20.11.2015

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 304/1

---

Voor het internationaal publiekrecht hebben alleen de originele VN/ECE-teksten rechtsgevolgen. Voor de status en de datum van inwerkingtreding van dit reglement, zie de recentste versie van het VN/ECE-statusdocument TRANS/WP.29/343 op:

http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html

Reglement nr. 16 van de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties (VN/ECE) — Uniforme bepalingen voor de goedkeuring van:

I.	Veiligheidsgordels, beveiligingssystemen, kinderbeveiligingssystemen en Isofix-kinderbeveiligingssystemen voor de inzittenden van motorvoertuigen

II.	Voertuigen uitgerust met veiligheidsgordels, veiligheidsgordelverklikkers, beveiligingssystemen, kinderbeveiligingssystemen, Isofix-kinderbeveiligingssystemen en i-Size-kinderbeveiligingssystemen [2015/2059]

Bevat de volledige geldige tekst tot en met:

Supplement 5 op wijzigingenreeks 06 — Datum van inwerkingtreding: 10 juni 2014

INHOUD

REGLEMENT

1.

Toepassingsgebied

2.

Definities

3.

Goedkeuringsaanvraag

4.

Merktekens

5.

Goedkeuring

6.

Specificaties

7.

Tests

8.

Voorschriften voor de installatie in het voertuig

9.

Conformiteit van de productie

10.

Sancties bij non-conformiteit van de productie

11.

Wijzigingen en uitbreiding van de goedkeuring van het voertuigtype of het type veiligheidsgordel of beveiligingssysteem

12.

Definitieve stopzetting van de productie

13.

Instructies

14.

Naam en adres van de voor de uitvoering van de goedkeuringstests verantwoordelijke technische diensten en van de typegoedkeuringsinstanties

15.

Overgangsbepalingen

BIJLAGEN

1A

Mededeling betreffende de goedkeuring, de uitbreiding, weigering of intrekking van de goedkeuring of de definitieve stopzetting van de productie van een voertuigtype wat de veiligheidsgordels betreft, krachtens Reglement nr. 16

1B

Mededeling betreffende de goedkeuring, de uitbreiding, weigering of intrekking van de goedkeuring of de definitieve stopzetting van de productie van een type veiligheidsgordel of beveiligingssysteem voor volwassen inzittenden van motorvoertuigen, krachtens Reglement nr. 16

2.

Opstelling van de goedkeuringsmerken

3.

Schema van een toestel om de duurzaamheid van oprolmechanismen te testen

4.

Schema van een toestel om de vergrendeling van oprolmechanismen met noodvergrendeling te testen

5.

Schema van een toestel om de stofbestendigheid te testen

6.

Beschrijving van de trolley, de stoel, de verankeringen en de stopvoorziening

7.

Beschrijving van de dummy

8.

Beschrijving van de vertragings- of versnellingscurve van de trolley als functie van de tijd

9.

Instructies

10.

Test van een gemeenschappelijke sluiting

11.

Schuur- en microsliptest

12.

Corrosietest

13.

Volgorde van de tests

14.

Controle van de conformiteit van de productie

15.

Procedure voor het bepalen van het H-punt en de werkelijke romphoek voor zitplaatsen in motorvoertuigen

16.

Minimumvoorschriften voor veiligheidsgordels en oprolmechanismen

17.

Voorschriften voor de installatie van veiligheidsgordels en beveiligingssystemen voor volwassen inzittenden van motorvoertuigen op naar voren gerichte stoelen en voor de installatie van Isofix-kinderbeveiligingssystemen en i-Size-kinderbeveiligingssystemen

18.

Tests van veiligheidsgordelverklikkers

1.   TOEPASSINGSGEBIED

Dit reglement is van toepassing op:

1.1.

voertuigen van de categorieën M, N, O, L2, L4, L5, L6, L7 en T (1) wat de installatie van veiligheidsgordels en beveiligingssystemen betreft die bedoeld zijn voor afzonderlijk gebruik, d.w.z. als individuele uitrusting, door inzittenden met een volwassen gestalte op naar voren, naar achteren of zijdelings gerichte stoelen;

1.2.

veiligheidsgordels en beveiligingssystemen die bedoeld zijn voor afzonderlijk gebruik, d.w.z. als individuele uitrusting, door inzittenden met een volwassen gestalte op naar voren, naar achteren of zijdelings gerichte stoelen en voor installatie in voertuigen van de categorieën M, N, O, L2, L4, L5, L6, L7 en T1;

1.3.	voertuigen van de categorieën M1 en N1 1 wat de installatie van kinderbeveiligingssystemen, Isofix-kinderbeveiligingssystemen en i-Size-kinderbeveiligingssystemen betreft;

1.4.	voertuigen van categorie M1 wat veiligheidsgordelverklikkers betreft (2).

1.5.	Op verzoek van de fabrikant is dit reglement ook van toepassing op de installatie van kinderbeveiligingssystemen en Isofix-kinderbeveiligingssystemen die bestemd zijn voor installatie in voertuigen van de categorieën M2 en M3 1.

1.6.	Op verzoek van de fabrikant is dit reglement ook van toepassing op veiligheidsgordels die bestemd zijn voor installatie op zijdelings gerichte stoelen in voertuigen van categorie M3 (klasse II, III en B1).

1.7.	Op verzoek van de fabrikant is dit reglement ook van toepassing op de installatie van i-Size-kinderbeveiligingssystemen, indien door de voertuigfabrikant i-Size-zitplaatsen zijn gedefinieerd.

2.   DEFINITIES

2.1.   Veiligheidsgordel (gordel)

Een geheel van riemen met sluiting, verstelsystemen en bevestigingen, dat in een motorvoertuig kan worden verankerd en dat zo is ontworpen dat de gebruiker bij botsing of plotselinge vertraging van het voertuig minder risico van verwondingen loopt omdat de bewegingsvrijheid van zijn lichaam wordt beperkt. Dit geheel wordt in het algemeen „veiligheidsgordel” genoemd; deze term omvat tevens alle energieabsorberende voorzieningen en oprolmechanismen.

Het geheel kan als veiligheidsgordel of als beveiligingssysteem worden getest en goedgekeurd.

2.1.1.   Heupgordel

Een tweepuntsgordel die over de voorkant van het bekken van de drager loopt.

2.1.2.   Diagonale gordel

Een gordel die diagonaal over de voorkant van de borst loopt, van de heup naar de tegenoverliggende schouder.

2.1.3.   Driepuntsgordel

Een gordel die hoofdzakelijk bestaat uit een combinatie van een heupriem en een diagonale riem.

2.1.4.   Gordel van het type S

Een veiligheidsgordel die geen driepunts- of heupgordel is.

2.1.5.   Harnasgordel

Een gordel van het type S, bestaande uit een heupgordel en schouderriemen; een harnasgordel kan van een aanvullende kruisriem zijn voorzien.

2.2.   Gordeltype

Gordels van verschillende „typen” zijn gordels die substantieel van elkaar verschillen; de verschillen kunnen met name betrekking hebben op:

2.2.1.

de stijve delen (sluiting, bevestigingen, oprolmechanisme enz.);

2.2.2.

het materiaal, weefsel, de afmetingen en de kleur van de riemen; of

2.2.3.

de geometrie van de veiligheidsgordel.

2.3.   Riem

Een buigzaam onderdeel dat ontworpen is om het lichaam op zijn plaats te houden en krachten over te brengen op de verankeringen van de gordel.

2.4.   Sluiting

Een snel los te maken voorziening waarmee de gebruiker door middel van de gordel op zijn plaats kan worden gehouden. De sluiting mag het verstelsysteem omvatten, behalve voor sluitingen van harnasgordels.

2.5.   Gordelverstelsysteem

Een voorziening waarmee de gordel aan de vereisten van de gebruiker en de stand van de stoel kan worden aangepast. Het verstelsysteem kan deel uitmaken van de sluiting, van een oprolmechanisme of van een ander deel van de veiligheidsgordel.

2.6.   Voorspanvoorziening

Een aanvullende of ingebouwde voorziening die het weefsel van de gordel aanspant om bij een botsing de speling van de gordel te beperken.

2.7.   „Referentiezone”: de ruimte tussen twee verticale langsvlakken op een onderlinge afstand van 400 mm en symmetrisch gelegen ten opzichte van het H-punt, gedefinieerd door de draaiing van het in bijlage 1 bij Reglement nr. 21 beschreven apparaat (met hoofdvormig botslichaam) van de verticale in de horizontale stand. Het apparaat moet in de in bijlage 1 bij Reglement nr. 21 beschreven positie worden geplaatst en worden ingesteld op de maximumlengte van 840 mm.

2.8.   „Airbag”: een voorziening die ter aanvulling van de veiligheidsgordels en beveiligingssystemen in motorvoertuigen is geïnstalleerd; bij een zware botsing van het voertuig blaast dit systeem automatisch een flexibel omhulsel op dat door samendrukking van het erin opgesloten gas de ernst van het contact van één of meer lichaamsdelen van de inzittende van het voertuig met de binneninrichting van de passagiersruimte beperkt.

2.9.   „Passagiersairbag”: een airbag die bestemd is om een inzittende op een andere stoel dan die van de bestuurder bij een frontale botsing te beschermen.

2.10.   „Kinderbeveiligingssysteem”: een beveiligingsvoorziening zoals gedefinieerd in Reglement nr. 44 of Reglement nr. 129.

2.11.   „Naar achteren gericht”: met de voorkant in de richting die tegenovergesteld is aan de normale rijrichting van het voertuig.

2.12.   Bevestigingen

De delen van de gordel, met inbegrip van de noodzakelijke sluitonderdelen, die nodig zijn om de gordel aan de gordelverankeringen vast te maken.

2.13.   Energieabsorberende voorziening

Een voorziening die onafhankelijk van de riem of in combinatie ermee de energie moet verspreiden en die deel uitmaakt van de veiligheidsgordel.

2.14.   Oprolmechanisme

Een voorziening waarin de riem van een veiligheidsgordel geheel of gedeeltelijk wordt opgerold.

2.14.1.   Oprolmechanisme zonder vergrendeling (type 1)

Een oprolmechanisme waaruit de riem over zijn volledige lengte kan worden afgerold door van buitenaf een geringe kracht uit te oefenen en waarbij het niet mogelijk is de lengte van de afgerolde riem in te stellen.

2.14.2.   Oprolmechanisme met handbediende ontgrendeling (type 2)

Een oprolmechanisme dat de gebruiker met de hand moet ontgrendelen om de riem tot op de gewenste lengte te kunnen afrollen en dat automatisch wordt vergrendeld wanneer de gebruiker de ontgrendeling loslaat.

2.14.3.   Oprolmechanisme met automatische vergrendeling (type 3)

Een oprolmechanisme waarbij de riem tot op de gewenste lengte kan worden afgerold en automatisch aan de gebruiker wordt aangepast wanneer de sluiting is vastgemaakt. De riem kan niet verder worden afgerold zonder ingrijpen van de gebruiker.

2.14.4.   Oprolmechanisme met noodvergrendeling (type 4)

Een oprolmechanisme dat in normale rijomstandigheden de bewegingsvrijheid van de gebruiker van de veiligheidsgordel niet beperkt. Een dergelijk oprolmechanisme bevat een verstelsysteem voor de lengte dat de riem automatisch aan de gebruiker aanpast en een vergrendelingsmechanisme dat in een noodsituatie in werking wordt gesteld door:

2.14.4.1.

een vertraging van het voertuig (enkelvoudige gevoeligheid), of

2.14.4.2.

een combinatie van een vertraging van het voertuig, beweging van het gordelweefsel of enig ander automatisch middel (meervoudige gevoeligheid).

2.14.5.   Oprolmechanisme met noodvergrendeling, met verhoogde reactiedrempel (type 4N)

Een oprolmechanisme van het in punt 2.14.4 gedefinieerde type, maar met bijzondere eigenschappen wat het gebruik in voertuigen van de categorieën M2, M3, N1, N2 en N3 betreft (3).

2.14.6.   Verstelsysteem van de gordelhoogte

Een verstelsysteem van de hoogte van de diagonale riem van de gordel overeenkomstig de vereisten van de gebruiker en de stand van de stoel. Een dergelijke voorziening mag worden beschouwd als een onderdeel van de gordel of als een onderdeel van de gordelverankering.

2.15.   Gordelverankeringen

De delen van de voertuig- of stoelstructuur of van andere voertuigonderdelen waaraan de veiligheidsgordels worden vastgemaakt.

2.16.   Voertuigtype, wat de veiligheidsgordels en beveiligingssystemen betreft

Een categorie motorvoertuigen die onderling niet verschillen op essentiële punten zoals de afmetingen en de vormen en materialen van de onderdelen van de voertuig- of stoelstructuur of van andere voertuigdelen waaraan de veiligheidsgordels en beveiligingssystemen zijn vastgemaakt.

2.17.   Beveiligingssysteem

Een systeem voor een specifiek voertuigtype of een door de voertuigfabrikant, met instemming van de technische dienst, gedefinieerd type dat bestaat uit een stoel en een gordel die met passende middelen aan het voertuig zijn vastgemaakt en verder uit alle elementen die bij een plotselinge vertraging van het voertuig het risico van verwondingen van de gebruiker verminderen door de bewegingsvrijheid van zijn lichaam te beperken.

2.18.   Stoel

Een structuur die al dan niet integrerend deel uitmaakt van de voertuigstructuur, inclusief bekleding, en die bestemd is om zitplaats te bieden aan één volwassene. Deze term heeft zowel betrekking op een afzonderlijke stoel als op een deel van een bank dat als zitplaats voor één persoon is bestemd.

2.18.1.

„Voorpassagiersstoel”: een stoel waarvan het voorste H-punt zich op of vóór het verticale dwarsvlak door het R-punt van de bestuurder bevindt.

2.18.2.

„Naar voren gerichte stoel”: een stoel die kan worden gebruikt terwijl het voertuig in beweging is en die op zodanige wijze naar de voorkant van het voertuig is gericht dat het verticale symmetrievlak van de stoel een hoek van minder dan + 10o of – 10o vormt met het verticale symmetrievlak van het voertuig.

2.18.3.

„Naar achteren gerichte stoel”: een stoel die kan worden gebruikt terwijl het voertuig in beweging is en die op zodanige wijze naar de achterkant van het voertuig is gericht dat het verticale symmetrievlak van de stoel een hoek van minder dan + 10o of – 10o vormt met het verticale symmetrievlak van het voertuig.

2.18.4.

„Zijdelings gerichte stoel”: een stoel die kan worden gebruikt terwijl het voertuig in beweging is en die op zodanige wijze naar de zijkant van het voertuig is gericht dat het verticale symmetrievlak van de stoel een hoek van 90o (± 10o) vormt met het verticale symmetrievlak van het voertuig.

2.19.   Stoelengroep

Een bank of naast elkaar geplaatste afzonderlijke stoelen (d.w.z. dat de voorste verankeringen van de ene stoel op één lijn liggen met de voorste of achterste verankeringen van de andere stoel of op een lijn die daar tussendoor loopt) die zitplaats bieden aan één of meer volwassenen.

2.20.   Bank

Een structuur, inclusief bekleding, die zitplaats biedt aan meer dan één volwassene.

2.21.   Verstelsysteem van de stoel

De volledige voorziening waarmee de stoel of een gedeelte ervan kan worden versteld om een stand te verkrijgen die aan het postuur van de inzittende is aangepast; hiermee is met name mogelijk:

2.21.1.

verplaatsing in de lengterichting,

2.21.2.

verstelling van de hoogte,

2.21.3.

inclinatie.

2.22.   Stoelverankering

Het systeem waarmee de stoelconstructie aan de voertuigstructuur is bevestigd, inclusief de desbetreffende delen van de voertuigstructuur.

2.23.   Stoeltype

Een categorie stoelen die onderling niet verschillen op essentiële punten zoals:

2.23.1.

de vorm, de afmetingen en het materiaal van de stoelstructuur,

2.23.2.

het type en de afmetingen van de verstel- en vergrendelingssystemen,

2.23.3.

het type en de afmetingen van de gordelverankeringen op de stoel, van de stoelverankering en van de desbetreffende delen van de voertuigstructuur.

2.24.   Verplaatsingssysteem van de stoel

Een voorziening waarmee een stoel of een gedeelte ervan kan worden verplaatst of gedraaid zonder vaste tussenstand (om het instappen van de passagiers te vergemakkelijken).

2.25.   Vergrendelingssysteem van de stoel

Een voorziening waarmee een stoel en de delen ervan in een bepaalde gebruiksstand kunnen worden vergrendeld.

2.26.   Omsloten ontgrendelingsknop

Een ontgrendelingsknop waarvan de sluiting niet met een bol met een diameter van 40 mm kan worden geopend.

2.27.   Niet-omsloten ontgrendelingsknop

Een ontgrendelingsknop waarbij de sluiting met een bol met een diameter van 40 mm kan worden geopend.

2.28.   Spankrachtbegrenzer

Een in het oprolmechanisme geïntegreerde voorziening die de spanning van de riem automatisch vermindert wanneer de veiligheidsgordel wordt vastgemaakt. Wanneer de gordel wordt losgemaakt, wordt de spankrachtbegrenzer automatisch uitgeschakeld.

