This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02012R1025-20230709
Regulation (EU) No 1025/2012 of the European Parliament and of the Council of 25 October 2012 on European standardisation, amending Council Directives 89/686/EEC and 93/15/EEC and Directives 94/9/EC, 94/25/EC, 95/16/EC, 97/23/EC, 98/34/EC, 2004/22/EC, 2007/23/EC, 2009/23/EC and 2009/105/EC of the European Parliament and of the Council and repealing Council Decision 87/95/EEC and Decision No 1673/2006/EC of the European Parliament and of the Council (Text with EEA relevance)Text with EEA relevance
Consolidated text: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej, zmieniające dyrektywy Rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE, 2009/23/WE i 2009/105/WE oraz uchylające decyzję Rady 87/95/EWG i decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1673/2006/WE (Tekst mający znaczenie dla EOG)Tekst mający znaczenie dla EOG.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej, zmieniające dyrektywy Rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE, 2009/23/WE i 2009/105/WE oraz uchylające decyzję Rady 87/95/EWG i decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1673/2006/WE (Tekst mający znaczenie dla EOG)Tekst mający znaczenie dla EOG.
W tej wersji skonsolidowanej mogą być nieuwzględnione następujące poprawki:
Akt zmieniający | Rodzaj poprawki | Zmienione elementy | Data wejścia w życie |
---|---|---|---|
32023R0988 | Poprawki wprowadzone przez | artykuł 10 ustęp 7 | 13/12/2024 |
32023R0988 | Poprawki wprowadzone przez | artykuł 11 ustęp 3 | 13/12/2024 |
32023R0988 | Poprawki wprowadzone przez | artykuł 11 ustęp 2 | 13/12/2024 |
32023R0988 | Poprawki wprowadzone przez | artykuł 11 ustęp 1 | 13/12/2024 |
02012R1025 — PL — 09.07.2023 — 002.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej, zmieniające dyrektywy Rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE, 2009/23/WE i 2009/105/WE oraz uchylające decyzję Rady 87/95/EWG i decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1673/2006/WE (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 12) |
zmienione przez:
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
nr |
strona |
data |
||
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/28/UE z dnia 26 lutego 2014 r. |
L 96 |
1 |
29.3.2014 |
|
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/29/UE z dnia 26 lutego 2014 r. |
L 96 |
45 |
29.3.2014 |
|
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/31/UE z dnia 26 lutego 2014 r. |
L 96 |
107 |
29.3.2014 |
|
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/32/UE z dnia 26 lutego 2014 r. |
L 96 |
149 |
29.3.2014 |
|
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/33/UE z dnia 26 lutego 2014 r. |
L 96 |
251 |
29.3.2014 |
|
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/34/UE z dnia 26 lutego 2014 r. |
L 96 |
309 |
29.3.2014 |
|
DYREKTYWA (UE) 2015/1535 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 9 września 2015 r. |
L 241 |
1 |
17.9.2015 |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2022/2480 z dnia 14 grudnia 2022 r. |
L 323 |
1 |
19.12.2022 |
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1025/2012
z dnia 25 października 2012 r.
w sprawie normalizacji europejskiej, zmieniające dyrektywy Rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE, 2009/23/WE i 2009/105/WE oraz uchylające decyzję Rady 87/95/EWG i decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1673/2006/WE
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Przedmiot
W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się reguły odnoszące się do współpracy między europejskimi organizacjami normalizacyjnymi, krajowymi jednostkami normalizacyjnymi, państwami członkowskimi i Komisją, ustanawiania norm europejskich i europejskich dokumentów normalizacyjnych dotyczących produktów i usług w ramach wspierania prawodawstwa i polityki Unii, identyfikacji specyfikacji technicznych TIK kwalifikujących się do powoływania, finansowania normalizacji europejskiej oraz uczestnictwa zainteresowanych stron w tej normalizacji.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
