Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 02014R0208-20211207

    Consolidated text: Rozporządzenie Rady (UE) nr 208/2014 z dnia 5 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie

    ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2014/208/2021-12-07

    02014R0208 — PL — 07.12.2021 — 012.001


    Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

    ►B

    ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 208/2014

    z dnia 5 marca 2014 r.

    w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie

    (Dz.U. L 066 z 6.3.2014, s. 1)

    zmienione przez:

     

     

    Dziennik Urzędowy

      nr

    strona

    data

     M1

    ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) nr 381/2014 z dnia 14 kwietnia 2014 r.

      L 111

    33

    15.4.2014

    ►M2

    ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2015/138 z dnia 29 stycznia 2015 r.

      L 24

    1

    30.1.2015

    ►M3

    ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2015/357 z dnia 5 marca 2015 r.

      L 62

    1

    6.3.2015

    ►M4

    ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2015/869 z dnia 5 czerwca 2015 r.

      L 142

    1

    6.6.2015

     M5

    ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2015/1777 z dnia 5 października 2015 r.

      L 259

    3

    6.10.2015

    ►M6

    ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2016/311 z dnia 4 marca 2016 r.

      L 60

    1

    5.3.2016

    ►M7

    ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2017/374 z dnia 3 marca 2017 r.

      L 58

    1

    4.3.2017

    ►M8

    ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2018/326 z dnia 5 marca 2018 r.

      L 63

    5

    6.3.2018

    ►M9

    ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2019/352 z dnia 4 marca 2019 r.

      L 64

    1

    5.3.2019

    ►M10

    ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/1163 z dnia 5 lipca 2019 r.

      L 182

    33

    8.7.2019

    ►M11

    ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2020/370 z dnia 5 marca 2020 r.

      L 71

    1

    6.3.2020

    ►M12

    ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2021/391 z dnia 4 marca 2021 r.

      L 77

    2

    5.3.2021

    ►M13

    ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2021/2152 z dnia 6 grudnia 2021 r.

      L 436

    7

    7.12.2021


    sprostowane przez:

     C1

    Sprostowanie, Dz.U. L 070, 11.3.2014, s.  36 (208/2014)

     C2

    Sprostowanie, Dz.U. L 350, 6.12.2014, s.  15 (208/2014)

     C3

    Sprostowanie, Dz.U. L 350, 6.12.2014, s.  16 (nr 381/2014)

     C4

    Sprostowanie, Dz.U. L 086, 28.3.2019, s.  118 (2019/352)




    ▼B

    ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 208/2014

    z dnia 5 marca 2014 r.

    w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie



    Artykuł 1

    Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

    a) 

    „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem 6 marca 2014 r. lub po tym dniu, na mocy umowy lub transakcji lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

    (i) 

    roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji lub w związku z nimi;

    (ii) 

    roszczenie o prolongatę lub spłatę zobowiązania, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

    (iii) 

    roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

    (iv) 

    powództwo wzajemne;

    (v) 

    roszczenie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

    b) 

    „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub kilka umów lub podobnych zobowiązań zawartych przez te same lub różne strony; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje zobowiązania, gwarancje lub odszkodowania, w szczególności gwarancje finansowe lub odszkodowania finansowe, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

    c) 

    „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II;

    d) 

    „zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego rodzaju rzeczowe aktywa trwałe i wartości niematerialne i prawne, ruchome i nieruchome, które nie są środkami finansowymi, ale mogą być użyte do pozyskania środków finansowych, towarów lub usług;

    e) 

    „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

    f) 

    „zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom tych środków, ich przekazywaniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;

    g) 

    „środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i różnego rodzaju świadczenia, między innymi:

    (i) 

    gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

    (ii) 

    depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, wierzytelności i zobowiązania dłużne;

    (iii) 

    papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne, kontrakty na instrumenty pochodne;

    (iv) 

    odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

    (v) 

    kredyty, tytuły do przeprowadzania kompensat, gwarancje, gwarancje należytego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

    (vi) 

    akredytywy, konosamenty, umowy sprzedaży; oraz

    (vii) 

    dokumenty poświadczające udział w środkach lub zasobach finansowych;

    h) 

    „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

    Artykuł 2

    1.  
    Zamrożone zostają wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do lub będące w posiadaniu, dyspozycji lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.
    2.  
    Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani na ich rzecz – bezpośrednio lub pośrednio – żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

    Artykuł 3

    1.  
    W załączniku I wymieniono osoby, które zgodnie z art. 1 decyzji 2014/119/WPZiB zostały przez Radę wskazane jako odpowiedzialne za defraudację ukraińskich funduszy państwowych, oraz osoby odpowiedzialne za naruszenia praw człowieka na Ukrainie, a także osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy z nimi powiązane.

