1990D0424 — PL — 01.09.2008 — 017.001

---

Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość

►B	DECYZJA RADY z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (90/424/EWG) (Dz.U. L 224, 18.8.1990, p.19)

zmienione przez:

		Dziennik Urzędowy
		No	page	date
M1	DECYZJA RADY z dnia 4 marca 1991 r.	L 66	18	13.3.1991
M2	COUNCIL REGULATION (EEC) No 3763/91 of 16 December 1991 (*)	L 356	1	24.12.1991
M3	COUNCIL DECISION of 16 June 1992 (*)	L 187	45	7.7.1992
►M4	DECYZJA RADY z dnia 13 lipca 1992 r.	L 243	27	25.8.1992
►M5	DYREKTYWA RADY 92/117/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r.	L 62	38	15.3.1993
►M6	DYREKTYWA RADY 92/119/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r.	L 62	69	15.3.1993
►M7	DECYZJA KOMISJI z dnia 30 czerwca 1993 r.	L 203	34	13.8.1993
M8	DECYZJA KOMISJI z dnia 7 lutego 1994 r.	L 36	15	8.2.1994
►M9	DECYZJA RADY z dnia 21 czerwca 1994 r.	L 168	31	2.7.1994
►M10	ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1258/99 z dnia 17 maja 1999 r.	L 160	103	26.6.1999
►M11	DECYZJA RADY z dnia 19 grudnia 2000 r.	L 3	27	6.1.2001
M12	DECYZJA RADY z dnia 23 lipca 2001 r.	L 203	16	28.7.2001
►M13	ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 806/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r.	L 122	1	16.5.2003
M14	DYREKTYWA 2003/99/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 17 listopada 2003 r.	L 325	31	12.12.2003
►M15	DECYZJA RADY z dnia 23 stycznia 2006 r.	L 29	37	2.2.2006
►M16	DECYZJA RADY z dnia 24 października 2006 r.	L 328	57	24.11.2006
►M17	ROZPORZĄDZENIE RADY WE nr 1791/2006 z dnia 20 listopada 2006 r.	L 363	1	20.12.2006
►M18	DECYZJA RADY z dnia 19 grudnia 2006 r.	L 397	22	30.12.2006
►M19	DECYZJA KOMISJI z dnia 20 sierpnia 2008 r.	L 224	11	22.8.2008

sprostowane przez:

►C1	Sprostowanie, Dz.U. L 050, 23.2.2008, s. 71  (782/06)

(*)	Akt ten nie został nigdy opublikowany w języku polskim.

NB: Niniejsza wersja skonsolidowana zawiera odniesienia do europejskiej jednostki rozliczeniowej i/lub ecu, które od dnia 1 stycznia 1999 r. należy rozumieć jako odniesienia do euro – rozporządzenie Rady (EWG) nr 3308/80 (Dz.U. L 345 z 20.12.1980, str. 1) i rozporządzenie Rady (WE) nr 1103/97 (Dz.U. L 162 z 19.6.1997, str. 1).

---

▼B

DECYZJA RADY

z dnia 26 czerwca 1990 r.

w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii

(90/424/EWG)

Artykuł 1

Niniejsza decyzja ustala procedury regulujące wkład finansowy Wspólnoty przeznaczony na:

▼M18

▼B

Niniejsza decyzja nie wpływa na posiadane przez niektóre Państwa Członkowskie prawa do finansowego wkładu Wspólnoty przekraczającego 50 % na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 2052/88 z dnia 24 czerwca 1988 r. w sprawie zadań Funduszy Strukturalnych i ich efektywności oraz w sprawie koordynacji działań między nimi i koordynacji ich działań z operacjami Europejskiego Banku Inwestycyjnego i innymi istniejącymi instrumentami ( 15 ).

TYTUŁ 1

SPECYFICZNE ŚRODKI WETERYNARYJNE

Artykuł 2

Specyficzne środki weterynaryjne obejmują:

Rozdział 1

Środki natychmiastowe

Artykuł 3

1.  Przepisy niniejszego artykułu stosuje się w przypadku wystąpienia jednej z następujących chorób na terytorium Państwa Członkowskiego:

▼M15 —————

▼B

▼M6

▼M7

▼M9

▼M16

▼B

2.  Zainteresowanym Państwom Członkowskim przysługuje finansowy wkład Wspólnoty na eliminację choroby pod warunkiem, że zastosowane niezwłocznie środki obejmą co najmniej izolację gospodarstwa od chwili podejrzenia i po urzędowym potwierdzeniu choroby:

▼M15

▼B

▼M6

2a.  Zainteresowane Państwo Członkowskie kwalifikuje się również do udziału finansowego Wspólnoty, jeżeli w razie wystąpienia ogniska jednej z chorób wymienionych w ust. 1, dwa lub więcej Państw Członkowskich współpracuje ściśle podczas kontroli epidemii, w szczególności w przeprowadzaniu badań epidemiologicznych i obserwacji choroby. Bez uszczerbku dla środków ustanowionych w ramach wspólnej polityki danych rynków, podjęta zostaje decyzja co do specjalnego udziału finansowego Wspólnoty zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 41.

