(1)

Methaan is het hoofdbestanddeel van aardgas, dat wat betreft de totale bijdrage aan de klimaatverandering alleen door koolstofdioxide wordt overtroffen en verantwoordelijk is voor ongeveer een derde van de huidige opwarming van de aarde.

(1)

Methaan wordt wat betreft de totale bijdrage aan de klimaatverandering alleen door koolstofdioxide overtroffen en is verantwoordelijk voor ongeveer een derde van de huidige opwarming van de aarde. In haar zesde evaluatierapport meldt de Intergouvernementele Werkgroep inzake klimaatverandering (IPCC) dat tegen 2030 een scherpe afname in de uitstoot van antropogeen methaangas noodzakelijk is om de drempel van 1,5  oC niet te overschrijden.

(2)

Hoewel methaan minder lang in de atmosfeer blijft (10 tot 12 jaar) dan koolstofdioxide (honderden jaren), is het broeikasgaseffect op het klimaat van methaan op moleculair niveau groter en draagt methaan bij tot de vorming van ozon, een sterke luchtverontreiniger die ernstige gezondheidsproblemen veroorzaakt . De hoeveelheid methaan in de atmosfeer is in het afgelopen decennium mondiaal sterk toegenomen.

(2)

Hoewel methaan gemiddeld minder lang in de atmosfeer blijft (10 tot 12 jaar) dan koolstofdioxide (honderden jaren), is het broeikasgaseffect op het klimaat van methaan in een tijdsbestek van 20 jaar meer dan 80 maal groter dan dat van koolstofdioxide (CO2)  (1 bis). De hoeveelheid methaan in de atmosfeer is in het afgelopen decennium mondiaal sterk toegenomen.

(2 bis)

(3 bis)

In de resolutie van het Europees Parlement van 21 oktober 2021 over een EU-strategie om methaanemissies terug te dringen  (1 bis) wordt de Commissie opgeroepen om te analyseren wat de implicaties voor beleid en maatregelen zijn van het gebruik van een tijdshorizon van twintig jaar voor aardopwarmingsvermogen, in aanvulling op de tijdsspanne van honderd jaar waarmee op dit moment conform de richtsnoeren van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (UNFCCC) voor broeikasgasinventarissen wordt gerekend. Voorts wordt erin opgemerkt dat meer transparantie inzake de kortetermijnimplicaties van methaanemissies voor de mondiale opwarming van de aarde zou helpen om een meer weloverwogen klimaatbeleid van de Unie te voeren, en wordt erin benadrukt dat het gebruik van een dergelijke complementaire maatstaf in geen geval de noodzakelijke maatregelen om ook de CO2-emissies drastisch en snel te verminderen, mag vertragen.

(4)

Volgens de gegevens van de broeikasgasinventarissen van de Unie is de energiesector naar schatting verantwoordelijk voor 19 % van de methaanemissies in de Unie. Dit omvat niet de methaanemissies in verband met het verbruik van fossiele energie in de Unie die buiten de Unie plaatsvinden.

(4)

Volgens de gegevens van de broeikasgasinventarissen van de Unie is 53 % van de antropogene methaanemissies afkomstig uit de landbouw, 26 % uit de afvalverwerkingssector en is de energiesector naar schatting verantwoordelijk voor 19 % van de methaanemissies in de Unie. Dit omvat niet de methaanemissies in verband met het verbruik van fossiele energie in de Unie die buiten de Unie plaatsvinden. De Unie is ’s werelds grootste importeur van fossiel gas, waardoor zij een belangrijke aanjager van wereldwijde methaanemissies is.

(5)

In de Europese Green Deal wordt een uitgebreide reeks elkaar onderling versterkende maatregelen en initiatieven gecombineerd die gericht zijn op het behalen van klimaatneutraliteit in de Unie tegen 2050. In de mededeling over de Europese Green Deal (14) wordt aangegeven dat het koolstofvrij maken van de gassector zal worden vergemakkelijkt, onder meer door de kwestie van energiegerelateerde methaanemissies aan te pakken. In oktober 2020 keurde de Commissie een EU-strategie goed om de methaanemissies te verminderen (de “methaanstrategie”), waarin maatregelen uiteengezet werden om de methaanemissies in de EU, ook in de energiesector, en buiten de EU tegen te gaan. In Verordening (EU) 2021/1119 (15) (de “Europese klimaatwet”) heeft de Unie het streefdoel van klimaatneutraliteit van de hele economie tegen 2050 verankerd en daarnaast een bindende toezegging vastgesteld voor de binnenlandse beperking van de nettobroeikasgasemissies (emissies na de aftrek van verwijderingen) van ten minste 55 % in 2030 ten opzichte van de niveaus van 1990. Om deze mate van broeikasgasemissiereducties te verwezenlijken, moeten de methaanemissies van de energiesector tegen 2030 met ongeveer 58 % afnemen ten opzichte van 2020 .

(5)

In de Europese Green Deal wordt een uitgebreide reeks elkaar onderling versterkende maatregelen en initiatieven gecombineerd die gericht zijn op het behalen van klimaatneutraliteit in de Unie tegen 2050. In de mededeling over de Europese Green Deal (14) wordt aangegeven dat het koolstofvrij maken van de gassector zal worden vergemakkelijkt, onder meer door de kwestie van energiegerelateerde methaanemissies aan te pakken. In oktober 2020 keurde de Commissie een EU-strategie goed om de methaanemissies te verminderen (de “methaanstrategie”), waarin maatregelen uiteengezet werden om de methaanemissies in de EU, ook in de energiesector, en buiten de EU tegen te gaan. In Verordening (EU) 2021/1119 (15) (de “Europese klimaatwet”) heeft de Unie het streefdoel van klimaatneutraliteit van de hele economie tegen 2050 verankerd en daarnaast een bindende toezegging vastgesteld voor de binnenlandse beperking van de nettobroeikasgasemissies (emissies na de aftrek van verwijderingen) van ten minste 55 % in 2030 ten opzichte van de niveaus van 1990. De Commissie geeft in haar begeleidende effectbeoordeling bij deze verordening aan dat 77 % van de totale geraamde methaanemissies ten opzichte van het referentiescenario in 2030 lager kan zijn dan de som van de sociale en milieuvoordelen  (15 bis) . Dit zal een positieve bijdrage leveren aan het beperken van de opwarming van de aarde tot 1,5  oC en de Unie in staat stellen daadwerkelijk het voortouw te nemen bij de bestrijding van methaanemissies en de versterking van de energiezekerheid.

(6)

De methaanemissies zijn opgenomen onder het toepassingsgebied van de Uniestreefdoelen voor broeikasgasemissiereducties voor 2030, zoals uiteengezet in de Europese klimaatwet, en de bindende nationale emissiereductiestreefcijfers uit hoofde van Verordening (EU) 2018/842 (16). Er bestaat momenteel echter geen rechtskader op Unieniveau waarin specifieke maatregelen voor de vermindering van de antropogene methaanemissies in de energiesector uiteengezet zijn . Daarnaast heeft Richtlijn 2010/75/EU (17) inzake industriële emissies slechts betrekking op methaanemissies van de raffinage van minerale olie en gas en niet op andere activiteiten in de energiesector.

(6)

Methaanemissies zijn afkomstig uit een breed scala aan sectoren, waaronder landbouw, afval, afvalwater en energie. De methaanemissies zijn opgenomen onder het toepassingsgebied van de Uniestreefdoelen voor broeikasgasemissiereducties voor 2030, zoals uiteengezet in de Europese klimaatwet, en de bindende nationale emissiereductiestreefcijfers uit hoofde van Verordening (EU) 2018/842 (16). Er bestaat momenteel echter geen rechtskader op Unieniveau waarin specifieke doelstellingen en maatregelen voor de vermindering van de antropogene methaanemissies voor alle sectoren uiteengezet zijn en dat gericht is op een aanzienlijke vermindering van de methaanemissies in de Unie tegen 2030, conform de Overeenkomst van Parijs . Daarnaast heeft Richtlijn 2010/75/EU (17) inzake industriële emissies slechts betrekking op methaanemissies van de raffinage van minerale olie en gas en niet op andere activiteiten in de energiesector.

(7)

In deze context moet deze verordening van toepassing zijn op de vermindering van de methaanemissies bij de upstreamexploratie en -productie van olie en fossiele gassen, bij de verzameling en verwerking van fossiele gassen, bij de transmissie, distributie en ondergrondse opslag van gas en terminals voor vloeibaar aardgas (lng), evenals bij operationele ondergrondse en bovengrondse kolenmijnen en gesloten en verlaten ondergrondse kolenmijnen.

(7)

In deze context moet deze verordening van toepassing zijn op de vermindering van de methaanemissies bij de upstreamexploratie en -productie van olie en fossiele gassen, bij de verzameling en verwerking van fossiele gassen, bij de transmissie, distributie en ondergrondse opslag van gas en terminals voor vloeibaar aardgas (lng), evenals bij petrochemische producten, bij operationele ondergrondse en bovengrondse kolenmijnen en gesloten en verlaten ondergrondse kolenmijnen.

(7 bis)

Gezien het feit dat upstreamexploratie en -productie en de verzameling en verwerking van olie en fossiele gassen ook nafta en aardgascondensaten voor gebruik in de petrochemische sector opleveren, en tevens methaanuitstoot genereren, moeten voor de petrochemische sector vergelijkbare maatregelen gelden als voor de energiesector voor wat betreft monitoring en rapportage, lekdetectie en -reparatie en beperkingen voor afblazen en affakkelen.