„norma” oznacza specyfikację techniczną przyjętą przez uznaną jednostkę normalizacyjną do wielokrotnego lub ciągłego stosowania, zgodność z którą nie jest obowiązkowa i którą jest jedna z następujących norm:
„norma międzynarodowa” oznacza normę przyjętą przez międzynarodową jednostkę normalizacyjną;
„norma europejska” oznacza normę przyjętą przez europejską organizację normalizacyjną;
„norma zharmonizowana” oznacza normę europejską przyjętą na podstawie złożonego przez Komisję wniosku do celów zastosowania prawodawstwa harmonizacyjnego Unii;
„norma krajowa” oznacza normę przyjętą przez krajową jednostkę normalizacyjną;
„europejski dokument normalizacyjny” oznacza każdą specyfikację techniczną inną niż norma europejska, przyjętą przez europejską organizację normalizacyjną do wielokrotnego lub ciągłego stosowania, zgodność z którą nie jest obowiązkowa;
„projekt normy” oznacza dokument zawierający tekst specyfikacji technicznych dotyczących danego przedmiotu, który ma zostać przyjęty zgodnie z odpowiednią procedurą normalizacyjną, w formie, jaką otrzymał po pracach przygotowawczych i w jakiej został udostępniony celem umożliwienia publicznego przedstawienia uwag lub poddania go analizie;
„specyfikacja techniczna” oznacza dokument określający wymagania techniczne, jakie musi spełniać produkt, proces, usługa lub system, w którym określono jeden lub więcej wymienionych poniżej elementów:
wymagane cechy produktu, w tym poziomy jakości, właściwości użytkowych, interoperacyjności, ochrony środowiska, zdrowia, bezpieczeństwa lub wymiary, włącznie z wymaganiami mającymi zastosowanie do produktu w zakresie nazwy, pod którą produkt jest sprzedawany, terminologii, symboli, badań i metod badawczych, opakowania, oznakowania lub etykietowania oraz procedur oceny zgodności;
metody i procesy produkcji stosowane w odniesieniu do produktów rolnych określonych w art. 38 ust. 1 TFUE, produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi i zwierzęta oraz produktów leczniczych, jak również metody i procesy produkcji odnoszące się do innych produktów, w przypadku gdy mają one wpływ na ich cechy;
wymagane cechy usługi, w tym poziomy jakości, świadczenia, interoperacyjności, ochrony środowiska, zdrowia lub bezpieczeństwa, włącznie z wymaganiami mającymi zastosowanie do usługodawcy w zakresie informacji, które należy udostępniać usługobiorcy, określonych w art. 22 ust. 1–3 dyrektywy 2006/123/WE;
metody i kryteria oceny właściwości użytkowych wyrobów budowlanych zdefiniowanych w art. 2 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiającego zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych ( 1 ) w odniesieniu do ich zasadniczych charakterystyk;
„specyfikacja techniczna TIK” oznacza specyfikację techniczną z dziedziny technologii informacyjno-komunikacyjnych;
„produkt” oznacza każdy produkt wytworzony przemysłowo i każdy produkt rolny, włącznie z produktami rybnymi;
„usługa” oznacza wszelką działalność gospodarczą prowadzoną na własny rachunek, wykonywaną zwykle za wynagrodzeniem, określoną w art. 57 TFUE;
„europejska organizacja normalizacyjna” oznacza organizację wymienioną w załączniku I;
„międzynarodowa jednostka normalizacyjna” oznacza Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), Międzynarodową Komisję Elektrotechniczną (IEC) i Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny (ITU);
„krajowa jednostka normalizacyjna” oznacza jednostkę, o której państwo członkowskie informuje Komisję zgodnie z art. 27 niniejszego rozporządzenia.
ROZDZIAŁ II
PRZEJRZYSTOŚĆ I UCZESTNICTWO ZAINTERESOWANYCH STRON
Artykuł 3
Przejrzystość programów prac jednostek normalizacyjnych
W odniesieniu do każdej normy i europejskiego dokumentu normalizacyjnego program prac wskazuje:
przedmiot;
osiągnięty etap opracowania norm i europejskich dokumentów normalizacyjnych;
odniesienia do wszelkich norm międzynarodowych służących za podstawę.
Artykuł 4
Przejrzystość norm
Krajowe jednostki normalizacyjne:
zapewniają dostęp do projektów norm krajowych w taki sposób, by wszystkie właściwe strony, w szczególności strony mające siedzibę w pozostałych państwach członkowskich, miały możliwość przedstawienia uwag;
umożliwiają bierny lub czynny udział – poprzez wysłanie obserwatora – innych krajowych jednostek normalizacyjnych w planowanych działaniach.