▼B

3.  Zainteresowane Państwa Członkowskie są zobowiązane bezzwłocznie informować Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie o zastosowanych środkach, zgodnie z legislacją wspólnotową dotyczącą powiadamiania i zwalczania oraz ich wynikach. Sytuacja jest badana najszybciej jak to możliwe w ramach Stałego Komitetu Weterynaryjnego, zwanym dalej „Komitetem” ustanowionego decyzją 68/361/EWG ( 16 ). Decyzję o konkretnym wkładzie finansowym Wspólnoty podejmuje się zgodnie z procedurami ustalonymi w art. 41, bez uszczerbku dla środków przewidzianych w kontekście wspólnej organizacji zainteresowanych rynków.

▼M15

4.  Jeżeli w świetle rozwoju sytuacji we Wspólnocie konieczne okaże się kontynuowanie środków przewidzianych w ust. 2 oraz w art. 3a, możliwe jest przyjęcie, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 41, nowej decyzji dotyczącej finansowego wkładu Wspólnoty, który może przekroczyć wartość 50 % przewidzianą w ust. 5 tiret pierwsze. Po przyjęciu tej decyzji możliwe jest określenie wszelkich środków, jakie zainteresowane Państwo Członkowskie musi podjąć w celu zapewnienia skuteczności działań, w szczególności środków innych niż wymienione w ust. 2.

▼B

5.  Bez uszczerbku dla środków stabilizujących rynek podejmowanych w ramach wspólnej organizacji rynków, finansowy wkład Wspólnoty, w razie potrzeby podzielony na kilka transz, musi wynosić:

▼M15

Artykuł 3a

1.  Niniejszy artykuł oraz art. 3 ust. 3 i 4 mają zastosowanie w przypadku wystąpienia na terytorium Państwa Członkowskiego grypy ptaków.

2.  Zainteresowane Państwo Członkowskie otrzymuje od Wspólnoty wkład finansowy na zwalczanie grypy ptaków, jeżeli minimalne środki zwalczania przewidziane w dyrektywie 2005/94/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków ( 17 ) zostały w pełni i skutecznie wdrożone zgodnie z właściwymi przepisami wspólnotowymi oraz, w przypadku zabijania zwierząt należących do podatnych gatunków, które zachorowały, są zakażone lub podejrzane o zachorowanie lub zakażenie, jeżeli właściciele zwierząt otrzymali bezzwłocznie odpowiednie odszkodowania.

3.  Wkład finansowy Wspólnoty, podzielony w razie konieczności na kilka transz, wynosi:

▼M18

▼M15

▼M16

Artykuł 3b

W ramach programów operacyjnych sporządzanych zgodnie z art. 17 rozporządzenia Rady (WE) nr 1198/2006 z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego ( 18 ) państwa członkowskie mogą przeznaczać środki na eliminowanie egzotycznych chorób zwierząt akwakultury, o których mowa w art. 3 ust. 1 niniejszej decyzji, zgodnie z procedurami ustanowionymi w art. 3 ust. 3, 4 i 5 niniejszej decyzji, pod warunkiem że przestrzegane są minimalne środki kontroli i zwalczania ustanowione w rozdziale V sekcja 3 dyrektywy 2006/88/WE z dnia 24 października 2006 r. w sprawie wymogów w zakresie zdrowia zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz zapobiegania niektórym chorobom zwierząt wodnych i zwalczania tych chorób ( 19 ).

▼B

Artykuł 4

▼M9

1.  Przepisy art. 3 stosuje się, gdy w grę wchodzi kontrola ryzyka o największym znaczeniu zdrowotnym w Unii, które jest spowodowane przez choroby określone w art. 3 ust. 1, również jeśli terytorium, na którym wystąpiła choroba, jest przedmiotem programu usuwania zgodnie z art. 24.

▼B

2.  W przypadku wystąpienia rzekomego pomoru drobiu na terytorium Państwa Członkowskiego stosuje się art. 3.

Jednakże, za wyjątkiem przypadków, kiedy Komisja podejmie decyzję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 41 i pozwoli pod pewnymi warunkami, w ograniczonym czasie i na ograniczonym obszarze uciec się do szczepień, ze strony Wspólnoty nie zostanie udzielona żadna pomoc na dostawę szczepionki ani na przeprowadzenie szczepień.

▼M5

3.  Przepisy art. 3 z wyjątkiem ust. 2 tiret czwarte oraz ust. 5 tiret drugie stosuje się w przypadku, gdy pojawią się choroby odzwierzęce wymienione w dyrektywie 92/117/EWG, pod warunkiem że ich pojawienie się stanowi nagłe zagrożenie dla zdrowia ludzkiego. Niniejszy warunek zostanie spełniony po podjęciu decyzji przewidzianej w art. 3 ust. 3.

