1.   Deze titel heeft betrekking op:

Voor de toepassing van deze titel heeft de term “landbouwproducten” betrekking op landbouwproducten, met inbegrip van levensmiddelen en visserij- en aquacultuurproducten, die zijn opgenomen in de hoofdstukken 1 tot en met 23 van de gecombineerde nomenclatuur in deel twee van bijlage I bij Verordening (EEG) nr. 2658/87, en de landbouwproducten onder de rubrieken van de gecombineerde nomenclatuur in bijlage I bij deze verordening, met uitzondering van wijn en gedistilleerde dranken.

2.   De registratie en de bescherming van geografische aanduidingen doen geen afbreuk aan de verplichting van producenten om andere regels van de Unie na te leven, met name die betreffende het in de handel brengen van producten, sanitaire en fytosanitaire regels, de gemeenschappelijke marktordening, de mededingingsregels en de verstrekking van voedselinformatie aan consumenten.

3.   Richtlijn (EU) 2015/1535 van het Europees Parlement en de Raad (27) is niet van toepassing op het in deze verordening vastgelegde systeem van geografische aanduidingen.

1.   Met een geografische aanduiding aangewezen producten worden volgens de gecombineerde nomenclatuur ingedeeld op het niveau van twee, vier, zes of, indien een lidstaat daartoe besluit, acht cijfers. Indien een geografische aanduiding betrekking heeft op producten van meer dan één categorie, wordt elke vermelding gespecificeerd. De productindeling mag alleen worden gebruikt voor statistische, administratieve en registratiedoeleinden, met name ten behoeve van de douaneautoriteiten. Die indeling wordt niet gebruikt ter bepaling van vergelijkbare producten met het oog op bescherming tegen direct en indirect commercieel gebruik zoals bedoeld in artikel 26, lid 1, punt a).

2.   De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen de technische presentatie van, en onlinetoegang tot, de in lid 1 van dit artikel bedoelde indeling vastleggen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Een producentengroepering of, in voorkomend geval, een erkende producentengroepering kan afspraken maken over duurzame praktijken die moeten worden toegepast bij de productie van het met een geografische aanduiding aangewezen product of bij het verrichten van andere activiteiten waarvoor een of meer van de in het productdossier vastgelegde verplichtingen gelden. Dergelijke praktijken beogen de toepassing, op het gebied van milieugerelateerde, sociale en economische duurzaamheid of van dierenwelzijn, van duurzaamheidsnormen die verder gaan dan hetgeen vereist is in het Unierecht of het nationale recht.

2.   Voor de toepassing van lid 1 wordt onder “duurzame praktijk” een praktijk verstaan die bijdraagt tot een of meerdere sociale, economische of milieudoelstellingen, met inbegrip van:

3.   Wanneer de producentengroepering of, in voorkomend geval, de erkende producentengroepering besluit dat alle producenten van het betrokken product verplicht zijn de in lid 1 bedoelde duurzame praktijken toe te passen, worden die praktijken opgenomen in het productdossier overeenkomstig de registratie- of wijzigingsprocedure.

1.   Een producentengroepering of, in voorkomend geval, een erkende producentengroepering kan op basis van verifieerbare informatie een duurzaamheidsverslag opstellen en regelmatig actualiseren, waarin wordt beschreven welke duurzame praktijken bij de productie van het product worden toegepast en op welke manier de productiemethoden een invloed hebben op de duurzaamheid ten aanzien van de verbintenissen op milieu-, sociaal of economisch gebied of op het gebied van dierenwelzijn, en waarin de nodige informatie wordt verstrekt om duidelijk te maken hoe duurzaamheid de ontwikkeling, prestaties en positie van het product beïnvloedt.

2.   De Commissie maakt het duurzaamheidsverslag openbaar.

1.   Aanvragen voor de registratie van geografische aanduidingen mogen enkel worden ingediend door een aanvragende producentengroepering. Een aanvragende producentengroepering is een vereniging, ongeacht haar rechtsvorm, van producenten van hetzelfde product waarvan de naam voor registratie wordt voorgesteld. Overheidsinstanties en andere belanghebbende partijen kunnen helpen bij het opstellen van de aanvraag en bij de desbetreffende procedure.

2.   Voor de toepassing van deze titel kan een door een lidstaat aangewezen autoriteit geacht worden een aanvragende producentengroepering te zijn met betrekking tot geografische aanduidingen van een gedistilleerde drank, indien het voor de betrokken producenten niet haalbaar is om een groepering te vormen om reden van hun aantal, geografische locatie of organisatorische kenmerken. In een dergelijk geval worden die redenen vermeld in de in artikel 10, lid 2, bedoelde aanvraag.

3.   Voor de toepassing van deze titel kan een individuele producent geacht worden een aanvragende producentengroepering te zijn indien wordt aangetoond dat aan alle volgende voorwaarden is voldaan:

4.   Voor een geografische aanduiding die een grensoverschrijdend geografische gebied aanwijst, kunnen verscheidene aanvragende producentengroeperingen uit verschillende lidstaten of derde landen een gezamenlijke aanvraag voor de registratie van een geografische aanduiding indienen. Een dergelijke gezamenlijke aanvraag wordt tot alle betrokken lidstaten gericht.

1.   Een aanvraag tot registratie van een geografische aanduiding voor een product van oorsprong uit de Unie wordt ingediend bij de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van oorsprong van het product.

2.   De in lid 1 bedoelde aanvraag omvat:

3.   De lidstaat onderzoekt de registratieaanvraag om na te gaan of ze voldoet aan de registratievoorwaarden in de respectieve bepalingen voor wijn, gedistilleerde dranken of landbouwproducten, naargelang het geval.

4.   In het kader van het in lid 3 van dit artikel bedoelde onderzoek organiseert de betrokken lidstaat een nationale bezwaarprocedure. De nationale bezwaarprocedure waarborgt de bekendmaking van de registratieaanvraag, met uitzondering van de in artikel 12, lid 1, punten b) en c), bedoelde documenten, en voorziet in een termijn van ten minste één maand vanaf de datum van bekendmaking waarbinnen elke natuurlijke of rechtspersoon met een rechtmatig belang die is gevestigd of woont in de lidstaat van oorsprong van het betrokken product, bij die lidstaat een bezwaar tegen de registratieaanvraag kan indienen.

5.   De betrokken lidstaat stelt de regels voor de bezwaarprocedure vast. Die regels kunnen criteria omvatten voor de ontvankelijkheid van een bezwaar, een periode van overleg tussen de aanvragende producentengroepering en elke indiener van een bezwaar, en de indiening van een verslag van de aanvragende producentengroepering over het resultaat van het overleg, met inbegrip van eventuele wijzigingen die de aanvragende producentengroepering in de registratieaanvraag heeft aangebracht.

6.   Indien de betrokken lidstaat, na het onderzoek van de registratieaanvraag en na beoordeling van de resultaten van eventueel ontvangen bezwaren en van eventuele met de aanvragende producentengroepering overeengekomen wijzigingen in de aanvraag, van oordeel is dat aan de vereisten van deze verordening is voldaan, kan hij een gunstig besluit nemen en een aanvraag tot registratie op Unieniveau indienen zoals bedoeld in artikel 13.

7.   De betrokken lidstaat zorgt ervoor dat elke natuurlijke of rechtspersoon met een rechtmatig belang de mogelijkheid heeft beroep in te stellen. De betrokken lidstaat zorgt er ook voor dat een gunstig besluit en het bijbehorende productdossier worden bekendgemaakt en dat het productdossier elektronisch toegankelijk is.

8.   In het geval van een gezamenlijke aanvraag zoals bedoeld in artikel 9, lid 4, wordt de aanvraag tot alle betrokken lidstaten gericht en worden de desbetreffende nationale procedures, met inbegrip van de bezwaarfase, in al die lidstaten uitgevoerd.

1.   Een lidstaat mag tijdelijk voorlopige bescherming op nationaal niveau verlenen aan een naam, met ingang van de datum waarop een aanvraag tot registratie op Unieniveau bij de Commissie is ingediend.

2.   De nationale bescherming eindigt op de datum waarop hetzij de overeenkomstig artikel 21 vastgestelde uitvoeringshandeling waarin over de registratieaanvraag wordt beslist, in werking treedt, hetzij de registratieaanvraag wordt ingetrokken.

3.   Wanneer een naam niet uit hoofde van deze verordening wordt geregistreerd, ligt de verantwoordelijkheid voor de gevolgen van de voorlopige nationale bescherming volledig bij de betrokken lidstaat.

4.   De door de lidstaten overeenkomstig dit artikel genomen maatregelen hebben uitsluitend op nationaal niveau werking en hebben geen gevolgen voor de interne markt of het internationale handelsverkeer.

1.   De begeleidende documentatie bij de registratieaanvraag omvat:

2.   De Commissie stelt uitvoeringshandelingen vast waarbij het format en de onlinepresentatie van de begeleidende documentatie zoals bepaald in lid 1, punten a), b) en c), van dit artikel in de registratieaanvraag op Unieniveau zoals bepaald in artikel 13 worden vastgesteld, en voorziet in de uitsluiting of anonimisering van persoonsgegevens. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Voor geografische aanduidingen betreffende producten van oorsprong uit de Unie omvat de registratieaanvraag:

2.   Voor geografische aanduidingen betreffende producten van oorsprong buiten de Unie omvat de aanvraag tot registratie op Unieniveau:

3.   De in artikel 9, lid 4, bedoelde gezamenlijke registratieaanvraag bevat, in aanvulling op het enig document, naargelang het geval, de in lid 1, punten b) tot en met e), of lid 2, punten c), d) en e), van dit artikel genoemde documenten van alle betrokken lidstaten of derde landen.

4.   De in dit artikel bedoelde documenten worden opgesteld in een van de officiële talen van de Unie.

5.   De Commissie legt door middel van uitvoeringshandelingen nadere regels vast betreffende de procedures, vorm en presentatie van aanvragen tot registratie op Unieniveau, inclusief voor aanvragen die betrekking hebben op meer dan één nationaal grondgebied. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Een aanvraag tot registratie van een geografische aanduiding op Unieniveau wordt op een elektronische manier bij de Commissie ingediend, via een digitaal systeem.

Indien één of meer lidstaten daarom verzoeken, past de Commissie het digitale systeem aan om ervoor te zorgen dat de lidstaten die dat wensen er ook gebruik van kunnen maken voor het nationale deel van de procedure voor de registratie van een geografische aanduiding.

2.   Indien de registratieaanvraag betrekking heeft op een geografisch gebied buiten de Unie, wordt de aanvraag bij de Commissie ingediend, hetzij rechtstreeks door een aanvrager, namelijk een producentengroepering of een individuele producent, hetzij via de autoriteiten van het betrokken derde land.

Een individuele producent van een derde land moet voldoen aan de voorwaarden van artikel 9, lid 3. Een producentengroepering van een derde land moet een producentengroepering zijn van een product waarvan de naam voor registratie wordt voorgesteld.

3.   Een gezamenlijke registratieaanvraag zoals bedoeld in artikel 9, lid 4, wordt ingediend door:

4.   De namen waarvoor aanvragen tot registratie op Unieniveau zijn ingediend, worden door de Commissie openbaar gemaakt via het in lid 1 bedoelde digitale systeem.

1.   De Commissie onderzoekt de registratieaanvragen die overeenkomstig artikel 14, leden 1, 2 en 3, worden ingediend. Zij controleert of de aanvragen de vereiste informatie bevatten en of ze geen kennelijke fouten bevatten, rekening houdend met de uitkomst van de nationale onderzoeks- en bezwaarprocedure die de betrokken lidstaat heeft uitgevoerd.

2.   Het onderzoek duurt niet langer dan zes maanden vanaf de dag van ontvangst van de aanvraag. De Commissie kan de aanvrager verzoeken om aanvullende informatie te verstrekken of zijn aanvraag te wijzigen. Wanneer de Commissie dergelijke verzoeken tot de aanvrager richt, bedraagt de onderzoekstermijn ten hoogste vijf maanden vanaf de dag waarop de Commissie het antwoord van de aanvrager ontvangt.

3.   Indien de Commissie het in lid 2 bedoelde onderzoek niet binnen de gestelde termijn afrondt, stelt zij de aanvrager schriftelijk in kennis van de redenen voor de vertraging, met vermelding van de tijd die zij naar schatting nodig zal hebben om het onderzoek af te ronden, hetgeen ten hoogste één maand in beslag mag nemen.

4.   Wanneer de Commissie van oordeel is dat aan de voorwaarden van de artikelen 9, 10, 12, 13, 28, 29, 30, 31, 46 en 47, artikel 48, leden 1 en 2, en artikel 50 van deze verordening, de artikelen 93 en 95 en artikel 100, lid 4, van Verordening (EU) nr. 1308/2013, of van artikel 3, lid 4, en artikel 23 en artikel 34, lid 4, van Verordening (EU) 2019/787, naargelang het geval, is voldaan, maakt zij het enig document en de verwijzing naar de bekendmaking van het productdossier bekend in het Publicatieblad van de Europese Unie.

