—

gezien zijn eerdere resoluties over de Filipijnen, met name die van 15 september 2016 (1), 16 maart 2017 (2), 19 april 2018 (3) en 17 september 2020 (4),

—

gezien de EU-mensenrechtenrichtsnoeren,

—

gezien de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens van 1948,

—

gezien het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten van 1966,

—

gezien het gezamenlijk programma van de VN voor de mensenrechten in de Filipijnen, dat door de regering van de Filipijnen en de VN is ondertekend op 22 juli 2021,

—

gezien het gezamenlijke persbericht van de EU en de Filipijnen van 5 februari 2021 naar aanleiding van de eerste subcommissie goed bestuur, rechtsstaat en mensenrechten,

—

gezien het Statuut van Rome inzake het Internationaal Strafhof,

—

gezien Wet nr. 11479 van 3 juli 2020 van de Republiek der Filipijnen, ook bekend als de antiterrorismewet,

—

gezien de verklaring over de Filipijnen van Michelle Bachelet, Hoge Commissaris van de VN voor de mensenrechten, tijdens de 48e zitting van de Mensenrechtenraad op 7 oktober 2021,

—

gezien artikel 144, lid 5, en artikel 132, lid 4, van zijn Reglement,

A.

overwegende dat de Filipijnen en de EU reeds lang diplomatieke, economische, culturele en politieke betrekkingen onderhouden; overwegende dat de Europese Unie en de Filipijnen met de ratificatie van de partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst bekrachtigd hebben dat zij zich gezamenlijk inzetten voor de eerbiediging van de beginselen van goed bestuur, democratie en de rechtsstaat, voor de mensenrechten, voor de bevordering van sociale en economische ontwikkeling alsook voor vrede en veiligheid in de regio;

B.

overwegende dat er sinds de verkiezing van president Rodrigo Duterte in mei 2016 en het begin van de “oorlog tegen drugs” een groot aantal buitengerechtelijke executies en schendingen van de mensenrechten op de Filipijnen heeft plaatsgevonden;

C.

overwegende dat de Hoge Commissaris van de VN voor de mensenrechten in juni 2020 heeft gemeld dat de moorden in verband met de antidrugscampagne van de regering “wijdverbreid en systematisch” waren; overwegende dat volgens maatschappelijke organisaties 12 000 tot 30 000 mensen zijn omgekomen tijdens drugsinvallen, terwijl de autoriteiten 6 200 doden toeschrijven aan het politieoptreden tijdens deze invallen; overwegende dat president Duterte de politie uitdrukkelijk heeft aangemoedigd om buitengerechtelijke executies uit te voeren en daarbij immuniteit heeft beloofd, terwijl politieagenten die bij dergelijke praktijken betrokken zijn promotie hebben gekregen; overwegende dat president Duterte heeft verklaard zijn antidrugscampagne voort te zullen zetten tot het einde van zijn huidige ambtstermijn in juni 2022;

D.

overwegende dat sinds juni 2016 ten minste 146 verdedigers van de mensenrechten en ten minste 22 journalisten zijn gedood en dat er tot dusver in geen van deze zaken een veroordeling is uitgesproken;

E.

overwegende dat de aanvallen op de uitoefening van het recht op vrijheid van vereniging systematisch zijn; overwegende dat tussen juni 2019 en augustus 2021 16 vakbondsleden zijn gearresteerd en opgesloten, en dat 12 vakbondsleden gedwongen zijn hun banden met de vakbond te verbreken; overwegende dat 50 buitengerechtelijke executies van vakbondsleden zijn uitgevoerd onder het bewind van president Duterte; overwegende dat het klimaat van angst dat gecreëerd is, ernstig afbreuk doet aan het vermogen van werknemers om hun rechten uit te oefenen die worden beschermd door Verdrag nr. 87 van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO); overwegende dat de regering de pandemie gebruikt om het gebrek aan optreden te rechtvaardigen en een tripartiete IAO-missie op hoog niveau naar het land heeft uitgesteld;

F.

overwegende dat het koppelen van organisaties en individuen aan communistische groeperingen door de autoriteiten, bekend als “red-tagging”, blijft leiden tot moorden, bedreigingen, niet-gerechtvaardigde arrestaties, intimidatie van verdedigers van de mensenrechten, tegenstanders, vakbondsactivisten, milieuactivisten en journalisten die beschuldigingen van buitengerechtelijke executies en andere mensenrechtenschendingen aan het licht willen brengen; overwegende dat de in 2020 aangenomen antiterrorismewet “red-tagging” heeft geïnstitutionaliseerd;

G.

overwegende dat het Hooggerechtshof op 9 december 2021 grotendeels de wettigheid heeft bevestigd van de antiterrorismewet die door de regering van president Duterte is aangenomen, op grond waarvan veiligheidstroepen de bevoegdheid hebben verdachten te arresteren en tot 24 dagen vast te houden zonder arrestatiebevel en zonder aanklacht;

H.

overwegende dat de COVID-19-pandemie de verslechtering van de mensenrechtensituatie in de Filipijnen verder heeft versneld, met name wat met betrekking tot de vrijheid van meningsuiting, de integriteit van de media en voorspelbare handhaving, en ernstige gevolgen heeft voor het vermogen van de media en het maatschappelijk middenveld om dergelijke schendingen te documenteren; overwegende dat de meest kwetsbare gemeenschappen in stedelijke gebieden ernstig getroffen zijn door het gebruik van geweld door de politie en het leger voor het handhaven van de quarantaine;

I.

