EUROPESE COMMISSIE

Brussel, 21.12.2016

COM(2016) 883 final

2016/0409(COD)

Voorstel voor een

VERORDENING VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD

betreffende de instelling, de werking en het gebruik van het Schengeninformatiesysteem (SIS) op het gebied van politiële samenwerking en justitiële samenwerking in strafzaken, tot wijziging van Verordening (EU) nr. 515/2014 en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1986/2006, Besluit 2007/533/JBZ van de Raad en Besluit 2010/261/EU van de Commissie

TOELICHTING

1.ACHTERGROND VAN HET VOORSTEL

•Motivering en doel van het voorstel

De afgelopen twee jaar heeft de Europese Unie gewerkt aan een gelijktijdige aanpak van de afzonderlijke uitdagingen op het gebied van migratiebeheer, geïntegreerd beheer van de EU-buitengrenzen en bestrijding van terrorisme en grensoverschrijdende misdaad. Om krachtig op deze uitdagingen te reageren en om een echte en doeltreffende Veiligheidsunie tot stand te brengen, is het van essentieel belang dat de lidstaten zowel onderling als met de betrokken EU-agentschappen op een effectieve manier informatie uitwisselen.

Het Schengeninformatiesysteem (SIS) is het meest succesvolle instrument voor een doeltreffende samenwerking tussen immigratie-, politie-, douane- en gerechtelijke autoriteiten in de EU en de geassocieerde Schengenlanden. De bevoegde autoriteiten in de lidstaten, zoals de politie, de grenswacht en de douane, moeten toegang hebben tot kwalitatief hoogwaardige informatie over de personen of voorwerpen die zij controleren, met duidelijke instructies over wat er in elk specifiek geval moet gebeuren. Dit grootschalige informatiesysteem vormt de kern voor de samenwerking op Schengenniveau en speelt een cruciale rol bij het vergemakkelijken van het vrije verkeer van personen in het Schengengebied. De bevoegde autoriteiten kunnen in het systeem gegevens invoeren en raadplegen over gezochte personen, personen die wellicht geen recht op binnenkomst en verblijf in de EU hebben, vermiste personen – met name kinderen – en mogelijk gestolen, verduisterde of vermiste voorwerpen. Het SIS bevat niet alleen informatie over specifieke personen of voorwerpen, maar ook duidelijke instructies voor de bevoegde autoriteiten over wat zij met die personen of voorwerpen moeten doen zodra deze worden aangetroffen.

(1)de aankondiging van de Commissie dat om op nieuwe dreigingen te kunnen reageren, de toegevoegde waarde van het SIS voor rechtshandhavingsdoeleinden moet worden vergroot 7 ;

(2)de resultaten van het werk aan de implementatie van het SIS gedurende de afgelopen drie jaar, waarbij technische wijzigingen aan het centrale SIS zijn aangebracht om een aantal bestaande signaleringscategorieën uit te breiden en nieuwe functies te integreren;

(3)de aanbevelingen voor technische en procedurele wijzigingen die zijn opgesteld naar aanleiding van een uitgebreide evaluatie van het SIS 8 ;

(4)verzoeken van eindgebruikers van het SIS om technische verbeteringen aan te brengen; en

(5)de tussentijdse bevindingen van de deskundigengroep op hoog niveau voor informatiesystemen en interoperabiliteit 9 met betrekking tot de kwaliteit van de gegevens.

de nationale procedures voor het gebruik van het SIS beter te harmoniseren, met name wat betreft terrorismegerelateerde strafbare feiten en kinderen die het gevaar lopen op ontvoering door een van de ouders;

het toepassingsgebied van het SIS uit te breiden door biometrische identificatiemiddelen toe te voegen aan bestaande signaleringen;

technische wijzigingen voor een betere beveiliging aan te brengen en de administratieve belasting te helpen reduceren, door nationale kopieën verplicht te maken en gemeenschappelijke technische normen voor de implementatie vast te stellen;

het volledige gebruikstraject van het SIS aan te pakken, dus niet alleen het centrale systeem en de nationale systemen, maar ook ervoor te zorgen dat de eindgebruikers alle voor hun taken benodigde gegevens ontvangen en aan alle beveiligingsvoorschriften voldoen wanneer zij SIS-data verwerken.

•Samenhang met andere beleidsgebieden van de Unie en met bestaande en toekomstige rechtsinstrumenten

(1)interne veiligheid; zoals onderstreept in de Europese veiligheidsagenda 13 en de werkzaamheden van de Commissie om een echte en doeltreffende Veiligheidsunie tot stand te brengen 14 , is het om terroristische misdrijven en andere ernstige strafbare feiten te voorkomen, op te sporen, te onderzoeken en te vervolgen noodzakelijk dat de rechtshandhavingsautoriteiten persoonsgegevens mogen verwerken van personen die verdacht worden van betrokkenheid bij dergelijke strafbare feiten;

(2)gegevensbescherming; in de zin dat dit voorstel borg staat voor de bescherming van de grondrechten van personen van wie persoonsgegevens in het SIS worden verwerkt.

Voorts is het voorstel nauw verbonden met en een aanvulling op bestaande wetgeving van de Unie, meer bepaald inzake:

(1)de Europese grens- en kustwacht; het personeel daarvan krijgt toegang tot het SIS met het oog op de toepassing van het voorgestelde Europees systeem voor reisinformatie en -autorisatie (ETIAS) 15 , en de Europese grens- en kustwachtteams, de teams van personeelsleden die betrokken zijn bij met terugkeer verband houdende taken en de leden van de ondersteuningsteams voor migratiebeheer, krijgen binnen de grenzen van hun mandaat het recht op toegang tot en bevraging van de gegevens in het SIS via een daarvoor bestemde technische interface;

(2)Europol; door Europol, binnen de grenzen van zijn mandaat, aanvullende rechten te verlenen op toegang tot en bevraging van in het SIS opgenomen gegevens;

(3)Prüm; voor zover de bepalingen van dit voorstel om identificatie van personen aan de hand van vingerafdrukken (alsmede gezichtsopnamen en DNA-profielen) mogelijk te maken, een aanvulling vormen op de bestaande Prümbepalingen 16 inzake wederzijdse grensoverschrijdende onlinetoegang tot bepaalde nationale DNA-databanken en geautomatiseerde vingerafdrukidentificatiesystemen.

Voorts is het voorstel nauw verbonden met en vormt het een aanvulling op toekomstige wetgeving van de Unie, meer bepaald inzake:

(1)beheer van de buitengrenzen; het voorstel is een aanvulling op het nieuwe beginsel in de Schengengrenscode dat alle reizigers, inclusief EU-burgers, bij de inreis in en de uitreis uit het Schengengebied stelselmatig worden gecontroleerd aan de hand van de relevante databanken, dit in verband met de aanpak van buitenlandse terroristische strijders;

(2)inreis-/uitreissysteem; het voorstel houdt rekening met het voorgestelde gebruik van een combinatie van vingerafdrukken en gezichtsopnamen als biometrische identificatiemiddelen voor de toepassing van het inreis-uitreissysteem (EES);

(3)ETIAS; het voorstel houdt rekening met het voorgestelde ETIAS, dat voorziet in een grondige veiligheidsbeoordeling, inclusief verificatie in het SIS, voor van de visumplicht vrijgestelde onderdanen van derde landen die in de EU willen reizen.

2.RECHTSGRONDSLAG, SUBSIDIARITEIT EN EVENREDIGHEID

•Rechtsgrondslag

•Variabele geometrie

•Subsidiariteit

•Evenredigheid

•Keuze van het instrument

3.RESULTATEN VAN EX-POSTEVALUATIES, RAADPLEGINGEN VAN BELANGHEBBENDEN EN EFFECTBEOORDELINGEN

•Ex-postevaluaties/geschiktheidscontroles van bestaande wetgeving

Overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1987/2006 en Besluit 2007/533/JBZ van de Raad heeft de Commissie drie jaar na de ingebruikneming van SIS II een algemene evaluatie opgesteld van het centrale SIS II en van de bilaterale en multilaterale uitwisseling van aanvullende informatie tussen de lidstaten.

Uit deze evaluatie kwam nadrukkelijk naar voren dat de rechtsgrondslag van het SIS moest worden aangepast om beter te kunnen reageren op nieuwe uitdagingen in het kader van veiligheid en migratie. Dit omvat bijvoorbeeld een voorstel om het volledige gebruikstraject van het SIS te verbeteren door de toepassing ervan door de eindgebruikers te reglementeren en normen inzake gegevensbeveiliging vast te stellen die ook voor eindgebruikerstoepassingen gelden, de bruikbaarheid van het systeem voor terrorismebestrijding te vergroten door in een nieuwe responsmaatregel te voorzien, meer duidelijkheid te brengen in de situatie van kinderen die door een van hun ouders dreigen te worden ontvoerd alsmede in het systeem meer biometrische identificatiemiddelen beschikbaar te stellen.

Uit de evaluatie bleek ook dat wetswijzigingen nodig zijn om de technische werking van het systeem te verbeteren en nationale processen te stroomlijnen. Door het gebruik van het SIS te vergemakkelijken en onnodige lasten te verminderen, zullen deze maatregelen het SIS efficiënter en doeltreffender maken. Daarnaast worden maatregelen voorgesteld om de kwaliteit van de gegevens en de transparantie van het systeem te verbeteren door de specifieke rapportageverplichtingen van de lidstaten en eu-LISA beter te omschrijven.

•Raadpleging van belanghebbenden

De Commissie heeft ook gericht overleg gepleegd met de nationale gegevensbeschermingsautoriteiten en met leden van de coördinatiegroep voor toezicht SIS II op het gebied van gegevensbescherming. De lidstaten hebben aan de hand van een speciale vragenlijst verslag uitgebracht over hun ervaringen met inzageverzoeken van betrokkenen en het werk van de nationale gegevensbeschermingsautoriteiten. Bij het opstellen van het voorstel is rekening gehouden met de antwoorden op de desbetreffende vragenlijst van juni 2015.

•Bijeenbrengen en benutten van deskundigheid

Technische beoordeling van het SIS (Kurt Salmon) 22

Deze beoordeling legt de vinger op de belangrijkste knelpunten in de werking van het SIS, brengt de behoeften voor de toekomst in kaart en wijst vooral op de noodzaak de bedrijfscontinuïteit te optimaliseren en de algehele architectuur af te stemmen op de vereiste capaciteitsuitbreiding.

Effectbeoordeling van mogelijke verbeteringen van de SIS II-architectuur op het gebied van ICT (Kurt Salmon) 23

Deze studie beoordeelt de huidige kosten van de werking van het SIS op nationaal niveau en evalueert twee mogelijke technische scenario’s om het systeem te verbeteren. Beide scenario’s bevatten een reeks technische voorstellen die vooral gericht zijn op verbeteringen in het centrale systeem en de algehele architectuur.

„Effectbeoordeling van technische verbeteringen van de SIS II-architectuur op het gebied van ICT – eindverslag”, 10 november 2016 (Wavestone) 24

In deze studie wordt nagegaan wat de implementatie van een nationale kopie de lidstaten kost. Hiervoor worden drie scenario’s geanalyseerd: een volledig gecentraliseerd systeem, een gestandaardiseerde N.SIS-toepassing die door eu-LISA wordt ontwikkeld en de lidstaten ter beschikking wordt gesteld, en een afzonderlijke N.SIS-toepassing met gemeenschappelijke technische normen.

•Effectbeoordeling

Voorts heeft de Commissie overeenkomstig artikel 24, lid 5, artikel 43, lid 3, en artikel 50, lid 5, van Verordening (EG) nr. 1987/2006 en artikel 59, lid 3, en artikel 66, lid 5, van Besluit 2007/533/JBZ een algemene evaluatie van het SIS opgesteld en een bijbehorend werkdocument van de diensten van de Commissie bekendgemaakt. De voorgestelde maatregelen zijn gebaseerd op de resultaten van de algemene evaluatie (het evaluatieverslag en het bijbehorende werkdocument van de diensten van de Commissie zijn op 21 december 2016 aangenomen).

•Grondrechten en gegevensbescherming

4.GEVOLGEN VOOR DE BEGROTING

Het SIS is één integraal informatiesysteem. Bijgevolg moeten de bedragen voor de uitgaven als genoemd in twee van de voorstellen (het onderhavige en het voorstel voor een verordening betreffende de instelling, de werking en het gebruik van het Schengeninformatiesysteem (SIS) op het gebied van grenscontroles) worden beschouwd als één bedrag, en niet als twee afzonderlijke bedragen. De informatie over de budgettaire gevolgen van de wijzigingen die nodig zijn voor de tenuitvoerlegging van beide voorstellen, is gebundeld in één financieel memorandum.

Omdat het derde voorstel (inzake de terugkeer van illegaal verblijvende onderdanen van derde landen) een aanvulling op de twee andere vormt, worden de desbetreffende budgettaire gevolgen afzonderlijk behandeld in een apart financieel memorandum dat uitsluitend betrekking heeft op de instelling van deze specifieke signaleringscategorie.

Op basis van een beoordeling van al het werk dat aan het netwerk, aan het centrale SIS (door eu-LISA) en in de lidstaten moet worden verricht, wordt ervan uitgegaan dat voor de twee voorgestelde verordeningen een totaalbedrag van 64,3 miljoen EUR nodig zal zijn voor de periode 2018-2020.

5.OVERIGE ELEMENTEN

•Uitvoeringsplanning en regelingen betreffende controle, evaluatie en rapportage

hoe de bereikte resultaten zich verhouden tot de doelstellingen;

of de uitgangspunten voor het systeem nog gelden;

hoe de verordening wordt toegepast op het centrale systeem;

hoe het staat met de beveiliging van het centrale systeem;

welke de gevolgen zijn voor de toekomstige werking van het systeem.

•Nadere toelichting bij de specifieke bepalingen van het voorstel

Overlappingen tussen dit voorstel en het voorstel voor een verordening inzake de instelling, de werking en het gebruik van het SIS op het gebied van grenscontroles

Algemene bepalingen (artikelen 1–3)

Technische architectuur en werkwijze van het SIS (artikelen 4–14)

Taken van eu-LISA (artikelen 15–18)

Recht op toegang tot signaleringen en bewaring van signaleringen (artikelen 43, 46, 48, 50 en 51)

Algemene regels voor de verwerking en bescherming van gegevens (artikelen 53–70)

Monitoring en statistieken (artikel 71)

Het SIS wordt over heel Europa door meer dan 2 miljoen eindgebruikers bij de bevoegde autoriteiten gebruikt en vormt een doeltreffend instrument voor de uitwisseling van informatie. De voorgestelde regels bestrijken het volledige werkingstraject van het systeem – d.w.z. het centrale, door eu-LISA operationeel beheerde SIS, de nationale systemen en de applicaties voor de eindgebruikers – en hebben dus niet alleen betrekking op het centrale systeem en de nationale systemen, maar ook op de technische en operationele behoeften van de eindgebruikers.

Krachtens artikel 9, lid 2, moeten de eindgebruikers de gegevens ontvangen die zij voor de uitvoering van hun taken nodig hebben (met name alle gegevens die vereist zijn om de betrokkene te identificeren en om de gevraagde maatregel uit te voeren). Bovendien zorgt deze bepaling voor harmonisatie van de nationale systemen, door een blauwdruk vast te stellen voor de implementatie van het SIS door de lidstaten. Krachtens artikel 6 moet elke lidstaat ervoor zorgen dat de SIS-gegevens ononderbroken beschikbaar zijn voor de eindgebruikers, zodat de kans op storingen wordt beperkt en de operationele voordelen zodoende worden geoptimaliseerd.

i)voor het identificeren van personen die al dan niet opzettelijk de toppen van hun vingers hebben beschadigd, hetzij om te vermijden dat zij worden geïdentificeerd of dat hun vingerafdrukken worden genomen, hetzij als gevolg van een ongeval of zware handenarbeid. Tijdens de besprekingen over de technische voorschriften van het AFIS van het SIS deelde Italië mee dat men er in een aanzienlijk aantal gevallen in slaagt irreguliere migranten die hun vingertoppen opzettelijk hebben beschadigd om identificatie te voorkomen, alsnog te identificeren aan de hand van door de Italiaanse autoriteiten genomen handpalmafdrukken;

ii)latente afdrukken die op een plaats delict zijn aangetroffen. Een verdachte laat op de plaats van het delict vaak sporen achter die afdrukken van een handpalm blijken te zijn. De verdachte kan slechts worden geïdentificeerd doordat bij het wettig afnemen van vingerafdrukken ook routinematig een afdruk van de handpalm wordt gemaakt. De handpalmafdruk bevat ook vaak details van de basis van de vingers die vaak ontbreken op de gerolde en platte vingerafdrukken, aangezien die met name op de vingertoppen en de bovenste vingerkootjes gericht zijn.

Het gebruik van gezichtsopnamen voor identificatiedoeleinden zal ervoor zorgen dat het SIS beter aansluit op de voorstellen voor het inreis-/uitreissysteem van de EU, e-gates en zelfbedieningsloketten. Deze functie zal alleen beschikbaar zijn in reguliere grensdoorlaatposten.

Wanneer geen vinger- of handpalmafdrukken beschikbaar zijn, mogen voor vermiste personen die in bescherming moeten worden genomen, met name kinderen, overeenkomstig artikel 22, lid 1, onder b), ook DNA-profielen worden gebruikt. Deze functie zal alleen worden toegepast wanneer geen vingerafdrukken beschikbaar zijn, en zal slechts toegankelijk zijn voor bevoegde gebruikers. Deze bepaling staat toe dat om de vermiste persoon of het kind te identificeren en te lokaliseren, gebruik wordt gemaakt van DNA-profielen via de ouders, broers of zussen van de betrokken persoon. De lidstaten wisselen deze gegevens al op operationeel niveau uit door middel van de uitwisseling van aanvullende informatie. Dit voorstel biedt een regelgevingskader voor deze werkwijze, door deze op te nemen in de materiële rechtsgrondslag voor de werking en het gebruik van het SIS en te voorzien in duidelijke processen om de omstandigheden te bepalen waarin dergelijke profielen mogen worden gebruikt.

Voorgesteld wordt het aantal toegestane gegevens (artikel 20) over gesignaleerde personen uit te breiden met de volgende informatie:

of de persoon betrokken is bij activiteiten die vallen onder de artikelen 1 tot en met 4 van Kaderbesluit 2002/475/JBZ van de Raad;

andere opmerkingen betreffende de persoon; de reden van signalering;

gegevens betreffende het nationale registratienummer van de betrokkene en de plaats van registratie;

categorie van de zaak inzake een vermiste persoon (uitsluitend signaleringen krachtens artikel 32);

gegevens van het identiteits- of reisdocument van de persoon;

kleurenkopie van het identiteits- of reisdocument van de persoon;

DNA-profielen (slechts indien geen voor identificatie bruikbare vingerafdrukken beschikbaar zijn).

gezichtsopnamen;

handpalmafdrukken;

gegevens van identiteitsdocumenten;

het adres van het slachtoffer;

de naam van de vader en de moeder van het slachtoffer.

Krachtens artikel 20 moet in de signaleringen meer informatie worden opgenomen dan tot dusverre het geval was. Deze informatie omvat gegevens over de persoonlijke identificatiedocumenten van de betrokkenen en eventueel de categorisering van vermiste kinderen volgens de oorzaak van vermissing (niet-begeleide minderjarigen, ontvoering door een van de ouders, weglopers enz.). Deze gegevens hebben de eindgebruikers nodig om snel de voor de bescherming van deze kinderen vereiste maatregelen te kunnen nemen. Dankzij deze extra informatie kan de betrokken persoon beter worden geïdentificeerd en kunnen de eindgebruikers met meer kennis van zaken een besluit nemen. Ter bescherming van de eindgebruikers die de controles uitvoeren, zal het SIS ook aangeven of de gesignaleerde persoon valt onder een van de categorieën als bedoeld in de artikelen 1 tot en met 4 van Kaderbesluit 2002/475/JBZ van de Raad inzake terrorismebestrijding 34 .

In het voorstel wordt duidelijk gemaakt dat lidstaten gegevens die door een andere lidstaat zijn ingevoerd, niet naar andere nationale gegevensbestanden mogen kopiëren (artikel 53).

door betrokkenen ingediende verzoeken om inzage;

verzoeken om onjuiste gegevens te rectificeren en onrechtmatig opgeslagen gegevens te wissen;

bij de rechter aanhangig gemaakte zaken;

zaken waarin de rechter de verzoeker in het gelijk heeft gesteld, en

opmerkingen over zaken waarin ten aanzien van een door het signalerende land gecreëerde signalering onherroepelijke beslissingen door rechtbanken of autoriteiten van andere lidstaten zijn vastgesteld die wederzijds zijn erkend.

2016/0409 (COD)

Voorstel voor een

VERORDENING VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD

betreffende de instelling, de werking en het gebruik van het Schengeninformatiesysteem (SIS) op het gebied van politiële samenwerking en justitiële samenwerking in strafzaken, tot wijziging van Verordening (EU) nr. 515/2014 en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1986/2006, Besluit 2007/533/JBZ van de Raad en Besluit 2010/261/EU van de Commissie

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name artikel 82, lid 1, tweede alinea, onder d), artikel 85, lid 1, artikel 87, lid 2, onder a), en artikel 88, lid 2, onder a),

Gezien het voorstel van de Europese Commissie,

Na toezending van het ontwerp van wetgevingshandeling aan de nationale parlementen,

Handelend volgens de gewone wetgevingsprocedure,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)Het Schengeninformatiesysteem (SIS) is een essentieel instrument voor de toepassing van de bepalingen van het Schengenacquis zoals dat is opgenomen in het kader van de Europese Unie. Het SIS is een van de belangrijkste compenserende maatregelen die bijdragen tot de handhaving van een hoog niveau van veiligheid in de ruimte van vrijheid, veiligheid en recht in de Europese Unie door ondersteuning te bieden bij de operationele samenwerking tussen kustwacht, politie, douane en andere rechtshandhavingsautoriteiten en voor strafzaken bevoegde gerechtelijke autoriteiten.

(2)Het SIS is ingesteld op grond van de bepalingen van titel IV van de Overeenkomst van 19 juni 1990 ter uitvoering van het te Schengen gesloten akkoord van 14 juni 1985 tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek, betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen 37 (de Schengenuitvoeringsovereenkomst). De ontwikkeling van het Schengeninformatiesysteem van de tweede generatie (SIS II) is toevertrouwd aan de Commissie krachtens Verordening (EG) nr. 2424/2001 van de Raad 38 en Besluit 2001/886/JBZ van de Raad 39 , en het SIS II is ingesteld bij Verordening (EG) nr. 1987/2006 40 en Besluit 2007/533/JBZ van de Raad 41 . Het SIS II heeft het bij de Schengenuitvoeringsovereenkomst ingestelde SIS vervangen.

(3)Drie jaar na de ingebruikneming van het SIS II heeft de Commissie het systeem geëvalueerd overeenkomstig artikel 24, lid 5, artikel 43, lid 5, en artikel 50, lid 5, van Verordening (EG) nr. 1987/2006 en artikel 59 en artikel 66, lid 5, van Besluit 2007/533/JBZ. Het evaluatieverslag en het bijbehorende werkdocument van de diensten van de Commissie zijn op 21 december 2016 aangenomen 42 . De aanbevelingen die in die documenten worden gedaan, moeten adequaat tot uiting komen in deze verordening.

(4)Deze verordening vormt de noodzakelijke rechtsgrondslag voor het SIS met betrekking tot aangelegenheden die vallen onder het toepassingsgebied van titel V, hoofdstukken 4 en 5, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie. Verordening (EU) 2018/… van het Europees Parlement en de Raad betreffende de instelling, de werking en het gebruik van het Schengeninformatiesysteem (SIS) op het gebied van grenscontroles 43 vormt de noodzakelijke rechtsgrondslag voor het SIS met betrekking tot aangelegenheden die vallen onder het toepassingsgebied van titel V, hoofdstuk 2, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie.