2.29.   „Isofix”: een systeem om een kinderbeveiligingssysteem in een voertuig te bevestigen, bestaande uit twee onbuigzame verankeringen aan het voertuig, twee overeenkomstige onbuigzame bevestigingselementen aan het kinderbeveiligingssysteem en een systeem om het kantelen van het kinderbeveiligingssysteem te beperken.

2.30.   „Isofix-kinderbeveiligingssysteem”: een kinderbeveiligings-systeem dat aan de voorschriften van Reglement nr. 44 of Reglement nr. 129 voldoet en dat moet worden bevestigd aan een Isofix-verankeringssysteem dat aan de voorschriften van Reglement nr. 14 voldoet.

2.31.   „Isofix-positie”: een systeem voor de installatie van:

a)	hetzij een universeel, naar voren gericht Isofix-kinderbeveiligingssysteem zoals gedefinieerd in Reglement nr. 44,

b)	hetzij een semi-universeel, naar voren gericht Isofix-kinderbeveiligingssysteem zoals gedefinieerd in Reglement nr. 44,

c)	hetzij een semi-universeel, naar achteren gericht Isofix-kinderbeveiligingssysteem zoals gedefinieerd in Reglement nr. 44,

d)	hetzij een semi-universeel, zijdelings gericht Isofix-kinderbeveiligingssysteem zoals gedefinieerd in Reglement nr. 44,

e)	hetzij een voertuigspecifiek Isofix-kinderbeveiligingssysteem zoals gedefinieerd in Reglement nr. 44,

f)	hetzij een i-Size-kinderbeveiligingssysteem zoals gedefinieerd in Reglement nr. 129,

g)	hetzij een voertuigspecifiek Isofix-kinderbeveiligingssysteem zoals gedefinieerd in Reglement nr. 129.

2.32.   „Isofix-verankeringssysteem”: een systeem dat bestaat uit twee Isofix-verankeringen onderaan die aan de voorschriften van Reglement nr. 14 voldoen en dat bestemd is om een Isofix-kinderbeveiligingssysteem vast te maken, samen met een antikantelvoorziening.

2.33.   „Isofix-verankering onderaan”: een onbuigzame, ronde, horizontale stang met een diameter van 6 mm die uit de voertuig- of stoelstructuur komt en bestemd is om een Isofix-kinderbeveiligingssysteem met Isofix-bevestigingselementen op zijn plaats te houden.

2.34.   „Antikantelvoorziening”:

a)	een antikantelvoorziening voor een universeel Isofix-kinderbeveiligingssysteem bestaat uit de Isofix-toptether;

b)	een antikantelvoorziening voor een semi-universeel Isofix-kinderbeveiligingssysteem bestaat uit hetzij een toptether, hetzij het dashboard van het voertuig, hetzij een steunpoot die bedoeld is om het kantelen van het systeem bij een frontale botsing te beperken;

c)	een antikantelvoorziening voor een i-Size-kinderbeveiligingssysteem bestaat uit hetzij een toptether, hetzij een steunpoot die bedoeld is om het kantelen van het systeem bij een frontale botsing te beperken;

d)	de voertuigstoel zelf vormt geen antikantelvoorziening voor universele en semi-universele Isofix-/i-Size-kinderbeveiligingssystemen.

2.35.   „Isofix-toptetherverankering”: een voorziening, bijvoorbeeld een stang, die aan de voorschriften van Reglement nr. 14 voldoet, in een specifieke zone is aangebracht en zo is ontworpen dat het Isofix-toptetherriemverbindingsstuk erin past en dat de erop uitgeoefende kracht aan de voertuigstructuur wordt doorgegeven.

2.36.   „Geleidingsmechanisme”: een voorziening bestemd om de persoon die het Isofix-kinderbeveiligingssysteem installeert te helpen door de Isofix-bevestigingselementen van het Isofix-kinderbeveiligingssysteem correct te positioneren ten opzichte van de Isofix-verankeringen onderaan, zodat ze gemakkelijker in elkaar vastklikken.

2.37.   „Isofix-markering”: informatie die de persoon die het Isofix-kinderbeveiligingssysteem wenst te installeren attendeert op de Isofix-posities in het voertuig en de plaats van de overeenkomstige Isofix-verankeringssystemen.

2.38.   „Profiel van het kinderbeveiligingssysteem”: profiel overeenkomstig één van de acht Isofix-formaatklassen die in bijlage 17, aanhangsel 2, punt 4, zijn gedefinieerd en waarvan met name de afmetingen zijn vermeld in het genoemde punt 4, figuren 1 tot en met 7. Deze profielen worden in dit reglement gebruikt om na te gaan welke formaatklassen van Isofix-kinderbeveiligingssystemen geschikt zijn voor de Isofix-posities in het voertuig. Eén van de profielen, met name ISO/F2 (B), dat in figuur 2 van het genoemde punt 4 wordt beschreven, wordt in Reglement nr. 14 gebruikt om de plaats en de toegankelijkheid van Isofix-verankeringssystemen te controleren.

2.39.   „Beoordelingsvolume voor de i-Size-steunpootinstallatie”: een volume dat zorgt voor de maat- en geometrische compatibiliteit van de steunpoot van een i-Size-kinderbeveiligingssysteem met een i-Size-zitplaats van een voertuig.

2.40.   „i-Size-zitplaats”: een zitplaats, indien gedefinieerd door de voertuigfabrikant, die is ontworpen om er een i-Size-kinderbeveiligingssysteem zoals gedefinieerd in Reglement nr. 129 aan te bevestigen en die voldoet aan de voorschriften van dit reglement.

2.41.   „Veiligheidsgordelverklikker”: een systeem om de bestuurder te waarschuwen wanneer hij de veiligheidsgordel niet gebruikt. Het systeem bestaat uit de detectie van een niet-vastgemaakte veiligheidsgordel en twee waarschuwingsniveaus voor de bestuurder: een waarschuwing van niveau 1 en een waarschuwing van niveau 2.

2.42.   „Visuele waarschuwing”: een waarschuwing door een visueel signaal (licht, knipperlicht of afbeelding van een symbool of bericht op een display).

2.43.   „Akoestische waarschuwing”: een waarschuwing door een geluidssignaal.

2.44.   „Waarschuwing van niveau 1”: een visuele waarschuwing die wordt geactiveerd wanneer de contactschakelaar aanstaat (ongeacht of de motor draait of niet) en de veiligheidsgordel van de bestuurder niet is vastgemaakt. Als optie kan een akoestische waarschuwing worden toegevoegd.

2.45.   „Waarschuwing van niveau 2”: een visuele en akoestische waarschuwing die wordt geactiveerd wanneer een bestuurder een voertuig bedient zonder de veiligheidsgordel vast te maken.

2.46.   „De veiligheidsgordel is niet vastgemaakt”: (naar keuze van de fabrikant) de gesp van de veiligheidsgordel van de bestuurder is niet vastgeklikt of de lengte van de riem die uit het oprolmechanisme is getrokken, bedraagt 100 mm of minder.

2.47.   „Het voertuig is in normaal bedrijf”: het voertuig beweegt zich voorwaarts met een snelheid van meer dan 10 km/h.

3.   GOEDKEURINGSAANVRAAG

3.1.   Voertuigtype

3.1.1.

De goedkeuringsaanvraag voor een voertuigtype wat de installatie van de veiligheidsgordels en beveiligingssystemen betreft, wordt door de voertuigfabrikant of door zijn daartoe gemachtigde vertegenwoordiger ingediend.

3.1.2.

Zij moet vergezeld gaan van de hieronder genoemde documenten in drievoud en van de volgende nadere gegevens: 3.1.2.1. tekeningen van de algemene voertuigstructuur, op een passende schaal, met de positie van de veiligheidsgordels, en gedetailleerde tekeningen van de veiligheidsgordels en de punten waaraan ze zijn vastgemaakt; 3.1.2.2. specificaties van de gebruikte materialen die een invloed kunnen hebben op de sterkte van de veiligheidsgordels; 3.1.2.3. een technische beschrijving van de veiligheidsgordels; 3.1.2.4. in het geval van veiligheidsgordels die aan de stoelstructuur zijn vastgemaakt: 3.1.2.5. een gedetailleerde beschrijving van het voertuigtype wat het ontwerp van de stoelen, de stoelverankeringen en de verstel- en vergrendelingssystemen van de stoelen betreft; 3.1.2.6. tekeningen van de stoelen, de stoelverankeringen en de verstel- en vergrendelingssystemen van de stoelen, op een passende schaal en met voldoende details.

3.1.3.

Naar keuze van de fabrikant wordt een voor het goed te keuren voertuigtype representatief voertuig of worden de delen van het voertuig die door de technische dienst die de goedkeuringstests uitvoert, als essentieel voor de tests van de veiligheidsgordels worden beschouwd, ter beschikking gesteld van deze dienst.

3.2.   Type veiligheidsgordel

3.2.1.

De goedkeuringsaanvraag voor een type veiligheidsgordel wordt door de houder van het handelsmerk of door zijn daartoe gemachtigde vertegenwoordiger ingediend. In het geval van beveiligingssystemen wordt de goedkeuringsaanvraag voor een type beveiligingssysteem ingediend door de houder van het handelsmerk, zijn vertegenwoordiger of de fabrikant van het voertuig waarin dit systeem moet worden geïnstalleerd of door diens vertegenwoordiger.

3.2.2.

De aanvraag moet vergezeld gaan van: 3.2.2.1. een technische beschrijving van het gordeltype, waarin de gebruikte riemen en stijve delen worden gespecificeerd, vergezeld van tekeningen van de samenstellende delen van de gordel; op deze tekeningen moet de plaats van het goedkeuringsnummer en de aanvullende symbolen ten opzichte van de cirkel van het goedkeuringsmerk zijn aangegeven. In de beschrijving moet de kleur van het voor goedkeuring ter beschikking gestelde model worden vermeld en moet worden gespecificeerd voor welk(e) type(n) voertuig(en) dit gordeltype is bestemd. In het geval van oprolmechanismen moeten installatievoorschriften voor de sensor worden verstrekt; in het geval van voorspanvoorzieningen of -systemen moet een volledige technische beschrijving van de constructie en de werking, met inbegrip van de eventuele sensor, worden gegeven, waarbij de activeringsmethode en alle noodzakelijke maatregelen ter voorkoming van onopzettelijke activering worden beschreven. In het geval van een beveiligingssysteem moet de beschrijving de volgende punten bevatten: tekeningen op een passende schaal van de voertuigstructuur, de stoelstructuur, het verstelsysteem en de bevestigingen, waarop de plaats van de stoelverankeringen, de gordelverankeringen en de versterkingen voldoende gedetailleerd is afgebeeld, samen met specificaties van de gebruikte materialen die een invloed kunnen hebben op de sterkte van de stoel- en gordelverankeringen; en een technische beschrijving van de stoel- en gordelverankeringen. Indien de gordel is ontworpen om door middel van een verstelsysteem van de gordelhoogte aan de voertuigstructuur te worden bevestigd, moet in de technische beschrijving worden gespecificeerd of deze voorziening al dan niet als een onderdeel van de gordel wordt beschouwd; 3.2.2.2. zes monsters van het gordeltype, waarvan een voor referentiedoeleinden wordt gebruikt; 3.2.2.3. tien meter van elk type riem dat in het gordeltype is gebruikt. 3.2.2.4. De technische dienst die de typegoedkeuringstests uitvoert, heeft het recht om extra monsters te vragen.

3.2.3.

In het geval van beveiligingssystemen moeten twee monsters, die twee van de in de punten 3.2.2.2 en 3.2.2.3 vermelde monsters mogen omvatten, of, naar keuze van de fabrikant, een voor het goed te keuren voertuigtype representatief voertuig of het (de) deel (delen) van het voertuig dat (die) door de technische dienst die de goedkeuringstests uitvoert, van essentieel belang wordt (worden) geacht voor de tests van het beveiligingssysteem, bij deze dienst worden ingediend.

4.   MERKTEKENS

Op de monsters van een gordeltype of type beveiligingssysteem die overeenkomstig de punten 3.2.2.2, 3.2.2.3 en 3.2.2.4 voor goedkeuring ter beschikking zijn gesteld, moet een duidelijk en onuitwisbaar merkteken met de naam van de fabrikant, zijn initialen of zijn handelsnaam of handelsmerk zijn aangebracht.

5.   GOEDKEURING

5.1.   Aan het typegoedkeuringscertificaat wordt een certificaat gehecht dat overeenstemt met het model in punt 5.1.1 of 5.1.2.

5.1.1.

Voor de in punt 3.1 vermelde goedkeuringen wordt het model in bijlage 1A gebruikt.

5.1.2.

Voor de in punt 3.2 vermelde goedkeuringen wordt het model in bijlage 1B gebruikt.

5.2.   Voertuigtype

5.2.1.

Als het voertuig dat voor goedkeuring ter beschikking is gesteld, voldoet aan de voorschriften van punt 8 en van de bijlagen 15 en 16, wordt voor dat voertuigtype goedkeuring verleend.

5.2.2.

Aan elk goedgekeurd type wordt een goedkeuringsnummer toegekend. De eerste twee cijfers ervan (momenteel 06 voor wijzigingenreeks 06) geven de wijzigingenreeks aan met de recentste belangrijke technische wijzigingen van het reglement op de datum van goedkeuring. Dezelfde overeenkomstsluitende partij mag hetzelfde nummer niet toekennen aan een ander voertuigtype zoals gedefinieerd in punt 2.16.

5.2.3.

Van de goedkeuring, de uitbreiding, weigering of intrekking van de goedkeuring of de definitieve stopzetting van de productie van een voertuigtype krachtens dit reglement wordt aan de partijen bij de Overeenkomst van 1958 die dit reglement toepassen, mededeling gedaan door middel van een formulier volgens het model in bijlage 1A.

5.2.4.

Op elk voertuig dat conform is met een krachtens dit reglement goedgekeurd voertuigtype, moet op een opvallende en gemakkelijk bereikbare plaats die op het goedkeuringsformulier is vermeld, een internationaal goedkeuringsmerk worden aangebracht, bestaande uit: 5.2.4.1. een cirkel met daarin de letter E, gevolgd door het nummer van het land dat de goedkeuring heeft verleend (4); 5.2.4.2. het nummer van dit reglement, gevolgd door de letter R, een liggend streepje en het goedkeuringsnummer rechts van de in punt 5.2.4.1 voorgeschreven cirkel.

5.2.5.

Indien het voertuig conform is met een voertuigtype dat op basis van één of meer aan de overeenkomst gehechte reglementen is goedgekeurd in het land dat de goedkeuring krachtens dit reglement heeft verleend, hoeft het in punt 5.2.4.1 bedoelde symbool niet te worden herhaald; in dat geval worden de aanvullende nummers en symbolen van alle reglementen op basis waarvan goedkeuring is verleend in het land dat de goedkeuring krachtens dit reglement heeft verleend, in verticale kolommen rechts van het in punt 5.2.4.1 voorgeschreven symbool vermeld.

5.2.6.

Het goedkeuringsmerk moet goed leesbaar en onuitwisbaar zijn.

5.2.7.

Het goedkeuringsmerk moet dicht bij of op het door de fabrikant aangebrachte gegevensplaatje van het voertuig worden aangebracht.

5.3.   Type veiligheidsgordel

5.3.1.

Als de monsters van een type veiligheidsgordel die overeenkomstig punt 3.2 zijn ingediend, aan de voorschriften van de punten 4, 5.3 en 6 voldoen, wordt goedkeuring verleend.

5.3.2.

Aan elk goedgekeurd type wordt een goedkeuringsnummer toegekend. De eerste twee cijfers ervan (momenteel 06 voor wijzigingenreeks 06) geven de wijzigingenreeks aan met de recentste belangrijke technische wijzigingen van het reglement op de datum van goedkeuring. Dezelfde overeenkomstsluitende partij mag hetzelfde nummer niet aan een ander type gordel of beveiligingssysteem toekennen.

5.3.3.

Van de goedkeuring of de uitbreiding of weigering van de goedkeuring van een type gordel of beveiligingssysteem krachtens dit reglement wordt aan de partijen bij de Overeenkomst van 1958 die dit reglement toepassen, mededeling gedaan door middel van een formulier volgens het model in bijlage 1B.

5.3.4.

Behalve de in punt 4 voorgeschreven merktekens worden ook de volgende gegevens op een geschikte plaats aangebracht op elke gordel die conform is met het krachtens dit reglement goedgekeurde type: 5.3.4.1. een internationaal goedkeuringsmerk dat bestaat uit: 5.3.4.1.1. een cirkel met daarin de letter E, gevolgd door het nummer van het land dat de goedkeuring heeft verleend (5); 5.3.4.1.2. een goedkeuringsnummer; 5.3.4.2. de volgende aanvullende symbolen: 5.3.4.2.1. de letter A voor een driepuntsgordel, de letter B voor een heupgordel en de letter S voor gordels van een speciaal type; 5.3.4.2.2. behalve de in punt 5.3.4.2.1 vermelde symbolen worden de volgende aanvullende merktekens aangebracht: 5.3.4.2.2.1. de letter e voor een gordel met energieabsorberende voorziening; 5.3.4.2.2.2. de letter r voor een gordel met oprolmechanisme, gevolgd door het symbool (1, 2, 3, 4 of 4N) van het gebruikte oprolmechanisme overeenkomstig punt 2.14, en de letter m als het een oprolmechanisme met noodvergrendeling en meervoudige gevoeligheid betreft; 5.3.4.2.2.3. de letter p voor een veiligheidsgordel met voorspanvoorziening; 5.3.4.2.2.4. de letter t voor een veiligheidsgordel met een oprolmechanisme met spankrachtbegrenzer; 5.3.4.2.2.5. op gordels met een oprolmechanisme van het type 4N wordt ook een symbool aangebracht dat bestaat uit een rechthoek met een doorgestreept voertuig van categorie M1, om aan te geven dat dit type oprolmechanisme niet mag worden gebruik in voertuigen van deze categorie; 5.3.4.2.2.6. als de veiligheidsgordel krachtens de bepalingen van punt 6.4.1.3.3 is goedgekeurd, moet op deze gordel een merkteken worden aangebracht dat bestaat uit het woord AIRBAG in een rechthoek; 5.3.4.2.3. het in punt 5.3.4.2.1 bedoelde symbool wordt voorafgegaan door de letter Z wanneer de veiligheidsgordel deel uitmaakt van een beveiligingssysteem.