(8)

Regels voor de nauwkeurige meting, rapportage en verificatie van de methaanemissies in de sectoren olie, gas en kolen, alsook voor de beperking van deze emissies, onder meer door middel van onderzoeken in verband met de lekdetectie en -reparatie en beperkingen voor afblazen en affakkelen, moeten worden aangepakt door middel van een passend rechtskader van de Unie. Een dergelijk kader moet regels bevatten om de transparantie met betrekking tot de invoer van fossiele energie in de Unie te verbeteren , zodat de stimulansen voor een breder gebruik van oplossingen voor de beperking van methaan overal ter wereld worden verbeterd .

(8)

Regels voor de nauwkeurige meting, rapportage en verificatie van de methaanemissies in de sectoren olie, gas en kolen, alsook voor de beperking van deze emissies, onder meer door middel van onderzoeken in verband met de lekdetectie en -reparatie en beperkingen voor afblazen en affakkelen, onder waarborging van de bescherming van werknemers tegen methaanuitstoot, moeten worden aangepakt door middel van een passend rechtskader van de Unie. De voorschriften uit hoofde van deze verordening moeten de transparantie met betrekking tot de invoer van fossiele energie in de Unie verbeteren en overal ter wereld tot een breder gebruik leiden van oplossingen voor de beperking van methaanemissies .

(9)

De naleving van de verplichtingen van deze verordening zal waarschijnlijk investeringen vereisen van gereguleerde exploitanten en de kosten die voortvloeien uit dergelijke investeringen moeten in aanmerking worden genomen bij de vaststelling van tarieven, met inachtneming van de efficiëntiebeginselen.

(9)

De naleving van de verplichtingen van deze verordening zal waarschijnlijk investeringen vereisen van gereguleerde exploitanten en de aanvullende kosten die voortvloeien uit dergelijke investeringen moeten in aanmerking worden genomen bij de vaststelling van tarieven, met inachtneming van de efficiëntiebeginselen. Volgens het Internationaal Energieagentschap (IEA) zijn methaangasreductiemaatregelen zeer kosteneffectief in de olie- en gassectoren, met name vanwege de toegenomen marktprijzen voor aardgas, terwijl voor die maatregelen slechts beperkte investeringen nodig zouden zijn die snel kunnen worden terugverdiend  (1 bis) . De noodzakelijke kosten mogen niet resulteren in een onevenredige financiële last voor eindgebruikers en consumenten. Bij de vaststelling van tarieven moet daarom rekening worden gehouden met kosten voor investeringen in maatregelen ter vermindering van de methaanemissies die boven de nettonulkosten uitkomen. Kwetsbare huishoudens moeten worden beschermd tegen onevenredige financiële lasten als gevolg van deze verordening. De passende maatregelen van exploitanten ter voorkoming en beperking van methaanemissies moeten bewerkstelligen dat het daaruit voortvloeiende maatschappelijke effect van de emissie groter is dan het maatschappelijke effect van de mitigatiemaatregel.

(10)

Elke lidstaat moet ten minste één bevoegde instantie aanwijzen om te controleren dat exploitanten de verplichtingen van deze verordening daadwerkelijk naleven en moet de Commissie in kennis stellen van een dergelijke aanwijzing en eventuele veranderingen hiervan. De aangewezen bevoegde instanties moeten alle noodzakelijke maatregelen nemen om de naleving van de vereisten van deze verordening te waarborgen. Rekening houdend met de grensoverschrijdende aard van de activiteiten in de energiesector en de methaanemissies, moeten de bevoegde instanties met elkaar en met de Commissie samenwerken. In deze context moeten de Commissie en de bevoegde instanties van de lidstaten samen een netwerk van openbare autoriteiten vormen die deze verordening toepassen teneinde de nauwe samenwerking te bevorderen, met de noodzakelijke voorzieningen voor het uitwisselen van informatie en beste praktijken en om raadplegingen mogelijk te maken.

(10)

Elke lidstaat moet ten minste één bevoegde instantie aanwijzen om te controleren dat exploitanten de verplichtingen van deze verordening daadwerkelijk naleven en moet de Commissie in kennis stellen van een dergelijke aanwijzing en eventuele veranderingen hiervan. De aangewezen bevoegde instanties moeten door de lidstaten worden voorzien van voldoende financiële en personele middelen en alle noodzakelijke maatregelen nemen om de naleving van deze verordening te waarborgen. De bevoegde instantie moet een contactpunt opzetten . Rekening houdend met de grensoverschrijdende aard van de activiteiten in de energiesector en de methaanemissies, moeten de bevoegde instanties met elkaar en met de Commissie samenwerken. In deze context moeten de Commissie en de bevoegde instanties van de lidstaten samen een netwerk van openbare autoriteiten vormen die deze verordening toepassen teneinde de nauwe samenwerking te bevorderen, met de noodzakelijke voorzieningen voor het uitwisselen van informatie en beste praktijken en om raadplegingen mogelijk te maken.

(12)

Om de uitvoering van hun taken te waarborgen, moeten exploitanten de bevoegde instanties voorzien van alle noodzakelijke ondersteuning. Daarnaast moeten exploitanten alle noodzakelijke maatregelen nemen die door de bevoegde instanties zijn vastgesteld binnen de door de bevoegde instanties bepaalde periode of een andere periode die met de bevoegde instanties is overeengekomen.

(12)

Om de uitvoering van hun taken te waarborgen, moeten exploitanten de bevoegde instanties voorzien van alle noodzakelijke ondersteuning. Daarnaast moeten exploitanten alle noodzakelijke maatregelen nemen die door de bevoegde instanties zijn vastgesteld binnen de door de bevoegde instanties bepaalde periode of een andere periode die met de bevoegde instanties is overeengekomen. De lidstaten moeten geregeld toezicht houden op de situatie in de sector om mogelijke vertragingen bij de toepassing van deze verordening als gevolg van een tekort aan geschoolde werknemers en technologieën op te sporen.

(12 bis)

Overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1367/2006 van het Europees Parlement en de Raad  (1 bis) en Richtlijn 2003/4/EG van het Europees Parlement en de Raad  (1 ter) vormen emissies in het milieu milieu-informatie. Alle door de autoriteiten van de lidstaten of de instellingen, organen of instanties van de Unie aangevoerde redenen om informatie te weigeren, hebben betrekking op de toegang tot informatie en moeten derhalve restrictief worden uitgelegd, rekening houdend met het algemeen belang dat met openbaarmaking wordt gediend en met de vraag of de gewenste informatie verband houdt met emissies in het milieu.

(13)

Inspecties, met inbegrip van het onderzoeken van documenten en akten, emissiemetingen en controles ter plaatse, moeten het belangrijkste mechanisme zijn waarover de bevoegde instanties beschikken. Inspecties moeten regelmatig plaatsvinden, op basis van een evaluatie van het milieurisico door de bevoegde instanties. Daarnaast moeten inspecties worden uitgevoerd om gegronde klachten en gevallen van niet-naleving te onderzoeken en ervoor te zorgen dat reparaties of vervangingen van componenten worden uitgevoerd in overeenstemming met deze verordening. Wanneer de bevoegde instanties een ernstige inbreuk op de vereisten van deze verordening vaststellen, moeten zij een kennisgeving uitvaardigen van de door de exploitant te nemen corrigerende maatregelen. De bevoegde instanties moeten documentatie van de inspecties bewaren en de desbetreffende informatie moet toegankelijk worden gemaakt overeenkomstig Richtlijn 2003/4/EG van het Europees Parlement en de Raad (19).

(13)

Inspecties, met inbegrip van het onderzoeken van documenten en akten, emissiemetingen en controles ter plaatse, moeten het belangrijkste mechanisme zijn waarover de bevoegde instanties beschikken. Inspecties moeten regelmatig plaatsvinden, op basis van een evaluatie van het milieurisico door de bevoegde instanties. Hierbij dient rekening te worden gehouden met reeds bestaande controlesystemen waarover de bevoegde instanties beschikken. Er moeten voorbeelden van best practices door de bevoegde instanties in kaart worden gebracht. Daarnaast moeten inspecties worden uitgevoerd om gegronde klachten en gevallen van niet-naleving te onderzoeken en ervoor te zorgen dat reparaties of vervangingen van componenten worden uitgevoerd in overeenstemming met deze verordening. Wanneer de bevoegde instanties een inbreuk op de vereisten van deze verordening vaststellen, moeten zij een kennisgeving uitvaardigen van de door de exploitant te nemen corrigerende maatregelen. De bevoegde instanties moeten documentatie van de inspecties bewaren en de desbetreffende informatie moet toegankelijk worden gemaakt overeenkomstig Richtlijn 2003/4/EG van het Europees Parlement en de Raad (19).

(14)

Gezien de beperkte afstand van sommige bronnen van methaanemissies tot stedelijke of residentiële gebieden, moeten natuurlijke of rechtspersonen die schade ondervinden als gevolg van een inbreuk op deze verordening naar behoren gemotiveerde klachten kunnen indienen bij de bevoegde instanties. De klagers moeten op de hoogte worden gehouden van de procedure en de genomen beslissingen en moeten binnen een redelijke termijn na de indiening van de klacht een definitieve beslissing ontvangen.

(14)

Gezien de beperkte afstand van sommige bronnen van methaanemissies tot stedelijke of residentiële gebieden en de gevolgen daarvan voor de gezondheid, het milieu en het klimaat , moeten natuurlijke of rechtspersonen naar behoren gemotiveerde klachten kunnen indienen over mogelijke inbreuken op deze verordening bij de bevoegde instanties. In dat verband moet het mogelijk zijn via het Europees e-justitieportaal klachten in te dienen en toegang te krijgen tot de bevoegde instanties en tot informatie. De klagers moeten op de hoogte worden gehouden van de procedure en de genomen beslissingen en moeten binnen een redelijke termijn na de indiening van de klacht een definitieve beslissing ontvangen.

