BIJLAGEN BIJ DE GEMEENSCHAPPELIJKE VISUMINSTRUCTIES

1.

— Gemeenschappelijke lijst van derde landen waarvan de onderdanen aan de visumplicht zijn onderworpen door de lidstaten die gebonden zijn door Verordening (EG) nr. 539/2001

24

— Gemeenschappelijke lijst van derde landen waarvan de onderdanen van de visumplicht zijn vrijgesteld door de lidstaten die gebonden zijn door Verordening (EG) nr. 539/2001

24

2.

Regeling voor reisverkeer van houders van diplomatieke, officiële of dienstpaspoorten, alsmede voor houders van door bepaalde internationale intergouvernementele organisaties aan hun ambtenaren afgegeven vrijgeleides

27

3.

Gemeenschappelijke lijst van derde landen waarvan de onderdanen of houders van door deze derde landen afgegeven reisdocumenten aan de transitvisumplicht voor luchthavens zijn onderworpen

31

4.

Lijst van documenten die recht geven op visumvrije binnenkomst

35

5.

Lijst van gevallen waarin overeenkomstig artikel 17, lid 2, van de Uitvoeringsovereenkomst vóór visumafgifte de centrale autoriteiten dienen te worden geraadpleegd

53

6.

Lijst van honoraire consuls die bij wijze van uitzondering en als overgangsmaatregel tot visumafgifte bevoegd zijn

53

7.

Jaarlijks voor grensoverschrijding door de nationale autoriteiten vastgestelde richtbedragen

54

8.

Modellen van de visumsticker en informatie betreffende de veiligheidskenmerken

58

9.

Gegevens welke de onderscheiden staten eventueel in de zone „Opmerkingen” zullen opnemen

64

10.

Voorschriften voor invulling van de machineleesbare zone

64

11.

Criteria voor de vaststelling of in een reisdocument een visum kan worden aangebracht

64

12.

Legesrechten (in euro) ter dekking van de administratieve kosten van de behandeling van de visumaanvraag

65

13.

Aanwijzingen voor invulling van de visumsticker

66

14.

Verplichtingen voor het informeren van de overeenkomstsluitende partijen bij afgifte van een visum met territoriaal beperkte geldigheid, alsmede bij annulering, intrekking en beperking van de geldigheidsduur van uniforme visa en bij afgifte van nationale verblijfstitels

84

15.

Modellen van de door de overeenkomstsluitende partijen vervaardigde geharmoniseerde formulieren ter staving van een uitnodiging, een garantstellingsverklaring (-toezegging) of huisvestingsverklaring

87

16.

Model van een geharmoniseerd formulier voor de indiening van een aanvraag voor een eenvormig visum

93

GEMEENSCHAPPELIJKE VISUMINSTRUCTIES

aan de diplomatieke en consulaire beroepsposten van de staten die partij zijn bij het Akkoord van Schengen

Voorwaarden voor de afgifte van een voor het grondgebied van alle overeenkomstsluitende partijen van het Akkoord van Schengen geldig eenvormig visum

I.   ALGEMENE BEPALINGEN

1.   Toepassingsgebied

Krachtens de bepalingen van hoofdstuk III, afdelingen 1 en 2, van de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten Akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen, ondertekend op 19 juni 1990, waartoe vervolgens Italië, Spanje, Portugal, Griekenland en Oostenrijk zijn toegetreden, zijn onderstaande gemeenschappelijke regelingen van toepassing terzake van de behandeling van de aanvragen voor visa voor verblijf van ten hoogste drie maanden, met inbegrip van visa voor doorreis, welke voor het grondgebied van alle overeenkomstsluitende partijen van het Akkoord van Schengen geldig zijn (1).

Voor visa voor een verblijf van langer dan drie maanden blijven de nationale regelingen van toepassing; bedoelde visa zijn slechts geldig voor verblijf op het nationale grondgebied. De houder van dergelijke visa mag evenwel over het grondgebied van de overige overeenkomstsluitende partijen reizen teneinde zich te begeven naar het grondgebied van de overeenkomstsluitende partij die het visum heeft verleend, tenzij hij niet kan voldoen aan de in artikel 5, lid 1, onder a), d) en e), bedoelde voorwaarden voor binnenkomst, of gesignaleerd staat op de nationale signaleringslijst van de overeenkomstsluitende partij over het grondgebied waarvan hij wenst te reizen.

2.   Visa: begripsomschrijving en soorten

2.1.   Eenvormig visum

Machtiging of beslissing welke zichtbaar wordt gemaakt door aanbrenging door een overeenkomstsluitende partij van een sticker in een paspoort, reisdocument of enig ander geldig grensoverschrijdingsdocument. Vreemdelingen die aan dit vereiste zijn onderworpen, mogen zich bij een buitengrensdoorlaatpost van de visumafgevende overeenkomstsluitende partij of van een andere overeenkomstsluitende partij melden en aldaar, naar gelang van het soort visum, om doorreis of verblijf verzoeken, voorzover zij aan de overige voorwaarden voor doorreis of binnenkomst voldoen. Aan het bezit van een visum kan als zodanig geen onherroepelijk recht op binnenkomst worden ontleend.