▼B

Artykuł 5

1.  Zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 41, Komisja na wniosek Państwa Członkowskiego dodaje do wykazu w art. 3 ust. 1 chorobę egzotyczną, której zgłoszenie jest obowiązkowe, a która może prawdopodobnie stanowić zagrożenie dla Wspólnoty.

▼M16

2.  Zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 41 wykaz w art. 3 ust. 1 może być uzupełniony zgodnie z rozwojem sytuacji tak, żeby obejmował choroby, których zgłoszenie jest obowiązkowe zgodnie z dyrektywą Rady 82/894/EWG z dnia 21 grudnia 1982 r. w sprawie zgłaszania chorób zwierząt we Wspólnocie ( 20 ), oraz choroby przenoszone na zwierzęta akwakultury. Wykaz może również zostać zmieniony lub skrócony, żeby uwzględnić postęp poczyniony w przyjmowanych na poziomie Wspólnoty środkach służących zwalczaniu niektórych chorób.

▼B

3.  Artykuł 3 ust. 2 może zostać uzupełniony albo zmieniony zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 41, w szczególności żeby uwzględnić włączenie nowych chorób do wykazu w art. 3 ust. 1 lub zdobyte doświadczenie albo przyjęcie przepisów Wspólnoty dotyczących walki z chorobą.

Artykuł 6

▼M18

1.  W przypadku gdy państwo członkowskie jest bezpośrednio zagrożone wystąpieniem lub rozwojem na terytorium państwa trzeciego lub państwa członkowskiego jednej z chorób określonych w art. 3 ust. 1, art. 3a ust. 1, art. 4 ust. 1 i 2, art. 11 ust. 1 lub w załączniku, informuje ono Komisję i pozostałe państwa członkowskie o środkach, które zamierza podjąć dla swojej ochrony.

▼B

2.  Sytuacja jest możliwie najszybciej badana w ramach Komitetu, określonego w art. 41. Zgodnie z procedurą przewidzianą w tym artykule można postanowić o przyjęciu wszelkich środków odpowiednich do sytuacji, łącznie z, w szczególności, ustanowieniem strefy buforowej szczepień, oraz o udzieleniu finansowego wsparcia przez Wspólnotę dla środków uznanych za szczególnie konieczne dla powodzenia podjętych działań.

3.  Decyzja określona w ust. 2 ustala uzasadnione koszty oraz poziom finansowego wkładu Wspólnoty.

Artykuł 7

1.  Na wniosek Państwa Członkowskiego Wspólnota może podjąć decyzję, że Państwa Członkowskie powinny ustanowić zapasy produktów biologicznych przeznaczonych do zwalczania chorób, określonych w art. 3 ust. 1, ►M15  art. 3a ust. 1, ◄ art. 4 ust. 1 (szczepionek, wzorcowych serotypów wirusa, surowic diagnostycznych) oraz bez uszczerbku decyzji przewidzianej w art. 14 ust. 2 dyrektywy 85/511/EWG, w art. 11 ust. 1 niniejszej decyzji.

2.  Działanie określone w ust. 1 i zasady jego wdrażania, w szczególności dotyczące wyboru, produkcji, przechowywania, transportu i użycia takich zapasów, oraz poziom wkładu Wspólnoty zostaną ustalone zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 41.

Artykuł 8

1.  Jeżeli wystąpienie albo rozwój w państwie trzecim jednej z chorób, określonych w art. 3 ust. 1, ►M15  art. 3a ust. 1, ◄ art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, może stanowić zagrożenie dla Wspólnoty, Wspólnota może udzielić wsparcia dla środków zwalczania choroby, poprzez dostarczenie szczepionki bądź sfinansowanie zakupu szczepionki.

2.  Decyzję o działaniu, określonym w ust. 1, zasadach jego wdrożenia, warunkach, jakim może podlegać, oraz poziomie wkładu finansowego Wspólnoty podejmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 41.

Artykuł 9

1.  Komisja przeprowadza we współpracy z właściwymi władzami krajowymi kontrole na miejscu, sprawdzając z punktu widzenia weterynaryjnego, czy przyjęte środki zostały zastosowane.

2.  Państwa Członkowskie podejmą wszystkie niezbędne kroki dla ułatwienia tych kontroli, w szczególności zapewnią, żeby eksperci mieli dostęp do wszystkich informacji i dokumentów potrzebnych do oceny, czy środki zostały zastosowane.

3.  Ogólne zasady stosowania niniejszego artykułu, w szczególności dotyczące częstotliwości i metod przeprowadzania kontroli, określonych w ust. 1, wyznaczanie ekspertów weterynaryjnych i procedurę, jakiej muszą oni przestrzegać przy sporządzaniu swojego sprawozdania, przyjmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 41.

Artykuł 10

Decyzję o przydziale pieniędzy potrzebnych na środki omawiane w niniejszym rozdziale podejmuje się co roku w ramach procedury budżetowej.

