—

gezien de mededeling van de Commissie getiteld "Strategische richtsnoeren voor de duurzame ontwikkeling van de aquacultuur in de EU"(COM(2013)0229),

—

gezien Verordening (EU) nr. 304/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 9 maart 2011 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 708/2007 van de Raad inzake het gebruik van uitheemse en plaatselijk niet-voorkomende soorten in de aquacultuur (1),

—

gezien Richtlijn 98/58/EG van de Raad van 20 juli 1998 inzake de bescherming van voor landbouwdoeleinden gehouden dieren (2),

—

gezien Verordening (EG) nr. 710/2009 van de Commissie van 5 augustus 2009 houdende wijziging van Verordening (EG) nr. 889/2008 tot vaststelling van de bepalingen ter uitvoering van Verordening (EG) nr. 834/2007 van de Raad, betreffende de vaststelling van uitvoeringsbepalingen voor de biologische dierlijke aquacultuurproductie en de biologische productie van zeewier (3),

—

gezien Verordening (EG) nr. 1/2005 van de Raad van 22 december 2004 inzake de bescherming van dieren tijdens het vervoer en daarmee samenhangende activiteiten en tot wijziging van de Richtlijnen 64/432/EEG en 93/119/EG en van Verordening (EG) nr. 1255/97 (4),

—

gezien Verordening (EG) nr. 889/2008 van de Commissie van 5 september 2008 tot vaststelling van bepalingen ter uitvoering van Verordening (EG) nr. 834/2007 van de Raad inzake de biologische productie en de etikettering van biologische producten, wat de biologische productie, de etikettering en de controle betreft (5),

—

gezien Verordening (EG) nr. 834/2007 van de Raad van 28 juni 2007 inzake de biologische productie en de etikettering van biologische producten en tot intrekking van Verordening (EEG) nr. 2092/91 (6),

—

gezien Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 11 december 2013 inzake het gemeenschappelijk visserijbeleid, tot wijziging van Verordeningen (EG) nr. 1954/2003 en (EG) nr. 1224/2009 van de Raad en tot intrekking van Verordeningen (EG) nr. 2371/2002 en (EG) nr. 639/2004 van de Raad en Besluit 2004/585/EG van de Raad (7),

—

gezien Verordening (EU) nr. 1379/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 11 december 2013 houdende een gemeenschappelijke marktordening voor visserijproducten en aquacultuurproducten, tot wijziging van Verordeningen (EG) nr. 1184/2006 en (EG) nr. 1224/2009 van de Raad en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 104/2000 van de Raad (8),

—

gezien Verordening (EU) nr. 508/2014 van het Europees Parlement en de Raad van 15 mei 2014 inzake het Europees Fonds voor maritieme zaken en visserij en tot intrekking van de Verordeningen (EG) nr. 2328/2003, (EG) nr. 861/2006, (EG) nr. 1198/2006 en (EG) nr. 791/2007 van de Raad en Verordening (EU) nr. 1255/2011 van het Europees Parlement en de Raad (9),

—

gezien Verordening (EU) 2017/1004 van het Europees Parlement en de Raad van 17 mei 2017 betreffende de instelling van een Uniekader voor de verzameling, het beheer en het gebruik van gegevens in de visserijsector en voor de ondersteuning van wetenschappelijk advies over het gemeenschappelijk visserijbeleid en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 199/2008 van de Raad (10),

—

gezien zijn resolutie van 4 december 2008 over het opstellen van een Europees beheersplan voor aalscholvers om de toenemende schade aan visbestanden, visserij en aquacultuur door aalscholvers te verminderen (11),

—

gezien zijn resolutie van 17 juni 2010 over een nieuw elan voor de strategie voor duurzame ontwikkeling van de Europese aquacultuur (12),

—

gezien zijn resolutie van 8 juli 2010 over de regeling inzake de invoer van visserij- en aquacultuurproducten in de EU in het licht van de hervorming van het GVB (13),