2.1.1.   Transitvisum voor luchthavens

Visum waarmee vreemdelingen die aan dit bijzondere vereiste zijn onderworpen, zich tijdens tussenlandingen bij een vluchtdeel of internationale vlucht in de internationale transitzone van een luchthaven mogen ophouden, zonder toegang tot het nationale grondgebied van de betrokken overeenkomstsluitende partij te verkrijgen. Deze visumplicht vormt een uitzondering op de algemene faciliteit zich zonder visum in genoemde internationale transitzone te mogen ophouden.

Dit soort visum is verplicht voor onderdanen van de staten welke in bijlage 3 zijn vermeld, alsmede voor andere ingezetenen van deze staten, die in het bezit zijn van een door de autoriteiten van de desbetreffende staat afgegeven reisdocument.

Uitzonderingen op de transitvisumplicht voor luchthavens worden in deel III van bijlage 3 geregeld.

2.1.2.   Doorreisvisum

Visum waarmee vreemdelingen over het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen mogen reizen, teneinde zich vanuit een derde staat naar het grondgebied van een andere derde staat te begeven.

Het doorreisvisum is geldig voor één, twee of, bij wijze van uitzondering, verscheidene doorreizen, met dien verstande dat de duur van elke doorreis niet meer dan vijf dagen mag bedragen.

2.1.3.   Visum voor kort verblijf of reisvisum; meervoudig visum

Visum waarmee vreemdelingen voor andere dan met immigratie verband houdende doeleinden om binnenkomst op het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen mogen verzoeken, waarbij, te rekenen vanaf de datum van eerste binnenkomst, noch de duur van een ononderbroken verblijf, noch de totale duur van de achtereenvolgende verblijven meer dan drie maanden per zes maanden mogen bedragen. In de regel kan dit visum voor één of meer binnenkomsten worden afgegeven.

Aan vreemdelingen die zich bijvoorbeeld voor zakenreizen veelvuldig naar één of meer overeenkomstsluitende partijen dienen te begeven, mag een visum voor kort verblijf worden afgegeven, dat geldig is voor meervoudige verblijven waarvan de totale duur niet meer dan drie maanden per zes maanden mag bedragen. De geldigheidsduur van dit meervoudig visum mag één jaar bedragen en voor bepaalde categorieën van personen bij wijze van uitzondering meer dan één jaar (zie deel V, hoofdstuk 2, punt 2.1).

2.1.4.   Collectief visum

Doorreisvisum of visum voor een verblijfsduur van ten hoogste 30 dagen, dat op een collectief paspoort kan worden aangebracht, tenzij de nationale wetgeving zich daartegen verzet, en dat wordt afgegeven aan een groep vreemdelingen die, voordat zij besloten de reis te maken, sociaal of institutioneel zijn georganiseerd, voorzover binnenkomst en verblijf op, alsmede vertrek uit het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen geschiedt door de leden als groep.

Het collectieve visum wordt afgegeven voor een groep van minimaal vijf en maximaal 50 personen. Er dient steeds een groepsverantwoordelijke te zijn, die houder is van een paspoort en, indien nodig, van een individueel visum.

2.2.   Visum voor verblijf van langere duur

Visa voor een verblijf van langer dan drie maanden zijn nationale visa welke door iedere lidstaat overeenkomstig de eigen wetgeving worden afgegeven.

Dit visum geldt echter gedurende een periode van ten hoogste drie maanden, te rekenen vanaf de oorspronkelijke geldigheidsdatum ervan, tevens als eenvormig visum voor kort verblijf, mits het is afgegeven met inachtneming van de gemeenschappelijke voorwaarden en criteria die zijn vastgesteld bij of krachtens de relevante bepalingen van hoofdstuk 3, afdeling I, van deze Overeenkomst en mits de houder ervan voldoet aan de in artikel 5, lid 1, onder a), c), d) en e), van de Overeenkomst genoemde voorwaarden voor binnenkomst, die in deel IV van deze visuminstructies zijn opgenomen. Is dit laatste niet het geval, dan geeft dit visum de houder ervan slechts het recht om over het grondgebied van de overige lidstaten te reizen om zich naar het grondgebied te begeven van de lidstaat die het visum heeft verleend, behalve als hij niet voldoet aan de in artikel 5, lid 1, onder a), d) en e), genoemde voorwaarden of indien hij voorkomt op de nationale signaleringslijst van de lidstaat over het grondgebied waarvan de doorreis wordt gewenst.

2.3.   Visum met territoriaal beperkte geldigheid

Visum dat bij wijze van uitzondering in een paspoort, reisdocument of enig ander geldig grensoverschrijdingsdocument wordt aangebracht in de gevallen waarin het verblijf uitsluitend op het grondgebied van één of meer overeenkomstsluitende partijen is toegestaan, voorzover in- en uitreis eveneens via het grondgebied van deze overeenkomstsluitende partij of partijen geschiedt (zie deel V, hoofdstuk 3).

