1999L0031 — PL — 13.12.2011 — 003.001

---

Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość

►B	DYREKTYWA RADY 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (Dz.U. L 182, 16.7.1999, p.1)

zmienione przez:

		Dziennik Urzędowy
		No	page	date
►M1	ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 1882/2003 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 29 września 2003 r.	L 284	1	31.10.2003
►M2	ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 1137/2008 z dnia 22 października 2008 r.	L 311	1	21.11.2008
►M3	DYREKTYWA RADY 2011/97/UE z dnia 5 grudnia 2011 r.	L 328	49	10.12.2011

---

▼B

DYREKTYWA RADY 1999/31/WE

z dnia 26 kwietnia 1999 r.

w sprawie składowania odpadów

Artykuł 1

Ogólny cel

1.  Uwzględniając spełnienie wymagań dyrektywy 75/442/EWG, w szczególności jej art. 3 i 4, celem niniejszej dyrektywy jest poprzez surowe wymagania eksploatacyjne i techniczne dotyczące odpadów i składowisk zapewnienie środków, procedur i zasad postępowania zmierzających do zapobiegania negatywnym dla środowiska skutkom składowania odpadów w trakcie całego cyklu istnienia składowiska, w szczególności zanieczyszczeniu wód powierzchniowych, wód gruntowych, gleby i powietrza oraz skutków dla środowiska globalnego, włącznie z efektem cieplarnianym, a także wszelkiego ryzyka dla zdrowia ludzkiego lub zmniejszenia w jak największym stopniu.

2.  W odniesieniu do właściwości technicznych składowisk, niniejsza dyrektywa zawiera dla tych składowisk, dla których zastosowanie ma dyrektywa 96/61/WE, odpowiednie wymagania techniczne w celu uszczegółowienia ogólnych wymagań tej dyrektywy. Odpowiednie wymagania dyrektywy 96/61/WE uważa się za spełnione, jeżeli zostaną spełnione wymagania niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy:

Artykuł 3

Zakres

1.  Państwa Członkowskie stosują niniejszą dyrektywę do każdego składowiska odpadów, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 lit. g).

2.  Bez uszczerbku dla istniejącego prawodawstwa wspólnotowego, następujące zagadnienia wyłącza się z zakresu niniejszej dyrektywy:

3.  Bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 75/442/EWG, Państwa Członkowskie mogą oświadczyć na własny użytek, że składowanie odpadów innych niż odpady niebezpieczne, które mają być zdefiniowane przez Komitet ustanowiony na mocy art. 17 niniejszej dyrektywy, a które nie są odpadami obojętnymi, wynikające z robót poszukiwawczych, wydobycia, obróbki i składowania zasobów mineralnych oraz z działalności kamieniołomów i składowanych w sposób zapobiegający zanieczyszczeniu środowiska lub zagrożeniu życia ludzkiego, może zostać zwolnione z przepisów wymienionych w pkt 2 ppkt 3.1, 3.2 i 3.3. załącznika I do niniejszej dyrektywy.

4.  Bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 75/442/EWG, Państwa Członkowskie mogą oświadczyć na własny użytek, że części lub fragmenty art. 6 lit. d), art. 7 lit. i), art. 8 lit. a) pkt iv), art. 10, art. 11 ust. 1 lit. a), b) i c), art. 12 lit. a) i c), pkt 3 i 4 załącznika I (z wyjątkiem pkt 3, poziom 3 i pkt 4) załącznika II oraz pkt 3–5 załącznika III niniejszej dyrektywy nie stosuje się do:

Nie później niż w dwa lata od daty ustanowionej w art. 18 ust. 1 Państwa Członkowskie powiadomią Komisję o wykazie wysp i odosobnionych osad nieobjętych dyrektywą. Komisja opublikuje wykaz wysp i osad odosobnionych.

