(1)

Met artikel 3, lid 3, van het Verdrag betreffende Europese Unie wordt beoogd een interne markt tot stand te brengen die zich inzet voor de duurzame ontwikkeling van Europa, op basis van onder meer een evenwichtige economische groei en een hoog niveau van bescherming en verbetering van de kwaliteit van het milieu.

(2)

Op 25 september 2015 heeft de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties een nieuw mondiaal raamwerk voor duurzame ontwikkeling vastgesteld: de 2030 Agenda voor duurzame ontwikkeling (4), waarin de duurzame-ontwikkelingsdoelstellingen (hierna “SDG's” genoemd) centraal staan die drie duurzaamheidspijlers bestrijken: milieu, sociaal en economie/governance. In de mededeling van de Commissie van 2016 over de volgende stappen voor een duurzame Europese toekomst (5) worden de SDG's gekoppeld aan het beleidsraamwerk van de Unie, zodat die doelstellingen van meet af aan worden geïntegreerd in alle acties en beleidsinitiatieven van de Unie, zowel binnen de Unie als mondiaal. In zijn conclusies van 20 juni 2017 heeft de Europese Raad (6) bevestigd dat de Unie en de lidstaten vastbesloten zijn de Agenda 2030 uit te voeren op volledige, samenhangende, alomvattende, geïntegreerde en doeltreffende wijze en in nauwe samenwerking met partners en andere stakeholders.

(3)

In 2016 heeft de Raad, namens de Unie, de Klimaatovereenkomst van Parijs ondertekend (7). In artikel 2, lid 1, onder c), van de Klimaatovereenkomst van Parijs wordt als doelstelling gesteld om de reactie op de dreiging van klimaatverandering te versterken, onder meer door geldstromen in lijn te brengen met een traject naar broeikasgasarme emissies en klimaatbestendige ontwikkeling.

(4)

Duurzaamheid en de transitie naar een koolstofarme en klimaatbestendige, meer hulpbronnenefficiënte en circulaire economie zijn cruciale elementen om het concurrentievermogen van de Unie op lange termijn te waarborgen. Duurzaamheid vormt sinds lang de kern van het project van de Europese Unie en de Verdragen erkennen de sociale en ecologische dimensies van de Unie.

(5)

In december 2016 heeft de Commissie een deskundigengroep op hoog niveau opgericht om een overkoepelende en alomvattende Uniestrategie inzake duurzame financiering te ontwikkelen. In het verslag van deze deskundigengroep dat op 31 januari 2018 is gepubliceerd (8), wordt opgeroepen tot de oprichting van een technisch robuust classificatiesysteem op Unieniveau om duidelijkheid te bieden over de vraag welke activiteiten “groen” of “duurzaam” zijn, te beginnen met mitigatie van klimaatverandering.

(6)

In maart 2018 is de Commissie met haar actieplan duurzame groei financieren gekomen (9), waarin zij een ambitieuze en brede strategie voor duurzame financiering uittekent. Een van de doelstellingen uit dat actieplan is het heroriënteren van kapitaalstromen in de richting van duurzame beleggingen om zo duurzame en inclusieve groei te bewerkstelligen. De totstandbrenging van een eengemaakt classificatiesysteem voor duurzame en van indicatoren ter bepaling van de mate van duurzaamheid van activiteiten is de belangrijkste en dringendste maatregel die in het actieplan wordt overwogen. In het actieplan wordt erkend dat de verschuiving van kapitaalstromen naar duurzamere activiteiten moet stoelen op een alomvattende consensus over wat “duurzaam” inhoudt de impact van economische activiteiten en beleggingen op ecologische duurzaamheid en hulpbronnenefficiëntie . In een eerste stap dienen duidelijke handvatten met betrekking tot activiteiten die kwalificeren als bijdragend aan milieudoelstellingen, beleggers te helpen informeren over de beleggingen die ecologisch duurzame economische activiteiten financieren In een latere fase kunnen misschien naargelang van hun mate van duurzaamheid . In het licht van de duurzame-ontwikkelingsdoelstellingen van de VN en de conclusies van de Europese Raad van 20 juni 2017 moeten ook verdere handvatten worden ontwikkeld over de activiteiten die bijdragen tot andere duurzaamheidsdoelstellingen, zoals sociale en governance doelstellingen , opdat de Agenda 2030 op volledige, samenhangende, alomvattende, geïntegreerde en doeltreffende wijze wordt uitgevoerd . [Am. 80]

(6 bis)

Hoewel wordt erkend dat de klimaatverandering dringend moet worden aangepakt, kan een eenzijdige nadruk op blootstelling aan koolstof negatieve overloopeffecten hebben doordat beleggingsstromen worden gericht op andere doelen, die andere milieurisico's inhouden. Daarom moeten voldoende waarborgen worden ingesteld om ervoor te zorgen dat de economische activiteiten niet nadelig zijn voor andere milieudoelstellingen, zoals biodiversiteit en energie-efficiëntie. Beleggers hebben vergelijkbare en alomvattende informatie over milieurisico's en de effecten ervan nodig om bij het beoordelen van hun portefeuilles met meer elementen rekening te kunnen houden dan uitsluitend blootstelling aan koolstof. [Am. 2]

(6 ter)