1.   De lidstaten stellen de Commissie in kennis van elke nationale administratieve of gerechtelijke procedure die schadelijk zou kunnen zijn voor de registratie van een geografische aanduiding.

2.   De Commissie is vrijgesteld van de verplichting om de termijnen voor het verrichten van het in artikel 15, lid 2, bedoelde onderzoek in acht te nemen en de lidstaat in kennis te stellen van de redenen voor de vertraging indien zij een mededeling ontvangt van die lidstaat betreffende een registratieaanvraag overeenkomstig artikel 10, lid 6, waarbij:

3.   De in lid 2 bedoelde vrijstelling geldt totdat de Commissie er door de betrokken lidstaat van in kennis is gesteld dat de oorspronkelijke aanvraag opnieuw geldig is, of dat de lidstaat zijn verzoek tot schorsing intrekt.

4.   Indien de in artikel 10, lid 6, bedoelde gunstige beslissing van een lidstaat geheel of gedeeltelijk ongeldig is verklaard bij een definitieve beslissing van een nationale rechtbank, overweegt die lidstaat, indien nodig, passende maatregelen, zoals de intrekking of wijziging van de aanvraag tot registratie op Unieniveau.

1.   Binnen drie maanden na de datum van de bekendmaking van het enig document en de verwijzing naar de bekendmaking van het productdossier overeenkomstig artikel 15, lid 4, in het Publicatieblad van de Europese Unie kunnen de autoriteiten van een lidstaat of een derde land, of een natuurlijke of rechtspersoon die een rechtmatig belang heeft en in een derde land is gevestigd of woont, bij de Commissie bezwaar indienen.

2.   Elke natuurlijke of rechtspersoon die een rechtmatig belang heeft en is gevestigd of woont in een andere lidstaat dan de lidstaat vanwaar de aanvraag tot registratie op Unieniveau is ingediend, kan bezwaar indienen bij de lidstaat waar die persoon is gevestigd of woont, binnen een termijn die de betrokken lidstaat in staat stelt het bezwaar te onderzoeken en een besluit te nemen over het al dan niet indienen van bezwaar bij de Commissie overeenkomstig lid 1. De lidstaten kunnen die termijn vastleggen in hun nationale recht.

3.   In een bezwaarschrift wordt verklaard dat bezwaar wordt gemaakt tegen de registratie van een geografische aanduiding. Een bezwaarschrift zonder die verklaring is nietig.

4.   De Commissie onderzoekt de ontvankelijkheid van het bezwaar. Indien de Commissie van oordeel is dat het bezwaar ontvankelijk is, verzoekt zij, binnen vijf maanden na de bekendmaking zoals bedoeld in artikel 15, lid 4, de indiener van het bezwaar en de aanvrager passend overleg te plegen gedurende een redelijke periode van ten hoogste drie maanden. De Commissie zendt het bezwaar en alle door de indiener van het bezwaar verstrekte documenten toe aan de aanvrager. Op elk tijdstip gedurende die periode kan de Commissie op verzoek van de aanvrager de overlegtermijn éénmaal met ten hoogste drie maanden verlengen.

5.   De indiener van het bezwaar en de aanvrager vangen zonder onnodige vertraging passend overleg aan. Ze verstrekken elkaar de relevante informatie om te beoordelen of de registratieaanvraag voldoet aan deze verordening, Verordening (EU) nr. 1308/2013 of Verordening (EU) 2019/787, naargelang het geval.

6.   Binnen een maand na afloop van het in lid 4 bedoelde overleg stelt de aanvrager de Commissie in kennis van het resultaat van dat overleg, met inbegrip van alle uitgewisselde informatie, en deelt hij mee of er overeenstemming is bereikt met een of alle indieners van het bezwaar en welke wijzigingen in de registratieaanvraag daaruit eventueel voortvloeien. Ook de indiener van het bezwaar kan de Commissie na afloop van het overleg in kennis stellen van zijn standpunt.

7.   Indien de overeenkomstig artikel 15, lid 4, bekendgemaakte gegevens na afloop van het overleg zoals bedoeld in lid 4 van dit artikel zijn gewijzigd, herhaalt de Commissie haar onderzoek van de gewijzigde registratieaanvraag. Indien de registratieaanvraag aanzienlijk is gewijzigd en de Commissie van oordeel is dat de gewijzigde aanvraag aan de voorwaarden voor registratie voldoet, maakt zij het enig document en de verwijzing naar de bekendmaking van het productdossier opnieuw bekend overeenkomstig artikel 15, lid 4.

8.   De in dit artikel bedoelde documenten worden opgesteld in een van de officiële talen van de Unie.

9.   De Commissie voltooit haar beoordeling van de aanvraag tot registratie op Unieniveau, rekening houdend met eventuele verzoeken om overgangsperioden, het resultaat van de bezwaarprocedure en alle andere kwesties die zich nadien in verband met haar onderzoek aandienen en die tot een wijziging van het enig document kunnen leiden.

10.   De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 87 gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening met nadere procedures en termijnen voor de bezwaarprocedure.

11.   De Commissie stelt uitvoeringshandelingen vast waarbij het format en de presentatie van bezwaarschriften worden vastgesteld en persoonsgegevens worden uitgesloten of geanonimiseerd. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Binnen drie maanden na de datum van de bekendmaking van het enig document en de verwijzing naar de bekendmaking van het productdossier overeenkomstig artikel 15, lid 4, kunnen de autoriteiten van een lidstaat of van een derde land, of een natuurlijke of rechtspersoon die in een derde land gevestigd is of woont, opmerkingen indienen bij de Commissie.

2.   Een kennisgeving van opmerkingen vermeldt alle fouten of bevat aanvullende informatie met betrekking tot de registratieaanvraag, met inbegrip van mogelijke inbreuken op het Unierecht. Een kennisgeving van opmerkingen verleent geen rechten aan de in lid 1 bedoelde autoriteiten of personen en geeft evenmin aanleiding tot inleiding van een bezwaarprocedure.

3.   Indien na de indiening van een kennisgeving van opmerkingen de overeenkomstig artikel 15, lid 4, bekendgemaakte gegevens aanzienlijk zijn gewijzigd, maakt de Commissie het enig document en de verwijzing naar de bekendmaking van het productdossier opnieuw bekend overeenkomstig dat lid.

4.   De Commissie kan, door middel van uitvoeringshandelingen, de inhoud en de presentatie van kennisgevingen van opmerkingen vastleggen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Een overeenkomstig artikel 17 ingediend bezwaar is alleen ontvankelijk indien de indiener van het bezwaar aantoont dat:

2.   De ontvankelijkheid van een bezwaar wordt beoordeeld door de Commissie met betrekking tot het grondgebied van de Unie.

1.   Voor producten van oorsprong uit een lidstaat of een derde land waarvan de aanduiding geheel of gedeeltelijk bestaat uit een naam die in strijd is met artikel 26, lid 1, kan de Commissie door middel van uitvoeringshandelingen een overgangsperiode van maximaal vijf jaar toekennen om het verdere gebruik mogelijk te maken van die aanduiding, waaronder ze in de handel zijn gebracht, mits uit een ontvankelijk bezwaar, uit hoofde van artikel 10, lid 4, of artikel 17, tegen de aanvraag tot registratie van de geografische aanduiding waarvan de bescherming wordt geschonden, blijkt dat:

2.   De in lid 1 van dit artikel bedoelde uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld, behalve de uitvoeringshandelingen waarvoor overeenkomstig artikel 10, lid 4, een ontvankelijk bezwaar is ingediend, die worden vastgesteld zonder toepassing van die onderzoeksprocedure.

3.   De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen de uit hoofde van lid 1 van dit artikel toegekende overgangsperiode tot een totale periode van 15 jaar verlengen of direct een overgangsperiode van 15 jaar toekennen, mits tevens wordt aangetoond dat:

4.   De in lid 3 van dit artikel bedoelde uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld, behalve de uitvoeringshandelingen waarvoor uit hoofde van artikel 10, lid 4, een ontvankelijk bezwaar is ingediend, die worden vastgesteld zonder toepassing van die onderzoeksprocedure.

5.   Wanneer een in de leden 1 en 3 bedoelde aanduiding wordt gebruikt, wordt in de etikettering en, indien van toepassing, in de productbeschrijving als het product online wordt verhandeld, het land van oorsprong duidelijk zichtbaar vermeld.

6.   Wat betreft aanvragen tot registratie van geografische aanduidingen en wijzigingen op het niveau van de Unie, kan een lidstaat, ter overbrugging van tijdelijke moeilijkheden ten aanzien van de langetermijndoelstelling om te garanderen dat alle marktdeelnemers ten aanzien van een met een geografische aanduiding aangewezen product in het betrokken gebied het desbetreffende productdossier naleven, een overgangsperiode voor naleving van maximaal tien jaar toestaan vanaf de datum waarop de aanvraag bij de Commissie is ingediend, op voorwaarde dat de betrokken marktdeelnemers dat product legaal in de handel hebben gebracht en daarbij gedurende ten minste vijf jaar vóór de indiening van de aanvraag bij de autoriteiten van die lidstaat de betrokken naam ononderbroken hebben gebruikt en naar dat feit hebben verwezen in de in artikel 10, lid 4, bedoelde nationale bezwaarprocedure.

7.   Indien de termijn tussen de aanvraag tot registratie op Unieniveau en de registratie van de betrokken naam langer is dan vijf jaar, kan de lidstaat de overgangsperiode met maximaal vijf jaar verlengen. Het besluit tot verlenging van de overgangsperiode wordt onverwijld meegedeeld aan de Commissie, die het besluit bekendmaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie.

8.   Behalve wat de bezwaarprocedure betreft, is lid 6 van overeenkomstige toepassing voor een geografische aanduiding die betrekking heeft op een geografisch gebied dat in een derde land gelegen is.

1.   Indien de Commissie, op basis van de informatie die zij tijdens het overeenkomstig artikel 15 verrichte onderzoek heeft verkregen, oordeelt dat niet aan een of meer van de in dat artikel bedoelde voorwaarden wordt voldaan, verwerpt zij de registratieaanvraag door middel van uitvoeringshandelingen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

2.   Bij ontstentenis van een ontvankelijk bezwaar registreert de Commissie de geografische aanduiding door middel van uitvoeringshandelingen, zonder de in artikel 88, lid 2, bedoelde procedure toe te passen. De Commissie kan rekening houden met de kennisgevingen van opmerkingen die zij overeenkomstig artikel 18 heeft ontvangen.

3.   Indien de Commissie een ontvankelijk bezwaar ontvangt, doet zij, volgens de in artikel 17 bedoelde procedure en rekening houdend met de resultaten daarvan, het volgende:

4.   De uitvoeringshandelingen tot registratie van een geografische aanduiding voorzien in alle voorwaarden die van toepassing zijn op de registratie en de herbekendmaking voor informatiedoeleinden van het enig document dat overeenkomstig artikel 15, lid 4, is bekendgemaakt en na de bezwaarprocedure is gewijzigd in het geval van andere wijzigingen dan bedoeld in artikel 17, lid 7, en artikel 18, lid 3.

5.   Uitvoeringsverordeningen van de Commissie tot registratie en uitvoeringsbesluiten van te Commissie tot verwerping worden bekendgemaakt in de L-serie van het Publicatieblad van de Europese Unie.

1.   Door middel van uitvoeringshandelingen en zonder toepassing van de in artikel 88, lid 2, bedoelde procedure zet de Commissie een openbaar toegankelijk Unieregister van geografische aanduidingen op en houdt zij dat bij. Dat register bestaat uit drie delen die overeenkomen met geografische aanduidingen van respectievelijk wijn, gedistilleerde dranken en landbouwproducten. Dossiers die na 13 mei 2024 in dat register worden ingevoerd, hebben een machinaal leesbaar formaat, zoals gedefinieerd in artikel 2, punt 13, van Richtlijn (EU) 2019/1024 van het Europees Parlement en de Raad (28).

2.   Het EUIPO onderhoudt het Unieregister en actualiseert het met betrekking tot registraties, wijzigingen en annuleringen van geografische aanduidingen.

3.   Elke geografische aanduiding van wijn en van landbouwproducten wordt in het Unieregister van geografische aanduidingen aangeduid als “beschermde oorsprongsbenaming” of “beschermde geografische aanduiding”, naargelang het geval, en elke geografische aanduiding van gedistilleerde dranken wordt aangeduid als “geografische aanduiding”.

4.   Geografische aanduidingen die betrekking hebben op producten uit derde landen die zijn beschermd uit hoofde van een internationale overeenkomst waarbij de Unie een overeenkomstsluitende partij is, mogen in het Unieregister van geografische aanduidingen worden ingeschreven. In dergelijke gevallen registreert de Commissie die geografische aanduidingen door middel van uitvoeringshandelingen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

Wat wijn en landbouwproducten betreft, worden de namen van die producten in het Unieregister van geografische aanduidingen ingeschreven als beschermde geografische aanduidingen, tenzij ze in de in de eerste alinea bedoelde overeenkomsten specifiek als beschermde oorsprongsbenamingen worden aangeduid.