▼M9

Artykuł 10a

Jeśli łączna kwota przeznaczona na dany środek jest mniejsza niż 10 000 ECU, nie przyznaje się wkładu finansowego Wspólnoty.

▼B

Rozdział 2

Kampania przeciwko pryszczycy

Artykuł 11

1.  Przepisy niniejszego artykułu stosuje się w przypadku wystąpienia pryszczycy na terytorium Państwa Członkowskiego.

2.  Zainteresowane Państwo Członkowskie uzyskuje wsparcie od Wspólnoty na eliminację pryszczycy pod warunkiem natychmiastowego zastosowania środków przewidzianych w art. 3 ust. 2 oraz odpowiednich przepisów dyrektywy Rady 85/511/EWG z dnia 18 listopada 1985 r. wprowadzającej wspólnotowe środki zwalczania pryszczycy ( 21 ), zmienionej dyrektywą 90/423/EWG ( 22 ).

3.  Przepisy art. 3 ust. 3 stosuje się.

4.  Bez uszczerbku dla środków podejmowanych w kontekście wspólnej organizacji rynku w celu stabilizacji rynku, określony finansowy wkład ustalony na podstawie niniejszej decyzji wynosi 60 % kosztów poniesionych przez Państwo Członkowskie na:

Komisja określi zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 41 charakter pozostałych środków, określonych w lit. c), które mogą się kwalifikować do takiego samego finansowego wkładu Wspólnoty oraz przypadki, w których stosuje się lit. a) ppkt v).

5.  Po raz pierwszy nie później niż w 45 dni po urzędowym potwierdzeniu pierwszego ogniska pryszczycy, a następnie wtedy i w taki sposób, jakiego będzie wymagał obrót wypadków, sytuacja jest ponownie badana w ramach Komitetu wspomnianego w art. 42. Badanie to obejmuje zarówno sytuację weterynaryjną jak i szacowane już poniesione wydatki albo zobowiązania. Po tym badaniu możliwe jest przyjęcie nowej decyzji w sprawie finansowego wkładu Wspólnoty, który może przekroczyć wartość 60 % przewidzianą w ust. 4, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 42. Decyzja ta wyznacza uprawnione koszty oraz poziom finansowego wkładu Wspólnoty. Ponadto, kiedy ta decyzja zostanie przyjęta, mogą zostać przyjęte wszelkie środki jakie Państwo Członkowskie musi podjąć w celu zapewnienia powodzenia działania, w szczególności środki inne niż te określone w ust. 2.

6.  Jednakże, w drodze odstępstwa od ust. 4, określony finansowy wkład Wspólnoty na środki, określone w tym ustępie wynoszą 70 % do ►M9  dnia 1 stycznia 1998 r. ◄

Artykuł 12

Każdy środek, o którym zdecyduje Wspólnota w celu wspomożenia kampanii przeciw pryszczycy poza Wspólnotą, w szczególności środki podjęte zgodnie z przepisami ustalonymi w art. 6 i 8, może otrzymać wsparcie finansowe Wspólnoty.

Artykuł 13

Środki i zasady wdrażania środków, określonych w art. 12, ewentualne warunki jakim muszą odpowiadać i poziom wkładu finansowego Wspólnoty przyjmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 42.

Artykuł 14

Pomoc wspólnotowa może zostać udzielona na ustanowienie wspólnotowych rezerw szczepionek przeciwko pryszczycy, jak przewidziano w art. 14 ust. 2 dyrektywy 85/511/EWG.

Poziom udziału Wspólnoty i ewentualne warunki, jakim taki udział musi odpowiadać, ustala się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 42.

Artykuł 15

Decyzję o przydziale pieniędzy potrzebnych na środki wymienione w art. 12, 13 i 14 podejmuje się co roku w ramach procedury budżetowej.

Gdyby poważny wybuch pryszczycy wymagał wydatków na mocy przepisów niniejszego rozdziału przekraczających przydział ustalony zgodnie z akapitem pierwszym, Komisja podejmuje niezbędne kroki w ramach swoich uprawnień albo składa konieczne wnioski do władz budżetowych w celu zapewnienia, aby zobowiązania finansowe dotyczące art. 11 zostały spełnione.

▼M10 —————

▼B

Rozdział 3

▼M18

Polityka informacyjna w zakresie zdrowia zwierząt, ich dobrostanu oraz bezpieczeństwa żywności

Artykuł 16

Wspólnota udziela finansowego wsparcia dla ustanowienia polityki informacyjnej w dziedzinie zdrowia zwierząt, ich dobrostanu i bezpieczeństwa żywności pochodzenia zwierzęcego, w tym:

▼B

Artykuł 17

Środki określone w art. 16, zasady ich wdrażania i poziom wkładu finansowego Wspólnoty ustala się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 41.

