92001E1751

SCHRIFTELIJKE VRAAG E-1751/01

van Carlos Ripoll y Martínez de Bedoya (PPE-DE) aan de Commissie

(15 juni 2001)

Betreft: Steun voor gedroogde vruchten

Op het eiland Mallorca is het aandeel van de landbouwsector in de economie zeer gering. Toch is de landbouw een essentieel onderdeel van de sociale structuur, het ruimtelijke ordeningsbeleid en de milieubescherming op het eiland.

In de landbouwsector op Mallorca zijn gedroogde vruchten het belangrijkste product. Vermindering of stopzetting van de steun door de Europese Unie zou derhalve een zware slag betekenen voor de sociale samenhang op het eiland; vrijwel de gehele landbouwactiviteit zou verdwijnen en de mensen zouden de landbouwbedrijven verlaten.

1. Wat is het beleid van de Commissie met betrekking tot gedroogde vruchten?

2. Wordt het steunbeleid voor gedroogde vruchten voortgezet?

3. Is de Commissie voornemens bij de eventuele steunverlening onderscheid te maken naar gelang het sociale effect van de steun in de regio's?

antwoord van de heer Fischler namens de Commissie

(30 juli 2001)

1. Sinds 1989 bestond het beleid van de Commissie inzake dopvruchten (amandelen, hazelnoten, walnoten, pistaches en johannesbrood) erin de betrokken sector te ondersteunen via specifieke en tijdelijke maatregelen. Aldus is aan de dopvruchtensector voor een periode van 10 jaar specifieke steun toegekend op grond van titel IIbis van Verordening (EEG) nr. 1035/72 van de Raad van 18 mei 1972 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector groenten en fruit(1) (verbeteringsprogramma's). De belangrijkste doelstelling van de maatregel was de productiviteit en de concurrentiekracht te verbeteren.

Voor hazelnoten werd tussen 1997 en 2000 een specifiek forfaitair steunbedrag toegekend.

2. Van 1990 tot 2000 heeft de Gemeenschap meer dan 800 miljoen uitgegeven. Naar verwachting zal tot 2006 nog bijna 200 miljoen voor de lopende verbeteringsprogramma's worden uitgegeven. Bovendien konden telersverenigingen waarvan de verbeteringsprogramma's in 1990 waren goedgekeurd, een verzoek indienen om de financiering van hun plannen met ten hoogste één jaar te verlengen.

Dergelijke steunverlening is echter altijd opgevat als een tijdelijke en degressieve maatregel, zodat de financiële verantwoordelijkheid geleidelijk op de telers overgaat. De Commissie is dan ook van oordeel dat een verlenging van de verbeteringsplannen om de sector economische steun te verlenen, niet de beste oplossing is. Het vraagstuk van de dopvruchten moet in een ruimere context worden bekeken.

Zoals voor de andere producten van de sector groenten en fruit is voor dopvruchten steun beschikbaar via de regeling inzake operationale programma's als bepaald in Verordening (EG) nr. 2200/96 van de Raad van 28 oktober 1996 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector groenten en fruit(2), waarbij wordt voorzien in financiële steun voor alle producten van de sector groenten en fruit die door telersverenigingen op de markt worden gebracht.

3. Gelet op de ecologische en sociale aspecten van de productie van dopvruchten, kunnen de lidstaten die productie opnemen in hun plannen voor plattelandsontwikkeling als bedoeld in Verordening (EG) nr. 1257/1999 van de Raad van 17 mei 1999 inzake steun voor plattelandsontwikkeling uit het Europees Oriëntatie- en Garantiefonds voor de Landbouw (EOGFL) en tot wijziging en intrekking van een aantal verordeningen(3).

(1) PB L 118 van 20.5.1972.

(2) PB L 297 van 21.11.1996.

(3) PB L 160 van 26.6.1999.