    ▼M2

    1a.  

    Do celów ust. 1 osoby wskazane jako odpowiedzialne za defraudację ukraińskich funduszy państwowych obejmują osoby, w sprawie których organy ukraińskie wszczęły dochodzenie:

    a) 

    w związku z defraudacją ukraińskich funduszy publicznych lub aktywów publicznych lub za współudział w tych działaniach; lub

    b) 

    w związku z nadużyciem stanowiska przez osobę piastującą funkcję publiczną w celu zapewnienia sobie lub osobie trzeciej nieuzasadnionych korzyści ze szkodą dla ukraińskich funduszy publicznych lub aktywów publicznych, lub za współudział w tych działaniach.

    ▼B

    2.  
    Załącznik I zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie wymienionych w nim osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów.
    3.  
    Załączniki I zawiera, jeśli są dostępne, informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów i organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer w rejestrze i miejsce prowadzenia działalności.

    Artykuł 4

    1.  

    Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że środki finansowe i zasoby gospodarcze, o których mowa, są:

    a) 

    niezbędne do pokrycia wydatków na podstawowe potrzeby osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I oraz członków rodzin tych osób pozostających na ich utrzymaniu, w tym opłat za żywność, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

    b) 

    przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub na zwrot poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

    c) 

    przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług związanych z rutynowym prowadzeniem lub utrzymaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; lub

    d) 

    niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że właściwy organ poinformował właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję, co najmniej dwa tygodnie przed przyznaniem zezwolenia, o powodach, dla których uważa, że specjalne zezwolenie powinno zostać przyznane.

    2.  
    Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu przyznanym na podstawie ust. 1.

    Artykuł 5

    1.  

    Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

    a) 

    dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed dniem, w którym osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ, o których mowa w art. 2, zostali umieszczeni w załączniku I lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim przed tym dniem lub później;

    b) 

    dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze będą wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób mających takie roszczenia;

    c) 

    orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na rzecz osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionego w załączniku I; oraz

    d) 

    uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

    2.  
    Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu przyznanym na podstawie ust. 1.

    Artykuł 6

    1.  

    Na zasadzie odstępstwa od art. 2 i pod warunkiem że płatność dokonywana przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ wymieniony w załączniku I jest należna z tytułu umowy lub porozumienia zawartego przez daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ lub na mocy zobowiązania je obciążającego zanim ta osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zostali umieszczeni w wykazie w załączniku I, właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile właściwy organ ustalił, że:

    a) 

    środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ wymieniony w załączniku I; oraz

    b) 

    dokonanie płatności nie narusza art. 2 ust. 2.

    2.  
    Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu przyznanym na podstawie ust. 1.

    Artykuł 7

    1.  
    Art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki przekazywane im przez strony trzecie na rachunek ujętej w wykazie osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o ile wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach zostają również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.
    2.  

    Art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach z tytułu:

    a) 

    odsetek i innych dochodów na tych rachunkach;

    b) 

    płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku I osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2; lub

    c) 

    płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub arbitrażowych wydanych w państwie członkowskim lub podlegających egzekucji w danym państwie członkowskim,

    pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności zostają zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

    Artykuł 8

    1.  

    Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy służbowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

    a) 

    niezwłocznie dostarczają wszelkich informacji, które ułatwiłyby przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, takich jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym te osoby, podmioty lub organy zamieszkują lub mają siedzibę, i przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państwa członkowskiego; oraz

    b) 

    współpracują z właściwym organem przy weryfikacji tych informacji.

    2.  
    Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane państwom członkowskim.
    3.  
    Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.
    4.  
    Ust. 3 nie stoi na przeszkodzie w dzieleniu się przez państwa członkowskie tymi informacjami, zgodnie z ich prawem krajowym, z odpowiednimi organami Ukrainy i innych państw członkowskich, w przypadku gdy jest to niezbędne do zapewnienia pomocy w odzyskaniu zdefraudowanych funduszy.

    Artykuł 9

    Zakazuje się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2.

    Artykuł 10

    1.  
    Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu żadnej odpowiedzialności, chyba że zostanie dowiedzione, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek zaniedbania.
    2.  
    Działanie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowi podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu.

