Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62010TO0259

Beschikking van het Gerecht (Derde kamer) van 15 juni 2011.
Thomas Ax tegen Raad van de Europese Unie.
Beroep tot nietigverklaring - Financiële bijstand van Unie aan lidstaat die zich voor serieuze economische of financiële verstoring gesteld ziet - Verordening houdende vaststelling van voorwaarden en procedure voor toekenning van financiële bijstand van Unie - Artikel 263, vierde alinea, VWEU - Niet rechtstreeks geraakt - Niet-ontvankelijkheid.
Zaak T-259/10.

Jurisprudentie 2011 II-00176*

ECLI identifier: ECLI:EU:T:2011:274





Beschikking van het Gerecht (Derde kamer) van 15 juni 2011 – Ax/Raad

(Zaak T‑259/10)

„Beroep tot nietigverklaring – Financiële bijstand van Unie aan lidstaat die zich voor serieuze economische of financiële verstoring gesteld ziet – Verordening houdende vaststelling van voorwaarden en procedure voor toekenning van financiële bijstand van Unie – Artikel 263, vierde alinea, VWEU – Niet rechtstreeks geraakt – Niet-ontvankelijkheid”

Beroep tot nietigverklaring – Natuurlijke of rechtspersonen – Handelingen die hen rechtstreeks en individueel raken – Rechtstreeks geraakt – Criteria – Verordening tot invoering van Europees financieel stabilisatiemechanisme – Verordening waarin alleen voorwaarden en procedure voor toekenning van financiële bijstand aan lidstaat worden bepaald – Beoordelingsvrijheid van Raad inzake voorwaarden waaraan lidstaat moet voldoen om bijstand te krijgen – Verlies in waarde van verzoekers pensioenrechten afhankelijk van talrijke andere factoren – Verzoeker niet rechtstreeks geraakt (Art. 263, vierde alinea, VWEU; verordening nr. 407/2010 van de Raad) (cf. punten 20‑25)

Voorwerp

Verzoek tot nietigverklaring van verordening (EU) nr. 407/2010 van de Raad van 11 mei 2010 houdende instelling van een Europees financieel stabilisatiemechanisme (PB L 118, blz. 1)

Dictum

1)

Het beroep wordt verworpen.

2)

Thomas Ax draagt zijn eigen kosten alsook die van de Raad van de Europese Unie.

3)

De Republiek Letland en de Europese Commissie dragen hun eigen kosten.

Top