(5)Het feit dat afzonderlijke instrumenten zijn vastgesteld als rechtsgrondslag voor het SIS doet geen afbreuk aan het beginsel dat het SIS één integraal informatiesysteem vormt, dat als zodanig moet functioneren. Een aantal bepalingen van deze instrumenten dient bijgevolg identiek te zijn.

(6)De doelstellingen, de technische architectuur en de financiering van het SIS moeten worden omschreven, er moeten voorschriften betreffende het volledige werkingstraject en het gebruik van het systeem worden vastgesteld, en de verantwoordelijkheden dienen te worden gedefinieerd, evenals de in het systeem op te nemen categorieën gegevens, het doel van en de criteria voor de opneming van de gegevens, de autoriteiten die toegang hebben tot de gegevens, het gebruik van biometrische identificatiemiddelen en verdere voorschriften inzake gegevensverwerking.

(7)Het SIS omvat een centraal systeem (het centrale SIS) en nationale systemen met een volledige of gedeeltelijke kopie van de SIS-databank. Aangezien het SIS het belangrijkste instrument voor de uitwisseling van informatie in Europa is, moet het systeem zowel op centraal als op nationaal niveau ononderbroken operationeel zijn. Daarom moet elke lidstaat een volledige of gedeeltelijke kopie van de SIS-databank en een back-up daarvan opzetten.

(8)Er moet een handboek worden bijgehouden met gedetailleerde voorschriften voor de uitwisseling van bepaalde aanvullende informatie over de in de signalering gevraagde maatregel. De nationale autoriteiten van elke lidstaat (de Sirene-bureaus) moeten zorgen voor de uitwisseling van deze informatie.

(9)Met het oog op de efficiënte uitwisseling van aanvullende informatie over de in de signalering gevraagde maatregel, dient de werking van de Sirene-bureaus te worden versterkt door nadere voorschriften vast te stellen inzake de beschikbare middelen, de opleiding van gebruikers en de tijd om te reageren op verzoeken van andere Sirene-bureaus.

(10)Het Europees Agentschap voor het operationeel beheer van grootschalige IT-systemen op het gebied van vrijheid, veiligheid en recht 44 (het Agentschap) wordt belast met het operationele beheer van de centrale componenten van het SIS. Om het Agentschap in staat te stellen de financiële en personele middelen in te zetten die nodig zijn voor een alomvattend operationeel beheer van het centrale SIS, moeten de taken van het Agentschap nauwkeurig worden omschreven, met name wat de technische aspecten van de uitwisseling van aanvullende informatie betreft.

(11)Onverminderd de verantwoordelijkheid van de lidstaten voor de juistheid van de in het SIS opgenomen gegevens, dient het Agentschap de verantwoordelijkheid te krijgen om de gegevenskwaliteit te verbeteren door een centraal instrument voor het monitoren van de gegevenskwaliteit in te voeren, en om op gezette tijden verslag uit te brengen aan de lidstaten.

(12)Om het gebruik van het SIS voor het analyseren van trends inzake strafbare feiten beter te kunnen monitoren, moet het Agentschap in staat zijn om, zonder gevaar voor de integriteit van de gegevens, een geavanceerde capaciteit te ontwikkelen voor statistische rapportage aan de lidstaten, de Commissie, Europol en het Europees Grens- en kustwachtagentschap. Hiertoe moet een centraal statistisch register worden opgezet. De statistieken die worden opgesteld, mogen geen persoonsgegevens bevatten.

(13)Er dienen gegevenscategorieën aan het SIS te worden toegevoegd zodat de eindgebruikers met kennis van zaken en zonder tijdverlies een besluit kunnen nemen op basis van een signalering. Om de identificatie van personen te vergemakkelijken en meervoudige identiteiten op te sporen, moeten gegevenscategorieën die op personen betrekking hebben, bovendien een verwijzing naar het persoonlijke identificatiedocument of nummer bevatten en, indien beschikbaar, een kopie van dat document.

(14)Voor een bevraging gebruikte gegevens mogen niet in het SIS worden opgeslagen, tenzij het gaat om logbestanden om de rechtmatigheid van de bevraging te verifiëren, de rechtmatigheid van de gegevensverwerking te monitoren, interne monitoring uit te voeren, de goede werking van N.SIS te waarborgen en de integriteit en beveiliging van de gegevens te garanderen.

(15)Het SIS moet de verwerking van biometrische gegevens mogelijk maken om de betrouwbare identificatie van de desbetreffende personen te vergemakkelijken. In hetzelfde verband moet het SIS ook de mogelijkheid bieden om gegevens van personen van wie de identiteit is misbruikt, te verwerken (om problemen als gevolg van verkeerde identificatie te voorkomen), mits daarbij passende waarborgen worden geboden, met name de instemming van de betrokken persoon en een strikte beperking van de doeleinden waarvoor dergelijke gegevens rechtmatig kunnen worden verwerkt.

(16)De lidstaten moeten het voor eindgebruikers technisch mogelijk maken om telkens wanneer zij een nationale politie- of immigratiedatabank mogen bevragen, een parallelle bevraging uit te voeren in het SIS overeenkomstig artikel 4 van Richtlijn (EU) 2016/680 van het Europees Parlement en de Raad 45 . Dit moet ervoor zorgen dat het SIS zijn functie als voornaamste compenserende maatregel in het gebied zonder binnengrenstoezicht kan vervullen en dat de grensoverschrijdende dimensie van de criminaliteit en de mobiliteit van criminelen beter wordt aangepakt.

(17)Er moet worden vastgesteld onder welke voorwaarden dactyloscopische gegevens en gezichtsopnamen mogen worden gebruikt voor identificatiedoeleinden. Het gebruik van gezichtsopnamen voor identificatiedoeleinden in het SIS moet mede borg staan voor consistentie in grenstoezichtprocedures waar voor de identificatie en de verificatie van de identiteit vingerafdrukken en gezichtsopnamen moeten worden gebruikt. In geval van twijfel over de identiteit van een persoon moet bevraging aan de hand van dactyloscopische gegevens verplicht zijn. Het gebruik van gezichtsopnamen voor identificatiedoeleinden is alleen toegestaan in het kader van regulier grenstoezicht bij zelfbedieningsloketten en e-gates.

(18)De invoering van een mechanisme voor geautomatiseerde vingerafdrukidentificatie binnen het SIS vormt een aanvulling op het reeds bestaande Prümmechanisme voor wederzijdse grensoverschrijdende onlinetoegang tot bepaalde nationale DNA-databanken en geautomatiseerde vingerafdrukidentificatiesystemen 46 . Via het Prümmechanisme kunnen nationale vingerafdrukidentificatiesystemen onderling worden gekoppeld, wat betekent dat een lidstaat een verzoek kan indienen om na te gaan of de dader van een strafbaar feit van wie vingerafdrukken zijn aangetroffen, bekend is in een andere lidstaat. Het Prümmechanisme controleert of de eigenaar van de vingerafdrukken op een bepaald tijdstip bekend is; wordt de identiteit van de eigenaar op een later tijdstip bekend in een lidstaat, dan zal de eigenaar derhalve niet noodzakelijkerwijs worden gevangengenomen. Met het SIS-mechanisme voor het opzoeken van vingerafdrukken kan de dader actief worden gezocht. Het dient daarom mogelijk te zijn de vingerafdrukken van een onbekende dader in het SIS op te nemen, mits de eigenaar van de vingerafdrukken met een hoge mate van waarschijnlijkheid kan worden geïdentificeerd als de dader van een terroristisch misdrijf of een ander ernstig strafbaar feit. Dit geldt met name indien de vingerafdrukken worden aangetroffen op het wapen of ander voorwerp dat bij het strafbare feit is gebruikt. De loutere aanwezigheid van vingerafdrukken op de plaats van het delict mag niet worden beschouwd als aanwijzing dat het in hoge mate waarschijnlijk is dat de vingerafdrukken die van de dader zijn. Een voorwaarde voor het opnemen van een dergelijke signalering moet ook zijn dat de identiteit van de dader niet kan worden vastgesteld aan de hand van andere nationale, Europese of internationale databanken. Als een dergelijke opzoeking van vingerafdrukken tot een potentiële match leidt, moet de lidstaat verdere controles uitvoeren met de vingerafdrukken van de desbetreffende personen, eventueel met medewerking van vingerafdrukexperts, om vast te stellen of de in het SIS opgeslagen vingerafdrukken bij de betrokken persoon horen, en moet de lidstaat de identiteit van de persoon vaststellen. Deze procedures moeten zijn onderworpen aan het nationale recht. Indien de eigenaar van de vingerafdrukken in SIS wordt geïdentificeerd als een „onbekende gezochte persoon”, kan dit aanzienlijk bijdragen aan het onderzoek en leiden tot aanhouding van de betrokkene, indien alle voorwaarden voor aanhouding zijn vervuld.

(19)Het toetsen van op een plaats delict aangetroffen vingerafdrukken aan de in het SIS opgeslagen vingerafdrukken moet worden toegestaan indien met een hoge mate van waarschijnlijkheid kan worden vastgesteld dat de afdrukken die van de dader van het terroristische misdrijf of andere ernstige strafbare feit zijn. Onder „ernstige strafbare feiten” moeten de strafbare feiten worden verstaan in de zin van Kaderbesluit 2002/584/JBZ van de Raad 47 , en onder „terroristische misdrijven” de krachtens het nationale recht strafbare feiten in de zin van Kaderbesluit 2002/475/JBZ van de Raad 48 .

(20)Ingeval geen dactyloscopische gegevens beschikbaar zijn, dient het mogelijk te zijn een DNA-profiel toe te voegen, dat slechts toegankelijk dient te zijn voor bevoegde gebruikers. Om de identificatie van vermiste personen die bescherming behoeven, met name vermiste kinderen, te vergemakkelijken, dient onder meer het gebruik van DNA-profielen van ouders, broers of zussen voor identificatiedoeleinden te worden toegestaan. De DNA-gegevens mogen geen verwijzingen naar ras bevatten.

(21)In het SIS moeten signaleringen worden opgenomen van personen die met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering en aanhouding ten behoeve van uitlevering worden gezocht. Naast signaleringen moet ook worden voorzien in de uitwisseling van aanvullende informatie die nodig is in het kader van overleverings- of uitleveringsprocedures. Meer bepaald moeten de gegevens bedoeld in artikel 8 van Kaderbesluit 2002/584/JBZ van de Raad van 13 juni 2002 betreffende het Europees aanhoudingsbevel en de procedures van overlevering tussen de lidstaten 49 in het SIS worden verwerkt. Om operationele redenen is het dienstig dat de signalerende lidstaat, na goedkeuring door de gerechtelijke autoriteiten, een bestaande signalering met het oog op aanhouding tijdelijk ontoegankelijk kan maken, indien een persoon tegen wie een Europees aanhoudingsbevel is uitgevaardigd, intensief en actief wordt gezocht en niet bij de concrete opsporingsoperatie betrokken eindgebruikers het welslagen van de operatie in gevaar zouden kunnen brengen. De tijdelijke ontoegankelijkheid van een dergelijke signalering mag niet langer dan 48 uur duren.

(22)In het SIS moet een vertaling kunnen worden opgenomen van de extra gegevens die zijn ingevoerd met het oog op overlevering op grond van het Europees aanhoudingsbevel en met het oog op uitlevering.

(23)Het SIS moet signaleringen bevatten van vermiste personen met het oog op hun bescherming of ter voorkoming van bedreigingen voor de openbare veiligheid. Aangezien het opnemen van een signalering in het SIS voor kinderen die risico op ontvoering lopen (d.w.z. ter voorkoming van toekomstig onheil op een moment dat dit nog niet heeft plaatsgevonden, zoals voor kinderen die het risico lopen door een van de ouders te worden ontvoerd) beperkt moet blijven, dient te worden voorzien in strikte en passende waarborgen. Wanneer het om kinderen gaat, dient bij deze signaleringen en de daarmee samenhangende procedures het belang van het kind voorop te staan overeenkomstig artikel 24 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie en het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van het kind van 20 november 1989.

(24)Voor vermoedelijke terroristische misdrijven en andere ernstige strafbare feiten dient in een nieuwe maatregel te worden voorzien, die inhoudt dat een persoon die ervan wordt verdacht een ernstig strafbaar feit te hebben gepleegd of ten aanzien van wie het vermoeden bestaat dat hij een ernstig strafbaar feit zal plegen, staande mag worden gehouden en ondervraagd om ervoor te zorgen dat de signalerende lidstaat over de meest gedetailleerde informatie beschikt. Deze nieuwe maatregel mag niet inhouden dat de persoon wordt gefouilleerd of aangehouden. De maatregel moet echter voldoende informatie opleveren om te beslissen over verdere actie. Onder ernstige strafbare feiten worden verstaan de strafbare feiten die worden opgesomd in Kaderbesluit 2002/584/JBZ van de Raad.

(25)In het SIS moeten nieuwe categorieën worden opgenomen voor voorwerpen met een hoge waarde, zoals elektronische apparatuur en technische uitrusting die aan de hand van een uniek nummer kan worden geïdentificeerd en opgezocht.

(26)Een lidstaat moet in een signalering een zogenaamde „markering” kunnen aanbrengen, om aan te geven dat de in de signalering gevraagde maatregel op zijn grondgebied niet wordt uitgevoerd. In geval van signaleringen met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering mag niets in deze verordening worden uitgelegd als afwijking van of beletsel voor de toepassing van de bepalingen van Kaderbesluit 2002/584/JBZ. Het besluit om een signalering te markeren, mag uitsluitend gebaseerd zijn op de in dat kaderbesluit genoemde weigeringsgronden.

(27)Wanneer een markering is aangebracht en de verblijfplaats bekend wordt van de persoon die wordt gezocht met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering, moet die verblijfplaats altijd worden meegedeeld aan de signalerende gerechtelijke autoriteit, die kan besluiten om de bevoegde gerechtelijke autoriteit een Europees aanhoudingsbevel toe te zenden overeenkomstig de bepalingen van Kaderbesluit 2002/584/JBZ.

(28)Het moet voor de lidstaten mogelijk zijn signaleringen in het SIS te koppelen. Het koppelen van twee of meer signaleringen door een lidstaat mag geen gevolgen hebben voor de gevraagde maatregel, de bewaartermijn voor de signaleringen of het recht op toegang tot de signaleringen.

(29)Signaleringen mogen niet langer in het SIS worden bewaard dan nodig is voor het met de signalering nagestreefde doel. Om de administratieve lasten voor de verschillende autoriteiten die betrokken zijn bij de verwerking van persoonsgegevens voor andere doeleinden, te beperken, moet de bewaartermijn voor signaleringen van personen in overeenstemming worden gebracht met de bewaartermijn van signaleringen in verband met terugkeer en illegaal verblijf. Bovendien moeten de lidstaten de verstrijkingstermijn van signaleringen van personen regelmatig verlengen indien het niet mogelijk is gebleken de gevraagde maatregel binnen de oorspronkelijke termijn uit te voeren. Derhalve moet de bewaartermijn voor signaleringen van personen worden vastgesteld op maximaal vijf jaar. In de regel moeten signaleringen van personen na vijf jaar automatisch uit het SIS worden gewist, met uitzondering van signaleringen met het oog op onopvallende controle, ondervragingscontrole en gerichte controle, die na één jaar moeten worden gewist. Signaleringen van voorwerpen met het oog op onopvallende controle, ondervragingscontrole of gerichte controle moeten na een jaar automatisch uit het SIS worden gewist, aangezien zij altijd verband houden met personen. Signaleringen van voorwerpen met het oog op inbeslagneming of gebruik als bewijsmateriaal in een strafprocedure moeten na vijf jaar automatisch uit het SIS worden gewist, aangezien na verloop van een dergelijk tijdvak het zeer onwaarschijnlijk is dat het voorwerp nog wordt gevonden en de economische waarde ervan sterk is verminderd. Signaleringen van op naam gestelde en blanco identificatiedocumenten moeten tien jaar worden bewaard, aangezien de geldigheidsduur van deze documenten bij afgifte tien jaar bedraagt. Besluiten om signaleringen van personen te bewaren, dienen gebaseerd te zijn op een uitvoerige individuele beoordeling. De lidstaten moeten signaleringen van personen binnen de vastgestelde periode toetsen en statistieken bijhouden van het aantal signaleringen van personen waarvan de bewaartermijn is verlengd.

(30)Voor het opnemen van de datum waarop een SIS-signalering verstrijkt en het verlengen van de geldigheidsduur van een SIS-signalering moet de evenredigheidsvereiste in acht worden genomen, in de zin dat moet worden onderzocht of een concreet geval gepast, relevant en belangrijk genoeg is om opneming van een signalering in het SIS te rechtvaardigen. Strafbare feiten als bedoeld in de artikelen 1 tot en met 4 van Kaderbesluit 2002/475/JBZ van de Raad inzake terrorismebestrijding 50 vormen een zeer ernstige bedreiging voor de openbare veiligheid, de fysieke integriteit of het leven van personen en voor de samenleving, en zijn uiterst moeilijk te voorkomen, op te sporen en te onderzoeken in een ruimte zonder binnengrenzen waarbinnen potentiële daders zich vrij kunnen verplaatsen. Indien een persoon of een voorwerp in verband met dergelijke strafbare feiten wordt gezocht, moeten in het SIS altijd de overeenkomstige signaleringen worden opgenomen van personen die worden gezocht met het oog op een strafprocedure, personen of voorwerpen die moeten worden onderworpen aan onopvallende controle, ondervragingscontrole of gerichte controle, en voorwerpen die worden gezocht met het oog op inbeslagneming, aangezien andere middelen niet geschikt zijn om het doel te bereiken.

(31)Er moet duidelijkheid worden geboden wat betreft het wissen van signaleringen. Een signalering mag niet langer worden bewaard dan nodig is voor het doel waarvoor de signalering is opgenomen. Aangezien de lidstaten het moment waarop een signalering zijn doel heeft bereikt, op uiteenlopende manieren definiëren, is het dienstig om per categorie gedetailleerde criteria vast te stellen aan de hand waarvan het moment kan worden bepaald waarop de betrokken signaleringen uit het SIS dienen te worden verwijderd.

(32)De integriteit van de SIS-gegevens is van essentieel belang. Daarom moeten voldoende waarborgen worden geboden ten aanzien van de beveiliging van het volledige verwerkingstraject, zowel op centraal als op nationaal niveau. De autoriteiten die betrokken zijn bij de gegevensverwerking, moeten zich houden aan de beveiligingseisen die bij deze verordening worden vastgesteld en een uniforme procedure voor het melden van incidenten volgen.

(33)De overeenkomstig deze verordening in het SIS verwerkte gegevens mogen niet worden doorgegeven aan of ter beschikking worden gesteld van derde landen of internationale organisaties. Het is evenwel aangewezen de samenwerking tussen de Europese Unie en Interpol te versterken door een doeltreffende uitwisseling van gegevens betreffende paspoorten te bevorderen. Wanneer persoonsgegevens van het SIS worden doorgegeven aan Interpol, moet met betrekking tot deze persoonsgegevens een adequate bescherming worden geboden, die wordt gewaarborgd door een overeenkomst die in strikte waarborgen en voorwaarden voorziet.

(34)Het is dienstig toegang tot het SIS te verlenen aan de autoriteiten die belast zijn met de registratie van voertuigen, vaartuigen en luchtvaartuigen, zodat zij kunnen nagaan of een vervoermiddel al in een andere lidstaat wordt gezocht met het oog op inbeslagneming of controle. Wanneer deze autoriteiten een overheidsdienst zijn, moet hun rechtstreekse toegang worden verleend. De toegang voor deze autoriteiten moet beperkt blijven tot signaleringen met betrekking tot de vervoermiddelen en het bijbehorende registratiedocument of de bijbehorende kentekenplaat. De bepalingen van Verordening (EG) nr. 1986/2006 van het Europees Parlement en de Raad 51 moeten daarom in deze verordening worden overgenomen en Verordening (EG) nr. 1986/2006 moet worden ingetrokken.

(35)De nationale bepalingen tot omzetting van Richtlijn (EU) 2016/680 zijn van toepassing op de verwerking van gegevens door bevoegde nationale autoriteiten met het oog op de voorkoming, het onderzoek en de opsporing van terroristische misdrijven en andere ernstige strafbare feiten, de vervolging van strafbare feiten en de tenuitvoerlegging van straffen, met inbegrip van de bescherming tegen en de voorkoming van bedreigingen van de openbare veiligheid. De bepalingen van Verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad 52 en Richtlijn (EU) 2016/680 moeten in deze verordening waar nodig nader worden gespecificeerd.

(36)Wanneer de nationale autoriteiten in het kader van deze verordening persoonsgegevens verwerken, is Verordening (EU) 2016/679 van toepassing, tenzij Richtlijn (EU) 2016/680 van toepassing is. Wanneer de instellingen en organen van de Unie bij het uitvoeren van hun taken in het kader van deze verordening persoonsgegevens verwerken, is Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad van toepassing 53 .

(37)De bepalingen van Richtlijn (EU) 2016/680, Verordening (EU) 2016/679 en Verordening (EG) nr. 45/2001 moeten in deze verordening waar nodig nader worden gespecificeerd. Met betrekking tot de verwerking van persoonsgegevens door Europol is Verordening (EU) 2016/794 betreffende het Agentschap van de Europese Unie voor samenwerking op het gebied van rechtshandhaving (Europol) 54 (de Europol-verordening) van toepassing.

(38)De gegevensbeschermingsvoorschriften van Besluit 2002/187/JBZ van de Raad van 28 februari 2002 betreffende de oprichting van Eurojust teneinde de strijd tegen ernstige vormen van criminaliteit te versterken 55 , zijn van toepassing op de verwerking van SIS-gegevens door Eurojust, waaronder de voorschriften inzake de bevoegdheden van het bij dat besluit opgerichte gemeenschappelijk controleorgaan, dat toezicht houdt op de werkzaamheden van Eurojust, en de voorschriften inzake de aansprakelijkheid voor de onrechtmatige verwerking van persoonsgegevens door Eurojust. Wanneer bij bevraging van het SIS door Eurojust blijkt dat een lidstaat een signalering heeft opgenomen, mag Eurojust de gevraagde maatregel niet uitvoeren. Eurojust dient in zulke gevallen de betrokken lidstaat op de hoogte te brengen zodat deze de follow-up van de zaak op zich kan nemen.

(39)Wat de vertrouwelijkheid betreft, moeten ambtenaren en andere personeelsleden die werkzaamheden in verband met het SIS verrichten, zich houden aan de relevante bepalingen van het Statuut van de ambtenaren en de regeling welke van toepassing is op de andere personeelsleden van de Europese Unie.

(40)De lidstaten en het Agentschap moeten beveiligingsplannen bijhouden om de uitvoering van hun verplichtingen op het gebied van beveiliging te vereenvoudigen, en met elkaar samenwerken om beveiligingsvraagstukken vanuit een gemeenschappelijke invalshoek te benaderen.

(41)De nationale onafhankelijke toezichthoudende autoriteiten moeten monitoren of de lidstaten de persoonsgegevens in het kader van deze verordening rechtmatig verwerken. Er moeten bepalingen worden vastgesteld inzake de rechten van betrokkenen op inzage in hun in het SIS opgeslagen persoonsgegevens en op rectificatie en wissing van die gegevens, alsmede inzake de rechtsmiddelen voor de nationale gerechten en de wederzijdse erkenning van besluiten in dat verband. De lidstaten moeten hieromtrent jaarlijkse statistieken verstrekken.

(42)De toezichthoudende autoriteiten moeten erop toezien dat ten minste om de vier jaar een audit van de gegevensverwerking in hun N.SIS wordt uitgevoerd overeenkomstig internationale auditnormen. De audit moet worden uitgevoerd door de toezichthoudende autoriteiten of moet door de nationale toezichthoudende autoriteiten rechtstreeks worden uitbesteed aan een onafhankelijke auditor op het gebied van gegevensbescherming. De onafhankelijke auditor dient zijn werkzaamheden uit te voeren onder de controle en de verantwoordelijkheid van de nationale toezichthoudende autoriteiten, die derhalve zelf opdracht voor de audit moeten geven, een duidelijk omschreven doel, reikwijdte en methode voor de audit moeten vaststellen en met betrekking tot de audit en de eindresultaten richtsnoeren moeten uitvaardigen en toezicht moeten uitoefenen.