5.   Elke geografische aanduiding wordt in zijn oorspronkelijke schrift in het Unieregister van geografische aanduidingen ingeschreven. Indien het oorspronkelijke schrift niet in Latijnse lettertekens is, wordt de geografische aanduiding in Latijnse lettertekens getranscribeerd of getranslitereerd en worden beide versies van de geografische aanduiding ingeschreven in het Unieregister van geografische aanduidingen en hebben ze gelijke status.

6.   De Commissie maakt de lijst van de in lid 4 bedoelde internationale overeenkomsten, alsook de lijst van de uit hoofde van die overeenkomsten beschermde geografische aanduidingen openbaar en actualiseert die regelmatig.

7.   De Commissie bewaart documentatie met betrekking tot de registratie van een geografische aanduiding in digitale of papieren vorm. In geval van annulering van de registratie bewaart de Commissie de documentatie gedurende tien jaar daarna.

8.   De Commissie specificeert door middel van uitvoeringshandelingen de inhoud en de presentatie van het Unieregister van geografische aanduidingen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Eenieder moet in staat zijn gemakkelijk en gratis een officieel uittreksel uit het Unieregister van geografische aanduidingen te downloaden waaruit de registratie van de geografische aanduiding blijkt, alsook andere relevante gegevens, waaronder de datum van de aanvraag tot registratie van de geografische aanduiding of een andere prioriteitsdatum. Officiële uittreksels van registraties die na 13 mei 2024 in dat register worden ingevoerd, hebben een machinaal leesbaar formaat, zoals gedefinieerd in artikel 2, punt 13, van Richtlijn (EU) 2019/1024. Dat officiële uittreksel kan worden gebruikt als authentiek certificaat in juridische, gerechtelijke, administratieve of soortgelijke procedures.

2.   Indien een producentengroepering overeenkomstig artikel 33 door de nationale autoriteiten is erkend, wordt die groepering als vertegenwoordiger van de producenten van een met een geografische aanduiding aangewezen product geïdentificeerd in het Unieregister van geografische aanduidingen en in het in lid 1 van dit artikel bedoelde officiële uittreksel.

3.   De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen het format en de onlinepresentatie van uittreksels uit het Unieregister van geografische aanduidingen specificeren en voorzien in de uitsluiting of anonimisering van persoonsgegevens. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Een producentengroepering van een product waarvan de naam een geregistreerde geografische aanduiding is, kan een aanvraag tot goedkeuring van een wijziging van het productdossier indienen. Indien er een erkende producentengroepering bestaat, is die groepering de enige die een aanvraag kan indienen.

2.   Wijzigingen in een productdossier worden ingedeeld in twee categorieën:

3.   Een wijziging wordt als een wijziging op Unieniveau beschouwd indien ze een wijziging van het enig document of het gelijkwaardig document met zich meebrengt, en:

De in de punten a), b) en c) bedoelde criteria worden door de lidstaten geverifieerd.

4.   Elke andere wijziging van een productdossier van een geregistreerde geografische aanduiding, die geen wijziging op Unieniveau is overeenkomstig lid 3, wordt als een standaardwijziging beschouwd.

5.   Een standaardwijziging wordt beschouwd als een tijdelijke wijziging indien ze betrekking heeft op een tijdelijke verandering van het productdossier als gevolg van door de overheidsinstanties opgelegde verplichte sanitaire of fytosanitaire maatregelen, van een natuurramp of ongunstige weersomstandigheden, of van aanzienlijke marktverstoringen door uitzonderlijke omstandigheden, waaronder geopolitieke gebeurtenissen, met gevolgen voor het aanbod van grondstoffen, op voorwaarde dat de natuurramp, de ongunstige weersomstandigheden of de aanzienlijke marktverstoringen officieel erkend zijn door de bevoegde autoriteiten.

6.   Wijzigingen op Unieniveau worden goedgekeurd door de Commissie. De goedkeuringsprocedure verloopt door overeenkomstige toepassing van de in de artikelen 9 en 10 en in de artikelen 12 tot en met 21 vastgelegde procedure.

7.   Van buiten de Unie afkomstige aanvragen voor wijzigingen op Unieniveau bevatten bewijsstukken waaruit blijkt dat de gevraagde wijziging strookt met de in dat derde land geldende wetgeving inzake de bescherming van geografische aanduidingen.

8.   Indien een aanvraag voor een wijziging op Unieniveau van het productdossier van een geregistreerde geografische aanduiding ook standaardwijzigingen of tijdelijke wijzigingen omvat, onderzoekt de Commissie alleen de wijziging op Unieniveau. Standaardwijzigingen of tijdelijke wijzigingen worden geacht niet te zijn ingediend. Het onderzoek van dergelijke aanvragen richt zich op de voorgestelde wijzigingen op Unieniveau. Indien nodig kan de Commissie of de betrokken lidstaat de aanvrager verzoeken andere elementen van het productdossier te wijzigen.

9.   Standaardwijzigingen worden beoordeeld en goedgekeurd door de lidstaten of derde landen op het grondgebied waarvan het geografische gebied van het betrokken product zich bevindt, en worden meegedeeld aan de Commissie. De Commissie maakt die wijzigingen openbaar.

10.   De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 87 gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening met bepalingen inzake wijzigingen op Unieniveau van productdossiers van geografische aanduidingen waarvoor geen enig document is bekendgemaakt, inzake de ontvankelijkheid van aanvragen voor wijzigingen op Unieniveau, inzake het verband tussen wijzigingen op Unieniveau en standaardwijzigingen, en inzake standaardwijzigingen, met inbegrip van de bekendmaking ervan.

11.   De Commissie stelt door middel van uitvoeringshandelingen nadere regels vast betreffende de procedures, vorm en presentatie van een aanvraag voor een wijziging op Unieniveau en betreffende de procedures, vorm en mededeling van standaardwijzigingen aan de Commissie. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   In de onderstaande gevallen kan de Commissie, op eigen initiatief of naar aanleiding van een met redenen omkleed verzoek van een lidstaat, een derde land of een natuurlijke of rechtspersoon met een rechtmatig belang die in een derde land gevestigd is of woont, door middel van uitvoeringshandelingen de registratie van een geografische aanduiding annuleren:

2.   De Commissie kan ook uitvoeringshandelingen vaststellen tot annulering van de registratie op verzoek van de producenten van het onder de geregistreerde naam in de handel gebrachte product. Indien er een erkende producentengroepering bestaat, is die producentengroepering de enige die een dergelijk verzoek kan indienen.

3.   Registratie van de naam als een ander intellectuele-eigendomsrecht dan een geografische aanduiding, met name als merk, is gedurende één jaar na annulering van de registratie van een geografische aanduiding niet toegestaan, tenzij een dergelijk intellectuele-eigendomsrecht reeds bestond of een dergelijk merk reeds was geregistreerd vóór de registratie van de geografische aanduiding.

4.   De artikelen 10, 13 tot en met 17 en 21 zijn van overeenkomstige toepassing op de annuleringsprocedure.

Bezwaren zijn slechts ontvankelijk indien wordt aangetoond dat een belanghebbende natuurlijke of rechtspersoon nog steeds commercieel afhankelijk is van de geregistreerde naam.

5.   Alvorens de in de leden 1 en 2 bedoelde uitvoeringshandelingen vast te stellen raadpleegt de Commissie de autoriteiten van de lidstaat, de autoriteiten van het derde land of, zo mogelijk, de producent uit het derde land die oorspronkelijk de registratie van de betrokken geografische aanduiding heeft aangevraagd, tenzij om de annulering rechtstreeks door die oorspronkelijke aanvragers is verzocht. De raadplegingsperiode bedraagt ten minste één maand.

6.   De Commissie stelt door middel van uitvoeringshandelingen nadere regels vast betreffende procedures, de vorm en presentatie van de aanvragen tot annulering van een registratie.

7.   De in de leden 1, 2 en 6 van dit artikel bedoelde uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   In het Unieregister van geografische aanduidingen ingeschreven geografische aanduidingen worden beschermd tegen:

2.   Lid 1 is van toepassing op alle domeinnamen die in de Unie toegankelijk zijn.

3.   Nationale voorschriften inzake benamingen die worden gebruikt voor landbouwproducten, wijnen en gedistilleerde dranken mogen geen aanleiding geven tot verwarring met geregistreerde geografische aanduidingen.

4.   De in lid 1 bedoelde bescherming is ook van toepassing op:

5.   De in artikel 3, lid 1, punt d), van Verordening (EU) nr. 608/2013 van het Europees Parlement en de Raad (29) genoemde entiteiten hebben het recht bij de douaneautoriteiten een aanvraag in te dienen om alle derde partijen te beletten om in het kader van het handelsverkeer goederen in de Unie binnen te brengen zonder dat die daar in het vrije verkeer worden gebracht, indien die goederen, met inbegrip van de verpakking, uit derde landen afkomstig zijn en in strijd zijn met lid 1 van dit artikel.

6.   Uit hoofde van deze verordening geregistreerde geografische aanduidingen mogen in de Unie niet generiek worden.

7.   Indien een geografische aanduiding een samengestelde naam is die een term bevat die als generiek wordt beschouwd, vormt het gebruik van die term in de regel geen gedraging zoals bedoeld in lid 1, punten a) en b).

1.   Onverminderd artikel 26 en artikel 37, lid 7, van deze verordening en de artikelen 7 en 17 van Verordening (EU) nr. 1169/2011, mag de geografische aanduiding ter aanwijzing van een product dat als ingrediënt in een verwerkt product wordt gebruikt, in de naam van dat verwerkte product of op het etiket of in het reclamemateriaal ervan worden gebruikt, indien:

2.   Producenten van een voorverpakt levensmiddel, zoals gedefinieerd in artikel 2, lid 2, punt e), van Verordening (EU) nr. 1169/2011, dat als ingrediënt een met een geografische aanduiding aangewezen product bevat, die die geografische aanduiding willen gebruiken in de naam van dat voorverpakte levensmiddel, ook in reclamemateriaal, moeten bovendien de erkende producentengroepering daarvan vooraf schriftelijk in kennis stellen, indien er voor die geografische aanduiding een dergelijke groepering bestaat. Die producenten nemen in die kennisgeving de informatie op waaruit blijkt dat aan de in lid 1 van dit artikel opgenomen voorwaarden voldaan werd, en handelen dienovereenkomstig. De erkende producentengroepering bevestigt binnen vier maanden schriftelijk de ontvangst van die kennisgeving. De producent van voorverpakte levensmiddelen mag de geografische aanduiding in de naam van het voorverpakte levensmiddel beginnen te gebruiken na ontvangst van die bevestiging of, indien dat eerder is, na het verstrijken van bovengenoemde termijn. De erkende producentengroepering kan bij die bevestiging niet-bindende informatie over het gebruik van de betrokken geografische aanduiding voegen.

De lidstaten kunnen, in overeenstemming met de Verdragen, aanvullende procedureregels vaststellen voor de op hun grondgebied gevestigde producenten van voorverpakte levensmiddelen.

3.   Onverminderd lid 1 kunnen de erkende producentengroepering en de producent van voorverpakte levensmiddelen een contractuele overeenkomst sluiten over de specifieke technische en visuele aspecten van de presentatie van de geografische aanduiding van het ingrediënt in de naam van het voorverpakte levensmiddel op het etiket, elders dan in de lijst van ingrediënten, of in het reclamemateriaal.

4.   Dit artikel is niet van toepassing op gedistilleerde dranken.

5.   De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 87 gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening met regels over het gebruik van vergelijkbare producten als ingrediënten en de criteria inzake de wezenlijke kenmerken van de in lid 1 van dit artikel bedoelde verwerkte producten.

1.   Generieke termen worden niet als geografische aanduiding geregistreerd.

2.   Om te bepalen of een term al dan niet generiek is geworden, wordt rekening gehouden met alle relevante factoren, in het bijzonder:

1.   Een geografische aanduiding waarvoor een aanvraag is ingediend nadat in de Unie een geheel of gedeeltelijk gelijkluidende geografische aanduiding is aangevraagd of beschermd, wordt niet geregistreerd, tenzij er in de praktijk voldoende onderscheid is tussen de omstandigheden van het plaatselijke en reeds lang bestaande gebruik en de aanbiedingsvorm van de twee geheel of gedeeltelijk gelijkluidende aanduidingen, rekening houdend met de noodzaak te waarborgen dat de betrokken producenten billijk worden behandeld en de consumenten niet worden misleid ten aanzien van de werkelijke identiteit of geografische oorsprong van de producten.

2.   Een geheel of gedeeltelijk gelijkluidende naam die bij de consument ten onrechte de indruk wekt dat de producten van oorsprong zijn van een ander grondgebied, wordt niet geregistreerd, ook al is de naam juist voor het grondgebied, de regio of de plaats waaruit de betrokken producten feitelijk van oorsprong zijn.