Gezien de urgentie van de met elkaar samenhangende problemen van de achteruitgang van het milieu en de overconsumptie van hulpbronnen moet een systemische benadering worden gevolgd om exponentieel groeiende negatieve trends aan te pakken, zoals het verlies van biodiversiteit, de wereldwijde overconsumptie van hulpbronnen, het ontstaan van nieuwe bedreigingen, waaronder gevaarlijke chemische producten en mengsels daarvan, voedselschaarste, klimaatverandering, aantasting van de ozonlaag, verzuring van de oceanen, uitputting van drinkwaterbronnen en verandering van landgebruik. Daarom moeten de te ondernemen acties toekomstgericht zijn en geschikt zijn het hoofd te bieden aan de komende uitdagingen. Door de omvang van die uitdagingen zijn een alomvattende en ambitieuze benadering en de toepassing van een streng voorzorgsbeginsel vereist. [Am. 3]

(7)

In Besluit nr. 1386/2013/EU van het Europees Parlement en de Raad (10) is opgeroepen tot een uitbreiding van de financiering door de private sector voor milieu- en klimaatgerelateerde uitgaven, met name door het invoeren van stimulansen en methodologieën die bedrijven aanzetten tot meting van de milieukosten van hun activiteiten en van de winst als gevolg van het gebruik van milieudiensten.

(7 bis)

In het initiatiefverslag van het Europees Parlement van 29 mei 2018 betreffende duurzame financiering zijn de essentiële elementen voor de duurzaamheidsindicatoren en de taxonomie als prikkels voor duurzame beleggingen vastgelegd. De desbetreffende wetgeving moet voorzien in een afdoende mate van samenhang. [Am. 4]

(8)

Om de SDG's in de Unie te verwezenlijken, moeten kapitaalstromen naar duurzame investeringen worden geleid. Het is van belang het potentieel van de interne markt ten volle te benutten om die doelstellingen te verwezenlijken. Daarnaast is het van belang om ervoor te zorgen dat kapitaalstromen die naar duurzame investeringen worden geleid, niet worden verstoord op de interne markt.

(8 bis)

De omvang van die uitdagingen vereist een geleidelijke verschuiving van het financiële stelsel als geheel teneinde ervoor te zorgen dat de economie op een duurzame basis kan functioneren. Hiertoe moet duurzame financiering de standaard worden en moet rekening worden gehouden met het duurzaamheidseffect ten aanzien van financiële producten en diensten. [Am. 5]

(9)

Financiële producten aanbieden waarmee ecologisch duurzame doelstellingen worden nagestreefd, is een doeltreffende manier om particuliere beleggingen geleidelijk te kanaliseren verschuiven van activiteiten met een negatief milieueffect naar duurzame duurzamere activiteiten. Nationale vereisten om financiële producten , diensten en bedrijfsobligaties als duurzame beleggingen in de zin van deze verordening in de markt te zetten, met name vereisten waarmee de betrokken marktspelers een nationaal label kunnen gebruiken, zetten in op het vergroten van het beleggersvertrouwen en de bewustwording van risico's , het creëren van zichtbaarheid en het aanpakken van zorgen over “greenwashing”. Met “greenwashing” wordt de praktijk bedoeld waarbij een oneerlijk concurrentievoordeel wordt verkregen door een financieel product als milieuvriendelijk in de markt te zetten, terwijl dat in feite niet aan elementaire milieunormen voldoet. Momenteel zijn er slechts in een paar lidstaten regelingen voor het toekennen van labels. Deze berusten op uiteenlopende taxonomieën voor de classificatie van ecologisch duurzame economische activiteiten. Gezien de politieke toezeggingen in het kader van de Klimaatovereenkomst van Parijs en op Unieniveau, valt te verwachten dat meer en meer lidstaten zullen overwegen regelingen voor de toekenning van labels op te zetten of andere eisen aan marktspelers te stellen ten aanzien van financiële producten of bedrijfsobligaties die als ecologisch duurzaam in de markt worden gezet. Daarbij zouden lidstaten dan hun eigen nationale taxonomieën gebruiken om te bepalen welke beleggingen als duurzaam kwalificeren. Indien dergelijke nationale vereisten zijn gebaseerd op uiteenlopende criteria en indicatoren voor het beantwoorden van de vraag welke economische activiteiten als ecologisch duurzaam kwalificeren, zullen beleggers ontmoedigd worden om over de grenzen heen te investeren door de problemen die zij hebben om de verschillende beleggingskansen te vergelijken. Daarnaast zouden economische spelers die beleggingen van over de hele Unie willen aantrekken, in de verschillende lidstaten aan uiteenlopende criteria moeten voldoen, willen hun activiteiten voor de verschillende labels als ecologisch duurzaam kwalificeren. Het ontbreken van eenvormige criteria en indicatoren zal beleggingen op een in milieuopzicht ondoeltreffende, en in sommige gevallen contraproductieve, wijze kanaliseren en ertoe leiden dat de milieu- en duurzaamheidsdoelstellingen niet worden verwezenlijkt. Dit ontbreken drijft dus de kosten opdrijven op en zal doet een sterk negatieve prikkel doen ontstaan voor economische spelers, die zou neerkomen neerkomt op een belemmering van de toegang tot grensoverschrijdende kapitaalmarkten voor duurzame beleggingen. De barrières voor toegang tot grensoverschrijdende kapitaalmarkten met het oog op het aantrekken van middelen voor duurzame projecten, zullen naar verwachting nog verder toenemen. De criteria en indicatoren om te bepalen wanneer de mate van duurzaamheid van een economische activiteit ecologisch duurzaam is te bepalen , dienen dus op Unieniveau te worden geharmoniseerd, om de hinderpalen voor het functioneren van de interne markt op te ruimen en te voorkomen dat verdere hinderpalen ontstaan. Met dit soort harmonisatie van informatie, cijfers en criteria zullen economische spelers het eenvoudiger vinden om over de grenzen heen financiering aan te trekken voor hun groene ecologisch duurzame activiteiten, omdat hun economische activiteiten kunnen worden afgetoetst aan eenvormige criteria en indicatoren om te worden geselecteerd als onderliggende activa voor ecologisch duurzame beleggingen. Een en ander zal dus ertoe bijdragen om in de Unie beleggingen over grenzen heen aan te trekken. [Am. 6]

