52013PC0618

NL

|| EUROPESE COMMISSIE ||

Brussel, 17.9.2013

COM(2013) 618 final

2013/0304 (COD)

Voorstel voor een

RICHTLIJN VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD

tot wijziging van Kaderbesluit 2004/757/JBZ van de Raad van 25 oktober 2004 betreffende de vaststelling van minimumvoorschriften met betrekking tot de bestanddelen van strafbare feiten en met betrekking tot straffen op het gebied van de illegale drugshandel, wat de definitie van drug betreft

{SWD(2013) 319 final}

{SWD(2013) 320 final}

TOELICHTING

1.           ACHTERGROND VAN HET VOORSTEL

1.1.      Algemene context

Illegale drugshandel en drugsmisbruik vormen een groot gevaar voor de gezondheid en veiligheid van personen en voor de samenlevingen in de EU. Zij tasten het sociale en economische weefsel aan en ondermijnen de levenskwaliteit van burgers en de veiligheid van de lidstaten. Hoewel het gebruik van krachtens de VN-verdragen inzake verdovende middelen gereguleerde stoffen[1], zoals cocaïne, ecstasy of cannabis (hierna "gereguleerde drugs" genoemd), in de afgelopen jaren gestabiliseerd lijkt te zijn[2], zij het op een hoog niveau, vormt de aanpak van nieuwe stoffen die in een snel tempo op de markt komen, een belangrijke uitdaging.

Nieuwe psychoactieve stoffen die een soortgelijke werking hebben als gereguleerde drugs en vaak als legale alternatieven op de markt worden gebracht omdat zij niet aan dezelfde controlemaatregelen zijn onderworpen, en die talrijke toepassingen kennen in de industrie, zijn steeds vaker beschikbaar in de Unie. Tussen 1997 en 2012 maakten de lidstaten melding van ongeveer 290 stoffen, met meer dan één nieuwe stof per week in 2012. Het aantal aangemelde stoffen verdrievoudigde tussen 2009 en 2012 (van 24 tot 73).

Een groeiend aantal mensen, in het bijzonder jongeren, gebruikt nieuwe psychoactieve stoffen. Deze stoffen kunnen echter net zoals gereguleerde drugs de gezondheid en de veiligheid van personen schaden en lasten voor de samenleving meebrengen. De risico’s die nieuwe psychoactieve stoffen kunnen opleveren, hebben de nationale autoriteiten ertoe aangezet deze aan verschillende beperkende maatregelen te onderwerpen. Dergelijke nationale beperkende maatregelen hebben echter slechts een beperkt effect, aangezien deze stoffen vrij kunnen worden vervoerd binnen de interne markt — ongeveer 80% van de aangemelde stoffen werd in meer dan een lidstaat aangetroffen.

In de mededeling van de Commissie "Naar een sterker Europees antwoord op de drugsproblematiek" van oktober 2011[3] werden nieuwe psychoactieve stoffen genoemd als een van de problemen waarvoor een krachtdadige reactie op EU-niveau nodig is.

Besluit 2005/387/JBZ van de Raad van 10 mei 2005[4] bevat een mechanisme om de risico’s van nieuwe psychoactieve stoffen aan te pakken, dat ertoe kan leiden dat stoffen in de hele EU aan controlemaatregelen en strafrechtelijke sancties worden onderworpen. Om de frequente verschijning van nieuwe psychoactieve stoffen en de snelle verspreiding ervan in de hele Unie duurzamer aan te pakken, heeft de Commissie strengere regels voorgesteld [Verordening (EU) nr..../... inzake nieuwe psychoactieve stoffen].

Om de beschikbaarheid van schadelijke nieuwe psychoactieve stoffen, die ernstige gezondheids-, sociale en veiligheidsrisico’s inhouden voor individuen en voor de samenleving, effectief te beperken en om de handel in deze stoffen en de betrokkenheid van criminele organisaties bij hun productie of distributie, samen met gereguleerde drugs, af te schrikken, is het nodig om nieuwe psychoactieve stoffen aan strafrechtelijke bepalingen te onderwerpen.

