Inne informacje: Ahmed Ag Albachar jest znanym biznesmenem i, od początku 2018 r., specjalnym doradcą gubernatora regionu Kidal. Wpływowy członek Haut Conseil pour l'unité de l'Azawad (HCUA), należy do społeczności Tuaregów Ifoghas, jest również mediatorem w kontaktach między Coordination des Mouvements de l’Azawad (CMA) a Ansar Dine (QDe.135). Umieszczony w wykazie na podstawie pkt. 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).

https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals click here

Dodatkowe informacje

Ahmed Ag Albachar został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają; oraz na mocy 8 lit. e) rezolucji nr 2374 (2017) za utrudnianie dostarczania pomocy humanitarnej do Mali albo dostępu do tej pomocy lub jej dystrybucji w Mali.

W styczniu Ag Albachar wykorzystuje swoje wpływy, aby kontrolować i wybierać, które projekty humanitarne i rozwojowe są realizowane w regionie Kidal oraz kto, gdzie i kiedy je wdraża. Nie można podjąć żadnych działań humanitarnych bez jego wiedzy i poparcia. Jako samozwańczy przewodniczący komisji humanitarnej Ag Albachar odpowiada za udzielanie zezwoleń na pobyt i pracę pracownikom pomocy humanitarnej w zamian za pieniądze lub usługi. Komisja kontroluje również, które przedsiębiorstwa i osoby fizyczne mogą uczestniczyć w przetargach na projekty ogłaszane przez organizacje pozarządowe w regionie Kidal, co daje Adze Albacharowi prawo do manipulowania działaniami humanitarnymi w regionie i wyboru, kto będzie pracował dla organizacji pozarządowych. Wsparcia można udzielać wyłącznie pod jego nadzorem, przez co wpływa on na to, kto korzysta z pomocy.

Albachar wykorzystuje również bezrobotną młodzież do zastraszania organizacji pozarządowych i stosowania wobec nich wymuszeń, co poważnie utrudnia ich pracę. Szersza społeczność humanitarna działa w regionie Kidal w strachu, w szczególności personel krajowy, który jest bardziej podatny na zagrożenia.

Ahmed Ag Albachar jest również współwłaścicielem przedsiębiorstwa Timitrine Voyage; jednego z niewielu przedsiębiorstw transportowych, z którego usług organizacje pozarządowe mogą korzystać w regionie Kidal. Ag Albachar, wraz z tuzinem innych przedsiębiorstw transportowych, których właścicielami jest mała klika wpływowych notabli Tuaregów Ifoghas, zawłaszcza znaczną część pomocy humanitarnej w regionie Kidal. Ponadto pozycja monopolistyczna utrzymywana przez Agę Albachara sprawia, że niektórym społecznościom trudniej jest udzielić pomocy humanitarnej.

Albachar manipuluje pomocą humanitarną dla osobistych korzyści oraz interesów politycznych rady HCUA, stosując terror, zastraszając organizacje pozarządowe i kontrolując ich działania; wszystkie te działania stanowią przeszkodę w udzielaniu pomocy osobom potrzebującym w regionie Kidal. Ahmed Ag Albachar utrudnia zatem dostarczanie pomocy humanitarnej do Mali lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w tym kraju.

Jego działania stanowią również naruszenie art. 49 Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali, które zobowiązuje strony do poszanowania zasad humanizmu, neutralności, bezstronności i niezależności, przyświecających działaniom humanitarnym, aby zapobiec wykorzystywaniu pomocy humanitarnej do celów politycznych, gospodarczych lub wojskowych oraz aby ułatwić dostęp agencjom humanitarnym i zapewnić bezpieczeństwo ich personelowi. Albachar utrudnia zatem realizację porozumienia lub jej zagraża.

5. HOUKA HOUKA AG ALHOUSSEINI (alias: a) Mohamed Ibn Alhousseyni b) Muhammad Ibn Al-Husayn c) Houka Houka)

Tytuł: kadi (cadi)

Data urodzenia: a) 1 stycznia 1962 r. b) 1 stycznia 1963 r. c) 1 stycznia 1964 r.

Miejsce urodzenia: Ariaw, region Timbuktu, Mali

Obywatelstwo: malijskie

Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r.)

Inne informacje: Houka Houka Ag Alhousseini został mianowany przez Iyada Agę Ghaly’ego (QDi.316) kadim Timbuktu w kwietniu 2012 r., po utworzeniu kalifatu dżihadystycznego w północnym Mali.

Houka Houka ściśle współpracuje z islamską policją Hesbah, której szefem był Ahmad Al Faqi Al Mahdi, przebywający od września 2016 r. w areszcie Międzynarodowego Trybunału Karnego w Hadze. Umieszczony w wykazie na podstawie pkt. 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).

https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals click here

Dodatkowe informacje

Houka Houka Ag Alhousseini został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają.