(9 bis)

Om het mogelijk te maken dat de Unie haar milieu- en klimaatverbintenissen kan nakomen, is het van belang particuliere beleggingen te mobiliseren. Dit vereist langetermijnplanning, stabiele regelgeving en voorspelbaarheid voor investeerders. Teneinde een coherent beleidskader voor duurzame beleggingen te waarborgen, is het dan ook van belang dat de bepalingen van deze verordening voortbouwen op bestaande Uniewetgeving. [Am. 7]

(10)

Bovendien is het zo dat, indien marktdeelnemers geen toelichting informatie verschaffen over de vraag hoe de activiteiten waarin zij beleggen op negatieve of positieve wijze aan milieudoelstellingen bijdragen of indien zij in hun toelichting uiteenlopende concepten hanteren over wat over de mate van ecologische duurzaamheid van een “duurzame” economische activiteit is uiteenlopende cijfers en criteria voor het bepalen van het effect hanteren , beleggers het onevenredig lastig zullen vinden om deze verschillende financiële producten te controleren en te vergelijken. Gebleken is dat beleggers hierdoor worden ontmoedigd om in groene duurzame financiële producten te beleggen. Bovendien heeft het gebrek aan beleggersvertrouwen belangrijke schadelijke effecten op de markt voor duurzame beleggingen. Voorts is aangetoond dat nationale regels of marktgebaseerde initiatieven om binnen nationale grenzen iets te doen aan deze kwestie, zullen leiden tot compartimentering van de interne markt. Indien financiëlemarktdeelnemers informatie verschaffen over de vraag hoe financiële producten die volgens hen milieuvriendelijk zijn, aan milieudoelstellingen voldoen en indien zij voor die informatieverschaffing gebruikmaken van in de hele Unie gemeenschappelijke criteria voor wat een ecologisch duurzame economische activiteit is, zal dit beleggers helpen om milieuvriendelijke de milieu-impact van beleggingskansen over de grenzen heen te vergelijken en zal dit ondernemingen waarin wordt geïnvesteerd aansporen duurzamere bedrijfsmodellen te ontwikkelen . Beleggers zullen in de hele Unie met meer vertrouwen in groene financiële producten beleggen, hetgeen het functioneren van de interne markt ten goede zal komen. [Am. 8]

(10 bis)

Teneinde een zinvol milieu- en breder duurzaamheidseffect te bewerkstelligen, onnodige administratieve lasten voor financiëlemarktdeelnemers en andere stakeholders te verminderen en de groei van Europese financiële markten die duurzame economische activiteiten financieren te bevorderen, moet de taxonomie worden gebaseerd op geharmoniseerde, vergelijkbare en uniforme criteria en indicatoren, met inbegrip van ten minste de indicatoren voor de circulaire economie. Die indicatoren moeten met de uniforme methode voor de beoordeling van levenscycli in overeenstemming worden gebracht en in regelgevingsinitiatieven van de Unie worden toegepast. Zij dienen de grondslag te vormen voor de beoordeling van het risico en milieueffect van economische activiteiten en beleggingen. Overlappingen op het gebied van regelgeving moeten worden voorkomen, omdat dit niet in overeenstemming is met de beginselen inzake betere regelgeving en evenredigheid en de doelstelling om een consistente terminologie en een helder regelgevingskader te creëren. Ook onnodige lasten voor zowel overheden als financiële instellingen moeten worden voorkomen. In dat licht moeten ook het toepassingsgebied en het gebruik van de technische screeningcriteria, alsook de koppeling met andere initiatieven, duidelijk worden vastgelegd voordat de taxonomie en de desbetreffende criteria van kracht worden. Bij het vaststellen van geharmoniseerde criteria voor ecologisch duurzame economische activiteiten moeten de bevoegdheden van de lidstaten in de verschillende beleidsterreinen in acht genomen worden. De vereisten van deze verordening moeten op een evenredige manier van toepassing zijn om kleine en niet-complexe instellingen in de zin van deze verordening [Am. 9]

(10 ter)

De indicatoren moeten worden geharmoniseerd op basis van reeds geleverde inspanningen, zoals de werkzaamheden van de Commissie, het Europees Milieuagentschap en de OESO, en moeten het milieueffect vaststellen van CO2- en andere emissies, biodiversiteit, de productie van afvalstoffen, het gebruik van energie en hernieuwbare energie, grondstoffen, water en direct en indirect landgebruik, zoals uiteengezet in de mededeling van de Commissie over een monitoringkader voor de circulaire economie (COM(2018)0029), het EU-actieplan voor de circulaire economie (COM(2015)0614) en de resolutie van het Europees Parlement van 9 juli 2015 over hulpbronnenefficiëntie: de overgang naar een circulaire economie (2014/2208(INI)). Voorts moet bij de ontwikkeling van de indicatoren rekening worden gehouden met de aanbevelingen van de deskundigengroep op hoog niveau “Support to Circular Economy Financing” van de Europese Commissie. De Commissie moet beoordelen op welke wijze de werkzaamheden van deze deskundigengroep en die van de technische deskundigengroep geïntegreerd moeten worden. De indicatoren moeten in overeenstemming zijn met de internationaal erkende duurzaamheidsnormen. [Am. 10]