5.3.5.

In punt 2 van bijlage 2 worden voorbeelden van de opstelling van het goedkeuringsmerk gegeven.

5.3.6.

De in punt 5.3.4 bedoelde gegevens moeten goed leesbaar en onuitwisbaar zijn en moeten permanent zijn aangebracht, hetzij door middel van een etiket, hetzij door het rechtstreeks aanbrengen van een merkteken. Het etiket of het merkteken moet bestand zijn tegen slijtage.

5.3.7.

De in punt 5.3.6 vermelde etiketten worden verstrekt door de instantie die de goedkeuring heeft verleend of, indien deze instantie hiervoor toestemming verleent, door de fabrikant.

6.   SPECIFICATIES

6.1.   Algemene specificaties

6.1.1.   Ieder overeenkomstig de punten 3.2.2.2, 3.2.2.3 en 3.2.2.4 ingediend monster moet voldoen aan de specificaties van punt 6.

6.1.2.   De gordels of beveiligingssystemen moeten zo zijn ontworpen en vervaardigd dat, wanneer ze op de juiste wijze zijn geïnstalleerd en op de juiste wijze door een inzittende worden gebruikt, de goede werking ervan is gegarandeerd en de kans op lichamelijk letsel bij een ongeval wordt beperkt.

6.1.3.   De riemen van de gordel mogen geen gevaarlijke configuratie kunnen aannemen.

6.1.4.   Het gebruik van materialen die, wat waterretentie betreft, eigenschappen van polyamide 6 vertonen, is verboden in alle mechanische delen, voor zover hierdoor de werking ervan negatief kan worden beïnvloed.

6.2.   Stijve delen

6.2.1.   Algemeen

6.2.1.1.   De stijve delen van de veiligheidsgordel, zoals sluitingen, verstelsystemen, bevestigingen enz., mogen geen scherpe randen vertonen die door wrijving slijtage of breuk van de riemen kunnen veroorzaken.

6.2.1.2.   Alle delen van een gordel die door corrosie kunnen worden aangetast, moeten op passende wijze hiertegen zijn beschermd. Na de corrosietest waaraan zij overeenkomstig punt 7.2 worden onderworpen, mag een deskundige waarnemer met het blote oog geen tekenen van verslechtering, waardoor de goede werking van de voorziening zou kunnen worden geschaad, noch merkelijke tekenen van corrosie kunnen waarnemen.

6.2.1.3.   De stijve delen die bestemd zijn om energie te absorberen of belastingen te ondergaan of door te geven, mogen niet breekbaar zijn.

6.2.1.4.   De stijve delen en de kunststof delen van een veiligheidsgordel moeten zo zijn geplaatst en geïnstalleerd dat ze, bij het dagelijks gebruik van een motorvoertuig, niet onder een verstelbare stoel of tussen een deur van dat voertuig geklemd kunnen raken. Indien een van deze delen niet voldoet aan bovengenoemde voorwaarden, wordt het onderworpen aan de in punt 7.5.4 gespecificeerde schriktest. Indien de kunststof omhullingen of houders van stijve delen na de test zichtbare scheuren vertonen, moeten deze kunststof delen volledig worden weggenomen en moet worden nagegaan of de rest van de veiligheidsgordel nog steeds veilig is. Als dit het geval is, of als er geen zichtbare scheuren zijn vastgesteld, wordt vervolgens nagegaan of de gordel aan de testvoorschriften van de punten 6.2.2, 6.2.3 en 6.4 voldoet.

6.2.2.   Sluiting

6.2.2.1.   De sluiting moet zo zijn ontworpen dat elke mogelijkheid van verkeerd gebruik is uitgesloten. Dat betekent onder meer dat het onmogelijk moet zijn de sluiting in halfgesloten toestand te brengen. De procedure voor het openen van de sluiting moet volkomen duidelijk zijn. De delen van de sluiting die in contact kunnen komen met het lichaam van de gebruiker, moeten een doorsnede van minstens 20 cm2 en een breedte van minstens 46 mm hebben, gemeten in een vlak op een maximumafstand van 2,5 mm van het contactoppervlak. De sluiting van een harnasgordel voldoet aan deze laatste voorwaarde wanneer de oppervlakte van het contactoppervlak van de sluiting met het lichaam van de gebruiker tussen de 20 en 40 cm2 bedraagt.

6.2.2.2.   Zelfs wanneer de sluiting onbelast is, moet ze in elke stand van het voertuig vergrendeld blijven. Het moet onmogelijk zijn de sluiting onvrijwillig, toevallig of met een kracht van minder dan 1 daN te ontgrendelen. De sluiting moet gemakkelijk kunnen worden gebruikt en vastgepakt. Als de sluiting onbelast is of als de in punt 7.8.2 gespecificeerde belasting op de sluiting wordt uitgeoefend, moet de gebruiker de sluiting kunnen ontgrendelen met een eenvoudige beweging van één hand in één richting; behalve harnasgordels moeten gordels die bestemd zijn voor de buitenste voorstoelen bovendien ook door een eenvoudige beweging van één hand in één richting kunnen worden vergrendeld. De sluiting moet kunnen worden ontgrendeld door een knop of een soortgelijke voorziening in te drukken. Wanneer de knop zich in de ontgrendelde stand bevindt, moet het oppervlak waarop de druk wordt uitgeoefend, wanneer het wordt geprojecteerd in een vlak loodrecht op de aanvankelijke richting van de beweging van de knop, de volgende afmetingen hebben: voor omsloten knoppen: een oppervlakte van minstens 4,5 cm2 en een breedte van minstens 15 mm; voor niet-omsloten knoppen: een oppervlakte van ten minste 2,5 cm2 en een breedte van ten minste 10 mm. Het oppervlak dat moet worden ingedrukt om de sluiting te ontgrendelen, moet rood gekleurd zijn. Geen enkel ander deel van de sluiting mag deze kleur hebben. Wanneer de stoel bezet is, is een rood waarschuwingslicht in een deel van de sluiting toegestaan mits het dooft nadat de inzittende de sluiting heeft vergrendeld.

6.2.2.3.   Als de sluiting overeenkomstig punt 7.5.3 wordt getest, moet ze normaal functioneren.

6.2.2.4.   De sluiting moet bestand zijn tegen langdurig gebruik en moet, vóór de dynamische test van punt 7.7, onder normale gebruiksomstandigheden 5 000 keer worden geopend en gesloten. Wanneer het de sluiting van een harnasgordel betreft, mag deze test worden uitgevoerd zonder dat alle sluitlippen worden ingebracht.

6.2.2.5.   De kracht die nodig is om tijdens de test van punt 7.8 de sluiting te ontgrendelen, mag niet meer dan 6 daN bedragen.

6.2.2.6.   De sterkte van de sluiting wordt getest overeenkomstig punt 7.5.1 en, indien nodig, punt 7.5.5. De sluiting mag niet breken, noch ernstig vervormen of losraken onder invloed van de door de voorgeschreven belasting uitgeoefende spanning.

6.2.2.7.   In het geval van sluitingen die een deel omvatten dat gemeenschappelijk is aan twee veiligheidsgordels, worden de in de punten 7.7 en 7.8 vermelde sterkte- en ontgrendelingstests uitgevoerd met de sluitlip van de ene gordel ingebracht in de sluiting van de andere gordel, voor zover de gordel op deze wijze kan worden gebruikt.

6.2.3.   Gordelverstelsysteem

6.2.3.1.   Nadat de gebruiker de gordel heeft omgedaan, moet deze zich automatisch aan zijn lichaam aanpassen of zo zijn ontworpen dat het handbediende verstelsysteem voor de zittende gebruiker gemakkelijk bereikbaar is en op passende en gemakkelijke wijze kan worden gebruikt. Het verstelsysteem moet het ook mogelijk maken de gordel met één hand aan te spannen, rekening houdend met de lichaamsomvang van de gebruiker en de stoelstand.

6.2.3.2.   Twee monsters van elk gordelverstelsysteem worden overeenkomstig de voorschriften van punt 7.3 getest. De slip van de riem mag per verstelsysteem niet meer bedragen dan 25 mm, terwijl het totaal voor alle verstelsystemen niet meer dan 40 mm mag bedragen.

6.2.3.3.   De sterkte van alle verstelsystemen wordt overeenkomstig punt 7.5.1 getest. Ze mogen niet breken, noch losraken onder invloed van de door de voorgeschreven belasting uitgeoefende spanning.

6.2.3.4.   Wanneer de test overeenkomstig punt 7.5.6 wordt uitgevoerd, mag de kracht die nodig is om het handbediende verstelsysteem te bedienen, niet meer dan 5 daN bedragen.

6.2.4.   Bevestigingen en verstelsystemen van de gordelhoogte

De sterkte van de bevestigingen wordt overeenkomstig de punten 7.5.1 en 7.5.2 getest. De sterkte van de eigenlijke verstelsystemen van de gordelhoogte wordt overeenkomstig punt 7.5.2 getest, voor zover ze niet op het voertuig zelf zijn getest overeenkomstig (de recentste versie van) Reglement nr. 14 betreffende de verankeringen van veiligheidsgordels. Deze onderdelen mogen niet breken, noch losraken onder invloed van de door de voorgeschreven belasting uitgeoefende spanning.

6.2.5.   Oprolmechanisme

Oprolmechanismen worden getest en moeten voldoen aan onderstaande voorschriften, met inbegrip van de in de punten 7.5.1 en 7.5.2 voorgeschreven sterktetests (deze voorschriften zijn zo opgesteld dat oprolmechanismen zonder vergrendeling zijn uitgesloten).

6.2.5.1.   Oprolmechanisme met handbediende ontgrendeling

6.2.5.1.1.

De riem van een veiligheidsgordel die is uitgerust met een oprolmechanisme met handbediende ontgrendeling mag zich niet meer dan 25 mm verplaatsen tussen de vergrendelingsstanden van het oprolmechanisme.

6.2.5.1.2.

De riem van een veiligheidsgordel kan tot op 6 mm van zijn maximumlengte uit het oprolmechanisme met handbediende ontgrendeling worden getrokken door er in de normale trekrichting een kracht van ten minste 1,4 daN en ten hoogste 2,2 daN op uit te oefenen.

6.2.5.1.3.

De riem moet 5 000 keer uit het oprolmechanisme worden getrokken en weer worden opgerold volgens de in punt 7.6.1 beschreven methode. Vervolgens moet het oprolmechanisme aan de in punt 7.2 beschreven corrosietest en de in punt 7.6.3 beschreven stofbestendigheidstest worden onderworpen. Daarna moet de riem nogmaals 5 000 keer uit het oprolmechanisme worden getrokken en weer worden opgerold. Na afloop van bovenvermelde tests moet het oprolmechanisme nog steeds correct functioneren en aan de voorschriften van de punten 6.2.5.1.1 en 6.2.5.1.2 voldoen.

6.2.5.2.   Oprolmechanisme met automatische vergrendeling

6.2.5.2.1.

De riem van een veiligheidsgordel die is uitgerust met een oprolmechanisme met automatische vergrendeling mag zich niet meer dan 30 mm verplaatsen tussen de vergrendelingsstanden van het oprolmechanisme. Na een achterwaartse beweging van de gebruiker moet de gordel in zijn oorspronkelijke stand blijven of, na een voorwaartse beweging van de gebruiker, automatisch in deze stand terugkeren.

6.2.5.2.2.

Als het oprolmechanisme deel uitmaakt van een heupgordel, mag de voor het oprollen van de riem benodigde kracht niet minder dan 0,7 daN bedragen, gemeten aan de vrije lengte tussen de dummy en het oprolmechanisme overeenkomstig punt 7.6.4. Als het oprolmechanisme deel uitmaakt van een bovenste rompriem, mag de voor het oprollen van de riem benodigde kracht niet minder dan 0,1 daN en niet meer dan 0,7 daN bedragen wanneer deze kracht op dezelfde wijze wordt gemeten.

6.2.5.2.3.

De riem moet 5 000 keer uit het oprolmechanisme worden getrokken en weer worden opgerold volgens de in punt 7.6.1 beschreven methode. Vervolgens moet het oprolmechanisme aan de in punt 7.2 beschreven corrosietest en de in punt 7.6.3 beschreven stofbestendigheidstest worden onderworpen. Daarna moet de riem nogmaals 5 000 keer uit het oprolmechanisme worden getrokken en weer worden opgerold. Na afloop van bovenvermelde tests moet het oprolmechanisme nog steeds correct functioneren en aan de voorschriften van de punten 6.2.5.2.1 en 6.2.5.2.2 voldoen.

6.2.5.3.   Oprolmechanisme met noodvergrendeling

6.2.5.3.1.

Als een oprolmechanisme met noodvergrendeling overeenkomstig punt 7.6.2 wordt getest, moet het aan onderstaande voorschriften voldoen. In het geval van enkelvoudige gevoeligheid zoals bedoeld in punt 2.14.4.1, gelden alleen de specificaties betreffende de vertraging van het voertuig.

6.2.5.3.1.1.

De vergrendeling moet hebben plaatsgevonden als de vertraging van het voertuig 0,45 g (6) bereikt in het geval van een oprolmechanisme van type 4, of 0,85 g in het geval van een oprolmechanisme van type 4N.

6.2.5.3.1.2.

Het oprolmechanisme mag niet vergrendelen bij een in de uittrekrichting van de riem gemeten versnelling van minder dan 0,8 g in het geval van een oprolmechanisme van type 4, of minder dan 1,0 g in het geval van een oprolmechanisme van type 4N.

6.2.5.3.1.3.

Het oprolmechanisme mag niet vergrendelen wanneer de sensor, in ongeacht welke richting ten opzichte van de door de fabrikant gespecificeerde installatiepositie, wordt gekanteld in een hoek van 12o of minder.

6.2.5.3.1.4.

Het oprolmechanisme moet vergrendelen wanneer de sensor, in ongeacht welke richting ten opzichte van de door de fabrikant gespecificeerde installatiepositie, wordt gekanteld in een hoek van meer dan 27o voor een oprolmechanisme van type 4, of in een hoek van meer dan 40o voor een oprolmechanisme van type 4N.

6.2.5.3.1.5.

Als de werking van een oprolmechanisme afhangt van een extern signaal of een externe energiebron, moet het oprolmechanisme zo zijn ontworpen dat het automatisch vergrendelt bij storing of onderbreking van dat signaal of die energiebron. Dit voorschrift geldt evenwel niet in het geval van een oprolmechanisme met meervoudige gevoeligheid, voor zover slechts één gevoeligheid afhankelijk is van het externe signaal of de energiebron en de bestuurder met optische en/of akoestische middelen op een storing van het signaal of de energiebron wordt geattendeerd.

6.2.5.3.2.

Wanneer een oprolmechanisme met een noodvergrendeling met meervoudige gevoeligheid, waarvan een de riemgevoeligheid is, overeenkomstig punt 7.6.2 wordt getest, moet het aan de gespecificeerde voorschriften voldoen en vergrendelen wanneer de in de uittrekrichting gemeten versnelling van de riem ten minste 3,0 g bedraagt.

6.2.5.3.3.

Bij de in de punten 6.2.5.3.1 en 6.2.5.3.2 vermelde tests mag de lengte van de riem die kan worden afgerold voordat het oprolmechanisme vergrendelt, niet meer dan 50 mm bedragen, uitgaande van de in punt 7.6.2.1 vastgestelde lengte. Bij de in punt 6.2.5.3.1.2 vermelde test mag het oprolmechanisme niet vergrendelen tijdens het afrollen van de eerste 50 mm van de riem, uitgaande van de in punt 7.6.2.1 vastgestelde lengte.

6.2.5.3.4.

Als het oprolmechanisme deel uitmaakt van een heupgordel, mag de voor het oprollen van de riem benodigde kracht niet minder dan 0,7 daN bedragen, gemeten aan de vrije lengte tussen de dummy en het oprolmechanisme overeenkomstig punt 7.6.4. Als het oprolmechanisme deel uitmaakt van een bovenste rompriem, mag de voor het oprollen van de riem benodigde kracht niet minder dan 0,1 daN en niet meer dan 0,7 daN bedragen wanneer deze kracht op dezelfde wijze wordt gemeten, behalve voor gordels met een spankrachtbegrenzer; in dit laatste geval mag de voor het oprollen benodigde kracht worden verlaagd tot 0,05 daN, maar alleen wanneer de spankrachtbegrenzer in werking is. Als de riem over een riemgeleider of oprolas loopt, moet de voor het oprollen benodigde kracht worden gemeten aan de vrije lengte tussen de dummy en de riemgeleider of oprolas. Als de veiligheidsgordel een handbediend of automatisch mechanisme omvat dat voorkomt dat de riem volledig wordt afgerold, mag dit mechanisme niet werken tijdens de beoordeling van de voor het oprollen benodigde kracht. Als de veiligheidsgordel een spankrachtbegrenzer omvat, wordt de voor het oprollen van de riem benodigde kracht, zoals hierboven aangegeven, gemeten met de spankrachtbegrenzer ingeschakeld en met de spankrachtbegrenzer uitgeschakeld, wanneer deze voorschriften worden beoordeeld vóór en na de duurzaamheidstest van punt 6.2.5.3.5.

