Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52019XC1023(02)

    Bekendmaking van een aanvraag tot registratie van een naam overeenkomstig artikel 50, lid 2, onder a), van Verordening (EU) nr. 1151/2012 van het Europees Parlement en de Raad inzake kwaliteitsregelingen voor landbouwproducten en levensmiddelen2019/C 359/05

    C/2019/7576

    PB C 359 van 23.10.2019, p. 8–11 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    23.10.2019   

    NL

    Publicatieblad van de Europese Unie

    C 359/8


    Bekendmaking van een aanvraag tot registratie van een naam overeenkomstig artikel 50, lid 2, onder a), van Verordening (EU) nr. 1151/2012 van het Europees Parlement en de Raad inzake kwaliteitsregelingen voor landbouwproducten en levensmiddelen

    (2019/C 359/05)

    Deze bekendmaking verleent het recht om op grond van artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1151/2012 van het Europees Parlement en de Raad (1) uiterlijk drie maanden na de datum van deze bekendmaking bezwaar aan te tekenen tegen de aanvraag.

    ENIG DOCUMENT

    QUESO CASTELLANO

    EU-nr.: PGI-ES-02307 — 20.4.2017

    BOB () BGA (X)

    1.   Naam

    “Queso Castellano”

    2.   Lidstaat of derde land

    Spanje

    3.   Beschrijving van het landbouwproduct of het levensmiddel

    3.1.   Productcategorie

    Categorie 1.3. Kaas

    3.2.   Beschrijving van het product waarvoor de in punt 1 vermelde naam van toepassing is

    “Queso Castellano” is een vette tot volvette lang houdbare kaas die wordt verkregen door middel van stremming met behulp van enzymen en een stevige persing. De kaas wordt gemaakt van rauwe of gepasteuriseerde schapenmelk die afkomstig is van veehouderijen uit de regio Castilië en León. De kazen tot 1,5 kg moeten minimaal dertig dagen rijpen en voor de overige kazen geldt een rijpingstijd van zestig dagen. “Queso Castellano” heeft na rijping de volgende kenmerken:

    een duidelijke korst, vrij van schimmels, eventueel met een afdruk (van de vorm of het doek), en een kleur die varieert van lichtgeel tot bruin. De korst mag natuurlijk zijn of uit toegestane bedekkingsmiddelen bestaan;

    een vaste en compacte massa met een roomwitte-lichtgelige tot beige zeer heldere kleur, met weinig poriën of kleine doorgaans ronde, onregelmatig verspreide gaatjes en met de volgende fysieke en chemische kenmerken:

    vetgehalte van de droge stof: ten minste 45 %;

    drogestofgehalte: ten minste 45 %;

    eiwitgehalte van de droge stof: ten minste 25 %;

    natriumchloridegehalte van de droge stof: maximaal 3,26 %;

    pH: tussen 4,7 en 5,7;

    geur: redelijk intens, maar met een tamelijk brede variatie, waarbij een melkachtig, dierlijk (melkvee-) en karamelachtig aroma overheerst. De kaas ruikt in mindere mate naar boter, fruit en planten en in zeer lichte mate naar gedroogd fruit. Deze toetsen worden in de loop van het rijpingsproces sterker;

    reuk/smaakgewaarwordingen: zeer intense smaak, zowel zuur als zout. Vrij dierlijk en karamelachtig aroma. Met een toets van gedroogd fruit en een subtiel fruitig en plantaardig aroma. De kaas is licht pikant, heeft een vrij hoge persistentie en een lichte nasmaak. Deze gewaarwordingen worden in de loop van het rijpingsproces intenser;

    consistentie: vaste kaas en redelijk oplosbaar. Licht kleverig, elastisch, kruimelig en korrelig.

    “Queso Castellano” heeft een cilindrische vorm, een diameter van maximaal 25 cm, een hoogte van maximaal 15 cm en een gewicht van maximaal 3,8 kg.

    De kaas kan in zijn geheel, in porties, in plakken en geraspt op de markt worden gebracht.

    3.3.   Diervoeders (alleen voor producten van dierlijke oorsprong) en grondstoffen (alleen voor verwerkte producten)

    “Queso Castellano” wordt gemaakt van schapenmelk die afkomstig is van veehouderijen uit de regio Castilië en León.

    De schapenhouderij in deze regio is gebaseerd op een extensief, semi-extensief of intensief productiesysteem, waarbij de twee laatstgenoemde vormen het meest gangbaar zijn.