(43)Verordening (EU) 2016/794 (de Europol-verordening) bepaalt dat Europol ondersteuning en versterking biedt voor het optreden van de bevoegde autoriteiten van de lidstaten en hun onderlinge samenwerking bij de bestrijding van terrorisme en andere vormen van zware criminaliteit, en in dat verband analyses en dreigingsevaluaties verstrekt. De uitbreiding van de toegangsrechten van Europol tot SIS-signaleringen van vermiste personen moet een verdere bijdrage leveren tot het vermogen van Europol om de nationale rechtshandhavingsautoriteiten operationele en analytische ondersteuning te bieden op het gebied van mensensmokkel en seksuele uitbuiting van kinderen, ook wanneer dat online gebeurt. Dit zou bijdragen tot betere preventie van deze vormen van criminaliteit, betere bescherming van potentiële slachtoffers en doeltreffender onderzoek naar de daders. Ook het Europees Centrum voor de bestrijding van cybercriminaliteit van Europol zou er baat bij hebben dat Europol toegang krijgt tot SIS-signaleringen van vermiste personen, bijvoorbeeld wanneer er sprake is van zich verplaatsende seksuele delinquenten en online kindermisbruik, aangezien daders vaak beweren dat zij toegang hebben of kunnen krijgen tot kinderen die als vermist zijn geregistreerd. Aangezien het Europees Centrum tegen migrantensmokkel een belangrijke strategische rol speelt in de bestrijding van activiteiten die irreguliere migratie faciliteren, moet het toegang krijgen tot signaleringen van personen wie de toegang tot en het verblijf op het grondgebied van een lidstaat is geweigerd op strafrechtelijke gronden of vanwege niet-naleving van de voorwaarden voor toegang en verblijf.

(44)Om de kloof op het gebied van informatie-uitwisseling over terrorisme en met name over buitenlandse terroristische strijders – in welk geval het monitoren van bewegingen van essentieel belang is — te overbruggen, moeten de lidstaten met Europol informatie over met terrorisme verband houdende activiteiten, treffers en aanverwante gegevens uitwisselen en parallel daarmee een signalering opnemen in het SIS. Dit moet het Europees Centrum voor terrorismebestrijding van Europol in staat stellen te verifiëren of in de databanken van Europol aanvullende contextuele informatie beschikbaar is, en hoogwaardige analyses op te stellen die bijdragen aan het ontwrichten van terroristische netwerken en, waar mogelijk, aan het voorkomen van aanslagen.

(45)Met het oog op een optimaal gebruik van het SIS moeten duidelijke regels worden vastgesteld voor het verwerken en downloaden van SIS-gegevens door Europol, met dien verstande dat de bescherming van de gegevens daarbij wordt gewaarborgd overeenkomstig deze verordening en Verordening (EU) 2016/794. Wanneer bij bevraging van het SIS door Europol blijkt dat een lidstaat een signalering heeft opgenomen, mag Europol de gevraagde maatregel niet uitvoeren. Eurojust dient in zulke gevallen de betrokken lidstaat op de hoogte te brengen zodat deze de follow-up van de zaak op zich kan nemen.

(46)In het kader van Verordening (EU) 2016/1624 van het Europees Parlement en de Raad 56 moet de ontvangende lidstaat leden van de Europese grens- en kustwachtteams en door het Europees Grens- en kustwachtagentschap ingezette teams van personeelsleden die betrokken zijn bij met terugkeer verband houdende taken, toestaan Europese databanken te raadplegen wanneer dat noodzakelijk is voor de verwezenlijking van de operationele doelstellingen als vastgesteld in het operationele plan inzake grenscontroles, grensbewaking en terugkeer. Andere ter zake relevante agentschappen van de Unie, meer bepaald het Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken en Europol, kunnen deskundigen aan de ondersteuningsteams voor migratiebeheer toevoegen die geen personeelslid van deze agentschappen van de Unie zijn. Het inzetten van de Europese grens- en kustwachtteams, de teams van personeelsleden die betrokken zijn bij met terugkeer verband houdende taken en de ondersteuningsteams voor migratiebeheer heeft tot doel technische en operationele versterking te bieden aan lidstaten die daarom verzoeken, met name aan lidstaten die worden geconfronteerd met onevenredig grote uitdagingen op het gebied van migratie. De Europese grens- en kustwachtteams, de teams van personeelsleden die betrokken zijn bij met terugkeer verband houdende taken en de ondersteuningsteams voor migratiebeheer hebben voor de uitvoering van hun taken toegang nodig tot het SIS via een technische interface van het Europees Grens- en kustwachtagentschap die wordt aangesloten op het centrale SIS. Wanneer bij bevraging van het SIS door het team of de teams van personeelsleden blijkt dat een lidstaat een signalering heeft uitgevaardigd, voert het betrokken team- of personeelslid de gevraagde maatregel alleen uit indien de ontvangende lidstaat daartoe toestemming heeft verleend. In zulke gevallen moeten de betrokken lidstaten op de hoogte worden gebracht met het oog op verdere follow-up van de zaak.

(47)Overeenkomstig het voorstel van de Commissie voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad tot instelling van een Europees systeem voor reisinformatie en -autorisatie (ETIAS) 57 moet de centrale ETIAS-eenheid van het Europees Grens- en kustwachtagentschap bovendien via het ETIAS verificaties in het SIS verrichten om de reisautorisatieaanvragen te beoordelen en hiertoe onder meer na te gaan of de betrokken onderdaan van een derde land die een reisautorisatie aanvraagt, in het SIS is gesignaleerd. Met het oog daarop moet de in het Europees Grens- en kustwachtagentschap ingebedde centrale ETIAS-eenheid, voor zover dat voor de uitvoering van haar opdracht vereist is, toegang hebben tot het SIS, meer bepaald tot alle categorieën signaleringen van personen en signaleringen van op naam gestelde en blanco persoonlijke identificatiedocumenten.

(48)Bepaalde aspecten van het SIS kunnen vanwege hun technische aard, hun gedetailleerdheid en de noodzaak van regelmatige bijwerking niet uitputtend worden geregeld in deze verordening. Het gaat dan bijvoorbeeld over technische voorschriften inzake het opnemen, bijwerken, wissen en opzoeken van gegevens, gegevenskwaliteit en opzoekregels inzake biometrische identificatiemiddelen, regels inzake compatibiliteit en prioriteit van signaleringen, het toevoegen van markeringen (flags), het koppelen van signaleringen, het vaststellen van nieuwe voorwerpscategorieën binnen de categorie technische en elektronische apparatuur, het bepalen van de datum waarop signaleringen binnen de maximumtermijn verstrijken en het uitwisselen van aanvullende informatie. Met betrekking tot deze aspecten moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend. In de technische voorschriften moet aandacht worden besteed aan de vlotte werking van de nationale applicaties.

(49)Teneinde eenvormige voorwaarden voor de uitvoering van deze verordening te waarborgen, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend. Deze bevoegdheden moeten worden uitgeoefend overeenkomstig Verordening (EU) nr. 182/2011 58 . Voor de vaststelling van uitvoeringsmaatregelen in het kader van deze verordening en in het kader van Verordening (EU) 2018/XXX (grenscontroles) dient dezelfde procedure te worden gevolgd.

(50)Met het oog op transparantie moet het Agentschap om de twee jaar een verslag opstellen over de technische werking van het centrale SIS en de communicatie-infrastructuur, met inbegrip van de beveiliging ervan, alsmede over de uitwisseling van aanvullende informatie. Om de vier jaar moet de Commissie een algemene evaluatie opstellen.

(51)Aangezien de doelstellingen van deze verordening, namelijk de instelling en regulering van een gemeenschappelijk informatiesysteem en de uitwisseling van aanvullende informatie, door de aard ervan niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt en derhalve beter door de Unie kunnen worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken.

(52)Deze verordening eerbiedigt de grondrechten en neemt de beginselen in acht die met name in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie zijn neergelegd. Deze verordening is, met volledige inachtneming van de bescherming van persoonsgegevens, met name gericht op het waarborgen van een veilige omgeving voor iedereen die op het grondgebied van de Europese Unie verblijft, en op het waarborgen van bijzondere bescherming van kinderen die slachtoffer zouden kunnen worden van mensensmokkel of ontvoering door een van de ouders.

(53)Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van Protocol nr. 22 betreffende de positie van Denemarken, dat is gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, neemt Denemarken niet deel aan de aanneming van deze verordening, die derhalve niet bindend is voor, noch van toepassing is op deze lidstaat. Aangezien deze verordening voortbouwt op het Schengenacquis, beslist Denemarken overeenkomstig artikel 4 van dit protocol binnen een termijn van zes maanden nadat de Raad deze verordening heeft vastgesteld, of het deze in zijn nationale recht zal omzetten.

(54)Het Verenigd Koninkrijk neemt aan deze verordening deel overeenkomstig artikel 5 van het Protocol betreffende het Schengenacquis dat is opgenomen in het kader van de Europese Unie, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en overeenkomstig artikel 8, lid 2, van Besluit 2000/365/EG van de Raad van 29 mei 2000 betreffende het verzoek van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland deel te mogen nemen aan enkele van de bepalingen van het Schengenacquis 59 .

(55)Ierland neemt aan deze verordening deel overeenkomstig artikel 5 van het Protocol betreffende het Schengenacquis dat is opgenomen in het kader van de Europese Unie, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Besluit 2002/192/EG van de Raad van 28 februari 2002 betreffende het verzoek van Ierland deel te mogen nemen aan bepalingen van het Schengenacquis 60 .

(56)Wat IJsland en Noorwegen betreft, houdt deze verordening een ontwikkeling in van bepalingen van het Schengenacquis in de zin van de overeenkomst tussen de Raad van de Europese Unie, de Republiek IJsland en het Koninkrijk Noorwegen inzake de wijze waarop IJsland en Noorwegen worden betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis 61 die vallen onder het gebied dat is bedoeld in artikel 1, onder G, van Besluit 1999/437/EG 62 inzake bepaalde toepassingsbepalingen van die overeenkomst.

(57)Wat Zwitserland betreft, houdt deze verordening een ontwikkeling in van de bepalingen van het Schengenacquis in de zin van de Overeenkomst tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat inzake de wijze waarop Zwitserland wordt betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis, die vallen onder het gebied dat is bedoeld in artikel 1, punt G, van Besluit 1999/437/EG, juncto artikel 4, lid 1, van de Besluiten 2004/849/EG 63 en 2004/860/EG 64 van de Raad.

(58)Wat Liechtenstein betreft, houdt deze verordening een ontwikkeling in van de bepalingen van het Schengenacquis in de zin van het Protocol tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap, de Zwitserse Bondsstaat en het Vorstendom Liechtenstein betreffende de toetreding van het Vorstendom Liechtenstein tot de Overeenkomst tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat inzake de wijze waarop Zwitserland wordt betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis 65 , die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, onder A, van Besluit 1999/437/EG van de Raad, juncto artikel 3 van Besluit 2011/349/EU van de Raad 66 en artikel 3 van Besluit 2011/350/EU van de Raad 67 .

(59)Wat Bulgarije en Roemenië betreft, vormt deze verordening een rechtsbesluit dat op het Schengenacquis voortbouwt, of anderszins daaraan is gerelateerd in de zin van artikel 4, lid 2, van de Toetredingsakte van 2005, en moet deze verordening worden gelezen in samenhang met Besluit 2010/365/EU van de Raad betreffende de toepassing van de bepalingen van het Schengenacquis die betrekking hebben op het Schengeninformatiesysteem in de Republiek Bulgarije en Roemenië 68 .

(60)Wat Cyprus en Kroatië betreft, vormt deze verordening een rechtsbesluit dat op het Schengenacquis voortbouwt, of anderszins daaraan is gerelateerd in de zin van respectievelijk artikel 3, lid 2, van de Toetredingsakte van 2003 en artikel 4, lid 2, van de Toetredingsakte van 2011.

(61)Voor Ierland moet deze verordening van toepassing zijn met ingang van een datum die wordt vastgesteld volgens de procedures die zijn vastgelegd in de instrumenten betreffende de toepassing van het Schengenacquis op deze staat.

(62)De geraamde kosten voor het upgraden van de nationale SIS-systemen en het implementeren van de nieuwe functies overeenkomstig deze verordening zijn lager dan het saldo van de begroting die in Verordening (EU) nr. 515/2014 van het Europees Parlement en de Raad 69 is uitgetrokken voor slimme grenzen. Overeenkomstig artikel 5, lid 5, onder b), van Verordening (EU) nr. 515/2014 dient het bedrag dat thans voor de ontwikkeling van IT-systemen ter beheersing van de migratiestromen over de buitengrenzen is toegewezen, op grond van deze verordening te worden herbestemd.

(63)Besluit 2007/533/JBZ van de Raad en Besluit 2010/261/EU van de Commissie 70 dienen derhalve te worden ingetrokken.

(64)De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming is geraadpleegd overeenkomstig artikel 28, lid 2, van Verordening (EG) nr. 45/2001 en heeft op […] advies uitgebracht,

HEBBEN DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

HOOFDSTUK I

ALGEMENE BEPALINGEN

Artikel 1
Algemene doelstelling van het SIS

Het SIS heeft tot doel met behulp van de via dit systeem verstrekte informatie een hoog niveau van veiligheid te garanderen in de ruimte van vrijheid, veiligheid en recht in de Europese Unie, onder meer door handhaving van de openbare orde en veiligheid en vrijwaring van de veiligheid op het grondgebied van de lidstaten, en heeft eveneens tot doel de bepalingen van het derde deel, titel V, hoofdstukken 4 en 5, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie inzake het verkeer van personen op het grondgebied van de lidstaten toe te passen.

Artikel 2
Toepassingsgebied

1.Bij deze verordening worden de voorwaarden en procedures vastgesteld voor de opneming en de verwerking in het SIS van signaleringen van personen en voorwerpen en voor de uitwisseling van aanvullende informatie en extra gegevens met het oog op de politiële samenwerking en de justitiële samenwerking in strafzaken.

2.Bij deze verordening worden ook bepalingen vastgesteld betreffende de technische architectuur van het SIS, betreffende de verantwoordelijkheden van de lidstaten en van het Europees Agentschap voor het operationeel beheer van grootschalige IT-systemen op het gebied van vrijheid, veiligheid en recht, en betreffende algemene gegevensverwerking, de rechten van de betrokken personen en aansprakelijkheid.

Artikel 3
Definities

1.Voor de toepassing van deze verordening wordt verstaan onder:

a)„signalering”: een in het SIS opgenomen reeks gegevens, inclusief biometrische identificatiemiddelen als bedoeld in de artikelen 22 en 40, aan de hand waarvan de bevoegde autoriteiten een persoon of een voorwerp kunnen identificeren met het oog op het uitvoeren van een specifieke maatregel;

b)„aanvullende informatie”: andere informatie dan de in het SIS opgeslagen signaleringsgegevens, die gerelateerd is aan SIS-signaleringen en die moet worden uitgewisseld:

(1)om de lidstaten in staat te stellen onderling overleg te plegen of elkaar inlichtingen te verstrekken bij de opneming van een signalering;

(2)na een treffer zodat de passende maatregel kan worden uitgevoerd;

(3)indien de gevraagde maatregel niet kan worden uitgevoerd;

(4)inzake de kwaliteit van de SIS-gegevens;

(5)inzake de compatibiliteit en de prioriteit van signaleringen;

(6)inzake het recht op toegang;

c)„extra gegevens”: de in het SIS opgeslagen en aan SIS-signaleringen gerelateerde gegevens die onmiddellijk ter beschikking van de bevoegde autoriteiten moeten staan wanneer personen over wie gegevens in het SIS zijn opgenomen, worden gelokaliseerd als gevolg van bevragingen van het SIS;

d)„persoonsgegevens”: iedere vorm van informatie betreffende een geïdentificeerde of identificeerbare natuurlijke persoon (betrokkene);

e)„identificeerbare natuurlijke persoon”: een natuurlijke persoon die direct of indirect kan worden geïdentificeerd, met name aan de hand van een identificator zoals een naam, een identificatienummer, locatiegegevens, een online identificator of een of meer elementen die kenmerkend zijn voor de fysieke, fysiologische, genetische, psychische, economische, culturele of sociale identiteit van die natuurlijke persoon;

f)„verwerking van persoonsgegevens: een bewerking of een geheel van bewerkingen met betrekking tot persoonsgegevens of een geheel van persoonsgegevens, al dan niet uitgevoerd via geautomatiseerde procedés, zoals het verzamelen, vastleggen in logbestanden, ordenen, structureren, opslaan, veranderen of wijzigen, opvragen, raadplegen, gebruiken, verstrekken door middel van doorzenden, verspreiden of op andere wijze ter beschikking stellen, aligneren of combineren, afschermen, wissen of vernietigen van gegevens;

g)„treffer”: van een treffer in het SIS is sprake wanneer:

(1)een gebruiker het systeem bevraagt;

(2)bij de bevraging blijkt dat een andere lidstaat een signalering in het SIS heeft opgenomen;

(3)de gegevens betreffende de signalering in het SIS overeenstemmen met de zoekgegevens; en

(4)verdere maatregelen worden gevraagd;

h) „markeren”: het schorsen van de geldigheid, op nationaal niveau, van een signalering met het oog op aanhouding, een signalering van vermiste personen of een signalering met het oog op onopvallende controle, ondervragingscontrole of gerichte controle, wanneer een lidstaat meent dat gevolg geven aan die signalering onverenigbaar is met zijn nationale recht, internationale verplichtingen of wezenlijke nationale belangen. Wanneer een signalering is gemarkeerd, wordt de op basis van de signalering gevraagde maatregel niet uitgevoerd op het grondgebied van deze lidstaat;

i) „signalerende lidstaat”: de lidstaat die de signalering in het SIS heeft opgenomen;

j) „uitvoerende lidstaat”: de lidstaat die de gevraagde maatregel uitvoert of heeft uitgevoerd naar aanleiding van een treffer;

k) „eindgebruikers”: bevoegde autoriteiten die CS-SIS, N.SIS of een technische kopie daarvan rechtstreeks bevragen;

l)„dactyloscopische gegevens”: gegevens over vingerafdrukken en handpalmafdrukken, die vanwege hun uniciteit en de referentiepunten die zij bevatten, accurate en definitieve vergelijkingen mogelijk maken ten aanzien van de identiteit van een persoon;

m)„ernstige strafbare feiten”: feiten als bedoeld in artikel 2, leden 1 en 2, van Kaderbesluit 2002/584/JBZ van 13 juni 2002 71 ;

n)„terroristische misdrijven”: overeenkomstig het nationale recht strafbare feiten als bedoeld in de artikelen 1 tot en met 4 van Kaderbesluit 2002/475/JBZ van 13 juni 2002 72 .

Artikel 4
Technische architectuur en werkwijze van het SIS

1.Het SIS bestaat uit:

a)een centraal systeem (het centrale SIS) bestaande uit:

–een technisch ondersteunende functie (CS-SIS) die een databank, de „SIS-databank”, bevat;

–een uniforme nationale interface (NI-SIS);

b)een nationaal systeem (N.SIS) in elk van de lidstaten, bestaande uit de nationale datasystemen die in verbinding staan met het centrale SIS. Een N.SIS bevat een gegevensbestand (nationale kopie) met een volledige of gedeeltelijke kopie van de SIS-databank en een N.SIS-back-up. N.SIS en de back-up daarvan kunnen tegelijkertijd worden gebruikt om een ononderbroken beschikbaarheid voor de eindgebruikers te waarborgen;

c)een communicatie-infrastructuur tussen CS-SIS en NI-SIS (communicatie-infrastructuur) waarmee een versleuteld virtueel netwerk tot stand wordt gebracht dat specifiek bestemd is voor SIS-gegevens en voor de uitwisseling van gegevens tussen de Sirene-bureaus, als bedoeld in artikel 7, lid 2.

2.SIS-gegevens worden opgenomen, bijgewerkt, gewist en opgezocht via de verschillende N.SIS-systemen. Er is een gedeeltelijke of volledige nationale kopie beschikbaar om op het grondgebied van elk van de lidstaten die een dergelijke kopie gebruiken, geautomatiseerde bevraging mogelijk te maken. De gedeeltelijke nationale kopie bevat ten minste de gegevens bedoeld in artikel 20, lid 2, betreffende voorwerpen en de gegevens bedoeld in artikel 20, lid 3, onder a) tot en met v), betreffende personen. De N.SIS-gegevensbestanden van andere lidstaten kunnen niet worden bevraagd.

3.CS-SIS zorgt voor technische toezichts- en beheersfuncties en de CS-SIS-back-up kan alle functies van het hoofdsysteem van CS-SIS overnemen wanneer dit uitvalt. CS-SIS en de back-up van CS-SIS bevinden zich op twee technische locaties van het Europees Agentschap voor het operationeel beheer van grootschalige IT-systemen op het gebied van vrijheid, veiligheid en recht, dat is opgericht bij Verordening (EU) nr. 1077/2011 73 (het Agentschap). CS-SIS en de back-up van CS-SIS kunnen een extra kopie van de SIS-databank bevatten en kunnen gelijktijdig voor operationele doeleinden worden gebruikt, op voorwaarde dat elk van beide systemen afzonderlijk in staat is alle verrichtingen met betrekking tot SIS-signaleringen te verwerken.

4.CS-SIS levert de nodige diensten voor het opnemen en verwerken van SIS-gegevens, inclusief voor bevragingen van de SIS-databank. CS-SIS zorgt voor:

a)de online bijwerking van de nationale kopieën;

b)de synchronisatie van de nationale kopieën en de SIS-databank en de onderlinge consistentie ervan;

c)de initialisering en het herstel van de nationale kopieën.

d)ononderbroken beschikbaarheid.

Artikel 5
Kosten

1.De kosten voor de werking, het onderhoud en de verdere ontwikkeling van het centrale SIS en de communicatie-infrastructuur komen ten laste van de algemene begroting van de Europese Unie.

2.Deze kosten omvatten de werkzaamheden in verband met CS-SIS die nodig zijn voor het leveren van de in artikel 4, lid 4, bedoelde diensten.

3.De kosten voor het opzetten, de werking en de verdere ontwikkeling van elk N.SIS komen ten laste van de betrokken lidstaat.

HOOFDSTUK II

VERANTWOORDELIJKHEDEN VAN DE LIDSTATEN

Artikel 6
Nationale systemen

Elke lidstaat is verantwoordelijk voor het opzetten, de werking, het onderhoud en de verdere ontwikkeling van zijn N.SIS en voor het aansluiten van zijn N.SIS op NI-SIS.

Elke lidstaat is verantwoordelijk voor het waarborgen van de ononderbroken werking van N.SIS, de aansluiting van N.SIS op NI-SIS en de ononderbroken beschikbaarheid van SIS-gegevens voor de eindgebruikers.

Artikel 7
N.SIS-instantie en Sirene-bureau

1.Elke lidstaat wijst een autoriteit aan (de N.SIS-instantie) die de centrale verantwoordelijkheid voor N.SIS heeft.

Deze autoriteit is verantwoordelijk voor de goede werking en beveiliging van N.SIS, zorgt voor de toegang van de bevoegde autoriteiten tot het SIS, en neemt de nodige maatregelen ten behoeve van de naleving van de bepalingen van deze verordening. Zij is er tevens verantwoordelijk voor dat alle SIS-functies op adequate wijze ter beschikking van de eindgebruikers worden gesteld.

Elke lidstaat zendt zijn signaleringen door via zijn N.SIS-instantie.

2.Elke lidstaat wijst de autoriteit aan die ervoor zorgt dat alle aanvullende informatie overeenkomstig het in artikel 8 bedoelde Sirene-handboek wordt uitgewisseld en beschikbaar is (het Sirene-bureau).