Kaderbesluit 2004/757/JBZ van de Raad van 25 oktober 2004[5] bevat een gemeenschappelijke aanpak van de bestrijding van de illegale drugshandel. Het bevat gemeenschappelijke minimumvoorschriften betreffende de bepaling van strafbare feiten en sancties om te vermijden dat problemen ontstaan bij de samenwerking tussen de justitiële autoriteiten en rechtshandhavingsinstanties van de lidstaten, die te wijten zijn aan het feit dat bepaalde feiten niet strafbaar zijn krachtens zowel het recht van de verzoekende als dat van de aangezochte staat. Deze bepalingen zijn echter van toepassing op stoffen die onder de VN-verdragen vallen en op synthetische drugs die krachtens Gemeenschappelijk Optreden 97/396/JBZ van 16 juni 1997[6] aan controle zijn onderworpen, maar niet op nieuwe psychoactieve stoffen.

Met het oog op de stroomlijning en verduidelijking van het rechtskader voor drugs moeten de schadelijkste nieuwe psychoactieve stoffen onder dezelfde strafrechtelijke bepalingen vallen als die welke gelden voor de krachtens de VN-verdragen gereguleerde stoffen.

Het is dan ook noodzakelijk de werkingssfeer van Kaderbesluit 2004/757/JBZ uit te breiden tot nieuwe psychoactieve stoffen die onderworpen zijn aan controlemaatregelen krachtens Besluit 2005/387/JBZ van de Raad en tot de stoffen waarvoor permanente marktbeperkingen gelden krachtens [Verordening (EU) nr..../... inzake nieuwe psychoactieve stoffen].

Het werkprogramma van de Commissie voor 2012 voorzag in een wetgevingsvoorstel inzake illegale drugshandel.

1.2.      Motivering en doel van het voorstel

Dit voorstel wijzigt Kaderbesluit 2004/757/JBZ door de werkingssfeer ervan uit te breiden tot nieuwe psychoactieve stoffen die ernstige risico’s meebrengen.

Dit voorstel is gevoegd bij het voorstel voor een [Verordening (EU) nr..../... inzake nieuwe psychoactieve stoffen]. De twee voorstellen zijn gekoppeld, zodat nieuwe psychoactieve stoffen met ernstige gezondheids-, sociale en veiligheidsrisico’s, die vanwege die risico’s krachtens die verordening aan permanente marktbeperkingen zijn onderworpen, ook zijn onderworpen aan de strafrechtelijke bepalingen over illegale drugshandel, vastgesteld bij Kaderbesluit 2004/757/JBZ.

2.           RESULTATEN VAN RAADPLEGINGEN VAN BELANGHEBBENDE PARTIJEN EN EFFECTBEOORDELING

2.1.        Raadpleging van belanghebbenden

Bij de voorbereiding van dit voorstel is gebruik gemaakt van uitgebreide raadplegingen van belanghebbenden en deskundigen alsmede van een openbare raadpleging via het internet.

De Commissie heeft alle lidstaten geraadpleegd bij de beoordeling van de werking van Kaderbesluit 2004/757/JBZ en Besluit 2005/387/JBZ van de Raad. In het kader van externe studies over illegale drugshandel en nieuwe psychoactieve stoffen verzamelde en onderzocht de Commissie bovendien de standpunten van een groot aantal belanghebbenden, beroepsbeoefenaren en deskundigen, onder meer de EU-agentschappen die betrokken zijn bij de tenuitvoerlegging van deze instrumenten.

Voorts organiseerde de Commissie twee deskundigenvergaderingen over illegale drugshandel, op 10 november 2011 en 29 februari 2012 en twee deskundigenvergaderingen over nieuwe psychoactieve stoffen, op 15 december 2011 en 1 maart 2012. Tijdens deze vergaderingen hebben academische deskundigen en beroepsbeoefenaren het belang van strafrechtelijke bepalingen benadrukt om illegale drugshandel te beperken en tegen te gaan, en om de verspreiding van schadelijke nieuwe psychoactieve stoffen tegen te gaan. Tegelijkertijd hebben zij erop gewezen dat wetgeving inzake nieuwe psychoactieve stoffen evenredig moet zijn en op de verschillende niveaus van de daaraan verbonden risico’s moet zijn afgestemd.