3.   Voor de toepassing van dit artikel wordt onder een in de Unie aangevraagde of beschermde geheel of gedeeltelijk gelijkluidende geografische aanduiding verstaan:

4.   De Commissie schrapt door middel van een uitvoeringshandeling elke in strijd met lid 1 of 2 geregistreerde geografische aanduiding uit het Unieregister. Die uitvoeringshandeling wordt volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Een aanvraag tot registratie van een merk waarvan het gebruik in strijd zou zijn met artikel 26, wordt afgewezen indien de aanvraag tot registratie van het merk wordt ingediend na de datum waarop de aanvraag tot registratie van de geografische aanduiding bij de Commissie is ingediend.

2.   Uniemerken die in strijd met lid 1 zijn geregistreerd, worden nietig verklaard door het EUIPO en nationale merken die in strijd met lid 1 zijn geregistreerd, worden nietig verklaard door de bevoegde nationale autoriteiten.

3.   Een merk waarvan het gebruik in strijd is met artikel 26, maar dat vóór de datum van indiening van de aanvraag tot registratie van de geografische aanduiding bij de Commissie, is aangevraagd, ingeschreven of door gebruik te goeder trouw op het grondgebied van de Unie is verworven, mag, indien de desbetreffende wetgeving in die mogelijkheid voorziet, niettegenstaande de registratie van een geografische aanduiding, verder worden gebruikt en vernieuwd, mits er geen gronden voor nietigheid of vervallenverklaring van het merk uit hoofde van Richtlijn (EU) 2015/2436 of Verordening (EU) 2017/1001 bestaan. In dergelijke gevallen is het gebruik van de eenmaal geregistreerde geografische aanduiding en van het betrokken merk toegestaan.

4.   Voor de toepassing van de leden 1 en 3 geldt dat indien geografische aanduidingen in de Unie zijn geregistreerd zonder dat er een aanvraag tot registratie op Unieniveau is ingediend, de datum van indiening bij de Commissie van de aanvraag tot registratie van de geografische aanduiding de datum van de eerste dag van bescherming is.

5.   Onverminderd Verordening (EU) nr. 1169/2011 mogen de garantie- of certificeringsmerken, bedoeld in artikel 28, lid 4, van Richtlijn (EU) 2015/2436 en de collectieve merken, bedoeld in artikel 29, lid 3, van die richtlijn, evenals de collectieve Uniemerken, bedoeld in hoofdstuk VIII van Verordening (EU) 2017/1001, op etiketten worden gebruikt, samen met de geografische aanduiding.

1.   Een producentengroepering is een vereniging van producenten van hetzelfde product of dezelfde producten, ongeacht haar rechtsvorm. Voor producentengroeperingen gelden de volgende criteria:

Aanvragende producentengroeperingen voldoen uiterlijk op de datum van registratie van de betrokken geografische aanduiding aan die criteria.

Een producent van een met een geografische aanduiding aangewezen product heeft het recht zich bij een producentengroepering aan te sluiten. De lidstaten kunnen het lidmaatschap beperken tot bepaalde categorieën producenten, rekening houdend met de aard van het onder de betrokken producentengroepering vallende product.

2.   De lidstaten kunnen bepalen dat marktdeelnemers en vertegenwoordigers van bedrijfstakken die verband houden met een van de schakels in de toeleveringsketen van met een geografische aanduiding aangewezen producten, en belanghebbenden, zoals bedoeld in artikel 157 van Verordening (EU) nr. 1308/2013, lid kunnen zijn van een producentengroepering indien zij een specifiek belang hebben in de producten die onder de producentengroepering vallen. Die leden hebben geen zeggenschap over de producentengroepering.

3.   De lidstaten kunnen aanvullende voorschriften vaststellen, met name met betrekking tot de organisatie, de statuten, de werking en de aard van het lidmaatschap van, en tot de financiële bijdragen aan, producentengroeperingen.

4.   Een producentengroepering kan met name de volgende taken verrichten:

5.   De lidstaten kunnen op hun grondgebied de producenten helpen bij de oprichting en werking van producentengroeperingen.

6.   Indien er voor een met een geografische aanduiding aangewezen product geen producentengroepering bestaat, kunnen de lidstaten de in lid 4, punten b), e) en f), bedoelde taken uitvoeren. De lidstaten werken samen met de producenten en staan hen bij voor het oprichten van een producentengroepering.

7.   De lidstaten kunnen een openbaar register aanleggen van producentengroeperingen voor met een geografische aanduiding aangewezen producten van oorsprong uit hun grondgebied, met inbegrip van autoriteiten zoals bedoeld in artikel 9, lid 2, en van producenten zoals bedoeld in artikel 9, lid 3. Dat register bevat ten minste de naam, de rechtsvorm en het adres van elke producentengroepering en alle geografische aanduidingen die onder de betrokken producentengroepering vallen.

1.   Naast artikel 32 kunnen de lidstaten een systeem van erkenning van producentengroeperingen toepassen. Dat erkenningssysteem kan worden toegepast op alle producentengroeperingen waarvan de leden een product met een geografische aanduiding produceren, of op producentengroeperingen die gespecificeerde categorieën met een geografische aanduiding aangewezen producten produceren. Een producentengroepering kan alleen op verzoek worden erkend. In het kader van het erkenningssysteem worden de in artikel 9, lid 2, bedoelde autoriteiten en de in artikel 9, lid 3, bedoelde producenten als erkende producentengroeperingen beschouwd.

2.   De lidstaten die het in lid 1 bedoelde erkenningssysteem toepassen, voorzien voor de erkenning van een producentengroepering in de volgende criteria:

De lidstaten kunnen in extra criteria voorzien, zoals:

Voldoet een producentengroepering niet langer aan de erkenningscriteria, dan wordt de erkenning geschorst of ingetrokken.

3.   Indien een producentengroepering wordt erkend uit hoofde van het in lid 1 van dit artikel bedoelde erkenningssysteem, is de erkende producentengroepering de enige die het recht heeft:

4.   De lidstaten kunnen ook bepalen dat de erkende producentengroepering de enige producentengroepering is die recht heeft op uitvoering van de taken:

5.   Een producentengroepering die is gevestigd in een lidstaat die geen erkenningssysteem zoals bedoeld in lid 1 van dit artikel toepast, heeft de mogelijkheid om de in artikel 32, lid 4, punten b), c), e) en f), bedoelde taken uit te oefenen in een lidstaat die wél een dergelijk erkenningssysteem toepast.

6.   Indien een geografische aanduiding een geografisch gebied aanwijst dat in meer dan één lidstaat ligt, werken de autoriteiten van de betrokken lidstaten of, indien relevant, van het Verenigd Koninkrijk ten aanzien van Noord-Ierland samen bij het aanwijzen van één erkende producentengroepering. Indien de betrokken lidstaten, of indien relevant, het Verenigd Koninkrijk ten aanzien van Noord-Ierland, geen overeenstemming bereiken of indien een van de betrokken lidstaten het in lid 1 bedoelde erkenningssysteem niet toepast, wordt voor die geografische aanduiding geen producentengroepering erkend.

7.   De lidstaten kunnen bepalen dat producentengroeperingen die vóór 13 mei 2024 uit hoofde van het nationale recht zijn erkend, overeenkomstig lid 1 worden erkend.

Indien een dergelijke erkende producentengroepering niet voldoet aan de criteria van lid 2, past zij zich uiterlijk op 14 mei 2026 aan de desbetreffende regels aan. Indien er op die datum geen naleving wordt bereikt, verlengt de betrokken lidstaat die termijn eenmaal met ten hoogste één jaar of trekt hij de erkenning in.

8.   Indien een lidstaat het in lid 1 bedoelde systeem van erkende producentengroeperingen toepast, stelt hij de Commissie via een digitaal systeem in kennis van de naam en het adres van de erkende producentengroepering voor elke geregistreerde geografische aanduiding, en actualiseert hij die informatie wanneer zich een wijziging voordoet. De Commissie maakt die informatie openbaar en actualiseert het Unieregister van geografische aanduidingen dienovereenkomstig.

1.   Een vereniging van producentengroeperingen kan worden opgericht op initiatief van belanghebbende producentengroeperingen.

2.   Een vereniging van producentengroeperingen kan met name de volgende taken uitvoeren:

1.   De in de Unie ingestelde registers van landcodetopniveaudomeinnamen zorgen ervoor dat bij procedures voor alternatieve geschillenbeslechting voor domeinnamen, geregistreerde geografische aanduidingen worden erkend als een recht dat bij die procedures kan worden ingeroepen.

2.   De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 87 gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening met bepalingen waarbij het EUIPO wordt belast met het opzetten en beheren van een informatie- en waarschuwingssysteem voor domeinnamen dat de aanvrager bij de indiening van een aanvraag voor een geografische aanduiding informatie verstrekt over de beschikbaarheid van de geografische aanduiding als domeinnaam, en desgewenst over de registratie van een domeinnaam die identiek is aan zijn geografische aanduiding. In de Unie gevestigde registers voor landcodetopniveaudomeinnamen kunnen het EUIPO vrijwillig de desbetreffende informatie en gegevens verstrekken.

3.   Uiterlijk op 14 november 2025 evalueert de Commissie de noodzaak en haalbaarheid van een informatie- en waarschuwingssysteem zoals bedoeld in lid 2, rekening houdend met het functioneren van de vrijwillige verstrekking van de in dat lid bedoelde informatie en gegevens, en dient zij bij het Europees Parlement en de Raad een verslag met haar voornaamste bevindingen in. Dat verslag gaat zo nodig vergezeld van een wetgevingsvoorstel.

1.   Aanduidingen, afkortingen en symbolen die verwijzen naar geografische aanduidingen mogen alleen worden gebruikt in verband met producten die overeenkomstig het desbetreffende productdossier zijn geproduceerd. Zij mogen ook worden gebruikt voor informatieve en educatieve doeleinden, mits dat gebruik niet misleidend is voor de consument.

2.   De volgende symbolen van de Unie die bedoeld zijn om geografische aanduidingen te markeren en bekend te maken, worden vastgesteld:

3.   In het geval van landbouwproducten en gedistilleerde dranken van oorsprong uit de Unie die in de handel worden gebracht met een geografische aanduiding, worden in de etikettering en in het reclamemateriaal de bijbehorende symbolen van de Unie aangebracht. Wat de etikettering betreft, wordt de geografische aanduiding in hetzelfde gezichtsveld als het symbool van de Unie aangebracht.

De etiketteringsvereisten van artikel 13, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1169/2011 voor de presentatie van verplichte vermeldingen zijn van toepassing op de geografische aanduiding.

4.   In afwijking van de eerste alinea van lid 3 mogen in het geval van gedistilleerde dranken symbolen van de Unie worden weggelaten.

5.   Bij landbouwproducten met een geografische aanduiding worden in de etikettering in hetzelfde gezichtsveld als de geografische aanduiding een aanduiding van de naam van de producent of marktdeelnemer aangebracht. In dat geval wordt onder de naam van de marktdeelnemer verstaan de naam van de marktdeelnemer die verantwoordelijk is voor het productiestadium waarin het product met de geografische aanduiding wordt verkregen, of die verantwoordelijk is voor de ingrijpende verwerking van dat product.

Bij gedistilleerde dranken met een geografische aanduiding wordt in de etikettering in hetzelfde gezichtsveld als de geografische aanduiding een aanduiding van de naam van de producent aangebracht.

Indien verpakkingen of recipiënten als grootste oppervlak het oppervlak hebben dat wordt beschreven in artikel 16, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1169/2011, is de vermelding van de naam van de producent of marktdeelnemer vrijwillig.

Landbouwproducten en gedistilleerde dranken die met een geografische aanduiding in de handel worden gebracht en die vóór 14 mei 2026 zijn geëtiketteerd, mogen verder in de handel worden gebracht zonder te voldoen aan de verplichting om de naam van de producent of marktdeelnemer in hetzelfde gezichtsveld als de geografische aanduiding te vermelden, totdat de bestaande voorraden zijn uitgeput.

6.   Bij landbouwproducten of gedistilleerde dranken met een geografische aanduiding mogen de aanduidingen “beschermde oorsprongsbenaming” of “beschermde geografische aanduiding” in de etikettering en in het reclamemateriaal van landbouwproducten worden aangebracht, en mag de aanduiding “geografische aanduiding” in de etikettering en in het reclamemateriaal van gedistilleerde dranken worden aangebracht.

De afkortingen “BOB” of “BGA”, die overeenkomen met de aanduidingen “beschermde oorsprongsbenaming” of “beschermde geografische aanduiding”, mogen in de etikettering en in het reclamemateriaal van met een geografische aanduiding aangewezen landbouwproducten worden aangebracht.