(11)

Om de bestaande hinderpalen voor het functioneren van de interne markt aan te pakken en om te vermijden dat in de toekomst dergelijke obstakels ontstaan, dient van de lidstaten en de Unie te worden verlangd dat zij, wanneer zij op nationaal niveau eisen aan marktspelers uitwerken om financiële producten , diensten of overheidsobligaties een label ecologisch duurzaam toe te kennen, een gemeenschappelijk concept hanteren ten aanzien van wat een ecologisch duurzame belegging is de mate van ecologische duurzaamheid van beleggingen . Om diezelfde redenen dienen fondsbeheerders en institutionele beleggers die afficheren dat zijzelf milieudoelstellingen nastreven, van hetzelfde concept van ecologisch duurzame belegging en dezelfde indicatoren, cijfers en criteria voor het berekenen van het milieueffect gebruik te maken wanneer zij informatie verschaffen over de vraag hoe zij die doelstellingen nastreven. [Am. 11]

(12)

De vaststelling van criteria voor ecologisch duurzame economische activiteiten kan bedrijven ertoe aanzetten om op hun websites, op vrijwillige basis, informatie te verschaffen over de ecologisch duurzame economische het milieueffect van activiteiten die zij verrichten. Die informatie zal niet alleen de betrokken spelers op de financiële markten helpen om gemakkelijk uit te maken welke bedrijven ecologisch duurzame wat de mate van ecologische duurzaamheid van de door bedrijven verrichte economische activiteiten verrichten is , maar ook zal zij die bedrijven helpen om financiering voor hun groene activiteiten aan te trekken. [Am. 12]

(13)

Een Unieclassificatie Uniebrede indicatoren voor het bepalen van ecologisch duurzame economische activiteiten zou zouden de ontwikkeling van toekomstig Uniebeleid faciliteren, met inbegrip van Uniebrede normen en strategieën voor ecologisch duurzame financiële producten, en uiteindelijk de vaststelling van labels die formele erkenning bieden van de inachtneming van die normen in de hele Unie en de grondslag vormen voor andere economische, regelgevings- en prudentiële maatregelen . Eenvormige juridische vereisten om voor het vaststellen van de mate van ecologische duurzaamheid van beleggingen, op basis van eenvormige criteria voor ecologisch duurzame de mate van ecologische duurzaamheid van economische activiteiten en gemeenschappelijke indicatoren voor beoordeling van het milieueffect van beleggingen , als economisch duurzame beleggingen te beschouwen, zijn noodzakelijk als ijkpunt voor toekomstige Uniewetgeving die inzet op het faciliteren van die de verschuiving van beleggingen met een negatieve milieu-impact naar beleggingen met een positief effect . [Am. 13]

(14)

In het kader van het bereiken van SDG's in de Unie, zijn kunnen beleidskeuzes zoals de oprichting van een Europees Fonds voor strategische investeringen (EFSI) doeltreffend gebleken zijn om particuliere beleggingen — samen met overheidsuitgaven — te mobiliseren en naar duurzame beleggingen te leiden. Verordening (EU) 2015/1017 van het Europees Parlement en de Raad (11) geeft 40 % klimaatinvesteringen als horizontaal streefcijfer voor infrastructuur- en innovatieprojecten in het kader van het Europees Fonds voor strategische investeringen. Gemeenschappelijke criteria voor de duurzaamheid van economische activiteiten en gemeenschappelijke indicatoren voor milieueffectbeoordeling kunnen nieuwe vergelijkbare initiatieven van de Unie schragen die investeringen ondersteunen waarmee klimaatgerelateerde of andere milieudoelstellingen worden nagestreefd gemobiliseerd . [Am. 14]

(15)

Om te vermijden dat de markt wordt gecompartimenteerd, maar ook dat consumentenbelangen worden geschaad door een uiteenlopende invulling ideeën ten aanzien van de mate van ecologische duurzaamheid van het begrip ecologisch duurzame economische activiteiten, dienen nationale vereisten die marktspelers in acht dienen te nemen wanneer zij hun financiële producten of bedrijfsobligaties als ecologisch duurzaam in de zin van deze verordening in de markt willen zetten, voort te bouwen op de eenvormige criteria voor ecologisch duurzame economische activiteiten. Bij die marktspelers gaat het om financiëlemarktdeelnemers die “groene” duurzame financiële producten of diensten aanbieden, en om niet-financiële vennootschappen die “groene” duurzame bedrijfsobligaties uitgeven. [Am. 15]

(16)

Om te vermijden dat consumentenbelangen worden geschaad, dienen fondsbeheerders en institutionele beleggers die financiële producten als zijnde ecologisch duurzaam aanbieden, informatie te verschaffen over de vraag hoe en in welke mate de criteria voor ecologisch duurzame economische activiteiten zijn gebruikt om de ecologische duurzaamheid van de beleggingen te bepalen. De verschafte informatie dient beleggers in staat te stellen inzicht te krijgen in het gedeelte van de belegging waarmee ecologisch duurzame economische activiteiten worden gefinancierd, uitgedrukt als percentage van alle economische activiteiten — en dus in de mate van ecologische duurzaamheid van de belegging. De Commissie dient nader aan te geven welke informatie daarvoor dient te worden verschaft. Die informatie dient nationale bevoegde autoriteiten in staat te stellen om de inachtneming van de informatieverschaffingsverplichting eenvoudig na te gaan en om die verplichting af te dwingen in overeenstemming met het toepasselijke nationale recht.

