91997E3637

SCHRIFTELIJKE VRAAG E-3637/97 van Luciano Vecchi (PSE) aan de Commissie (13 november 1997)

Betreft: Garanties voor de toegang tot werkgelegenheidsinitiatieven in Zweden

Zoals reeds in eerdere vragen is gesignaleerd, blijkt het besluit van de Italiaanse autoriteiten om van non-profitorganisaties bankgaranties te eisen als zij deel willen nemen aan werkgelegenheidsinitiatieven, kostbaar te zijn en nadelig voor organisaties die duidelijk moeite hebben om eigen financiële garanties te verstrekken.

Wetende dat de wetgeving ter zake van lidstaat tot lidstaat verschilt, vraag ik de Commissie of ook Zweden van non-profit organisaties (en in het algemeen van bedrijven die tot de sociale economie en het "derde systeem¨ behoren) financiële of bankgaranties eist en zo ja, op welke voorwaarden.

Gecombineerd Antwoord op de schritftelijke vragen E-3624/97, E-3625/97, E-3626/97, E-3627/97, E-3628/97, E-3629/97, E-3630/97, E-3631/97, E-3632/97, E-3633/97, E-3634/97, E-3635/97, E-3636/97, E-3637/97 van de heer Papoutsis namens de Commissie (30 januari 1998)

De Commissie heeft geen gegevens over de door de lidstaten opgelegde verplichting dat verenigingen zonder winstoogmerk een bankgarantie moeten stellen om te kunnen genieten van de financiële steun die in het kader van de verschillende communautaire programma's wordt verleend. Deze materie valt onder het nationale recht.

Wat de toekenning van subsidies in het kader van het Werkgelegenheidsinitiatief betreft, is het de taak van de nationale overheid, die de overeenkomsten met de projectbeheerders sluit, om overeenkomstig de geldende nationale voorschriften een bankgarantie te eisen. In Duitsland, Griekenland, Spanje, Oostenrijk en Portugal wordt van potentiële projectbeheerders doorgaans geen dergelijke garantie gevraagd om in het Werkgelegenheidsinitiatief te mogen stappen.

Het stellen van een bankgarantie kan inderdaad een extra last vormen, met name voor ondernemingen in de sociale sector, maar het kan evenmin worden ontkend dat een dergelijke garantie absoluut noodzakelijk is wanneer de gebrekkige uitvoering van een overeenkomst financiële gevolgen heeft die de draagkracht van de debiteur te boven gaan.

Het Financieel Reglement van 21 december 1977 ((PB L 356 van 31.12.1977. )), zoals gewijzigd ((PB L 240 van 7.6.1995. )) op 18 september 1995, dat van toepassing is op de algemene begroting van de Gemeenschap, eist dat de contractant een zekerheid stelt wanneer een zeer belangrijke opdracht wordt geplaatst of een project wordt gesteund waarmee hoge bedragen zijn gemoeid. De meeste verenigingen uit de sociale sector worden echter zelden met deze verplichting geconfronteerd, gezien de beperkte omvang van de projecten die zij voorstellen.