91997E2910

SCHRIFTELIJKE VRAAG E-2910/97 van Johanna Maij-Weggen (PPE) aan de Commissie (17 september 1997)

Betreft: Het transport van kalveren tussen Duitsland en Frankrijk en de slachtpraktijken in de Franse slachthuizen

Heeft de Commissie kennis genomen van een documentaire op 18 juli jl. op de ZDF (D) waarin verslag werd gedaan van het transport van "overtollige¨ mannelijke kalveren van Duitsland naar Frankrijk en de slacht van deze kalveren in Franse slachthuizen ((De betreffende film is verkrijgbaar onder de titel "Kopfgeld für Kälber¨ bij de ZDF-redactie in Mainz (tel. 0049-6131-704535). ))?

Weet de Commissie dat dit transport plaatsvindt omdat in Frankrijk een hogere slachtpremie wordt verkregen dan in Duitsland, waarbij overigens frauduleus zou worden gehandeld?

Kan de Commissie melden wat de betreffende slachtpremies in Duitsland en Frankrijk zijn en hoe het kan dat deze kalveren onnodig worden vervoerd? In hoeverre werkt regelgeving van de Commissie dit soort praktijken in de hand?

Uit de betreffende documentaire op de Duitse televisie bleek ook dat de kalveren eerst aan een poot werden opgehangen, waarna hun kelen werden doorgesneden. Vindt de Commissie dit een toegestane methode van doden van slachtvee? Bestaat er enige Europese wet of regelgeving met voorschriften terzake en zo ja, wie ziet toe op de uitvoering daarvan?

Antwoord van de heer Fischler namens de Commissie (1 december 1997)

De Commissie besteedt bijzondere aandacht aan de verbetering van de communautaire voorschriften betreffende het welzijn van dieren. Onlangs nog zijn nieuwe voorschriften voor het vervoer van dieren en betreffende het welzijn van dieren van kracht geworden. Sommige problemen zijn het gevolg van de ontoereikende tenuitvoerlegging van de voorschriften en de gebrekkinge toepassing van de controles door de lidstaten. De Commissie volgt de situatie met grote zorg en neemt de nodige maatregelen wanneer een lidstaat zijn verplichtingen niet is nagekomen.

Met betrekking tot de slachtpremie voor kalveren liggen de zaken totaal anders.

Om het evenwicht op de rundvleesmarkt na de BSE-crisis (boviene spongiforme encefalopathie) te herstellen, heeft de Commissie eind 1996 voor een overgangsperiode van twee jaar aan alle lidstaten de verplichting opgelegd ten minste één van de twee onderstaande kalverpremies toe te passen: de premie voor het vervroegd op de markt brengen of de premie voor de verwerking van kalveren. Deze premies hebben ten doel de vleesproductie af te remmen door de dieren sneller uit productie te nemen. De lidstaten dienen ten minste een van de regelingen toe te passen, maar toepassing van beide regelingen is eveneens toegestaan. Frankrijk, Ierland, Portugal en het Verenigd Koninkrijk hebben gekozen voor de verwerkingspremie (voor jonge mannelijke dieren van minder dan 20 dagen van oorsprong uit de Gemeenschap), Duitsland voor de premie voor het vervroegd op de markt brengen. De uitvoeringsbepalingen inzake en het bedrag van de verwerkingspremie, momenteel 115 ecu voor kalveren van melkrassen en 145 ecu voor kalveren van vleesrassen, zijn dezelfde in alle lidstaten waar de premie wordt toegepast.

Intracommunautaire handel in dieren komt veel voor wanneer de prijzen aanzienlijk verschillen naar lidstaat. Over het algemeen liggen de prijzen voor babykalveren lager in Duitsland dan in Frankrijk. Bovendien was in de periode juni en juli van dit jaar het prijsverschil voor dergelijke dieren tussen Frankrijk en Duitsland aanzienlijk opgelopen. Deels wegens dat prijsverschil was de Franse markt nog steeds zeer aantrekkelijk voor Duitse kalveren. Desondanks lag het aantal dieren waarvoor in Frankrijk de verwerkingspremie werd toegekend, lager dan in de voorafgaande maanden.

Aangezien deze premies zowel politiek als budgettair belangrijk zijn, volgt de Commissie een en ander op de voet; tot nu toe heeft zij geen spoor van fraude gevonden. De Commissie heeft in april 1997 ((COM(97) 165 def. )) reeds een tussentijds rapport bij de Raad ingediend en legt op dit moment aan de Raad een tweede rapport over de toepassing van beide premies ter bespreking voor.

Bij het slachten van deze kalveren dienen de bepalingen van Richtlijn 93/119/EG inzake de bescherming van dieren bij het slachten of doden ((PB L 340 van 31.12.1993 )) in acht te worden genomen. Deze bepalingen betreffen met name nauwkeurige eisen inzake het huisvesten, het fixeren, het bedwelmen en het verbloeden van de dieren. Voor zover bij het slachten van de kalveren de richtlijn wordt nageleefd en geen onnodig lijden wordt veroorzaakt, zouden er geen welzijnsproblemen mogen zijn.

Het toezicht op de uitvoering van de voorschriften is in eerste instantie de verantwoordelijkheid van de lidstaten. De Commissie is er wel verantwoordelijk voor dat de regelgeving in de hele Gemeenschap op uniforme wijze wordt toegepast. Wanneer wordt geconstateerd dat de autoriteiten van een lidstaat niet het nodige hebben gedaan om de richtlijn te doen toepassen, neemt de Commissie normaliter contact op met de betrokken autoriteiten; wanneer het probleem niet naar ieders bevrediging wordt geregeld, kan de Commissie de procedure van artikel 169 van het EG-Verdrag inleiden. De Commissie heeft een kopie van de film gevraagd en zal die aandachtig bekijken. Indien zou blijken dat Richtlijn 93/119/EG is overtreden, zal de Commissie de nodige maatregelen treffen.