—

gezien zijn standpunt in eerste lezing vastgesteld op 23 november 2010 met het oog op de aanneming van Verordening (EU) nr. …/2011 van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van Verordening (EG) nr. 708/2007 van de Raad inzake het gebruik van uitheemse en plaatselijk niet-voorkomende soorten in de aquacultuur (14),

—

gezien zijn resolutie van 8 september 2015 over het aanboren van het potentieel van onderzoek en innovatie in de blauwe economie voor de schepping van banen en groei (15),

—

gezien zijn resolutie van 12 mei 2016 over de traceerbaarheid van visserij- en aquacultuurproducten in restaurants en de detailhandel (16),

—

gezien het werkdocument van de Commissiediensten over de toepassing van de kaderrichtlijn water en de kaderrichtlijn mariene strategie ten aanzien van aquacultuur (SWD(2016)0178),

—

gezien het document van de Commissie van 2015 getiteld "Overview report: Implementation of the rules on finfish aquaculture"(DG SANTE) 2015 – 7406 - MR),

—

gezien de mededeling van de Commissie van 29 juni 2017 met als titel "Een Europees "één gezondheid"-actieplan tegen antimicrobiële resistentie (AMR)"(COM(2017)0339),

—

gezien het economisch verslag over de aquacultuursector in de EU van 2016 door het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij (WTECV),

—

gezien het Eurobarometerverslag over consumentengewoonten met betrekking tot visserij- en aquacultuurproducten in de EU (2017) en de aanvullende analyse door de Waarnemingspost voor de EU-markt voor visserij- en aquacultuurproducten (Eumofa),

—

gezien het wetenschappelijk advies getiteld "Food from the Oceans"van de groep op hoog niveau van wetenschappelijk adviseurs van november 2017,

—

gezien de Gedragscode van de FAO voor een verantwoorde visserij,

—

gezien de Gezondheidscode voor waterdieren van de OIE,

—

gezien de artikelen 42 en 43, lid 2, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU),

—

gezien zijn resolutie van 6 juli 2017 over de bevordering van cohesie en ontwikkeling in de ultraperifere gebieden van de EU: uitvoering van artikel 349 VWEU (17),

—

gezien artikel 52 van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Commissie visserij en het advies van de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid (A8-0186/2018),

A.

overwegende dat de aquacultuur, inclusief de kweek van mariene en zoetwatervis, alsmede de kweek van schaaldieren, schelpdieren, zeewier en stekelhuidigen, een innoverende economische sector is die de snelst groeiende voedselproductieactiviteit is en potentieel een hoogtechnologische bedrijfstak die structurele investeringen en investeringen in onderzoek vereist, alsmede operationele en financiële planning op lange termijn;

B.

overwegende dat de visteelt- en de schelpdierensector een belangrijke en waardevolle rol spelen op het gebied van economie, werkgelegenheid, samenleving en milieu, door het verbeteren van de levenskwaliteit in de kustgebieden en de landinwaarts gelegen gebieden van de Unie en in de ultraperifere gebieden en door bij te dragen aan de voedings- en voedselzekerheid van de Europeanen; overwegende dat bepaalde factoren een negatief effect hebben op de aquacultuurproductie, onder andere milieu- en klimaatgerelateerde factoren, maar bovenal roofdieren; overwegende dat uit een aantal onderzoeken blijkt dat deze kwesties in verband met roofdieren een aanzienlijke impact hebben op de productie;

C.

overwegende dat in de mededeling van de Commissie "Strategische richtsnoeren voor de duurzame ontwikkeling van de aquacultuur in de EU"vier prioriteiten worden benadrukt waaraan moet worden gewerkt om het potentieel van de aquacultuur in de EU te ontsluiten: administratieve procedures, coördinatie van de ruimtelijke ordening, concurrentievermogen, met name door de sector in contact te brengen met de wetenschap, en een gelijk speelveld;

D.