Po interwencji sił francuskich w styczniu 2013 r. Houka Houka Ag Alhousseini został aresztowany 17 stycznia 2014 r., lecz następnie zwolniony przez władze malijskie 15 sierpnia 2014 r., co spotkało się ze sprzeciwem organizacji broniących praw człowieka.

Houka Houka Ag Alhousseini mieszka od tego czasu w Ariaw w regionie Az-Zuwajrat, w miejscowości na zachód od Timbuktu (gmina Essakane), na brzegu jeziora Faguibine ciągnącego się wzdłuż granicy mauretańskiej. 27 września 2017 r. został oficjalnie przywrócony na stanowisko nauczyciela przez gubernatora Timbuktu, Koinę Agę Ahmadou, po tym gdy lobbing przeprowadził podlegający sankcjom Mohamed Ousmane Ag Mohamidoune (MLi.003) , przywódca Coalition du peuple de l’Azawad (CPA), umieszczony w wykazie 20 grudnia 2018 r. przez Komitet Rady Bezpieczeństwa ds. Mali z powodu m.in. działań, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają. Mohamed Ousmane założył w 2017 r. szerszy sojusz grup rozłamowych, Coalition des Mouvements de l’Entente (CME), której został przewodniczącym. W trakcie swojej konwencji założycielskiej w oficjalnym oświadczeniu CME otwarcie zagroziła realizacji Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali. CME utrudniała też realizację porozumienia poprzez wywieranie nacisków na rząd malijski i społeczność międzynarodową w celu ujęcia CME w różnych mechanizmach utworzonych na podstawie porozumienia.

Houka Houka i Mohamed Ousmane ułatwiali sobie nawzajem robienie kariery: ten drugi umożliwiał spotkania z urzędnikami rządowymi, a pierwszy – odegrał kluczową rolę w zwiększaniu wpływów Ousmane’a w regionie Timbuktu. Houka Houka uczestniczył w większości spotkań społeczności organizowanych od 2017 r. przez Mohameda Ousmane’a, przyczyniając się do zwiększenia jego popularności i wiarygodności w regionie, jak również w ceremonii założycielskiej Coalition des Mouvements de l’Entente (CME), której publicznie udzielił błogosławieństwa.

Strefa wpływów Houki Houki rozszerzyła się ostatnio dalej na wschód do regionu Ber (bastionu Arabów plemienia Berabich mieszczącego się 50 km na wschód od Timbuktu) i w północnej części Timbuktu. Chociaż nie pochodzi z linii kadich i rozpoczął pełnienie urzędu dopiero w 2012 r., Houka Houka zdołał umocnić swoją władzę jako kadi i swój potencjał utrzymywania porządku publicznego na określonych obszarach przez wykorzystywanie zasobów Al-Furqan i obaw, które ta organizacja terrorystyczna budzi w regionie Timbuktu, przez dopuszczanie się szeroko zakrojonych ataków na międzynarodowe i malijskie siły obrony i bezpieczeństwa oraz ukierunkowanych zabójstw.

W związku z tym z powodu udzielania wsparcia Mohamedowi Ousmane i utrudniania porozumienia, Houka Houka Ag Alhousseini zagraża jego realizacji, jak również pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności w całym Mali.

6. MAHRI SIDI AMAR BEN DAHA (alias: a) Yoro Ould Daha b) Yoro Ould Daya c) Sidi Amar Ould Daha d) Yoro)

Funkcja: zastępca szefa sztabu koordynacji regionalnej Mécanisme opérationnel de coordination (MOC) w Gao

Data urodzenia: 1 stycznia 1978 r.

Miejsce urodzenia: Djebock, Mali

Obywatelstwo: malijskie

Krajowy numer identyfikacyjny: 11262/1547

Adres: Golf Rue 708 Door 345, Gao, Mali

Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r.)

Inne informacje: Mahri Sidi Amar Ben Daha jest przywódcą społeczności Arabów Lehmar w Gao i wojskowym szefem sztabu prorządowego skrzydła Mouvement Arabe de l’Azawad (MAA) powiązanego z koalicją Plateforme des mouvements du 14 juin 2014 d’Alger (Plateforme).

Umieszczony w wykazie na podstawie pkt. 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).

https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals click here

Dodatkowe informacje

Mahri Sidi Amar Ben Daha został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają.

Ben Daha był wysokiej rangi oficerem policji islamskiej działającej w Gao gdy Mouvement pour l’unicité et le jihad en Afrique de l’Ouest (MUJAO) (QDe.134) kontrolował miasto od czerwca 2012 r. do stycznia 2013 r. Ben Daha jest obecne zastępcą szefa sztabu koordynacji regionalnej Mécanisme opérationnel de coordination (MOC) w Gao.