Artykuł 5
Uczestnictwo zainteresowanych stron w normalizacji europejskiej
Europejskie organizacje normalizacyjne wspierają i ułatwiają właściwą reprezentację i skuteczne uczestnictwo w prowadzonej przez nie działalności normalizacyjnej wszystkich zainteresowanych stron, w tym MŚP, organizacji konsumenckich, stron zainteresowanych kwestiami ochrony środowiska oraz zainteresowanych grup socjalnych. W szczególności wspierają one i ułatwiają wspomnianą reprezentację i uczestnictwo poprzez europejskie organizacje zainteresowanych stron otrzymujące finansowanie z Unii zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, na poziomie kształtowania polityki i na następujących etapach opracowywania norm europejskich lub europejskich dokumentów normalizacyjnych:
propozycja i przyjęcie nowych tematów prac;
dyskusja techniczna nad propozycjami;
przedstawianie uwag dotyczących projektów;
nowelizacja istniejących norm europejskich lub europejskich dokumentów normalizacyjnych;
rozpowszechnianie informacji na temat przyjętych norm europejskich lub europejskich dokumentów normalizacyjnych oraz prowadzenie działań uświadamiających na ich temat.
Artykuł 6
Dostęp MŚP do norm
Krajowe jednostki normalizacyjne wspierają i ułatwiają dostęp MŚP do norm i procesu ich opracowywania, aby doprowadzić do szerszego ich uczestnictwa w systemie normalizacji, na przykład poprzez:
określenie, w rocznych programach prac, projektów normalizacyjnych, które są szczególnie interesujące dla MŚP;
zapewnienie MŚP dostępu do działalności normalizacyjnej bez zobowiązywania ich do członkostwa w krajowej jednostce normalizacyjnej;
zapewnienie swobodnego dostępu do uczestnictwa w działalności normalizacyjnej lub umożliwienie tego uczestnictwa po specjalnych stawkach;
zapewnienie swobodnego dostępu do projektów norm;
nieodpłatne udostępnianie streszczeń norm na swoich stronach internetowych;
stosowanie specjalnych stawek za udostępnianie norm lub oferowanie pakietów norm po obniżonej cenie.
Artykuł 7
Uczestnictwo organów publicznych w normalizacji europejskiej
Państwa członkowskie wspierają, w stosownych przypadkach, uczestnictwo organów publicznych, w tym organów nadzoru rynku, w krajowej działalności normalizacyjnej mającej na celu opracowanie lub nowelizację norm na wniosek Komisji zgodnie z art. 10.
ROZDZIAŁ III
NORMY EUROPEJSKIE I EUROPEJSKIE DOKUMENTY NORMALIZACYJNE JAKO WSPARCIE PRAWODAWSTWA I POLITYKI UNII
Artykuł 8
Roczny program prac Unii w zakresie normalizacji europejskiej
Artykuł 9
Współpraca z infrastrukturą badawczą
Infrastruktura badawcza Komisji bierze udział w przygotowywaniu rocznego programu prac Unii w zakresie normalizacji europejskiej, o którym mowa w art. 8, oraz zapewnia europejskim organizacjom normalizacyjnym wkład w postaci wiedzy naukowej – w zakresie ich specjalizacji – w celu zapewnienia, by normy europejskie uwzględniały konkurencyjność gospodarczą i potrzeby społeczne, takie jak zrównoważenie środowiskowe oraz kwestie bezpieczeństwa i ochrony.
Artykuł 10
Wnioski o normalizację kierowane do europejskich organizacji normalizacyjnych
Bez uszczerbku dla innych opinii doradczych, każda europejska organizacja normalizacyjna zapewnia podejmowanie następujących decyzji dotyczących norm europejskich i europejskich dokumentów normalizacyjnych, o których mowa w ust. 1, wyłącznie przez przedstawicieli krajowych jednostek normalizacyjnych we właściwym organie decyzyjnym tej organizacji:
decyzje o akceptacji i odrzuceniu wniosków o normalizację;
decyzje o akceptacji nowych tematów prac, niezbędnych do realizacji wniosku o normalizację; oraz
decyzje o akceptacji, nowelizacji i wycofaniu norm europejskich lub europejskich dokumentów normalizacyjnych.
Artykuł 11
Formalne zastrzeżenia do norm zharmonizowanych
W przypadku gdy państwo członkowskie lub Parlament Europejski uważa, że norma zharmonizowana nie spełnia w całości wymagań określonych w odpowiednim prawodawstwie harmonizacyjnym Unii, które to wymagania norma ta ma obejmować, informuje o tym Komisję ze szczegółowym wyjaśnieniem, a Komisja, po konsultacji z komitetem utworzonym na mocy odnośnego prawodawstwa harmonizacyjnego Unii, o ile komitet taki istnieje, lub po konsultacji z ekspertami branżowymi w innej formie, podejmuje decyzję o:
opublikowaniu, niepublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej odniesień do danej normy zharmonizowanej lub ich opublikowaniu z ograniczeniami;
utrzymaniu, utrzymaniu z ograniczeniami odniesień do danej normy zharmonizowanej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub wycofaniu z niego tych odniesień.
