02015R2446 — PL — 02.09.2018 — 001.004

---

Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

►B	ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1)

zmienione przez:

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
►M1	ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2016/341 z dnia 17 grudnia 2015 r.	L 69	1	15.3.2016
►M2	ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2016/651 z dnia 5 kwietnia 2016 r.	L 111	1	27.4.2016
►M3	ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/1063 z dnia 16 maja 2018 r.	L 192	1	30.7.2018
►M4	ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/1118 z dnia 7 czerwca 2018 r.	L 204	11	13.8.2018

sprostowane przez:

►C1	Sprostowanie, Dz.U. L 087, 2.4.2016, s.  35 (2015/2446)
►C2	Sprostowanie, Dz.U. L 101, 13.4.2017, s.  164 (2015/2446)
►C3	Sprostowanie, Dz.U. L 101, 13.4.2017, s.  205 (2016/341)
►C4	Sprostowanie, Dz.U. L 192, 30.7.2018, s.  62 (2015/2446)
►C5	Sprostowanie, Dz.U. L 096, 5.4.2019, s.  55 (2016/341)
►C6	Sprostowanie, Dz.U. L 129, 17.5.2019, s.  90 (2016/341)

---

▼B

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/2446

z dnia 28 lipca 2015 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego

TYTUŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

ROZDZIAŁ 1

Zakres stosowania przepisów prawa celnego, zadania organów celnych i definicje

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

▼M3

▼B

ROZDZIAŁ 2

Prawa i obowiązki osób wynikające z przepisów prawa celnego

Sekcja 1

Udzielanie informacji

Podsekcja 1

Wspólne wymogi dotyczące danych do celów wymiany i przechowywania informacji

Artykuł 2

Wspólne wymogi dotyczące danych

(art. 6 ust. 2 kodeksu)

1.  Wymiana i przechowywanie informacji wymaganych do sporządzenia wniosków i decyzji podlegają wspólnym wymogom dotyczącym danych określonym w załączniku A.

2.  Wymiana i przechowywanie informacji wymaganych do dokonania zgłoszeń, powiadomień i potwierdzenia statusu celnego podlegają wspólnym wymogom dotyczącym danych określonym w załączniku B.

▼M1

3.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu do daty wdrożenia pierwszej fazy aktualizacji systemu wiążącej informacji taryfowej (WIT) i systemu Surveillance 2, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, nie ma zastosowania kolumna 1a załącznika A do niniejszego rozporządzenia, natomiast stosuje się odpowiednie wymogi dotyczące danych określone w załącznikach 2–5 do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/341 ( 2 ).

Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu do daty aktualizacji systemu AEO, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, nie ma zastosowania kolumna 2 załącznika A do niniejszego rozporządzenia, natomiast stosuje się odpowiednie wymogi dotyczące danych określone w załącznikach 6 i 7 do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/341.

4.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 niniejszego artykułu w odniesieniu do systemów wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341 do dat – odpowiednio – wdrożenia lub aktualizacji odpowiednich systemów informatycznych, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, wspólne wymogi dotyczące danych określone w załączniku B niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania.

W odniesieniu do systemów informatycznych wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341, do dat – odpowiednio – wdrożenia lub aktualizacji odpowiednich systemów informatycznych, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, wymiana i przechowywanie informacji wymaganych do dokonania zgłoszeń, powiadomień i potwierdzenia statusu celnego podlegają wymogom dotyczącym danych zawartych w załączniku 9 do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/341.

Jeżeli wymogi dotyczące danych odnoszące się do wymiany i przechowywania informacji wymaganych do dokonania zgłoszeń, powiadomień i potwierdzenia statusu celnego nie są określone w załączniku 9 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341, państwa członkowskie zapewniają, aby odpowiednie wymogi dotyczące danych gwarantowały możliwość stosowania przepisów regulujących te zgłoszenia, powiadomienia i potwierdzenia statusu celnego.

5.  Do daty wdrożenia systemu decyzji celnych w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne mogą postanowić, że odpowiednie wymogi dotyczące danych alternatywne w stosunku do tych określonych w załączniku A do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do następujących wniosków i pozwoleń:

6.  Jeżeli państwo członkowskie podejmuje decyzję zgodnie z ust. 5, że zastosowanie mają alternatywne wymogi dotyczące danych, zapewnia ono, aby te alternatywne wymogi dotyczące danych umożliwiały państwu członkowskiemu sprawdzenie, czy warunki przyznania odpowiednich pozwoleń zostały spełnione oraz aby obejmowały one przynajmniej następujące wymogi:

7.  Do daty wdrożenia systemu decyzji celnych w ramach UKC organy celne mogą zezwolić, aby wymogi dotyczące danych dla wniosków i pozwoleń określone w załączniku 12 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341 miały zastosowanie zamiast wymogów dotyczących danych określonych w załączniku A do niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do następujących procedur:

8.  Niezależnie od przepisów ust. 7, do dat wdrożenia automatycznego systemu eksportu (AES) w ramach UKC lub aktualizacji krajowych systemów przywozu, jeżeli wniosek o udzielenie pozwolenia jest oparty na zgłoszeniu celnym zgodnie z art. 163 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, zgłoszenie celne zawiera również następujące dane:

▼C3

▼M1

▼C3

▼M1

▼B

Podsekcja 2

Rejestracja osób dokonywana przez organy celne

Artykuł 3

Treść danych zawartych we wpisie w systemie EORI

(art. 6 ust. 2 kodeksu)

W chwili rejestracji danej osoby organy celne zbierają i przechowują dane określone w załączniku 12-01 dotyczące tej osoby. Dane te stanowią wpis dotyczący rejestracji w systemie EORI.

▼M1

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego do daty aktualizacji systemu EORI przewidzianej w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE wspólne wymogi dotyczące danych określone w załączniku 12-01 nie mają zastosowania.

Do daty aktualizacji systemu EORI państwa członkowskie gromadzą i przechowują następujące dane określone w załączniku 9, dodatek E do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/341, które stanowią wpis dotyczący rejestracji w systemie EORI:

Państwa członkowskie umieszczają dane zgromadzone zgodnie z akapitem trzecim niniejszego artykułu w sposób regularny w systemie EORI.

Na zasadzie odstępstwa od przepisów drugiego i trzeciego akapitu niniejszego artykułu gromadzenie przez państwa członkowskie danych wymienionych w tytule I rozdział 3 pkt 4 załącznika 12-01 jest nieobowiązkowe. Jeżeli te dane są gromadzone przez państwa członkowskie, są one przesyłane do systemu EORI jak najszybciej po aktualizacji tego systemu.

▼B

Artykuł 4

Dostarczenie danych na potrzeby rejestracji w systemie EORI

(art. 6 ust. 4 kodeksu)

Organy celne mogą zezwolić osobom na dostarczenie danych niezbędnych do rejestracji w systemie EORI za pomocą środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

Artykuł 5

Przedsiębiorcy niemający siedziby na obszarze celnym Unii

(art. 22 ust. 2 i art. 9 ust. 2 kodeksu)

1.  Przedsiębiorca niemający siedziby na obszarze celnym Unii dokonują rejestracji przed:

▼M3

▼B

2.  Niezależnie od przepisów ust. 1 lit. a) ppkt (ii), przedsiębiorcy, którzy nie mają siedziby na obszarze celnym Unii, rejestrują się w organach celnych przed złożeniem zgłoszenia celnego dotyczącego objęcia towarów procedurą odprawy czasowej lub zgłoszenia do powrotnego wywozu w celu zamknięcia tej procedury w przypadkach, gdy rejestracja jest wymagana dla stosowania wspólnego systemu zarządzania zabezpieczeniami.

3.  Niezależnie od przepisów ust. 1 lit. a) ppkt (iii), przedsiębiorcy posiadający siedzibę w państwie wspólnego tranzytu rejestrują się w organach celnych przed złożeniem zgłoszenia celnego w ramach Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, jeżeli zgłoszenie to jest składane zamiast przywozowej deklaracji skróconej lub wykorzystywane jako deklaracja poprzedzająca wyprowadzenie.

4.  Niezależnie od przepisów ust. 1 lit. a) ppkt (iv), przedsiębiorcy posiadający siedzibę w Andorze lub San Marino rejestrują się w organach celnych przed złożeniem zgłoszenia celnego w ramach procedury tranzytu unijnego, jeżeli zgłoszenie to jest składane zamiast przywozowej deklaracji skróconej lub wykorzystywane jako deklaracja poprzedzająca wyprowadzenie.

5.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. d), przedsiębiorca działający jako przewoźnik w ramach transportu morskiego, śródlądowego lub lotniczego nie rejestruje się w organach celnych, jeżeli przyznano mu niepowtarzalny numer identyfikacyjny w państwie trzecim w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię.

6.  W przypadkach, gdy rejestracja jest wymagana zgodnie z niniejszym artykułem dokonuje się jej w organach celnych właściwych ze względu na miejsce, w którym przedsiębiorcy po raz pierwszy składają deklarację, zgłoszenie lub wniosek o wydanie decyzji.

Artykuł 6

Osoby inne niż przedsiębiorcy

(art. 9 ust. 3 kodeksu)

1.  Osoby inne niż przedsiębiorcy są zobowiązane do zarejestrowania się; rejestracji dokonują organy celne, jeżeli został spełniony jeden z następujących warunków:

2.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy osoba inna niż przedsiębiorca jedynie okazjonalnie składa zgłoszenia celne, a organy celne uznają to za uzasadnione, rejestracja nie jest wymagana.

Artykuł 7

Unieważnienie numeru EORI

(art. 9 ust. 4 kodeksu)

1.  Organy celne unieważniają numer EORI w następujących przypadkach:

2.  Organ celny rejestruje datę unieważnienia numeru EORI i powiadamia o tym osobę zarejestrowaną.

Sekcja 2

Decyzje dotyczące stosowania przepisów prawa celnego

▼M3

Podsekcja 0

Środki wymiany informacji stosowane do wniosków i decyzji, w odniesieniu do których odpowiednie wymogi dotyczące danych nie zostały określone w załączniku A

Artykuł 7a

Wnioski złożone i decyzje podjęte z wykorzystaniem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Organy celne mogą wyrazić zgodę na korzystanie ze środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych w odniesieniu do wniosków i decyzji, w odniesieniu do których odpowiednie wymogi dotyczące danych nie zostały określone w załączniku A, oraz w odniesieniu do wszelkich kolejnych wniosków i aktów dotyczących zarządzania tymi decyzjami.

▼B

Podsekcja 1

Prawo do bycia wysłuchanym

Artykuł 8

Termin zastosowania prawa do bycia wysłuchanym

(art. 22 ust. 6 kodeksu)

1.  Termin, w którym wnioskodawca ma możliwość przedstawienia swojego stanowiska przed wydaniem decyzji, która byłaby dla niego niekorzystna, wynosi 30 dni.

2.  Niezależnie od przepisów ust. 1, gdy decyzja odnosi się do wyników kontroli towarów, w przypadku których nie złożono żadnej deklaracji skróconej, deklaracji do czasowego składowania, zgłoszenia do powrotnego wywozu ani zgłoszenia celnego, organy celne mogą wymagać od zainteresowanej osoby przedstawienia jej stanowiska w ciągu 24 godzin.

Artykuł 9

Środki powiadamiania o podstawach

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Jeżeli powiadomienia, o którym mowa w art. 22 ust. 6 akapit pierwszy kodeksu, dokonuje się w ramach procesu weryfikacji lub kontroli, powiadomienie można przekazać, korzystając ze środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

Jeżeli przy użyciu środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych składa się wniosek lub powiadamia się o decyzji, powiadomienie można przekazać, korzystając z tych samych środków.

Artykuł 10

Wyjątki od prawa do bycia wysłuchanym

(art. 22 ust. 6 akapit drugi kodeksu)

Szczególne przypadki, w których wnioskodawca nie ma możliwości przedstawienia swojego stanowiska, są następujące:

▼M3

▼B

Podsekcja 2

Przepisy ogólne dotyczące decyzji wydawanych na wniosek

Artykuł 11

Warunki przyjmowania wniosków

(art. 22 ust. 2 kodeksu)

1.  Wniosek o wydanie decyzji dotyczącej stosowania przepisów prawa celnego przyjmuje się, jeżeli spełnione są następujące warunki:

2.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. d) okres, o którym mowa w tej literze, wynosi trzy lata, jeżeli poprzednia decyzja została unieważniona zgodnie z art. 27 ust. 1 kodeksu lub jeżeli wniosek jest wnioskiem o przyznanie statusu upoważnionego przedsiębiorcy złożonym zgodnie z art. 38 kodeksu.

Artykuł 12

Organ celny właściwy do wydania decyzji

(art. 22 ust. 1 kodeksu)

▼C2

W przypadku gdy nie jest możliwe wyznaczenie właściwego organu celnego zgodnie z art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu, właściwym organem celnym jest organ właściwy dla miejsca, w którym jest prowadzona lub dostępna ewidencja i dokumentacja wnioskodawcy (główne księgi rachunkowe na potrzeby celne) umożliwiająca organowi celnemu wydanie decyzji.

▼B

Artykuł 13

Przedłużenie terminu na wydanie decyzji

(art. 22 ust. 3 kodeksu)

1.  Jeżeli, po przyjęciu wniosku, organ celny właściwy do wydania decyzji uzna za koniecznie zwrócenie się do wnioskodawcy o dostarczenie dodatkowych informacji w celu podjęcia decyzji, ustanawia termin dla wnioskodawcy na dostarczenie tych informacji, który nie przekracza 30 dni, a termin na wydanie decyzji określony w art. 22 ust. 3 kodeksu przedłuża się o ten okres. Wnioskodawca jest informowany o przedłużeniu terminu na wydanie decyzji.

2.  Jeżeli zastosowanie ma art. 8 ust. 1, termin na wydanie decyzji określony w art. 22 ust. 3 kodeksu zostaje przedłużony o okres 30 dni. Wnioskodawca zostaje powiadomiony o przedłużeniu terminu.

3.  Jeżeli organ celny właściwy do podjęcia decyzji przedłużył termin konsultacji z innym organem celnym, termin na wydanie decyzji przedłuża się o ten sam okres co przedłużenie okresu konsultacji. Wnioskodawca jest informowany o przedłużeniu terminu na wydanie decyzji.

4.  Jeżeli istnieją poważne podstawy uzasadniające podejrzenie naruszenia przepisów prawa celnego, a organy celne prowadzą dochodzenia oparte na tych podstawach, termin na wydanie decyzji przedłuża się o czas niezbędny do zakończenia tych dochodzeń. Takie przedłużenie terminu nie może przekroczyć dziewięciu miesięcy. Wnioskodawcę powiadamia się o przedłużeniu terminu, o ile nie zagraża to dochodzeniu.

Artykuł 14

Data wejścia w życie

(art. 22 ust. 4 i 5 kodeksu)

Decyzja staje się skuteczna począwszy od innego dnia niż dzień doręczenia jej wnioskodawcy lub uznania jej za doręczoną w następujących przypadkach:

▼C2

▼B

Artykuł 15

Ponowna ocena decyzji

(art. 23 ust. 4 lit. a) kodeksu)

1.  Organ celny właściwy do wydania decyzji musi ponownie ocenić decyzję w następujących przypadkach:

2.  Organ celny właściwy do wydania decyzji przekazuje wyniki ponownej oceny posiadaczowi decyzji.

Artykuł 16

Zawieszenie decyzji

(art. 23 ust. 4 lit. b) kodeksu)

1.  Organ celny właściwy do wydania decyzji zawiesza decyzję zamiast ją unieważnić, cofnąć lub zmienić zgodnie z art. 23 ust. 3, art. 27 lub 28 kodeksu, jeżeli:

2.  W przypadkach, o których mowa w ust. 1 lit. b) i c), posiadacz decyzji powiadamia organ celny właściwy do wydania decyzji o środkach, jakie podejmie w celu zapewnienia spełnienia warunków lub wypełnienia obowiązków, oraz o okresie potrzebnym mu na podjęcie tych środków.

Artykuł 17

Okres zawieszenia decyzji

(art. 23 ust. 4 lit. b) kodeksu)

1.  W przypadkach, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. a), okres zawieszenia wyznaczony przez właściwy organ celny odpowiada okresowi, jaki jest potrzebny organowi celnemu na ustalenie, czy warunki dotyczące unieważnienia, cofnięcia lub zmiany zostały spełnione. Okres ten nie może przekroczyć 30 dni.

Jeżeli organ celny uważa jednak, że posiadacz decyzji może nie spełnić kryteriów określonych w art. 39 lit. a) kodeksu, decyzję należy zawiesić do momentu ustalenia, czy doszło do poważnego naruszenia lub ponownych naruszeń przez którąkolwiek z następujących osób:

2.  W przypadkach, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. b) i c), okres zawieszenia ustalony przez organ celny właściwy do wydania decyzji odpowiada okresowi zgłoszonemu przez posiadacza decyzji zgodnie z art. 16 ust. 2. Okres zawieszenia można, w stosownych przypadkach, dodatkowo przedłużyć na wniosek posiadacza decyzji.

Okres zawieszenia można dodatkowo przedłużyć o okres potrzebny właściwemu organowi celnemu do zweryfikowania, czy przedmiotowe środki zapewniają spełnienie warunków lub wypełnienie obowiązków. Okres ten nie może przekraczać 30 dni.

3.  Jeżeli – w następstwie zawieszenia decyzji – organ celny właściwy do wydania decyzji zamierza unieważnić, cofnąć lub zmienić przedmiotową decyzję zgodnie z art. 23 ust. 3, art. 27 lub 28 kodeksu, w stosownych przypadkach okres zawieszania, określony zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, zostaje przedłużony do momentu, aż decyzja w sprawie unieważnienia, cofnięcia lub zmiany stanie się skuteczna.

Artykuł 18

Wygaśnięcie zawieszenia

(art. 23 ust. 4 lit. b) kodeksu)

1.  Zawieszenie decyzji wygasa po upływie okresu zawieszenia, chyba że przed upływem tego okresu będzie miała miejsce jedna z następujących sytuacji:

2.  Organ celny właściwy do wydania decyzji powiadamia posiadacza decyzji o wygaśnięciu okresu zawieszenia.

Podsekcja 3

Decyzje w sprawie wiążących informacji

Artykuł 19

Wniosek o wydanie decyzji w sprawie wiążących informacji

(art. 22 ust. 1 akapit trzeci i art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

1.  Na zasadzie odstępstwa od art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu wniosek o wydanie decyzji w sprawie wiążących informacji i wszelkich dokumentów towarzyszących lub uzupełniających składa się właściwemu organowi celnemu w państwie członkowskim, w którym wnioskodawca ma siedzibę, lub właściwemu organowi celnemu w państwie członkowskim, w którym informacje będą wykorzystywane.

2.  Wskutek złożenia wniosku o wydanie decyzji w sprawie wiążących informacji, uważa się, że wnioskodawca zgadza się na podanie do wiadomości publicznej za pośrednictwem stron internetowych Komisji wszystkich danych zawartych w decyzji, włączając wszelkie fotografie, obrazy i broszury, z wyjątkiem informacji poufnych. Wszelkie publiczne ujawnienie danych osobowych odbywa się z poszanowaniem prawa do ochrony danych osobowych.

3.  Jeżeli nie istnieje żaden system teleinformatyczny do składania wniosków o wydanie decyzji w sprawie wiążącej informacji o pochodzeniu (WIP), państwa członkowskie mogą zezwolić na składanie wniosków przy użyciu środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

Artykuł 20

Terminy

(art. 22 ust. 3 kodeksu)

1.  Jeżeli Komisja powiadamia organy celne o zawieszeniu wydawania decyzji WIT i WIP zgodnie z art. 34 ust. 10 lit. a) kodeksu, termin wydania decyzji, o której mowa w art. 22 ust. 3 akapit pierwszy kodeksu, zostaje dodatkowo przedłużony do czasu powiadomienia organów celnych przez Komisję o zapewnieniu prawidłowej i jednolitej klasyfikacji taryfowej lub prawidłowego i jednolitego określenia pochodzenia.

Przedłużony termin, o którym mowa w akapicie pierwszym, nie może przekroczyć 10 miesięcy, z wyjątkiem szczególnych okoliczności, w których możliwe jest dodatkowe przedłużenie tego terminu o maksymalnie 5 miesięcy.

2.  Okres, o którym mowa w art. 22 ust. 3 akapit drugi kodeksu, może przekroczyć 30 dni, jeżeli w tym terminie nie jest możliwe zakończenie analizy, którą organ celny właściwy do wydania decyzji uważa za niezbędną do wydania przedmiotowej decyzji.

Artykuł 21

Powiadomienie o wydaniu decyzji WIP

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Jeżeli wniosek o wydanie decyzji WIP złożono, korzystając ze środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, organy celne mogą powiadomić wnioskodawcę o decyzji WIP, korzystając ze środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

Artykuł 22

Ograniczenia w odniesieniu do stosowania przepisów dotyczących ponownej oceny i zawieszenia

(art. 23 ust. 4 kodeksu)

Artykuły 15–18 dotyczące ponownej oceny i zawieszenia decyzji nie mają zastosowania do decyzji w sprawie wiążących informacji.

Sekcja 3

Upoważniony przedsiębiorca

Podsekcja 1

Korzyści wynikające z posiadania statusu upoważnionego przedsiębiorcy

Artykuł 23

Ułatwienia dotyczące deklaracji poprzedzających wyprowadzenie

(art. 38 ust. 2 lit. b) kodeksu)

1.  Jeżeli upoważniony przedsiębiorca w zakresie bezpieczeństwa i ochrony (AEOS), o którym mowa w art. 38 ust. 2 lit. b) kodeksu, składa w imieniu własnym deklarację poprzedzającą wyprowadzenie w formie zgłoszenia celnego lub zgłoszenia do powrotnego wywozu, żadne inne dane niż te wymienione w przedmiotowych zgłoszeniach nie będą wymagane.

▼C2

2.  Jeżeli AEOS składa deklarację poprzedzającą wyprowadzenie w formie zgłoszenia celnego lub zgłoszenia do powrotnego wywozu na rzecz innej osoby również będącej AEOS, żadne inne dane niż te wymienione w przedmiotowych zgłoszeniach nie będą wymagane.

▼B

Artykuł 24

Uprzywilejowane traktowanie w odniesieniu do oceny i kontroli ryzyka

(art. 38 ust. 6 kodeksu)

1.  Upoważniony przedsiębiorca (AEO) podlega mniejszej liczbie kontroli fizycznych i kontroli dokumentów niż inni przedsiębiorcy.

2.  Jeżeli AEOS złożył przywozową deklarację skróconą lub – w przypadkach, o których mowa w art. 130 kodeksu – zgłoszenie celne lub deklarację do czasowego składowania, lub jeżeli AEOS złożył powiadomienie i udostępnił dane związane z jego przywozową deklaracją skróconą w jego systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 127 ust. 8 kodeksu, urząd celny pierwszego wprowadzenia, o którym mowa w art. 127 ust. 3 akapit pierwszy, powiadamia wspomnianego AEOS o wybraniu przesyłki do kontroli fizycznej. Powiadomienia dokonuje się przed przybyciem towarów na obszar celny Unii.

Dane powiadomienie zostaje udostępnione także przewoźnikowi, jeżeli jest nim inna osoba niż AEOS, o którym mowa w akapicie pierwszym, pod warunkiem że przewoźnik jest AEOS i jest podłączony do systemów teleinformatycznych na potrzeby zgłoszeń, o których mowa w akapicie pierwszym.

Powiadomienia tego nie dokonuje się, jeżeli może ono zagrozić możliwości przeprowadzenia kontroli lub jej wynikom.

3.  Jeżeli AEO składa deklarację do czasowego składowania lub zgłoszenie celne zgodnie z art. 171 kodeksu, organ celny właściwy do przyjęcia deklaracji do czasowego składowania lub tego zgłoszenia celnego powiadamia AEO o wybraniu przesyłki do kontroli celnej. Powiadomienia dokonuje się przed przedstawieniem towarów organom celnym.

Powiadomienia tego nie dokonuje się, jeżeli może ono zagrozić możliwości przeprowadzenia kontroli lub jej wynikom.

4.  Jeżeli przesyłki zgłoszone przez AEO wybrano do kontroli fizycznej lub kontroli dokumentów, kontrole te przeprowadza się w pierwszej kolejności.

Na wniosek AEO kontrole można przeprowadzać w miejscu innym niż miejsce przedstawienia towarów organom celnym.

5.  Powiadomienia wspomniane w ust. 2 i 3 nie dotyczą kontroli celnych, o których przeprowadzeniu zadecydowano na podstawie deklaracji do czasowego składowania lub zgłoszenia celnego po przedstawieniu towarów.

Artykuł 25

Zwolnienie z uprzywilejowanego traktowania

(art. 38 ust. 6 kodeksu)

Uprzywilejowane traktowanie, o którym mowa w art. 24, nie ma zastosowania do żadnych kontroli celnych związanych z podwyższonym poziomem zagrożenia lub obowiązkami kontrolnymi określonymi w pozostałych przepisach unijnych.

W pierwszej kolejności organy celne przeprowadzają jednak niezbędne czynności, formalności i kontrole przesyłek zgłoszonych przez AEOS.

Podsekcja 2

Wniosek o przyznanie statusu upoważnionego przedsiębiorcy

Artykuł 26

Warunki przyjmowania wniosków o przyznanie statusu AEO

(art. 22 ust. 2 kodeksu)

1.  Oprócz warunków przyjmowania wniosków przewidzianych w art. 11 ust. 1, ubiegając się o przyznanie statusu AEO, wnioskodawca musi złożyć kwestionariusz dotyczący samooceny, który organy celne udostępniają wraz z tym wnioskiem.

2.  Przedsiębiorca składa jeden pojedynczy wniosek o przyznanie statusu AEO obejmujący wszystkie jego stałe siedziby na obszarze celnym Unii.

Artykuł 27

Właściwy organ celny

(art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu)

Jeżeli nie można wyznaczyć właściwego organu celnego zgodnie z art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu lub art. 12 niniejszego rozporządzenia, wniosek składa się organom celnym państwa członkowskiego, w którym wnioskodawca posiada stałą siedzibę oraz w którym przechowywane lub udostępniane są informacje na temat głównych działań w zakresie zarządzania logistycznego w Unii wskazane we wniosku.

Artykuł 28

Termin na wydanie decyzji

(art. 22 ust. 3 kodeksu)

1.  Termin na wydanie decyzji, o której mowa w art. 22 ust. 3 akapit pierwszy kodeksu, można przedłużyć o okres do 60 dni.

2.  Jeżeli toczą się postępowania karne, które budzą wątpliwości co do spełnienia przez wnioskodawcę warunków określonych w art. 39 lit. a) kodeksu, termin na wydanie decyzji zostaje przedłużony o czas niezbędny do zakończenia tych postępowań.

Artykuł 29

Data wejścia w życie pozwolenia AEO

(art. 22 ust. 4 kodeksu)

Na zasadzie odstępstwa od art. 22 ust. 4 kodeksu certyfikat, którym nadaje się status AEO („pozwolenie AEO”), wchodzi w życie piątego dnia po wydaniu decyzji.

Artykuł 30

Skutki prawne zawieszenia

(art. 23 ust. 4 lit. b) kodeksu)

1.  Jeżeli zawiesza się pozwolenie AEO ze względu na niespełnienie kryteriów określonych w art. 39 kodeksu, organ celny musi zawiesić decyzję wydaną w odniesieniu do tego AEO, która opiera się na pozwoleniu AEO w ogóle lub na szczegółowych kryteriach, które doprowadziły do zawieszenia pozwolenia AEO.

2.  Zawieszenie decyzji w sprawie stosowania przepisów prawa celnego wydanej w odniesieniu do AEO nie może prowadzić do automatycznego zawieszenia pozwolenia AEO.

3.  Jeżeli decyzja dotycząca osoby, która jest zarówno AEOS, jak i upoważnionym przedsiębiorcą w zakresie uproszczeń celnych (AEOC), o którym mowa w art. 38 ust. 2 lit. a) kodeksu, zostanie zawieszona zgodnie z art. 16 ust. 1 ze względu na niespełnienie warunków określonych w art. 39 lit. d) kodeksu, pozwolenie AEOC tej osoby zostanie zawieszone, ale pozwolenie AEOS pozostanie ważne.

Jeżeli decyzja dotycząca osoby, która jest zarówno AEOS, jak i AEOC, zostanie zawieszona zgodnie z art. 16 ust. 1 ze względu na niespełnienie warunków określonych w art. 39 lit. e) kodeksu, pozwolenie AEOS tej osoby zostanie zawieszone, ale pozwolenie AEOC pozostanie ważne.

TYTUŁ II

ELEMENTY, NA PODSTAWIE KTÓRYCH STOSOWANE SĄ NALEŻNOŚCI CELNE PRZYWOZOWE LUB WYWOZOWE ORAZ INNE ŚRODKI DOTYCZĄCE WYMIANY TOWAROWEJ

ROZDZIAŁ 1

Pochodzenie towarów

Sekcja 1

Niepreferencyjne pochodzenie towarów

Artykuł 31

Towary całkowicie uzyskane w danym państwie lub na danym terytorium

(art. 60 ust. 1 kodeksu)

Za całkowicie uzyskane w danym państwie lub na danym terytorium uznaje się następujące towary:

Artykuł 32

Towary, w produkcję których zaangażowane jest więcej niż jedno państwo lub terytorium

(art. 60 ust. 2 kodeksu)

Towary wymienione w załączniku 22-01 uznaje się za towary, które zostały poddane ostatniemu istotnemu przetwarzaniu lub obróbce, co spowodowało wytworzenie nowego produktu lub stanowiło istotny etap wytwarzania w państwie lub na terytorium, gdzie reguły określone w tym załączniku są spełnione lub które są określone przez te reguły.

Artykuł 33

Operacje obróbki lub przetwarzania, które nie są ekonomicznie uzasadnione

(art. 60 ust. 2 kodeksu)

Wszelkie operacje obróbki lub przetwarzania przeprowadzone w innym państwie lub na innym terytorium uznaje się za ekonomicznie nieuzasadnione, jeżeli na podstawie dostępnych faktów ustalono, że celem tych operacji było uniknięcie zastosowania środków, o których mowa w art. 59 kodeksu.

W przypadku towarów objętych załącznikiem 22-01 do tych towarów zastosowanie mają działowe reguły rezydualne.

W odniesieniu do towarów, które nie są objęte załącznikiem 22-01, dla których ostatnia obróbka lub przetwarzanie zostały uznane za nieuzasadnione ekonomicznie, uznaje się, że towary te zostały poddane ostatniemu istotnemu, ekonomicznie uzasadnionemu przetworzeniu lub obróbce, co spowodowało wytworzenie nowego produktu lub stanowiło istotny etap wytwarzania w państwie lub na terytorium, z którego pochodziła większa część materiałów, określona na podstawie wartości tych materiałów.

Artykuł 34

Minimalne operacje

(art. 60 ust. 2 kodeksu)

Następujących operacji nie uznaje się za istotne ekonomicznie uzasadnione przetworzenie lub obróbkę do celów nadania pochodzenia:

Artykuł 35

Akcesoria, części zamienne lub narzędzia

(art. 60 kodeksu)

1.  Akcesoria, części zamienne lub narzędzia, które dostarczane są z którymkolwiek z towarów wymienionych w sekcjach XVI, XVII i XVIII Nomenklatury scalonej i które są częścią ich standardowego wyposażenia, uznaje sie za posiadające to samo pochodzenie co te towary.

2.  Podstawowe części zamienne do wykorzystania z którymkolwiek z towarów wymienionych w sekcjach XVI, XVII i XVIII Nomenklatury scalonej uprzednio dopuszczonym do obrotu w Unii uznaje się za mające to samo pochodzenie, co te towary, jeżeli włączenie podstawowych części zamiennych na etapie produkcji nie zmieniłoby ich pochodzenia.

3.  Do celów niniejszego artykułu podstawowe części zamienne oznaczają części, które:

Artykuł 36

Elementy neutralne i opakowanie

(art. 60 kodeksu)

1.  W celu określenia, czy towary pochodzą z danego państwa lub terytorium, nie bierze się pod uwagę pochodzenia następujących elementów:

2.  W przypadkach, w których, na podstawie reguły 5 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej ustanowionej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 ( 5 ), opakowania i pojemniki opakowaniowe uważane są za część produktu do celów klasyfikacji, nie bierze się ich pod uwagę do celów określenia pochodzenia, z wyjątkiem przypadku, w którym reguła w załączniku 22-01, dotycząca danych towarów, oparta jest na procencie wartości dodanej.

Sekcja 2

Preferencyjne pochodzenie towarów

Artykuł 37

Definicje

Do celów niniejszej sekcji stosuje się następujące definicje:

W przypadku gdy cena faktycznie zapłacona nie odzwierciedla wszystkich związanych z produkcją kosztów, które zostały rzeczywiście poniesione w państwie produkcji, cena ex-works oznacza sumę wszystkich tych kosztów pomniejszoną o wszystkie podatki wewnętrzne, które są zwracane lub mogą podlegać zwrotowi z chwilą wywozu uzyskanego produktu.

W przypadku gdy ostatnia obróbka lub przetwarzanie zostały zlecone wytwórcy, pojęcie „wytwórcy”, o którym mowa w akapicie pierwszym, może odnosić się do przedsiębiorstwa, które zatrudniło podwykonawcę;

▼M3

▼B

Podsekcja 1

Wystawianie lub sporządzanie dowodów pochodzenia

Artykuł 38

Sposób składania wniosków o świadectwa informacyjne INF 4 i wystawiania tych świadectw

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

1.  Wniosek o świadectwo informacyjne INF 4 można złożyć z wykorzystaniem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, z zachowaniem wymogów dotyczących danych wymienionych w załączniku 22-02.

2.  Świadectwa informacyjne INF 4 muszą spełniać wymogi dotyczące danych wymienione w załączniku 22-02.

Artykuł 39

Sposób składania wniosków o upoważnienie dla upoważnionego eksportera i wystawiania tych upoważnień

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Wnioski o nadanie statusu upoważnionego eksportera do celów sporządzania dowodów preferencyjnego pochodzenia można składać a upoważnienia dla upoważnionego eksportera można wystawiać z wykorzystaniem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

▼M3

Artykuł 40

Sposób składnia wniosków o nadanie statusu zarejestrowanego eksportera oraz wymiany informacji z zarejestrowanymi eksporterami

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Do wszelkiej komunikacji i wymiany informacji w odniesieniu do wniosków i decyzji dotyczących statusu zarejestrowanego eksportera oraz w odniesieniu do wszelkich kolejnych wniosków i aktów dotyczących zarządzania tymi decyzjami można stosować środki inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

▼B

Podsekcja 2

Definicja pojęcia produktów pochodzących mająca zastosowanie w ramach systemu GSP Unii

Artykuł 41

Zasady ogólne

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

Następujące produkty uznaje się za pochodzące z kraju korzystającego:

Artykuł 42

Zasada terytorialności

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Warunki uzyskania statusu pochodzenia określone w niniejszej podsekcji muszą zostać spełnione w zainteresowanym kraju korzystającym.

2.  Pojęcie „kraju korzystającego” obejmuje również morze terytorialne danego kraju w rozumieniu Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza (konwencja z Montego Bay z dnia 10 grudnia 1982 r.), ale nie może przekraczać granic tego morza.

3.  Jeżeli produkty pochodzące wywiezione z kraju korzystającego do innego kraju powracają do kraju korzystającego, to są one uznawane za niepochodzące, chyba że można wykazać, zgodnie z wymogami właściwych organów, że spełnione są następujące warunki:

Artykuł 43

Zakaz manipulacji

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Produkty zgłoszone do dopuszczenia do obrotu w Unii muszą być tymi samymi produktami, co produkty wywiezione z kraju korzystającego uznanego za kraj ich pochodzenia. Nie mogą one zostać zmienione, przekształcone w jakikolwiek sposób ani poddane operacjom innym niż operacje służące zachowaniu ich w dobrym stanie albo dodawaniu lub umieszczaniu znaków, etykiet, pieczęci lub innej dokumentacji w celu zapewnienia zgodności z określonymi wymogami krajowymi obowiązującymi w Unii, zanim nie zostaną zgłoszone do dopuszczenia do obrotu.

2.  Produkty przywożone do kraju korzystającego do celów kumulacji na mocy art. 53, 54, 55 lub 56 muszą być tymi samymi produktami, co produkty wywiezione z kraju uznanego za kraj ich pochodzenia. Nie mogą one zostać zmienione, przekształcone w jakikolwiek sposób ani poddane operacjom innym niż operacje służące zachowaniu ich w dobrym stanie, zanim nie zostaną zgłoszone do odpowiedniej procedury celnej w państwie przywozu.

3.  Możliwe jest składowanie produktów, pod warunkiem że pozostają one pod dozorem celnym w państwie lub państwach tranzytu.

4.  Możliwe jest dzielenie przesyłek, jeżeli dokonuje tego eksporter lub inna osoba na jego odpowiedzialność, pod warunkiem że towary pozostają pod dozorem celnym w państwie lub państwach tranzytu.

5.  Uznaje się, ze istnieje zgodność z ust. 1–4, chyba że organy celne mają powody, by przyjąć przeciwne domniemanie; w takich przypadkach organy celne mogą zażądać od zgłaszającego udokumentowania zgodności, przy czym można ją udowodnić za pomocą wszelkich środków, włącznie z umownym dokumentem przewozowym w rodzaju konosamentu, albo dowodami faktycznymi lub materialnymi, jak oznakowanie lub numeracja opakowań, lub innymi dowodami związanymi z samymi towarami.

Artykuł 44

Produkty całkowicie uzyskane

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Za całkowicie uzyskane w kraju korzystającym uznaje się następujące produkty:

2.  Pojęcia „statki tego kraju” i „statki przetwórnie danego kraju” użyte w ust. 1 lit. h) oraz i) odnoszą się tylko do statków i statków przetwórni, które spełniają każdy z następujących warunków:

3.  Poszczególne warunki określone w ust. 2 mogą być spełniane w państwach członkowskich lub w różnych krajach korzystających, o ile wszystkie te kraje korzystające objęte są kumulacją regionalną zgodnie z art. 55 ust. 1 i 5. W takim przypadku produkty uznaje się za pochodzące z kraju korzystającego, pod którego banderą pływa statek lub statek przetwórnia, zgodnie z ust. 2 lit. b).

Akapit pierwszy ma zastosowanie tylko wówczas, gdy spełnione są warunki określone w art. 55 ust. 2 lit. a), c) i d).

Artykuł 45

Produkty poddane wystarczającej obróbce lub przetwarzaniu

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Nie naruszając przepisów art. 47 i 48, produkty, które nie zostały całkowicie uzyskane w danym kraju korzystającym w rozumieniu art. 44, uznaje się za pochodzące z tego kraju, jeżeli spełnione są warunki określone dla przedmiotowych towarów w wykazie w załączniku 22-03.

2.  W przypadku produktów, które uzyskały status produktów pochodzących z danego kraju zgodnie z ust. 1, a następnie zostały poddane dalszemu przetwarzaniu w tym samym kraju i zostały wykorzystane jako materiały do wytworzenia innych produktów, ewentualne wykorzystanie materiałów niepochodzących w trakcie wytwarzania tych produktów nie jest brane pod uwagę.

Artykuł 46

Średnie

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Obowiązek ustalenia, czy spełnione zostały wymogi art. 45 ust. 1, dotyczy każdego produktu.

Jednak w przypadku, gdy odpowiednie reguły polegają na spełnieniu warunku najwyższej dopuszczalnej zawartości materiałów niepochodzących, przez wzgląd na fluktuacje kosztów i kursów wymiany walut wartość materiałów niepochodzących może być obliczana z wykorzystaniem średniej określonej w ust. 2.

2.  W przypadku, o którym mowa w ust. 1 akapit drugi, średnią cenę ex-works produktu oraz średnią wartość wykorzystanych materiałów niepochodzących oblicza się odpowiednio na podstawie sumy cen ex-works uzyskanych we wszystkich transakcjach sprzedaży produktów w poprzednim roku podatkowym oraz sumy wartości wszystkich materiałów niepochodzących wykorzystanych w trakcie wytwarzania produktów w ciągu poprzedniego roku podatkowego zdefiniowanego w kraju wywozu, albo też, w przypadku braku pełnych danych dotyczących całego roku podatkowego, na podstawie krótszego, jednak przynajmniej trzymiesięcznego okresu.

3.  Eksporterzy decydujący się na obliczenie na podstawie średniej stosują konsekwentnie taką metodę w ciągu całego roku następującego po roku podatkowym odniesienia lub, w stosownych przypadkach, w ciągu roku następującego po wspomnianym krótszym okresie przyjętym za okres odniesienia. Mogą oni zaprzestać stosowania takiej metody, jeżeli w danym roku podatkowym lub skróconym, co najmniej trzymiesięcznym okresie odniesienia odnotują ustanie wahań kosztów lub kursów wymiany walut, które uzasadniały wykorzystanie takiej metody obliczeń.

4.  Średnie wartości, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio jako cenę ex-works oraz wartość materiałów niepochodzących do celów weryfikacji spełnienia wymogu najwyższej dopuszczalnej zawartości materiałów niepochodzących.

Artykuł 47

Niewystarczająca obróbka lub przetwarzanie

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Nie naruszając przepisów ust. 3, następujące operacje uznaje się za obróbkę lub przetwarzanie niewystarczające do nadania statusu produktów pochodzących, niezależnie od tego, czy wymogi określone w art. 45 zostały spełnione:

2.  Na potrzeby ust. 1 operację uznaje się za prostą, jeżeli jej wykonanie nie wymaga szczególnych umiejętności ani maszyn, urządzeń czy narzędzi specjalnie wykonanych lub zainstalowanych w tym celu.

3.  W celu określenia, czy obróbka lub przetwarzanie dokonane na produkcie powinny być traktowane jako niewystarczające w rozumieniu ust. 1, uwzględnia się wszystkie operacje przeprowadzane w kraju korzystającym na danym produkcie.

Artykuł 48

Tolerancja ogólna

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Na zasadzie odstępstwa od art. 45 i z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 niniejszego artykułu materiały niepochodzące, które zgodnie z warunkami określonymi w wykazie w załączniku 22-03 nie mogą być wykorzystywane do wytwarzania danego produktu, mogą jednak zostać użyte pod warunkiem że ich całkowita wartość lub szacowana masa netto w produkcie nie przekracza:

2.  Przepisy ust. 1 nie umożliwiają przekraczania jakichkolwiek wartości procentowych określających najwyższą dopuszczalną zawartość materiałów niepochodzących określoną na mocy reguł ustanowionych w wykazie w załączniku 22-03.

3.  Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do produktów całkowicie uzyskanych w kraju korzystającym w rozumieniu art. 44. Jednak nie naruszając przepisów art. 47 i art. 49 ust. 2, tolerancja określona w tych ustępach ma zastosowanie do sumy wszystkich materiałów wykorzystanych do wytwarzania produktu, w odniesieniu do których w myśl reguł określonych dla danego produktu w wykazie w załączniku 22-03 obowiązuje wymóg całkowitego uzyskania materiałów.

Artykuł 49

Jednostka kwalifikacyjna

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Jednostką, którą uwzględnia się do celów stosowania przepisów niniejszej podsekcji, jest konkretny produkt uznany za jednostkę podstawową dla określania klasyfikacji z zastosowaniem Systemu Zharmonizowanego.

2.  Jeżeli w skład przesyłki wchodzi pewna liczba produktów identycznych klasyfikowanych do tej samej pozycji Systemu Zharmonizowanego, przepisy niniejszej podsekcji stosuje się z uwzględnieniem każdego produktu oddzielnie.

3.  Jeśli zgodnie z regułą 5 Ogólnych reguł interpretacji Systemu Zharmonizowanego opakowanie jest traktowane łącznie z produktem do celów klasyfikacji, powinno być ono również traktowane łącznie do celów określania pochodzenia.

Artykuł 50

Akcesoria, części zamienne i narzędzia

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

Akcesoria, części zamienne i narzędzia dostarczone ze sprzętem, maszyną, aparatem lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia i zostały wliczone w cenę ex-works, uznaje się za stanowiące całość z danym sprzętem, maszyną, aparatem lub pojazdem.

Artykuł 51

Zestawy

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

Zestawy w rozumieniu reguły 3 b) Ogólnych reguł interpretacji Systemu Zharmonizowanego uznaje się za pochodzące, jeżeli wszystkie elementy zestawu są produktami pochodzącymi.

Jeżeli jednak zestaw składa się z produktów pochodzących i niepochodzących, to jest on w całości uznawany za pochodzący, jeżeli wartość produktów niepochodzących nie przekracza 15 % ceny ex-works zestawu.

Artykuł 52

Elementy neutralne

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

Przy ustalaniu, czy produkt jest produktem pochodzącym, nie uwzględnia się pochodzenia następujących składników, które mogły zostać wykorzystane w procesie jego wytwarzania:

Podsekcja 3

Reguły dotyczące kumulacji i zarządzania zapasami materiałów mające zastosowanie w ramach systemu GSP Unii

Artykuł 53

Kumulacja dwustronna

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

Kumulacja dwustronna dopuszcza uznawanie produktów pochodzących z Unii wykorzystanych w danym kraju korzystającym do wytworzenia produktu za materiały pochodzące z tego kraju, jeżeli dokonana tam obróbka lub przetwarzanie wykraczają poza operacje opisane w art. 47 ust. 1.

▼M3

Art. 41–52 niniejszego rozporządzenia oraz art. 108 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 stosuje się odpowiednio do wywozu z Unii do kraju korzystającego do celów kumulacji dwustronnej.

▼B

Artykuł 54

Kumulacja pochodzenia z Norwegią, Szwajcarią lub Turcją

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Kumulacja pochodzenia z Norwegią, Szwajcarią lub Turcją dopuszcza uznawanie produktów pochodzących z tych krajów za materiały pochodzące z kraju korzystającego, jeżeli dokonana tam obróbka lub przetwarzanie wykraczają poza operacje opisane w art. 47 ust. 1.

2.  Kumulacja pochodzenia z Norwegią, Szwajcarią lub Turcją nie ma zastosowania do produktów objętych działami od 1 do 24 Systemu Zharmonizowanego.

Artykuł 55

Kumulacja regionalna

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Kumulacja regionalna ma zastosowanie do następujących czterech odrębnych grup regionalnych:

2.  Kumulację regionalną między krajami należącymi do tej samej grupy stosuje się wyłącznie przy spełnieniu następujących warunków:

Do celów lit. b), jeżeli kwalifikujące operacje określone w części II załącznika 22-03 są zróżnicowane dla poszczególnych krajów uczestniczących w kumulacji, pochodzenie produktów wywożonych z jednego do drugiego kraju grupy regionalnej do celów kumulacji regionalnej ustala się w oparciu o reguły, jakie obowiązywałyby w przypadku wywozu do Unii.

Jeżeli kraje należące do grupy regionalnej spełniały warunki określone w akapicie pierwszym lit. c) i d) przed dniem 1 stycznia 2011 r., nowe zobowiązanie nie jest wymagane.

3.  Materiały wymienione w załączniku 22-04 są wyłączone z kumulacji regionalnej przewidzianej w ust. 2, jeżeli:

▼M3

4.  Kumulację regionalną między krajami korzystającymi w ramach jednej grupy regionalnej stosuje się wyłącznie pod warunkiem że obróbka lub przetwarzanie produktów w kraju korzystającym, w którym materiały te podlegają dalszemu przetwarzaniu lub są wykorzystywane do wytwarzania, wykraczają poza operacje opisane w art. 47 ust. 1 oraz, w przypadku produktów włókienniczych, również poza operacje określone w załączniku 22-05.

Jeżeli warunki określone w akapicie pierwszym nie są spełnione, krajem wskazanym jako kraj pochodzenia na dowodzie pochodzenia wystawionym lub sporządzonym do celów wywozu produktów do Unii jest ten kraj grupy regionalnej, z którego pochodzi największy udział w ogólnej wartości materiałów wykorzystanych do wytworzenia produktu końcowego.

▼B

5.  Na wniosek organów kraju korzystającego należącego do grupy I lub III Komisja może dopuścić kumulację regionalną między krajami z tych grup, pod warunkiem że uzna, iż spełnione są wszystkie z następujących warunków:

Do wniosku, o którym mowa w akapicie pierwszym, dołącza się dowód spełnienia warunków określonych w tym akapicie. Wniosek jest kierowany do Komisji. Komisja podejmie decyzję w sprawie wniosku, uwzględniając wszystkie elementy mające związek z kumulacją, które uzna za istotne, włącznie z materiałami, które mają być objęte kumulacją.

▼M3

6.  Kumulacja regionalna między krajami korzystającymi z grupy I lub grupy III, o ile zostanie zatwierdzona, dopuszcza uznawanie materiałów pochodzących z kraju jednej grupy regionalnej za materiały pochodzące z kraju innej grupy regionalnej, jeśli zostają one wykorzystane do wytworzenia uzyskanego tam produktu, pod warunkiem że obróbka lub przetwarzanie dokonane w tym ostatnim kraju korzystającym wykraczają poza operacje opisane w art. 47 ust. 1 oraz, w przypadku produktów włókienniczych, również poza operacje określone w załączniku 22-05.

Jeżeli warunki określone w akapicie pierwszym nie są spełnione, krajem wskazanym jako kraj pochodzenia na dowodzie pochodzenia do celów wywozu produktów do Unii jest ten kraj uczestniczący w kumulacji, z którego pochodzi największy udział w ogólnej wartości materiałów wykorzystanych do wytworzenia produktu końcowego.

▼B

7.  Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C) datę wejścia w życie kumulacji między krajami grupy I i III na mocy ust. 5, uczestniczące w niej kraje oraz, w stosownych przypadkach, wykaz materiałów, do których stosuje się kumulację.

▼M3

8.  Art. 41–52 niniejszego rozporządzenia oraz art. 108–111 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 stosuje się odpowiednio do wywozu z jednego kraju korzystającego do innego kraju korzystającego do celów kumulacji regionalnej.

▼B

Artykuł 56

Kumulacja rozszerzona

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Na wniosek organów kraju korzystającego Komisja może dopuścić kumulację rozszerzoną między krajem korzystającym a krajem, z którym Unię łączy wiążąca umowa o wolnym handlu zgodna z art. XXIV Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT), pod warunkiem że spełnione są wszystkie z następujących warunków:

Wniosek, o którym mowa w akapicie pierwszym, zawiera wykaz materiałów objętych kumulacją oraz dowody spełnienia warunków określonych w akapicie pierwszym lit. a) i b). Wniosek jest kierowany do Komisji. W przypadku zmiany przedmiotowych materiałów składa się kolejny wniosek.

Z kumulacji rozszerzonej wyłączone są materiały objęte działami od 1 do 24 Systemu Zharmonizowanego.

2.  W przypadku kumulacji rozszerzonej, o której mowa w ust. 1, pochodzenie wykorzystanych materiałów oraz dokumenty, jakie należy przedstawić w celu potwierdzenia pochodzenia, ustala się zgodnie z regułami określonymi w odpowiedniej umowie o wolnym handlu. Pochodzenie produktów przeznaczonych na wywóz do Unii ustala się zgodnie z regułami pochodzenia określonymi w podsekcji 2.

W celu nadania statusu pochodzenia produktowi uzyskanemu nie jest wymagane poddanie wystarczającej obróbce lub przetwarzaniu materiałów pochodzących z kraju, z którym Unię łączy umowa o wolnym handlu, i wykorzystanych w kraju korzystającym do wytworzenia produktu przeznaczonego na wywóz do Unii, pod warunkiem że obróbka lub przetwarzanie dokonane w kraju korzystającym wykraczają poza operacje opisane w art. 47 ust. 1.

3.  Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C) datę wejścia w życie kumulacji rozszerzonej, uczestniczące w niej kraje oraz wykaz materiałów, do których stosuje się kumulację.

Artykuł 57

Stosowanie kumulacji dwustronnej lub kumulacji pochodzenia z Norwegią, Szwajcarią lub Turcją w połączeniu z kumulacją regionalną

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

W przypadku korzystania z kumulacji dwustronnej lub kumulacji pochodzenia z Norwegią, Szwajcarią lub Turcją w połączeniu z kumulacją regionalną uzyskany produkt nabywa pochodzenie jednego z krajów odpowiedniej grupy regionalnej określonego zgodnie z art. 55 ust. 4 akapit pierwszy i drugi lub, w stosownych przypadkach, art. 55 ust. 6 akapit pierwszy i drugi.

Artykuł 58

Rozróżnienie księgowe zapasów materiałów unijnych eksporterów

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Jeśli w trakcie obróbki lub przetwarzania produktu wykorzystano materiały zamienne pochodzące i niepochodzące, organy celne państw członkowskich mogą, na pisemny wniosek przedsiębiorców mających siedzibę na obszarze celnym Unii, zezwolić na zarządzanie materiałami w Unii z wykorzystaniem metody rozróżnienia księgowego do celów dalszego wywozu do kraju korzystającego w ramach kumulacji dwustronnej, bez konieczności magazynowania takich materiałów osobno.

2.  Organy celne państw członkowskich mogą uzależnić udzielenie pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, od spełnienia warunków, które uznają za stosowne.

Pozwolenia udziela się wyłącznie wtedy, gdy przy wykorzystaniu metody, o której mowa w ust. 1, można zapewnić, aby w dowolnym czasie liczba produktów uzyskanych, które mogą być uznane za pochodzące z Unii, nie różniła się od liczby możliwej do uzyskania przy zastosowaniu metody fizycznego oddzielenia magazynowanych materiałów.

Po uzyskaniu pozwolenia metoda jest stosowana, a jej stosowanie jest rejestrowane na podstawie ogólnych zasad rachunkowości mających zastosowanie w Unii.

3.  Korzystający z metody, o której mowa w ust. 1, sporządza samodzielnie lub, do czasu wdrożenia systemu zarejestrowanych eksporterów, występuje z wnioskiem o dowody pochodzenia dla takiej ilości produktów, jakie mogą być uznane za pochodzące z Unii. Na wniosek organów celnych państw członkowskich korzystający składa oświadczenie dotyczące sposobu zarządzania tymi ilościami.

4.  Organy celne państw członkowskich monitorują korzystanie z pozwolenia, o którym mowa w ust. 1.

Mogą one cofnąć pozwolenie w następujących przypadkach:

Podsekcja 4

Definicja pojęcia produktów pochodzących mająca zastosowanie w ramach reguł pochodzenia do celów preferencyjnych środków taryfowych przyjętych jednostronnie przez Unię w odniesieniu do niektórych państw lub terytoriów

Artykuł 59

Wymogi ogólne

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Do celów stosowania przepisów dotyczących preferencyjnych środków taryfowych przyjętych jednostronnie przez Unię w odniesieniu do niektórych państw, grup państw lub terytoriów (zwanych dalej „krajami lub terytoriami korzystającymi”), z wyjątkiem tych określonych w podsekcji 2 niniejszej sekcji oraz krajów i terytoriów zamorskich stowarzyszonych z Unią, następujące produkty uznaje się za produkty pochodzące z krajów lub terytoriów korzystających:

2.  Do celów niniejszej podsekcji produkty pochodzące z Unii w rozumieniu ust. 3 niniejszego artykułu, które poddano w kraju korzystającym lub na terytorium korzystającym obróbce lub przetwarzaniu wykraczającym poza obróbkę lub przetwarzanie opisane w art. 62, uznaje się za pochodzące z tego kraju lub terytorium korzystającego.

3.  Ustęp 1 stosuje się odpowiednio do celów ustalania pochodzenia produktów uzyskanych w Unii.

Artykuł 60

Produkty całkowicie uzyskane

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Za całkowicie uzyskane w kraju korzystającym lub na terytorium korzystającym lub w Unii uznaje się następujące produkty:

2.  Pojęcia „statki tego kraju lub terytorium” i „statki przetwórnie danego kraju lub terytorium” użyte w ust. 1 lit. g) oraz h) odnoszą się tylko do statków i statków przetwórni, które spełniają następujące warunki:

3.  Pojęcia „kraj korzystający lub terytorium korzystające” i „Unia” obejmują również wody terytorialne tego kraju lub terytorium, lub państw członkowskich.

4.  Statki działające na pełnym morzu, w tym statki przetwórnie, na których złowione ryby poddaje się obróbce lub przetwarzaniu, uznaje się za część terytorium kraju lub terytorium korzystającego, lub państwa członkowskiego, do którego należą, pod warunkiem że spełniają warunki określone w ust. 2.

Artykuł 61

Produkty poddane wystarczającej obróbce lub przetwarzaniu

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

Do celów art. 59 produkty, które nie zostały całkowicie uzyskane w kraju lub na terytorium korzystającym, lub w Unii, uznaje się za poddane wystarczającej obróbce lub przetwarzaniu, jeżeli spełnione są warunki określone w wykazie w załączniku 22-11.

Warunki te wskazują, dla wszystkich produktów objętych niniejszą podsekcją, obróbkę lub przetwarzanie, które muszą być dokonane na materiałach niepochodzących wykorzystanych w wytwarzaniu, i mają zastosowanie wyłącznie do tych materiałów.

Jeżeli produkt, który nabył status pochodzącego przez spełnienie warunków określonych w wykazie, zostaje wykorzystany do wytworzenia innego produktu, nie mają do niego zastosowania warunki stosowane do produktu, do którego zostaje włączony, i nie uwzględnia się materiałów niepochodzących, które mogły zostać wykorzystane do jego wytworzenia.

Artykuł 62

Niewystarczająca obróbka lub przetwarzanie

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Nie naruszając przepisów ust. 2, następujące operacje uznaje się za obróbkę lub przetwarzanie niewystarczające do nadania statusu produktów pochodzących, niezależnie od tego, czy wymogi określone w art. 61 zostały spełnione:

2.  Wszystkie operacje przeprowadzone w kraju lub na terytorium korzystającym, lub w Unii na danym produkcie rozpatruje się łącznie w celu ustalenia, czy obróbka lub przetwarzanie dokonane na produkcie mają być uznane za niewystarczające w rozumieniu ust. 1.

Artykuł 63

Jednostka kwalifikacyjna

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Jednostką kwalifikacyjną do celów stosowania przepisów niniejszej podsekcji jest poszczególny produkt, który uznaje się za jednostkę podstawową przy określaniu klasyfikacji z wykorzystaniem nomenklatury Systemu Zharmonizowanego.

A zatem:

2.  Jeśli zgodnie z regułą 5 Ogólnych reguł interpretacji Systemu Zharmonizowanego opakowanie jest traktowane łącznie z produktem do celów klasyfikacji, powinno być ono również traktowane łącznie do celów określania pochodzenia.

Artykuł 64

Tolerancja ogólna

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 61 materiały niepochodzące mogą zostać wykorzystane do wytworzenia danego produktu pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 10 % ceny ex-works produktu.

Jeżeli w wykazie podana jest jedna wartość procentowa dla maksymalnej wartości materiałów niepochodzących lub większa ich liczba, stosowanie przepisów pierwszego akapitu nie może powodować przekroczenia tych wartości procentowych.

2.  Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do produktów objętych działami 50–63 Systemu Zharmonizowanego.

Artykuł 65

Akcesoria, części zamienne i narzędzia

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

Akcesoria, części zamienne i narzędzia dostarczone ze sprzętem, maszyną, aparatem lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia i są wliczone w ich cenę lub nie są ujęte na oddzielnych fakturach, uznaje się za stanowiące całość z danym sprzętem, maszyną, aparatem lub pojazdem.