De Sirene-bureaus coördineren ook de verificatie van de kwaliteit van de in het SIS opgenomen informatie. Voor deze taken hebben de Sirene-bureaus toegang tot in het SIS verwerkte gegevens.

3.De lidstaten lichten het Agentschap in over hun N.SIS-instantie en hun Sirene-bureau. Het Agentschap maakt daarvan een lijst bekend, samen met de in artikel 53, lid 8, bedoelde lijst.

Artikel 8
Uitwisseling van aanvullende informatie

1.Aanvullende informatie wordt uitgewisseld overeenkomstig het Sirene-handboek en met gebruikmaking van de communicatie-infrastructuur. De lidstaten verstrekken de technische en personele middelen die nodig zijn om de ononderbroken beschikbaarheid en uitwisseling van aanvullende informatie te waarborgen. Indien de communicatie-infrastructuur niet voorhanden is, kunnen de lidstaten andere afdoende beveiligde technische middelen gebruiken voor de uitwisseling van aanvullende informatie.

2.Aanvullende informatie wordt alleen gebruikt voor het doel waarvoor zij is verstrekt overeenkomstig artikel 61, tenzij vooraf toestemming is verkregen van de signalerende lidstaat.

3.De Sirene-bureaus verrichten hun taak snel en efficiënt, in het bijzonder door een verzoek zo spoedig mogelijk, maar niet later dan twaalf uur na het te hebben ontvangen, te beantwoorden.

4.Nadere voorschriften voor de uitwisseling van aanvullende informatie worden door middel van uitvoeringsmaatregelen overeenkomstig de in artikel 72, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld in de vorm van een handboek, „Sirene-handboek” genaamd.

Artikel 9
Naleving van technische en functionele vereisten

1.Bij het opzetten van N.SIS conformeert elke lidstaat zich aan de gemeenschappelijke normen, protocollen en technische procedures die zijn vastgesteld om de compatibiliteit van N.SIS met CS-SIS te waarborgen met het oog op een snelle en efficiënte gegevenstransmissie. Deze gemeenschappelijke normen, protocollen en technische procedures worden door middel van uitvoeringsmaatregelen overeenkomstig de in artikel 72, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

2.De lidstaten zorgen er met behulp van de door CS-SIS geleverde diensten voor dat de gegevens die in de nationale kopie zijn opgeslagen, door middel van in artikel 4, lid 4, bedoelde automatische bijwerkingen identiek en consistent zijn met de SIS-databank en dat een opzoeking in die nationale kopie een resultaat oplevert dat gelijkwaardig is aan een opzoeking in de SIS-databank. De eindgebruikers ontvangen de gegevens die zij voor de uitvoering van hun taken nodig hebben, met name alle gegevens die vereist zijn om de betrokkene te identificeren en om de gevraagde maatregel uit te voeren.

Artikel 10
Beveiliging – Lidstaten

1.Elke lidstaat neemt passende maatregelen inzake N.SIS, waaronder de vaststelling van een veiligheidsplan, een bedrijfscontinuïteitsplan en een uitwijkplan, opdat:

a)de gegevens fysiek worden beschermd, onder meer met noodplannen voor de bescherming van kritieke infrastructuur;

b)onbevoegden de toegang tot de voor de verwerking van persoonsgegevens gebruikte gegevensverwerkingsfaciliteiten wordt ontzegd (controle op de toegang tot de faciliteiten);

c)wordt voorkomen dat gegevensdragers onrechtmatig worden gelezen, gekopieerd, veranderd of verwijderd (controle op gegevensdragers);

d)wordt voorkomen dat gegevens onrechtmatig worden ingevoerd en opgeslagen persoonsgegevens onrechtmatig worden geïnspecteerd, gewijzigd of gewist (controle op de opslag);

e)wordt voorkomen dat geautomatiseerde gegevensverwerkingssystemen door onbevoegden met behulp van datatransmissieapparatuur worden gebruikt (controle op de gebruikers);

f)wordt gewaarborgd dat degenen die bevoegd zijn een geautomatiseerd gegevensverwerkingssysteem te gebruiken, uitsluitend toegang hebben tot de gegevens waarop hun toegangsbevoegdheid betrekking heeft, en uitsluitend middels persoonlijke en unieke gebruikersidentiteiten en geheime toegangsprocedures (controle op de toegang tot de gegevens);

g)wordt gewaarborgd dat alle autoriteiten met toegangsrecht tot het SIS of tot de gegevensverwerkingsfaciliteiten profielen opstellen waarin de taken en verantwoordelijkheden worden omschreven van de personen die bevoegd zijn om toegang te krijgen tot gegevens en gegevens in te voeren, bij te werken, te wissen en te doorzoeken, en dat deze profielen desgevraagd onverwijld ter beschikking worden gesteld van de nationale toezichthoudende autoriteiten als bedoeld in artikel 66 (personeelsprofielen);

h)wordt gewaarborgd dat kan worden geverifieerd en vastgesteld aan welke instanties persoonsgegevens met behulp van datatransmissieapparatuur mogen worden doorgezonden (controle op de overdracht);

i)wordt gewaarborgd dat achteraf kan worden nagegaan en vastgesteld welke persoonsgegevens wanneer, door wie en voor welk doel in een geautomatiseerd gegevensverwerkingssystemen zijn opgenomen (controle op de opneming);

j)wordt voorkomen, in het bijzonder met behulp van passende versleutelingstechnieken, dat bij de doorgifte van persoonsgegevens, alsmede bij het transport van gegevensdragers, de gegevens onrechtmatig worden gelezen, gekopieerd, gewijzigd of gewist (controle op het transport);

k)de doelmatigheid van de in dit lid bedoelde beveiligingsmaatregelen wordt gemonitord en de nodige organisatorische maatregelen worden genomen met betrekking tot de interne monitoring (interne audit).

2.Voor de beveiliging van de verwerking en uitwisseling van aanvullende gegevens, waaronder de beveiliging van de kantoren van het Sirene-bureau, nemen de lidstaten maatregelen die gelijkwaardig zijn aan die van lid 1.

3.Voor de beveiliging van de verwerking van SIS-gegevens door de in artikel 43 bedoelde autoriteiten nemen de lidstaten maatregelen die gelijkwaardig zijn aan die van lid 1 van dit artikel.

Artikel 11
Vertrouwelijkheid – Lidstaten

Elke lidstaat past, in overeenstemming met zijn nationale recht, de voorschriften inzake het beroepsgeheim of een gelijkwaardige geheimhoudingsplicht toe op iedere persoon en instantie die met SIS-gegevens en aanvullende SIS-informatie moet werken. Deze geheimhoudingsplicht blijft gelden nadat de persoon zijn functie of dienstverband heeft beëindigd of de instantie haar werkzaamheden heeft stopgezet.

Artikel 12
Bijhouden van logbestanden op nationaal niveau

1.De lidstaten zorgen ervoor dat elke toegang tot en uitwisseling van persoonsgegevens in CS-SIS wordt vastgelegd in N.SIS met het oog op controle op de rechtmatigheid van de bevraging, monitoring van de rechtmatigheid van de gegevensverwerking, interne monitoring, de goede werking van N.SIS en de integriteit en beveiliging van de gegevens.

2.Elke record bevat met name het relaas van de signaleringen, de datum en het tijdstip van de gegevensverwerking, de voor bevraging gebruikte gegevens, een verwijzing naar de toegezonden gegevens alsmede de naam van de bevoegde autoriteit en van de persoon die met de verwerking van de gegevens is belast.

3.Als voor de bevraging dactyloscopische gegevens of gezichtsopnamen worden gebruikt overeenkomstig de artikelen 40, 41 en 42, bevatten de logbestanden met name het soort voor de bevraging gebruikte gegevens, een verwijzing naar het soort verzonden gegevens, alsmede de naam van de bevoegde autoriteit en van de persoon die met de verwerking van de gegevens is belast.

4.De logbestanden worden alleen voor het in lid 1 genoemde doel gebruikt en worden ten vroegste één jaar en ten laatste drie jaar na het creëren ervan gewist.

5.Logbestanden mogen langer worden bewaard indien zij nodig zijn in het kader van lopende monitoringprocedures.

6.De bevoegde nationale autoriteiten die zijn belast met het controleren van de rechtmatigheid van bevragingen, met het monitoren van de rechtmatigheid van de gegevensverwerking, met interne monitoring en met het waarborgen van de goede werking van N.SIS en de gegevensintegriteit en beveiliging, hebben binnen de grenzen van hun bevoegdheden op verzoek toegang tot deze logbestanden met het oog op het vervullen van hun taken.

7.Indien lidstaten kentekenplaten van motorvoertuigen geautomatiseerd scannen met behulp van systemen voor automatische kentekenplaatherkenning, houden zij van de bevragingen overeenkomstig het nationale recht een register bij. De inhoud van dit register wordt vastgesteld door middel van uitvoeringsmaatregelen overeenkomstig de in artikel 72, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure. Bij een positieve match met in het SIS opgeslagen gegevens of een nationale of technische kopie van SIS-gegevens wordt in het SIS een volledige bevraging uitgevoerd ter controle dat er inderdaad van een match sprake is. De bepalingen van de leden 1 tot en met 6 van dit artikel zijn van toepassing op deze volledige bevraging.

Artikel 13
Interne monitoring

De lidstaten zorgen ervoor dat elke autoriteit met toegangsrecht tot SIS-gegevens de nodige maatregelen treft om aan deze verordening te voldoen, en, indien nodig, samenwerkt met de nationale toezichthoudende autoriteit.

Artikel 14
Opleiding van personeel

Alvorens te worden gemachtigd tot de verwerking van in het SIS opgeslagen gegevens, en vervolgens op regelmatige basis, krijgt het personeel van de autoriteiten met toegangsrecht tot het SIS een adequate opleiding over de regels inzake gegevensbeveiliging en bescherming en de procedures voor gegevensverwerking, zoals uiteengezet in het Sirene-handboek. Het personeel wordt op de hoogte gebracht van alle ter zake doende strafbare feiten en sancties.

HOOFDSTUK III

VERANTWOORDELIJKHEDEN VAN HET AGENTSCHAP

Artikel 15
Operationeel beheer

1.Het Agentschap is verantwoordelijk voor het operationele beheer van het centrale SIS. Het Agentschap zorgt er in samenwerking met de lidstaten voor dat te allen tijde de beste beschikbare technologie wordt gebruikt voor het centrale SIS, uitgaande van een kosten-batenanalyse.

2.Het Agentschap wordt tevens belast met de volgende taken met betrekking tot de communicatie-infrastructuur:

a)toezicht;

b)beveiliging;

c)coördinatie van de betrekkingen tussen de lidstaten en de dienstverlener.

3.De Commissie wordt belast met alle andere taken die betrekking hebben op de communicatie-infrastructuur, met name:

a)begrotingsuitvoeringstaken;

b)aanschaf en vernieuwing;

c)contractuele aangelegenheden.

4.Het Agentschap wordt tevens belast met de volgende taken met betrekking tot de Sirene-bureaus en de communicatie tussen de Sirene-bureaus:

a)de coördinatie en het beheer van tests;

b)het onderhoud en de bijwerking van de technische specificaties voor de uitwisseling van aanvullende informatie tussen de Sirene-bureaus en de communicatie-infrastructuur, en het beheer van gevolgen van technische wijzigingen die een impact hebben voor zowel het SIS als de uitwisseling van aanvullende informatie tussen de Sirene-bureaus.

5.Het Agentschap ontwikkelt en onderhoudt een mechanisme en procedures voor het uitvoeren van kwaliteitscontroles op de gegevens in CS-SIS en brengt regelmatig verslag uit aan de lidstaten. Het Agentschap rapporteert regelmatig aan de Commissie welke kwesties zijn geconstateerd en welke lidstaten hierbij zijn betrokken. Dit mechanisme en deze procedures en de uitlegging inzake de naleving van de regels op het gebied van gegevenskwaliteit worden door middel van uitvoeringsmaatregelen overeenkomstig de in artikel 72, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

6.Het operationele beheer van het centrale SIS omvat alle taken die nodig zijn om het centrale SIS 24 uur per dag en 7 dagen per week te laten functioneren, met name de voor de goede werking van het systeem onontbeerlijke onderhoudswerkzaamheden en technische ontwikkelingen. Deze taken omvatten tevens testactiviteiten om het centrale SIS en de nationale systemen te laten functioneren overeenkomstig de technische en functionele vereisten als bedoeld in artikel 9 van deze verordening.

Artikel 16
Beveiliging

1.Het Agentschap stelt de nodige maatregelen vast, met inbegrip van een beveiligingsplan, een bedrijfscontinuïteitsplan en een uitwijkplan voor het centrale SIS en de communicatie-infrastructuur, opdat:

a)de gegevens fysiek worden beschermd, onder meer met noodplannen voor de bescherming van kritieke infrastructuur;

b)onbevoegden de toegang tot de voor de verwerking van persoonsgegevens gebruikte gegevensverwerkingsfaciliteiten wordt ontzegd (controle op de toegang tot de faciliteiten);

c)wordt voorkomen dat gegevensdragers onrechtmatig worden gelezen, gekopieerd, veranderd of verwijderd (controle op gegevensdragers);

d)wordt voorkomen dat gegevens onrechtmatig worden ingevoerd en opgeslagen persoonsgegevens onrechtmatig worden geïnspecteerd, gewijzigd of gewist (controle op de opslag);

e)wordt voorkomen dat geautomatiseerde gegevensverwerkingssystemen door onbevoegden met behulp van datatransmissieapparatuur worden gebruikt (controle op de gebruikers);

f)wordt gewaarborgd dat degenen die bevoegd zijn een geautomatiseerd gegevensverwerkingssysteem te gebruiken, uitsluitend toegang hebben tot de gegevens waarop hun toegangsbevoegdheid betrekking heeft, en uitsluitend middels persoonlijke en unieke gebruikersidentiteiten en geheime toegangsprocedures (controle op de toegang tot de gegevens);

g)profielen worden opgesteld waarin de taken en verantwoordelijkheden worden omschreven van de personen die bevoegd zijn om toegang te krijgen tot de gegevens of de gegevensverwerkingsvoorzieningen, en opdat deze profielen desgevraagd onverwijld ter beschikking worden gesteld van de in artikel 64 bedoelde Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming (personeelsprofielen);

h)wordt gewaarborgd dat kan worden geverifieerd en vastgesteld aan welke instanties persoonsgegevens met behulp van datatransmissieapparatuur mogen worden doorgezonden (controle op de overdracht);

i)wordt gewaarborgd dat naderhand kan worden nagegaan en vastgesteld welke persoonsgegevens wanneer en door wie in een geautomatiseerd gegevensverwerkingssysteem zijn opgenomen (controle op de opneming);

j)wordt voorkomen, in het bijzonder door middel van passende versleutelingstechnieken, dat bij de doorgifte van persoonsgegevens, alsmede bij het transport van gegevensdragers, de gegevens onrechtmatig worden gelezen, gekopieerd, gewijzigd of gewist (controle op het transport);

k)de doelmatigheid van de in dit lid bedoelde beveiligingsmaatregelen wordt gemonitord en de nodige organisatorische maatregelen voor de interne monitoring worden genomen om de naleving van deze verordening te waarborgen (interne audit).

2.Met het oog op de beveiliging van de verwerking en de uitwisseling van aanvullende informatie via de communicatie-infrastructuur neemt het Agentschap maatregelen die gelijkwaardig zijn aan die van lid 1.

Artikel 17
Vertrouwelijkheid – Agentschap

1.Onverminderd artikel 17 van het Statuut van de ambtenaren en de regeling welke van toepassing is op de andere personeelsleden van de Europese Unie, past het Agentschap adequate voorschriften inzake het beroepsgeheim of een gelijkwaardige geheimhoudingsplicht toe op iedere persoon die met SIS-gegevens moet werken, aan de hand van normen die vergelijkbaar zijn met die van artikel 11 van deze verordening. Deze geheimhoudingsplicht blijft gelden nadat de persoon zijn functie of dienstverband heeft beëindigd of zijn werkzaamheden heeft stopgezet.

2.Met het oog op de vertrouwelijkheid bij de uitwisseling van aanvullende informatie via de communicatie-infrastructuur neemt het Agentschap maatregelen die gelijkwaardig zijn aan die van lid 1.

Artikel 18
Bijhouden van logbestanden op centraal niveau

1.Het Agentschap draagt er zorg voor dat elke toegang tot en elke uitwisseling van persoonsgegevens in CS-SIS voor de in artikel 12, lid 1, genoemde doeleinden wordt geregistreerd in logbestanden.

2.De logbestanden bevatten met name het relaas van de signaleringen, de datum en het tijdstip van de gegevenstransmissie, het soort voor de bevraging gebruikte gegevens, een verwijzing naar het soort toegezonden gegevens, alsmede de naam van de bevoegde autoriteit die met de verwerking van de gegevens is belast.

3.Als voor de bevraging dactyloscopische gegevens of gezichtsopnamen worden gebruikt overeenkomstig de artikelen 40, 41 en 42, bevatten de logbestanden met name het soort voor de bevraging gebruikte gegevens, een verwijzing naar het soort verzonden gegevens, alsmede de naam van de bevoegde autoriteit en van de persoon die met de verwerking van de gegevens is belast.

4.De logbestanden worden alleen voor het in lid 1 genoemde doel gebruikt en worden ten vroegste één jaar en ten laatste drie jaar na het creëren ervan gewist. De logbestanden die het relaas van de signaleringen bevatten, worden één tot drie jaar na het wissen van de signaleringen gewist.

5.Logbestanden mogen langer worden bewaard indien zij nodig zijn in het kader van lopende monitoringprocedures.

6.De bevoegde nationale autoriteiten die zijn belast met het controleren van de rechtmatigheid van bevragingen, het monitoren van de rechtmatigheid van de gegevensverwerking, interne monitoring en het waarborgen van de goede werking van N.SIS en de gegevensintegriteit en -beveiliging hebben binnen de grenzen van hun bevoegdheden op verzoek toegang tot deze logbestanden met het oog op het vervullen van hun taken.

HOOFDSTUK IV

PUBLIEKSVOORLICHTING

Artikel 19
Voorlichtingscampagnes over het SIS

De Commissie organiseert in samenwerking met de nationale toezichthoudende autoriteiten en de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming geregeld campagnes om het publiek te informeren omtrent de doelstellingen van het SIS, de in het SIS opgeslagen gegevens, de autoriteiten die toegang hebben tot het SIS, en de rechten van de betrokkenen. De lidstaten ontwikkelen en implementeren in samenwerking met hun nationale toezichthoudende autoriteiten de nodige beleidsinitiatieven om hun burgers algemene voorlichting over het SIS te geven.

HOOFDSTUK V

GEGEVENSCATEGORIEËN EN MARKERING

Artikel 20
Gegevenscategorieën

1.Onverminderd artikel 8, lid 1, en de bepalingen van deze verordening over de opslag van extra gegevens, bevat het SIS alleen de door elk van de lidstaten verstrekte gegevenscategorieën, zoals vereist voor de in de artikelen 26, 32, 34, 36 en 38 genoemde doeleinden.

2.De gegevenscategorieën zijn:

a)informatie over de gesignaleerde personen;

b)informatie over de voorwerpen bedoeld in de artikelen 32, 36 en 38.

3.Voor gesignaleerde personen worden uitsluitend de onderstaande gegevens opgenomen:

a)achternaam/achternamen;

b)voornaam/voornamen;

c)naam/namen bij geboorte;

d)voorheen gebruikte namen en aliassen;

e)bijzondere, onveranderlijke objectieve fysieke kenmerken;

f)geboorteplaats;

g)geboortedatum;

h)geslacht;

i)nationaliteit(en);

j)de vermelding of de betrokken persoon gewapend, gewelddadig of ontsnapt is of is betrokken bij activiteiten die vallen onder de artikelen 1 tot en met 4 van Kaderbesluit 2002/475/JBZ van de Raad inzake terrorismebestrijding;

k)reden van signalering;

l)signalerende autoriteit;

m)vermelding van de beslissing die aan de signalering ten grondslag ligt;

n)de uit te voeren maatregel;

o)koppeling(en) met andere SIS-signaleringen in overeenstemming met artikel 53;

p)soort strafbaar feit in verband waarmee de signalering is opgenomen;

q)registratienummer van de persoon in een nationaal register;

r)categorie van de zaak inzake een vermiste persoon (alleen voor signaleringen bedoeld in artikel 32);

s)categorie van het identificatiedocument;

t)land van afgifte van het identificatiedocument;

u)nummer(s) van het identificatiedocument;

v)datum van afgifte van het identificatiedocument;

w)foto’s en gezichtsopnamen;

x)relevante DNA-profielen, met inachtneming van artikel 22, lid 1, onder b), van deze verordening;

y)dactyloscopische gegevens;

z)een kleurenkopie van het identificatiedocument.

4.De technische voorschriften voor het opnemen, bijwerken, wissen en doorzoeken van de in de leden 2 en 3 bedoelde gegevens worden vastgesteld en ontwikkeld door middel van uitvoeringsmaatregelen overeenkomstig de in artikel 72, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

5.De technische voorschriften voor het doorzoeken van de in lid 3 bedoelde gegevens worden vastgesteld en ontwikkeld overeenkomstig de in artikel 72, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure. Deze technische voorschriften worden ook gebruikt voor opzoekingen in CS-SIS, in nationale kopieën en in technische kopieën als bedoeld in artikel 53, lid 2, en zijn gebaseerd op gemeenschappelijke normen die zijn vastgesteld en ontwikkeld door middel van uitvoeringsmaatregelen overeenkomstig de in artikel 72, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

Artikel 21
Evenredigheid

1.Alvorens een persoon te signaleren of de geldigheidsduur van een signalering te verlengen, gaat een lidstaat na of het geval gepast, relevant en belangrijk genoeg is om opneming van een signalering in het SIS te rechtvaardigen.

2.Indien een persoon of een voorwerp door een lidstaat wordt gezocht in verband met een strafbaar feit als bedoeld in de artikelen 1 tot en met 4 van Kaderbesluit 2002/475/JBZ van de Raad inzake terrorismebestrijding, creëert de lidstaat onder alle omstandigheden een overeenkomstige signalering uit hoofde van artikel 34, 36 of 38.

Artikel 22
Specifieke voorschriften voor opneming van foto’s, gezichtsopnamen, dactyloscopische gegevens en DNA-profielen

1.Voor het opnemen in het SIS van gegevens als bedoeld in artikel 20, lid 3, onder w), x) en y), gelden de volgende bepalingen:

a)foto’s, gezichtsopnamen, dactyloscopische gegevens en DNA-profielen worden alleen opgenomen nadat door middel van een kwaliteitscontrole is vastgesteld dat aan een minimumnorm voor gegevenskwaliteit is voldaan.

b)DNA-profielen mogen alleen worden toegevoegd aan signaleringen uit hoofde van artikel 32, lid 2, onder a) en c), en alleen als er geen voor identificatiedoeleinden geschikte foto’s, gezichtsopnamen of dactyloscopische gegevens voorhanden zijn. DNA-profielen van rechtstreekse bloedverwanten in opgaande lijn, bloedverwanten in neergaande lijn of broers of zussen van de gesignaleerde persoon mogen aan de signalering worden toegevoegd, mits deze personen daarin uitdrukkelijk hebben toegestemd. In het DNA-profiel wordt niet verwezen naar het ras van de persoon.

2.Er worden kwaliteitsnormen vastgesteld voor de opslag van de gegevens bedoeld in lid 1, onder a), van dit artikel en in artikel 40. Deze normen worden nader uitgewerkt en bijgewerkt door middel van uitvoeringsmaatregelen overeenkomstig de in artikel 72, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

Artikel 23
Vereisten voor de opneming van een signalering

1.Een signalering van een persoon wordt niet opgenomen indien de in artikel 20, lid 3, onder a), g), k), m) en n), alsmede in voorkomend geval onder p), bedoelde gegevens ontbreken, behalve in de situaties bedoeld in artikel 40.

2.Daarnaast worden, voor zover beschikbaar, alle andere in artikel 20, lid 3, genoemde gegevens opgenomen.