7.   Aanduidingen en afkortingen mogen worden gebruikt in de etikettering en in het reclamemateriaal van verwerkte producten wanneer de geografische aanduiding verwijst naar een ingrediënt daarvan. In dat geval wordt de aanduiding of de afkorting aangebracht naast de naam van het ingrediënt dat duidelijk als ingrediënt wordt geïdentificeerd. Het symbool van de Unie mag niet worden geplaatst bij de naam van het levensmiddel in de zin van artikel 17 van Verordening (EU) nr. 1169/2011.

8.   De symbolen van de Unie waarop de beschermde oorsprongsbenaming of beschermde geografische aanduiding wordt vermeld, de aanduidingen “beschermde oorsprongsbenaming”, “beschermde geografische aanduiding” en “geografische aanduiding” en de afkortingen “BOB” of “BGA”, naargelang het geval, mogen pas in de etikettering worden aangebracht na de bekendmaking van de handeling tot registratie van die geografische aanduiding.

9.   De volgende zaken kunnen eveneens in de etikettering worden aangebracht:

10.   Symbolen van de Unie die verband houden met geografische aanduidingen die zijn ingeschreven in het Unieregister van geografische aanduidingen ter aanwijzing van producten van oorsprong uit derde landen, mogen worden aangebracht in de etikettering en in het reclamemateriaal voor het product, in welk geval de symbolen worden gebruikt overeenkomstig lid 3.

11.   De Commissie specificeert door middel van uitvoeringshandelingen de technische kenmerken van de symbolen van de Unie voor geografische aanduidingen, alsook de technische regels inzake het gebruik ervan en het gebruik van de aanduidingen en afkortingen op met een geregistreerde geografische aanduiding in de handel gebrachte producten, ook wat de taalversies betreft. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Dit hoofdstuk is van toepassing op wijn, gedistilleerde dranken en landbouwproducten.

Lid 2, eerste alinea, punt a), lid 3 en, wat de verificatie van de naleving van het productdossier betreft, lid 4 van dit artikel, alsook de artikelen 39, 40, 41 en 44, zijn echter uitsluitend van toepassing op gedistilleerde dranken en landbouwproducten.

2.   Voor de toepassing van dit hoofdstuk wordt onder controle verstaan:

Voor de toepassing van dit hoofdstuk omvat handhaving alle maatregelen waarmee wordt beoogd de naleving van titel II, hoofdstuk 3, van deze verordening te waarborgen.

3.   Bevoegde autoriteiten, gedelegeerde instanties en natuurlijke personen aan wie bepaalde officiële controletaken zijn gedelegeerd, moeten aan de vereisten van Verordening (EU) 2017/625 voldoen.

4.   Niettegenstaande artikel 116, lid 1, van Verordening (EU) 2017/625, verricht de Commissie de in titel VI, hoofdstuk I, van Verordening (EU) 2017/625 bedoelde controles, met inbegrip van audits, op basis van een risicoanalyse, naargelang van het betrekkelijke aantal geografische aanduidingen in de lidstaat, het aantal verrichte controles of de onregelmatigheden in verband met de verificatie van de naleving of met het gebruik van de geografische aanduidingen die zijn vermeld in het overeenkomstig artikel 113 van Verordening (EU) 2017/625 opgestelde jaarverslag van de lidstaat. Artikel 116, lid 2, en de artikelen 118 en 120 tot en met 124 van Verordening (EU) 2017/625 zijn niet van toepassing op controles, met inbegrip van audits, van geografische aanduidingen.

1.   Voor de toepassing van dit hoofdstuk stelt elke marktdeelnemer die wenst deel te nemen aan activiteiten die onder het productdossier van een met een geografische aanduiding aangewezen product vallen, de in lid 3, punten a) en b), bedoelde bevoegde autoriteiten, gedelegeerde instanties of natuurlijke personen daarvan in kennis. De lidstaten stellen een lijst op van marktdeelnemers die activiteiten verrichten waarvoor een of meer verplichtingen gelden op grond van het productdossier van een product dat wordt aangewezen met een geografische aanduiding die is ingeschreven in het Unieregister van geografische aanduidingen van oorsprong uit hun grondgebied, en houden die lijst actueel.

2.   De producenten zijn verantwoordelijk voor eigen controles op de naleving van het productdossier van met een geografische aanduiding aangewezen producten voordat het product in de handel wordt gebracht.

3.   Naast de in lid 2 bedoelde eigen controles wordt, voordat een met een geografische aanduiding aangewezen product van oorsprong uit de Unie in de handel wordt gebracht, verificatie van de naleving van het productdossier verricht door:

4.   Voor geografische aanduidingen die producten van oorsprong uit een derde land aanwijzen, wordt, voordat het betrokken product op de markt wordt gebracht, de verificatie van de naleving van het productdossier verricht door:

5.   Indien een onder het productdossier vallende activiteit wordt uitgevoerd door een of meer marktdeelnemers in een ander land dan het land van oorsprong van de geografische aanduiding, worden in het productdossier bepalingen vastgelegd voor de verificatie van de naleving door die marktdeelnemers. Indien de betrokken handeling in de Unie plaatsvindt, stellen de marktdeelnemers de bevoegde autoriteiten van de lidstaat waar de handeling plaatsvindt daarvan in kennis en worden zij aan verificatie onderworpen.

6.   Wanneer een lidstaat artikel 9, lid 2, toepast, wordt de verificatie van de naleving van het productdossier verricht door een andere autoriteit dan die welke wordt geacht een producentengroepering te zijn uit hoofde van dat lid.

7.   De kosten van de verificatie van de naleving van het productdossier mogen worden gedragen door de marktdeelnemers die aan die controles onderworpen zijn. De lidstaten kunnen vergoedingen of heffingen innen om geheel of gedeeltelijk de kosten van officiële controles en andere officiële activiteiten te dekken.

8.   De Commissie stelt uitvoeringshandelingen vast betreffende:

Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   De lidstaten maken voor elk met een geografische aanduiding aangewezen product de naam en het adres van de in artikel 39, lid 3, bedoelde bevoegde autoriteiten, gedelegeerde instanties en natuurlijke personen openbaar, en houden die informatie actueel.

2.   De Commissie maakt de naam en het adres van de in artikel 39, lid 4, bedoelde bevoegde autoriteiten en productcertificeringsinstanties openbaar, en actualiseert die informatie regelmatig.

3.   De Commissie kan een digitaal portaal opzetten waar de naam en het adres van de in de leden 1 en 2 bedoelde bevoegde autoriteiten, gedelegeerde en productcertificeringsinstanties en natuurlijke personen openbaar worden gemaakt.

1.   De in artikel 39, lid 3, punt b), bedoelde gedelegeerde instanties en de in artikel 39, lid 4, punt b), bedoelde productcertificeringsinstanties voldoen aan en zijn geaccrediteerd overeenkomstig een van beide onderstaande normen, naargelang de relevantie daarvan voor de gedelegeerde taken:

2.   De in lid 1 bedoelde accreditatie wordt uitgevoerd door een nationale accreditatie-instantie die is erkend overeenkomstig Verordening (EG) nr. 765/2008 en die ondertekenaar is van een multilaterale overeenkomst in het kader van de Europese samenwerking voor accreditatie, waaronder de in lid 1 vermelde normen vallen, of door een accreditatie-instantie van buiten de Unie die ondertekenaar is van een multilaterale erkenningsregeling van het International Accreditation Forum of van een regeling voor wederzijdse erkenning van de International Laboratory Accreditation Cooperation, waaronder de in lid 1 vermelde normen vallen.

1.   De lidstaten wijzen een of meer bevoegde autoriteiten aan die verantwoordelijk zijn voor de verificatie van, en de handhavingsmaatregelen inzake, het gebruik van geografische aanduidingen nadat het met een geografische aanduiding aangewezen product in de handel is gebracht, waaronder handelingen vallen als opslag, doorvoer, distributie of het te koop aanbieden, ook in de elektronische handel. Die autoriteiten kunnen dezelfde zijn als de bevoegde autoriteiten die worden bedoeld in artikel 39, lid 3, punt a), van deze verordening en in artikel 116 bis, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013.

2.   De in lid 1 bedoelde autoriteiten handelen met regelmaat en gepaste frequentie, op basis van risicoanalyse en ontvangen kennisgevingen, ook van producentengroeperingen, om te waarborgen dat voor de betrokken geografische aanduiding het productdossier of het enig document of een equivalent daarvan wordt nageleefd, ook in online-presentaties en in de etikettering.

3.   De lidstaten nemen passende administratieve en gerechtelijke maatregelen om gebruik, ook via online-interfaces, in strijd met de artikelen 26 en 27 van namen van producten of diensten die op hun grondgebied zijn geproduceerd, op de markt gebracht of verricht, of die bestemd zijn voor uitvoer naar derde landen, te voorkomen of te beëindigen.

4.   De lidstaten nemen passende administratieve en gerechtelijke maatregelen om domeinnamen die in strijd zijn met artikel 26, lid 3, vanaf hun grondgebied ontoegankelijk te maken.

5.   De overeenkomstig lid 1 aangewezen autoriteit of autoriteiten faciliteert/faciliteren de informatie-uitwisseling tussen de betrokken departementen, agentschappen en instanties, zoals politie, agentschappen ter bestrijding van namaak, douane, bureaus voor intellectuele eigendom, autoriteiten op het gebied van het levensmiddelenrecht en retailinspecteurs, om efficiënte handhaving te waarborgen.

1.   Alle informatie in verband met de reclame voor, en promotie en verkoop van, producten die voor in de Unie gevestigde personen toegankelijk is en die in strijd is met de in de artikelen 26 en 27 van deze verordening bedoelde bescherming van geografische aanduidingen, wordt beschouwd als illegale inhoud, zoals gedefinieerd in artikel 3, punt h), van Verordening (EU) 2022/2065.

2.   De relevante nationale gerechtelijke of administratieve autoriteiten van de lidstaten kunnen, overeenkomstig artikel 9 van Verordening (EU) 2022/2065 een bevel uitvaardigen om op te treden tegen illegale inhoud, zoals bedoeld in lid 1 van dit artikel.

3.   Overeenkomstig artikel 16 van Verordening (EU) 2022/2065 kan elke persoon of entiteit aanbieders van hostingdiensten in kennis stellen van de aanwezigheid van specifieke inhoud die in strijd is met de artikelen 26 en 27 van deze verordening.

1.   De lidstaten verlenen elkaar bijstand bij de uitvoering van de in dit hoofdstuk bedoelde controles en handhaving overeenkomstig titel IV van Verordening (EU) 2017/625.

2.   De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen gedetailleerde regels vaststellen inzake de aard en de soort van de tussen de lidstaten uit te wisselen informatie en de methoden voor het uitwisselen van die informatie ten behoeve van controle en handhaving in het kader van dit hoofdstuk. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Een marktdeelnemer van wie een product na verificatie van naleving zoals bedoeld in artikel 39 van deze verordening en artikel 116 bis van Verordening (EU) nr. 1308/2013 in overeenstemming blijkt te zijn met het productdossier van een overeenkomstig deze verordening beschermde geografische aanduiding, heeft, op verzoek en afhankelijk van het systeem dat in de betrokken lidstaat wordt toegepast, recht op:

2.   De in lid 1, respectievelijk punt a) en punt b), bedoelde verklaring van naleving en opneming in de lijst worden door de importeur op verzoek ter beschikking gesteld van handhavingsautoriteiten, douane of andere autoriteiten in de Unie die belast zijn met de verificatie van het gebruik van geografische aanduidingen voor goederen die voor het vrije verkeer zijn aangegeven of op de interne markt worden gebracht. De marktdeelnemer kan de verklaring of opneming in de lijst ter beschikking stellen van het publiek of van eenieder die in het kader van zakelijke activiteiten om bewijs van naleving verzoekt. De verklaring en opneming in de lijst worden regelmatig geactualiseerd op basis van een risicobeoordeling.

3.   Een marktdeelnemer aan wie de verklaring van naleving niet langer wordt afgegeven of die van de lijst is verwijderd, mag de verklaring van naleving of de opneming in de lijst niet langer tonen of gebruiken.

4.   De Commissie stelt door middel van uitvoeringshandelingen gedetailleerde regels vast betreffende de vorm en de inhoud van de verklaring van naleving en de opneming in de lijst, de vormen waarin die door de marktdeelnemers of handelaren ter beschikking moeten worden gesteld ten behoeve van controle of in het kader van zakelijke activiteiten, alsook betreffende de omstandigheden, en de vormen, waarin een gelijkwaardige verklaring vereist is in het geval van producten van oorsprong uit derde landen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Een “oorsprongsbenaming” van een landbouwproduct is een naam die een product aanduidt:

2.   Een “geografische aanduiding” van een landbouwproduct is een naam die een product aanduidt:

3.   Niettegenstaande lid 1 worden bepaalde namen voor producten waarvan de grondstoffen afkomstig zijn uit een geografisch gebied dat groter is dan of verschillend is van het afgebakende geografische gebied, toch als oorsprongsbenamingen geregistreerd mits:

Voor de toepassing van dit lid mogen alleen levende dieren, vlees en melk als grondstoffen worden beschouwd.