Artykuł 66

Zestawy

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

Zestawy w rozumieniu reguły 3 Ogólnych reguł interpretacji Systemu Zharmonizowanego uznaje się za pochodzące, jeżeli wszystkie elementy zestawu są produktami pochodzącymi. Jednakże jeżeli zestaw składa się z produktów pochodzących i niepochodzących, uznaje się go w całości za pochodzący, jeżeli wartość produktów niepochodzących nie przekracza 15 % ceny ex-works zestawu.

Artykuł 67

Elementy neutralne

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

Przy ustalaniu, czy produkt jest produktem pochodzącym, nie jest konieczne ustalanie pochodzenia następujących składników, które mogły zostać wykorzystane w procesie jego wytwarzania:

Podsekcja 5

Wymogi terytorialne mające zastosowanie w ramach reguł pochodzenia do celów preferencyjnych środków taryfowych przyjętych jednostronnie przez Unię w odniesieniu do niektórych państw lub terytoriów

Artykuł 68

Zasada terytorialności

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

Warunki dotyczące nabywania statusu pochodzenia określone w podsekcji 4 oraz w niniejszej podsekcji muszą być nieprzerwanie spełniane w kraju lub na terytorium korzystającym lub w Unii.

Jeżeli produkty pochodzące wywiezione z kraju lub terytorium korzystającego lub z Unii do innego kraju są zwracane, są one uznawane za niepochodzące, chyba że można wykazać, w sposób wymagany przez właściwe organy, że spełnione są następujące warunki:

Artykuł 69

Transport bezpośredni

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Za przewożone bezpośrednio z kraju lub terytorium korzystającego do Unii lub z Unii do kraju korzystającego lub na terytorium korzystające uznaje się:

2.  Dowodem spełnienia warunków określonych w ust. 1 lit. b) jest przedłożenie właściwym organom celnym któregokolwiek z następujących dokumentów:

Artykuł 70

Wystawy

(art. 64 ust. 3 kodeksu)

1.  Produkty pochodzące wysłane z kraju lub terytorium korzystającego na wystawę w innym kraju i sprzedane po wystawie w celu przywozu do Unii korzystają przy przywozie z preferencji taryfowych, o których mowa w art. 59, jeżeli spełniają warunki określone w podsekcji 4 oraz w niniejszej podsekcji umożliwiające uznanie ich za pochodzące z danego kraju lub terytorium korzystającego i pod warunkiem, że zgodnie z wymogami właściwych organów celnych Unii wykazano, iż:

2.  Świadectwo przewozowe EUR1 przedkłada się organom celnym Unii w normalnym trybie. Musi być w nim podana nazwa i adres wystawy. W stosownych przypadkach można zażądać dodatkowych dokumentów potwierdzających rodzaj produktów i warunki, na których były one wystawiane.

3.  Ustęp 1 stosuje się do wszelkich wystaw handlowych, przemysłowych, rolnych lub rzemieślniczych, targów lub podobnych pokazów lub wystaw publicznych, które nie są organizowane do celów prywatnych w sklepach czy lokalach przedsiębiorstw w celu sprzedaży produktów zagranicznych i podczas których produkty pozostają pod dozorem celnym.

ROZDZIAŁ 2

Wartość celna towarów

Artykuł 71

Uproszczenie

(art. 73 kodeksu)

1.  Pozwolenia, o którym mowa w art. 73 kodeksu, można udzielić, jeżeli spełnione są następujące warunki:

2.  Pozwolenia udziela się pod warunkiem że wnioskodawca:

TYTUŁ III

DŁUG CELNY I ZABEZPIECZENIA

ROZDZIAŁ 1

Powstanie długu celnego

Sekcja 1

Przepisy wspólne dla długów celnych powstałych w przywozie i w wywozie

Podsekcja 1

Reguły obliczania kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych

Artykuł 72

Obliczanie kwoty należności celnych przywozowych od produktów przetworzonych powstałych w ramach procedury uszlachetniania czynnego

(art. 86 ust. 3 kodeksu)

1.  Aby określić kwotę należności celnych przywozowych od produktów przetworzonych zgodnie z art. 86 ust. 3 kodeksu, ilość towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego, które uznaje się za występujące w produktach przetworzonych, w odniesieniu do których powstaje dług celny, określa się zgodnie z ust. 2–6.

2.  Metodę skali ilościowej określoną w ust. 3 i 4 stosuje się w następujących przypadkach:

3.  W przypadku, o którym mowa w ust. 2 lit. a), ilość towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego, które uznaje się za występujące w produktach przetworzonych, dla których powstaje dług celny, określa się z zastosowaniem udziału procentowego, jaki produkty przetworzone, dla których powstaje dług celny, mają w łącznej ilości produktów przetworzonych powstałych w ramach procesu przetwarzania, do łącznej ilości towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego.

▼C2

4.  W przypadku, o którym mowa w ust. 2 lit. b), ilość towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego, które uznaje się za występujące w produktach przetworzonych, dla których powstaje dług celny, określa się z zastosowaniem do łącznej ilości towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego wskaźnika procentowego obliczonego przez przemnożenie następujących elementów:

▼B

5.  Ilości towarów objętych procedurą, które zostają zniszczone i utracone podczas procesu przetwarzania, w szczególności w wyniku parowania, osuszania, sublimacji lub wycieku, nie uwzględnia się przy stosowaniu metody skali ilościowej.

6.  W przypadkach innych niż te, o których mowa w ust. 2, metodę skali wartościowej stosuje się zgodnie z drugim, trzecim i czwartym akapitem.

Ilość towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego, które uznaje się za występujące w produktach przetworzonych, dla których powstaje dług celny, określa się z zastosowaniem do łącznej ilości towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego wskaźnika procentowego określonego przez przemnożenie następujących elementów:

▼C2

▼B

Do celów stosowania metody skali wartościowej wartość produktów przetworzonych określa się na podstawie aktualnych cen ex-works na obszarze celnym Unii lub – jeżeli takich cen ex-works nie można ustalić – aktualnych cen sprzedaży identycznych lub podobnych produktów na obszarze celnym Unii. Ceny między stronami, co do których wydaje się, że są ze sobą powiązane lub że zawarły między sobą porozumienia kompensacyjne, nie mogą zostać wykorzystane do określania wartości produktów przetworzonych, jeżeli nie zostanie stwierdzone, że powiązanie to nie wywiera wpływu na te ceny.

Jeśli wartość produktów przetworzonych nie może zostać ustalona zgodnie z akapitem trzecim, określa się ją przy użyciu jakiejkolwiek rozsądnej metody.

Artykuł 73

Stosowanie przepisów dotyczących procedury końcowego przeznaczenia do produktów przetworzonych powstałych w ramach procedury uszlachetniania czynnego

(art. 86 ust. 3 kodeksu)

1.  Do celów stosowania art. 86 ust. 3 kodeksu, przy określaniu kwoty należności celnych przywozowych odpowiadającej długowi celnemu w odniesieniu do produktów przetworzonych powstałych w ramach procedury uszlachetniania czynnego, towary objęte tą procedurą korzystają ze zwolnienia z cła lub z obniżonej stawki celnej ze względu na swoje szczególne przeznaczenie, które to zwolnienie lub którą to obniżoną stawkę celną zastosowano by do tych towarów, gdyby objęto je procedurą końcowego przeznaczenia zgodnie z art. 254 kodeksu.

2.  Ustęp 1 stosuje się przy spełnieniu następujących warunków:

Artykuł 74

Stosowanie preferencyjnego traktowania taryfowego do towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego

(art. 86 ust. 3 kodeksu)

Do celów stosowania art. 86 ust. 3 kodeksu jeżeli w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego towary przywożone spełniają warunki objęcia preferencyjnym traktowaniem taryfowym w ramach kontyngentów taryfowych lub plafonów taryfowych, to towary te kwalifikują się do objęcia dowolnym preferencyjnym traktowaniem taryfowym przewidzianym w odniesieniu do identycznych towarów w chwili przyjęcia zgłoszenia do dopuszczenia do obrotu.

Artykuł 75

Specyficzne cło przywozowe od produktów przetworzonych powstałych w ramach procedury uszlachetniania biernego lub produktów zamiennych

(art. 86 ust. 5 kodeksu)

Jeżeli specyficzne cło przywozowe ma być zastosowane w odniesieniu do produktów przetworzonych powstałych w ramach procedury uszlachetniania biernego lub produktów zamiennych, kwotę należności celnych przywozowych oblicza się na podstawie wartości celnej produktów przetworzonych w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego do dopuszczenia do obrotu, pomniejszonej o wartość statystyczną odpowiednich towarów czasowo wywożonych w chwili objęcia ich uszlachetnianiem biernym, pomnożonej przez kwotę należności celnych przywozowych stosowaną do produktów przetworzonych lub produktów zamiennych, podzielonej przez wartość celną produktów przetworzonych lub produktów zamiennych.

Artykuł 76

Odstępstwo od metody obliczania kwoty należności celnych przywozowych od produktów przetworzonych powstałych w ramach procedury uszlachetniania czynnego

(art. 86 ust. 3 i art. 86 ust. 4 kodeksu)

Artykuł 86 ust. 3 kodeksu stosuje się bez konieczności składania wniosku przez zgłaszającego, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

▼M3

▼B

Podsekcja 2

Termin ustalenia miejsca powstania długu celnego

Artykuł 77

Termin ustalenia miejsca powstania długu celnego w ramach tranzytu unijnego

(art. 87 ust. 2 kodeksu)

W odniesieniu do towarów objętych procedurą tranzytu unijnego terminem, o którym mowa w art. 87 ust. 2 kodeksu, jest jeden z następujących terminów:

Artykuł 78

Termin ustalenia miejsca powstania długu celnego w ramach tranzytu zgodnie z konwencją TIR

(art. 87 ust. 2 kodeksu)

W odniesieniu do towarów objętych tranzytem zgodnie z Konwencją celną dotyczącą międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR z późniejszymi zmianami („konwencja TIR”) termin, o którym mowa w art. 87 ust. 2 kodeksu, wynosi siedem miesięcy od ostatniego dnia, w którym towary powinny zostać przedstawione w urzędzie celnym przeznaczenia lub wyprowadzenia.

Artykuł 79

Termin ustalenia miejsca powstania długu celnego w ramach tranzytu zgodnie z konwencją ATA lub konwencją stambulską

(art. 87 ust. 2 kodeksu)

W odniesieniu do towarów objętych tranzytem zgodnie z Konwencją celną w sprawie karnetu ATA dla odprawy warunkowej towarów sporządzoną w Brukseli dnia 6 grudnia 1961 r. z późniejszymi zmianami („konwencja ATA”) lub z Konwencją dotyczącą odprawy czasowej z późniejszymi zmianami („konwencja stambulska”) termin, o którym mowa w art. 87 ust. 2 kodeksu, wynosi siedem miesięcy od dnia, w którym towary powinny zostać przedstawione w urzędzie celnym przeznaczenia.

Artykuł 80

Termin ustalenia miejsca powstania długu celnego w przypadkach innych niż tranzyt

(art. 87 ust. 2 kodeksu)

W odniesieniu do towarów objętych procedurą specjalną inną niż tranzyt lub towarów objętych czasowym składowaniem termin, o którym mowa w art. 87 ust. 2 kodeksu, wynosi siedem miesięcy od upływu któregokolwiek z następujących terminów:

ROZDZIAŁ 2

Zabezpieczenie potencjalnego lub istniejącego długu celnego

Sekcja 1

Przepisy ogólne

Artykuł 81

Przypadki, w których zabezpieczenie nie jest wymagane w odniesieniu do towarów objętych procedurą odprawy czasowej

(art. 89 ust. 8 lit. c) kodeksu).

Objęcie towarów procedurą odprawy czasowej nie jest uzależnione od złożenia zabezpieczenia w następujących przypadkach:

Artykuł 82

Zabezpieczenie w formie zobowiązania gwaranta

(art. 94, art. 22 ust. 4 i art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

1.  Jeżeli zabezpieczenie jest składane w formie zobowiązania gwaranta i może być wykorzystywane w więcej niż jednym państwie członkowskim, gwarant wskazuje adres do doręczeń lub wyznacza pełnomocnika w każdym państwie członkowskim, w którym zabezpieczenie może zostać wykorzystane.

▼C2

2.  Cofnięcie uznania gwaranta lub zobowiązania gwaranta staje się skuteczne szesnastego dnia następującego po dniu, w którym decyzja o cofnięciu została dostarczona do gwaranta lub uznana za dostarczoną do gwaranta.

▼B

3.  Odwołanie zobowiązania przez gwaranta staje się skuteczne szesnastego dnia następującego po dniu, w którym odwołanie zostało zgłoszone przez gwaranta do urzędu celnego, w którym złożono zabezpieczanie.

4.  Jeżeli zabezpieczenie obejmujące pojedynczą operację (zabezpieczenie pojedyncze) jest składane w formie karnetów, może zostać złożone za pomocą środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

▼M3

5.  Wspólne wymogi dotyczące danych dla zobowiązania gwaranta dotyczącego przedstawienia zabezpieczenia pojedynczego, zabezpieczenia pojedynczego w formie karnetów lub zabezpieczenia generalnego określono odpowiednio w załącznikach 32-01, 32-02 oraz 32-03.

▼B

Artykuł 83

Formy zabezpieczenia inne niż depozyt w gotówce lub zobowiązanie złożone przez gwaranta

(art. 92 ust. 1 lit. c) kodeksu).

1.  Formy zabezpieczenia inne niż depozyt w gotówce lub zobowiązanie złożone przez gwaranta są następujące:

2.  Form zabezpieczenia, o których mowa w ust. 1, nie przyjmuje się w odniesieniu do objęcia towarów procedurą tranzytu unijnego.

▼M3

3.  Organy celne przyjmują formy zabezpieczenia, o których mowa w ust. 1, o ile te formy zabezpieczenia przyjmuje się na mocy prawa krajowego.

▼B

Sekcja 2

Zabezpieczenie generalne i zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia

Artykuł 84

Obniżenie wysokości zabezpieczenia generalnego i zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia

(art. 95 ust. 2 kodeksu)

1.  Pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia generalnego w wysokości obniżonej do 50 % kwoty referencyjnej udziela się pod warunkiem że wnioskodawca dowiedzie, iż spełnia poniższe warunki:

▼M4 —————

▼B

2.  Pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia generalnego w wysokości obniżonej do 30 % kwoty referencyjnej udziela się pod warunkiem że wnioskodawca dowiedzie, iż spełnia poniższe warunki:

▼M4 —————

▼B

3.  Zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia przyznaje się pod warunkiem że wnioskodawca dowiedzie, iż spełnia poniższe warunki:

▼M4 —————

▼M4

3a.  Przy sprawdzaniu, czy wnioskodawca posiada odpowiednią sytuację finansową do celów przyznania pozwolenia na korzystanie z zabezpieczenia generalnego w obniżonej wysokości lub zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia, zgodnie z wymogami ust. 1 lit. e), ust. 2 lit. f) i ust. 3 lit. k), organy celne biorą pod uwagę zdolność wnioskodawcy do wywiązania się ze spoczywających na nim zobowiązań związanych z zapłatą jego długu celnego i innych opłat, które mogą powstać, nieobjętych zabezpieczeniem.

W uzasadnionych przypadkach organy celne mogą uwzględniać ryzyko powstania odnośnego długu celnego i innych opłat w odniesieniu do rodzaju i skali działalności wnioskodawcy oraz rodzaj towarów, dla których wymagane jest zabezpieczenie.

3b.  Jeśli warunek dotyczący posiadania odpowiedniej sytuacji finansowej został już oceniony w ramach oceny stosowania kryterium, o którym mowa w art. 39 lit. c) kodeksu, organy celne sprawdzają jedynie, czy sytuacja finansowa wnioskodawcy uzasadnia przyznanie mu pozwolenia na korzystanie z zabezpieczenia generalnego w obniżonej wysokości lub zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia.

▼M4

4.  Jeśli wnioskodawca prowadzi działalność krócej niż trzy lata, zgodność z warunkami określonymi w ust. 1 lit. d) i e), w ust. 2 lit. e) i f) i w ust. 3 lit. j) i k) sprawdza się na podstawie dostępnej ewidencji i dostępnych informacji.

▼B

Sekcja 3

Przepisy dotyczące procedury tranzytu unijnego i procedury przewidzianej konwencją stambulską i konwencją ATA

Artykuł 85

Zwolnienie gwaranta ze zobowiązań w ramach procedury tranzytu unijnego

(art. 6 ust. 2, art. 6 ust. 3 lit. a) i art. 98 kodeksu)

1.  Jeżeli procedura tranzytu unijnego nie została zamknięta, organy celne państwa członkowskiego wyjścia, w terminie dziewięciu miesięcy, licząc od dnia, w którym towary miały zostać przedstawione w urzędzie celnym przeznaczenia, powiadamiają gwaranta, że procedura nie została zamknięta.

2.  Jeżeli procedura tranzytu unijnego nie została zamknięta, organy celne, ustalone zgodnie z art. 87 kodeksu, w terminie trzech lat, od dnia przyjęcia zgłoszenia tranzytowego, powiadamiają gwaranta, że jest lub może być zobowiązany do zapłacenia długu, za który odpowiada w odniesieniu do przedmiotowej procedury tranzytu unijnego.

3.  Gwarant zostaje zwolniony ze swoich zobowiązań, jeżeli któregokolwiek z powiadomień, o których mowa w ust. 1 i 2, nie dokonano w stosunku do niego przed upływem określonych terminów.

4.  Jeżeli dokonano któregokolwiek z tych powiadomień, gwarant jest powiadamiany o odzyskaniu długu celnego lub zamknięciu procedury.

5.  Wspólne wymogi dotyczące danych dla powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, są określone w załączniku 32-04.

Wspólne wymogi dotyczące danych dla powiadomienia, o którym mowa w ust. 2, są określone w załączniku 32-05.

6.  Zgodnie z art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu powiadomienia, o których mowa w ust. 1 i 2, można przesyłać z wykorzystaniem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

Artykuł 86

Zgłoszenie stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę za towary objęte karnetem ATA i powiadomienie stowarzyszenia poręczającego o niezwolnieniu karnetów CPD zgodnie z procedurą przewidzianą w konwencji ATA lub konwencji stambulskiej

(art. 6 ust. 2, art. 6 ust. 3 lit. a) i art. 98 kodeksu)

1.  W przypadku niewywiązania się z jednego z zobowiązań wynikających z karnetu ATA lub karnetu CPD organy celne dokonują uregulowania zobowiązań z dokumentów odprawy czasowej (odpowiednio „zgłoszenie stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę” lub „powiadomienie o niezwolnieniu”) zgodnie z art. 9, 10 i 11 załącznika A do konwencji stambulskiej lub, w stosownych przypadkach, zgodnie z art. 7, 8 i 9 konwencji ATA.

2.  Kwotę należności celnych przywozowych i podatków wynikających ze zgłoszenia stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę oblicza się przy pomocy wzoru formularza naliczania należności.

3.  Wspólne wymogi dotyczące danych dla zgłoszenia stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę, o którym mowa w ust. 1, są określone w załączniku 33-01.

4.  Wspólne wymogi dotyczące danych dla powiadomienia o niezwolnieniu karnetów CPD, o którym mowa w ust. 1, są określone w załączniku 33-02.

5.  Zgodnie z art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu zgłoszenie stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę i powiadomienie o niezwolnieniu karnetów CPD można przesłać do właściwego stowarzyszenia poręczającego z wykorzystaniem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

ROZDZIAŁ 3

Odzyskanie i zapłata należności celnych oraz zwrot i umorzenie kwoty należności celnych przywozowych i wywozowych

Sekcja 1

Określanie kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, powiadamianie o długu celnym oraz księgowanie

Podsekcja 1

Powiadomienie o długu celnym i zgłoszenie stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę

Artykuł 87

Sposoby powiadamiania o długu celnym

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Powiadomienia o długu celnym zgodnie z art. 102 kodeksu można dokonywać z wykorzystaniem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

Artykuł 88

Zwolnienie z obowiązku powiadomienia o długu celnym

(art. 102 ust. 1 lit. d) kodeksu)

1.  Organy celne mogą odstąpić od powiadomienia o długu celnym powstałym w wyniku niespełnienia warunków lub obowiązków, o których mowa w art. 79 lub 82 kodeksu, jeżeli kwota należności celnych przywozowych lub wywozowych jest niższa niż 10 EUR.

2.  Jeżeli pierwotnie powiadomiono o długu celnym ze wskazaniem kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych niższej od należnej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, organy celne mogą odstąpić od powiadomienia o długu celnym równym różnicy między tymi kwotami, pod warunkiem że jest ona niższa niż 10 EUR.

3.  Ograniczenie do 10 EUR, o którym mowa w ust. 1 i 2, ma zastosowanie do każdego podstępowania w sprawie odzyskania.

Sekcja 2

Zapłata kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych

Artykuł 89

Zawieszenie biegu terminu zapłaty w przypadku wniosku o umorzenie

(art. 108 ust. 3 lit. a) kodeksu)

1.  Organy celne zawieszają bieg terminu zapłaty kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadającej długowi celnemu do czasu podjęcia decyzji w sprawie wniosku o umorzenie, pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:

2.  Jeżeli towary będące przedmiotem wniosku o umorzenie nie znajdują się, w chwili składania wniosku, już pod dozorem celnym, wymagane jest złożenie zabezpieczenia.

3.  W drodze odstępstwa od ust. 2 organy celne nie wymagają zabezpieczenia, jeżeli zostanie stwierdzone, że złożenie zabezpieczenia mogłoby spowodować poważne gospodarcze lub społeczne trudności dłużnika.

Artykuł 90

Zawieszenie biegu terminu zapłaty w przypadku towarów, które mają stać się przedmiotem przepadku, zniszczenia lub zrzeczenia się na rzecz skarbu państwa

(art. 108 ust. 3 lit. b) kodeksu)

Jeżeli towary pozostają pod dozorem celnym i mają stać się przedmiotem przepadku, zniszczenia lub zrzeczenia się na rzecz skarbu państwa, a organy celne uznają, że warunki przepadku, zniszczenia lub zrzeczenia się są prawdopodobnie spełnione, organy celne zawieszają bieg terminu zapłaty kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadającej długowi celnemu do czasu podjęcia ostatecznej decyzji w sprawie przepadku, zniszczenia lub zrzeczenia się.

Artykuł 91

Zawieszenie biegu terminu zapłaty w przypadku długów celnych powstałych w wyniku niespełnienia warunków lub obowiązków

(art. 108 ust. 3 lit. c) kodeksu)

1.  Organy celne zawieszają bieg terminu zapłaty kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadającej długowi celnemu przez osobę, o której mowa w art. 79 ust. 3 lit. a) kodeksu, w przypadku gdy dług celny powstał w wyniku niespełnienia warunków lub obowiązków, o których mowa w art. 79 kodeksu, jeżeli spełnione są następujące warunki:

2.  Zawieszenie jest uzależnione od złożenia przez osobę, której jest ono przyznawane, zabezpieczenia w kwocie przedmiotowych należności celnych przywozowych lub wywozowych, z wyjątkiem którejkolwiek z następujących sytuacji:

3.  Okres zawieszenia jest ograniczony do jednego roku. Okres ten może zostać jednakże przedłużony przez organy celne w uzasadnionych przypadkach.

Sekcja 3

Zwrot i umorzenie

Podsekcja 1

Przepisy ogólne i procedura

Artykuł 92

Wniosek o zwrot lub umorzenie

(art. 6 ust. 3 lit. a), art. 22 ust. 1 i art. 103 kodeksu)

1.  W drodze odstępstwa od art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu wniosek o zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych lub wywozowych, o których mowa w art. 116 kodeksu, składa się do właściwych organów celnych państwa członkowskiego, w którym powiadomiono o długu celnym.

2.  Wniosek, o którym mowa w ust. 1, można składać z wykorzystaniem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, zgodnie z przepisami obowiązującymi w danym państwie członkowskim.

Artykuł 93

Informacje uzupełniające, w przypadku gdy towary znajdują się w innym państwie członkowskim

(art. 6 ust. 2 i art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Wspólne wymogi dotyczące danych dla wniosku o informacje uzupełniające, w przypadku gdy towary znajdują się w innym państwie członkowskim, są określone w załączniku 33-06.

Wniosek o informacje uzupełniające, o którym mowa w akapicie pierwszym, można składać z wykorzystaniem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

Artykuł 94

Sposoby powiadamiania o decyzji w sprawie zwrotu lub umorzenia

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

O decyzji w sprawie zwrotu lub umorzenia należności celnych przywozowych lub wywozowych można powiadamiać zainteresowaną osobę z wykorzystaniem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

Artykuł 95

Wspólne wymogi dotyczące danych związane z formalnościami, w przypadku gdy towary znajdują się w innym państwie członkowskim

(art. 6 ust. 2 kodeksu)

Wspólne wymogi dotyczące danych dla odpowiedzi na wniosek o informacje dotyczące dopełnienia formalności, w przypadku gdy wniosek o zwrot lub umorzenie dotyczy towarów, które znajdują się w państwie członkowskim innym niż to, w którym powiadomiono o długu celnym, są określone w załączniku 33-07.

Artykuł 96

Sposoby wysyłania informacji na temat dopełnienia formalności, w przypadku gdy towary znajdują się w innym państwie członkowskim

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Wniosek, o którym mowa w art. 95, można składać z wykorzystaniem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

▼M3

Artykuł 97

Przedłużenie terminu na podjęcie decyzji w sprawie zwrotu lub umorzenia

(art. 22 ust. 3 kodeksu)

1.  Jeżeli zastosowanie ma art. 116 ust. 3 akapit pierwszy kodeksu lub art. 116 ust. 3 akapit drugi lit. b) kodeksu, bieg terminu na podjęcie decyzji w sprawie zwrotu lub umorzenia zostaje zawieszony do czasu, kiedy dane państwo członkowskie otrzyma powiadomienie o decyzji Komisji lub powiadomienie przez Komisję o zwrocie akt sprawy z przyczyn, o których mowa w art. 98 ust. 6 niniejszego rozporządzenia.

2.  Jeżeli zastosowanie ma art. 116 ust. 3 akapit drugi lit. b) kodeksu, bieg terminu na podjęcie decyzji w sprawie zwrotu lub umorzenia zostaje zawieszony do czasu, kiedy dane państwo członkowskie otrzyma powiadomienie o decyzji Komisji w sprawie przypadku dotyczącego kwestii porównywalnych pod względem faktycznym i prawnym.

3.  Jeżeli wpływ na decyzję w sprawie zwrotu lub umorzenia może mieć wynik jednej z następujących procedur administracyjnych lub postępowania sądowego, termin podjęcia decyzji w sprawie zwrotu lub umorzenia może zostać przedłużony, za zgodą wnioskodawcy, w sposób następujący:

▼B

Podsekcja 2

Decyzje podejmowane przez Komisję

Artykuł 98

Przekazanie Komisji akt sprawy w celu podjęcia decyzji

(art. 116 ust. 3 kodeksu)

1.  Przed przekazaniem akt sprawy Komisji państwo członkowskie powiadamia zainteresowaną osobę o zamiarze takiego przekazania i daje jej 30 dni na podpisanie oświadczenia, w którym potwierdza, że zapoznała się z tymi aktami i oświadcza, że nie ma nic do dodania, lub wymienia wszystkie informacje dodatkowe, które jej zdaniem należy uwzględnić. Jeżeli zainteresowana osoba nie przedstawi takiego oświadczenia w ciągu tych 30 dni, uważa się, że zapoznała się ona z aktami i nie ma nic do dodania.

2.  Jeżeli państwo członkowskie przekazuje Komisji akta sprawy, by ta podjęła decyzję, w przypadkach, o których mowa w art. 116 ust. 3 kodeksu, akta te muszą zawierać co najmniej następujące informacje:

3.  Komisja potwierdza odbiór akt sprawy danemu państwu członkowskiemu niezwłocznie po ich otrzymaniu.

4.  Komisja udostępnia wszystkim państwom członkowskim kopię streszczenia sprawy, o której mowa w ust. 2 lit. a), w terminie 15 dni od daty otrzymania akt sprawy.

5.  Jeżeli informacje przekazane przez państwo członkowskie nie są wystarczające, aby Komisja mogła podjąć decyzję, Komisja może zażądać od państwa członkowskiego informacji uzupełniających.

6.  Komisja zwraca akta sprawy państwu członkowskiemu, a sprawę uważa się za nigdy nieprzedłożoną Komisji w każdym z następujących przypadków:

Artykuł 99

Prawo zainteresowanej osoby do złożenia wyjaśnień

(art. 116 ust. 3 kodeksu)

1.  Jeżeli Komisja zamierza podjąć niekorzystną decyzję w przypadkach, o których mowa w art. 116 ust. 3 kodeksu, powiadamia zainteresowaną osobę o swoich zastrzeżeniach na piśmie wraz z odniesieniem do wszelkich dokumentów i informacji, na których opiera te zastrzeżenia. Komisja informuje zainteresowaną osobę o jej prawie dostępu do akt sprawy.

2.  Komisja informuje dane państwo członkowskie o swoim zamiarze i wysłaniu powiadomienia, o którym mowa w ust. 1.

3.  Zainteresowana osoba ma możliwość wyrażenia wobec Komisji swojego stanowiska na piśmie w terminie 30 dni od dnia otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ust. 1.

Artykuł 100

Terminy

(art. 116 ust. 3 kodeksu)

1.  Komisja podejmuje decyzję o tym, czy zwrot lub umorzenie są uzasadnione, w ciągu dziewięciu miesięcy od daty otrzymania akt, o których mowa w art. 98 ust. 1.

2.  Jeżeli Komisja uznaje za konieczne zwrócić się do państwa członkowskiego o informacje uzupełniające zgodnie z art. 98 ust. 5, termin, o którym mowa w ust. 1, przedłuża się o okres równy okresowi, jaki upłynął od dnia wysłania przez Komisję wniosku o informacje uzupełniające do dnia otrzymania tych informacji. Komisja powiadamia zainteresowaną osobę o tym przedłużeniu.

3.  Jeżeli Komisja prowadzi dochodzenie w celu podjęcia decyzji, termin, o którym mowa w ust. 1, przedłuża się o okres niezbędny do zakończenia dochodzenia. Przedłużenie terminu nie może przekroczyć dziewięciu miesięcy. Komisja powiadamia państwo członkowskie i zainteresowaną osobę o datach wszczęcia i zakończenia dochodzenia.

4.  Jeżeli Komisja zamierza podjąć niekorzystną decyzję, o której mowa w art. 99 ust. 1, termin określony w ust. 1 przedłuża się o 30 dni.

Artykuł 101

Powiadomienie o decyzji

(art. 116 ust. 3 kodeksu)

1.  Komisja powiadamia zainteresowane państwo członkowskie o swojej decyzji w możliwie najkrótszym terminie, a w każdym razie najpóźniej w ciągu 30 dni od upływu terminu określonego w art. 100 ust. 1.

2.  Organ celny właściwy do podjęcia decyzji wydaje decyzję na podstawie decyzji Komisji, o której został powiadomiony zgodnie z ust. 1.

Państwo członkowskie, do którego należy organ celny właściwy do podjęcia decyzji, powiadamia odpowiednio Komisję, przesyłając jej kopię tej decyzji.

3.  Jeżeli decyzja w przypadkach, o których mowa w art. 116 ust. 3, jest dla zainteresowanej osoby korzystna, Komisja może określić warunki, na których organy celne mają dokonać zwrotu lub umorzenia należności w przypadkach, w których występują kwestie porównywalne pod względem faktycznym i prawnym.

Artykuł 102

Skutki niepodjęcia decyzji lub niepowiadomienia o decyzji

(art. 116 ust. 3 kodeksu)

Jeżeli Komisja nie podejmie decyzji w terminie określonym w art. 100 lub nie powiadomi danego państwa członkowskiego o decyzji w terminie przewidzianym w art. 101 ust. 1, organ celny właściwy do podjęcia decyzji podejmuje decyzję korzystną dla zainteresowanej osoby.

ROZDZIAŁ 4

Wygaśnięcie długu celnego

Artykuł 103

Uchybienia niemające istotnego wpływu na prawidłowy przebieg procedury celnej

(art. 124 ust. 1 lit. h) oraz i) kodeksu)

Za uchybienia niemające istotnego wpływu na prawidłowy przebieg procedury celnej uznaje się następujące sytuacje:

TYTUŁ IV

TOWARY WPROWADZANE NA OBSZAR CELNY UNII

ROZDZIAŁ 1

Przywozowa deklaracja skrócona

Artykuł 104

Zwolnienie z obowiązku złożenia przywozowej deklaracji skróconej

(art. 127 ust. 2 lit. b) kodeksu)

1.  Obowiązek złożenia przywozowej deklaracji skróconej uchyla się w odniesieniu do następujących towarów:

2.  Do dnia 31 grudnia 2020 r. obowiązek składania przywozowej deklaracji skróconej uchyla się w odniesieniu do towarów w przesyłkach pocztowych, których masa nie przekracza 250 gramów.

Nie stosuje się kar w przypadku towarów w przesyłkach pocztowych o masie przekraczającej 250 gramów, które wprowadza się na obszar celny Unii, ale które nie są objęte przywozową deklaracją skróconą. Analizę ryzyka przeprowadza się po przedstawieniu towarów oraz na podstawie deklaracji do czasowego składowania, jeśli jest ona dostępna, lub zgłoszenia celnego obejmującego te towary.

Do dnia 31 grudnia 2020 r. Komisja dokona przeglądu sytuacji towarów w przesyłkach pocztowych zgodnie z niniejszym ustępem w celu wniesienia odpowiednich poprawek, które mogą okazać się konieczne, biorąc pod uwagę wykorzystanie przez operatorów pocztowych środków elektronicznych do przemieszczania towarów.

▼M1

3.  Do dat aktualizacji systemu kontroli importu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, nie stosuje się ust. 2 niniejszego artykułu i uchyla się obowiązek złożenia przywozowej deklaracji skróconej w odniesieniu do towarów w ramach przesyłek pocztowych.

▼C6

4.  Do daty aktualizacji systemu kontroli importu, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, składanie przywozowej deklaracji skróconej zostaje zawieszone w odniesieniu do towarów w przesyłce, których wartość rzeczywista nie przekracza 22 EUR, pod warunkiem że organy celne zgodzą się, również za zgodą przedsiębiorcy, na przeprowadzenie analizy ryzyka z wykorzystaniem informacji zawartych w systemie stosowanym przez przedsiębiorcę lub dostarczonych przez ten system.

▼B

Artykuł 105

Terminy złożenia przywozowej deklaracji skróconej w przypadku transportu morskiego

(art. 127 ust. 3 i 7 kodeksu)

Jeżeli towary wprowadza się na obszar celny Unii drogą morską, przywozową deklarację skróconą składa się w następujących terminach:

Artykuł 106

Terminy złożenia przywozowej deklaracji skróconej w przypadku transportu lotniczego

(art. 127 ust. 3 i 7 kodeksu)

1.  Jeżeli towary wprowadza się na obszar celny Unii drogą powietrzną, przywozową deklarację skróconą składa się możliwie jak najwcześniej.

Minimalny zestaw danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej składa się najpóźniej przed załadowaniem towarów na statek powietrzny, na którym mają zostać wprowadzone na obszar celny Unii.

2.  Jeżeli w terminie, o którym mowa w ust. 1 akapit drugi, złożono jedynie minimalny zestaw danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej, pozostałe dane dostarcza się w następujących terminach:

▼M1

3.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2 niniejszego artykułu do daty aktualizacji systemu kontroli importu, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, przywozową deklarację skróconą składa się w następujących terminach:

▼B

Artykuł 107

Terminy złożenia przywozowej deklaracji skróconej w przypadku transportu kolejowego

(art. 127 ust. 3 i 7 kodeksu)

Jeżeli towary wprowadza się na obszar celny Unii koleją, przywozową deklarację skróconą składa się w następujących terminach:

Artykuł 108

Terminy złożenia przywozowej deklaracji skróconej w przypadku transportu drogowego

(art. 127 ust. 3 i 7 kodeksu)

Jeżeli towary wprowadza się na obszar celny Unii w ramach transportu drogowego, przywozową deklarację skróconą składa się najpóźniej godzinę przed przybyciem towarów na miejsce, dla którego dany urząd celny pierwszego wprowadzenia jest właściwy.

Artykuł 109

Terminy złożenia przywozowej deklaracji skróconej w przypadku transportu wodnego śródlądowego

(art. 127 ust. 3 i 7 kodeksu)

Jeżeli towary wprowadza się na obszar celny Unii śródlądową drogą wodną, przywozową deklarację skróconą składa się najpóźniej dwie godziny przed przybyciem towarów na miejsce, dla którego dany urząd celny pierwszego wprowadzenia jest właściwy.

Artykuł 110

Terminy złożenia przywozowej deklaracji skróconej w przypadku transportu kombinowanego

(art. 127 ust. 3 i 7 kodeksu)

Jeżeli towary wprowadza się na obszar celny Unii za pomocą środka transportu, który sam jest transportowany aktywnym środkiem transportu, terminem złożenia przywozowej deklaracji skróconej jest termin mający zastosowanie do aktywnego środka transportu.

Artykuł 111

Terminy złożenia przywozowej deklaracji skróconej w przypadku siły wyższej

(art. 127 ust. 3 i 7 kodeksu)

Terminy, o których mowa w art. 105–109, nie mają zastosowania w przypadku działania siły wyższej.

Artykuł 112

Dostarczanie danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej przez inne osoby w określonych przypadkach w odniesieniu do transportu morskiego lub transportu wodnego śródlądowego

(art. 127 ust. 6 kodeksu)

1.  Jeżeli, w przypadku transportu morskiego lub wodnego śródlądowego, w odniesieniu do tych samych towarów co najmniej jedna osoba inna niż przewoźnik zawarła co najmniej jedną dodatkową umowę przewozu objętą co najmniej jednym konosamentem, a osoba wystawiająca konosament nie udostępniła danych wymaganych do sporządzenia przywozowej deklaracji skróconej swojemu partnerowi umowy, który wystawia konosament jej lub jej partnerowi umowy, z którym zawarła umowę o wspólnym załadunku towarów, osoba, która nie udostępniła wymaganych danych, przekazuje te dane urzędowi celnemu pierwszego wprowadzenia zgodnie z art. 127 ust. 6 kodeksu.

Jeżeli odbiorca wskazany w konosamencie, dla którego nie ma konosamentów stanowiących jego podstawę, nie udostępnia danych wymaganych do sporządzenia przywozowej deklaracji skróconej osobie wystawiającej ten konosament, przekazuje te dane urzędowi celnemu pierwszego wprowadzenia.

2.  Każda osoba dostarczająca dane, o których mowa w art. 127 ust. 5 kodeksu, jest odpowiedzialna za dane, które dostarczyła zgodnie z art. 15 ust. 2 lit. a) i b) kodeksu.

▼M1

3.  Do dat aktualizacji systemu kontroli importu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, nie stosuje się ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.

▼B

Artykuł 113

Dostarczanie danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej przez inne osoby w określonych przypadkach w odniesieniu do transportu lotniczego

(art. 127 ust. 6 kodeksu)

1.  Jeżeli, w przypadku transportu lotniczego, w odniesieniu do tych samych towarów co najmniej jedna osoba inna niż przewoźnik zawarła co najmniej jedną dodatkową umowę przewozu objętą co najmniej jednym lotniczym listem przewozowym, a osoba wystawiająca lotniczy list przewozowy nie udostępniła danych wymaganych do sporządzenia przywozowej deklaracji skróconej swojemu partnerowi umowy, który wystawia lotniczy list przewozowy jej lub jej partnerowi umowy, z którym zawarła umowę o wspólnym załadunku towarów, osoba, która nie udostępniła wymaganych danych, przekazuje te dane urzędowi celnemu pierwszego wprowadzenia zgodnie z art. 127 ust. 6 kodeksu.

2.  Jeżeli, w przypadku transportu lotniczego, towary przemieszcza się zgodnie z przepisami zawartymi w aktach Światowego Związku Pocztowego, a operator pocztowy nie udostępnia przewoźnikowi danych wymaganych do sporządzenia przywozowej deklaracji skróconej, operator pocztowy przekazuje te dane urzędowi celnemu pierwszego wprowadzenia zgodnie z art. 127 ust. 6 kodeksu.

3.  Każda osoba dostarczająca dane, o których mowa w art. 127 ust. 5 kodeksu, jest odpowiedzialna za dane, które dostarczyła zgodnie z art. 15 ust. 2 lit. a) i b) kodeksu.

▼M1

4.  Do dat aktualizacji systemu kontroli importu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, nie stosuje się ust. 1 do 3 niniejszego artykułu.

▼B

ROZDZIAŁ 2

Przybycie towarów

▼M3

Artykuł 114

Wymiana towarów ze specjalnymi obszarami podatkowymi

(art. 1 ust. 3 kodeksu)

1.  Państwa członkowskie stosują art. 115–118 niniejszego rozporządzenia oraz art. 133–152 kodeksu do towarów unijnych, które są wyprowadzane ze specjalnego obszaru podatkowego do innej części obszaru celnego Unii lub wprowadzane na specjalny obszar podatkowy z innej części obszaru celnego Unii, która to część nie stanowi specjalnego obszaru podatkowego i nie znajduje się w tym samym państwie członkowskim.

2.  Jeżeli towary unijne są wysyłane ze specjalnego obszaru podatkowego do innej części obszaru celnego Unii, która to część nie stanowi specjalnego obszaru podatkowego, ale znajduje się w tym samym państwie członkowskim, towary przedstawia się organom celnym niezwłocznie po ich przybyciu do tej innej części obszaru celnego Unii. Za zgodą organu celnego danego państwa członkowskiego towary można jednak przedstawić w wyznaczonym urzędzie celnym lub innym miejscu wyznaczonym lub zatwierdzonym przez ten organ celny, zanim opuszczą one specjalny obszar podatkowy.

Towary przedstawia organom celnym osoba, która wprowadza towary do innej części obszaru celnego Unii, lub osoba, w której imieniu lub na której rzecz towary są wprowadzane do tej innej części obszaru celnego Unii.

3.  Jeżeli towary unijne są wysyłane z części obszaru celnego Unii, która to część nie stanowi specjalnego obszaru podatkowego, do specjalnego obszaru podatkowego w tym samym państwie członkowskim, towary przedstawia się organom celnym niezwłocznie po ich przybyciu do specjalnego obszaru podatkowego. Za zgodą organu celnego danego państwa członkowskiego towary można jednak przedstawić w wyznaczonym urzędzie celnym lub innym miejscu wyznaczonym lub zatwierdzonym przez ten organ celny, zanim opuszczą one miejsce wysyłki.

Towary przedstawia osoba, która wprowadza towary do specjalnego obszaru podatkowego, lub osoba, w której imieniu lub na której rzecz towary są wprowadzane do specjalnego obszaru podatkowego.

4.  Towary unijne, o których mowa w ust. 2 i 3, podlegają przepisom celnym wyłącznie zgodnie z art. 134 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 115

Zatwierdzenie miejsca do przedstawienia towarów organom celnym i czasowego składowania

(art. 139 ust. 1 i art. 147 ust. 1 kodeksu)

1.  Miejsce inne niż właściwy urząd celny może zostać zatwierdzone do celów przedstawienia towarów, jeżeli spełniono następujące warunki:

Jeżeli miejsce posiada już pozwolenie na prowadzenie magazynu czasowego składowania, zatwierdzenie nie jest wymagane.

2.  Miejsce inne niż magazyn czasowego składowania może zostać zatwierdzone do celów czasowego składowania towarów, jeżeli spełniono następujące warunki:

▼B

Artykuł 116

Ewidencja

(art. 148 ust. 4 kodeksu)

1.  Ewidencja, o której mowa w art. 148 ust. 4 kodeksu, zawiera następujące informacje i dane:

▼C2

▼B

Jeżeli ewidencja nie jest częścią głównych ksiąg rachunkowych na potrzeby celne, powinna odnosić się do głównych ksiąg rachunkowych na potrzeby celne.

2.  Organy celne mogą uchylić wymóg dostarczenia niektórych informacji określonych w ust. 1, jeśli nie wpływa to niekorzystnie na dozór celny i kontrole towarów. Jednakże możliwość takiego uchylenia nie ma zastosowania w przypadku przemieszczania towarów między magazynami czasowego składowania.

Artykuł 117

Sprzedaż detaliczna

(art. 148 ust. 1 kodeksu)

Pozwoleń na prowadzenie magazynów czasowego składowania, o których mowa w art. 148 kodeksu, udziela się na następujących warunkach:

Artykuł 118

Inne przypadki przemieszczania towarów czasowo składowanych

(art. 148 ust. 5 lit. c) kodeksu)

Zgodnie z art. 148 ust. 5 lit. c) kodeksu organy celne mogą zezwolić na przemieszczanie towarów czasowo składowanych między różnymi magazynami czasowego składowania objętymi różnymi pozwoleniami na prowadzenie magazynów czasowego składowania – pod warunkiem że posiadaczami pozwoleń są AEOC.

TYTUŁ V

PRZEPISY OGÓLNE DOTYCZĄCE STATUSU CELNEGO, OBJĘCIA TOWARÓW PROCEDURĄ CELNĄ, WERYFIKACJI, ZWOLNIENIA I DYSPONOWANIA TOWARAMI

ROZDZIAŁ 1

Status celny towarów

Sekcja 1

Przepisy ogólne

Artykuł 119

Domniemanie statusu celnego

(art. 153 ust. 1 i art. 155 ust. 2 kodeksu)

1.  Domniemanie posiadania unijnego statusu celnego towarów nie ma zastosowania do następujących towarów:

2.  Towary unijne, które nie są objęte procedurą celną, mogą być przemieszczane bez zmiany ich statusu celnego z jednego miejsca do drugiego na obszarze celnym Unii i czasowo przemieszczane poza ten obszar w następujących przypadkach:

3.  Towary unijne, które nie są objęte procedurą celną, mogą być przemieszczane z jednego miejsca do drugiego na obszarze celnym Unii i czasowo przemieszczane poza ten obszar bez zmiany ich statusu celnego w następujących przypadkach, pod warunkiem że unijny status celny towarów jest potwierdzony:

Sekcja 2

Regularna linia żeglugowa na potrzeby celne

Artykuł 120

Pozwolenie na ustanowienie regularnej linii żeglugowej

(art. 155 ust. 2 kodeksu)

1.  Właściwy do wydania decyzji organ celny może udzielić przedsiębiorstwu żeglugowemu pozwolenia dla celów regularnej linii żeglugowej, umożliwiającego mu przemieszczanie towarów unijnych między miejscami na obszarze celnym Unii oraz do ich czasowego przemieszczania poza ten obszar, bez zmiany statusu celnego towarów unijnych.

2.  Pozwolenia udziela się wyłącznie w przypadku, gdy:

3.  Przedsiębiorstwa żeglugowe, które uzyskały pozwolenie zgodnie z niniejszym artykułem, zapewniają regularną linię żeglugową określoną w tym artykule.

Regularną linię żeglugową zapewnia się korzystając ze statków zarejestrowanych do tego celu zgodnie z art. 121.

Artykuł 121

Rejestracja statków i portów

(art. 22 ust. 4 i art. 155 ust. 2 kodeksu)

1.  Przedsiębiorstwo żeglugowe upoważnione do ustanowienia regularnej linii żeglugowej do celów art. 119 ust. 2 lit. b) dokonuje rejestracji statków, które zamierza wykorzystać, oraz portów, do których zamierza zawinąć do celów tej żeglugi, poprzez przekazanie organowi celnemu właściwemu do wydania decyzji następujących informacji:

2.  Rejestracja, o której mowa w ust. 1, staje się skuteczna pierwszego dnia roboczego następującego po dniu rejestracji przez organ celny właściwy do wydania decyzji.

3.  Przedsiębiorstwo żeglugowe upoważnione do ustanowienia regularnej linii żeglugowej do celów art.119 ust. 2 lit. b) powiadamia organ celny właściwy do wydania decyzji o wszelkich zmianach w informacjach określonych w ust. 1 lit. a), b) i c) oraz o dacie i godzinie, kiedy zmiana staje się skuteczna.

Artykuł 122

Nieprzewidziane okoliczności podczas transportu towarów regularną linią żeglugową

(art. 153 ust. 1 i art. 155 ust. 2 kodeksu)

Jeżeli statek zarejestrowany do obsługi regularnej linii żeglugowej do celów art. 119 ust. 2 lit. b) wskutek wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności dokonuje przeładunku towarów na morzu, zawija do portu poza obszarem celnym Unii, do portu niebędącego częścią regularnej linii żeglugowej lub do wolnego obszaru celnego w porcie unijnym lub dokonuje załadunku lub rozładunku towarów w tego rodzaju portach, status celny tych towarów nie ulega zmianie, chyba że zostały załadowane lub rozładowane w tych lokalizacjach.

Jeżeli organy celne mają powody, aby wątpić, że towary spełniają te warunki, należy potwierdzić status celny danych towarów.

▼M1

Artykuł 122a

System służący do przekazywania i wymiany informacji w odniesieniu do regularnych linii żeglugowych

(art. 155 ust. 2 kodeksu)

1.  Do daty wdrożenia systemu decyzji celnych w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, Komisja i organy celne państw członkowskich, stosując elektroniczny system służący do przekazywania i wymiany informacji w odniesieniu do regularnych linii żeglugowych, przechowują następujące informacje i mają do nich dostęp:

2.  Organy celne państwa członkowskiego, które otrzymały wniosek, informują o tym organy celne pozostałych państw członkowskich, których dotyczy regularna linia żeglugowa, poprzez elektroniczny system służący do przekazywania i wymiany informacji w odniesieniu do regularnych linii żeglugowych, o którym mowa w ust. 1.

3.  Jeżeli organy celne powiadomiły o odrzuceniu wniosku, informacja jest przekazywana w ramach elektronicznego systemu służącego do przekazywania i wymiany informacji w odniesieniu do regularnych linii żeglugowych, o którym mowa w ust. 1.

4.  Elektroniczny system służący do przekazywania i wymiany informacji w odniesieniu do regularnych linii żeglugowych, o którym mowa w ust. 1, wykorzystuje się w celu przechowywania pozwolenia oraz powiadamiania organów celnych państw członkowskich, których dotyczy regularna linia żeglugowa, że pozwolenie zostało wydane.

5.  W przypadku cofnięcia pozwolenia przez organy celne państwa członkowskiego, które otrzymały wniosek, lub cofnięcia pozwolenia na wniosek przedsiębiorstwa żeglugowego, organy celne informują o cofnięciu organy celne państw członkowskich, których dotyczy regularna linia żeglugowa, poprzez elektroniczny system służący do przekazywania i wymiany informacji w odniesieniu do regularnych linii żeglugowych, o którym mowa w ust. 1.

▼B

Sekcja 3

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów

Podsekcja 1

Przepisy ogólne

Artykuł 123

Okres ważności dokumentów T2L, T2LF lub manifestu celnego towarów

(art. 22 ust. 5 kodeksu)

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów w postaci dokumentów T2L, T2LF lub manifestu celnego towarów jest ważne przez 90 dni od dnia rejestracji lub – jeżeli zgodnie z art. 128 nie ma obowiązku rejestracji manifestu celnego towarów – od dnia jego wystawienia. Na wniosek zainteresowanej osoby oraz z uzasadnionych przyczyn urząd celny może wyznaczyć dłuższy termin ważności potwierdzenia.

Artykuł 124

Sposoby przekazywania MRN dokumentów T2L, T2LF lub manifestu celnego towarów

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

MRN dokumentów T2L, T2LF lub manifestu celnego towarów można przedstawić z wykorzystaniem jednego z następujących środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych:

▼M1

Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, nie stosuje się akapitu pierwszego niniejszego artykułu.

▼M3

Artykuł 124a

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów poprzez dokument „T2L” lub „T2LF”

(art. 6 ust. 2, art. 6 ust. 3 lit. a) i art. 153 ust. 2 kodeksu)

▼M1

Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, jeżeli wykorzystywany jest dokument „T2L” lub „T2LF” w formie papierowej, zastosowanie mają następujące przepisy:

▼C3

▼M1

Dokumenty te zwracane są osobie zainteresowanej.

▼B

Podsekcja 2

Potwierdzenia przedstawione z wykorzystaniem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych

Artykuł 125

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów w przypadku podróżnych innych niż przedsiębiorcy

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

▼C2

Podróżny inny niż przedsiębiorca może zwrócić się z wnioskiem w formie papierowej o dostarczenie potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów.

▼B

Artykuł 126

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów poprzez przedstawienie faktury lub dokumentu przewozowego

(art. 6 ust. 2 i art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

1.  Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów, których wartość nie przekracza 15 000  EUR, można przedstawić z wykorzystaniem jednego z następujących środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych:

2.  Na fakturze lub w dokumencie przewozowym, o których mowa w ust. 1, podaje się przynajmniej: pełną nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nadawcy lub zainteresowanej osoby, jeżeli nie ma nadawcy; właściwy urząd celny; liczbę, rodzaj, znaki towarowe i numery referencyjne opakowań, opis towarów, masę towarów brutto (w kg), wartość towarów oraz w razie potrzeby liczbę kontenerów.

Nadawca lub zainteresowana osoba, jeżeli nie ma nadawcy, określa unijny status celny towarów, zaznaczając odpowiednio kod „T2L” lub „T2LF” i składając podpis na fakturze lub w dokumencie przewozowym.

▼M1

3.  Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, w przypadku zatwierdzenia przez służbę celną zatwierdzenie to musi zawierać nazwę i pieczęć właściwego urzędu celnego, podpis funkcjonariusza tego urzędu, datę zatwierdzenia oraz albo numer ewidencyjny albo numer zgłoszenia do wysyłki, jeżeli takie zgłoszenie jest wymagane.

▼M3

Artykuł 126a

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów poprzez przedstawienie manifestu przedsiębiorstwa żeglugowego

(art. 6 ust. 2 i art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

▼M1

1.  Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, manifest przedsiębiorstwa żeglugowego zawiera przynajmniej następujące informacje:

Ponadto w manifeście muszą być podane dla każdej przesyłki:

2.  W przypadku zatwierdzenia przez organy celne manifest przedsiębiorstwa żeglugowego zawiera nazwę i pieczęć właściwego urzędu celnego, podpis funkcjonariusza tego urzędu oraz datę zatwierdzenia.

▼B

Artykuł 127

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów w postaci karnetów TIR lub ATA lub formularzy 302

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Jeżeli towary unijne przewozi się zgodnie z konwencją TIR, konwencją ATA,konwencją stambulską lub Umową między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącą statusu ich sił zbrojnych, podpisaną w Londynie w dniu 19 czerwca 1951 r., potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów można przedstawić z wykorzystaniem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

Podsekcja 3

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów wydane przez upoważnionego wystawcę

Artykuł 128

▼M1

Ułatwienie w zakresie wystawiania potwierdzenia przez upoważnionego wystawcę

▼B

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

▼C2

1.  Każda osoba mająca siedzibę na obszarze celnym Unii i spełniająca kryteria określone w art. 39 lit. a) i b) kodeksu może być upoważniona do wystawienia:

▼B

▼M1

2.  Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne każdego państwa członkowskiego mogą zezwolić każdej osobie, mającej siedzibę na obszarze celnym Unii, która ubiega się o pozwolenie w celu ustanowienia unijnego statusu celnego towarów za pomocą faktury lub dokumentu przewozowego dotyczącego towarów posiadających status celny towarów unijnych, których wartość przekracza 15 000  EUR, dokumentu „T2L” lub dokumentu „T2LF” lub manifestu przedsiębiorstwa żeglugowego, na stosowanie tych dokumentów bez obowiązku przedstawienia ich w celu zatwierdzenia przez właściwy urząd celny.

▼M1

3.  Pozwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, wydaje właściwy urząd celny na wniosek zainteresowanej osoby.

4.  Pozwolenie, o którym mowa w ust. 2, jest przyznawane wyłącznie, jeżeli:

5.  Jeżeli danej osobie został przyznany status upoważnionego przedsiębiorcy zgodnie z art. 38 kodeksu, warunki określone w ust. 4 lit. a)–c) niniejszego artykułu uznaje się za spełnione.

▼M3

Artykuł  ►M1   ►C5  128a ◄  ◄

Formalności podczas wystawiania dokumentu „T2L” lub „T2LF”, faktury lub dokumentu przewozowego przez upoważnionego wystawcę

(art. 6 ust. 2 i art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

▼C5

1.  Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, upoważniony wystawca sporządza kopię każdego wydanego dokumentu „T2L” lub „T2LF”. Organy celne określają warunki przedstawiania wspomnianej kopii do celów kontroli i przechowywania jej przynajmniej przez okres trzech lat.

2.  Upoważnienie, o którym mowa w art. 128 ust. 2, zawiera następujące dane:

Artykuł 128b

Ułatwienia dla upoważnionego wystawcy

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

1.  Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, upoważniony wystawca może uzyskać pozwolenie na niepodpisywanie dokumentów „T2L” lub „T2LF” lub stosowanych dokumentów handlowych opatrzonych specjalną pieczęcią określoną w art. 128 a ust. 2 lit. e) ppkt (ii), które są sporządzone z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego lub systemu automatycznego przetwarzania danych. Pozwolenia takiego udziela się pod warunkiem że upoważniony wystawca uprzednio zobowiąże się pisemnie wobec tych organów do przyjęcia odpowiedzialności prawnej za wystawianie wszystkich dokumentów „T2L” lub „T2LF” lub dokumentów handlowych opatrzonych specjalną pieczęcią.

2.  Na dokumentach „T2L” lub „T2LF” lub dokumentach handlowych sporządzonych zgodnie z ust. 1 należy umieścić w miejscu przeznaczonym na podpis upoważnionego wystawcy jedną z następujących adnotacji:

Artykuł 128c

Upoważnienie do sporządzenia manifestu przedsiębiorstwa żeglugowego po wyjściu

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

Do daty wdrożenia systemu potwierdzenia unijnego statusu towarów, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, organy celne państw członkowskich mogą pozwolić przedsiębiorstwu żeglugowemu na niewystawianie manifestu przedsiębiorstwa żeglugowego, o którym mowa w art. 199 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, służącego do wykazania unijnego statusu celnego towarów, najpóźniej do dnia następującego po dniu wypłynięcia statku i w każdym przypadku przed przybyciem statku do portu przeznaczenia.

▼M3

Artykuł  ►M1   ►C5  128d ◄  ◄

Warunki do otrzymania upoważnienia do sporządzenia manifestu przedsiębiorstwa żeglugowego po wyjściu

(art. 6 ust. 3 lit. a) i art. 153 ust. 2 kodeksu)

▼M1

1.  Do daty wdrożenia systemu decyzji celnych w ramach UKC, o której mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, pozwolenie na niewystawianie manifestu przedsiębiorstwa żeglugowego służącego do wykazania unijnego statusu celnego towarów, najpóźniej do dnia następującego po dniu wypłynięcia statku i w każdym przypadku przed przybyciem statku do portu przeznaczenia, jest udzielane tylko międzynarodowym przedsiębiorstwom żeglugowym, które spełniają następujące warunki:

2.  Pozwolenia określone w ust. 1 są przyznawane wyłącznie, jeżeli:

3.  Jeżeli zainteresowana osoba posiada świadectwo AEO, o którym mowa w art. 38 ust. 2 lit. a) kodeksu, wymagania określone w ust. 1 lit. c) i ust. 2 lit. b) niniejszego artykułu uznaje się za spełnione.

4.  Po przyjęciu wniosku organy celne państwa członkowskiego, w którym przedsiębiorstwo żeglugowe ma siedzibę, powiadamiają o tym wniosku pozostałe państwa członkowskie, na których obszarze znajdują się porty wyjścia i zamierzone porty przeznaczenia.