In 2011 werd in het kader van de Eurobarometer "De houding van jongeren jegens drugs" een enquête gehouden onder jongeren (15-24 jaar). Bijna de helft van de respondenten (47%) was van mening dat alleen die stoffen die aantoonbaar gezondheidsrisico's inhouden, moeten worden beperkt, en 34% was van mening dat alle stoffen die dezelfde effecten hebben als gereguleerde drugs, moeten worden beperkt.

2.2.        Effectbeoordeling

De Commissie heeft de effecten van dit voorstel tot wijziging van Kaderbesluit 2004/757/JBZ onderzocht in een effectbeoordeling inzake nieuwe psychoactieve stoffen. De conclusie van die beoordeling luidt dat, net zoals in het kader van Besluit 2005/387/JBZ van de Raad, schadelijke nieuwe psychoactieve stoffen (die welke ernstige gezondheids-, sociale en veiligheidsrisico’s meebrengen) aan strafrechtelijke bepalingen moeten worden onderworpen. Voorts werd daarin ook geconcludeerd dat zij daarom aan de strafrechtelijke bepalingen op het gebied van illegale drugshandel moeten worden onderworpen. Dit was een deel van de verkozen beleidsoptie, die voorziet in een stapsgewijze reeks beperkende maatregelen die evenredig zijn aan de risico’s van nieuwe psychoactieve stoffen, en die niet tot gevolg hebben dat de legale handel binnen de interne markt wordt belemmerd.

3.           JURIDISCHE ELEMENTEN VAN HET VOORSTEL

3.1.        Rechtsgrond

Dit voorstel is gebaseerd op artikel 83, lid 1, VWEU, op grond waarvan het Europees Parlement en de Raad volgens de gewone wetgevingsprocedure bij richtlijnen minimumvoorschriften kunnen vaststellen betreffende de bepaling van strafbare feiten en sancties in verband met illegale drugshandel.

3.2.        Subsidiariteit, evenredigheid en eerbiediging van de grondrechten

De EU is in een betere positie dan de lidstaten om maatregelen te nemen ter beperking van de beschikbaarheid van schadelijke nieuwe psychoactieve stoffen voor consumenten op de interne markt en er tegelijk voor te zorgen dat de legale handel niet wordt belemmerd.

De reden hiervoor is dat de lidstaten afzonderlijk de snelle opkomst en verspreiding van deze stoffen niet doeltreffend en duurzaam kunnen aanpakken. Ongecoördineerde nationale maatregelen en de proliferatie van uiteenlopende nationale regelingen inzake nieuwe psychoactieve stoffen kunnen domino-effecten hebben voor andere lidstaten (verplaatsing van schadelijke stoffen) en kunnen voor problemen zorgen in de samenwerking tussen de nationale justitiële autoriteiten en rechtshandhavingsinstanties.

Het voorstel is evenredig en gaat niet verder gaat dan wat nodig is om de doelstellingen te verwezenlijken, omdat met strafrechtelijke bepalingen alleen de nieuwe psychoactieve stoffen worden bestreden die een grote zorg zijn op EU-niveau.

Dit voorstel heeft een indirect effect op bepaalde grondrechten en beginselen die zijn vastgelegd in het EU-Handvest van de grondrechten, omdat het een uitbreiding van de werkingssfeer van Kaderbesluit 2004/757/JBZ inhoudt, waarvan de bepalingen effect hebben op de volgende grondrechten en beginselen: het recht op vrijheid en veiligheid (artikel 6), het recht op eigendom (artikel 17) en het recht op een doeltreffende voorziening in rechte en op een onpartijdig gerecht (artikel 47), het vermoeden van onschuld en de rechten van de verdediging (artikel 48), en het legaliteitsbeginsel en het evenredigheidsbeginsel inzake delicten en straffen (artikel 49). Aan deze rechten en vrijheden kunnen beperkingen worden gesteld, maar alleen binnen de grenzen en onder de voorwaarden die bij artikel 52, lid 1, van het EU-Handvest zijn gesteld.

