►B

DYREKTYWA RADY 93/119/WE

z dnia 22 grudnia 1993 r.

w sprawie ochrony zwierząt podczas uboju lub zabijania

(Dz.U. L 340, 31.12.1993, p.21)

Dziennik Urzędowy

  No

page

date

 M1

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 806/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r.

  L 122

1

16.5.2003

►M2

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r.

  L 3

1

5.1.2005

►M3

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1099/2009 z dnia 24 września 2009 r.

  L 303

1

18.11.2009

1.

Każda rzeźnia rozpoczynająca działalność po dniu 30 czerwca 1994 r. musi mieć odpowiednie wyposażenie i urządzenia nadające się do celu wyładunku zwierząt ze środków transportu. Wszystkie istniejące rzeźnie muszą zapewnić zgodność z tymi wymaganiami do dnia 1 stycznia 1996 r.

1.

W przypadku gdy rzeźnie posiadają wyposażenie do wyładunku zwierząt, wyposażenie to musi mieć podłogę przeciwpoślizgową, w razie potrzeby wyposażoną w poprzeczne zabezpieczenia. Pomosty, rampy i trapy muszą mieć zamontowane boki, poręcze lub inne środki ochrony, zapobiegające spadaniu zwierząt. Wejścia lub rampy wejściowe muszą mieć możliwie minimalne nachylenie.

3.

►M3  ————— ◄ Przejścia muszą być skonstruowane w taki sposób, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń ciała zwierząt, oraz muszą być ustawione tak, aby wykorzystać tendencje stadne zwierząt. ►M3  ————— ◄

6.

Bez uszczerbku dla odstępstw przyznanych zgodnie z art. 4 i 13 dyrektywy 64/433/EWG rzeźnie muszą być wyposażone w wystarczającą ilość zagród do odpowiedniego przetrzymywania zwierząt, z zabezpieczeniem przed skutkami niekorzystnej pogody.

7.

Oprócz spełniania wymagań już ustanowionych w regułach wspólnotowych miejsca przetrzymywania zwierząt muszą posiadać:

8.

Jeśli oprócz określonych powyżej miejsc przetrzymywania rzeźnie posiadają także polowe miejsca przetrzymywania bez naturalnego schronienia i cienia, należy zapewnić właściwą ochronę przed niekorzystną pogodą. Polowe miejsca przetrzymywania muszą być utrzymywane w takim stanie, aby nie narażać zwierząt na zagrożenia fizyczne, chemiczne lub inne zagrożenia dla zdrowia.

9.

Zwierzęta, które nie są zabierane bezpośrednio z transportu na miejsce uboju, muszą mieć udostępnioną przez cały czas z odpowiednich urządzeń wodę do picia. ►M3  ————— ◄

2.

W przypadku gdy zwierzęta są ogłuszane pojedynczo, aparat musi:

1.

W przypadku gdy wodna kąpiel ogłuszająca jest stosowana do ogłuszania drobiu, poziom wody musi być regulowany w celu zapewnienia dobrego kontaktu z głową zwierzęcia.

▼M3 —————

▼B

2.

W przypadku gdy drób jest ogłuszany w kąpieli wodnej grupowo, musi być utrzymane napięcie wystarczające do wytworzenia na tyle silnego prądu, aby zapewnić ogłuszenie każdego ptaka.

4.

Zbiorniki do kąpieli wodnych drobiu muszą mieć odpowiednie dla rodzaju ubijanych ptaków rozmiary i głębokość, przy czym nie wolno ich przepełniać. Elektroda zanurzona w wodzie musi ciągnąć się przez długość zbiornika do kąpieli wodnych.

2.

Komora, w której poddaje się świnie działaniu gazu, i sprzęt używany do przeprowadzania świń przez komorę musi być tak zaprojektowany, zbudowany i utrzymywany, aby uniknąć ranienia świń i ściskania im klatki piersiowej, a także aby umożliwić im pozostanie w pozycji stojącej do momentu utraty przytomności. W mechanizmie przenoszącym i w komorze musi być zapewnione wystarczające oświetlenie, aby umożliwić świniom widzenie innych świń i ich otoczenia.

3.

Komora musi być wyposażona w urządzenia do mierzenia stężenia gazu w punkcie maksymalnego narażenia i do udzielania wyraźnie widocznego i słyszalnego sygnału, jeśli stężenie dwutlenku węgla spadnie poniżej wymaganego poziomu.