12 listopada 2018 r.Plateforme w Bamako zadeklarowała, że nie będzie uczestniczyć w przyszłych konsultacjach regionalnych, planowanych na 13–17 listopada, wedle uzgodnionego przez wszystkie strony planu działania do porozumienia na rzecz pokoju i pojednania z marca 2018 r. Następnego dnia w Gao zostało zorganizowane spotkanie koordynacyjne przez wojskowego szefa sztabu komponentu Ganda Koy należącego do Coordination des mouvements et fronts patriotiques de résistance (CMFPR)-Plateforme, z udziałem przedstawicieli MAA-Plateforme, aby zapobiec konsultacjom. Blokadę koordynowano z przywództwem w Plateforme Bamako, z MAA-Plateforme, jak również z posłem do parlamentu Mohamedem Ouldą Matalym.

W dniach 14–18 listopada 2018 r. wielu kombatantów MAA-Plateforme wraz z frakcjami CMFPR utrudniało przeprowadzenie konsultacji regionalnych. Działając zgodnie z instrukcjami Bena Dahy – i w jego obecności – co najmniej sześć samochodów ciężarowych z Mouvement Arabe de l’Azawad (MAA-Plateforme) ustawiło się przed urzędem gubernatora w Gao i w jego okolicach. Na miejscu zaobserwowano również dwa pojazdy Mécanisme opérationnel de coordination (MOC) kojarzone z MAA-Plaforme.

17 listopada 2018 r. doszło do incydentu między zbrojnymi jednostkami blokującymi dostęp do urzędu gubernatora a patrolem FAMA przechodzącym w pobliżu; incydent został jednak załagodzony zanim doszło do eskalacji, co stanowiłoby naruszenie zawieszenia broni. 18 listopada 2018 r. w sumie dwanaście pojazdów i zbrojnych jednostek zniosło blokadę urzędu gubernatora w następstwie ostatniej rundy negocjacji z gubernatorem Gao.

30 listopada 2018 r. Ben Daha zorganizował panarabskie posiedzenie w Tinfadzie, aby omówić restrukturyzację w zakresie bezpieczeństwa i administracji. W posiedzeniu uczestniczył również objęty sankcjami Ahmoudou Ag Asriw (MLi.001), którego Ben Daha wspiera i broni.

A zatem Ben Daha utrudniał realizację porozumienia poprzez skuteczne blokowanie rozmów na temat jego kluczowych postanowień związanych z reformą struktury terytorialnej północnego Mali. Ben Daha wspiera też – poprzez swoje zaangażowanie w naruszanie zawieszenia broni oraz udział w zorganizowanej działalności przestępczej – osobę fizyczną, którą określono jako zagrażającą realizacji porozumienia.

7. MOHAMED BEN AHMED MAHRI (alias: a) Mohammed Rougi b) Mohamed Ould Ahmed Deya c) Mohamed Ould Mahri Ahmed Daya d) Mohamed Rougie e) Mohamed Rouggy f) Mohamed Rouji)

Data urodzenia: 1 stycznia 1979 r.

Miejsce urodzenia: Tabankort, Mali

Obywatelstwo: malijskie

Nr paszportu: a) AA00272627 b) AA0263957

Adres: Bamako, Mali

Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r.)

Inne informacje: Mohamed Ben Ahmed Mahri jest przedsiębiorcą ze społeczności Arabów Lehmar w regionie Gao, który wcześniej współpracował z Mouvement pour l’unicité et le Jihad en Afrique de l’Ouest (MUJAO) (QDe.134). Umieszczony w wykazie na podstawie pkt. 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).

https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals click here

Dodatkowe informacje

Mohamed Ben Ahmed Mahri został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. c) rezolucji nr 2374 (2017) za działania na rzecz, w imieniu lub pod kierownictwem osób i podmiotów, których dotyczą pkt 8 lit. a) i b) rezolucji nr 2374 (2017), lub w inny sposób wspierające lub finansujące te osoby i podmioty, w tym z dochodów z przestępczości zorganizowanej, takiej jak produkcja narkotyków i ich prekursorów oraz handel narkotykami i ich prekursorami pochodzącymi z Mali lub przewożonymi przez jego terytorium, handel ludźmi i przemyt migrantów, przemyt broni i handel nią oraz nielegalny handel dobrami kultury.

W okresie od grudnia 2017 r. do kwietnia 2018 r. Mohamed Ben Ahmed Mahri dowodził przemytem ponad 10 ton marokańskich konopi, transportowanych w ciężarówkach chłodniczych przez Mauretanię, Mali, Burkinę Faso i Niger. W nocy z 13 na 14 czerwca 2018 r. jedna czwarta przesyłki została skonfiskowana w Niamey, a konkurencyjna grupa rzekomo ukradła pozostałe trzy czwarte w nocy z 12 na 13 kwietnia 2018 r.