6.2.5.3.5.

De riem moet 40 000 keer uit het oprolmechanisme worden getrokken en weer worden opgerold volgens de in punt 7.6.1 beschreven methode. Vervolgens moet het oprolmechanisme aan de in punt 7.2 beschreven corrosietest en de in punt 7.6.3 beschreven stofbestendigheidstest worden onderworpen. Daarna moet de riem nogmaals 5 000 keer uit het oprolmechanisme worden getrokken en weer worden opgerold (in totaal dus 45 000 keer). Als de veiligheidsgordel een spankrachtbegrenzer omvat, worden bovenvermelde tests uitgevoerd met de spankrachtbegrenzer ingeschakeld en met de spankrachtbegrenzer uitgeschakeld. Na afloop van bovenvermelde tests moet het oprolmechanisme nog steeds correct functioneren en aan de voorschriften van de punten 6.2.5.3.1, 6.2.5.3.3 en 6.2.5.3.4 voldoen.

6.2.5.4.   Na de duurzaamheidstest van punt 6.2.5.3.5 en onmiddellijk na het meten van de voor het oprollen benodigde kracht overeenkomstig punt 6.2.5.3.4, moeten de oprolmechanismen aan de volgende specificaties beantwoorden:

6.2.5.4.1.

wanneer oprolmechanismen, behalve oprolmechanismen met automatische vergrendeling, overeenkomstig punt 7.6.4.2 worden getest, mag er geen speling tussen de romp en de riemen zijn; en

6.2.5.4.2.

wanneer de sluitlip uit de sluiting wordt gehaald, moet de spankracht van het oprolmechanisme volstaan om de riem volledig op te rollen.

6.2.6.   Voorspanvoorziening

6.2.6.1.   Nadat de voorspanvoorziening overeenkomstig punt 7.2 aan een corrosietest is onderworpen, moet ze normaal functioneren (met inbegrip van de impactsensor die via de originele stekkers met de voorziening is verbonden, evenwel zonder dat er stroom door deze stekkers vloeit).

6.2.6.2.   Er moet worden nagegaan of de onopzettelijke werking van de voorziening geen gevaar voor lichamelijk letsel voor de drager vormt.

6.2.6.3.   In het geval van pyrotechnische voorspanvoorzieningen:

6.2.6.3.1.

mag de voorspanvoorziening, na overeenkomstig punt 7.9.1 te zijn behandeld, niet door de temperatuur geactiveerd zijn en moet de voorziening normaal functioneren;

6.2.6.3.2.

moeten voorzorgsmaatregelen worden genomen om te voorkomen dat de uitgestoten hete gassen naburige brandbare materialen doen ontvlammen.

6.3.   Riemen

6.3.1.   Algemeen

6.3.1.1.   De riemen moeten zodanige kenmerken vertonen dat de druk die ze op het lichaam van de gebruiker uitoefenen, zo gelijkmatig mogelijk over hun hele breedte wordt verdeeld en dat ze, zelfs onder belasting, niet verdraaien. Ze moeten energie kunnen absorberen en verspreiden. De randen van de riemen moeten zo zijn afgewerkt dat ze niet kunnen rafelen.

6.3.1.2.   Onder een belasting van 980 + 100 – 0 daN mag de breedte van de riem niet minder dan 46 mm bedragen. Deze meting moet worden verricht volgens de in punt 7.4.3 voorgeschreven test, waarbij de machine bij de bovenvermelde belasting wordt stopgezet (7).

6.3.2.   Sterkte na blootstelling aan kameromstandigheden

Voor beide riemmonsters die overeenkomstig punt 7.4.1.1 zijn behandeld, mag de breukbelasting van de riem, vastgesteld overeenkomstig punt 7.4.2, niet minder dan 1 470 daN bedragen. Het verschil tussen de breukbelastingen van beide monsters mag niet meer dan 10 % van de grootste gemeten breukbelasting bedragen.

6.3.3.   Sterkte na blootstelling aan bijzondere omstandigheden

Voor beide riemmonsters die overeenkomstig een van de voorschriften van punt 7.4.1 (behalve punt 7.4.1.1) zijn behandeld, mag de breukbelasting van de riem niet minder dan 75 % bedragen van de gemiddelde belasting die is vastgesteld bij de in punt 6.3.2 bedoelde test en niet minder dan 1 470 daN. De technische dienst die de tests uitvoert, mag één of meer van deze tests achterwege laten indien de samenstelling van het gebruikte materiaal of de reeds beschikbare gegevens deze test(s) overbodig maken.

6.4.   Veiligheidsgordel of beveiligingssysteem

6.4.1.   Dynamische test

6.4.1.1.   De veiligheidsgordel of het beveiligingssysteem moet overeenkomstig punt 7.7 aan een dynamische test worden onderworpen.

6.4.1.2.   De dynamische test moet worden verricht met twee veiligheidsgordels die tevoren niet aan een belasting zijn onderworpen, behalve wanneer het gordels betreft die deel uitmaken van beveiligingssystemen; in het laatste geval wordt de dynamische test uitgevoerd met voor één stoelengroep bestemde beveiligingssystemen die niet eerder aan een belasting zijn onderworpen. De sluitingen van de te testen veiligheidsgordels moeten voldoen aan de voorschriften van punt 6.2.2.4. Bij veiligheidsgordels met oprolmechanisme moet het oprolmechanisme de in punt 7.6.3 beschreven stofbestendigheidstest hebben doorstaan; voorts moet bij veiligheidsgordels of beveiligingssystemen die zijn uitgerust met pyrotechnische voorspanvoorzieningen, de voorziening aan de behandeling van punt 7.9.1 zijn blootgesteld.

6.4.1.2.1.

De gordels moeten de corrosietest van punt 7.2 hebben doorstaan en na afloop daarvan moeten de sluitingen onder normale gebruiksomstandigheden 500 keer worden geopend en gesloten.

6.4.1.2.2.

Veiligheidsgordels met oprolmechanisme moeten de in punt 6.2.5.2 of de in punt 6.2.5.3 beschreven tests hebben doorstaan. Als een oprolmechanisme echter overeenkomstig punt 6.4.1.2.1 reeds aan de corrosietest is onderworpen, hoeft deze test niet te worden herhaald.

6.4.1.2.3.

In het geval van een gordel die samen met een in punt 2.14.6 gedefinieerd verstelsysteem van de gordelhoogte wordt gebruikt, moet de test worden uitgevoerd in de meest ongunstige stand(en) van het verstelsysteem, zoals gekozen door de voor de uitvoering van de tests verantwoordelijke technische dienst. Als het verstelsysteem van de gordelhoogte echter wordt gevormd door een overeenkomstig de bepalingen van Reglement nr. 14 goedgekeurde gordelverankering, mag de voor de uitvoering van de tests verantwoordelijke technische dienst de bepalingen van punt 7.7.1 toepassen.

6.4.1.2.4.

In het geval van een veiligheidsgordel met voorspanvoorziening mag de in punt 6.4.1.3.2 gespecificeerde minimumafstand worden gehalveerd. De voorspanvoorziening moet tijdens deze test in werking zijn.

6.4.1.2.5.

In het geval van een veiligheidsgordel met spankrachtbegrenzer, wordt de gordel, alvorens aan een dynamische test te worden onderworpen, onderworpen aan een duurzaamheidstest terwijl de spankrachtbegrenzer overeenkomstig punt 6.2.5.3.5 in werking is. Vervolgens wordt de dynamische test uitgevoerd terwijl de spankrachtbegrenzer in werking is.

6.4.1.3.   Tijdens deze test moet aan volgende voorschriften zijn voldaan:

6.4.1.3.1.

geen enkel deel van de veiligheidsgordel of het beveiligingssysteem waarmee de inzittende op zijn plaats wordt gehouden, mag breken en geen enkele sluiting of geen enkel verplaatsings- of vergrendelingssysteem mag opengaan of ontgrendelen; en

6.4.1.3.2.

bij heupgordels moet de voorwaartse verplaatsing van de dummy ter hoogte van het bekken tussen 80 en 200 mm bedragen. Bij andere gordeltypen moet de voorwaartse verplaatsing van de dummy ter hoogte van het bekken tussen 80 en 200 mm bedragen en ter hoogte van de borstkas tussen 100 en 300 mm. Bij harnasgordels mogen de bovenvermelde minimumafstanden worden gehalveerd. Het betreft de verplaatsingen ten opzichte van de in figuur 6 van bijlage 7 vermelde referentiepunten;

6.4.1.3.3.

bij veiligheidsgordels die bestemd zijn voor een buitenste zitplaats vooraan die door een frontairbag worden beschermd, mag de verplaatsing van het referentiepunt voor de borstkas de in punt 6.4.1.3.2 vermelde afstand overschrijden als de snelheid bij deze waarde niet meer dan 24 km/h bedraagt.

6.4.1.4.   Bij een beveiligingssysteem:

6.4.1.4.1.

mag de verplaatsing van het referentiepunt voor de borstkas de in punt 6.4.1.3.2 gespecificeerde afstand overschrijden indien aan de hand van berekeningen of een aanvullende test kan worden aangetoond dat geen enkel deel van de romp of het hoofd van de bij de dynamische test gebruikte dummy in contact kan komen met een stijf deel van het voorste gedeelte van het voertuig, met uitzondering van het contact tussen de borstkas en de stuurinrichting, indien de stuurinrichting voldoet aan de voorschriften van Reglement nr. 12 en indien het contact bij een snelheid van ten hoogste 24 km/h plaatsvindt. Voor de beoordeling hiervan wordt ervan uitgegaan dat de stoel zich in de in punt 7.7.1.5 gespecificeerde stand bevindt;

6.4.1.4.2.

moet het verplaatsings- en het vergrendelingssysteem waardoor de inzittenden van alle stoelen het voertuig kunnen verlaten, na de dynamische test nog steeds met de hand kunnen worden bediend.

6.4.1.5.   Bij wijze van uitzondering mogen de verplaatsingen bij beveiligingssystemen groter zijn dan de in punt 6.4.1.3.2 gespecificeerde afstanden indien de in punt 7.4 van Reglement nr. 14 bedoelde afwijking geldt voor de op de stoel aangebrachte verankering bovenaan.

6.4.2.   Sterkte na blootstelling aan schuring

6.4.2.1.   De breukbestendigheid van beide overeenkomstig punt 7.4.1.6 behandelde monsters wordt beoordeeld overeenkomstig de punten 7.4.2 en 7.5. De breukbestendigheid moet ten minste gelijk zijn aan 75 % van de gemiddelde breukbestendigheid die tijdens de tests met niet-geschuurde riemen is vastgesteld en mag niet kleiner zijn dan de voor de te testen stukken gespecificeerde minimumbelasting. Het verschil in breukbestendigheid tussen de twee monsters mag niet meer dan 20 % van de hoogste gemeten breukbestendigheid bedragen. Bij de procedures van type 1 en type 2 wordt de test van de breukbestendigheid alleen op riemmonsters uitgevoerd (punt 7.4.2). Bij de procedure van type 3 wordt de test van de breukbestendigheid op een combinatie van de riem en het desbetreffende metalen onderdeel uitgevoerd (punt 7.5).

6.4.2.2.   Onderstaande tabel geeft een overzicht van de delen van de veiligheidsgordel die aan een procedure voor blootstelling aan schuring moeten worden onderworpen; de procedure die geschikt is voor het desbetreffende onderdeel is met x aangeduid. Voor elke procedure moet een nieuw monster worden gebruikt.

	Procedure 1	Procedure 2	Procedure 3
Bevestiging	—	—	x
Riemgeleider of oprolas	—	x	—
Opening van de sluiting	—	x	x
Verstelsysteem	x	—	x
Aan de riem genaaide delen	—	—	x

7.   TESTS

7.1.   Gebruik van monsters die voor goedkeuring van een type gordel of type beveiligingssysteem ter beschikking zijn gesteld (zie bijlage 13)

7.1.1.   Voor de inspectie van de sluiting, de test van de sluiting in koude toestand, eventueel de in punt 7.5.4 beschreven schriktest, de duurzaamheidstest van de sluiting, de corrosietest van de gordel, de tests van de werking van het oprolmechanisme, de dynamische test en de test van het openen van de sluiting na de dynamische test, zijn twee gordels of beveiligingssystemen vereist. Voor de inspectie van de gordel of het beveiligingssysteem wordt een van beide monsters gebruikt.

7.1.2.   Voor de inspectie van de sluiting en de test van de sterkte van de sluiting, de bevestigingen, de gordelverstelsystemen en eventueel de oprolmechanismen is een gordel of een beveiligingssysteem vereist.

7.1.3.   Voor de inspectie van de sluiting, de microsliptest en de schuurtest zijn twee gordels of beveiligingssystemen vereist. Voor de test van de werking van het gordelverstelsysteem wordt een van beide monsters gebruikt.

7.1.4.   Het riemmonster wordt gebruikt om de breukbestendigheid van de riem te testen. Een gedeelte van dit monster moet worden bewaard zolang de goedkeuring geldig is.

7.2.   Corrosietest

7.2.1.   Een volledige veiligheidsgordel wordt in een testruimte geplaatst zoals aangegeven in bijlage 12. Als de veiligheidsgordel een oprolmechanisme bevat, wordt de riem over de hele lengte min 300 ± 3 mm afgerold. Behalve voor korte onderbrekingen die noodzakelijk kunnen blijken, bijvoorbeeld om de zoutoplossing te controleren en aan te vullen, wordt de corrosietest gedurende 50 uur ononderbroken voortgezet.

7.2.2.   Na afloop van de corrosietest wordt de veiligheidsgordel voorzichtig gewassen of in zuiver stromend water van ten hoogste 38 °C ondergedompeld om eventuele zoutafzetting te verwijderen en vervolgens gedurende 24 uur bij omgevingstemperatuur gedroogd alvorens overeenkomstig punt 6.2.1.2 te worden onderzocht.

7.3.   Microsliptest (zie bijlage 11, figuur 3)

7.3.1.   De met het oog op de microsliptest in te dienen monsters worden gedurende ten minste 24 uur bewaard bij een temperatuur van 20 ± 5 °C en een relatieve vochtigheid van 65 ± 5 %. De test moet worden verricht bij een temperatuur tussen 15 en 30 °C.

7.3.2.   Op de testbank moet het vrije uiteinde van het verstelsysteem naar boven dan wel naar beneden zijn gericht, zoals in het voertuig.

7.3.3.   Aan het onderste uiteinde van het deel van de riem wordt een belasting van 5 daN aangebracht. Het andere uiteinde wordt heen en weer bewogen met een amplitude van 300 ± 20 mm (zie figuur).

7.3.4.   Indien een vrij uiteinde dienst doet als reserveriem, mag dit in geen geval aan het belaste deel van de riem worden vastgemaakt of vastgeklemd.

7.3.5.   Op de testbank moet de riem, in ontspannen toestand, een concave kromming beschrijven vanaf het verstelsysteem, zoals in het voertuig. De belasting van 5 daN die op de testbank wordt uitgeoefend, moet zodanig verticaal zijn gericht dat de belasting niet schommelt en de riem niet verdraait. De bevestiging moet op dezelfde wijze als in het voertuig aan de belasting van 5 daN worden vastgemaakt.

7.3.6.   Alvorens de test werkelijk van start gaat, moet een reeks van 20 cycli worden uitgevoerd, zodat het zelfaanspannende systeem op zijn plaats zit.

7.3.7.   Bij een frequentie van 0,5 cycli per seconde worden 1 000 cycli uitgevoerd, waarbij de totale amplitude 300 ± 20 mm bedraagt. De belasting van 5 daN wordt uitsluitend aangebracht gedurende het tijdsbestek dat overeenstemt met een verplaatsing van 100 ± 20 mm per halve periode.

7.4.   Behandeling van de riemen en breukbestendigheidstest (statisch)

7.4.1.   Behandeling van de riemen voor de breukbestendigheidstest

De van de in punt 3.2.2.3 vermelde riem gesneden monsters worden op de volgende wijze behandeld:

7.4.1.1.   Temperatuur en luchtvochtigheid

De riem moet worden behandeld volgens ISO 139 (2005), waarbij de standaardatmosfeer of de standaard alternatieve atmosfeer wordt gebruikt. Als de test niet onmiddellijk na deze behandeling wordt uitgevoerd, wordt het monster in een hermetisch afgesloten recipiënt geplaatst tot met de test wordt begonnen. Binnen 5 minuten nadat de riem uit de bovengenoemde atmosfeer of uit de recipiënt is genomen, moet de breukbelasting worden bepaald.

7.4.1.2.   Blootstelling aan licht

7.4.1.2.1.   De voorschriften van ISO-aanbeveling 105-B02 (1994/Amd2:2000) zijn van toepassing. De riem wordt aan licht blootgesteld gedurende de tijd die nodig is om een verkleuring van standaardblauw type nr. 7 te krijgen die gelijk is aan kleurtype nr. 4 van de grijsschaal.

