24.11.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 436/52

—

gezien artikel 314 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie en artikel 106 bis van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie,

—

gezien Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2012 tot vaststelling van de financiële regels van toepassing op de algemene begroting van de Unie en tot intrekking van Verordening (EG, Euratom) nr. 1605/2002 (1),

—

gezien de algemene begroting van de Europese Unie voor het begrotingsjaar 2013, definitief vastgesteld op 12 december 2012 (2),

—

gezien het Interinstitutioneel Akkoord van 17 mei 2006 tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie betreffende de begrotingsdiscipline en een goed financieel beheer (3),

—

gezien Besluit 2007/436/EG, Euratom van de Raad van 7 juni 2007 betreffende het stelsel van eigen middelen van de Europese Gemeenschappen (4),

—

gezien het ontwerp van gewijzigde begroting nr. 7/2013, goedgekeurd door de Commissie op 25 juli 2013 (COM(2013)0557),

—

gezien het standpunt inzake het ontwerp van gewijzigde begroting nr. 7/2013, vastgesteld door de Raad op 7 oktober 2013 en meegedeeld aan het Europees Parlement op 14 oktober 2013 (14180/2013 — C7-0350/2013),

—

gezien de artikelen 75 ter en 75 sexies van zijn Reglement,

—

gezien het verslag van de Begrotingscommissie (A7-0367/2013),

A.

overwegende dat het ontwerp van gewijzigde begroting nr. 7 voor het begrotingsjaar 2013 (OGB 7/2013) betrekking heeft op een verhoging van de vastleggingskredieten ten belope van 150 miljoen EUR in rubriek 1b van het meerjarig financieel kader (MFK), met als doel om met deze middelen een aantal kwesties aan te pakken die het gevolg zijn van het eindresultaat van de onderhandelingen over het MFK voor de jaren 2014-2020 en die betrekking hebben op Frankrijk, Italië en Spanje;

B.

overwegende dat deze bijkomende kredieten moeten bijdragen aan de aanpak van specifieke problemen op het vlak van werkloosheid, en in het bijzonder jeugdwerkloosheid, armoede en sociale uitsluiting in deze lidstaten;

C.

overwegende dat de Commissie van mening is dat een verhoging van de middelen van het Europees Sociaal Fonds (ESF) de meest geschikte wijze is om bijstand aan deze lidstaten te verlenen;

D.

overwegende dat de verhoging met een bedrag van 150 miljoen EUR aan vastleggingskredieten valt onder de marge voor het uitgavenmaximum van rubriek 1b (16 miljoen EUR) en wordt gefinancierd door een beroep te doen op het flexibiliteitsinstrument (134 miljoen EUR), waarbij de middelen op deze specifieke actie worden toegespitst;

1.

neemt kennis van OGB 7/2013, door de Commissie gepresenteerd op 25 juli 2013, dat betrekking heeft op een verhoging van de vastleggingskredieten ten belope van 150 miljoen EUR in rubriek 1b van het MFK, met als doel om met deze middelen een aantal kwesties aan te pakken die het gevolg zijn van het eindresultaat van de onderhandelingen binnen de Europese Raad over het MFK voor de jaren 2014-2020 en die betrekking hebben op Frankrijk, Italië en Spanje;

2.

steunt het voorstel van de Commissie om deze aanvullende middelen toe te voegen aan de bestaande ESF-programma's in de betrokken lidstaten om de specifieke problemen op het vlak van werkloosheid, en in het bijzonder jeugdwerkloosheid en sociale uitsluiting aan te pakken; verwacht dat de Commissie tijdig aan het Parlement verslag uitbrengt over de concrete maatregelen en acties die met deze middelen worden gefinancierd;

3.

stelt verder vast dat het bijkomende bedrag van 150 miljoen EUR vooral gefinancierd zal worden door middel van de beschikbaarstelling van middelen uit het flexibiliteitsinstrument;

4.

keurt het standpunt van de Raad inzake het ontwerp van gewijzigde begroting nr. 7/2013 goed;

5.

verzoekt zijn Voorzitter te constateren dat de gewijzigde begroting nr. 7/2013 definitief is vastgesteld en zorg te dragen voor publicatie ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie;

6.

verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie, alsmede aan de nationale parlementen.