(17)

Om te vermijden dat de informatieverschaffingsverplichting wordt omzeild, dient die verplichting ook te gelden bij het aanbieden van voor alle financiële producten met kenmerken die vergelijkbaar zijn met ecologisch duurzame beleggingen, met inbegrip van die beleggingen die milieubescherming in ruime zin als doelstelling hebben. Van financiëlemarktdeelnemers dient niet te worden verlangd dat zij uitsluitend beleggen in ecologisch duurzame economische activiteiten die zijn vastgesteld in overeenstemming met de in deze verordening beschreven technische screeningcriteria. Zij Financiëlemarktdeelnemers en andere actoren dienen te worden aangemoedigd om de Commissie te informeren indien zij van mening zijn dat een economische activiteit die niet aan de technische screeningcriteria voldoet of waarvoor dergelijke criteria voor de activiteiten die zij financieren nog niet zijn vastgesteld, of dat hun financiële producten als ecologisch duurzaam dient dienen te worden beschouwd, ten einde teneinde de Commissie te helpen na te gaan of de technische screeningcriteria dienen te worden aangevuld of bijgewerkt. [Am. 16]

(18)

Om uit te maken of in welke mate een economische activiteit ecologisch duurzaam is, dient een uitputtende lijst van milieudoelstelling milieudoelstellingen te worden vastgesteld op basis van indicatoren die de milieu-impact meten, met inachtneming van de impact op de volledige industriële waardeketen en de samenhang met de bestaande Uniewetgeving, zoals het pakket schone energie . [Am. 17]

(19)

De milieudoelstelling van bescherming van gezonde ecosystemen dient te worden uitgelegd rekening houdende met de desbetreffende wetgevings- en niet-wetgevingsinstrumenten van de Unie, met inbegrip van Richtlijn 2009/147/EG van het Europees Parlement en de Raad (12), Richtlijn 92/43/EEG van de Raad (13), Verordening (EU) nr. 1143/2014 van het Europees Parlement en de Raad (14), de EU-biodiversiteitsstrategie voor 2020 (15), de EU-strategie voor groene infrastructuur, Richtlijn 91/676/EEG van de Raad (16), Verordening (EU) nr. 511/2014 van het Europees Parlement en de Raad (17), Verordening (EU) nr. 995/2010 van het Europees Parlement en de Raad (18), het actieplan voor wetshandhaving, governance en handel in de bosbouw (FLEGT) (19) en het actieplan tegen de illegale handel in wilde dieren en planten (20).

(20)

Voor elk van de milieudoelstellingen dienen eenvormige criteria op grond van middels geharmoniseerde indicatoren verstrekte informatie te worden vastgesteld om economische activiteiten te beschouwen als substantieel bijdragend aan die doelstelling. Een onderdeel van de eenvormige criteria dient te zijn dat aanzienlijke schade aan in deze verordening beschreven milieudoelstellingen wordt vermeden. Zo moet worden vermeden dat beleggingen als ecologisch duurzaam worden beschouwd ook al berokkenen de economische activiteiten die van deze beleggingen profiteren, meer schade aan het milieu dan de bijdrage die zij leveren aan een milieudoelstelling. De voorwaarden voor een substantiële bijdrage en voor het niet berokkenen van aanzienlijke schade dienen het mogelijk te maken dat beleggingen in ecologisch duurzame economische activiteiten een reële bijdrage leveren aan de milieudoelstellingen. [Am. 18]

(21)

Indachtig de gezamenlijke toezegging van het Europese Parlement, de Raad en de Commissie om de beginselen die in de Europese pijler van sociale rechten zijn vastgelegd ter ondersteuning van duurzame en inclusieve groei en bewust van de relevantie van internationale minimumnormen inzake mensen- en arbeidsrechten, dient inachtneming van minimumgaranties een voorwaarde te zijn, willen economische activiteiten als ecologisch duurzaam kwalificeren. Om die reden dienen economische activiteiten uitsluitend als ecologisch duurzaam te kwalificeren wanneer zij worden verricht met inachtneming van de verklaring van de Internationale Arbeidsorganisatie (hierna “IAO” genoemd) betreffende de fundamentele principes en rechten op het werk en de acht IAO-basisverdragen. In de IAO-basisverdragen worden mensenrechten en arbeidsrechten vastgesteld die bedrijven in acht moeten nemen. Diverse van deze internationale normen zijn ook vastgelegd in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, met name het verbod van slavernij en dwangarbeid en het non-discriminatiebeginsel. Die minimumgaranties laten in voorkomend geval de toepassing onverlet van strengere eisen inzake milieu, gezondheid, veiligheid en sociale duurzaamheid die in het Unierecht zijn vastgesteld.