W grudniu 2017 r. Mohamed Ben Ahmed Mahri był w Niamey z obywatelem malijskim, aby przygotować operację. Ten ostatni został aresztowany w Niamey po przybyciu z 15 na 16 kwietnia z Maroka wraz z dwoma obywatelami marokańskimi i dwoma obywatelami algierskimi, aby spróbować odzyskać skradzione konopie. Aresztowano również trzech jego wspólników, w tym obywatela marokańskiego, który został skazany w Maroku w 2014 r. na pięć miesięcy pozbawienia wolności za handel narkotykami.

Mohamed Ben Ahmed Mahri dowodzi przemytem konopi do Nigru bezpośrednio przez północne Mali, z wykorzystaniem konwojów kierowanych przez członków Groupe d’autodéfense des Touaregs Imghad et leurs allies (GATIA), w tym przez podlegającego sankcjom Ahmoudou Agę Asriwa (MLi.001). Mohamed Ben Ahmed Mahri wynagradza Asriwa za korzystanie z tych konwojów. Konwoje te często powodują starcia z konkurentami powiązanymi z Coordination des Mouvements de l’Azawad (CMA).

Korzystając ze swoich zysków finansowych z nielegalnego handlu narkotykami, Mohamed Ben Ahmed Mahri zapewnia wsparcie terrorystycznym ugrupowaniom zbrojnym, w szczególności objętemu sankcjami podmiotowi Al-Mourabitoun (QDe.141), próbując wręczać łapówki urzędnikom, aby uwolnili oni aresztowanych uczestników walk, a także ułatwiając bojownikom włączenie się do Mouvement Arabe pour l’Azawad (MAA) Plateforme.

A zatem poprzez wpływy z przestępczości zorganizowanej Mohamed Ben Ahmed Mahri wspiera osobę określoną na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2007) jako zagrażającą realizacji Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali oraz grupę terrorystyczną wskazaną w rezolucji nr 1267.

8. MOHAMED OULD MATALY

Funkcja: poseł do parlamentu

Data urodzenia: 1958 r.

Obywatelstwo: malijskie

Nr paszportu: D9011156

Adres: Golf Rue 708 Door 345, Gao, Mali

Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r.)

Inne informacje: Mohamed Ould Mataly jest byłym burmistrzem Bourem i obecnym posłem do parlamentu z okręgu wyborczego Bourem, należącym do Rassamblement pour le Mali (RPM, partii politycznej prezydenta Ibrahima Boubacara Keity). Pochodzi ze społeczności Arabów Lehmar i jest wpływowym członkiem prorządowego skrzydła Mouvement Arabe de l’Azawad (MAA) powiązanego z koalicją Plateforme des mouvements du 14 juin 2014 d’Alger (Plateforme). Umieszczony w wykazie na podstawie pkt. 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).

https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals click here

Dodatkowe informacje

Mohamed Ould Mataly został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają.

12 listopada 2018 r.Plateforme w Bamako zadeklarowała, że nie będzie uczestniczyć w przyszłych konsultacjach regionalnych, planowanych na 13–17 listopada wedle uzgodnionego przez wszystkie strony planu działania do porozumienia na rzecz pokoju i pojednania z marca 2018 r. Następnego dnia w Gao zostało zorganizowane spotkanie koordynacyjne przez wojskowego szefa sztabu komponentu Ganda Koy należącego do Coordination des mouvements et fronts patriotiques de résistance (CMFPR)-Plateforme, z udziałem przedstawicieli MAA-Plateforme, aby zapobiec konsultacjom. Blokadę koordynowano z przywództwem w Plateforme Bamako, z MAA-Plateforme, jak również z posłem do parlamentu Mohamedem Ouldą Matalym.

Jego bliski współpracownik Mahri Sidi Amar Ben Daha, alias Yoro Ould Daha, zamieszkujący w jego majątku w Gao, uczestniczył w blokadzie miejsca konsultacji w biurze gubernatora w tym okresie.

Ponadto 12 lipca 2016 r. Ould Mataly był również jednym z inicjatorów demonstracji wrogich wobec realizacji porozumienia.

A zatem poprzez skuteczne blokowanie rozmów na temat kluczowych postanowień porozumienia na rzecz pokoju i pojednania związanych z reformą struktury terytorialnej północnego Mali, Ould Mataly utrudniał i opóźniał realizację tego porozumienia.

Ponadto Ould Mataly apelował również o uwolnienie członków swojej społeczności schwytanych w trakcie operacji antyterrorystycznych. Mohamed Ould Mataly zagraża realizacji porozumienia poprzez udział w przestępczości zorganizowanej i stowarzyszenie z terrorystycznymi ugrupowaniami zbrojnymi.

▼M1

B. Wykaz osób i podmiotów, o których mowa w art. 2 ust. 1

▼C1

1. AHMED AG ALBACHAR (alias: Intahmadou Ag Albachar)

▼M4

Funkcja: Przewodniczący Komisji Humanitarnej Bureau Regional d’Administration et Gestion de Kidal

Data urodzenia: 31 grudnia 1963 r.