(15)

Een robuust verificatiekader kan de geloofwaardigheid van de gerapporteerde gegevens verbeteren. Daarnaast vereisen de mate van gedetailleerdheid en de technische complexiteit van de metingen van de methaanemissies een goede verificatie van de gegevens over methaanemissies die worden gerapporteerd door exploitanten en mijnexploitanten. Hoewel zelfverificatie mogelijk is, zorgt verificatie door een derde voor meer onafhankelijkheid en transparantie. Daarnaast kan hiermee worden gezorgd voor een geharmoniseerde reeks competenties en een mate van deskundigheid waarover eventueel niet alle openbare entiteiten beschikken. Verificateurs moeten worden geaccrediteerd door accreditatie-instanties in overeenstemming met Verordening (EG) nr. 765/2008 van het Europees Parlement en de Raad (20). Onafhankelijke geaccrediteerde verificateurs moeten er dus voor zorgen dat de emissieverslagen die door exploitanten en mijnexploitanten zijn opgesteld, juist zijn en in overeenstemming zijn met de in deze verordening uiteengezette vereisten. Zij moeten de gegevens van de emissieverslagen evalueren om de betrouwbaarheid, geloofwaardigheid en nauwkeurigheid ervan te beoordelen aan de hand van kosteloos en openbaar beschikbare Europese of internationale normen die zijn ontwikkeld door onafhankelijke organen en die door de Commissie toepasbaar zijn gemaakt. De Commissie moet dus bevoegd zijn om gedelegeerde handelingen vast te stellen met het oog op het opnemen en uiteenzetten van de toepasselijkheid van dergelijke Europese of internationale normen. De verificateurs zijn gescheiden van de bevoegde instanties en moeten onafhankelijk zijn van de exploitanten en mijnexploitanten, die hun alle noodzakelijke steun moeten verlenen om de uitvoering van de verificatie-activiteiten mogelijk te maken of te faciliteren, met name wat betreft de toegang tot de locatie en de presentatie van documentatie of akten.

(15)

Een robuust verificatiekader kan de geloofwaardigheid van de gerapporteerde gegevens verbeteren. Daarnaast vereisen de mate van gedetailleerdheid en de technische complexiteit van de metingen van de methaanemissies een goede verificatie van de gegevens over methaanemissies die worden gerapporteerd door exploitanten en mijnexploitanten. Hoewel zelfverificatie mogelijk is, zorgt verificatie door een derde voor meer onafhankelijkheid en transparantie. Daarnaast kan hiermee worden gezorgd voor een geharmoniseerde reeks competenties en een mate van deskundigheid waarover eventueel niet alle openbare entiteiten beschikken. Verificateurs moeten worden geaccrediteerd door accreditatie-instanties in overeenstemming met Verordening (EG) nr. 765/2008 van het Europees Parlement en de Raad (20). Onafhankelijke geaccrediteerde verificateurs moeten er dus voor zorgen dat de emissieverslagen die door exploitanten en mijnexploitanten zijn opgesteld, juist zijn en in overeenstemming zijn met de in deze verordening uiteengezette vereisten. Verificatiewerkzaamheden moeten worden uitgevoerd volgens de huidige Europese of internationale normen en methoden, waarbij terdege rekening moet worden gehouden met de aard van de activiteiten van de exploitant. De verificateurs moeten de gegevens van de emissieverslagen evalueren om de betrouwbaarheid, geloofwaardigheid en nauwkeurigheid ervan te beoordelen aan de hand van kosteloos en openbaar beschikbare Europese of internationale normen die zijn ontwikkeld door onafhankelijke organen en die door de Commissie toepasbaar zijn gemaakt. Om de nauwkeurigheid van de gegevens te waarborgen, moeten verificateurs aangekondigde en onaangekondigde controles ter plaatse uitvoeren. De Commissie moet dus bevoegd zijn om gedelegeerde handelingen vast te stellen met het oog op het opnemen en uiteenzetten van de toepasselijkheid van dergelijke Europese of internationale normen. De verificateurs zijn gescheiden van de bevoegde instanties en moeten onafhankelijk zijn van de exploitanten en mijnexploitanten, die hun alle noodzakelijke steun moeten verlenen om de uitvoering van de verificatie-activiteiten mogelijk te maken of te faciliteren, met name wat betreft de toegang tot de locatie en de presentatie van documentatie of akten.

(16)

De informatie in de bij de bevoegde instanties ingediende emissieverslagen moet aan de Commissie worden verstrekt met het oog op een verificatietaak die moet worden toegewezen aan het Internationaal waarnemingscentrum voor methaanemissies (IMEO), met name met betrekking tot methoden voor de verzameling van gegevens en de analyse en verificatie van methoden en statistische processen die door ondernemingen worden gebruikt om hun gerapporteerde emissiegegevens te kwantificeren. De referentiecriteria in dit verband kunnen de normen en richtsnoeren van het OGMP omvatten. De door het IMEO geproduceerde informatie moet openbaar beschikbaar worden gemaakt en de Commissie moet dergelijke informatie gebruiken om eventuele vastgestelde tekortkomingen met betrekking tot de meting, rapportage en verificatie van gegevens over methaanemissies aan te pakken.

(16)

Bij het vervullen van hun verplichtingen en het uitoefenen van hun bevoegdheden uit hoofde van deze verordening moeten verificateurs, de bevoegde instanties en de Commissie rekening houden met de informatie die internationaal beschikbaar wordt gesteld, bijvoorbeeld door het Internationaal waarnemingscentrum voor methaanemissies (IMEO), met name met betrekking tot methoden voor de verzameling van gegevens en de analyse en verificatie van methoden en statistische processen die door exploitanten en mijnexploitanten worden gebruikt om hun gerapporteerde emissiegegevens te kwantificeren. De referentiecriteria in dit verband kunnen het verslagleggingskader, de modellen en richtsnoeren van het Oil and Gas Methane Partnership (OGMP) omvatten .

(17)

Het IMEO werd in oktober 2020 opgericht door de Unie, in samenwerking met het Milieuprogramma van de Verenigde Naties, de Climate and Clean Air Coalition en het Internationaal Energieagentschap en werd tijdens de G20-top in oktober 2021 gelanceerd. Het IMEO is ermee belast gegevens over antropogene methaanemissies op wereldschaal te verzamelen, op elkaar af te stemmen, te verifiëren en te publiceren. Het IMEO maakt deel uit van het Milieuprogramma van de Verenigde Naties, die een memorandum van overeenstemming met de Europese Unie hebben ondertekend. De rol van het IMEO is cruciaal voor de verificatie van de gegevens over methaanemissies in de energiesector en er moet worden voorzien in passende relaties teneinde de verificatietaken toe te vertrouwen. Aangezien het IMEO geen orgaan van de Unie is en niet onder het Unierecht valt, is het cruciaal om ervoor te zorgen dat het IMEO passende maatregelen neemt om de bescherming van de belangen van de Unie en haar lidstaten te waarborgen.

(17)

Het IMEO werd in oktober 2020 opgericht door de Unie, in samenwerking met het Milieuprogramma van de Verenigde Naties, de Climate and Clean Air Coalition en het Internationaal Energieagentschap en werd tijdens de G20-top in oktober 2021 gelanceerd. Het IMEO is ermee belast gegevens over antropogene methaanemissies op wereldschaal te verzamelen, op elkaar af te stemmen, te verifiëren en te publiceren. Het IMEO moet een rol spelen bij het vaststellen van superuitstoters door middel van een systeem voor vroegtijdige opsporing en waarschuwing .

(25)

Met het oog op de doeltreffendheid van de meting en rapportage moeten olie- en gasondernemingen verplicht zijn de methaanemissies per bron te meten en te rapporteren en om samengevoegde gegevens beschikbaar te maken voor de lidstaten, zodat de lidstaten in staat zijn de nauwkeurigheid van de rapportage van hun inventaris te verbeteren. Daarnaast is een doeltreffende verificatie van door ondernemingen gerapporteerde gegevens noodzakelijk en moet de rapportage op jaarbasis plaatsvinden om de administratieve lasten voor exploitanten tot een minimum te beperken.

(25)

Met het oog op de doeltreffendheid van de kwantificering en rapportage moeten olie- en gasondernemingen verplicht zijn de methaanemissies per bron te kwantificeren en te rapporteren en om samengevoegde gegevens beschikbaar te maken voor de lidstaten, zodat de lidstaten in staat zijn de nauwkeurigheid van de rapportage van hun inventaris te verbeteren. Daarnaast is een doeltreffende verificatie van door ondernemingen gerapporteerde gegevens noodzakelijk en moet de rapportage op jaarbasis plaatsvinden om de administratieve lasten voor exploitanten tot een minimum te beperken.

(27)

Het OGMP 2.0-kader heeft vijf rapportageniveaus. De rapportage op het niveau van de bron begint op niveau 3, dat vergelijkbaar is met niveau 3 van het UNFCCC. Hiervoor mogen standaardemissiefactoren worden gebruikt. De rapportage op niveau 4 van het OGMP 2.0 vereist directe metingen van de methaanemissies op het niveau van de bron. Hiervoor mogen specifieke emissiefactoren worden gebruikt. De rapportage op niveau 5 van het OGMP 2.0 vereist de toevoeging van aanvullende metingen op locatieniveau. Daarnaast vereist het OGMP 2.0-kader dat ondernemingen directe metingen van de methaanemissies binnen drie jaar na het toetreden tot het OGMP 2.0 rapporteren voor operationele activa en binnen vijf jaar voor niet-operationele activa. Voortbouwend op de benadering van het OGMP 2.0 met betrekking tot de rapportage op bronniveau en rekening houdend met het feit dat in 2021 reeds een groot aantal ondernemingen in de Unie tot het OGMP 2.0 was toegetreden, moeten exploitanten in de Unie verplicht zijn directe metingen van hun emissies op bronniveau binnen 24  maanden voor operationele activa en binnen 36  maanden voor niet-operationele activa te verstrekken. Naast de kwantificering op bronniveau maakt de kwantificering op locatieniveau de beoordeling, verificatie en afstemming van ramingen op bronniveau per locatie mogelijk, zodat wordt gezorgd voor meer vertrouwen in de gerapporteerde emissies. Net zoals in het OGMP 2.0 vereist deze verordening dat metingen op locatieniveau worden afgestemd op metingen op bronniveau.