5.  Bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 75/442/EWG, Państwa Członkowskie mogą oświadczyć na własny użytek, że składowanie podziemne zdefiniowane w art. 2 lit. f) niniejszej dyrektywy może zostać zwolnione z przepisów art. 13 lit. d), pkt 2 z wyjątkiem tiret pierwszego, pkt 3–5 załącznika I i pkt 2, 3 i 5 załącznika III do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 4

Rodzaje składowisk odpadów

Każde składowisko odpadów zostaje zaklasyfikowane do jednego z następujących rodzajów:

Artykuł 5

Odpady i obróbka niedozwolone na składowiskach odpadów

1.  Państwa Członkowskie ustanawiają strategię krajową dotyczącą zmniejszenia ilości odpadów ulegających biodegradacji, które trafiają na składowiska nie później niż dwa lata po dacie ustanowionej w art. 18 ust. 1, i powiadamiają Komisję o tej strategii. Strategia taka powinna obejmować środki mające na celu osiągnięcie celów wymienionych w ust. 2, w szczególności poprzez recykling, kompostowanie, produkcję biogazu i odzyskiwanie materiałów/energii. W ciągu 30 miesięcy od daty ustanowionej w art. 18 ust. 1 Komisja przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie przedstawiające zebrane strategie krajowe.

2.  Strategia ta zapewnia, co następuje:

Dwa lata przed datą określoną w lit. c), w celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony środowiska naturalnego, Rada ponownie rozpatruje powyższy cel na podstawie sprawozdania Komisji na temat praktycznego doświadczenia zdobytego przez Państwa Członkowskie w związku z osiąganiem celów ustanowionych w lit. a) i b) oraz, stosownie, w świetle wniosku o potwierdzenie lub zmianę tego celu.

Państwa Członkowskie, które w 1995 r. lub w ostatnim roku przed 1995 r., dla których dostępne są standardowe dane Eurostat, umieściły więcej niż 80 % swych odpadów komunalnych na składowisku, mogą przesunąć osiągnięcie celów wymienionych w lit. a), b) lub c) o okres nie dłuższy niż cztery lata. Państwa Członkowskie, które zamierzają wykorzystać ten przepis, powiadamiają z wyprzedzeniem Komisję o swej decyzji. Komisja informuje inne Państwa Członkowskie oraz Parlament Europejski o tych decyzjach.

Wprowadzenie w życie przepisów określonych w akapicie poprzednim nie może pod żadnym warunkiem prowadzić do osiągnięcia celu określonego w lit. c) w terminie późniejszym niż w cztery lata po terminie określonym w lit. c).

3.  Państwa Członkowskie podejmują środki, aby następujące rodzaje odpadów nie zostały przyjęte na składowisko:

4.  Rozpuszczanie mieszanki odpadów jedynie w celu spełnienia kryteriów przyjęcia dotyczących odpadów jest zabronione.

Artykuł 6

Odpady przyjmowane na różnych rodzajach składowisk

Państwa Członkowskie podejmą środki, aby zapewnić, że:

Artykuł 7

Wniosek o udzielenie zezwolenia

Państwa Członkowskie podejmują środki, aby wniosek o udzielenie zezwolenia na utworzenie składowiska odpadów obowiązkowo zawierał przynajmniej dane szczegółowe dotyczące następujących kwestii:

Po uzyskaniu zezwolenia informację o tym fakcie udostępnia się właściwym władzom statystycznym krajowym i wspólnotowym, jeśli poproszą one o te informacje do celów statystycznych.

Artykuł 8

Warunki udzielenia zezwolenia

Państwa Członkowskie podejmują środki, aby:

Artykuł 9

Treść zezwolenia

Określając i uzupełniając przepisy określone w art. 9 dyrektywy 75/442/EWG i art. 9 dyrektywy 96/61/WE, zezwolenie dotyczące składowiska odpadów zawiera przynajmniej następujące informacje:

Artykuł 10

Koszt składowania odpadów

Państwa Członkowskie podejmują środki mające na celu zapewnienie, że wszystkie koszty związane z ustanowieniem i działalnością składowiska odpadów, o ile to możliwe, wraz z kosztem zabezpieczenia finansowego lub jego odpowiednika określonego w art. 8 lit. a) pkt iv) oraz szacunkowe koszty zamknięcia i poeksploatacyjnego nadzoru nad składowiskiem przez okres co najmniej 30 lat, zostały uwzględnione w cenie, którą będzie pobierał podmiot zajmujący się składowiskiem za składowanie w tym miejscu jakichkolwiek odpadów. Z zastrzeżeniem wymagań dyrektywy Rady 90/313/EWG z dnia 7 czerwca 1990 r. w sprawie swobody dostępu do informacji o środowisku ( 9 ), Państwa Członkowskie zapewniają przejrzystość w zbieraniu i wykorzystywaniu wszelkich informacji dotyczących kosztów.