Miejsce urodzenia: Tin-Essako, region Kidal, Mali

Obywatelstwo: malijskie

Krajowy numer identyfikacyjny: 1 63 08 4 01 001 005E

Adres: Quartier Aliou, Kidal, Mali

Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r.)

https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals click here

Dodatkowe informacje

2. HOUKA HOUKA AG ALHOUSSEINI (alias: a) Mohamed Ibn Alhousseyni b) Muhammad Ibn Al-Husayn c) Houka Houka)

Tytuł: kadi (cadi)

Data urodzenia: a) 1 stycznia 1962 r. b) 1 stycznia 1963 r. c) 1 stycznia 1964 r.

Miejsce urodzenia: Ariaw, region Timbuktu, Mali

Obywatelstwo: malijskie

Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r.)

Inne informacje: Houka Houka Ag Alhousseini został mianowany przez Iyada Agę Ghaly’ego (QDi.316) kadim Timbuktu w kwietniu 2012 r., po utworzeniu kalifatu dżihadystycznego w północnym Mali.

https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals click here

Dodatkowe informacje

3. MAHRI SIDI AMAR BEN DAHA (alias: a) Yoro Ould Daha b) Yoro Ould Daya c) Sidi Amar Ould Daha d) Yoro)

Funkcja: zastępca szefa sztabu koordynacji regionalnej Mécanisme opérationnel de coordination (MOC) w Gao

Data urodzenia: 1 stycznia 1978 r.

Miejsce urodzenia: Djebock, Mali

Obywatelstwo: malijskie

Krajowy numer identyfikacyjny: 11262/1547

Adres: Golf Rue 708 Door 345, Gao, Mali

Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r.)

Umieszczony w wykazie na podstawie pkt. 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).

https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals click here

Dodatkowe informacje

4. MOHAMED BEN AHMED MAHRI (alias: a) Mohammed Rougi b) Mohamed Ould Ahmed Deya c) Mohamed Ould Mahri Ahmed Daya d) Mohamed Rougie e) Mohamed Rouggy f) Mohamed Rouji)

Data urodzenia: 1 stycznia 1979 r.

Miejsce urodzenia: Tabankort, Mali

Obywatelstwo: malijskie

Nr paszportu: a) AA00272627 b) AA0263957

Adres: Bamako, Mali

Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r.)

https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals click here

Dodatkowe informacje

5. MOHAMED OULD MATALY

Funkcja: poseł do parlamentu

Data urodzenia: 1958 r.

Obywatelstwo: malijskie

Nr paszportu: D9011156

Adres: Golf Rue 708 Door 345, Gao, Mali

Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r.)

https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals click here

Dodatkowe informacje

Jego bliski współpracownik Mahri Sidi Amar Ben Daha, alias Yoro Ould Daha, zamieszkujący w jego majątku w Gao, uczestniczył w blokadzie miejsca konsultacji w biurze gubernatora w tym okresie.

Ponadto 12 lipca 2016 r. Ould Mataly był również jednym z inicjatorów demonstracji wrogich wobec realizacji porozumienia.

▼M5

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz osób fizycznych, o których mowa w art. 1a ust. 1

