91997E3613

SCHRIFTELIJKE VRAAG P-3613/97 van Sirkka-Liisa Anttila (ELDR) aan de Commissie (6 november 1997)

Betreft: De kwaliteit van levensmiddelen in de Europese Unie, de afwezigheid van salmonella in vlees en de juistheid van verklaringen inzake levensmiddelen

Finland heeft het recht om maatregelen te nemen om vrij te blijven van salmonella, maar desondanks is er in geïmporteerd vlees salmonella gevonden.

De invoer naar Finland van vlees uit de EU dat salmonella bevat is in strijd met het toetredingsverdrag. Toch is de aanwezigheid van salmonella aangetoond, onder andere in geïmporteerd kalkoenvlees. Volgens sommige berichten is er ook vlees met salmonella geïmporteerd in Zweden, dat dezelfde bevoegdheden heeft als Finland om salmonella buiten de deur te houden. Frankrijk, waar de laatste lading kalkoenvlees met salmonella vandaan kwam, heeft geweigerd om dit vlees terug te nemen, zodat de importeur verantwoordelijk is voor de vernietiging van het vlees.

Het salmonella-probleem zou in de EU veel meer aandacht moeten krijgen, omdat het niet nemen van maatregelen zal leiden tot een verergering van het probleem. De Europese Commissie heeft herstructureringen doorgevoerd op het gebied van de levensmiddelencontrole teneinde de Europese consumenten gezondere levensmiddelen te garanderen. In de dagelijkse realiteit blijkt echter dat men de problemen nog niet heeft kunnen oplossen. De verklaringen inzake de afwezigheid van salmonella die worden gebruikt bij de invoer van vlees zijn blijkbaar vervalst. Het kan ook zijn dat de controlemethoden niet afdoende zijn.

De BSE-crisis en de varkenspest hebben in de Europese Unie het vertrouwen van de burger in vlees ernstig geschaad. Dit is nog verergerd door beelden op tv van wrede veetransporten, waarbij dieren op gruwelijke wijze werden mishandeld.

Salmonella komt in sommige lidstaten van de EU zo algemeen voor, dat er in die landen misschien niets meer aan te doen is. In de nieuwste lidstaten van de EU was de situatie op het gebied van dierenziektes tot aan de toetreding echter nog uitstekend. Salmonella kwam in minder dan 0,5% van het vlees voor, terwijl in veel lidstaten van de EU 20 tot 70% van het geproduceerde vlees salmonella bevat!

Welke maatregelen gaat de Commissie nemen ter bescherming van de gezondheid van de Europese consumenten? Is de Commissie van plan serieuze maatregelen te nemen ter vermindering van salmonella in levensmiddelen in de EU? Hoe wil de Commissie het afgeven van valse verklaringen inzake levensmiddelen voorkomen? Hoe wil de Commissie de betrouwbaarheid verhogen van verklaringen bij levensmiddelen, onder andere inzake salmonella?

Antwoord van de heer Fischler namens de Commissie (9 december 1997)

Als gevolg van de voltooiing van de interne markt in 1992 is in de veterinaire regelgeving van de Gemeenschap bepaald dat vlees wordt gecontroleerd op de plaats waar het is geproduceerd. Op de plaats van bestemming kunnen de producten door de bevoegde autoriteit aan niet-discriminerende controles worden onderworpen om na te gaan of de bevindingen in overeenstemming zijn met die bij de controle op de plaats van oorsprong. Normaliter moeten deze voorschriften de bescherming van de gezondheid waarborgen.

In overeenstemming met het Toetredingsverdrag zijn bepaalde aanvullende garanties ten aanzien van salmonella vastgesteld voor partijen van bepaalde dieren of bepaalde producten van dierlijke oorsprong die bestemd zijn voor Finland of Zweden. Voor pluimveevlees zijn deze garanties vastgesteld bij Beschikking 95/411/EG van de Raad tot vaststelling, met betrekking tot salmonella, van de voorschriften voor de steekproefsgewijze microbiologische test van vers vlees van pluimvee met als bestemming Finland en Zweden ((PB L 243 van 11.10.1995. )). Voor vers rund- en varkensvlees zijn soortgelijke garanties vastgesteld bij Beschikking 95/409/EG van de Raad1.

De controle op de plaats van bestemming van producten van dierlijke oorsprong is geregeld bij Richtlijn 89/662/EEG van de Raad inzake veterinaire controles in het intracommunautaire handelsverkeer in het vooruitzicht van de totstandbrenging van de interne markt ((PB L 395 van 30.12.1989. )). Met name in artikel 8 is bepaald welke procedure moet worden gevolgd als de lidstaat van bestemming de controlemaatregelen op de plaats van oorsprong als onvoldoende beschouwt. Allereerst moeten beide lidstaten zoeken naar middelen om de situatie te verhelpen. Wordt een herhaalde nalatigheid geconstateerd, dan stelt de lidstaat van bestemming de Commissie en de veterinaire diensten van de andere lidstaten daarvan in kennis.

Op verzoek van de lidstaat van bestemming of op eigen initiatief kan de Commissie een inspectie ter plaatse organiseren of een officiële dierenarts die voor de verschillende betrokken partijen aanvaardbaar is, opdracht geven de feiten te controleren. De Commissie kan ook de lidstaat van verzending verzoeken tot een intensievere bemonstering van de betrokken producten over te gaan. In afwachting van de conclusies van de Commissie moet de lidstaat van verzending, op verzoek van de lidstaat van bestemming, de controle op de uit de betrokken inrichting afkomstige producten verscherpen en, als daar uit het oogpunt van de gezondheid van mens en dier gegronde redenen voor zijn, de erkenning schorsen. Van zijn kant kan de lidstaat van bestemming de uit dezelfde inrichting afkomstige producten scherper controleren.

De Gemeenschap heeft ook maatregelen genomen voor de uitroeiing van bepaalde zoönoses, waaronder met name salmonellosis. De zogenoemde "Zoönoserichtlijn¨ 92/117/EEG van 17 december 1992 inzake maatregelen voor de bescherming tegen bepaalde zoönoses en bepaalde zoönoseverwekkers bij dieren en in producten van dierlijke oorsprong ten einde door voedsel overgedragen infecties en vergiftigingen te voorkomen ((PB L 62 van 15.03.1993. )) bevat de voorschriften voor het verzamelen van informatie over zoönoses (waaronder met name salmonellosis) en zoönoseverwekkers en de maatregelen die te dien aanzien moeten worden getroffen in de lidstaten en op het niveau van de Gemeenschap.

Gedetailleerde certificeringsvoorschriften zijn vastgesteld bij Richtlijn 96/93/EG van de Raad inzake de certificering van dieren en dierlijke producten ((PB L 13 van 16.01.1997. )). Het is voor de Commissie een punt van zorg dat de lidstaten hun verplichtingen nakomen en dat welke extra garanties ook die hun controleautoriteiten geven, solide zijn. Onlangs heeft de Commissie de Franse Minister en de Ministers van de overige lidstaten daar nog eens op gewezen. Voorts zal de dienst Veterinaire Inspectie van de Commissie worden verzocht een onderzoek in te stellen naar de omstandigheden die de problemen hebben veroorzaakt.