(27)

Het laatste OGMP 2.0-kader heeft vijf rapportageniveaus. De rapportage op het niveau van de bron begint op niveau 3, dat vergelijkbaar is met niveau 3 van het UNFCCC. Hiervoor mogen standaardemissiefactoren worden gebruikt. De rapportage op niveau 4 van het OGMP 2.0 vereist directe metingen van de methaanemissies op het niveau van de bron. Hiervoor mogen specifieke emissiefactoren worden gebruikt. De rapportage op niveau 5 van het OGMP 2.0 vereist de toevoeging van aanvullende metingen op locatieniveau. Daarnaast vereist het OGMP 2.0-kader dat ondernemingen directe metingen van de methaanemissies binnen drie jaar na het toetreden tot het OGMP 2.0 rapporteren voor operationele activa en binnen vijf jaar voor niet-operationele activa. Voortbouwend op de benadering van het OGMP 2.0 met betrekking tot de rapportage op bronniveau en rekening houdend met het feit dat in 2021 reeds een groot aantal ondernemingen in de Unie tot het OGMP 2.0 was toegetreden, moeten exploitanten in de Unie verplicht zijn directe metingen van hun emissies op bronniveau binnen 12  maanden voor operationele activa en binnen 24  maanden voor niet-operationele activa te verstrekken. Naast de kwantificering op bronniveau maakt de kwantificering op locatieniveau de beoordeling, verificatie en afstemming van ramingen op bronniveau per locatie mogelijk, zodat wordt gezorgd voor meer vertrouwen in de gerapporteerde emissies. Net zoals in het OGMP 2.0 vereist deze verordening dat metingen op locatieniveau worden afgestemd op kwantificering op bronniveau.

(30)

Terwijl het afblazen van methaan normaal gesproken opzettelijk plaatsvindt en het gevolg is van processen of activiteiten en apparaten die voor dat doel zijn ontworpen , kan het ook onopzettelijk gebeuren, zoals in het geval van defecten .

(30)

Het affakkelen en afblazen van methaan vindt opzettelijk plaats, als gevolg van processen of activiteiten en apparaten die voor dat doel zijn ontworpen.

(31 bis)

De ondernemingen die lid zijn van het klimaatinitiatief van de olie- en gassector (OGCI), waaronder vele met een hoofdkantoor in Europa, hebben zich ertoe verbonden de methaanintensiteit tegen 2025 te verlagen tot 0,2  %, en zijn begonnen mitigatie-inspanningen te leveren. De bij het OGCI aangesloten ondernemingen bereikten al in 2020 hun oorspronkelijke niveau van methaanintensiteit in de upstreamfase voor 2025, en kwamen in 2021 uit op een niveau van 0,17  %. Verschillende grote Europese producenten melden dat zij een methaanintensiteit in de upstream- en midstreamfasen hebben bereikt die ver onder dat niveau ligt. De Commissie moet daarom de mogelijkheid onderzoeken om een ambitieuze prestatienorm voor methaanemissies in de upstreamfase van 0,2  % of minder in te voeren, en met een maatstaf en bepalingen komen om de passende prestatienorm ten uitvoer te leggen.

(32)

Meer specifiek worden methaanemissies als gevolg van lekken meestal beperkt door middel van onderzoeken in verband met de detectie en reparatie van methaanlekken (“LDAR”), die worden uitgevoerd om lekken te vinden en worden gevolgd door de reparatie van dergelijke lekken . Exploitanten moeten derhalve ten minste periodiek LDAR-onderzoeken uitvoeren en deze moeten ook de inspectie van componenten omvatten die worden gebruikt voor het afblazen van methaan, om te controleren op onopzettelijk afblazen van methaan .

(32)

Meer specifiek worden methaanemissies als gevolg van lekken meestal beperkt door middel van onderzoeken in verband met de detectie en reparatie van methaanlekken (“LDAR”), die worden uitgevoerd om lekken te vinden en vervolgens te repareren of de lekkende onderdelen te vervangen . Exploitanten moeten derhalve ten minste periodiek LDAR-onderzoeken uitvoeren en deze moeten ook de inspectie van componenten omvatten die worden gebruikt voor het afblazen van methaan, om te controleren op defecte apparatuur .

(33)

Met het oog hierop moet een geharmoniseerde benadering worden ontwikkeld om te zorgen voor een gelijk speelveld voor alle exploitanten in de Unie. Deze benadering moet minimumvereisten voor LDAR-onderzoeken omvatten, terwijl een passende mate van flexibiliteit wordt geboden aan de lidstaten en exploitanten. Dit is essentieel om de innovatie en ontwikkeling van nieuwe LDAR-technologieën en -methoden mogelijk te maken en zo een technologische lock-in te voorkomen, die ten koste gaat van de milieubescherming. Er ontstaan nog steeds nieuwe technologieën en detectiemethoden en de lidstaten moeten de innovatie in deze sector aanmoedigen, zodat de nauwkeurigste en kosteneffectiefste methoden kunnen worden toegepast.

(33)

Met het oog hierop moet een geharmoniseerde benadering worden ontwikkeld om te zorgen voor een gelijk speelveld voor alle exploitanten in de Unie. Deze benadering moet minimumvereisten voor LDAR-onderzoeken omvatten, terwijl een passende mate van flexibiliteit wordt geboden aan de lidstaten en exploitanten. Dit is essentieel om de innovatie en ontwikkeling van nieuwe componenten, LDAR-technologieën en -methoden mogelijk te maken en zo een technologische lock-in te voorkomen, die ten koste gaat van de milieubescherming. Er ontstaan nog steeds nieuwe technologieën en detectiemethoden en de lidstaten moeten de innovatie in deze sector aanmoedigen, zodat de meest lekvrije, nauwkeurigste en kosteneffectiefste componenten en LDAR-technologieën en -methoden kunnen worden toegepast.

(33 bis)

Een geharmoniseerde aanpak heeft baat bij gestandaardiseerde specificaties om methaanemissies vast te stellen of te detecteren met behulp van verschillende instrumenten en technologieën, en die kunnen worden gebaseerd op of vastgesteld door middel van Europese normen of, bij gebrek daaraan, internationale normen. Bij gebrek aan geschikte Europese normen moet de Commissie overwegen de bevoegde Europese normalisatieorganisaties te verzoeken dergelijke normen vast te stellen overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1025/2012 van het Europees Parlement en de Raad. De Commissie moet dus bevoegd zijn om gedelegeerde handelingen vast te stellen met het oog op de vaststelling van dergelijke specificaties.

(34)

In de verplichtingen met betrekking tot LDAR-onderzoeken moet een aantal goede praktijken tot uiting komen. LDAR-onderzoeken moeten voornamelijk gericht zijn op het vinden en verhelpen van lekken, in plaats van op het kwantificeren hiervan en gebieden met een hoger risico op lekken moeten vaker worden gecontroleerd ; de frequentie van de onderzoeken moet niet alleen worden gebaseerd op de noodzaak om componenten te repareren waaruit methaan vrijkomt boven de grens voor methaanemissies, maar ook op operationele overwegingen, rekening houdend met risico’s voor de veiligheid . Wanneer een groter gevaar voor de veiligheid of een groter risico op methaanverliezen wordt vastgesteld, moeten de bevoegde instanties dus een hogere frequentie van onderzoeken voor de desbetreffende componenten kunnen aanbevelen. Alle lekken, ongeacht de omvang, moeten worden geregistreerd en gemonitord , aangezien kleinere lekken groter kunnen worden. Er moet worden bevestigd dat reparaties van lekken doeltreffend waren. Om het gebruik van meer geavanceerde detectietechnologieën voor methaanemissies mogelijk te maken, moet de omvang van methaanverliezen die een reparatie vereisen, worden gespecificeerd , terwijl exploitanten het detectieapparaat mogen kiezen. Waar passend kan in de context van deze verordening een continue monitoring worden toegepast.

(34)

In de verplichtingen met betrekking tot LDAR-onderzoeken moet een aantal goede praktijken tot uiting komen. LDAR-onderzoeken moeten voornamelijk gericht zijn op het vinden en zo snel mogelijk elimineren van lekken door de lekkende component te repareren of te vervangen , in plaats van op het kwantificeren hiervan; de frequentie van de onderzoeken moet worden gebaseerd op de noodzaak om componenten te repareren of te vervangen met een technologie met een hogere lekdichtheid . Alle lekken, ongeacht de omvang, moeten worden gerepareerd , aangezien kleinere lekken groter kunnen worden. Er moet worden bevestigd dat reparaties van lekken doeltreffend waren. Om het gebruik van meer geavanceerde componenten of detectietechnologieën voor methaanemissies mogelijk te maken, moeten de minimumvereisten voor het apparaat en de voor lekdetectie gebruikte methode worden gespecificeerd op basis van hun bewezen doeltreffendheid .

(34 bis)

Tegenwoordig zijn veel lekken te wijten aan verouderde technologieën en slecht onderhoud. Die technologieën moeten snel worden vervangen door nieuwe innovatieve oplossingen. In het programma voor lekdetectie en -reparatie moet daarom worden aangegeven hoe de exploitant van plan is de componenten te inventariseren die een hoog risico op methaanlekken inhouden, en moet worden beschreven hoe al deze componenten zullen worden vervangen door nieuwe innovatieve technologieën die langdurige bescherming tegen toekomstige lekken waarborgen.