2.4.   Aan de grens afgegeven visum  (2)

II.   BEVOEGDE DIPLOMATIEKE OF CONSULAIRE POST

Een visumplichtige vreemdeling (bijlage 1) die het grondgebied van een overeenkomstsluitende partij wenst binnen te komen, dient zich tot de dienst „Visa” van de bevoegde diplomatieke of consulaire post te richten.

1.   Vaststelling van de bevoegde overeenkomstsluitende partij

1.1.   Overeenkomstsluitende partij die voor de behandeling van de visumaanvraag bevoegd is

De bevoegdheid voor behandeling van en beslissing op een aanvraag voor een eenvormig visum voor kort verblijf of doorreis berust volgens onderstaande rangorde bij:

a)

— de overeenkomstsluitende partij op het grondgebied waarvan het enige of het hoofdreisdoel is gelegen. Het hoofdreisdoel kan nimmer in een transitstaat zijn gelegen. De diplomatieke of consulaire post bepaalt, bij ontvangst van de aanvraag, per geval in welke overeenkomstsluitende partij het hoofdreisdoel is gelegen; hij houdt daarbij rekening met de feitelijke omstandigheden, met name het reisdoel, de reisroute en de duur van het verblijf of de verblijven. Bij de toetsing van deze criteria baseert de diplomatieke of consulaire post zich hoofdzakelijk op de overgelegde bewijsstukken. — Indien één of meer bestemmingen het directe gevolg of de aanvulling van een andere bestemming zijn, baseert de diplomatieke of consulaire post zich bij de toetsing der criteria meer bepaald op de hoofdreden of het hoofddoel van de reis. — Indien geen der bestemmingen het directe gevolg of de aanvulling van een andere bestemming is, baseert de diplomatieke of consulaire post zich meer bepaald op de langste verblijfsduur (en, in geval van gelijke verblijfsduur in twee verschillende overeenkomstsluitende partijen, op het eerste verblijf).

b)

— de overeenkomstsluitende partij van eerste binnenkomst, indien niet kan worden bepaald in welke overeenkomstsluitende partij het hoofdreisdoel is gelegen. de overeenkomstsluitende partij van eerste binnenkomst is de overeenkomstsluitende partij via de buitengrens waarvan de aanvrager het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen binnenkomt, nadat zijn documenten zijn gecontroleerd. — Indien de overeenkomstsluitende partij van eerste binnenkomst de visumaanvrager niet aan de visumplicht onderwerpt, is deze niet gehouden een visum af te geven; de bevoegdheid tot visumafgifte wordt overgedragen aan de overeenkomstsluitende partij van eerste bestemming of van doorreis waar de vreemdeling visumplichtig is, tenzij de overeenkomstsluitende partij van eerste binnenkomst vrijwillig, met instemming van de aanvrager, een visum afgeeft. — De bevoegdheid voor behandeling van en beslissing op een aanvraag voor een visum waarvan de geldigheid tot het grondgebied van één overeenkomstsluitende partij of tot dat van de Benelux is beperkt, berust bij de betrokken overeenkomstsluitende partij (overeenkomstsluitende partijen).

1.2.   Overeenkomstsluitende partij die als vertegenwoordiger van de voor visumbehandeling bevoegde overeenkomstsluitende partij optreedt

a)

Wanneer de voor visumbehandeling bevoegde overeenkomstsluitende partij zoals bedoeld in artikel 12 van de Uitvoeringsovereenkomst geen diplomatieke of consulaire post in een bepaalde staat heeft, mag een visum worden afgegeven door de diplomatieke of consulaire post van een overeenkomstsluitende partij die de belangen van de voor visumbehandeling bevoegde overeenkomstsluitende partij vertegenwoordigt. Visumafgifte geschiedt in dit geval na machtiging van en namens de vertegenwoordigde overeenkomstsluitende partij, zo nodig na het volgen van de raadplegingsprocedure tussen de centrale autoriteiten. Voorzover een Benelux-staat over een diplomatieke of consulaire post beschikt, neemt deze ambtshalve de vertegenwoordiging van de overige Benelux-staten op zich.

b)

Indien de voor de visumbehandeling bevoegde overeenkomstsluitende partij een diplomatieke of consulaire post in de hoofdstad van een bepaalde staat heeft maar niet in het ressort waar de aanvraag wordt ingediend en indien een of meer andere overeenkomstsluitende partijen in dat ressort wél een consulaire post hebben, kan het visum bij wijze van uitzondering en slechts in staten met een uitgestrekt grondgebied door een andere overeenkomstsluitende partij worden afgegeven door middel van vertegenwoordiging van de voor visumbehandeling verantwoordelijke overeenkomstsluitende partij, indien er tussen beide overeenkomstsluitende partijen een expliciete afspraak omtrent vertegenwoordiging bestaat en er nauwgezet volgens de voorwaarden hiervan wordt gehandeld.

c)	De regeling zoals bedoeld onder a) en b) biedt in ieder geval aan de visumaanvrager de keuze zich te richten tot hetzij de vertegenwoordigende diplomatieke of consulaire post, hetzij de vertegenwoordiging van de voor visumbehandeling bevoegde overeenkomstsluitende partij.