1.   Voor een product van dierlijke oorsprong waarvan de naam als oorsprongsbenaming is geregistreerd, wordt het diervoeder volledig betrokken uit het afgebakende geografische gebied.

2.   Voor zover het praktisch niet haalbaar is om alle diervoeder uit het afgebakende geografische gebied te betrekken, mag buiten dat gebied geproduceerd diervoeder worden toegevoegd, op voorwaarde dat de kwaliteit of de kenmerken van het product die hoofdzakelijk aan de geografische omgeving zijn toe te schrijven, daardoor niet worden aangetast. De hoeveelheid diervoeder die afkomstig is van buiten het afgebakende geografische gebied mag op jaarbasis niet meer dan 50 % van de droge stof uitmaken.

3.   Een tijdelijke wijziging zoals bedoeld in artikel 24, lid 5, mag afwijken van lid 2 van dit artikel totdat het opnieuw mogelijk is diervoeder te betrekken uit het afgebakende gebied, mits het in artikel 49, lid 1, punt f), i), bedoelde verband niet volledig ongedaan wordt gemaakt.

4.   Beperkingen ten aanzien van de oorsprong van grondstoffen die zijn opgenomen in het productdossier van een product waarvan de naam als geografische aanduiding is geregistreerd, worden gemotiveerd met betrekking tot het in artikel 49, lid 1, punt f), ii), bedoelde verband.

5.   De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 87 gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening met afwijkingen en beperkingen ten aanzien van het slachten van levende dieren en ten aanzien van het betrekken van grondstoffen. Die afwijkingen en voorwaarden zijn gegrond op objectieve criteria en houden rekening met dierenwelzijn, kwaliteit of gebruik van de grondstoffen en erkende knowhow of natuurlijke factoren, waaronder beperkingen die van invloed zijn op de landbouwproductie in bepaalde gebieden.

1.   Een naam kan niet als geografische aanduiding worden geregistreerd indien hij in conflict is met een plantenras- of dierenrasbenaming en hij de consument kan misleiden aangaande de werkelijke identiteit of oorsprong van het met de geografische aanduiding aangewezen product of hij kan leiden tot verwarring tussen met de geografische aanduiding aangewezen producten en het planten- of dierenras in kwestie.

2.   De in lid 1 bedoelde voorwaarden worden beoordeeld in het licht van het daadwerkelijke gebruik van de namen die in conflict zijn, met inbegrip van het gebruik van de plantenras- of dierenrasbenaming buiten het gebied van oorsprong en het gebruik van de plantenrasbenaming.

3.   Deze verordening vormt geen belemmering voor het in de handel brengen van een product dat niet in overeenstemming is met het productdossier van een geregistreerde geografische aanduiding, waarvan de etikettering de naam of een deel van de naam van die geografische aanduiding bevat, die geheel of gedeeltelijk uit een plantenras- of dierenrasbenaming bestaat, mits aan de volgende voorwaarden is voldaan:

4.   De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 87 gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening met regels ter bepaling van het gebruik van plantenras- en dierenrasbenamingen.

1.   Een productdossier omvat ten minste:

2.   Het productdossier kan ook het volgende bevatten:

3.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 87 gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening met regels die grenzen stellen aan de in het in lid 1 van dit artikel bedoelde productdossier op te nemen informatie, indien dat noodzakelijk is om buitensporig omvangrijke registratieaanvragen te vermijden.

4.   De Commissie kan in uitvoeringshandelingen regels vastleggen betreffende de vorm van het productdossier. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Het enig document bevat:

2.   De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen het format en de onlinepresentatie van het enig document zoals bedoeld in lid 1 van dit artikel vaststellen en persoonsgegevens uitsluiten of anonimiseren. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Er wordt een regeling voor gegarandeerde traditionele specialiteiten (GTS’en) ingesteld om traditionele productiemethoden en recepten in stand te houden door:

2.   De registratie en de bescherming van gegarandeerde traditionele specialiteiten doen geen afbreuk aan de verplichting van producenten om andere regels van de Unie na te leven, met name die betreffende het in de handel brengen van producten, betreffende de gemeenschappelijke marktordening, en betreffende levensmiddelenetikettering.

3.   Richtlijn (EU) 2015/1535 is niet van toepassing op de in deze verordening vastgelegde regeling voor gegarandeerde traditionele specialiteiten.

1.   Een naam komt in aanmerking voor registratie als gegarandeerde traditionele specialiteit indien hij een product beschrijft dat:

2.   Om te kunnen worden geregistreerd als gegarandeerde traditionele specialiteit, moet een naam:

3.   Indien in de bezwaarprocedure uit hoofde van artikel 61 wordt aangetoond dat de naam ook wordt gebruikt in een andere lidstaat of in een derde land met het oog op het onderscheiden van producten die vergelijkbaar zijn of een identieke of soortgelijke naam hebben, kan in het overeenkomstig artikel 64, lid 3, punt b), vastgestelde registratiebesluit worden bepaald dat de naam van de gegarandeerde traditionele specialiteit vergezeld gaat van de claim “vervaardigd volgens de traditie van”, onmiddellijk gevolgd door de naam van een land of een streek daarvan.

4.   Een naam wordt niet geregistreerd indien hij uitsluitend verwijst naar claims die algemeen van aard zijn en ten aanzien van een reeks producten worden gebruikt, of naar claims waarin wordt voorzien in specifieke wetgeving van de Unie.

5.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 87 gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening met regels ter verduidelijking van de in dit artikel vastgelegde geschiktheidscriteria.

1.   Een productdossier omvat ten minste:

Het productdossier kan ook etiketteringsvereisten bevatten.

2.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 87 gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening met regels die grenzen stellen aan de in het productdossier op te nemen informatie, indien dat noodzakelijk is om buitensporig omvangrijke registratieaanvragen te vermijden.

3.   De Commissie kan in uitvoeringshandelingen regels vastleggen betreffende de vorm van het productdossier. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Een producentengroepering is een vereniging, ongeacht haar rechtsvorm, die bestaat uit producenten van hetzelfde product of dezelfde producten. De groepering wordt opgericht op initiatief van producenten volgens de aard van het betrokken product of de betrokken producten. Een producentengroepering handelt op transparante en niet-discriminerende wijze. Ook heeft zij een democratische structuur en berust de zeggenschap en de controle erover bij de leden ervan.

2.   De lidstaten kunnen bepalen dat marktdeelnemers, vertegenwoordigers van bedrijfstakken die verband houden met een van de schakels in de toeleveringsketen van met een gegarandeerde traditionele specialiteit aangewezen producten, en belanghebbenden zoals bedoeld in artikel 157 van Verordening (EU) nr. 1308/2013, lid kunnen zijn van een producentengroepering indien zij een specifiek belang hebben in de producten die onder de producentengroepering vallen. Die leden hebben geen zeggenschap over de producentengroepering.

3.   Een producentengroepering kan met name de volgende taken verrichten:

1.   Aanvragen voor de registratie van een gegarandeerde traditionele specialiteit mogen enkel worden ingediend door een aanvragende producentengroepering. Een aanvragende producentengroepering is een vereniging, ongeacht haar rechtsvorm, bestaande uit producenten van hetzelfde product waarvan de naam voor registratie wordt voorgesteld of uit een individuele producent indien de betrokken persoon de enige producent is die bereid is een aanvraag in te dienen. Meerdere aanvragende producentengroeperingen uit verschillende lidstaten of derde landen kunnen een gezamenlijke registratieaanvraag indienen. Overheidsinstanties en andere belanghebbende partijen kunnen helpen bij het opstellen van de aanvraag en bij de desbetreffende procedure.

2.   Een aanvraag tot registratie van een naam als gegarandeerde traditionele specialiteit bestaat uit:

3.   Indien de aanvraag wordt opgesteld door een producentengroepering die in een lidstaat is gevestigd, wordt de aanvraag gericht tot de autoriteiten van die lidstaat. De lidstaat onderzoekt de aanvraag om te controleren of ze voldoet aan de voorwaarden van de in artikel 53 bedoelde geschiktheidscriteria. In het kader van dat onderzoek voert de lidstaat een nationale bezwaarprocedure. Indien de lidstaat oordeelt dat aan de vereisten van dit hoofdstuk is voldaan, kan hij een gunstig besluit nemen en een aanvraag tot registratie op Unieniveau zoals bedoeld in artikel 58 indienen.

4.   De lidstaat zorgt ervoor dat elke natuurlijke of rechtspersoon met een rechtmatig belang de mogelijkheid heeft beroep in te stellen. De lidstaat zorgt er ook voor dat een gunstig besluit en het bijbehorende productdossier worden bekendgemaakt en dat het productdossier elektronisch toegankelijk is.

1.   Een aanvraag tot registratie op Unieniveau van een gegarandeerde traditionele specialiteit omvat het in artikel 54 bedoelde productdossier en:

2.   De in lid 1 bedoelde documenten worden in één van de officiële talen van de Unie opgesteld.

3.   Een gezamenlijke aanvraag bevat het in artikel 54 bedoelde productdossier en, naargelang het geval, de in lid 1, punt b), van dit artikel bedoelde verklaring van alle betrokken lidstaten of derde landen. De desbetreffende nationale procedures, met inbegrip van de bezwaarfase, worden in alle betrokken lidstaten uitgevoerd.

4.   De Commissie stelt door middel van uitvoeringshandelingen nadere regels vast betreffende de procedures, vorm en presentatie van registratieaanvragen, inclusief aanvragen tot registratie van een gegarandeerde traditionele specialiteit die betrekking heeft op meer dan één nationaal grondgebied. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Een aanvraag tot registratie van een gegarandeerde traditionele specialiteit op Unieniveau wordt elektronisch, via een digitaal systeem, bij de Commissie ingediend. Op verzoek van ten minste één lidstaat past de Commissie het digitale systeem aan om het, voor lidstaten die dat wensen, geschikt te maken voor gebruik in het nationale deel van de procedure voor de registratie van een gegarandeerde traditionele specialiteit.

2.   Indien de registratieaanvraag wordt gedaan door een aanvrager die is gevestigd in een derde land, wordt de aanvraag bij de Commissie ingediend, hetzij rechtstreeks door een aanvrager, namelijk een producentengroepering of een individuele producent, hetzij via de autoriteiten van het betrokken derde land.

3.   Een gezamenlijke registratieaanvraag zoals bedoeld in artikel 56, lid 1, wordt ingediend door:

4.   De namen waarvoor aanvragen tot registratie op Unieniveau zijn ingediend, worden door de Commissie openbaar gemaakt via het in lid 1 bedoelde digitale systeem.

1.   De Commissie onderzoekt elke aanvraag die zij overeenkomstig artikel 58, leden 1, 2 en 3, ontvangt om na te gaan of die de nodige informatie en geen kennelijke fouten bevat, rekening houdend met het resultaat van de door de betrokken lidstaat uitgevoerde onderzoeks- en bezwaarprocedure. Een dergelijk onderzoek houdt rekening met het resultaat van de door de betrokken lidstaat uitgevoerde nationale procedure.

2.   Het onderzoek duurt niet langer dan zes maanden vanaf de dag van ontvangst van de aanvraag. De Commissie kan de aanvrager verzoeken om aanvullende informatie of om wijziging. Wanneer de Commissie dergelijke verzoeken tot de aanvrager richt, bedraagt de onderzoekstermijn ten hoogste vijf maanden vanaf de dag waarop de Commissie het antwoord van de aanvrager heeft ontvangen.

3.   Indien de Commissie het in lid 2 bedoeld onderzoek niet binnen de gestelde termijn afrondt, stelt zij de aanvrager schriftelijk in kennis van de redenen voor de vertraging, met vermelding van de tijd die naar schatting nodig is om het onderzoek af te ronden, hetgeen ten hoogste één maand in beslag mag nemen.

4.   Indien de Commissie op basis van het overeenkomstig lid 1 van dit artikel verrichte onderzoek van oordeel is dat aan de voorwaarden van de artikelen 53, 54, 56 en 57 is voldaan, maakt zij het productdossier bekend in het Publicatieblad van de Europese Unie.

1.   De lidstaten houden de Commissie op de hoogte van elke nationale administratieve of gerechtelijke procedure die schadelijk kan zijn voor de registratie van een gegarandeerde traditionele specialiteit.

2.   De Commissie is vrijgesteld van de verplichting om de termijnen voor het verrichten van het in artikel 59, lid 2, bedoelde onderzoek in acht te nemen en de lidstaat in kennis te stellen van de redenen voor de vertraging indien zij een mededeling ontvangt van een lidstaat betreffende een registratieaanvraag overeenkomstig artikel 56, waarbij:

3.   De vrijstelling geldt totdat de Commissie door de lidstaat ervan in kennis is gesteld dat de oorspronkelijke aanvraag opnieuw geldig is, of dat de lidstaat zijn verzoek tot schorsing intrekt.