Jeżeli w ciągu sześćdziesięciu dni od daty powiadomienia o wniosku nie zostaje wniesiony sprzeciw, organy celne udzielają pozwolenia na korzystanie z procedury uproszczonej opisanej w art. 128c.

Pozwolenie takie jest ważne w odnośnych państwach członkowskich i jest stosowane tylko w stosunku do operacji transportowych realizowanych między portami, do których się ono odnosi.

5.  Uproszczenie realizowane jest w następujący sposób:

6.  Dokonuje się następujących powiadomień:

▼B

Podsekcja 4

Przepisy szczegółowe dotyczące produktów rybołówstwa morskiego i towarów uzyskiwanych z takich produktów

Artykuł 129

Status celny produktów rybołówstwa morskiego i towarów uzyskiwanych z takich produktów

(art. 153 ust. 2 kodeksu)

Do celów udowodnienia unijnego statusu celnego produktów i towarów wymienionych w art. 119 ust. 1 lit. d) i e) potwierdza się, że towary te przewieziono bezpośrednio na obszar celny Unii w jeden z następujących sposobów:

Artykuł 130

Potwierdzenie statusu celnego produktów rybołówstwa morskiego i towarów uzyskiwanych z takich produktów

(art. 6 ust. 2 i art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

1.  Do celów udowodnienia statusu celnego zgodnie z art. 129 dziennik połowowy, deklaracja wyładunkowa, deklaracja przeładunkowa i dane z systemu monitorowania statków, zależnie od przypadku, wymagane zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1224/2009 ( 8 ), zawierają następujące informacje:

2.  W przypadku przeładunku produktów i towarów, o których mowa w art. 119 ust. 1 lit. d) i e), na unijny statek rybacki lub unijny statek przetwórnię (statek odbierający) w dzienniku połowowym lub w deklaracji przeładunkowej unijnego statku rybackiego lub unijnego statku przetwórni, z których dane produkty i towary zostają przeładowane, oprócz informacji wymienionych w ust. 1 podaje się nazwę, państwo bandery, numer rejestracyjny oraz pełne imię i nazwisko kapitana statku odbierającego, na który produkty i towary zostały przeładowane.

Oprócz informacji wymienionych w ust. 1 lit. b) i c) w dzienniku połowowym lub w deklaracji przeładunkowej statku odbierającego podaje się nazwę, państwo bandery, numer rejestracyjny oraz pełne imię i nazwisko kapitana unijnego statku rybackiego lub unijnego statku przetwórni, z których dane produkty i towary zostały przeładowane.

3.  Do celów ust. 1 i 2 organy celne akceptują papierową wersję dziennika połowowego, deklaracji wyładunkowej lub deklaracji przeładunkowej w przypadku statków o całkowitej długości wynoszącej co najmniej 10 m, która nie przekracza jednak 15 m.

▼M3

Artykuł 131

Przeładunek

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

▼B

1.  W przypadku przeładunku produktów i towarów, o których mowa w art. 119 ust. 1 lit. d) i e), na statki odbierające, inne niż unijne statki rybackie lub unijne statki przetwórnie, należy, jako potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów, przedstawić wydruk deklaracji przeładunkowej statku odbierającego, do której należy załączyć wydruk dziennika połowowego, deklaracji przeładunkowej i danych z systemu monitorowania statków, w zależności od przypadku, unijnego statku rybackiego lub unijnego statku przetwórni, z którego przeładowano produkty lub towary.

2.  W przypadku więcej niż jednego przeładunku należy przedłożyć wydruki wszystkich deklaracji przeładunkowych.

Artykuł 132

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów w przypadku produktów rybołówstwa morskiego i innych produktów wydobytych lub złowionych przez statki pływające pod banderą państwa trzeciego w obrębie obszaru celnego Unii

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów w przypadku produktów rybołówstwa morskiego i innych produktów wydobytych lub złowionych przez statki pływające pod banderą państwa trzeciego w obrębie obszaru celnego Unii może być przekazane w postaci wydruku z dziennika połowowego.

▼M3

Artykuł 133

Produkty i towary przeładowywane i transportowane przez państwo lub przez terytorium, które nie stanowi części obszaru celnego Unii

(art. 6 ust. 2 i ust. 3 lit. a) kodeksu)

1.  Jeżeli produkty i towary, o których mowa w art. 119 ust. 1 lit. d) i e), są przeładowywane i transportowane przez państwo lub przez terytorium, które nie stanowi części obszaru celnego Unii, do celów udowodnienia unijnego statusu zgodnie z art. 129 przedstawia się wydruk dziennika połowowego unijnego statku rybackiego lub unijnego statku przetwórni oraz – w stosownych przypadkach – wydruk deklaracji przeładunkowej, zawierające, oprócz informacji wymienionych w art. 130 ust. 1, następujące informacje:

Do celów przedstawienia organom celnym państwa lub terytorium, które nie stanowi części obszaru celnego Unii, wydruk dziennika połowowego, o którym mowa w akapicie pierwszym, nie musi zawierać informacji o miejscu połowu produktów rybołówstwa morskiego, o którym to miejscu mowa w art. 130 ust. 1 lit. a).

2.  Jeżeli co celów ust. 1 stosuje się formularze lub dokumenty inne niż wydruk dziennika połowowego, przedmiotowe formularze lub dokumenty muszą oprócz informacji wymaganych na podstawie ust. 1 zawierać odniesienie do dziennika połowowego umożliwiające identyfikację danego rejsu połowowego.

▼B

ROZDZIAŁ 2

Objęcie towarów procedurą celną

Sekcja 1

Przepisy ogólne

▼M3

Artykuł 134

Zgłoszenia celne w przypadku handlu ze specjalnymi obszarami podatkowymi

(art. 1 ust. 3 kodeksu)

1.  Następujące przepisy stosuje się odpowiednio do wymiany towarów unijnych, o której mowa w art. 1 ust. 3 kodeksu:

2.  W kontekście wymiany towarów unijnych, o której mowa w art. 1 ust. 3 kodeksu, odbywającej się w ramach tego samego państwa członkowskiego, organy celne tego państwa członkowskiego mogą zatwierdzić stosowanie jednolitego dokumentu do zgłaszania wysyłki („zgłoszenie do wysyłki”) i wprowadzenia („zgłoszenie wprowadzenia”) towarów wysyłanych do specjalnych obszarów podatkowych, ze specjalnych obszarów podatkowych lub między specjalnymi obszarami podatkowymi.

3.  Do czasu modernizacji krajowych systemów importu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, w kontekście wymiany towarów unijnych, o której mowa w art. 1 ust. 3 kodeksu, odbywającej się w ramach tego samego państwa członkowskiego, organy celne tego państwa członkowskiego mogą zezwolić na stosowanie faktury lub dokumentu przewozowego zamiast zgłoszenia do wysyłki lub zgłoszenia wprowadzenia.

▼B

Artykuł 135

Ustne zgłoszenie do dopuszczenia do obrotu

(art. 158 ust. 2 kodeksu)

1.  Przedmiotem ustnych zgłoszeń celnych do dopuszczenia do obrotu mogą być następujące towary:

2.  Przedmiotem ustnych zgłoszeń celnych do dopuszczenia do obrotu mogą być towary, o których mowa w art. 136 ust. 1, pod warunkiem że towary te są objęte zwolnieniem z należności celnych przywozowych jako towary powracające.

Artykuł 136

Ustne zgłoszenie do odprawy czasowej i powrotnego wywozu

(art. 158 ust. 2 kodeksu)

1.  Przedmiotem ustnych zgłoszeń celnych do odprawy czasowej mogą być następujące towary:

▼M3

▼B

2.  Ustne składanie zgłoszeń do powrotnego wywozu jest możliwe w momencie zamykania procedury odprawy czasowej w przypadku towarów, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 137

Ustne zgłoszenie wywozowe

(art. 158 ust. 2 kodeksu)

1.  Przedmiotem ustnych zgłoszeń celnych do wywozu mogą być następujące towary:

2.  Przedmiotem ustnych zgłoszeń celnych do wywozu mogą być towary, o których mowa w art. 136 ust. 1, jeżeli towary są przeznaczone do powrotnego przywozu.

Artykuł 138

Towary uznane za zgłoszone do dopuszczenia do obrotu zgodnie z art. 141

(art. 158 ust. 2 kodeksu)

Następujące towary uznaje się za zgłoszone do dopuszczenia do obrotu zgodnie z art.141, jeżeli nie zostały zgłoszone w inny sposób:

▼M1

Jednakże w odniesieniu do dat aktualizacji krajowego systemu przywozu dla państwa członkowskiego, w którym towary uznaje się za zgłoszone, o której to aktualizacji mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, zastosowanie mają następujące postanowienia:

▼C6

▼M2

Artykuł 139

1.  Towary, o których mowa w art. 136 ust. 1 lit. a)–d), lit. h) oraz lit. i), uznaje się za zgłoszone do odprawy czasowej zgodnie z art. 141, jeżeli nie zostały zgłoszone w inny sposób.

2.  Towary, o których mowa w art. 136 ust. 1 lit. a)–d), lit. h) oraz lit. i), uznaje się za zgłoszone do powrotnego wywozu zgodnie z art. 141, jeżeli nie zostały zgłoszone w inny sposób, zamykając procedurę odprawy czasowej.

▼B

Artykuł 140

Towary uznane za zgłoszone do wywozu zgodnie z art. 141

(art. 158 ust. 2 kodeksu)

1.  Następujące towary uznaje się za zgłoszone do wywozu zgodnie z art. 141, jeżeli nie zostały zgłoszone w inny sposób:

2.  W przypadku wysyłki towarów na wyspę Helgoland takie towary uznaje się za zgłoszone do wywozu zgodnie z art. 141.

Artykuł 141

Czynności uznawane za zgłoszenie celne

(art. 158 ust. 2 kodeksu)

1.  W odniesieniu do towarów, o których mowa w art.138 lit. a)–d), art. 139 i art. 140 ust. 1, każdą z poniższych czynności uznaje się za zgłoszenie celne:

▼M2

▼B

2.  Przesyłki z korespondencją uznaje się za zgłoszone do dopuszczenia do obrotu z chwilą ich wprowadzenia na obszar celny Unii.

Przesyłki z korespondencją uznaje się za zgłoszone do wywozu lub powrotnego wywozu z chwilą opuszczenia przez nie obszaru celnego Unii.

3.  Towary w przesyłce pocztowej, które są objęte zwolnieniem z należności celnych przywozowych zgodnie z art. 23–27 rozporządzenia Rady (WE) nr 1186/2009, uznaje się za zgłoszone do dopuszczenia do obrotu z chwilą ich przedstawienia organowi celnemu zgodnie z art. 139 kodeksu, pod warunkiem że organy celne zatwierdzą wymagane dane.

4.  Towary w przesyłce pocztowej, których wartość nie przekracza 1 000  EUR i które nie podlegają należnościom celnym wywozowym, uznaje się za zgłoszone do wywozu z chwilą ich wywozu poza obszar celny Unii.

▼M1

5.  Do dat aktualizacji krajowego systemu przywozu dla państwa członkowskiego, w którym towary uznaje się za zgłoszone, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, towary, których wartość wewnętrzna nie przekracza 22 EUR, uznaje się za zgłoszone do dopuszczenia do obrotu poprzez ich przedstawienie organom celnym zgodnie z art. 139 kodeksu, pod warunkiem że wymagane dane zostają zaakceptowane przez organy celne.

▼B

Artykuł 142

Towary, których nie można zgłosić ustnie ani zgodnie z art. 141

(art. 158 ust. 2 kodeksu)

Artykuły 135–140 nie mają zastosowania do następujących towarów:

▼C2

Artykuł 143

Zgłoszenia celne w formie papierowej

(art. 158 ust. 2 kodeksu)

Podróżni mogą złożyć zgłoszenie celne w formie papierowej w odniesieniu do przewożonych przez nich towarów.

▼B

Artykuł 144

Zgłoszenie celne dotyczące towarów w przesyłkach pocztowych

(art. 6 ust. 2 kodeksu)

Operator pocztowy może złożyć zgłoszenie celne do dopuszczenia do obrotu zawierające ograniczony zestaw danych, o którym mowa w załączniku B, w odniesieniu do towarów w przesyłce pocztowej, jeżeli te towary spełniają wszystkie następujące warunki:

▼M1

Do dat aktualizacji właściwych krajowych systemów przywozu niezbędnych do złożenia powiadomień o przedstawieniu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, zgłoszenie celne do dopuszczenia do obrotu towarów w przesyłkach pocztowych, o których mowa w akapicie pierwszym, uważa się za złożone i przyjęte poprzez czynność przedstawienia tych towarów organom celnym, pod warunkiem że towarom towarzyszy zgłoszenie CN22 lub CN23 albo oba zgłoszenia.

W przypadkach, o których mowa w art. 141 ust. 2 akapit pierwszy oraz ust. 3 tego artykułu, odbiorca jest uważany za zgłaszającego oraz, w stosownych przypadkach, za dłużnika. W przypadkach, o których mowa w art. 141 ust. 2 akapit drugi oraz ust. 4 tego artykułu, nadawca jest uważany za zgłaszającego oraz, w stosownych przypadkach, za dłużnika. Organy celne mogą ustalić, że operator pocztowy jest uważany za zgłaszającego oraz, w stosownych przypadkach, za dłużnika.

▼B

Sekcja 2

Uproszczone zgłoszenia celne

Artykuł 145

Warunki uzyskania pozwolenia na regularne stosowanie uproszczonych zgłoszeń celnych

(art. 166 ust. 2 kodeksu)

1.  Pozwolenia na regularne obejmowanie towarów procedurą celną na podstawie zgłoszenia uproszczonego zgodnie z art. 166 ust. 2 kodeksu udziela się, jeżeli spełnione zostały następujące warunki:

2.  Uznaje się, że AEOC spełniają warunki, o których mowa w ust. 1 lit. b), c) i d), jeżeli ich ewidencja jest odpowiednia do celów objęcia towarów procedurą celną na podstawie zgłoszenia uproszczonego.

Artykuł 146

Zgłoszenie uzupełniające

(art. 167 ust. 1 kodeksu)

1.  Jeżeli organy celne mają dokonać zaksięgowania należnej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych zgodnie z art. 105 ust. 1 akapit pierwszy kodeksu, w terminie 10 dni od zwolnienia towarów składa się zgłoszenie uzupełniające, o którym mowa w art. 167 ust. 1 akapit pierwszy kodeksu.

2.  Jeżeli zaksięgowanie odbywa się zgodnie z art. 105 ust. 1 akapit drugi kodeksu, a zgłoszenie uzupełniające ma charakter ogólny, okresowy lub podsumowujący, okres, którego dotyczy zgłoszenie uzupełniające, nie może przekroczyć jednego miesiąca kalendarzowego.

3.  Termin na złożenie zgłoszenia uzupełniającego, o którym mowa w ust. 2, ustalają organy celne. Termin ten nie może przekraczać 10 dni od upływu okresu, którego dotyczy zgłoszenie uzupełniające.

▼M1

4.  Do dat – odpowiednio – wdrożenia systemu AES oraz aktualizacji odnośnych krajowych systemów przywozu, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, oraz nie naruszając art. 105 ust. 1 kodeksu, organy celne mogą zezwolić na terminy inne niż te określone w ust. 1 i 3 niniejszego artykułu.

▼B

Artykuł 147

Terminy, przed upływem których zgłaszający ma dysponować dokumentami załączanymi do zgłoszenia uzupełniającego

(art. 167 ust. 1 kodeksu)

1.  Zgłaszający ma dysponować dokumentami załączanymi do zgłoszenia, których brakowało w momencie składania zgłoszenia uproszczonego, w terminie przewidzianym na złożenie zgłoszenia uzupełniającego zgodnie z art. 146 ust. 1 lub 3.

2.  W należycie uzasadnionych okolicznościach organy celne mogą zgodzić się na udostępnienie dokumentów załączanych do zgłoszenia w terminie dłuższym niż termin przewidziany w ust. 1.

▼C2

3.  Jeżeli dokumenty załączane do zgłoszenia dotyczą wartości celnej towarów, w odpowiednio uzasadnionych okolicznościach organy celne mogą wyznaczyć dłuższy termin niż termin przewidziany w ust. 1 i 2, należycie uwzględniając okres, o którym mowa w art. 103 ust. 1 kodeksu.

▼B

Sekcja 3

Przepisy mające zastosowanie do wszystkich zgłoszeń celnych

Artykuł 148

Unieważnienie zgłoszenia celnego po zwolnieniu towarów

(art. 174 ust. 2 kodeksu)

1.  Jeżeli zostanie ustalone, że towary, które miały zostać zgłoszone do innej procedury celnej, omyłkowo zgłoszono do procedury celnej, w ramach której powstaje dług celny w przywozie, zgłoszenie celne zostaje unieważnione po zwolnieniu towarów na uzasadniony wniosek zgłaszającego, jeżeli spełnione zostały następujące warunki:

2.  Jeżeli zostanie ustalone, że do procedury celnej, w ramach której powstaje dług celny w przywozie, omyłkowo zgłoszono nie te towary, które należało, zgłoszenie celne zostaje unieważnione po zwolnieniu towarów na uzasadniony wniosek zgłaszającego, jeżeli spełnione zostały następujące warunki:

▼C4

3.  Jeżeli towary sprzedane na podstawie umowy zawieranej na odległość, której definicję podano w art. 2 pkt 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE (1), zostały dopuszczone do obrotu i są zwracane, zgłoszenie celne zostaje unieważnione po zwolnieniu towarów na uzasadniony wniosek zgłaszającego, jeżeli spełnione zostały następujące warunki:

▼B

4.  Oprócz przypadków, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, zgłoszenie celne unieważnia się po zwolnieniu towarów, na uzasadniony wniosek zgłaszającego, w każdym z następujących przypadków:

5.  Zgłoszenie celne dotyczące towarów, które podlegają należnościom celnym wywozowym i są przedmiotem wniosków o zwrot należności celnych przywozowych, refundacji lub innych kwot stosowanych przy wywozie bądź innych specjalnych środków przy wywozie, można unieważnić jedynie zgodnie z ust. 4 lit. a), jeśli spełnione są następujące warunki:

Sekcja 4

Inne uproszczenia

Artykuł 149

Warunki udzielania pozwoleń na przeprowadzenie odprawy scentralizowanej

(art. 179 ust. 1 kodeksu)

1.  Aby zezwolono na korzystanie z odprawy scentralizowanej zgodnie z art. 179 kodeksu, wnioski dotyczące odprawy scentralizowanej muszą odnosić do dowolnej z poniższych kwestii:

2.  Jeżeli zgłoszenie celne ma formę wpisu do rejestru zgłaszającego, można zezwolić na odprawę scentralizowaną zgodnie z warunkami określonymi w art. 150.

Artykuł 150

Warunki udzielania pozwoleń na dokonanie wpisu do rejestru zgłaszającego

(art. 182 ust. 1 kodeksu)

1.  Pozwolenia na złożenie zgłoszenia celnego w formie wpisu do rejestru zgłaszającego udziela się, jeżeli wnioskodawcy wykażą, że spełnili kryteria określone w art. 39 lit. a), b) i d) kodeksu.

2.  Aby udzielono pozwolenia na złożenie zgłoszenia celnego w formie wpisu do rejestru zgłaszającego zgodnie z art. 182 ust. 1 kodeksu, wniosek musi odnosić się do dowolnej z poniższych kwestii:

3.  Jeżeli wniosek o udzielenie pozwolenia dotyczy dopuszczenia do obrotu, pozwolenia nie udziela się w następujących przypadkach:

4.  Jeżeli wniosek o udzielenie pozwolenia dotyczy wywozu i powrotnego wywozu, pozwolenia udziela się jedynie w przypadku spełnienia obu poniższych warunków:

5.  Jeżeli wniosek o udzielenie pozwolenia dotyczy wywozu i powrotnego wywozu, nie zezwala się na wywóz wyrobów akcyzowych, chyba że art. 30 dyrektywy 2008/118/WE ma zastosowanie.

6.  Pozwolenia na wpis do rejestru zgłaszającego nie udziela się, jeżeli wniosek dotyczy procedury, w przypadku której wymagana jest ujednolicona wymiana informacji między organami celnymi zgodnie z art. 181, chyba że organy celne zgodzą się na wykorzystanie innych środków wymiany elektronicznej.

Artykuł 151

Warunki udzielania pozwoleń na samoobsługę celną

(art. 185 ust. 1 kodeksu)

Jeżeli wnioskodawca, o którym mowa w art. 185 ust. 2 kodeksu, jest posiadaczem pozwolenia na dokonanie wpisu do rejestru zgłaszającego, wówczas zezwala się na samoobsługę celną, pod warunkiem że wniosek o samoobsługę celną dotyczy procedur celnych, o których mowa w art. 150 ust. 2, lub powrotnego wywozu.

Artykuł 152

Formalności i kontrole celne związane z samoobsługą celną

(art. 185 ust. 1 kodeksu)

Posiadacze pozwolenia na samoobsługę celną mogą uzyskać pozwolenie na przeprowadzenie, w ramach dozoru celnego, kontroli przestrzegania zakazów i ograniczeń określonych w pozwoleniu.

ROZDZIAŁ 3

Zwolnienie towarów

Artykuł 153

Zwolnienie nieuzależnione od złożenia zabezpieczenia

(art. 195 ust. 2 kodeksu)

Jeżeli, przed zwolnieniem towarów, które są przedmiotem wniosku o przyznanie kontyngentu taryfowego, danego kontyngentu taryfowego nie uważa się za krytyczny, zwolnienie towarów nie jest uzależnione od złożenia zabezpieczenia w odniesieniu do tych towarów.

Artykuł 154

Powiadomienie o zwolnieniu towarów

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

1.  Jeżeli zgłoszenie do procedury celnej lub zgłoszenie do powrotnego wywozu składa się z wykorzystaniem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych, organy celne mogą, do celów powiadomienia zgłaszającego o zwolnieniu towarów, korzystać ze środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

2.  Jeżeli przed zwolnieniem towary były czasowo składowane, a organy celne są zobowiązane powiadomić posiadacza pozwolenia na prowadzenie danego magazynu czasowego składowania o zwolnieniu towarów, informacje można dostarczyć korzystając ze środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

TYTUŁ VI

DOPUSZCZENIE DO OBROTU ORAZ ZWOLNIENIE Z NALEŻNOŚCI CELNYCH PRZYWOZOWYCH

ROZDZIAŁ 1

Dopuszczenie do obrotu

Artykuł 155

Pozwolenie na sporządzenie świadectw ważenia bananów

(art. 163 ust. 3 kodeksu)

Organy celne udzielają pozwolenia na sporządzenie dokumentów załączanych do standardowego zgłoszenia celnego poświadczającego ważenie świeżych bananów objętych kodem CN 0803 90 10 podlegających należnościom celnym przywozowym („świadectwo ważenia bananów”), jeżeli wnioskodawca ubiegający się o takie pozwolenie spełnia wszystkie następujące warunki:

Artykuł 156

Termin

(art. 22 ust. 3 kodeksu)

Decyzję w sprawie wniosku o udzielenie pozwolenia, o którym mowa w art. 155 wydaje się bez zbędnej zwłoki i najpóźniej 30 dni od daty przyjęcia wniosku.

Artykuł 157

Sposoby przekazywania świadectwa ważenia bananów

(art. 6 ust. 2 i art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Świadectwa ważenia bananów można sporządzać i składać, korzystając ze środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

ROZDZIAŁ 2

Zwolnienie z należności celnych przywozowych

Sekcja 1

Towary powracające

Artykuł 158

Towary uznawane za powracające w takim stanie, w jakim zostały wywiezione

(art. 203 ust. 5 kodeksu)

1.  Towary uznaje się za powracające w takim stanie, w jakim zostały wywiezione, jeżeli po wywiezieniu z obszaru celnego Unii nie zostały poddane zabiegom lub czynnościom innym niż te zmieniające ich wygląd lub konieczne do ich naprawy, przywrócenia im dobrego stanu lub utrzymania ich w dobrym stanie.

▼C2

2.  Towary uznaje się za powracające w takim stanie, w jakim zostały wywiezione, jeżeli po wywiezieniu z obszaru celnego Unii zostały poddane zabiegom lub czynnościom innym niż te zmieniające ich wygląd lub konieczne do ich naprawy, przywrócenia im dobrego stanu lub utrzymania ich w dobrym stanie, ale po rozpoczęciu takich zabiegów lub czynności okazało się, że są one nieodpowiednie dla planowanego wykorzystania towarów.

▼B

3.  Jeżeli towary, określone w ust. 1 lub 2 zostały poddane zabiegom lub czynnościom, które wiązałyby się z pobraniem należności celnych przywozowych jak za towary objęte procedurą uszlachetniania biernego, towary te uznaje się za powracające w stanie, w jakim zostały wywiezione, jedynie pod warunkiem że takie zabiegi lub czynności, w tym zamontowanie części zamiennych, nie wykracza po za to co jest absolutnie niezbędne, aby umożliwić wykorzystanie towarów w taki sam sposób, jak w chwili wywozu z obszaru celnego Unii.

Artykuł 159

Towary, które skorzystały ze środków ustanowionych w ramach wspólnej polityki rolnej

(art. 204 kodeksu)

1.  Towary powracające, które skorzystały ze środków ustanowionych w ramach wspólnej polityki rolnej, są zwolnione z należności celnych przywozowych, pod warunkiem spełnienia wszystkich poniższych warunków:

2.  Okoliczności określone w ust. 1 lit. b) ppkt (iii) obejmują:

Artykuł 160

Sposoby przekazywania arkusza informacyjnego INF 3

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Dokument poświadczający, że warunki zwolnienia z należności celnych przywozowych zostały spełnione („arkusz informacyjny INF 3”) można przekazać korzystając ze środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

TYTUŁ VII

PROCEDURY SPECJALNE

ROZDZIAŁ 1

Przepisy ogólne

Sekcja 1

Wniosek o udzielenie pozwolenia

Artykuł 161

Wnioskodawca mający siedzibę poza obszarem celnym Unii

(art. 211 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Na zasadzie odstępstwa od art. 211 ust. 3 lit. a) kodeksu, organy celne mogą okazjonalnie, gdy uznają to za zasadne, udzielić pozwolenia na korzystanie z procedury końcowego przeznaczenia lub procedury uszlachetniania czynnego osobom mającym siedzibę poza obszarem celnym Unii.

Artykuł 162

Miejsce złożenia wniosku, jeżeli wnioskodawca ma siedzibę poza obszarem celnym Unii

(art. 22 ust. 1 kodeksu)

1.  Na zasadzie odstępstwa od art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu, gdy wnioskodawca ubiegający się o pozwolenie na korzystanie z procedury końcowego przeznaczenia ma siedzibę poza obszarem celnym Unii, właściwym organem celnym jest organ właściwy dla miejsca, w którym towary mają zostać użyte po raz pierwszy.

2.  Na zasadzie odstępstwa od art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu, gdy wnioskodawca ubiegający się o pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego ma siedzibę poza obszarem celnym Unii, właściwym organem celnym jest organ właściwy dla miejsca, w którym towary mają zostać przetworzone po raz pierwszy.

Artykuł 163

Wniosek o udzielenie pozwolenia na podstawie zgłoszenia celnego

(art. 6 ust. 1 i 2, art. 6 ust. 3 lit. a) oraz art. 211 ust. 1 kodeksu)

1.  Zgłoszenie celne uznaje się za wniosek o udzielenie pozwolenia, pod warunkiem że towarzyszą mu dodatkowe dane określone w załączniku A, w każdym z następujących przypadków:

2.  Ustęp 1 nie ma zastosowania w następujących przypadkach:

3.  Jeżeli organy celne uważają, że objęcie środków transportu lub części zamiennych, akcesoriów i wyposażenia do środków transportu procedurą odprawy czasowej wiązałoby się z poważnym ryzykiem niespełnienia jednego z zobowiązań określonych w przepisach prawa celnego, zgłoszenia celnego, o którym mowa w ust. 1, nie składa się w formie ustnej ani zgodnie z art. 141. W takim przypadku organy celne informują o tym zgłaszającego niezwłocznie po przedstawieniu towarów organom celnym.

4.  Obowiązek dostarczenia dodatkowych danych, o których mowa w ust. 1, nie ma zastosowania w przypadkach dotyczących następujących typów zgłoszeń:

5.  Karnety ATA i CPD uznaje się za wnioski o udzielenie pozwolenia na korzystanie z odprawy czasowej, jeżeli spełniają wszystkie następujące warunki:

Artykuł 164

Wniosek o przedłużenie lub zmianę pozwolenia

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Organy celne mogą zezwolić na złożenie wniosku o przedłużenie lub zmianę pozwolenia, o którym mowa w art. 211 ust. 1 kodeksu, w formie pisemnej.

Artykuł 165

Dokumenty załączane do ustnego zgłoszenia celnego do odprawy czasowej

(art. 6 ust. 2, art. 6 ust. 3 lit. a) oraz art. 211 ust. 1 kodeksu)

Jeżeli ustne zgłoszenie celne uznaje się za wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z odprawy czasowej zgodnie z art. 163, zgłaszający przedstawia dokument załączony do zgłoszenia, jak określono w załączniku 71-01.

Sekcja 2

Wydanie decyzji w sprawie wniosku

Artykuł 166

Sprawdzenie warunków ekonomicznych

(art. 211 ust. 3 i 4 kodeksu)

1.  Warunek określony w art. 211 ust. 4 lit. b) kodeksu nie ma zastosowania do pozwoleń na korzystanie z uszlachetniania czynnego, z wyjątkiem następujących przypadków:

2.  Warunek określony w art. 211 ust. 4 lit. b) kodeksu nie ma zastosowania do pozwoleń na uszlachetnianie bierne, z wyjątkiem sytuacji, gdy istnieje dowód na istnienie prawdopodobieństwa wystąpienia negatywnego wpływu na istotne interesy unijnych producentów towarów wymienionych w załączniku 71-02, a towary nie są przeznaczone do naprawy.

Artykuł 167

Przypadki, w których warunki ekonomiczne uznaje się za spełnione w odniesieniu do uszlachetniania czynnego

(art. 211 ust. 5 kodeksu)

1.  Warunki ekonomiczne w odniesieniu do uszlachetniania czynnego uznaje się za spełnione, jeżeli wniosek dotyczy jednego z poniższych procesów:

▼C2

▼B

2.  Niedostępność, o której mowa w ust. 1 lit. f) ppkt (i), dotyczy dowolnego z następujących przypadków:

Artykuł 168

Obliczanie kwoty należności celnych przywozowych w określonych przypadkach uszlachetniania czynnego

(art. 86 ust. 4 kodeksu)

1.  Jeżeli sprawdzenie warunków ekonomicznych nie jest konieczne, a towary, które mają być objęte procedurą uszlachetniania czynnego, podlegałyby środkowi polityki rolnej lub handlowej, tymczasowemu lub ostatecznemu cłu antydumpingowemu, cłu wyrównawczemu, środkowi ochronnemu lub cłu dodatkowemu wynikającemu z zawieszenia koncesji, gdyby zgłoszono je do dopuszczenia do obrotu, kwotę należności celnych przywozowych oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 3 kodeksu.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania, jeżeli warunki ekonomiczne uznaje się za spełnione w przypadkach określonych w art. 167 ust. 1 lit. h), i), m), p) lub s).

▼M3 —————

▼B

Artykuł 169

Pozwolenie na korzystanie z towarów ekwiwalentnych

(art. 223 ust. 1 i 2 oraz art. 223 ust. 3 lit. c) kodeksu)

1.  Do celów udzielenia pozwolenia zgodnie z art. 223 ust. 2 kodeksu nie bierze się pod uwagę, czy towary ekwiwalentne są wykorzystywane systematycznie, czy też nie.

2.  Na wykorzystanie towarów ekwiwalentnych, o których mowa w art. 223 ust. 1 akapit pierwszy kodeksu, nie zezwala się, jeżeli towary objęte procedurą specjalną podlegałyby tymczasowemu lub ostatecznemu cłu antydumpingowemu, cłu wyrównawczemu, cłu ochronnemu lub cłu dodatkowemu wynikającemu z zawieszenia koncesji, gdyby zgłoszono je do dopuszczenia do obrotu.

3.  Na wykorzystanie towarów ekwiwalentnych, o których mowa w art. 223 ust. 1 akapit drugi kodeksu, nie zezwala się, jeżeli towary nieunijne przetwarzane zamiast towarów unijnych objętych procedurą uszlachetniania biernego podlegałyby tymczasowemu lub ostatecznemu cłu antydumpingowemu, cłu wyrównawczemu, cłu ochronnemu lub cłu dodatkowemu wynikającemu z zawieszenia koncesji, gdyby zgłoszono je do dopuszczenia do obrotu.

4.  Na korzystanie z towarów ekwiwalentnych w ramach składowania celnego nie zezwala się, jeżeli towary nieunijne objęte procedurą składowania celnego to towary, o których mowa w załączniku 71-02.

5.  Na wykorzystanie towarów ekwiwalentnych nie zezwala się w przypadku towarów lub produktów genetycznie zmodyfikowanych lub zawierających elementy, które zostały poddane modyfikacji genetycznej.

6.  Na zasadzie odstępstwa od art. 223 ust. 1 akapit trzeci kodeksu następujące towary uznaje się za towary ekwiwalentne do celów uszlachetniania czynnego:

▼C2

▼B

7.  Na zasadzie odstępstwa od art. 223 ust. 1 akapit trzeci kodeksu do towarów, o których mowa w załączniku 71-04, zastosowanie mają przepisy szczególne określone w tym załączniku.

8.  W przypadku odprawy czasowej towary ekwiwalentne można wykorzystywać wyłącznie gdy pozwolenie na odprawę czasową z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych jest udzielane zgodnie z art. 208–211.

Artykuł 170

Produkty przetworzone lub towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego IM/EX

(art. 211 ust. 1 kodeksu)

1.  Na wniosek wnioskodawcy w pozwoleniu na korzystanie z uszlachetniania czynnego IM/EX określa się, że produkty przetworzone lub towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego IM/EX, które nie zostały zgłoszone do kolejnej procedury celnej ani nie zostały powrotnie wywiezione po upływie terminu zamknięcia procedury, uznaje się za dopuszczone do obrotu w dniu upłynięcia terminu zamknięcia procedury.

2.  Ustęp 1 nie ma zastosowania, jeżeli produkty lub towary są przedmiotem zakazów i ograniczeń.

Artykuł 171

Termin na podjęcie decyzji w sprawie wniosku o udzielenie pozwolenia, o którym mowa w art. 211 ust. 1 kodeksu

(art. 22 ust. 3 kodeksu)

▼C4

1.  Jeżeli wniosek o udzielenie pozwolenia, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu, dotyczy tylko jednego państwa członkowskiego, na zasadzie odstępstwa od art. 22 ust. 3 akapit pierwszy kodeksu decyzję w sprawie wniosku podejmuje się niezwłocznie i nie później niż w terminie 30 dni od dnia przyjęcia wniosku.

Jeżeli wniosek o udzielenie pozwolenia, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. b) kodeksu, dotyczy tylko jednego państwa członkowskiego, na zasadzie odstępstwa od art. 22 ust. 3 akapit pierwszy kodeksu decyzję w sprawie wniosku podejmuje się niezwłocznie i nie później niż w terminie 60 dni od dnia przyjęcia wniosku.

▼B

2.  Jeżeli zachodzi konieczność sprawdzenia warunków ekonomicznych zgodnie z art. art. 211 ust. 6 kodeksu, termin, o którym mowa w niniejszym artykule ust. 1 akapit pierwszy przedłuża się do jednego roku od dnia przekazania Komisji akt sprawy.

Organy celne informują wnioskodawcę lub posiadacza pozwolenia o konieczności sprawdzenia warunków ekonomicznych oraz, jeżeli nie wydano jeszcze pozwolenia, o przedłużeniu terminu zgodnie z akapitem pierwszym.

Artykuł 172

Moc wsteczna

(art. 22 ust. 4 kodeksu)

1.  Jeżeli organy celne udzielają pozwolenia z mocą wsteczną zgodnie z art. 211 ust. 2 kodeksu, pozwolenie zaczyna obowiązywać najwcześniej w dniu przyjęcia wniosku.

2.  W wyjątkowych okolicznościach organy celne mogą wyrazić zgodę, aby pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, zaczęło obowiązywać najwcześniej w terminie jednego roku – a w przypadku towarów objętych załącznikiem 71-02, trzech miesięcy – przed dniem przyjęcia wniosku.

3.  Jeżeli wniosek dotyczy przedłużenia terminu ważności pozwolenia w odniesieniu do tego samego rodzaju operacji i towarów, pozwolenia można udzielić z mocą wsteczną od daty wygaśnięcia pierwotnego pozwolenia.

Jeżeli – zgodnie z art. 211 ust. 6 kodeksu – zachodzi konieczność sprawdzenia warunków ekonomicznych w związku z przedłużeniem terminu ważności pozwolenia w odniesieniu do tego samego rodzaju operacji i towarów, pozwolenie udzielone z mocą wsteczną zaczyna obowiązywać najwcześniej w dniu rozstrzygnięcia kwestii warunków ekonomicznych.

Artykuł 173

Ważność pozwolenia

(art. 22 ust. 5 kodeksu)

1.  Jeżeli pozwolenia udziela się zgodnie z art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu, okres ważności pozwolenia nie przekracza pięciu lat od dnia, w którym pozwolenie zaczyna obowiązywać.

2.  Okres ważności, o którym mowa w ust. 1, nie przekracza trzech lat, jeżeli pozwolenie dotyczy towarów, o których mowa w załączniku 71-02.

Artykuł 174

Termin zamknięcia procedury specjalnej

(art. 215 ust. 4 kodeksu)

1.  Na wniosek osoby uprawnionej do korzystania z procedury organy celne mogą przedłużyć termin zamknięcia procedury określony w pozwoleniu udzielnym zgodnie z art. 211 ust. 1 kodeksu nawet po upływie pierwotnie określonego terminu.

2.  Jeżeli termin zamknięcia procedury upływa w określonym dniu w odniesieniu do wszystkich towarów objętych procedurą w danym okresie, organy celne mogą przewidzieć w pozwoleniu, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu, że termin zamknięcia procedury zostanie automatycznie przedłużony w odniesieniu do wszystkich towarów nadal objętych procedurą w tym dniu. Organy celne mogą podjąć decyzję o zakończeniu automatycznego przedłużania terminu w odniesieniu do wszystkich lub niektórych towarów objętych procedurą.

Artykuł 175

Rozliczenie zamknięcia

(art. 6 ust. 2, art. 6 ust. 3 lit. a) oraz art. 211 ust. 1 kodeksu)

1.  Pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego IM/EX, uszlachetniania czynnego EX/IM bez zastosowania ujednoliconej wymiany informacji, o której mowa w art. 176, lub końcowego przeznaczenia stanowią, że posiadacz pozwolenia musi przedstawić rozliczenie zamknięcia kontrolnemu urzędowi celnemu w ciągu 30 dni od upływu terminu zamknięcia procedury.

Kontrolny urząd celny może jednak zwolnić z obowiązku przedstawienia rozliczenia zamknięcia, jeżeli uzna, że nie jest ono konieczne.

2.  Na wniosek posiadacza pozwolenia organy celne mogą przedłużyć okres, o którym mowa w ust. 1, do 60 dni. W szczególnych przypadkach organy celne mogą przedłużyć ten okres nawet po jego upływie.

3.  Rozliczenie zamknięcia zawiera dane wymienione w załączniku 71-06, chyba że kontrolny urząd celny zadecyduje inaczej.

4.  Jeżeli produkty przetworzone lub towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego IM/EX uznaje się za dopuszczone do obrotu zgodnie z art. 170 ust. 1, fakt ten należy podać w rozliczeniu zamknięcia.

5.  Jeżeli w pozwoleniu na uszlachetnianie czynne IM/EX określa się, że produkty przetworzone lub towary objęte tą procedurą uznaje się za dopuszczone do obrotu w dniu upływu terminu zamknięcia procedury, posiadacz pozwolenia przedstawia rozliczenie zamknięcia kontrolnemu urzędowi celnemu zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu.

6.  Organy celne mogą zezwolić na przedstawienie rozliczenia zamknięcia z wykorzystaniem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

Artykuł 176

▼C2

Ujednolicona wymiana informacji i obowiązki posiadacza pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania

▼B

(art. 211 ust. 1 kodeksu)

1.  W pozwoleniach na korzystanie z uszlachetniania czynnego EX/IM lub uszlachetniania biernego EX/IM, które dotyczą jednego państwa członkowskiego lub większej ich liczby, i w pozwoleniach na korzystanie z uszlachetniania czynnego IM/EX lub uszlachetniania biernego IM/EX, które dotyczą więcej niż jednego państwa członkowskiego, określa się następujące obowiązki:

▼C2

▼B

2.  W pozwoleniach na korzystanie z uszlachetniania czynnego IM/EX, które dotyczą tylko jednego państwa członkowskiego, określa się, że na wniosek kontrolnego urzędu celnego posiadacz pozwolenia zobowiązany jest przedstawić temu urzędowi celnemu wystarczające informacje na temat towarów, które zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego, pozwalające kontrolnemu urzędowi celnemu na obliczenie kwoty należności celnych przywozowych zgodnie z art. 86 ust. 3 kodeksu.

Artykuł 177

Składowanie towarów unijnych wraz z towarami nieunijnymi w miejscu składowym

(art. 211 ust. 1 kodeksu)

Jeżeli towary unijne są składowane wraz z towarami nieunijnymi w miejscu składowym przeznaczonym do składowania celnego, a każdorazowe identyfikowanie każdego rodzaju towarów jest niemożliwe lub wiązałoby się z koniecznością poniesienia nieproporcjonalnie wysokich kosztów, w pozwoleniu, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. b) kodeksu, określa się, że stosuje się rozdzielność księgową w odniesieniu do każdego rodzaju towarów, statusu celnego oraz – w stosownych przypadkach – pochodzenia towarów.

▼M3

Artykuł 177a

Mieszane składowanie produktów objętych dozorem celnym w ramach końcowego przeznaczenia

(art. 211 ust. 1 kodeksu)

Pozwolenie na stosowanie procedury końcowego przeznaczenia, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu, określa środki i metody identyfikacji oraz dozoru celnego w odniesieniu do mieszanego składowania produktów objętych dozorem celnym objętych działami 27 i 29 Nomenklatury scalonej albo takich produktów z surowymi olejami ropy naftowej objętymi kodem CN 2709 00 .

Jeżeli produkty, o których mowa w akapicie pierwszym, nie są objęte tym samym ośmiocyfrowym kodem CN albo nie są identyczne pod względem jakości handlowej oraz parametrów technicznych i fizycznych, mieszane składowanie może być dozwolone jedynie wówczas, gdy cała mieszanina ma być poddana jednej z obróbek określonych w uwadze dodatkowej 5 do działu 27 Nomenklatury Scalonej.

▼B

Sekcja 3

Inne przepisy

Artykuł 178

Ewidencja

(art. 211 ust. 1 i art. 214 ust. 1 kodeksu)

1.  Ewidencja, o której mowa w art. 214 ust. 1 kodeksu, zawiera następujące informacje:

▼C2

▼B

2.  W przypadku wolnych obszarów celnych oprócz informacji wymienionych w ust. 1 ewidencja zawiera następujące dane:

3.  Organy celne mogą odstąpić od wymogu dostarczenia niektórych informacji określonych w ust. 1 i 2, jeśli nie wpływa to niekorzystnie na dozór celny i kontrole stosowania procedury specjalnej.

4.  W przypadku odprawy czasowej ewidencję prowadzi się tylko wtedy, gdy wymagają tego organy celne.

Artykuł 179

Przemieszczanie towarów między różnymi miejscami na obszarze celnym Unii

(art. 219 kodeksu)

1.  Przemieszczanie towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego, odprawy czasowej lub końcowego przeznaczenia może odbywać się między różnymi miejscami na obszarze celnym Unii bez dopełnienia formalności celnych innych niż te określone w art. 178 ust. 1 lit. e).

2.  Towary objęte uszlachetnianiem biernym można przemieszczać na obszarze celnym Unii z urzędu celnego objęcia do urzędu celnego wyprowadzenia.

3.  Przemieszczanie towarów objętych procedurą składowania celnego może odbywać się na obszarze celnym Unii bez dopełnienia formalności celnych innych niż te określone w art. 178 ust. 1 lit. e) w następujących sytuacjach:

Koniec przemieszczania w ramach procedury składowania celnego następuje w terminie 30 dni od wyprowadzenia towarów ze składu celnego.

Na wniosek osoby uprawnionej do korzystania z procedury organy celne mogą przedłużyć przedmiotowy trzydziestodniowy okres.

4.  Jeżeli towary są przemieszczane w ramach procedury składowania celnego z miejsc składowych do urzędu celnego wyprowadzenia, w ewidencji, o której mowa w art. 214 ust. 1 kodeksu, uwzględnia się informacje na temat wyprowadzenia towarów w terminie 100 dni od wyprowadzenia towarów ze składu celnego.

Na wniosek osoby uprawnionej do korzystania z procedury organy celne mogą przedłużyć przedmiotowy studniowy okres.

Artykuł 180

Zwyczajowe czynności

(art. 220 kodeksu)

Zwyczajowe czynności przewidziane w art. 220 kodeksu wymieniono w załączniku 71-03.

Artykuł 181

Ujednolicona wymiana informacji

(art. 6 ust. 2 kodeksu)

1.  Kontrolny urząd celny udostępnia istotne dane określone w sekcji A załącznika 71-05 w systemie teleinformatycznym utworzonym na podstawie art. 16 ust. 1 kodeksu do celów ujednoliconej wymiany informacji (INF) w zakresie:

2.  Jeżeli właściwy organ celny, o którym mowa w art. 101 ust. 1 kodeksu, zwrócił się z wnioskiem o ujednoliconą wymianę informacji między organami celnymi w odniesieniu do towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego IM/EX obejmującą tylko jedno państwo członkowskie, kontrolny urząd celny udostępnia istotne dane określone w sekcji B załącznika 71-05 w systemie teleinformatycznym utworzonym na podstawie art. 16 ust. 1 kodeksu do celów INF.

3.  Jeżeli zgłoszenie celne lub zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie zawiera odniesienie do INF, właściwe organy celne udostępniają konkretne dane określone w sekcji A załącznika 71-05 w systemie teleinformatycznym utworzonym na podstawie art. 16 ust. 1 kodeksu do celów INF.

4.  Na wniosek posiadacza pozwolenia organy celne ujawniają mu aktualne informacje dotyczące INF.

▼M1

5.  Do dat wdrożenia systemu arkuszy informacyjnych (INF) dla specjalnych procedur w ramach UKC, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu mogą zostać wykorzystane środki inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

▼B

Artykuł 182

Status celny zwierząt urodzonych ze zwierząt objętych procedurą specjalną

(art. 153 ust. 3 kodeksu)

Jeżeli całościowa wartość zwierząt urodzonych na obszarze celnym Unii ze zwierząt będących przedmiotem jednego zgłoszenia celnego i objętych procedurą składowania, odprawy czasowej lub uszlachetniania czynnego przekracza 100 EUR, takie zwierzęta uznaje się za towary nieunijne i obejmuje tą samą procedurą co zwierzęta, z których są urodzone.

Artykuł 183

Zwolnienie z obowiązku złożenia zgłoszenia uzupełniającego

(art. 167 ust. 2 lit. b) kodeksu)

Zwolnienie z obowiązku złożenia zgłoszenia uzupełniającego stosuje się w odniesieniu do towarów, w przypadku których procedura specjalna inna niż tranzyt została zamknięta poprzez objęcie towarów kolejną procedurą specjalną inną niż tranzyt, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

ROZDZIAŁ 2

Tranzyt

Sekcja 1

Procedura tranzytu zewnętrznego i wewnętrznego

Artykuł 184

Sposoby przekazywania organom celnym numeru ewidencyjnego (MRN) operacji tranzytowej i numeru ewidencyjnego (MRN) operacji TIR

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Numer ewidencyjny (MRN) zgłoszenia tranzytowego lub operacji TIR można przedstawić organom celnym z wykorzystaniem jednego z następujących środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych:

▼M1

Do dat aktualizacji nowego skomputeryzowanego systemu tranzytowego, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/255/UE, numer ewidencyjny (MRN) zgłoszenia tranzytowego przedstawia się organom celnym za pomocą środków, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b) i c).

▼B

Artykuł 185

Tranzytowy dokument towarzyszący i tranzytowy dokument towarzyszący/bezpieczeństwo

(art. 6 ust. 2 kodeksu)

Wspólne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do tranzytowego dokumentu towarzyszącego i, w razie potrzeby, wykazu pozycji, a także tranzytowego dokumentu towarzyszącego/bezpieczeństwo i tranzytowego wykazu pozycji/bezpieczeństwo są określone w załączniku B-02.

Artykuł 186

Wnioski dotyczące statusu upoważnionego odbiorcy do celów operacji TIR

(art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu)

Do celów operacji TIR wnioski dotyczące statusu upoważnionego odbiorcy, o którym mowa w art. 230 kodeksu, składa się do organu celnego właściwego do wydania decyzji w państwie członkowskim, w którym operacje TIR wnioskodawcy mają się zakończyć.

Artykuł 187

Pozwolenia dotyczące statusu upoważnionego odbiorcy do celów operacji TIR

(art. 230 kodeksu)

1.  Status upoważnionego odbiorcy określony w art. 230 kodeksu przyznaje się wnioskodawcom spełniającym następujące warunki:

2.  Pozwoleń udziela się jedynie pod warunkiem że organ celny uznaje, iż będzie w stanie zapewnić nadzór nad operacjami TIR i przeprowadzać kontrole, nie podejmując wysiłków administracyjnych nieproporcjonalnych w stosunku do wymagań danej osoby.

3.  Pozwolenie dotyczące statusu upoważnionego odbiorcy ma zastosowanie do operacji TIR, które mają się zakończyć w państwie członkowskim, w którym udzielono pozwolenia, w miejscu lub miejscach w tym państwie członkowskim określonych w pozwoleniu.

Sekcja 2

Procedura unijnego tranzytu zewnętrznego i wewnętrznego

Artykuł 188

Specjalne obszary podatkowe

(art. 1 ust. 3 kodeksu)

1.  Jeżeli towary unijne przemieszczane są ze specjalnego obszaru podatkowego do innej części obszaru celnego Unii, która nie jest specjalnym obszarem podatkowym, a przemieszczanie to kończy się w miejscu położonym poza państwem członkowskim, w którym towary zostały wprowadzone do tej części obszaru celnego Unii, towary te są przemieszczane w ramach procedury unijnego tranzytu wewnętrznego, o której mowa w art. 227 kodeksu.

2.  W sytuacjach innych niż te, o których mowa w ust. 1, procedurę unijnego tranzytu wewnętrznego można stosować w odniesieniu do towarów unijnych przemieszczanych między specjalnym obszarem podatkowym a inną częścią obszaru celnego Unii.

▼M3

Artykuł 189

Stosowanie procedury tranzytu zewnętrznego w szczególnych przypadkach

(art. 226 ust. 2 kodeksu)

1.  Jeżeli towary unijne są wywożone do państwa trzeciego będącego umawiającą się stroną Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej lub są wywożone i przewożone przez co najmniej jedno państwo wspólnego tranzytu, przy czym zastosowanie mają postanowienia Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, towary te obejmuje się procedurą tranzytu zewnętrznego, o której mowa w art. 226 ust. 2 kodeksu w następujących przypadkach:

2.  Towary unijne, które kwalifikują się do otrzymania zwrotu lub umorzenia należności celnych przywozowych zgodnie z art. 118 ust. 1 kodeksu, mogą zostać objęte procedurą tranzytu zewnętrznego, o której mowa w art. 118 ust. 4 i art. 226 ust. 2 kodeksu.

3.  Jeżeli towary unijne są wywożone do państwa trzeciego i przemieszczane w obrębie obszaru celnego Unii w ramach operacji TIR lub procedury tranzytu zgodnie z konwencją ATA lub konwencją stambulską, towary obejmuje się procedurą tranzytu zewnętrznego, o której mowa w art. 226 ust. 2 kodeksu.

4.  Jeżeli towary, o których mowa w art. 1 dyrektywy 2008/118/WE, posiadające unijny status celny są wywożone, towary te można objąć procedurą tranzytu zewnętrznego, o której mowa w art. 226 ust. 2 kodeksu.

▼B

Artykuł 190

Poświadczenie odbioru zatwierdzone przez urząd celny przeznaczenia

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Poświadczenie odbioru zatwierdzone przez urząd celny przeznaczenia na wniosek osoby, która przedstawia towary i dokumenty wymagane przez ten urząd, zawiera dane określone w załączniku 72-03.

Artykuł 191

Przepisy ogólne dotyczące pozwoleń na uproszczenia

(art. 233 ust. 4 kodeksu)

1.  Pozwoleń, o których mowa w art. 233 ust. 4 kodeksu, udziela się wnioskodawcom spełniającym następujące warunki:

▼C2

▼B

2.  Pozwoleń udziela się jedynie pod warunkiem że organ celny uznaje, iż będzie w stanie zapewnić nadzór nad procedurą tranzytu unijnego i przeprowadzać kontrole, nie podejmując wysiłków administracyjnych nieproporcjonalnych w stosunku do wymagań danej osoby.

Artykuł 192

Wnioski dotyczące statusu upoważnionego nadawcy na potrzeby objęcia towarów procedurą tranzytu unijnego

(art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu)

Do celów objęcia towarów procedurą tranzytu unijnego wnioski dotyczące statusu upoważnionego nadawcy, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. a) kodeksu, składa się organowi celnemu właściwemu do wydania decyzji w państwie członkowskim, w którym operacja tranzytu unijnego wnioskodawcy ma się rozpocząć.

▼M3

Artykuł 193

Pozwolenia dotyczące statusu upoważnionego nadawcy na potrzeby objęcia towarów procedurą tranzytu unijnego

(art. 233 ust. 4 lit. a) kodeksu)

▼B

Status upoważnionego nadawcy, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. a) kodeksu, przyznaje się wyłącznie wnioskodawcom, którzy są upoważnieni zgodnie z art. 89 ust. 5 kodeksu do złożenia zabezpieczenia generalnego lub do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia zgodnie z art. 95 ust. 2 kodeksu.

Artykuł 194

Wnioski dotyczące statusu upoważnionego odbiorcy na potrzeby odbioru towarów przemieszczanych w ramach procedury tranzytu unijnego

(art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu)

Do celów odbioru towarów przemieszczanych w ramach procedury tranzytu unijnego wnioski dotyczące statusu upoważnionego odbiorcy, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. b) kodeksu, składa się organowi celnemu właściwemu do wydania decyzji w państwie członkowskim, w którym operacja tranzytu unijnego wnioskodawcy ma się zakończyć.

▼M3

Artykuł 195

Pozwolenia dotyczące statusu upoważnionego odbiorcy na potrzeby odbioru towarów przemieszczanych w ramach procedury tranzytu unijnego

(art. 233 ust. 4 lit. b) kodeksu)

▼B

Status upoważnionego odbiorcy, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. b) kodeksu, przyznaje się wyłącznie wnioskodawcom, którzy oświadczyli, że będą regularnie odbierać towary objęte procedurą tranzytu unijnego.

Artykuł 196

Poświadczenie odbioru wystawione przez upoważnionego odbiorcę

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Poświadczenie odbioru wystawione przewoźnikowi przez upoważnionego odbiorcę po dostarczeniu wymaganych towarów i informacji zawiera dane określone w załączniku 72-03.

▼M3

Artykuł 197

Pozwolenie dotyczące stosowania specjalnego rodzaju zamknięć celnych

(art. 233 ust. 4 lit. c) kodeksu)

▼B

1.  Zgodnie z art. 233 ust. 4 lit. c) kodeksu pozwoleń dotyczących stosowania w ramach procedury tranzytu unijnego specjalnego rodzaju zamknięć celnych na środkach transportu, kontenerach lub opakowaniach udziela się, jeżeli organy celne zatwierdzą zamknięcia określone we wniosku o udzielenie pozwolenia.

2.  W kontekście wydawania pozwolenia organ celny zatwierdza specjalnego rodzaju zamknięcia celne, które zostały zatwierdzone przez organy celne innego państwa członkowskiego, chyba że posiada informacje, że dane zamknięcie jest nieodpowiednie na potrzeby celne.

▼M3

Artykuł 197a

Wnioski o stosowanie specjalnego rodzaju zamknięć celnych

(art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu)

Jeżeli upoważniony nadawca lub przedsiębiorca składający wniosek o status upoważnionego nadawcy, o którym to statusie mowa w art. 233 ust. 4 lit. a) kodeksu, składa wniosek o pozwolenie na stosowanie specjalnego rodzaju zamknięć celnych, o którym to stosowaniu mowa w art. 233 ust. 4 lit. c) kodeksu, wniosek może zostać złożony do organu celnego właściwego do wydania decyzji w państwie członkowskim, w którym mają się rozpoczynać operacje tranzytu unijnego upoważnionego nadawcy.

▼B

Artykuł 198

Pozwolenie na korzystanie ze zgłoszenia tranzytowego ze zmniejszoną liczbą danych

(art. 233 ust. 4 lit. d) kodeksu)

Pozwoleń na mocy art. 233 ust. 4 lit. d) kodeksu dotyczących stosowania zgłoszenia celnego ze zmniejszoną liczbą danych w celu objęcia towarów procedurą tranzytu unijnego udziela się w:

Artykuł 199

Pozwolenia na stosowanie elektronicznego dokumentu przewozowego jako zgłoszenia tranzytowego w transporcie lotniczym

(art. 233 ust. 4 lit. e) kodeksu)

Do celów transportu lotniczego pozwoleń na stosowanie elektronicznego dokumentu przewozowego jako zgłoszenia tranzytowego w celu objęcia towarów procedurą tranzytu unijnego zgodnie z art. 233 ust. 4 lit. e) kodeksu udziela się wyłącznie w przypadku, gdy:

Artykuł 200

Pozwolenia na stosowanie elektronicznego dokumentu przewozowego jako zgłoszenia tranzytowego w transporcie morskim

(art. 233 ust. 4 lit. e) kodeksu)

Do celów transportu morskiego pozwoleń na stosowanie elektronicznego dokumentu przewozowego jako zgłoszenia tranzytowego w celu objęcia towarów procedurą tranzytu unijnego zgodnie z art. 233 ust. 4 lit. e) kodeksu udziela się wyłącznie w przypadku, gdy:

ROZDZIAŁ 3

Składowanie celne

Artykuł 201

Sprzedaż detaliczna

(art. 211 ust. 1 lit. b) kodeksu)

Pozwoleń na prowadzenie miejsc składowych przeznaczonych do składowania celnego towarów udziela się pod warunkiem, że miejsc składowych nie wykorzystuje się do celów sprzedaży detalicznej, chyba że towary są sprzedawane detalicznie w jednej z następujących sytuacji:

Artykuł 202

Specjalnie wyposażone miejsca składowe

(art. 211 ust. 1 lit. b) kodeksu)

W przypadku gdy towary stanowią zagrożenie lub istnieje prawdopodobieństwo, że spowodują zepsucie innych towarów lub z innych powodów wymagają specjalnych miejsc składowych, w pozwoleniach na prowadzenie miejsc składowych przeznaczonych do składowania celnego towarów można sprecyzować, że towary mogą być składowane jedynie w miejscach składowych specjalnie wyposażonych na potrzeby ich przyjęcia.