Artykuł 11

Procedury przyjmowania odpadów

1.  Państwa Członkowskie podejmują środki, aby przed przyjęciem odpadów na składowisko:

2.  W przypadku składowisk odpadów, które zostały zwolnione z przepisów niniejszej dyrektywy na mocy art. 3 ust. 4 i 5, Państwa Członkowskie podejmują odpowiednie środki, aby zapewnić:

Państwa Członkowskie zapewniają, że informacje dotyczące ilości oraz, o ile to możliwe, rodzaju odpadów przeznaczonych na takie zwolnione składowisko, stanowią część regularnego sprawozdania przedstawianego Komisji w związku z wykonaniem dyrektywy.

Artykuł 12

Procedury kontroli i nadzoru w fazie eksploatacyjnej

Państwa Członkowskie podejmują środki, aby procedury kontrolowania i nadzoru spełniały co najmniej następujące warunki:

Artykuł 13

Procedury zamknięcia i poeksploatacyjnego nadzoru

Państwa Członkowskie podejmują środki, aby, gdzie stosowne, zgodnie z zezwoleniem:

Artykuł 14

Istniejące składowiska odpadów

Państwa Członkowskie podejmują środki, aby składowiska odpadów, które posiadają zezwolenia lub które już działają w czasie transpozycji niniejszej dyrektywy, nie mogły kontynuować działań, jeżeli nie zostaną podjęte tak szybko, jak to możliwe, lecz nie później niż w ciągu ośmiu lat od daty ustanowionej w art. 18 ust. 1, środki wymienione poniżej:

Artykuł 15

Obowiązek składania sprawozdania

Co trzy lata Państwa Członkowskie wysyłają do Komisji sprawozdanie w sprawie wykonania niniejszej dyrektywy, zwracając szczególną uwagę na krajowe strategie, które mają zostać ustanowione zgodnie z art. 5. Sprawozdanie sporządza się na podstawie kwestionariusza lub zarysu sporządzonego przez Komisję zgodnie z procedurą określoną w art. 6 dyrektywy 91/692/EWG ( 11 ). Kwestionariusz lub zarys zostanie wysłany do Państw Członkowskich na sześć miesięcy przed okresem objętym sprawozdaniem. Sprawozdanie dla Komisji zostaje sporządzone w ciągu dziewięciu miesięcy od końca trzyletniego okresu, do którego się odnosi.

Komisja publikuje sprawozdanie wspólnotowe w sprawie wykonania niniejszej dyrektywy w okresie dziewięciu miesięcy od otrzymania sprawozdań od Państw Członkowskich.

▼M2

Artykuł 16

Procedura komitetu

Środki niezbędne do dostosowania załączników do niniejszej dyrektywy do postępu naukowego i technicznego oraz do ustanowienia standaryzacji kontroli, pobierania próbek i metod analizy w związku ze składowaniem odpadów przyjmowane są przez Komisję, wspieraną przez komitet ustanowiony na podstawie art. 18 dyrektywy 2006/12/WE. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, między innymi poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 17 ust. 3. W tym celu w odniesieniu do załącznika II komitet bierze pod uwagę ogólne zasady, ogólne procedury testowania i kryteria przyjęcia ustanowione w załączniku II i ustanawia określone kryteria i/lub metody testowania oraz wynikające z nich wartości dopuszczalne dla każdego rodzaju składowiska odpadów, jeżeli zachodzi taka konieczność, wraz ze specjalnymi typami składowisk w obrębie każdego rodzaju włącznie ze składowaniem podziemnym.

Komisja przyjmuje, zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 17 ust. 2, przepisy dotyczące harmonizacji i regularnego przekazywania danych statystycznych określonych w art. 5, 7 i 11, a w razie konieczności wprowadza w nich zmiany.

▼M1

Artykuł 17

1.  Komisję wspomaga Komitet.

2.  W przypadku odniesienia się do niniejszego artykułu – art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE ( 12 ) stosuje się z uwagi na przepisy zawarte w jej art. 8.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

▼M2

3.  W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

▼B

Artykuł 18

Transpozycja

1.  Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż w ciągu dwóch lat po jej wejściu w życie i niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2.  Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 19

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 20

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

---

ZAŁĄCZNIK I

OGÓLNE WYMAGANIA DLA WSZYSTKICH RODZAJÓW SKŁADOWISK ODPADÓW

1.   Lokalizacja

1.1.