d)	De dienst „Visa” werkt een overzicht uit van de overeengekomen vertegenwoordigingsregelingen en draagt zorg voor de periodieke bijwerking van dit overzicht.

e)

De afgifte van Schengenvisa in derde staten waar niet alle Schengenstaten vertegenwoordigd zijn, in relatie tot artikel 30, lid 1, onder a), van de Overeenkomst ter uitvoering van het Akkoord van Schengen, geschiedt op basis van navolgende uitgangspunten: — De vertegenwoordigingsregeling bij de behandeling van visumaanvragen geldt voor de in het kader van de Overeenkomst ter uitvoering van het Akkoord van Schengen en overeenkomstig de Gemeenschappelijke Visuminstructies afgegeven eenvormige transitvisa voor luchtvaartpassagiers, doorreisvisa en visa voor kort verblijf. De vertegenwoordigende staat is ertoe verplicht, de bepalingen van de Gemeenschappelijke Visuminstructies met dezelfde spoed toe te passen als bij de afgifte van eigen visa van dezelfde categorie en geldigheidsduur. — Behoudens expliciete bilaterale afspraken geldt de vertegenwoordigingsregeling niet voor visa welke worden afgegeven met het oog op de uitoefening van een bezoldigde beroepsactiviteit of van een activiteit die voorafgaand dient te worden goedgekeurd door de staat waar zij dient plaats te vinden. Deze visumaanvragers dienen zich te richten tot de geaccrediteerde consulaire post van de staat waar genoemde activiteit dient te worden uitgeoefend. — De Schengenstaten zijn niet ertoe gehouden, zich in elke derde staat voor visumafgifte te laten vertegenwoordigen. Zij kunnen besluiten dat visumaanvragen in bepaalde derde staten of aanvragen voor een bepaalde visumcategorie dienen te worden gericht tot een beroepspost van de staat waar het hoofdreisdoel is gelegen. — De beoordeling van het gevaar voor illegale immigratie bij een visumaanvraag berust ten volle bij de diplomatieke of consulaire post. — De vertegenwoordigde staten aanvaarden de verantwoordelijkheid voor asielverzoeken die zijn ingediend door houders van een visum dat — zoals blijkt uit de expliciete vermelding op het visum — door de vertegenwoordigende staat ten behoeve van de vertegenwoordigde staten is afgegeven. — In uitzonderlijke gevallen kan in bilaterale afspraken worden aangegeven dat visumaanvragen van bepaalde categorieën vreemdelingen door de vertegenwoordigende staten hetzij worden voorgelegd aan de autoriteiten van de vertegenwoordigde staat waar het reisdoel is gelegen, hetzij worden doorverwezen naar een beroepspost van deze staat. Deze categorieën dienen (eventueel per diplomatieke of consulaire post) schriftelijk te worden vastgelegd. De visumafgifte wordt dan geacht te zijn gedaan met machtiging van de vertegenwoordigde staat zoals bedoeld in artikel 30, lid 1, onder a), van de Overeenkomst ter uitvoering van het Akkoord van Schengen. — Op grond van nationale evaluaties van de in een bepaalde periode eventueel ingediende asielverzoeken door houders van in vertegenwoordiging afgegeven visa en van andere relevante gegevens inzake deze visumafgifte, kunnen de bilaterale afspraken in de loop der tijd worden bijgesteld. Ook kan worden overeengekomen dat bij bepaalde posten (eventueel ook ten aanzien van bepaalde nationaliteiten) van vertegenwoordiging wordt afgezien. — Vertegenwoordiging vindt uitsluitend terzake van visumafgifte plaats. Indien aan de visumaanvraag geen gevolg kan worden gegeven, omdat de betreffende vreemdeling niet in afdoende mate heeft kunnen aantonen dat hij aan de voorwaarden voldoet, dient de vreemdeling te worden gewezen op de mogelijkheid, zijn visumaanvraag bij een beroepspost van de partnerstaat waar zijn reisdoel is gelegen, in te dienen. — Een verdere verfijning met betrekking tot de vertegenwoordigingsregeling kan worden aangebracht door middel van een verdere ontwikkeling van de programmatuur, waardoor vertegenwoordigende posten zonder veel extra moeite de centrale autoriteiten van de vertegenwoordigde staat kunnen raadplegen. — Het overzicht van de vertegenwoordigingsregeling bij de afgifte van Schengenvisa in derde staten waar niet alle Schengenstaten vertegenwoordigd zijn, wordt de Centrale Groep ter kennisneming van de in onderling overleg tussen de betrokken partnerstaten in dit overzicht aangebrachte wijzigingen voorgelegd.

2.   Raadpleging van de eigen centrale autoriteit(en), de centrale autoriteit(en) van een andere staat of van andere staten overeenkomstig artikel 17, lid 2, van de Uitvoeringsovereenkomst

2.1.   Verplichte voorafgaande raadpleging van de eigen centrale autoriteit

De diplomatieke of consulaire post die de visumaanvraag behandelt, dient zijn consulaire centrale autoriteit om machtiging te verzoeken, te raadplegen of deze vooraf mededeling te doen van de beslissing welke hij overweegt te nemen, voor de bij wet en de nationale praktijk vastgestelde gevallen, met inachtneming van de toepasselijke procedures en termijnen. De gevallen waarin interne raadpleging geschiedt, zijn opgenomen in bijlage 5, deel A.