    In het geval van extensieve en semi-extensieve veehouderijsystemen grazen de dieren in het geografisch gebied en voeden zij zich deels met veevoedergewassen, maar ook en vooral met de rooiresten op de akkers. Wanneer er in de winter niets groeit, wanneer de behoefte het grootst is en wanneer er een tekort is aan voeder als gevolg van ongunstige klimatologische omstandigheden, alsmede in de intensieve schapenhouderij bestaat het diervoeder uit veevoedergewassen, met name voederwikke, haver, luzerne. De meest voorkomende methoden om deze gewassen te conserveren, zijn hooien, drogen en inkuilen. Graanstro en eiwitrijke gewassen worden echter ook systematisch als diervoeder gebruikt. Deze veevoedergewassen worden in variabele verhoudingen aangevuld met mengvoer om ervoor te zorgen dat de dieren constant voldoende en kwalitatief goede voedingsstoffen binnenkrijgen.

    Ten minste 50 % van het voeder dat aan de dieren wordt gegeven, moet afkomstig zijn uit de autonome regio Castilië en León.

    De melk wordt verkregen door het volledig en ononderbroken uitmelken van gezonde, goed gevoede dieren. Deze melk moet onder goede hygiënische omstandigheden worden afgehaald en vervoerd. Het moet volle, schone melk zijn zonder contaminanten, conserveermiddelen, antibiotica en andere producten die een negatieve invloed kunnen hebben op de productie, rijping en conservering van de kaas.

    De analytische kenmerken van de melk bij aanvang van de productie zijn:

    vetgehalte: ten minste 5,2 %;

    eiwitgehalte: ten minste 4,6 %;

    totaal droge stof: tenminste 15,9 %.

    3.4.   Specifieke onderdelen van het productieproces die in het afgebakende geografische gebied moeten plaatsvinden

    De melkproductie, de bereiding en de rijping van de kazen.

    3.5.   Specifieke voorschriften betreffende het in plakken snijden, het raspen, het verpakken enz. van het product waarnaar de geregistreerde naam verwijst

    3.6.   Specifieke voorschriften betreffende de etikettering van het product waarnaar de geregistreerde naam verwijst

    “Queso Castellano” kan in zijn geheel, in porties, in plakken en geraspt op de markt worden gebracht, op voorwaarde dat de kaas goed verpakt is en voorzien is van een etiket aan de hand waarvan de oorsprong van het product duidelijk kan worden geïdentificeerd.

    Het op de markt gebrachte product moet voorzien zijn van een contra-etiket van de BGA dat op een zodanige wijze is aangebracht dat het niet kan worden hergebruikt.

    Op de eigen commerciële etiketten van elk bedrijf moet “Indicación Geográfica Protegida — Queso Castellano” vermeld staan, tezamen met het symbool van de Europese Unie en het logo van de BGA.

    Het logo van de BGA ziet er als volgt uit:

    Image 1

    4.   Beknopte beschrijving van het afgebakende geografische gebied

    De autonome regio Castilië en León.

    5.   Verband met het geografische gebied

    De bescherming van de “Queso Castellano” als beschermde aanduiding is gebaseerd op de traditie, de specifieke kenmerken en de faam van het product.

    De schapenhouderij was in de 16e en 17e eeuw van groot belang in de regio Castilië en León. Schapenmelk was zeer bederfelijk en had te lijden onder het wisselvallige weer in dit gebied met zijn extreme klimaat. Het was dan ook moeilijk om de melk in goede omstandigheden over lange afstanden te kunnen vervoeren. De kaas werd derhalve niet op grote schaal gemaakt, maar op ambachtelijke wijze door herders of schapenhouders. Zij gebruikten daarvoor het stremsel van het laatst op de houderij geslachte lam en op basis van hun ervaring en deskundigheid slaagden zij erin uitstekende kazen te maken. De kaasmakers met grotere hoeveelheden kaas verkochten deze op de markten in de regio of in de grote steden, zoals op de markten van Villalón en Medina. Dit leverde aanvullende inkomsten op.

    De belangrijkste ambachtelijke locaties waarin op traditionele wijze werd geproduceerd, ontstonden aan het begin van de 20e eeuw. De melk werd opgehaald in de nabijgelegen gebieden waar de schapen “s ochtends werden gemolken, waarna de melk naar de ambachtelijke productielocaties werd vervoerd voor het maken van de kaas. Zo ontstond de productiesector van de “Queso Castellano” in de regio Castilië en León, die een steeds verdere ontwikkeling heeft doorgemaakt, niet alleen qua omvang maar ook op het gebied van mechanisatie, hygiëne en controle van de grondstoffen en het eindproduct, terwijl het ambachtelijke karakter behouden is gebleven.

    Tegenwoordig beschikt Castilië en León over een hoogwaardige grondstof die in overvloed voorhanden is: het is in Spanje de regio met de meeste melkschapen en de grootste productie van schapenkaas.

