61959J0034

++++

1 . REGLEMENT VOOR DE PROCESVOERING - VERVANGING - INVLOED OP DE TERMIJNEN VAN BEROEP

2 . TERMIJNEN - VERVAL

1 . DE INWERKINGTREDING VAN EEN NIEUW REGLEMENT VOOR DE PROCESVOERING VAN HET HOF LAAT ZOWEL DE VAN VOOR DIE DATUM STAMMENDE BEROEPSRECHTEN ALS DE VERJARINGEN VOLGENS HET OUDE REGLEMENT ONAANGETAST .

2 . EEN BEROEP DAT ZICH RICHT TEGEN DE GEVOLGEN VAN EEN BESCHIKKING DIE VERZOEKER NIET MEER KAN AANTASTEN IS TARDIEF INGESTELD EN BIJGEVOLG NIET ONTVANKELIJK .

IN DE ZAAK :

RAYMOND ELZ,

AMBTENAAR BIJ DE HOGE AUTORITEIT VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAP VOOR KOLEN EN STAAL, WONENDE TE DIFFERDANGE , RUE DE SOLEUVRE 169,

VERZOEKSTER,

TEN DEZE DOMICILIE KIEZENDE TEN KANTORE VAN MR . A . BONN,

BIJGESTAAN DOOR MR . A . BONN, ADVOCAAT TE LUXEMBURG,

WONENDE TE LUXEMBURG, RUE DE LA COTE D'EICH 22,

TEGEN

HOGE AUTORITEIT VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAP VOOR KOLEN EN STAAL,

VERWEERSTER,

TEN DEZE DOMICILIE GEKOZEN HEBBENDE TE HAREN KANTORE, PLACE DE METZ 2, LUXEMBURG,

VERTEGENWOORDIGD DOOR R . BAEYENS, JURIDISCH ADVISEUR BIJ DE HOGE AUTORITEIT, ALS GEMACHTIGDE,

BIJGESTAAN DOOR MR . C . CAMBIER, ADVOCAAT BIJ HET HOF VAN BEROEP TE BRUSSEL,

TEN AANZIEN VAN DE ONTVANKELIJKHEID

OVERWEGENDE DAT TEN PROCESSE VASTSTAAT EN DOOR PARTIJEN NIET WORDT BESTREDEN, DAT HET BEROEP, VOORZOVER HET ZICH RICHT TEGEN DE BESCHIKKING VAN DE VOORZITTER VAN DE HOGE AUTORITEIT VAN 9 JULI 1956 EN TEGEN DE STILZWIJGENDE WEIGERING, WELKE VOORTVLOEIT UIT DE OMSTANDIGHEID DAT DE BRIEVEN VAN 5 AUGUSTUS EN 25 SEPTEMBER 1956 AAN DE VOORZITTER VAN DE HOGE AUTORITEIT ONBEANTWOORD ZIJN GEBLEVEN, NIET IS INGESTELD BINNEN DE TERMIJN VOORZIEN IN ARTIKEL 2 VAN HET REGLEMENT VAN HET HOF VAN 21 FEBRUARI 1957 VOOR DE PROCESVOERING BETREFFENDE DE GESCHILLEN BEDOELD IN ARTIKEL 58 VAN HET PERSONEELSSTATUUT VAN DE E.G.K.S .;

DAT VERZOEKER AANVOERT, DAT BEDOELD REGLEMENT IS AFGESCHAFT EN VERVANGEN DOOR HET REGLEMENT VOOR DE PROCESVOERING VAN 3 MAART 1959, WAARIN GEEN TERMIJN IS VOORGESCHREVEN VOOR AMBTENARENZAKEN EN DAT HIJ ER OP WIJST DAT HET ONDERHAVIGE BEROEP IS INGESTELD OP 15 JULI 1959, DERHALVE ONDER DE WERKING VAN HET NIEUWE REGLEMENT;