Artykuł 12
Powiadamianie organizacji zainteresowanych stron
Komisja ustanawia system powiadamiania wszystkich zainteresowanych stron, w tym europejskich organizacji normalizacyjnych i europejskich organizacji zainteresowanych stron otrzymujących finansowanie z Unii zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, w celu zapewnienia właściwej konsultacji i odpowiedniego znaczenia dla rynku przed:
przyjęciem rocznego programu prac Unii w zakresie normalizacji europejskiej, o którym mowa w art. 8 ust. 1;
przyjęciem wniosków o normalizację, o których mowa w art. 10;
podjęciem decyzji w sprawie formalnych zastrzeżeń do norm zharmonizowanych, o których mowa w art. 11 ust. 1;
podjęciem decyzji w sprawie identyfikacji specyfikacji technicznych TIK, o której mowa w art. 13;
przyjęciem aktów delegowanych, o których mowa w art. 20.
ROZDZIAŁ IV
SPECYFIKACJE TECHNICZNE TIK
Artykuł 13
Identyfikacja specyfikacji technicznych TIK kwalifikujących się do powoływania
Artykuł 14
Stosowanie specyfikacji technicznych TIK w zamówieniach publicznych
Specyfikacje techniczne TIK, o których mowa w art. 13 niniejszego rozporządzenia, stanowią wspólne specyfikacje techniczne, o których mowa w dyrektywach 2004/17/WE, 2004/18/WE i 2009/81/WE oraz w rozporządzeniu (WE, Euratom) nr 2342/2002.
ROZDZIAŁ V
FINANSOWANIE NORMALIZACJI EUROPEJSKIEJ
Artykuł 15
Finansowanie organizacji normalizacyjnych przez Unię
Europejskim organizacjom normalizacyjnym można przyznać finansowanie przez Unię następujących rodzajów działalności normalizacyjnej:
opracowanie i nowelizacja norm europejskich lub europejskich dokumentów normalizacyjnych, o ile te działania są konieczne i odpowiednie dla wsparcia prawodawstwa i polityki Unii;
weryfikacja jakości norm europejskich lub europejskich dokumentów normalizacyjnych oraz ich zgodności z odpowiednim prawodawstwem i polityką Unii;
wykonywanie prac przygotowawczych lub pomocniczych w związku z normalizacją europejską, w tym badań, działań w zakresie współpracy, w tym współpracy międzynarodowej, seminariów, ocen, analiz porównawczych, prac badawczych, prac laboratoryjnych, badań międzylaboratoryjnych, prac w zakresie oceny zgodności oraz środków mających na celu skrócenie czasu opracowywania i nowelizacji norm europejskich lub europejskich dokumentów normalizacyjnych, bez uszczerbku dla podstawowych zasad, w szczególności zasady otwartości, jakości, przejrzystości i konsensusu między wszystkimi zainteresowanymi stronami;
działalność centralnych sekretariatów europejskich organizacji normalizacyjnych, w tym kształtowanie polityki, koordynacja działalności normalizacyjnej, prowadzenie prac technicznych oraz dostarczanie informacji zainteresowanym podmiotom;
tłumaczenie norm europejskich lub europejskich dokumentów normalizacyjnych stosowanych dla wsparcia prawodawstwa i polityki Unii na języki urzędowe Unii inne niż języki robocze europejskich organizacji normalizacyjnych lub, w należycie uzasadnionych przypadkach, na języki inne niż języki urzędowe Unii;
sporządzanie informacji mających na celu wyjaśnienie, interpretację i uproszczenie norm europejskich lub europejskich dokumentów normalizacyjnych, w tym sporządzanie podręczników użytkownika, streszczeń norm, informacji o najlepszych praktykach oraz realizowanie działań uświadamiających, strategii i programów szkoleniowych;
działalność zmierzająca do realizacji programów pomocy technicznej, współpracy z państwami trzecimi oraz propagowania i wzmacniania pozycji systemu normalizacji europejskiej oraz norm europejskich i europejskich dokumentów normalizacyjnych wśród zainteresowanych podmiotów w Unii oraz na forum międzynarodowym.
Finansowanie przez Unię można również przyznać:
krajowym jednostkom normalizacyjnym w odniesieniu do działalności normalizacyjnej, o której mowa w ust. 1, podejmowanej przez nie wspólnie z europejskimi organizacjami normalizacyjnymi;
innym jednostkom, którym powierzono zadanie wniesienia wkładu w działania, o których mowa w ust. 1 lit. a), lub realizację działań, o których mowa w ust. 1 lit. c) i g), we współpracy z europejskimi organizacjami normalizacyjnymi.
