1.   

Normalisatieverzoeken zijn het mechanisme waarmee de Europese Commissie en het Permanent Comité van de EVA-staten (“het Permanent Comité”) de Europese normalisatieorganisaties (“ENO’s”) (1) verzoeken Europese normen te ontwikkelen en vast te stellen ter ondersteuning van Europees beleid en Europese wetgeving, zoals beschreven in artikel 10, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1025/2012 van het Europees Parlement en de Raad betreffende Europese normalisatie (2).

2.   

Verordening (EU) nr. 1025/2012 is in 2014 in de EER-overeenkomst opgenomen (3). In artikel 1, punt e), van Protocol 1 bij de Overeenkomst betreffende een Permanent Comité van de EVA-staten is bepaald dat het indienen van mandaten (normalisatieverzoeken) bij de ENO’s een taak is die moet worden uitgevoerd door het Permanent Comité.

3.   

Het Permanent Comité delegeert de bevoegdheid om normalisatieverzoeken in te dienen aan de Werkgroep technische handelsbelemmeringen.

4.   

Wanneer het EVA-secretariaat door DG GROW (4) in kennis wordt gesteld van een normalisatieverzoek, stuurt het dit verzoek naar de Werkgroep technische handelsbelemmeringen, met een afschrift aan het Comité voor technische handelsbelemmeringen, met de vraag aan de EER-EVA-staten om het verzoek binnen twee weken uitdrukkelijk goed te keuren.

5.   

Zodra de Werkgroep technische handelsbelemmeringen het normalisatieverzoek namens het Permanent Comité heeft goedgekeurd, stuurt het secretariaat een brief waarin het normalisatieverzoek bij de desbetreffende ENO(’s) wordt ingediend. De brief wordt namens het Permanent Comité verzonden door de directeur of de adjunct-directeur van de afdeling Interne markt van het EVA-secretariaat.

6.   

Het secretariaat stuurt jaarlijks een verslag naar subcomité I en naar het Permanent Comité over de in het voorgaande jaar ingediende normalisatieverzoeken.