▼M6

	Imię i nazwisko	Informacje identyfikacyjne	Uzasadnienie	Data umieszczenia w wykazie
1.	DIAW, Malick	Miejsce urodzenia: Ségou Data urodzenia: 2 grudnia 1979 r. Obywatelstwo: malijskie Numer paszportu: B0722922, ważny do 13/08/2018 Płeć: mężczyzna Stanowisko: przewodniczący Tymczasowej Rady Narodowej (organ ustawodawczy okresu przejściowego), pułkownik Adres: Koulouba – Présidence de la République 00223 BAMAKO	Malick Diaw jest kluczowym członkiem wewnętrznego kręgu pułkownika Assimiego Goïty. Jako szef sztabu trzeciego regionu wojskowego Kati był jednym z inicjatorów i przywódców zamachu stanu z dnia 18 sierpnia 2020 r. wraz ze starszym pułkownikiem Ismaëlem Wagué, pułkownikiem Assimim Goïtą, pułkownikiem Sadim Camarą i pułkownikiem Modibem Koné. Malick Diaw jest zatem odpowiedzialny za działania lub polityki zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali. Malick Diaw jest również kluczowym podmiotem w kontekście okresu przejściowego, jako przewodniczący Tymczasowej Rady Narodowej od grudnia 2020 r. Tymczasowa Rada Narodowa nie poczyniła znaczących postępów w zakresie „misji” uzgodnionych w Karcie okresu przejściowego z dnia 1 października 2020 r., które miały się zakończyć w ciągu 18 miesięcy, o czym świadczy brak zatwierdzenia przez Tymczasową Radę Narodową projektu ordynacji wyborczej. Przyczynia się to do opóźnienia organizacji wyborów, a tym samym do opóźnienia pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali. W listopadzie 2021 r. ECOWAS przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Malicka Diawa) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. Malick Diaw przyczynia się zatem do utrudniania i podważania pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali.	4.2.2022
2.	WAGUÉ, Ismaël	Miejsce urodzenia: Bamako Data urodzenia: 2 marca 1975 r. Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: paszport dyplomatyczny AA0193660, ważny do 15.2.2023 Płeć: mężczyzna Stanowisko: minister ds. pojednania, starszy pułkownik Adres: Koulouba – Présidence de la République 00223 BAMAKO	Starszy pułkownik Ismaël Wagué jest kluczowym członkiem wewnętrznego kręgu pułkownika Assimiego Goïty i był jednym z głównych podmiotów odpowiedzialnych za zamach stanu w sierpniu 2020 r. wraz z pułkownikiem Goïtą, pułkownikiem Sadim Camarą, pułkownikiem Modibem Koné i Malickiem Diawem. W dniu 19 sierpnia 2020 r. ogłosił, że wojsko przejęło władzę, a następnie został rzecznikiem Narodowego Komitetu Ocalenia Ludu. Ismaël Wagué jest zatem odpowiedzialny za działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali. Jako minister pojednania rządu okresu przejściowego od października 2020 r. Ismaël Wagué odpowiada za wdrożenie Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali. Swoim oświadczeniem z października 2021 r. przyczynił się do zablokowania komitetu monitorującego Porozumienie na rzecz pokoju i pojednania w Mali (Comité de suivi de l’accord, CSA), a tym samym do zablokowania wdrożenia Porozumienia, które przewidziano w art. 2 Karty okresu przejściowego. W listopadzie 2021 r. ECOWAS przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Ismaëla Wagué) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. Ismaël Wagué jest zatem odpowiedzialny za działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali, a także za utrudnianie i podważanie pomyślnego zakończenia okresu przemian politycznych w Mali.	4.2.2022
3.	MAÏGA, Choguel	Miejsce urodzenia: Tabango, Gao, Mali Data urodzenia: 31 grudnia 1958 r. Obywatelstwo: malijskie Numer paszportu: paszport dyplomatyczny nr DA0004473, wydany przez Mali, wiza Schengen Płeć: mężczyzna Stanowisko: premier Adres: Koulouba – Présidence de la République 00223 BAMAKO	Jako premier od czerwca 2021 r. Choguel Maïga kieruje malijskim rządem okresu przejściowego utworzonym po zamachu stanu przeprowadzonym w dniu 24 maja 2021 r. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, w czerwcu 2021 r. ogłosił zorganizowanie „Assises nationales de la refondation” (ANR) jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r. Jak ogłosił sam Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. ECOWAS przyjęła w listopadzie 2021 r. indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym premiera Maïgi) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przejściowego i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. Jako premier Choguel Maïga jest bezpośrednio odpowiedzialny za odroczenie wyborów przewidzianych w Karcie okresu przejściowego, w związku z czym utrudnia pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali, w szczególności przez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom.	4.2.2022
4.	MAÏGA, Ibrahim Ikassa	Miejsce urodzenia: Tondibi, Gao, Mali Data urodzenia: 5 lutego 1971 r. Obywatelstwo: malijskie Numer paszportu: paszport dyplomatyczny wydany przez Mali Płeć: mężczyzna Stanowisko: minister ds. odbudowy Adres: Koulouba – Présidence de la République 00223 BAMAKO	Ibrahim Ikassa Maïga jest członkiem komitetu strategicznego M5-RFP (Mouvement du 5 juin-Rassemblement des Force patriotiques), który odegrał kluczową rolę w obaleniu prezydenta Keity. W czerwcu 2021 r. Ibrahimowi Ikassie Maïdze, jako ministrowi ds. odbudowy, powierzono zadanie zaplanowania „Assises nationales de la Refondation” (ANR), ogłoszonego przez premiera Choguela Maïgę. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, rząd okresu przejściowego ogłosił zorganizowanie ANR jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r. Jak ogłosił Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. ECOWAS przyjęła w listopadzie 2021 r. indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Ibrahima Ikassy Maïgi) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przejściowego i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. Jako minister ds. odbudowy Ibrahim Ikassa Maïga utrudnia pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali i podważa takie przemiany, w szczególności przez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom.	4.2.2022
5.	DIARRA, Adama Ben alias Ben Le Cerveau	Miejsce urodzenia: Kati, Mali Obywatelstwo: malijskie Numer paszportu: paszport dyplomatyczny wydany przez Mali, wiza Schengen Płeć: mężczyzna Stanowisko: członek Tymczasowej Rady Narodowej (organ ustawodawczy okresu przejściowego) Adres: Koulouba – Présidence de la République 00223 BAMAKO	Adama Ben Diarra, znana jako Towarzysz Ben Le Cerveau, jest jednym z młodych liderów M5-RFP (Mouvement du 5 Juin-Rassemblement des Forces patriotiques), który odegrał kluczową rolę w obaleniu prezydenta Keity. Adama Ben Diarra jest również przywódcą Yéréwolo, głównej organizacji wspierającej władze przejściowe, oraz – od dnia 3 grudnia 2021 r. – członkiem Tymczasowej Rady Narodowej. Tymczasowa Rada Narodowa nie poczyniła znaczących postępów w zakresie „misji” uzgodnionych w Karcie okresu przejściowego z dnia 1 października 2020 r., które miały się zakończyć w ciągu 18 miesięcy, o czym świadczy brak zatwierdzenia przez Tymczasową Radę Narodową projektu ordynacji wyborczej. Przyczynia się to do opóźnienia organizacji wyborów, a tym samym do opóźnienia pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali. Adama Ben Diarra aktywnie działa na rzecz przedłużenia okresu przejściowego podczas wieców politycznych i w sieciach społecznościowych, a także wspiera to przedłużenie, głosząc, że pięcioletnie przedłużenie okresu przejściowego, o którym zdecydowały władze przejściowe w następstwie „Assises nationales de la Refondation” (ANR), było wyjściem naprzeciw dążeniom ludności malijskiej. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, rząd okresu przejściowego ogłosił zorganizowanie ANR jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r.	4.2.2022
			Jak ogłosił Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. W listopadzie 2021 r. ECOWAS przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Adamy Bena Diarry) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przejściowego i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. Adama Ben Diarra utrudnia zatem pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali, w szczególności poprzez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom.

