—

Een niet-gouvernementele organisatie die aan de gestelde criteria voldoet, is gerechtigd een verzoek tot interne herziening in te dienen van een administratieve handeling met betrekking tot het milieurecht. Verordening nr. 1829/2003 maakt deel uit van het milieurecht. Bijgevolg is de organisatie gerechtigd een verzoek in te dienen tot herziening van om het even welke administratieve handeling met betrekking tot dat recht, met inbegrip van een vergunning voor het in de handel brengen.

—

Rekening houdend met de bewoordingen, het voorwerp en het doel van het Verdrag van 25 juni 1998 betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden van de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties (VN-ECE) (hierna: „verdrag van Aarhus”) en de Aarhus-verordening, en ook met de toepassingsgids met betrekking tot het verdrag van Aarhus, is er geen grond voor de conclusie van de Commissie dat zij besluiten, die op grond van verordening nr. 1829/2003 zijn genomen, kan opdelen als gedeeltelijk binnen en gedeeltelijk buiten de werkingssfeer van de Aarhus-verordening vallend.

—

Genetisch gemodificeerde organismen maken deel uit van het milieu. Het argument van de Commissie dat de gevolgen van een dergelijk organisme op de menselijke gezondheid geen milieuaangelegenheid is en bijgevolg niet binnen de werkingssfeer van de Aarhus-verordening valt, deugt in wezen niet.

—

De Commissie heeft het bestreden besluit op 16 november 2015 vastgesteld, ongeveer 24 weken nadat het verzoek tot interne herziening was ingediend. De Commissie is er niet in geslaagd een afdoende verklaring te verschaffen voor de niet-naleving van de normale verplichting volgens welke een antwoord binnen de 12 weken moet worden gegeven, en in ieder geval is zij de uiterste termijn van 18 weken om te antwoorden niet nagekomen.