Artykuł 18

Decyzję o przydziale pieniędzy potrzebnych na środki wymienione w niniejszym rozdziale podejmuje się co roku w ramach procedury budżetowej.

Rozdział 4

Środki techniczne i naukowe

Artykuł 19

▼M18

Wspólnota może podejmować lub wspierać państwa członkowskie lub organizacje międzynarodowe w podejmowaniu działań technicznych i naukowych koniecznych do opracowania wspólnotowego prawodawstwa w dziedzinie weterynarii oraz do rozwoju kształcenia lub szkoleń w dziedzinie weterynarii.

▼B

Artykuł 20

Decyzję o środkach, określonych w art. 23, zasadach ich wdrażania i poziomie finansowego wkładu Wspólnoty podejmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 41.

Artykuł 21

Decyzję o przydziale pieniędzy potrzebnych na środki wymienione w niniejszym rozdziale podejmuje się co roku w ramach procedury budżetowej.

TYTUŁ II

▼M18

Programy zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych

▼B

Artykuł 22

1.  Finansowy udział Wspólnoty w zwalczaniu brucelozy, tuberkulozy i białaczki bydła jest określony — bez uszczerbku dla przepisów art. 25 ust. 1 — przez:

2.  Wkład finansowy Wspólnoty w eliminację zarazy piersiowej bydła ustala decyzja 89/145/EWG.

Artykuł 23

1.  Wkład finansowy Wspólnoty w eliminację klasycznego pomoru świń ustala decyzja 80/1096/EWG.

2.  Wkład finansowy Wspólnoty w eliminację afrykańskiego pomoru świń ustala:

3.  Wspólnotowy wkład finansowy w eliminację brucelozy owiec ustala decyzja Rady 90/242/EWG z dnia 21 maja 1990 r. wprowadzająca wspólnotowy środek finansowy dla zwalczania brucelozy u owiec i kóz ( 24 ).

4.  Wspólnotowy wkład finansowy w eliminację zakaźnej martwicy krwi ustala się, przed dniem 1 października 1990 r., na mocy decyzji Rady wprowadzającej wspólnotowy środek finansowy w odniesieniu do zwalczania zakaźnej martwicy krwi we Wspólnocie.

▼M18

Artykuł 24

1.  Wprowadza się wspólnotowy środek finansowy na pokrycie wydatków poniesionych przez państwa członkowskie na finansowanie krajowych programów zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych wymienionych w załączniku („programy”).

Wykaz w załączniku może zostać zmieniony zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 41, w szczególności w odniesieniu do pojawiających się chorób zwierząt stanowiących zagrożenie dla zdrowia zwierząt i, pośrednio, dla zdrowia publicznego lub w świetle nowych dowodów epidemiologicznych i naukowych.

2.  Co roku najpóźniej do dnia 30 kwietnia państwa członkowskie przedkładają Komisji roczne lub wieloletnie programy rozpoczynające się w kolejnym roku, na które chciałyby otrzymać wkład finansowy Wspólnoty.

Programy przedstawione po dniu 30 kwietnia nie kwalifikują się do finansowania w kolejnym roku.

Programy przedstawione przez państwa członkowskie zawierają przynajmniej następujące elementy:

Szczegółowe kryteria, w tym dotyczące więcej niż jednego państwa członkowskiego, przyjmowane są zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 41.

W każdym programie wieloletnim przedłożonym przez państwo członkowskie informacje wymagane zgodnie z kryteriami, o których mowa w niniejszym ustępie, powinny zostać przewidziane na każdy rok trwania programu.

3.  Komisja może zwrócić się do państwa członkowskiego o przedstawienie programu wieloletniego lub odpowiednie przedłużenie czasu trwania przedstawionego programu rocznego, jeżeli programowanie wieloletnie zostanie uznane za niezbędne do zapewnienia sprawniejszego i bardziej skutecznego zwalczania, kontroli i monitorowania danej choroby, w szczególności w odniesieniu do potencjalnych zagrożeń dla zdrowia zwierząt i, pośrednio, dla zdrowia publicznego.

Komisja, we współpracy z zainteresowanymi państwami członkowskimi, może koordynować programy regionalne obejmujące więcej niż jedno państwo członkowskie.

4.  Komisja ocenia programy przedstawione przez państwa członkowskie zarówno od strony weterynaryjnej, jak i finansowej.

Państwa członkowskie przekazują Komisji wszelkie istotne dodatkowe informacje, których Komisja wymaga w celu dokonania przez nią oceny programu.

Okres przeznaczony na gromadzenie informacji dotyczących programu upływa w dniu 15 września każdego roku.

5.  Co roku najpóźniej do dnia 30 listopada zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 42, zatwierdza się następujące elementy:

Programy są zatwierdzane na okres nie dłuższy niż sześć lat.