Lokalizacja składowiska odpadów musi uwzględniać wymagania odnoszące się do: a) odległości granicy składowiska od obszarów mieszkalnych i rekreacyjnych, dróg wodnych, zbiorników wodnych oraz innych obszarów rolniczych lub miejskich; b) istnienia w okolicy wód gruntowych, wód przybrzeżnych lub stref ochronnych; c) warunków geologicznych i hydrogeologicznych w okolicy; d) ryzyka zalania, osiadania gleby, osuwania lub lawiny na danym terenie; e) ochrony przyrody lub dziedzictwa kulturalnego w okolicy.

1.2.	Utworzenie składowiska odpadów jest możliwe tylko w przypadku, gdy właściwości danego terenu odnoszące się do powyższych wymagań lub środków korygujących, które mają zostać podjęte, wskazują, że nie stanowi ono poważnego zagrożenia dla środowiska.

2.   Kontrola wód i zarządzanie odciekiem ze składowiska odpadów

W odniesieniu do właściwości składowiska i warunków meteorologicznych podejmuje się właściwe środki w celu:

Powyższe przepisy nie muszą być stosowane do składowisk odpadów obojętnych.

3.   Ochrona gleby i wody

3.1.

Składowisko odpadów musi być zlokalizowane i zaprojektowane w sposób, który zapewnia spełnienie warunków niezbędnych do zapobiegania zanieczyszczeniu gleby, wód gruntowych lub powierzchniowych i zapewnienia efektywnego zbierania odcieku ze składowiska, gdy jest to wymagane zgodnie z sekcją 2. Ochrona gleby, wód gruntowych i powierzchniowych ma być osiągnięta poprzez połączenie bariery geologicznej i materiału wyściełającego dno składowiska w trakcie działania/etapu aktywnego oraz poprzez połączenie bariery geologicznej i materiału wyściełającego powierzchnię składowiska podczas etapu pasywnego/po zamknięciu.

3.2.

Bariera geologiczna zależy od warunków geologicznych i hydrogeologicznych pod powierzchnią i w okolicy składowiska odpadów i zapewnia wystarczającą zdolność osłabiającą, tak aby zapobiec potencjalnemu ryzyku dla gleby i wód gruntowych. Podłoże i obrzeża składowiska odpadów składają się z warstwy mineralnej, która spełnia wymogi przepuszczalności i miąższości, co w przypadku ochrony gleby, wód gruntowych i powierzchniowych daje efekt łączny równy przynajmniej efektowi następujących wymagań: — składowisko odpadów niebezpiecznych dla środowiska: K ≤ 1,0 x 10-9 m/s; miąższość ≥ 5 m, — składowisko odpadów niestanowiących zagrożenia dla środowiska: K ≤ 1,0 x 10-9 m/s; miąższość ≥ 1 m, — składowisko odpadów obojętnych: K ≤ 1,0 x 10-7 m/s; miąższość ≥ 1 m, m/s: metry na sekundę. Jeśli bariera geologiczna nie spełnia w sposób naturalny powyższych warunków, może zostać uzupełniona sztucznie i wzmocniona innymi sposobami, które zapewniają równoważną ochronę. Sztucznie stworzona bariera geologiczna nie powinna być cieńsza niż 0,5 metra.

3.3.

W celu zapewnienia, że gromadzenie się odcieku w podłożu składowiska odpadów jest ograniczone do minimum, oprócz opisanej powyżej bariery geologicznej musi zostać uwzględniony system gromadzenia odcieku i uszczelniania, zgodnie z następującymi zasadami: Zbieranie odcieku i uszczelnianie dna Rodzaj składowiska Inne niż niebezpieczne Niebezpieczne Sztuczny materiał wyściełający dno składowiska wymagany wymagany Warstwa drenażowa ≥ 0,5 m wymagana wymagana Państwa Członkowskie mogą ustanowić ogólne lub szczególne wymagania dotyczące składowisk dla odpadów obojętnych i właściwości powyższych środków technicznych. Jeżeli właściwe władze po rozważeniu potencjalnego zagrożenia dla środowiska stwierdzają, że konieczne jest zapobieganie utworzeniu się odcieku ze składowiska odpadów, mogą zalecić uszczelnianie materiałem wyściełającym powierzchnię składowiska. Zalecenia dotyczące takiego uszczelniania są następujące: Rodzaj składowiska Inne niż niebezpieczne Niebezpieczne Gazowa warstwa drenażowa wymagana niewymagana Sztuczny materiał wyściełający dno składowiska niewymagany wymagany Nieprzepuszczalna warstwa mineralna wymagana wymagana Warstwa drenażowa >0,5 m wymagana wymagana Pokrycie górną warstwą gleby > 1 m wymagane wymagane

3.4.