(35)

Afblazen bestaat in het opzettelijk door middel van processen of activiteiten of apparatuur die hiervoor is ontworpen of onopzettelijk in het geval van een defect lozen van onverbrand methaan in de atmosfeer. In het licht van het sterke broeikasgasemissie-effect ervan, moet afblazen worden verboden, behalve in noodgevallen, bij defecten of tijdens bepaalde specifieke gebeurtenissen waarbij enig afblazen onvermijdbaar is.

(35)

Afblazen bestaat in het opzettelijk door middel van processen of activiteiten of apparatuur die hiervoor is ontworpen lozen van onverbrand methaan in de atmosfeer. In het licht van het sterke broeikasgasemissie-effect ervan, moet afblazen worden verboden, behalve in noodgevallen, bij defecten of tijdens bepaalde specifieke gebeurtenissen waarbij enig afblazen onvermijdbaar is. Om ervoor te zorgen dat exploitanten geen apparatuur gebruiken die voor afblazen ontworpen is, moeten technologische normen worden vastgesteld die het gebruik van emissievrije alternatieven mogelijk maken.

(36)

Affakkelen is de gecontroleerde verbranding van methaan met het oog op de verwijdering in een apparaat dat is ontworpen voor deze verbranding. Wanneer affakkelen plaatsvindt tijdens de normale productie van olie of fossiele gassen en als resultaat van ontoereikende faciliteiten of geologie die het mogelijk maakt methaan opnieuw te injecteren, het ter plaatse te gebruiken of het naar een markt te verzenden, wordt dit als routinematig affakkelen beschouwd. Routinematig affakkelen moet worden verboden. Affakkelen mag alleen worden toegestaan wanneer dit het enige alternatief voor afblazen is en wanneer afblazen niet verboden is. Afblazen is schadelijker voor het milieu dan affakkelen omdat de geloosde gassen doorgaans hogere gehaltes methaan bevatten, terwijl methaan bij affakkelen oxideert tot koolstofdioxide.

(36)

Affakkelen is de gecontroleerde verbranding van methaan met het oog op de verwijdering in een apparaat dat is ontworpen voor deze verbranding. Wanneer affakkelen plaatsvindt tijdens de normale productie van olie of fossiele gassen en als resultaat van ontoereikende faciliteiten of geologie die het mogelijk maakt methaan opnieuw te injecteren, het ter plaatse te gebruiken of het naar een markt te verzenden, wordt dit als routinematig affakkelen beschouwd. Routinematig affakkelen moet worden verboden. Affakkelen mag alleen worden toegestaan wanneer dit het enige alternatief voor afblazen is en wanneer afblazen niet verboden is , waaruit volgt dat wanneer er geen andere keuze beschikbaar is, affakkelen altijd de voorkeur moet krijgen boven afblazen. Volgens het IEA 143 miljard kubieke meter fossiel gas afgefakkeld —  (1 bis) werd in 2021 echter wereldwijd ongeveer gelijk aan het totale volume aardgas dat in Duitsland, Frankrijk en Nederland werd ingevoerd. Dit resulteerde in de rechtstreekse lozing van 270 megaton CO2 en bijna 8 megaton methaan (240 megaton CO2-equivalent) . Afblazen is schadelijker voor het milieu dan affakkelen omdat de geloosde gassen doorgaans hogere gehaltes methaan bevatten, terwijl methaan bij affakkelen oxideert tot koolstofdioxide. Volgens het IEA zou het beperken van affakkelen, afblazen en methaanlekken meer onmiddellijke verlichting bieden voor de gasmarkten dan investeringen in nieuwe bevoorrading. Het IEA  (1 ter) schatte dat er bijna 210 miljard kubieke meter aardgas beschikbaar kan worden gemaakt voor de gasmarkten door middel van een wereldwijde inspanning om het affakkelen in niet-noodsituaties uit te bannen en de methaanemissies van olie- en gasactiviteiten te beperken.

(37)

Het gebruik van affakkelen als alternatief voor afblazen vereist dat affakkelapparatuur methaan op efficiënte wijze kan verbranden. Daarom moet ook een vereiste voor de verbrandingsefficiëntie worden opgenomen voor gevallen waarin affakkelen toegestaan is. Het gebruik van aansteekvlammen, die zorgen voor een betrouwbaardere ontsteking, aangezien de wind hierop geen invloed heeft, moet ook verplicht worden gesteld.

(37)

Het gebruik van affakkelen als alternatief voor afblazen vereist dat affakkelapparatuur methaan op efficiënte wijze kan verbranden. Daarom moet ook een vereiste voor de verbrandingsefficiëntie worden opgenomen voor gevallen waarin affakkelen toegestaan is. Het gebruik van automatische ontstekers of permanente aansteekvlammen, die zorgen voor een betrouwbaardere ontsteking, aangezien de wind hierop geen invloed heeft, moet ook verplicht worden gesteld.

(40)

Methaanemissies van inactieve olie- en gasbronnen leveren risico’s op voor de volksgezondheid, veiligheid en het milieu. De monitorings- en rapportageverplichtingen moeten derhalve nog steeds van toepassing zijn en deze bronnen en locaties moeten worden teruggewonnen en hersteld. In dergelijke gevallen moeten de lidstaten een dominante rol spelen, met name om plannen voor inventarissen en mitigatie vast te stellen.

(40)

Methaanemissies van inactieve olie- en gasbronnen leveren risico’s op voor de volksgezondheid, veiligheid en het milieu. De monitorings- en rapportageverplichtingen moeten derhalve nog steeds van toepassing zijn en deze bronnen en locaties moeten worden teruggewonnen en hersteld. In dergelijke gevallen moeten de lidstaten een dominante rol spelen, met name om binnen duidelijke termijnen plannen voor inventarissen en mitigatie vast te stellen.

(44)

Zodra de productie is stopgezet en een mijn gesloten of verlaten is, blijft er methaan vrijkomen. Dit methaan wordt ook wel methaan uit verlaten mijnen (AMM, abandoned mine methane) genoemd. Deze emissies vinden normaal gesproken plaats bij goed afgebakende puntbronnen, zoals ventilatieschachten of drukontlastingsgaten. Met de verhoogde klimaatambitie en de overgang van de energieproductie op minder koolstofintensieve bronnen, zullen de AMM-emissies in de Unie waarschijnlijk toenemen. Naar schatting komt er zelfs tien jaar nadat de mijnbouwactiviteiten zijn stopgezet nog methaan uit niet-ondergelopen mijnen vrij met niveaus die neerkomen op ongeveer 40 % van de emissies op het moment van de sluiting25. Bovendien is de behandeling van AMM nog steeds versnipperd vanwege de verschillende eigendoms- en exploitatierechten in de EU. De lidstaten moeten dus inventarissen van gesloten en verlaten kolenactiva vaststellen en zij, of de vastgestelde verantwoordelijke partij, moeten worden verplicht apparaten te installeren om de methaanemissies te meten.

(44)

Zodra de productie is stopgezet en een mijn gesloten of verlaten is, blijft er methaan vrijkomen. Dit methaan wordt ook wel methaan uit verlaten mijnen (AMM, abandoned mine methane) genoemd. Deze emissies vinden normaal gesproken plaats bij goed afgebakende puntbronnen, zoals ventilatieschachten of drukontlastingsgaten. Met de verhoogde klimaatambitie en de overgang van de energieproductie op minder koolstofintensieve bronnen, zullen de AMM-emissies in de Unie waarschijnlijk toenemen. Naar schatting komt er zelfs tien jaar nadat de mijnbouwactiviteiten zijn stopgezet nog methaan uit niet-ondergelopen mijnen vrij met niveaus die neerkomen op ongeveer 40 % van de emissies op het moment van de sluiting25. Bovendien is de behandeling van AMM nog steeds versnipperd vanwege de verschillende eigendoms- en exploitatierechten in de EU. De lidstaten moeten dus inventarissen van gesloten en verlaten kolenactiva vaststellen en zij, of de vastgestelde verantwoordelijke partij, moeten worden verplicht apparaten te installeren om de methaanemissies te meten. Voorbeelden van beste praktijken moeten worden geïdentificeerd en geïntegreerd in mogelijke richtsnoeren voor de behandeling van AMM.

(48)

Ondergrondse mijnen zijn stoomkolen- of cokeskolenmijnen. Stoomkool wordt hoofdzakelijk gebruikt als energiebron en cokeskool als brandstof en reactant in de staalproductie. Voor zowel cokeskolen- als stoomkolenmijnen moeten metingen, rapportages en verificaties van de methaanemissies plaatsvinden.

(48)

Ondergrondse mijnen zijn stoomkolen- of cokeskolenmijnen. Stoomkool wordt hoofdzakelijk gebruikt als energiebron en cokeskool als brandstof en reactant in de staalproductie. Voor zowel cokeskolen- als stoomkolenmijnen moeten metingen, rapportages en verificaties en mitigatiemaatregelen met betrekking tot de methaanemissies plaatsvinden.

(49)

Voor operationele ondergrondse kolenmijnen moet de beperking van de methaanemissies worden uitgevoerd door het afblazen en affakkelen geleidelijk af te schaffen. Voor gesloten en verlaten ondergrondse kolenmijnen geldt dat hoewel het laten onderlopen van de mijn methaanemissies kan voorkomen, dit niet systematisch wordt gedaan en milieurisico’s met zich meebrengt. Het afblazen en affakkelen in deze mijnen moet ook geleidelijk worden afgeschaft. Omdat een uniforme aanpak ter beperking van de methaanemissies van verlaten ondergrondse kolenmijnen vanwege geologische beperkingen en milieuoverwegingen niet mogelijk is (31), moeten de lidstaten hun eigen mitigatieplan opstellen, rekening houdend met deze beperkingen en de technische haalbaarheid van de AMM-mitigatie.