3.3.        Keuze van instrumenten

Overeenkomstig artikel 83, lid 1, VWEU, is een richtlijn het geschikte instrument om te zorgen voor een minimale harmonisatie op EU-niveau op het gebied van de illegale drugshandel, waarbij de lidstaten speelruimte wordt gelaten bij de tenuitvoerlegging van de beginselen, regels en de uitzonderingen op nationaal niveau.

3.4.        Toelichtende stukken bij de aanmelding van omzettingsmaatregelen

De lidstaten wordt verzocht de Commissie in kennis stellen van de nationale maatregelen die zijn genomen om aan deze richtlijn te voldoen.

De lidstaten wordt niet verzocht aan de Commissie verklarende documenten (zoals concordantietabellen) over te leggen bij de kennisgeving van nationale maatregelen die worden aangenomen voor de omzetting van de bepalingen van deze richtlijn. Dit is niet noodzakelijk omdat de voorgestelde wijziging een beperkte draagwijdte heeft. De indiening van aanvullende verklarende documenten zou een extra ongerechtvaardigde administratieve last voor de bevoegde autoriteiten van de lidstaten vormen.

3.5.        Voornaamste bepalingen

Artikel 1 — Deze bepaling bevat de wijzigingen van Kaderbesluit 2004/757/JBZ, met betrekking tot de definitie van de term "drug", de bepaling waarbij nieuwe psychoactieve stoffen die ernstige gezondheids-, sociale en veiligheidsrisico’s vormen onder het strafrecht worden gebracht en de evaluatie van de uitvoering en de effecten van het kaderbesluit door de Commissie.

Artikel 2 — Deze bepaling bevat de termijn voor de omzetting van de bepalingen van de richtlijn in nationale wetgeving.

Artikelen 3 en 4 — Deze bepalingen hebben betrekking op de inwerkingtreding en adressaten van de richtlijn.

4.           GEVOLGEN VOOR DE BEGROTING

Het voorstel heeft geen gevolgen voor de EU-begroting.

2013/0304 (COD)

Voorstel voor een

RICHTLIJN VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD

tot wijziging van Kaderbesluit 2004/757/JBZ van de Raad van 25 oktober 2004 betreffende de vaststelling van minimumvoorschriften met betrekking tot de bestanddelen van strafbare feiten en met betrekking tot straffen op het gebied van de illegale drugshandel, wat de definitie van drug betreft

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name artikel 83, lid 1,

Gezien het voorstel van de Europese Commissie,

Na toezending van het ontwerp van wetgevingshandeling aan de nationale parlementen,

Handelend volgens de gewone wetgevingsprocedure,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)       Kaderbesluit 2004/757/JBZ van de Raad van 25 oktober 2004 betreffende de vaststelling van minimumvoorschriften met betrekking tot de bestanddelen van strafbare feiten en met betrekking tot straffen op het gebied van de illegale drugshandel[7] voorziet in een gemeenschappelijke aanpak van de bestrijding van de illegale drugshandel, die een bedreiging vormt voor de gezondheid, de veiligheid en de levenskwaliteit van de EU-burgers, alsook voor de wettige economie, de stabiliteit en de veiligheid van de lidstaten. Het bevat gemeenschappelijke minimumvoorschriften betreffende de bepaling van strafbare feiten en sancties om te vermijden dat problemen ontstaan bij de samenwerking tussen de justitiële autoriteiten en rechtshandhavingsinstanties van de lidstaten, die te wijten zijn aan het feit dat bepaalde feiten niet strafbaar zijn krachtens zowel het recht van de verzoekende staat als dat van de aangezochte staat.

(2)       Kaderbesluit 2004/757/JBZ is van toepassing op de stoffen die vallen onder het Enkelvoudig Verdrag van de Verenigde Naties inzake verdovende middelen van 1961 (zoals gewijzigd bij het Protocol van 1972) en het Verdrag van de Verenigde Naties inzake psychotrope stoffen van 1971 (hierna " de VN-verdragen" genoemd) alsmede op de synthetische drugs die in de Unie onder controle zijn geplaatst in het kader van Gemeenschappelijk Optreden 97/396/JBZ van 16 juni 1997 betreffende de uitwisseling van informatie, de risicobeoordeling en de controle inzake nieuwe synthetische drugs[8], die een vergelijkbaar gevaar voor de volksgezondheid vormen als de stoffen die onder de VN-verdragen vallen.