    Artykuł 11

    1.  

    Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowań, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowań finansowych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

    a) 

    wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załączniku I;

    b) 

    wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu jednej z osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

    2.  
    We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.
    3.  
    Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

    Artykuł 12

    1.  

    Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami:

    a) 

    dotyczącymi środków finansowych zamrożonych na mocy art. 2 oraz zezwoleń przyznanych na mocy art. 4, 5 i 6;

    b) 

    dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

    2.  
    Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują sobie wzajemnie oraz Komisji wszelkie inne dostępne im istotne informacje, które mogą mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

    Artykuł 13

    Komisja jest uprawniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

    Artykuł 14

    1.  
    W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 2, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku I.
    2.  
    Rada przekazuje swoją decyzję, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, o których mowa w ust. 1, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.
    3.  
    W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje weryfikacji swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.
    4.  
    Wykaz znajdujący się w załączniku I poddawany jest regularnie przeglądowi, co najmniej co 12 miesięcy.

    Artykuł 15

    1.  
    Państwa członkowskie przyjmują przepisy określające sankcje mające zastosowanie w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia oraz przyjmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
    2.  
    Państwa członkowskie przekazują Komisji przepisy, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie po dniu 6 marca 2014 r. oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach w tych przepisach.

    Artykuł 16

    1.  
    Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku II. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszelkie zmiany swoich adresów stron internetowych wymienionych w załączniku II.
    2.  
    Państwa członkowskie zgłaszają Komisji swoje właściwe organy, w tym dane kontaktowe tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.
    3.  
    Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego porozumiewania się we wszystkich przypadkach, gdy wymagają tego przepisy niniejszego rozporządzenia, wskazane są w załączniku II.

    Artykuł 17

    Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

    a) 

    na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

    b) 

    na pokładach wszystkich statków powietrznych lub wodnych podlegających jurysdykcji państwa członkowskiego;

    c) 

    wobec każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

    d) 

    wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

    e) 

    wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

    Artykuł 18

    Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

    Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

    ▼M3




    ZAŁĄCZNIK I

    ▼M9

    A.    Wykaz osób, podmiotów i organów, o których mowa w art. 2

    ▼M3



     

    Nazwisko

    Dane identyfikacyjne

    Uzasadnienie

    Data umieszczenia w wykazie

    1.

    Viktor Fedorovych Yanukovych

    (Вiктор Федорович Янукович),

    Viktor Fedorovich Yanukovich

    (Виктор Фёдорович Янукович)

    urodzony 9 lipca 1950 r. w Yenakiieve (Donetsk oblast), były prezydent Ukrainy

    Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego.

    6.3.2014

    ▼M6

    2.

    Vitalii Yuriyovych Zakharchenko

    (Вiталiй Юрiйович Захарченко),

    Vitaliy Yurievich Zakharchenko

    (Виталий Юрьевич Захарченко)

    urodzony 20 stycznia 1963 r. w Konstantynówce (obwód doniecki), były minister spraw wewnętrznych

    Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego oraz w związku z nadużyciem stanowiska przez osobę piastującą funkcję publiczną w celu zapewnienia sobie lub osobie trzeciej nieuzasadnionych korzyści ze szkodą dla środków budżetowych lub mienia publicznego Ukrainy.

    6.3.2014

    ▼M3

    3.

    Viktor Pavlovych Pshonka

    (Вiктор Павлович Пшонка)

    urodzony 6 lutego 1954 r. w Serhiyivka (Donetsk oblast), były prokurator generalny Ukrainy

    Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego.

    6.3.2014

    ▼M8 —————

    ▼M9 —————

    ▼M3

    6.

    Viktor Ivanovych Ratushniak

    (Вiктор Iванович Ратушняк)

    urodzony 16 października 1959 r., były wiceminister spraw wewnętrznych

    Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego oraz współudziału w tych działaniach.

    6.3.2014

    ▼M8

    7.

    Oleksandr Viktorovych Yanukovych (Oleksandr Wiktorowicz Janukowycz) (Олександр Вiкторович Янукович)

    urodzony 10 lipca 1973 r. w Jenakiewej (okręg doniecki), syn byłego prezydenta, biznesmen

    Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego oraz współudziału w tych działaniach.

    6.3.2014

    ▼M4 —————

    ▼M3

    9.

