This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 01994D0140-20050317
Commission Decision of 23 February 1994 setting up an advisory committee for the coordination of fraud prevention (94/140/EC)
Consolidated text: Decyzja Komisji z dnia 23 lutego 1994 r. ustanawiająca Komitet Doradczy ds. Koordynacji w Zakresie Nadużyć Finansowych (94/140/WE)
Decyzja Komisji z dnia 23 lutego 1994 r. ustanawiająca Komitet Doradczy ds. Koordynacji w Zakresie Nadużyć Finansowych (94/140/WE)
- Date of document:
- 17/03/2005
- Date of effect:
- 17/03/2005
- Author:
- Komisja Europejska
- Form:
- Tekst skonsolidowany
- Additional information:
- LASTMODIN 32005D0223
- Link
- Link
- Link
- Select all documents mentioning this document
- Consolidation: basic act:
- 31994D0140
1994D0140 — PL — 17.03.2005 — 001.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość
|
DECYZJA KOMISJI z dnia 23 lutego 1994 r. ustanawiająca Komitet Doradczy ds. Koordynacji w Zakresie Nadużyć Finansowych (Dz.U. L 061, 4.3.1994, p.27) |
zmienione przez:
|
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
|
No |
page |
date |
||
|
L 71 |
67 |
17.3.2005 |
||
DECYZJA KOMISJI
z dnia 23 lutego 1994 r.
ustanawiająca Komitet Doradczy ds. Koordynacji w Zakresie Nadużyć Finansowych
(94/140/WE)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
a także mając na uwadze, co następuje:racjonalne zarządzanie finansami Wspólnoty wymaga skutecznego przeciwdziałania nadużyciom finansowym godzącym w budżet Wspólnoty;
podejmowanie szczególnych środków w celu zwalczania nadużyć finansowych należy przede wszystkim do Państw Członkowskich; wymaga to ścisłej współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją;
artykuł 209a Traktatu wymaga od Państw Członkowskich podejmowania takich samych środków w celu zwalczania nadużyć finansowych godzących w interesy finansowe Wspólnoty, jakie stosują one w celu zwalczania nadużyć finansowych godzących w ich własne interesy finansowe; w tym celu muszą one, z pomocą Komisji, koordynować działania podejmowane dla ochrony interesów Wspólnoty i zwalczania nadużyć finansowych;
również na Komisji spoczywa duża odpowiedzialność, wynikająca z jej ogólnego zadania, jakim jest zapewnienie właściwego wykonania budżetu Wspólnoty oraz przepisów Traktatu;
w związku z tym wskazane jest, by Komisji doradzał komitet składający się z przedstawicieli Państw Członkowskich, u którego Komisja mogłaby zasięgać opinii we wszelkich sprawach dotyczących zapobiegania nadużyciom finansowym, współpracy między Państwami Członkowskimi i Komisją oraz sądowego ścigania nadużyć finansowych, a także we wszystkich innych sprawach związanych z prawną ochroną interesów finansowych Wspólnoty;
istniejące komitety specjalizują się jedynie w konkretnych obszarach; tych komitetów nie należy zastępować; niemniej jednak użyteczne jest uzyskanie ogólnego obrazu sytuacji w całym obszarze nadużyć finansowych godzących w budżet Wspólnoty; dlatego też należy powołać komitet zajmujący się całością problemu;
z uwagi na to, że komitet ma zajmować się całością problemu, a Państwa Członkowskie muszą być reprezentowane na odpowiednim szczeblu, odzwierciedlającym ich własne struktury administracyjne, należy ustanowić przepis mówiący, że komitet powinien składać się z dwóch przedstawicieli każdego Państwa Członkowskiego,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Ustanawia się w Komisji Komitet Doradczy ds. Koordynacji w Sprawie Nadużyć Finansowych (zwany dalej „Komitetem”).
Artykuł 2
1. Komisja może zasięgnąć opinii Komitetu we wszelkich sprawach dotyczących zapobiegania nadużyciom finansowym i ich karania oraz wszelkich innych działań niezgodnych z prawem i szkodzących interesom finansowym Wspólnoty, jak również we wszelkich sprawach dotyczących mającej na celu ochronę interesów wspólnotowych współpracy między właściwymi władzami Państw Członkowskich, a także pomiędzy tymi ostatnimi a Komisją, w celu lepszego zorganizowania ścisłej i regularnej współpracy pomiędzy właściwymi władzami w dziedzinie zwalczania nadużyć finansowych.
Komisja może zasięgnąć opinii Komitetu we wszelkich sprawach dotyczących działań związanych z ochroną interesów finansowych Wspólnoty oraz z ochroną banknotów i monet euro przed fałszowaniem.
Komisja może również zasięgnąć opinii Komitetu we wszelkich sprawach dotyczących prawnej ochrony interesów finansowych Wspólnoty, także jeśli chodzi o aspekty związane z policyjnym i sądowym wymiarem rozpoczęcia zwalczania nadużyć finansowych i współpracy w tym zakresie.
2. Każdy członek komitetu może zwrócić się do Komisji, aby zasięgała opinii Komitetu we wszelkich sprawach objętych zakresem uprawnień komitetu.
Artykuł 3
1. W skład Komitetu wchodzi po dwóch przedstawicieli każdego Państwa Członkowskiego; mogą oni być wspomagani przez dwóch przedstawicieli właściwych władz krajowych.
2. Komitetowi przewodniczy przedstawiciel Komisji.
3. Jeśli Komisja wyrazi zgodę, Komitet może utworzyć grupy robocze celem ułatwienia prac w dziedzinach sektorowych wchodzących w zakres jego kompetencji. Obsługa sekretariatu jest zapewniona przez Komisję.
Artykuł 4
1. Komisja prowadzi sekretariat Komitetu.
2. Przewodniczący może zapraszać do udziału w posiedzeniu każdą osobę posiadającą specjalistyczną wiedzę dotyczącą określonego punktu programu posiedzenia. Eksperci biorą udział jedynie w dyskusjach dotyczących tych spraw, dla których zostali zaproszeni.
3. W posiedzeniach Komitetu uczestniczą przedstawiciele zainteresowanych departamentów Komisji.
4. Posiedzenia Komitetu zwołuje Komisja.
Artykuł 5
1. Komitet rozpatruje wnioski o opinie przedstawione przez Komisję. Nie przeprowadza się głosowania.
2. Komisja, zwracając się do Komitetu z prośbą o opinię, może określić, w jakim terminie opinia ma zostać wydana.
3. Poglądy wyrażane przez przedstawicieli Państw Członkowskich są zapisywane w Protokole.
Artykuł 6
Bez uszczerbku dla art. ►M1 287 ◄ Traktatu, w przypadku gdy Komisja poinformuje Komitet, że opinia, o którą prosi, lub zadane pytanie dotyczą sprawy poufnej, uczestnicy są zobowiązani do nieujawniania informacji uzyskanych w trakcie posiedzenia komitetu lub grup roboczych.
Artykuł 7
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 1 marca 1994 r.