Jeżeli na podstawie oceny ryzyka dla środowiska, w szczególności uwzględniając dyrektywę 80/68/EWG ( 13 ), właściwe władze, zgodnie z sekcją 2 („Kontrola wód i zarządzanie odciekiem ze składowiska odpadów”) zdecydowały, że zbieranie i obróbka odcieku nie są konieczne, lub ustalono, że składowisko nie stanowi potencjalnego zagrożenia dla gleby, wód gruntowych lub powierzchniowych, wymagania ppkt 3.2 i 3.3 powyżej mogą zostać odpowiednio zredukowane. W przypadku składowisk odpadów obojętnych wymagania te mogą zostać dostosowane w ustawodawstwie krajowym.

3.5.	Metoda zastosowana do ustalenia wskaźnika przepuszczalności dla składowisk na polu i dla całości obszaru składowiska ma zostać opracowana i zatwierdzona przez Komitet powołany na mocy art. 17 niniejszej dyrektywy.

4.   Kontrola gazu

4.1.	Podejmuje się właściwe środki w celu kontroli nagromadzenia i przemieszczania się gazu składowiskowego (załącznik III).

4.2.	Gaz składowiskowy ze wszystkich składowisk przyjmujących odpady ulegające biodegradacji jest gromadzony oraz musi zostać poddany obróbce i wykorzystany. Jeżeli zebrany gaz nie może być użyty do produkcji energii, musi on zostać spalony.

4.3.	Zbieranie, obróbkę i wykorzystanie gazu składowiskowego, zgodnie z ppkt 4.2, przeprowadza się w sposób minimalizujący zniszczenie lub pogorszenie stanu środowiska i ryzyko dla ludzkiego zdrowia.

5.   Uciążliwości i zagrożenia

Podejmuje się środki mające na celu zmniejszenie uciążliwości i zagrożeń związanych ze składowiskiem odpadów poprzez:

Składowisko odpadów jest wyposażone w taki sposób, że kurz pochodzący ze składowiska nie przenosi się na drogi publiczne oraz tereny otaczające.

6.   Stabilność

Umieszczanie odpadów na składowisku odbywa się w taki sposób, aby zapewnić stabilność masy odpadów oraz struktur z nią związanych, w szczególności w zakresie unikania osunięć. Gdy tworzy się sztuczną barierę, należy upewnić się, że podłoże geologiczne, uwzględniając morfologię składowiska odpadów, jest wystarczająco trwałe, aby zapobiec jego osiadaniu, co może uszkodzić barierę.

7.   Bariery

Składowisko odpadów zabezpiecza się w celu zapobieżenia wolnemu dostępowi do składowiska. Bramy są zamknięte poza godzinami otwarcia. System kontroli i dostęp do każdego składowiska powinien zawierać program środków mających na celu wykrycie i zapobieganie nielegalnemu składowaniu na składowisku.

▼M3

8.   Czasowe składowanie rtęci metalicznej

Do celów czasowego składowania rtęci metalicznej przez okres ponad jednego roku stosuje się następujące wymogi:

▼B

---

ZAŁĄCZNIK II

KRYTERIA I PROCEDURY PRZYJĘCIA ODPADÓW

1.   Wstęp

Niniejszy Załącznik opisuje:

Z wyjątkiem wniosków o standaryzację procedur kontroli, pobierania próbek i analizy zgodnie z załącznikami do niniejszej dyrektywy, które zostają przyjęte w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszej dyrektywy, komitet techniczny zakończy prace w tym zakresie w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszej dyrektywy, a prace te muszą być prowadzone z uwzględnieniem celów ustanowionych w art. 1 niniejszej dyrektywy.