(22)

Gezien de specifieke technische details die nodig zijn om de milieu-impact van een economische activiteit te beoordelen, en gezien het snel veranderende karakter van wetenschap en technologie, dienen de criteria ter bepaling van ecologisch duurzame de mate van ecologische duurzaamheid van economische activiteiten op regelmatige tijdstippen aan die veranderingen te worden aangepast. Willen de criteria en indicatoren actueel zijn en gebaseerd zijn op wetenschappelijk bewijs en input van deskundigen en betrokken stakeholders, dan dienen de voorwaarden voor wat een substantiële bijdrage en aanzienlijke schade is voor de verschillende economische activiteiten, meer in detail te worden uitgewerkt en dienen zij op regelmatige tijdstippen te worden bijgewerkt. Met het oog daarop dient de Commissie voor de verschillende economische activiteiten gedetailleerde en gekalibreerde technische screeningcriteria en een reeks geharmoniseerde indicatoren vast te stellen, op basis van de technische input van een multistakeholderplatform voor duurzame financiering. [Am. 19]

(23)

Sommige economische activiteiten hebben een negatieve impact op het milieu en een substantiële bijdrage aan één of meer milieudoelstellingen kan worden bereikt door die negatieve impact te verminderen. Voor die economische activiteiten dienen technische screeningcriteria te worden vastgesteld die een substantiële verbetering van de milieuprestaties ten opzichte van (onder meer) het sectorale gemiddelde vergen teneinde te bepalen of de activiteiten een aanzienlijke bijdrage aan één of meer milieudoelstellingen kunnen leveren . Die criteria dienen ook rekening te houden met de impact op lange termijn (namelijk meer dan drie jaar) van een bepaalde economische activiteit , met name de milieuvoordelen van producten en diensten tijdens het gebruik ervan, alsook de bijdrage van tussenproducten, zodat de productie- en gebruiksfasen in hun totaliteit voor de volledige gegenereerde meerwaarde, in de volledige waardeketen en gedurende de hele levenscyclus, worden beoordeeld . [Am. 20]

(24)

Een economische activiteit mag niet als ecologisch duurzaam worden beschouwd indien deze het milieu meer schade berokkent dan de voordelen die zij onder de streep geen winst voor het milieu oplevert. De technische screeningcriteria dienen de minimumeisen in kaart te brengen die nodig zijn om aanzienlijke schade aan andere doelstellingen te vermijden. Bij het vaststellen en bijwerken van de technische screeningcriteria dient de Commissie erop toe te zien dat die criteria redelijk en evenredig zijn en zijn gebaseerd op het beschikbare wetenschappelijke bewijs en dat zij op geregelde tijdstippen worden bijgewerkt, met inachtneming van de volledige waardeketen en de levenscyclus van technologieën. Zij dient er ook op toe te zien dat de criteria op regelmatige wijze worden bijgewerkt. Wanneer het risico op basis van wetenschappelijke evaluatie met onvoldoende zekerheid kan worden bepaald, dient het voorzorgsbeginsel te gelden, overeenkomstig artikel 191 VWEU. [Am. 21]

(25)

Bij het vaststellen en bijwerken van de technische screeningcriteria en een reeks geharmoniseerde indicatoren dient de Commissie rekening te houden met het desbetreffende Unierecht, alsmede met reeds bestaande niet-wetgevingsinstrumenten van de Unie, met inbegrip van Verordening (EG) nr. 66/2010 van het Europees Parlement en de Raad (21), het EU-milieubeheer- en milieuauditsysteem (EMAS) (22), de EU-criteria voor groene overheidsopdrachten (23) , het platform voor circulaire economie van de Commissie, het Europees Platform voor de beoordeling van levenscycli en de lopende werkzaamheden met betrekking tot regels voor de ecologische voetafdruk van producten en organisaties (24). Om onnodige incoherenties te vermijden met classificaties van economische activiteiten die reeds voor andere doeleinden bestaan, dient de Commissie ook rekening te houden met de statistische classificaties met betrekking tot de sector milieugoederen en -diensten, met name de classificatie van activiteiten voor de bescherming van het milieu (CEPA) en de classificatie van activiteiten voor het beheer van hulpbronnen (CReMA) (25). [Am. 22]

(26)

Bij het vaststellen en bijwerken van de technische screeningcriteria en de geharmoniseerde indicatoren dient de Commissie ook rekening te houden met de specifieke kenmerken van de infrastructuursector verschillende sectoren en dient zij ook ecologische, sociale en economische externaliteiten in een kosten-batenanalyse mee te nemen. Op dat punt dient de Commissie rekening te houden met de werkzaamheden van internationale organisaties, zoals de OESO, de desbetreffende Uniewetgeving en -normen, met inbegrip van Richtlijn 2001/42/EG van het Europees Parlement en de Raad (26), Richtlijn 2011/92/EU van het Europees Parlement en de Raad (27), Richtlijn 2014/23/EU van het Europees Parlement en de Raad (28), Richtlijn 2014/24/EU van het Europees Parlement en de Raad (29), Richtlijn 2014/25/EU van het Europees Parlement en de Raad (30), en de bestaande methodiek. In dat verband dienen de technische screeningcriteria en indicatoren passende governanceraamwerken te bevorderen waarin ecologische, sociale en governancefactoren zijn geïntegreerd, als bedoeld in de door de Verenigde Naties gesteunde Principles for Responsible Investment (UN PRI) (31), tijdens alle fasen van de levenscyclus van een project. [Am. 23]

(26 bis)