    Artem Viktorovych Pshonka

    (Артем Вiкторович Пшонка)

    urodzony 19 marca 1976 r. w Kramatorsk (Donetsk oblast), syn byłego prokuratora generalnego, zastępca szefa frakcji Partii Regionów w Radzie Najwyższej Ukrainy

    Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego oraz współudziału w tych działaniach.

    6.3.2014

    ▼M8 —————

    ▼M11 —————

    ▼M8

    12.

    Serhiy Vitaliyovych Kurchenko (Serhij Witaliowycz Kurczenko) (Сергiй Вiталiйович Курченко)

    urodzony 21 września 1985 r. w Charkowie, biznesmen

    Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego oraz w sprawie nadużycia stanowiska w celu zapewnienia sobie lub osobie trzeciej nieuzasadnionych korzyści ze szkodą dla środków budżetowych lub mienia publicznego Ukrainy.

    6.3.2014

    ▼M12 —————

    ▼M6 —————

    ▼M12 —————

    ▼M7 —————

    ▼M13 —————

    ▼M11 —————

    ▼M12

    B.   Prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej

    Prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej na podstawie ukraińskiego Kodeksu postępowania karnego

    Art. 42 ukraińskiego Kodeksu postępowania karnego („kodeks postępowania karnego”) przewiduje, że każdej osobie podejrzanej lub oskarżonej w postępowaniu karnym przysługuje prawo do obrony oraz prawo do skutecznej ochrony sądowej. Obejmują one: prawo do informacji o czynie zabronionym, o którego popełnienie dana osoba jest podejrzana lub oskarżona; prawo do szybkiego uzyskania jasnych informacji o prawach przysługujących danej osobie na mocy kodeksu postępowania karnego; prawo dostępu do obrońcy po uprzednim złożeniu stosownego wniosku; prawo do składania wniosków o czynności procesowe; oraz prawo do zaskarżania orzeczeń, czynności i zaniechań śledczego, prokuratora i sędziego śledczego.

    Art. 303 kodeksu postępowania karnego wprowadza rozróżnienie między orzeczeniami i zaniechaniami, które mogą być zaskarżone w toku postępowania przygotowawczego (akapit pierwszy) a orzeczeniami, czynnościami i zaniechaniami, które mogą być rozpatrywane w sądzie w toku postępowania przygotowawczego (akapit drugi). Art. 306 kodeksu postępowania karnego przewiduje, że skargi dotyczące orzeczeń, działań lub zaniechań śledczego lub prokuratora muszą być rozpatrywane przez sędziego śledczego miejscowego sądu w obecności skarżącego lub jego obrońcy lub przedstawiciela prawnego. Art. 308 kodeksu postępowania karnego stanowi, że skargi dotyczące niedochowania przez śledczego lub prokuratora rozsądnego terminu w trakcie postępowania przygotowawczego mogą być wnoszone do prokuratora nadzorującego i muszą zostać rozpatrzone w terminie trzech dni od ich wniesienia. Ponadto art. 309 kodeksu postępowania karnego wskazuje orzeczenia sędziów śledczych, od których przysługuje środek odwoławczy, podczas gdy inne orzeczenia mogą być poddawane kontroli sądowej w toku postępowań przygotowawczych w sądzie. Co więcej, pewne śledcze czynności procesowe są możliwe jedynie na podstawie orzeczenia sędziego śledczego lub sądu (np. zajęcie mienia na podstawie art. 167–175 oraz środki pozbawienia wolności na podstawie art. 176–178 kodeksu postępowania karnego).

    Stosowanie prawa do obrony i prawa do skutecznej ochrony sądowej w odniesieniu do każdej z osób wymienionych w wykazie

    1. 

    Viktor Fedorovych Yanukovych

    Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

    Z informacji zawartych w aktach Rady wynika, że prawo tej osoby do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej, w tym podstawowe prawo do rozpatrzenia jej sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd, były przestrzegane w postępowaniu karnym, na którym opierała się Rada. Świadczy o tym w szczególności orzeczenie Najwyższego Sądu Antykorupcyjnego Ukrainy z dnia 11 sierpnia 2020 r., w którym sąd rozpatrzył petycję Krajowego Biura Antykorupcyjnego Ukrainy i wydał pozwolenie na zatrzymanie tej osoby. W orzeczeniu sądu sędzia śledczy potwierdził, że istnieje uzasadnione podejrzenie uczestniczenia tej osoby w czynie zabronionym związanym ze sprzeniewierzeniem oraz potwierdził status tej osoby jako podejrzanej w postępowaniu karnym.