2.   Zasady ogólne

Skład, zdolność do tworzenia odcieku, długoterminowe zachowanie i ogólne właściwości odpadów przeznaczonych do składowania muszą być znane możliwie najdokładniej. Przyjęcie odpadów na składowisko może być oparte na wykazie przyjmowanych lub odrzucanych odpadów, zdefiniowanych pod względem ich charakteru i pochodzenia oraz metodach analizy odpadów i wartościach dopuszczalnych dla właściwości odpadów, które mają zostać przyjęte. Opisane w niniejszej dyrektywie przyszłe procedury przyjmowania odpadów, na tyle, na ile to możliwe, oparte są na ujednoliconych metodach analizy odpadów oraz wartościach dopuszczalnych dla właściwości odpadów, które mają zostać przyjęte.

Przed zdefiniowaniem metod analizy i wartości dopuszczalnych Państwa Członkowskie powinny sporządzić przynajmniej krajowe wykazy odpadów, które mają być przyjmowane lub odrzucane na poszczególnych rodzajach składowisk, lub określić kryteria, które muszą być spełnione jako warunek wpisania na wykaz. W celu przyjęcia na określony rodzaj składowiska dany rodzaj odpadów musi znajdować się na wykazie krajowym lub spełniać kryteria podobne do tych, które stanowią warunek wpisania na wykaz. Wykazy te lub równoważne kryteria oraz metody analizy i wartości dopuszczalne wysyła się do Komisji w ciągu sześciu miesięcy od transpozycji niniejszej dyrektywy lub w każdym przypadku ich przyjęcia na poziomie krajowym.

Wykazy lub kryteria przyjęcia powinny być wykorzystane w celu ustalenia szczegółowych wykazów składowisk, m.in. wykazów dopuszczalnych odpadów określonych w zezwoleniu, zgodnie z art. 9 niniejszej dyrektywy.

Kryteria przyjęcia odpadów znajdujących się na wykazach odniesienia lub na danym rodzaju składowiska mogą opierać się na innych przepisach i/lub właściwościach odpadów.

Kryteria przyjęcia na określony rodzaj składowiska muszą wywodzić się z okoliczności związanych z:

Przykłady kryteriów opartych na właściwościach odpadów:

Kryteria przyjęcia odpadów, oparte na ich właściwościach, ogólnie muszą być bardziej szczegółowe w przypadku składowisk odpadów obojętnych, mogą być mniej szczegółowe dla składowisk odpadów innych niż odpady niebezpieczne, a najmniej szczegółowe dla składowisk odpadów niebezpiecznych dla środowiska, w związku z wyższym poziomem ochrony środowiska w dwóch ostatnich przypadkach.

3.   Ogólna procedura testowania i przyjmowania odpadów

Ogólna charakterystyka i testowanie odpadów muszą opierać się na następującej trzypoziomowej hierarchii:

Poziom 1

:

Podstawowa charakterystyka.Obejmuje ona dokładne określenie, zgodnie z ujednoliconymi metodami analizy i testowania zachowania, krótko- i długoterminowego zachowania się odpadów w zakresie ich zdolności do tworzenia odcieku i/lub charakterystycznych własności odpadów.

Poziom 2

:

Kontrola zgodności.Obejmuje ona okresową kontrolę za pomocą prostszych metod analizy i kontroli zachowania w celu ustalenia, czy odpady spełniają warunki zezwolenia i/lub określone kryteria odniesienia. Testy skupiają się na kluczowych zmiennych oraz na zachowaniu określonym przez podstawową charakterystykę.

Poziom 3

:

Weryfikacja na składowisku.Obejmuje ona szybkie metody sprawdzania mające na celu potwierdzenie, że dane odpady są tymi samymi odpadami, które zostały poddane kontroli zgodności. Może ona składać się jedynie z kontroli wzrokowej ładunku odpadów przed i po rozładowaniu na składowisku.

Szczególny rodzaj odpadów musi zostać standardowo opisany na poziomie 1 i spełniać właściwe kryteria w celu umieszczenia go na wykazie odniesienia. W celu pozostania na wykazie składowisk dany rodzaj odpadów musi w regularnych odstępach czasu (np. corocznie) zostać skontrolowany na poziomie 2 i spełnić określone kryteria. Każdy ładunek odpadów dostarczony do bram składowiska musi zostać poddany weryfikacji na poziomie 3.

Niektóre rodzaje odpadów mogą na stałe lub okresowo zostać zwolnione z kontroli na poziomie 1. Może to być spowodowane niewykonalnością kontroli, niedostępnością odpowiednich metod kontroli i kryteriów przyjęcia lub unieważniającymi przepisami.