6.  Zmiany w programach są zatwierdzane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 42.

7.  W odniesieniu do każdego zatwierdzonego programu państwa członkowskie przedstawiają Komisji następujące sprawozdania:

8.  Wnioski o płatność odnoszące się do wydatków poniesionych przez dane państwo członkowskie w stosunku do danego programu za poprzedni rok należy przedstawić Komisji najpóźniej do dnia 30 kwietnia.

W przypadku złożenia wniosków o płatność po terminie wkład finansowy Wspólnoty ulega obniżeniu o 25 % z dniem 1 czerwca, o 50 % z dniem 1 sierpnia, o 75 % z dniem 1 września i o 100 % z dniem 1 października tego roku.

Najpóźniej do dnia 30 października każdego roku Komisja podejmuje decyzję o płatności wspólnotowej, biorąc pod uwagę sprawozdania techniczne i finansowe przedstawione przez państwo członkowskie zgodnie z ust. 7.

9.  Eksperci Komisji mogą przeprowadzić kontrole na miejscu we współpracy z właściwym organem, o ile jest to niezbędne dla zapewnienia jednolitego stosowania niniejszej decyzji zgodnie z art. 45 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt ( 25 ).

Przy przeprowadzaniu takich kontroli ekspertom Komisji może towarzyszyć grupa ekspertów utworzona zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 41.

10.  Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu zostaną przyjęte zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 41.

11.  W ramach programów operacyjnych ustanowionych zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1198/2006 ( 26 ) państwa członkowskie mogą przeznaczać środki na eliminowanie chorób zwierząt akwakultury, o których mowa w załączniku.

Środki te są przeznaczane, zgodnie z procedurami przewidzianymi w niniejszym artykule, z następującymi dostosowaniami:

Eliminowanie przeprowadzane jest zgodnie z art. 38 ust. 1 dyrektywy 2006/88/WE z dnia 24 października 2006 r.w sprawie wymogów w zakresie zdrowia zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz zapobiegania niektórym chorobom zwierząt wodnych i zwalczania tych chorób ( 27 ) lub programem eliminowania opracowanym, zatwierdzonym i realizowanym zgodnie z art. 44 ust. 2 tej dyrektywy.

▼M17

13.  W odniesieniu do programów, które będą realizowane przez Bułgarię i Rumunię w 2007 r., data 1 czerwca wymieniona w ust. 3, daty 15 lipca i 1 września wymienione w ust. 4 oraz data 15 października wymieniona w ust. 5 nie mają zastosowania.

▼C1

13.  W ramach programów operacyjnych sporządzanych zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1198/2006 państwa członkowskie mogą przeznaczać środki na eliminowanie chorób zwierząt akwakultury, o których mowa w załączniku.

▼M16

Środki te są przeznaczane zgodnie z procedurami przewidzianymi w niniejszym artykule, z następującymi dostosowaniami:

Eliminowanie jest prowadzone zgodnie z art. 38 ust. 1 dyrektywy 2006/88/WE lub programem eliminowania sporządzonym, przyjętym i realizowanym zgodnie z art. 44 ust. 2 tej dyrektywy.

▼B

Artykuł 25

1.  Z zachowaniem przepisów art. 22, 23 i 24, poziom finansowego udziału Wspólnoty w programach dotyczących chorób określonych w wymienionych artykułach, ustala Komisja zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 41, w wysokości 50 % poniesionych w Państwie Członkowskim kosztów odszkodowań dla właścicieli z tytułu uboju bydła z powodu danej choroby.

2.  Na wniosek Państwa Członkowskiego Komisja, w ramach Stałego Komitetu Weterynaryjnego, bada ponownie sytuację w zakresie chorób, określonych w art. 22, 23 i 24. Takie ponowne badanie obejmuje zarówno sytuację weterynaryjną jak i szacunek wydatków już poniesionych, albo które mają być poniesione. Po tym powtórnym badaniu wszelkie nowe decyzje w sprawie wkładu finansowego Wspólnoty, który może przekraczać 50 % kosztów poniesionych w Państwach Członkowskich na wypłatę odszkodowań dla właścicieli z tytułu uboju zwierząt z powodu danej choroby, przyjmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 42.

Po przyjęciu niniejszej decyzji mogą zostać przyjęte wszelkie środki, jakie zainteresowane Państwo Członkowskie musi przedsięwziąć dla zapewnienia powodzenia działania.

▼M9

3.  Jednakże dla finansowanych programów, które mają być zatwierdzone w 1994 r., wkład finansowy Wspólnoty może być mniejszy niż 50 %.

4.  Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów na wniosek Komisji, dokona przeglądu niniejszego artykułu najpóźniej przed dniem 31 grudnia 1995 r., zgodnie ze zdobytym doświadczeniem oraz celami uzupełnienia rynku wewnętrznego.

▼M18

Artykuł 26

Zobowiązania budżetowe Wspólnoty w zakresie współfinansowania programów są dokonywane corocznie. Zobowiązania dotyczące wydatków na programy wieloletnie są przyjmowane zgodnie z art. 76 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich ( 28 ) W przypadku programów wieloletnich pierwsze zobowiązanie budżetowe zostaje podjęte po ich zatwierdzeniu. Każde kolejne zobowiązanie zostaje podjęte przez Komisję na podstawie decyzji o przyznaniu wkładu, o którym mowa w art. 24 ust. 5.

