24.3.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 93/68

—

gezien het groenboek van de Commissie van 16 april 2013 betreffende de verzekering tegen natuurlijke en door de mens veroorzaakte rampen (COM(2013)0213),

—

gezien de mededeling van de Commissie van 16 april 2013 getiteld „Een EU-strategie voor aanpassing aan de klimaatverandering” (COM(2013)0216),

—

gezien de van 16 april 2013 t/m 15 juli 2013 door de Commissie gehouden openbare raadpleging over het groenboek,

—

gezien verslag nr. 12/2012 van het Europees Milieuagentschap getiteld „Climate change, impacts and vulnerability in Europe 2012, An indicator-based report”,

—

gezien het verslag van het Gemeenschappelijk centrum voor onderzoek van de Europese Commissie van september 2012 getiteld „Natural Catastrophes: Risk relevance and Insurance Coverage in the EU”,

—

gezien artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie,

—

gezien artikel 48 van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Commissie economische en monetaire zaken (A7-0005/2014),

A.

overwegende dat de penetratiegraad, waarmee het percentage van de globale verzekeringspremies in verhouding tot het bbp van een land wordt gemeten, aanzienlijk varieert van lidstaat tot lidstaat en overwegende dat de omvang van de economische verliezen ten gevolge van weersomstandigheden niet in alle lidstaten even groot is;

B.

overwegende dat uit de verschillende penetratiegraden in de lidstaten ten gevolge van juridische, geofysische, historisch en culturele verschillen en de uiteenlopende vraag die daaruit voortvloeit, kan worden afgeleid dat op Europees niveau ten hoogste actie moet worden ondernomen op het gebied van voorlichtings- en preventiemaatregelen;

C.

overwegende dat de situatie op de verzekeringsmarkt in de EU erg heterogeen is omdat de lidstaten aan verschillende risico's en natuurrampen zijn blootgesteld en de voorspelbaarheid van natuurrampen afhankelijk is van verschillende factoren (meteorologische, hydrologische, geofysische enz.);

D.

overwegende dat een klein aantal grootschalige gebeurtenissen tussen 1980 en 2011 ongeveer de helft van de kosten ten gevolge van weersomstandigheden veroorzaakte; overwegende dat natuurrampen en door de mens veroorzaakte rampen financiële risico's inhouden, waar ze zich ook voordoen;

E.

overwegende dat in Europa stormen, bosbranden, overstromingen van rivieren en stortvloeden de grootste risico's op natuurrampen opleveren en dat, hoewel zij steeds vaker voorkomen, het nog steeds onmogelijk is om hun toenemende gevolgen op het stuk van schade en kosten te ramen;

F.

overwegende dat burgers zich vaak niet bewust zijn van de uiteenlopende risico's die weersomstandigheden kunnen opleveren, en dat zij als individuen en als gemeenschappen geneigd zijn de risico's van natuurrampen en de gevolgen van een gebrek aan voorbereiding te onderschatten;

G.

overwegende dat natuurrampen, enerzijds, afhangen van meteorologische en geografische elementen, terwijl door de mens veroorzaakte rampen, anderzijds, het gevolg zijn van verkeerd gedrag of een slechte beheer van de risico's;

H.

overwegende dat de gevolgen van bepaalde natuurrampen in sommige gevallen verergerd worden omdat de regeringen, de plaatselijke autoriteiten en de burgers geen toereikende voorzorgsmaatregelen hebben getroffen;

I.

overwegende dat bij door de mens veroorzaakte rampen de naleving en optimalisering van de veiligheidsvoorschriften zeer belangrijke factor zijn voor de preventie van ongevallen;

J.

overwegende dat de markt voor verzekeringen tegen natuurrampen wordt beïnvloed door de omvang van preventieve maatregelen, zoals aanpassing aan de klimaatverandering (bv. het aanleggen van waterkeringen of het opbouwen van snelle opsporings- en reactiecapaciteiten bij bosbranden), terwijl de markt voor verzekeringen tegen door de mens veroorzaakte rampen probeert te voldoen aan de aansprakelijkheidseisen die de veiligheidsnormen met zich brengen, waardoor de gelijke behandeling van schade- en aansprakelijkheidsverzekeringen niet juist is;

1.

is van mening dat preventie de belangrijkste factor is bij het beschermen van mensen en het voorkomen van verliezen ten gevolge van onverwachte gebeurtenissen; merkt op dat de EU moet bijdragen tot de ontwikkeling van een verantwoordelijkere maatschappij die voldoende aandacht besteedt aan voorzorgsmaatregelen en de totstandbrenging van een preventiecultuur die de burgers beter bewust te maakt van de risico's van zowel natuurrampen als door de mens veroorzaakte rampen;