(3)       Kaderbesluit 2004/757/JBZ moet ook gelden voor de stoffen die krachtens Besluit 2005/387/JBZ van de Raad van 10 mei 2005 inzake de uitwisseling van informatie, de risicobeoordeling en de controle ten aanzien van nieuwe psychoactieve stoffen[9] onderworpen zijn aan controlemaatregelen en strafrechtelijke sancties, en een vergelijkbaar gevaar voor de volksgezondheid vormen als de stoffen die onder de VN-verdragen vallen.

(4)       Regelmatig duiken nieuwe psychoactieve stoffen op met een soortgelijke werking als de stoffen die onder de VN-verdragen vallen, en deze verspreiden zich snel in de Unie. Bepaalde nieuwe psychoactieve stoffen brengen ernstige gezondheids-, sociale en veiligheidsrisico’s met zich mee, zoals blijkt uit [Verordening (EU) nr..../... inzake nieuwe psychoactieve stoffen]. Op grond van die verordening kunnen maatregelen worden genomen om de productie, vervaardiging, het op de markt aanbieden, met inbegrip van de invoer naar de Unie, het vervoer en de uitvoer uit de Unie van nieuwe psychoactieve stoffen die ernstige gezondheids-, sociale en veiligheidsrisico’s meebrengen, te verbieden. Om de beschikbaarheid van nieuwe psychoactieve stoffen die ernstige risico’s meebrengen voor individuen en voor de samenleving, effectief te beperken en om de handel in deze stoffen in de Unie en de betrokkenheid van criminele organisaties te ontmoedigen, moeten de in het kader van die verordening genomen permanente marktbeperkingsmaatregelen gepaard gaan met strafrechtelijke bepalingen.

(5)       De nieuwe psychoactieve stoffen die aan permanente marktbeperking zijn onderworpen overeenkomstig [Verordening (EU) nr..../... inzake nieuwe psychoactieve stoffen], moeten derhalve onder de strafrechtelijke bepalingen van de Unie inzake illegale drugshandel vallen. Dit zou ook helpen het rechtskader van de Unie te stroomlijnen en te verduidelijken aangezien dezelfde strafrechtelijke bepalingen van toepassing zouden zijn op stoffen die onder de VN-verdragen vallen en op de meest schadelijke nieuwe psychoactieve stoffen. De definitie van "drug" in Kaderbesluit 2004/757/JBZ moet derhalve worden gewijzigd.

(6)       Met het oog op een snelle aanpak van de opkomst en verspreiding van schadelijke nieuwe psychoactieve stoffen in de Unie moeten de lidstaten de bepalingen van Kaderbesluit 2004/757/JBZ toepassen op nieuwe psychoactieve stoffen met ernstige gezondheids-, sociale en veiligheidsrisico’s binnen twaalf maanden nadat deze aan permanente marktbeperking zijn onderworpen uit hoofde van [Verordening (EU) nr..../... inzake nieuwe psychoactieve stoffen].

(7)       Aangezien de doelstelling van deze richtlijn, namelijk de toepassing van de op illegale drugshandel toepasselijke strafrechtelijke bepalingen van de Unie uitbreiden tot nieuwe psychoactieve stoffen met ernstige gezondheids-, sociale en veiligheidsrisico’s, niet voldoende kan worden verwezenlijkt door de lidstaten alleen en derhalve beter kan worden verwezenlijkt op het niveau van de Unie, kan de Unie maatregelen vaststellen, in overeenstemming met het subsidiariteitsbeginsel, zoals neergelegd in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze richtlijn niet verder dan wat nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

(8)       Deze richtlijn eerbiedigt de grondrechten en neemt de beginselen in acht die zijn erkend in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, en in het bijzonder het recht op een doeltreffende voorziening in rechte en op een onpartijdig gerecht, het vermoeden van onschuld en de rechten van de verdediging, en het recht om niet tweemaal in een strafrechtelijke procedure voor hetzelfde delict te worden berecht of gestraft, en het legaliteitsbeginsel en evenredigheidsbeginsel inzake delicten.