Artykuł 16
Finansowanie innych organizacji europejskich przez Unię
Europejskim organizacjom zainteresowanych stron, spełniającym kryteria określone w załączniku III do niniejszego rozporządzenia, można przyznać finansowanie przez Unię następujących działań:
funkcjonowanie tych organizacji oraz ich działań związanych z normalizacją europejską i międzynarodową, w tym prowadzenie prac technicznych oraz dostarczanie informacji członkom i innym zainteresowanym podmiotom;
sporządzanie ekspertyz prawnych i technicznych, w tym badań, w związku z oceną zapotrzebowania na normy europejskie i europejskie dokumenty normalizacyjne oraz ich opracowywaniem i szkoleniem ekspertów;
uczestniczenie w pracach technicznych w związku z opracowywaniem i nowelizacją norm europejskich i europejskich dokumentów normalizacyjnych, koniecznych i odpowiednich dla wsparcia prawodawstwa i polityki Unii;
propagowanie wśród zainteresowanych podmiotów, w tym MŚP i konsumentów, norm europejskich i europejskich dokumentów normalizacyjnych oraz ich stosowania i dostarczanie informacji na ich temat.
Artykuł 17
Zasady finansowania
Finansowanie przez Unię przyznaje się w postaci:
dotacji bez zaproszenia do składania ofert, lub zamówień poprzedzonych procedurami udzielania zamówień publicznych:
europejskim organizacjom normalizacyjnym i krajowym jednostkom normalizacyjnym na realizację działań, o których mowa w art. 15 ust. 1;
jednostkom określonym aktem podstawowym, w rozumieniu art. 49 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002, na realizację, we współpracy z europejskimi organizacjami normalizacyjnymi, prac, o których mowa w art. 15 ust. 1 lit. c) niniejszego rozporządzenia;
dotacji poprzedzonych zaproszeniem do składania ofert, lub zamówień poprzedzonych procedurami udzielania zamówień publicznych, innym jednostkom, o których mowa w art. 15 ust. 2 lit. b):
na wkład w opracowywanie i nowelizację norm europejskich lub europejskich dokumentów normalizacyjnych, o których to czynnościach mowa w art. 15 ust. 1 lit. a);
na realizację prac przygotowawczych lub pomocniczych, o których mowa w art. 15 ust. 1 lit. c);
na realizację działań, o których mowa w art. 15 ust. 1 lit. g);
dotacji, poprzedzonych zaproszeniem do składania ofert, europejskim organizacjom zainteresowanych stron spełniającym kryteria określone w załączniku III do niniejszego rozporządzenia, na realizację działań, o których mowa w art. 16.
Działania jednostek, o których mowa w ust. 1, mogą być finansowane poprzez:
dotacje na działania;
dotacje na działalność dla europejskich organizacji normalizacyjnych i europejskich organizacji zainteresowanych stron spełniających kryteria określone w załączniku III do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu (WE, Euratom) nr 1605/2002. W przypadku odnowienia dotacje na działalność nie są zmniejszane w sposób automatyczny.
Z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków, dotacje przyznane na działalność normalizacyjną, o której mowa w art. 15 ust. 1 lit. a) i b), mają postać płatności ryczałtowych i w przypadku działalności normalizacyjnej, o której mowa w art. 15 ust. 1 lit. a), są one wypłacane po spełnieniu następujących warunków:
normy europejskie lub europejskie dokumenty normalizacyjne, o które Komisja wystąpiła zgodnie z art. 10, są przyjęte lub znowelizowane w terminie nieprzekraczającym terminu określonego we wniosku, o którym mowa w tym artykule;
MŚP, organizacje konsumenckie, strony zainteresowane kwestiami ochrony środowiska oraz zainteresowane grupy socjalne są właściwie reprezentowane i mogą uczestniczyć w europejskiej działalności normalizacyjnej, zgodnie z art. 5 ust. 1.
Artykuł 18
Zarządzanie
Środki przeznaczone przez władzę budżetową na finansowanie działalności normalizacyjnej mogą być również wykorzystywane na pokrycie wydatków administracyjnych związanych z przygotowaniem, nadzorem, inspekcjami, audytem i oceną, które są bezpośrednio konieczne dla celów wykonania art. 15, 16 i 17, w tym z badaniami, posiedzeniami, działalnością w dziedzinie informacji i publikacji, wydatkami związanymi z sieciami informatycznymi służącymi do wymiany informacji oraz wszelkimi innymi wydatkami na pomoc administracyjną i techniczną, z której Komisja może korzystać w związku z działalnością normalizacyjną.