overwegende dat in deze mededeling ook wordt aangeraden dat de lidstaten nationale strategische meerjarenplannen voor de aquacultuur opstellen, met een analyse van de belangrijkste tekortkomingen en van de kwesties die moeten worden opgelost, evenals de bepaling van gezamenlijke doelstellingen en, indien mogelijk, de vatstelling van indicatoren om de vorderingen in de richting van de realisatie van deze doelstellingen te beoordelen;

E.

overwegende dat instandhouding van de lokale ecosystemen en bestanden een prioritaire hoofddoelstelling moet zijn, om de verplaatsing en teloorgang van de plaatselijke visserij en kweek te voorkomen;

F.

overwegende dat ondanks goede intenties en inspanningen de aquacultuur in de EU stagneert, in tegenstelling tot de toenemende groei die is waar te nemen in andere delen van de wereld;

G.

overwegende dat de aquacultuurproductie in de EU volgens ramingen slechts 10 % van de binnenlandse vraag naar vis dekt en dat meer dan de helft van de vraag naar visserijproducten wordt gedekt door invoer uit derde landen;

H.

overwegende dat aquacultuur moet worden gezien als een vorm van landbouw, in het bijzonder in het geval van vijverkweek;

I.

overwegende dat de achterstand van de ultraperifere gebieden met betrekking tot de ontwikkeling van aquacultuur bijzonder significant is;

J.

overwegende dat het recente advies van de groep op hoog niveau van wetenschappelijk adviseurs over de aan deze groep door commissaris Vella voorgelegde vraag, namelijk: "Hoe kan meer voedsel en biomassa uit de oceaan worden verkregen zonder dat toekomstige generaties de voordelen ervan wordt ontnomen?", de volgende aanbevelingen bevat: een paradigma inzake voedsel uit de oceaan dat gebaseerd is op verantwoorde kweek opnemen in algemene communautaire en mondiale beleidsagenda's op systeemniveau en de ontwikkeling van de maricultuur in Europa naar een hoger en meer strategisch niveau tillen door middel van een alomvattend, gezamenlijk beleidskader – dit omvat de uitgifte van richtsnoeren voor de opname van maricultuurvereisten in de tenuitvoerlegging van de EU-richtlijn van 2014 inzake mariene ruimtelijke ordening en uitbreiding van de technologische samenwerking naar maricultuur in het kader van partnerschapsovereenkomsten inzake duurzame visserij tussen de EU en zuidelijke partnerlanden;

K.

overwegende dat voor het opstarten of uitbreiden van een aquacultuurbedrijf in de EU verschillende vergunningen en machtigingen vereist zijn en dat de procedure voor het verkrijgen van deze officiële documenten niet op EU-niveau geharmoniseerd is en over het algemeen traag en complex is, en geen rechtszekerheid en economische voorspelbaarheid biedt; overwegende dat deze situatie de ontwikkeling van de sector dreigt te belemmeren en dat zij bedrijfsinvesteringen kan ontmoedigen en kan leiden tot buitensporige kosten voor de sector, naast indirecte aanmoediging van import uit derde landen;

L.

overwegende dat de meest complexe procedures voor aquacultuuroperaties procedures zijn die verband houden met milieueisen (milieueffectbeoordelingen, strategische milieubeoordelingen en toezichtprocedures), maar dat, paradoxaal genoeg, de traagheid en de complexiteit van deze administratieve procedures niet altijd leiden tot bescherming van het milieu, en de oprichting van sociaal-economisch en ecologisch duurzame en kwalitatief hoogstaande aquacultuurbedrijven daarentegen soms zelfs bemoeilijken; overwegende dat er verschillen zijn tussen zoetwater- en mariene aquacultuur; overwegende dat de verschillen in de subsectoren van de aquacultuur vereisen dat verschillende praktijken worden gevolgd voor het beheren van bestanden, het voeden en het reproduceren; overwegende dat er voldoende rekening moet worden gehouden met deze verschillen bij de opstelling van regelgeving voor EU-aquacultuur, met name duurzame milieunormen;

M.