Artikel 24
Algemene bepalingen betreffende markering

1.Wanneer een lidstaat van oordeel is dat gevolg geven aan een overeenkomstig artikel 26, artikel 32 of artikel 36 opgenomen signalering in strijd is met zijn nationale recht, internationale verplichtingen of wezenlijke nationale belangen, kan hij alsnog verlangen dat de signalering wordt gemarkeerd, zodat de op grond van de signalering gevraagde maatregel op zijn grondgebied niet wordt uitgevoerd. De markering wordt aangebracht door het Sirene-bureau van de signalerende lidstaat.

2.Teneinde de lidstaten in staat te stellen te verlangen dat een markering wordt aangebracht in een signalering overeenkomstig artikel 26, worden zij via de uitwisseling van aanvullende informatie automatisch in kennis gesteld van elke nieuwe signalering van die categorie.

3.Indien een signalerende lidstaat in zeer dringende en ernstige gevallen om uitvoering van de maatregel verzoekt, gaat de uitvoerende lidstaat na of hij kan toestaan dat de op zijn verzoek aangebrachte markering wordt ingetrokken. Indien dat het geval is, neemt de uitvoerende lidstaat de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de gevraagde maatregel onmiddellijk kan worden uitgevoerd.

Artikel 25
Markering van signaleringen met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering

1.Wanneer Kaderbesluit 2002/584/JBZ van toepassing is, wordt een markering die ertoe leidt dat niet tot aanhouding kan worden overgegaan, slechts in een signalering met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering aangebracht wanneer de gerechtelijke autoriteit die krachtens het nationale recht bevoegd is voor de tenuitvoerlegging van een Europees aanhoudingsbevel, de tenuitvoerlegging van dat bevel heeft geweigerd op basis van een grond voor weigering van tenuitvoerlegging, en wanneer de markering is verlangd.

2.Op verzoek van een krachtens het nationale recht bevoegde gerechtelijke autoriteit kan het, op basis van een algemene instructie of in een specifiek geval, evenwel ook nodig zijn een markering aan te brengen in een signalering met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering wanneer het duidelijk is dat de tenuitvoerlegging van het Europees aanhoudingsbevel zal moeten worden geweigerd.

HOOFDSTUK VI

SIGNALERINGEN VAN PERSONEN DIE MET HET OOG OP AANHOUDING TEN BEHOEVE VAN OVERLEVERING OF UITLEVERING WORDEN GEZOCHT

Artikel 26
Doelstellingen en voorwaarden voor signalering

1.Gegevens over personen die met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering worden gezocht op basis van een Europees aanhoudingsbevel of die met het oog op aanhouding ten behoeve van uitlevering worden gezocht, worden opgenomen op verzoek van de gerechtelijke autoriteit van de signalerende lidstaat.

2.Gegevens over personen die met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering worden gezocht, worden eveneens opgenomen op basis van aanhoudingsbevelen die zijn uitgevaardigd krachtens overeenkomsten die tussen de Europese Unie en derde landen op grond van artikel 37 van het Verdrag betreffende de Europese Unie zijn gesloten met het oog op de overlevering van personen op grond van een aanhoudingsbevel, en die voorzien in de toezending van een dergelijk aanhoudingsbevel via het SIS.

3.Elke verwijzing in deze verordening naar bepalingen van Kaderbesluit 2002/584/JBZ wordt geacht tevens te verwijzen naar de overeenkomstige bepalingen van overeenkomsten die tussen de Europese Unie en derde landen op grond van artikel 37 van het Verdrag betreffende de Europese Unie zijn gesloten met het oog op de overlevering van personen op grond van een aanhoudingsbevel, en die voorzien in de toezending van dat aanhoudingsbevel via het SIS.

4.De signalerende lidstaat mag in het kader van een lopende zoekoperatie, na toestemming van de bevoegde gerechtelijke autoriteit van de signalerende lidstaat, een bestaande signalering met het oog op aanhouding die overeenkomstig artikel 26 van deze verordening is opgenomen, tijdelijk ontoegankelijk maken voor bevraging, wat wil zeggen dat de signalering voor de eindgebruiker niet opzoekbaar is en slechts voor de Sirene-bureaus toegankelijk is. Deze functie mag slechts worden gebruikt gedurende een tijdvak van ten hoogste 48 uur. Dit tijdvak kan echter bij operationele noodzaak met telkens 48 uur worden verlengd. De lidstaten houden statistieken bij van het aantal signaleringen waarvoor deze functie is gebruikt.

Artikel 27
Extra gegevens over personen die worden gezocht met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering

1.Indien een persoon wordt gezocht op basis van een Europees aanhoudingsbevel met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering, neemt de signalerende lidstaat een kopie van het originele Europees aanhoudingsbevel in het SIS op.

2.De signalerende lidstaat kan een kopie van een vertaling van het Europees aanhoudingsbevel invoeren in een of meer andere officiële talen van de Europese Unie.

Artikel 28
Aanvullende informatie over personen die worden gezocht met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering

De lidstaat die de signalering met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering in het SIS heeft opgenomen, deelt de in artikel 8, lid 1, van Kaderbesluit 2002/584/JBZ bedoelde gegevens aan alle lidstaten mee door middel van uitwisseling van aanvullende informatie.

Artikel 29
Aanvullende informatie over personen die worden gezocht met het oog op aanhouding ten behoeve van uitlevering

1.De lidstaat die de signalering met het oog op uitlevering in het SIS heeft opgenomen, deelt de volgende gegevens aan alle lidstaten mee door middel van uitwisseling van aanvullende informatie:

a)de om aanhouding verzoekende autoriteit;

b)het bestaan van een bevel tot aanhouding of van een akte die dezelfde kracht heeft, of van een voor tenuitvoerlegging vatbaar vonnis;

c)de aard en de wettelijke omschrijving van het strafbare feit;

d)een beschrijving van de omstandigheden waaronder het strafbare feit is begaan, met inbegrip van tijd, plaats en mate van betrokkenheid van de gesignaleerde persoon bij het strafbare feit;

e)voor zover mogelijk de gevolgen van het strafbare feit;

f)alle andere informatie die nuttig of noodzakelijk is voor de uitvoering van de signalering.

2.De in lid 1 bedoelde gegevens worden niet meegedeeld wanneer de in artikel 27 of artikel 28 bedoelde gegevens reeds zijn verstrekt en toereikend worden geacht voor de uitvoering van de signalering door de uitvoerende lidstaat.

Artikel 30
Omzetting van signaleringen van personen die worden gezocht met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering of uitlevering

Wanneer aanhouding niet mogelijk is wegens een afwijzende beslissing door een aangezochte lidstaat overeenkomstig de procedures voor markering van artikel 24 of artikel 25, of wegens een nog niet beëindigde toetsing in het geval van een signalering met het oog op aanhouding ten behoeve van uitlevering, behandelt de aangezochte lidstaat de signalering als een signalering met het oog op mededeling van de verblijfplaats van de betrokkene.

Artikel 31
Tenuitvoerlegging van de in een signalering gevraagde maatregel ten aanzien van een persoon die wordt gezocht met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering of uitlevering

1.Een overeenkomstig artikel 26 in het SIS opgenomen signalering, in combinatie met de extra gegevens bedoeld in artikel 27, vormt een krachtens Kaderbesluit 2002/584/JBZ uitgevaardigd Europees aanhoudingsbevel, indien dit kaderbesluit van toepassing is, en heeft dezelfde gevolgen.

2.Wanneer Kaderbesluit 2002/584/JBZ niet van toepassing is, heeft een overeenkomstig de artikelen 26 en 29 in het SIS opgenomen signalering dezelfde rechtskracht als een verzoek om voorlopige aanhouding krachtens artikel 16 van het Europees Verdrag betreffende uitlevering van 13 december 1957 of artikel 15 van het Verdrag aangaande de uitlevering en de rechtshulp in strafzaken tussen het Koninkrijk België, het Groothertogdom Luxemburg en het Koninkrijk der Nederlanden van 27 juni 1962.

HOOFDSTUK VII

SIGNALERINGEN VAN VERMISTE PERSONEN

Artikel 32
Doelstellingen en voorwaarden voor signalering

1.Gegevens over vermiste personen of andere personen die in bescherming moeten worden genomen of van wie de verblijfplaats moet worden nagegaan, worden op verzoek van de bevoegde autoriteit van de signalerende lidstaat in het SIS opgenomen.

2.Onderstaande categorieën van vermiste personen kunnen worden opgenomen:

a)vermiste personen die in bescherming moeten worden genomen

i)ter bescherming van zichzelf;

ii)ter voorkoming van een dreiging;

b)vermiste personen die niet in bescherming moeten worden genomen;

c)kinderen die gevaar lopen te worden ontvoerd als bedoeld in lid 4.

3.Lid 2, onder a), is in het bijzonder van toepassing op kinderen en op personen die op last van een bevoegde autoriteit in een inrichting moeten worden opgenomen.

4.Een signalering van een kind als bedoeld in lid 2, onder c), wordt opgenomen op verzoek van de gerechtelijke autoriteit van de lidstaat die overeenkomstig Verordening (EG) nr. 2201/2003 van de Raad 74 bevoegd is ter zake van de ouderlijke verantwoordelijkheid, indien er een concreet en aanwijsbaar gevaar bestaat dat het kind binnen korte tijd onwettig wordt weggevoerd uit de lidstaat waar de bevoegde gerechtelijke autoriteit is gevestigd. In de lidstaten die partij zijn bij het Verdrag van ’sGravenhage van 19 oktober 1996 inzake de bevoegdheid, het toepasselijke recht, de erkenning, de tenuitvoerlegging en de samenwerking op het gebied van ouderlijke verantwoordelijkheid en maatregelen ter bescherming van kinderen en waar Verordening (EG) nr. 2201/2003 van de Raad niet van toepassing is, gelden de bepalingen van het Verdrag van ’s-Gravenhage.

5.De lidstaten zien erop toe dat uit de in het SIS opgenomen gegevens blijkt onder welke van de in lid 2 vermelde categorieën de vermiste persoon valt. De lidstaten zien er tevens op toe dat uit de in het SIS opgenomen gegevens blijkt om wat voor zaak in verband met een vermiste of kwetsbare persoon het gaat. De voorschriften inzake de indeling van de zaken in categorieën en de opneming van gegevens daaromtrent worden door middel van uitvoeringsmaatregelen overeenkomstig de in artikel 72, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld en ontwikkeld.

6.Vier maanden voordat een overeenkomstig dit artikel gesignaleerd kind meerderjarig wordt, stelt CS-SIS de signalerende lidstaat er automatisch van in kennis dat de reden van het verzoek en de te nemen maatregel moeten worden geactualiseerd ofwel de signalering moet worden gewist.

7.Indien er duidelijke aanwijzingen zijn dat er een verband bestaat tussen een voertuig, vaartuig of luchtvaartuig en een overeenkomstig lid 2 gesignaleerde persoon, kan met het oog op de opsporing van die persoon een signalering van dat voertuig, vaartuig of luchtvaartuig worden opgenomen. In die gevallen worden de signalering van de vermiste persoon en de signalering van het voorwerp gekoppeld overeenkomstig artikel 60. De technische voorschriften voor het opnemen, bijwerken, wissen en doorzoeken van de in dit lid bedoelde gegevens worden vastgesteld en ontwikkeld door middel van uitvoeringsmaatregelen overeenkomstig de in artikel 72, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

Artikel 33
Tenuitvoerlegging van een in een signalering gevraagde maatregel

1.Wanneer een persoon als bedoeld in artikel 32 wordt aangetroffen, delen de bevoegde autoriteiten, met inachtneming van lid 2, aan de signalerende lidstaat mee waar de betrokkene zich bevindt. In het geval van een vermist kind of een kind dat in bescherming moet worden genomen, pleegt de uitvoerende lidstaat onmiddellijk overleg met de signalerende lidstaten teneinde onverwijld tot overeenstemming te komen over de maatregelen die moeten worden genomen om de belangen van het kind te beschermen. De bevoegde autoriteiten kunnen, in de gevallen zoals bedoeld in artikel 32, lid 2, onder a) en c), de betrokkene in bewaring stellen teneinde verdere doorreis te beletten, voor zover dit op grond van het nationale recht is toegestaan.

2.Wanneer een vermiste meerderjarige wordt aangetroffen, is voor andere mededelingen van gegevens dan die tussen de bevoegde autoriteiten de instemming van de betrokken persoon vereist. De bevoegde autoriteiten kunnen echter aan een belanghebbende die de persoon als vermist heeft opgegeven, meedelen dat de signalering is gewist omdat de persoon is aangetroffen.

HOOFDSTUK VIII

SIGNALERINGEN VAN PERSONEN DIE WORDEN GEZOCHT MET HET OOG OP EEN GERECHTELIJKE PROCEDURE

Artikel 34
Doelstellingen en voorwaarden voor signalering

1.Ten behoeve van de mededeling van de woon- of verblijfplaats van een persoon nemen de lidstaten op verzoek van een bevoegde autoriteit in het SIS gegevens op over:

a)getuigen;

b)personen die door de gerechtelijke autoriteiten in het kader van een strafprocedure zijn opgeroepen of die daartoe worden gezocht wegens feiten waarvoor zij worden vervolgd;

c)personen aan wie een vonnis of andere documenten dienen te worden betekend in het kader van een strafprocedure wegens feiten waarvoor zij worden vervolgd;

d)personen aan wie een oproep tot het ondergaan van een vrijheidsstraf dient te worden betekend.

2.Indien er duidelijke aanwijzingen zijn dat er een verband bestaat tussen een voertuig, vaartuig of luchtvaartuig en een overeenkomstig lid 1 gesignaleerde persoon, kan met het oog op de opsporing van die persoon een signalering van dat voertuig, vaartuig of luchtvaartuig worden opgenomen. In die gevallen worden de signalering van de persoon en de signalering van het voorwerp gekoppeld overeenkomstig artikel 60. De technische voorschriften voor het opnemen, bijwerken, wissen en doorzoeken van de in dit lid bedoelde gegevens worden vastgesteld en bijgewerkt door middel van uitvoeringsmaatregelen overeenkomstig de in artikel 72, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

Artikel 35
Tenuitvoerlegging van de in een signalering gevraagde maatregel

De gevraagde informatie wordt aan de verzoekende lidstaat meegedeeld door middel van de uitwisseling van aanvullende informatie.

HOOFDSTUK IX

SIGNALERINGEN VAN PERSONEN EN VOORWERPEN MET HET OOG OP ONOPVALLENDE CONTROLE, ONDERVRAGINGSCONTROLE OF GERICHTE CONTROLE

Artikel 36
Doelstellingen en voorwaarden voor signalering

1.Gegevens over personen of voertuigen, vaartuigen, luchtvaartuigen en containers worden opgenomen, met inachtneming van het nationale recht van de signalerende lidstaat, met het oog op onopvallende controle, ondervragingscontrole of gerichte controle, overeenkomstig het bepaalde in artikel 37, lid 4.

2.Signalering is toegestaan met het oog op de vervolging van strafbare feiten, met het oog op de uitvoering van een straf in een strafprocedure en ter voorkoming van gevaar voor de openbare veiligheid, indien:

a)er duidelijke aanwijzingen zijn dat een persoon een ernstig strafbaar feit beraamt of pleegt, zoals in het bijzonder de in artikel 2, lid 2, van Kaderbesluit 2002/584/JBZ bedoelde strafbare feiten;

b)de in artikel 37, lid 1, bedoelde informatie noodzakelijk is voor de uitvoering van een straf in een strafprocedure jegens een persoon die is veroordeeld wegens een ernstig strafbaar feit, zoals in het bijzonder de in artikel 2, lid 2, van Kaderbesluit 2002/584/JBZ bedoelde strafbare feiten; of

c)een algemene beoordeling van een persoon, met name op grond van de door hem gepleegde strafbare feiten, doet vermoeden dat hij ook in de toekomst ernstige strafbare feiten zou kunnen plegen, zoals in het bijzonder de in artikel 2, lid 2, van Kaderbesluit 2002/584/JBZ bedoelde strafbare feiten.

3.Voorts kan in overeenstemming met het nationale recht een signalering worden opgenomen op verzoek van de voor de veiligheid van de staat bevoegde diensten, indien er concrete aanwijzingen voor bestaan dat de in artikel 37, lid 1, bedoelde gegevens noodzakelijk zijn met het oog op de voorkoming van een ernstige, van de desbetreffende persoon uitgaande bedreiging, dan wel van andere ernstige gevaren voor de interne of externe veiligheid van de staat. De lidstaat die op grond van dit lid de signalering verricht, stelt de overige lidstaten daarvan op de hoogte. Elke lidstaat bepaalt aan welke autoriteiten deze informatie wordt toegezonden.

4.Indien er duidelijke aanwijzingen zijn dat er een verband bestaat tussen een voertuig, vaartuig of luchtvaartuig en een ernstig strafbaar feit als bedoeld in lid 2 of een ernstig gevaar als bedoeld in lid 3, kan een signalering van dat voertuig, vaartuig of luchtvaartuig worden opgenomen.

5.Indien er duidelijke aanwijzingen zijn dat er een verband bestaat tussen een blanco officieel document of een op naam gesteld identiteitsdocument en een ernstig strafbaar feit als bedoeld in lid 2 of een ernstig gevaar als bedoeld in lid 3, kan een signalering van dat document worden opgenomen, ongeacht de identiteit van de eventuele oorspronkelijke houder van het identiteitsdocument. De technische voorschriften voor het opnemen, bijwerken, wissen en doorzoeken van de in dit lid bedoelde gegevens worden vastgesteld en bijgewerkt door middel van uitvoeringsmaatregelen overeenkomstig de in artikel 72, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

Artikel 37
Tenuitvoerlegging van de in een signalering gevraagde maatregel

1.Ten behoeve van onopvallende controle, ondervragingscontrole of gerichte controle worden bij grenscontroles, politie- en douanecontroles of andere rechtshandhavingsactiviteiten in de lidstaat de onderstaande gegevens of een deel daarvan verzameld en aan de signalerende autoriteit meegedeeld:

a)het feit dat de gesignaleerde persoon, het gesignaleerde voertuig, vaartuig of luchtvaartuig, de gesignaleerde container of het gesignaleerde blanco officiële document of op naam gestelde identiteitsdocument is aangetroffen;

b)plaats, tijdstip en reden van de controle;

c)reisroute en reisbestemming;

d)personen die de betrokken persoon of de houder van het blanco officiële document of op naam gestelde identiteitsdocument begeleiden, of inzittenden van het voertuig, vaartuig of luchtvaartuig, van wie redelijkerwijs mag worden aangenomen dat zij in verband kunnen worden gebracht met de betrokken persoon;

e)de gebleken identiteit en persoonsbeschrijving van de persoon die het gesignaleerde blanco officiële document of op naam gestelde identiteitsdocument gebruikt;

f)het gebruikte voertuig, vaartuig of luchtvaartuig of de gebruikte container;

g)voorwerpen die de persoon bij zich heeft, met inbegrip van reisdocumenten;

h)omstandigheden waaronder de persoon of het voertuig, het vaartuig, het luchtvaartuig, de container, het blanco officiële document of het op naam gestelde identiteitsdocument zijn aangetroffen.

2.De in lid 1 bedoelde informatie wordt verstrekt door middel van de uitwisseling van aanvullende informatie.

3.Afhankelijk van de operationele omstandigheden en overeenkomstig het nationale recht omvat een onopvallende controle een routinecontrole van een persoon of voorwerp waarvan het doel is zo veel mogelijk van de in lid 1 bedoelde informatie te verzamelen zonder het onopvallende karakter van de controle in gevaar te brengen.

4.Afhankelijk van de operationele omstandigheden en overeenkomstig het nationale recht omvat een ondervragingscontrole een grondigere controle en een ondervraging van de persoon. Indien ondervragingscontroles naar het recht van een lidstaat niet zijn toegestaan, wordt in plaats daarvan in die lidstaat een onopvallende controle verricht.

5.Voor de in artikel 36 bedoelde doeleinden kunnen bij gerichte controles, met inachtneming van het nationale recht, personen, voertuigen, vaartuigen, luchtvaartuigen, containers en meegenomen voorwerpen worden onderzocht. Het onderzoek vindt plaats in overeenstemming met het nationale recht. Indien gerichte controles naar het recht van een lidstaat niet zijn toegestaan, wordt in plaats daarvan in die lidstaat een ondervragingscontrole verricht.

HOOFDSTUK X

SIGNALERINGEN VAN VOORWERPEN MET HET OOG OP INBESLAGNEMING OF GEBRUIK ALS BEWIJSMATERIAAL IN EEN STRAFPROCEDURE

Artikel 38
Doelstellingen en voorwaarden voor signalering

1.Gegevens over voorwerpen die met het oog op inbeslagneming voor rechtshandhavingsdoeleinden of als bewijsmateriaal in een strafprocedure worden gezocht, worden in het SIS opgenomen.

2.Onderstaande categorieën van gemakkelijk identificeerbare voorwerpen worden opgenomen:

a)motorvoertuigen zoals gedefinieerd volgens het nationale recht, ongeacht het gebruikte aandrijvingssysteem;

b)aanhangers met een ledig gewicht van meer dan 750 kg;

c)caravans;

d)industriële uitrusting;

e)vaartuigen;

f)scheepsmotoren;

g)containers;

h)luchtvaartuigen;

i)vuurwapens;

j)gestolen, verduisterde of anderszins vermiste blanco officiële documenten;

k)gestolen, verduisterde, anderszins vermiste of ongeldig gemaakte, op naam gestelde identiteitspapieren zoals paspoorten, identiteitskaarten, rijbewijzen, verblijfstitels en reisdocumenten of dergelijke vervalste documenten;

l)gestolen, verduisterde of anderszins vermiste of ongeldig gemaakte voertuigkentekenbewijzen en voertuigkentekenplaten en dergelijke vervalste registratiebewijzen of kentekenplaten;

m)bankbiljetten (geregistreerde biljetten) en vervalste bankbiljetten;

n)technische uitrusting, informatietechnologieartikelen en andere gemakkelijk identificeerbare artikelen met een hoge waarde;

o)identificeerbare onderdelen van motorvoertuigen;

p)identificeerbare onderdelen van industriële uitrusting.

3.Nieuwe subcategorieën van voorwerpen die onder lid 2, onder n), vallen en de noodzakelijke technische voorschriften voor het opnemen, bijwerken, wissen en doorzoeken van de in lid 2 bedoelde gegevens worden vastgesteld en bijgewerkt door middel van uitvoeringsmaatregelen overeenkomstig de in artikel 72, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

Artikel 39
Tenuitvoerlegging van de in een signalering gevraagde maatregel

1.Blijkt uit een bevraging dat er met betrekking tot een aangetroffen voorwerp een signalering bestaat, dan neemt de autoriteit die zulks heeft geconstateerd het voorwerp overeenkomstig het nationale recht in beslag en neemt zij contact op met de signalerende autoriteit, teneinde de nodige maatregelen overeen te komen. Daartoe mogen overeenkomstig deze verordening ook persoonsgegevens worden verstrekt.

2.De in lid 1 bedoelde informatie wordt verstrekt door middel van de uitwisseling van aanvullende informatie.

3.De lidstaat die het voorwerp aantreft, neemt overeenkomstig het nationale recht de gevraagde maatregelen.

HOOFDSTUK XI

SIGNALERINGEN VAN ONBEKENDE PERSONEN DIE WORDEN GEZOCHT MET HET OOG OP IDENTIFICATIE OVEREENKOMSTIG HET NATIONALE RECHT EN BEVRAGING AAN DE HAND VAN BIOMETRISCHE GEGEVENS

Artikel 40
Signaleringen van onbekende personen die worden gezocht met het oog op aanhouding overeenkomstig het nationale recht

In het SIS kunnen dactyloscopische gegevens worden opgenomen die geen verband houden met een gesignaleerde persoon. Deze dactyloscopische gegevens bestaan uit volledige of onvolledige reeksen vingerafdrukken of handpalmafdrukken die zijn aangetroffen op de plaats waar een terroristisch misdrijf of een ander ernstig strafbaar feit is gepleegd dat wordt onderzocht, mits met een hoge mate van waarschijnlijkheid kan worden vastgesteld dat de afdrukken die van de dader zijn. Dactyloscopische gegevens van deze categorie worden opgeslagen onder vermelding van „onbekende verdachte of gezochte persoon”, indien is aangetoond dat de bevoegde autoriteiten niet in staat zijn om de identiteit van de persoon met behulp van andere nationale, Europese of internationale databanken vast te stellen.