    Najwyższy Sąd Antykorupcyjny ustalił również, że osoba ta od 2014 r. przebywa poza Ukrainą. Sąd stwierdził, że istnieją wystarczające podstawy, by przypuszczać, że osoba ta ukrywała się przed organami prowadzącymi postępowanie przygotowawcze.

    Zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka Rada uważa, że okresów unikania przez tę osobę postępowania przygotowawczego nie należy uwzględniać przy obliczaniu okresu mającego znaczenie dla oceny poszanowania prawa do procesu sądowego w rozsądnym terminie. Rada uważa zatem, że okoliczności opisane w orzeczeniu Najwyższego Sadu Antykorupcyjnego przypisywane tej osobie znacznie przyczyniły się do czasu trwania postępowania przygotowawczego.

    2. 

    Vitalii Yuriyovych Zakharchenko

    Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

    Z informacji zawartych w aktach Rady wynika, że prawo tej osoby do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej, w tym podstawowe prawo do rozpatrzenia jej sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd, były przestrzegane w postępowaniu karnym, na którym opierała się Rada. Świadczą o tym w szczególności orzeczenia sędziego śledczego z dnia 21 maja 2018 r., 23 listopada 2018 r. i 27 listopada 2019 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie tej osoby.

    Ponadto Rada dysponuje informacjami, że władze Ukrainy podjęły działania w celu poszukiwania tej osoby. W dniu 12 lutego 2020 r. organ dochodzeniowy podjął decyzję o umieszczeniu tej osoby w międzynarodowym wykazie osób poszukiwanych i przekazał wniosek Departamentowi Międzynarodowej Współpracy Policyjnej Krajowej Policji Ukrainy w celu umieszczenia go w bazie danych Interpolu.

    W dniu 28 lutego 2020 r. wznowiono postępowanie przygotowawcze oraz przeprowadzono czynności proceduralne i dochodzeniowe. Organ dochodzeniowy zawiesił postępowanie przygotowawcze w dniu 3 marca 2020 r. stwierdzając, że osoba ta ukrywa się przed organami dochodzeniowymi i przed sądem w celu uniknięcia odpowiedzialności karnej, że jej miejsce pobytu jest nieznane oraz że przeprowadzono wszystkie czynności dochodzeniowe (poszukiwanie) i proceduralne, które można przeprowadzić pod nieobecność podejrzanych. Od tej decyzji o zawieszeniu przysługiwał środek odwoławczy.

    Naruszenie prawa do obrony i prawa do skutecznej ochrony sądowej nie może zostać stwierdzone w okolicznościach, w których obrona nie korzysta z tych praw.

    Zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka Rada uważa, że okresów unikania przez tę osobę postępowania przygotowawczego nie należy uwzględniać przy obliczaniu okresu mającego znaczenie dla oceny poszanowania prawa do procesu sądowego w rozsądnym terminie. Rada uważa zatem, że opisane powyżej okoliczności przypisane tej osobie znacznie przyczyniły się do czasu trwania postępowania przygotowawczego.

    3. 

    Viktor Pavlovych Pshonka

    Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

    Z informacji zawartych w aktach Rady wynika, że prawo tej osoby do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej, w tym podstawowe prawo do rozpatrzenia jej sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd, były przestrzegane w postępowaniu karnym, na którym opierała się Rada. Świadczy o tym w szczególności fakt, że w dniu 22 grudnia 2014 r. zostało doręczone pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, fakt, że od decyzji z dnia 16 czerwca 2017 r. o zawieszeniu postępowania karnego przysługiwał środek odwoławczy, oraz orzeczenia sędziego śledczego z dnia 12 marca 2018 r., 13 sierpnia 2018 r. i 5 września 2019 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie tej osoby w celu doprowadzenia jej przed sąd, by uczestniczyła w rozpoznaniu wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania.

    Rada dysponuje informacjami, że władze Ukrainy podjęły działania w celu poszukiwania tej osoby. W dniu 24 lipca 2020 r. do właściwych organów Federacji Rosyjskiej wysłano wniosek o międzynarodową pomoc prawną w celu ustalenia miejsca pobytu tej osoby i przesłuchania jej. Wniosek nie został jeszcze rozpatrzony. Postępowanie przygotowawcze zostało zawieszone w dniu 24 lipca 2020 r. ze względu na konieczność przeprowadzenia czynności proceduralnych w kontekście współpracy międzynarodowej.

    Władze rosyjskie odrzuciły wnioski o międzynarodową pomoc prawną skierowane do nich w 2016 r. i w 2018 r.

