1)

Moet artikel 12, lid 2, van richtlijn (EU) 2015/2302 (1) betreffende pakketreizen en gekoppelde reisarrangementen, houdende wijziging van verordening (EG) nr. 2006/2004 en van richtlijn 2011/83/EU en tot intrekking van richtlijn 90/314/EEG van 25 november 2015 (hierna: “richtlijn pakketreizen”) aldus worden uitgelegd dat hierin, naast het beëindigingsrecht in artikel 12, lid 1, van de richtlijn pakketreizen, nog een ander beëindigingsrecht wordt geregeld, dat zijn rechtsgevolgen slechts sorteert wanneer de reiziger zich in zijn beëindigingsverklaring beroept op onvermijdbare en buitengewone omstandigheden die zich voordoen op de plaats van bestemming of in de onmiddellijke omgeving daarvan en die aanzienlijke gevolgen hebben voor de uitvoering van de pakketreis of het vervoer van personen naar de plaats van bestemming?

2)

Moet artikel 12, lid 2, van de richtlijn pakketreizen aldus worden uitgelegd dat de verplichting tot betaling van een beëindigingsvergoeding niet vervalt wanneer de reiziger geen reden voor zijn beëindiging opgeeft en de beëindiging pas achteraf motiveert met onvermijdbare en buitengewone omstandigheden op de plaats van bestemming of in de onmiddellijke omgeving daarvan, die aanzienlijke gevolgen hebben voor de uitvoering van de pakketreis of het vervoer van personen naar de plaats van bestemming, hoewel deze omstandigheden enkel in aanmerking zijn genomen in het kader van een prognose op het tijdstip van de beëindiging of zich pas hebben voorgedaan ten tijde van de reis?