Bij het vaststellen van de technische screeningcriteria dient de Commissie ook rekening te houden met maatregelen ten behoeve van de transitie naar een duurzamere koolstofarme economie. Voor ondernemingen die momenteel economische activiteiten verrichten die uiterst schadelijk zijn voor het milieu, moeten er stimulansen zijn voor een snelle transitie naar een ecologisch duurzame of ten minste ecologisch onproblematische status. De technische screeningcriteria moeten dergelijke reeds lopende transitieprocessen aanmoedigen. Als het merendeel van de ondernemingen die een bepaalde schadelijke activiteit verrichten aantoonbaar betrokken is bij een dergelijke transitie, kan daar in de screeningcriteria rekening mee worden gehouden. Onder meer aanhoudende inspanningen voor onderzoek en ontwikkeling, grote projecten waarbij geïnvesteerd wordt in nieuwe en ecologisch duurzamere technologieën, of concrete transitieplannen vanaf het moment dat zij zich in een vroege uitvoeringsfase bevinden, kunnen het bewijs vormen dat ernstige inspanningen voor transitie worden geleverd. [Am. 24]

(27)

Om ecologisch duurzame innovatie te bevorderen en te vermijden dat bij het aantrekken van financiering voor ecologisch duurzame economische activiteiten de mededinging wordt verstoord, dienen de technische screeningcriteria ervoor te zorgen dat alle betrokken economische activiteiten binnen een bepaalde bedrijfstak de macrosectoren (d.w.z. NACE-sectoren als landbouw, bosbouw en visserij, productie, elektriciteit, gas, stoom en airconditioning, bouw, vervoer en opslag) als ecologisch duurzaam kunnen kwalificeren en gelijk worden behandeld indien zij in gelijke mate aan één of meer van de in deze verordening bepaalde milieudoelstellingen bijdragen en geen aanzienlijke schade berokkenen aan één van de andere in de artikelen 3 en 12 bedoelde milieudoelstellingen . Hun potentiële vermogen om aan die milieudoelstellingen bij te dragen, kan echter verschillen tussen bedrijfstakken, hetgeen in de criteria screeningcriteria tot uiting dient te komen. Binnen elke bedrijfstak economische macrosector mogen deze criteria echter niet bepaalde economische activiteiten oneerlijk benadelen tegenover andere indien die eerste groep in dezelfde mate aan de milieudoelstellingen bijdraagt als de tweede groep en geen aanzienlijke schade berokkent aan één van de andere in de artikelen 3 en 12 bedoelde milieudoelstellingen . [Am. 25]

(27 bis)

Ecologisch duurzame activiteiten zijn het resultaat van technologieën en producten die binnen alle onderdelen van de waardeketen worden ontwikkeld. Het is dan ook zaak dat de technische screeningcriteria de rol van de gehele waardeketen beslaan, uiteenlopend van de verwerking van grondstoffen, het eindproduct en de afvalfase, tot de daadwerkelijke verrichting van ecologisch duurzame activiteiten. [Am. 26]

(27 ter)

Teneinde te voorkomen dat goed werkende waardeketens worden verstoord, moet bij het vaststellen van de screeningcriteria rekening worden gehouden met het feit dat ecologisch duurzame activiteiten het resultaat zijn van technologieën en producten die door verschillende economische actoren zijn ontwikkeld. [Am. 27]

(28)

Bij het vaststellen van technische screeningcriteria dient de Commissie na te gaan of de vaststelling van die criteria voor ecologisch duurzame activiteiten aanleiding kan geven tot gestrande activa of incoherente prikkels kan afgeven., en of een en ander een negatief effect op liquiditeit van financiële markten kan hebben. [Am. 28]

(29)

Om te vermijden dat compliancekosten een te grote belasting zijn voor economische spelers, dient de Commissie technische screeningcriteria vast te stellen die voldoende rechtszekerheid bieden, werkbaar zijn, eenvoudig zijn toe te passen en waarvan de naleving binnen redelijke marges inzake compliancekosten na te gaan zijn.

(30)

Om ervoor te zorgen dat beleggingen worden gekanaliseerd naar economische activiteiten die de grootste positieve impact op de milieudoelstellingen hebben, dient de Commissie prioriteit te geven aan de vaststelling van technische screeningcriteria voor de economische activiteiten die potentieel het meeste aan de milieudoelstellingen bijdragen. Ten behoeve van het identificeren en ontwikkelen van nieuwe technologieën moeten de screeningcriteria rekening houden met de resultaten van projecten en de schaalbaarheid van deze technologieën. [Am. 29]

(31)

Passende technische screeningcriteria dienen te worden vastgesteld voor de vervoersector, onder meer voor mobiele activa, die rekening dienen te houden met de gehele levenscyclus van technologieën en met het feit dat de vervoersector, met inbegrip van de internationale scheepvaart, voor bijna 26 % bijdraagt aan de totale broeikasgasemissies in de Unie. Zoals bleek uit het actieplan duurzame groei financieren (32), vertegenwoordigt de vervoersector rond 30 % van de extra jaarlijkse investeringsbehoeften voor duurzame ontwikkeling in de Unie, onder meer door meer te elektrificeren of een sterkere transitie naar schonere vervoersvormen door het bevorderen van de modal shift en van verkeersbeheer. [Am. 30]

(32)