overwegende dat bureaucratische complexiteit en vertragingen, in het bijzonder met betrekking tot vergunningen en planning, staan voor passiviteit die onvermijdelijk leidt tot economische en sociale/arbeidskosten voor potentiële investeerders in de gebieden waar aquacultuurbedrijven gevestigd zijn, met bijzondere gevolgen op het gebied van werkgelegenheid voor vrouwen en jongeren;

N.

overwegende dat voor een adequate ruimtelijke ordening rekening moet worden gehouden met de verschillende behoeften van de diverse gebruikers, samen met de noodzaak om de natuur te beschermen, en dat inspanningen moeten worden geleverd om deze met elkaar te verzoenen; overwegende dat het niet voorhanden zijn van locaties, het ontbreken van een adequate ruimtelijke ordening en conflict met andere economische activiteiten een aanzienlijk effect hebben op de ontwikkeling van de aquacultuur in de EU in sommige regio's, aangezien de aquacultuursector wellicht minder zwaar weegt dan andere, "machtige"sectoren;

O.

overwegende dat ruimtelijke ordening een van de voorwaarden is voor de ontwikkeling van aquacultuur op lange termijn en het vereiste instrument om te zorgen voor geschikte locaties voor aquacultuur, rekening houdend met andere activiteiten in de gebieden in kwestie;

P.

overwegende dat de EU-milieuwetgeving gebaseerd is op richtlijnen (de richtlijn mariene strategie, de vogel- en habitatrichtlijn) en dat het dus wordt overgelaten aan de lidstaten en de lokale en regionale overheden om deze om te zetten en toe te passen, tot op zekere hoogte naar eigen inzicht; overwegende dat er bijgevolg geen uniforme toepassing is in de hele EU, hetgeen leidt tot rechtsonzekerheid voor ondernemingen en landbouwbedrijven en tot een gebrek aan voorspelbaarheid voor investeerders en zorgt voor een ongelijk speelveld;

Q.

overwegende dat volgens het wetenschappelijk advies "Food from the Oceans"de enige manier om op korte termijn significant meer voedsel en biomassa uit de oceanen te verkrijgen, het vangen van organismen is die zich onderaan de voedselketen bevinden, zoals macroalgen en tweekleppige schelpdieren;

R.

overwegende dat verschillende nationale en regionale wettelijke kaders voor aquacultuur kunnen leiden verschillende wettelijke vereisten voor bedrijven, zelfs wanneer deze actief zijn in hetzelfde zeebekken, hetgeen op zijn beurt de mededinging dreigt te verstoren;

S.

overwegende dat de voorbeelden van goede samenwerking op basis van convenanten en andere overeenkomsten tussen natuurbeschermers en de sector moeten worden verwelkomd; overwegende dat, hoewel de positieve voorbeelden van bijdragen door aquacultuur aan het behoud van een goede waterkwaliteit en goede aquatische ecosysteemdiensten moeten worden verwelkomd, het ook belangrijk is de negatieve gevolgen op te merken en te proberen te verminderen die aquacultuur kan hebben voor het plaatselijke milieu en de waterkwaliteit; moedigt daarom verdere innovatie en initiatieven aan om te zorgen voor een duurzame en winstgevende sector op lange termijn;

T.

overwegende dat de productie van tweekleppige schelpdieren en de kweek van macroalgen een evenwichtige toevoeging van voedingszouten in het milieu vereisen;

U.

overwegende dat, rekening houdend met het bovenstaande, deze soort zoetwaterviskwekerij ook te beschouwen is als een milieubeschermingsdienst die de kwaliteit en kwantiteit van het water beschermt, en meer erkenning en steun van de besluitvormers van de EU verdient dan momenteel het geval is;

V.