DAT EVENWEL GEEN ONDERZOEK BEHOEFT TE WORDEN INGESTELD NAAR DE GEVOLGEN VAN HET ONTBREKEN VAN EEN VOORGESCHREVEN BEROEPSTERMIJN - VAN WELK ONDERZOEK HET HOF ZICH IN CASU ZAL ONTHOUDEN - DAAR DEZE LEEMTE NIET EEN RECHT VAN BEROEP KAN DOEN HERLEVEN, WAARVOOR VOLGENS HET VROEGERE REGLEMENT DE TERMIJN REEDS LANG VOOR DE INWERKINGTREDING VAN HET NIEUWE REGLEMENT WAS VERSTREKEN;

DAT INTEGENDEEL DE INWERKINGTREDING VAN HET NIEUWE REGLEMENT ZOWEL DE VAN VOOR DIE DATUM STAMMENDE BEROEPSRECHTEN ALS DE VERJARINGEN VOLGENS HET OUDE REGLEMENT, ONAANGETAST HEEFT GELATEN;

DAT VERZOEKER BIJ PLEIDOOI NOG HEEFT AANGEVOERD DAT, DOORDAT DE BESTREDEN BESCHIKKINGEN VAN VOOR DE INWERKINGTREDING VAN HET REGLEMENT VAN 21 FEBRUARI 1957 DATEREN, HIJ EEN ONBEPERKT RECHT VAN BEROEP HEEFT VERKREGEN ;

DAT DEZE STELLING MOET WORDEN VERWORPEN, DAAR EEN VAN DE VOORNAAMSTE DOELEINDEN VAN HET REGLEMENT VAN 1957 DAARIN BESTOND, DE ERNSTIGE LEEMTE IN HET PERSONEELSSTATUUT AAN TE VULLEN DOOR EEN VASTE TERMIJN VOOR DE BEROEPEN VAN DE AMBTENAREN VOOR TE SCHRIJVEN;

OVERWEGENDE DAT VERZOEKER IN DE TWEEDE PLAATS AANVOERT, DAT ZIJN BEROEP EVENEENS IS GERICHT TEGEN DE STILZWIJGENDE WEIGERING, WELKE DAARUIT VOORTVLOEIT DAT DE BRIEF VAN 5 MEI 1959 ONBEANTWOORD IS GEBLEVEN;

DAT DEZE BRIEF ECHTER ALLEEN EEN HERHALING BEVAT VAN DE GRIEVEN, DIE VERZOEKER REEDS IN HET JAAR 1956 NAAR VOREN HAD GEBRACHT EN ZICH RICHT TEGEN DE OMSTANDIGHEID, DAT DE GEVOLGEN VAN DE OP DAT TIJDSTIP GEGEVEN BESCHIKKING ZICH NOG IN 1959 DOEN GEVOELEN;

DAT BIJGEVOLG HET BEROEP TEGEN DEZE STILZWIJGENDE WEIGERING IN FEITE SLECHTS EEN POGING IS, OPNIEUW EEN RECHT VAN BEROEP TE SCHEPPEN TEGEN EEN BESCHIKKING DIE VERZOEKER NIET MEER KAN AANTASTEN;

DAT OM BOVENGENOEMDE REDENEN HET BEROEP NIET-ONTVANKELIJK MOET WORDEN VERKLAARD ALS ZIJNDE TARDIEF INGESTELD;

OVERWEGENDE DAT VERZOEKER IN HET ONGELIJK IS GESTELD EN DERHALVE IN DE KOSTEN MOET WORDEN VEROORDEELD;

DAT ARTIKEL 70 VAN HET REGLEMENT VOOR DE PROCESVOERING BEPAALT, DAT IN DE GEDINGEN, BEDOELD IN ARTIKEL 95, DE DOOR DE INSTELLINGEN GEMAAKTE KOSTEN TE HAREN LASTE BLIJVEN, ZODAT DE VEROORDELING VAN VERZOEKER IN DE KOSTEN NIET DE DOOR VERWEERSTER VEROORZAAKTE KOSTEN OMVAT;

HET HOF VAN JUSTITIE, TWEEDE KAMER

RECHT DOENDE,

VERWERPT HET BEROEP,

VEROORDEELT VERZOEKER IN DE PROCESKOSTEN, MET DIEN VERSTANDE DAT DE DOOR VERWEERSTER VEROORZAAKTE KOSTEN TE HAREN LASTE BLIJVEN;

ONTZEGT HET MEER OF ANDERS GEVORDERDE .