Artikel 41
Uitvoering van de in een signalering gevraagde maatregel

Bij een treffer of potentiële match voor uit hoofde van artikel 40 opgeslagen gegevens wordt de identiteit van de persoon vastgesteld overeenkomstig het nationale recht en terzelfdertijd geverifieerd of de in het SIS opgeslagen dactyloscopische gegevens op die persoon betrekking hebben. Met het oog op tijdig onderzoek van de zaak communiceren de lidstaten door middel van de uitwisseling van aanvullende informatie.

Artikel 42
Specifieke voorschriften voor verificaties of bevragingen met foto’s, gezichtsopnamen, dactyloscopische gegevens en DNA-profielen

1.In het SIS opgeslagen foto’s, gezichtsopnamen, dactyloscopische gegevens en DNA-profielen worden opgevraagd om de identiteit van een persoon die naar aanleiding van een alfanumerieke bevraging van het SIS is gelokaliseerd, te verifiëren.

2.Ook dactyloscopische gegevens mogen worden gebruikt om een persoon te identificeren. In het SIS opgeslagen dactyloscopische gegevens worden voor identificatiedoeleinden bevraagd indien de identiteit van de persoon niet met behulp van andere middelen kan worden vastgesteld.

3.In het SIS opgeslagen dactyloscopische gegevens in verband met signaleringen op grond van artikel 26, artikel 34, lid 1, onder b) en d), en artikel 36 kunnen tevens worden doorzocht aan de hand van volledige of onvolledige reeksen vingerafdrukken of handpalmafdrukken die zijn aangetroffen op de plaats van het delict dat wordt onderzocht, mits met een hoge mate van waarschijnlijkheid kan worden vastgesteld dat de afdrukken die van de dader zijn en mits de bevoegde autoriteiten niet in staat zijn om de identiteit van de persoon met behulp van andere nationale, Europese of internationale databanken vast te stellen.

4.Zodra dit technisch haalbaar is en mits voor de identificatie een hoge mate van betrouwbaarheid kan worden gewaarborgd, mogen foto’s en gezichtsopnamen worden gebruikt om een persoon te identificeren. Identificatie op basis van foto’s en gezichtsopnamen is uitsluitend toegestaan bij reguliere grensdoorlaatposten met zelfbedieningssystemen en automatische grenstoezichtsystemen.

HOOFDSTUK XII

RECHT OP TOEGANG TOT SIGNALERINGEN EN BEWARING VAN SIGNALERINGEN

Artikel 43
Autoriteiten met recht op toegang tot signaleringen

1.De toegang tot de in het SIS opgenomen gegevens en het recht om deze gegevens direct in het SIS of in een kopie van SIS-gegevens te bevragen, komt uitsluitend toe aan de autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor:

a)het grenstoezicht, overeenkomstig Verordening (EU) 2016/399 van het Europees Parlement en de Raad van 9 maart 2016 betreffende een Uniecode voor de overschrijding van de grenzen door personen (Schengengrenscode);

b)politie- en douanecontroles die in de betrokken lidstaat worden uitgevoerd, en de coördinatie daarvan door de daartoe aangewezen autoriteiten;

c)andere rechtshandhavingsactiviteiten die worden uitgevoerd met het oog op het voorkomen, opsporen en onderzoeken van strafbare feiten in de betrokken lidstaat;

d)het onderzoeken van de voorwaarden en het nemen van beslissingen in verband met de toegang tot en het verblijf van onderdanen van derde landen op het grondgebied van de lidstaten, onder meer inzake verblijfstitels en visa voor verblijf van langere duur, en in verband met de terugkeer van onderdanen van derde landen;

2.Ook de nationale gerechtelijke autoriteiten, met inbegrip van de autoriteiten die belast zijn met de instelling van strafvervolging en van gerechtelijke onderzoeken voorafgaand aan tenlastelegging, alsook hun coördinerende instanties, hebben met het oog op de uitvoering van hun in de nationale wetgeving vastgestelde taken recht op toegang tot de in het SIS opgenomen gegevens en hebben het recht tot directe bevraging daarvan.

3.Recht op toegang tot in het SIS opgenomen gegevens en op directe bevraging van die gegevens hebben ook de autoriteiten die bevoegd zijn voor de uitvoering van de taken bedoeld in lid 1, onder c), wanneer zij die taken uitvoeren. Het toegangsrecht van deze autoriteiten wordt uitgeoefend overeenkomstig de wetgeving van de onderscheiden lidstaten.

4.De in dit artikel bedoelde autoriteiten worden opgenomen in de in artikel 53, lid 8, bedoelde lijst.

Artikel 44
Autoriteiten die belast zijn met de registratie van voertuigen

1.De instanties die in de lidstaten belast zijn met de afgifte van kentekenbewijzen van voertuigen, bedoeld in Richtlijn 1999/37/EG van de Raad 75 , hebben toegang tot de volgende gegevens die overeenkomstig artikel 38, lid 2, onder a), b) c) en l), van deze verordening in het SIS zijn opgenomen, met als enig doel na te gaan of ter inschrijving bij hen aangemelde voertuigen gestolen, verduisterd of anderszins vermist zijn, of worden gezocht als bewijsmateriaal in een strafprocedure:

a)gegevens over motorvoertuigen zoals gedefinieerd volgens het nationale recht, ongeacht het gebruikte aandrijvingssysteem;

b)gegevens over aanhangers met een ledig gewicht van meer dan 750 kg en caravans;

c)gegevens over gestolen, verduisterde of anderszins vermiste of ongeldig gemaakte voertuigkentekenbewijzen en voertuigkentekenplaten.

De toegang van de instanties die met de afgifte van kentekenbewijzen belast zijn tot deze gegevens wordt geregeld door het nationale recht van de lidstaat.

2.Indien de in lid 1 bedoelde instanties overheidsinstanties zijn, hebben zij rechtstreeks toegang tot de in het SIS opgenomen gegevens.

3.Indien de in lid 1 bedoelde instanties geen overheidsinstanties zijn, hebben zij alleen toegang tot de in het SIS opgenomen gegevens via een autoriteit in de zin van artikel 43 van deze verordening. Deze autoriteit heeft rechtstreeks toegang tot de gegevens en mag deze doorgeven aan de betrokken instantie. De betrokken lidstaat ziet erop toe dat de bedoelde instantie en de werknemers ervan gehouden zijn eventuele beperkingen ten aanzien van het gebruik van de door de autoriteit doorgegeven gegevens in acht te nemen.

4.Artikel 39 van deze verordening is niet van toepassing op de toegang op basis van dit artikel. Wanneer de in lid 1 bedoelde instanties aan de politiële of gerechtelijke autoriteiten informatie melden die bij raadpleging van het SIS aan het licht is gekomen en op grond waarvan een strafbaar feit wordt vermoed, is het nationale recht van toepassing.

Artikel 45
Autoriteiten die belast zijn met de registratie van vaartuigen en luchtvaartuigen

1.De instanties die in de lidstaten belast zijn met de afgifte van registratiebewijzen van vaartuigen, met inbegrip van scheepsmotoren, en luchtvaartuigen, of met het verkeersmanagement, hebben toegang tot de volgende gegevens die overeenkomstig artikel 38, lid 2, van deze verordening in het SIS zijn opgenomen, met als enig doel na te gaan of bij hen ter inschrijving aangemelde of onder het verkeersmanagement vallende vaartuigen, met inbegrip van scheepsmotoren, luchtvaartuigen of containers gestolen, verduisterd of anderszins vermist zijn, of worden gezocht als bewijsmateriaal in een strafprocedure:

a)gegevens over vaartuigen;

b)gegevens over scheepsmotoren;

c)gegevens over luchtvaartuigen.

Onverminderd lid 2 wordt de toegang van deze instanties tot deze gegevens beheerst door het recht van de afzonderlijke lidstaten. De toegang tot de onder a), b) en c), genoemde gegevens wordt beperkt door de reikwijdte van de bevoegdheid van de betrokken instantie.

2.Indien de in lid 1 bedoelde instanties overheidsinstanties zijn, hebben zij rechtstreeks toegang tot de in het SIS opgenomen gegevens.

3.Indien de in lid 1 bedoelde instanties geen overheidsinstanties zijn, hebben zij alleen toegang tot de in het SIS opgenomen gegevens via een autoriteit in de zin van artikel 43 van deze verordening. Deze autoriteit heeft rechtstreeks toegang tot de gegevens en mag deze doorgeven aan de betrokken instantie. De betrokken lidstaat ziet erop toe dat de bedoelde instantie en de werknemers ervan gehouden zijn eventuele beperkingen ten aanzien van het gebruik van de door de autoriteit doorgegeven gegevens in acht te nemen.

4.Artikel 39 van deze verordening is niet van toepassing op de toegang op basis van dit artikel. Wanneer de in lid 1 bedoelde instanties aan de politiële of gerechtelijke autoriteiten informatie melden die bij raadpleging van het SIS aan het licht is gekomen en op grond waarvan een strafbaar feit wordt vermoed, is het nationale recht van toepassing.

Artikel 46
Toegang van Europol tot SIS-gegevens

1.Het Agentschap van de Europese Unie voor samenwerking op het gebied van rechtshandhaving (Europol) heeft binnen de grenzen van zijn mandaat recht op toegang tot en bevraging van in het SIS opgenomen gegevens.

2.Indien Europol bij een bevraging een signalering in het SIS aantreft, stelt Europol de signalerende lidstaat daarvan in kennis via de kanalen als bedoeld in Verordening (EU) 2016/794.

3.Door bevraging van het SIS verkregen informatie wordt alleen gebruikt indien de betrokken lidstaat daarmee instemt. Indien de betrokken lidstaat het gebruik van dergelijke informatie toestaat, wordt deze door Europol behandeld overeenkomstig Verordening (EU) 2016/794. Europol deelt die informatie alleen mee aan andere landen en organen indien de betrokken lidstaat daarmee instemt.

4.Europol kan de betrokken lidstaat om nadere informatie verzoeken overeenkomstig Verordening (EU) 2016/794.

5.Europol is ertoe gehouden:

a)onverminderd de leden 3, 4 en 6, geen delen van het SIS te verbinden met een computersysteem voor gegevensverzameling en verwerking dat door of bij Europol wordt gebruikt, geen in het SIS opgenomen gegevens waartoe Europol toegang heeft, over te brengen naar een dergelijk systeem, en geen delen van het SIS te downloaden of anderszins te kopiëren;

b)de toegang tot in het SIS opgenomen gegevens te beperken tot specifiek daartoe gemachtigd personeel van Europol;

c)maatregelen als bedoeld in de artikelen 10 en 11 te nemen en toe te passen;

d)de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming in de gelegenheid te stellen de activiteiten te evalueren die Europol verricht op grond van zijn recht op toegang tot en bevraging van in het SIS opgenomen gegevens.

6.Het kopiëren van gegevens is uitsluitend toegestaan voor technische doeleinden, voor zover dit noodzakelijk is voor een directe bevraging door naar behoren gemachtigd Europol-personeel. De bepalingen van deze verordening zijn van toepassing op dergelijke kopieën. De technische kopie wordt gebruikt om SIS-gegevens op te slaan terwijl deze worden doorzocht. Zodra de gegevens zijn doorzocht, worden zij gewist. Dergelijk gebruik wordt niet beschouwd als illegaal downloaden of kopiëren van SIS-gegevens. Europol kopieert geen signaleringsgegevens of extra gegevens die door de lidstaten zijn verstrekt of uit CS-SIS afkomstig zijn, in andere Europol-systemen.

7.In lid 6 bedoelde kopieën die leiden tot de aanleg van offline gegevensbanken, worden maximaal 48 uur bewaard. Deze duur kan in noodsituaties worden verlengd, totdat de noodsituatie is beëindigd. Europol meldt dergelijke verlengingen aan de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming.

8.Europol mag aanvullende informatie inzake SIS-signaleringen ontvangen en verwerken, op voorwaarde dat de in de leden 2 tot en met 7 bedoelde voorschriften inzake gegevensverwerking naar behoren worden toegepast.

9.Om de rechtmatigheid van de gegevensverwerking te verifiëren, interne monitoring uit te voeren en een adequate beveiliging en integriteit van de gegevens te waarborgen, houdt Europol logbestanden bij van elke toegang tot en bevraging van het SIS. Deze logbestanden en documentatie worden niet beschouwd als illegale downloads of kopieën van een deel van het SIS.

Artikel 47
Toegang van Eurojust tot SIS-gegevens

1.De nationale leden van Eurojust en hun assistenten hebben binnen de grenzen van hun mandaat recht op toegang tot en bevraging van binnen de grenzen van hun mandaat in overeenstemming met de artikelen 26, 32, 34, 38 en 40 in het SIS opgenomen gegevens.

2.Indien een nationaal lid van Eurojust bij een bevraging van het SIS een signalering aantreft, stelt dat lid de signalerende lidstaat daarvan in kennis.

3.Niets in dit artikel mag worden uitgelegd als afbreuk doende aan de bepalingen van Besluit 2002/187/JBZ inzake gegevensbescherming en de aansprakelijkheid voor ongeoorloofde of incorrecte verwerking van deze gegevens door de nationale leden van Eurojust of hun assistenten of als een inbreuk op de bevoegdheden van het krachtens voornoemd besluit opgerichte gemeenschappelijk controleorgaan.

4.Elke toegang of bevraging door een nationaal lid van Eurojust of diens assistent wordt vastgelegd overeenkomstig artikel 12, en elk gebruik door dat lid of diens assistent van gegevens waartoe zij toegang hebben gekregen, wordt geregistreerd.

5.Het is niet toegestaan om delen van het SIS te verbinden met een computersysteem voor gegevensverzameling en verwerking dat door of bij Eurojust wordt gebruikt, noch om in het SIS opgeslagen gegevens waartoe de nationale leden van Eurojust of hun assistenten toegang hebben, over te brengen naar een dergelijk computersysteemsysteem. Er mag geen deel van het SIS worden gedownload. Het registreren van de toegang en de bevraging in logbestanden wordt niet beschouwd als illegaal downloaden of kopiëren van SIS-gegevens.

6.De toegang tot de in het SIS opgenomen gegevens wordt beperkt tot de nationale leden en hun assistenten en strekt zich niet uit tot het personeel van Eurojust.

7.Ter waarborging van de beveiliging en de vertrouwelijkheid worden de maatregelen als bedoeld in de artikelen 10 en 11 vastgesteld.

Artikel 48
Toegang tot SIS-gegevens voor de Europese grens- en kustwachtteams, de teams van personeelsleden die betrokken zijn bij met terugkeer verband houdende taken, en leden van de ondersteuningsteams voor migratiebeheer

1.Overeenkomstig artikel 40, lid 8, van Verordening (EU) 2016/1624 hebben de leden van de Europese grens- en kustwachtteams, van teams van personeelsleden die betrokken zijn bij met terugkeer verband houdende taken en van de ondersteuningsteams voor migratiebeheer, binnen de grenzen van hun mandaat, recht op toegang tot en bevraging van in het SIS ingevoerde gegevens.

2.De in lid 1 bedoelde toegang tot en bevraging van in het SIS ingevoerde gegevens door leden van de Europese grens- en kustwachtteams, van teams van personeelsleden die betrokken zijn bij met terugkeer verband houdende taken en van de ondersteuningsteams voor migratiebeheer verloopt via de in artikel 49, lid 1, bedoelde technische interface die wordt opgezet en onderhouden door het Europees Grens- en kustwachtagentschap.

3.Indien een lid van een Europees grens- en kustwachtteam, van een team van personeelsleden die betrokken zijn bij met terugkeer verband houdende taken of van een ondersteuningsteam voor migratiebeheer bij een bevraging een signalering in het SIS aantreft, wordt de signalerende lidstaat daarvan in kennis gesteld. Overeenkomstig artikel 40 van Verordening (EU) 2016/1624 wordt door de teamleden uitsluitend op een SIS-signalering gereageerd op instructie van en, als algemene regel, in aanwezigheid van grenswachters of bij met terugkeer verband houdende taken betrokken personeel van de ontvangende lidstaat waar zij actief zijn. De ontvangende lidstaat mag de teamleden toestaan namens hem op te treden.

4.Elke toegang en bevraging door een lid van een Europese grens- en kustwachtteam, van een team van personeelsleden die betrokken zijn bij met terugkeer verband houdende taken of van een ondersteuningsteam voor migratiebeheer wordt overeenkomstig artikel 12 in een logbestand vastgelegd en elk gebruik dat dit lid maakt van de gegevens waartoe hij toegang heeft gekregen, wordt geregistreerd.

5.De toegang tot in het SIS opgenomen gegevens wordt beperkt tot een specifiek lid van een Europese grens- en kustwachtteam, van een team van personeelsleden die betrokken zijn bij met terugkeer verband houdende taken of van een ondersteuningsteam voor migratiebeheer, en wordt niet uitgebreid tot andere teamleden.

6.Ter waarborging van de beveiliging en de vertrouwelijkheid worden de maatregelen als bedoeld in de artikelen 10 en 11 vastgesteld en toegepast.

Artikel 49
Toegang tot SIS-gegevens voor het Europees Grens- en kustwachtagentschap

1.Voor de toepassing van artikel 48, lid 1, en lid 2 van dit artikel wordt door het Europees Grens- en kustwachtagentschap een technische interface opgezet en onderhouden die een rechtstreekse verbinding met het centrale SIS mogelijk maakt.

2.Het Europees Grens- en kustwachtagentschap heeft voor het vervullen van de taken waarmee het op grond van de verordening tot instelling van een Europees systeem voor reisinformatie en autorisatie (ETIAS) is belast, recht op toegang tot en bevraging van in het SIS opgenomen gegevens, overeenkomstig de artikelen 26, 32, 34 en 36 en artikel 38, lid 2, onder j) en k).

3.Indien het Europees Grens- en kustwachtagentschap bij een verificatie een signalering in het SIS aantreft, is de procedure als bedoeld in artikel 22 van de verordening tot instelling van een Europees systeem voor reisinformatie en autorisatie (ETIAS) van toepassing.

4.Niet is dit artikel wordt zodanig uitgelegd dat afbreuk wordt gedaan aan de bepalingen van Verordening (EU) 2016/1624 die betrekking hebben op gegevensbescherming en de aansprakelijkheid voor onrechtmatige of incorrecte verwerking van deze gegevens door het Europees Grens- en kustwachtagentschap.

5.Elke toegang en bevraging door het Europees Grens- en kustwachtagentschap wordt overeenkomstig artikel 12 in een logbestand vastgelegd en elk gebruik dat dit agentschap maakt van de gegevens waartoe het toegang heeft gekregen, wordt geregistreerd.

6.Het is niet toegestaan om delen van het SIS te verbinden met een computersysteem voor gegevensverzameling en verwerking dat door of bij het Europees Grens- en kustwachtagentschap wordt gebruikt, noch om in het SIS opgeslagen gegevens waartoe het Europees Grens- en kustwachtagentschap toegang heeft, over te dragen naar een dergelijk systeem, tenzij zulks noodzakelijk is voor het uitvoeren van de taken op grond van de verordening tot instelling van een Europees systeem voor reisinformatie en autorisatie (ETIAS). Er mag geen deel van het SIS worden gedownload. Het registreren van de toegang en de bevraging in logbestanden wordt niet beschouwd als illegaal downloaden of kopiëren van SIS-gegevens.

7.Ter waarborging van de beveiliging en de vertrouwelijkheid stelt het Europees Grens- en kustwachtagentschap de maatregelen als bedoeld in de artikelen 10 en 11 vast en past het deze toe.

Artikel 50
Reikwijdte van de toegang

Eindgebruikers, met inbegrip van Europol, de nationale leden van Eurojust en hun assistenten alsmede het Europees Grens- en kustwachtagentschap, krijgen slechts toegang tot de gegevens die zij voor het vervullen van hun taken nodig hebben.

Artikel 51
Bewaartermijn voor signaleringen

1.De in het SIS overeenkomstig deze verordening opgenomen signaleringen worden niet langer bewaard dan nodig is voor het met de opneming nagestreefde doel.

2.Uiterlijk vijf jaar na de opneming van een signalering in het SIS toetst de signalerende lidstaat de noodzaak van verdere bewaring. Voor de doeleinden van artikel 36 van deze verordening opgenomen signaleringen worden ten hoogste één jaar bewaard.

3.Signaleringen van blanco officiële documenten en op naam gestelde identiteitsdocumenten die zijn opgenomen overeenkomstig artikel 38, worden ten hoogste tien jaar bewaard. Voor signaleringen van bepaalde categorieën van voorwerpen kunnen kortere bewaartermijnen worden vastgesteld door middel van uitvoeringsmaatregelen overeenkomstig de in artikel 72, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

4.In voorkomend geval stelt elke lidstaat overeenkomstig zijn nationale recht kortere toetsingstermijnen vast.

5.Wanneer het personeel in een Sirene-bureau dat verantwoordelijk is voor de coördinatie en de verificatie van de kwaliteit van de gegevens, constateert dat een signalering van een persoon haar doel heeft bereikt en uit het SIS moet worden gewist, stelt het de autoriteit die de signalering heeft opgenomen daarvan in kennis. Uiterlijk 30 kalenderdagen na ontvangst van deze kennisgeving meldt de autoriteit dat de signalering is of zal worden gewist, of motiveert zij waarom de signalering wordt bewaard. Indien de autoriteit binnen de termijn van 30 kalenderdagen niet in die zin reageert, wordt de signalering gewist door het personeel van het Sirene-bureau. Wanneer zich herhaaldelijk dergelijke kwesties voordoen, melden de Sirene-bureaus dat aan hun nationale toezichthoudende autoriteit.

6.Vóór het verstrijken van de toetsingstermijn kan de signalerende lidstaat, op grond van een grondige individuele beoordeling die wordt geregistreerd, besluiten de signalering te handhaven indien dit vereist is voor het met de signalering nagestreefde doel. In dat geval is lid 2 tevens van toepassing op de verlenging. Elke verlenging van een signalering wordt doorgegeven aan CS-SIS.

7.Na afloop van de in lid 2 bedoelde toetsingstermijn worden signaleringen automatisch gewist, behalve wanneer de signalerende lidstaat de verlenging van de signalering aan CS-SIS heeft doorgegeven overeenkomstig lid 6. CS-SIS stelt de lidstaten vier maanden op voorhand automatisch in kennis van de geplande wissing van gegevens uit het systeem.

8.De lidstaten houden statistieken bij van het aantal signaleringen waarvan de bewaartermijn overeenkomstig lid 6 is verlengd.

HOOFDSTUK XIII

WISSEN VAN SIGNALERINGEN

Artikel 52
Wissen van signaleringen

1.Signaleringen met het oog op aanhouding ten behoeve van overlevering of uitlevering overeenkomstig artikel 26 worden gewist zodra de betrokken persoon is overgeleverd of uitgeleverd aan de bevoegde autoriteiten van de signalerende lidstaat. Een signalering kan echter ook worden gewist wanneer de rechterlijke beslissing die aan de signalering ten grondslag lag, door de bevoegde gerechtelijke autoriteit overeenkomstig het nationale recht is ingetrokken.