    W swoim orzeczeniu z dnia 2 października 2020 r. Najwyższy Sąd Antykorupcyjny Ukrainy oddalił środek odwoławczy, wniesiony przez adwokata tej osoby, o uchylenie zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z dnia 23 grudnia 2014 r. Sąd stwierdził, że zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa zostało doręczone zgodnie z ukraińskim kodeksem postępowania karnego i potwierdził status tej osoby jako podejrzanej w postępowaniu karnym.

    W dniach 7 maja 2020 r. i 9 listopada 2020 r. Najwyższy Sąd Antykorupcyjny Ukrainy odrzucił wniosek o wszczęcie postępowania złożony na podstawie skargi prawników dotyczącej bezczynności Krajowego Biura Antykorupcyjnego Ukrainy w postępowaniu karnym. Izba Apelacyjna Najwyższego Sądu Antykorupcyjnego Ukrainy utrzymała te decyzje w mocy, odpowiednio w dniach 1 czerwca 2020 r. i 26 listopada 2020 r.

    Zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka Rada uważa, że okresów unikania przez tę osobę postępowania przygotowawczego nie należy uwzględniać przy obliczaniu okresu mającego znaczenie dla oceny poszanowania prawa do procesu sądowego w rozsądnym terminie. Rada uważa zatem, że okoliczności opisane w orzeczeniu Najwyższego Sądu Antykorupcyjnego przypisywane tej osobie, jak również wcześniejsze niewykonanie wniosków o międzynarodową pomoc prawną, znacznie przyczyniły się do czasu trwania postępowania przygotowawczego.

    6. 

    Viktor Ivanovych Ratushniak

    Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

    Z informacji zawartych w aktach Rady wynika, że prawo tej osoby do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej, w tym podstawowe prawo do rozpatrzenia jej sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd, były przestrzegane w postępowaniu karnym, na którym opierała się Rada. Świadczą o tym w szczególności orzeczenia sędziego śledczego z dnia 21 maja 2018 r., 23 listopada 2018 r. i 4 grudnia 2019 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie tej osoby w celu doprowadzenia jej przed sąd, by uczestniczyła w rozpoznaniu wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania.

    Rada dysponuje informacjami, że władze Ukrainy podjęły działania w celu poszukiwania tej osoby. W dniu 12 lutego 2020 r. organ dochodzeniowy podjął decyzję o umieszczeniu tej osoby w międzynarodowym wykazie osób poszukiwanych i przekazał wniosek Departamentowi Międzynarodowej Współpracy Policyjnej Krajowej Policji Ukrainy w celu umieszczenia go w bazie danych Interpolu.

    W dniu 28 lutego 2020 r. wznowiono postępowanie przygotowawcze w celu przeprowadzenia czynności proceduralnych i dochodzeniowych. Organ dochodzeniowy zawiesił postępowanie przygotowawcze w dniu 3 marca 2020 r. stwierdzając, że osoba ta ukrywa się przed organami dochodzeniowymi i przed sądem w celu uniknięcia odpowiedzialności karnej, że jej miejsce pobytu jest nieznane oraz że przeprowadzono wszystkie czynności dochodzeniowe (poszukiwanie) i proceduralne, które można przeprowadzić pod nieobecność podejrzanych. Od tej decyzji o zawieszeniu przysługiwał środek odwoławczy.

    Naruszenie prawa do obrony i prawa do skutecznej ochrony sądowej nie może zostać stwierdzone w okolicznościach, w których obrona nie korzysta z tych praw.

    Zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka Rada uważa, że okresów unikania przez tę osobę postępowania przygotowawczego nie należy uwzględniać przy obliczaniu okresu mającego znaczenie dla oceny poszanowania prawa do procesu sądowego w rozsądnym terminie. Rada uważa zatem, że okoliczności opisane w orzeczeniu sądu przypisywane tej osobie znacznie przyczyniły się do czasu trwania postępowania przygotowawczego.

    7. 

    Oleksandr Viktorovych Yanukovych

    Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

    Z informacji zawartych w aktach Rady wynika, że prawo tej osoby do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej, w tym podstawowe prawo do rozpatrzenia jej sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd, były przestrzegane w postępowaniu karnym, na którym opierała się Rada.

    Rada dysponuje informacjami, że władze Ukrainy podjęły działania w celu poszukiwania tej osoby, przebywającej w Federacji Rosyjskiej i unikającej postępowania przygotowawczego.

    Zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka Rada uważa, że okresów unikania przez tę osobę postępowania przygotowawczego nie należy uwzględniać przy obliczaniu okresu mającego znaczenie dla oceny poszanowania prawa do procesu sądowego w rozsądnym terminie. Rada uważa zatem, że okoliczności opisane w orzeczeniu sądu przypisywane tej osobie znacznie przyczyniły się do czasu trwania postępowania przygotowawczego.

    9. 

    Artem Viktorovych Pshonka

    Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

    Z informacji zawartych w aktach Rady wynika, że prawo tej osoby do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej, w tym podstawowe prawo do rozpatrzenia jej sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd, były przestrzegane w postępowaniu karnym, na którym opierała się Rada. Świadczy o tym w szczególności fakt, że w dniu 29 grudnia 2014 r. zostało doręczone pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, fakt, że od decyzji z dnia 16 czerwca 2017 r. o zawieszeniu postępowania karnego przysługiwał środek odwoławczy oraz orzeczenia sędziego śledczego z dnia 12 marca 2018 r., 13 sierpnia 2018 r. i 5 września 2019 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie tej osoby w celu doprowadzenia jej przed sąd, by uczestniczyła w rozpoznaniu wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania.

    Rada dysponuje informacjami, że władze Ukrainy podjęły działania w celu poszukiwania tej osoby. W dniu 24 lipca 2020 r. do właściwych organów Federacji Rosyjskiej wysłano wniosek o międzynarodową pomoc prawną w celu ustalenia miejsca pobytu podejrzanego i przesłuchania go. Wniosek nie został jeszcze rozpatrzony. Postępowanie przygotowawcze zostało zawieszone w dniu 24 lipca 2020 r. ze względu na konieczność przeprowadzenia czynności proceduralnych w kontekście współpracy międzynarodowej.

    Władze rosyjskie odrzuciły wniosek o międzynarodową pomoc prawną skierowany do nich w 2018 r.

    W orzeczeniu z dnia 8 lipca 2020 r. Najwyższy Sąd Antykorupcyjny Ukrainy oddalił środek odwoławczy, wniesiony przez adwokata tej osoby, o uchylenie orzeczenia z dnia 30 kwietnia 2015 r. o zawieszeniu postępowania przygotowawczego. Sąd stwierdził również, że zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa zostało doręczone zgodnie z ukraińskim kodeksem postępowania karnego i potwierdził status tej osoby jako podejrzanej w postępowaniu karnym.

    Zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka Rada uważa, że okresów unikania przez tę osobę postępowania przygotowawczego nie należy uwzględniać przy obliczaniu okresu mającego znaczenie dla oceny poszanowania prawa do procesu sądowego w rozsądnym terminie. Rada uważa zatem, że okoliczności opisane w orzeczeniu Najwyższego Sądu Antykorupcyjnego przypisywane tej osobie, jak również wcześniejsze niewykonanie wniosków o międzynarodową pomoc prawną, znacznie przyczyniły się do czasu trwania postępowania przygotowawczego.

    12. 

    Serhiy Vitalyovych Kurchenko

    Postępowanie karne dotyczące sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego jest nadal w toku.

    Z informacji zawartych w aktach Rady wynika, że prawo tej osoby do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej, w tym podstawowe prawo do rozpatrzenia jej sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd, były przestrzegane w postępowaniu karnym, na którym opierała się Rada. Świadczy o tym w szczególności orzeczenie sędziego śledczego z dnia 7 marca 2018 r. o wydaniu pozwolenia na specjalne postępowanie in absentia. Ponadto obrona została powiadomiona o zakończeniu postępowania przygotowawczego w dniu 28 marca 2019 r. i uzyskała dostęp do materiałów postępowania przygotowawczego w celu zapoznania się. Rada dysponuje informacjami, że trwa zapoznawanie się przez obronę z tymi materiałami.

    W orzeczeniu z dnia 29 kwietnia 2020 r. Sąd Apelacyjny w Odessie uwzględnił środek odwoławczy prokuratora i nałożył środek zapobiegawczy polegający na pozbawieniu wolności tej osoby. Sąd stwierdził również, że osoba ta wyjechała z Ukrainy w 2014 r. i nie można ustalić jej miejsca pobytu. Sąd doszedł do wniosku, że osoba ta ukrywa się przed organami prowadzącymi postępowanie przygotowawcze w celu uniknięcia odpowiedzialności karnej.