Artykuł 203

Typy miejsc składowych

(art. 211 ust. 1 lit. b) kodeksu)

W pozwoleniach na prowadzenie miejsc składowych przeznaczonych do składowania celnego określa się, które z następujących typów składów celnych będą stosowane na podstawie każdego pozwolenia:

ROZDZIAŁ 4

Szczególne przeznaczenie

Sekcja 1

Odprawa czasowa

Podsekcja 1

Przepisy ogólne

Artykuł 204

Przepisy ogólne

(art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu)

O ile nie przewidziano inaczej, pozwoleń na korzystanie z procedury odprawy czasowej udziela się pod warunkiem, że stan towarów objętych procedurą pozostaje taki sam.

Dopuszczalne są jednak naprawy i konserwacja, włączając przeglądy i regulacje lub środki mające na celu zachowanie towarów lub zapewnienie ich zgodności z wymogami technicznymi dla ich zastosowania w ramach procedury.

Artykuł 205

Miejsce złożenia wniosku

(art. 22 ust. 1 kodeksu)

1.  Na zasadzie odstępstwa od art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu wniosek o udzielenie pozwolenia na odprawę czasową składa się organowi celnemu właściwemu dla miejsca, w którym towary stosuje się po raz pierwszy.

2.  Na zasadzie odstępstwa od art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu jeżeli wniosek o udzielenie pozwolenia na odprawę czasową składa się w formie ustnego zgłoszenia celnego zgodnie z art. 136, w formie aktu zgodnie z art. 139 lub w formie karnetu ATA lub CPD zgodnie z art. 163, to wniosek ten składa się w miejscu, w którym towary przedstawiono i zgłoszono do odprawy czasowej.

Artykuł 206

Odprawa czasowa z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych

(art. 211 ust. 1 i art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

1.  Pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych udziela się w odniesieniu do towarów, które nie spełniają wszystkich odpowiednich wymogów dla całkowitego zwolnienia z należności celnych przywozowych określonych w art. 209–216 i art. 219–236.

2.  Pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych nie udziela się w odniesieniu do towarów konsumpcyjnych.

3.  Pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych udziela się pod warunkiem że kwota należnych należności celnych przywozowych zgodnie z art. 252 ust. 1 akapit drugi kodeksu zostanie uiszczona w momencie zamknięcia procedury.

Podsekcja 2

Środki transportu, palety i kontenery, w tym akcesoria i wyposażenie

Artykuł 207

Przepisy ogólne

(art. 211 ust. 3 kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych można objąć towary, o których mowa w art. 208–211 i art. 213, również w przypadku, gdy wnioskodawca i osoba uprawniona do korzystania z procedury mają siedziby na obszarze celnym Unii.

▼M3

Jeżeli w niniejszej podsekcji mowa o użytkowaniu środków transportu do celów handlowych, oznacza to użytkowanie środków transportu do przewozu osób za wynagrodzeniem lub użytkowanie środków transportu do przemysłowego lub handlowego przewozu towarów za wynagrodzeniem lub bez. Prywatne użytkowanie środków transportu oznacza użytkowanie środków transportu do innych celów niż cele handlowe.

▼B

Artykuł 208

Palety

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się palety.

Artykuł 209

Części zamienne, akcesoria i wyposażenie do palet

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się części zamienne, akcesoria i wyposażenie do palet, jeżeli są one czasowo przywożone w celu powrotnego wywozu oddzielnie lub jako część palet.

Artykuł 210

Kontenery

(art. 18 ust. 2 i art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

1.  Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się kontenery, jeżeli zostały one trwale oznakowane w odpowiednim i wyraźnie widocznym miejscu wszystkimi następującymi informacjami:

W przypadku kontenerów przeznaczonych do transportu morskiego lub innych kontenerów oznaczonych standardowym kodem ISO składającym się z czterech wielkich liter zakończonych literą U, dane identyfikacyjne właściciela lub głównego operatora, numer seryjny kontenera i numer kontrolny kontenera powinny być zgodne z normą międzynarodową ISO 6346 i jej załącznikami.

2.  W przypadku gdy wniosek o udzielenie pozwolenia sporządza się zgodnie z art. 163 ust. 1, kontenery są monitorowane przez osobę mającą siedzibę na obszarze celnym Unii lub przez osobę mającą siedzibę poza obszarem celnym Unii, która posiada przedstawiciela na obszarze celnym Unii.

Osoba ta, na żądanie, dostarcza organom celnym szczegółowych informacji dotyczących przemieszczania każdego kontenera objętego procedurą odprawy czasowej, w tym podaje datę oraz miejsce wprowadzenia i wyładunku.

Artykuł 211

Części zamienne, akcesoria i wyposażenie do kontenerów

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się części zamienne, akcesoria i wyposażenie do kontenerów, jeżeli są one czasowo przywożone w celu powrotnego wywozu oddzielnie lub jako część kontenerów.

Artykuł 212

Warunki objęcia środków transportu całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

1.  Do celów niniejszego artykułu termin „środki transportu” obejmuje normalne części zamienne, akcesoria i wyposażenie im towarzyszące.

▼M3

2.  Jeżeli środki transportu zgłasza się do odprawy czasowej ustnie zgodnie z art. 136 ust. 1 lub w inny sposób zgodnie z art. 139 ust. 1, w związku z art. 141 ust. 1, pozwolenia na odprawę czasową udziela się osobie, która sprawuje fizyczną kontrolę nad towarami w momencie zwolnienia towarów z procedury odprawy czasowej, chyba że osoba ta działa na rzecz innej osoby. W takim przypadku pozwolenia udziela się tej drugiej osobie.

▼B

3.  Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się środki transportu drogowego, kolejowego, lotniczego, morskiego i wodnego śródlądowego, jeżeli spełniają następujące warunki:

Jeżeli wspomniane środki transportu są użytkowane prywatnie przez osobę trzecią mającą siedzibę poza obszarem celnym Unii, obejmuje się je całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych, pod warunkiem że dana osoba posiada pisemne upoważnienie od posiadacza pozwolenia.

Artykuł 213

Części zamienne, akcesoria i wyposażenie do nieunijnych środków transportu

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się części zamienne, akcesoria i wyposażenie do środków transportu, jeżeli są one czasowo przywożone w celu powrotnego wywozu oddzielnie lub jako część środków transportu.

Artykuł 214

Warunki objęcia osób mających siedzibę na obszarze celnym Unii całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Osoby mające siedzibę na obszarze celnym Unii korzystają z całkowitego zwolnienia z należności celnych przywozowych, jeżeli spełniony jest którykolwiek z następujących warunków:

Artykuł 215

Użytkowanie środków transportu przez osoby fizyczne, których miejscem zwykłego pobytu jest obszar celny Unii

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

1.  Osoby fizyczne, których miejscem zwykłego pobytu jest obszar celny Unii, korzystają z całkowitego zwolnienia z należności celnych przywozowych w odniesieniu do środków transportu, które użytkują w celach prywatnych i okazjonalnie, na żądanie posiadacza rejestracji, pod warunkiem że posiadacz rejestracji przebywa na obszarze celnym Unii w chwili użytkowania środka transportu.

2.  Osoby fizyczne, których miejscem zwykłego pobytu jest obszar celny Unii, korzystają z całkowitego zwolnienia z należności celnych przywozowych w odniesieniu do środków transportu, które wynajęły w drodze umowy pisemnej i użytkują w celach prywatnych do jednego z następujących celów:

▼M3

2a.  Osoby fizyczne, których miejscem zwykłego pobytu jest obszar celny Unii, korzystają z całkowitego zwolnienia z należności celnych przywozowych w odniesieniu do środka transportu drogowego, który wynajęły w drodze umowy pisemnej zawartej z profesjonalnym przedsiębiorstwem zajmującym się wynajmem samochodów i użytkują w celach prywatnych.

▼B

3.  Osoby fizyczne, których miejscem zwykłego pobytu jest obszar celny Unii, korzystają z całkowitego zwolnienia z należności celnych przywozowych w odniesieniu do środków transportu, które użytkują w celach handlowych lub prywatnych, pod warunkiem że są zatrudnione przez właściciela, najemcę lub dzierżawcę środków transportu oraz że pracodawca ma siedzibę poza obszarem celnym Unii.

Prywatne użytkowanie środków transportu jest dozwolone na potrzeby podróży między miejscem pracy a miejscem zamieszkania pracownika lub w celu wykonywania czynności zawodowych pracownika, jak określono w umowie o pracę.

Na żądanie organów celnych osoba użytkująca środek transportu przedstawia kopię umowy o pracę.

▼M3 —————

▼B

Artykuł 216

Zwolnienie środków transportu z należności celnych przywozowych w innych przypadkach

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

1.  Całkowite zwolnienie z należności celnych przywozowych przyznaje się, jeżeli środki transportu mają zostać zarejestrowane czasowo na obszarze celnym Unii w celu powrotnego wywozu w imieniu jednej z następujących osób:

2.  Całkowite zwolnienie z należności celnych przywozowych można przyznać w wyjątkowych przypadkach, gdy osoby mające siedzibę na obszarze celnym Unii użytkują środki transportu do celów handlowych w ograniczonym terminie.

Artykuł 217

Terminy zamknięcia procedury odprawy czasowej w przypadkach dotyczących środków transportu i kontenerów

(art. 215 ust. 4 kodeksu)

Procedura odprawy czasowej w przypadkach dotyczących środków transportu i kontenerów zostaje zamknięta w następujących terminach od momentu objęcia towarów procedurą:

Artykuł 218

Terminy powrotnego wywozu w przypadku profesjonalnych przedsiębiorstw zajmujących się wynajmem

(art. 211 ust. 1 i art. 215 ust. 4 kodeksu)

1.  Jeżeli środki transportu zostały czasowo przywiezione do Unii z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych zgodnie z art. 212 i zwrócone profesjonalnym przedsiębiorstwom zajmującym się wynajmem posiadającym siedzibę na obszarze celnym Unii, wówczas dokonuje się powrotnego wywozu zamykającego procedurę odprawy czasowej w terminie sześciu miesięcy od dnia wprowadzenia środków transportu na obszar celny Unii.

Jeżeli profesjonalne przedsiębiorstwo zajmujące się wynajmem ponownie wynajmie środki transportu osobie mającej siedzibę poza tym obszarem lub osobom fizycznym, których miejscem zwykłego pobytu jest obszar celny Unii, wówczas dokonuje się powrotnego wywozu zamykającego procedurę odprawy czasowej w terminie sześciu miesięcy od daty wprowadzenia środków transportu na obszar celny Unii oraz w terminie trzech tygodni od zawarcia umowy dotyczącej ponownego wynajmu.

Za dzień wprowadzenia na obszar celny Unii uznaje się dzień zawarcia umowy wynajmu, w ramach której środki transportu użytkowano w chwili wprowadzenia na ten obszar, chyba że potwierdzono rzeczywisty dzień wprowadzenia.

2.  Pozwolenia na dokonanie odprawy czasowej środków transportu, o których mowa w ust. 1, udziela się pod warunkiem, że środków transportu nie wykorzystuje się do celów innych niż powrotny wywóz.

3.  W przypadku, o którym mowa w art. 215 ust. 2, w terminie trzech tygodni od zawarcia umowy wynajmu lub ponownego wynajmu środki transportu są zwracane przedsiębiorstwu zajmującemu się wynajmem, które ma siedzibę na obszarze celnym Unii, jeżeli środki transportu są użytkowane przez osobę fizyczną do powrotu do jej miejsca pobytu na obszarze celnym Unii, lub są powrotnie wywożone, jeżeli środki transportu są użytkowane przez tę osobę w celu opuszczenia obszaru celnego Unii.

▼M3

4.  W przypadku, o którym mowa w art. 215 ust. 2a, środek transportu drogowego wywozi się powrotnie w terminie 8 dni od objęcia go procedurą odprawy czasowej.

▼B

Podsekcja 3

Towary inne niż środki transportu, palety i kontenery

Artykuł 219

Rzeczy osobistego użytku oraz sprzęt sportowy przywożone przez podróżnych

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się towary przywożone przez podróżnych mieszkających poza obszarem celnym Unii, jeżeli spełniony jest którykolwiek z następujących warunków:

Artykuł 220

Materiały o charakterze socjalnym dla marynarzy

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się materiały o charakterze socjalnym dla marynarzy w następujących sytuacjach:

▼M3

Z całkowitego zwolnienia z należności celnych przywozowych w odniesieniu do materiałów o charakterze socjalnym dla marynarzy korzystają również wnioskodawca ubiegający się o pozwolenie na stosowanie procedury odprawy czasowej oraz osoba uprawniona do korzystania z procedury odprawy czasowej posiadający siedzibę na obszarze celnym Unii.

▼B

Artykuł 221

Materiały do pomocy w przypadku katastrof

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się materiały do pomocy w przypadku katastrof, jeżeli są one stosowane w związku ze środkami podjętymi w celu walki ze skutkami katastrof lub podobnych sytuacji oddziałujących na obszar celny Unii.

Wnioskodawca i osoba uprawniona do korzystania z procedury mogą posiadać siedzibę na obszarze celnym Unii.

Artykuł 222

Sprzęt medyczny, chirurgiczny i laboratoryjny

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się sprzęt medyczny, chirurgiczny lub laboratoryjny wysyłany jako pożyczka na prośbę szpitala lub innej instytucji medycznej, które pilnie potrzebują takiego sprzętu jako uzupełnienia ich własnego niedostatecznego wyposażenia, a sprzęt ten jest on przeznaczony do celów diagnostycznych lub terapeutycznych. Wnioskodawca i osoba uprawniona do korzystania z procedury mogą posiadać siedzibę na obszarze celnym Unii.

Artykuł 223

Zwierzęta

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się zwierzęta będące własnością osoby mającej siedzibę poza obszarem celnym Unii.

▼M3

Wnioskodawca i osoba uprawniona do korzystania z procedury mogą posiadać siedzibę na obszarze celnym Unii.

▼B

Artykuł 224

Towary do użytku w strefach przygranicznych

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się następujące towary przeznaczone do użytku w strefach przygranicznych:

Artykuł 225

Nośniki dźwięku, obrazu lub danych i materiały reklamowe

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się następujące towary:

Artykuł 226

Wyposażenie zawodowe

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

1.  Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się wyposażenie zawodowe, które spełnia następujące warunki:

2.  Niezależnie od przepisów ust. 1 całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się przenośne instrumenty muzyczne czasowo przywożone przez podróżnych w celu ich zastosowania w charakterze wyposażenia zawodowego. Podróżni mogą mieć swoje miejsce zamieszkania na obszarze celnym Unii lub poza tym obszarem.

3.  Wyposażenie zawodowe, które ma być stosowane w dowolnym z poniższych celów, nie jest objęte całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych:

Przepisy lit. c), d) i e) nie mają zastosowania do narzędzi ręcznych.

Artykuł 227

Materiały pedagogiczne i wyposażenie naukowe

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się materiały pedagogiczne i wyposażenie naukowe, jeżeli spełnione są następujące warunki:

Artykuł 228

Opakowania

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się następujące towary:

▼M3

Wnioskodawca i osoba uprawniona do korzystania z procedury mogą posiadać siedzibę na obszarze celnym Unii.

▼B

Artykuł 229

Formy, matryce, klisze drukarskie, rysunki, szkice, przyrządy do pomiarów, kontroli i testowania i inne podobne artykuły

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się formy, matryce, klisze drukarskie, rysunki, szkice, przyrządy do pomiarów, kontroli i testowania i inne podobne artykuły, jeżeli spełnione są następujące warunki:

Artykuł 230

Specjalne narzędzia i przyrządy

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się specjalne narzędzia i przyrządy, jeżeli spełnione są następujące warunki:

Artykuł 231

Towary używane do przeprowadzania testów lub poddawane testom

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się towary należące do dowolnej z następujących kategorii:

▼M3

Wnioskodawca i osoba uprawniona do korzystania z procedury mogą posiadać siedzibę na obszarze celnym Unii.

▼B

Artykuł 232

Próbki

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się próbki wykorzystywane wyłącznie w celach pokazowych lub demonstracyjnych na obszarze celnym Unii, pod warunkiem że ilość próbek jest uzasadniona przy uwzględnieniu celu, w jakim mają one zostać wykorzystane.

▼M3

Wnioskodawca i osoba uprawniona do korzystania z procedury mogą posiadać siedzibę na obszarze celnym Unii.

▼B

Artykuł 233

Zastępcze środki produkcji

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się zastępcze środki produkcji tymczasowo udostępniane nabywcy przez dostawcę lub osobę zajmującą się naprawami do momentu dostarczenia lub naprawy podobnych towarów.

▼M3

Wnioskodawca i osoba uprawniona do korzystania z procedury mogą posiadać siedzibę na obszarze celnym Unii.

▼B

Artykuł 234

Towary przeznaczone na imprezy lub do sprzedaży w określonych sytuacjach

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

1.  Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się towary, które mają być wystawione lub użyte podczas imprezy publicznej nieorganizowanej wyłącznie w celu komercyjnej sprzedaży towarów, lub towary uzyskiwane w trakcie takich imprez z towarów objętych procedurą odprawy czasowej.

W wyjątkowych przypadkach organy celne mogą przyznać całkowite zwolnienie z należności celnych przywozowych w odniesieniu do towarów, które mają być wystawione lub użyte w trakcie innego rodzaju imprez, lub towarów uzyskiwanych w trakcie takich imprez z towarów objętych procedurą odprawy czasowej.

2.  Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się towary dostarczane przez właściciela w celu przeprowadzenia kontroli osobie na terytorium Unii, która posiada prawo do ich nabycia po zakończeniu kontroli.

3.  Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się:

▼M3

4.  Wnioskodawca i osoba uprawniona do korzystania z procedury mogą posiadać siedzibę na obszarze celnym Unii.

▼B

Artykuł 235

Części zamienne, akcesoria i wyposażenie

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych obejmuje się części zamienne, akcesoria i wyposażenie stosowane przy podejmowaniu działań naprawczych i konserwacyjnych, w tym przeglądów, regulacji i prac konserwacyjnych, w odniesieniu do towarów objętych procedurą odprawy czasowej.

▼M3

Wnioskodawca i osoba uprawniona do korzystania z procedury mogą posiadać siedzibę na obszarze celnym Unii.

▼B

Artykuł 236

Inne towary

(art. 250 ust. 2 lit. d) kodeksu)

Całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych można objąć towary inne niż towary, o których mowa w art. 208–216 i 219–235, lub towary niespełniające warunków przewidzianych w tych artykułach w dowolnej z następujących sytuacji:

▼M3

Wnioskodawca i osoba uprawniona do korzystania z procedury mogą posiadać siedzibę na obszarze celnym Unii w sytuacjach, o których mowa w lit. b).

▼B

Artykuł 237

Specjalne terminy zamknięcia procedury

(art. 215 ust. 4 kodeksu)

1.  W przypadku towarów, o których mowa w art. 231 lit. c), art. 233 i art. 234 ust. 2, termin zamknięcia procedury wynosi 6 miesięcy od daty objęcia towarów procedurą odprawy czasowej.

2.  W przypadku zwierząt, o których mowa w art. 223, termin zamknięcia procedury nie może być krótszy niż 12 miesięcy od daty objęcia zwierząt procedurą odprawy czasowej.

Podsekcja 4

Przebieg procedury

Artykuł 238

Dane, które należy zawrzeć w zgłoszeniu celnym

(art. 6 ust. 2 kodeksu)

1.  Jeżeli towary objęte procedurą odprawy czasowej zostaną następnie objęte procedurą celną, dzięki czemu procedura odprawy czasowej będzie mogła zostać zamknięta zgodnie z art. 215 ust. 1 kodeksu, zgłoszenie celne do kolejnej procedury celnej inne niż zgłoszenie za pomocą karnetu ATA/CPD musi zawierać wskazanie „TA” oraz, w stosownych przypadkach, odpowiedni numer pozwolenia.

2.  Jeżeli towary objęte procedurą odprawy czasowej zostaną powrotnie wywiezione zgodnie z art. 270 ust. 1 kodeksu, zgłoszenie do powrotnego wywozu inne niż zgłoszenie za pomocą karnetu ATA/CPD musi zawierać dane, o których mowa w ust. 1.

Sekcja 2

Końcowe przeznaczenie

Artykuł 239

Obowiązek spoczywający na posiadaczu pozwolenia na końcowe przeznaczenie

(art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu)

Pozwolenia na korzystanie z procedury końcowego przeznaczenia udziela się pod warunkiem że posiadacz pozwolenia zobowiąże się do spełnienia dowolnego z następujących warunków:

ROZDZIAŁ 5

Przetwarzanie

Artykuł 240

Pozwolenie

(art. 211 kodeksu)

1.  W pozwoleniu na korzystanie z procedury przetwarzania wskazuje się kroki, które należy podjąć, aby potwierdzić jeden z następujących faktów:

2.  Pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego może zostać udzielone na akcesoria produkcyjne w rozumieniu art. 5 pkt 37 lit. e) kodeksu, z wyjątkiem następujących towarów:

3.  Pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego udziela się, wyłącznie jeżeli spełnione są następujące warunki:

Przepisy akapitu pierwszego nie mają zastosowania, gdy kwota należności celnych przywozowych określana jest zgodnie z art. 86 ust. 3 kodeksu.

Artykuł 241

Dane, które należy zawrzeć w zgłoszeniu celnym do uszlachetniania czynnego

(art. 6 ust. 2 kodeksu)

1.  Jeżeli towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego lub produkty przetworzone powstałe w wyniku zastosowania tej procedury zostaną następnie objęte procedurą celną, dzięki czemu procedura uszlachetniania czynnego będzie mogła zostać zamknięta zgodnie z art. 215 ust. 1 kodeksu, zgłoszenie celne do kolejnej procedury celnej inne niż zgłoszenie za pomocą karnetu ATA/CPD musi zawierać wskazanie „UCz” oraz odpowiedni numer pozwolenia lub numer INF.

Jeżeli towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego podlegają szczególnym środkom polityki handlowej i takie środki mają w dalszym ciągu zastosowanie w chwili objęcia towarów kolejną procedurą celną, niezależnie od tego, czy towary te stanowią produkty przetworzone, czy też nie, zgłoszenie celne do kolejnej procedury celnej musi zawierać dane, o których mowa w akapicie pierwszym, oraz wskazanie: „ŚPH”.

2.  Jeżeli towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego są powrotnie wywożone zgodnie z art. 270 ust. 1 kodeksu, zgłoszenie do powrotnego wywozu musi zawierać dane, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 242

Uszlachetnianie bierne IM/EX

(art. 211 ust. 1 kodeksu)

1.  W przypadku uszlachetniania biernego IM/EX w pozwoleniu należy wyznaczyć termin na objęcie towarów unijnych zastępowanych towarami ekwiwalentnymi procedurą uszlachetniania biernego. Taki termin nie może przekraczać sześciu miesięcy.

Na wniosek posiadacza pozwolenia termin może zostać przedłużony nawet po jego upływie, pod warunkiem że jego całkowita długość nie przekracza jednego roku.

2.  W przypadku uprzedniego przywozu produktów przetworzonych składa się zabezpieczenie pokrywające kwotę należności celnych przywozowych, która byłaby wymagana, gdyby zastępowane towary unijne nie zostały objęte procedurą uszlachetniania biernego zgodnie z ust. 1.

Artykuł 243

Naprawa w ramach uszlachetniania biernego

(art. 211 ust. 1 kodeksu)

W przypadku gdy celem wniosku o zastosowanie procedury uszlachetniania biernego jest naprawa, towary czasowo wywożone muszą być zdatne do naprawy, zaś procedura nie może zostać wykorzystana do podniesienia wydajności technicznej towarów.

TYTUŁ VIII

TOWARY WYPROWADZANE Z OBSZARU CELNEGO UNII

ROZDZIAŁ 1

Formalności przed wyprowadzeniem towarów

Artykuł 244

Termin na złożenie deklaracji poprzedzającej wyprowadzenie

(art. 263 ust. 1 kodeksu)

1.  Deklarację poprzedzającą wyprowadzenie, o której mowa w art. 263 kodeksu, składa się we właściwym urzędzie celnym w następujących terminach:

2.  Niezależnie od przepisów ust. 1, jeżeli deklaracja poprzedzająca wyprowadzenie dotyczy towarów, w odniesieniu do których wniesiono o refundację zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 612/2009 ( 11 ), deklarację składa się we właściwym urzędzie celnym najpóźniej w chwili załadunku towarów zgodnie z art. 5 ust. 7 tego rozporządzenia.

3.  W poniższych sytuacjach termin na złożenie deklaracji poprzedzającej wyprowadzenie odpowiada terminowi obowiązującemu w przypadku aktywnych środków transportu wykorzystywanych celem opuszczenia obszaru celnego Unii:

4.  Terminy, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, nie obowiązują w przypadku działania siły wyższej.

Artykuł 245

Zwolnienie z obowiązku złożenia deklaracji poprzedzającej wyprowadzenie

(art. 263 ust. 2 lit. b) kodeksu)

1.  Bez uszczerbku dla obowiązku złożenia zgłoszenia celnego zgodnie z art. 158 ust. 1 kodeksu lub zgłoszenia do powrotnego wywozu zgodnie z art. 270 ust. 1 kodeksu, zwolnienie z obowiązku złożenia deklaracji poprzedzającej wyprowadzenie stosuje się dla następujących towarów:

2.  Zwolnienie z obowiązku złożenia deklaracji poprzedzającej wyprowadzenie stosuje się dla towarów w następujących przypadkach:

ROZDZIAŁ 2

Formalności przy wyprowadzaniu towarów

Artykuł 246

Środki wymiany informacji w przypadku przedstawienia towarów w urzędzie celnym wyprowadzenia

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Jeżeli towary zostały przedstawione urzędowi celnemu wyprowadzenia zgodnie z art. 267 ust. 2 kodeksu, do celów wymiany następujących informacji dopuszcza się możliwość wykorzystania środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych:

Artykuł 247

Sposoby przedstawiania dowodów potwierdzających, że towary opuściły obszar celny Unii

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

Aby poświadczyć wyprowadzenie towarów, urzędowi celnemu wywozu można przedstawić dowody potwierdzające, że towary opuściły obszar celny Unii, stosując środki inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

ROZDZIAŁ 3

Wywóz i powrotny wywóz

Artykuł 248

Unieważnienie zgłoszenia celnego lub zgłoszenia do powrotnego wywozu

(art. 174 kodeksu)

1.  W przypadku wystąpienia rozbieżności między rodzajem towarów zwolnionych do wywozu, powrotnego wywozu lub uszlachetniania biernego a rodzajem towarów przedstawionych urzędowi celnemu wyprowadzenia urząd celny wywozu unieważnia dane zgłoszenie.

2.  Jeżeli po upływie 150 dni od daty zwolnienia towarów do procedury wywozu, procedury uszlachetniania biernego lub powrotnego wywozu urząd celny wywozu nie otrzyma informacji o wyprowadzeniu towarów ani dowodów potwierdzających, że towary opuściły obszar celny Unii, taki urząd może unieważnić dane zgłoszenie.

Artykuł 249

Sposoby retrospektywnego składania zgłoszenia wywozowego lub zgłoszenia do powrotnego wywozu

(art. 6 ust. 3 lit. a) kodeksu)

W przypadku gdy należało złożyć zgłoszenie wywozowe lub zgłoszenie do powrotnego wywozu, ale towary zostały wyprowadzone z obszaru celnego Unii bez złożenia takiego zgłoszenia, przy retrospektywnym składaniu takiego zgłoszenia wywozowego lub zgłoszenia do powrotnego wywozu można wykorzystać środki wymiany informacji inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

TYTUŁ IX

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 250

Ponowna ocena pozwoleń obowiązujących już w dniu 1 maja 2016 r.

1.  Pozwolenia udzielone na podstawie rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 lub rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, które obowiązują w dniu 1 maja 2016 r. i nie są objęte ograniczonym okresem ważności, podlegają ponownej ocenie.

2.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, poniższe pozwolenia nie podlegają ponownej ocenie:

Artykuł 251

Ważność pozwoleń obowiązujących już w dniu 1 maja 2016 r.

1.  Pozwolenia udzielone na podstawie rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 lub rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, które obowiązują w dniu 1 maja 2016 r., pozostają ważne:

2.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu pozwolenia, o których mowa w art. 250 ust. 2 lit. a) i b), pozostają ważne, dopóki nie zostaną cofnięte przez organy celne, które ich udzieliły.

Artykuł 252

Ważność decyzji w sprawie wiążących informacji obowiązujących już w dniu 1 maja 2016 r.

Decyzje w sprawie wiążących informacji już obowiązujące w dniu 1 maja 2016 r. pozostają ważne przez okres określony w tych decyzjach. Decyzje takie od dnia 1 maja 2016 r. są wiążące zarówno dla organów celnych, jak i dla posiadacza decyzji.

Artykuł 253

Ważność decyzji przyznających odroczenie płatności obowiązujących już w dniu 1 maja 2016 r.

Decyzje przyznające odroczenie płatności, wydane zgodnie z art. 224 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92, które obowiązują w dniu 1 maja 2016 r., pozostają ważne przez następujący okres:

Artykuł 254

Stosowanie pozwoleń i decyzji obowiązujących już w dniu 1 maja 2016 r.

Jeżeli decyzja lub pozwolenie pozostają ważne po dniu 1 maja 2016 r. zgodnie z art. 251–253, warunkami, na mocy których decyzja ta lub pozwolenie mają zastosowanie, od dnia 1 maja 2016 r., są warunki określone w odpowiednich przepisach kodeksu, rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny ( 12 ) i niniejszego rozporządzenia, jak określono w tabeli odniesień zawartej w załączniku 90.

Artykuł 255

Przepisy przejściowe dotyczące stosowania zamknięć celnych

Z zamknięć celnych i specjalnego rodzaju zamknięć celnych zgodnych z załącznikiem 46a do rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 nadal można korzystać, aż do wyczerpania zapasów lub do dnia 1 maja 2019 r., w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

Artykuł 256

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 maja 2016 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

---

SPIS TREŚCI

TYTUŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
ZAŁĄCZNIK A	Wspólne wymogi dotyczące danych dla wniosków i decyzji
ZAŁĄCZNIK B	Wspólne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do zgłoszeń, powiadomień i potwierdzeń unijnego statusu celnego towarów
ZAŁĄCZNIK B-01	Standardowe zgłoszenia celne w formie papierowej – noty i formularze, które należy stosować
ZAŁĄCZNIK B-02	Tranzytowy dokument towarzyszący
ZAŁĄCZNIK B-03	Wykaz pozycji
ZAŁĄCZNIK B-04	Tranzytowy dokument towarzyszący/bezpieczeństwo („TSAD”)
ZAŁĄCZNIK B-05	Tranzytowy wykaz pozycji/bezpieczeństwo
ZAŁĄCZNIK 12-01	Wspólne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do rejestracji przedsiębiorców i innych osób
TYTUŁ II
ELEMENTY, NA PODSTAWIE KTÓRYCH STOSOWANE SĄ NALEŻNOŚCI CELNE PRZYWOZOWE LUB WYWOZOWE ORAZ INNE ŚRODKI DOTYCZĄCE WYMIANY TOWAROWEJ
ZAŁĄCZNIK 22-01	Uwagi wprowadzające i wykaz istotnych procesów przetwarzania lub obróbki nadających niepreferencyjne pochodzenie
ZAŁĄCZNIK 22-02	Wniosek o świadectwo informacyjne INF 4 i świadectwo informacyjne INF 4
ZAŁĄCZNIK 22-03	Uwagi wprowadzające oraz wykaz procesów obróbki lub przetworzenia nadających status pochodzenia
ZAŁĄCZNIK 22-04	Materiały wyłączone z kumulacji regionalnej
ZAŁĄCZNIK 22-05	Obróbki wyłączone z kumulacji regionalnej GSP (wyroby włókiennicze)
ZAŁĄCZNIK 22-11	Uwagi wprowadzające oraz wykaz procesów obróbki lub przetworzenia, którym należy poddać materiały niepochodzące, aby wytworzony produkt mógł uzyskać status pochodzenia
▼C1
▼B
TYTUŁ III
DŁUG CELNY I ZABEZPIECZENIA
ZAŁĄCZNIK32-01	Zobowiązanie gwaranta – zabezpieczenie pojedyncze
ZAŁĄCZNIK 32-02	Zobowiązanie gwaranta – zabezpieczenie pojedyncze w formie karnetów
ZAŁĄCZNIK 32-03	Zobowiązanie gwaranta – zabezpieczenie generalne
ZAŁĄCZNIK 32-04	Powiadomienie gwaranta o niezamknięciu procedury tranzytu unijnego
ZAŁĄCZNIK 32–05	Powiadomienie gwaranta o odpowiedzialności za dług w procedurze tranzytu unijnego
ZAŁĄCZNIK 33-01	Zgłoszenie stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę długu w procedurze tranzytu na podstawie karnetu ATA/e-ATA
ZAŁĄCZNIK 33-02	Powiadomienie gwaranta o odpowiedzialności za dług w procedurze tranzytu na podstawie karnetu CPD
ZAŁĄCZNIK 33-03	Wzór noty informacyjnej dotyczącej zgłoszenia stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę długu w procedurze tranzytu na podstawie karnetu ATA/e-ATA
ZAŁĄCZNIK 33-04	Formularz naliczania należności celnych i opłat wynikających ze zgłoszenia stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę długu w procedurze tranzytu na podstawie karnetu ATA/e-ATA
ZAŁĄCZNIK 33-05	Wzór zwolnienia karnetu wskazujący, że wszczęto postępowanie w sprawie roszczenia wobec stowarzyszenia poręczającego w państwie członkowskim, w którym powstał dług celny w procedurze tranzytu na podstawie karnetu ATA/e-ATA
ZAŁĄCZNIK 33-06	Wniosek o udzielenie dodatkowych informacji, w przypadku gdy towary znajdują się w innym państwie członkowskim
ZAŁĄCZNIK 33-07	Umorzenie należności celnych/zwrot
TYTUŁ IV
TOWARY WPROWADZANE NA OBSZAR CELNY UNII
	Brak załącznika
TYTUŁ V
PRZEPISY OGÓLNE DOTYCZĄCE STATUSU CELNEGO, OBJĘCIA TOWARÓW PROCEDURĄ CELNĄ, WERYFIKACJI, ZWOLNIENIA I DYSPONOWANIA TOWARAMI
	Brak załącznika
TYTUŁ VI
DOPUSZCZENIE DO OBROTU ORAZ ZWOLNIENIE Z NALEŻNOŚCI CELNYCH PRZYWOZOWYCH
ZAŁĄCZNIK 61-01	Świadectwa ważenia bananów – wymogi dotyczące danych
ZAŁĄCZNIK 62-01	Arkusz informacyjny INF 3 – wymogi dotyczące danych
TYTUŁ VII
PROCEDURY SPECJALNE
ZAŁĄCZNIK 71-01	Dokument uzupełniający, w przypadku gdy towary zostały zgłoszone ustnie do odprawy czasowej
ZAŁĄCZNIK 71-02	Towary i produkty wrażliwe
ZAŁĄCZNIK 71-03	Wykaz dozwolonych zwyczajowych czynności
ZAŁĄCZNIK 71-04	Przepisy szczególne dotyczące towarów ekwiwalentnych
ZAŁĄCZNIK 71-05	Standardowa wymiana informacji (INF)
ZAŁĄCZNIK 71-06	Informacje, które należy zawrzeć w rozliczeniu zamknięcia
ZAŁĄCZNIK 72-03	TC 11 – Poświadczenie odbioru
TYTUŁ VIII
TOWARY WYPROWADZANE Z OBSZARU CELNEGO UNII
	Brak załącznika
TYTUŁ IX OSASTO
PRZEPISY KOŃCOWE
ZAŁĄCZNIK 90	Tabela odniesień, o której mowa w art. 254

---

ZAŁĄCZNIK A

WSPÓLNE WYMOGI DOTYCZĄCE DANYCH DLA WNIOSKÓW I DECYZJI

Uwagi wprowadzające do tabel wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosków i decyzji

PRZEPISY OGÓLNE

TYTUŁ I

Wnioski i decyzje

ROZDZIAŁ 1

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do wymogów dotyczących danych

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

Wymogi dotyczące danych

Grupa 1 – Informacje o wniosku/decyzji

1/1.    Kod rodzaju wniosku/decyzji

Stosując odpowiednie kody, należy wskazać, o jakie pozwolenie lub decyzję się występuje.

Stosując odpowiednie kody, należy podać rodzaj pozwolenia lub decyzji.

1/2.    Podpis/uwierzytelnienie

Wnioski w formie papierowej podpisuje osoba, która składa wniosek. Osoba podpisująca powinna podać swoje stanowisko.

Wnioski złożone z zastosowaniem techniki elektronicznego przetwarzania danych są uwierzytelniane przez osobę, która składa wniosek (wnioskodawcę lub jego przedstawiciela).

Jeśli wniosek jest składany przez interfejs dla przedsiębiorców zharmonizowany na poziomie UE i określony – we wzajemnym porozumieniu – przez Komisję oraz państwa członkowskie, wniosek ten jest uznawany za uwierzytelniony.

Podpis decyzji w formie papierowej lub uwierzytelnienie w inny sposób decyzji podjętych z zastosowaniem techniki elektronicznego przetwarzania danych przez osobę, która podejmuje decyzję w sprawie udzielenia pozwolenia, w sprawie wiążących informacji lub w sprawie zwrotu lub umorzenia należności celnych przywozowych lub wywozowych.

Jeżeli wnioskodawca posiada numer referencyjny, można go tutaj podać.

Sygnatariuszem powinna być zawsze osoba, która w pełni reprezentuje wnioskodawcę.

1/3.    Rodzaj wniosku

Stosując odpowiedni kod, należy wskazać rodzaj wniosku. W przypadku wniosku o zmianę lub, w stosownych przypadkach, o przedłużenie pozwolenia, należy również wskazać odpowiedni numer decyzji jako D. 1/6 Numer referencyjny decyzji.

1/4.    Geograficzny obszar ważności – Unia

W drodze odstępstwa od art. 26 kodeksu należy wskazać, czy skutek decyzji jest ograniczony do jednego lub kilku państw członkowskich, wskazując wyraźnie odpowiednie państwo (państwa) członkowskie.

1/5.    Geograficzny obszar ważności – państwa wspólnego tranzytu

Należy podać państwa wspólnego tranzytu, w których pozwolenie może być stosowane.

1/6.    Numer referencyjny decyzji

Niepowtarzalny numer referencyjny nadany decyzji przez właściwy organ celny.

1/7.    Organ celny podejmujący decyzję

Numer identyfikacyjny lub nazwa i adres organu celnego, który podejmuje decyzję.

Numer identyfikacyjny lub podpis i nazwa organu celnego państwa członkowskiego, który wydał decyzję.

Uwierzytelnienie i nazwa organu celnego państwa członkowskiego. Nazwa organu celnego państwa członkowskiego może dotyczyć poziomu regionalnego, jeżeli wymaga tego struktura organizacyjna administracji celnej.

Grupa 2 – Odniesienia do dokumentów, świadectw i pozwoleń

2/1.    Inne wnioski i decyzje w sprawie posiadanych wiążących informacji

Wskazać (tak/nie), czy wnioskodawca składał w Unii wniosek lub otrzymał decyzję WIT dotyczącą towarów identycznych lub podobnych do towarów opisanych w D. 5/2 Opis towarów w niniejszym tytule oraz D. II/3 Nazwa handlowa oraz dodatkowe informacje w Tytule II. Jeżeli odpowiedź brzmi „tak”, należy również podać następujące informacje:

Państwo złożenia wniosku: państwo, w którym wniosek został złożony.

Miejsce złożenia wniosku: miejsce, w którym został złożony wniosek.

Data złożenia wniosku: dzień, w którym właściwy organ celny, o którym mowa w art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu, otrzymał wniosek.

Numer referencyjny decyzji WIT: numer referencyjny decyzji WIT, którą wnioskodawca już otrzymał. Ta część jest obowiązkowa, jeżeli wnioskodawca otrzymał decyzje WIT w następstwie złożonego przez niego wniosku.

Data rozpoczęcia ważności decyzji: dzień, w którym rozpoczyna się okres ważności decyzji WIT.

Kod towaru: kod nomenklatury podany w decyzji WIT.

Wskazać, czy wnioskodawca ubiegał się o lub otrzymał decyzje WIP lub WIT dotyczące towarów lub materiałów identycznych lub podobnych do tych, o których mowa w D. 5/1 Kod towaru oraz D. 5/2. Opis towarów w niniejszym tytule oraz D. III/3 w Tytule III; podając odpowiednie informacje szczegółowe. Jeśli odpowiedź brzmi „tak”, należy również podać numer referencyjny odnośnej decyzji WIP lub WIT.

2/2.    Decyzje w sprawie wiążących informacji wydane na rzecz innych posiadaczy

Wskazać, czy wnioskodawca wie o decyzjach WIT wydanych innym posiadaczom dla towarów identycznych lub podobnych do tych, które zostały opisane w D. 5/2 Opis towarów w niniejszym tytule oraz D. II/3 Nazwa handlowa oraz dodatkowe informacje w Tytule II. Informacje dotyczące istniejących decyzji WIT można sprawdzić w publicznej bazie danych EBTI, która jest dostępna w internecie.

Jeśli odpowiedź brzmi „tak”, następujące dodatkowe elementy są opcjonalne:

numer referencyjny decyzji WIT: numer referencyjny decyzji WIT, o której wnioskodawca wie;

data rozpoczęcia ważności decyzji: dzień, w którym rozpoczyna się okres ważności decyzji WIT;

kod towaru: kod nomenklatury podany w decyzji WIT.

Wskazać, czy według wiedzy wnioskodawcy ubiegano się już o decyzje WIP lub WIT dla towarów identycznych lub podobnych lub wydano takie decyzje w Unii.

Jeśli odpowiedź brzmi „tak”, następujące dodatkowe elementy są opcjonalne:

numer referencyjny decyzji WIP lub WIT: numer referencyjny decyzji WIP lub WIT, o której wnioskodawca wie;

data rozpoczęcia ważności decyzji: dzień, w którym rozpoczyna się okres ważności decyzji WIP lub WIT;

kod towaru: kod nomenklatury podany w decyzji WIP lub WIT.

2/3.    Procedury prawne lub administracyjne w toku lub wydane orzeczenia sądowe

Wskazać, czy wnioskodawca wie o jakichkolwiek postępowaniach prawnych lub administracyjnych dotyczących klasyfikacji taryfowej będących w toku na terytorium Unii, lub o już wydanym w Unii orzeczeniu sądu w sprawie klasyfikacji taryfowej, odnoszących się do towarów opisanych w D. 5/2. Opis towarów oraz D. II/3 Nazwa handlowa oraz dodatkowe informacje w Tytule II. Jeżeli odpowiedź brzmi „tak”, następujące dodatkowe elementy są opcjonalne:

Podać nazwę i adres sądu, numer referencyjny sprawy w toku lub orzeczenia oraz wszelkie inne istotne informacje.

Wskazać, czy według wiedzy wnioskodawcy, towary opisane w D. 5/1. Kod towaru oraz D. 5/2. Opis towarów w niniejszym tytule, lub w D. III/3 Warunki umożliwiające określenie pochodzenia w Tytule III, są przedmiotem jakiegokolwiek toczącego się w Unii postępowania sądowego lub administracyjnego dotyczącego pochodzenia lub orzeczenia sądowego dotyczącego pochodzenia już wydanego na terenie Unii.

Podać nazwę i adres sądu, numer referencyjny sprawy w toku lub orzeczenia oraz wszelkie inne istotne informacje.

2/4.    Załączone dokumenty

Podać informacje na temat rodzaju oraz, w stosownych przypadkach, numer identyfikacyjny lub datę wystawienia dokumentu lub dokumentów dołączonych do wniosku lub decyzji. Wskazać również całkowitą liczbę dołączonych dokumentów.

Jeżeli dokument zawiera kontynuację informacji dostarczonych gdzie indziej we wniosku lub decyzji, wskazać odniesienie do odpowiednich danych.

2/5.    Numer identyfikacyjny miejsca składowego

W stosownych przypadkach, podać numer identyfikacyjny nadany miejscu składowemu przez organ celny podejmujący decyzję.

Grupa 3 – Strony

3/1.    Wnioskodawca/posiadacz pozwolenia lub decyzji

Wnioskodawcą jest osoba, która składa do organów celnych wniosek o wydanie decyzji.

Podać imię i nazwisko oraz adres danej osoby.

Posiadaczem decyzji jest osoba, na rzecz której decyzja została wydana.

Posiadaczem pozwolenia jest osoba, na rzecz której pozwolenie zostało wydane.

3/2.    Identyfikacja wnioskodawcy/posiadacza pozwolenia lub decyzji

Wnioskodawcą jest osoba, która składa do organów celnych wniosek o wydanie decyzji.

Podać numer rejestracyjny i identyfikacyjny przedsiębiorcy (numer EORI) danej osoby, jak przewidziano w art. 1 ust. 18.

W przypadku wniosku złożonego z zastosowaniem techniki elektronicznego przetwarzania danych, należy zawsze podawać numer EORI wnioskodawcy.

Posiadaczem decyzji jest osoba, na rzecz której decyzja została wydana.

Posiadaczem pozwolenia jest osoba, na rzecz której pozwolenie zostało wydane.

3/3.    Przedstawiciel

Jeżeli wnioskodawca wskazany w D. 3/1 Wnioskodawca/posiadacz pozwolenia lub decyzji lub w D. 3/2 Identyfikacja wnioskodawcy/posiadacza pozwolenia lub decyzji jest reprezentowany przez przedstawiciela, należy podać odpowiednie informacje o przedstawicielu.

Jeśli zażąda tego organ celny podejmujący decyzję zgodnie z art. 19 ust. 2 kodeksu, należy dostarczyć kopię stosownej umowy, pełnomocnictwa lub innego dokumentu, który jest dowodem nadania statusu przedstawiciela celnego.

3/4.    Identyfikacja przedstawiciela

Jeżeli wnioskodawca wskazany w D. 3/1 Wnioskodawca/posiadacz pozwolenia lub decyzji lub w D. 3/2 Wnioskodawca/posiadacz pozwolenia lub decyzji jest reprezentowany przez przedstawiciela, należy podać numer EORI przedstawiciela.

Jeśli zażąda tego organ celny podejmujący decyzję zgodnie z art. 19 ust. 2 kodeksu, należy dostarczyć kopię stosownej umowy, pełnomocnictwa lub innego dokumentu, który jest dowodem nadania statusu przedstawiciela celnego.

3/5.    Imię i nazwisko oraz dane kontaktowe osoby odpowiedzialnej za sprawy celne

Informacje kontaktowe danej osoby, w tym – w stosownych przypadkach – jej numer faksu, które mogą być używane do dalszych kontaktów i korespondencji w sprawach celnych.

3/6.    Osoba kontaktowa odpowiedzialna za wniosek

Osoba kontaktowa jest odpowiedzialna za utrzymywanie kontaktów z organami celnymi w kwestiach związanych z wnioskiem.

Informacja ta podawana jest tylko w przypadku, gdy jest to osoba inna niż osoba odpowiedzialna za sprawy celne podana w D. 3/5 Imię i nazwisko oraz dane kontaktowe osoby odpowiedzialnej za sprawy celne.

Należy podać imię i nazwisko osoby kontaktowej oraz dowolne dane z poniższych: numer telefonu, adres e-mail (najlepiej skrzynki funkcyjnej) oraz, w stosownych przypadkach, numer faksu.

3/7.    Osoba kierująca przedsiębiorstwem wnioskodawcy lub nadzorująca zarządzanie nim

▼C2

Do celów art. 39 lit. a) kodeksu należy podać imię i nazwisko oraz pełne dane odpowiedniej osoby (osób) zgodnie ze statusem prawnym/formą prawną przedsiębiorstwa wnioskodawcy, w szczególności: dyrektora/kierownika przedsiębiorstwa, dyrektorów i członków zarządu, w zależności od struktury przedsiębiorstwa. Dane powinny obejmować: imię i nazwisko, adres, datę urodzenia i krajowy numer identyfikacyjny.

▼B

3/8.    Właściciel towarów

Jeżeli ma to zastosowanie zgodnie z odpowiednim artykułem, należy podać imię i nazwisko/nazwę oraz adres nieunijnego właściciela towarów, które mają zostać objęte procedurą odprawy czasowej, zgodnie z opisem w D. 5/1. Kod towaru oraz D. 5/2. Opis towarów.

Grupa 4 – Daty, godziny, okresy i miejsca

4/1.    Miejsce

Miejsce, w którym wniosek został podpisany lub w inny sposób uwierzytelniony.

Miejsce, w którym zostało wydane pozwolenie lub decyzja w sprawie wiążącej informacji o pochodzeniu lub w sprawie zwrotu i umorzenia kwot należności celnych przywozowych lub wywozowych.

4/2.    Data

Data, w której wnioskodawca podpisał lub w inny sposób uwierzytelnił wniosek.

Data, w której zostało wydane pozwolenie lub decyzja w sprawie wiążącej informacji lub w sprawie zwrotu i umorzenia kwot należności celnych przywozowych lub wywozowych.

4/3.    Miejsce, w którym prowadzone są główne księgi rachunkowe na potrzeby celne lub w którym są one dostępne

▼M3

Główne księgi rachunkowe na potrzeby celne, o których mowa w art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu, są to księgi, które mają być uznawane przez organy celne za główne księgi rachunkowe na potrzeby celne, pozwalające organom celnym na nadzorowanie i monitorowanie wszystkich działań objętych danym pozwoleniem lub decyzją. Istniejące handlowe, podatkowe lub inne materiały księgowe wnioskodawcy mogą być uznane za główne księgi rachunkowe na potrzeby celne, jeżeli ułatwiają kontrole oparte na audycie.

▼B

Należy podać pełny adres miejsca, w tym państwo członkowskie, w którym główne księgi rachunkowe będą przechowywane lub udostępniane. Kod UN/LOCODE może zastąpić adres, jeśli umożliwia jednoznaczną identyfikację danej lokalizacji.

W przypadku wiążącej informacji, należy podać te dane tylko wtedy, gdy państwo jest inne niż w danych podanych do identyfikacji wnioskodawcy.

4/4.    Miejsce prowadzenia ewidencji

Należy wpisać pełny adres miejsca (miejsc), w tym państwo członkowskie, w którym przechowywane są ewidencje wnioskodawcy lub w którym mają być przechowywane. Kod UN/LOCODE może zastąpić adres, jeśli umożliwia jednoznaczną identyfikację danej lokalizacji.

Informacja ta jest konieczna do określenia lokalizacji ewidencji dotyczącej towarów znajdujących się pod adresem wskazanym w D. 4/8. Lokalizacja towarów.

4/5.    Pierwsze miejsce wykorzystania lub przetwarzania

Stosując odpowiednie kody, podać adres danego miejsca.

4/6.    [Wnioskowana] Data rozpoczęcia ważności decyzji

Data, od której rozpoczyna się ważność decyzji w sprawie wiążących informacji.

Podać dzień, miesiąc i rok, zgodnie z art. 29.

Wnioskodawca może wystąpić o to, aby okres ważności pozwolenia rozpoczynał się określonego dnia. Jednak data ta powinna uwzględniać nieprzekraczalne terminy określone w art. 22 ust. 2 i 3 kodeksu, a wnioskowana data nie może być wcześniejsza niż data określona w art. 22 ust. 4 kodeksu.

Dzień, w którym pozwolenie staje się skuteczne.

Wnioskodawca może wystąpić o to, aby okres ważności pozwolenia rozpoczynał się określonego dnia. Jednak data ta powinna uwzględniać nieprzekraczalne terminy określone w art. 22 ust. 2 i 3 kodeksu i nie może być wcześniejsza niż data określona w art. 22 ust. 4 kodeksu.

Data rozpoczęcia pierwszego okresu operacyjnego ustalonego przez organ na potrzeby obliczenia terminu odroczenia płatności.

4/7.    Data upływu ważności decyzji

Data, z którą kończy się ważność pozwolenia lub decyzji w sprawie wiążących informacji.

4/8.    Lokalizacja towarów

Należy podać nazwę i adres danej lokalizacji, w tym w stosownych przypadkach kod pocztowy. W przypadku gdy wniosek jest składany z zastosowaniem techniki elektronicznego przetwarzania danych, adres można zastąpić odpowiednim kodem, jeśli umożliwia on jednoznaczną identyfikację lokalizacji.

Stosując odpowiedni kod, należy podać numer identyfikacyjny miejsca, w którym odbywa się ważenie bananów.

▼M3

Stosując odpowiedni kod, należy podać numer identyfikacyjny miejsca lub miejsc, w których towary mogą zostać umieszczone podczas objęcia procedurą celną.

▼B

Stosując odpowiedni kod, należy podać numer identyfikacyjny miejsca (miejsc), w którym towary będą odbierane w ramach operacji TIR.

Stosując odpowiedni kod, należy podać numer identyfikacyjny miejsca (miejsc), w którym towary będą obejmowane procedurą tranzytu unijnego.

Stosując odpowiedni kod, należy podać numer identyfikacyjny miejsca (miejsc), w którym towary będą odbierane w ramach procedury tranzytu unijnego.

4/9.    Miejsce (miejsca) przetwarzania lub wykorzystania

Stosując odpowiednie kody, należy podać adres danego miejsca (miejsc).

4/10.    Urząd celny (urzędy celne) objęcia

▼M3

Wskazać proponowany urząd celny (urzędy celne) objęcia zgodnie z definicją określoną w art. 1 pkt 17.

▼B

4/11.    Urząd celny (urzędy celne) zamknięcia

Wskazać proponowany urząd celny (urzędy celne).

4/12.    Urząd celny zabezpieczenia

Wskazać odpowiedni urząd celny.

4/13.    Kontrolny urząd celny

▼M3

Wskazać właściwy kontrolny urząd celny zgodnie z definicją określoną w art. 1 pkt 36.

▼B

4/14.    Urząd celny (urzędy celne) przeznaczenia

Wskazać urząd celny (urzędy celne) przeznaczenia, właściwy dla miejsca, w którym towary są odbierane przez upoważnionego odbiorcę.

Wskazać urząd celny (urzędy celne) przeznaczenia, właściwy dla danego portu (portów)/portu lotniczego (portów lotniczych) przeznaczenia.

4/15.    Urząd celny (urzędy celne) wyjścia

Wskazać urząd celny (urzędy celne) wyjścia odpowiedzialny za miejsce, w którym towary będą obejmowane procedurą tranzytu unijnego.

Wskazać urząd celny (urzędy celne) wyjścia, właściwy dla danego portu (portów)/portu lotniczego (portów lotniczych) przeznaczenia.

4/16.    Termin

Wskazać wyrażony w minutach termin, w którym urząd celny może przeprowadzać kontrole przed wysyłką towarów.

Wskazać wyrażony w minutach termin, w którym urząd celny przedstawienia informuje kontrolny urząd celny o zamiarze przeprowadzenia kontroli, zanim towary uzna się za zwolnione.

Wskazać wyrażony w minutach termin, w którym urząd celny może poinformować o zamiarze przeprowadzenia kontroli, zanim towary uzna się za zwolnione.

Wskazać wyrażony w minutach termin, w którym upoważniony odbiorca otrzymuje pozwolenie na rozładunek.

Wskazać wyrażony w minutach termin, w jakim po złożeniu zgłoszenia tranzytowego przez upoważnionego nadawcę urząd celny wyjścia może przeprowadzić ewentualną kontrolę towarów przed zwolnieniem i wysyłką towarów.

4/17.    Termin zamknięcia procedury

Wskazać przewidywany czas wyrażony w miesiącach, potrzebny na przeprowadzenie operacji lub wykorzystanie w ramach wnioskowanej specjalnej procedury celnej.

Wskazać, czy ma zastosowanie automatyczne przedłużenie terminu zamknięcia procedury zgodnie z art. 174 ust. 2.

Organ celny podejmujący decyzję może określić w pozwoleniu, że termin zamknięcia procedury upływa ostatniego dnia kolejnego miesiąca/kwartału/półrocza następującego po miesiącu/kwartale/półroczu, podczas którego termin zamknięcia procedury rozpoczął bieg.

4/18.    Rozliczenie zamknięcia

Wskazać, czy konieczne jest stosowanie rozliczenia zamknięcia.

Jeśli odpowiedź brzmi „tak”, należy podać nieprzekraczalny termin przewidziany w art. 175 ust. 1, w którym posiadacz pozwolenia powinien dostarczyć rozliczenie zamknięcia do kontrolnego urzędu celnego.

W stosownych przypadkach należy określić treść rozliczenia zamknięcia, zgodnie z art. 175 ust. 3.

Grupa 5 – Identyfikacja towarów

5/1.    Kod towaru

Wskazać kod nomenklatury celnej, do którego towary mają zostać zaklasyfikowane według wnioskodawcy.

Kod nomenklatury celnej, do którego towar musi zostać zaklasyfikowany w nomenklaturze celnej.

Pozycja/podpozycja (kod nomenklatury celnej), do której towary są klasyfikowane na wystarczającym poziomie szczegółowości, aby umożliwić identyfikację reguły do ustalenia pochodzenia. W przypadku gdy wnioskodawca o WIP jest posiadaczem WIT dla tych samych towarów, należy podać 8-cyfrowy kod Nomenklatury scalonej.

Pozycja/podpozycja lub 8-cyfrowy kod Nomenklatury scalonej, wskazane we wniosku.

Podać 8-cyfrowy kod Nomenklatury scalonej towarów.

Podać 8-cyfrowy kod Nomenklatury scalonej, kod TARIC oraz, jeżeli ma to zastosowanie, dodatkowe kod lub kody TARIC i krajowe kod lub kody dodatkowe danych towarów.

▼M3

▼B

Podać co najmniej pierwsze 4 cyfry kodu Nomenklatury scalonej danych towarów.

Podać pierwsze 4 cyfry kodu Nomenklatury scalonej towarów, które mają zostać objęte procedurą uszlachetniania czynnego lub procedurą uszlachetniania biernego.

8-cyfrowy kod Nomenklatury scalonej należy podawać w przypadku, gdy:

mają zostać zastosowane towary ekwiwalentne lub system standardowej wymiany,

towary są objęte załącznikiem 71-02,

towary nie są objęte załącznikiem 71-02 i stosowany jest kod 22 (zasada de minimis) jako kod warunku ekonomicznego.

Podać pierwsze 4 cyfry kodu Nomenklatury scalonej towarów, które mają zostać objęte procedurą odprawy czasowej.

Podać pierwsze 4 cyfry kodu Nomenklatury scalonej towarów, które mają zostać objęte procedurą składowania celnego.

Jeżeli zgłoszenie dotyczy kilku pozycji różnych towarów, danych nie można podać. W takim wypadku należy opisać rodzaj towarów, które mają być przechowywane w miejscu składowym, w D. 5/2. Opis towarów.

Jeżeli towary ekwiwalentne są wykorzystywane w ramach procedury składowania celnego, należy podać 8-cyfrowy kod Nomenklatury scalonej.

5/2.    Opis towarów

Szczegółowy opis towarów pozwalający na ich identyfikację i klasyfikację w Nomenklaturze celnej. Powinien on również obejmować szczegółowe informacje o składzie towarów oraz o wszelkich metodach badania stosowanych dla jego określenia, w przypadku gdy zależy od tego klasyfikacja. Wszelkie informacje szczegółowe, które wnioskodawca uznaje za poufne, powinny zostać podane w D. II/3 Nazwa handlowa oraz dodatkowe informacje w Tytule II.

Opis towarów wystarczająco szczegółowy, aby umożliwić ich identyfikację bez żadnych wątpliwości, i pozwalający na łatwe powiązanie towarów opisanych w decyzji WIT z towarami przedstawionymi do odprawy celnej. Nie powinien on zawierać żadnych informacji, które wnioskodawca oznaczył jako poufne we wniosku o WIT.