4.   Indien de in artikel 56, lid 3, bedoelde gunstige beslissing van een lidstaat geheel of gedeeltelijk ongeldig is verklaard bij een definitieve beslissing van een nationale rechtbank, overweegt die lidstaat, indien nodig, passende maatregelen, zoals de intrekking of wijziging van de aanvraag tot registratie op Unieniveau.

1.   Binnen drie maanden na de datum van de bekendmaking van het productdossier in het Publicatieblad van de Europese Unie overeenkomstig artikel 59, lid 4, kunnen de autoriteiten van een lidstaat of van een derde land of een natuurlijke of rechtspersoon die een rechtmatig belang heeft en in een derde land gevestigd is of woont, bij de Commissie een bezwaar indienen.

2.   Elke natuurlijke of rechtspersoon die een rechtmatig belang heeft en gevestigd is of woont in een andere lidstaat dan de lidstaat waar de aanvraag tot registratie op Unieniveau is ingediend, kan bezwaar indienen bij de lidstaat waar die persoon gevestigd is of woont, binnen een termijn die de betrokken lidstaat in staat stelt het bezwaar te onderzoeken en een besluit te nemen over het al dan niet indienen van bezwaar bij de Commissie overeenkomstig lid 1. De lidstaten kunnen die termijn vastleggen in hun nationale wetgeving.

3.   In een bezwaarschrift wordt vermeld dat bezwaar wordt gemaakt tegen de registratie van een gegarandeerde traditionele specialiteit. Een bezwaarschrift waarin dat niet is vermeld, is nietig.

4.   De Commissie controleert de ontvankelijkheid van het bezwaar. Indien de Commissie van oordeel is dat het bezwaar ontvankelijk is, verzoekt zij, uiterlijk vijf maanden na de bekendmaking, zoals bedoeld in artikel 59, lid 4, van het productdossier in het Publicatieblad van de Europese Unie de indiener van het bezwaar en de aanvrager passend overleg te plegen gedurende een redelijke periode van ten hoogste drie maanden. De Commissie zendt het bezwaar en alle door de indiener van het bezwaar verstrekte documenten toe aan de aanvrager. Op elk tijdstip gedurende die periode kan de Commissie op verzoek van de aanvrager de overlegtermijn éénmaal met ten hoogste drie maanden verlengen.

5.   De indiener van het bezwaar en de aanvrager vangen zonder onnodige vertraging passend overleg aan. Ze verstrekken elkaar de informatie die relevant is om te beoordelen of de registratieaanvraag aan de voorwaarden van dit hoofdstuk voldoet.

6.   Binnen een maand na afloop van het in lid 4 bedoelde overleg stelt de aanvrager de Commissie in kennis van het resultaat van het overleg, met inbegrip van alle uitgewisselde informatie, en deelt hij mee of er overeenstemming is bereikt met een of alle indieners van het bezwaar en welke wijzigingen in de aanvraag daaruit eventueel voortvloeien. Ook de indiener van het bezwaar kan de Commissie aan het einde van het overleg in kennis stellen van zijn standpunt.

7.   Indien, na afloop van het overleg, het overeenkomstig artikel 59, lid 4, bekendgemaakte productdossier is gewijzigd, herhaalt de Commissie haar onderzoeken van de registratieaanvraag zoals gewijzigd. Indien de aanvraag ingrijpend is gewijzigd en de Commissie van oordeel is dat de gewijzigde aanvraag aan de voorwaarden voor registratie voldoet, maakt zij het productdossier opnieuw bekend overeenkomstig dat lid.

8.   De in dit artikel bedoelde documenten worden opgesteld in een van de officiële talen van de Unie.

9.   De Commissie voltooit haar beoordeling van de aanvraag tot registratie op Unieniveau, rekening houdend met eventuele verzoeken om overgangsperioden, het resultaat van de bezwaarprocedure en alle andere kwesties die zich nadien in verband met haar onderzoek aandienen en die aanleiding kunnen geven tot een wijziging van het productdossier.

10.   De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 87 gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening met nadere procedures en termijnen voor de bezwaarprocedure.

11.   De Commissie stelt uitvoeringshandelingen vast waarbij het format en de presentatie van bezwaarschriften worden vastgesteld en persoonsgegevens worden uitgesloten of geanonimiseerd. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Een overeenkomstig artikel 61 ingediend bezwaar is alleen ontvankelijk indien de indiener van het bezwaar aantoont dat:

2.   De ontvankelijkheid van een bezwaar wordt beoordeeld met betrekking tot het grondgebied van de Unie.

1.   Voor producten waarvan de benaming geheel of gedeeltelijk bestaat uit een naam die in strijd is met artikel 68, kan de Commissie door middel van uitvoeringshandelingen een overgangsperiode van maximaal vijf jaar toestaan om het verdere gebruik mogelijk te maken van de benaming waaronder die producten in de handel zijn gebracht, mits uit een ontvankelijk bezwaar overeenkomstig artikel 56, lid 3, of artikel 61 tegen de aanvraag tot registratie van de gegarandeerde traditionele specialiteit waarvan de bescherming wordt geschonden, blijkt dat die benaming gedurende ten minste vijf jaar vóór de datum van bekendmaking van het in artikel 59, lid 4, bedoelde productdossier legaal op de interne markt is gebruikt.

2.   De in lid 1 van dit artikel bedoelde uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld, behalve de uitvoeringshandelingen waarvoor overeenkomstig artikel 56, lid 3, een ontvankelijk bezwaar is ingediend, die worden vastgesteld zonder toepassing van die onderzoeksprocedure.

1.   Indien de Commissie, op basis van de informatie die zij tijdens het overeenkomstig artikel 59 verrichte onderzoek heeft verkregen, oordeelt dat niet aan een of meer van de daarin bedoelde voorwaarden wordt voldaan, verwerpt zij de registratieaanvraag door middel van uitvoeringshandelingen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

2.   Bij ontstentenis van een ontvankelijk bezwaar registreert de Commissie door middel van uitvoeringshandelingen, en zonder de in artikel 88, lid 2, bedoelde procedure toe te passen, de gegarandeerde traditionele specialiteit.

3.   Indien de Commissie een ontvankelijk bezwaar ontvangt, doet zij, volgens de in artikel 61 bedoelde procedure en rekening houdend met de resultaten daarvan, het volgende:

4.   De uitvoeringshandelingen tot registratie van een gegarandeerde traditionele specialiteit voorzien in alle voorwaarden die van toepassing zijn op de registratie en de herbekendmaking voor informatiedoeleinden van het productdossier dat overeenkomstig artikel 59, lid 4, is bekendgemaakt en na de bezwaarprocedure is gewijzigd in het geval van andere wijzigingen dan bedoeld in artikel 61, lid 7.

5.   Uitvoeringsverordeningen van de Commissie tot registratie en uitvoeringsbesluiten van te Commissie tot verwerping worden bekendgemaakt in de L-serie van het Publicatieblad van de Europese Unie.

1.   Door middel van uitvoeringshandelingen en zonder toepassing van de in artikel 88, lid 2, bedoelde procedure zet de Commissie een openbaar toegankelijk Unieregister van gegarandeerde traditionele specialiteiten op en houdt zij dat bij. Dossiers die na 13 mei 2024 in dat register worden ingevoerd, hebben een machinaal leesbaar formaat, zoals gedefinieerd in artikel 2, punt 13, van Richtlijn (EU) 2019/1024.

2.   De Commissie bewaart documentatie met betrekking tot de registratie van een gegarandeerde traditionele specialiteit in digitale of papieren vorm. In geval van annulering van de registratie bewaart de Commissie de documentatie gedurende tien jaar daarna.

3.   De Commissie specificeert door middel van uitvoeringshandelingen de inhoud en de presentatie van het Unieregister van gegarandeerde traditionele specialiteiten. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Een producentengroepering van een product waarvan de naam een geregistreerde gegarandeerde traditionele specialiteit is, kan een aanvraag tot goedkeuring van een wijziging van het productdossier indienen. De aanvragen bevatten een omschrijving van en een toelichting op de verzochte wijzigingen.

2.   De procedure tot wijziging van een productdossier verloopt door overeenkomstige toepassing van de in de artikelen 56 tot en met 64 vastgelegde procedure.

3.   De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 87 gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening met regels voor de procedure tot wijziging van een productdossier.

4.   De Commissie stelt, door middel van uitvoeringshandelingen, nadere regels vast betreffende de procedures, vorm en presentatie van een aanvraag tot wijziging van een productdossier. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   In de onderstaande gevallen kan de Commissie, op eigen initiatief of naar aanleiding van een met redenen omkleed verzoek van een lidstaat, een derde land of een natuurlijke of rechtspersoon met een rechtmatig belang die in een derde land gevestigd is of woont, door middel van uitvoeringshandelingen de registratie van een gegarandeerde traditionele specialiteit annuleren:

2.   De Commissie kan ook, door middel van uitvoeringshandelingen, op verzoek van de producenten van het onder de geregistreerde naam in de handel gebrachte product, een registratie annuleren.

3.   De artikelen 56 tot en met 62 en artikel 64 zijn van overeenkomstige toepassing op de annuleringsprocedure.

Bezwaren zijn slechts ontvankelijk indien wordt aangetoond dat een belanghebbende natuurlijke of rechtspersoon blijvend commercieel afhankelijk is van de geregistreerde naam.

4.   Alvorens de in de leden 1 en 2 bedoelde uitvoeringshandelingen vast te stellen raadpleegt de Commissie de autoriteiten van de betrokken lidstaat, de autoriteiten van het betrokken derde land of, indien mogelijk, de producent uit het derde land die oorspronkelijk de registratie van de gegarandeerde traditionele specialiteit had aangevraagd, tenzij die oorspronkelijke aanvragers rechtstreeks om de annulering hebben verzocht. De raadplegingsperiode bedraagt ten minste één maand.

5.   De Commissie stelt, door middel van uitvoeringshandelingen, nadere regels vast betreffende de procedures, vorm en presentatie van de verzoeken om annulering van een registratie van een gegarandeerde traditionele specialiteit.

6.   De in de leden 1, 2 en 5 van dit artikel bedoelde uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Geregistreerde gegarandeerde traditionele specialiteiten zijn, ook wat betreft producten die als ingrediënt worden gebruikt, beschermd tegen misbruik, imitatie of evocatie, zelfs indien de beschermde benaming is vertaald, evenals tegen elke andere praktijk die de consument kan misleiden.

2.   De op nationaal niveau gebruikte benamingen voor landbouwproducten en levensmiddelen mogen geen aanleiding geven tot verwarring met geregistreerde gegarandeerde traditionele specialiteiten.

3.   De in lid 1 bedoelde bescherming is ook van toepassing op producten die worden verkocht door middel van verkoop op afstand, zoals elektronische handel.

4.   De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen procedurele vereisten vaststellen voor de bescherming van gegarandeerde traditionele specialiteiten. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

5.   De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 87 gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening met regels voor het gebruik van gegarandeerde traditionele specialiteiten in de naam van verwerkte producten, onder verwijzing naar het gebruik van vergelijkbare ingrediënten en naar de criteria voor het verlenen van essentiële kenmerken aan de verwerkte producten.

1.   Er wordt een symbool van de Unie vastgesteld voor als gegarandeerde traditionele specialiteit aangewezen producten. De aanduiding “gegarandeerde traditionele specialiteit”, de afkorting “GTS” en het symbool van de Unie dat naar de gegarandeerde traditionele specialiteit verwijst, mogen alleen worden gebruikt met betrekking tot producten die in overeenstemming met het desbetreffende productdossier zijn geproduceerd. Zij mogen ook worden gebruikt voor informatieve en educatieve doeleinden, mits dat gebruik niet misleidend is voor de consument. De aanduiding “gegarandeerde traditionele specialiteit” of de daarmee overeenkomende afkorting “GTS” mag in de etikettering worden aangebracht.

2.   In het geval van producten van oorsprong uit de Unie die in de handel worden gebracht als overeenkomstig deze verordening geregistreerde gegarandeerde traditionele specialiteit, worden in de etikettering en het reclamemateriaal het in lid 2 bedoelde symbool van de Unie en de geregistreerde naam in hetzelfde gezichtsveld aangebracht. De etiketteringsvereisten van artikel 13, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1169/2011 voor de presentatie van verplichte vermeldingen zijn van toepassing op de geregistreerde gegarandeerde traditionele specialiteit.

3.   Het symbool van Unie mag worden gebruikt in de etikettering van buiten de Unie geproduceerde gegarandeerde traditionele specialiteiten.

4.   De Commissie stelt door middel van uitvoeringshandelingen de technische kenmerken van het symbool van de Unie vast, alsook de technische regels inzake het gebruik ervan en het gebruik van de aanduiding en de afkorting op producten die in de handel worden gebracht als gegarandeerde traditionele specialiteit, ook wat de taalversies betreft. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Een als gegarandeerde traditionele specialiteit geregistreerde naam mag worden gebruikt door elke marktdeelnemer die een product in de handel brengt dat in overeenstemming is met het desbetreffende productdossier.