Artykuł 19
Ochrona interesów finansowych Unii
ROZDZIAŁ VI
AKTY DELEGOWANE, KOMITET I SPRAWOZDAWCZOŚĆ
Artykuł 20
Akty delegowane
Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 21 w odniesieniu do zmian w załącznikach, mających na celu:
aktualizację wykazu europejskich organizacji normalizacyjnych określonych w załączniku I, tak aby uwzględniał on zmiany w zakresie ich nazwy lub struktury;
dostosowanie kryteriów dla europejskich organizacji zainteresowanych stron określonych w załączniku III do niniejszego rozporządzenia do późniejszych zmian w zakresie ich niekomercyjnego charakteru oraz ich reprezentatywności. Tego rodzaju dostosowania nie mogą skutkować wprowadzaniem nowych kryteriów ani zniesieniem obowiązujących kryteriów lub kategorii organizacji.
Artykuł 21
Wykonywanie przekazanych uprawnień
Artykuł 22
Procedura komitetowa
Artykuł 23
Współpraca komitetu z organizacjami normalizacyjnymi i zainteresowanymi stronami
Komitet, o którym mowa w art. 22 ust. 1, współpracuje z europejskimi organizacjami normalizacyjnymi i europejskimi organizacjami zainteresowanych stron otrzymującymi finansowanie z Unii zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
Artykuł 24
Sprawozdania
Europejskie organizacje normalizacyjne przesyłają Komisji sprawozdanie roczne z wykonania niniejszego rozporządzenia. Zawiera ono szczegółowe informacje na temat:
stosowania art. 4, 5, 10, 15 i 17;
reprezentacji MŚP, organizacji konsumenckich, stron zainteresowanych kwestiami ochrony środowiska oraz zainteresowanych grup socjalnych w krajowych jednostkach normalizacyjnych;
reprezentacji MŚP na podstawie rocznych sprawozdań, o których mowa w art. 6 ust. 3;
wykorzystania TIK w systemie normalizacji;
współpracy między krajowymi jednostkami normalizacyjnymi i europejskimi organizacjami normalizacyjnymi.
Artykuł 25
Przegląd
Do dnia 2 stycznia 2015 r. Komisja dokona oceny skutków procedury ustanowionej na mocy art. 10 niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do ram czasowych mających zastosowanie do składania wniosków o normalizację. Komisja przedstawi swoje wnioski w sprawozdaniu przekazywanym Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. W stosownych przypadkach do sprawozdania dołącza się wniosek ustawodawczy dotyczący zmiany niniejszego rozporządzenia.
ROZDZIAŁ VII
PRZEPISY KOŃCOWE
Artykuł 26
Zmiany
Odesłania do tych uchylonych przepisów traktuje się jako odesłania do art. 11 niniejszego rozporządzenia.
▼M7 —————
Artykuł 27
Krajowe jednostki normalizacyjne
Państwa członkowskie informują Komisję o swych jednostkach normalizacyjnych.
Komisja publikuje wykaz krajowych jednostek normalizacyjnych i wszelkie jego aktualizacje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 28
Przepisy przejściowe
W aktach unijnych, w których przewidziano domniemanie zgodności z zasadniczymi wymaganiami poprzez stosowanie norm zharmonizowanych przyjętych zgodnie z dyrektywą 98/34/WE, odesłania do dyrektywy 98/34/WE traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem odesłań do komitetu powołanego art. 5 dyrektywy 98/34/WE dotyczących przepisów technicznych.
W przypadku gdy w akcie unijnym przewidziano procedurę zastrzeżenia do norm zharmonizowanych, nie stosuje się do tego aktu art. 11 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 29
Uchylenie
Decyzja nr 1673/2006/WE oraz decyzja 87/95/EWG tracą moc.
Odesłania do uchylonych decyzji traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia i odczytuje zgodnie z tabelą korelacji znajdującą się w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 30
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2013 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I
EUROPEJSKIE ORGANIZACJE NORMALIZACYJNE
1. |
CEN – Europejski Komitet Normalizacyjny |
2. |
Cenelec – Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki |
3. |
ETSI – Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych |
ZAŁĄCZNIK II
WYMAGANIA W ZAKRESIE IDENTYFIKACJI SPECYFIKACJI TECHNICZNYCH TIK
1. Specyfikacje techniczne uzyskały akceptację rynkową i ich wdrożenia nie utrudniają interoperacyjności z wdrożeniami istniejących norm europejskich lub międzynarodowych. Akceptację rynkową można wykazać poprzez działające przykłady zgodnych ze specyfikacjami wdrożeń dokonanych przez różnych sprzedawców.