Szczegółowy opis towarów pozwalający na ich identyfikację.

Opis towarów wystarczająco szczegółowy, aby umożliwić ich identyfikację bez żadnych wątpliwości i pozwalający na łatwe powiązanie towarów opisanych w decyzji WIP z towarami przedstawionymi do odprawy celnej.

Podać opis handlowy towarów.

Podać zwykły opis handlowy towarów lub ich opis taryfowy. Opis musi odpowiadać opisowi stosowanemu w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w D. VIII/1 Tytuł do odzyskania kwot

Należy podać liczbę, rodzaj, oznakowanie i numery identyfikacyjne opakowań. W przypadku towarów niezapakowanych – podać liczbę produktów lub wpisać „luzem”.

Podać opis handlowy lub techniczny towarów. Opis handlowy lub techniczny powinien być wystarczająco jasny i szczegółowy, aby umożliwić podjęcie decyzji w sprawie wniosku.

Podać opis handlowy lub techniczny towarów.

▼C2

Opis handlowy lub techniczny powinien być wystarczająco jasny i szczegółowy, aby umożliwić podjęcie decyzji w sprawie wniosku. W przypadku gdy planuje się wykorzystanie towarów ekwiwalentnych lub systemu standardowej wymiany, należy podać szczegółowe informacje dotyczące jakości handlowej oraz parametrów technicznych towarów.

▼B

Podać opis handlowy lub techniczny towarów. Opis handlowy lub techniczny powinien być wystarczająco jasny i szczegółowy, aby umożliwić podjęcie decyzji w sprawie wniosku.

Jeżeli wniosek dotyczy towarów objętych przepisami szczególnymi (części A i B) zawartymi w sekcji II części pierwszej „Przepisy wstępne” Nomenklatury scalonej (Towary przeznaczone dla niektórych kategorii statków, łodzi i podobnych jednostek pływających oraz dla platform wiertniczych lub produkcyjnych/Cywilne statki powietrzne i towary do stosowania w cywilnych statkach powietrznych), wnioskodawca powinien na przykład podać: „Cywilny statek powietrzny i jego części/przepisy szczególne, część B Nomenklatury scalonej”.

Wskazać przynajmniej, czy towary to towary rolne lub przemysłowe.

5/3.    Ilość towarów

Dane te powinny być stosowane tylko w przypadkach, gdy przyznany został okres przedłużonej ważności, i wskazywać ilość towarów, które mogą zostać zgłoszone do obrotu w tym okresie przedłużonego stosowania, oraz ich jednostki. Jednostki muszą być wyrażone w jednostkach uzupełniających w rozumieniu Nomenklatury scalonej (załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87).

Podać ilość towarów netto wyrażoną w jednostkach uzupełniających w rozumieniu Nomenklatury scalonej (załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87).

Podać przewidywaną ilość towarów, które mają zostać objęte procedurą celną z zastosowaniem danego uproszczenia, w ujęciu miesięcznym.

Podać łączną przewidywaną ilość towarów, które mają zostać objęte procedurą specjalną podczas okresu ważności pozwolenia.

Jeżeli wniosek dotyczy towarów objętych przepisami szczególnymi (części A i B) zawartymi w sekcji II części pierwszej „Przepisy wstępne” Nomenklatury scalonej (Towary przeznaczone dla niektórych kategorii statków, łodzi i podobnych jednostek pływających oraz dla platform wiertniczych lub produkcyjnych/Cywilne statki powietrzne i towary do stosowania w cywilnych statkach powietrznych), nie jest konieczne podawanie informacji o ilości towarów.

5/4.    Wartość towarów

Podać informacje na temat szacunkowej wartości towarów, które mają zostać objęte pozwoleniem.

▼M3

▼B

Podać przewidywaną maksymalną wartość w euro towarów, które mają zostać objęte procedurą specjalną. Wartość tę można podać dodatkowo w innej walucie niż euro.

▼M3 —————

▼B

5/5.    Współczynnik produktywności

Podać szacunkowy współczynnik produktywności lub szacunkowy średni współczynnik produktywności lub, w stosownych przypadkach, metodę wyznaczenia takiego współczynnika.

5/6.    Towary ekwiwalentne

Towary ekwiwalentne są to towary unijne, które są składowane, wykorzystywane lub przetwarzane zamiast towarów objętych procedurą specjalną inną niż tranzyt.

W przypadku gdy planuje się wykorzystanie towarów ekwiwalentnych, należy podać 8-cyfrowy kod Nomenklatury scalonej, jakość handlową oraz parametry techniczne towarów ekwiwalentnych, aby umożliwić organom celnym dokonanie niezbędnych porównań pomiędzy towarami ekwiwalentnymi a towarami przez nie zastępowanymi.

Odpowiednie kody podane w D. 5/8. Identyfikacja towarów mogą być użyte do zaproponowania środków pomocniczych, które mogą okazać się przydatne przy dokonywaniu takiego porównania.

Wskazać, czy towary nieunijne podlegałyby cłu antydumpingowemu, cłu wyrównawczemu, cłu ochronnemu lub jakiemukolwiek cłu dodatkowemu wynikającemu z zawieszenia koncesji, gdyby zgłoszono je do dopuszczenia do obrotu.

Określić środki służące ustaleniu, czy warunki dotyczące wykorzystania towarów ekwiwalentnych zostały spełnione.

Jeżeli towary ekwiwalentne posiadają wyższy stopień przetworzenia lub są w lepszym stanie niż towary unijne (w przypadku napraw), należy wprowadzić odnośne szczegółowe informacje.

5/7.    Produkty przetworzone

Podać szczegółowe informacje dotyczące wszystkich produktów przetworzonych powstających w operacjach, wraz ze wskazaniem głównego produktu przetworzonego i, w stosownych przypadkach, wtórnych produktów przetworzonych, które są produktami ubocznymi procesu przetwarzania innymi niż główny produkt przetworzony.

Kod Nomenklatury scalonej i opis: zastosowanie mają uwagi dotyczące D. 5/1. Kod towaru oraz 5/2. Opis towarów.

5/8.    Identyfikacja towarów

Podaj, poprzez zastosowanie co najmniej jednego odpowiedniego kodu, przewidywane środki służące identyfikacji.

Informacji tych nie podaje się w przypadku procedury składowania celnego, uszlachetniania czynnego lub uszlachetniania biernego z towarami ekwiwalentnymi. W zamian należy wypełnić D. 5/6. Towary ekwiwalentne.

Informacji tych nie podaje się w przypadku uszlachetniania biernego z systemem standardowej wymiany. W zamian należy wypełnić D. XVIII/2 Produkty zamienne w Tytule XVIII.

5/9.    Wyłączone kategorie lub przemieszczenia towarów

▼M3

Określić przemieszczenia lub – przy użyciu 6-cyfrowego kodu Nomenklatury scalonej – towary wyłączone z uproszczenia.

▼B

Grupa 6 – Warunki

6/1.    Zakazy i ograniczenia

Wskazać wszelkie zakazy i ograniczenia na szczeblu krajowym lub unijnym, które mają zastosowanie w odniesieniu do towarów lub danej procedury w państwie członkowskim (państwach członkowskich) przedstawienia.

Podać właściwe organy, które są odpowiedzialne za kontrole lub formalności, które należy przeprowadzić przed zwolnieniem towarów.

6/2.    Warunki ekonomiczne

Procedura uszlachetniania czynnego lub procedura uszlachetniania biernego mogą być stosowane wyłącznie wtedy, gdy pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania nie na negatywnego wpływu na istotne interesy producentów unijnych (warunki ekonomiczne).

W większości przypadków sprawdzenie warunków ekonomicznych nie jest konieczne. Jednakże w niektórych przypadkach takie sprawdzenie musi zostać przeprowadzone na poziomie unijnym.

Dla każdego kodu Nomenklatury scalonej, który została podany w D. 5/1. Kod towaru, należy zastosować co najmniej jeden z odpowiednich kodów określonych dla warunków ekonomicznych. Wnioskodawca może podać bardziej szczegółowe informacje, w szczególności gdy wymagane jest sprawdzenie warunków ekonomicznych.

6/3.    Uwagi ogólne

Ogólne informacje na temat obowiązków lub formalności wynikających z pozwolenia.

Obowiązki wynikające z pozwolenia, ze szczególnym uwzględnieniem obowiązku informowania organu podejmującego decyzję o wszelkich zmianach okoliczności i warunków przewidzianych w art. 23 ust. 2 kodeksu.

Organ celny podejmujący decyzję podaje szczegółowe informacje na temat prawa do wniesienia odwołania zgodnie z art. 44 kodeksu.

Wskazać dane dotyczące wszelkich wymogów, którym podlegają towary do czasu wykonania decyzji.

W stosownych przypadkach, decyzja powinna zawierać uwagę informującą osobę uprawnioną do korzystania z decyzji, że musi ona z chwilą przedstawienia towaru zwrócić oryginał decyzji do wybranego przez siebie wykonawczego urzędu celnego.

Pozwolenie powinno określać, że od wymogu złożenia zgłoszenia uzupełniającego można odstąpić w przypadkach opisanych w art. 167 ust. 2 kodeksu.

Od wymogu złożenia zgłoszenia uzupełniającego można odstąpić, jeśli spełnione są warunki określone w art. 167 ust. 3.

Pozwolenia na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego EX/IM lub procedury uszlachetniania biernego EX/IM obejmujące co najmniej jedno państwo członkowskie i pozwolenia na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego IM/EX lub procedury uszlachetniania biernego IM/EX obejmujące więcej niż jedno państwo członkowskie powinny zawierać obowiązki przewidziane w art. 176 ust. 1.

Pozwolenia na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego IM/EX obejmujące jedno państwo członkowskie powinny zawierać obowiązek przewidziane w art. 175 ust. 5.

Określić, czy produkty przetworzone lub towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego IM/EX uznaje się za dopuszczone do obrotu zgodnie z art. 170 ust. 1.

Określić, czy konieczne jest podjęcie jakichkolwiek działań, zanim upoważniony odbiorca będzie mógł dysponować odebranymi towarami.

Wskazać środki operacyjne i środki kontroli, do których upoważniony odbiorca musi się zastosować. W stosownych przypadkach podać wszelkie szczególne warunki odnoszące się do operacji tranzytowych przeprowadzanych poza normalnymi godzinami pracy urzędu celnego przeznaczenia.

Wskazać, że przed zwolnieniem towarów upoważniony nadawca musi przedstawić zgłoszenie tranzytowe w urzędzie celnym wyjścia.

Wskazać środki operacyjne i środki kontroli, do których upoważniony nadawca musi się zastosować. W stosownych przypadkach podać wszelkie szczególne warunki odnoszące się do operacji tranzytowych przeprowadzanych poza normalnymi godzinami pracy urzędu celnego wyjścia.

Wskazać, że do korzystania ze specjalnego rodzaju zamknięć celnych stosuje się praktyki dotyczące bezpieczeństwa określone w załączniku A do normy ISO 17712:

szczegółowo opisać odpowiednią kontrolę zamknięć celnych i ich rejestrowanie przed ich nałożeniem i stosowaniem;

opisać działania, które należy podjąć w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości lub ingerencji;

określić postępowanie z zamknięciami celnymi po ich zastosowaniu.

Użytkownikowi specjalnego rodzaju zamknięć celnych nie wolno zmieniać kolejności, ponownie wykorzystywać lub powielać niepowtarzalnych numerów zamknięć celnych lub numerów identyfikacyjnych, chyba że zezwoli na to organ celny.

Wskazać środki operacyjne i środki kontroli, do których posiadacz pozwolenia musi się zastosować.

Grupa 7 – Działania i procedury

7/1.    Rodzaj transakcji

Wskazać (tak/nie), czy wniosek odnosi się do operacji przywozu lub wywozu, poprzez określenie przewidywanej transakcji, w odniesieniu do której przewiduje się użycie decyzji WIT lub decyzji WIP. Podać rodzaj procedury specjalnej.

7/2.    Rodzaj procedur celnych

▼M3

Stosując odpowiednie kody Unii, wskazać, czy pozwolenie ma być stosowane do procedur celnych, czy do prowadzenia miejsc składowych. W stosownych przypadkach podać numer referencyjny pozwolenia, jeżeli nie wynika to z innych informacji zawartych we wniosku. Jeżeli pozwolenia jeszcze nie udzielono, podać numer identyfikacyjny wniosku.

▼B

7/3.    Rodzaj zgłoszenia/deklaracji

Podać rodzaj zgłoszenia celnego (standardowe, uproszczone lub wpis do rejestru zgłaszającego), które zamierza zastosować wnioskodawca.

W przypadku zgłoszeń uproszczonych podać numer referencyjny pozwolenia, jeżeli nie wynika to z innych informacji zawartych we wniosku. Jeżeli nie udzielono jeszcze pozwolenia na stosowanie zgłoszenia uproszczonego, należy podać numer identyfikacyjny wniosku.

W przypadku wpisu do rejestru podać numer referencyjny pozwolenia, jeżeli nie wynika to z innych informacji zawartych we wniosku. Jeżeli nie udzielono jeszcze pozwolenia na wpis do rejestru, należy podać numer identyfikacyjny wniosku.

7/4.    Liczba operacji (przesyłek)

Jeżeli stosowane będzie zabezpieczenie generalne w celu pokrycia istniejących długów celnych lub objęcia towarów procedurą specjalną wskazać liczbę przesyłek w odniesieniu do ostatnich 12 miesięcy.

Podać szacunkowo, ile razy w skali miesiąca wnioskodawca będzie korzystał z uproszczenia.

Podać szacunkowo, ile razy w skali miesiąca i w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego przedstawienia wnioskodawca będzie korzystał z uproszczenia.

Podać szacunkowo, ile razy w skali miesiąca wnioskodawca będzie odbierał towary w ramach operacji TIR.

Podać szacunkowo, ile razy w skali miesiąca wnioskodawca będzie wysyłał towary w ramach procedury tranzytu unijnego.

Podać szacunkowo, ile razy w skali miesiąca wnioskodawca będzie odbierał towary w ramach procedury tranzytu unijnego.

Podać szacunkowo, ile razy w skali miesiąca wnioskodawca będzie realizował operacje tranzytu unijnego.

7/5.    Szczegółowe informacje dotyczące planowanych działań

Opisać rodzaj planowanych działań lub wykorzystania (np. szczegółowe informacje dotyczące operacji w ramach umowy o przetworzenie robocze lub rodzaju zwyczajowych czynności w ramach uszlachetniania czynnego), które zostaną przeprowadzone na towarach w ramach procedury specjalnej.

Jeżeli wnioskodawca pragnie przeprowadzić przetwarzanie towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego lub procedurą końcowego przeznaczenia w składzie celnym zgodnie z art. 241 kodeksu, musi podać odpowiednie informacje.

W stosownych przypadkach należy podać imię i nazwisko/nazwę, adres i funkcję innych zaangażowanych osób.

Zwyczajowe czynności pozwalają na zachowanie towarów objętych procedurą składowania celnego lub procedurą przetwarzania w stanie niezmienionym, na poprawę ich wyglądu, jakości handlowej lub przygotowanie ich do dystrybucji lub odsprzedaży. W przypadku gdy zwyczajowe czynności mają zostać przeprowadzone w ramach procedury uszlachetniania czynnego lub biernego, należy odnieść się do odpowiednich punktów załącznika 71-03.

Podać zestawienie transakcji/operacji handlowych i przemieszczeń towarów w ramach odprawy scentralizowanej.

Opisać planowane wykorzystanie towarów, które mają zostać objęte procedurą odprawy czasowej.

Wskazać odpowiedni artykuł, który powinien zostać zastosowany w celu skorzystania z całkowitego zwolnienia z należności celnych przywozowych.

W przypadku zastosowania całkowitego zwolnienia z należności celnych przywozowych zgodnie z art. 229 lub 230 podać opis i ilość towarów, które mają zostać wyprodukowane.

Grupa 8 – Pozostałe

8/1.    Rodzaj głównych ksiąg rachunkowych

Określić rodzaj głównych ksiąg rachunkowych, podając szczegółowe informacje dotyczące systemu, który ma zostać wykorzystany, w tym oprogramowania.

8/2.    Rodzaj ewidencji

Określić rodzaj ewidencji, podając szczegółowe informacje dotyczące systemu, który ma zostać wykorzystany, w tym oprogramowania.

Ewidencje te muszą pozwalać organom celnym na nadzorowanie danej procedury, w szczególności w odniesieniu do identyfikacji towarów objętych procedurą, ich statusu celnego i ich przemieszczeń.

8/3.    Dostęp do danych

Określić, w jaki sposób szczegółowe dane ze zgłoszenia tranzytowego lub zgłoszenia celnego są udostępniane organom celnym.

8/4.    Próbki itp.

Wskazać (tak/nie), czy dołączone zostały w formie załączników jakiekolwiek próbki, fotografie, broszury lub inne dostępne dokumenty mogące pomóc organom celnym w określeniu właściwej klasyfikacji towaru w nomenklaturze celnej.

W przypadku próbki wskazać, czy ma ona zostać zwrócona.

Wskazać wszelkie próbki, fotografie, broszury lub inne dostępne dokumenty dotyczące składu towarów i materiałów składowych mogące pomóc w opisaniu procesu wytwarzania lub przetwarzania, któremu zostały poddane materiały.

8/5.    Dodatkowe informacje

Podać wszelkie dodatkowe informacje uznane za przydatne.

8/6.    Zabezpieczenie

Podać, czy dla danego pozwolenia wymagane jest zabezpieczenie. Jeśli odpowiedź brzmi „tak”, podać numer referencyjny zabezpieczenia udzielonego w odniesieniu do danego pozwolenia.

8/7.    Kwota zabezpieczenia

Wprowadzić kwotę zabezpieczenia pojedynczego lub, w przypadku zabezpieczenia generalnego, kwotę odpowiadającą części kwoty referencyjnej przypisanej do konkretnego pozwolenia na czasowe składowanie lub stosowanie procedury specjalnej.

8/8.    Przeniesienie praw i obowiązków

Jeżeli wnioskuje się o pozwolenie na przeniesienie praw i obowiązków pomiędzy osobami uprawnionymi do korzystania z procedury zgodnie z art. 218 kodeksu, należy podać informacje na temat osoby przejmującej oraz proponowane formalności transferowe. Wniosek taki można złożyć również do właściwego organu celnego na późniejszym etapie, kiedy wniosek został przyjęty i pozwolenie na stosowanie procedury specjalnej zostało udzielone.

Określić warunki, na których może zostać dokonane przeniesienie praw i obowiązków. Jeżeli wniosek o przeniesienie praw i obowiązków zostaje odrzucony, należy podać powody odrzucenia.

8/9.    Słowa kluczowe

Wskazać odpowiednie słowa kluczowe, za pomocą których organy celne w wydającym państwie członkowskim oznaczyły decyzję w sprawie informacji wiążących. To oznaczenie (poprzez dodanie słów kluczowych) ułatwia identyfikację odnośnych decyzji w sprawie wiążących informacji wydanych przez organy celne w innych państwach członkowskich.

8/10.    Szczegóły dotyczące miejsc składowych

Podać informacje o miejscach używanych do czasowego składowania lub składowania celnego, które będą przeznaczone do wykorzystania jako miejsca składowe.

Informacje te mogą obejmować szczegółowe informacje na temat cech fizycznych obiektów, urządzeń do magazynowania, a w przypadku specjalnie wyposażonych miejsc składowych, innych informacji koniecznych do sprawdzenia zgodności, odpowiednio, z art. 117 lit. b) oraz art. 202.

8/11.    Składowanie towarów unijnych

Wskazać („tak/nie”), czy przewiduje się składowanie towarów unijnych w składzie celnym lub magazynie czasowego składowania.

Wniosek o składowanie towarów unijnych można złożyć również do organu celnego podejmującego decyzję na późniejszym etapie, kiedy wniosek został przyjęty, a pozwolenie na prowadzenie miejsca składowego zostało udzielone.

Jeśli towary unijne mają być składowane w miejscu składowym przeznaczonym do składowania celnego i zastosowanie mają warunki przewidziane w art. 177, należy określić zasady dla rozdzielności księgowej.

8/12.    Zgoda na publikację w wykazie posiadaczy pozwoleń

Wskazać (tak/nie), czy wnioskodawca zgadza się na ujawnienie w publicznym wykazie posiadaczy pozwoleń następujących danych dotyczących pozwolenia, o które występuje:

posiadacz pozwolenia;

rodzaj pozwolenia;

data wejścia w życie lub, w stosownych przypadkach, okres ważności;

państwo członkowskie organu celnego podejmującego decyzję;

właściwy/kontrolny urząd celny.

8/13.    Obliczenie kwoty należności celnych przywozowych zgodnie z art. 86 ust. 3 kodeksu

Wskazać („tak/nie”), czy wnioskodawca chce obliczenia kwoty należności celnych przywozowych zgodnie z art. 86 ust. 3 kodeksu.

Jeśli odpowiedź brzmi „nie”, musi zostać zastosowany art. 85 kodeksu, co oznacza, że obliczania kwoty należności celnych przywozowych dokonuje się na podstawie klasyfikacji taryfowej, wartości celnej, ilości, rodzaju i pochodzenia towarów w chwili powstania w stosunku do nich długu celnego.

W przypadku gdy posiadacz pozwolenia chce obliczania należności celnych przywozowych zgodnie z art. 86 ust. 3 kodeksu, pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego powinno przewidywać, że odnośne produkty przetworzone nie mogą zostać przywiezione bezpośrednio lub pośrednio przez posiadacza pozwolenia i dopuszczone do obrotu w okresie jednego roku od ich powrotnego wywozu. Jednakże produkty przetworzone mogą zostać przywiezione bezpośrednio lub pośrednio przez posiadacza pozwolenia i dopuszczone do obrotu w okresie jednego roku od ich powrotnego wywozu, jeżeli kwota należności celnych przywozowych jest określana zgodnie z art. 86 ust. 3 kodeksu.

TYTUŁ II

Wniosek i decyzja w sprawie wiążącej informacji taryfowej

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i decyzji w sprawie wiążącej informacji taryfowej

Status i oznaczenia podane w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiadają opisom zawartym w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i decyzji w sprawie wiążącej informacji taryfowej

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

II/1.    Ponowne wydanie decyzji WIT

Wskazać (tak/nie), czy wniosek dotyczy ponownego wydania decyzji WIT. Jeżeli odpowiedź brzmi „tak”, należy podać odpowiednie informacje szczegółowe.

II/2.    Nomenklatura celna

Należy wskazać nomenklaturę, w której mają być zaklasyfikowane towary, stawiając znak „x” w odpowiednim (tylko jednym) polu.

Wymienione nomenklatury są następujące:

Jeżeli stosowna nomenklatura nie została wymieniona, należy podać jej nazwę.

II/3.    Nazwa handlowa oraz dodatkowe informacje

Podać wszelkie informacje, które wnioskodawca chce traktować jako poufne, w tym znak towarowy i numer modelu towaru.

W niektórych przypadkach, w tym w przypadku przedstawienia próbek, dany organ celny może zrobić fotografie (np. przedstawionych próbek) lub zlecić analizę w laboratorium. Wnioskodawca powinien wyraźnie określić, jeśli takie fotografie, wyniki analiz itp. mają być traktowane jako poufne w całości lub w części. Wszelkie takie informacje, nieokreślone jako poufne, zostaną opublikowane w publicznej bazie EBTI i będą dostępne w internecie.

To pole danych zawiera wszystkie dane, które wnioskodawca oznaczył jako poufne we wniosku o wydanie WIT, a także wszelkie informacje dodane przez organy celne w państwie członkowskim wydającym decyzję, które te organy uznają za poufne.

II/4.    Uzasadnienie klasyfikacji towarów

Wskazanie właściwych przepisów aktów lub środków, na podstawie których towary zostały zaklasyfikowane w nomenklaturze celnej, jak wskazano w Tytule I, D. 5/1 Kod towaru.

II/5.    Dostarczone przez wnioskodawcę materiały, na podstawie których wydano decyzję WIT

Wskazanie, czy decyzja WIT została wydana na podstawie opisu, broszur, fotografii, próbek lub innych dokumentów dostarczonych przez wnioskodawcę.

II/6.    Obrazy

W stosownych przypadkach, wszelkie obrazy dotyczące klasyfikowanych towarów.

II/7.    Data złożenia wniosku

Data, w której właściwy organ celny, o którym mowa w art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu, otrzymał wniosek.

II/8.    Data końcowa przedłużonego użycia

Jedynie w przypadkach, gdy przyznano okres przedłużonego użycia, należy wskazać datę zakończenia okresu, w którym można nadal używać decyzji WIT.

II/9.    Przyczyna utraty ważności

Jedynie w przypadkach, gdy decyzja WIT utraciła ważności przed upływem jej normalnej ważności, należy wskazać przyczyny utraty ważności przez wpisanie odpowiedniego kodu.

II/10.    Numer rejestracyjny wniosku

Niepowtarzalny numer referencyjny przyjętego wniosku, nadany przez właściwy organ celny.

TYTUŁ III

Wniosek i decyzja w sprawie wiążącej informacji o pochodzeniu

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i decyzji w sprawie wiążącej informacji o pochodzeniu

Status i oznaczenia podane w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiadają opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i decyzji w sprawie wiążącej informacji o pochodzeniu

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

III/1.    Podstawa prawna

Wskazać mające zastosowanie podstawy prawne, do celów art. 59 i 64 kodeksu.

III/2.    Skład towarów

Wskazać skład towarów oraz metody badania stosowane dla jego określenia oraz cenę ex-works towarów, o ile zaistnieje taka potrzeba.

III/3.    Informacje umożliwiające ustalenie pochodzenia

Należy podać informacje pozwalające ustalić pochodzenie, użyte materiały i ich pochodzenie, klasyfikację taryfową, odpowiednie wartości i opis okoliczności (reguły zmiany pozycji taryfowej, wartości dodanej, opisu obróbki lub przetworzenia, bądź inne szczególne reguły), które umożliwiły spełnienie warunków związanych z ustaleniem pochodzenia. W szczególności należy podać zastosowaną regułę pochodzenia, jak również przewidywane pochodzenie towarów.

III/4.    Wskazać, które dane należy traktować jako poufne

Wnioskodawca może wskazać dowolne informacje, które mają być traktowane jako poufne.

Wszelkie informacje, nie wskazane jako poufne we wniosku, mogą po wydaniu decyzji zostać udostępnione w internecie.

Dane, które wnioskodawca oznaczył jako poufne we wniosku WIP, a także wszelkie informacje dodane przez organy celne w wydającym państwie członkowskim, które te organy uznają za poufne, powinny być oznaczone jako poufne w decyzji.

Wszelkie informacje, nie wskazane jako poufne w decyzji, mogą zostać udostępnione w internecie.

III/5.    Kraj pochodzenia i ramy prawne

Kraj pochodzenia określony przez organy celne w odniesieniu do towarów, dla których wydawana jest decyzja, oraz wskazanie ram prawnych (niepreferencyjne/preferencyjne; odniesienie do umowy, konwencji, decyzji, rozporządzenia; inne).

Jeżeli dla danych towarów nie można ustalić preferencyjnego pochodzenia, w decyzji WIP należy podać termin „niepochodzące” oraz wskazać ramy prawne.

III/6.    Uzasadnienie oceny pochodzenia

Uzasadnienie oceny pochodzenia przez organy celne (towary całkowicie uzyskane, ostatnie istotne przetworzenie, wystarczająca obróbka lub przetworzenie, kumulacja pochodzenia, inne).

III/7.    Cena ex-works

Jeżeli jest to wymagane do ustalenia pochodzenia, są to dane obowiązkowe.

III/8.    Zastosowane materiały, kraj pochodzenia, kod Nomenklatury scalonej i wartość

Jeżeli jest to wymagane do ustalenia pochodzenia, są to dane obowiązkowe.

III/9.    Opis przetwarzania wymaganego w celu uzyskania pochodzenia

Jeżeli jest to wymagane do ustalenia pochodzenia, są to dane obowiązkowe.

III/10.    Język

Wskazać język, w którym wydawana jest decyzja WIP.

TYTUŁ IV

Wniosek i pozwolenie na korzystanie ze statusu upoważnionego przedsiębiorcy

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego przedsiębiorcy

Status i oznaczenia podane w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiadają opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego przedsiębiorcy

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

IV/1.    Status prawny wnioskodawcy

Status prawny zgodnie z dokumentem założycielskim.

IV/2.    Data założenia

Cyframi – dzień, miesiąc oraz rok założenia.

IV/3.    Rola (role) wnioskodawcy w międzynarodowym łańcuchu dostaw

Stosując odpowiedni kod, należy podać rolę wnioskodawcy w łańcuchu dostaw.

IV/4.    Państwa członkowskie, w których wykonywane są działania związane z formalnościami celnymi

▼C2

Wpisać właściwy kod państwa (państw). Jeżeli wnioskodawca obsługuje miejsce składowe lub posiada inne obiekty w innym państwie członkowskim, należy również podać adresy oraz rodzaje tych obiektów.

▼B

IV/5.    Informacja dotycząca przekraczania granicy

Podać numery referencyjne urzędów celnych, przez które regularnie jest przekraczana granica. W przypadku gdy wnioskodawcą jest przedstawiciel celny, podać numery referencyjne urzędów celnych regularnie wykorzystywanych przez tego przedstawiciela celnego przy przekraczaniu granicy.

▼M3

IV/6.    Przyznane uproszczenia i ułatwienia, świadectwa bezpieczeństwa i ochrony wydane na podstawie konwencji międzynarodowych, międzynarodowej normy Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej lub europejskiej normy europejskiego organu normalizacyjnego, lub świadectwa przyznające status równoważny statusowi upoważnionego przedsiębiorcy wydane w państwach trzecich i uznane w umowie

▼B

W przypadku przyznania uproszczeń podać rodzaj uproszczeń, właściwą procedurę celną oraz numer pozwolenia. W przypadku przyznanych ułatwień, wskazać rodzaj ułatwienia oraz numer świadectwa. W przypadku zatwierdzenia jako zarejestrowany agent lub znany nadawca, wskazać, czy zatwierdzenie dotyczy: zarejestrowanego agenta lub znanego nadawcy oraz podać numer zatwierdzenia. W przypadku gdy wnioskodawca jest posiadaczem świadectwa równoważnego ze świadectwem AEO wydanego w państwie trzecim, należy podać numer świadectwa i państwo jego wystawienia.

IV/7.    Zgoda na wymianę informacji zawartych w pozwoleniu AEO w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania systemów określonych w umowach/porozumieniach międzynarodowych z państwami trzecimi odnoszących się do wzajemnego uznawania statusu upoważnionego przedsiębiorcy i środków dotyczących bezpieczeństwa.

Podać (tak/nie), czy wnioskodawca wyraża zgodę na wymianę informacji zawartych w pozwoleniu AEO w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania systemów określonych w umowach/porozumieniach międzynarodowych z państwami trzecimi odnoszących się do wzajemnego uznawania statusu upoważnionego przedsiębiorcy i środków dotyczących bezpieczeństwa.

Jeśli odpowiedź jest twierdząca, wnioskodawca dostarcza również informacje dotyczące transliteracji nazwy i adresu przedsiębiorstwa.

IV/8.    Stała siedziba

W przypadku, gdy wniosek jest składany zgodnie z art. 26 ust. 2, należy podać pełną nazwę stałej siedziby i numer identyfikacyjny VAT.

IV/9.    Urząd (urzędy), w którym przechowuje się i udostępnia dokumentację celną

Wpisać pełny adres właściwego urzędu. W przypadku gdy za dostarczenie wszystkich dokumentów celnych odpowiedzialny jest inny urząd celny, niż ten w którym dokumentacja jest przechowywana, należy również podać jego pełny adres.

IV/10.    Miejsce, w którym prowadzone są główne działania w zakresie zarządzania logistycznego

Dane te powinny być stosowane tylko w przypadkach, gdy właściwy organ celny nie może zostać określony zgodnie z art. 22 ust. 1 akapit trzeci kodeksu. W takich przypadkach należy podać dokładny adres odpowiedniego miejsca.

IV/11.    Działalność gospodarcza

Podać informacje na temat działalności gospodarczej wnioskodawcy.

TYTUŁ V

Wniosek i pozwolenie na korzystanie z uproszczenia dotyczącego ustalania kwot stanowiących część wartości celnej towarów

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie z uproszczenia dotyczącego ustalania kwot stanowiących część wartości celnej towarów

Status podany w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiada opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie z uproszczenia dotyczącego ustalania kwot stanowiących część wartości celnej towarów

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

V/1.    Przedmiot i charakter uproszczenia

▼M3

Wskazać elementy, które mają zostać dodane do ceny lub odjęte od ceny zgodnie z art. 71 i 72 kodeksu, lub elementy stanowiące część ceny faktycznie zapłaconej lub należnej zgodnie z art. 70 ust. 2 kodeksu, których dotyczy uproszczenie (np. dostarczone przez kupującego towary lub usługi, honoraria, koszty transportu itp.), oraz wskazać metodę obliczania zastosowaną w celu określenia odpowiednich kwot.

▼B

TYTUŁ VI

Wniosek i pozwolenie na złożenie zabezpieczenia generalnego, w tym możliwe obniżenie wysokości lub zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na złożenie zabezpieczenia generalnego, w tym możliwe obniżenie wysokości lub zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia

Status i oznaczenia podane w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiadają opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na złożenie zabezpieczenia generalnego, w tym możliwe obniżenie wysokości lub zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

VI/1.    Kwota należności celnych i innych opłat

Wskazać najwyższą kwotę należności celnych i innych opłat mających zastosowanie do każdej pojedynczej przesyłki, w odniesieniu do ostatnich 12 miesięcy. Jeżeli takie informacje nie są dostępne, podać prawdopodobną najwyższą kwotę należności celnych i innych opłat mających zastosowanie do każdej pojedynczej przesyłki w ciągu najbliższych 12 miesięcy.

VI/2.    Średni okres między objęciem towarów procedurą a zamknięciem procedury

▼M3

Wskazać średni okres, obliczony na podstawie okresu ostatnich 12 miesięcy, między objęciem towarów procedurą celną a zamknięciem procedury lub, w stosownych przypadkach, między objęciem towarów czasowym składowaniem a zakończeniem czasowego składowania. Informację tę należy podać jedynie w przypadku, gdy zabezpieczenie generalne ma zostać wykorzystane w celu objęcia towarów procedurą specjalną lub prowadzenia magazynu czasowego składowania.

▼B

VI/3.    Poziom zabezpieczenia

Wskazać, czy poziom zabezpieczenia na pokrycie istniejących długów celnych oraz, w stosownych przypadkach, innych opłat wynosi 100 % czy 30 % odpowiedniej części kwoty referencyjnej lub czy poziom zabezpieczenia na pokrycie potencjalnych długów celnych oraz, w stosownych przypadkach, innych opłat stanowi 100 %, 50 %, 30 % czy 0 % odpowiedniej części kwoty referencyjnej.

Zezwalający organ celny może w stosownych przypadkach przedstawić swoje uwagi.

VI/4.    Forma zabezpieczenia

Wskazać, jaką formę będzie miało zabezpieczenie.

W przypadku gdy zabezpieczenie jest udzielane w formie zobowiązania, należy podać pełną nazwę i adres gwaranta.

W przypadku gdy zabezpieczenie jest ważne w więcej niż jednym państwie członkowskim, należy podać pełną nazwę (imię i nazwisko) i adres przedstawiciela gwaranta w innym państwie członkowskim.

VI/5.    Kwota referencyjna

Podać informację o kwocie referencyjnej obejmującej wszystkie operacje, zgłoszenia lub procedury wnioskodawcy, zgodnie z art. 89 ust. 5 kodeksu.

Podać kwotę referencyjną obejmującą wszystkie operacje, zgłoszenia lub procedury posiadacza pozwolenia, zgodnie z art. 89 ust. 5 kodeksu.

Jeśli kwota referencyjna ustalona przez organ celny podejmujący decyzję różni się od kwoty wskazanej we wniosku, należy uzasadnić tę różnicę.

VI/6.    Termin płatności

W przypadku gdy składane jest zabezpieczenie generalne na pokrycie należności celnych przywozowych lub wywozowych w przypadku dopuszczenia do obrotu lub do końcowego przeznaczenia, należy wskazać, czy zabezpieczenie obejmuje:

Normalny okres przed dokonaniem płatności, tzn. nie więcej niż 10 dni od daty powiadomienia dłużnika o długu celnym zgodnie z art. 108 kodeksu.

Odroczenie płatności.

TYTUŁ VII

Wniosek i pozwolenie na odroczenie płatności należności celnych, o ile pozwolenie nie zostanie przyznane w odniesieniu do jednej operacji

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na odroczenie płatności należności celnych, o ile pozwolenie nie zostanie przyznane w odniesieniu do jednej operacji

Status i oznaczenia podane w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiadają opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na odroczenie płatności należności celnych, o ile pozwolenie nie zostanie przyznane w odniesieniu do jednej operacji

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

VII/1.    Rodzaj odroczenia płatności

Wskazać sposób, w jaki wnioskodawca zamierza zastosować odroczenie płatności należności celnych.

Art. 110 lit. b) kodeksu, tzn. łącznie dla wszystkich kwot należności celnych przywozowych lub wywozowych zaksięgowanych zgodnie z art. 105 ust. 1 akapit pierwszy, w wyznaczonym okresie nie dłuższym niż 31 dni.

Art. 110 lit. c) kodeksu, tzn. łącznie dla wszystkich kwot należności celnych przywozowych lub wywozowych, które podlegają całościowemu zaksięgowaniu zgodnie z art. 105 ust. 1 akapit drugi.

TYTUŁ VIII

Wniosek i decyzja o zwrocie lub umorzeniu kwot należności celnych przywozowych lub wywozowych

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i decyzji w sprawie zwrotu lub umorzenia kwot należności celnych przywozowych lub wywozowych

Status i oznaczenia podane w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiadają opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i decyzji w sprawie zwrotu lub umorzenia kwot należności celnych przywozowych lub wywozowych

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

VIII/1.    Tytuł do odzyskania kwot

Wpisać numer ewidencyjny ze zgłoszenia celnego (MRN) lub odniesienie do dowolnego innego dokumentu, który doprowadził do powiadomienia o należnościach celnych przywozowych lub wywozowych, o których zwrot lub umorzenie się wnioskuje.

VIII/2.    Urząd celny, w którym powiadomiono o długu celnym

Należy podać numer identyfikacyjny urzędu celnego, w którym powiadomiono o należnościach celnych przywozowych lub wywozowych, których dotyczy wniosek.

W przypadku wniosków w formie papierowej, podać nazwę i pełny adres, wraz z ewentualnym kodem pocztowym, odpowiedniego urzędu celnego.

VIII/3.    Urząd celny właściwy dla miejsca, w którym znajdują się towary

Informację tę należy podać jedynie w przypadku, gdy jest to urząd inny niż urząd celny podany w D. VIII/2 Urząd celny, w którym powiadomiono o długu celnym.

Należy podać numer identyfikacyjny danego urzędu celnego.

W przypadku wniosków w formie papierowej, podać nazwę i pełny adres, wraz z ewentualnym kodem pocztowym, odpowiedniego urzędu celnego.

VIII/4.    Uwagi urzędu celnego właściwego dla miejsca, w którym znajdują się towary

Dane te muszą zostać podane w przypadku, gdy zwrot lub umorzenie jest uzależnione od zniszczenia, zrzeczenia się na rzecz Skarbu Państwa lub objęcia procedurą specjalną lub procedurą wywozu danego artykułu, natomiast odpowiednie formalności zostały dopełnione tylko w odniesieniu do jednej lub kilku części lub elementów tego artykułu.

W takim przypadku należy podać ilość, rodzaj i wartość towarów, które pozostają na obszarze celnym Unii.

W przypadku gdy towary mają zostać dostarczone do organizacji charytatywnej, podać nazwę i pełny adres, wraz z ewentualnym kodem pocztowym, danego podmiotu.

VIII/5.    Procedura celna (wniosek o wcześniejsze dopełnienie formalności)

Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 116 ust. 1 akapit pierwszy lit. a), wpisać odpowiedni kod procedury celnej, którą wnioskodawca chce objąć towary.

W przypadku gdy procedura celna podlega wymogowi uzyskania pozwolenia, podać numer identyfikacyjny danego pozwolenia.

Wskazać, czy wnioskuje się o wcześniejsze dopełnienie formalności.

VIII/6.    Wartość celna

Należy podać wartość celną towarów.

VIII/7.    Kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych podlegające zwrotowi lub umorzeniu

Stosując odpowiedni kod waluty krajowej, podać kwotę należności celnych przywozowych lub wywozowych podlegającą zwrotowi lub umorzeniu.

VIII/8.    Rodzaj należności celnych przywozowych lub wywozowych

Stosując odpowiednie kody, podać rodzaj należności celnych przywozowych lub wywozowych podlegających zwrotowi lub umorzeniu.

VIII/9.    Podstawa prawna

Stosując odpowiedni kod, podać podstawę prawną wniosku o zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych lub wywozowych.

VIII/10.    Wykorzystanie lub przeznaczenie towarów

Podać informację o wykorzystaniu, do którego mogą zostać przeznaczone towary, lub o miejscu przeznaczenia, do którego mogą zostać wysłane, w zależności od możliwości przewidzianych w konkretnym przypadku na mocy kodeksu i, o ile jest to konieczne, na podstawie szczególnego pozwolenia organu celnego podejmującego decyzję.

VIII/11.    Termin dopełnienia formalności

Podać w dniach termin na dopełnienie formalności, od których uzależnione jest udzielenie zwrotu lub umorzenie należności celnych przywozowych lub wywozowych.

VIII/12.    Oświadczenie organu celnego podejmującego decyzję

W stosownych przypadkach, organ celny podejmujący decyzję powinien wskazać, że zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych lub wywozowych zostanie przyznane dopiero po otrzymaniu przez organ celny podejmujący decyzję informacji od wykonawczego urzędu celnego, że formalności, od których uzależnione jest przyznanie zwrotu lub umorzenie, zostały dopełnione.

VIII/13.    Uzasadnienie zwrotu lub umorzenia

Szczegółowy opis uzasadnienia, które stanowi podstawę wniosku o umorzenie lub zwrot należności celnych przywozowych lub wywozowych.

Dane te należy uzupełnić we wszystkich przypadkach, gdy informacji tych nie można uzyskać z innych miejsc we wniosku.

Jeśli uzasadnienie zwrotu lub umorzenia należności celnych przywozowych lub wywozowych w przypadku decyzji jest różne od uzasadnienia stanowiącego podstawę wniosku, należy opisać szczegółowo uzasadnienie stanowiące podstawę decyzji.

VIII/14.    Dane dotyczące banku i rachunku bankowego

W stosownych przypadkach podać dane rachunku bankowego, na który należy przelać środki z tytułu zwrotu lub umorzenia należności celnych przywozowych lub wywozowych.

TYTUŁ IX

Wniosek i pozwolenie na prowadzenie magazynu czasowego składowania

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania

Status i oznaczenia podane w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiadają opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

IX/1.    Przemieszczanie towarów

Podać podstawę prawną dla przemieszczania towarów.

Podać adres docelowego magazynu (magazynów) czasowego składowania.

Jeżeli przemieszczanie towarów ma się odbywać zgodnie z art. 148 ust. 5 lit. c) kodeksu, należy podać numer EORI posiadacza pozwolenia na prowadzenie docelowego magazynu (magazynów) czasowego składowania.

TYTUŁ X

Wniosek i pozwolenie na dokonywanie przewozów regularną linią żeglugową

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na dokonywanie przewozów regularną linią żeglugową

Status i oznaczenia podane w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiadają opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na dokonywanie przewozów regularną linią żeglugową

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

X/1.    Państwo (państwa) członkowskie, którego dotyczą przewozy regularną linią żeglugową

Podać odpowiednie państwa członkowskie, których dotyczą lub potencjalnie dotyczą przewozy.

X/2.    Nazwy statków

Podać odpowiednie informacje o statkach, które mają obsługiwać regularną linię żeglugową.

X/3.    Porty zawinięcia

Podać odniesienia do urzędów celnych właściwych dla portów zawinięcia statków, które mają obsługiwać regularną linię żeglugową.

X/4.    Zobowiązanie

Wskazać (tak/nie), czy wnioskodawca zobowiązuje się:

TYTUŁ XI

Wniosek i pozwolenie na korzystanie ze statusu upoważnionego wystawcy

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego wystawcy

Status i oznaczenia podane w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiadają opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego wystawcy

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

XI/1.    Urząd celny (urzędy celne) właściwy do rejestracji potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów

Wskazać urząd celny, do którego upoważniony wystawca przekazuje potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów do celów jego rejestracji.

TYTUŁ XII

Wniosek o pozwolenie na korzystanie ze zgłoszenia uproszczonego

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie ze zgłoszenia uproszczonego

Status i oznaczenia podane w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiadają opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie ze zgłoszenia uproszczonego

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

XII/1.    Termin składania zgłoszenia uzupełniającego

W stosownych przypadkach właściwy urząd celny ustala odpowiedni termin, wyrażony w dniach.

XII/2.    Podwykonawca

W stosownych przypadkach wpisać pełną nazwę i adres podwykonawcy.

XII/3.    Identyfikacja podwykonawcy

Należy podać numer EORI danej osoby.

TYTUŁ XIII

Wniosek i pozwolenie na korzystanie z odprawy scentralizowanej

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie z odprawy scentralizowanej

Status i oznaczenia podane w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiadają opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie z odprawy scentralizowanej

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

XIII/1.    Przedsiębiorstwa zaangażowane w pozwolenie w innych państwach członkowskich

W stosownych przypadkach wpisać pełną nazwę i adres odpowiednich przedsiębiorstw.

XIII/2.    Identyfikacja przedsiębiorstw zaangażowanych w pozwolenie w innych państwach członkowskich

W stosownych przypadkach wpisać numer EORI odpowiednich przedsiębiorstw.

XIII/3.    Urząd celny (urzędy celne) przedstawienia

Wskazać odpowiedni urząd celny.

XIII/4.    Identyfikacja organów ds. VAT, akcyzy i urzędów statystycznych

Podać nazwę i adres organów ds. VAT, akcyzy i urzędów statystycznych w państwach członkowskim zaangażowanych w pozwolenie i wskazanych w D. 1/4 Geograficzny obszar ważności – Unia.

XIII/5.    Metoda płatności VAT

Uczestniczące państwa członkowskie powinny wskazać swoje odnośne wymogi dotyczące przekazywania danych dotyczących podatku VAT w przywozie, wskazując stosowaną metodę płatności VAT.

XIII/6.    Przedstawiciel podatkowy

Należy podać imię, nazwisko i adres przedstawiciela podatkowego wnioskodawcy w państwie członkowskim przedstawienia.

XIII/7.    Identyfikacja przedstawiciela podatkowego

Należy podać numer VAT przedstawiciela podatkowego wnioskodawcy w państwie członkowskim przedstawienia. Jeżeli nie wyznaczono przedstawiciela podatkowego, należy podać numer VAT wnioskodawcy.

XIII/8.    Kod statusu przedstawiciela podatkowego

Wskazać, czy wnioskodawca będzie działał we własnym imieniu w sprawach podatkowych czy wyznaczy przedstawiciela podatkowego w państwie członkowskim przedstawienia.

XIII/9.    Osoba odpowiedzialna za formalności akcyzowe

Wpisać nazwisko i adres osoby zobowiązanej do zapłaty lub przedłożenia zabezpieczenia podatków akcyzowych.

XIII/10.    Identyfikacja osoby odpowiedzialnej za formalności akcyzowe

Należy podać numer EORI danej osoby, jeżeli osoba ta posiada ważny numer EORI i wnioskodawca ma do niego dostęp.

TYTUŁ XIV

Wniosek i pozwolenie na dokonywanie zgłoszeń celnych poprzez wpis do rejestru zgłaszającego, w tym dla procedury wywozu

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na dokonywanie zgłoszeń celnych poprzez wpis do rejestru zgłaszającego, w tym dla procedury wywozu

Status i oznaczenia podane w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiadają opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na dokonywanie zgłoszeń celnych poprzez wpis do rejestru zgłaszającego, w tym dla procedury wywozu

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

XIV/1.    Zwolnienie z obowiązku powiadomienia o przedstawieniu

Wskazać (tak/nie), czy przedsiębiorca chce skorzystać ze zwolnienia z obowiązku powiadomienia o udostępnieniu towarów do kontroli celnych. Jeśli odpowiedź brzmi „tak”, podać uzasadnienie.

W przypadku, gdy pozwolenie nie przewiduje zwolnienia z obowiązku powiadomienia, właściwy urząd celny ustala okres pomiędzy datą otrzymania powiadomienia a zwolnieniem towarów.

XIV/2.    Zwolnienie z obowiązku złożenia deklaracji poprzedzającej wyprowadzenie

▼M3

Jeżeli wniosek dotyczy wywozu lub powrotnego wywozu, należy przedstawić dowody, że warunki określone w art. 263 ust. 2 kodeksu zostały spełnione.

Jeżeli pozwolenie dotyczy wywozu lub powrotnego wywozu, należy podać, dlaczego powinno mieć zastosowanie uchylenie zgodnie z art. 263 ust. 2 kodeksu.

▼B

XIV/3.    Urząd celny właściwy dla miejsca, w którym towary są udostępnione do kontroli

Należy podać numer identyfikacyjny danego urzędu celnego.

▼M3

XIV/4.    Nieprzekraczalny termin przekazania zgłoszenia uzupełniającego

Organ celny podejmujący decyzję określa w pozwoleniu nieprzekraczalny termin, w którym posiadacz pozwolenia przesyła szczegółowe dane zgłoszenia uzupełniającego do kontrolnego urzędu celnego.

Termin ten powinien być wyrażony w dniach.

▼B

TYTUŁ XV

Wniosek i pozwolenie na korzystanie z samoobsługi celnej

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie z samoobsługi celnej

Status podany w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiada opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie z samoobsługi celnej

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

XV/1.    Identyfikacja formalności i kontroli, które mają być powierzone przedsiębiorcy

Wskazać warunki, pod jakimi kontrole zgodności z zakazami i ograniczeniami, o których mowa w D. 6/1 Zakazy i ograniczenia, mogą być wprowadzane przez posiadacza pozwolenia.

TYTUŁ XVI

Wniosek i pozwolenie na korzystanie ze statusu upoważnionego podmiotu dokonującego ważenia bananów

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego podmiotu dokonującego ważenia bananów

Status i oznaczenia podane w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiadają opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego podmiotu dokonującego ważenia bananów

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

XVI/1.    Działalność gospodarcza

Wskazać działalność gospodarczą związaną z handlem świeżymi bananami.

XVI/2.    Urządzenia ważące

Podać opis urządzeń ważących.

XVI/3.    Dodatkowe zabezpieczenia

Odpowiedni dowód, uznany zgodnie z prawem krajowym, że:

▼M3

▼B

XVI/4.    Powiadomienie organów celnych z wyprzedzeniem

Podać rodzaj powiadomienia i przedłożyć kopię powiadomienia.

TYTUŁ XVII

Wniosek i pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego

Status podany w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiada opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

XVII/1.    Uprzedni wywóz

Wskazać („tak/nie”), czy planowany jest wywóz produktów przetworzonych uzyskanych z towarów ekwiwalentnych przed przywozem towarów przez nie zastępowanych (UCz EX/IM). Jeśli odpowiedź brzmi „tak”, wskazać proponowany termin wyrażony w miesiącach, w którym towary nieunijne powinny zostać zgłoszone do uszlachetniania czynnego, z uwzględnieniem czasu potrzebnego na nabycie towarów i transport do Unii.

XVII/2.    Dopuszczenie do obrotu z wykorzystaniem rozliczenia zamknięcia

Wskazać (tak/nie) czy produkty przetworzone lub towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego IM/EX uznaje się za dopuszczone do obrotu, jeśli nie zostały one objęte kolejną procedurą celną lub powrotnie wywiezione przed upływem terminu zamknięcia procedury, a zgłoszenie celne do dopuszczenia do obrotu uznaje się za złożone i przyjęte oraz dopuszczenie za udzielone z dniem upływu terminu zamknięcia procedury.

TYTUŁ XVIII

Wniosek i pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego

Status podany w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiada opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

XVIII/1.    System standardowej wymiany

W przypadku naprawy towarów, produkt przywożony (produkt zamienny) może zastąpić produkt przetworzony (tzw. system standardowej wymiany).

Wskazać („tak/nie”), czy planuje się korzystanie z systemu standardowej wymiany. Jeżeli odpowiedź brzmi „tak”, wpisać odpowiedni kod (kody).

Należy określić środki służące ustaleniu, czy warunki dotyczące wykorzystania systemu standardowej wymiany zostały spełnione.

XVIII/2.    Produkty zamienne

W przypadku gdy planuje się korzystanie z systemu standardowej wymiany (tylko możliwe w przypadku napraw), należy podać 8-cyfrowy kod Nomenklatury scalonej, jakość handlową i parametry techniczne produktów zamiennych, aby umożliwić organom celnym dokonanie niezbędnych porównań pomiędzy towarami czasowo wywożonymi a produktami zamiennymi. Do celów porównania, należy zastosować przynajmniej jeden z odpowiednich kodów podanych w D. 5/8 Identyfikacja towarów.

XVIII/3.    Uprzedni przywóz produktów zamiennych

Wskazać („tak/nie”), czy planowany jest przywóz produktów zamiennych przed wywozem produktów wadliwych. Jeżeli odpowiedź brzmi „tak”, podać wyrażony w miesiącach okres, w którym towary unijne powinny zostać zgłoszone do uszlachetniania biernego.

XVIII/4.    Uprzedni przywóz produktów przetworzonych (UB IM/EX)

Wskazać („tak/nie”), czy planowany jest przywóz produktów przetworzonych uzyskanych z towarów ekwiwalentnych przed objęciem towarów unijnych procedurą uszlachetniania biernego. Jeśli odpowiedź brzmi „tak”, wskazać wyrażony w miesiącach termin, w którym towary unijne powinny zostać zgłoszone do uszlachetniania biernego, z uwzględnieniem czasu potrzebnego na nabycie towarów unijnych i ich transport do urzędu celnego wywozu.

TYTUŁ XIX

Wniosek i pozwolenie na prowadzenie miejsc składowych przeznaczonych do składowania celnego towarów

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na prowadzenie miejsc składowych przeznaczonych do składowania celnego towarów

Status i oznaczenia podane w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiadają opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na prowadzenie miejsc składowych przeznaczonych do składowania celnego towarów

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

XIX/1.    Czasowe wyprowadzenie

Wskazać („tak/nie”), czy planowane jest czasowe wyprowadzenie towarów objętych procedurą składowania celnego ze składu celnego. Podać wszelkie niezbędne informacje uznane za istotne w odniesieniu do czasowego wyprowadzenia towarów.

Wniosek o czasowe wyprowadzenie można złożyć również do organu celnego podejmującego decyzję na późniejszym etapie, kiedy wniosek został przyjęty, a pozwolenie na prowadzenie miejsc składowych zostało przyznane.

Określić warunki, na jakich można przeprowadzić wyprowadzenie towarów objętych procedurą składowania celnego. Jeżeli wniosek zostaje odrzucony, podać powody odrzucenia.

XIX/2.    Wskaźnik strat

Podać, w stosownych przypadkach, szczegółowe informacje dotyczące wskaźnika strat.

TYTUŁ XX

Wniosek i pozwolenie na korzystanie ze statusu upoważnionego nadawcy w tranzycie unijnym

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego nadawcy w tranzycie unijnym

Status i oznaczenia podane w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiadają opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego nadawcy w tranzycie unijnym

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

XX/1.    Środki identyfikacyjne

Szczegóły dotyczące środków identyfikacyjnych, które mają być stosowane przez upoważnionego nadawcę. W przypadku gdy upoważniony nadawca otrzymał pozwolenie na stosowanie specjalnego rodzaju zamknięć celnych zgodnie z art. 233 ust. 4 lit. c) kodeksu, organ celny podejmujący decyzję może nakazać stosowanie takich zamknięć celnych jako środka identyfikacyjnego. Należy podać numer referencyjny decyzji dotyczącej stosowania specjalnego rodzaju zamknięć celnych.

XX/2.    Zabezpieczenie generalne

▼M3

Podać numer referencyjny decyzji dotyczącej złożenia zabezpieczenia generalnego lub zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia. Jeżeli danego pozwolenia jeszcze nie udzielono, podać numer identyfikacyjny wniosku.

Podać numer referencyjny decyzji dotyczącej złożenia zabezpieczenia generalnego lub zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia.

▼B

TYTUŁ XXI

Wniosek i pozwolenie na stosowanie specjalnego rodzaju zamknięć celnych

ROZDZIAŁ 1

Specjalne wymogi dotyczące danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na stosowanie specjalnego rodzaju zamknięć celnych

Status i oznaczenia podane w powyższej tabeli wymogów dotyczących danych odpowiadają opisowi zawartemu w rozdziale 1 Tytułu I.

ROZDZIAŁ 2

Uwagi odnoszące się do specjalnych wymogów dotyczących danych w odniesieniu do wniosku i pozwolenia na stosowanie specjalnego rodzaju zamknięć celnych

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym rozdziale stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w rozdziale 1.

XXI/1.    Rodzaj zamknięć celnych

Należy podać wszystkie informacje na temat zamknięcia (np. model, producent, dowód certyfikacji przez właściwy organ zgodnie z międzynarodową normą ISO nr 17712:2013 Freight containers; Mechanical Seals (Kontenery ładunkowe – mechaniczne zamknięcia celne).

Potwierdzenie przez organ celny podejmujący decyzję, że zamknięcie celne ma zasadniczą charakterystykę i jest zgodne z wymaganymi specyfikacjami technicznymi oraz że stosowanie specjalnego rodzaju zamknięć celnych zostało odnotowane, co oznacza, że ścieżka audytu jest ugruntowana i została zatwierdzona przez właściwe organy.

---

ZAŁĄCZNIK B

WSPÓLNE WYMOGI DOTYCZĄCE DANYCH W ODNIESIENIU DO ZGŁOSZEŃ, POWIADOMIEŃ I POTWIERDZEŃ UNIJNEGO STATUSU CELNEGO TOWARÓW

TYTUŁ I

Wymogi dotyczące danych

ROZDZIAŁ 1

Uwagi wprowadzające do tabeli wymogów dotyczących danych

ROZDZIAŁ 2

Legenda do tabeli

Sekcja 1

Sekcja 2

Sekcja 3

Jakakolwiek kombinacja symboli „X” i „Y” oznacza, że odpowiednie dane mogą zostać podane przez zgłaszającego na dowolnym poziomie.

ROZDZIAŁ 3

Sekcja 1

Tabela wymogów dotyczących danych

(Przypisy do tabeli znajdują się tuż pod tabelą)

Sekcja 2

TYTUŁ II

Uwagi w odniesieniu do wymogów dotyczących danych

Wprowadzenie

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym tytule stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w tytule I, rozdział 3 sekcji 1 niniejszego załącznika.

Wymogi dotyczące danych

Grupa 1 – informacje o komunikacie (w tym kody procedur)

1/1.    Rodzaj zgłoszenia/deklaracji

Wpisać odpowiedni kod unijny.

1/2.    Rodzaj dodatkowego zgłoszenia/deklaracji

Wpisać odpowiedni kod unijny.

1/3.    Rodzaj zgłoszenia tranzytowego/potwierdzenia statusu celnego

Wpisać odpowiedni kod unijny.