Het is van bijzonder belang dat de Commissie, wanneer zij de uitwerking van technische screeningcriteria voorbereidt, de nodige consultaties houdt in lijn met de vereisten inzake betere regelgeving. Bij het proces voor de vaststelling en bijwerking van technische screeningcriteria en geharmoniseerde indicatoren dienen ook de desbetreffende stakeholders te worden betrokken en dient te worden voortgebouwd op wetenschappelijk bewijs, sociaal-economische impact, beste praktijken, bestaande werkzaamheden en entiteiten, met name van het platform voor circulaire economie van de Commissie, en het advies van deskundigen met bewezen kennis en ervaring voor de betrokken gebieden. Daartoe dient de Commissie een platform voor duurzame financiering op te zetten. Dit platform dient te bestaan uit een breed spectrum van deskundigen die zowel de publieke als de particuliere sector vertegenwoordigen teneinde te waarborgen dat naar behoren rekening wordt gehouden met de specifieke kenmerken van alle betrokken sectoren . Bij de vertegenwoordigers van de publieke sector dient het te gaan om deskundigen van het Europees Milieuagentschap (EEA) en nationale milieubeschermingsautoriteiten , de Europese toezichthoudende autoriteiten (ESA's) , de European Financial Reporting Advisory Group en de Europese Investeringsbank (EIB). Bij de deskundigen uit de particuliere sector dient gaat het te gaan om vertegenwoordigers van de betrokken stakeholders, zoals spelers op financiële en niet-financiële markten, vertegenwoordigers van de reële economie die een breed spectrum van industrieën vertegenwoordigen, en universiteiten, onderzoeksinstellingen, verenigingen en organisaties. In voorkomend geval moet het het platform vrij staan advies in te winnen bij niet-leden. Het platform dient de Commissie te adviseren over de uitwerking, analyse en herziening van technische screeningcriteria en geharmoniseerde indicatoren , onder meer wat betreft de potentiële impact ervan op de waardering van de activa die tot aan de vaststelling van de technische screeningcriteria volgens bestaande marktpraktijken als “groene” activa duurzaam werden beschouwd. Ook dient het platform de Commissie te adviseren over de vraag of de technische screeningcriteria en indicatoren geschikt zijn voor verder gebruik in toekomstige beleidsinitiatieven van de Unie die gericht zijn op het bevorderen van duurzame investeringen. Het platform moet de Commissie adviseren over de ontwikkeling van normen met betrekking tot de boekhouding en geïntegreerde verslaglegging inzake duurzame investeringen voor ondernemingen en financiëlemarktdeelnemers, onder meer in de vorm van de herziening van Richtlijn 2013/34/EU. [Am. 31]

(33)

Met het oog op de nadere uitwerking van de in deze verordening uiteengezette vereisten, en met name met het oog op de vaststelling en uitwerking van gedetailleerde en gekalibreerde technische screeningcriteria en indicatoren van wat voor verschillende economische activiteiten een substantiële bijdrage en aanzienlijke schade aan de milieudoelstellingen is, dient ten aanzien van de informatie die vereist is om aan de in artikel 4, lid 3, uiteengezette informatieverschaffingsverplichting en de in artikel 6, lid 2, artikel 7, lid 2, artikel 8, lid 2, artikel 9, lid 2, artikel 10, lid 2, en artikel 11, lid 2, vermelde technische screeningcriteria te voldoen, aan de Commissie de bevoegdheid te worden overgedragen om handelingen vast te stellen in overeenstemming met artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende publieke consultaties overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die consultaties plaatsvinden in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Interinstitutioneel Akkoord over beter wetgeven van 13 april 2016. Om met name te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen, dienen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde moment te ontvangen als de deskundigen van de lidstaten, en dienen de deskundigen van het Europees Parlement en de Raad stelselmatig toegang te hebben tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van gedelegeerde handelingen. [Am. 32]

(34)

Om de betrokken spelers voldoende tijd te geven om zich vertrouwd te maken met de in deze verordening uiteengezette criteria voor ecologisch duurzame economische activiteiten en de toepassing ervan voor te bereiden, dienen de in deze verordening beschreven verplichtingen, voor elk van de milieudoelstellingen, van toepassing te worden zes maanden nadat de desbetreffende technische screeningcriteria zijn vastgesteld.

(35)

De toepassing van deze verordening dient op regelmatige tijdstippen en ten minste na twee jaar te worden bezien om na te gaan welke vooruitgang is geboekt bij de uitwerking van de technische screeningcriteria en geharmoniseerde indicatoren voor ecologisch duurzame en ecologisch schadelijke activiteiten, het gebruik van de definitie van ecologisch duurzame beleggingen ofwel beleggingen met een negatief milieueffect, en de vraag of inachtneming van de verplichtingen het opzetten van een verificatiemechanisme verdere verificatiemechanismes rechtvaardigt. Bij deze evaluatie dient dienen ook de bepalingen te worden nagegaan of beoordeeld die nodig zijn voor het uitbreiden van het toepassingsgebied van deze verordening moet worden uitgebreid tot sociale duurzaamheidsdoelstellingen tot sociale duurzaamheidsdoelstellingen. In voorkomend geval maakt de Commissie uiterlijk op 31 maart 2020 wetgevingsvoorstellen bekend betreffende de inrichting van een op naleving gericht verificatiemechanisme. [Am. 33]

(36)

Aangezien de doelstellingen van deze verordening onvoldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt, maar beter op het niveau van de Unie kunnen worden gerealiseerd, omdat op Unieniveau eenvormige criteria en indicatoren moeten worden ingevoerd voor ecologisch duurzame economische activiteiten, kan de Unie maatregelen nemen in overeenstemming met het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel. Overeenkomstig het in datzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om die doelstellingen te verwezenlijken, [Am. 34]