2.Signaleringen van vermiste personen worden gewist overeenkomstig de volgende bepalingen:

a)een signalering van een vermist kind overeenkomstig artikel 32 wordt gewist wanneer:

–de zaak is opgelost, zoals wanneer het kind is gerepatrieerd of de bevoegde autoriteiten van de uitvoerende lidstaat een beslissing hebben genomen inzake de zorg voor het kind;

–de signalering is verstreken overeenkomstig artikel 51;

–de bevoegde autoriteit van de signalerende lidstaat daartoe heeft beslist; of

–het kind is opgespoord;

b)een signalering van een vermiste meerderjarige overeenkomstig artikel 32 wordt, indien geen beschermende maatregelen worden gevraagd, gewist wanneer:

–de te nemen maatregel is uitgevoerd (de verblijfplaats is door de uitvoerende lidstaat achterhaald);

–de signalering is verstreken overeenkomstig artikel 51; of

–de bevoegde autoriteit van de signalerende lidstaat daartoe heeft beslist;

c)een signalering van een vermiste meerderjarige overeenkomstig artikel 32 wordt, indien beschermende maatregelen worden gevraagd, gewist wanneer:

–de te nemen maatregel is uitgevoerd (de betrokkene is onder bescherming gesteld);

–de signalering is verstreken overeenkomstig artikel 51; of

–de bevoegde autoriteit van de signalerende lidstaat daartoe heeft beslist.

In overeenstemming met het nationale recht kan, als een persoon naar aanleiding van een besluit van een bevoegde autoriteit in een inrichting is opgenomen, een signalering worden gehandhaafd totdat de betrokkene is gerepatrieerd.

3.Signaleringen van personen die met het oog op een gerechtelijke procedure worden gezocht, worden gewist overeenkomstig de volgende bepalingen:

een signalering, overeenkomstig artikel 34, van een met het oog op een gerechtelijke procedure gezochte persoon wordt gewist wanneer:

a)de verblijfplaats van de betrokkene wordt meegedeeld aan de bevoegde autoriteit van de signalerende lidstaat. Als aan de doorgestuurde informatie geen gevolg kan worden gegeven, stelt het Sirene-bureau van de signalerende lidstaat het Sirene-bureau van de uitvoerende lidstaat daarvan in kennis teneinde het probleem te verhelpen;

b)de signalering is verstreken overeenkomstig artikel 51; of

c)de bevoegde autoriteit van de signalerende lidstaat daartoe heeft beslist.

Als in een lidstaat een treffer tot stand komt, de adresgegevens aan de signalerende lidstaat zijn doorgezonden en bij een latere treffer in die lidstaat dezelfde adresgegevens aan het licht komen, wordt de treffer geregistreerd in de uitvoerende lidstaat, maar worden noch de adresgegevens noch aanvullende informatie opnieuw naar de signalerende lidstaat gezonden. In dergelijke gevallen wijst de uitvoerende lidstaat de signalerende lidstaat op de herhaalde treffers en overweegt de signalerende lidstaat of de signalering moet worden gehandhaafd.

4.Signaleringen van personen die met het oog op onopvallende controle, ondervragingscontrole of gerichte controle worden gezocht, worden gewist overeenkomstig de volgende bepalingen:

een signalering met het oog op onopvallende controle, ondervragingscontrole of gerichte controle overeenkomstig artikel 36 wordt gewist wanneer:

a)de signalering is verstreken overeenkomstig artikel 51;

b)de bevoegde autoriteit van de signalerende lidstaat daartoe heeft beslist.

5.Signaleringen van voorwerpen die met het oog op inbeslagneming of gebruik als bewijsmateriaal worden gezocht, worden gewist overeenkomstig de volgende bepalingen:

een signalering van een voorwerp met het oog op inbeslagneming of gebruik als bewijsmateriaal in een strafprocedure overeenkomstig artikel 38 wordt gewist wanneer:

a)het voorwerp in beslag is genomen of een gelijkwaardige maatregel is genomen en naar aanleiding daarvan de nodige aanvullende informatie is uitgewisseld door de Sirene-bureaus, of op het voorwerp een andere gerechtelijke of bestuursrechtelijke procedure van toepassing wordt;

b)de signalering is verstreken; of

c)de bevoegde autoriteit van de signalerende lidstaat daartoe heeft beslist.

6.Een signalering van een onbekende gezochte persoon overeenkomstig artikel 40 wordt gewist wanneer:

a)de persoon is geïdentificeerd; of

b)de signalering is verstreken.

HOOFDSTUK XIV

ALGEMENE VOORSCHRIFTEN INZAKE GEGEVENSVERWERKING

Artikel 53
Verwerking van SIS-gegevens

1.De lidstaten mogen de in de artikelen 20 bedoelde gegevens slechts verwerken voor de doeleinden die voor elke signaleringscategorie zijn vastgesteld in de artikelen 26, 32, 34, 36, 38 en 40.

2.Gegevens mogen uitsluitend voor technische doeleinden worden gekopieerd, voor zover dit noodzakelijk is voor een directe bevraging door de in artikel 43 bedoelde autoriteiten. De bepalingen van deze verordening zijn van toepassing op dergelijke kopieën. Lidstaten kopiëren geen signaleringsgegevens of extra gegevens die door een andere lidstaat zijn ingevoerd, uit hun N.SIS of uit CS-SIS naar andere nationale gegevensbestanden.

3.De in lid 2 bedoelde technische kopieën die leiden tot de aanleg van offline gegevensbanken, worden maximaal 48 uur bewaard. Deze duur kan in noodsituaties worden verlengd, totdat de noodsituatie is beëindigd.

4.De lidstaten houden een actuele inventaris van deze kopieën bij, stellen deze inventaris ter beschikking van hun nationale toezichthoudende autoriteit, en zorgen ervoor dat de bepalingen van deze verordening, met name artikel 10, op deze kopieën worden toegepast.

5.Toegang tot gegevens is slechts toegestaan binnen de grenzen van de bevoegdheden van de in artikel 43 bedoelde nationale autoriteiten, en is voorbehouden aan daartoe gemachtigde personeelsleden.

6.Gegevens vervat in signaleringen op grond van de artikelen 26, 32, 34, 36, 38 en 40 mogen slechts worden verwerkt voor andere doelstellingen dan die waarvoor die signaleringen in het SIS zijn opgenomen, indien die gegevens verband houden met een specifieke zaak en de verwerking ervan noodzakelijk is voor het voorkomen van een ernstig en onmiddellijk dreigend gevaar voor de openbare orde en veiligheid, of om ernstige redenen verband houdende met de veiligheid van de staat, dan wel ter voorkoming van een ernstig strafbaar feit. Daartoe wordt vooraf de toestemming van de signalerende lidstaat gevraagd.

7.Elk gebruik van gegevens dat in strijd is met de leden 1 tot en met 6, wordt naar het nationale recht van de onderscheiden lidstaten aangemerkt als oneigenlijk gebruik.

8.Iedere lidstaat verstrekt het Agentschap een lijst van zijn bevoegde autoriteiten die op grond van deze verordening gemachtigd zijn tot directe bevraging van in het SIS opgenomen gegevens, alsmede alle wijzigingen van die lijst. In de lijst wordt voor elke autoriteit vermeld welke gegevens zij voor welke doeleinden mag bevragen. Het Agentschap zorgt voor de jaarlijkse bekendmaking van deze lijst in het Publicatieblad van de Europese Unie.

9.Voor zover het recht van de Unie niet in bijzondere bepalingen voorziet, is het recht van de onderscheiden lidstaten van toepassing op de in hun N.SIS opgenomen gegevens.

Artikel 54
SIS-gegevens en nationale bestanden

1.Artikel 53, lid 2, laat het recht van een lidstaat onverlet om in zijn nationale bestanden SIS-gegevens te bewaren in verband waarmee op zijn grondgebied een maatregel is genomen. Deze gegevens worden maximaal drie jaar in de nationale bestanden bewaard, tenzij in specifieke bepalingen van nationaal recht een langere bewaartermijn is vastgesteld.

2.Artikel 53, lid 2, laat het recht van een lidstaat onverlet om in zijn nationale bestanden gegevens te bewaren die deel uitmaken van een specifieke signalering die door deze lidstaat in het SIS is opgenomen.

Artikel 55
Informatie bij niet-uitvoering van een signalering

Wanneer een gevraagde maatregel niet kan worden uitgevoerd, stelt de aangezochte lidstaat de signalerende lidstaat daarvan onmiddellijk in kennis.

Artikel 56
Kwaliteit van de in het SIS verwerkte gegevens

1.Een signalerende lidstaat is verantwoordelijk voor de juistheid en actualiteit van de gegevens, alsmede voor de rechtmatige opneming van de gegevens in het SIS.

2.Alleen de signalerende lidstaat is bevoegd de door hem ingevoerde gegevens te wijzigen, aan te vullen, te corrigeren, bij te werken of te wissen.

3.Wanneer een andere dan de signalerende lidstaat aanwijzingen heeft dat een gegeven in een signalering onjuist is of onrechtmatig is opgenomen, deelt hij dit zo spoedig mogelijk, maar niet later dan tien dagen nadat hij kennis heeft genomen van de aanwijzingen, mee aan de signalerende lidstaat door middel van de uitwisseling van aanvullende informatie. De signalerende lidstaat toetst de mededeling en corrigeert of wist zo nodig het betrokken gegeven onverwijld.

4.Wanneer de lidstaten twee maanden nadat de aanwijzingen aan het licht zijn gekomen, nog geen overeenstemming hebben bereikt overeenkomstig lid 3, legt de niet-signalerende lidstaat de zaak voor aan de betrokken nationale toezichthoudende autoriteiten, die een besluit ter zake nemen.

5.De lidstaten wisselen aanvullende informatie uit, indien een klacht wordt ingediend door een persoon die stelt niet diegene te zijn die door middel van een signalering wordt opgespoord. Indien na controle blijkt dat het inderdaad twee verschillende personen betreft, wordt de klager ingelicht over de in artikel 59 bedoelde maatregelen.

6.Een lidstaat die een signalering opneemt met betrekking tot een persoon die reeds in het SIS is gesignaleerd, treft met de eerste signalerende lidstaat een regeling omtrent de opneming van de signalering. De regeling komt tot stand op basis van de uitwisseling van aanvullende informatie.

Artikel 57
Veiligheidsincidenten

1.Elke gebeurtenis die gevolgen heeft of kan hebben voor de veiligheid van het SIS en het SIS schade of verlies kan toebrengen, wordt beschouwd als een veiligheidsincident, met name wanneer toegang tot gegevens kan zijn verkregen of wanneer de beschikbaarheid, de integriteit of de vertrouwelijkheid van gegevens in gevaar is gekomen of kan zijn gekomen.

2.Het beheer van veiligheidsincidenten is gericht op een snelle, doeltreffende en passende reactie.

3.De lidstaten melden veiligheidsincidenten aan de Commissie, het Agentschap en de nationale toezichthoudende autoriteit. Het Agentschap meldt veiligheidsincidenten aan de Commissie en de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming.

4.Informatie over een veiligheidsincident dat gevolgen heeft of kan hebben voor de werking van het SIS in een lidstaat of bij het Agentschap, of voor de beschikbaarheid, de integriteit en de vertrouwelijkheid van de gegevens die door andere lidstaten zijn opgenomen of toegezonden, wordt verstrekt aan de lidstaten en gerapporteerd in overeenstemming met het door het Agentschap voorgelegde incidentenbeheerplan.

Artikel 58
Onderscheid tussen personen met vergelijkbare kenmerken

Indien bij de opneming van een nieuwe signalering blijkt dat in het SIS reeds een persoon met dezelfde identiteitsbeschrijving gesignaleerd is, is de volgende procedure van toepassing:

a)het Sirene-bureau neemt contact op met de verzoekende autoriteit om zich ervan te vergewissen of de signalering dezelfde persoon betreft;

b)indien uit de kruiscontrole blijkt dat de in de nieuwe signalering bedoelde persoon en de reeds in het SIS gesignaleerde persoon inderdaad dezelfde persoon zijn, volgt het Sirene-bureau de in artikel 56, lid 6, bedoelde procedure voor opneming van meervoudige signaleringen. Indien uit de controle blijkt dat het om twee verschillende personen gaat, bekrachtigt het Sirene-bureau het verzoek om opneming van de nieuwe signalering en voegt het de nodige elementen toe om verkeerde identificatie te voorkomen.

Artikel 59
Extra gegevens om gevallen van misbruik van identiteit te behandelen

1.Wanneer de daadwerkelijk met de signalering beoogde persoon kan worden verward met een persoon wiens identiteit is misbruikt, voegt de signalerende lidstaat in de signalering gegevens betreffende de laatstbedoelde persoon toe, voor zover deze uitdrukkelijk daarmee instemt, om nadelige gevolgen van verkeerde identificatie te voorkomen.

2.De gegevens betreffende een persoon wiens identiteit is misbruikt, worden uitsluitend gebruikt om:

a)de bevoegde autoriteit in staat te stellen de persoon wiens identiteit is misbruikt, te onderscheiden van de daadwerkelijk met de signalering beoogde persoon;

b)de persoon wiens identiteit is misbruikt, in staat te stellen zijn identiteit te bewijzen en aan te tonen dat zijn identiteit is misbruikt.

3.Voor de toepassing van dit artikel mogen slechts de volgende persoonsgegevens in het SIS worden opgenomen en verwerkt:

a)achternaam/achternamen;

b)voornaam/voornamen;

c)naam/namen bij geboorte;

d)voorheen gebruikte namen, en aliassen, zo mogelijk afzonderlijk;

e)bijzondere, onveranderlijke objectieve fysieke kenmerken;

f)geboorteplaats;

g)geboortedatum;

h)geslacht;

i)foto’s en gezichtsopnamen;

j)vingerafdrukken;

k)nationaliteit(en);

l)categorie van het identiteitsdocument;

m)land van afgifte van het identiteitsdocument;

n)nummer(s) van het identiteitsdocument;

o)datum van afgifte van het identiteitsdocument;

p)adres van het slachtoffer;

q)naam van de vader van het slachtoffer;

r)naam van de moeder van het slachtoffer.

4.De technische voorschriften voor het opnemen en verder verwerken van de in lid 3 bedoelde gegevens worden door middel van uitvoeringsmaatregelen overeenkomstig de in artikel 72, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld en ontwikkeld.

5.De in lid 3 bedoelde gegevens worden gewist op hetzelfde moment als de overeenkomstige signalering, of eerder indien de betrokken persoon daarom verzoekt.

6.Alleen de autoriteiten met toegangsrecht tot de overeenkomstige signalering hebben toegang tot de in lid 3 bedoelde gegevens. Zij hebben uitsluitend toegang ter voorkoming van verkeerde identificatie.

Artikel 60
Koppelingen tussen signaleringen

1.Een lidstaat kan de door hem in het SIS opgenomen signaleringen koppelen. Door een dergelijke koppeling worden twee of meer signaleringen met elkaar in verbinding gebracht.

2.De koppeling heeft geen gevolgen voor de in de gekoppelde signaleringen gevraagde specifieke maatregel of voor de bewaartermijn van de gekoppelde signaleringen.

3.De koppeling heeft geen gevolgen voor de in deze verordening vastgestelde toegangsrechten. Autoriteiten die geen toegangsrecht hebben tot bepaalde categorieën signaleringen, hebben geen inzage in koppelingen naar signaleringen waartoe zij geen toegang hebben.

4.Een lidstaat koppelt signaleringen wanneer daartoe een duidelijke operationele noodzaak bestaat.

5.Wanneer een lidstaat een door een andere lidstaat aangebrachte koppeling tussen signaleringen in strijd acht met zijn nationale recht of internationale verplichtingen, kan hij de nodige maatregelen nemen om ervoor te zorgen dat de koppeling niet toegankelijk is vanaf zijn grondgebied of voor de eigen, buiten zijn grondgebied gevestigde autoriteiten.

6.De technische voorschriften voor het koppelen van signaleringen worden vastgesteld en ontwikkeld overeenkomstig de in artikel 72, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

Artikel 61
Doel en bewaartermijn van aanvullende informatie

1.Ter ondersteuning van de uitwisseling van aanvullende informatie houden de lidstaten in het Sirene-bureau verwijzingen naar de aan signaleringen ten grondslag liggende beslissingen bij.

2.Persoonsgegevens die het Sirene-bureau naar aanleiding van de informatie-uitwisseling in bestanden heeft opgeslagen, worden niet langer bewaard dan nodig is om het doel te bereiken waarvoor zij werden verstrekt. Zij worden in ieder geval gewist uiterlijk één jaar nadat de betrokken signalering uit het SIS is gewist.

3.Lid 2 laat het recht van een lidstaat onverlet om in nationale bestanden gegevens te bewaren over een specifieke signalering die hij heeft uitgevaardigd, of over een signalering in verband waarmee op zijn grondgebied een maatregel is uitgevoerd. De periode gedurende welke dergelijke gegevens in die bestanden mogen worden bewaard, wordt geregeld door het nationale recht.

Artikel 62
Doorgifte van persoonsgegevens aan derden

De overeenkomstig deze verordening in het SIS verwerkte gegevens en de desbetreffende aanvullende informatie worden niet doorgegeven aan of ter beschikking gesteld van derde landen of internationale organisaties.

Artikel 63
Uitwisseling met Interpol van gegevens over gestolen, verduisterde, anderszins vermiste of ongeldig gemaakte paspoorten

1.In afwijking van artikel 62 kunnen het paspoortnummer, het land van afgifte en het documenttype van in het SIS gesignaleerde gestolen, verduisterde, anderszins vermiste of ongeldig gemaakte paspoorten met leden van Interpol worden uitgewisseld door een koppeling te maken tussen het SIS en de databank van Interpol voor gestolen of anderszins vermiste reisdocumenten, op voorwaarde dat daarover een overeenkomst tussen Interpol en de Europese Unie wordt gesloten. In de overeenkomst wordt bepaald dat de doorgifte van door een lidstaat opgenomen gegevens slechts mogelijk is met toestemming van de betrokken lidstaat.

2.De in lid 1 bedoelde overeenkomst dient te bepalen dat de gedeelde gegevens uitsluitend toegankelijk zullen zijn voor leden van Interpol uit landen die een adequaat niveau van bescherming van persoonsgegevens bieden. Alvorens deze overeenkomst af te sluiten, vraagt de Raad de Commissie om advies over de adequaatheid van het beschermingsniveau van persoonsgegevens en de eerbiediging van de fundamentele rechten en vrijheden wat betreft de automatische verwerking van persoonsgegevens door Interpol en door landen die vertegenwoordigers als lid naar Interpol hebben afgevaardigd.

3.De in lid 1 bedoelde overeenkomst kan tevens voorzien in de toegang van de lidstaten, via het SIS, tot gegevens uit de databank van Interpol voor gestolen of anderszins vermiste reisdocumenten, overeenkomstig de relevante bepalingen van dit besluit met betrekking tot in het SIS opgenomen signaleringen van gestolen, verduisterde, anderszins vermiste of ongeldig gemaakte paspoorten.

HOOFDSTUK XV

GEGEVENSBESCHERMING

Artikel 64
Toepasselijke wetgeving

1.Wanneer het Agentschap in het kader van deze verordening persoonsgegevens verwerkt, is Verordening (EG) nr. 45/2001 van toepassing.

2.Op de verwerking van persoonsgegevens is Verordening (EU) 2016/679 van toepassing, tenzij de nationale bepalingen tot omzetting van Richtlijn (EU) 2016/680 van toepassing zijn.

3.De nationale bepalingen tot omzetting van Richtlijn (EU) 2016/680 zijn van toepassing op de verwerking van gegevens door bevoegde nationale autoriteiten met het oog op de voorkoming, het onderzoek, de opsporing of de vervolging van strafbare feiten of de tenuitvoerlegging van straffen, met inbegrip van de bescherming tegen en de voorkoming van bedreigingen van de openbare veiligheid.

Artikel 65
Recht op inzage in gegevens, rectificatie van onjuiste gegevens en wissing van onrechtmatig opgeslagen gegevens

1.Het recht van betrokkenen op inzage in hen betreffende, in het SIS opgenomen gegevens en op rectificatie en wissing van deze gegevens wordt uitgeoefend overeenkomstig het recht van de lidstaat bij welke zij een beroep op dit recht doen.

2.Voor zover het nationale recht in die mogelijkheid voorziet, beslist de nationale toezichthoudende autoriteit of, en zo ja, met welke middelen informatie wordt meegedeeld.

3.Een andere dan de signalerende lidstaat mag slechts informatie over dergelijke gegevens meedelen indien hij de signalerende lidstaat vooraf de gelegenheid heeft geboden dienaangaande een standpunt te bepalen. Dit geschiedt door middel van de uitwisseling van aanvullende informatie.

4.De lidstaten besluiten overeenkomstig hun nationale recht geen of slechts gedeeltelijke informatie aan de betrokkene mee te delen, voor zover en zolang die volledige of gedeeltelijke beperking in een democratische samenleving, met inachtneming van de grondrechten en legitieme belangen van de natuurlijke persoon in kwestie, een noodzakelijke en evenredige maatregel is om:

a)belemmering van officiële of gerechtelijke onderzoeken of procedures te voorkomen;

b)nadelige gevolgen voor de voorkoming, de opsporing, het onderzoek of de vervolging van strafbare feiten of de tenuitvoerlegging van straffen te voorkomen;

c)de openbare veiligheid te beschermen;

d)de nationale veiligheid te beschermen;

e)de rechten en vrijheden van anderen te beschermen.

5.Eenieder heeft het recht hem betreffende onjuiste gegevens te laten rectificeren of onrechtmatig opgenomen gegevens te laten wissen.

6.De betrokkene wordt zo spoedig mogelijk op de hoogte gesteld, en in elk geval binnen 60 dagen vanaf de datum waarop hij om inzage heeft verzocht, of binnen een kortere termijn indien het nationale recht in die mogelijkheid voorziet.

7.De betrokkene wordt zo spoedig mogelijk op de hoogte gesteld van het gevolg dat wordt gegeven aan de uitoefening van zijn recht op rectificatie of wissing van gegevens, en in elk geval binnen drie maanden vanaf de datum waarop hij om rectificatie of wissing heeft verzocht, of binnen een kortere termijn indien het nationale recht in die mogelijkheid voorziet.

Artikel 66
Rechtsmiddelen

1.Eenieder heeft het recht om naar aanleiding van een hem betreffende signalering bij de naar het recht van elke lidstaat bevoegde rechter of instantie beroep in te stellen met het oog op inzage, rectificatie, wissing of schadevergoeding in verband met de signalering.

2.De lidstaten verbinden zich ertoe onherroepelijke beslissingen van de in lid 1 van dit artikel bedoelde rechter of instantie wederzijds ten uitvoer te leggen, onverminderd het bepaalde in artikel 70.

3.Met het oog op een samenhangend overzicht van de toegepaste rechtsmiddelen wordt de nationale autoriteiten verzocht een standaard statistisch systeem te ontwikkelen om jaarlijks verslag uit te brengen over:

a)het aantal inzageverzoeken van betrokkenen dat bij de verwerkingsverantwoordelijke is ingediend, en het aantal gevallen waarin inzage in de gegevens is gegeven;

b)het aantal inzageverzoeken van betrokkenen dat bij de nationale toezichthoudende autoriteit is ingediend, en het aantal gevallen waarin inzage in de gegevens is gegeven;

c)het aantal verzoeken om rectificatie van onjuiste gegevens en wissing van onrechtmatig opgeslagen gegevens dat bij de verwerkingsverantwoordelijke is ingediend, en het aantal gevallen waarin de gegevens zijn gerectificeerd of gewist;

d)het aantal verzoeken om rectificatie van onjuiste gegevens en wissing van onrechtmatig opgeslagen gegevens dat bij de nationale toezichthoudende autoriteit is ingediend;

e)het aantal bij de rechter aanhangig gemaakte zaken;

f)het aantal zaken waarin de rechter de verzoeker in het gelijk heeft gesteld met betrekking tot een aspect van de zaak;

g)opmerkingen over zaken waarin ten aanzien van een door de signalerende lidstaat gecreëerde signalering een definitieve beslissing door een rechter of instantie van andere lidstaten is vastgesteld die wederzijds is erkend.

De verslagen van de nationale toezichthoudende autoriteiten worden doorgestuurd naar het in artikel 69 bedoelde samenwerkingsmechanisme.

