91998E1094

SCHRIFTELIJKE VRAAG E-1094/98

van Claudio Azzolini (PPE) en Antonio Tajani (PPE) aan de Commissie

(7 april 1998)

Betreft: Schending preambule en artikel F van het VEU (preambule en artikel 6 van het Verdrag van Amsterdam)

Enkele maanden geleden heeft de RAI SpA, concessiehouder voor de openbare omroepdiensten in Italië, de heer Ermanno Corsi, hoofdredacteur van de zetel van de RAI te Napels en voorzitter van de Orde van journalisten van Campanië, een schriftelijke blaam gegeven. Met deze tuchtmaatregel, die zowel qua vorm als qua inhoud kwetsend is, heeft de RAI de heer Corsi willen straffen voor het feit dat hij incidenteel en gratis columns verzorgt op de voorpagina van het dagblad "Roma" en daar zijn "meningen" publiceert in een ruimte die uitsluitend bestemd is voor persoonlijke ideeën en vrije meningsuiting. Klaarblijkelijk bestaat er bij de RAI verwarring over het verschil tussen beroepsmatig verleende diensten, waarvoor voorafgaande toestemming van het bedrijf vereist is, en de vrijheid van meningsuiting die uitdrukkelijk en volledig gewaarborgd wordt door artikel 21 van de Italiaanse grondwet en dus niet onderhevig mag zijn aan censuur, toestemming of controle. Vergeefs heeft de heer Corsi erop gewezen dat zijn rubriek "meningen", die steeds gewijd is aan de meridionale kwestie, geen beroepsbezigheid is en heeft hij een verklaring overgelegd van de directeur en de uitgever van "Roma" waaruit blijkt dat hij voor zijn columns geen bezoldiging heeft ontvangen.

1. Vindt de Commissie niet dat de RAI, de openbare radio- en televisieomroep van Italië, de vrijheid van mening en meningsuiting beknot en zich dus schuldig maakt aan schending van de in de Europese Unie algemeen erkende juridische en rechtsbeginselen die ten grondslag liggen aan de rechtsstelsels van de lidstaten en aan het Verdrag betreffende de Europese Unie?

2. Kan de Commissie de Italiaanse regering en de Italiaanse parlementaire commissie die belast is met het toezicht op de RAI verzoeken de nodige maatregelen te nemen om te voorkomen dat een door de Italiaanse grondwet en de grondrechten waarop de Europese Unie stoelt gewaarborgd recht wordt geschonden, en vragen de ten onrechte getroffen tuchtmaatregel in te trekken?

Antwoord van de heer Oreja namens de Commissie

(20 juli 1998)

Artikel F, lid 2, van het Verdrag betreffende de Europese Unie houdt een verplichting in betreffende de besluiten en het beleid van de Europese instellingen, maar kent op dit gebied geen algemene rechtstreekse bevoegdheid toe aan de Unie of aan de Gemeenschap (advies nr. 2/94 van het Hof van Justitie). De Commissie is derhalve van mening dat, gezien deze juridische context niet kan worden ingegaan op de verzoeken van de geachte parlementsleden.