—

gezien zijn eerdere resoluties over Myanmar en over de situatie van de Rohingya, met name de resoluties die zijn aangenomen op 14 juni 2018 (1), 14 december 2017 (2), 14 september 2017 (3), 7 juli 2016 (4) en 15 december 2016 (5),

—

gezien de verklaring van de woordvoerder van de Europese Dienst voor extern optreden (EDEO) van 3 september 2018 over de veroordeling van Wa Lone en Kyaw Soe Oo in Myanmar en die van 9 juli 2018 over de vervolging van twee journalisten van Reuters in Myanmar,

—

gezien de conclusies van de Raad van 16 oktober 2017 en 26 februari 2018 over Myanmar,

—

gezien de Besluiten (GBVB) van de Raad 2018/655 van 26 april 2018 (6) en 2018/900 van 25 juni 2018 (7), waarbij verdere beperkende maatregelen zijn opgelegd aan Myanmar, met een verscherpt EU-wapenembargo en maatregelen gericht tegen specifieke functionarissen van het leger- en de grenswachtpolitie van Myanmar,

—

gezien het verslag van de onafhankelijke internationale onderzoeksmissie in Myanmar van de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties van 24 augustus 2018, dat zal worden voorgesteld tijdens de 39e zitting van de VN-Mensenrechtenraad van 10 tot en met 28 september 2018,

—

gezien de verklaring van 3 september 2018 van de Hoge Commissaris van de VN voor de mensenrechten, Michelle Bachelet,

—

gezien het eindrapport en de aanbevelingen van de door Kofi Annan geleide Adviescommissie inzake de deelstaat Rakhine,

—

gezien het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten van 1966,

—

gezien het internationaal humanitair recht, de Verdragen van Genève en de protocollen daarbij en het Statuut van Rome inzake het Internationaal Strafhof (ICC),

—

gezien de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) van 1948,

—

gezien het Handvest van de Associatie van Zuidoost-Aziatische Staten (ASEAN),

—

gezien het verslag van de secretaris-generaal aan de VN-Veiligheidsraad over conflictgerelateerd seksueel geweld van 23 maart 2018,

—

gezien de beslissing van de Eerste Kamer van vooronderzoek van het ICC van 6 september 2018,

—

gezien artikel 135, lid 5, en artikel 123, lid 4, van zijn Reglement,

A.

overwegende dat twee journalisten, Wa Lone en Kyaw Soe Oo, op 12 december 2017 willekeurig zijn gearresteerd en gevangen worden gehouden op beschuldiging van het bekendmaken van ernstige mensenrechtenschendingen door de Tatmadaw (het leger van Myanmar) in de deelstaat Rakhine;

B.

overwegende dat de journalisten Wa Lone en Kyaw Soe Oo vervolgens in staat van beschuldiging werden gesteld op grond van de Wet inzake staatsgeheimen van 1923; overwegende dat zij op 3 september 2018 door een rechtbank in Myanmar tot zeven jaar gevangenisstraf zijn veroordeeld; overwegende dat deze richtinggevende zaak de vrijheid van meningsuiting, de democratie en de rechtsstaat in Myanmar verder ondermijnt;

C.

overwegende dat diplomaten van de Europese Unie en de EU-lidstaten tot de vele internationale waarnemers behoorden die bij elke rechtszitting sinds de arrestatie van de journalisten op 12 december 2017 aanwezig waren en deze kwestie voortdurend bij de regering van Myanmar hebben aangekaart;

D.

overwegende dat actoren uit het maatschappelijk middenveld naar verluidt willekeurig worden gearresteerd, vastgehouden of geïntimideerd, waarbij het onder meer gaat om journalisten, advocaten en mensenrechtenactivisten die kritische standpunten innemen met betrekking tot de autoriteiten van Myanmar, met name de Tatmadaw en andere veiligheidstroepen van Myanmar, en de door hen in de deelstaat Rakhine gepleegde feiten; overwegende dat de media-aandacht voor het geweld in de deelstaat Rakhine strikt wordt gecontroleerd door het leger en de overheid;

E.

overwegende dat de Rohingya-mensenrechtenactiviste Wai Nu, die vanaf haar achttiende tot haar vijfentwintigste in de gevangenis zat, nog steeds een van de vele voorbeelden is van activisten die door de autoriteiten van Myanmar worden geviseerd;