4.   Wytyczne dotyczące procedur wstępnego przyjmowania odpadów

Do chwili pełnego opracowania niniejszego załącznika obowiązkowe jest jedynie kontrolowanie na poziomie 3, poziomy 1 i 2 powinny być stosowane w możliwie wysokim stopniu. Aby odpady mogły zostać przyjęte na dany rodzaj składowiska na wstępnym etapie, muszą znajdować się na restrykcyjnym wykazie krajowym lub na wykazie składowisk danego rodzaju lub muszą spełniać kryteria podobne do tych, jakie wymagane są w celu wpisania na wykaz.

W celu ustalenia wstępnych kryteriów przyjęcia odpadów na trzy główne rodzaje składowisk lub odpowiednie wykazy wykorzystać można następujące ogólne wytyczne.

Składowiska odpadów obojętnych : na wykaz mogą zostać wpisane jedynie odpady obojętne określone w art. 2 lit. e).

Składowiska odpadów innych niż odpady niebezpieczne : do wykazu nie można wpisać rodzaju odpadów objętego dyrektywą 91/689/EWG.

Składowiska odpadów niebezpiecznych : wstępny wykaz składowisk odpadów niebezpiecznych obejmowałaby jedynie rodzaje odpadów objętych dyrektywą 91/689/EWG. Takie rodzaje odpadów nie powinny być jednak wpisane do wykazu bez wcześniejszej obróbki, jeżeli charakteryzują się ogólną zawartością lub zdolnością do tworzenia odcieku potencjalnie niebezpiecznych elementów, które są wystarczająco wysokie, aby stanowić krótkoterminowe ryzyko zawodowe lub środowiskowe lub przeszkodzić w wystarczającej stabilizacji odpadów w trakcie przewidywanego okresu istnienia składowiska.

5.   Pobieranie próbek odpadów

Reprezentatywność próbek i technika ich pobierania może stanowić poważny problem z uwagi na różnorodny charakter wielu odpadów. Zostanie opracowana norma europejska pobierania próbek z odpadów. Do momentu przyjęcia jej przez Państwa Członkowskie, zgodnie z art. 17 niniejszej dyrektywy, mogą one stosować krajowe normy i procedury.

▼M3

6.   Wymogi szczególne dotyczące rtęci metalicznej

Do celów czasowego składowania rtęci metalicznej przez okres ponad jednego roku stosuje się następujące wymogi:

▼B

---

ZAŁĄCZNIK III

PROCEDURY KONTROLI I MONITOROWANIA W FAZIE EKSPLOATACJI I NADZORU POEKSPLOATACYJNEGO

1.   Wstęp

Celem niniejszego załącznika jest zapewnienie minimalnych procedur monitorowania, które mają zostać wprowadzone w celu sprawdzenia, czy:

2.   Dane meteorologiczne

Zgodnie z obowiązkiem składania sprawozdania (art. 15) Państwa Członkowskie powinny dostarczyć dane dotyczące metod zbierania danych meteorologicznych. Od Państw Członkowskich zależy, w jaki sposób dane zostaną zebrane (na miejscu, z krajowej sieci meteorologicznej itd.).

Jeżeli Państwa Członkowskie zdecydują, że bilans wodny stanowi skuteczne narzędzie pozwalające na ocenę, czy na składowisku tworzy się odciek lub czy z terenu składowiska następuje wyciek na zewnątrz, zaleca się, aby podczas monitorowania składowiska zbierane były następujące dane (mogą także pochodzić z najbliższej stacji meteorologicznej) tak długo, jak wymagają tego właściwe władze, zgodnie z art. 13 lit. c) niniejszej dyrektywy:

3.   Dane dotyczące emisji: kontrola wody, odcieku ze składowiska i gazu

Próbki odcieku ze składowiska i wód powierzchniowych (jeżeli występują) muszą być pobierane w punktach reprezentatywnych. Pobieranie próbek i pomiar odcieku ze składowiska (objętość i skład) muszą być przeprowadzane oddzielnie w każdym punkcie, w którym odciek wydziela się ze składowiska. Odniesienie: ogólne wytyczne dotyczące technologii pobierania próbek, ISO 5667–2-(1991).

Monitorowanie wód powierzchniowych (jeżeli występują) przeprowadza się w nie mniej niż dwóch punktach (jeden w górnym biegu, ponad składowiskiem, drugi w dolnym biegu, poniżej składowiska).