7.4.1.2.2.   Na de blootstelling moet de riem worden behandeld zoals beschreven in punt 7.4.1.1. Als de test niet onmiddellijk na deze behandeling wordt uitgevoerd, wordt het monster in een hermetisch afgesloten recipiënt geplaatst tot met de test wordt begonnen. Binnen 5 minuten nadat het monster uit de behandelingsinstallatie is verwijderd, moet de breukbelasting worden bepaald.

7.4.1.3.   Blootstelling aan koude

7.4.1.3.1.   De riem moet worden behandeld zoals beschreven in punt 7.4.1.1.

7.4.1.3.2.   Vervolgens wordt de riem anderhalf uur op een vlak oppervlak geplaatst in een koelruimte met een temperatuur van – 30 ± 5 °C. Vervolgens wordt de riem gevouwen en op de vouw wordt een gewicht van 2 kg geplaatst dat van tevoren tot een temperatuur van – 30 ± 5 °C is afgekoeld. Nadat de riem gedurende 30 minuten in dezelfde koelruimte onder belasting is gehouden, wordt het gewicht verwijderd en wordt, binnen 5 minuten na het verwijderen van de riem uit de koelruimte, de breukbelasting gemeten.

7.4.1.4.   Blootstelling aan hitte

7.4.1.4.1.   De riem wordt gedurende ten minste 3 uur in een verwarmde ruimte bij een temperatuur van 60 ± 5 °C en een relatieve luchtvochtigheid van 65 ± 5 % bewaard.

7.4.1.4.2.   Binnen 5 minuten nadat het monster uit de verwarmde ruimte is verwijderd, moet de breukbelasting worden bepaald.

7.4.1.5.   Blootstelling aan water

7.4.1.5.1.   De riem moet 3 uur lang volledig ondergedompeld blijven in gedestilleerd water met een temperatuur van 20 ± 5 °C, waaraan sporen van een bevochtigingsmiddel zijn toegevoegd. Elk bevochtigingsmiddel dat geschikt is voor de te testen vezel, mag worden gebruikt.

7.4.1.5.2.   Binnen 10 minuten nadat het monster uit het water is verwijderd, moet de breukbelasting worden bepaald.

7.4.1.6.   Blootstelling aan schuring

7.4.1.6.1.   Elke voorziening waarbij de riem in contact komt met een stijf deel van de gordel moet aan schuring worden blootgesteld. De verstelsystemen hoeven evenwel niet aan schuring te worden blootgesteld als uit de microsliptest (punt 7.3) blijkt dat de riem over minder dan de helft van de voorgeschreven waarde verschuift. In dat geval hoeft schuurprocedure 1 (punt 7.4.1.6.4.1) niet te worden uitgevoerd. Bij de montage op de behandelingsvoorziening moet de onderlinge stand van de raakvlakken van riem en contactvlak bij benadering worden behouden.

7.4.1.6.2.   De monsters moeten worden behandeld zoals beschreven in punt 7.4.1.1. Tijdens de schuurprocedure bedraagt de omgevingstemperatuur tussen 15 en 30 °C.

7.4.1.6.3.   In onderstaande tabel zijn de algemene voorwaarden voor elke schuurprocedure vermeld.

	Belasting daN	FrequentieHz	Aantal cycli	Verplaatsing mm
Procedure 1	2,5	0,5	5 000	300 ± 20
Procedure 2	0,5	0,5	45 000	300 ± 20
Procedure 3 (8)	0 tot 5	0,5	45 000	—

De in de vijfde kolom van bovenstaande tabel aangegeven verplaatsing is de amplitude van de heen-en-weergaande beweging van de riem.

7.4.1.6.4.   Bijzondere behandelingsprocedures

7.4.1.6.4.1.

Procedure 1: als de riem door een verstelsysteem loopt. Op één uiteinde van de riem wordt permanent een verticale belasting van 2,5 daN uitgeoefend. Het andere uiteinde van de riem wordt vastgemaakt aan een voorziening die de riem in horizontale richting voor- en achterwaarts doet bewegen. Het verstelsysteem wordt op de horizontale riem geplaatst, zodat de riem belast blijft (zie bijlage 11, figuur 1).

7.4.1.6.4.2.

Procedure 2: als de riem door een onbuigzaam deel loopt en hierbij van richting verandert. Tijdens deze test moeten de hoeken van de uiteinden in de in bijlage 11, figuur 2, getoonde positie worden gehouden. Tijdens de test wordt permanent een belasting van 0,5 daN uitgeoefend. Als de riem door een stijf deel loopt en hierbij meer dan eenmaal van richting verandert, mag de belasting van 0,5 daN zodanig worden verhoogd dat de riem door dat stijve deel heen de voorgeschreven verplaatsing van 300 mm bereikt.

7.4.1.6.4.3.

Procedure 3: als de riem aan een stijf deel is genaaid of op soortgelijke wijze is bevestigd. De totale heen-en-weerverplaatsing bedraagt 300 ± 20 mm, maar de belasting van 5 daN wordt enkel uitgeoefend gedurende een tijdsbestek dat overeenkomt met een verplaatsing van 100 ± 20 mm per halve periode (zie bijlage 11, figuur 3).

7.4.2.   Test van de breukbestendigheid van de riem (statische test)

7.4.2.1.   De tests moeten telkens worden verricht op twee nieuwe riemmonsters van voldoende lengte, die zijn behandeld overeenkomstig de bepalingen van punt 7.4.1.

7.4.2.2.   Elke riem moet tussen de klauwen van een trektestmachine worden geklemd. De klauwen moeten zo zijn ontworpen dat een breuk van de riem ter hoogte of in de nabijheid van deze klauwen wordt vermeden. De verplaatsingssnelheid moet ongeveer 100 mm/min. bedragen. De vrije lengte van het monster tussen de klauwen van de machine moet aan het begin van de test 200 ± 40 mm bedragen.

7.4.2.3.   Vervolgens wordt de belasting verhoogd tot de riem breekt en op dat ogenblik wordt de breukbelasting genoteerd.

7.4.2.4.   Als de riem slipt of afbreekt ter hoogte van een van de klauwen of op een afstand van minder dan 10 mm daarvan, is de test ongeldig en wordt op een ander monster een nieuwe test verricht.

7.4.3.   Breedte onder belasting

7.4.3.1.   De tests moeten telkens worden verricht op twee nieuwe riemmonsters van voldoende lengte, die zijn behandeld overeenkomstig de bepalingen van punt 7.4.1.

7.4.3.2.   Elke riem moet tussen de klauwen van een trektestmachine worden geklemd. De klauwen moeten zo zijn ontworpen dat een breuk van de riem ter hoogte of in de nabijheid van deze klauwen wordt vermeden. De verplaatsingssnelheid moet ongeveer 100 mm/min. bedragen. De vrije lengte van het monster tussen de klauwen van de machine moet aan het begin van de test 200 ± 40 mm bedragen.

7.4.3.3.   Wanneer de belasting 980 + 100 – 0 daN bereikt, moet de machine worden stopgezet en moet de meting binnen vijf seconden worden voltooid. De test moet los van de trektest worden uitgevoerd.

7.5.   Test van de delen van de veiligheidsgordel, inclusief de stijve delen

7.5.1.   De sluiting en het verstelsysteem moeten aan de trektestmachine worden vastgemaakt door middel van de delen van de veiligheidsgordel waaraan zij gewoonlijk zijn vastgemaakt; de belasting wordt dan tot 980 daN opgevoerd.

In het geval van harnasgordels wordt de sluiting aan de trektestmachine vastgemaakt door middel van de riemen die zijn vastgemaakt aan de sluiting en de sluitlip of de twee sluitlippen die ongeveer symmetrisch geplaatst zijn ten opzichte van het geometrische middelpunt van de sluiting. Als de sluiting of het verstelsysteem deel uitmaakt van de bevestiging of van het gemeenschappelijke deel van een driepuntsgordel, wordt de sluiting of het verstelsysteem samen met de bevestiging getest overeenkomstig punt 7.5.2, behalve als het oprolmechanisme voorzien is van een riemgeleider of oprolas aan de gordelverankering bovenaan; in dat geval moet de belasting 980 daN bedragen en moet de lengte van het opgerolde deel van de riem gelijk zijn aan de lengte die overblijft als de riem zo dicht mogelijk bij 450 mm van het uiteinde wordt vergrendeld.

7.5.2.   De bevestigingen en verstelsystemen van de gordelhoogte moeten op de in punt 7.5.1 aangegeven wijze worden getest, maar de belasting moet 1 470 daN bedragen en moet, overeenkomstig de voorschriften van de tweede zin van punt 7.7.1, worden uitgeoefend in de meest ongunstige omstandigheden die zich in een voertuig kunnen voordoen wanneer de gordel op de juiste wijze in het voertuig is geïnstalleerd. Bij een oprolmechanisme moet de test met volledig afgerolde riem worden uitgevoerd.

7.5.3.   Twee monsters van de volledige veiligheidsgordel worden gedurende twee uur in een koelruimte geplaatst bij een temperatuur van – 10 ± 1 °C. Onmiddellijk nadat de monsters uit de koelruimte zijn verwijderd, worden de in elkaar passende delen van de sluiting met de hand aan elkaar verbonden.

7.5.4.   Twee monsters van de volledige veiligheidsgordel worden gedurende twee uur in een koelruimte geplaatst bij een temperatuur van – 10 ± 1 °C. De te testen stijve delen en kunststof delen worden vervolgens op een vlak stalen oppervlak gelegd (dat samen met de monsters in de koelruimte is geplaatst), dat zich bevindt op het horizontale oppervlak van een compact hard blok met een massa van ten minste 100 kg; binnen 30 seconden nadat de monsters uit de koelruimte zijn verwijderd, laat men een stalen gewicht van 18 kg van op een hoogte van 300 mm in vrije val op het te testen monster vallen. Het trefvlak van dit gewicht moet een convex oppervlak hebben, met een hardheid van ten minste 45 HRC, een straal in de dwarsrichting van 10 mm en een straal in de axiale lengterichting van 150 mm. Bij een van de monsters moet de test worden uitgevoerd met de as van de gebogen staaf op één lijn met de riem, bij het andere monster met de as van de gebogen staaf in een hoek van 90o ten opzichte van de riem.

7.5.5.   Sluitingen die delen bevatten die gemeenschappelijk zijn aan twee veiligheidsgordels, moeten zodanig worden belast dat de gebruiksomstandigheden in een voertuig waarin de stoelen in de middelste stand zijn geplaatst, worden gesimuleerd. Op elke riem wordt gelijktijdig een belasting van 1 470 daN uitgeoefend. De richting waarin de belasting wordt uitgeoefend, wordt overeenkomstig punt 7.7.1 vastgesteld. Bijlage 10 bevat een afbeelding van een voorziening die geschikt is voor het uitvoeren van deze test.

7.5.6.   Bij de test van een handbediend verstelsysteem wordt de riem gelijkmatig uit het verstelsysteem getrokken bij een snelheid van ongeveer 100 mm/s, rekening houdend met de normale gebruiksomstandigheden; nadat de eerste 25 mm van de riem zijn uitgetrokken, wordt de maximumbelasting tot op 0,1 daN nauwkeurig gemeten. De test wordt uitgevoerd in de twee richtingen waarin de riem door het verstelsysteem kan bewegen, waarbij de riem vóór de meting tien cycli moet hebben doorlopen.

7.6.   Aanvullende tests van veiligheidsgordels met oprolmechanisme

7.6.1.   Duurzaamheid van het oprolmechanisme

7.6.1.1.   De riem moet het voorgeschreven aantal keren worden op- en afgerold, in een tempo van hoogstens 30 keer per minuut. Bij oprolmechanismen met noodvergrendeling, wordt na vijf cycli telkens een sterkere ruk aan de riem gegeven, zodat het oprolmechanisme vergrendelt.

Eenzelfde aantal rukken moet worden gegeven in vijf verschillende standen, namelijk wanneer 90, 80, 75, 70 en 65 % van de totale lengte van de riem nog op het oprolmechanisme is gerold. Wanneer de te testen riem evenwel meer dan 900 mm lang is, hebben deze percentages betrekking op de laatste 900 mm van de riem die nog op het oprolmechanisme is gerold.

7.6.1.2.   Bijlage 3 bevat een afbeelding van een toestel dat geschikt is voor het uitvoeren van de in punt 7.6.1.1 gespecificeerde tests.

7.6.2.   Vergrendeling van oprolmechanismen met noodvergrendeling

7.6.2.1.   De vergrendeling van het oprolmechanisme wordt een keer getest wanneer 300 ± 3 mm van de riem op het oprolmechanisme opgerold blijft.

7.6.2.1.1.   Bij een oprolmechanisme dat in werking wordt gesteld door beweging van de riem, vindt het afrollen plaats in de richting waarin dit normaal plaatsvindt wanneer het oprolmechanisme in een voertuig is geïnstalleerd.

7.6.2.1.2.   Als de oprolmechanismen worden getest op gevoeligheid voor de vertraging van het voertuig, worden de tests uitgevoerd wanneer de riem wordt afgerold in twee loodrecht op elkaar staande asrichtingen, die horizontaal zijn als het oprolmechanisme in een voertuig is geïnstalleerd overeenkomstig de voorschriften van de fabrikant van de veiligheidsgordel. Als de installatievoorschriften van het oprolmechanisme niet zijn gespecificeerd, neemt de technische dienst die de tests uitvoert, contact op met de fabrikant van de veiligheidsgordel. Een van de assen moet een stand hebben die door de technische dienst die de goedkeuringstests uitvoert, wordt bepaald en die representatief is voor de meest ongunstige omstandigheden voor de inwerkingstelling van het vergrendelingsmechanisme.

7.6.2.2.   Bijlage 4 bevat een afbeelding van een toestel dat geschikt is voor het uitvoeren van de in punt 7.6.2.1 gespecificeerde tests. Een dergelijk toestel moet zo zijn gebouwd dat de voorgeschreven versnelling wordt bereikt alvorens de riem meer dan 5 mm uit het oprolmechanisme is getrokken en dat de versnelling waarmee de riem wordt uitgetrokken, gemiddeld met ten minste 55 g/s (9) en ten hoogste 150 g/s (9) toeneemt bij het testen van de gevoeligheid voor riembewegingen en met ten minste 25 g/s (9) en ten hoogste 150 g/s (9) bij het testen van de gevoeligheid voor de vertraging van het voertuig (9).

7.6.2.3.   Om te controleren of aan de voorschriften van de punten 6.2.5.3.1.3 en 6.2.5.3.1.4 is voldaan, wordt het oprolmechanisme gemonteerd op een horizontale tafel die vervolgens met een snelheid van ten hoogste 2o per seconde wordt gekanteld tot vergrendeling plaatsvindt. Om te garanderen dat aan de voorschriften is voldaan, wordt de test herhaald, waarbij de tafel in andere richtingen wordt gekanteld.

7.6.3.   Stofbestendigheid

7.6.3.1.   Het oprolmechanisme wordt overeenkomstig bijlage 5 in een testruimte geplaatst. Het wordt vastgezet in ongeveer dezelfde richting als wanneer het in het voertuig is gemonteerd. De testruimte moet stof bevatten, zoals gespecificeerd in punt 7.6.3.2. De riem wordt over een lengte van 500 mm uit het oprolmechanisme getrokken en in deze uitgetrokken toestand gehouden, maar telkens als het stof wordt opgeblazen, wordt de riem binnen een of twee minuten 10 keer volledig af- en opgerold. Gedurende een periode van 5 uur wordt het stof om de 20 minuten 5 seconden lang opgeblazen door middel van vocht- en olievrije perslucht die met een druk van 5,5 × 105 ± 0,5 × 105 Pa door een opening met een diameter van 1,5 ± 0,1 mm wordt geperst.

7.6.3.2.   Het stof dat gebruikt wordt voor de in punt 7.6.3.1 beschreven test bestaat uit ongeveer 1 kg droog kwartsstof. De korrelgrootte moet zo zijn dat:

a)	99 tot 100 % van het stof door een zeef met een maaswijdte van 150 μm en een draaddikte van 104 μm passeert;

b)	76 tot 86 % van het stof door een zeef met een maaswijdte van 105 μm en een draaddikte van 64 μm passeert;

c)	60 tot 70 % van het stof door een zeef met een maaswijdte van 75 μm en een draaddikte van 52 μm passeert.

7.6.4.   Voor het af- en oprollen benodigde kracht

7.6.4.1.   De voor het af- en oprollen benodigde kracht wordt gemeten wanneer de veiligheidsgordel op een dummy is gemonteerd zoals bij de dynamische test van punt 7.7. De riemspanning wordt zo dicht mogelijk bij het raakpunt met de dummy (maar juist vóór dit punt) gemeten terwijl de riem met een snelheid van ongeveer 0,6 m/min wordt af- en opgerold. In het geval van een veiligheidsgordel met spankrachtbegrenzer wordt de voor het af- en oprollen benodigde kracht en de riemspanning gemeten wanneer de spankrachtbegrenzer in werking is en wanneer hij niet in werking is.

7.6.4.2.   Vóór de dynamische test van punt 7.7 wordt de dummy, die een katoenen hemd draagt, voorwaarts gekanteld tot de riem 350 mm uit het oprolmechanisme is getrokken en vervolgens weer in de uitgangspositie gebracht.