2.2.   Verplichte voorafgaande raadpleging van de centrale autoriteiten van één of meer andere overeenkomstsluitende partijen

De diplomatieke of consulaire post die de visumaanvraag behandelt, dient zijn eigen centrale autoriteit in het consulaire ressort om machtiging te verzoeken, die de aanvraag op haar beurt aan de bevoegde centrale autoriteiten van één of meer andere overeenkomstsluitende partijen doorgeleidt (deel V, hoofdstuk 2, punt 2.3). Zolang het Uitvoerend Comité de lijst van aan raadpleging van andere centrale autoriteiten onderworpen gevallen niet heeft vastgesteld, dient de bij deze instructies gevoegde bijlage 5, deel B, te worden gebruikt.

2.3.   Raadplegingsprocedure in geval van vertegenwoordiging

a)	Worden visumaanvragen met betrekking tot onderdanen van in bijlage 5, deel C, opgenomen staten in een diplomatieke of consulaire beroepspost van een in vertegenwoordiging van een partnerstaat optredende Schengenstaat ingediend, dan wordt de vertegenwoordigde staat geraadpleegd.

b)

De informatie welke met betrekking tot deze visumaanvragen wordt uitgewisseld, stemt overeen met de informatie welke thans in het kader van de raadpleging bedoeld in bijlage 5, deel B, wordt verstrekt. Op het formulier dient evenwel in een verplichte rubriek voor verwijzingen naar het grondgebied van de vertegenwoordigde staat te worden voorzien.

c)	Voor de termijnen, de verlenging daarvan en het soort antwoord gelden de huidige bepalingen van de Gemeenschappelijke Visuminstructies.

d)	De overeenkomstig bijlage 5, deel B, voorziene raadplegingen worden door de vertegenwoordigde staat verricht.

3.   Visumaanvragen door niet-ingezetenen van de staat waar de aanvraag wordt ingediend

Wordt een aanvraag in een andere staat dan die van de woonplaats van de aanvrager ingediend en bestaat er twijfel over de werkelijke intenties (in het bijzonder indien er sprake is van gevaar van illegale immigratie), dan kan het visum slechts worden afgegeven na voorafgaande raadpleging van de diplomatieke of consulaire post van de staat waar de aanvrager is gevestigd en/of de centrale autoriteit.

4.   Bevoegdheid tot afgifte van een eenvormig visum

Voor afgifte van een eenvormig visum zijn alleen de diplomatieke en consulaire posten van de staten die partij zijn bij het Akkoord van Schengen bevoegd, behoudens de uitzonderingsgevallen zoals bedoeld in bijlage 6.

III.   ONTVANGST VAN DE VISUMAANVRAAG

1.   Visumaanvraagformulier; aantal exemplaren per aanvraag

Een visumplichtige vreemdeling die het grondgebied van een overeenkomstsluitende partij wenst binnen te komen, dient het desbetreffende formulier voor aanvraag van een eenvormig visum in te vullen. Een aanvraag voor een eenvormig visum moet worden ingediend middels het geharmoniseerde formulier dat overeenkomt met het model in bijlage 16.

Het aanvraagformulier dient in ten minste één exemplaar te worden ingevuld en kan onder andere voor de raadpleging van de centrale autoriteiten worden gebruikt. Voorzover de nationale procedures daartoe nopen, kunnen de overeenkomstsluitende partijen een groter aantal exemplaren verlangen.

2.   Bij te voegen stukken

Een visumplichtige vreemdeling die het grondgebied van een overeenkomstsluitende partij wenst binnen te komen, dient bij de aanvraag onderstaande stukken te voegen:

a)	een geldig reisdocument waarin een visum kan worden aangebracht;

b)

in voorkomend geval, documenten ter staving van het doel en de omstandigheden van het voorgenomen verblijf. Indien de aanvrager volgens de inlichtingen waarover de diplomatieke of consulaire post beschikt te goeder naam en faam bekend staat, kan het met de visumafgifte belaste personeel afzien van de eis dat hij bovenbedoelde bewijsstukken overlegt.

3.   Waarborgen voor de terugkeer en de middelen van bestaan

Een visumplichtige vreemdeling die het grondgebied van een overeenkomstsluitende partij wenst binnen te komen, dient de aangezochte diplomatieke of consulaire post ervan te overtuigen dat hij over voldoende middelen van bestaan beschikt en dat er waarborgen bestaan voor de terugkeer naar zijn land van herkomst.

4.   Persoonlijke verschijning van de visumaanvrager

Persoonlijke verschijning bij de diplomatieke of consulaire post dient in beginsel te worden verlangd ter fine van mondelinge toelichting op de aanvraag, in het bijzonder wanneer gerede twijfel bestaat omtrent het effectieve reisdoel of de werkelijke intenties inzake terugkeer van de aanvrager naar diens land van herkomst.