overwegende dat EU-producten moeten voldoen aan een reeks strenge regels en normen inzake het milieu, diergezondheid, dierenwelzijn en consumentenbescherming op het gebied van productieactiviteiten, diervoeder, welzijn, vervoer, verwerking en sociale en arbeidsvoorwaarden, die rechtstreekse gevolgen hebben voor de productiekosten; overwegende dat dit resulteert in een uitstekende kwaliteit en duurzame producten die duurder en bijgevolg vaak minder concurrerend kunnen zijn dan de geïmporteerde producten die met grote regelmaat op de EU-markt komen tegen lage prijzen als gevolg van praktijken die uit ecologisch, sociaal en arbeidsoogpunt onhoudbaar zijn en waarvan de productie gepaard is gegaan met slechte normen inzake dierenwelzijn en gezondheid;

W.

overwegende dat sommige aquacultuurbedrijven erg afhankelijk zijn van energiebronnen, hetgeen de kosten van aquacultuurproductie opdrijft;

X.

overwegende dat de consumptie van vis – een levensmiddel dat proteïnen, vetzuren, vitaminen, mineralen en essentiële micronutriënten bevat die de menselijke gezondheid ten goede komen – moet worden verhoogd en overwegende dat de uitstekende kwaliteit van vis, schaal- en schelpdieren uit de EU een groot concurrentievoordeel voor de EU-aquacultuur moet vormen;

Y.

overwegende dat de mondiale visconsumptie gestaag toeneemt, parallel met de mondiale bevolkingstoename;

Z.

overwegende dat er bovendien niet altijd coherentie is tussen het handels-, het sociale en het milieubeleid van de EU: de EU verleent bijvoorbeeld de SAP- en SAP+-status (stelsel van algemene preferenties) aan kwetsbare ontwikkelingslanden, om ervoor te zorgen dat deze minder of geen rechten op de uitvoer naar de EU hoeven te betalen, zodat hun onmisbare toegang tot de EU-markt wordt gegeven en wordt bijgedragen tot hun groei; overwegende dat sommige van deze landen, bijvoorbeeld sommige Aziatische landen, tegelijk aquacultuurproducten produceren die niet voldoen aan de normen op het gebied van milieu, dierenwelzijn en gezondheid, alsmede de sociale en arbeidsnormen waaraan exploitanten uit de EU moeten voldoen en die in sommige gevallen in strijd zijn met de mensenrechten;

AA.

overwegende dat de EU ook sterk afhankelijk is van de invoer van visserijproducten uit derde landen voor voeders voor de aquacultuur en dat duurzamere, alternatieve voeders tot nu toe onvoldoende zijn onderzocht en bevorderd;

AB.

overwegende dat de buitenlandse handel van de EU op het gebied van aquacultuur een tekort vertoont en dat er oneerlijke concurrentie is tussen ingevoerde aquacultuurproducten uit derde landen en producten uit de EU, ten koste van de voedselkwaliteit en de gezondheid van de consument;

AC.

overwegende dat aquacultuur in derde landen mogelijkheden biedt voor EU-investeringen;

AD.

overwegende dat de verschillen tussen de producten van de Europese aquacultuur in vergelijking met die van derde landen in termen van kwaliteit, ecologische voetafdruk, sociaal gedrag en respect voor het welzijn van dieren niet door Europese consumenten kunnen worden waargenomen als de informatie die zij over deze producten ontvangen onvoldoende of onjuist is (met name in verband met het land van herkomst, ontdooiing of de identificatie van soorten);

AE.

overwegende dat de EU-wetgeving inzake informatie over aquatische producten voor de consument duidelijk is en dat de controle hierop onder de verantwoordelijkheid valt van de autoriteiten van de lidstaten; overwegende dat evenwel algemeen bekend is dat deze cruciale informatie voor de consument niet daadwerkelijk wordt verstrekt, noch door vishandelaren, noch door restaurants; overwegende dat deze situatie van een ontoereikende tenuitvoerlegging het concurrentievermogen van de aquacultuur in de EU ondermijnt;

AF.