(49)

Voor operationele ondergrondse kolenmijnen moet de beperking van de methaanemissies worden uitgevoerd door het afblazen en affakkelen met een efficiëntie van minder dan 99 % geleidelijk af te schaffen. Voor gesloten en verlaten ondergrondse kolenmijnen geldt dat hoewel het laten onderlopen van de mijn methaanemissies kan voorkomen, dit niet systematisch wordt gedaan en milieurisico’s met zich meebrengt. Het afblazen en affakkelen met een efficiëntie van minder dan 99 % in deze mijnen moet ook geleidelijk worden afgeschaft. Omdat een uniforme aanpak ter beperking van de methaanemissies van verlaten ondergrondse kolenmijnen vanwege geologische beperkingen en milieuoverwegingen niet mogelijk is (31), moeten de lidstaten hun eigen mitigatieplan opstellen, rekening houdend met deze beperkingen en de technische haalbaarheid van de AMM-mitigatie.

(49 bis)

Om de methaanemissies van operationele kolenmijnen te verminderen, moet de Unie stimulansregelingen voor de vermindering van methaanemissies ondersteunen. Met die regelingen kunnen met name investeringen in methaanafvang en -injectie in het net worden gestimuleerd en de methaanemissies van ventilatieschachten en affakkelen worden verminderd. De Unie moet doortastend optreden om financiële middelen van de Unie te mobiliseren met het oog op investeringen in technologieën voor methaanreductie in alle operationele en verlaten mijnen. Wanneer steun van de Unie hiertoe niet toereikend is, moeten specifieke systemen van vergoedingen en heffingen worden aangemoedigd die duidelijk zijn gestructureerd om investeringen in methaanreducties te faciliteren, onder meer als onderdeel van staatssteunprogramma’s die gericht zijn op de ontmanteling van kolenproductiecapaciteit.

(51)

De Unie is voor 70 % van haar verbruik van steenkool, 97 % van haar olieverbruik en 90 % van haar verbruik van fossiele gassen afhankelijk van de invoer. Er is geen precieze kennis over de omvang, oorsprong of aard van de methaanemissies in verband met in de Unie verbruikte fossiele energie die in derde landen plaatsvinden .

(51)

De Unie is voor 70 % van haar verbruik van steenkool, 97 % van haar olieverbruik en 90 % van haar verbruik van fossiele gassen afhankelijk van de invoer. Het IEA schat dat de methaanemissies in verband met de invoer van olie en gas in de Unie in 2020 ongeveer 9 000 kiloton methaan  (1 bis) bedroegen. In 2019 bedroegen de methaanemissies van olie en gas in de Unie naar schatting 1 033  kiloton  (1 ter) . Hoewel het aandeel van de totale wereldwijde uitstoot van door de mens veroorzaakte methaanemissies in Europa naar schatting ongeveer 6 % bedraagt  (1 quater) , zorgen het verbruik en de invoerafhankelijkheid van buiten de Unie geproduceerde fossiele brandstoffen derhalve voor een aanzienlijke toename van de methaanemissies die voortvloeien uit het verbruik in de Unie .

(52)

De aardopwarmingseffecten die door methaanemissies worden veroorzaakt, zijn grensoverschrijdend. Hoewel sommige landen die fossiele energie produceren nationaal beginnen op te treden om de methaanemissies van hun energiesectoren te verminderen, vallen veel exporteurs niet onder enige regelgeving op hun respectievelijke binnenlandse markten. Dergelijke exploitanten hebben duidelijke stimulansen nodig om iets te doen aan hun methaanemissies, en moet derhalve transparante informatie over de methaanemissies beschikbaar worden gemaakt voor de markten .

(52)

De aardopwarmingseffecten die door methaanemissies worden veroorzaakt, zijn grensoverschrijdend. Hoewel sommige landen die fossiele energie produceren nationaal beginnen op te treden om de methaanemissies van hun energiesectoren te verminderen, vallen veel exporteurs niet onder enige regelgeving op hun respectievelijke binnenlandse markten. Dergelijke exploitanten hebben duidelijke stimulansen nodig om iets te doen aan hun methaanemissies, en derhalve moet deze verordening betrekking hebben op de volledige voorzieningsketen .

(54)

Zoals aangekondigd in de mededeling over de EU-methaanstrategie (34), streeft de Unie naar samenwerking met haar energiepartners en andere belangrijke invoerende landen van fossiele energie om de methaanemissies op mondiaal niveau aan te pakken. De energiediplomatie op het gebied van de methaanemissies heeft reeds belangrijke resultaten opgeleverd. In september 2021 kondigden de Unie en de Verenigde Staten de mondiale methaanreductieverbintenis aan, een politieke toezegging om de mondiale methaanemissies uiterlijk tegen 2030 met 30 % te verminderen (ten opzichte van het niveau van 2020) die tijdens de klimaatconferentie van de VN (COP 26) in november 2021 in Glasgow werd gelanceerd. Meer dan honderd landen hebben hun steun toegezegd, waarmee bijna de helft van de mondiale antropogene methaanemissies zijn gedekt. De mondiale methaanreductieverbintenis omvat een toezegging om de beste beschikbare inventarismethoden te gebruiken om de methaanemissies te kwantificeren , met bijzondere aandacht voor grote emissiebronnen .

(54)

Zoals aangekondigd in de mededeling over de EU-methaanstrategie (34), streeft de Unie naar samenwerking met haar energiepartners en andere belangrijke invoerende landen van fossiele energie om de methaanemissies op mondiaal niveau aan te pakken. De energiediplomatie op het gebied van de methaanemissies heeft reeds belangrijke resultaten opgeleverd. In september 2021 kondigden de Unie en de Verenigde Staten de mondiale methaanreductieverbintenis aan, een politieke toezegging om vrijwillig maatregelen te nemen om bij te dragen aan een collectieve inspanning om de mondiale methaanemissies uiterlijk tegen 2030 met 30 % te verminderen (ten opzichte van het niveau van 2020) die tijdens de klimaatconferentie van de VN (COP 26) in november 2021 in Glasgow werd gelanceerd. Meer dan honderd landen hebben hun steun toegezegd, waarmee bijna de helft van de mondiale antropogene methaanemissies zijn gedekt. De mondiale methaanreductieverbintenis omvat een toezegging om de beste beschikbare inventarismethoden te gebruiken om de methaanemissies te kwantificeren.

(57)

Terwijl de Unie haar succesvolle diplomatieke werkzaamheden om dergelijke mondiale toezeggingen tot stand te brengen, voortzet, moedigt zij daarnaast een aanzienlijke beperking van de methaanemissies in de wereld aan , met name in de landen die fossiele energie aan de Unie leveren.

(57)

Terwijl de Unie haar diplomatieke werkzaamheden om mondiale toezeggingen voor aanzienlijke methaanreducties tot stand te brengen voortzet, moet zij daarnaast alle inspanningen bevorderen in verband met een aanzienlijke beperking van de methaanemissies in de wereld, met name in de landen die fossiele energie aan de Unie leveren , door de invoer te reguleren .

(58)

Importeurs van fossiele energie in de Unie moeten derhalve worden verplicht de lidstaten te voorzien van informatie over maatregelen in verband met de meting, rapportage en beperking van de methaanemissies door de exporteurs , en met name de toepassing van regelgevings- of vrijwillige maatregelen om hun methaanemissies te beheersen , met inbegrip van maatregelen zoals onderzoeken in verband met de lekdetectie en -reparatie of maatregelen om het afblazen en affakkelen van methaan in de hand te houden en te beperken. De niveaus van metingen en rapportages die in de informatievereisten voor importeurs uiteengezet zijn, komen overeen met de vereisten van deze verordening voor exploitanten in de Unie, zoals omschreven in de overwegingen 24 tot en met 26 en 46. De informatie over maatregelen om de methaanemissies te beheersen is niet belastender dan wat van Unie-exploitanten wordt vereist.

(58)

Importeurs van fossiele energie in de Unie moeten derhalve aan regels worden onderworpen die vergelijkbaar zijn met de regels voor producenten in de Unie inzake monitoring , rapportage en verificatie , lekdetectie en -reparatie en beperkingen voor het afblazen en affakkelen.

(58 bis)

Wanneer importeurs aantonen dat zij in de hele voorzieningsketen maatregelen toepassen waarvan de doeltreffendheid vergelijkbaar wordt geacht met de vereisten van deze verordening, of garanties van oorsprong en vervoer in landen waarvan de regelgeving gelijkwaardig wordt geacht verstrekken, moeten die importeurs in aanmerking komen voor een afwijking. De Commissie moet de afwijking beoordelen en toestaan, teneinde de verenigbaarheid ervan met het handelsrecht te waarborgen.

(59)

De lidstaten moeten deze informatie aan de Commissie verstrekken. Op basis van deze informatie moet de Unie een transparantiedatabank voor de invoer van fossiele energie in de Unie opzetten en beheren, waarin details worden opgenomen met betrekking tot de vraag of exporteurs het OGMP voor olie- en gasondernemingen hebben ondertekend, alsook, voor zover hierin is voorzien, een gelijkwaardige, internationaal of door de Unie erkende norm voor kolenondernemingen. Dergelijke informatie moet de mate van inzet van ondernemingen in exporterende landen aantonen om hun methaanemissies te meten, te rapporteren en te laten verifiëren overeenkomstig de methoden van niveau 3 van de UNFCCC-rapportage. Een dergelijke transparantiedatabank zou dienen als bron van informatie voor aankoopbesluiten van importeurs van fossiele energie in de Unie, alsook voor andere belanghebbenden en het publiek. De transparantiedatabank moet ook de inspanningen weerspiegelen van ondernemingen in de Unie en ondernemingen die fossiele energie naar de Unie uitvoeren om hun methaanemissies te meten, te rapporteren en te beperken. De databank moet ook informatie bevatten over regelgevingsmaatregelen van landen waar fossiele energie wordt geproduceerd op het gebied van de meting, rapportage en mitigatie.