    De “Queso Castellano” wordt in een aantal historische en literaire werken uitdrukkelijk vermeld, zoals in het werk van Carlos García del Cerro, “España. El país de los cien quesos” (1996), in het hoofdstuk met de titel “De Tartesos a la Mesta y algo más”. Hierin wordt melding gemaakt van een document van 14 december 1442 van Diego Hurtado de Mendoza, procureur van verschillende steden in het noorden van Spanje, in het bijzonder van Santander, waarin alle in de regio verhandelde en verkochte goederen zijn getaxeerd en waarvoor vervolgens een prijs is vastgesteld, in opdracht van koning Alfons V van Aragón: “Een pond en een kwart queso castellano is gelijk aan twintig ons, waarde vijf blanca. Pond kaas uit Holland of Vlaanderen van tien ons, twintig cuarto. Pond “asadero” of “pasiego” kaas (uit de Valle de Pas) met zijn eigen gewicht, zes cuarto”.

    Met de industrialisering van het productieproces vanaf de tweede helft van de 20e eeuw gaat de “Queso Castellano” de provinciale grenzen over en breidt de faam zich uit over het gehele nationale grondgebied. Vanaf dan wordt de kaas vaker vermeld en beschreven, met name in catalogi en toeristische en culinaire gidsen, waarmee wordt bevestigd dat het product een typische specialiteit van de regio Castilië en León is. Enkele voorbeelden:

    de boeken van Carlos Moro Gonzalez “Guía práctica de los Quesos de España” (1985), “Los Queso de Castilla y León” (1983), “Guía práctica de los quesos de España” (1989) en “Los Quesos de Valladolid”" (1992);

    “Queso Españoles” van Simone Ortega, uitgeverij Alianza, 1987;

    “Los Quesos”, Cenzano, I., uitgegeven door Antonio Madrid Vicente, 1992;

    “Catálogo de Queso de España”. Canut, E., Navarro, E., uitgegeven door het ministerie van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening. Madrid 1990.

    “La enciclopedia mundial del queso”, Juliet Harbutt, met recepten van Roz Denny. Uitgeverij Buenos Aires, 1999;

    “Manual del Gourmet del Queso” van Brigitte Engelmann en Peter Holler. Editorial Ullmann, 2009;

    “El libro del Queso. La mejor selección. Notas de Cata. Más de 750 quesos. Como disfrutarlo” van Juliet Harbutt, uitgegeven door H. BLUME, 2009.

    Dankzij de bodemgesteldheid en het klimaat is de regio Castilië en León altijd bij uitstek geschikt geweest voor landbouw en veehouderij, en met name de schapenhouderij. Het mediterrane landklimaat en het reliëf met zijn contrasten, rondom bergachtig en vlak binnenland, zorgen voor een gevarieerde plantengroei.

    De melkschapenhouderij in Castilië en León is gebaseerd geweest op een extensief beheer, waarbij het voer geheel of gedeeltelijk afkomstig was van weiden (afhankelijk van het gebied al dan niet geïrrigeerd) en stoppelvelden. De ontvolking van het platteland heeft de laatste decennia geleid tot een grotere opstalling en tot een herstructurering van bedrijven, die de lokale natuurlijke hulpbronnen gebruiken om de dieren te voeren. Het voeder dat de dieren krijgen, bevat minder pigmenten en onverzadigde vetzuren, hetgeen doorwerkt in de melk, die gekenmerkt wordt door een laag gehalte aan vet (lagere concentraties stearinezuur, oliezuur en rumenzuur), aan droogstof en aan pigmenten, waardoor de kaas een minder olieachtige textuur en een minder gele kleur krijgt. Door de melk krijgt de “Queso Castellano” een eigen vetzuurprofiel dat in combinatie met de vochtigheid en de zuurgraad van de massa bepalend is voor de kenmerkende en onderscheidende kleur.

    De “Queso Castellano” is een kaas met een dichte, compacte massa, zonder ogen of met kleine holtes, met een ontwikkelde en intense smaak die zuurder in de mond is dan andere soortgelijke kazen als gevolg het hogere vochtgehalte en een iets lagere pH, die het gevolg zijn van de pers- en rijpingsfasen van het traditionele productieproces.

    De “Queso Castellano” is zeer populair op plattelandsmarkten en in winkels, grote supermarkten en specialiteitenwinkels. De “Queso Castellano” dankt zijn faam ook aan de restauranthouders in de regio die regionale kazen op hun kaart hebben staan of deze gebruiken bij de bereiding van hun gerechten. De nationale en internationale faam van de “Queso Castellano” blijkt bovendien uit de talloze prijzen die de kaasproducten hebben gewonnen bij belangrijke wedstrijden, zoals de “World Cheese Awards” of de Cincho-prijzen.

    Verwijzing naar de bekendmaking van het productdossier

    (artikel 6, lid 1, tweede alinea, van de onderhavige verordening)

    http://www.itacyl.es/opencms_wf/opencms/system/modules/es.jcyl.ita.extranet/elements/galleries/galeria_downloads/registros/2018_09_25_Q_CASTELLANO_Pliego_de_Condiciones.pdf


    (1)  PB L 343 van 14.12.2012, blz. 1.


    Top