    Rada została poinformowana, że w dniu 29 kwietnia 2020 r. władze Ukrainy wysłały do Federacji Rosyjskiej wniosek o międzynarodową pomoc prawną, który został odesłany w dniu 28 lipca 2020 r. bez wykonania.

    Zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka Rada uważa, że okresów unikania przez tę osobę postępowania przygotowawczego nie należy uwzględniać przy obliczaniu okresu mającego znaczenie dla oceny poszanowania prawa do procesu sądowego w rozsądnym terminie. Rada uważa zatem, że okoliczności opisane w orzeczeniu Sądu Apelacyjnego w Odessie przypisywane tej osobie, jak również niewykonanie wniosków o międzynarodową pomoc prawną, znacznie przyczyniły się do czasu trwania postępowania przygotowawczego.

    ▼M13 —————

    ▼B




    ZAŁĄCZNIK II

    Strony internetowe zawierające informacje o właściwych organach oraz adres, na który wysyłać należy powiadomienia skierowane do Komisji Europejskiej

    ▼M10

    BELGIA

    https://diplomatie.belgium.be/nl/Beleid/beleidsthemas/vrede_en_veiligheid/sancties

    https://diplomatie.belgium.be/fr/politique/themes_politiques/paix_et_securite/sanctions

    https://diplomatie.belgium.be/en/policy/policy_areas/peace_and_security/sanctions

    BUŁGARIA

    https://www.mfa.bg/en/101

    REPUBLIKA CZESKA

    www.financnianalytickyurad.cz/mezinarodni-sankce.html

    DANIA

    http://um.dk/da/Udenrigspolitik/folkeretten/sanktioner/

    NIEMCY

    http://www.bmwi.de/DE/Themen/Aussenwirtschaft/aussenwirtschaftsrecht,did=404888.html

    ESTONIA

    http://www.vm.ee/est/kat_622/

    IRLANDIA

    http://www.dfa.ie/home/index.aspx?id=28519

    GRECJA

    http://www.mfa.gr/en/foreign-policy/global-issues/international-sanctions.html

    HISZPANIA

    http://www.exteriores.gob.es/Portal/en/PoliticaExteriorCooperacion/GlobalizacionOportunidadesRiesgos/Paginas/SancionesInternacionales.aspx

    FRANCJA

    http://www.diplomatie.gouv.fr/fr/autorites-sanctions/

    CHORWACJA

    http://www.mvep.hr/sankcije

    WŁOCHY

    https://www.esteri.it/mae/it/politica_estera/politica_europea/misure_deroghe

    CYPR

    http://www.mfa.gov.cy/mfa/mfa2016.nsf/mfa35_en/mfa35_en?OpenDocument

    ŁOTWA

    http://www.mfa.gov.lv/en/security/4539

    LITWA

    http://www.urm.lt/sanctions

    LUKSEMBURG

    https://maee.gouvernement.lu/fr/directions-du-ministere/affaires-europeennes/mesures-restrictives.html

    WĘGRY

    http://www.kormany.hu/download/9/2a/f0000/EU%20szankci%C3%B3s%20t%C3%A1j%C3%A9koztat%C3%B3_20170214_final.pdf

    MALTA

    https://foreignaffairs.gov.mt/en/Government/SMB/Pages/Sanctions-Monitoring-Board.aspx

    NIDERLANDY

    https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/internationale-sancties

    AUSTRIA

    http://www.bmeia.gv.at/view.php3?f_id=12750&LNG=en&version=

    POLSKA

    https://www.gov.pl/web/dyplomacja

    PORTUGALIA

    http://www.portugal.gov.pt/pt/ministerios/mne/quero-saber-mais/sobre-o-ministerio/medidas-restritivas/medidas-restritivas.aspx

    RUMUNIA

    http://www.mae.ro/node/1548

    SŁOWENIA

    http://www.mzz.gov.si/si/omejevalni_ukrepi

    SŁOWACJA

    https://www.mzv.sk/europske_zalezitosti/europske_politiky-sankcie_eu

    FINLANDIA

    http://formin.finland.fi/kvyhteistyo/pakotteet

    SZWECJA

    http://www.ud.se/sanktioner

    ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

    https://www.gov.uk/sanctions-embargoes-and-restrictions

    Adres, na który należy przesyłać powiadomienia do Komisji Europejskiej:

    European Commission

    Service for Foreign Policy Instruments (FPI)

    EEAS 07/99

    B-1049 Brussels, Belgia

    E-mail: relex-sanctions@ec.europa.eu

    Top