Van dit beginsel kan worden afgeweken indien de aanvrager goed bekend is en zich op verre afstand van de diplomatieke of consulaire post bevindt, voorzover er geen twijfel omtrent zijn goede trouw bestaat en, in geval van groepsreizen, indien een bekende en betrouwbare organisatie instaat voor de goede trouw van de aanvrager.

Deel VIII, hoofdstuk 5, bevat nadere regels betreffende de visumaanvragen die door administratiebureaus, reisagentschappen, reisorganisatoren en hun wederverkopers worden verzorgd (3).

IV.   RECHTSGROND

Eenvormige visa mogen slechts worden afgegeven voorzover aan de voorwaarden voor binnenkomst zoals bedoeld in de artikelen 15 en 5 van de Schengenuitvoeringsovereenkomst van 19 juni 1990 is voldaan. Deze voorwaarden zijn:

Artikel 15De visa zoals bedoeld in artikel 10 mogen in beginsel slechts worden afgegeven, voorzover de vreemdeling aan de in artikel 5, lid 1, onder a), c), d) en e), gestelde voorwaarden voor binnenkomst voldoet. Artikel 5

1.

Aan een vreemdeling die aan onderstaande voorwaarden voldoet, kan toegang worden verleend tot het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen voor een verblijf van ten hoogste drie maanden: a) in het bezit zijn van een geldig grensoverschrijdingsdocument of van de geldige grensoverschrijdingsdocumenten, aangewezen door het Uitvoerend Comité; b) indien vereist, in het bezit zijn van een geldig visum; c) het, zo nodig, overleggen van documenten ter staving van het doel van het voorgenomen verblijf en de verblijfsomstandigheden alsmede het beschikken over voldoende middelen van bestaan, zowel voor de duur van het voorgenomen verblijf als voor de terugreis naar het land van oorsprong of voor de doorreis naar een derde staat, waar de toelating is gewaarborgd, dan wel in staat zijn deze middelen rechtmatig te verwerven; d) niet ter fine van weigering van toegang gesignaleerd staan; e) niet worden beschouwd als een gevaar voor de openbare orde, de nationale veiligheid of de internationale betrekkingen van één der overeenkomstsluitende partijen.

2.

Aan een vreemdeling die niet voldoet aan het geheel van deze voorwaarden, moet de toegang tot het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen worden geweigerd, tenzij een overeenkomstsluitende partij op grond van humanitaire overwegingen, om redenen van nationaal belang of wegens internationale verplichtingen een afwijking daarvan noodzakelijk acht. In dat geval dient de toegang te worden beperkt tot het grondgebied van de overeenkomstsluitende partij die de overige overeenkomstsluitende partijen daarvan in kennis moet stellen. De bijzondere bepalingen inzake het asielrecht en het bepaalde in artikel 18 blijven onverlet.

Visa met territoriaal beperkte geldigheid kunnen alleen onder de voorwaarden zoals bedoeld in artikel 11, lid 2, artikel 14, lid 1, en artikel 16 juncto artikel 5, lid 2, worden afgegeven (zie deel V, hoofdstuk 3):

Artikel 11, lid 2

2.

Het bepaalde in lid 1 laat onverlet dat een overeenkomstsluitende partij in voorkomend geval in de loop van de desbetreffende periode van zes maanden een ander visum verleent waarvan de geldigheid is beperkt tot haar grondgebied.

Artikel 14, lid 1

1.

Er mag geen visum worden aangebracht in een reisdocument indien dit voor geen der overeenkomstsluitende partijen geldig is. Is het reisdocument slechts voor één of meer overeenkomstsluitende partijen geldig, dan dient de geldigheid van het aan te brengen visum tot deze overeenkomstsluitende partij of partijen te worden beperkt.

Artikel 16Indien een overeenkomstsluitende partij het om één van de in artikel 5, lid 2, genoemde redenen noodzakelijk acht om af te wijken van het in artikel 15 neergelegde beginsel en aan een vreemdeling die niet aan alle in artikel 5, lid 1, genoemde voorwaarden voor binnenkomst voldoet, een visum te verlenen, wordt de geldigheid van dit visum territoriaal beperkt tot het grondgebied van deze partij, die de overige overeenkomstsluitende partijen hiervan in kennis dient te stellen.

V.   BEHANDELING EN BESLISSING

De diplomatieke of consulaire post controleert eerst alle overgelegde stukken (1) en neemt na bestudering hiervan een beslissing over de visumaanvraag (2).

Bij de behandeling te hanteren basiscriteria

Gememoreerd zij dat de behandeling van de visumaanvraag aan de volgende fundamentele criteria moet worden getoetst: de veiligheid van de overeenkomstsluitende partijen, de bestrijding van de illegale immigratie alsmede andere aspecten van de internationale betrekkingen. Naar gelang van de betrokken staat kan aan één van deze criteria meer gewicht worden toegekend, doch alle dienen steeds in aanmerking te worden genomen.

Wat de veiligheid betreft, dient te worden nagegaan of de vereiste controles werden verricht: bevraging — via het Schengeninformatiesystem (SIS) — van het bestand van ter fine van weigering van toegang gesignaleerde personen, raadpleging van de centrale autoriteiten voor de staten waarvoor deze procedure verplicht is.