7.7.   Dynamische test van de veiligheidsgordel of het beveiligingssysteem

7.7.1.   De veiligheidsgordel wordt gemonteerd op een trolley die is uitgerust met de in bijlage 6 gedefinieerde stoel en verankeringen. Indien de veiligheidsgordel evenwel bestemd is voor een specifiek voertuig of voor specifieke voertuigtypen, worden de afstanden tussen de dummy en de verankeringen vastgesteld door de technische dienst die de tests uitvoert, hetzij overeenkomstig de montagevoorschriften die bij de gordel zijn verstrekt, hetzij overeenkomstig de gegevens van de voertuigfabrikant. Indien de gordel is uitgerust met een in punt 2.14.6 gedefinieerd verstelsysteem van de gordelhoogte, moet dit verstelsysteem op dezelfde plaats en wijze worden bevestigd als in het ontwerp van het voertuig is bepaald.

Wanneer de dynamische test in dat geval voor een bepaald voertuigtype is uitgevoerd, hoeft hij niet voor andere voertuigtypen te worden herhaald, mits elk verankeringspunt zich op een afstand van minder dan 50 mm van het overeenkomstige verankeringspunt van de geteste gordel bevindt. Bij wijze van alternatief mag de fabrikant met het oog op de test hypothetische posities van de verankeringen bepalen, die overeenstemmen met de posities van zoveel mogelijk werkelijke verankeringspunten.

7.7.1.1.   In het geval van veiligheidsgordels of beveiligingssystemen die deel uitmaken van een constructie waarvoor typegoedkeuring als beveiligingssysteem is aangevraagd, wordt de veiligheidsgordel gemonteerd hetzij zoals beschreven in punt 7.7.1, hetzij op het deel van de voertuigstructuur waarop het beveiligingssysteem normaal wordt gemonteerd; dit deel wordt stevig aan de testtrolley bevestigd, op de in de punten 7.7.1.2 tot en met 7.7.1.6 voorgeschreven wijze.

In het geval van veiligheidsgordels of beveiligingssystemen met een voorspanvoorziening waarvan de werking op andere dan de in de veiligheidsgordel zelf ingebouwde onderdelen is gebaseerd, wordt de veiligheidsgordel samen met de noodzakelijke aanvullende voertuigonderdelen op de testtrolley bevestigd, op de in de punten 7.7.1.2 tot en met 7.7.1.6 voorgeschreven wijze.

Wanneer deze voorzieningen niet op de testtrolley kunnen worden getest, mag de fabrikant aan de hand van een conventionele frontale botstest bij 50 km/h, overeenkomstig ISO-procedure 3560 (1975), aantonen dat de voorziening voldoet aan de voorschriften van het reglement.

7.7.1.2.   De manier waarop het voertuig tijdens de test wordt vastgeklemd, mag geen versterking van de verankeringen van de stoelen of veiligheidsgordels tot gevolg hebben en evenmin de normale vervorming van de structuur beperken. Vooraan in het voertuig mag geen enkel deel aanwezig zijn waardoor de voorwaartse beweging van de dummy, behalve de voeten, wordt beperkt zodat de belasting die tijdens de test op het beveiligingssysteem wordt uitgeoefend, wordt verminderd. De delen van de structuur die zijn weggenomen, mogen worden vervangen door delen met een gelijkwaardige sterkte op voorwaarde dat zij de voorwaartse beweging van de dummy niet belemmeren.

7.7.1.3.   Een klemvoorziening wordt bevredigend geacht indien ze geen invloed uitoefent op een oppervlak dat de volledige breedte van de structuur beslaat en indien het voertuig of de structuur vooraan op een afstand van ten minste 500 mm van de verankering van het beveiligingssysteem is geblokkeerd of vastgezet. De structuur wordt achteraan op voldoende afstand achter de verankeringen vastgeklemd om aan de voorschriften van punt 7.7.1.2 te voldoen.

7.7.1.4.   De stoelen van het voertuig worden geïnstalleerd en in een rijstand geplaatst die door de technische dienst die de goedkeuringstests uitvoert, zo is gekozen dat, wat de sterkte betreft, de meest ongunstige omstandigheden worden gecreëerd waarbij de dummy in het voertuig kan worden geïnstalleerd. De stand van de stoelen moet in het rapport worden vermeld. Als de stoel een verstelbare rugleuning heeft, wordt deze vergrendeld overeenkomstig de specificaties van de fabrikant of, bij gebrek daaraan, zodanig vergrendeld dat de rugleuning bij voertuigen van de categorieën M1 en N1 een hoek van 25o en bij voertuigen van andere categorieën een hoek van 15o zo dicht mogelijk benadert.

7.7.1.5.   Voor de beoordeling van de voorschriften van punt 6.4.1.4.1 wordt de stoel in de meest vooruitgeschoven rij- of reisstand geplaatst die geschikt is voor de afmetingen van de dummy.

7.7.1.6.   Alle stoelen van eenzelfde groep worden gelijktijdig getest.

7.7.1.7.   Bij harnasgordels wordt de dynamische test zonder kruisriem uitgevoerd, indien de gordel met een dergelijke riem is uitgerust.

7.7.2.   De veiligheidsgordel wordt als volgt op de in bijlage 7 beschreven dummy aangebracht: een 25 mm dikke plank wordt tussen de rug van de dummy en de rugleuning geplaatst. De gordel wordt strak om de dummy aangespannen. Vervolgens wordt de plank weggenomen zodat de rug van de dummy over zijn hele lengte de rugleuning raakt. Hierbij moet worden nagegaan of de wijze waarop de twee delen van de sluiting aan elkaar zijn bevestigd, de betrouwbaarheid van de vergrendeling niet in het gedrang brengt.

7.7.3.   De vrije uiteinden van de riemen moeten met het oog op de slip voldoende ver uit de verstelsystemen steken.

7.7.4.   Vertragings- of versnellingsvoorzieningen

De aanvrager kiest een van de volgende twee voorzieningen:

7.7.4.1.   Vertragingstestvoorziening

De trolley wordt zo voortbewogen dat de vrije snelheid op het moment van de botsing 50 ± 1 km/h bedraagt en de dummy op zijn plaats blijft. De afstand waarbinnen de trolley tot stilstand komt, moet 40 ± 5 cm bedragen. De trolley moet tijdens de vertraging horizontaal blijven. De vertraging van de trolley wordt verkregen door gebruik te maken van het in bijlage 6 beschreven toestel of een andere voorziening waarmee gelijkwaardige resultaten worden verkregen. Met deze apparatuur moeten de hierna gespecificeerde prestaties kunnen worden bereikt.

De vertragingscurve van de trolley die met inerte massa tot in totaal 455 ± 20 kg voor tests van veiligheidsgordels en 910 ± 40 kg voor tests van beveiligingssystemen is belast, waarbij de nominale massa van de trolley en de voertuigstructuur 800 kg bedraagt, moet binnen het gearceerde gebied van de grafiek in bijlage 8 blijven. Zo zodig kan de nominale massa van de trolley en de daaraan gehechte voertuigstructuur met telkens 200 kg worden verhoogd, waarbij ook telkens 28 kg inerte massa moet worden toegevoegd. De totale massa van de trolley, de voertuigstructuur en de inerte massa mag nooit meer dan ± 40 kg van de nominale waarde voor kalibratietests verschillen. Tijdens de kalibratie van de stopvoorziening moet de snelheid van de trolley 50 ± 1 km/h en de remafstand 40 ± 2 cm bedragen.

7.7.4.2.   Versnellingstestvoorziening

De trolley wordt zo voortbewogen dat zijn totale snelheidsverandering (ΔV) bedraagt. De trolley moet tijdens de versnelling horizontaal blijven. De versnelling van de trolley wordt verkregen door gebruik te maken van een toestel waarmee de hierna gespecificeerde prestaties kunnen worden bereikt.

De versnellingscurve van de met inerte massa belaste trolley moet binnen het gearceerde gebied van de grafiek in bijlage 8 en boven het door de coördinaten (10 g, 5 ms) en (20 g, 10 ms) gedefinieerde segment blijven. De start van de botsing (T0) wordt overeenkomstig ISO 17373 (2005) bepaald voor een versnellingsniveau van 0,5 g. De totale massa van de trolley, de voertuigstructuur en de inerte massa mag nooit meer dan ± 40 kg van de nominale waarde voor kalibratietests verschillen. Tijdens de kalibratie van de versnellingstestvoorziening moet de snelheidsverandering (ΔV) van de trolley bedragen.

Ook als aan bovenstaande eisen wordt voldaan, gebruikt de technische dienst een trolley (met stoel) zoals gespecificeerd in punt 1 van bijlage 6, met een massa van meer dan 380 kg.

7.7.5.   De snelheid van de trolley onmiddellijk vóór de botsing (alleen voor vertragingstrolleys die nodig zijn om de remafstand te berekenen), de versnelling of vertraging van de trolley, de voorwaartse verplaatsing van de dummy en de snelheid van de borstkas bij een verplaatsing van de borstkas over een afstand van 300 mm, worden gemeten.

De snelheidsverandering wordt berekend door integratie van de geregistreerde versnelling of vertraging van de trolley.

De afstand om de eerste van de snelheidsverandering van de trolley te bereiken, mag worden berekend door dubbele integratie van de geregistreerde vertraging van de trolley.

7.7.6.   Na de botsing worden de veiligheidsgordel of het beveiligingssysteem en de stijve delen ervan visueel onderzocht zonder de sluiting te openen, teneinde vast te stellen of er sprake is van defecten of breuken. Bij beveiligingssystemen wordt na de test tevens nagegaan of de delen van de voertuigstructuur die aan de trolley zijn vastgemaakt, geen zichtbare blijvende vervorming hebben ondergaan. Indien vervorming wordt vastgesteld, wordt hiermee rekening gehouden bij alle berekeningen die overeenkomstig punt 6.4.1.4.1 worden verricht.

7.7.7.   Als bovengenoemde tests met een hogere snelheid zijn uitgevoerd en/of als de versnellingscurve het bovenste niveau van het gearceerde gebied heeft overschreden en de veiligheidsgordel aan de voorschriften voldoet, wordt de test evenwel als geslaagd beschouwd.

7.8.   Test van het openen van de sluiting

7.8.1.   Voor deze test worden veiligheidsgordels of beveiligingssystemen gebruikt die de dynamische test overeenkomstig punt 7.7 al hebben doorstaan.

7.8.2.   De veiligheidsgordel wordt van de testtrolley losgemaakt zonder de sluiting te openen. Via de met de sluiting verbonden riemen wordt de sluiting belast met een directe trekkracht, zodat op alle riemen een kracht van daN wordt uitgeoefend (n is het aantal riemen dat met de sluiting is verbonden wanneer deze vergrendeld is). Indien de sluiting is verbonden met een stijf deel, wordt de kracht uitgeoefend onder de hoek waarin de sluiting en het stijf deel zich tijdens de dynamische test bevinden. Met een snelheid van 400 ± 20 mm/min wordt op het geometrische middelpunt van de openingsknop van de sluiting een belasting uitgeoefend langs een vaste as die evenwijdig loopt aan de aanvankelijke bewegingsrichting van de knop. Bij het uitoefenen van de voor het openen van de sluiting benodigde kracht wordt de sluiting aan een stijve steun bevestigd. Bovenvermelde belasting mag de in punt 6.2.2.5 aangegeven grenswaarde niet overschrijden. Het contactpunt van de testapparatuur moet bolvormig zijn met een straal van 2,5 ± 0,1 mm en moet een gepolijst metalen oppervlak hebben.

7.8.3.   De voor het openen van de sluiting benodigde kracht wordt gemeten en elke tekortkoming van de sluiting wordt genoteerd.

7.8.4.   Na de test van het openen van de sluiting worden de delen van de veiligheidsgordel of van het beveiligingssysteem die de in punt 7.7 voorgeschreven test hebben doorstaan, onderzocht en wordt de omvang van de schade die de veiligheidsgordel of het beveiligingssysteem tijdens de dynamische test heeft geleden, in het testrapport opgenomen.

7.9.   Aanvullende tests van veiligheidsgordels met voorspanvoorziening

7.9.1.   Behandeling

De voorspanvoorziening mag van de te testen gordel worden losgemaakt en gedurende 24 uur aan een temperatuur van 60 ± 5 °C worden blootgesteld. De temperatuur wordt vervolgens gedurende 2 uur tot 100 ± 5 °C verhoogd. Vervolgens wordt de voorspanvoorziening gedurende 24 uur aan een temperatuur van – 30 ± 5 °C blootgesteld. Na deze behandeling wordt de voorziening tot op kamertemperatuur verwarmd. Indien ze van de veiligheidsgordel werd losgemaakt, wordt ze er opnieuw aan bevestigd.

7.10.   Testrapport

7.10.1.   In het testrapport worden de resultaten van alle tests van punt 7 opgenomen en met name:

a)	het type voorziening dat voor de test wordt gebruikt (versnellings- of vertragingsvoorziening);

b)	de totale snelheidsverandering;

c)	de snelheid van de trolley onmiddellijk vóór de botsing (alleen voor vertragingstrolleys);

d)	de versnellings- of vertragingscurve tijdens de volledige snelheidsverandering van de trolley;

e)	de maximale voorwaartse verplaatsing van de dummy;

f)	de plaats van de sluiting tijdens de test, voor zover deze kan variëren;

g)	de voor het openen van de sluiting benodigde kracht;

h)	elke tekortkoming of breuk.

Indien de in bijlage 6 vermelde voorschriften inzake de verankeringen uit hoofde van punt 7.7.1 niet zijn nageleefd, wordt in het testrapport beschreven hoe de veiligheidsgordel of het beveiligingssysteem was geïnstalleerd en worden de belangrijke hoeken en afmetingen gespecificeerd.

8.   VOORSCHRIFTEN VOOR DE INSTALLATIE IN HET VOERTUIG

8.1.   Veiligheidsgordels en beveiligingssystemen

8.1.1.   Met uitzondering van stoelen die uitsluitend bestemd zijn om te worden gebruikt als het voertuig stilstaat, moeten de stoelen van voertuigen van de categorieën M1, M2 (klasse III en B (10)), M3 (klasse III en B9) en N worden uitgerust met veiligheidsgordels of beveiligingssystemen die voldoen aan de voorschriften van dit reglement.

De overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, mogen eisen dat in voertuigen van de categorieën M2 en M3 die tot klasse II behoren, veiligheidsgordels worden geïnstalleerd.

Veiligheidsgordels en/of beveiligingssystemen die zijn geïnstalleerd in voertuigen van klasse I, II en A die tot de categorieën M2 en M3 behoren, moeten voldoen aan de voorschriften van dit reglement.

Krachtens nationaal recht mogen de overeenkomstsluitende partijen de installatie toestaan van andere veiligheidsgordels of beveiligingssystemen dan die welke onder dit reglement vallen, mits die bestemd zijn voor gehandicapten.

Beveiligingssystemen die voldoen aan de bepalingen van bijlage 8 bij wijzigingenreeks 02 van Reglement nr. 107, zijn vrijgesteld van de bepalingen van dit reglement.

Voertuigen van klasse I en A die tot de categorieën M2 en M3 behoren, mogen worden uitgerust met veiligheidsgordels en/of beveiligingssystemen conform de voorschriften van dit reglement.

8.1.2.   Voor iedere zitplaats die met veiligheidsgordels of beveiligingssystemen moet worden uitgerust, is het type van deze gordels of systemen gespecificeerd in bijlage 16 (het gebruik van oprolmechanismen zonder vergrendeling (punt 2.14.1) en van oprolmechanismen met handbediende ontgrendeling (punt 2.14.2) is niet toegestaan). Op alle zitplaatsen waarvoor in bijlage 16 heupgordels van het type B zijn gespecificeerd, zijn heupgordels van het type Br3 toegestaan, tenzij het oprolmechanisme zo krachtig is dat bij normaal gebruik het comfort merkelijk afneemt.

8.1.2.1.   Behalve vooraan mogen de buitenste zitplaatsen van voertuigen van categorie N1, in bijlage 16 aangegeven met het symbool Ø, voorzien zijn van een heupgordel van type Br4 m of Br4Nm, voor zover er een doorgang tussen een stoel en de dichtstbijzijnde zijwand van het voertuig bestaat waarlangs de inzittenden toegang hebben tot andere delen van het voertuig. Een ruimte tussen een stoel en de zijwand wordt als een doorgang beschouwd als de afstand van deze zijwand, met alle deuren gesloten, tot een verticaal langsvlak dat door de middellijn van de desbetreffende stoel loopt, gemeten op het R-punt en loodrecht op het middenlangsvlak van het voertuig, meer dan 500 mm bedraagt.

8.1.3.   Indien veiligheidsgordels niet vereist zijn, mag naar keuze van de fabrikant ieder type veiligheidsgordel of beveiligingssysteem worden gebruikt dat voldoet aan dit reglement. Als alternatief mogen op de zitplaatsen waarvoor in bijlage 16 heupgordels zijn gespecificeerd, gordels van type A van de volgens bijlage 16 toegestane typen worden gemonteerd.

