16.6.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 174/26

—

de beslissing inzake de oplegging van een vergoeding voor administratieve kosten, die op 21 februari 2012 door verweerder is vastgesteld en op diezelfde datum aan verzoekster is meegedeeld (factuur nr. 10030371), nietig te verklaren;

—

verweerder te verwijzen in de kosten van de procedure.

1)

Schending van verordening (EG) nr. 1907/2006 (1) en verordening (EG) nr. 340/2008 (2)

Verzoekster betoogt dat uit de beide verordeningen volgt dat een vergoeding voor administratieve kosten op grond van artikel 13, lid 4, van verordening nr. 340/2008 enkel mag worden opgelegd ter dekking van de uitgaven die het ECHA heeft gemaakt voor de toetsing van de registratie aan de grootte van de onderneming, en dat aan deze voorwaarde niet was voldaan wanneer overeenkomstig de beschikking van de raad van bestuur van het ECHA (MB/D/29/2010) een vergoeding voor administratieve kosten werd vastgesteld. Ook is het ontoelaatbaar dat de verschuldigde vergoeding voor administratieve kosten wordt bepaald aan de hand van de grootte van de onderneming, aangezien dit ertoe leidt dat grote ondernemingen mee de kosten voor de toetsing van kleinere ondernemingen moeten dragen.

2)

Schending van het evenredigheidsbeginsel

Dit beginsel vereist dat het door verweerder gevorderde bedrag van de vergoeding voor administratieve kosten in een juiste verhouding staat tot de door hem geleverde prestatie. Volgens verzoekster is dit niet het geval, wanneer het bedrag van de vergoeding (20 700 EUR) wordt vergeleken met de daadwerkelijk door verweerder verrichte administratieve handelingen.

3)

Schending van het algemene gelijkheidsbeginsel

In dit verband voert verzoekster aan dat ook een ontoelaatbaar verschil in behandeling ontstaat, wanneer het bedrag van de vergoeding voor administratieve kosten wordt bepaald aan de hand van de grootte van de onderneming. Door zijn administratieve praktijk aan te passen, schendt verweerder bovendien het gelijkheidsbeginsel, aangezien hij verzoekster anders behandelt dan andere registranten, waaraan verweerder de mogelijkheid heeft verleend om ook na het verkrijgen van een registratienummer aanpassingen in verband met de grootte van hun onderneming aan te brengen en aldus de oplegging van een vergoeding voor administratieve kosten te vermijden.

4)

Schending van het rechtszekerheidsbeginsel en het recht op behoorlijk bestuur

Hoewel verweerder begrepen heeft dat het moeilijk is om in het kader van de registratie de ondernemingsgrootte correct vast te stellen, heeft hij verzoekster — in strijd met het recht op behoorlijk bestuur — niet de mogelijkheid geboden om de gegevens te verbeteren en aldus de oplegging van een vergoeding voor administratieve kosten te vermijden.

5)

Ontoelaatbare delegatie van regelgevende bevoegdheden aan verweerder

Artikel 13, lid 4, van verordening nr. 340/2008 verleent verweerder de bevoegdheid om een vergoeding voor administratieve kosten op te leggen, hoewel in deze verordening geen nadere gegevens omtrent de oplegging, en in het bijzonder over de vaststelling van het bedrag van de vergoeding, zijn bepaald. Dit maakt een ontoelaatbare delegatie van regelgevende bevoegdheden aan verweerder uit.