(59)

De lidstaten moeten deze informatie aan de Commissie verstrekken. Op basis van deze informatie moet de Unie een transparantiedatabank voor de invoer van fossiele energie in de Unie opzetten en beheren, waarin details worden opgenomen met betrekking tot de vraag of exporteurs het OGMP voor olie- en gasondernemingen hebben ondertekend, alsook, voor zover hierin is voorzien, een gelijkwaardige, internationaal of door de Unie erkende norm voor kolenondernemingen. Dergelijke informatie moet de mate van inzet van ondernemingen in exporterende landen aantonen om hun methaanemissies te meten, te rapporteren en te laten verifiëren overeenkomstig de methoden van niveau 3 van de UNFCCC-rapportage. Een dergelijke transparantiedatabank zou dienen als bron van informatie voor aankoopbesluiten van importeurs van fossiele energie in de Unie, alsook voor andere belanghebbenden en het publiek. De transparantiedatabank moet ook de maatregelen weerspiegelen van ondernemingen in de Unie en ondernemingen die fossiele energie naar de Unie uitvoeren om hun methaanemissies te meten, te rapporteren en te beperken. De databank moet ook informatie bevatten over regelgevingsmaatregelen van landen waar fossiele energie wordt geproduceerd op het gebied van de meting, rapportage en mitigatie.

(61)

De maatregelen als bedoeld in de overwegingen 58 tot en met 60 moeten in combinatie daarmee de transparantie voor kopers vergroten en hen in staat stellen geïnformeerde aankoopbeslissingen te nemen en te zorgen voor betere kansen voor een groter gebruik van oplossingen voor methaanmitigatie overal ter wereld . Daarnaast moeten zij verdere stimulansen bieden voor internationale ondernemingen om internationale normen voor de meting en rapportage van methaan te ondertekenen, zoals het OGMP of om doeltreffende metings-, rapportage- en mitigatiemaatregelen vast te stellen. Deze maatregelen zijn ontworpen als de basis voor een stapsgewijze benadering om het strikte karakter te versterken van de maatregelen die van toepassing zijn op de invoer. De Commissie moet dus bevoegd zijn om de rapportagevereisten voor importeurs te wijzigen of aanvullende vereisten toe te voegen. De Commissie moet bovendien de uitvoering van deze maatregelen evalueren en, wanneer zij dit passend acht, voorstellen ter evaluatie indienen om strengere maatregelen op te leggen aan importeurs en een vergelijkbaar niveau van doeltreffendheid te waarborgen van maatregelen die in derde landen van toepassing zijn om de methaanemissies te monitoren, te rapporteren, te verifiëren en te beperken . Bij de evaluatie moet rekening worden gehouden met de door het IMEO verrichte werkzaamheden, waaronder de methaanvoorraadindex, de transparantiedatabank en het mondiale instrument voor de monitoring van uitstoters van methaan. Wanneer de Commissie het passend acht om het strikte karakter van de maatregelen die op de invoer van toepassing zijn te versterken, is het van bijzonder belang dat zij passende raadplegingen uitvoert tijdens haar voorbereidende werkzaamheden, met inbegrip van de raadpleging van relevante derde landen.

(61)

De maatregelen als bedoeld in de overwegingen 58 tot en met 60 moeten in combinatie daarmee de transparantie voor kopers vergroten en het onderzoek naar de volledige naleving van de Unieregelgeving voor invoer mogelijk maken . Daarnaast moeten zij verdere stimulansen bieden voor internationale ondernemingen om internationale normen voor de meting en rapportage van methaan te ondertekenen, zoals het OGMP of om doeltreffende metings-, rapportage- en mitigatiemaatregelen vast te stellen. De Commissie moet bevoegd zijn om de rapportagevereisten voor importeurs te wijzigen of aanvullende vereisten toe te voegen. De Commissie moet bovendien de uitvoering van deze maatregelen evalueren en, wanneer zij dit passend acht, voorstellen ter evaluatie indienen om strengere maatregelen op te leggen aan importeurs. Bij de evaluatie moet rekening worden gehouden met de door het IMEO verrichte werkzaamheden, waaronder de methaanvoorraadindex, de transparantiedatabank en het mondiale instrument voor de monitoring van uitstoters van methaan. Wanneer de Commissie het passend acht om het strikte karakter van de maatregelen die op de invoer van toepassing zijn te versterken, is het van bijzonder belang dat zij passende raadplegingen uitvoert tijdens haar voorbereidende werkzaamheden, met inbegrip van de raadpleging van relevante derde landen.

b)

de transmissie, distributie en ondergrondse opslag van gas en terminals voor vloeibaar aardgas (lng) die werken met fossiel en/of hernieuwbaar (biologisch of synthetisch) methaan;

b)

de transmissie, distributie (met uitzondering van bemeteringssystemen op het punt van eindverbruik) en ondergrondse opslag van gas en terminals voor vloeibaar gemaakt gas die werken met fossiel en/of hernieuwbaar (biologisch of synthetisch) methaan;

c bis)

petrochemische producten.

1)

“methaanemissies”: alle rechtstreekse emissies uit alle componenten die potentiële bronnen van methaanemissies zijn, als resultaat van opzettelijk of onopzettelijk afblazen, de onvolledige verbranding bij fakkels of van andere componenten en onopzettelijke lekken;

1)

“methaanemissies”: alle rechtstreekse emissies uit alle componenten die potentiële bronnen van methaanemissies zijn, als resultaat van afblazen, de onvolledige verbranding bij fakkels of van andere componenten en lekken;

1 bis)

1 ter)

7)

“verificateur”: een andere rechtspersoon dan de overeenkomstig artikel 4 van deze verordening aangewezen bevoegde instanties die de verificatieactiviteiten verricht en die overeenkomstig Verordening (EG) nr. 765/2008 is geaccrediteerd door een nationale accreditatie-instantie of een natuurlijke persoon die anderszins is geautoriseerd, onverminderd artikel 5, lid 2, van die verordening, op het moment dat een verificatieverklaring wordt afgegeven;

7)

“verificateur”: een rechtspersoon die de verificatieactiviteiten verricht en die overeenkomstig Verordening (EG) nr. 765/2008 is geaccrediteerd door een nationale accreditatie-instantie of een natuurlijke persoon die anderszins is geautoriseerd, onverminderd artikel 5, lid 2, van die verordening, op het moment dat een verificatieverklaring wordt afgegeven;

9 bis)

9 ter)

10)

“emissiefactor”: een coëfficiënt aan de hand waarvan de emissies of verwijdering van een gas per eenheid activiteit wordt gekwantificeerd, wat vaak wordt gebaseerd op een steekproef van metingsgegevens, waarvan het gemiddelde wordt genomen om een representatief emissiepercentage voor een bepaald activiteitsniveau onder een bepaalde reeks operationele omstandigheden te ontwikkelen;

10)

“emissiefactor”: een coëfficiënt aan de hand waarvan de emissies van een gas per eenheid activiteit worden gekwantificeerd, wat vaak wordt gebaseerd op een steekproef van metingsgegevens, waarvan het gemiddelde wordt genomen om een representatief emissiepercentage voor een bepaald activiteitsniveau onder een bepaalde reeks operationele omstandigheden te ontwikkelen;

12)

“specifieke emissiefactor”: een emissiefactor die is afgeleid van rechtstreekse metingen;

12)

“specifieke emissiefactor”: een emissiefactor voor een soort emissiebron die is afgeleid van rechtstreekse metingen;

13)

“rechtstreekse meting”: een directe kwantificering van de methaanemissies op bronniveau met een apparaat voor de meting van methaan;

13)

“rechtstreekse meting”: een meting van de methaanemissies op bronniveau met een apparaat voor de meting van methaan dat een dergelijke meting mogelijk maakt ;

13 bis)

14)

“methaanemissies op locatieniveau”: alle emissiebronnen binnen een actief ;

14)

“methaanemissies op locatieniveau”: alle emissiebronnen op een volledige locatie ;

15)

“meting op locatieniveau”: een top-downmeting die normaal gesproken het gebruik van op een mobiel platform gemonteerde sensoren omvat, zoals voertuigen, drones, vliegtuigen, boten en satellieten, of andere middelen om een volledig overzicht te verkrijgen van de emissies op een volledige locatie;

15)

“meting op locatieniveau”: een top-downmeting die normaal gesproken het gebruik van op een mobiel platform gemonteerde sensoren omvat, zoals voertuigen, drones, vliegtuigen, boten, satellieten , het gebruik van vaste sensoren, zoals netwerken van permanente sensoren op bepaalde punten , of andere middelen om een volledig overzicht te verkrijgen van de emissies op een volledige locatie;

17)

“lekdetectie- en -reparatieonderzoek”: een onderzoek om de bronnen van methaanemissies vast te stellen , met inbegrip van lekken en onopzettelijk afblazen ;

17)

“lekdetectie- en -reparatieonderzoek”: een onderzoek met een instrument of een andere geavanceerde technologie met een minimale detectiegrens en betrouwbaarheidsgrens, om de bronnen van methaanlekken en andere onopzettelijke methaanemissies vast te stellen en op te sporen, en om de lekkende componenten te repareren of te vervangen ;