overwegende dat duurzame viskwekerij gebaseerd is op het houden van gezonde dieren en dat het hiervoor van essentieel belang is specifieke, innoverende diergeneeskundige instrumenten te ontwikkelen, in het bijzonder vaccins en antibiotica, die moeten worden gebruikt op een verantwoorde en beperkte wijze met waarborging van de gezondheid en het welzijn van dier en consument, alsmede van veilige en voedzame aquacultuurproducten, zonder nadelige gevolgen voor het milieu en in het wild levende soorten; overwegende dat in de EU-regelgeving inzake diergezondheid ook rekening moet worden gehouden met de bijzonderheden van aquacultuur en de specifieke kenmerken van vissoorten, wanneer het gaat om de behandeling van infecties en ziekten en de gevolgen voor de productkwaliteit;

AG.

overwegende dat in het Europees "één gezondheid"-actieplan tegen antimicrobiële resistentie (AMR) wordt opgemerkt dat immunisatie door vaccinatie een kosteneffectieve gezondheidsinterventie is in de strijd tegen antimicrobiële resistentie (18), hetgeen ook geldt voor aquacultuur;

AH.

overwegende dat het beeld dat de Europese samenleving en consument heeft van aquacultuur, per lidstaat verschilt, maar dat er in het algemeen duidelijk ruimte is voor verbetering;

AI.

overwegende dat, hoewel er altijd ruimte is voor verbetering aan de hand van betere praktijken, het slechte imago van deze activiteit niet altijd te wijten is aan echte problemen (milieu-, kwaliteits- en veiligheidsaspecten), maar aan de vooroordelen die consumenten van aquacultuur hebben; overwegende dat een aanzienlijk deel van deze situatie het gevolg is van de overtuiging dat de reële gevolgen van aquacultuur in sommige derde landen (ontwikkelingslanden) ook worden vastgesteld in de EU, hetgeen niet waar is;

AJ.

overwegende dat de sterk uiteenlopende praktijken met betrekking tot aquacultuur tot aanzienlijke verschillen leiden onder meer in productkwaliteit, milieugevolgen en hygiënische omstandigheden, hetgeen de consument vaak in onzekerheid laat over het resulterende product;

AK.

overwegende dat de slechte reputatie van aquacultuur invloed heeft op de governance ervan door overheidsdiensten (vergunningen, planning enz.), maar ook op de afzetvoorwaarden;

AL.

overwegende dat moet worden gewezen op de mogelijkheden van aquacultuur in zoet water, aquacultuur op het vasteland met omsloten wateren, geïntegreerde multitrofe aquacultuur en recirculatiesystemen of aquaponics in stedelijke gebieden voor de verbetering van de voedselzekerheid en de ontwikkeling van plattelandsgebieden;

AM.

overwegende schaal- en schelpdieren en waterplanten zoals algen ook een belangrijke bron voor aquacultuur vormen;

AN.

overwegende dat voor onderzoek en innovatie een essentiële rol is weggelegd bij het ontsluiten van het potentieel van duurzame aquacultuur; overwegende dat de productie duurzaam kan worden verhoogd aan de hand van door innovatie gedreven groei, de regeneratie en zuivering van water, het gebruik van hernieuwbare energie en energie- en hulpbronnenefficiëntie, terwijl de milieueffecten worden verminderd en milieudiensten worden geleverd;

AO.

overwegende dat gestandaardiseerde protocollen op EU-niveau van wetenschappelijke gegevens die het toezicht op en de verbetering van de beheer- en productiepraktijken en de gevolgen hiervan op milieu en gezondheid mogelijk maken, erg belangrijk zijn;

AP.

overwegende dat voorrang moet worden gegeven aan inheemse of endemische soorten om de effecten op het milieu te beperken en de aquacultuur duurzamer te maken;

AQ.

overwegende dat moeilijkheden om toegang te krijgen tot krediet en een aanzienlijke tijdsspanne tussen investeringen en de eerste verkoop (doorgaans drie jaar of meer) beleggers kunnen ontmoedigen;

AR.

overwegende dat de door banken en financiële instellingen geboden voorfinancieringsvoorwaarden steeds strenger worden;

AS.