1/4.    Formularze

W przypadku korzystania ze zgłoszeń w formie papierowej należy wpisać liczbę podzestawów w odniesieniu do ogólnej liczby zastosowanych podzestawów formularzy i formularzy uzupełniających. Na przykład jeżeli występuje jeden formularz EX i dwa formularze EX/c, należy wpisać „1/3” na formularzu EX, „2/3” na formularzu EX/c oraz „3/3” na drugim formularzu EX/c.

Jeżeli zgłoszenie zostało sporządzone z dwóch zestawów czterech egzemplarzy zamiast z jednego zestawu ośmiu egzemplarzy, takie dwa zestawy będą traktowane jako jeden dla celów ustanowienia liczby formularzy.

1/5.    Wykazy załadunkowe

W przypadku korzystania ze zgłoszeń w formie papierowej należy podać liczbę załączonych wykazów załadunkowych lub handlowych list opisowych, w przypadku gdy są one dopuszczone przez właściwy organ.

1/6.    Numer pozycji towarowej

▼M3

▼B

Numer pozycji w odniesieniu do całkowitej liczby pozycji zawartych w deklaracji, deklaracji skróconej, powiadomieniu lub potwierdzeniu unijnego statusu celnego towarów, jeżeli występuje więcej niż jedna pozycja towarowa.

Numer pozycji przypisany towarowi w chwili wpisu do rejestru zgłaszającego.

Numer pozycji przypisany towarom w ramach danego CN23.

1/7.    Kod szczególnych okoliczności

Stosując odpowiednie kody należy wskazać, że w konkretnym przypadku zachodzą szczególne okoliczności, na które powołuje się zgłaszający.

Stosując odpowiednie kody, należy wskazać zestaw danych odpowiedniej przywozowej deklaracji skróconej lub kombinacji zestawów danych przedłożonych przez zgłaszającego.

1/8.    Podpis/uwierzytelnienie

Podpis lub uwierzytelnienie odpowiedniego zgłoszenia, powiadomienia lub potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów.

W przypadku złożenia zgłoszenia w formie papierowej, odręczny podpis wraz z podaniem imienia i nazwiska zainteresowanej osoby należy złożyć na egzemplarzu zgłoszenia, który ma pozostać w urzędzie wywozu/wysyłki/przywozu. Kiedy osoba ta nie jest osobą fizyczną, sygnatariusz powinien dodać swoje umocowania po złożeniu podpisu i opatrzeniu go swoim imieniem i nazwiskiem.

1/9.    Całkowita liczba pozycji

Całkowita liczba pozycji towarowych zadeklarowanych w zgłoszeniu lub potwierdzeniu unijnego statusu celnego towarów w danym zgłoszeniu/potwierdzeniu unijnego statusu towarów. Pozycja towarowa oznacza towary wpisane w zgłoszeniu lub potwierdzeniu unijnego statusu celnego towarów, w przypadku których wszystkie dane z atrybutem „X” w tabeli wymogów dotyczących danych w tytule I rozdział 3 sekcja 1 niniejszego załącznika są takie same.

1/10.    Procedura

Stosując odpowiednie kody Unii, należy wprowadzić procedurę, do której zgłaszane są towary.

1/11.    Procedura dodatkowa

Należy wpisać odpowiednie kody unijne lub kod procedury dodatkowej przewidziane przez dane państwo członkowskie.

Grupa 2 – Odniesienia do komunikatów, dokumentów, świadectw i pozwoleń

2/1.    Zgłoszenie uproszczone/poprzednie dokumenty

Informację tę należy podać jedynie w przypadku, gdy towary objęte czasowym składowaniem lub umieszczone w wolnym obszarze celnym są powrotnie wywiezione,

Stosując odpowiednie kody unijne, podać numer MRN zgłoszenia do procedury czasowego składowania, którą towary zostały objęte.

Czwarty składnik danych (identyfikator pozycji towarowej) odnosi się do numerów pozycji towarowych towarów wpisanych w deklaracji do czasowego składowania, w odniesieniu do których złożono powiadomienie o powrotnym wywozie. Informacja dostarczana jest we wszystkich przypadkach, w których część towarów objętych deklaracją do czasowego składowania nie jest powrotnie wywożona.

Stosując odpowiednie kody unijne, podać numer MRN zgłoszenia do procedury czasowego składowania, którą towary zostały objęte.

Czwarty składnik danych (identyfikator pozycji towarowej) odnosi się do numerów pozycji towarowych towarów wpisanych w deklaracji do czasowego składowania, w odniesieniu do których złożono powiadomienie o powrotnym wywozie. Informacja dostarczana jest we wszystkich przypadkach, w których część towarów objętych deklaracją do czasowego składowania nie jest powrotnie wywożona.

Stosując odpowiednie kody unijne, należy podać dane referencyjne z dokumentów poprzedzających wywóz do państwa trzeciego lub wysyłkę do państwa członkowskiego.

W przypadku gdy zgłoszenie dotyczy towarów powrotnie wywiezionych, należy podać dane referencyjne dotyczące zgłoszenia do objęcia towarów poprzednią procedurą celną, którą towary zostały objęte. Identyfikator pozycji towarowej zostaje przydzielony tylko w przypadkach, gdy jest to konieczne do jednoznacznej identyfikacji danej pozycji towarowej.

▼M3

Należy podać szczegóły związane z odpisaniem towarów ujętych w danym zgłoszeniu w związku z zakończeniem czasowego składowania.

Informacje te powinny zawierać całkowite ilości odpisanych towarów i odpowiednią jednostkę miary.

▼B

W przypadku zgłoszenia tranzytowego, należy podać odniesienie do czasowego składowania lub poprzedniej procedury celnej lub odpowiednich dokumentów celnych.

Jeżeli w przypadku korzystania ze zgłoszeń tranzytowych w formie papierowej należy podać więcej niż jedno odniesienie, państwo członkowskie może przewidzieć, że w tym polu należy podać odpowiedni kod oraz wykaz odpowiednich odniesień towarzyszących zgłoszeniu tranzytowemu.

W stosownych przypadkach należy podać odniesienie do zgłoszenia celnego, na podstawie którego towary dopuszczono do obrotu.

Jeżeli podano MRN zgłoszenia celnego do dopuszczenia do obrotu, a potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów nie dotyczy wszystkich pozycji towarowych wpisanych w zgłoszeniu celnym, w zgłoszeniu celnym należy podać odpowiednie numery pozycji.

▼M3

Wpisać numery MRN przywozowych deklaracji skróconych złożonych w odniesieniu do towarów przed ich przybyciem na obszar celny Unii.

W przypadku towarów unijnych, w stosownych przypadkach i o ile osoba składająca manifest celny towarów posiada odpowiednie dane, należy podać odniesienie do zgłoszenia celnego, na podstawie którego towary dopuszczono do obrotu.

Jeżeli podano MRN przywozowej deklaracji skróconej albo zgłoszenia celnego o dopuszczenie do obrotu, a manifest celny towarów lub potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów nie dotyczy wszystkich pozycji towarowych wpisanych odpowiednio w przywozowej deklaracji skróconej lub zgłoszeniu celnym, należy podać odpowiednie numery pozycji w przywozowej deklaracji skróconej lub zgłoszeniu celnym, o ile są one dostępne dla osoby składającej manifest w formie elektronicznej.

▼B

Wpisać numery MRN przywozowych deklaracji skróconych dotyczących danej przesyłki na warunkach określonych w tytule I rozdział 3 niniejszego załącznika.

▼M3

Nie naruszając przepisów art. 139 ust. 4 kodeksu, należy wpisać numery MRN przywozowych deklaracji skróconych lub, w przypadkach, o których mowa w art. 130 kodeksu, deklaracji do czasowego składowania, lub zgłoszeń celnych, które zostały złożone w odniesieniu do tych towarów.

Jeżeli złożono deklarację do czasowego składowania zgodnie z art. 145 ust. 3 kodeksu w odniesieniu do danych towarów, należy podać odniesienie do tej deklaracji do czasowego składowania.

Jeżeli powiadomienie o przedstawieniu nie dotyczy wszystkich pozycji towarowych w odpowiednim wcześniejszym zgłoszeniu, osoba przedstawiająca towary podaje właściwe numery pozycji przydzielone towarom w poprzednim zgłoszeniu.

▼B

Nie naruszając przepisów art. 145 ust. 4 kodeksu, należy wpisać numery MRN przywozowych deklaracji skróconych dotyczących danej przesyłki.

W przypadku gdy zgodnie z art. 145 ust. 11 kodeksu po zakończeniu procedury tranzytu złożona zostanie deklaracja do czasowego składowania, należy podać MRN zgłoszenia tranzytowego.

Jeżeli podano MRN przywozowej deklaracji skróconej, zgłoszenia tranzytowego, lub, w przypadkach, o których mowa w art. 130 kodeksu, zgłoszenia celnego, a deklaracja do czasowego składowania nie dotyczy wszystkich pozycji towarowych przywozowej deklaracji skróconej, zgłoszenia tranzytowego lub zgłoszenia celnego, zgłaszający podaje właściwe numery pozycji przydzielone towarom w pierwotnej przywozowej deklaracji skróconej, zgłoszeniu tranzytowym lub zgłoszeniu celnym.

Wpisać numer MRN deklaracji do czasowego składowania złożonej (złożonych) w odniesieniu do towarów w miejscu, w którym rozpoczęto przemieszczanie.

Jeżeli MRN deklaracji do czasowego składowania nie dotyczy wszystkich pozycji towarowych deklaracji do czasowego składowania, osoba składająca powiadomienie o przybyciu towarów w związku z przemieszczaniem towarów czasowo składowanych podaje właściwe numery pozycji przydzielone towarom w pierwotnej deklaracji do czasowego składowania.

Stosując odpowiednie kody Unii, należy podać numer MRN deklaracji do czasowego składowania lub inne odniesienie do wszelkich poprzednich dokumentów.

Identyfikator pozycji towarowej zostaje przydzielony tylko w przypadkach, gdy jest to konieczne do jednoznacznej identyfikacji danej pozycji towarowej.

2/2.    Dodatkowe informacje

Wpisać odpowiedni kod unijny, oraz, w stosownych przypadkach, kod lub kody określone przez dane państwo członkowskie.

Ponadto, tam gdzie prawodawstwo unijne nie określa pola, w którym informacje mają być wprowadzone, informacje te należy wpisać w D. 2/2 Dodatkowe informacje.

W przypadku gdy towary przewożone są na podstawie konosamentu zbywalnego, z którego prawa mogą być przenoszone na inną osobę poprzez indos, dane odbiorcy nie są znane i powinny zostać zastąpione przez wpisanie odpowiedniego kodu.

2/3.    Przedstawione dokumenty, świadectwa i pozwolenia, dodatkowe odniesienia

Stosując odpowiednie kody Unii, należy podać szczegóły wymagane ma mocy mających zastosowanie przepisów unijnych wraz z danymi referencyjnymi dotyczącymi dokumentów przedstawionych na poparcie zgłoszenia, oraz dodatkowe dokumenty referencyjne.

W przypadku gdy zgłaszający lub importer w przypadku zgłoszeń przywozowych lub eksporter w przypadku zgłoszeń wywozowych jest w posiadaniu ważnej decyzji WIT lub WIP obejmującej towary ujęte w zgłoszeniu, zgłaszający zobowiązany jest wskazać numer referencyjny tej decyzji WIT lub WIP.

Odniesienie do dokumentu przewozowego, na podstawie którego dokonywany jest transport towarów na obszar celny Unii lub z obszaru celnego Unii.

Dane te obejmują odpowiedni kod rodzaju dokumentu przewozowego, po którym następuje numer identyfikacyjny danego dokumentu.

W przypadku gdy osoba składająca zgłoszenie nie jest tożsama z przewoźnikiem, podaje się również numer dokumentu przewozowego przewoźnika.

▼M3

Należy podać szczegóły związane z odpisaniem towarów ujętych w danym zgłoszeniu, w związku z pozwoleniami przywozowymi/wywozowymi i świadectwami.

Informacje te powinny zawierać odniesienie do organu, który wydał pozwolenie lub świadectwo, okres ważności pozwolenia lub świadectwa, całkowite ilości lub liczbę odpisanych towarów i odpowiednią jednostkę miary.

▼B

Numer referencyjny pozwolenia na korzystanie z odprawy scentralizowanej. Informacja ta jest wymagana, chyba że można ją uzyskać w sposób jednoznaczny z innych danych, takich jak numer EORI posiadacza pozwolenia.

Numer referencyjny pozwolenia na stosowanie zgłoszenia uproszczonego. Informacja ta jest wymagana, chyba że można ją uzyskać w sposób jednoznaczny z innych danych, takich jak numer EORI posiadacza pozwolenia.

Dane te obejmują rodzaj i numer referencyjny dokumentu przewozowego stosowanego jako zgłoszenie tranzytowe.

Ponadto zawiera odniesienie do numeru odpowiedniego pozwolenia osoby uprawnionej do korzystania z procedury tranzytu. Informacja ta jest wymagana, chyba że można ją uzyskać w sposób jednoznaczny z innych danych, takich jak numer EORI posiadacza pozwolenia.

W stosownych przypadkach należy podać numer pozwolenia upoważnionego wystawcy. Informacja ta jest wymagana, chyba że można ją uzyskać w sposób jednoznaczny z innych danych, takich jak numer EORI posiadacza pozwolenia.

Stosując odpowiednie kody Unii, należy podać odniesienie do dokumentu przewozowego, na podstawie którego dokonywany jest potencjalny transport towarów na obszar celny Unii po przedstawieniu manifestu celnego towarów organom celnym.

W przypadku transportu morskiego, gdy istnieją uzgodnienia dotyczące współużytkowania lub podobnego typu zakontraktowania statku morskiego, podaje się numer dokumentu przewozowego wystawionego przez osobę, która zawarła umowę oraz wystawiła konosament lub list przewozowy na rzeczywisty przywóz towarów na obszar celny Unii.

Numer dokumentu przewozowego jest podawany alternatywnie zamiast niepowtarzalnego numeru referencyjnego przesyłki (UCR), jeśli ten ostatni nie jest dostępny.

W stosownych przypadkach należy podać numer pozwolenia upoważnionego wystawcy. Informacja ta jest wymagana, chyba że można ją uzyskać w sposób jednoznaczny z innych danych, takich jak numer EORI posiadacza pozwolenia.

Odniesienie do dokumentu przewozowego (dokumentów przewozowych), na podstawie którego dokonywany jest transport towarów na obszar celny Unii lub z obszaru celnego Unii. Jeżeli przewóz towarów odbywa się na podstawie dwóch lub więcej dokumentów przewozowych, tj. kapitańskiej skonsolidowanej umowy przewozu i spedytorskiej indywidualnej umowy przewozu, należy wskazać kapitańską skonsolidowaną umowę przewozu i odpowiadającą jej spedytorską indywidualną umowę przewozu. Numer referencyjny konosamentu armatorskiego, konosamentu imiennego, kapitańskiego lotniczego listu przewozowego i spedytorskiego lotniczego listu przewozowego pozostaje niezmienny przez co najmniej trzy lata od jego wydania przez zainteresowanych przedsiębiorców. Dane te obejmują odpowiedni kod rodzaju dokumentu przewozowego, po którym następuje numer identyfikacyjny danego dokumentu.

Odniesienie do konosamentu kapitańskiego, na podstawie którego dokonywany jest transport towarów na obszar celny Unii. Dane te obejmują odpowiedni kod rodzaju dokumentu przewozowego, po którym następuje numer identyfikacyjny danego dokumentu. Numer referencyjny konosamentu kapitańskiego wystawionego przez przewoźnika pozostaje niezmieniony przez co najmniej trzy lata od jego wydania.

W przypadku gdy na podstawie artykułu 112 ust. 1 akapit pierwszy oraz art. 113 ust. 2 osoba inna niż przewoźnik przedstawia dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej, należy podać również numer odpowiedniego konosamentu armatorskiego lub kapitańskiego lotniczego listu przewozowego, oprócz numeru konosamentu spedytorskiego lub numeru spedytorskiego lotniczego listu przewozowego.

W przypadku gdy na podstawie artykułu 112 ust. 1 akapit drugi odbiorca przedkłada dane szczegółowe zawarte w przywozowej deklaracji skróconej, należy podać numer odpowiedniego:

Numer referencyjny spedytorskiego lotniczego listu przewozowego i kapitańskiego lotniczego listu przewozowego, jeżeli są dostępne w chwili składania danych. Alternatywnie, jeżeli odniesienie do kapitańskiego listu przewozowego nie jest dostępne w chwili składania danych, dana osoba może dostarczyć numer referencyjny kapitańskiego lotniczego listu przewozowego oddzielnie, ale jeszcze przed załadowaniem towarów na statek powietrzny. W takim przypadku informacje zawierają również odesłania do wszystkich spedytorskich lotniczych listów przewozowych należących do kapitańskiej umowy przewozu. Numer referencyjny kapitańskiego lotniczego listu przewozowego i spedytorskiego lotniczego listu przewozowego pozostaje niezmienny przez co najmniej trzy lata od jego wydania przez zainteresowanych przedsiębiorców.

Należy podać odniesienie do numeru pocztowego lotniczego listu przewozowego. Dane te obejmują odpowiedni kod rodzaju dokumentu przewozowego, po którym następuje numer identyfikacyjny danego dokumentu.

Numer ITMATT odpowiadający danemu kodowi CN 23.

Numer (numery) ITMATT odpowiadający CN 23, który obejmuje towary znajdujące się w pojemniku, w którym są one przewożone.

W przypadku transportu drogowego informacja ta jest podawana w dostępnym zakresie i może zawierać odniesienia zarówno do karnetu TIR, jak i do listu przewozowego CMR.

W przypadku gdy umowa sprzedaży towarów posiada numer identyfikacyjny, numer ten należy wpisać. W stosownych przypadkach, należy podać również datę umowy sprzedaży.

O ile nie jest to niezbędne dla prawidłowego określenia wartości celnej, państwo członkowskie, w którym nastąpiło przyjęcie zgłoszenia, odstępuje od obowiązku podania daty i numeru umowy sprzedaży:

Państwa członkowskie mogą odstąpić od obowiązku podania daty i numeru umowy sprzedaży, jeżeli wartość celna danych towarów nie może być ustalona z zastosowaniem przepisów art. 70 kodeksu. W takich przypadkach zgłaszający dostarcza lub zleca dostarczenie organom celnym każdej innej informacji, która może być wymagana do celów ustalenia wartości celnej.

W przypadku gdy złożono wniosek o skorzystanie z kontyngentu taryfowego według zasady „kto pierwszy ten lepszy” w odniesieniu do towarów zgłoszonych w zgłoszeniu uproszczonym, wszystkie wymagane dokumenty powinny zostać wspomniane w zgłoszeniu uproszczonym i powinny być do dyspozycji zgłaszającego i organów celnych w celu umożliwienia zgłaszającemu skorzystania z kontyngentu taryfowego według daty przyjęcia zgłoszenia uproszczonego.

2/4.    Numer referencyjny/UCR

Zapis ten dotyczy niepowtarzalnego handlowego numeru referencyjnego przypisanego danej przesyłce przez osobę zainteresowaną. Może być on w formie kodu Światowej Organizacji Celnej (ISO 15459) lub równoważnej. Zapewnia on dostęp do odnośnych danych handlowych będących przedmiotem zainteresowania organów celnych.

2/5.    LRN

Stosuje się lokalny numer referencyjny (LNR). Jest on określony na poziomie krajowym i nadany przez zgłaszającego w porozumieniu z właściwymi organami w celu identyfikacji każdego zgłoszenia.

2/6.    Odroczenie płatności

W stosownych przypadkach należy wpisać dane referencyjne danego pozwolenia; odroczenie płatności w tym przypadku może odnosić się zarówno do odroczenia płatności należności celnych przywozowych i wywozowych, jak i ulgi podatkowej.

2/7.    Identyfikacja składu

Stosując odpowiedni kod unijny, należy podać rodzaj miejsc składowych, po którym następuje numer pozwolenia dla składu celnego lub magazynu czasowego składowania;

Stosując odpowiedni kod unijny, należy podać rodzaj magazynu czasowego składowania miejsca przeznaczenia, a następnie odpowiedni numer pozwolenia.

Grupa 3 – Strony

3/1.    Eksporter

Eksporterem jest osoba określona w art. 1 pkt 19.

Podać imię i nazwisko oraz adres zainteresowanej osoby.

W ramach procedury tranzytu unijnego eksporterem jest osoba, która działa jako nadawca.

W przypadku przesyłek zbiorczych, jeżeli korzysta się ze zgłoszenia tranzytowego lub potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów w formie papierowej, państwa członkowskie mogą postanowić, że należy użyć odpowiedniego kodu, a do zgłoszenia załączyć wykaz eksporterów.

Podać pełną nazwę oraz adres ostatniego sprzedającego towary przed ich przywozem na terytorium Unii.

Wpisać pełną nazwę i adres nadawcy, który działa jako „eksporter” w kontekście handlu ze specjalnymi obszarami podatkowymi. Nadawca jest ostatnim sprzedającym towary przed ich wprowadzeniem na obszar podatkowy, w którym towary zostają zwolnione.

3/2.    Nr identyfikacyjny eksportera

Eksporterem jest osoba określona w art. 1 pkt 19.

Należy podać numer EORI danej osoby, o którym mowa w art. 1 pkt 18.

Jeżeli eksporter nie posiada numeru EORI, administracja celna może mu go nadać ad hoc na potrzeby danej deklaracji.

▼M3

▼B

Należy podać numer EORI ostatniego sprzedającego towary przed ich przywozem na terytorium Unii.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Jeżeli zgłaszający dysponuje takim numerem, można go podać.

Jeżeli wymagany jest numer identyfikacyjny, należy podać numer EORI danej osoby, o którym mowa w art. 1 pkt 18. Jeżeli eksporterowi nie przyznano numeru EORI, podaje się numer wymagany zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego.

Należy podać numer EORI nadawcy, który działa jako „eksporter” w kontekście handlu ze specjalnymi obszarami podatkowymi. Nadawca jest ostatnim sprzedającym towary przed ich wprowadzeniem na obszar podatkowy, w którym towary zostają zwolnione.

3/3.    Nadawca – Kapitańska skonsolidowana umowa przewozu

Osoba nadająca towary, wskazana w umowie przewozu przez osobę zlecającą przewóz.

Należy wpisać pełną nazwę i adres nadawcy, jeżeli zgłaszający nie posiada jego numeru EORI.

Można również podać numer telefonu tej osoby.

Osoba nadająca towary określona w kapitańskim lotniczym liście przewozowym.

Informacja ta nie jest wymagana, jeśli można ją uzyskać w sposób automatyczny z D. 7/20 Numer identyfikacyjny pojemnika.

3/4.    Nr identyfikacyjny nadawcy – Kapitańska skonsolidowana umowa przewozu

Osoba nadająca towary, wskazana w umowie przewozu przez osobę zlecającą przewóz.

Wpisać numer EORI nadawcy, o którym to numerze mowa w art. 1 pkt 18, jeżeli zgłaszający dysponuje tym numerem.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Jeżeli zgłaszający dysponuje takim numerem, można go podać.

3/5.    Nadawca – Spedytorska indywidualna umowa przewozu

Osoba nadająca towary, wskazana w spedytorskiej indywidualnej umowie przewozu przez osobę zlecającą przewóz.

Należy wpisać pełną nazwę i adres nadawcy, jeżeli zgłaszający nie posiada jego numeru EORI.

Można również podać numer telefonu tej osoby.

Osoba nadająca towary określona w konosamencie spedytorskim najniższego szczebla lub w spedytorskim lotniczym liście przewozowym najniższego szczebla. Osoba ta nie może być przewoźnikiem, spedytorem towarów, konsolidatorem, operatorem pocztowym ani agentem celnym.

Adres nadawcy musi znajdować się poza Unią.

3/6.    Nr identyfikacyjny nadawcy – Spedytorska indywidualna umowa przewozu

Osoba nadająca towary, wskazana w spedytorskiej indywidualnej umowie przewozu przez osobę zlecającą przewóz.

Wpisać numer EORI nadawcy, o którym to numerze mowa w art. 1 pkt 18, jeżeli zgłaszający dysponuje tym numerem.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Jeżeli zgłaszający dysponuje takim numerem, można go podać.

3/7.    Nadawca

Osoba nadająca towary, wskazana w umowie przewozu przez osobę zlecającą przewóz.

Należy wpisać pełną nazwę i adres nadawcy, jeżeli zgłaszający nie posiada jego numeru EORI.

Podanie tej informacji jest obowiązkowe, jeżeli nadawca nie jest tożsamy ze zgłaszającym.

W przypadku gdy dane wymagane w odniesieniu do wywozowej deklaracji skróconej stanowią część zgłoszenia celnego zgodnie z art. 263 ust. 3 kodeksu, informacja ta odpowiada D. 3/1. Eksporter.

3/8.    Nr identyfikacyjny nadawcy

Osoba nadająca towary, wskazana w umowie przewozu przez osobę zlecającą przewóz.

Wpisać numer EORI nadawcy, o którym to numerze mowa w art. 1 pkt 18, jeżeli zgłaszający dysponuje tym numerem.

Podanie tej informacji jest obowiązkowe, jeżeli nadawca nie jest tożsamy ze zgłaszającym.

W przypadku gdy dane wymagane w odniesieniu do wywozowej deklaracji skróconej stanowią część zgłoszenia celnego zgodnie z art. 263 ust. 3 kodeksu, informacja ta odpowiada D. 3/2. Nr identyfikacyjny eksportera tego zgłoszenia celnego.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Jeżeli zgłaszający dysponuje takim numerem, można go podać.

3/9.    Odbiorca

Osoba, do której towary są faktycznie wysyłane.

Podać imię i nazwisko oraz adres zainteresowanej osoby (zainteresowanych osób).

W przypadku gdy ma miejsce podwykonawstwo, informację tę należy podać, jeżeli jest ona jest dostępna.

W przypadku gdy towary przewożone są na podstawie konosamentu zbywalnego, z którego prawa mogą być przenoszone na inną osobę poprzez indos, a dane odbiorcy nie są znane, powinny one zostać zastąpione przez wpisanie odpowiedniego kodu w D. 2/2. Dodatkowe informacje.

W przypadku gdy przeznaczone do wywozu towary, które są objęte systemem refundacji wywozowych, zostają wprowadzone do składu celnego, za odbiorcę uważa się osobę odpowiedzialną za refundacje wywozowe lub osobę odpowiedzialną za skład celny, w którym towary są składowane.

W przypadku przesyłek zbiorczych w przypadku których korzysta się ze zgłoszeń tranzytowych w formie papierowej, państwa członkowskie mogą postanowić, że w tym polu należy wpisać odpowiedni kod, a do zgłoszenia załączyć wykaz odbiorców.

3/10.    Nr identyfikacyjny odbiorcy

Osoba, do której towary są faktycznie wysyłane.

W przypadku gdy ma miejsce podwykonawstwo, informację tę należy podać, jeżeli jest ona jest dostępna.

W przypadku gdy towary przewożone są na podstawie konosamentu zbywalnego, z którego prawa mogą być przenoszone na inną osobę poprzez indos, a dane odbiorcy nie są znane, powinny one zostać zastąpione przez wpisanie odpowiedniego kodu w D. 2/2. Dodatkowe informacje.

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI odbiorcy, jeżeli zgłaszający dysponuje tym numerem.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Jeżeli zgłaszający dysponuje takim numerem, można go podać.

Jeżeli wymagany jest numer identyfikacyjny, należy podać numer EORI, o którym mowa w art. 1 pkt 18. Jeżeli odbiorca, który nie jest przedsiębiorcą, nie jest zarejestrowany w systemie EORI, podaje się numer wymagany zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Jeżeli zgłaszający dysponuje takim numerem, można go podać.

W przypadku gdy przeznaczone do wywozu towary, które są objęte systemem refundacji wywozowych, zostają wprowadzone do składu celnego, za odbiorcę uważa się osobę odpowiedzialną za refundacje wywozowe lub osobę odpowiedzialną za skład celny, w którym towary są składowane.

3/11.    Odbiorca – Kapitańska skonsolidowana umowa przewozu

Osoba, do której towary są faktycznie wysyłane.

Podać imię i nazwisko oraz adres zainteresowanej osoby (zainteresowanych osób). Można również podać numer telefonu do kontaktu.

Informacja ta nie jest wymagana, jeśli można ją uzyskać w sposób automatyczny z D. 7/20 Numer identyfikacyjny pojemnika.

W przypadku gdy dane dostarczone w przywozowej deklaracji skróconej zostały przekazane w tym samym komunikacie co dane dostarczone w zgłoszeniu tranzytowym, nie jest konieczne podawanie tych danych i wykorzystany zostanie D. 3/26. Kupujący.

3/12.    Nr identyfikacyjny odbiorcy – Kapitańska skonsolidowana umowa przewozu

Należy podać numer EORI, o którym mowa w art. 1 pkt 18, osoby, do której towary są faktycznie wysyłane.

Podanie tej informacji jest obowiązkowe, jeżeli odbiorca nie jest tożsamy ze zgłaszającym. W przypadku gdy towary przewożone są na podstawie konosamentu zbywalnego, z którego prawa mogą być przenoszone na wskazaną osobę,

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI odbiorcy, jeżeli zgłaszający dysponuje tym numerem. W przypadku gdy odbiorca nie jest zarejestrowany w systemie EORI, ponieważ nie jest przedsiębiorcą lub nie ma siedziby w Unii, podaje się numer wymagany zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Jeżeli zgłaszający dysponuje takim numerem, można go podać.

W przypadku gdy dane dostarczone w przywozowej deklaracji skróconej zostały przekazane w tym samym komunikacie co dane dostarczone w zgłoszeniu tranzytowym, nie jest konieczne podawanie tych danych i wykorzystany zostanie D. 3/27 Nr identyfikacyjny kupującego.

3/13.    Odbiorca – Spedytorska indywidualna umowa przewozu

Strona otrzymująca towary, określona w konosamencie spedytorskim na najniższym szczeblu lub spedytorskim lotniczym liście przewozowym na najniższym szczeblu.

Podać imię i nazwisko oraz adres zainteresowanej osoby (zainteresowanych osób). Można również podać numer telefonu do kontaktu.

Osobę, która nie jest spedytorem, osobą dzielącą przesyłkę, operatorem pocztowym lub agentem celnym, lub osobę składającą dodatkowe dane z przywozowej deklaracji skróconej na podstawie art. 112 ust. 1 akapity pierwszy i drugi oraz art. 113 ust. 1 i 2 należy wskazać w D. 3/38 Nr identyfikacyjny osoby przekazującej dodatkowe dane w PDS.

W przypadku konosamentu zbywalnego, tj. konosamentu z którego prawa mogą być przenoszone na inną osobę poprzez indos, a odbiorca nie jest znany, należy podać informacje na temat ostatniego znanego właściciela ładunku towarów lub jego przedstawiciela.

3/14.    Nr identyfikacyjny odbiorcy – Spedytorska indywidualna umowa przewozu

Należy podać numer EORI, o którym mowa w art. 1 pkt 18, osoby, do której towary są faktycznie wysyłane.

Podanie tej informacji jest obowiązkowe, jeżeli odbiorca nie jest tożsamy ze zgłaszającym. W przypadku gdy towary przewożone są na podstawie konosamentu zbywalnego, z którego prawa mogą być przenoszone na inną osobę poprzez indos, a dane odbiorcy nie są znane, należy podać informacje na temat ostatniego znanego właściciela ładunku towarów lub jego przedstawiciela.

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI odbiorcy, jeżeli zgłaszający dysponuje tym numerem. W przypadku gdy odbiorca nie jest zarejestrowany w systemie EORI, ponieważ nie jest przedsiębiorcą lub nie ma siedziby w Unii, podaje się numer wymagany zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Jeżeli zgłaszający dysponuje takim numerem, można go podać.

3/15.    Importer

▼C2

Nazwisko i adres osoby, która składa zgłoszenie przywozowe lub na rzecz której takie zgłoszenie jest składane.

▼B

3/16.    Nr identyfikacyjny importera

▼C2

Numer identyfikacyjny osoby, która składa zgłoszenie przywozowe lub na rzecz której takie zgłoszenie jest składane.

▼B

Należy podać numer EORI danej osoby, o którym mowa w art. 1 pkt 18. Jeżeli importer nie posiada numeru EORI, administracja celna może mu go nadać ad hoc na potrzeby danej deklaracji.

W przypadku gdy importer nie jest zarejestrowany w systemie EORI, gdyż nie jest przedsiębiorcą lub nie ma siedziby w Unii, podaje się numer wymagany zgodnie z prawem danego państwa członkowskiego.

3/17.    Zgłaszający

Podać imię i nazwisko oraz adres zainteresowanej osoby.

Jeżeli zgłaszający i eksporter/nadawca są tą samą osobą, należy podać stosowny kod określony dla D. 2/2 Dodatkowe informacje.

Podać imię i nazwisko oraz adres zainteresowanej osoby.

▼M3

Jeżeli zgłaszający i importer są tą samą osobą, należy podać stosowny kod określony dla D. 2/2 Dodatkowe informacje.

▼B

3/18.    Nr identyfikacyjny zgłaszającego

Należy podać numer EORI, o którym mowa w art. 1 pkt 18.

Jeżeli zgłaszający nie posiada numeru EORI, administracja celna może mu go nadać ad hoc na potrzeby danej deklaracji.

Należy podać numer EORI osoby przekazującej dodatkowe dane w PDS na mocy art. 112 ust. 1 akapity pierwszy i drugi oraz art. 113 ust. 1 i 2.

3/19.    Przedstawiciel

Informacja ta jest wymagana, jeżeli jest inna niż D. 3/17 Zgłaszający lub, w stosownych przypadkach, D. 3/22 Osoba uprawniona do korzystania z procedury tranzytu.

3/20.    Identyfikacja przedstawiciela

Informacja ta jest wymagana, jeżeli jest inna niż D. 3/18 Nr identyfikacyjny zgłaszającego lub, w stosownych przypadkach, D. 3/23 Nr identyfikacyjny osoby uprawnionej do korzystania z procedury tranzytu, D. 3/30 Nr identyfikacyjny osoby przedstawiającej towary organom celnym, D. 3/42 Nr identyfikacyjny osoby składającej manifest celny towarów, D. 3/43 Nr identyfikacyjny osoby występującej o potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów lub D. 3/44 Nr identyfikacyjny osoby powiadamiającej o przybyciu towarów po ich przemieszczeniu w procedurze czasowego składowania.

Należy podać numer EORI danej osoby, o którym mowa w art. 1 pkt 18.

3/21.    Kod statusu przedstawiciela

Należy wpisać właściwy kod określający status przedstawiciela.

3/22.    Osoba uprawniona do korzystania z procedury tranzytu

▼C2

Wpisać nazwisko i imię (osoby) lub nazwę (spółki) oraz adres osoby uprawnionej do korzystania z procedury tranzytu. W stosownych przypadkach należy wpisać nazwisko i imię lub nazwę spółki upoważnionego przedstawiciela składającego zgłoszenie tranzytowe na rzecz osoby uprawnionej do korzystania z procedury tranzytu.

▼B

W przypadku gdy korzysta się ze zgłoszeń tranzytowych w formie papierowej, oryginał odręcznego podpisu zainteresowanej osoby należy złożyć na egzemplarzu, który ma pozostać w formie papierowej deklaracji w urzędzie celnym wyjścia.

3/23.    Nr identyfikacyjny osoby uprawnionej do korzystania z procedury tranzytu

Należy podać numer EORI osoby uprawnionej do korzystania z procedury tranzytu, o którym mowa w art. 1 pkt 18.

Jeżeli osoba uprawniona do korzystania z procedury tranzytu nie posiada numeru EORI, administracja celna może jej go nadać numer ad hoc na potrzeby danej deklaracji.

Jednakże numer identyfikacyjny przedsiębiorcy przypisany tej osobie osoby należy podać, jeżeli:

3/24.    Sprzedający

Sprzedającym jest ostatni znany podmiot, który sprzedał towary lub wyraził zgodę na sprzedaż towarów kupującemu. Jeżeli towary mają być przywiezione inaczej niż zgodnie z zakupem, należy podać informacje dotyczące właściciela towarów. Jeżeli numer EORI sprzedającego towary nie jest dostępny, należy podać pełną nazwę i adres sprzedającego. Można również podać numer telefonu do kontaktu.

W przypadku gdy sprzedający nie jest tożsamy z osobą określoną w D. 3/1. Eksporter, należy podać pełną nazwę i adres sprzedającego towary, jeżeli zgłaszający nie posiada jego numeru EORI. W przypadku gdy wartość celna jest obliczana zgodnie z art. 74 kodeksu, należy podać tę informację, jeżeli jest ona dostępna.

3/25.    Nr identyfikacyjny sprzedającego

Sprzedającym jest ostatni znany podmiot, który sprzedał towary lub wyraził zgodę na sprzedaż towarów kupującemu. Jeżeli towary mają być przywiezione inaczej niż zgodnie z zakupem, należy podać informacje dotyczące właściciela towarów. Należy podać numer EORI sprzedającego towary, o którym mowa w art. 1 pkt 18, jeżeli zgłaszający dysponuje tym numerem.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Jeżeli zgłaszający dysponuje takim numerem, można go podać.

W przypadku gdy sprzedający nie jest tożsamy z osobą określoną w D. 3/1. Eksporter, należy podać numer EORI sprzedającego towary, jeżeli numer ten jest dostępny. W przypadku gdy wartość celna jest obliczana zgodnie z art. 74 kodeksu, należy podać tę informację, jeżeli jest ona dostępna.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Jeżeli zgłaszający dysponuje takim numerem, można go podać.

3/26.    Kupujący

Kupującym jest ostatni znany podmiot, któremu towary sprzedano lub z którym zawarto umowę sprzedaży. Jeżeli towary mają być przywiezione inaczej niż zgodnie z zakupem, należy podać informacje dotyczące właściciela towarów.

Jeżeli numer EORI kupującego towary nie jest dostępny, należy podać nazwę i adres kupującego. Można również podać numer telefonu do kontaktu.

W przypadku gdy kupujący nie jest tożsamy z osobą określoną w D. 3/15 Importer, należy podać imię i nazwisko oraz adres kupującego towary, jeżeli zgłaszający nie posiada jego numeru EORI.

W przypadku gdy wartość celna jest obliczana zgodnie z art. 74 kodeksu, należy podać tę informację, jeżeli jest ona dostępna.

3/27.    Nr identyfikacyjny kupującego

Kupującym jest ostatni znany podmiot, któremu towary sprzedano lub z którym zawarto umowę sprzedaży. Jeżeli towary mają być przywiezione inaczej niż zgodnie z zakupem, należy podać informacje dotyczące właściciela towarów.

Należy podać numer EORI kupującego towary, jeżeli zgłaszający dysponuje tym numerem.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Jeżeli zgłaszający dysponuje takim numerem, można go podać.

W przypadku gdy kupujący nie jest tożsamy z osobą określoną w D. 3/16 Importer, informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI kupującego towary, o którym to numerze mowa w art. 1 pkt 18, jeżeli numer ten jest dostępny.

W przypadku gdy wartość celna jest obliczana zgodnie z art. 74 kodeksu, należy podać tę informację, jeżeli jest ona dostępna.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Jeżeli zgłaszający dysponuje takim numerem, można go podać.

3/28.    Nr identyfikacyjny osoby powiadamiającej o przybyciu

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI, o którym mowa w art. 1 pkt 18, osoby powiadamiającej o przybyciu aktywnego środka transportu przekraczającego granicę.

3/29.    Nr identyfikacyjny osoby powiadamiającej o zmianie trasy

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI osoby powiadamiającej o zmianie trasy, o którym mowa w art. 1 pkt 18.

3/30.    Nr identyfikacyjny osoby przedstawiającej towary organom celnym

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI osoby przedstawiającej towary organom celnym po ich przybyciu, o którym mowa w art. 1 pkt 18.

3/31.    Przewoźnik

Informację tę należy podać, gdy przewoźnik nie jest tożsamy ze zgłaszającym. Podać imię i nazwisko oraz adres zainteresowanej osoby. Można również podać numer telefonu do kontaktu.

3/32.    Nr identyfikacyjny przewoźnika

Informację tę należy podać, jeżeli przewoźnik nie jest tożsamy ze zgłaszającym.

W przypadku gdy przywozowa deklaracja skrócona lub dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej zostały złożone lub zmienione przez osobę, o której mowa w art. 127 ust. 4 akapit drugi kodeksu, lub w szczególnych przypadkach zostały złożone zgodnie z art. 127 ust. 6 kodeksu, należy podać numer EORI przewoźnika.

Numer EORI przewoźnika należy również podać w sytuacjach objętych zakresem art. 105, 106 i 109.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Jeżeli zgłaszający dysponuje takim numerem, można go podać. Numer ten można podać również wtedy, gdy przewoźnik jest tożsamy ze zgłaszającym.

Informacja ta podawana jest w postaci numer EORI przewoźnika, o którym to numerze mowa w art. 1 pkt 18, jeżeli zgłaszający dysponuje tym numerem.

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI przewoźnika, o którym to numerze mowa w art. 1 pkt 18.

3/33.    Osoba kontaktowa – Kapitańska skonsolidowana umowa przewozu

Należy podać nazwisko i imię oraz adres osoby, która w momencie wprowadzania towarów ma być poinformowana o ich przybyciu, jak określono w konosamencie armatorskim lub w kapitańskim lotniczym liście przewozowym. Informację podaje się w stosownych przypadkach. Można również podać numer telefonu do kontaktu.

W przypadku gdy towary przewożone są na podstawie konosamentu zbywalnego, z którego prawa mogą być przenoszone na inną osobę poprzez indos, w której to sytuacji nie są podawane dane odbiorcy i wpisywany jest odpowiedni kod określony dla D. 2/2. Dodatkowe informacje, zawsze należy podać informacje o osobie kontaktowej.

3/34.    Nr identyfikacyjny osoby kontaktowej – Kapitańska skonsolidowana umowa przewozu

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI osoby kontaktowej, o którym mowa w art. 1 pkt 18, jeżeli zgłaszający dysponuje tym numerem.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Jeżeli zgłaszający dysponuje takim numerem, można go podać.

3/35.    Osoba kontaktowa – Spedytorska indywidualna umowa przewozu

Należy wpisać nazwisko i imię oraz adres osoby, która w momencie wprowadzania towarów ma być poinformowania o ich przybyciu, jak określono w konosamencie spedytorskim lub spedytorskim lotniczym liście przewozowym. Informację podaje się w stosownych przypadkach. Można również podać numer telefonu do kontaktu.

W przypadku gdy towary przewożone są na podstawie konosamentu zbywalnego, z którego prawa mogą być przenoszone na inną osobę poprzez indos, w której to sytuacji nie są podawane dane odbiorcy i wpisywany jest odpowiedni kod określony dla D. 2/2. Dodatkowe informacje, zawsze należy podać informacje o osobie kontaktowej.

3/36.    Nr identyfikacyjny osoby kontaktowej – Spedytorska indywidualna umowa przewozu

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI osoby kontaktowej, o którym mowa w art. 1 pkt 18, jeżeli zgłaszający dysponuje tym numerem.

W przypadku gdy ułatwienia są przyznawane w ramach realizowanego przez państwo trzecie programu partnerstwa handlowego, który jest uznawany przez Unię, taka informacja może być podawana w postaci niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego w państwie trzecim, który został udostępniony Unii przez dane państwo trzecie. Jeżeli zgłaszający dysponuje takim numerem, można go podać.

3/37.    Nr identyfikacyjny dodatkowych uczestników łańcucha dostaw

Należy podać niepowtarzalny numer identyfikacyjny nadany przedsiębiorcy z państwa trzeciego w ramach programu partnerstwa handlowego opracowywanego zgodnie ze standardami zmierzającymi do ochrony i ułatwienia handlu światowego, uzgodnionymi w Światowej Organizacji Celnej, który jest uznany przez Unię Europejską.

Numer identyfikacyjny zainteresowanej strony należy poprzedzić kodem roli uczestnika, określającym jego rolę w łańcuchu dostaw.

3/38.    Nr identyfikacyjny osoby przekazującej dodatkowe dane w PDS

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI osoby wystawiającej umowę przewozu, o której mowa w art. 112 ust. 1 akapit pierwszy, lub odbiorcy, o którym mowa w art. 112 ust. 1 akapit drugi, i w art. 113 ust. 1 i 2 (np. spedytora, operatora pocztowego), która przekazała dodatkowe informacje w przywozowej deklaracji skróconej na mocy art. 112 lub 113.

3/39.    Nr identyfikacyjny posiadacza pozwolenia

Stosując odpowiedni kod Unii, należy podać rodzaj pozwolenia oraz numer EORI posiadacza pozwolenia zgodnie z art. 1 pkt 18.

3/40.    Nr identyfikacyjny dodatkowych odniesień podatkowych

W przypadku korzystania z kodu procedury 42 lub 63 należy podać informacje wymagane zgodnie z art. 143 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE.

3/41.    Numer identyfikacyjny osoby przedstawiającej towary organom celnym w przypadku wpisu do rejestru zgłaszającego lub uprzednio złożonych zgłoszeń celnych

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI, o którym mowa w art. 1 pkt 18, osoby przedstawiającej towary organom celnym w przypadkach, gdy zgłoszenie jest dokonywane w formie wpisu do rejestru zgłaszającego.

3/42.    Nr identyfikacyjny osoby składającej manifest celny towarów

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI osoby składającej manifest celny towarów, o którym mowa w art. 1 pkt 18.

3/43.    Nr identyfikacyjny osoby występującej o potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI, o którym mowa w art. 1 pkt 18, osoby występującej o potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów.

3/44.    Nr identyfikacyjny osoby powiadamiającej o przybyciu towarów po ich przemieszczeniu w procedurze czasowego składowania

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI, o którym mowa w art. 1 pkt 18, osoby powiadamiającej o przybyciu towarów po ich przemieszczeniu w procedurze czasowego składowania.

▼M3

3/45.    Nr identyfikacyjny osoby składającej zabezpieczenie

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI, o którym mowa w art. 1 pkt 18, osoby składającej zabezpieczenie, jeżeli nie jest ona tożsama ze zgłaszającym.

3/46.    Nr identyfikacyjny osoby opłacającej cło

Informacja ta podawana jest w postaci numeru EORI, o którym mowa w art. 1 pkt 18, osoby składającej zabezpieczenie, jeżeli nie jest ona tożsama ze zgłaszającym.

▼B

Grupa 4 – Informacje dotyczące wyceny/Podatki

4/1.    Warunki dostawy

Stosując odpowiednie pozycje i kody Unii, należy podać dane dotyczące warunków umowy handlowej.

4/2.    Metoda płatności opłat transportowych

Wpisać właściwy kod określający metodę płatności opłat transportowych.

4/3.    Naliczanie opłat – Rodzaj opłaty

Stosując odpowiednie kody Unii oraz, w stosownych przypadkach, kod (kody) zainteresowanego państwa członkowskiego, należy wpisać rodzaje opłaty odnośnie do każdego rodzaju cła lub podatku mającego zastosowanie do danych towarów.

4/4.    Naliczanie opłat – Podstawa opłaty

Należy podać mającą zastosowanie podstawę cła lub podatku (wartość, masa lub inne).

4/5.    Naliczanie opłat – Stawka opłaty

Należy podać stawki w odniesieniu do ceł i podatków mających zastosowanie.

4/6.    Naliczanie opłat – Kwota należnej opłaty

Należy podać kwotę każdego cła i podatku mającego zastosowanie.

Kwoty w tym polu muszą być wyrażone w jednostce walutowej, której kod może być umieszczony w D. 4/12. Wewnętrzna jednostka walutowa, lub – w przypadku braku takiego kodu – w D. 4/12 Wewnętrzna jednostka walutowa, w walucie państwa członkowskiego, w którym dopełniane są formalności przywozowe.

4/7.    Naliczanie opłat – Ogółem

Należy podać całkowitą kwotę ceł i podatków mającą zastosowanie w odniesieniu do danych towarów.

Kwoty w tym polu muszą być wyrażone w jednostce walutowej, której kod może być umieszczony w D. 4/12. Wewnętrzna jednostka walutowa, lub – w przypadku braku takiego kodu – w D. 4/12 Wewnętrzna jednostka walutowa, w walucie państwa członkowskiego, w którym dopełniane są formalności przywozowe.

4/8.    Naliczanie opłat – Metoda płatności

Stosując odpowiedni kod Unii, należy wskazać stosowaną metodę płatności.

4/9.    Doliczenia i odliczenia

W odniesieniu do każdego typu doliczeń i odliczeń mających zastosowanie do danej pozycji towarowej, należy wpisać odpowiedni kod, po którym należy wpisać odpowiednią kwotę w walucie krajowej, która nie została jeszcze doliczona do wartości pozycji towarowej lub od niej odliczona.

4/10.    Waluta faktury

Stosując odpowiedni kod należy podać walutę, w której sporządzono fakturę handlową.

Przedmiotowa informacja wykorzystywana jest w połączeniu z D. 4/11 Całkowita zafakturowana kwota oraz D. 4/14 Wartość/kwota pozycji, w przypadkach gdy jest to niezbędne do wyliczenia należności przywozowych.

4/11.    Całkowita zafakturowana kwota

Należy wpisać ceny na fakturze w odniesieniu do wszystkich towarów wymienionych w zgłoszeniu wyrażone w jednostce walutowej określonej w D. 4/10 Waluta faktury.

4/12.    Wewnętrzna jednostka walutowa

Zgłoszenia dokonywane w państwach członkowskich, które w okresie przejściowym do wprowadzania EUR stwarzają przedsiębiorcom możliwość wyboru jednostki EUR w celu sporządzenia zgłoszenia celnego, muszą zawierać w tym polu wskaźnik jednostki walutowej, jednostki krajowej lub jednostki EUR.

4/13.    Wskaźniki wyceny

Przy użyciu odpowiednich kodów Unii należy wpisać kombinację wskaźników w celu stwierdzenia, czy wartość towarów jest określona przez szczególne czynniki.

4/14.    Wartość/kwota pozycji

Cena towarów podawana w odniesieniu do pozycji towarowej zawartej w zgłoszeniu, wyrażona w walucie określonej w D. 4/10 Waluta faktury.

4/15.    Kurs wymiany

Dane te zawierają kurs wymiany ustalony z wyprzedzeniem w drodze umowy między zainteresowanymi stronami.

4/16.    Metoda wyceny

Stosując odpowiedni kod Unii należy podać zastosowaną metodę wyceny.

4/17.    Preferencje

Dane te dotyczą informacji o ujęciu taryfowym towarów. Jeżeli jego zastosowanie zostało przewidziane jako obowiązkowe w tabeli wymogów dotyczących danych w tytule I rozdział 3 sekcja 1 niniejszego załącznika, należy go podać, nawet jeżeli nie wnioskowano o preferencyjne traktowanie taryfowe. Wpisać odpowiedni kod unijny.

Komisja będzie publikować w regularnych odstępach czasu wykaz kombinacji stosowanych kodów razem z przykładami i uwagami wyjaśniającymi.

4/18.    Wartość pocztowa

Deklarowana wartość pozycji: Kod waluty i wartość pieniężna pozycji deklarowanej do celów celnych.

4/19.    Opłaty pocztowe

Pozycja; opłacone opłaty pocztowe: Kod waluty i kwota opłat pocztowych poniesionych przez wysyłającego lub naliczonych na jego konto.

Grupa 5 – Daty/Godziny/Okresy/Miejsca/Państwa/Regiony

5/1.    Przewidywana data i godzina przybycia do pierwszego miejsca na obszarze celnym Unii

Miejscowa data i godzina planowego przybycia aktywnego środka transportu do Unii do pierwszego punktu kontroli granicznej (w przypadku drogi lądowej), pierwszego portu lotniczego (w przypadku drogi powietrznej) i pierwszego portu morskiego (w przypadku drogi morskiej). W przypadku transportu odbywającego się drogą morską należy podać jedynie datę przybycia.

▼M3

▼B

Należy podać wyłącznie datę przybycia do pierwszego miejsca wprowadzenia na obszar celny Unii zadeklarowaną w przywozowej deklaracji skróconej.

5/2.    Przewidywana data i godzina przybycia do portu wyładunku

Miejscowa data i godzina planowanego przybycia statku do portu, w którym towary mają być rozładowane.

5/3.    Faktyczna data i godzina przybycia na obszar celny Unii

Miejscowa data i godzina faktycznego przybycia aktywnego środka transportu do Unii do pierwszego punktu kontroli granicznej (w przypadku drogi lądowej), pierwszego portu lotniczego (w przypadku drogi powietrznej) i pierwszego portu morskiego (w przypadku drogi morskiej).

5/4.    Data zgłoszenia

Data sporządzenia stosownych zgłoszeń oraz, w stosownych przypadkach, ich podpisania lub uwierzytelnienia.

5/5.    Miejsce dokonania zgłoszenia

Miejsce, w którym sporządzono odpowiednie zgłoszenia w formie papierowej.

5/6.    Urząd przeznaczenia (i państwo)

Stosując odpowiedni kod Unii, należy podać numer referencyjny urzędu, w którym zostanie zakończona unijna procedura tranzytowa.

5/7.    Przewidywane urzędy tranzytowe (i państwo)

Wpisać kod przewidywanego urzędu celnego wprowadzenia dla każdej umawiającej się strony konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej innej niż Unia (zwanej dalej „państwem wspólnej procedury tranzytowej spoza Unii”), przez który przejadą towary, i urząd wprowadzenia, przez który towary zostaną powrotnie wprowadzone na obszar celny Unii po przekroczeniu terytorium państwa wspólnej procedury tranzytowej spoza Unii, lub – w przypadku, kiedy przesyłka ma przekroczyć terytorium inne niż terytorium Unii lub terytorium państwa wspólnego tranzytu spoza Unii – urząd wyprowadzenia, poprzez który transport opuści Unię oraz urząd wprowadzenia, poprzez który towary zostaną powrotnie wprowadzone na terytorium Unii.

Stosując odpowiedni kod Unii, należy podać numery referencyjne przedmiotowych urzędów celnych.

5/8.    Kod państwa przeznaczenia

Stosując odpowiedni kod Unii, należy wpisać państwo, o którym wiadomo, że towary zostaną do niego dostarczone w chwili zwolnienia do procedury celnej.

Stosując odpowiedni kod Unii, należy wpisać ostatnie państwo przeznaczenia towarów.

Państwo ostatniego znanego miejsca przeznaczenia oznacza ostatnie państwo, o którym wiadomo, że towary zostaną do niego dostarczone w chwili zwolnienia do procedury celnej.

Stosując odpowiedni kod Unii, należy podać kod państwa członkowskiego, w którym towary znajdują się w chwili zwolnienia do procedury celnej lub, w kolumnie H5, w którym zostały dopuszczone do obrotu.

Jednakże w przypadku gdy w chwili sporządzania zgłoszenia celnego wiadomo, iż towary zostaną wysłane do innego państwa członkowskiego po zwolnieniu, należy podać kod tego ostatniego państwa członkowskiego.

Jeżeli towary są przywożone w celu objęcia ich procedurą odprawy czasowej, państwem członkowskim przeznaczenia jest to państwo członkowskie, w którym towary te zostaną wykorzystane po raz pierwszy.

Jeżeli towary są przywożone w celu objęcia ich procedurą uszlachetniania czynnego, państwem członkowskim przeznaczenia jest to państwo członkowskie, w którym odbywa się pierwszy etap przetwarzania.

5/9.    Kod regionu przeznaczenia

Stosując odpowiedni kod określony przez państwa członkowskie, podać region przeznaczenia towarów w państwie członkowskim.

5/10.    Kod miejsca dostawy – Kapitańska skonsolidowana umowa przewozu

W przypadku transportu morskiego, podaje się UN/LOCODE, lub, w przypadku braku takiej informacji, kod państwa, a następnie kod pocztowy miejsca dostawy znajdującego się poza portem rozładunku, zgodnie z konosamentem armatorskim.

W przypadku transportu lotniczego, podaje się miejsce przeznaczenia towarów przy użyciu UN/LOCODE lub, w przypadku braku takiej informacji, kod państwa a następnie kod pocztowy miejsca przeznaczenia, zgodnie z kapitańskim lotniczym listem przewozowym.

5/11.    Kod miejsca dostawy – Spedytorska indywidualna umowa przewozu

W przypadku transportu morskiego, podaje się numer UN/LOCODE, lub, w przypadku braku takiej informacji, kod państwa, a następnie kod pocztowy miejsca dostawy znajdującego się poza portem rozładunku, zgodnie z konosamentem spedytorskim.

W przypadku transportu lotniczego, podaje się miejsce przeznaczenia towarów przy użyciu UN/LOCODE lub, w przypadku braku takiej informacji, kod państwa, a następnie kod pocztowy miejsca przeznaczenia, zgodnie ze spedytorskim lotniczym listem przewozowym.

5/12.    Urząd celny wyprowadzenia

Stosując odpowiedni kod Unii należy podać urząd celny.

Stosując odpowiedni kod Unii należy podać urząd celny przez który dane towary powinny opuścić obszar celny Unii.

Stosując odpowiedni kod Unii należy podać urząd celny przez który dane towary powinny opuścić dany obszar podatkowy.

5/13.    Kolejny urząd celny (urzędy celne) wprowadzenia

Identyfikacja kolejnych urzędów celnych wprowadzenia na obszar celny Unii.

Kod ten jest wymagany w przypadku, gdy kodem D. 7/4 „Rodzaj transportu na granicy” jest 1, 4 lub 8.

5/14.    Kod państwa wysyłki/wywozu

Wpisać odpowiedni kod unijny mający zastosowanie do państwa członkowskiego, w którym towary znajdują się w chwili zwolnienia do procedury.

Jednakże w przypadku gdy wiadomo, że towary zostały przywiezione z innego państwa członkowskiego do państwa członkowskiego, w którym towary znajdują się w chwili zwolnienia do procedury celnej, należy zaznaczyć to drugie państwo członkowskie, pod warunkiem że:

Jednakże jeżeli towary są wywożone po zakończeniu procedury uszlachetniania czynnego, należy wskazać państwo członkowskie, w którym odbywał się ostatni etap przetwarzania.

Jeżeli w państwie pośrednim nie miała miejsca ani transakcja handlowa (np. sprzedaż lub przetwarzanie), ani nie doszło do zatrzymania niezwiązanego z przewozem towarów, należy wpisać odpowiedni kod unijny w celu wskazania państwa, z którego towary zostały pierwotnie wysłane do państwa członkowskiego, w którym towary znajdują się w chwili zwolnienia do procedury celnej. Jeżeli takie zatrzymanie lub transakcja handlowa miały miejsce, należy podać ostatnie państwo pośrednie.

Do celów niniejszego wymogu dotyczącego danych, zatrzymanie w celu umożliwienia konsolidacji towarów na trasie uznaje się za związane z transportem towarów.

5/15.    Kod kraju pochodzenia

Wpisać odpowiedni kod unijny dotyczący kraju niepreferencyjnego pochodzenia, jak określono w tytule II rozdział 2 kodeksu.

5/16.    Kod kraju preferencyjnego pochodzenia

Jeżeli w D. należy zaznaczyć traktowanie preferencyjne oparte na pochodzeniu towarów w polu 4/17 Preferencje, należy podać kraj pochodzenia wskazany w dowodzie pochodzenia. W przypadku gdy dowód pochodzenia odnosi się do grupy państw, należy podać grupę państw korzystając z odpowiednich kodów Unii.

5/17.    Kod regionu pochodzenia

Stosując odpowiedni kod określony przez państwa członkowskie, należy podać region wysyłki lub produkcji danych towarów na terytorium danego państwa członkowskiego.