18)

“afblazen”: het opzettelijk door middel van processen of activiteiten of apparatuur die hiervoor is ontworpen of onopzettelijk in het geval van een defect of geologische beperkingen lozen van onverbrand methaan in de atmosfeer;

18)

“afblazen”: het opzettelijk door middel van processen, activiteiten of apparatuur die hiervoor is ontworpen lozen van onverbrand methaan in de atmosfeer;

22)

“routinematig affakkelen”: affakkelen tijdens de normale productie van olie of fossiele gassen en als gevolg van het ontbreken van toereikende faciliteiten of geologie die het mogelijk maakt methaan opnieuw te injecteren, het ter plaatse te gebruiken of het naar een markt te verzenden;

22)

“routinematig affakkelen”: affakkelen tijdens de normale productie van olie of fossiele gassen en als gevolg van het ontbreken van toereikende faciliteiten of geologie die het mogelijk maakt methaan opnieuw te injecteren, het ter plaatse te gebruiken , het te verwerken of het naar een markt te verzenden , en met uitzondering van affakkelen als gevolg van een noodsituatie ;

24)

“inactieve bron”: een olie- of gasbron of bronlocatie waar de activiteiten voor de exploratie of productie sinds ten minste een jaar zijn stopgezet;

24)

“inactieve bron”: een olie- of gasbron of bronlocatie , onshore dan wel offshore, waar de activiteiten voor de exploratie of productie sinds ten minste een jaar zijn stopgezet , permanent gedichte en verlaten bronnen niet inbegrepen;

24 bis)

39 bis)

41)

“importeur”: een natuurlijke of rechtspersoon die in de Unie is gevestigd en die, in het kader van een commerciële activiteit, fossiele energie uit een derde land op de markt van de Unie plaatst.

41)

“importeur”: een natuurlijke of rechtspersoon die in het kader van een commerciële activiteit, gas, olie of steenkool uit een derde land in de Unie in de handel brengt, met inbegrip van een in de Unie gevestigde natuurlijke of rechtspersoon die is aangewezen om de krachtens artikel 27 van deze verordening vereiste activiteiten te verrichten.

a)

om gemotiveerde klachten als bedoeld in artikel 7 en gevallen van niet-naleving zo snel mogelijk na de datum waarop de bevoegde instanties kennis verkrijgen van dergelijke klachten of gevallen van niet-naleving te onderzoeken;

a)

om gemotiveerde klachten als bedoeld in artikel 7 en gevallen van niet-naleving zo snel mogelijk na de datum waarop de bevoegde instanties kennis verkrijgen van dergelijke klachten of gevallen van niet-naleving te onderzoeken , en uiterlijk zes maanden na die datum ;

d)

eventuele systemen voor de kwaliteitscontrole of -borging die door de exploitanten of mijnexploitanten zijn toegepast.

d)

eventuele systemen voor de kwaliteitscontrole of -borging die door de exploitanten , mijnexploitanten of importeurs, voor zover die importeurs op grond van artikel 27 vereist zijn, zijn toegepast.

e)

de rapportage van bevindingen met betrekking tot grote discrepanties tussen gegevensbronnen.

e)

de rapportage van bevindingen met betrekking tot grote discrepanties tussen gegevensbronnen , wat moet bijdragen tot de ontwikkeling van deugdelijker wetenschappelijke methoden;

e bis)

het melden van vastgestelde superuitstoters door middel van een systeem voor vroegtijdige opsporing en waarschuwing.

a)

voor operationele activa uiterlijk op … [12 maanden na de datum van inwerkingtreding van deze verordening], en

b)

voor niet-operationele activa uiterlijk op … [24 maanden na de datum van inwerkingtreding van deze verordening], mits deze activa niet door een exploitant zijn gerapporteerd op grond van de verplichting in punt a).

a)

voor operationele activa uiterlijk op… [24 maanden na de datum van inwerkingtreding van deze verordening] en uiterlijk op 31 mei van elk jaar daarna; en

b)

voor niet-operationele activa uiterlijk op … [42 maanden na de datum van inwerkingtreding van deze verordening] en uiterlijk op 31 mei van elk jaar daarna, mits deze activa niet door een exploitant zijn gerapporteerd uit hoofde van punt a).

c)

gedetailleerde informatie over de methoden voor kwantificering die zijn gebruikt om de methaanemissies te meten ;

c)

gedetailleerde informatie over de kwantificeringsmethoden ;

a)

Indien de meting op locatieniveau statistisch significant hoger is dan de inventaris op bronniveau, neemt de exploitant in het verslag documentatie op om de inventaris op bronniveau af te stemmen op de meting op locatieniveau, en werkt de exploitant de inventaris op bronniveau bij om rekening te houden met de hogere metingen op locatieniveau;

b)

indien de meting op locatieniveau statistisch significant lager is dan de inventaris op bronniveau, herziet de exploitant de minimale detectiegrens van de meettoestellen op locatieniveau om te bevestigen dat deze laag genoeg is om de verwachte emissieniveaus van de afzonderlijke componenten vast te kunnen stellen; indien de minimale detectiegrens niet laag genoeg is, voert de exploitant binnen hetzelfde kalenderjaar nogmaals dezelfde meting uit met behulp van apparaten met een voldoende lage minimale detectiegrens en vergelijkt de exploitant dat resultaat met de inventaris op bronniveau; indien de minimale detectiegrens adequaat wordt bevonden, neemt de exploitant in het verslag documentatie op waarin de redenen voor de discrepantie uiteen worden gezet.

a)

om de twee maanden voor alle bovengrondse componenten die gebruikmaken van detectieapparatuur met de in lid 3, punt a), bedoelde minimale detectiegrens;

b)

om de vier maanden voor alle bovengrondse componenten die gebruikmaken van detectieapparatuur met de in lid 3, punt b), bedoelde minimale detectiegrens;

c)

om de vijf maanden, of met de in bijlage I, deel 1, vastgestelde frequenties, voor alle ondergrondse componenten die gebruikmaken van detectieapparatuur met de in lid 3, punt c), bedoelde minimale detectiegrens.

a)

17 gram methaan per uur bij standaardtemperatuur en -druk, waarbij het onderzoek wordt uitgevoerd op het niveau van elke afzonderlijke potentiële emissiebron;

b)

50 deeltjes per miljoen in volume methaan of 1 gram per uur; het onderzoek wordt uitgevoerd bij het contactpunt van elke afzonderlijke potentiële emissiebron voor bovengrondse componenten;

c)

500 deeltjes per miljoen of 5 gram/uur methaan voor ondergrondse componenten.

a)

veiligheid van personeel en mensen in de nabijheid van het gedetecteerde lek;

b)

eventuele nadelige milieueffecten van het nemen van maatregelen indien kan worden aangetoond dat die effecten omvangrijker zouden zijn dan de milieuvoordelen van het nemen van maatregelen, bijvoorbeeld wanneer een reparatie kan leiden tot een algeheel hoger niveau van methaanemissies dan het geval zou zijn zonder de reparatie;

c)

toegankelijkheid van een component, met inbegrip van eventuele toegangsvergunningen; en

d)

niet-beschikbaarheid van vervangende onderdelen die vereist zijn voor de reparatie van de component of de componenten die nodig zijn voor de vervanging.

a)

in een noodgeval of bij een defect, en

a)

in een noodgeval of bij een defect,

b)

wanneer dit onvermijdbaar en strikt noodzakelijk is voor de exploitatie, de reparatie, het onderhoud of het testen van componenten of apparatuur en behoudens de rapportageverplichtingen zoals uiteengezet in artikel 16.

a)

tijdens de normale exploitatie van bepaalde componenten, mits de apparatuur voldoet aan alle gespecificeerde normen voor de apparatuur en naar behoren is onderhouden en regelmatig is geïnspecteerd om de methaanverliezen tot een minimum te beperken;

a)

tijdens de normale exploitatie van pneumatische installaties en pompen, afdichtingen van droog gas, compressoren, opslagtanks onder atmosferische druk of andere componenten die voor afblazen zijn ontworpen , mits de apparatuur voldoet aan alle gespecificeerde normen voor de apparatuur die zijn vastgesteld overeenkomstig lid 5 ter, en naar behoren is onderhouden en regelmatig is geïnspecteerd om de methaanverliezen tot een minimum te beperken;

c)

tijdens het opmeten of de bemonstering van een opslagtank of andere tank die onder lage druk staat;

c)

tijdens het opmeten of de bemonstering van een opslagtank of andere tank die onder lage druk staat , op voorwaarde dat de tank of het vat voldoet aan de overeenkomstig lid 5 ter vastgestelde normen ;

d)

tijdens het lozen van vloeistoffen uit een opslagtank of andere tank die onder lage druk staat in een transportvoertuig in overeenstemming met de geldende normen;

d)

tijdens het lozen van vloeistoffen uit een opslagtank of andere tank die onder lage druk staat in een transportvoertuig in overeenstemming met de geldende normen , op voorwaarde dat de tank of het vat voldoet aan de overeenkomstig lid 5 ter vastgestelde normen ;

e)

tijdens reparaties en onderhoud, met inbegrip van het afventileren en onttrekken van druk aan apparatuur om reparaties en onderhoud uit te voeren;

e)

tijdens reparaties, onderhoud , testprocedures en ontmanteling , met inbegrip van het afventileren en onttrekken van druk aan apparatuur om reparaties en onderhoud uit te voeren;

a)

die het gevolg zijn van een noodgeval of defect;

a)

die het gevolg zijn van een noodgeval , een defect , of

c)

methaanemissies die plaatsvinden tijdens activiteiten na de mijnbouw.

c)

methaanemissies die plaatsvinden tijdens activiteiten na de mijnbouw en in het gebied van de mijn .