F.

overwegende dat voormalig kindsoldaat Aung Ko Htwe een gevangenisstraf uitzit van twee jaar en zes maanden in verband met een media-interview dat hij gaf over zijn ervaringen in het leger van Myanmar; overwegende dat hij in staat van beschuldiging is gesteld op grond van artikel 505, onder b), van het wetboek van strafrecht van Myanmar, een vaag geformuleerde bepaling die vaak is gebruikt om de vrijheid van meningsuiting in te perken;

G.

overwegende dat naar verluidt tientallen journalisten zijn gearresteerd en vastgehouden sinds 2016; overwegende dat de autoriteiten van Myanmar gebruikmaken van een aantal repressieve wetten, waaronder de Wet inzake staatsgeheimen, om actoren uit het maatschappelijk middenveld, journalisten, advocaten en mensenrechtenactivisten die kritische standpunten innemen met betrekking tot de regering of de veiligheidstroepen van Myanmar, te arresteren, vast te houden, te doen zwijgen of te intimideren; overwegende dat Myanmar in het klassement van Freedom House voor de persvrijheid van 2017 van 198 landen de 159e plaats bekleedt;

H.

overwegende dat in het verslag van de onafhankelijke internationale onderzoeksmissie van de VN in Myanmar van 24 augustus 2018 wordt geconcludeerd dat de meest ernstige schendingen van de mensenrechten en de ernstigste misdrijven naar internationaal recht, waaronder genocide, misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden, zijn begaan in de deelstaten Kachin, Rakhine en Shan door de Tatmadaw, de politiediensten van Myanmar, Nasaka (vroeger het hoofdkwartier voor immigratiecontrole in het grensgebied), de grenswachtpolitie van Myanmar en niet-statelijke gewapende groeperingen; overwegende dat in het verslag voorts wordt vermeld dat het Arakan Rohingya Salvation Army gecoördineerde aanvallen op een militaire basis heeft uitgevoerd en in het Noorden van de deelstaat Rakhine verscheidene buitenposten van de veiligheidstroepen heeft opgezet om de druk op de Rohingya-gemeenschappen op te voeren; overwegende dat er in het verslag voorts toe wordt opgeroepen onderzoek te verrichten naar hooggeplaatste militaire bevelhebbers in Myanmar en de personen die verantwoordelijk zijn voor de gruweldaden tegen de Rohingya en hen internationaal te vervolgen; overwegende dat Myanmar deze bevindingen heeft verworpen;

I.

overwegende dat in het verslag van de onafhankelijke internationale onderzoeksmissie in Myanmar wordt opgemerkt dat de staatsadviseur van Myanmar, winnares van de Nobelprijs voor de Vrede en van de Sacharovprijs, Aung San Suu Kyi, geen gebruik heeft gemaakt van haar feitelijke positie als regeringsleider of van haar moreel gezag om de ontwikkelingen in de deelstaat Rakhine te voorkomen of te doen stoppen; overwegende dat de civiele autoriteiten door hun handelingen en nalatigheden ook hebben bijgedragen tot het begaan van gruweldaden, in het bijzonder door valse berichtgeving te verspreiden, het wangedrag van de Tatmadaw te ontkennen, onafhankelijk onderzoek te belemmeren en de vernietiging van bewijsmateriaal niet te voorkomen;

J.

overwegende dat het ICC op 8 september 2018 heeft bevestigd dat het zich kan uitspreken over de vermeende deportatie van Rohingya uit Myanmar naar Bangladesh;

K.

overwegende dat in Myanmar socialemediaplatforms zijn gebruikt om lastercampagnes en samenzweringstheorieën tegen de Rohingya en moslims in het land te verspreiden;

L.

overwegende dat de Rohingya het grootste deel van de moslims in Myanmar uitmaken en dat de meerderheid van hen in de deelstaat Rakhine woont; overwegende dat het dodental volgens voorzichtige schattingen 10 000 mensen bedraagt; overwegende dat sinds augustus 2017 meer dan 700 000 Rohingya naar Bangladesh zijn gevlucht om zichzelf in veiligheid te brengen, onder wie ongeveer 500 000 kinderen, die vaak alleen moesten reizen omdat hun ouders waren gedood of omdat zij van hun familie waren gescheiden;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.