2.

is van mening dat meer onderzoek een gedetailleerd kader van verschillende situaties kan opleveren dat zal helpen om milieurisico's te begrijpen en te voorkomen en de onzekerheid hieromtrent te beperken; pleit voor partnerschappen tussen verzekeringsmaatschappijen en onderzoeksinstellingen om middelen, vaardigheden en risicodeskundigheid te bundelen om een beter begrip te krijgen van de betrokken vraagstukken en aldus de burgers en de gemeenschappen voor te bereiden, zodat zij beter in staat zijn aan de risico's van natuurrampen het hoofd te bieden;

3.

is van mening dat informatie cruciaal is voor de preventie en de beperking van dergelijke rampen; roept derhalve op tot nauwere samenwerking tussen de lidstaten en de particuliere sector om de burgers te voorzien van relevante informatie met betrekking tot de risico's die zij lopen;

4.

is van mening dat de EU en de nationale autoriteiten een zichtbare toegevoegde waarde kunnen verschaffen door verantwoord individueel gedrag te ondersteunen en door de optimale praktijken op het gebied van risicopreventie en -beperking tussen de lidstaten en op regionaal niveau te delen en is ingenomen met de steun voor campagnes om burgers beter bewust te maken van de risico's van natuurrampen en de kennis over geografie en het klimaat te vergroten;

5.

wijst erop dat de betrokkenheid van plaatselijke overheden en belanghebbenden bij beslissingen over ruimtelijke ordening en stedelijke ontwikkeling het beheer van natuurrampen ten goede zou kunnen komen; is van mening dat een nauwere samenwerking tussen de overheid en de privésector de lidstaten en de plaatselijke overheden zou kunnen helpen om na te gaan welke gebieden een hoger risico lopen, preventieve maatregelen vast te stellen en gecoördineerde acties voor te bereiden;

6.

roept de lidstaten en de overheidsinstanties op toereikende preventieve maatregelen te nemen om de gevolgen van natuurrampen te beperken; verzoekt de regeringen om eenheden voor crisisrespons op te richten en in stand te houden om de gevolgen van dergelijke crises te beperken;

7.

verzoekt de lidstaten om optimale praktijken en ervaringen uit te wisselen om burgers te beschermen tegen onvoorziene gebeurtenissen en om een netwerk op te richten voor informatie-uitwisseling, en om overeenstemming te bereiken over grensoverschrijdende coördinatie en beheer;

8.

is ingenomen met de inspanningen van de Commissie om het bewustzijn over rampen te vergroten, maar onderstreept dat natuurrampen en door de mens veroorzaakte rampen verschillende soorten verzekeringen vergen en door twee verschillende verzekeringsmarkten worden gedekt en bijgevolg niet op een hoop gegooid mogen worden, hoewel er natuurlijk gevallen bestaan waarin door mensen genomen beslissingen de blootstelling aan een risico op natuurrampen vergroten;

9.

onderstreept dat de EU geen overlappende en tegenstrijdige aansprakelijkheidsvoorschriften mag invoeren; wijst erop dat de meeste lidstaten beschikken over een op verzekeringen gebaseerd stelsel voor overstromingen en andere natuurschade; wijst erop dat dit stelsel kan worden aangevuld met overheidsmiddelen ter vergoeding voor de activa die niet particulier verzekerd kunnen worden, en dat overheidsmiddelen ook kunnen dienen ter vergoeding bij verzekeringsclaims die de maximale bedragen overschrijden of van andere vormen van uitzonderlijk ernstige schade; is voorts van mening dat de lidstaten kunnen bijdragen in de vergoeding van schade door te voorzien in herverzekering; is echter van oordeel dat deze stelsels in vele opzichten verschillen en dat het mogelijk niet verstandig of nodig is om deze te verenigen;

10.

merkt op dat Verordening (EG) nr. 2012/2002 tot oprichting van het Solidariteitsfonds van de Europese Unie de basis vormt voor communautaire acties bij grote rampen en dat in de verordening het volgende is bepaald: „Het optreden van de Gemeenschap mag niet dienen als vervanging van de aansprakelijkheid van derden die uit hoofde van het beginsel dat de vervuiler betaalt in eerste instantie aansprakelijk zijn voor de door hen teweeggebrachte schade en mag evenmin preventieve maatregelen op zowel nationaal als communautair niveau ontmoedigen”;

