Beroep ingesteld op 22 december 2008 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Italiaanse Republiek

(Zaak C-571/08)

(2009/C 55/21)

Procestaal: Italiaans

Partijen

Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: W. Mölls en L. Pignataro, gemachtigden)

Verwerende partij: Italiaanse Republiek

Conclusies

Middelen en voornaamste argumenten

Minimumprijs

Volgens de Commissie heeft de Italiaanse Republiek, door een minimumprijs voor sigaretten vast te stellen, artikel 9, lid 1, van richtlijn 95/59 (zoals artikel 5 van richtlijn 72/464/EEG (2), waarvoor het in de plaats is gekomen en waaraan het in wezen identiek is) geschonden. Deze bepaling legt het beginsel neer dat fabrikanten en importeurs vrijelijk de maximumkleinhandelsverkoopprijs van tabaksfabrikaten vaststellen. Op basis van dit beginsel kunnen de lidstaten geen discretionaire bevoegdheid voor de vaststelling van maximumkleinhandelsverkoopprijzen rechtvaardigen met een beroep op „prijzencontrole”, op „de inachtneming van de vastgestelde prijzen” of op de vaststelling van een schaal overeenkomstig artikel 9, lid 2, van richtlijn 95/59.

De minimumprijs kan geen rechtvaardiging vinden in overwegingen van bescherming van de volksgezondheid. Deze doelstelling, die de gemeenschapswetgever in aanmerking heeft genomen, kan immers worden bereikt door sigaretten sterker te belasten, gebruikmakend van de voor de situatie van elke lidstaat passende fiscale parameters.

Het argument van de Italiaanse regering inzake het vermeende gevaar voor een stijging van de illegale handel in smokkelwaar of nagemaakte producten indien de prijzen te hoog of niet marktconform zijn, is ook ongegrond. Het berust op loutere beweringen van de Italiaanse regering die niet zijn bewezen, aangezien deze regering niet heeft aangetoond hoe het prijsverschil dat uit een hogere belasting voortvloeit, tot meer fraude zou kunnen leiden dan wanneer een beleid van minimumprijzen wordt gevoerd. Volgens de Commissie staat het aan elke lidstaat om in het kader van het gemeenschapsrecht de nodige controle te verrichten om te waarborgen dat de hem verschuldigde belasting wordt betaald. Die noodzaak kan in geen geval afbreuk doen aan de verplichting van de lidstaten om richtlijn 95/59, waaronder artikel 9, na te komen.

Termijn van 120 dagen voor de goedkeuring van prijzen van tabaksfabrikaten

Met het oog op de verhandeling in Italië moeten de prijzen van tabaksfabrikaten worden ingeschreven in de officiële prijslijst. Het verzoek om inschrijving wordt gestuurd naar het Ministero dell'Economia e delle Finanze (ministerie van Economie en Financiën) — Amministrazione Autonoma dei Monopoli di Stato (AAMS — autonoom bestuur van de overheidsmonopolies). AAMS heeft geen discretionaire bevoegdheid voor het bevestigen van de inschrijving. Volgens de Commissie leidt de buitensporig lange termijn van 120 dagen die de Italiaanse autoriteiten hebben vastgesteld om gevolg te geven aan een verzoek tot wijziging van de prijzen er in de praktijk toe dat het in artikel 9, lid 1, van richtlijn 95/59 neergelegde beginsel van de vrije vaststelling van maximumprijzen door de ondernemers gedeeltelijk wordt uitgehold.

(1)  Richtlijn 95/59/EG van de Raad van 27 november 1995 betreffende de belasting, andere dan omzetbelasting, op het verbruik van tabaksfabrikaten (PB L 291, blz. 40).

(2)  Richtlijn 72/464/EEG van de Raad van 19 december 1972 betreffende de belasting, andere dan omzetbelasting, op het verbruik van tabaksfabrikaten (PB L 303, blz. 1).