8.1.4.   Bij driepuntsgordels met oprolmechanismen moet ten minste één oprolmechanisme op de diagonale riem werken.

8.1.5.   Behalve voor voertuigen van categorie M1 kan in plaats van een oprolmechanisme van type 4 (punt 2.14.4) een oprolmechanisme van type 4N (punt 2.14.5) worden toegestaan, indien tot tevredenheid van de voor de tests verantwoordelijke diensten is aangetoond dat de montage van een oprolmechanisme van type 4 niet praktisch zou zijn.

8.1.6.   Voor de in bijlage 16 met het symbool * aangegeven buitenste zitplaatsen vooraan en middenzitplaatsen vooraan worden heupgordels van het in die bijlage gespecificeerde type als voldoende beschouwd indien de voorruit zich buiten de in bijlage 1 bij Reglement nr. 21 gedefinieerde referentiezone bevindt.

Wat de veiligheidsgordels betreft, wordt de voorruit als een deel van de referentiezone beschouwd wanneer zij met de testvoorziening in statisch contact kan komen volgens de in bijlage 1 bij Reglement nr. 21 beschreven methode.

8.1.7.   Alle in bijlage 16 met het symbool • aangeduide zitplaatsen worden met driepuntsgordels van een in bijlage 16 gespecificeerd type uitgerust, tenzij een van de onderstaande voorwaarden is vervuld; in dat geval mogen ze met tweepuntsgordels van een in bijlage 16 gespecificeerd type worden uitgerust:

8.1.7.1.   direct vóór de stoel bevindt zich een andere stoel of bevinden zich andere delen van het voertuig die voldoen aan punt 3.5 van aanhangsel 1 van Reglement nr. 80; of

8.1.7.2.   wanneer het voertuig in beweging is, kan geen enkel deel van het voertuig in de referentiezone komen; of

8.1.7.3.   delen van het voertuig die zich in de genoemde referentiezone bevinden, voldoen aan de voorschriften van aanhangsel 6 van Reglement nr. 80.

8.1.8.   Op iedere passagierszitplaats met een frontale beschermingsairbag moet een waarschuwing worden aangebracht tegen het gebruik op die zitplaats van een naar achteren gericht kinderbeveiligingssysteem. De minimuminformatie bestaat uit een etiket met duidelijke waarschuwingspictogrammen zoals hieronder aangegeven:

De totale afmetingen zijn ten minste 120 × 60 mm of het daarmee overeenkomende oppervlak.

De opmaak van het hierboven afgebeelde etiket mag worden aangepast; de tekst moet echter aan bovengenoemde voorschriften voldoen.

8.1.9.   Bij een frontale beschermingsairbag op de voorpassagiersstoel moet de waarschuwing op duurzame wijze zo aan weerskanten van de passagierszonneklep vooraan worden aangebracht dat, ongeacht de stand van de zonneklep, ten minste één waarschuwing altijd zichtbaar is. Als alternatief kan één waarschuwing op de zichtbare kant van de gesloten zonneklep worden aangebracht en een tweede op het plafond achter de zonneklep, zodat altijd ten minste één waarschuwing zichtbaar is. Het mag niet mogelijk zijn het waarschuwingsetiket gemakkelijk van de zonneklep en het plafond te verwijderen zonder deze op opvallende en duidelijk zichtbare wijze te beschadigen.

Als het voertuig geen zonneklep of plafond heeft, moet het waarschuwingsetiket worden aangebracht op een plaats waar het altijd duidelijk zichtbaar is.

Bij een frontale beschermingsairbag voor andere stoelen in het voertuig moet de waarschuwing zich direct vóór de desbetreffende stoel bevinden en altijd duidelijk zichtbaar zijn voor iemand die een naar achteren gericht kinderbeveiligingssysteem op die stoel installeert. De voorschriften van dit punt en punt 8.1.8 zijn niet van toepassing op zitplaatsen met een voorziening die de frontale beschermingsairbag automatisch deactiveert wanneer een naar achteren gericht kinderbeveiligingssysteem wordt geïnstalleerd.

8.1.10.   De gebruikershandleiding van het voertuig moet gedetailleerde informatie bevatten over de waarschuwing en in ieder geval de volgende tekst in alle officiële talen van het land of de landen waar registratie van het voertuig redelijkerwijs kan worden verwacht (bv. op het grondgebied van de Europese Unie, in Japan, de Russische Federatie of Nieuw-Zeeland enz.):

De tekst moet vergezeld gaan van een afbeelding van de waarschuwing die in het voertuig te vinden is. De informatie moet in de gebruikershandleiding gemakkelijk te vinden zijn (via een op de eerste bladzijde gedrukte specifieke verwijzing naar de informatie, een tab voor de desbetreffende bladzijde of een apart boekje enz.).

De voorschriften van dit punt zijn niet van toepassing op voertuigen waarvan alle passagierszitplaatsen zijn uitgerust met een voorziening die de frontale beschermingsairbag automatisch deactiveert wanneer een naar achteren gericht kinderbeveiligingssysteem wordt geïnstalleerd.

8.1.11.   In het geval van stoelen die bestemd zijn om te worden gebruikt als het voertuig stilstaat en die in andere richtingen kunnen worden gedraaid of geplaatst, zijn de bepalingen van punt 8.1.1 alleen van toepassing bij stoelrichtingen voor normaal gebruik van het voertuig als het op de weg rijdt, overeenkomstig dit reglement.

8.2.   Algemene voorschriften

8.2.1.   Veiligheidsgordels, beveiligingssystemen en Isofix-kinderbeveiligingssystemen overeenkomstig tabel 2 van bijlage 17, aanhangsel 3, en i-Size-kinderbeveiligingssystemen overeenkomstig tabel 3 van bijlage 17, aanhangsel 3, worden bevestigd aan verankeringen, en in het geval van i-Size-kinderbeveiligingssystemen ondersteund door een contactoppervlak op de vloer van het voertuig, die voldoen aan de specificaties van Reglement nr. 14 met betrekking tot ontwerp, afmetingen, aantal en sterkte.

8.2.2.   De door de fabrikant aanbevolen veiligheidsgordels, beveiligingssystemen en kinderbeveiligingssystemen overeenkomstig de tabellen 1 tot en met 3 van bijlage 17, aanhangsel 3, moeten zodanig zijn geïnstalleerd dat hun goede werking gewaarborgd is en zij het risico van lichamelijk letsel bij een ongeval verkleinen. Ze moeten zodanig zijn geïnstalleerd dat:

8.2.2.1.   de riemen geen gevaarlijke stand kunnen innemen;

8.2.2.2.   het risico dat een correct geplaatste riem bij een voorwaartse beweging van de schouder van de drager glijdt, zoveel mogelijk wordt beperkt;

8.2.2.3.   het risico van slijtage van de riem door contact met scherpe delen van het voertuig of de stoelstructuur en de door de fabrikant aanbevolen kinderbeveiligingssystemen overeenkomstig de tabellen 1 tot en met 3 van bijlage 17, aanhangsel 3, zo veel mogelijk wordt beperkt;

8.2.2.4.   alle veiligheidsgordels die op een stoel zijn aangebracht, door hun ontwerp en installatie direct beschikbaar zijn voor gebruik. Indien de hele stoel of het zitgedeelte en/of de rugleuning kan worden weggeklapt om toegang te verschaffen tot het achterste gedeelte van het voertuig of tot het goederen- of bagagecompartiment, moeten de op deze stoelen aangebrachte veiligheidsgordels, na het wegklappen en het in de zitstand terugbrengen van deze stoelen, voor gebruik beschikbaar zijn of overeenkomstig de instructies van de gebruikershandleiding van het voertuig gemakkelijk door een persoon kunnen worden teruggevonden, zonder dat deze persoon hiervoor opleiding of ervaring nodig heeft.

8.2.2.5.   Wanneer de sluitlip in de sluiting is ingebracht, moet de technische dienst nagaan:

8.2.2.5.1.

of de eventuele speling van de gordel niet verhindert dat door de fabrikant aanbevolen kinderbeveiligingssystemen correct kunnen worden geïnstalleerd; en

8.2.2.5.2.

of in het geval van driepuntsgordels een spanning van ten minste 50 N in de heupriem van de gordel kan worden opgewekt door een externe spanning uit te oefenen op het diagonale gedeelte van de gordel die is aangebracht: a) op een dummy van 10 jaar zoals gespecificeerd in bijlage 8, aanhangsel 1, bij Reglement nr. 44 en geplaatst overeenkomstig bijlage 17, aanhangsel 4, bij dit reglement; of b) op het in bijlage 17, aanhangsel 1, figuur 1, bij dit reglement gespecificeerde profiel voor de stoelen waarop een universeel kinderbeveiligingssysteem kan worden geïnstalleerd.

8.3.   Bijzondere voorschriften voor stijve delen van veiligheidsgordels en beveiligingssystemen

8.3.1.   Stijve delen zoals sluitingen, verstelsystemen en bevestigingen mogen bij een ongeval het risico van lichamelijk letsel voor de gebruiker of andere inzittenden van het voertuig niet vergroten.

8.3.2.   Het ontgrendelingsmechanisme van de sluiting moet duidelijk zichtbaar en gemakkelijk bereikbaar zijn voor de drager en moet zo zijn ontworpen dat het niet door onoplettendheid of per ongeluk kan worden geopend. De sluiting moet zo zijn geplaatst dat zij gemakkelijk bereikbaar is voor degene die in een noodsituatie de drager van de gordel uit het voertuig moet bevrijden.

De sluiting moet zodanig zijn geïnstalleerd dat de gebruiker ze, zowel in onbelaste toestand als wanneer ze belast is met zijn gewicht, met één eenvoudige handbeweging in één richting kan ontgrendelen.

Bij veiligheidsgordels of beveiligingssystemen voor de buitenste zitplaatsen vooraan moet de sluiting op dezelfde wijze kunnen worden vergrendeld, tenzij het harnasgordels zijn.

Er moet worden nagegaan of het contactoppervlak van de sluiting, wanneer deze in aanraking komt met de gebruiker, niet kleiner is dan 46 mm.

Ook moet worden nagegaan of het contactoppervlak van de sluiting, wanneer deze in aanraking komt met de gebruiker, voldoet aan de voorschriften van punt 6.2.2.1.

8.3.3.   Wanneer de gordel door de gebruiker wordt gedragen, moet hij zich automatisch aan zijn lichaam aanpassen of zo zijn ontworpen dat het handbediende verstelsysteem voor de zittende gebruiker gemakkelijk bereikbaar is en op passende en gemakkelijke wijze kan worden gebruikt. De gordel moet ook met één hand kunnen worden aangetrokken, rekening houdend met het postuur van de gebruiker en de stoelstand.

8.3.4.   Veiligheidsgordels of beveiligingssystemen met oprolmechanismen moeten zodanig zijn geïnstalleerd dat de oprolmechanismen correct kunnen functioneren en dat de riem doeltreffend kan worden opgerold.

8.3.5.   Om de voertuiggebruiker(s) in kennis te stellen van de voorschriften voor het vervoer van kinderen, moeten voertuigen van de categorieën M1, M2, M3 en N1 voldoen aan de informatievoorschriften van bijlage 17. Alle voertuigen van categorie M1 moeten zijn uitgerust met Isofix-posities overeenkomstig de desbetreffende voorschriften van Reglement nr. 14.

Op de eerste Isofix-positie moet ten minste één van de drie naar voren gerichte profielen zoals gedefinieerd in aanhangsel 2 van bijlage 17 kunnen worden geïnstalleerd; op de tweede Isofix-positie moet ten minste één van de drie naar achteren gerichte profielen zoals gedefinieerd in aanhangsel 2 van bijlage 17 kunnen worden geïnstalleerd. Voor deze tweede Isofix-positie geldt dat, wanneer het naar achteren gerichte profiel om ontwerpredenen niet op de tweede stoelenrij van het voertuig kan worden geïnstalleerd, één van de zes profielen op gelijk welke zitplaats van het voertuig mag worden geïnstalleerd.

8.3.6.   Op elke i-Size-zitplaats moet een profiel van het Isofix-kinderbeveiligingssysteem van de formaatklassen ISO/F2X (B1) en ISO/R2 (D), en het beoordelingsvolume voor de installatie van de steunpoot zoals gedefinieerd in aanhangsel 2 van bijlage 17 kunnen worden geïnstalleerd.

Het beoordelingsvolume voor de installatie van de steunpoot wordt gekenmerkt als volgt (zie ook bijlage 17, aanhangsel 2, figuren 8 en 9):

a)	zijdelings begrensd: door twee vlakken evenwijdig aan en elk op een afstand van 100 mm van het middenlangsvlak van het kinderbeveiligingssysteem dat op de respectieve zitplaats is geïnstalleerd;

b)

vooraan begrensd: door een vlak dat enerzijds loodrecht staat op het vlak dat door de onderkant van het profiel van het kinderbeveiligingssysteem wordt gevormd en anderzijds loodrecht staat op het middenlangsvlak van het profiel van het kinderbeveiligingssysteem, op een afstand van 695 mm van het vlak dat door de middellijnen van de Isofix-verankeringen onderaan loopt en loodrecht staat op de onderkant van het profiel van het kinderbeveiligingssysteem;

c)

achteraan begrensd: i) boven het vlak dat door de onderkant van het profiel van het kinderbeveiligingssysteem wordt gevormd: door de voorkant van het profiel van het kinderbeveiligingssysteem; en ii) onder het vlak dat door de onderkant van het profiel van het kinderbeveiligingssysteem wordt gevormd: door een vlak dat enerzijds loodrecht staat op het vlak dat door de onderkant van het profiel van het kinderbeveiligingssysteem wordt gevormd en anderzijds loodrecht staat op het middenlangsvlak van het profiel van het kinderbeveiligingssysteem, op een afstand van 585 mm van het vlak dat door de middellijnen van de Isofix-verankeringen onderaan loopt en loodrecht staat op de onderkant van het profiel van het kinderbeveiligingssysteem;

d)

in de hoogte begrensd: i) boven het vlak dat door de onderkant van het profiel van het kinderbeveiligingssysteem wordt gevormd: door een vlak evenwijdig aan en op een afstand van 85 mm boven de onderkant van het profiel van het kinderbeveiligingssysteem; en ii) onder het vlak dat door de onderkant van het profiel van het kinderbeveiligingssysteem wordt gevormd: door de bovenkant van de vloer van het voertuig (inclusief bekleding, tapijt, schuim enz.).

De hellingshoek die voor de hierboven bedoelde geometrische beoordeling wordt gebruikt, wordt gemeten zoals beschreven in punt 5.2.3.4 van Reglement nr. 14.

Geen enkel voertuigonderdeel mag het beoordelingsvolume voor de installatie van de steunpoot snijden.

De naleving van dit voorschrift kan worden aangetoond via een fysieke test, een computersimulatie of representatieve tekeningen.

8.4.   Veiligheidsgordelverkliksysteem

8.4.1.   De bestuurderszitplaats van voertuigen van categorie M1  (11) moet worden uitgerust met een veiligheidsgordelverklikker die voldoet aan de voorschriften van dit reglement. Wanneer de voertuigfabrikant de bestuurdersstoel in een andere categorie voertuigen van een veiligheidsgordelverkliksysteem voorziet, mag dat systeem krachtens dit reglement worden goedgekeurd (12).

8.4.1.1.   De overeenkomstsluitende partijen mogen deactivering van de veiligheidsgordelverklikker toestaan, mits die deactivering voldoet aan de voorschriften van punt 8.4.2.6.

8.4.2.   Veiligheidsgordelverklikker

8.4.2.1.   Algemene voorschriften

8.4.2.1.1.

De visuele waarschuwing moet zo zijn geplaatst dat de bestuurder deze bij daglicht makkelijk ziet en herkent en van andere waarschuwingen kan onderscheiden. Als het visuele waarschuwingssignaal rood is, moet het een symbool gebruiken overeenkomstig item 21 in tabel 1 van VN/ECE-Reglement nr. 121. (item K.01 — ISO 2575:2000) of

8.4.2.1.2.

De visuele waarschuwing moet een continu of knipperend signaal zijn.

8.4.2.1.3.

De akoestische waarschuwing moet met een continu of onderbroken geluidssignaal of met vocale informatie plaatsvinden. Wanneer gebruik wordt gemaakt van vocale informatie, moet de fabrikant ervoor zorgen dat daarbij de taal (talen) wordt (worden) gebruikt van de markt waarop het voertuig wordt verkocht. Deze akoestische waarschuwing mag meer dan één stap omvatten.

8.4.2.1.4.

De akoestische waarschuwing moet door de bestuurder makkelijk worden herkend.

8.4.2.2.   Een waarschuwing van niveau 1 moet ten minste een visuele waarschuwing zijn van vier seconden of langer wanneer de veiligheidsgordel van de bestuurder niet is vastgemaakt en de contactschakelaar aanstaat.

8.4.2.3.   De activering van de waarschuwing van niveau 1 moet worden getest volgens de procedure van punt 1 van bijlage 18.

8.4.2.4.   De waarschuwing van niveau 2 moet een visueel en akoestisch signaal zijn dat 30 seconden of langer wordt geactiveerd, behalve als de waarschuwing meer dan drie seconden stopt wanneer de veiligheidsgordel niet is vastgemaakt, wanneer het voertuig in normaal bedrijf is en wanneer ten minste een van de volgende voorwaarden (of een combinatie ervan) is vervuld:

8.4.2.4.1.

de gereden afstand is groter dan de afstandsdrempel (maximaal 500 m). De afstand waarover het voertuig niet in normaal bedrijf is, mag niet worden meegerekend;

8.4.2.4.2.

de snelheid ligt boven de snelheidsdrempel (maximaal 25 km/h);

8.4.2.4.3.

de tijdsduur dat de motor loopt, ligt boven de vastgestelde drempel (maximaal 60 seconden). De duur van de waarschuwing van niveau 1 en de tijdsduur dat het voertuig niet in normaal bedrijf is, mogen niet worden meegerekend.