11.

spoort de Commissie ertoe aan om relevante informatie eenvoudig toegankelijk te maken, onder meer via vergelijkende statistieken, en spoort de lidstaten ertoe aan om duidelijke en nauwkeurige gegevens te publiceren die consumenten, gemeenschappen en ondernemingen moeten helpen bij het kiezen van een verzekering tegen natuurrampen; is van mening dat de invoering van standaardformaten op basis van verschillende categorieën van gebeurtenissen nuttig zou kunnen zijn;

12.

herinnert eraan dat natuurrampen zowel gezinnen als ondernemingen treffen en spoort verzekeringsmaatschappijen ertoe aan om een op het risico gebaseerde prijsstelling te hanteren als een centrale aanpak bij de verzekering tegen rampen; verzoekt de lidstaten stimulansen te bieden teneinde burgers aan te moedigen zichzelf te beschermen en hun eigendom te verzekeren tegen schade, evenals stimulansen die tegemoetkomen aan de behoeften aan verzekeringen tegen milieuaansprakelijkheid, bijvoorbeeld voor ondernemingen in de sectoren aardgas, chemie of kernenergie;

13.

verzoekt de verzekeringsmaatschappijen om contracten voor consumenten te verduidelijken en informatie te verstrekken over de beschikbare opties en de weerslag ervan op de prijs van de dekking om ervoor te zorgen dat de consument de juiste keuze maakt; verzoekt de verzekeringsmaatschappijen om te zorgen voor duidelijke en begrijpelijke informatie aan hun huidige en toekomstige klanten;

14.

onderkent dat consumenten goed moeten begrijpen welk soort dekking zij krijgen en hoe deze in werking treedt wanneer er zich risico's voordoen; wijst erop dat consumenten, wanneer zij verzekeringsproducten kopen en voordat zij een contract tekenen, volledig moeten worden geïnformeerd over alle voorwaarden, onder andere over de intrekkings- en klachtenprocedure en de bijbehorende termijnen; is van mening dat een op het risico gebaseerde prijsstelling centraal moet staan bij de beschikbaarheid van verzekeringsdekking; is van oordeel dat de EU en de lidstaten de consumentenbescherming ter harte moeten nemen;

15.

herinnert eraan dat het uiteindelijk de overheid of de regionale autoriteiten zijn die een groot deel van de indirecte of directe kosten van de schade van natuurrampen of door de mens veroorzaakte rampen voor hun rekening nemen, en pleit ervoor dat de lidstaten en de regionale autoriteiten het belang van risicopreventie erkennen en van preventie een van de pijlers van hun investeringsstrategie maken, aangezien het efficiënter is om de gevolgen van rampen tot een minimum te beperken dan om uitsluitend achteraf dekking te bieden en de schade te herstellen;

16.

onderstreept het morele risico indien burgers ervan uitgaan dat hun regering overheidsmiddelen uit de nationale begroting zal gebruiken om hun verliezen te dekken; staat daarom kritisch tegenover maatregelen die burgers of gemeenschappen kunnen ontmoedigen om maatregelen te treffen om zichzelf te beschermen; is van mening dat burgers hun deel van de verantwoordelijkheid moeten dragen en dat de vergoedingen niet de totale schade moeten dekken;

17.

herinnert eraan dat de individuele verantwoordelijkheid in deze sector moet worden gehandhaafd en is zich bewust van de inspanningen van de lidstaten om het bevorderen van de individuele verantwoordelijkheid te combineren met interventie door de regering;

18.

besluit dat er geen sprake is van marktverstoringen op dit gebied die een interventie van de EU zouden rechtvaardigen en denkt niet dat een uniforme oplossing op dit vlak haalbaar zou zijn; herinnert eraan dat verzekeringsproducten op maat afhankelijk zijn van veel elementen, zoals het soort risico's, de waarschijnlijke kwantiteit en kwaliteit ervan, de preventiecultuur, de mate van paraatheid en de capaciteit om op te treden en de benadering van de lidstaten en de regionale autoriteiten op het gebied van risicomonitoring en voorbereiding op risico's;

19.

is van mening dat een flexibele markt voor verzekeringen tegen natuurrampen verzekeringsmaatschappijen in staat stelt om producten aan te passen aan uiteenlopende omstandigheden en gelooft dat een niet-verplicht kader de beste manier is om producten te ontwikkelen die aansluiten op de natuurlijke risico's in een bepaald geografisch gebied;

20.

verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie te doen toekomen aan de Raad, de Commissie, en de parlementen van de lidstaten.