▼B

TYTUŁ III

INSPEKCJA WETERYNARYJNA

Artykuł 27

Wspólnota wspomaga poprawę skuteczności inspekcji weterynaryjnej przez:

Rozdział 1

Laboratoria łącznikowe i laboratoria referencyjne

Artykuł 28

1.  Każde laboratorium łącznikowe albo laboratorium referencyjne wyznaczone do tej funkcji zgodnie z legislacją wspólnotową w dziedzinie weterynarii oraz spełniające zadania i wymagania ustalone przez tę legislację może otrzymać pomoc wspólnotową.

2.  Mechanizmy udzielania pomocy przewidzianej w ust. 1, ewentualne warunki, na jakich może zostać udzielona, i jej wielkość ustala się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 41.

3.  Decyzję o przydziale pieniędzy potrzebnych na środki przewidziane w niniejszym rozdziale podejmuje się co roku w ramach procedury budżetowej.

Rozdział 2

Kontrole mające na celu zapobieganie zoonozom

▼M18 —————

▼M9 —————

▼M18 —————

▼B

Rozdział 3

Nowa strategia zwalczania

Artykuł 34

1.  Każde Państwo Członkowskie opracowuje program wymiany urzędników pracujących w sektorze weterynaryjnym.

2.  W ramach Komitetu Komisja koordynuje wraz z Państwami Członkowskimi programy wymiany.

3.  Zainteresowane Państwo Członkowskie podejmuje wszelkie środki niezbędne do wdrożenia skoordynowanych programów wymiany.

4.  Co roku, na podstawie sprawozdań Państw Członkowskich, realizacja programów wymiany jest badana w ramach Komitetu.

5.  Państwa Członkowskie uwzględniają zdobyte doświadczenie w celu poprawy i poszerzenia programów wymiany.

6.  Pomoc finansowa Wspólnoty może zostać udzielona w celu popierania sprawnego działania programów wymiany szczególnie poprzez dalsze szkolenia, określone w art. 36 ust. 1. Poziom udziału Wspólnoty oraz wszelkie ewentualne warunki, na jakich może zostać przyznany, ustala się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 41.

7.  Do celów niniejszego artykułu stosuje się art. 20 i 21.

Artykuł 35

Artykuł 34 ust. 6 i 7 stosuje się do programów ustanawianych na mocy decyzji przyjętej w art. 19 dyrektywy Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącej kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w celu wprowadzenia rynku wewnętrznego ( 29 ), w celu zorganizowania inspekcji weterynaryjnych na granicach zewnętrznych dla produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich.

Artykuł 36

1.  Komisja może, albo bezpośrednio albo za pośrednictwem właściwych władz krajowych, organizować kursy podyplomowe lub spotkania dla pracowników w Państwach Członkowskich, w szczególności pracowników odpowiedzialnych za kontrole, określone w art. 35.

▼M9

Takie kursy podyplomowe lub spotkania mogą, zgodnie z dostępnością, zostać otwarte na wniosek właściwych władz oraz po wyrażeniu zgody Komisji dla osób z państw trzecich, które zawarły porozumienie o współpracy z Unią w dziedzinie inspekcji weterynaryjnej oraz dla absolwentów nauk weterynaryjnych w celu rozszerzenia ich szkolenia w zakresie reguł wspólnotowych.

▼B

2.  Procedury organizowania środków przewidzianych w ust. 1 oraz poziom wkładu finansowego Wspólnoty ustala Komisja zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 41.

Artykuł 37

1.  Wprowadzenie systemów identyfikacji zwierząt i powiadamiania o chorobach na mocy prawa dotyczącego kontroli weterynaryjnych w wewnątrzwspólnotowym handlu żywymi zwierzętami w celu wprowadzenia rynku wewnętrznego może otrzymać pomoc finansową Wspólnoty.

2.  Procedury organizowania środka przewidzianego w ust. 1 i poziom finansowego wkładu Wspólnoty ustala Komisja po konsultacji z Komitetem.

▼M4

Artykuł 37a

▼M18

1.  Wkład finansowy Wspólnoty może zostać przyznany na komputeryzację procedur weterynaryjnych odnoszących się do:

▼M4

2.  Ustalenia organizacyjne dotyczące finansowania na mocy ust. 1 oraz poziom wkładu Wspólnoty określa się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 41.

▼B

Artykuł 38

1.  Gdyby Państwo Członkowskie napotkało, z punktu widzenia strukturalnego albo geograficznego, problemy kadrowe albo infrastrukturalne przy wdrażaniu nowej strategii zwalczania, spowodowane urzeczywistnieniem rynku wewnętrznego, na żywe zwierzęta i produkty pochodzenia zwierzęcego, to może ono uzyskać na okres przejściowy pomoc finansową Wspólnoty, która będzie stopniowo zmniejszana.