De beoordeling van het gevaar voor illegale immigratie berust ten volle bij de diplomatieke en consulaire posten. De behandeling van visumaanvragen heeft tot doel de aanvragers te onderkennen die voornemens zijn te emigreren en door middel van een visum voor toeristische, studie- of zakelijke doeleinden, dan wel voor familiebezoek pogen de Schengenruimte binnen te komen en er zich te vestigen. Aanvragen welke worden ingediend door personen uit „risicogroepen” (werklozen, personen zonder bestaansmiddelen) vereisen bijzondere aandacht. In geval van twijfel omtrent de authenticiteit van de documenten of de betrouwbaarheid van de bewijsstukken, dient van visumafgifte te worden afgezien.

De controleprocedure dient evenwel te worden versoepeld ten aanzien van aanvragers die bekendstaan als bonafide personen, wier gegevens in het kader van de consulaire samenwerking onderling worden uitgewisseld.

1.   Behandeling van de visumaanvraag

1.1.   Controle van de visumaanvraag

—	De aangevraagde verblijfsduur dient met het doel van het verblijf overeen te stemmen.

—	De diverse rubrieken van het formulier dienen volledig en plausibel ingevuld te zijn; voorts dient het formulier een foto van de aanvrager te bevatten en, zo mogelijk, het hoofdreisdoel te vermelden.

1.2.   Controle van de identiteit van de visumaanvrager

Controle van de identiteit van de aanvrager en nagaan of hij ter fine van weigering van toegang in het geautomatiseerde SIS is gesignaleerd, dan wel of andere (veiligheids)risico's bestaan die zich tegen visumafgifte verzetten, dan wel of betrokkene een immigratiegevaar oplevert doordat hij tijdens een vorig verblijf de hem toegestane verblijfsduur heeft overschreden.

1.3.   Controle van het reisdocument

—	Toetsing van de rechtmatigheid van het document: het moet volledig zijn en mag niet gewijzigd, nagemaakt of vervalst zijn.

—	Toetsing van de territoriale geldigheid van het reisdocument; het document dient voor binnenkomst op het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen geldig te zijn.

—	Toetsing van de geldigheidsduur van het reisdocument; de geldigheidsduur van het reisdocument zou drie maanden langer moeten zijn dan die van het visum (artikel 13, lid 2, van de Schengenuitvoeringsovereenkomst).

—

Om dringende humanitaire redenen, redenen van nationaal belang of wegens internationale verplichtingen kan evenwel, bij wijze van hoge uitzondering, een visum worden aangebracht in een reisdocument dat een kortere geldigheidsduur heeft dan bovengenoemde termijn (drie maanden), mits de geldigheidsduur langer is dan die van het visum en de terugkeer van de vreemdeling naar zijn land mogelijk is.

—	Toetsing van de duur van eerdere verblijven op het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen.

1.4.   Controle van andere stukken naar gelang van de aanvraag

Aantal en aard van de stukken hangen af van het mogelijke gevaar voor illegale immigratie en van de plaatselijke omstandigheden (bijvoorbeeld converteerbare valuta) en kunnen van staat tot staat verschillen. Bij de beoordeling van de bewijsstukken kunnen de diplomatieke en consulaire posten een aan de plaatselijke omstandigheden aangepaste praktijk uitwerken.

Deze bewijsstukken dienen verplicht betrekking te hebben op het reisdoel, de vervoermiddelen, de terugreis, de middelen van bestaan en de logiesomstandigheden:

—	Bewijsstukken met betrekking tot het reisdoel, bijvoorbeeld: — uitnodiging; — oproeping; — deelneming aan een groepsreis.

—	Bewijsstukken met betrekking tot de reisroute, vervoermiddelen en terugreis, bijvoorbeeld: — reisbiljet (heen en terug); — vreemde valuta voor benzine of autoverzekering.

—

Bewijsstukken met betrekking tot de middelen van bestaan. Als bewijs van voldoende middelen van bestaan kunnen worden aanvaard: converteerbaar contant geld, reischeques, aan bankrekeningen in vreemde valuta gekoppelde chequeboekjes, kredietkaarten of andere middelen welke het bezit van vreemde valuta staven. De middelen van bestaan dienen in verhouding te staan tot de duur en het doel van de reis, alsmede tot de kosten van levensonderhoud in de bezochte overeenkomstsluitende partij (partijen). Daartoe stellen de nationale autoriteiten van de onderscheidene overeenkomstsluitende partijen jaarlijks de voor grensoverschrijding vereiste richtbedragen vast (bijlage 7) (4).