2.   De lidstaten waarborgen dat marktdeelnemers onder de verificatie van de naleving van het productdossier vallen die is ingesteld overeenkomstig artikel 72.

1.   Onder controles van gegarandeerde traditionele specialiteiten wordt verstaan:

2.   Voor de toepassing van dit hoofdstuk omvat handhaving alle maatregelen waarmee wordt beoogd de naleving van de artikelen 68, 69 en 70 van deze verordening te waarborgen.

3.   Bevoegde autoriteiten, gedelegeerde instanties en natuurlijke personen aan wie bepaalde officiële controletaken zijn gedelegeerd, moeten aan de respectieve vereisten van Verordening (EU) 2017/625 voldoen.

4.   Elke marktdeelnemer die wenst deel te nemen aan activiteiten waarvoor een of meer verplichtingen gelden op grond van het productdossier van een met een gegarandeerde traditionele specialiteit aangewezen product, stelt de in lid 6, punten a) en b), bedoelde bevoegde autoriteiten, gedelegeerde instanties of natuurlijke personen daarvan in kennis.

De lidstaten stellen een lijst op van marktdeelnemers die activiteiten verrichten waarvoor een of meer verplichtingen gelden op grond van het productdossier van een product dat wordt aangewezen met een gegarandeerde traditionele specialiteit die is ingeschreven in het Unieregister van gegarandeerde traditionele specialiteiten. uit hun grondgebied, en houden die lijst actueel.

5.   De producenten zijn verantwoordelijk voor eigen controles op de naleving van het productdossier van met een gegarandeerde traditionele specialiteit aangewezen producten voordat het product in de handel wordt gebracht.

6.   Naast de in lid 5 bedoelde eigen controles wordt, voordat een met een gegarandeerde traditionele specialiteit aangewezen product van oorsprong uit de Unie in de handel wordt gebracht, verificatie van de naleving van het productdossier verricht door:

7.   Voor gegarandeerde traditionele specialiteiten die producten van oorsprong uit een derde land aanwijzen, wordt, voordat het product op de markt wordt gebracht, de verificatie van de naleving van het productdossier verricht door:

De kosten van de verificatie van de naleving van het productdossier mogen worden gedragen door de marktdeelnemers die aan die controles onderworpen zijn. De lidstaten kunnen een vergoeding aanrekenen ter dekking van hun kosten voor de verificatie van de naleving van het productdossier.

8.   De lidstaten maken voor elk met een gegarandeerde traditionele specialiteit aangewezen product de naam en het adres van de in lid 6 bedoelde bevoegde autoriteiten, gedelegeerde instanties en natuurlijke personen openbaar, en houden die informatie actueel.

9.   De Commissie maakt de naam en het adres van de in lid 7 bedoelde bevoegde autoriteiten en productcertificeringsinstanties openbaar, en actualiseert die informatie regelmatig.

10.   De Commissie kan een digitaal portaal opzetten waar de naam en het adres van de in de leden 6 en 7 bedoelde bevoegde autoriteiten, gedelegeerde en productcertificeringsinstanties en natuurlijke personen openbaar worden gemaakt.

11.   De Commissie stelt uitvoeringshandelingen vast betreffende de door de derde landen aan de Commissie te verrichten mededeling, onder meer over de naam en het adres van de bevoegde autoriteiten en de productcertificeringsinstanties. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

12.   De Commissie kan, door middel van uitvoeringshandelingen en zonder de in artikel 88, lid 2, bedoelde procedure toe te passen, bepalen op welke wijze de naam en het adres van de in dit artikel bedoelde bevoegde autoriteiten en gedelegeerde instanties openbaar worden gemaakt.

1.   De in artikel 72, lid 6, punt b), bedoelde gedelegeerde instanties en de in artikel 72, lid 7, punt b), bedoelde productcertificeringsinstanties voldoen aan en zijn geaccrediteerd overeenkomstig een van beide onderstaande normen, naargelang de relevantie daarvan voor de gedelegeerde taken:

2.   De in lid 1 bedoelde accreditatie wordt uitgevoerd door een nationale accreditatie-instantie die is erkend overeenkomstig Verordening (EG) nr. 765/2008 en die ondertekenaar is van een multilaterale overeenkomst in het kader van de Europese samenwerking voor accreditatie, die betrekking heeft op de in lid 1 vermelde normen, of door een accreditatie-instantie van buiten de Unie die ondertekenaar is van een multilaterale erkenningsregeling van het International Accreditation Forum of van een regeling voor wederzijdse erkenning van de International Laboratory Accreditation Cooperation, die betrekking hebben op de in lid 1 vermelde normen.

1.   De lidstaten wijzen een of meer bevoegde autoriteiten aan die verantwoordelijk zijn voor de verificatie van, en de handhavingsmaatregelen inzake, het gebruik van een gegarandeerde traditionele specialiteit nadat het met een gegarandeerde traditionele specialiteit aangewezen product in de handel is gebracht, waaronder handelingen vallen als opslag, doorvoer, distributie of het te koop aanbieden, ook in de elektronische handel. Die autoriteiten kunnen dezelfde zijn als de bevoegde autoriteiten die worden bedoeld in artikel 72, lid 6, punt a). De verificatie van het gebruik van gegarandeerde traditionele specialiteiten wordt uitgevoerd op basis van een risicoanalyse.

2.   De in lid 1 bedoelde autoriteiten zorgen ervoor dat het productdossier van de betrokken gegarandeerde traditionele specialiteit wordt nageleefd.

3.   De lidstaten nemen passende administratieve en gerechtelijke maatregelen om het gebruik van namen van producten of diensten die op hun grondgebied zijn geproduceerd, op de markt gebracht of verricht, of die bestemd zijn voor uitvoer naar derde landen, dat in strijd is met de bescherming van gegarandeerde traditionele specialiteiten uit hoofde van artikel 68, te voorkomen of beëindigen.

4.   De overeenkomstig lid 1 aangewezen autoriteit of autoriteiten faciliteert/faciliteren de informatie-uitwisseling tussen de betrokken departementen, agentschappen en instanties, zoals politie, agentschappen ter bestrijding van namaak, douane, bureaus voor intellectuele eigendom, autoriteiten op het gebied van het levensmiddelenrecht en retailinspecteurs, om efficiënte handhaving te waarborgen.

1.   Alle informatie in verband met de reclame voor, en promotie en verkoop van, producten die voor in de Unie gevestigde personen toegankelijk is en die in strijd is met de in artikel 68 van deze verordening bedoelde bescherming van een gegarandeerde traditionele specialiteit, wordt beschouwd als illegale inhoud, zoals gedefinieerd in artikel 3, punt h), van Verordening (EU) 2022/2065.

2.   De relevante nationale gerechtelijke of administratieve autoriteiten van de lidstaten kunnen, overeenkomstig artikel 9 van Verordening (EU) 2022/2065 een bevel uitvaardigen om op te treden tegen illegale inhoud, zoals bedoeld in lid 1 van dit artikel.

1.   De lidstaten verlenen elkaar bijstand bij de uitvoering van de in dit hoofdstuk bedoelde controles en handhaving overeenkomstig titel IV van Verordening (EU) 2017/625.

2.   De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen nadere regels vaststellen inzake de aard en de soort van de tussen de lidstaten uit te wisselen informatie en de methoden voor het uitwisselen van die informatie ten behoeve van controle en handhaving in het kader van dit hoofdstuk. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Een marktdeelnemer van wie een product na de in artikel 72 bedoelde verificatie van de naleving in overeenstemming is bevonden met het productdossier van een overeenkomstig deze verordening beschermde gegarandeerde traditionele specialiteit, heeft op verzoek en afhankelijk van het systeem dat in de betrokken lidstaat wordt toegepast, recht op:

2.   De respectievelijk in lid 1, punt a) en in lid 1, punt b), bedoelde verklaring van naleving en opneming in de lijst worden regelmatig geactualiseerd op basis van een risicobeoordeling.

3.   Een marktdeelnemer aan wie de verklaring van naleving niet langer wordt afgegeven of die van de lijst is verwijderd, toont of gebruikt de verklaring van naleving of de opneming in de lijst niet langer.

4.   De Commissie stelt door middel van uitvoeringshandelingen nadere regels vast betreffende de vorm en inhoud van de verklaring van naleving en de opneming in de lijst, alsook betreffende de omstandigheden, en de vormen, waarin die door de marktdeelnemers of handelaren beschikbaar moeten worden gesteld voor controle of in het kader van de bedrijfsuitoefening, ook in het geval van een gelijkwaardige verklaring betreffende producten van oorsprong uit derde landen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   De lidstaten kunnen nationale voorschriften inzake facultatieve kwaliteitsaanduidingen en -regelingen die niet onder deze verordening vallen, behouden voor zover die voorschriften in overeenstemming zijn met het Unierecht.

2.   De Commissie kan een digitaal systeem opzetten en ondersteunen voor de opneming van de in lid 1 bedoelde aanduidingen en regelingen om de kennis van de producten en regelingen in de hele Unie te bevorderen. De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen de nadere technische gegevens vaststellen die nodig zijn voor de kennisgeving van de facultatieve kwaliteitsaanduidingen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

1.   Facultatieve kwaliteitsaanduidingen voldoen aan de volgende criteria:

2.   Facultatieve kwaliteitsaanduidingen die technische productkwaliteiten beschrijven met het oog op de toepassing van verplichte handelsnormen en niet zijn bedoeld om de consumenten over die productkwaliteiten te informeren, vallen buiten het toepassingsgebied van dit hoofdstuk.

3.   Onder facultatieve kwaliteitsaanduidingen vallen niet de facultatieve gereserveerde vermeldingen ter ondersteuning en aanvulling van op basis van de sector of de productcategorie vastgestelde specifieke handelsnormen.

4.   De Commissie is bevoegd, teneinde rekening te houden met de specifieke kenmerken van bepaalde sectoren alsook met consumentenverwachtingen, om, ter aanvulling van deze verordening, overeenkomstig artikel 87 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot vaststelling van nadere voorschriften aangaande de in lid 1 van dit artikel bedoelde criteria.

5.   De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen de voor de toepassing van dit hoofdstuk vereiste regels over formulieren, procedures en technische voorschriften vaststellen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

6.   De Commissie houdt, wanneer zij overeenkomstig de leden 4 en 5 gedelegeerde handelingen en uitvoeringshandelingen vaststelt, rekening met de internationale normen die van toepassing zijn.

1.   De aanduiding “product uit de bergen” wordt vastgesteld als een facultatieve kwaliteitsaanduiding. Zij wordt als syntagma gereserveerd. Zij wordt alleen gebruikt ter omschrijving van de in de bijlage I bij het VWEU genoemde producten voor menselijke consumptie waarvan:

2.   Voor de toepassing van dit artikel wordt onder berggebieden binnen de Unie verstaan gebieden die zijn afgebakend op grond van Artikel 32, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1305/2013 van het Europees Parlement en de Raad (30).

Voor de producten van derde landen vallen onder berggebieden de gebieden die door het betrokken derde land officieel als berggebied zijn aangewezen of die voldoen aan criteria die gelijkwaardig zijn aan de in artikel 32, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1305/2013 genoemde criteria.

3.   De Commissie is bevoegd om, in naar behoren gemotiveerde gevallen en teneinde rekening te houden met natuurlijke beperkingen die van invloed zijn op de landbouwproductie in berggebieden, ter aanvulling van deze verordening, overeenkomstig artikel 87 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot vaststelling van afwijkingen van de in lid 1 van dit artikel bedoelde voorwaarden, met name die uit hoofde waarvan wordt toegestaan dat de grondstoffen of diervoeders van buiten de berggebieden afkomstig zijn, die uit hoofde waarvan wordt toegestaan dat de verwerking van de producten plaatsvindt in een af te bakenen geografisch gebied buiten de berggebieden, en de afbakening van dat geografische gebied.

4.   De Commissie bevoegd om, teneinde rekening te houden met natuurlijke beperkingen die van invloed zijn op de landbouwproductie in berggebieden, ter aanvulling van deze verordening, overeenkomstig artikel 87 gedelegeerde handelingen vast te stellen aangaande het bepalen van de productiemethoden en de andere criteria die relevant zijn voor de toepassing van de in lid 1 van dit artikel bedoelde facultatieve kwaliteitsaanduiding.

1.   Een facultatieve kwaliteitsaanduiding mag uitsluitend worden gebruikt ter beschrijving van producten die voldoen aan de desbetreffende gebruiksvoorwaarden.

2.   De bepalingen van dit hoofdstuk gelden onverminderd de toepassing van Unie- of nationale voorschriften inzake intellectuele eigendom, en met name die inzake oorsprongsbenamingen en geografische aanduidingen en merken en rechten die uit hoofde van die voorschriften zijn verleend.

3.   De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen voorschriften vaststellen inzake het gebruik van facultatieve kwaliteitsaanduidingen. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 88, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

4.   De lidstaten verrichten, op basis van een risicobeoordeling, controles op de naleving van de voorschriften van dit hoofdstuk en leggen bij overtreding passende administratieve sancties op.