2. Specyfikacje techniczne są spójne, gdyż nie są one sprzeczne z normami europejskimi, tj. obejmują one dziedziny, w których w najbliższej przyszłości nie przewiduje się przyjęcia nowych norm europejskich, w których istniejące normy nie upowszechniły się na rynku lub w których normy te są przestarzałe oraz w przypadku których w najbliższej przyszłości nie przewiduje się transpozycji specyfikacji technicznych do europejskich dokumentów normalizacyjnych.
3. Specyfikacje techniczne zostały opracowane przez organizację o charakterze niekomercyjnym, która jest stowarzyszeniem zawodowym, przemysłowym lub handlowym, lub dowolną inną organizacją członkowską, która w zakresie swej specjalizacji fachowej opracowuje specyfikacje techniczne TIK i która nie jest europejską organizacją normalizacyjną, krajową ani międzynarodową jednostką normalizacyjną, w ramach procesów, które spełniają następujące kryteria:
otwartość:
specyfikacje techniczne zostały opracowane w oparciu o otwarte podejmowanie decyzji, w którym mogły uczestniczyć wszystkie zainteresowane podmioty działające na rynku lub na rynkach objętych tymi specyfikacjami technicznymi;
konsensus:
proces podejmowania decyzji polegał na współpracy, opierał się na konsensusie, a w jego ramach nie faworyzowano żadnej z zainteresowanych stron. Konsensus oznacza ogólne porozumienie charakteryzujące się brakiem trwałego sprzeciwu znacznej części zainteresowanych w odniesieniu do istotnych zagadnień, osiągnięte w procesie zmierzającym do uwzględnienia poglądów wszystkich zainteresowanych stron i zbliżenia sprzecznych stanowisk. Konsensus nie oznacza jednomyślności;
przejrzystość:
wszystkie informacje dotyczące dyskusji technicznych i podejmowania decyzji zostały zarchiwizowane i zidentyfikowane;
informacje na temat nowej działalności normalizacyjnej zostały podane do wiadomości publicznej i upowszechnione za pośrednictwem odpowiednich i dostępnych środków;
w celu osiągnięcia równowagi dążono do uczestnictwa wszystkich odnośnych kategorii zainteresowanych podmiotów;
uwzględniono uwagi zainteresowanych podmiotów i ustosunkowano się do nich.
4. Specyfikacje techniczne spełniają następujące wymagania:
aktualizacja: zagwarantowane jest długookresowe ciągłe korygowanie i aktualizacja opublikowanych specyfikacji;
dostępność: specyfikacje są publicznie dostępne do wdrażania i korzystania z nich na rozsądnych warunkach (m.in. za rozsądną opłatą bądź nieodpłatnie);
licencji na korzystanie z praw własności intelektualnej niezbędnych do wdrożenia specyfikacji udziela się wnioskodawcom na (godziwych) rozsądnych i niedyskryminacyjnych warunkach (tzw. zasada (F)RAND), co oznacza m.in., że posiadacz praw własności intelektualnej może, wedle własnego uznania, nieodpłatnie udzielić licencji na korzystanie z niezbędnej własności intelektualnej;
przydatność:
specyfikacje są efektywne i przydatne;
specyfikacje muszą odpowiadać potrzebom rynkowym i wymaganiom regulacyjnym;
neutralność i stabilność:
w miarę możliwości specyfikacje ukierunkowane są na wynik, a nie opierają się na właściwościach konstrukcyjnych i opisowych;
specyfikacje nie powodują zakłóceń na rynku ani nie utrudniają podmiotom wdrażającym rozwijania w oparciu o nie konkurencji i innowacyjności;
specyfikacje opierają się na zaawansowanych opracowaniach naukowych i technicznych;
jakość:
jakość i stopień szczegółowości są wystarczające, by umożliwić opracowanie różnych konkurencyjnych wdrożeń interoperacyjnych produktów i usług;
znormalizowane interfejsy nie są ukryte ani kontrolowane przez żaden inny podmiot oprócz organizacji, które przyjęły specyfikacje techniczne.