8.4.2.5.   De activering van de waarschuwing van niveau 2 moet worden getest volgens de procedure van punt 2 van bijlage 18.

8.4.2.6.   De veiligheidsgordelverklikker mag zo zijn ontworpen dat hij kan worden gedeactiveerd.

8.4.2.6.1.

Indien een korte deactivering mogelijk is, moet het moeilijker zijn de veiligheidsgordelverklikker te deactiveren dan de veiligheidsgordel vast en los te maken. Als de contactschakelaar langer dan 30 minuten wordt uitgezet en weer wordt aangezet, moet een kort gedeactiveerde veiligheidsgordelverklikker opnieuw zijn geactiveerd.

8.4.2.6.2.

Indien de mogelijkheid bestaat tot lange deactivering, moet daarvoor een aantal handelingen zijn vereist die alleen in de technische handleiding van de fabrikant uitvoerig worden toegelicht en/of waarvoor (mechanisch, elektrisch, digitaal enz.) gereedschap nodig is dat niet met het voertuig wordt geleverd.

9.   CONFORMITEIT VAN DE PRODUCTIE

Voor de controle van de conformiteit van de productie gelden de procedures van aanhangsel 2 van de overeenkomst (E/ECE/324-E/ECE/TRANS/505/Rev.2), met inachtneming van de volgende bepalingen.

9.1.	Krachtens dit reglement goedgekeurde voertuigtypen, veiligheidsgordels of beveiligingssystemen moeten zo zijn gebouwd dat ze conform zijn met het goedgekeurde type door te voldoen aan de voorschriften van de punten 6, 7 en 8.

9.2.	De in bijlage 14 vermelde minimumvoorschriften voor de controle van de conformiteit van de productie moeten worden nageleefd.

9.3.	De typegoedkeuringsinstantie die de typegoedkeuring heeft verleend, kan op elk tijdstip de in elke productie-eenheid toegepaste methoden voor de controle van de conformiteit verifiëren. Deze verificaties vinden gewoonlijk tweemaal per jaar plaats.

10.   SANCTIES BIJ NON-CONFORMITEIT VAN DE PRODUCTIE

10.1.

De voor een voertuig of een type gordel of beveiligingssysteem verleende goedkeuring kan worden ingetrokken indien niet aan het voorschrift van punt 9.1 is voldaan of indien de geselecteerde veiligheidsgordels of beveiligingssystemen de in punt 9.2 voorgeschreven controles niet hebben doorstaan.

10.2.

Indien een overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast een eerder verleende goedkeuring intrekt, stelt zij de andere overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen daarvan onmiddellijk in kennis door middel van een mededelingenformulier volgens het model in bijlage 1A of 1B.

11.   WIJZIGINGEN EN UITBREIDING VAN DE GOEDKEURING VAN HET VOERTUIGTYPE OF HET TYPE VEILIGHEIDSGORDEL OF BEVEILIGINGSSYSTEEM

11.1.

Elke wijziging van het voertuigtype of van de gordel of het beveiligingssysteem wordt meegedeeld aan de typegoedkeuringsinstantie die het type voertuig, veiligheidsgordel of beveiligingssysteem heeft goedgekeurd. Deze instantie kan dan: 11.1.1. oordelen dat de wijzigingen waarschijnlijk geen noemenswaardig nadelig effect zullen hebben en dat het voertuig, de veiligheidsgordel of het beveiligingssysteem in ieder geval nog steeds aan de voorschriften voldoet; of 11.1.2. de voor de uitvoering van de tests verantwoordelijke technische dienst om een aanvullend testrapport verzoeken.

11.2.

Onverminderd de bepalingen van punt 11.1 wordt een voertuig met een rijklare massa die lager is dan die van het met het oog op de goedkeuring geteste voertuig, niet als een wijziging van het voertuigtype beschouwd.

11.3.

De overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, worden volgens de procedure van punt 5.2.3 of 5.3.3 in kennis gesteld van de bevestiging of weigering van de goedkeuring, met vermelding van de wijzigingen.

11.4.

De typegoedkeuringsinstantie die de goedkeuring uitbreidt, kent aan die uitbreiding een volgnummer toe en stelt de andere partijen bij de Overeenkomst van 1958 die dit reglement toepassen hiervan in kennis door middel van een mededelingenformulier volgens het model in bijlage 1A of 1B.

12.   DEFINITIEVE STOPZETTING VAN DE PRODUCTIE

Indien de houder van de goedkeuring de productie van een krachtens dit reglement goedgekeurde voorziening definitief stopzet, stelt hij de instantie die de goedkeuring heeft verleend daarvan in kennis. Zodra deze instantie de kennisgeving heeft ontvangen, stelt zij de andere partijen bij de Overeenkomst van 1958 die dit reglement toepassen daarvan in kennis door middel van een mededelingenformulier volgens het model in bijlage 1A of 1B.

13.   INSTRUCTIES

In het geval van een type veiligheidsgordel die los van het voertuig wordt geleverd, moet op de verpakking en in de installatie-instructies duidelijk zijn vermeld voor welk(e) voertuigtype(n) de gordel is bestemd.

14.   NAAM EN ADRES VAN DE VOOR DE UITVOERING VAN DE GOEDKEURINGSTESTS VERANTWOORDELIJKE TECHNISCHE DIENSTEN EN VAN DE TYPEGOEDKEURINGSINSTANTIES

De partijen bij de Overeenkomst van 1958 die dit reglement toepassen, delen het secretariaat van de Verenigde Naties de naam en het adres mee van de technische diensten die voor de uitvoering van de goedkeuringstests verantwoordelijk zijn, en van de typegoedkeuringsinstanties die goedkeuring verlenen en waaraan de in andere landen afgegeven certificaten betreffende de goedkeuring of de weigering, uitbreiding of intrekking van de goedkeuring moeten worden toegezonden.

15.   OVERGANGSBEPALINGEN

15.1.   Goedkeuringen van een voertuigtype

15.1.1.

Vanaf de officiële datum van inwerkingtreding van supplement 15 op wijzigingenreeks 04 mag geen enkele overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast, weigeren goedkeuringen te verlenen krachtens dit reglement zoals gewijzigd bij supplement 15 op wijzigingenreeks 04.

15.1.2.

Vanaf 2 jaar na de inwerkingtreding van supplement 15 op wijzigingenreeks 04 mogen de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, alleen goedkeuringen verlenen als is voldaan aan de voorschriften van dit reglement zoals gewijzigd bij supplement 15 op wijzigingenreeks 04.

15.1.3.

Vanaf 7 jaar na de inwerkingtreding van supplement 15 op wijzigingenreeks 04 mogen de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, weigeren goedkeuringen te erkennen die niet krachtens supplement 15 op wijzigingenreeks 04 van dit reglement zijn verleend. Bestaande goedkeuringen van andere voertuigcategorieën dan M1 waarop supplement 15 op wijzigingenreeks 04 van dit reglement geen betrekking heeft, blijven evenwel geldig en de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, blijven deze accepteren.

15.1.3.1.

Vanaf 1 oktober 2000 mogen de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, echter weigeren goedkeuringen van voertuigen van de categorieën M1 en N1 die niet krachtens supplement 8 op wijzigingenreeks 04 van dit reglement zijn verleend, te erkennen als niet aan de informatievoorschriften van punt 8.3.5 en bijlage 17 is voldaan.

15.2.   Installatie van veiligheidsgordels en veiligheidsgordel-verklikkers

Deze overgangsbepalingen zijn enkel van toepassing op de installatie van veiligheidsgordels en veiligheidsgordel-verklikkers in voertuigen en hebben geen wijzigingen van het merkteken van de veiligheidsgordel tot gevolg.

15.2.1.

Vanaf de officiële datum van inwerkingtreding van supplement 12 op wijzigingenreeks 04 mag geen enkele overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast, weigeren goedkeuringen te verlenen krachtens dit reglement zoals gewijzigd bij supplement 12 op wijzigingenreeks 04.

15.2.2.

Na afloop van een periode van 36 maanden na de in punt 15.2.1 bedoelde officiële datum van inwerkingtreding verlenen de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, alleen goedkeuring als het voertuigtype voldoet aan de voorschriften van dit reglement zoals gewijzigd bij supplement 12 op wijzigingenreeks 04.

15.2.3.

Na afloop van een periode van 60 maanden na de in punt 15.2.1 bedoelde officiële datum van inwerkingtreding mogen de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, weigeren goedkeuringen te erkennen die niet krachtens supplement 12 op wijzigingenreeks 04 zijn verleend.

15.2.4.

Vanaf de officiële datum van inwerkingtreding van supplement 14 op wijzigingenreeks 04 mag geen enkele overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast, weigeren goedkeuringen te verlenen krachtens dit reglement zoals gewijzigd bij supplement 14 op wijzigingenreeks 04.

15.2.5.

Vanaf de officiële datum van inwerkingtreding van supplement 16 op wijzigingenreeks 04 mag geen enkele overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast, weigeren goedkeuringen te verlenen krachtens dit reglement zoals gewijzigd bij supplement 16 op wijzigingenreeks 04.

15.2.6.

Na afloop van een periode van 36 maanden na de in punt 15.2.4 bedoelde officiële datum van inwerkingtreding verlenen de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, alleen goedkeuring als het voertuigtype voldoet aan de voorschriften van dit reglement zoals gewijzigd bij supplement 14 op wijzigingenreeks 04.

15.2.7.

Na afloop van een periode van 60 maanden na de in punt 15.2.4 bedoelde officiële datum van inwerkingtreding mogen de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, weigeren goedkeuringen te erkennen die niet krachtens supplement 14 op wijzigingenreeks 04 van dit reglement zijn verleend.

15.2.8.

Na 16 juli 2006 verlenen de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, alleen goedkeuring als het voertuigtype voldoet aan de voorschriften van dit reglement zoals gewijzigd bij supplement 16 op wijzigingenreeks 04.

15.2.9.

Na 16 juli 2008 mogen de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, weigeren goedkeuringen van voertuigen van categorie N1 te erkennen die niet krachtens supplement 16 op wijzigingenreeks 04 zijn verleend.

15.2.10.

Vanaf de officiële datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 05 mag geen enkele overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast, weigeren goedkeuringen te verlenen krachtens dit reglement zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 05.

15.2.11.

Vanaf 18 maanden na de datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 05 verlenen de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, alleen goedkeuringen als het goed te keuren voertuigtype voldoet aan de voorschriften van dit reglement zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 05.

15.2.12.

Vanaf 72 maanden na de datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 05 zijn goedkeuringen krachtens dit reglement niet langer geldig, tenzij zij betrekking hebben op voertuigtypen die voldoen aan de voorschriften van dit reglement zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 05.

15.2.13.

Onverminderd punt 15.2.12 blijven goedkeuringen, krachtens de vorige wijzigingenreeks van het reglement, van andere voertuigcategorieën dan M1 waarvoor wijzigingenreeks 05 met betrekking tot de voorschriften voor de montage van veiligheidsgordelverklikkers geen gevolgen heeft, geldig en blijven de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen deze accepteren.

15.2.14.

Onverminderd punt 15.2.12 blijven goedkeuringen, krachtens de vorige wijzigingenreeks van het reglement, van andere voertuigcategorieën dan N2 en N3 waarvoor wijzigingenreeks 05 met betrekking tot de minimumvoorschriften voor veiligheidsgordels en oprolmechanismen in bijlage 16 geen gevolgen heeft, geldig en blijven de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen deze accepteren.

15.2.15.

Ook na de datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 05 blijven goedkeuringen van onderdelen en technische eenheden krachtens de vorige wijzigingenreeks van het reglement geldig, blijven de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen deze accepteren en weigeren zij geen uitbreidingen van een goedkeuring die krachtens wijzigingenreeks 04 van dit reglement is verleend.

15.2.16.

Onverminderd bovenstaande overgangsbepalingen zijn de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement pas na de datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 05 gaan toepassen, niet verplicht goedkeuringen te accepteren die krachtens een van de vorige wijzigingenreeksen van dit reglement zijn verleend.

15.3.   Vanaf de officiële datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 06 mag geen enkele overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast, weigeren goedkeuringen te verlenen krachtens dit reglement zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 06.

15.3.1.

Vanaf 24 maanden na de datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 06 verlenen de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, alleen goedkeuring als is voldaan aan de voorschriften van dit reglement zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 06.

15.3.2.

Vanaf 36 maanden na de inwerkingtreding van wijzigingenreeks 06, mogen de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, weigeren goedkeuringen te erkennen die niet krachtens wijzigingenreeks 06 van dit reglement zijn verleend.

15.3.3.

Ook na de datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 06 blijven goedkeuringen van onderdelen en technische eenheden krachtens de vorige wijzigingenreeks van het reglement geldig, blijven de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen deze accepteren en mogen zij uitbreidingen blijven toestaan van goedkeuringen die krachtens wijzigingenreeks 05 van dit reglement zijn verleend.

15.3.4.

Onverminderd de punten 15.3.1 en 15.3.2 blijven goedkeuringen, krachtens de vorige wijzigingenreeks van het reglement, van de voertuigcategorieën waarvoor wijzigingenreeks 06 geen gevolgen heeft, geldig en blijven de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen deze accepteren.

15.3.5.

Tenzij hun nationale voorschriften op het ogenblik dat zij dit reglement aanvaarden de montage van veiligheidsgordels voor klapstoelen verplicht stellen, mogen de overeenkomstsluitende partijen bij de nationale goedkeuring blijven toestaan dat deze niet zijn gemonteerd en kan voor buscategorieën met dergelijke stoelen geen typegoedkeuring krachtens dit reglement worden verleend.

15.3.6.

De overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, mogen niet weigeren krachtens een vorige wijzigingenreeks van dit reglement goedkeuring voor een onderdeel te verlenen, als de veiligheidsgordels bedoeld zijn voor installatie in voertuigen die vóór de desbetreffende wijzigingenreeks zijn goedgekeurd.

15.3.7.

Vanaf de officiële datum van inwerkingtreding van supplement 5 op wijzigingenreeks 06 mag geen enkele overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast, weigeren typegoedkeuringen te verlenen krachtens dit reglement zoals gewijzigd bij supplement 5 op wijzigingenreeks 06.

15.3.8.

Tot twaalf maanden na de datum van inwerkingtreding van supplement 5 op wijzigingenreeks 06 kunnen de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, typegoedkeuringen blijven verlenen krachtens wijzigingenreeks 06 zonder rekening te houden met de bepalingen van supplement 5 op wijzigingenreeks 06.

---

(1)  Zoals gedefinieerd in de Geconsolideerde resolutie betreffende de constructie van voertuigen (R.E.3), document ECE/TRANS/WP.29/78/Rev.3, punt 2 — www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29resolutions.html

(2)  De verplichtingen die voortvloeien uit de overeenkomst waaraan dit reglement is gehecht, mogen Japan niet beletten om te eisen dat voertuigen van categorie N1 waarvoor krachtens dit reglement typegoedkeuring wordt verleend, voldoen aan zijn bestaande nationale voorschriften voor veiligheidsgordelverklikkers.

(3)  Zoals gedefinieerd in de Geconsolideerde resolutie betreffende de constructie van voertuigen (R.E.3), document ECE/TRANS/WP.29/78/Rev.3, punt 2 — www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29resolutions.html

(4)  De nummers van de partijen bij de Overeenkomst van 1958 zijn opgenomen in bijlage 3 bij de Geconsolideerde resolutie betreffende de constructie van voertuigen (R.E.3), document ECE/TRANS/WP.29/78/Rev.3, bijlage 3 — www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29resolutions.html

(5)  Zie de voetnoot bij punt 5.2.4.1.

(6)  g = 9,81 m/s2.

(7)  De test wordt niet uitgevoerd voor geweven riemen in keperbinding met polyestergarens met hoge sterktegraad, aangezien dergelijke weefsels onder belasting rekken. In dat geval is de breedte zonder belasting ≥ 46 mm.

(8)  Zie punt 7.4.1.6.4.3.

(9)  g = 9,81 m/s2.

(10)  Zoals gedefinieerd in de Geconsolideerde resolutie betreffende de constructie van voertuigen (R.E.3), document ECE/TRANS/WP.29/78/Rev.3, punt 2 — www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29resolutions.html

(11)  Zoals gedefinieerd in de Geconsolideerde resolutie betreffende de constructie van voertuigen (R.E.3), document ECE/TRANS/WP.29/78/Rev.3, punt 2 — www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29resolutions.html

(12)  Hoewel een veiligheidsgordelverklikker momenteel alleen verplicht is voor de bestuurdersstoel van voertuigen van categorie M1, zal het toepassingsgebied van dit reglement hoogstwaarschijnlijk tot voertuigen van andere categorieën en tot andere zitplaatsen worden uitgebreid. Gezien het belang van de menselijke factoren en het stimuleren van de bestuurder zal met de toekomstige voorschriften voor veiligheidsgordelverklikkers uit hoofde van dit reglement een geharmoniseerde convergentie van de waarschuwingssystemen worden nagestreefd.

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---