Artikel 67
Toezicht op N.SIS

1.De lidstaten zien erop toe dat hun aangewezen nationale toezichthoudende autoriteiten waaraan de bevoegdheden als bedoeld in hoofdstuk VI van Richtlijn (EU) 2016/680 of hoofdstuk VI van Verordening (EU) 2016/679 zijn toegekend, de rechtmatigheid van de verwerking van SIS-persoonsgegevens op hun grondgebied, de doorgifte van SIS-gegevens vanuit dat grondgebied en de uitwisseling en verdere verwerking van aanvullende informatie op onafhankelijke wijze monitoren.

2.De nationale toezichthoudende autoriteiten zien erop toe dat ten minste om de vier jaar een audit van de gegevensverwerking in N.SIS wordt uitgevoerd overeenkomstig internationale auditnormen. De audit wordt uitgevoerd door de nationale toezichthoudende autoriteiten of wordt door de nationale toezichthoudende autoriteiten rechtstreeks uitbesteed aan een onafhankelijke auditor op het gebied van gegevensbescherming. De onafhankelijke auditor blijft te allen tijde onder de controle en de verantwoordelijkheid van de nationale toezichthoudende autoriteiten staan.

3.De lidstaten zien erop toe dat de nationale toezichthoudende autoriteiten over voldoende middelen beschikken om hun taken uit hoofde van deze verordening te kunnen vervullen.

Artikel 68
Toezicht op het Agentschap

1.De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming ziet erop toe dat de activiteiten van het Agentschap op het gebied van de verwerking van persoonsgegevens in overeenstemming zijn met deze verordening. De taken en bevoegdheden als bedoeld in de artikelen 46 en 47 van Verordening (EG) nr. 45/2001 zijn van overeenkomstige toepassing.

2.De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming ziet erop toe dat ten minste om de vier jaar een audit van de activiteiten van het Agentschap op het gebied van de verwerking van persoonsgegevens wordt uitgevoerd overeenkomstig internationale auditnormen. Het auditverslag wordt toegezonden aan het Europees Parlement, de Raad, het Agentschap, de Commissie en de nationale toezichthoudende autoriteiten. Voordat het verslag wordt aangenomen, wordt het Agentschap in de gelegenheid gesteld opmerkingen te maken.

Artikel 69
Samenwerking tussen de nationale toezichthoudende autoriteiten en de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming

1.De nationale toezichthoudende autoriteiten en de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming werken actief samen en zorgen voor een gecoördineerd toezicht op het SIS, binnen de grenzen van hun respectieve bevoegdheden en verantwoordelijkheden.

2.Zij wisselen, binnen de grenzen van hun respectieve bevoegdheden, relevante informatie uit, staan elkaar bij in de uitvoering van audits en inspecties, behandelen problemen met de uitlegging of toepassing van deze verordening en andere toepasselijke rechtshandelingen van de Unie, behandelen problemen met de uitoefening van het onafhankelijke toezicht of bij de uitoefening van de rechten van de betrokkenen, formuleren geharmoniseerde voorstellen voor gemeenschappelijke oplossingen voor problemen, en vestigen de aandacht op gegevensbeschermingsrechten wanneer dat nodig is.

3.Voor de in lid 2 neergelegde doeleinden komen de nationale toezichthoudende autoriteiten en de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming ten minste tweemaal per jaar bijeen in het kader van het Europees Comité voor gegevensbescherming dat is ingesteld bij Verordening (EU) 2016/679. De kosten en logistieke ondersteuning van deze bijeenkomsten zijn voor rekening van het bij Verordening (EU) 2016/679 ingestelde comité. Tijdens de eerste bijeenkomst wordt een reglement van orde vastgesteld. Indien nodig worden in onderling overleg andere werkmethoden vastgesteld.

4.Om de twee jaar zendt het bij Verordening (EU) 2016/679 ingestelde comité een gezamenlijk activiteitenverslag over het gecoördineerde toezicht toe aan het Europees Parlement, de Raad en de Commissie.

HOOFDSTUK XVI

AANSPRAKELIJKHEID

Artikel 70
Aansprakelijkheid

1.Elke lidstaat is aansprakelijk voor schade die door het gebruik van N.SIS aan een persoon is toegebracht. Dit geldt tevens wanneer de schade is toegebracht door de signalerende lidstaat doordat deze feitelijk onjuiste gegevens heeft opgenomen of gegevens onrechtmatig heeft opgeslagen.

2.Wanneer de gedaagde lidstaat niet de signalerende lidstaat is, betaalt laatstgenoemde desgevraagd aan eerstgenoemde een vergoeding ter hoogte van de uitgekeerde schadevergoeding, tenzij de om vergoeding verzoekende lidstaat de gegevens in strijd met deze verordening heeft gebruikt.

3.Een lidstaat die zijn verplichtingen uit hoofde van deze verordening niet is nagekomen en daardoor schade aan het SIS heeft toegebracht, is aansprakelijk voor die schade, tenzij en voor zover het Agentschap of één of meer andere aan het SIS deelnemende lidstaten hebben nagelaten redelijke stappen te ondernemen om het ontstaan van de schade te voorkomen of de omvang ervan zo veel mogelijk te beperken.

HOOFDSTUK XVII

SLOTBEPALINGEN

Artikel 71
Monitoring en statistieken

1.Het Agentschap zorgt ervoor dat er procedures voorhanden zijn om de resultaten, de kosteneffectiviteit, de beveiliging en de kwaliteit van de dienstverlening van het SIS te toetsen aan de doelstellingen.

2.Met het oog op het technische onderhoud en de opstelling van verslagen en statistieken heeft het Agentschap toegang tot de daartoe vereiste informatie over de in het centrale SIS verrichte verwerkingen.

3.Het Agentschap stelt dagelijkse, maandelijkse en jaarlijkse algemene en naar lidstaat uitgesplitste statistieken op over het aantal records per signaleringscategorie, het aantal treffers per signaleringscategorie, het aantal keren dat het SIS is doorzocht en het aantal keren dat toegang tot het SIS is verkregen om een signalering in te voeren, bij te werken of te wissen. De opgestelde statistieken bevatten geen persoonsgegevens. Het statistische jaarverslag wordt openbaar gemaakt. Het Agentschap verstrekt tevens jaarlijkse statistieken, naar lidstaat uitgesplitst, over het gebruik dat wordt gemaakt van de functie om een overeenkomstig artikel 26 van deze verordening opgenomen signalering tijdelijk niet-doorzoekbaar te maken, met inbegrip van eventuele verlengingen van de geldigheidsduur van 48 uur.

4.De lidstaten, Europol, Eurojust en het Europees Grens- en kustwachtagentschap verstrekken het Agentschap en de Commissie de informatie die nodig is om de in de leden 3, 7 en 8 bedoelde verslagen op te stellen. Deze informatie omvat afzonderlijke statistieken over het aantal opzoekingen dat is uitgevoerd door of namens de instanties die in de lidstaten belast zijn met de afgifte van kentekenbewijzen van voertuigen en de instanties die in de lidstaten belast zijn met de afgifte van registratiebewijzen van vaartuigen, met inbegrip van scheepsmotoren, luchtvaartuigen en containers, of met het verkeersmanagement. De statistieken geven tevens het aantal treffers per signaleringscategorie weer.

5.Het Agentschap verstrekt alle statistische verslagen die het opstelt aan de lidstaten, de Commissie, Europol, Eurojust en het Europees Grens- en kustwachtagentschap. Om de tenuitvoerlegging van rechtshandelingen van de Unie te monitoren, kan de Commissie het Agentschap vragen om, op gezette tijden of ad hoc, aanvullende gerichte statistische verslagen te verstrekken over de prestaties of het gebruik van de SIS- en Sirene-communicatie.

6.Voor de toepassing van de leden 3, 4 en 5 van dit artikel en artikel 15, lid 5, wordt door het Agentschap op zijn technische locaties een centraal register opgezet, geïmplementeerd en gehost, met daarin de in lid 3 van dit artikel en in artikel 15, lid 5, bedoelde gegevens, aan de hand waarvan geen personen kunnen worden geïdentificeerd en aan de hand waarvan de Commissie en de in lid 5 bedoelde agentschappen verslagen en statistieken op maat kunnen verkrijgen. Het Agentschap verleent de lidstaten, de Commissie, Europol, Eurojust en het Europees Grens- en kustwachtagentschap uitsluitend voor het opstellen van verslagen en statistieken toegang tot het centrale register, door middel van beveiligde toegang via de communicatie-infrastructuur, toegangscontrole en specifieke gebruikersprofielen.

Uitvoerige bepalingen voor de werking van het centrale register en de voorschriften voor gegevensbescherming en beveiliging die voor het register gelden, worden door middel van uitvoeringsmaatregelen overeenkomstig de in artikel 72, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

7.Twee jaar na de ingebruikneming van het SIS, en vervolgens om de twee jaar, legt het Agentschap aan het Europees Parlement en de Raad een verslag voor over de technische werking van het centrale SIS en de communicatie-infrastructuur, alsmede over de beveiliging ervan, en over de bilaterale en multilaterale uitwisseling van aanvullende informatie tussen de lidstaten.

8.Drie jaar na de ingebruikneming van het SIS, en vervolgens om de vier jaar, stelt de Commissie een algemene evaluatie op van het centrale SIS en van de bilaterale en multilaterale uitwisseling van aanvullende informatie tussen de lidstaten. In deze algemene evaluatie worden de bereikte resultaten getoetst aan de doelstellingen, wordt nagegaan of de uitgangspunten nog gelden, worden de toepassing van deze verordening ten aanzien van het centrale SIS en de beveiliging van het centrale SIS beoordeeld en wordt bekeken welke gevolgen een en ander heeft voor toekomstige werkzaamheden. De Commissie legt deze evaluatie voor aan het Europees Parlement en de Raad.

Artikel 72
Comitéprocedure

1.De Commissie wordt bijgestaan door een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011.

2.Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 5 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

Artikel 73
Wijzigingen van Verordening (EU) nr. 515/2014

Verordening (EU) nr. 515/2014 76 wordt als volgt gewijzigd:

In artikel 6 wordt het volgende lid 6 toegevoegd:

„6. Tijdens de ontwikkelingsfase ontvangen de lidstaten naast hun basistoewijzing een extra toewijzing van 36,8 miljoen EUR in de vorm van een forfaitair bedrag dat zij volledig gebruiken om de nationale SIS-systemen snel en doeltreffend af te stemmen op de implementatie van het centrale SIS, zoals voorgeschreven in Verordening (EU) 2018/…* en Verordening (EU) 2018/…**.

* Verordening betreffende de instelling, de werking en het gebruik van het Schengeninformatiesysteem (SIS) op het gebied van politiële samenwerking en justitiële samenwerking in strafzaken (PB …).

** Verordening (EU) 2018/… betreffende de instelling, de werking en het gebruik van het Schengeninformatiesysteem (SIS) op het gebied van grenscontroles (PB …)”.

Artikel 74
Intrekking

Met ingang van de datum waarop deze verordening van toepassing wordt, worden de volgende rechtshandelingen ingetrokken:

Verordening (EG) nr. 1986/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 20 december 2006 betreffende de toegang tot het Schengeninformatiesysteem van de tweede generatie (SIS II) voor de instanties die in de lidstaten belast zijn met de afgifte van kentekenbewijzen van voertuigen;

Besluit 533/2007/JBZ van de Raad van 12 juli 2007 betreffende de instelling, de werking en het gebruik van het Schengeninformatiesysteem van de tweede generatie (SIS II);

Besluit 2010/261/EU van de Commissie van 4 mei 2010 betreffende het beveiligingsplan voor het centrale SIS II en de communicatie-infrastructuur 77 .

Artikel 75
Inwerkingtreding en toepasselijkheid

1.Deze verordening treedt in werking op de twintigste dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

2.Zij is van toepassing met ingang van de datum die door de Commissie wordt vastgesteld nadat:

a)de vereiste uitvoeringsmaatregelen zijn aangenomen;

b)de lidstaten aan de Commissie hebben meegedeeld dat de nodige technische en juridische maatregelen zijn genomen om SIS-gegevens te verwerken en aanvullende informatie uit te wisselen op grond van deze verordening;

c)het Agentschap aan de Commissie heeft meegedeeld dat alle tests van CS-SIS en de interactie tussen CS-SIS en N.SIS zijn afgerond.

3.Deze verordening is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat overeenkomstig het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie.

Gedaan te Brussel,

FINANCIEEL MEMORANDUM

1.KADER VAN HET VOORSTEL/INITIATIEF

1.1.Benaming van het voorstel/initiatief

1.2.Betrokken beleidsterrein(en) in de ABM/ABB-structuur

1.3.Aard van het voorstel/initiatief

1.4.Doelstelling(en)

1.5.Motivering van het voorstel/initiatief

1.6.Duur en financiële gevolgen

1.7.Beheersvorm(en)

2.BEHEERSMAATREGELEN

2.1.Regels inzake het toezicht en de verslagen

2.2.Beheers- en controlesysteem

2.3.Maatregelen ter voorkoming van fraude en onregelmatigheden

3.GERAAMDE FINANCIËLE GEVOLGEN VAN HET VOORSTEL/‌INITIATIEF

3.1.Rubriek(en) van het meerjarig financieel kader en betrokken begrotingsonderde(e)l(en) voor uitgaven

3.2.Geraamde gevolgen voor de uitgaven

3.2.1.Samenvatting van de geraamde gevolgen voor de uitgaven

3.2.2.Geraamde gevolgen voor de beleidskredieten

3.2.3.Geraamde gevolgen voor de administratieve kredieten

3.2.4.Verenigbaarheid met het huidig meerjarig financieel kader

3.2.5.Bijdragen van derden

3.3.Geraamde gevolgen voor de ontvangsten

FINANCIEEL MEMORANDUM

1.KADER VAN HET VOORSTEL/INITIATIEF

1.1.Benaming van het voorstel/initiatief

1.2.Betrokken beleidsterrein(en) in de ABM/ABB-structuur 78

1.3.Aard van het voorstel/initiatief

◻ Het voorstel/initiatief betreft een nieuwe actie

◻ Het voorstel/initiatief betreft een nieuwe actie na een proefproject/een voorbereidende actie 79

☑ Het voorstel/initiatief betreft de verlenging van een bestaande actie

◻ Het voorstel/initiatief betreft een actie die wordt omgebogen naar een nieuwe actie

1.4.Doelstelling(en)

1.4.1.De met het voorstel/initiatief beoogde strategische meerjarendoelstelling(en) van de Commissie

1.4.2.Specifieke doelstelling(en) en betrokken ABM/ABB-activiteit(en)

1.4.3.Verwacht(e) resulta(a)t(en) en gevolg(en)

Vermeld de gevolgen die het voorstel/initiatief zou moeten hebben op de begunstigden/doelgroepen.

1.4.4.Resultaat- en effectindicatoren

Vermeld de indicatoren aan de hand waarvan kan worden nagegaan in hoeverre het voorstel/initiatief is uitgevoerd.

1.5.Motivering van het voorstel/initiatief

1.5.1.Behoefte(n) waarin op korte of lange termijn moet worden voorzien

1.5.2.Toegevoegde waarde van de deelname van de EU

1.5.3.Nuttige ervaring die bij soortgelijke activiteiten in het verleden is opgedaan

1.5.4.Verenigbaarheid en eventuele synergie met andere passende instrumenten

1.6.Duur en financiële gevolgen

◻ Voorstel/initiatief met een beperkte geldigheidsduur

–◻    Voorstel/initiatief is van kracht vanaf [DD/MM]JJJJ tot en met [DD/MM]JJJJ

–◻    Financiële gevolgen vanaf JJJJ tot en met JJJJ

☑ Voorstel/initiatief met een onbeperkte geldigheidsduur

– Voorbereidingsperiode 2017

–Uitvoering met een opstartperiode vanaf 2018 tot en met 2020,

–gevolgd door een volledige uitvoering.

1.7.Beheersvorm(en) 89

☑ Direct beheer door de Commissie

–☑ door haar diensten, waaronder het personeel in de delegaties van de Unie;

–◻    door de uitvoerende agentschappen

☑ Gedeeld beheer met lidstaten

☑ Indirect beheer door begrotingsuitvoeringstaken te delegeren aan:

–◻ derde landen of de door hen aangewezen organen;

–◻ internationale organisaties en hun agentschappen (geef aan welke);

–◻ de EIB en het Europees Investeringsfonds;

–☑ de in de artikelen 208 en 209 van het Financieel Reglement bedoelde organen;

–◻ publiekrechtelijke organen;

–◻ privaatrechtelijke organen met een openbaredienstverleningstaak, voor zover zij voldoende financiële garanties bieden;

–◻ privaatrechtelijke organen van een lidstaat, waaraan de uitvoering van een publiek-privaat partnerschap is toevertrouwd en die voldoende financiële garanties bieden;

–◻ personen aan wie de uitvoering van specifieke maatregelen op het gebied van het GBVB in het kader van titel V van het VEU is toevertrouwd en die worden genoemd in de betrokken basishandeling.

–Verstrek, indien meer dan een beheersvorm is aangekruist, extra informatie onder „Opmerkingen”.

Opmerkingen

Het SIS is één integraal informatiesysteem. Bijgevolg moeten de bedragen voor de uitgaven als genoemd in twee van de voorstellen (het onderhavige en het voorstel voor een verordening betreffende de instelling, de werking en het gebruik van het Schengeninformatiesysteem (SIS) op het gebied van grenscontroles) worden beschouwd als één bedrag, en niet als twee afzonderlijke bedragen. De informatie over de budgettaire gevolgen van de wijzigingen die nodig zijn voor de tenuitvoerlegging van beide voorstellen, is gebundeld in één financieel memorandum.

2.BEHEERSMAATREGELEN

2.1.Regels inzake het toezicht en de verslagen

Vermeld frequentie en voorwaarden.

2.2.Beheers- en controlesysteem

2.2.1.Mogelijke risico’s

2.2.2.Informatie over het ingestelde systeem voor interne controle

2.2.3.Raming van de kosten en baten van de controles en beoordeling van het verwachte foutenrisico

2.3.Maatregelen ter voorkoming van fraude en onregelmatigheden

Vermeld de bestaande en geplande preventie- en beschermingsmaatregelen.

3.GERAAMDE FINANCIËLE GEVOLGEN VAN HET VOORSTEL/INITIATIEF

3.1.Rubriek(en) van het meerjarig financieel kader en betrokken begrotingsonderde(e)l(en) voor uitgaven

Bestaande begrotingsonderdelen

In volgorde van de rubrieken van het meerjarig financieel kader en de begrotingsonderdelen.

3.2.Geraamde gevolgen voor de uitgaven

3.2.1.Samenvatting van de geraamde gevolgen voor de uitgaven

in miljoen EUR (tot op drie decimalen)

3.2.2.Geraamde gevolgen voor de beleidskredieten

Wanneer het voorstel/initiatief gevolgen heeft voor meerdere rubrieken

3.2.3.Geraamde gevolgen voor de administratieve kredieten

in miljoen EUR (tot op drie decimalen)

in miljoen EUR (tot op drie decimalen)

3.2.3.1.Geraamde gevolgen voor de kredieten van DG HOME

–◻    Voor het voorstel/initiatief zijn geen beleidskredieten nodig

–☑    Voor het voorstel/initiatief zijn beleidskredieten nodig, zoals hieronder nader wordt beschreven:

3.2.3.2.Geraamde gevolgen voor de beleidskredieten voor eu-LISA

–◻    Voor het voorstel/initiatief zijn geen beleidskredieten nodig

–☑    Voor het voorstel/initiatief zijn beleidskredieten nodig, zoals hieronder nader wordt beschreven:

Vastleggingskredieten, in miljoen EUR (tot op drie decimalen)

3.2.3.3.Geraamde gevolgen voor de personele middelen van eu-LISA

Samenvatting

–◻    Voor het voorstel/initiatief zijn geen administratieve kredieten nodig

–☑    Voor het voorstel/initiatief zijn administratieve kredieten nodig, zoals hieronder nader wordt beschreven:

in miljoen EUR (tot op drie decimalen)

Aanwerving is gepland voor januari 2018. Alle medewerkers moeten vanaf begin 2018 beschikbaar zijn, zodat tijdig met de ontwikkeling kan worden gestart en de nieuwe editie van het SIS in 2020 in gebruik kan worden genomen. De 3 nieuwe arbeidscontractanten zijn nodig voor de implementatie van het project en voor de operationele ondersteuning en het onderhoud na de ingebruikneming. De middelen zullen worden gebruikt voor:

ondersteuning van de uitvoering van het project door de leden van het projectteam, door middel van: de vaststelling van vereisten en technische specificaties, samenwerking met en ondersteuning van de lidstaten tijdens de implementatie, actualisering van het Interface Control Document (ICD), follow-up van de contractuele leveringen, aanlevering van documentatie en updates, enz.;

ondersteuning van transitiewerkzaamheden voor het operationeel maken van het systeem in samenwerking met de contractant (follow-up van softwarereleases, operationele procesupdates, opleiding (waaronder opleidingsactiviteiten in de lidstaten), enz.);

ondersteuning van activiteiten op de langere termijn, vaststelling van specificaties, contractuele voorbereidingen voor eventuele re-engineering van het systeem (bijv. in verband met beeldherkenning) of voor het geval dat het contract inzake “„Maintenance in Working Order” (MWO) voor het SIS II moet worden gewijzigd in verband met extra aanpassingen (technisch en budgettair);

handhaving van de tweedelijnsondersteuning na de ingebruikneming, bij het lopende onderhoud en tijdens de werking.

De drie nieuwe posten (tijdelijke functionarissen in voltijdsequivalent) vormen een aanvulling op de capaciteit van het interne team die eveneens zal worden ingezet voor het project, de contractuele en financiële follow-up en de operationele activiteiten. De inzet van tijdelijke functionarissen is passend voor de looptijd en de continuïteit van de contracten, zodat de bedrijfscontinuïteit is verzekerd en ook na de afronding van het project voor de operationele ondersteuning een beroep kan worden gedaan op reeds aanwezig gespecialiseerd personeel. Bovendien is voor de operationele ondersteuningsactiviteiten toegang tot de productieomgeving vereist, die niet kan worden verleend aan contractanten of extern personeel.

3.2.3.4.Geraamde personeelsbehoeften

–◻    Voor het voorstel/initiatief zijn geen personele middelen nodig.

–◻    Voor het voorstel/initiatief zijn personele middelen nodig, zoals hieronder nader wordt beschreven:

Raming in voltijdsequivalenten

XX is het beleidsterrein of de begrotingstitel.

Voor de benodigde personele middelen zal een beroep worden gedaan op het personeel van het DG dat reeds voor het beheer van deze actie is toegewezen en/of binnen het DG is herverdeeld, eventueel aangevuld met middelen die in het kader van de jaarlijkse toewijzingsprocedure met inachtneming van de budgettaire beperkingen aan het beherende DG kunnen worden toegewezen.

Beschrijving van de uit te voeren taken:

3.2.4.Verenigbaarheid met het huidig meerjarig financieel kader

–◻    Het voorstel/initiatief is verenigbaar met het huidig meerjarig financieel kader.

–☑    Het voorstel/initiatief vergt herprogrammering van de betrokken rubriek van het meerjarig financieel kader.

–◻    Het voorstel/initiatief vergt toepassing van het flexibiliteitsinstrument of herziening van het meerjarig financieel kader.

3.2.5.Bijdragen van derden

–☑ Het voorstel/initiatief voorziet niet in medefinanciering door derden.

–Het voorstel/initiatief voorziet in medefinanciering, zoals hieronder wordt geraamd:

Kredieten in miljoen EUR (tot op drie decimalen)

3.3.Geraamde gevolgen voor de ontvangsten

–◻    Het voorstel/initiatief heeft geen financiële gevolgen voor de ontvangsten.

–☑    Het voorstel/initiatief heeft de hieronder beschreven financiële gevolgen:

–◻    voor de eigen middelen

–☑    voor de diverse ontvangsten

in miljoen EUR (tot op drie decimalen)