(1)

Dnia 27 września 2013 r. Rada Wykonawcza Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) przyjęła na posiedzeniu EC-M-33 „decyzję w sprawie zniszczenia broni chemicznej należącej do Syrii”.

(2)

Dnia 27 września 2013 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję nr 2118 (2013), w której poparto decyzję Rady Wykonawczej OPCW, wyrażono głębokie oburzenie użyciem broni chemicznej w muhafazie damasceńskiej 21 sierpnia 2013 r. stwierdzonym w raporcie misji ONZ i potępiono spowodowaną tym śmierć cywilów; potwierdzono, że użycie broni chemicznej stanowi poważne naruszenie prawa międzynarodowego oraz podkreślono, że osoby odpowiedzialne za jakiekolwiek użycie broni chemicznej muszą zostać pociągnięte do odpowiedzialności, a także zaznaczono, że jedynym rozwiązaniem obecnego kryzysu w Syryjskiej Republice Arabskiej jest pluralistyczny proces polityczny prowadzony pod przewodnictwem Syrii na podstawie komunikatu z Genewy z 30 czerwca 2012 r. i położono nacisk na konieczność jak najszybszego zwołania międzynarodowej konferencji w sprawie Syrii.

(3)

Rząd Syryjskiej Republiki Arabskiej przyznał w wydanym oświadczeniu, że prowadzony jest zakrojony na szeroką skalę program dotyczący broni chemicznej oraz istnieją znaczne ilości takiej broni, w tym niebezpiecznych toksycznych składników chemicznych takiej broni, co powoduje poważne problemy w zakresie nieproliferacji, rozbrojenia i bezpieczeństwa.

(4)

W następstwie przystąpienia Syryjskiej Republiki Arabskiej do Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów (dalej zwaną „konwencją o zakazie broni chemicznej” lub „CWC”), które stało się skuteczne dnia 14 października 2013 r., OPCW jest odpowiedzialna za zweryfikowanie przestrzegania przez Syrię postanowień CWC oraz warunków wszelkich odpowiednich decyzji Rady Wykonawczej OPCW, oraz w ramach wspólnej misji, za nadzorowanie przestrzegania warunków odpowiednich rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ.

(5)

16 października 2013 r. Dyrektor Generalny OPCW przypomniał państwom-stronom konwencji o zakazie broni chemicznej (w nocie S/1132/2013), że na mocy swojej decyzji w sprawie „zniszczenia broni chemicznej należącej do Syrii” (EC-M-33/DEC.1) Rada Wykonawcza postanowiła między innymi pilnie rozważyć mechanizm finansowania na potrzeby działań prowadzonych przez Sekretariat w odniesieniu do Syryjskiej Republiki Arabskiej i zaapelować do wszystkich państw-stron, by – jeśli są w stanie – zapewniły dobrowolne wkłady na działania prowadzone w ramach wdrażania tej decyzji. W tej samej nocie wezwano wszystkie państwa-strony do rozważenia wniesienia własnych dobrowolnych wkładów, niezależnie od ich wysokości, na rzecz Syryjskiego Funduszu Powierniczego, aby pomóc w stawieniu czoła wyzwaniu, które jest prawdopodobnie jednym z najtrudniejszych w historii OPCW. Wspomniany fundusz powierniczy może również przyjmować wkłady z innych źródeł, w tym wkłady organizacji pozarządowych, instytucji czy darczyńców prywatnych.

(6)

Rada Unii Europejskiej w konkluzjach z 21 października 2013 r. pozytywnie odniosła się do decyzji Rady Wykonawczej OPCW i rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2118 oraz ponownie wyraziła gotowość Unii do rozważenia wsparcia.

(7)

12 grudnia 2003 r. Rada Europejska przyjęła strategię UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (zwaną dalej „strategią”), której rozdział III zawiera wykaz środków, jakie należy podjąć zarówno w Unii, jak i w państwach trzecich, aby zwalczać rozprzestrzenianie tej broni.

(8)

Strategia podkreśla zasadniczą rolę CWC i OPCW w tworzeniu świata wolnego od broni chemicznej.

(9)

Unia aktywnie wdraża strategię i zapewnia skuteczność środków wymienionych w jej rozdziale III, w szczególności przez uruchamianie środków finansowych na wspieranie poszczególnych przedsięwzięć prowadzonych przez instytucje wielostronne, takie jak OPCW. W związku z tym 23 marca 2012 r. Rada przyjęła decyzję 2012/166/WPZiB ( 1 ) w sprawie wsparcia działań OPCW.

(10)

Dnia 21 listopada 2013 r. Dyrektor Generalny OPCW zwrócił się do Unii, by wniosła wkład na rzecz specjalnego funduszu powierniczego dla Syrii.

(11)

Techniczne wdrożenie niniejszej decyzji powinno zostać powierzone OPCW. Przedsięwzięcia wspierane przez Unię mogą być finansowane wyłącznie przez dobrowolne wkłady na rzecz funduszu powierniczego OPCW. Takie wkłady, które mają zostać wniesione przez Unię, w istotny sposób umożliwią OPCW wykonanie jej zadań wskazanych odpowiednich decyzjach Rady Wykonawczej OPCW z 27 września i 15 listopada 2013 r. oraz w rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2118 z 27 września 2013 r.

(12)

Nadzór nad właściwą realizacją wkładu finansowego Unii powinien zostać powierzony Komisji.