ZAŁĄCZNIK III
EUROPEJSKIE ORGANIZACJE ZAINTERESOWANYCH STRON KWALIFIKUJĄCE SIĘ DO OTRZYMANIA FINANSOWANIA Z UNII
1. Organizacja europejska reprezentująca MŚP w ramach europejskiej działalności normalizacyjnej, która:
jest pozarządowa i ma charakter niekomercyjny;
ma za swe cele i działania statutowe reprezentowanie interesów MŚP w procesie normalizacji na poziomie europejskim, informowanie ich o normalizacji i motywowanie do wzięcia udziału w procesie normalizacji;
została upoważniona w co najmniej dwóch trzecich państw członkowskich przez organizacje niekomercyjne reprezentujące MŚP do reprezentowania interesów MŚP w procesie normalizacji na poziomie europejskim.
2. Organizacja europejska reprezentująca konsumentów w ramach europejskiej działalności normalizacyjnej, która:
jest pozarządowa, ma charakter niekomercyjny, jest niezależna od interesów branżowych, handlowych, gospodarczych lub innego rodzaju sprzecznych interesów;
ma za swe cele i działania statutowe reprezentowanie interesów konsumentów w procesie normalizacji na poziomie europejskim;
została upoważniona w co najmniej dwóch trzecich państw członkowskich przez krajowe niekomercyjne organizacje konsumenckie do reprezentowania interesów konsumentów w procesie normalizacji na poziomie europejskim.
3. Organizacja europejska reprezentująca interesy ochrony środowiska w ramach europejskiej działalności normalizacyjnej, która:
jest pozarządowa, ma charakter niekomercyjny, jest niezależna od interesów branżowych, handlowych, gospodarczych lub innego rodzaju sprzecznych interesów;
ma za swe cele i działania statutowe reprezentowanie interesów ochrony środowiska w procesie normalizacji na poziomie europejskim;
została upoważniona w co najmniej dwóch trzecich państw członkowskich przez krajowe niekomercyjne organizacje ekologiczne do reprezentowania interesów ochrony środowiska w procesie normalizacji na poziomie europejskim.
4. Organizacja europejska reprezentująca interesy socjalne w ramach europejskiej działalności normalizacyjnej, która:
jest pozarządowa, ma charakter niekomercyjny, jest niezależna od interesów branżowych, handlowych, gospodarczych lub innego rodzaju sprzecznych interesów;
ma za swe cele i działania statutowe reprezentowanie interesów socjalnych w procesie normalizacji na poziomie europejskim;
została upoważniona w co najmniej dwóch trzecich państw członkowskich przez krajowe niekomercyjne organizacje socjalne do reprezentowania interesów socjalnych w procesie normalizacji na poziomie europejskim.
ZAŁĄCZNIK IV
TABELA KORELACJI
Dyrektywa 98/34/WE |
Niniejsze rozporządzenie |
art. 1 akapit pierwszy pkt 6 |
art. 2 pkt 1 |
art. 1 akapit pierwszy pkt 7 |
— |
art. 1 akapit pierwszy pkt 8 |
art. 2 pkt 3 |
art. 1 akapit pierwszy pkt 9 |
art. 2 pkt 8 |
art. 1 akapit pierwszy pkt 10 |
art. 2 pkt 10 |
art. 2 ust. 1 |
art. 3 ust. 1 |
art. 2 ust. 2 |
art. 3 ust. 2 |
art. 2 ust. 3 |
art. 3 ust. 3 i 4 |
art. 2 ust. 4 |
art. 27 |
art. 2 ust. 5 |
art. 20 lit. a) |
art. 3 |
art. 4 ust. 1 |
art. 4 ust. 1 |
art. 3 ust. 3 i 5 oraz art. 4 ust. 4 |
art. 4 ust. 2 |
— |
art. 6 ust. 3, tiret pierwsze |
— |
art. 6 ust. 4 lit. a) |
art. 20 lit. a) |
art. 6 ust. 4 lit. b) |
— |
art. 6 ust. 4 lit. e) |
art. 10 ust. 2 |
załącznik I |
załącznik I |
załącznik II |
art. 27 |
Decyzja nr 1673/2006/WE |
Niniejsze rozporządzenie |
art. 1 |
art. 1 |
art. 2 i 3 |
art. 15 |
art. 4 |
— |
art. 5 |
art. 17 |
art. 6 ust. 1 |
art. 18 |
art. 6 ust. 2 |
art. 24 ust. 3 |
art. 7 |
art. 19 |
Decyzja 87/95/EWG |
Niniejsze rozporządzenie |
art. 1 |
art. 2 |
art. 2 |
art. 3 |
art. 3 |
art. 13 |
art. 4 |
art. 8 |
art. 5 |
art. 14 |
art. 6 |
— |
art. 7 |
— |
art. 8 |
art. 24 ust. 3 |
art. 9 |
— |
( 1 ) Dz.U. L 88 z 4.4.2011, s. 5.