—

Verzoeksters betogen dat de bij het Gesetz für den Vorrang erneuerbarer Energien (wet inzake prioriteit voor hernieuwbare energie; hierna: „EEG”) voorziene bijzondere vereffeningsregeling geen voordeel betekent voor grootverbruikers van stroom in de harderij en de coatingindustrie in het algemeen en voor verzoeksters in het bijzonder.

—

Verzoeksters voeren daarnaast aan dat de bijzondere vereffeningsregeling voor verzoeksters hoegenaamd geen selectief voordeel in de zin van artikel 107, lid 1, VWEU oplevert.

—

Verzoeksters stellen voorts dat de bijzondere vereffeningsregeling geen steun vormt die is „bekostigd door de staat of met staatsmiddelen” in de zin van artikel 107, lid 1, VWEU.

—

Verzoeksters betogen dat de bijzondere vereffeningsregeling de mededinging binnen de Europese Unie niet vervalst.

—

Verzoeksters voeren daarnaast aan dat de bijzondere vereffeningsregeling evenmin de handel tussen de lidstaten negatief beïnvloedt.

—

Verzoeksters betogen dat de kwalificatie van de bijzondere vereffeningsregeling als staatssteun of een aanzienlijke inperking van de bijzondere vereffeningsregeling niet alleen een overschrijding zou betekenen van de door het Hof van Justitie van de Europese Unie getrokken grenzen van artikel 107 VWEU, maar ook een schending van het fundamentele vereiste dat de materiële lasten billijk worden verdeeld. De intrekking of aanzienlijke inperking van de bijzondere vereffeningsregeling zou dan ook in strijd komen met verzoeksters’ grondrechten, daaronder meer bepaald de rechten die zij ontlenen aan het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie.

—

Verzoeksters stellen voorts dat de Commissie met haar beschikking van 22 mei 2002 uitdrukkelijk heeft vastgesteld dat de EEG en haar „vereffeningsregelingen” niet aan alle voorwaarden voor staatsteun voldeden (1). Deze beschikking dekt ook de bijzondere vereffeningsregeling.

—

Daarenboven voeren verzoeksters aan dat het onderzoek van de Commissie ontoereikend is geweest, zodat zij niet heeft onderkend dat de uitzonderingsregelingen voor de energie-intensieve ondernemingen naar doel, aard c.q. opzet van de EEG gerechtvaardigd zijn en dus geen selectief voordeel vormen.

—

Verzoekster verwijten de Commissie dat zij hen in elk geval had moeten horen alvorens een besluit met dergelijke belastende rechtsgevolgen vast te stellen.

—

Tot slot voeren verzoeksters aan dat het besluit tot inleiding van de procedure op wezenlijke punten ontoereikend is gemotiveerd.