Monitorowanie gazu musi być reprezentatywne dla każdej części składowiska. Częstotliwość pobierania próbek i dokonywania analizy przedstawiono w poniższej tabeli. W przypadku odcieku ze składowiska i wody w celu monitorowania zostaje pobrana próbka reprezentatywna dla przeciętnego składu.

Częstotliwość pobierania próbek może zostać dostosowana do budowy morfologicznej odpadów na składowisku (w kopcu, w dole itd.). Musi ona zostać określona w zezwoleniu.

4.   Ochrona wód gruntowych

A.   Pobieranie próbek

Pomiary, z co najmniej jednym punktem pomiarowym w rejonie wpływania wód gruntowych i dwoma w rejonie wypływu, muszą dostarczyć informacji dotyczących wód gruntowych, na które może mieć wpływ usuwanie odpadów. Ilość ta może zostać zwiększona na podstawie szczegółowej ankiety hydrogeologicznej i na potrzeby wczesnego wykrywania przypadkowego przedostania się odcieku do wód gruntowych.

Pobieranie próbek musi być przeprowadzane w co najmniej trzech lokalizacjach przed rozpoczęciem operacji wypełniania w celu ustalenia wartości referencyjnych do celów przyszłego pobierania próbek. Odniesienie: Pobieranie próbek z wód powierzchniowych, ISO 5667 część 11 1993.

B.   Monitorowanie

Parametry analizowane w pobranych próbkach muszą pochodzić z przewidywanego składu odcieku i jakości wód gruntowych na danym terenie. W wyborze parametrów do celów analizy należy uwzględnić ruchliwość w strefie wód gruntowych. Parametry mogą zawierać parametry wskaźnikowe w celu zapewnienia wczesnego wykrywania zmian w jakości wody ( 14 ).

C.   Wartości progowe

Jak określono w art. 12 i 13 niniejszej dyrektywy, wystąpienie znaczących negatywnych skutków dla środowiska stwierdza się w przypadku wód gruntowych, gdy analiza próbek wody gruntowej wskazuje na znaczącą zmianę w jakości wody. Wartość progowa musi zostać określona z uwzględnieniem specyficznych formacji hydrogeologicznych w miejscu lokalizacji składowiska i jakości wód gruntowych. Jeżeli jest to możliwe, wartość progowa musi zostać ustalona w zezwoleniu.

Obserwacje muszą zostać pozytywnie ocenione przy użyciu tabel kontrolnych z ustalonymi zasadami kontroli i poziomami dla każdego gradientu. Wartości progowe muszą zostać ustalone na podstawie lokalnych różnic w jakości wód gruntowych.

5.   Topografia składowiska: dane na składowisku

▼M3

6.   Wymogi szczególne dotyczące rtęci metalicznej

Do celów czasowego składowania rtęci metalicznej przez okres ponad jednego roku stosuje się następujące wymogi:

---

( 1 ) Dz.U. C 156 z 24.5.1997, str. 10.

( 2 ) Dz.U. C 355 z 21.11.1997, str. 4.

( 3 ) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz.U. C 80 z 16.3.1998, str. 196), wspólna opinia Rady z dnia 4 czerwca 1998 r. (Dz.U. C 333 z 30.10.1998, str. 15) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 3 lutego 1999 r. (Dz.U. C 150 z 28.5.1999, str. 78).

( 4 ) Dz.U. C 122 z 18.5.1990, str. 2.

( 5 ) Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 39. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Komisji 96/350/WE (Dz.U. L 135 z 6.6.1996, str. 32).

( 6 ) Dz.U. L 257 z 10.10.1996, str. 26.

( 7 ) Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 20. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 94/31/WE (Dz.U. L 168 z 2.7.1994, str. 28);

( 8 ) Dz.U. L 175 z 5.7.1985, str. 40. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 97/11/WE (Dz.U. L 73 z 14.3.1997, str. 5).

( 9 ) Dz.U. L 158 z 23.6.1990, str. 56.

( 10 ) Dz.U. L 30 z 6.2.1993, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 120/97 (Dz.U. L 22 z 24.1.1997, str. 14).

( 11 ) Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48.

( 12 ) Decyzja Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23).

( 13 ) Dz.U. L 20 z 26.1.1980, str. 43. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 91/692/EWG (Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48).

( 14 ) Zalecane parametry: ph, całkowita zawartość węgla organicznego, fenole, metale ciężkie, fluorek, AS, olej/węglowodory.