overwegende dat de Hoge Commissaris van de VN voor de mensenrechten, Michelle Bachelet, in haar meest recente verslag over de Filipijnen van 7 oktober 2021 heeft benadrukt dat er in het hele land sprake is van voortdurende en ernstige schendingen van de mensenrechten en dat fundamentele mensenrechtennormen worden genegeerd;

J.

overwegende dat de VN-Mensenrechtenraad in oktober 2020 heeft onderstreept dat het belangrijk is dat de regering van de Filipijnen garandeert dat voor schendingen van de mensenrechten verantwoording wordt afgelegd, en dat zij onafhankelijke, volledige en transparante onderzoeken naar deze schendingen uitvoert en iedereen vervolgt die ernstige misdaden heeft gepleegd;

K.

overwegende dat de onderzoekskamer van het Internationaal Strafhof op 15 september 2021 heeft bekendgemaakt toestemming te hebben verleend aan het openbaar ministerie om een onderzoek te starten naar misdaden tegen de menselijkheid, inclusief moorden die gepleegd zijn in de context van de “oorlog tegen drugs” onder het bewind van president Duterte, en ook naar degene die gepleegd zouden zijn in Davao City door de zogenoemde Davao Death Squad (doodseskader van Davao) van 2011 tot 2016;

L.

overwegende dat de Filipijnen zich in maart 2018 op initiatief van president Duterte uit het Internationaal Strafhof hebben teruggetrokken nadat het Internationaal Strafhof een vooronderzoek was gestart naar de klacht die tegen de heer Duterte was ingediend in verband met het hoge aantal moorden in het kader van de antidrugscampagne;

M.

overwegende dat er in het licht van de komende verkiezingen van mei 2022 meldingen zijn van toenemende laster-, haat- en desinformatiecampagnes en groeiende “trollenlegers” in de Filipijnse cyberspace; overwegende dat sociale media de belangrijkste bron van informatie zijn in de Filipijnen; overwegende dat dergelijke aanvallen met name gericht zijn tegen vrouwen en minderheidsgroepen; overwegende dat er onlangs meer dan 300 socialemedia-accounts zijn gedeletet wegens schending van de regels inzake spamming en manipulatie; overwegende dat het Filipijnse parlement, in een poging om online misbruik te bestrijden, een wet heeft aangenomen die gebruikers van sociale media verplicht hun wettelijke identiteit te registreren wanneer zij nieuwe accounts aanmaken; overwegende dat er gegronde bezorgdheid bestaat dat deze wet door de regering kan worden misbruikt om journalisten en het maatschappelijk middenveld aan te vallen; overwegende dat de Filipijnse autoriteiten de EU niet hebben uitgenodigd om een verkiezingswaarnemingsmissie uit te voeren;

N.

overwegende dat het Filipijnse Huis van Afgevaardigden op 2 maart 2021 in derde lezing wet nr. 7814 van het Huis van Afgevaardigden heeft goedgekeurd, die volgens de commissaris voor de mensenrechten van de Filipijnen voorziet in een vermoeden van schuld voor personen die beschuldigd worden van handel, financiering, verlening van bescherming, het door de vingers zien van activiteiten en/of betrokkenheid bij illegale drugs, en waarmee ook wordt geprobeerd de doodstraf weer in te voeren;

O.

overwegende dat de goedkeuring van de wet inzake de bescherming van verdedigers van de mensenrechten, die door het Huis van Afgevaardigden is aangenomen, nog steeds in behandeling is in de Senaat;

P.

overwegende dat volgens het landenprofiel in relatie tot gender (Gender Country Profile) dat is opgesteld door de EU-delegatie voor de Filipijnen, de patriarchale normen in de politiek, de cultuur en de maatschappij ook gecodificeerd en versterkt zijn in de wetten en het beleid van de Filipijnen, hetgeen mogelijk is gemaakt door onafgebroken door mannen gedomineerde legislaturen en beleidsorganen; overwegende dat wetten die momenteel van kracht zijn, zoals het herziene strafwetboek en het wetboek familierecht, nog steeds bepalingen bevatten die discriminerend zijn voor vrouwen;

Q.

overwegende dat Nobelprijswinnaar Maria Ressa, journalist en medeoprichter van de nieuwswebsite Rappler, in 2019 is gearresteerd wegens cyberlaster en op 15 juni 2020 is veroordeeld; overwegende dat de journalisten Orlando Dinoy en Reynante Cortes in 2021 zijn gedood door ongeïdentificeerde schutters;

R.

overwegende dat senator Leila De Lima na vijf jaar zonder proces nog steeds in de gevangenis zit op basis van een verzonnen aanklacht; overwegende dat senator De Lima is opgesloten op discriminerende gronden, aangezien zij uitgekozen is om haar politieke opvattingen en haar status als verdediger van de mensenrechten en als vrouw, en dat haar tijdens deze jaren van voorlopige hechtenis haar kiesrecht is ontnomen en de mogelijkheid om vergaderingen van de Senaat te volgen op afstand; overwegende dat senator De Lima, die heeft aangekondigd zich opnieuw verkiesbaar te willen stellen voor de Senaat, niet zal beschikken over dezelfde rechten en mogelijkheden om haar verkiezingscampagne te voeren als andere kandidaten;

S.

overwegende dat de Filipijnen een begunstigd land zijn van het stelsel van algemene preferenties Plus (SAP+); overwegende dat dit betekent dat de Filipijnen effectieve uitvoering moet geven aan 27 internationale verdragen inzake mensenrechten, arbeidsrechten, milieubescherming en goed bestuur; overwegende dat in 2020 26 % van de totale uitvoer uit de Filipijnen naar de EU (1,6 miljard EUR) in het kader van deze regeling een preferentiële behandeling genoot;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.