▼M5

Wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w art. 2a ust. 1

▼M6

	Imię i nazwisko	Informacje identyfikacyjne	Uzasadnienie	Data umieszczenia w wykazie
1.	DIAW, Malick	Miejsce urodzenia: Ségou Data urodzenia: 2 grudnia 1979 r. Obywatelstwo: malijskie Numer paszportu: B0722922, ważny do 13/08/2018 Płeć: mężczyzna Stanowisko: przewodniczący Tymczasowej Rady Narodowej (organ ustawodawczy okresu przejściowego), pułkownik Adres: Koulouba – Présidence de la République 00223 BAMAKO	Malick Diaw jest kluczowym członkiem wewnętrznego kręgu pułkownika Assimiego Goïty. Jako szef sztabu trzeciego regionu wojskowego Kati był jednym z inicjatorów i przywódców zamachu stanu z dnia 18 sierpnia 2020 r. wraz ze starszym pułkownikiem Ismaëlem Wagué, pułkownikiem Assimim Goïtą, pułkownikiem Sadim Camarą i pułkownikiem Modibem Koné. Malick Diaw jest zatem odpowiedzialny za działania lub polityki zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali. Malick Diaw jest również kluczowym podmiotem w kontekście okresu przejściowego, jako przewodniczący Tymczasowej Rady Narodowej od grudnia 2020 r. Tymczasowa Rada Narodowa nie poczyniła znaczących postępów w zakresie „misji” uzgodnionych w Karcie okresu przejściowego z dnia 1 października 2020 r., które miały się zakończyć w ciągu 18 miesięcy, o czym świadczy brak zatwierdzenia przez Tymczasową Radę Narodową projektu ordynacji wyborczej. Przyczynia się to do opóźnienia organizacji wyborów, a tym samym do opóźnienia pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali. W listopadzie 2021 r. ECOWAS przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Malicka Diawa) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. Malick Diaw przyczynia się zatem do utrudniania i podważania pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali.	4.2.2022
2.	WAGUÉ, Ismaël	Miejsce urodzenia: Bamako Data urodzenia: 2 marca 1975 r. Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: paszport dyplomatyczny AA0193660, ważny do 15.2.2023 Płeć: mężczyzna Stanowisko: minister ds. pojednania, starszy pułkownik Adres: Koulouba – Présidence de la République 00223 BAMAKO	Starszy pułkownik Ismaël Wagué jest kluczowym członkiem wewnętrznego kręgu pułkownika Assimiego Goïty i był jednym z głównych podmiotów odpowiedzialnych za zamach stanu w sierpniu 2020 r. wraz z pułkownikiem Goïtą, pułkownikiem Sadim Camarą, pułkownikiem Modibem Koné i Malickiem Diawem. W dniu 19 sierpnia 2020 r. ogłosił, że wojsko przejęło władzę, a następnie został rzecznikiem Narodowego Komitetu Ocalenia Ludu. Ismaël Wagué jest zatem odpowiedzialny za działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali. Jako minister pojednania rządu okresu przejściowego od października 2020 r. Ismaël Wagué odpowiada za wdrożenie Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali. Swoim oświadczeniem z października 2021 r. przyczynił się do zablokowania komitetu monitorującego Porozumienie na rzecz pokoju i pojednania w Mali (Comité de suivi de l’accord, CSA), a tym samym do zablokowania wdrożenia Porozumienia, które przewidziano w art. 2 Karty okresu przejściowego. W listopadzie 2021 r. ECOWAS przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Ismaëla Wagué) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. Ismaël Wagué jest zatem odpowiedzialny za działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali, a także za utrudnianie i podważanie pomyślnego zakończenia okresu przemian politycznych w Mali.	4.2.2022
3.	MAÏGA, Choguel	Miejsce urodzenia: Tabango, Gao, Mali Data urodzenia: 31 grudnia 1958 r. Obywatelstwo: malijskie Numer paszportu: paszport dyplomatyczny nr DA0004473, wydany przez Mali, wiza Schengen Płeć: mężczyzna Stanowisko: premier Adres: Koulouba – Présidence de la République 00223 BAMAKO	Jako premier od czerwca 2021 r. Choguel Maïga kieruje malijskim rządem okresu przejściowego utworzonym po zamachu stanu przeprowadzonym w dniu 24 maja 2021 r. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, w czerwcu 2021 r. ogłosił zorganizowanie „Assises nationales de la refondation” (ANR) jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r. Jak ogłosił sam Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. ECOWAS przyjęła w listopadzie 2021 r. indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym premiera Maïgi) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przejściowego i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. Jako premier Choguel Maïga jest bezpośrednio odpowiedzialny za odroczenie wyborów przewidzianych w Karcie okresu przejściowego, w związku z czym utrudnia pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali, w szczególności przez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom.	4.2.2022
