92000E0137

SCHRIFTELIJKE VRAAG E-0137/00

van Gerhard Hager (NI) aan de Commissie

(27 januari 2000)

Betreft: Reddingsvluchtovereenkomsten met de vereniging van Oostenrijkse socialeverzekeringsorganen

De Oostenrijkse praktijk op het gebied van reddingsvluchten geeft aanleiding tot ernstige twijfels ten aanzien van de verenigbaarheid ervan met het Europese recht. Zo staat vast dat voor de uitvoering van zogeheten secundaire vluchten, dat zijn transportvluchten van ziekenhuis naar ziekenhuis, een vergunning van de luchtverkeersdienst nodig is, maar dat het bedrijf dat dergelijke vluchten uitvoert een voorheen onder het Ministerie van Binnenlandse Zaken vallende organisatie niet over een dergelijke vergunning beschikt. Ook staat vast dat de vereniging van Oostenrijkse socialeverzekeringsorganen alleen met het Ministerie van Binnenlandse Zaken en een andere privaatrechtelijke vereniging overeenkomsten voor onbepaalde tijd heeft afgesloten krachtens welke uitsluitend deze beide de vluchtkosten direct met de sociale verzekeringen kunnen verrekenen.

1. Is de Commissie van de hierboven geschetste situatie op de hoogte?

2. Is de vereniging van Oostenrijkse socialeverzekeringsorganen volgens de Commissie verplicht tot een openbare aanbesteding van dergelijke opdrachten krachtens de hierop van toepassing zijnde richtlijnen, met name de richtlijnen 92/50/EEG(1)en 89/665/EEG(2)

3. Zo ja, welke stappen denkt de Commissie op dit moment tegen deze schending van hetEuropese recht te ondernemen?

4. Zo nee, waarom niet?

5. Is de uitzondering van de vergunningsverplichting voor het semi-openbare bedrijf volgens de Commissie een ontoelaatbare verstoring van de concurrentie?

6. Zo ja, wat denkt de Commissie hiertegen te ondernemen?

7. Zo nee, waarom niet?

(1) PB L 209 van 24.7.1992, blz. 1.

(2) PB L 395 van 30.12.1989, blz. 33.

Antwoord van de heer Bolkestein namens de Commissie

(9 maart 2000)

De Commissie heeft verscheidene klachten ontvangen over het transport van zieken over land en onderzoekt momenteel of de soortgelijke situatie betreffende aanbestedingsregels zijn overtreden.

Voor de juridische beoordeling van de zaak moet de Commissie rekening houden met de conclusies van het Hof van justitie in de zaak Tögel(1). In zijn arrest van 24 september 1998 heeft het Hof geoordeeld dat het vervoer van zieken en gewonden onder begeleiding van een verpleger onder Richtlijn 92/50/EEG van de Raad van 18 juni 1992 betreffende de coördinatie van de procedures voor het plaatsen van overheidsopdrachten voor dienstverlening (bijlage 1A, categorie 2, en bijlage 1B, categorie 25) valt. Als de in de richtlijn vastgestelde drempelwaarde is overschreden, moet het vervoer van zieken en gewonden onder begeleiding van een verpleger via een openbare aanbesteding op Europees niveau worden gegund. Het Hof heeft echter niet bepaald welke Oostenrijkse autoriteit verplicht is om deze overheidsopdracht te publiceren.

De Commissie zal de door het geachte parlementslid beschreven feiten onderzoeken. Zij zal moeten vaststellen of de overeenkomsten tussen de vereniging van Oostenrijkse socialeverzekeringsorganen (Hauptverband der Österreichischen Sozialversicherungsträger) en het ministerie van Binnenlandse zaken voor het luchtvervoer van zieken en gewonden moeten worden gepubliceerd.

(1) Arrest van 24 september 1998 in zaak C-76/97, Walter Tögel/Niederösterreichische Gebietskrankenkasse, prejudiciële beslissing.