2.  Zainteresowane Państwo Członkowskie przedkłada Komisji krajowy program wraz z wszelkimi właściwymi informacjami finansowymi, stworzony w celu poprawienia systemu kontroli.

▼M9

3.  Do celów niniejszego artykułu stosuje się przepisy art. 24 ust. 3—11.

▼B

Artykuł 39

Decyzję o przydziale pieniędzy potrzebnych na środki omawiane w niniejszym rozdziale podejmuje się co roku w ramach procedury budżetowej.

TYTUŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

▼M10 —————

▼M11

Artykuł 40a

Wydatkami podlegającymi finansowaniu na warunkach niniejszej decyzji zarządza w sposób bezpośredni Komisja zgodnie z art. 98 akapit drugi rozporządzenia finansowego z dnia 21 grudnia 1977 r. ( 30 ).

▼M13

Artykuł 41

1.  Komisję wspomaga Stały Komitet ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt ustanowiony na mocy art. 58 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 ( 31 ).

2.  W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu mają zastosowanie art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE ( 32 ).

Termin określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3.  Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 42

1.  Komitet wspomaga Stały Komitet ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt.

2.  W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu mają zastosowanie art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Termin określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na 15 dni.

▼B

Artykuł 43

1.  Decyzja Rady 77/97/EWG z dnia 21 grudnia 1976 r. w sprawie finansowania przez Wspólnotę niektórych środków stosowanych w sytuacjach nagłych w dziedzinie zdrowia zwierząt ( 33 ), ostatnio zmieniona rozporządzeniem (EWG) nr 3768/85, traci moc ze skutkiem od dnia podania do wiadomości niniejszej decyzji.

Zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 41, Komisja ustali procedury pokrywania kosztów środków zastosowanych przy szczepieniu przeciwko afrykańskiemu pomorowi koni od dnia 1 września 1989 r.

2.  Jednakże decyzje przyjęte na podstawie decyzji 77/97/EWG zachowują moc.

▼M18

Artykuł 43a

Co cztery lata Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w sprawie sytuacji w zakresie zdrowia zwierząt oraz wydajności wdrażania programów w różnych państwach członkowskich, zawierające szczegółowe informacje na temat zastosowanych kryteriów.

▼B

Artykuł 44

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

▼M19

---

ZAŁĄCZNIK

Choroby zwierzęce i odzwierzęce

---

( 1 ) Dz.U. C 84 z 2.4.1990, str. 1.

( 2 ) Dz.U. C 149 z 18.6.1990.

( 3 ) Dz.U. C 168 z 10.7.1990, str. 5.

( 4 ) Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 14.

( 5 ) Dz.U. L 362 z 31.12.1985, str. 9.

( 6 ) Dz.U. L 173 z 19.6.1982, str. 18.

( 7 ) Dz.U. L 53 z 25.2.1989, str. 55.

( 8 ) Dz.U. L 325 z 1.12.1980, str. 5.

( 9 ) Dz.U. L 280 z 3.10.1987, str. 26.

( 10 ) Dz.U. L 382 z 31.12.1986, str. 5.

( 11 ) Dz.U. L 322 z 7.11.1989, str. 21.

( 12 ) Dz.U. L 382 z 31.12.1986, str. 9.

( 13 ) Dz.U. L 223 z 2.8.1989, str. 19.

( 14 ) Dz.U. L 24 z 27.1.1987, str. 51.

( 15 ) Dz.U. L 185 z 15.7.1988, str. 9.

( 16 ) Dz.U. L 255 z 18.10.1968, str. 23.

( 17 ) Dz.U. L 10 z 14.1.2006, str. 16.

( 18 ) Dz.U. L 223 z 15.8.2006, str. 1.

( 19 ) Dz.U. L 328 z 24.11.2006, str. 14.

( 20 ) Dz.U. L 378 z 31.12.1982, str. 58. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2004/216/WE (Dz.U. L 67 z 5.3.2004, str. 27).

( 21 ) Dz.U. L 315 z 26.11.1985, str. 11.

( 22 ) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 13.

( 23 ) Dz.U. L 116 z 8.5.1990, str. 24.

( 24 ) Dz.U. L 140 z 1.6.1990, str. 123.

( 25 ) Dz.U. L 165 z 30.4.2004, str. 1.

( 26 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1198/2006 z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego (Dz.U. L 223 z 15.8.2006, str. 1).

( 27 ) Dz.U. L 328 z 24.11.2006, str. 14.

( 28 ) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.

( 29 ) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, str. 13.

( 30 ) Dz.U. L 356 z 31.12.1977, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1150/2000 (Dz.U. L 130 z 31.5.2000, str. 1).

( 31 ) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1.

( 32 ) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

( 33 ) Dz.U. L 26 z 31.1.1977, str. 78.