overwegende dat de procedures, die in de meeste gevallen niet duidelijk genoeg zijn voor de gebruikers, en de overvloed aan documenten die moeten worden ingediend om financiering uit het Europees Fonds voor Maritieme Zaken en Visserij (EFMZV) te verkrijgen, ontmoedigend zijn voor de aanvrager; overwegende dat het bedrag van ongeveer 1 280 miljoen EUR dat in de huidige programmaperiode (2014-2020) ter beschikking is, niet toereikend is om de Europese aquacultuursector te ontwikkelen; overwegende dat het absorptiepercentage in de lidstaten tegelijk bijzonder laag is;

AT.

overwegende dat bij duurzame aquacultuur rekening moet worden gehouden met de potentiële effecten op wildevisbestanden en de waterkwaliteit, maar dat duurzame aquacultuur andersom ook gezonde visbestanden en een uitstekende waterkwaliteit nodig heeft;

AU.

overwegende dat de beschikbare gegevens wijzen op een toenemende kloof – naar schatting 8 miljoen ton – tussen de consumptie van vis, schaal- en schelpdieren in de EU en het door de visserij gerealiseerde vangstvolume; overwegende dat duurzame aquacultuur samen met duurzame visserij kan bijdragen tot het garanderen van voedsel- en voedingszekerheid op lange termijn, inclusief voedselvoorziening, alsmede tot groei en werkgelegenheid voor de burgers van de Unie en tot het voldoen van de toenemende wereldwijde vraag naar aquatische levensmiddelen, mits voor aquacultuuractiviteiten gebruik wordt gemaakt van duurzame voedselbronnen en milieuschade wordt voorkomen; overwegende dat zij op deze manier kan bijdragen tot de overkoepelende doelstelling de kloof te dichten tussen het verbruik en de productie van vis, schaaldieren en schelpdieren in de EU;

AV.

overwegende dat in de aquacultuur één kilogram laagwaardige vis kan worden omgezet in één kilogram hoogwaardige vis (bijvoorbeeld lodde in tarbot, waar de waarde toeneemt van 0,10 tot 7 EUR per kilogram);

AW.

overwegende dat jongeren minder geïnteresseerd zijn om te werken in de aquacultuursector of om erin te investeren of de sector te ontwikkelen, door slechte communicatie en een gebrek aan financiële vooruitzichten en stabiliteit, die aquacultuur onaantrekkelijk maken voor jongere generaties;

AX.

overwegende dat duurzame aquacultuur die in handen is van en beheerd wordt door de gemeenschap, sociaal-economische voordelen kan opleveren voor perifere kustgebieden en een positieve rol kan spelen in de blauwe economie;

AY.

overwegende dat zoetwateraquacultuur goed is voor 20 % van de prestaties van de sector in Europa als geheel en dat de steun van de EU deze verhouding moet weerspiegelen; overwegende dat het afwijkende karakter van zoetwateraquacultuur betekent dat zij speciale regelgeving en een apart hoofdstuk in de wetgeving betreffende het gemeenschappelijk visserijbeleid van de EU vereist;

AZ.

overwegende dat onderzoek en innovatie cruciaal zijn voor het realiseren van meer duurzaamheid en een groter concurrentievermogen van de aquacultuursector op de Europese markt;

BA.

overwegende dat projecten op het gebied van zoetwateraquacultuur ook kunnen worden uitgevoerd met ex-postfinanciering en overwegende dat dit vaak onevenredige inspanningen vereist van investeerders, zodat viskwekers het vaak niet aandurven om projecten te starten; overwegende dat de omvang van de steun in de meeste gevallen ontoereikend is;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

33.

34.

35.

36.

37.

38.

39.

40.

41.

42.

43.

44.

45.

46.

47.

48.

49.

50.

51.

52.

53.

54.

55.

56.

57.

58.

59.

60.

61.

62.

63.

64.

65.

66.

67.

68.

69.

70.

71.

72.

73.

74.

75.

76.

77.

78.

79.

80.

81.

82.

83.

84.

85.

86.

87.

88.

89.

90.

91.

92.