(9)       [Overeenkomstig artikel 3 van het Protocol (Nr. 21) betreffende de positie van het Verenigd Koninkrijk en Ierland ten aanzien van de ruimte van vrijheid, veiligheid en recht, dat gehecht is aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, hebben het Verenigd Koninkrijk en Ierland kennis gegeven van hun wens om aan de aanneming en toepassing van deze richtlijn deel te nemen.

EN/OF

(10)     Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van het Protocol (Nr. 21) betreffende de positie van het Verenigd Koninkrijk en Ierland ten aanzien van de ruimte van vrijheid, veiligheid en recht, dat gehecht is aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en aan het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en onverminderd artikel 4 van dat Protocol nemen het Verenigd Koninkrijk en Ierland niet deel aan de aanneming en toepassing van deze richtlijn, die niet bindend is voor, noch van toepassing is in die lidstaten.]

(11)     Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van het Protocol (Nr. 22) betreffende de positie van Denemarken, dat gehecht is aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, neemt Denemarken niet deel aan de aanneming van deze richtlijn, die derhalve niet bindend is voor, noch van toepassing is in die lidstaat.

(12)     Kaderbesluit 2004/757/JBZ moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd,

HEBBEN DE VOLGENDE RICHTLIJN VASTGESTELD:

Artikel 1

Kaderbesluit 2004/757/JBZ wordt als volgt gewijzigd:

(1) Artikel 1, punt 1, komt als volgt te luiden:

"drugs":

(a) alle stoffen die vallen onder het Enkelvoudig Verdrag van de Verenigde Naties inzake verdovende middelen van 1961 (zoals gewijzigd bij het Protocol van 1972) en het Verdrag van de Verenigde Naties inzake psychotrope stoffen van 1971;

(b) alle in de bijlage opgenomen stoffen;

(c) alle nieuwe psychoactieve stoffen die ernstige gezondheids-, sociale en veiligheidsrisico’s vormen en aan permanente marktbeperkingen zijn onderworpen op grond van [artikel 13, lid 1, van Verordening (EU) nr..../... inzake nieuwe psychoactieve stoffen];”

(2) In artikel 9 worden de volgende leden 3 en 4 toegevoegd:

"3.      Ten aanzien van nieuwe psychoactieve stoffen die zijn onderworpen aan permanente marktbeperking op grond van [artikel 13, lid 1, van Verordening (EU) nr..../... inzake nieuwe psychoactieve stoffen] doen de lidstaten de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in werking treden die nodig zijn voor de toepassing van de bepalingen van dit kaderbesluit op deze nieuwe psychoactieve stoffen binnen twaalf maanden na de inwerkingtreding van de permanente marktbeperking. Zij delen de Commissie de tekst van die bepalingen onverwijld mede.

Wanneer de lidstaten deze bepalingen aannemen, wordt in die bepalingen zelf of bij de officiële bekendmaking daarvan naar dit kaderbesluit verwezen. De regels voor deze verwijzing worden vastgesteld door de lidstaten.

4.       Uiterlijk [5 jaar na de inwerkingtreding van deze richtlijn en vervolgens om de vijf jaar] gaat de Commissie na in hoeverre de lidstaten de nodige maatregelen hebben getroffen om aan dit kaderbesluit te voldoen en publiceert zij een verslag.”

(3) Zoals aangegeven in de bijlage bij deze richtlijn, wordt een bijlage toegevoegd.

Artikel 2

Omzetting

De lidstaten doen de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in werking treden om uiterlijk [12 maanden na de inwerkingtreding] aan deze richtlijn te voldoen. Zij delen de Commissie de tekst van die bepalingen onverwijld mede.

Wanneer de lidstaten deze bepalingen aannemen, wordt in die bepalingen zelf of bij de officiële bekendmaking daarvan naar deze richtlijn verwezen. De regels voor deze verwijzing worden vastgesteld door de lidstaten.