5/18.    Kody państw przejazdu

Oznaczenie w porządku chronologicznym państw, przez które przebiega trasa przewozu towarów z państwa pierwotnego wyprowadzenia do miejsca przeznaczenia. Wskazanie to powinno obejmować zarówno państwo pierwotnego wyprowadzenia jak i państwo ostatecznego przeznaczenia towarów. Informację podaje się w takim zakresie, w jakim jest ona znana.

Podaje się tylko państwo ostatecznego przeznaczenia towarów.

5/19.    Kody państw przejazdu środka transportu

Oznaczenie w porządku chronologicznym państw, przez które przebiega trasa środka transportu od państwa pierwotnego wyprowadzenia do państwa ostatecznego przeznaczenia. Wskazanie to powinno obejmować zarówno państwo pierwotnego wyprowadzenia jak i państwo ostatecznego przeznaczenia środka transportu.

Należy podać tylko państwo pierwotnego wyprowadzenia środka transportu.

▼M3

5/20.    Kody państw przejazdu przesyłki

Wszystkie odpowiednie kolumny tabeli wymogów dotyczących danych:

Oznaczenie w porządku chronologicznym państw, przez które przebiega trasa przewozu towarów z państwa pierwotnego wyprowadzenia do państwa miejsca przeznaczenia zgodnie z konosamentem spedytorskim najniższego szczebla, spedytorskim lotniczym listem przewozowym najniższego szczebla lub dokumentem przewozowym transportu drogowego/kolejowego. Wskazanie to powinno obejmować zarówno państwo pierwotnego wyprowadzenia, jak i państwo ostatecznego przeznaczenia towarów.

▼B

5/21.    Miejsce załadunku

Nazwa portu morskiego, portu lotniczego, terminalu towarowego, stacji kolejowej lub innego miejsca, w którym towary zostały załadowane na środek transportu użyty do przewozu, z podaniem także nazwy państwa, w którym znajduje się to miejsce. W miarę możliwości należy podać zakodowane informacje określające lokalizację.

W przypadku braku dostępnych kodów UN/LOCODE dla danej lokalizacji należy podać kod państwa, a następnie nazwę tej lokalizacji z możliwie największą dokładnością.

Stosując odpowiedni kod w stosownych przypadkach, należy podać miejsce, w którym towar ma być załadowany na aktywny środek transportu, którym ma on przekroczyć granicę Unii.

Przesyłki pocztowe: informacja ta nie jest wymagana, jeśli można ją uzyskać w sposób automatyczny i jednoznaczny z innych danych zadeklarowanych przez przedsiębiorcę.

Może to być miejsce, gdzie towary zostały przejęte zgodnie z umową przewozu, lub urząd celny wyjścia w procedurze TIR.

5/22.    Miejsce wyładunku

Nazwa portu morskiego, portu lotniczego, terminalu towarowego, stacji kolejowej lub innego miejsca, w którym towary zostały wyładowane ze środka transportu użytego do przewozu, z podaniem także nazwy państwa, w którym znajduje się to miejsce. W miarę możliwości należy podać zakodowane informacje określające lokalizację.

W przypadku braku dostępnych kodów UN/LOCODE dla danej lokalizacji należy podać kod państwa, a następnie nazwę tej lokalizacji z możliwie największą dokładnością.

5/23.    Lokalizacja towarów

Stosując odpowiednie kody, należy podać miejsce, w którym towary mogą zostać poddane badaniu. Lokalizacja ta musi być podana wystarczająco dokładnie, aby umożliwić organom celnym przeprowadzenie bezpośredniej kontroli towarów.

5/24.    Kod urzędu celnego pierwszego wprowadzenia

Identyfikacja urzędu celnego odpowiedzialnego za formalności, w przypadku gdy aktywny środek transportu ma przybyć najpierw na obszar celny Unii.

Identyfikacja urzędu celnego odpowiedzialnego za formalności, w przypadku gdy w przywozowej deklaracji skróconej zgłoszono, że aktywny środek transportu przybędzie najpierw na obszar celny Unii.

5/25.    Kod faktycznego urzędu celnego pierwszego wprowadzenia

Identyfikacja urzędu celnego odpowiedzialnego za formalności, w przypadku gdy aktywny środek transportu faktycznie przybędzie najpierw na obszar celny Unii.

5/26.    Urząd celny przedstawienia

Stosując odpowiedni kod Unii, należy podać urząd celny, w którym towary zostały przedstawione do celów objęcia ich procedurą celną.

5/27.    Kontrolny urząd celny

Stosując odpowiedni kod Unii, należy podać urząd celny do kontroli procedury wskazany w odpowiednim pozwoleniu.

Informacja ta podawana jest w postaci identyfikatora kontrolnego urzędu celnego właściwego dla magazynu czasowego składowania w miejscu przeznaczenia.

5/28.    Wnioskowany okres ważności potwierdzenia

Należy podać wnioskowany okres ważności potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów wyrażony w dniach, w przypadku gdy osoba występująca o potwierdzenie unijnego statusu celnego towarów pragnie ustanowić dłuższy okres ważności niż przewidziany w art. 123. Uzasadnienie wniosku należy przedstawić w D. 2/2 Dodatkowe informacje.

5/29.    Data przedstawienia towarów

Wskazać datę przedstawienia towarów organom celnym zgodnie z art. 139 kodeksu.

5/30.    Miejsce przyjęcia

Miejsce, gdzie towary zostały przejęte od nadawcy przez osobę wystawiającą konosament.

Określenie portu morskiego, terminala towarowego lub innego miejsca, w którym towary zostały przejęte od nadawcy, w tym państwie, w którym ma on siedzibę. W miarę możliwości należy podać zakodowane informacje określające lokalizację.

W przypadku braku dostępnych kodów UN/LOCODE dla danej lokalizacji należy podać kod państwa, a następnie nazwę tej lokalizacji z możliwie największą dokładnością.

▼M3

5/31.    Data przyjęcia

Wszystkie odpowiednie kolumny tabeli wymogów dotyczących danych:

Należy podać datę przyjęcia zgłoszenia uproszczonego lub datę wpisu towarów do rejestru zgłaszającego.

▼B

Grupa 6 – Identyfikacja towarów

6/1.    Masa netto (kg)

Podać masę netto, wyrażoną w kg, towarów opisanych w odpowiednim polu zgłoszenia dotyczącym danej pozycji towarowej. Masę netto stanowi masa towaru bez jakiegokolwiek opakowania.

Jeżeli masa netto przekraczająca 1 kg zawiera część jednostki (kg) to może ona być zaokrąglona w następujący sposób:

Masę netto poniżej 1 kg należy wpisać jako „0”, po którym następuje liczba miejsc po przecinku do 6, odrzucając wszystkie „0” na końcu ilości (np. 0,123 dla przesyłki o masie 123 gramów, 0,00304 dla przesyłki o masie 3 g lub 0,000654 i 40 miligramów dla przesyłki o masie 654 miligramów).

6/2.    Jednostki uzupełniające

W stosownych przypadkach należy podać ilość danej pozycji wyrażoną w jednostkach ustanowionych w prawodawstwie unijnym, zgodnie z TARIC.

6/3.    Masa brutto (kg) – Kapitańska skonsolidowana umowa przewozu

Podać masę brutto, wyrażoną w kilogramach, towarów, o których mowa w odpowiedniej pozycji towarów, jak wskazano w kapitańskiej skonsolidowanej umowie przewozu. Masa całkowita to połączona masa towarów ze wszelkimi ich opakowaniami, poza kontenerami i pozostałym wyposażeniem do transportu.

Jeżeli masa brutto przekraczająca 1 kg zawiera część jednostki (kg) to może ona być zaokrąglona w następujący sposób:

Masę brutto poniżej 1 kg należy wpisać jako „0”, po którym następuje liczba miejsc po przecinku do 6, odrzucając wszystkie „0” na końcu ilości (np. 0,123 dla przesyłki o wadze 123 gramów, 0,00304 dla przesyłki o wadze 3 g lub 0,000654 i 40 miligramów dla przesyłki o wadze 654 miligramów).

W miarę możliwości przedsiębiorca może podać tę masę w odniesieniu do poszczególnej pozycji towarowej w zgłoszeniu.

6/4.    Masa brutto (kg) – Spedytorska indywidualna umowa przewozu

Należy podać masę brutto, wyrażoną w kilogramach, towarów, o których mowa w odpowiedniej pozycji towarów w spedytorskiej indywidualnej umowie przewozu. Masa całkowita to połączona masa towarów ze wszelkimi ich opakowaniami, poza kontenerami i pozostałym wyposażeniem do transportu.

Jeżeli masa brutto przekraczająca 1 kg zawiera część jednostki (kg) to może ona być zaokrąglona w następujący sposób:

Masę brutto poniżej 1 kg należy wpisać jako „0”, po którym następuje liczba miejsc po przecinku do 6, odrzucając wszystkie „0” na końcu ilości (np. 0,123 dla przesyłki o wadze 123 gramów, 0,00304 dla przesyłki o wadze 3 g lub 0,000654 i 40 miligramów dla przesyłki o wadze 654 miligramów).

W miarę możliwości przedsiębiorca może podać tę masę w odniesieniu do poszczególnej pozycji towarowej w zgłoszeniu.

6/5.    Masa brutto (kg))

Masa brutto towarów to ciężar (masa) towarów wraz z opakowaniem, z wyjątkiem materiału transportowego przewoźnika potrzebnego do zgłoszenia.

Jeżeli masa brutto przekraczająca 1 kg zawiera część jednostki (kg) to może ona być zaokrąglona w następujący sposób:

Masę brutto poniżej 1 kg należy wpisać jako „0”, po którym następuje liczba miejsc po przecinku do 6, odrzucając wszystkie „0” na końcu ilości (np. 0,123 dla przesyłki o wadze 123 gramów, 0,00304 dla przesyłki o wadze 3 g lub 0,000654 i 40 miligramów dla przesyłki o wadze 654 miligramów).

Należy podać masę brutto, wyrażoną w kilogramach, towarów opisanych w odpowiednim polu zgłoszenia odnoszącym się do pozycji towarowej.

Jeżeli masa palet jest uwzględniona w dokumentach przewozowych, masa palet musi również zostać uwzględniona przy obliczaniu masy brutto, z wyjątkiem następujących przypadków:

W miarę możliwości przedsiębiorca może podać tę masę w odniesieniu do poszczególnej pozycji towarowej w zgłoszeniu.

Należy podać masę brutto, wyrażoną w kilogramach, towarów opisanych w odpowiednim polu zgłoszenia odnoszącym się do pozycji towarowej.

Jeżeli zgłoszenie obejmuje kilka pozycji towarowych, które dotyczą towarów, które są zapakowane razem w taki sposób, że niemożliwe jest określenie masy brutto towarów należących do każdej pozycji towarowej, całkowitą masę brutto należy podać na poziomie tytułu.

W przypadku korzystania ze zgłoszenia tranzytowego w formie papierowej, które obejmuje kilka pozycji towarowych, należy podać jedynie całkowitą masę brutto w pierwszym polu 35, a pozostałe pola 35 pozostawić puste. Państwa członkowskie mogą rozszerzyć tę zasadę na wszystkie procedury, o których mowa w odpowiedniej tabeli w tytule I.

6/6.    Opis towarów – Kapitańska skonsolidowana umowa przewozu

Należy zamieścić prosty opis, na tyle dokładny, aby umożliwił służbom celnym identyfikację towarów. Niedopuszczalne są określenia ogólne (np. „przesyłki skonsolidowane”, „ładunek drobnicowy”, „części” lub „wszelkie rodzaje towarów”) lub niewystarczająco precyzyjny opis. Niewyczerpujący wykaz tego rodzaju określeń ogólnych został opublikowany przez Komisję.

Jeżeli zgłaszający podaje kod CUS w odniesieniu do substancji i preparatów chemicznych, państwa członkowskie mogą odstąpić od wymogu podawania dokładnego opisu towarów.

6/7.    Opis towarów – Spedytorska indywidualna umowa przewozu

Należy zamieścić prosty opis, na tyle dokładny, aby umożliwił służbom celnym identyfikację towarów. Niedopuszczalne są określenia ogólne (np. „przesyłki skonsolidowane”, „ładunek drobnicowy”, „części” lub „wszelkie rodzaje towarów”) lub niewystarczająco precyzyjny opis. Niewyczerpujący wykaz tego rodzaju określeń ogólnych został opublikowany przez Komisję.

Jeżeli zgłaszający podaje kod CUS w odniesieniu do substancji i preparatów chemicznych, państwa członkowskie mogą odstąpić od wymogu podawania dokładnego opisu towarów.

6/8.    Opis towarów

Jeżeli zgłaszający podaje kod CUS w odniesieniu do substancji i preparatów chemicznych, państwa członkowskie mogą odstąpić od wymogu podawania dokładnego opisu towarów.

Należy zamieścić prosty opis, na tyle dokładny, aby umożliwił służbom celnym identyfikację towarów. Niedopuszczalne są określenia ogólne (np. „przesyłki skonsolidowane”, „ładunek drobnicowy”, „części” lub „wszelkie rodzaje towarów”) lub niewystarczająco precyzyjny opis. Niewyczerpujący wykaz tego rodzaju określeń ogólnych został opublikowany przez Komisję.

Opis towarów oznacza zwykły opis handlowy. Jeżeli konieczne jest podanie kodu towaru, opis musi być na tyle dokładny, aby umożliwił klasyfikację towarów.

Opis towarów oznacza zwykły opis handlowy. Z wyjątkiem towarów nieunijnych objętych procedurą składowania celnego w publicznym składzie celnym typu I, II lub III lub w prywatnym składzie celnym, opis ten musi być wystarczająco dokładny, aby umożliwić niezwłoczną i jednoznaczną identyfikację i klasyfikację towarów.

Należy zamieścić prosty opis, na tyle dokładny, aby umożliwił służbom celnym identyfikację towarów.

6/9.    Rodzaj opakowań

Kod określający typ opakowania.

6/10.    Liczba opakowań

Całkowita liczba opakowań w oparciu o najmniejszą jednostkę opakowania zewnętrznego. Jest to liczba poszczególnych pozycji zapakowanych w sposób niepozwalający na ich podział bez uprzedniego rozpakowania lub liczba sztuk w przypadku towarów nieopakowanych.

Informacji nie podaje się dla towarów masowych.

6/11.    Oznaczenia przesyłek

Dowolny opis oznaczeń i numerów jednostek transportowych lub opakowań.

Informacja ta podawana jest tylko dla towarów opakowanych, w stosownych przypadkach. W przypadku towarów przewożonych w kontenerach, numer kontenera może zastąpić oznaczenia przesyłek, jednak przedsiębiorca może podać oznaczenia przesyłek, jeżeli są one dostępne. Niepowtarzalny numer referencyjny przesyłki (UCR) lub odniesienia w dokumencie przewozowym pozwalające na jednoznaczną identyfikację wszystkich opakowań w przesyłce mogą zastąpić oznaczenia przesyłek.

6/12.    Kod ONZ dla towarów niebezpiecznych

Kod ONZ dla towarów niebezpiecznych (UNDG) to numer seryjny nadawany w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych substancjom lub produktom wpisanym na listę najczęściej przewożonych towarów niebezpiecznych.

6/13.    Kod CUS

Numer CUS (Customs Union and Statistics) jest identyfikatorem nadawanym w ramach Europejskiego spisu celnego substancji chemicznych (ECICS), głównie substancjom i preparatom chemicznym.

Zgłaszający może podać ten kod na zasadzie dobrowolności, gdy nie istnieje żaden środek TARIC dla danych towarów, tj. gdy podanie tego kodu stanowiłoby mniejsze obciążenie niż pełny opis tekstowy produktu.

W przypadku gdy towary objęte są środkiem TARIC powiązanym z kodem CUS, podaje się kod CUS.

6/14.    Kod towaru – kod Nomenklatury scalonej

Należy podać kod Nomenklatury scalonej odpowiadający danej pozycji towarowej.

Należy podać kod nomenklatury Systemu Zharmonizowanego z co najmniej czterema pierwszymi cyframi.

Należy użyć kodu Nomenklatury scalonej z co najmniej pierwszymi czterema do ośmiu cyframi, zgodnie z tytułem I rozdział 3 sekcja 1 niniejszego załącznika.

W przypadku procedury tranzytu unijnego w tej podjednostce wprowadzony zostaje kod towaru Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, złożony z przynajmniej sześciu cyfr. Kod towaru może na użytek krajowy zostać rozszerzony do ośmiu cyfr.

Niemniej jednak, jeżeli prawodawstwo unijne tego wymaga, należy podać pozycję Nomenklatury scalonej.

Kod odpowiadający danej pozycji towarowej. Jeśli zostanie podany, informacja ta powinna mieć formę sześciocyfrowego kodu nomenklatury Systemu Zharmonizowanego. Przedsiębiorca może podać ośmiocyfrowy kod Nomenklatury scalonej. Jeżeli zarówno opis towarów, jak i kod towaru są dostępne, preferowane jest użycie kodu towaru.

Należy podać sześciocyfrowy kod nomenklatury Systemu Zharmonizowanego zgłoszonych towarów. W przypadku transportu kombinowanego podać sześciocyfrowy kod nomenklatury Systemu Zharmonizowanego towarów przewożonych pasywnymi środkami transportu.

Należy podać sześciocyfrowy kod nomenklatury Systemu Zharmonizowanego zgłoszonych towarów. Informacja ta nie jest wymagana w odniesieniu do towarów o charakterze niehandlowym.

6/15.    Kod towaru – kod TARIC

Należy podać podpozycję TARIC odpowiadającą danej pozycji.

▼M3

6/16.    Kod towaru – dodatkowe kody TARIC

Wszystkie odpowiednie kolumny tabeli wymogów dotyczących danych:

Należy wpisać dodatkowy(-e) kod(-y) TARIC odpowiadający(-e) danej pozycji.

6/17.    Kod towaru – krajowy(-e) kod(-y) dodatkowy(-e)

Wszystkie odpowiednie kolumny tabeli wymogów dotyczących danych:

Należy wpisać dodatkowy(-e) kod(-y) krajowy(-e) odpowiadający(-e) danej pozycji.

▼B

6/18.    Całkowita liczba opakowań

Podać całkowitą liczbę opakowań składających się na daną przesyłkę.

6/19.    Rodzaj towarów

Zakodowana pozycja rodzaju transakcji.

Grupa 7 – Informacje dotyczące transportu (rodzaje, środki i sprzęt)

7/1.    Przeładunki

W pierwszych trzech wierszach tego pola przewoźnik ma wpisać w czasie omawianej operacji towar przeładowywany z jednego środka transportu na drugi lub z jednego kontenera do drugiego.

Przewoźnik nie może dokonywać przeładunku towaru bez uprzedniego pozwolenia władz celnych państwa członkowskiego, na terytorium którego ma być dokonany przeładunek.

W przypadku gdy władze te uznają, że operacja tranzytowa może być kontynuowana w normalnym trybie, po podjęciu odpowiednich działań dokonują one stosownych adnotacji na egzemplarzach nr 4 i 5 zgłoszenia tranzytowego.

▼M3 —————

▼B

7/2.    Kontener

Należy podać przewidywaną sytuację przy przekraczaniu zewnętrznej granicy Unii, w oparciu o informacje dostępne w chwili dopełnienia formalności wywozowych lub tranzytowych, lub złożenia wniosku o wydanie potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów, stosując odpowiedni kod Unii.

Należy podać sytuację w chwili przekraczania granicy zewnętrznej Unii, używając odpowiedniego kodu Unii.

▼M3

7/3.    Numer referencyjny przewozu

Wszystkie odpowiednie kolumny tabeli wymogów dotyczących danych:

▼B

7/4.    Rodzaj transportu na granicy

Stosując odpowiedni kod Unii, należy podać rodzaj transportu odpowiadający aktywnemu środkowi transportu, który według oczekiwań będzie użyty przy wyprowadzeniu z obszaru celnego Unii.

Stosując odpowiedni kod Unii, należy podać rodzaj transportu odpowiadający aktywnemu środkowi transportu, który według oczekiwań będzie użyty przy wyprowadzeniu z danego obszaru podatkowego.

Stosując odpowiedni kod Unii, należy podać rodzaj transportu odpowiadający aktywnemu środkowi transportu, którym towary mają zostać wprowadzone na obszar celny Unii.

W przypadku transportu kombinowanego, zastosowanie mają zasady określone w D. 7/14 Identyfikacja aktywnego środka transportu przekraczającego granicę i w D. 7/15 Przynależność państwowa aktywnego środka transportu przekraczającego granicę.

W przypadku gdy przesyłki lotnicze są przewożone innym rodzajem transportu niż transport lotniczy, zgłasza się ten rodzaj transportu.

Stosując odpowiedni kod Unii, podać rodzaj transportu odpowiadający aktywnemu środkowi transportu, za pomocą którego towary zostały wprowadzone na obszar celny Unii.

Stosując odpowiedni kod Unii, należy podać rodzaj transportu odpowiadający aktywnemu środkowi transportu, za pomocą którego towary zostały wprowadzone na dany obszar podatkowy.

7/5.    Rodzaj transportu wewnętrznego

Stosując odpowiedni kod Unii należy podać rodzaj transportu przy wyjściu.

Stosując odpowiedni kod Unii należy podać rodzaj transportu w chwili przybycia.

7/6.    Znaki identyfikacyjne faktycznego środka transportu przekraczającego granicę

Informacja ta podawana jest w postaci numeru identyfikacyjnego statku IMO lub numeru lotu IATA odpowiednio dla transportu morskiego i dla transportu lotniczego.

W przypadku transportu lotniczego w sytuacjach, gdy przewoźnik eksploatujący statek powietrzny przewozi towary w ramach umowy o wspólnej obsłudze połączenia z partnerami, stosowane są numery lotu partnerów umowy o wspólnej obsłudze połączenia.

7/7.    Oznaczenie środka transportu przy wyjściu

▼M3

▼B

Należy podać znaki środka transportu, na który towar jest bezpośrednio ładowany w chwili dokonywania formalności wywozowych lub tranzytowych (lub pojazdu napędzającego pozostałe, jeżeli istnieje kilka środków transportu). Jeżeli ciągnik i przyczepa posiadają różne numery rejestracyjne, podać numery obu – ciągnika i przyczepy wraz z przynależnością państwową ciągnika.

W zależności od danego środka transportu można podać następujące szczegóły dotyczące oznaczenia:

▼M3

Informacja ta podawana jest w postaci numeru identyfikacyjnego statku IMO lub jednolitego europejskiego numeru identyfikacyjnego statku (ENI) dla transportu drogą morską lub żeglugą śródlądową. W przypadku innych rodzajów transportu sposób identyfikacji jest identyczny z tym określonym w wymogach dotyczących danych w kolumnach B1, B2 i B3 tabeli.

▼B

W przypadku gdy towary są przewożone ciągnikiem i przyczepą, należy wpisać numery rejestracyjne zarówno ciągnika jak i przyczepy. W przypadku gdy numer rejestracyjny ciągnika nie jest znany należy podać numer rejestracyjny przyczepy.

7/8.    Przynależność państwowa środka transportu przy wyjściu

Podać przynależność państwową środka transportu (lub pojazdu napędzającego pozostałe, jeżeli istnieje kilka środków transportu), na który towary są bezpośrednio załadowane w chwili dokonywania formalności tranzytowych, w formie odpowiedniego kodu Unii. Jeżeli przynależność państwowa ciągnika i przyczepy różni się, należy podać przynależność państwową ciągnika.

W przypadku gdy towary są przewożone przez ciągnik i przyczepę, należy podać przynależność państwową zarówno ciągnika jak i przyczepy. W przypadku gdy przynależność państwowa ciągnika nie jest znana, należy podać przynależność państwową przyczepy.

7/9.    Identyfikacja środka transportu przy przybyciu

Podać oznaczenie środka transportu, na który towar jest bezpośrednio załadowany w chwili przedstawienia w urzędzie celnym, w którym dopełniane są formalności. Jeżeli używany jest ciągnik z przyczepą o różnych numerach rejestracyjnych, podać numer rejestracyjny zarówno ciągnika jak i przyczepy.

W zależności od danego środka transportu można podać następujące szczegóły dotyczące oznaczenia:

▼M3

▼B

Informacja ta podawana jest w postaci numeru identyfikacyjnego statku IMO lub jednolitego europejskiego numeru identyfikacyjnego statku (ENI) dla transportu drogą morską lub żeglugą śródlądową. W odniesieniu do innych rodzajów transportu sposób identyfikacji jest identyczny jak ten określony w kolumnach H1 i H3–H5 tabeli wymogów dotyczących danych.

7/10.    Numer identyfikacyjny kontenera

Znaki (litery lub numery) identyfikujące kontener.

W przypadku rodzajów transportu innych niż transport lotniczy, kontener to specjalna skrzynia do przewozu ładunków, wzmocniona i przystosowana do piętrzenia, którą można przenosić w systemie poziomym i pionowym.

W przypadku transportu lotniczego, kontenery to specjalne wzmocnione pojemniki, przystosowane do przewozu ładunków, które można przenosić na poziomach poziomym i pionowym.

W ramach tych danych, nadwozia wymienne i naczepy używane do transportu drogowego i kolejowego są traktowane jako kontenery.

W stosownych przypadkach, dla opakowań objętych normą ISO 6346 , oprócz identyfikatora (numer kierunkowy) przyznanego przez Międzynarodowe biuro kontenerów i transportu intermodalnego (BIC) podaje się również numery identyfikacyjne kontenera.

W odniesieniu do nadwozi wymiennych i naczep, należy podać kod intermodalnych jednostek ładunkowych (IJŁ), wprowadzony europejską normą EN 13044.

7/11.    ►M3  Rozmiar i rodzaj kontenera ◄

Informacje zakodowane określające charakterystykę, tj. wielkość i rodzaj sprzętu transportowego (kontenera).

7/12.    Status wypełnienia kontenera

Informacje zakodowane określające stopień wypełnienia jednostki sprzętu transportowego (kontenera).

7/13.    Kod rodzaju dostawcy kontenera

Kod identyfikujący rodzaj strony będącej dostawcą sprzętu transportowego (kontenera).

7/14.    Identyfikacja aktywnego środka transportu przekraczającego granicę

Podać oznaczenie aktywnego środka transportu przekraczającego granicę zewnętrzną Unii.

W przypadku kombinowanego transportu towarów lub w przypadku zastosowania kilku środków transportu aktywnym środkiem transportu jest ten, który napędza cały zestaw. Na przykład w przypadku ciężarówki na statku płynącym po morzu aktywnym środkiem transportu jest statek. W przypadku traktora i przyczepy aktywnym środkiem transportu jest traktor.

W zależności od danego środka transportu podaje się następujące szczegóły dotyczące oznaczenia:

▼M3

▼B

Należy korzystać z definicji dla D. 7/7 Oznaczenie środka transportu przy wyjściu. W przypadku transportu morskiego lub wodnego śródlądowego podaje się numer identyfikacyjny statku IMO lub niepowtarzalny europejski numer identyfikacyjny statku (ENI).

Informacja ta podawana jest w postaci numeru identyfikacyjnego statku IMO, kodu ENI lub numeru lotu IATA odpowiednio dla transportu morskiego, transportu wodnego śródlądowego lub dla transportu lotniczego, zgodnie z przywozową deklaracją skróconą złożoną w odniesieniu do danych towarów.

W przypadku transportu lotniczego w sytuacjach, gdy przewoźnik eksploatujący statek powietrzny przewozi towary w ramach umowy o wspólnej obsłudze połączenia z partnerami, stosowane są numery lotu partnerów umowy o wspólnej obsłudze połączenia.

Informacja ta podawana jest w postaci numeru identyfikacyjnego statku IMO lub numeru lotu IATA odpowiednio dla transportu morskiego lub lotniczego, zgodnie z przywozową deklaracją skróconą złożoną w odniesieniu do danych towarów.

W przypadku transportu lotniczego w sytuacjach, gdy przewoźnik eksploatujący statek powietrzny przewozi towary w ramach umowy o wspólnej obsłudze połączenia z partnerami, stosowane są numery lotu partnerów umowy o wspólnej obsłudze połączenia.

7/15.    Przynależność państwowa aktywnego środka transportu przekraczającego granicę

Stosując odpowiedni kod Unii, podać przynależność państwową aktywnego środka transportu przekraczającego zewnętrzną granicę Unii.

W przypadku kombinowanego transportu towarów lub w przypadku zastosowania kilku środków transportu aktywnym środkiem transportu jest ten, który napędza cały zestaw. Na przykład w przypadku ciężarówki na statku płynącym po morzu aktywnym środkiem transportu jest statek. W przypadku traktora i przyczepy aktywnym środkiem transportu jest traktor.

▼M3

▼B

Jeżeli oznakowanie środka transportu nie zawiera tej informacji, przynależność państwową podaje się przy użyciu stosownych kodów.

7/16.    Identyfikacja pasywnego środka transportu przekraczającego granicę

W przypadku transportu kombinowanego, należy podać oznakowanie pasywnych środków transportu, przewożonych aktywnymi środkami transportu, określonymi w D. 7/14 Identyfikacja aktywnego środka transportu przekraczającego granicę. Na przykład w przypadku ciężarówki na statku płynącym po morzu pasywnym środkiem transportu jest ciężarówka.

W zależności od danego środka transportu podaje się następujące szczegóły dotyczące oznaczenia:

7/17.    Przynależność państwowa pasywnego środka transportu przekraczającego granicę

Stosując odpowiedni kod Unii, należy podać przynależność państwową pasywnych środków transportu transportowanych przez aktywne środki transportu przy przekraczaniu granicy zewnętrznej Unii.

W przypadku transportu kombinowanego, należy podać przynależność państwową pasywnych środków transportu, korzystając z odpowiedniego kodu Unii. Pasywny środek transportu jest transportowany za pomocą aktywnego środka transportu przekraczającego granicę zewnętrzną Unii zgodnie z D. 7/14 Identyfikacja aktywnego środka transportu przekraczającego granicę. Na przykład w przypadku ciężarówki na statku płynącym po morzu pasywnym środkiem transportu jest ciężarówka.

Dane te są wykorzystywane w przypadku, gdy oznaczenie nie zawiera informacji dotyczących przynależności państwowej.

7/18.    Numer zamknięcia celnego

Numery identyfikacyjne zamknięć celnych nałożonych na wyposażenie służące do transportu, w stosownych przypadkach.

Tę informację podaje się w przypadku, gdy upoważniony nadawca, dla którego pozwolenie określa obowiązek nałożenia zamknięć celnych, składa zgłoszenie lub gdy osoba uprawniona do korzystania z procedury tranzytu uzyskała pozwolenie na zastosowanie specjalnych zamknięć.

7/19.    Inne zdarzenia podczas przewozu

Pole powinno zostać wypełnione zgodnie z istniejącymi zobowiązaniami w ramach procedury tranzytu unijnego.

▼C2

Dodatkowo, gdy towar został załadowany na naczepę i w czasie podróży zmieniany jest tylko ciągnik (bez manipulowania towarem lub jego przeładunku), w tym polu należy wpisać numer rejestracyjny nowego ciągnika. W takich przypadkach złożenie podpisów przez właściwe organy nie jest konieczne.

▼M3 —————

▼B

7/20.    Numery identyfikacyjne pojemnika

Pojemnik to jednostka ładunkowa do przewozu przesyłek pocztowych.

Podać numery identyfikacyjne pojemnika wchodzącego w skład przesyłki skonsolidowanej, przypisane przez operatora pocztowego.

Grupa 8 – Inne dane (dane statystyczne, zabezpieczenia, powiązane dane taryfowe)

8/1.    Nr porządkowy kontyngentu

Podać numer porządkowy kontyngentu taryfowego, o który ubiega się zgłaszający.

8/2.    Rodzaj zabezpieczenia

Stosując odpowiednie kody Unii, należy podać typ zabezpieczenia złożonego w odniesieniu do operacji.

8/3.    Odniesienie do zabezpieczenia

Wpisać numer referencyjny zabezpieczenia złożonego w odniesieniu do operacji oraz, w stosownych przypadkach, kod dostępu i urząd zabezpieczenia.

Wpisać kwotę zabezpieczenia złożonego w odniesieniu do operacji, z wyjątkiem towarów przewożonych koleją.

8/4.    Zabezpieczenie nieważne w

Jeśli zabezpieczenie nie jest ważne w odniesieniu do wszystkich państw wspólnego tranzytu, po wyrażeniu „nieważne w” należy podać odpowiedni kod państwa lub państw wspólnego tranzytu, których dotyczy postępowanie.

8/5.    Rodzaj transakcji

Stosując odpowiednie kody i pozycje Unii podać rodzaj danej transakcji.

8/6.    Wartość statystyczna

Należy podać wartość statystyczną wyrażoną w jednostce walutowej, której kod może pojawić się w D. 4/12 Wewnętrzna jednostka walutowa, lub, w przypadku braku takiego kodu w D. 4/12 Wewnętrzna jednostka walutowa, w jednostce walutowej państwa członkowskiego, gdzie dopełniane są formalności przywozowe/wywozowe, zgodnie z obowiązującymi przepisami unijnymi.

▼M3 —————

▼B

---

ZAŁĄCZNIK B-01

STANDARDOWE ZGŁOSZENIA CELNE W FORMIE PAPIEROWEJ – NOTY I FORMULARZE, KTÓRE NALEŻY STOSOWAĆ

TYTUŁ I

Przepisy ogólne

Artykuł 1

Wymogi dotyczące danych w standardowych zgłoszeniach celnych w formie papierowej

Zgłoszenie celne w formie papierowej zawiera dane określone w załączniku B; dołącza się do niego dokumenty określone w art. 163 kodeksu.

Artykuł 2

Korzystanie ze zgłoszenia celnego w formie papierowej

Uzupełniające pliki pobierane są z zestawu ośmiu egzemplarzy, zgodnie ze wzorem określonym w tytule IV niniejszego załącznika.

Formularze uzupełniające stanowią integralną część jednolitego dokumentu administracyjnego, do którego się odnoszą.

Artykuł 3

Korzystanie ze zgłoszenia celnego w formie papierowej w przypadku kolejnych procedur

W przypadkach określonych w akapicie pierwszym zgłaszający powiadamia niezwłocznie urząd celny, w którym zgłoszenie zostało złożone o każdej stwierdzonej różnicy między danymi towarami a danymi zawartymi w zgłoszeniu. W takim przypadku zgłaszający sporządza następnie zgłoszenie na nowym egzemplarzu jednolitego dokumentu administracyjnego.

Artykuł 4

Specjalne zastosowanie zgłoszenia celnego w formie papierowej

Art. 1 ust. 3 kodeksu stosuje się mutatis mutandis do zgłoszeń papierowych. W tym celu formularze, o których mowa w artykułach 1 i 2 niniejszego załącznika, są również stosowane w obrocie unijnych towarów przewożonych do specjalnych obszarów podatkowych, z tych obszarów lub między nimi.

Artykuł 5

Wyjątki

Przepisy niniejszej podsekcji nie stanowią przeszkody dla drukowania zgłoszeń celnych w formie papierowej oraz dokumentów potwierdzających unijny status celny towarów, które nie są przewożone w ramach procedury wewnętrznego tranzytu unijnego, za pomocą systemów przetwarzania danych na czystym papierze, na warunkach określonych przez państwa członkowskie.

TYTUŁ II

Uwagi

ROZDZIAŁ 1

Opis ogólny

Formularze drukowane są w kolorze zielonym.

Możliwe są zatem różne kombinacje egzemplarzy, takie jak:

Każdy podzestaw musi zostać zaprojektowany w taki sposób, aby w przypadkach, gdy pola muszą zawierać identyczne informacje w obu zainteresowanych państwach członkowskich, takie informacje mógł wprowadzić bezpośrednio eksporter lub osoba uprawniona do korzystania z procedury tranzytu na egzemplarzu nr 1 i dzięki chemicznej obróbce papieru informacje te będą następnie widoczne na wszystkich egzemplarzach. Jeżeli jednak z jakiegokolwiek powodu (w szczególności w przypadku różnych danych w zależności od etapu procedury) informacja nie ma być przekazana z jednego państwa członkowskiego do drugiego, odbicie zostaje ograniczone do odnośnych egzemplarzy poprzez desensybilizację papieru samokopiującego.

ROZDZIAŁ 2

Wymogi dotyczące danych

Formularze zawierają pewną ilość pól, z których jedynie niektóre będą wykorzystane, w zależności od danej procedury celnej.

Bez uszczerbku dla stosowania procedur uproszczonych, pola odpowiadające danym, które mogą zostać wypełnione w odniesieniu do każdej procedury, określono w tabeli wymogów dotyczących danych zamieszczonej w tytule I załącznika B. Szczegółowe przepisy dotyczące każdego pola odpowiadającego danym opisanym w tytule II załącznika B mają zastosowanie bez uszczerbku dla statusu przedmiotowych danych.

FORMALNOŚCI PODCZAS TRANSPORTU

Pomiędzy momentem, w którym towar opuszcza urząd wywozu i/lub urząd wyjścia, a momentem, kiedy przybywa on do urzędu przeznaczenia, należy podać niektóre dane na egzemplarzach jednolitego dokumentu administracyjnego towarzyszącego towarowi. Dane te dotyczą operacji transportowych i mają być podane na dokumencie w toku operacji przez przewoźnika odpowiedzialnego za środek transportu, na który towar jest bezpośrednio ładowany. Dane mogą być dodane w sposób czytelny odręcznie; w tym przypadku formularz musi być wypełniony atramentem, drukowanymi literami. Dane te, które ukazują się jedynie na egzemplarzach nr 4 i 5, dotyczą następujących pól:

ROZDZIAŁ 3

Instrukcje dotyczące stosowania formularzy

W przypadku gdy dany podzestaw zawiera jeden lub większą ilość egzemplarzy, które mogą być zastosowane w innym państwie członkowskim niż to, w którym był początkowo wypełniony, formularze należy wypełniać na maszynie do pisania lub w procesie mechanograficznym lub podobnym. W celu ułatwienia wypełniania na maszynie do pisania formularz należy umieścić w maszynie w ten sposób, aby pierwsza litera danych, które mają zostać wpisane w polu 2, została umieszczona w polu pozycyjnym w lewym górnym rogu.

Jeżeli wszystkie egzemplarze podzestawu mają być zastosowane w tym samym państwie członkowskim, można je czytelnie wypełnić odręcznie, atramentem lub długopisem i dużymi literami, pod warunkiem że jest to dopuszczalne w tym państwie członkowskim. To samo odnosi się do danych, które mają być podane na egzemplarzach używanych do celów procedury tranzytu unijnego.

Formularz nie może zawierać wymazań ani nadpisów. Wszelkie zmiany mogą zostać naniesione poprzez przekreślenie błędnych danych i podanie tych wymaganych. Każda taka zmiana musi być potwierdzona przez osobę wprowadzającą zmiany i poświadczona przez właściwe organy. Te ostanie mogą, jeżeli to konieczne, zażądać złożenia nowego zgłoszenia.

Ponadto formularze mogą być wypełnione przy pomocy automatycznego procesu reprodukcji zamiast wyżej wymienionych procedur. Mogą one również być sporządzane i wypełniane tym sposobem, pod warunkiem że postanowienia dotyczące formy wzorcowych formularzy, formatu, języka, czytelności, braku wymazań i nadpisywania oraz zmian są ściśle przestrzegane.

Jedynie numerowane pola mają być wypełniane przez przedsiębiorców. Pozostałe pola, oznaczone dużą literą, są do użytku administracyjnego.

Nie naruszając przepisów art. 1 ust. 3 kodeksu, egzemplarze, które mają pozostać w urzędzie wywozu/wysyłki lub wyjścia, muszą nosić oryginalne podpisy zainteresowanych osób.

Złożenie w urzędzie celnym zgłoszenia podpisanego przez zgłaszającego lub jego przedstawiciela wskazuje na to, że osoba zainteresowana zgłasza odnośne towary do procedury mającej zastosowanie w odniesieniu do nich i bez uszczerbku dla ewentualnego zastosowania sankcji ponosi odpowiedzialność zgodnie z przepisami obowiązującymi w państwach członkowskich za:

Podpis osoby uprawnionej do korzystania z procedury tranzytu lub, w stosownych przypadkach, jej upoważnionego przedstawiciela zobowiązuje ją w odniesieniu do wszystkich danych związanych z procedurą tranzytu unijnego zgodnie z przepisami w sprawie tranzytu unijnego ustanowionymi w unijnym kodeksie celnym i w tym rozporządzeniu, tak jak zostały one wymienione w tytule I załącznika B.

O ile rozdział 4 nie przewiduje inaczej, pole, które ma pozostać nieużyte, należy pozostawić całkowicie puste.

ROZDZIAŁ 4

Uwagi dotyczące formularzy uzupełniających

Jednakże:

Tytuł III

Wzór jednolitego dokumentu administracyjnego (zestaw ośmiu egzemplarzy)

▼B

TYTUŁ IV

Wzór formularza uzupełniającego jednolitego dokumentu administracyjnego (zestaw ośmiu egzemplarzy)

▼B

TYTUŁ V

Określenie egzemplarzy formularzy, zamieszczonych w tytułach iii I iv, na których dane muszą pojawić się przez samokopiowanie

(wliczając egzemplarz nr 1)

---

ZAŁĄCZNIK B-02

TRANZYTOWY DOKUMENT TOWARZYSZĄCY

ROZDZIAŁ I

Wzór tranzytowego dokumentu towarzyszącego

ROZDZIAŁ II

Uwagi i dane szczegółowe dotyczące tranzytowego dokumentu towarzyszącego

Stosowany w niniejszym rozdziale akronim „BCP” (ang. business continuity plan – „plan ciągłości działania”) dotyczy sytuacji, w których zastosowanie ma procedura awaryjna określona w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/2447 ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia (UE) nr 952/2013, które zostaje przyjęte zgodnie z art. 8 ust. 1 lit. a) kodeksu, i opisana w załączniku 72-04 do tego rozporządzenia.

Papier stosowany w przypadku tranzytowego dokumentu towarzyszącego może być koloru zielonego.

Tranzytowy dokument towarzyszący jest drukowany na podstawie danych dostarczonych w zgłoszeniu tranzytowym, w stosownym przypadku sprostowanych przez osobę uprawnioną do korzystania z procedury tranzytu lub zweryfikowanym przez urząd wyjścia, uzupełnionych o następujące informacje:

MRN drukuje się na pierwszej stronie oraz na wszystkich wykazach pozycji, z wyjątkiem przypadków wykorzystywania tych formularzy w kontekście BCP, kiedy nie przypisuje się MRN.

MRN jest również drukowany w formie kodu kreskowego przy zastosowaniu standardu „kod 128”, zestaw znaków „B”.

nazwa i adres urzędu celnego, do którego należy zwrócić egzemplarz tranzytowego dokumentu towarzyszącego, w przypadku stosowania BCP.

Tranzytowy dokument towarzyszący nie może być zmieniany, nie mogą być na nim umieszczane dodatkowe informacje lub dokonywane skreślenia, chyba że niniejsze rozporządzenie stanowi inaczej.

Do czasu, aż system NCTS umożliwi organom celnym zapisanie tych informacji bezpośrednio w systemie, zastosowanie ma następująca procedura.

Pomiędzy czasem, w którym towar opuszcza urząd wyjścia, a czasem, kiedy przybywa on do urzędu przeznaczenia, może zaistnieć konieczność uzupełnienia niektórych danych w tranzytowym dokumencie towarzyszącym towarom. Dane te dotyczą operacji transportowej i muszą zostać wprowadzone przez przewoźnika odpowiedzialnego za środki transportu, na które towary są załadowane, w miarę wykonywania odpowiednich czynności. Dane szczegółowe można dopisać odręcznie w czytelny sposób, atramentem i drukowanymi literami.

Przewoźnikom przypomina się, że towary mogą być przeładowywane tylko za pozwoleniem organów celnych państwa, na obszarze którego dokonywany jest przeładunek.

W przypadku gdy organy te uznają, że operacja tranzytu unijnego może być kontynuowana w normalnym trybie, po podjęciu odpowiednich działań dokonują one stosownych adnotacji na tranzytowym dokumencie towarzyszącym.

Organy celne urzędu tranzytowego lub urzędu przeznaczenia, w zależności od okoliczności, mają obowiązek wprowadzić do systemu dodatkowe dane umieszczone na tranzytowym dokumencie towarzyszącym. Dane mogą zostać także wprowadzone przez upoważnionego odbiorcę.

Dotyczy to następujących pól i czynności:

Pole „Przeładunki (7/1)”

Przewoźnik musi wypełnić pierwsze trzy linie tego pola, jeżeli towary są przeładowywane z jednego środka transportu na inny lub z jednego kontenera do drugiego w trakcie danej operacji.

Jednakże w przypadku gdy towary umieszczone są w kontenerach, które będą przewożone za pomocą pojazdów drogowych, organy celne mogą zezwolić, by osoba uprawniona do korzystania z procedury tranzytu nie wypełniała pola 7/7-/7/8, jeżeli sytuacja logistyczna w punkcie wyjścia nie pozwala w chwili tworzenia zgłoszenia tranzytowego na podanie oznaczenia i przynależności państwowej środka transportu oraz jeżeli państwa członkowskie są w stanie zagwarantować, że wymagane informacje, dotyczące tych środków transportu, będą później umieszczone w polu 7/1.

Pole „Inne zdarzenia podczas przewozu (7/19)”

Pole to należy wypełnić zgodnie z aktualnie obowiązującymi zasadami odnoszącymi się do procedury tranzytowej.

Ponadto w przypadku gdy towary zostały załadowane na naczepę, której ciągnik został zmieniony w tracie przewozu (bez naruszania lub przeładunku towarów), w tym polu należy podać numer rejestracyjny i przynależność państwową nowego ciągnika. W takim przypadku dokonanie adnotacji przez właściwe organy nie jest konieczne.

---

ZAŁĄCZNIK B-03

WYKAZ POZYCJI

ROZDZIAŁ I

Wzór wykazu pozycji

▼B

ROZDZIAŁ II

Uwagi i dane szczegółowe dotyczące wykazu pozycji

Stosowany w niniejszym rozdziale akronim „BCP” (ang. business continuity plan – „plan ciągłości działania”) dotyczy sytuacji, w których zastosowanie ma procedura awaryjna określona w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/2447 ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia (UE) nr 952/2013, które zostaje przyjęte zgodnie z art. 8 ust. 1 lit. a) kodeksu, i opisana w załączniku 72-04 do tego rozporządzenia. Tranzytowy wykaz pozycji/bezpieczeństwo zawiera dane specyficzne dla pozycji towarowych w ramach zgłoszenia.

Istnieje możliwość zwiększenia rozmiarów (wysokości) pól w wykazie pozycji. W uzupełnieniu do przepisów określonych w uwagach umieszczonych w załączniku B dane muszą być drukowane, w stosownych przypadkach z wykorzystaniem kodów, w następujący sposób:

---

ZAŁĄCZNIK B-04

TRANZYTOWY DOKUMENT TOWARZYSZĄCY/BEZPIECZEŃSTWO („TSAD”)

TYTUŁ I

Wzór tranzytowego dokumentu towarzyszącego/bezpieczeństwo

TYTUŁ II

Uwagi oraz dane szczegółowe dotyczące tranzytowego dokumentu towarzyszącego/bezpieczeństwo

Stosowany w niniejszym rozdziale akronim „BCP” (ang. business continuity plan – „plan ciągłości działania”) dotyczy sytuacji, w których zastosowanie ma procedura awaryjna określona w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/2447 ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia (UE) nr 952/2013, które zostaje przyjęte zgodnie z art. 8 ust. 1 lit. a) kodeksu, i opisana w załączniku 72-04 do tego rozporządzenia. Tranzytowy dokument towarzyszący/bezpieczeństwo zawiera dane ważne dla całego zgłoszenia.

Informacje zawarte w tranzytowym dokumencie towarzyszącym/bezpieczeństwo opierają się na danych pochodzących ze zgłoszenia tranzytowego; w razie potrzeby, informacje te zostaną zmienione przez osobę uprawnioną do korzystania z procedury tranzytu lub zweryfikowane przez urząd wyjścia.

W uzupełnieniu do przepisów określonych w uwagach zamieszczonych w załączniku B, informacje muszą być drukowane w następujący sposób.

MRN drukuje się na pierwszej stronie oraz na wszystkich wykazach pozycji, z wyjątkiem przypadków wykorzystywania tych formularzy w kontekście BCP, kiedy nie przypisuje się MRN.

MRN jest również drukowany w formie kodu kreskowego przy zastosowaniu standardu „kod 128”, zestaw znaków „B”.

Należy wskazać kod S, jeżeli tranzytowy dokument towarzyszący/bezpieczeństwo zawiera również informacje dotyczące bezpieczeństwa. Jeżeli dokument ten nie zawiera informacji dotyczących bezpieczeństwa, pole należy pozostawić puste.

Pierwsza część: numer seryjny aktualnego arkusza wydruku,

druga część: ogólna liczba arkuszy wydruku (łącznie z wykazem pozycji).

Należy wskazać LRN i/lub UCR

LRN – lokalny numer ewidencyjny określony w załączniku B.

UCR – niepowtarzalny numer referencyjny przesyłki, o którym mowa w tytule II załącznika B, D. 2/4 Numer referencyjny/UCR.

Nazwa i adres urzędu celnego, do którego należy zwrócić egzemplarz tranzytowego dokumentu towarzyszącego/bezpieczeństwo.

Należy wprowadzić kod szczególnych okoliczności.

Tranzytowy dokument towarzyszący/bezpieczeństwo nie może być zmieniany, nie mogą być na nim umieszczane dodatkowe informacje ani dokonywane skreślenia, chyba że niniejsze rozporządzenie stanowi inaczej.

Do czasu, aż system NCTS umożliwi organom celnym zapisanie tych informacji bezpośrednio w systemie, zastosowanie ma następująca procedura.

Między momentem, kiedy towary opuszczają urząd wyjścia, a momentem, kiedy przybywają do urzędu przeznaczenia, może zaistnieć konieczność dodania pewnych danych szczegółowych na tranzytowym dokumencie towarzyszącym/bezpieczeństwo, który towarzyszy towarom. Dane te dotyczą operacji transportowej i muszą zostać wprowadzone przez przewoźnika odpowiedzialnego za środki transportu, na które towary są załadowane, w miarę wykonywania odpowiednich czynności. Dane można dopisać odręcznie w czytelny sposób, atramentem i drukowanymi literami.

Przewoźnikom przypomina się, że towary mogą być przeładowywane tylko za pozwoleniem organów celnych państwa, na obszarze którego dokonywany jest przeładunek.

W przypadku gdy organy te uznają, że dana unijna operacja tranzytowa może być kontynuowana w zwykły sposób, po podjęciu kroków, jakie uznają za stosowne, umieszczają adnotacje na tranzytowych dokumentach towarzyszących/bezpieczeństwo.

Organy celne urzędu tranzytowego lub urzędu przeznaczenia, w zależności od przypadku, mają obowiązek wprowadzenia do systemu danych dodanych na tranzytowym dokumencie towarzyszącym/bezpieczeństwo. Dane mogą zostać także wprowadzone przez upoważnionego odbiorcę.

Dotyczy to następujących pól i czynności:

Pole „Przeładunki (7/1)”

Przewoźnik musi wypełnić pierwsze trzy linie tego pola, jeżeli towary są przeładowywane z jednego środka transportu na inny lub z jednego kontenera do drugiego w trakcie danej operacji.

Jednakże w przypadku gdy towary umieszczone są w kontenerach, które będą przewożone za pomocą pojazdów drogowych, organy celne mogą zezwolić, by osoba uprawniona do korzystania z procedury tranzytu nie wypełniała ►M3  pola „Oznaczenie środka transportu przy wyjściu” (7/7) i pola „Przynależność państwowa środka transportu przy wyjściu” (7/8) ◄ , jeżeli sytuacja logistyczna w punkcie wyjścia nie pozwala w chwili tworzenia zgłoszenia tranzytowego na podanie oznaczenia i przynależności państwowej środka transportu oraz jeżeli państwa członkowskie są w stanie zagwarantować, że wymagane informacje, dotyczące tych środków transportu, będą później umieszczone w polu 7/1.

Pole „Inne zdarzenia podczas przewozu (7/19)”

Pole to należy wypełnić zgodnie z aktualnie obowiązującymi zasadami odnoszącymi się do procedury tranzytowej.

Ponadto w przypadku gdy towary zostały załadowane na naczepę, której ciągnik został zmieniony w tracie przewozu (bez naruszania lub przeładunku towarów), w tym polu należy podać numer rejestracyjny i przynależność państwową nowego ciągnika. W takim przypadku dokonanie adnotacji przez właściwe organy nie jest konieczne.

---

ZAŁĄCZNIK B-05

TRANZYTOWY WYKAZ POZYCJI/BEZPIECZEŃSTWO

TYTUŁ I

Wzór tranzytowego wykazu pozycji/bezpieczeństwo

▼B

TYTUŁ II

Uwagi oraz dane szczegółowe dotyczące tranzytowego wykazu pozycji/bezpieczeństwo

Stosowany w niniejszym rozdziale akronim „BCP” (ang. business continuity plan – „plan ciągłości działania”) dotyczy sytuacji, w których zastosowanie ma procedura awaryjna określona w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/2447 ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia (UE) nr 952/2013, które zostaje przyjęte zgodnie z art. 8 ust. 1 lit. a) kodeksu, i opisana w załączniku 72-04 do tego rozporządzenia. Tranzytowy wykaz pozycji/bezpieczeństwo zawiera dane specyficzne dla pozycji towarowych w ramach zgłoszenia.

Istnieje możliwość zwiększenia rozmiarów (wysokości) pól w wykazie pozycji. W uzupełnieniu do przepisów określonych w uwagach umieszczonych w załączniku B dane muszą być drukowane, w stosownych przypadkach z wykorzystaniem kodów, w następujący sposób:

---

ZAŁĄCZNIK 12-01

WSPÓLNE WYMOGI DOTYCZĄCE DANYCH W ODNIESIENIU DO REJESTRACJI PRZEDSIĘBIORCÓW I INNYCH OSÓB

TYTUŁ I

Wymogi dotyczące danych

ROZDZIAŁ 1

Uwagi wprowadzające do tabeli wymogów dotyczących danych

ROZDZIAŁ 2

Legenda do tabeli

Sekcja 1

Nagłówki kolumn

Sekcja 2

Oznaczenia w komórkach

ROZDZIAŁ 3

Tabela wymogów dotyczących danych

TYTUŁ II

Uwagi w odniesieniu do wymogów dotyczących danych

Wprowadzenie

Opisy i uwagi zawarte w niniejszym tytule stosuje się do danych, o których mowa w tabeli wymogów dotyczących danych w tytule I.

Wymogi dotyczące danych

1.    Numer EORI

Numer EORI, o którym mowa w art. 1 pkt 18.

2.    Imię i nazwisko osoby

W przypadku osób fizycznych:

imię i nazwisko osoby widniejące w dokumencie podróży uznanym za ważny do celu przekroczenia granicy zewnętrznej Unii lub w krajowym rejestrze osób w państwie członkowskim miejsca zamieszkania.

W przypadku przedsiębiorców wpisanych do rejestru przedsiębiorstw w państwie członkowskim miejsca siedziby:

nazwa prawna przedsiębiorcy, zgodnie z jej brzmieniem w rejestrze przedsiębiorstw w państwie miejsca siedziby.

W przypadku przedsiębiorców niewpisanych do rejestru przedsiębiorstw w państwie miejsca siedziby:

nazwa prawna przedsiębiorcy, zgodnie z jej brzmieniem w akcie założycielskim.

3.    Adres siedziby/adres zamieszkania

Dokładny adres miejsca siedziby/zamieszkania osoby, w tym identyfikator państwa lub terytorium.

4.    Siedziba na obszarze celnym Unii

Należy wskazać, czy przedsiębiorca posiada siedzibę na obszarze celnym Unii, czy też nie. Dane te stosuje się wyłącznie w przypadku przedsiębiorców mających adres w państwie trzecim.

5.    Numer identyfikacyjny (numery identyfikacyjne) VAT

Jeśli został nadany przez państwo członkowskie.

6.    Status prawny

Zgodnie z aktem założycielskim.

7.    Informacje kontaktowe

Imię i nazwisko osoby kontaktowej oraz dowolne dane z poniższych: numer telefonu, numer faksu, adres e-mail.

8.    Niepowtarzalny numer identyfikacyjny w państwie trzecim

W przypadku osób nieposiadających siedziby na obszarze celnym Unii:

numer identyfikacyjny, jeżeli został on przypisany danej osobie przez właściwe organy w państwie trzecim na potrzeby identyfikacji przedsiębiorców do celów celnych.

9.    Zgoda na ujawnienie danych osobowych wskazanych w pkt 1, 2 i 3

Należy podać informację o wyrażeniu zgody albo odmowie zgody.

10.    Nazwa skrócona

Skrócona nazwa zarejestrowanej osoby.

11.    Data założenia

W przypadku osób fizycznych:

data urodzenia.

W przypadku osób prawnych i jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 5 ust. 4 kodeksu: data założenia wskazana w rejestrze przedsiębiorstw w państwie miejsca siedziby lub w akcie założycielskim, jeśli dana osoba lub jednostka organizacyjna nie jest wpisana do rejestru przedsiębiorstw.

12.    Rodzaj osoby

Należy wskazać odpowiedni kod.

13.    Główna działalność gospodarcza

Kod głównej działalności gospodarczej według statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej w Unii Europejskiej (NACE) wskazany w rejestrze przedsiębiorstw państwa członkowskiego.

14.    Data rozpoczęcia ważności numeru EORI

Pierwszy dzień okresu ważności wpisu w systemie EORI. Jest to pierwszy dzień, w którym przedsiębiorca może używać numeru EORI w kontaktach z organami celnymi. Data rozpoczęcia ważności nie może być wcześniejsza niż data założenia.

15.    Data wygaśnięcia numeru EORI

Ostatni dzień okresu ważności wpisu w systemie EORI. Jest to ostatni dzień, w którym przedsiębiorca może używać numeru EORI w kontaktach z organami celnymi.

---

ZAŁĄCZNIK 22-01

Uwagi wprowadzające I wykaz istotnych procesów przetwarzania lub obróbki nadających niepreferencyjne pochodzenie

UWAGI WPROWADZAJĄCE

1)    Definicje

1.1.

Odniesienia do „wytwarzania”, „produkcji” lub „przetwarzania” towarów obejmują wszelkie rodzaje procesów obróbki, montażu lub przetworzenia. Metody uzyskania towarów obejmują wytwarzanie, produkcję, przetwarzanie, uprawę, hodowlę, górnictwo, wydobycie, odławianie, rybołówstwo, chwytanie, zbieranie, gromadzenie, łowiectwo i łapanie.

1.2.

„Materiał” obejmuje składniki, części, komponenty, podzespoły i towary, które fizycznie włączono do innego towaru lub które poddano przetwarzaniu w produkcji innego towaru. „Materiał pochodzący” oznacza materiał, którego kraj pochodzenia określony zgodnie z niniejszymi regułami jest jednocześnie krajem, w którym materiał ten jest wykorzystywany w produkcji. „Materiał niepochodzący” oznacza materiał, którego kraj pochodzenia określony zgodnie z niniejszymi regułami nie jest krajem, w którym materiał ten jest wykorzystywany w produkcji. „Produkt” oznacza wytwarzany produkt, nawet jeśli jest on przeznaczony do późniejszego użycia w innym procesie wytwarzania.

1.3.