4.	MAÏGA, Ibrahim Ikassa	Miejsce urodzenia: Tondibi, Gao, Mali Data urodzenia: 5 lutego 1971 r. Obywatelstwo: malijskie Numer paszportu: paszport dyplomatyczny wydany przez Mali Płeć: mężczyzna Stanowisko: minister ds. odbudowy Adres: Koulouba – Présidence de la République 00223 BAMAKO	Ibrahim Ikassa Maïga jest członkiem komitetu strategicznego M5-RFP (Mouvement du 5 juin-Rassemblement des Force patriotiques), który odegrał kluczową rolę w obaleniu prezydenta Keity. W czerwcu 2021 r. Ibrahimowi Ikassie Maïdze, jako ministrowi ds. odbudowy, powierzono zadanie zaplanowania „Assises nationales de la Refondation” (ANR), ogłoszonego przez premiera Choguela Maïgę. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, rząd okresu przejściowego ogłosił zorganizowanie ANR jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r. Jak ogłosił Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. ECOWAS przyjęła w listopadzie 2021 r. indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Ibrahima Ikassy Maïgi) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przejściowego i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. Jako minister ds. odbudowy Ibrahim Ikassa Maïga utrudnia pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali i podważa takie przemiany, w szczególności przez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom.	4.2.2022
5.	DIARRA, Adama Ben alias Ben Le Cerveau	Miejsce urodzenia: Kati, Mali Obywatelstwo: malijskie Numer paszportu: paszport dyplomatyczny wydany przez Mali, wiza Schengen Płeć: mężczyzna Stanowisko: członek Tymczasowej Rady Narodowej (organ ustawodawczy okresu przejściowego) Adres: Koulouba – Présidence de la République 00223 BAMAKO	Adama Ben Diarra, znana jako Towarzysz Ben Le Cerveau, jest jednym z młodych liderów M5-RFP (Mouvement du 5 Juin-Rassemblement des Forces patriotiques), który odegrał kluczową rolę w obaleniu prezydenta Keity. Adama Ben Diarra jest również przywódcą Yéréwolo, głównej organizacji wspierającej władze przejściowe, oraz – od dnia 3 grudnia 2021 r. – członkiem Tymczasowej Rady Narodowej. Tymczasowa Rada Narodowa nie poczyniła znaczących postępów w zakresie „misji” uzgodnionych w Karcie okresu przejściowego z dnia 1 października 2020 r., które miały się zakończyć w ciągu 18 miesięcy, o czym świadczy brak zatwierdzenia przez Tymczasową Radę Narodową projektu ordynacji wyborczej. Przyczynia się to do opóźnienia organizacji wyborów, a tym samym do opóźnienia pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali. Adama Ben Diarra aktywnie działa na rzecz przedłużenia okresu przejściowego podczas wieców politycznych i w sieciach społecznościowych, a także wspiera to przedłużenie, głosząc, że pięcioletnie przedłużenie okresu przejściowego, o którym zdecydowały władze przejściowe w następstwie „Assises nationales de la Refondation” (ANR), było wyjściem naprzeciw dążeniom ludności malijskiej. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, rząd okresu przejściowego ogłosił zorganizowanie ANR jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r.	4.2.2022
			Jak ogłosił Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. W listopadzie 2021 r. ECOWAS przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Adamy Bena Diarry) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przejściowego i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. Adama Ben Diarra utrudnia zatem pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali, w szczególności poprzez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom.

( 1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

Top

All