Artikel 3

Inwerkingtreding

Deze richtlijn treedt in werking op [dezelfde dag als die van de inwerkingtreding van Verordening (EU) nr..../... inzake nieuwe psychoactieve stoffen].

Artikel 4

Adressaten

Deze richtlijn is gericht tot de lidstaten overeenkomstig de Verdragen.

Gedaan te Brussel,

Voor het Europees Parlement                       Voor de Raad

De voorzitter                                                  De voorzitter

BIJLAGE

Lijst van stoffen bedoeld in artikel 1, punt 1, onder b)

(a) P-Methylthioamphetamine of 4-Methylthioamphetamine, zoals bedoeld in Besluit 1999/615/JBZ van de Raad van 13 september 1999 houdende omschrijving van 4-MTA als nieuwe synthetische drug die aan controlemaatregelen en strafrechtelijke sancties moet worden onderworpen[10].

(b) Paramethoxymethylamphetamine of N-methyl-1-(4-methoxyphenyl)-2-aminopropaan, zoals bedoeld in Besluit 2002/188/JBZ van de Raad van 28 februari 2002 houdende controlemaatregelen en strafrechtelijke sancties betreffende PMMA als nieuwe synthetische drug[11].

(c) 2,5-dimethoxy-4-iodophenethylamine, 2,5-dimethoxy-4-ethylthiophenethylamine, 2,5-dimethoxy-4-(n)-propylthiophenethylamine en 2,4,5-trimethoxyamphetamine, zoals bedoeld in Besluit 2003/847/JBZ van de Raad van 27 november 2003 houdende controlemaatregelen en strafrechtelijke sancties betreffende de nieuwe synthetische drugs 2C-I, 2C-T-2, 2C-T-7 en TMA-2[12].

(d) 1-benzylpiperazine of 1-benzyl-1,4-diazacyclohexaan of N-benzylpiperazine of benzylpiperazine, zoals bedoeld in Besluit 2008/206/JBZ van de Raad van 3 maart 2008 houdende omschrijving van 1-benzylpiperazine (BZP) als nieuwe psychoactieve stof die aan controlemaatregelen en strafrechtelijke bepalingen moet worden onderworpen[13].

(e) 4-methylmethcathinone, zoals bedoeld in Besluit 2010/759/EU van de Raad van 2 december 2010 betreffende het onderwerpen van 4-methylmethcathinone (mephedrone) aan controlemaatregelen[14].

(f) 4-methylamphetamine, zoals bedoeld in Besluit 2013/129/EU van de Raad van 7 maart 2013 betreffende het onderwerpen van 4-methylamfetamine aan controlemaatregelen[15].

(g) 5-(2-aminopropyl)indool, zoals bedoeld in [Besluit 2013/…/JBZ van de Raad van … betreffende het onderwerpen van 5-(2-aminopropyl) indool aan controlemaatregelen[16]].

[1]               Het Enkelvoudig Verdrag van de Verenigde Naties inzake verdovende middelen van 1961 (zoals gewijzigd bij het Protocol van 1972) en het Verdrag van de Verenigde Naties inzake psychotrope stoffen van 1971.

[2]               Europees Waarnemingscentrum voor drugs en drugsverslaving, stand van de drugsproblematiek in Europa, jaarverslag 2012. http://www.emcdda.europa.eu/publications/annual-report/2012

[3]               COM(2011) 689 definitief.

[4]               PB L 127 van 20.5.2005, blz. 32.

[5]               PB L 335 van 11.11.2004, blz. 8.

[6]               PB L 167 van 25.6.1997, blz. 1.

[7]               PB L 335 van 11.11.2004, blz. 8.

[8]               PB L 167 van 25.6.1997, blz. 1.

[9]               PB L 127 van 10.5.2005, blz. 32.

[10]             PB L 244 van 16.9.1999, blz. 1.

[11]             PB L 063 van 6.3.2002, blz. 14.

[12]             PB L 321 van 6.12.2003, blz. 64.

[13]             PB L 63 van 7.3.2008, blz. 45.

[14]             PB L 322 van 8.12.2010, blz. 44.

[15]             PB L 72 van 15.3.2013, blz. 11.

[16]             PB L […], […], blz. […].