Reguła wartości dodanej a) „Reguła wartości dodanej X %” oznacza wytwarzanie, podczas którego wzrost wartości nabytej w wyniku obróbki i przetworzenia oraz, w stosownych przypadkach, włączenia części pochodzących z kraju wytworzenia stanowi co najmniej X % ceny ex-works produktu. „X stanowi wartość procentową określony dla każdej pozycji. b) „Wartość nabyta w wyniku obróbki i przetworzenia oraz włączenia części pochodzących z kraju wytworzenia” oznacza wzrost wartości w wyniku samego montażu, włącznie z wszelkimi czynnościami przygotowawczymi, wykończeniowymi i kontrolnymi, oraz w wyniku włączenia części pochodzących z kraju, w którym dane czynności zostały dokonane, włącznie z zyskami i ogólnymi kosztami poniesionymi w tym kraju w związku z tymi czynnościami. c) „Cena ex-works” oznacza cenę zapłaconą za produkt gotowy do odbioru z siedziby producenta, w którego przedsiębiorstwie dokonano ostatniej obróbki lub przetworzenia; cena ta musi odzwierciedlać wszelkie koszty związane z wytworzeniem produktu (w tym koszty wszelkich użytych materiałów) pomniejszone o wszelkie podatki wewnętrzne, które zostaną lub mogą zostać zwrócone, jeżeli uzyskany produkt zostanie wywieziony lub powrotnie wywieziony. W przypadku gdy cena faktycznie zapłacona nie odzwierciedla wszystkich kosztów związanych z wytworzeniem produktu, które to koszty zostały rzeczywiście poniesione, cena ex-works oznacza sumę wszystkich tych kosztów pomniejszoną o wszelkie podatki wewnętrzne, które zostaną lub mogą zostać zwrócone, jeżeli uzyskany produkt zostanie wywieziony lub powrotnie wywieziony.

1.4.

Całkowite wykończenie Pojęcie „całkowite wykończenie” użyte w wykazie oznacza, że wszystkie operacje następujące po cięciu tkaniny lub dzianiu lub szydełkowaniu tkaniny bezpośrednio do kształtu, muszą być wykonane. Jednakże wykończenie niekoniecznie uważa się za niecałkowite, gdy nie została przeprowadzona jedna lub więcej operacji wykończających.

1.5.	Termin „kraj” użyty w niniejszym załączniku oznacza „kraj lub terytorium”.

2)    Stosowanie reguł określonych w niniejszym załączniku

Klasyfikację towarów do pozycji i podpozycji Systemu Zharmonizowanego wyznaczają Ogólne reguły interpretacji Systemu Zharmonizowanego oraz wszelkie odnośne uwagi do sekcji, działów i podpozycji tego systemu. Reguły te i uwagi stanowią część Nomenklatury scalonej, zamieszczonej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87. W celu określenia właściwej pozycji lub podpozycji dzielonej w przypadku niektórych towarów wymienionych w niniejszym załączniku stosuje się odpowiednio Ogólne reguły interpretacji Systemu Zharmonizowanego oraz wszelkie odnośne uwagi do sekcji, działów i podpozycji tego systemu, chyba że w niniejszym załączniku określono inaczej.

3)    Słowniczek

Reguły podstawowe na poziomie podpodziału, które oparte są na zmianie klasyfikacji taryfowej, mogą zostać wyrażone za pomocą następujących skrótów:

CC

:

zmiana na dany dział z dowolnego innego działu,

CTH

:

zmiana na daną pozycję z dowolnej innej pozycji,

CTSH

:

zmiana na daną podpozycję z dowolnej innej podpozycji lub dowolnej innej pozycji,

CTHS

:

zmiana na daną pozycję dzieloną z dowolnej innej pozycji dzielonej objętej tą samą pozycją lub z dowolnej innej pozycji,

CTSHS

:

zmiana na daną podpozycję dzieloną z dowolnej innej podpozycji dzielonej objętej tą samą podpozycją lub z dowolnej innej podpozycji lub pozycji.

SEKCJA I

ZWIERZĘTA ŻYWE; PRODUKTY POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO

DZIAŁ 2

Mięso i podroby jadalne

Działowa reguła rezydualna mająca zastosowanie do mieszanin:

Uwaga do działu:

Jeżeli reguła podstawowa dotycząca pozycji 0201 –0206 nie jest spełniona, mięso (podroby) uznaje się za pochodzące z kraju, w którym zwierzęta, z których to mięso lub podroby uzyskano, były tuczone, opasane lub chowane przez najdłuższy czas.

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych i innych działowych reguł rezydualnych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wagi.

DZIAŁ 4

Produkty mleczarskie; jaja ptasie; miód naturalny; jadalne produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone

Działowa reguła rezydualna mająca zastosowanie do mieszanin:

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych i innych działowych reguł rezydualnych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wagi.

SEKCJA II

PRODUKTY POCHODZENIA ROŚLINNEGO

DZIAŁ 9

Kawa, herbata, maté (herbata paragwajska) i przyprawy

Działowa reguła rezydualna mająca zastosowanie do mieszanin:

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych i innych działowych reguł rezydualnych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wagi.

▼M3

DZIAŁ 11

Produkty przemysłu młynarskiego; słód; skrobie; inulina; gluten pszenny

Działowa reguła rezydualna mająca zastosowanie do mieszanin:

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych i innych działowych reguł rezydualnych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wagi.

▼B

DZIAŁ 14

Materiały roślinne do wyplatania; produkty pochodzenia roślinnego, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone

Działowa reguła rezydualna mająca zastosowanie do mieszanin:

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych i innych działowych reguł rezydualnych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wagi.

SEKCJA IV

GOTOWE ARTYKUŁY SPOŻYWCZE; NAPOJE BEZALKOHOLOWE, ALKOHOLOWE I OCET; TYTOŃ I PRZEMYSŁOWE NAMIASTKI TYTONIU

DZIAŁ 17

Cukry i wyroby cukiernicze

Działowa reguła rezydualna mająca zastosowanie do mieszanin:

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych i innych działowych reguł rezydualnych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wagi.

DZIAŁ 20

Przetwory z warzyw, owoców, orzechów lub pozostałych części roślin

Działowa reguła rezydualna mająca zastosowanie do mieszanin:

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych i innych działowych reguł rezydualnych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wagi.

DZIAŁ 22

Napoje bezalkoholowe, alkoholowe i ocet

Działowa reguła rezydualna mająca zastosowanie do mieszanin:

Działowa reguła rezydualna:

W przypadku towarów objętych niniejszym działem, z wyjątkiem pozycji 2208 , jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych i innych działowych reguł rezydualnych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich masy.

SEKCJA VI

PRODUKTY PRZEMYSŁU CHEMICZNEGO LUB PRZEMYSŁÓW POKREWNYCH

DZIAŁ 34

Mydło, organiczne środki powierzchniowo czynne, preparaty piorące, preparaty smarowe, woski syntetyczne, woski preparowane, preparaty do czyszczenia lub szorowania, świece i podobne artykuły, pasty modelarskie, „woski dentystyczne” oraz preparaty dentystyczne produkowane na bazie gipsu

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich masy.

DZIAŁ 35

Substancje białkowe; skrobie modyfikowane; kleje; enzymy

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich masy.

SEKCJA VIII

SKÓRY I SKÓRKI SUROWE, SKÓRY WYPRAWIONE, SKÓRY FUTERKOWE I ARTYKUŁY Z NICH; WYROBY SIODLARSKIE I RYMARSKIE; ARTYKUŁY PODRÓŻNE, TOREBKI I PODOBNE POJEMNIKI; ARTYKUŁY Z JELIT ZWIERZĘCYCH (INNYCH NIŻ Z JELIT JEDWABNIKÓW)

DZIAŁ 42

Artykuły ze skóry wyprawionej; wyroby siodlarskie i rymarskie; artykuły podróżne, torebki i podobne pojemniki; artykuły z jelit zwierzęcych (innych niż z jelit jedwabników)

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

SEKCJA X

MASA WŁÓKNISTA Z DREWNA LUB Z POZOSTAŁEGO WŁÓKNISTEGO MATERIAŁU CELULOZOWEGO; PAPIER LUB TEKTURA, Z ODZYSKU (MAKULATURA I ODPADY); PAPIER I TEKTURA ORAZ ARTYKUŁY Z NICH

DZIAŁ 49

Książki, gazety, obrazki i pozostałe wyroby przemysłu poligraficznego, drukowane; manuskrypty, maszynopisy i plany

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

SEKCJA XI

MATERIAŁY I ARTYKUŁY WŁÓKIENNICZE

DZIAŁ 50

Jedwab

Uwaga do działu:

Aby drukowanie termiczne mogło być uważane za nadające pochodzenie, musi mu towarzyszyć drukowanie papieru przedrukowego.

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

DZIAŁ 51

Wełna, cienka lub gruba sierść zwierzęca; przędza i tkanina z włosia końskiego

Uwaga do działu:

Aby drukowanie termiczne mogło być uważane za nadające pochodzenie, musi mu towarzyszyć drukowanie papieru przedrukowego.

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

DZIAŁ 52

Bawełna

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

DZIAŁ 53

Pozostałe włókna roślinne; przędza papierowa i tkaniny z przędzy papierowej

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

DZIAŁ 54

Włókna ciągłe chemiczne; pasek i tym podobne z materiałów włókienniczych chemicznych

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

DZIAŁ 55

Włókna odcinkowe chemiczne

Uwaga do działu:

Aby drukowanie termiczne mogło być uważane za nadające pochodzenie, musi mu towarzyszyć drukowanie papieru przedrukowego.

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

DZIAŁ 56

Wata, filc i włókniny; przędze specjalne; szpagat, powrozy, linki i liny oraz artykuły z nich

Uwaga do działu:

Aby drukowanie termiczne mogło być uważane za nadające pochodzenie, musi mu towarzyszyć drukowanie papieru przedrukowego.

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

DZIAŁ 57

Dywany i pozostałe pokrycia podłogowe włókiennicze

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

DZIAŁ 58

Tkaniny specjalne; materiały włókiennicze igłowe; koronki; tkaniny obiciowe; pasmanteria; hafty

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

DZIAŁ 59

Tekstylia impregnowane, powleczone, pokryte lub laminowane; artykuły włókiennicze w rodzaju nadających się do użytku przemysłowego

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

DZIAŁ 60

Dzianiny

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

DZIAŁ 61

Artykuły odzieżowe i dodatki odzieżowe, dziane

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

DZIAŁ 62

Artykuły odzieżowe i dodatki odzieżowe, niedziane

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

DZIAŁ 63

Pozostałe gotowe artykuły włókiennicze; zestawy; odzież używana i używane artykuły włókiennicze; szmaty

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

SEKCJA XII

OBUWIE, NAKRYCIA GŁOWY, PARASOLE, PARASOLE PRZECIWSŁONECZNE, LASKI, STOŁKI MYŚLIWSKIE, BICZE, SZPICRUTY I ICH CZĘŚCI; PIÓRA PREPAROWANE I ARTYKUŁY Z NICH; KWIATY SZTUCZNE; ARTYKUŁY Z WŁOSÓW LUDZKICH

DZIAŁ 64

Obuwie, getry i tym podobne; części tych artykułów

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

SEKCJA XIII

ARTYKUŁY Z KAMIENIA, GIPSU, CEMENTU, AZBESTU, MIKI LUB PODOBNYCH MATERIAŁÓW; WYROBY CERAMICZNE; SZKŁO I WYROBY ZE SZKŁA

DZIAŁ 69

Wyroby ceramiczne

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

SEKCJA XIV

PERŁY NATURALNE LUB HODOWLANE, KAMIENIE SZLACHETNE LUB PÓŁSZLACHETNE, METALE SZLACHETNE, METALE PLATEROWANE METALEM SZLACHETNYM I ARTYKUŁY Z NICH; SZTUCZNA BIŻUTERIA; MONETY

DZIAŁ 71

Perły naturalne lub hodowlane, kamienie szlachetne lub półszlachetne, metale szlachetne, metale platerowane metalem szlachetnym i artykuły z nich; sztuczna biżuteria; monety

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

SEKCJA XV

METALE NIESZLACHETNE I ARTYKUŁY Z METALI NIESZLACHETNYCH

DZIAŁ 72

Żeliwo i stal

Definicja

Do celów niniejszego działu wyrażenia „walcowane na zimno” i „gięte na zimno” oznaczają redukcję na zimno prowadzącą do zmian struktury krystalicznej przedmiotu. Wyrażenia te nie obejmują bardzo lekkich procesów walcowania na zimno i gięcia na zimno (tzw. skin pass lub pinch pass), które działają tylko na powierzchni materiału i nie powodują zmian jego struktury krystalicznej.

Uwaga do działu:

Do celów niniejszego działu zmiany klasyfikacji wynikającej jedynie z cięcia nie uznaje się za nadającej pochodzenie.

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

DZIAŁ 73

Artykuły z żeliwa lub stali

Uwaga do działu:

W odniesieniu do pozycji 7318 prostego zamocowania części, bez operacji szlifowania do kształtu, obróbki termicznej i obróbki powierzchniowej, nie uznaje się za nadającego pochodzenie.

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

DZIAŁ 82

Narzędzia, przybory, noże, łyżki, widelce i pozostałe sztućce z metali nieszlachetnych; ich części z metali nieszlachetnych

Reguła podstawowa Towary lub części produkowane z półproduktów

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

SEKCJA XVI

MASZYNY I URZĄDZENIA MECHANICZNE; SPRZĘT ELEKTRYCZNY; ICH CZĘŚCI; URZĄDZENIA DO REJESTRACJI I ODTWARZANIA DŹWIĘKU, URZĄDZENIA TELEWIZYJNE DO REJESTRACJI I ODTWARZANIA OBRAZU I DŹWIĘKU ORAZ CZĘŚCI I WYPOSAŻENIE DO TAKICH ARTYKUŁÓW

DZIAŁ 84

Reaktory jądrowe, kotły, maszyny i urządzenia mechaniczne; ich części

Reguła podstawowa Części i akcesoria produkowane z półproduktów

▼M3

Definicja „montażu produktów półprzewodnikowych”

Reguła podstawowa „montaż produktów półprzewodnikowych” stosowana w poniżej tabeli oznacza zmianę chipów, kostek i innych produktów półprzewodnikowych na chipy, kostki lub inne produkty półprzewodnikowe zapakowane lub wmontowane we wspólne podłoże w celu połączenia lub połączone, a następnie wmontowane. Montażu produktów półprzewodnikowych nie uznaje się za przetworzenie minimalne.

▼B

Uwagi do działu:

Uwaga 1: Zbiór części:

Jeżeli zmiana klasyfikacji wynika z zastosowania reguły 2 a) Ogólnych reguł interpretacji Systemu Zharmonizowanego w odniesieniu do zbiorów części, które są przedstawiane jako niezmontowane artykuły objęte inną pozycją lub podpozycją, to poszczególne części zachowują swoje pochodzenie przed takim zbiorem.

Uwaga 2: Montaż zbioru części:

krajem pochodzenia towarów zmontowanych ze zbioru części, klasyfikowanych jako towar zmontowany przy zastosowaniu reguły 2 Ogólnych reguł interpretacji, jest kraj montażu, pod warunkiem że montaż spełniłby regułę podstawową dotyczącą towaru, gdyby każdą z części przedstawiono osobno, a nie jako zbiór.

Uwaga 3: Demontaż towarów:

Zmiany klasyfikacji wynikającej z demontażu towarów nie uznaje się za zmianę wymaganą przez regułę określoną w tabeli z wykazem reguł. krajem pochodzenia części uzyskanych z towarów jest kraj, w którym części uzyskano, chyba że importer, eksporter lub inna osoba posiadająca uzasadniony powód do określenia pochodzenia części udowodni inne kraj pochodzenia na podstawie możliwych do zweryfikowania dowodów.

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

DZIAŁ 85

Maszyny i urządzenia elektryczne oraz ich części; rejestratory i odtwarzacze dźwięku, rejestratory i odtwarzacze obrazu i dźwięku oraz części i akcesoria do tych artykułów

Reguła podstawowa Części i akcesoria produkowane z półproduktów

▼M3

Definicja „montażu produktów półprzewodnikowych”

Reguła podstawowa „montaż produktów półprzewodnikowych” stosowana w poniżej tabeli oznacza zmianę chipów, kostek i innych produktów półprzewodnikowych na chipy, kostki lub inne produkty półprzewodnikowe zapakowane lub wmontowane we wspólne podłoże w celu połączenia lub połączone, a następnie wmontowane. Montażu produktów półprzewodnikowych nie uznaje się za przetworzenie minimalne.

▼B

Uwagi do działu:

Uwaga 1: Zbiór części:

Jeżeli zmiana klasyfikacji wynika z zastosowania reguły 2 a) Ogólnych reguł interpretacji Systemu Zharmonizowanego w odniesieniu do zbiorów części, które są przedstawiane jako niezmontowane artykuły objęte inną pozycją lub podpozycją, to poszczególne części zachowują swoje pochodzenie przed takim zbiorem.

Uwaga 2: Montaż zbioru części:

krajem pochodzenia towarów zmontowanych ze zbioru części, klasyfikowanych jako towar zmontowany przy zastosowaniu reguły 2 Ogólnych reguł interpretacji, jest kraj montażu, pod warunkiem że montaż spełniłby regułę podstawową dotyczącą towaru, gdyby każdą z części przedstawiono osobno, a nie jako zbiór.

Uwaga 3: Demontaż towarów:

Zmiany klasyfikacji wynikającej z demontażu towarów nie uznaje się za zmianę wymaganą przez regułę określoną w tabeli z wykazem reguł. krajem pochodzenia części uzyskanych z towarów jest kraj, w którym części uzyskano, chyba że importer, eksporter lub inna osoba posiadająca uzasadniony powód do określenia pochodzenia części udowodni inne kraj pochodzenia na podstawie możliwych do zweryfikowania dowodów, takich jak oznaczenia pochodzenia na danych częściach lub dokumenty.

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

SEKCJA XVIII

PRZYRZĄDY I APARATURA, OPTYCZNE, FOTOGRAFICZNE, KINEMATOGRAFICZNE, POMIAROWE, KONTROLNE, PRECYZYJNE, MEDYCZNE LUB CHIRURGICZNE; ZEGARY I ZEGARKI; INSTRUMENTY MUZYCZNE; ICH CZĘŚCI I AKCESORIA

DZIAŁ 90

Przyrządy i aparatura, optyczne, fotograficzne, kinematograficzne, pomiarowe, kontrolne, precyzyjne, medyczne lub chirurgiczne; ich części i akcesoria

▼M3

Definicja „montażu produktów półprzewodnikowych”

Reguła podstawowa „montaż produktów półprzewodnikowych” stosowana w poniżej tabeli oznacza zmianę chipów, kostek i innych produktów półprzewodnikowych na chipy, kostki lub inne produkty półprzewodnikowe zapakowane lub wmontowane we wspólne podłoże w celu połączenia lub połączone, a następnie wmontowane. Montażu produktów półprzewodnikowych nie uznaje się za przetworzenie minimalne.

▼B

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

▼M3

▼B

DZIAŁ 91

Zegary i zegarki oraz ich części

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

SEKCJA XX

ARTYKUŁY PRZEMYSŁOWE RÓŻNE

DZIAŁ 94

Meble; pościel, materace, stelaże pod materace, poduszki i podobne wypychane artykuły wyposażeniowe; lampy i oprawy oświetleniowe, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; podświetlane znaki, podświetlane tablice i tabliczki, i tym podobne; budynki prefabrykowane

Uwaga do działu:

Do celów tych reguł pochodzenia, w których mowa o zmianie klasyfikacji (np. zmianie pozycji lub zmianie podpozycji), zmiany, która wynika ze zmiany zastosowania, nie uznaje się za nadającą pochodzenie.

Działowa reguła rezydualna:

Jeżeli kraju pochodzenia nie można ustalić przez zastosowanie reguł podstawowych, krajem pochodzenia towarów jest kraj, z którego pochodzi największa część materiałów ustalona na podstawie ich wartości.

---

ZAŁĄCZNIK 22-02

Wniosek O Świadectwo Informacyjne Inf 4 i Świadectwo Informacyjne Inf 4

Wniosek o świadectwo informacyjne INF 4

Świadectwo informacyjne INF 4

---

ZAŁĄCZNIK 22-03

Uwagi wprowadzające oraz wykaz procesów obróbki lub przetworzenia nadających status pochodzenia

CZĘŚĆ I

UWAGI WPROWADZAJĄCE

Uwaga 1 – Ogólne wprowadzenie

Uwaga 2 – Struktura wykazu

Uwaga 3 – Przykłady stosowania reguł

Z zastrzeżeniem przepisu, o którym mowa w akapicie pierwszym, reguły zawarte w wykazie określają minimalny wymagany stopień obróbki lub przetworzenia, przy czym przeprowadzenie dalszej obróbki lub przetworzenia także nadaje status pochodzenia – i odwrotnie, przeprowadzenie obróbki lub przetworzenia w mniejszym zakresie nie może powodować nadania statusu pochodzenia. Tym samym jeśli reguła stanowi, że niepochodzący materiał na pewnym etapie produkcji może zostać użyty, to użycie takiego materiału na etapie wcześniejszym jest dopuszczone, a na etapie późniejszym nie jest dopuszczone.

Jednakże sformułowanie „Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, łącznie z innymi materiałami objętymi pozycją …” lub „Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, łącznie z innymi materiałami objętymi tą samą pozycją co produkt” oznacza, że mogą być użyte materiały objęte dowolną pozycją lub pozycjami z wyjątkiem tych, których opis jest identyczny z opisem produktu umieszczonym w kolumnie 2 wykazu.

Uwaga 4 – Przepisy ogólne dotyczące niektórych towarów rolnych

Uwaga 5 – Terminologia stosowana w odniesieniu do niektórych wyrobów włókienniczych

Uwaga 6 – Dopuszczalne odchylenia odnoszące się do produktów wytworzonych z mieszaniny materiałów włókienniczych

Podstawowymi materiałami włókienniczymi są:

Przykład:

Przędza objęta pozycją 5205 , wytworzona z włókien bawełnianych objętych pozycją 5203 i z syntetycznych włókien odcinkowych objętych pozycją 5506 , jest przędzą mieszaną. Dlatego też niepochodzące syntetyczne włókna odcinkowe, które nie spełniają reguł pochodzenia, mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich masa całkowita nie przekracza 10 % masy przędzy.

Przykład:

Tkanina wełniana objęta pozycją 5112 , wytworzona z przędzy wełnianej objętej pozycją 5107 i z syntetycznej przędzy z włókien odcinkowych objętej pozycją 5509 , jest tkaniną mieszaną. Dlatego przędza syntetyczna, która nie spełnia reguł pochodzenia lub przędza wełniana, która nie spełnia reguł pochodzenia bądź też mieszanka obu tych przędz, mogą być użyte, pod warunkiem że ich całkowita masa nie przekracza 10 % masy tkaniny.

Przykład:

Materiał włókienniczy igłowy objęty pozycją 5802 , wytworzony z przędzy bawełnianej objętej pozycją 5205 i tkaniny bawełnianej objętej pozycją 5210 , jest produktem mieszanym, wyłącznie jeżeli tkanina bawełniana sama jest tkaniną mieszaną wytworzoną z przędz objętych dwiema różnymi pozycjami lub jeżeli użyte przędze bawełniane same są mieszankami.

Przykład:

Jeżeli dany materiał włókienniczy igłowy został wytworzony z przędzy bawełnianej objętej pozycją 5205 i z syntetycznej tkaniny objętej pozycją 5407 , wtedy oczywiste jest, że użyte przędze są dwoma oddzielnymi podstawowymi materiałami włókienniczymi, a materiał włókienniczy igłowy jest odpowiednio produktem mieszanym.

Uwaga 7 – Inne dopuszczalne odchylenia mające zastosowanie do niektórych materiałów włókienniczych

Przykład:

Jeżeli zawarta w wykazie reguła przewiduje, że dla danego artykułu z materiału włókienniczego (takiego jak spodnie) konieczne jest wykorzystanie przędzy, nie wyklucza to wykorzystania artykułów metalowych, takich jak guziki, ponieważ guziki nie są klasyfikowane w działach od 50 do 63. Z tego samego powodu nie wyklucza to stosowania zamków błyskawicznych, mimo iż zazwyczaj zawierają one materiały włókiennicze.

Uwaga 8 – Definicja specyficznych procesów i prostych czynności przeprowadzanych na określonych produktach objętych działem 27

CZĘŚĆ II

WYKAZ PRODUKTÓW ORAZ CZYNNOŚCI OBRÓBKI I PRZETWARZANIA NADAJĄCYCH STATUS POCHODZENIA

---

ZAŁĄCZNIK 22-04

Materiały wyłączone z kumulacji regionalnej ()  () 

---

ZAŁĄCZNIK 22-05

Obróbki wyłączone z kumulacji regionalnej GSP (WYROBY WŁÓKIENNICZE)

Obróbki takie jak:

---

ZAŁĄCZNIK 22-11

Uwagi wprowadzające oraz wykaz procesów obróbki lub przetworzenia, którym należy poddać materiały niepochodzące, aby wytworzony produkt mógł uzyskać status pochodzenia

CZĘŚĆ I

UWAGI WPROWADZAJĄCE

Uwaga 1:

Niniejszy wykaz określa warunki, które muszą spełniać wszystkie produkty, by zostać uznane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 61.

Uwaga 2:

2.1.˙

Pierwsze dwie kolumny w wykazie opisują otrzymany produkt. Pierwsza kolumna podaje numer pozycji lub działu stosowany w Systemie Zharmonizowanym, natomiast druga zawiera opis towarów zastosowany w tym systemie w odniesieniu do danej pozycji lub działu. Kolumny 3 lub 4 określają reguły dla każdego wpisu w pierwszych dwóch kolumnach. Jeżeli, jak to ma miejsce w niektórych przypadkach, zapis w kolumnie 1 jest poprzedzony oznaczeniem „ex”, oznacza to, że reguła określona w kolumnie 3 lub 4 odnosi się tylko do części tej pozycji, tak jak zostało to opisane w kolumnie 2.

2.2.

Jeżeli w kolumnie 1 umieszczona jest większa liczba numerów pozycji albo też podany jest tam numer działu i w związku z tym produkty z kolumny 2 opisane są tam w sposób ogólny, odpowiednie reguły w kolumnie 3 lub 4 stosuje się do wszystkich produktów, które, w ramach Systemu Zharmonizowanego, klasyfikowane są w pozycjach danego działu lub pod którąkolwiek z pozycji lub podpozycji zgrupowanych w kolumnie 1.

2.3.	Jeżeli w wykazie podane są różne reguły mające zastosowanie do różnych produktów z tej samej pozycji, to każde tiret zawiera opis odnoszący się do części pozycji, której dotyczą odpowiednie reguły z kolumny 3 lub 4.

2.4.

W sytuacji, w której dla danego wpisu w pierwszych dwóch kolumnach reguła jest określona zarówno w kolumnie 3, jak i 4, eksporter może zastosować albo regułę zawartą w kolumnie 3, albo regułę zawartą w kolumnie 4. Jeżeli kolumna 4 nie zawiera reguły pochodzenia, należy zastosować regułę zawartą w kolumnie 3.

Uwaga 3:

3.1.

Przepisy art. 61 dotyczące produktów, które uzyskały status pochodzących i zostały następnie użyte do wytworzenia innych produktów, stosuje się niezależnie od tego, czy status ten został uzyskany w fabryce, w której użyto tych produktów, czy w innej fabryce w kraju korzystającym lub na terytorium korzystającym, lub w Unii. Silnik objęty pozycją 8407 , dla którego reguła stanowi, że wartość materiałów niepochodzących, które mogą wchodzić w jego skład, nie może przekraczać 40 % ceny ex-works produktu, wytwarzany jest z „innego stopu stali wstępnie uformowanego poprzez kucie” objętego pozycją ex  72 24 . Jeżeli odkuwka została wykuta w kraju korzystającym lub na terytorium korzystającym z niepochodzącej wlewki, to nabyła ona status pochodzący na mocy reguły dla pozycji ex  72 24  w wykazie. Odkuwka może następnie być zaliczona jako pochodząca w kalkulacji wartości silnika, niezależnie od tego, czy został on wyprodukowany w tej samej fabryce, czy też w innej fabryce w kraju korzystającym lub na terytorium korzystającym. W związku z tym wartość niepochodzącej wlewki nie jest uwzględniana przy sumowaniu wartości użytych materiałów niepochodzących.

3.2.

Reguła zawarta w wykazie określa minimalny wymagany stopień obróbki lub przetworzenia, przy czym przeprowadzenie dalszej obróbki lub przetworzenia także nadaje status pochodzenia – i odwrotnie, przeprowadzenie obróbki lub przetworzenia w mniejszym zakresie nie może powodować nadania statusu pochodzenia. Tym samym jeśli reguła stanowi, że niepochodzący materiał na pewnym etapie produkcji może zostać użyty, to użycie takiego materiału na etapie wcześniejszym jest dopuszczone, a na etapie późniejszym nie jest dopuszczone.

3.3.

Bez uszczerbku dla uwagi 3.2, jeśli w regule występuje sformułowanie „wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją”, mogą być użyte materiały objęte dowolną pozycją lub pozycjami (nawet posiadające taki sam opis i objęte taką samą pozycją jak produkt), jednak z zastrzeżeniem wszelkich szczególnych ograniczeń, które mogą być również zawarte w regule. Jednakże sformułowanie „Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, łącznie z innymi materiałami objętymi pozycją …” lub „Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, łącznie z innymi materiałami objętymi tą samą pozycją, co produkt” oznacza, że mogą być użyte materiały objęte dowolną pozycją lub pozycjami z wyjątkiem tych, których opis jest identyczny z opisem produktu umieszczonym w kolumnie 2 wykazu.

3.4.

Jeżeli reguła w wykazie określa, że produkt może być wytwarzany z więcej niż jednego materiału, oznacza to, że może zostać użyty jeden lub więcej materiałów. Nie oznacza to, że należy użyć wszystkich materiałów. Reguła dla tkanin objętych pozycjami od 5208 do 5212 stanowi, że można używać zarówno włókien naturalnych, jak i m.in. materiałów chemicznych. Nie oznacza to, że użyte muszą być oba materiały – możliwe jest użycie obu lub tylko jednego z nich.

3.5.

Jeżeli reguła w wykazie stanowi, że produkt musi być wytworzony z określonego materiału, warunek ten nie wyklucza użycia innych materiałów, które ze względu na swoje naturalne właściwości nie mogą spełniać tej reguły (zob. także uwaga 6.2 poniżej dotycząca tekstyliów). Reguła dla przetworów spożywczych objętych pozycją 1904, która w szczególności wyłącza użycie zboża i jego pochodnych, nie uniemożliwia użycia soli mineralnych, środków chemicznych oraz innych dodatków, które nie są produktami zbożowymi. Jednakże nie stosuje się to do produktów, które pomimo że nie mogą być wytwarzane z określonych materiałów wyszczególnionych w wykazie, mogą być produkowane z materiałów o takim samym charakterze na wczesnym etapie wytwarzania. W przypadku artykułu odzieżowego objętego ex działem 62, wykonanego z materiałów nietkanych, jeżeli dozwolone jest tylko używanie niepochodzącej przędzy dla tej klasy artykułu, niemożliwe jest, aby rozpocząć od nietkanego materiału – nawet jeżeli nietkane materiały nie mogą normalnie być uzyskiwane z przędzy. W takich przypadkach początkowy materiał byłby na etapie przed przędzą, czyli na etapie włókna.

3.6.

W przypadku gdy w regule w wykazie jest podana dwuprocentowa stopa dla maksymalnej wartości materiałów niepochodzących, które mogą być użyte, to ta stopa procentowa nie może być sumowana. Innymi słowy, maksymalna wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nigdy nie może przekroczyć najwyższej przewidzianej stopy procentowej. Ponadto nie mogą być przekraczane poszczególne wartości procentowe w odniesieniu do określonych materiałów, do których się stosują.

Uwaga 4:

4.1.

Określenie „włókna naturalne” jest używane w wykazie i odnosi się do włókien innych niż sztuczne bądź syntetyczne. Określenie to jest ograniczone do etapów poprzedzających przędzenie, włączając w to także odpady oraz, o ile nie wskazano inaczej, obejmuje ono również włókna zgrzebne, czesane i inaczej przetworzone, jednak nie przędzone.

4.2.

Określenie „włókna naturalne” obejmuje włosie końskie objęte pozycją 0503 , jedwab objęty pozycjami 5002 i 5003 , jak również włókna wełniane, cienką lub grubą sierść zwierzęcą objęte pozycjami od 5101 do 5105 , włókna bawełniane objęte pozycjami od 5201 do 5203 oraz pozostałe włókna roślinne objęte pozycjami od 5301 do 5305 .

4.3.	Użyte w wykazie określenia „pulpa włókiennicza”, „materiały chemiczne” oraz „materiały do wytwarzania papieru” opisują materiały nieklasyfikowane w działach od 50 do 63, które mogą być użyte do produkcji sztucznych, syntetycznych lub papierowych włókien lub przędz.

4.4.	Użyte w wykazie określenie „włókna odcinkowe chemiczne” odnosi się do kabla z włókna ciągłego syntetycznego lub sztucznego, włókien odcinkowych lub odpadów, objętych pozycjami od 5501 do 5507 .

Uwaga 5:

5.1.

Jeżeli w stosunku do określonego produktu ujętego w wykazie dokonuje się odesłania do niniejszej uwagi, warunki określone w kolumnie 3 nie mają zastosowania do jakichkolwiek podstawowych materiałów włókienniczych, użytych do wytworzenia tego produktu, które stanowią razem 10 % lub mniej całkowitej masy wszystkich użytych podstawowych materiałów włókienniczych (zob. także uwagi 5.3 i 5.4).

5.2.

Jednak dopuszczalne odchylenie określone w uwadze 5.1 może mieć zastosowanie tylko do produktów mieszanych, które zostały wytworzone z dwóch lub więcej podstawowych materiałów włókienniczych. Podstawowymi materiałami włókienniczymi są: — jedwab, — wełna, — gruba sierść zwierzęca, — cienka sierść zwierzęca, — włosie końskie, — bawełna, — materiały do produkcji papieru i papier; — len, — konopie siewne, — juta i inne włókna tekstylne łykowe, — sizal i pozostałe włókna tekstylne z rodzaju Agave, — włókno kokosowe, manila, ramia i pozostałe włókna tekstylne roślinne, — syntetyczne włókna ciągłe chemiczne, — sztuczne włókna ciągłe chemiczne, — włókna ciągłe przewodzące prąd, — syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z polipropylenu, — syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poliestru, — syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poliamidu, — syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poliakrylonitrylu, — syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poliimidu, — syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z politetrafluoroetylenu, — syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poli(siarczku fenylu), — syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poli(chlorku winylu), — pozostałe syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne, — sztuczne włókna odcinkowe chemiczne z wiskozy, — pozostałe sztuczne włókna odcinkowe chemiczne, — przędza wykonana z poliuretanu dzielona na elastyczne segmenty z polieteru, nawet rdzeniowa, — przędza wykonana z poliuretanu dzielona na elastyczne segmenty z poliestru, nawet rdzeniowa, — produkty objęte pozycją 5605 (przędza metalizowana) zawierające pas składający się z rdzenia z folii aluminiowej lub plastikowej pokrytej, lub nie, pyłem aluminiowym, którego szerokość nie przekracza 5 mm, i przełożony jest przeźroczystym lub kolorowym spoiwem umieszczonym pomiędzy dwoma warstwami plastikowej folii, — pozostałe produkty objęte pozycją 5605 . Przędza objęta pozycją 5205 , wytworzona z włókien bawełnianych objętych pozycją 5203 i z syntetycznych włókien odcinkowych objętych pozycją 5506 , jest przędzą mieszaną. Dlatego niepochodzące sztuczne włókna odcinkowe, które nie spełniają reguł pochodzenia (wymagających wytwarzania z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej), mogą być użyte, pod warunkiem że ich całkowita masa nie przekracza 10 % masy przędzy. Tkanina wełniana objęta pozycją 5112 , wytworzona z przędzy wełnianej objętej pozycją 5107 i z syntetycznej przędzy z włókien odcinkowych objętej pozycją 5509 , jest tkaniną mieszaną. Dlatego też może być użyta syntetyczna przędza, która nie spełnia reguł pochodzenia (które to reguły wymagają wytwarzania z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej), lub przędza wełniana, która nie spełnia reguł pochodzenia (które to reguły wymagają wytwarzania z włókien naturalnych, niezgrzeblonych ani nieczesanych ani nieprzerobionych w inny sposób do przędzenia), lub można dokonać połączenia tych dwóch rodzajów przędzy, pod warunkiem że ich całkowita masa nie przekracza 10 % masy tkaniny. Materiał włókienniczy igłowy objęty pozycją 5802 , wytworzony z przędzy bawełnianej objętej pozycją 5205 i tkaniny bawełnianej objętej pozycją 5210 , jest produktem mieszanym, wyłącznie jeżeli tkanina bawełniana sama jest tkaniną mieszaną wytworzoną z przędz objętych dwiema różnymi pozycjami lub jeżeli użyte przędze bawełniane same są mieszankami. Jeżeli dany materiał włókienniczy igłowy został wytworzony z przędzy bawełnianej objętej pozycją 5205 i z syntetycznej tkaniny objętej pozycją 5407 , wtedy oczywiste jest, że użyte przędze są dwoma oddzielnymi podstawowymi materiałami włókienniczymi, a materiał włókienniczy igłowy jest odpowiednio produktem mieszanym.

5.3.	W przypadku produktów zawierających „przędzę sporządzoną z poliuretanu uzupełnioną elastycznymi segmentami z polieteru skręcanego lub nie” tolerancja (dopuszczalne odchylenie) wynosi 20 % w odniesieniu do tej przędzy.

5.4.

W przypadku produktów zawierających „taśmę składającą się z rdzenia z folii aluminiowej lub plastikowej, nawet pokrytej proszkiem aluminiowym, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, i przełożoną przezroczystym lub kolorowym spoiwem umieszczonym pomiędzy dwoma warstwami plastikowej folii” dopuszczalne odchylenie w stosunku do tego pasma wynosi 30 %.

Uwaga 6:

6.1.

Jeżeli wykaz zawiera odesłanie do niniejszej uwagi, materiały włókiennicze (z wyłączeniem podszewek i międzypodszewek), które nie spełniają reguły zawartej w kolumnie 3 wykazu dotyczącej przedmiotowych produktów konfekcjonowanych, mogą być użyte, pod warunkiem że są klasyfikowane do innej pozycji niż ta, którą objęty jest produkt, oraz że wartość tych materiałów nie przekracza 8 % ceny ex-works produktu.

6.2.

Bez uszczerbku dla uwagi 6.3, materiały, które nie są klasyfikowane w działach od 50 do 63, mogą być swobodnie wykorzystywane do produkcji wyrobów włókienniczych niezależnie od tego, czy zawierają materiały włókiennicze. Jeżeli zawarta w wykazie reguła przewiduje, że dla danego artykułu z materiału włókienniczego (takiego jak spodnie) konieczne jest wykorzystanie przędzy, nie wyklucza to wykorzystania artykułów metalowych, takich jak guziki, ponieważ guziki nie są klasyfikowane w działach od 50 do 63. Z tego samego powodu nie wyklucza to stosowania zamków błyskawicznych, mimo iż zazwyczaj zawierają one materiały włókiennicze.

6.3.	W przypadku gdy stosowana jest reguła określająca procentową zawartość danego materiału, wartość materiałów, które nie są sklasyfikowane w działach 50–63, musi być uwzględniona przy obliczaniu wartości zastosowanych materiałów niepochodzących.

Uwaga 7:

7.1.

Do celów pozycji ex  27 07 , od 2713 do 2715 , ex  29 01 , ex  29 02 i ex  34 03 „specyficznymi procesami” są: a) destylacja próżniowa; b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania ( 15 ); c) krakowanie; d) reformowanie; e) ekstrakcji przy użyciu selektywnych rozpuszczalników; f) proces zawierający wszystkie następujące operacje: traktowanie stężonym kwasem siarkowym, oleum lub bezwodnikiem siarkowym; neutralizacja środkami alkalicznymi; odbarwianie i oczyszczanie naturalnymi ziemiami aktywnymi, ziemiami aktywowanymi i aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem; g) polimeryzacja; h) alkilowanie; i) izomeryzacja.

7.2.

Do celów pozycji 2710 , 2711 i 2712 „specyficznymi procesami” są: a) destylacja próżniowa; b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania (15) ; c) krakowanie; d) reformowanie; e) ekstrakcji przy użyciu selektywnych rozpuszczalników; f) proces zawierający wszystkie następujące operacje: traktowanie stężonym kwasem siarkowym, oleum lub bezwodnikiem siarkowym; neutralizacja środkami alkalicznymi; odbarwianie i oczyszczanie naturalnymi ziemiami aktywnymi, ziemiami aktywowanymi i aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem; g) polimeryzacja; h) alkilowanie; j) izomeryzacja; k) odsiarczanie z wykorzystaniem wodoru, wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich objętych pozycją ex  27 10 , prowadzące do obniżenia o co najmniej 85 % zawartości siarki w odsiarczanych produktach (metoda ASTM D 1266-59 T); l) wyłącznie w odniesieniu do produktów objętych pozycją 2710 , odparafinowywanie w procesie innym niż filtrowanie; m) wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich objętych pozycją ex  27 10 , poddawanie działaniu wodoru przy ciśnieniu powyżej 20 barów i temperaturze powyżej 250 °C przy użyciu katalizatora, do celów innych niż odsiarczanie, gdy wodór stanowi czynnik aktywny w reakcji chemicznej. Jednakże dalsze poddawanie działaniu wodoru olejów smarowych objętych pozycją ex  27 10 (np. wykańczanie metodą wodorową lub odbarwianie), szczególnie w celu poprawy koloru lub stabilności, nie jest uznawane za proces specyficzny; n) wyłącznie w odniesieniu do olejów opałowych objętych pozycją ex  27 10 , destylacja atmosferyczna, pod warunkiem że mniej niż 30 % objętości tych produktów zostanie oddestylowane, łącznie ze stratami, przy temperaturze 300 °C, z zastosowaniem metody ASTM D 86; o) wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich innych niż oleje gazowe i paliwa olejowe objęte pozycją ex  27 10 , poddawanie działaniu elektrycznych wyładowań snopiastych wysokiej częstotliwości; (p) wyłącznie w odniesieniu do produktów surowych (innych niż wazelina, ozokeryt, wosk montanowy lub wosk torfowy i parafina, zawierających wagowo mniej niż 0,75 % oleju) objętych pozycją ex  27 12 , odolejanie przy pomocy krystalizacji frakcyjnej.

7.3.

Do celów pozycji ex  27 07 , od 2713 do 2715 , ex  29 01 , ex  29 02 i ex  34 03 proste czynności, takie jak oczyszczanie, dekantacja, odsalanie, oddzielanie od wody, filtrowanie, barwienie, znakowanie, uzyskiwanie danej zawartości siarki poprzez wymieszanie produktów o różnej zawartości siarki, lub dowolna kombinacja tych czynności lub czynności podobnych, nie nadają statusu pochodzenia.

CZĘŚĆ II

▼C1

▼B

---

ZAŁĄCZNIK 32-01

Zobowiązanie gwaranta – zabezpieczenie pojedyncze

Wspólne wymogi dotyczące danych

---

ZAŁĄCZNIK 32-02

Zobowiązanie gwaranta – zabezpieczenie pojedyncze w formie karnetów

WSPÓLNA PROCEDURA TRANZYTOWA/PROCEDURA TRANZYTU UNIJNEGO,

---

ZAŁĄCZNIK 32-03

Zobowiązanie gwaranta – zabezpieczenie generalne

Wspólne wymogi dotyczące danych

---

ZAŁĄCZNIK 32-04

Powiadomienie gwaranta o niezamknięciu procedury tranzytu unijnego

Wspólne wymogi dotyczące danych w powiadomieniu to:

---

ZAŁĄCZNIK 32-05

Powiadomienie gwaranta o odpowiedzialności za dług w procedurze tranzytu unijnego

Wspólne wymogi dotyczące danych w powiadomieniu to:

---

ZAŁĄCZNIK 33-01

Zgłoszenie stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę długu w procedurze tranzytu na podstawie karnetu ATA/e-ATA

Wspólne wymogi dotyczące danych w powiadomieniu to:

---

ZAŁĄCZNIK 33-02

Powiadomienie gwaranta o odpowiedzialności za dług w procedurze tranzytu na podstawie karnetu CPD

Wspólne wymogi dotyczące danych w powiadomieniu to:

---

ZAŁĄCZNIK 33-03

Wzór noty informacyjnej dotyczącej zgłoszenia stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę długu w procedurze tranzytu na podstawie karnetu ATA/e-ATA

Wspólne wymogi dotyczące danych

Data wysyłki

Miejscowość:

Kraj:

Posiadacz karnetu:

Adres:

Podpis i pieczęć wydającego urzędu koordynującego.

---

ZAŁĄCZNIK 33-04

Formularz naliczania należności celnych i opłat wynikających ze zgłoszenia stowarzyszeniu poręczającemu roszczenia o zapłatę długu w procedurze tranzytu na podstawie karnetu ATA/e-ATA

---

ZAŁĄCZNIK 33-05

Wzór zwolnienia karnetu wskazujący, że wszczęto postępowanie w sprawie roszczenia wobec stowarzyszenia poręczającego w państwie członkowskim, w którym powstał dług celny w procedurze tranzytu na podstawie karnetu ATA/e-ATA

Nagłówek urzędu koordynującego drugiego państwa członkowskiego, który wystąpił z roszczeniem

Adresat: urząd koordynujący pierwszego państwa członkowskiego, który wystąpił z pierwotnym roszczeniem

Data wysyłki

Miejscowość

Kraj

Posiadacz karnetu:

Adres:

Podpis i pieczęć wydającego urzędu koordynującego.

---

ZAŁĄCZNIK 33-06

Wniosek o udzielenie dodatkowych informacji, w przypadku gdy towary znajdują się w innym państwie członkowskim

Wspólne wymogi dotyczące danych

---

ZAŁĄCZNIK 33-07

Umorzenie należności celnych/zwrot

Wspólne wymogi dotyczące danych

---

ZAŁĄCZNIK 61-01

Świadectwa ważenia bananów – wymogi dotyczące danych

---

ZAŁĄCZNIK 62-01

Arkusz informacyjny INF 3 – wymogi dotyczące danych

Arkusz informacyjny INF 3 zawiera wszystkie informacje wymagane przez organy celne w celu identyfikacji wywożonych towarów.

A.   CZĘŚĆ DOTYCZĄCA ZGŁASZAJĄCEGO

Podać imię i nazwisko lub nazwę handlową oraz dokładny adres, w tym państwo członkowskie.

Podać dokładne szczegóły towarów zgodnie z ich normalnym opisem handlowym lub zgodnie z ich opisem według taryfy celnej. Opis ten musi być zgodny z danymi zawartymi w zgłoszeniu wywozowym.

Podać ilości figurujące w zgłoszeniu wywozowym.

Podać ilości figurujące w zgłoszeniu wywozowym.

Podać wartość statystyczną w chwili wywozu w walucie państwa członkowskiego wywozu.

Podać liczbowo i słownie masę netto, ilość itp., które dana osoba pragnie poddać powrotnemu przywozowi.

Podać dane dotyczące dokumentu wywozowego: rodzaj, numer i datę.

Wskazać, czy towary są:

Podać imię i nazwisko oraz funkcję osoby podpisującej arkusz informacyjny. Dodać datę, miejsce i podpis.

B.   CZĘŚĆ DOTYCZĄCA ORGANÓW CELNYCH

W przypadku towarów, o których mowa w art. 159, arkusz informacyjny INF3 może zostać wydany jedynie wówczas, gdy pole A zostało uprzednio wypełnione i poświadczone przez organy celne, jeżeli informacje w nim zawarte są wymagane.

Dodać datę, miejsce i podpis.

W przypadku towarów, o których mowa w art. 159, arkusz informacyjny INF3 może zostać wydany jedynie wówczas, gdy pole B zostało uprzednio wypełnione i poświadczone przez organy celne, zgodnie z lit. a) i b).

lub

w zależności od tego, czy refundacje te lub inne kwoty przewidziane w wywozie zostały już lub też nie zostały wypłacone przez właściwe organy.

Dodać datę, miejsce i podpis.

Dodać datę, miejsce i podpis.

Treść wniosku podać w następujący sposób:

Wskazać, co następuje:

Treść odpowiedzi podać w następujący sposób:

Wskazać, co następuje:

Urząd celny powrotnego przywozu wpisuje na arkuszu informacyjnym INF 3 ilość towarów powracających zwolnionych z należności celnych przywozowych. W przypadku gdy arkusz informacyjny jest sporządzony na papierze, urząd ten zatrzymuje oryginał, a do organu celnego, który go wystawił, wysyła kopię opatrzoną numerem referencyjnym oraz datą zgłoszenia do obrotu.

Wymienione organy celne porównują tę kopię z kopia znajdującą się w ich posiadaniu i zachowują ją w swoich urzędowych archiwach.

---

ZAŁĄCZNIK 71-01

Dokument uzupełniający, w przypadku gdy towary zostały zgłoszone ustnie do odprawy czasowej

---

ZAŁĄCZNIK 71-02

Towary i produkty wrażliwe

Zakresem niniejszego załącznika objęte są następujące towary:

Sektor wołowiny i cielęciny: produkty, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. o) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, oraz wymienione w załączniku I część XV;

Sektor wieprzowiny: produkty, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. q) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, oraz wymienione w załączniku I część XVII;

Sektor baraniny i koziny: produkty, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. r) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, oraz wymienione w załączniku I część XVIII;

Sektor jaj: produkty, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. s) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, oraz wymienione w załączniku I część XIX;

Sektor mięsa drobiowego: produkty, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. t) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, oraz wymienione w załączniku I część XX;

Produkty pszczele: produkty, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. v) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, oraz wymienione w załączniku I część XXII;

Sektor zbóż: produkty, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a) oraz w załączniku I część I rozporządzenia (UE) nr 1308/2013;

Sektor ryżu: produkty, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. b) oraz w załączniku I część II rozporządzenia (UE) nr 1308/2013;

Sektor cukru: produkty, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. c) oraz w załączniku I część III rozporządzenia (UE) nr 1308/2013;

Sektor oliwy z oliwek: produkty, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. g) oraz w załączniku I część VII rozporządzenia (UE) nr 1308/2013;

Sektor mleka i przetworów mlecznych: produkty, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. p) oraz w załączniku I część XVI rozporządzenia (UE) nr 1308/2013;

Sektor wina: produkty, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. l) oraz w załączniku I część XII rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, objęte kodami CN:

0806 10 90

2009 61

2009 69

2204 21 (z wyłączeniem wina gatunkowego ChNP i ChOG)

2204 29 (z wyłączeniem wino gatunkowego ChNP i ChOG) 2204 30

2207 10

2207 20

2208 40 39 – 2208 40 99

2208 90 91 – 2208 90 99

---

ZAŁĄCZNIK 71-03

Wykaz dozwolonych zwyczajowych czynności

(Artykuł 220 kodeksu)

Jeśli nie jest wskazane inaczej, żadna z poniższych zwyczajowych czynności nie może dawać podstawy do zmiany ośmiocyfrowego kodu CN.

nawet jeśli skutkiem tego jest inny ośmiocyfrowy kod CN;

---

ZAŁĄCZNIK 71-04

Przepisy szczególne dotyczące towarów ekwiwalentnych

I.   SKŁADOWANIE CELNE, USZLACHETNIANIE CZYNNE I BIERNE

Towary wytwarzane konwencjonalnie i towary ekologiczne

Niedozwolone jest zastępowanie:

II.   USZLACHETNIANIE CZYNNE

1)    Ryż

Ryż klasyfikowany do kodu CN 1006 nie jest uznawany za ekwiwalentny, chyba że jest objęty tym samym ośmiocyfrowym kodem CN Nomenklatury scalonej. Jednakże dla ryżu o długości nieprzekraczającej 6,0 mm i stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 oraz dla ryżu o długości równej lub mniejszej niż 5,2 mm i stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 2 ekwiwalencję ustala się wyłącznie na podstawie stosunku długości do szerokości. Pomiar ziaren jest dokonywany zgodnie z załącznikiem A pkt 2 lit. d) do rozporządzenia Rady (WE) nr 3072/95 w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu.

2)    Pszenica

Towary ekwiwalentne mogą być stosowane jedynie między pszenicą zebraną w państwie trzecim i już dopuszczoną do obrotu a pszenicą nieunijną o tym samym ośmiocyfrowym kodzie CN, mającą tę samą jakość handlową i te same parametry techniczne.

Jednakże:

3)    Cukier

Skorzystanie ze stosowania towarów ekwiwalentnych jest dozwolone między surowym cukrem trzcinowym nieunijnym (kody CN 1701 13 90 lub 1701 14 90 ) oraz burakami cukrowymi (kod CN 1212 91 80 ), pod warunkiem że otrzymywane są produkty przetworzone objęte kodem CN 1701 99 10 (cukier biały).

Równoważną ilość surowego cukru trzcinowego standardowej jakości, określonej w załączniku III część B pkt III do rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, oblicza się poprzez pomnożenie ilości cukru białego przez współczynnik 1.0869565

Równoważną ilość surowego cukru trzcinowego niestandardowej jakości oblicza się poprzez pomnożenie ilości cukru białego przez współczynnik otrzymany przez podzielenie liczby 100 przez uzysk surowego cukru trzcinowego. Uzysk surowego cukru trzcinowego oblicza się zgodnie z załącznikiem III część B pkt III do rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

4)    Żywe zwierzęta i mięso

Towary ekwiwalentne nie mogą być stosowane do procesów uszlachetniania czynnego na żywych zwierzętach ani mięsie.

Dla mięsa, które było przedmiotem komunikatu Komisji do państw członkowskich, można uczynić odstępstwo od zakazu stosowania towarów ekwiwalentnych, po zbadaniu przez podmiot składający się z przedstawicieli administracji celnych państw członkowskich, jeżeli wnioskodawca może udowodnić, że ekwiwalencja jest niezbędna ekonomicznie, oraz jeśli organy celne przekażą projekt procedur przewidzianych dla kontroli tej operacji.

5)    Kukurydza

Stosowanie towarów ekwiwalentnych między kukurydzą unijną a nieunijną jest możliwe jedynie w następujących przypadkach i podlega następującym warunkom:

6)    Oliwa z oliwek

między unijną nierafinowaną oliwą z wytłoczyn z oliwek objętą kodem CN 1510 00 10 , która odpowiada opisowi w pkt 4 część VIII załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, a nieunijną nierafinowaną oliwą z wytłoczyn z oliwek o tym samym kodzie CN, pod warunkiem że stanowiąca produkt przetworzony oliwa z wytłoczyn z oliwek objęta kodem CN 1510 00 90 i odpowiadająca opisowi w pkt 6 część VIII wspomnianego załącznika VII jest uzyskiwana przez mieszanie z unijną oliwą z oliwek z pierwszego tłoczenia objętą kodem CN 1509 10 90 .

7)    Mleko i przetwory mleczne

Zastosowanie towarów ekwiwalentnych jest dozwolone pod poniższymi warunkami:

Masa każdego składnika tj. suchej masy mleka, masy tłuszczu mleka i białka mleka towarów przywożonych nie przekracza masy każdego z tych składników w towarach ekwiwalentnych.

Niemniej jednak tam, gdzie wartość ekonomiczna towarów przeznaczonych do objęcia procedurą uszlachetniania czynnego określana jest przez tylko jeden lub dwa z wyżej wymienionych składników, masa może być obliczana na podstawie tego składnika lub tych składników. Pozwolenie podaje szczegóły, przede wszystkim okres odniesienia, dla którego całkowita masa ma być obliczona. Okres odniesienia nie przekracza 4 miesięcy.

Masę odpowiedniego składnika lub odpowiednich składników towarów przeznaczonych do objęcia procedurą uszlachetniania czynnego oraz masę towarów ekwiwalentnych podaje się we właściwym zgłoszeniu celnym i w INF, aby umożliwić organom celnym kontrolę ekwiwalencji na podstawie tych elementów.

III.   USZLACHETNIANIE BIERNE

Stosowanie towarów ekwiwalentnych nie jest dozwolone w przypadku towarów, które są objęte załącznikiem 71-02.

---

ZAŁĄCZNIK 71-05

Ujednolicona wymiana informacji (INF)

Sekcja A

Ujednolicona wymiana informacji (INF) między organami celnymi nie jest jeszcze wymagana, ale kontrolny urząd celny udostępnia zawarte w INF istotne dane w systemie teleinformatycznym dotyczącym INF

Kontrolny urząd celny udostępnia następujące dane zgodnie z art. 181 ust. 1. Jeżeli zgłoszenie celne lub zgłoszeniedo powrotnego wywozu/powiadomienie o powrotnym wywozie dotyczy INF, właściwe organy celne dostarczają dodatkowych danych zgodnie z art. 181 ust. 3.

Posiadacz pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego IM/EX, które obejmuje jedno państwo członkowskie, może zwrócić się do kontrolnego urzędu celnego z wnioskiem o udostępnienie istotnych danych zawartych w INF za pośrednictwem systemu teleinformatycznego dotyczącego INF w celu przygotowania ujednoliconej wymiany informacji między organami celnymi, jeżeli właściwy organ celny poprosił o taki INF.

Uwaga:

(W) oznacza „wymagane”, a (O) oznacza „opcjonalne”.

Sekcja B

Ujednolicona wymiana informacji (INF) między organami celnymi jest wymagana, ale dane zawarte w INF nie są jeszcze dostępne w systemie teleinformatycznym dotyczącym INF

Kontrolny urząd celny otrzymujący wniosek udostępnia następujące dane:

---

ZAŁĄCZNIK 71-06

Informacje, które należy zawrzeć w rozliczeniu zamknięcia

---

ZAŁĄCZNIK 72-03

TC11 – Poświadczenie odbioru

Wspólne wymogi dotyczące danych

---

ZAŁĄCZNIK 90

Tabela odniesień, o której mowa w art. 254

---

( 1 ) Dz.U. L 226 z 13.8.1987, s. 2.

( 2 ) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/341 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego w okresie, gdy nie działają jeszcze odpowiednie systemy teleinformatyczne, i zmieniające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 (Dz.U. L 69 z 15.32016, s. 1).

( 3 ) Dz.U. L 226 z 13.8.1987, s. 2.

( 4 ) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558).

( 5 ) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej ((Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

( 6 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 z dnia 25 października 2012 r. wprowadzające ogólny system preferencji taryfowych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 732/2008 (Dz.U. L 303 z 31.10.2012, s. 1).

( 7 ) Dz.U. L 324 z 10.12.2009, s. 23.

( 8 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

( 9 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające zasady handlu niektórymi towarami pochodzącymi z przetwórstwa produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 1216/2009 i (WE) nr 614/2009 (Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 1).

( 10 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 150/2003 z dnia 21 stycznia 2003 r. zawieszające należności celne przywozowe na niektóre rodzaje broni i sprzętu wojskowego (Dz.U. L 25 z 30.1.2003, s. 1).

( 11 ) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 612/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (Dz.U. L 186 z 17.7.2009, s. 1).

( 12 ) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (zob. s. 558 niniejszego Dziennika Urzędowego).

( 13 ) Zob. uwaga dodatkowa 5 b) do działu 27 Nomenklatury scalonej.

( 14 ) 2 Zob. uwaga dodatkowa 5 b) do działu 27 Nomenklatury scalonej.

( 15 ) Uwaga dodatkowa 5 b) do działu 27 Nomenklatury scalonej.

( 16 ) Dz.U. L 248 z 5.9.1991, s. 1.