—

Bewijsstukken met betrekking tot logies De volgende documenten kunnen als bewijsstuk met betrekking tot de logiesomstandigheden worden aangemerkt: a) reservering in een hotel of soortgelijk logiesverstrekkend bedrijf; b) een op naam van de visumaanvrager gesteld document waaruit blijkt dat deze in de overeenkomstsluitende partij van verblijf een woning heeft gehuurd of in eigendom heeft; c) indien de visumaanvrager verklaart logies te nemen bij een particulier of particuliere instelling, dienen de diplomatieke en consulaire posten te controleren of de vreemdeling daadwerkelijk daar zal verblijven, door middel van: — hetzij raadplegingen van de nationale autoriteiten, voorzover deze noodzakelijk zijn; — hetzij overlegging door de visumaanvrager van een toezegging tot logiesverstrekking door diegene die uitnodigt, welke toezegging door deze laatste door middel van een geharmoniseerd formulier is vastgelegd en door de bevoegde autoriteit van de overeenkomstsluitende partij conform de nationale wetgeving is gecontroleerd. Het model van dit formulier kan door het Uitvoerend Comité worden vastgesteld; — hetzij overlegging door de visumaanvrager van een officieel of door de overheid afgegeven document houdende toezegging tot logiesverstrekking, welk document conform het nationale recht van de overeenkomstsluitende partij is opgesteld en gecontroleerd. Overlegging van beide vorengenoemde documenten houdende toezegging tot logiesverstrekking vormt geen nieuwe voorwaarde voor visumafgifte. Deze documenten zijn evenwel een praktisch instrument voor de consulaire post ter staving van de beschikbaarheid van logies en, in voorkomend geval, van de middelen van bestaan. Indien een overeenkomstsluitende partij van een dergelijk document gebruikmaakt, dienen steeds de volgende gegevens te worden vermeld: de identiteit van zowel de uitnodigende persoon als de uitgenodigde vreemdeling(en), het verblijfsadres, de duur en de reden van het verblijf, eventuele verwantschap, alsmede het regelmatige karakter van het verblijf van de uitnodigende persoon. Na afgifte van het visum brengt de visumafgevende post zijn stempel en het nummer van het visum op het document aan, teneinde hergebruik te vermijden. Deze controles zijn gericht op het tegengaan van schijn- of frauduleuze uitnodigingen alsmede van uitnodigingen welke uitgaan van onregelmatig of in precaire toestand verblijvende vreemdelingen. Indien de visumaanvrager aantoont ruimschoots over financiële middelen te beschikken ter bestrijding van de kosten van levensonderhoud en logies in de te bezoeken overeenkomstsluitende partij of partijen, kan hij worden vrijgesteld van de verplichting bij aanvraag van een eenvormig visum een toezegging tot logiesverstrekking over te leggen.

—

Overige, in voorkomend geval vereiste documenten Afhankelijk van het geval kunnen andere documenten worden vereist, zoals: — bewijsstukken aangaande verblijfplaats en ter staving van bindingen met de overeenkomstsluitende partij van verblijf; — ouderlijke toestemming voor minderjarigen; — bewijsstukken met betrekking tot de sociaal-economische situatie van de aanvrager.

Daar waar volgens het nationale recht van de Schengenstaten ter staving van een uitnodiging van privé-personen of zakenlieden, een garantstellingsverklaring (-toezegging) dan wel bewijsstukken inzake huisvesting worden verlangd, geschiedt dit door middel van een geharmoniseerd formulier.

1.5.   Toetsing van de goede trouw van de visumaanvrager

Ten behoeve van deze toetsing wordt nagegaan of de visumaanvrager in het kader van de plaatselijke consulaire samenwerking als bonafide persoon bekendstaat.

Tevens wordt hierbij de in deel VIII, hoofdstuk 3, van deze instructies genoemde uitgewisselde informatie geraadpleegd.

2.   Procedure inzake beslissing over visumaanvragen

2.1.   Keuze van het soort visum en aantal binnenkomsten

Het eenvormige visum kan zijn (artikel 11):

—	een voor één of meer binnenkomsten geldig reisvisum, waarbij, te rekenen vanaf de datum van eerste binnenkomst, noch de duur van een ononderbroken verblijf, noch de totale duur van de achtereenvolgende verblijven meer dan drie maanden per zes maanden mag bedragen;

—

een voor meerdere binnenkomsten geldig visum met een geldigheidsduur van één jaar waarmee verblijf van drie maanden per zes maanden mogelijk is; een dergelijk visum kan worden afgegeven aan aanvragers die de nodige waarborgen bieden en voor één der overeenkomstsluitende partijen van bijzonder belang zijn. Bij wijze van uitzondering kan aan bepaalde categorieën van personen een visum worden afgegeven met een geldigheidsduur van meer dan één jaar, tot ten hoogste vijf jaar, waarmee verscheidene binnenkomsten mogelijk zijn;

—

een doorreisvisum op grond waarvan de houder één, twee of bij wijze van uitzondering verscheidene keren over het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen mag reizen om zich naar een derde staat te begeven, zonder dat de duur van de doorreis meer dan vijf dagen mag bedragen, voorzover hem de toegang tot de betrokken derde staat vooraf is verzekerd en de te volgen reisroute redelijkerwijs over het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen loopt.

2.2.   Administratieve verantwoordelijkheid van de post welke de aanvraag behandelt

De diplomatieke vertegenwoordiger of het hoofd van de consulaire post draagt, overeenkomstig hun nationale bevoegdheden, de volledige verantwoordelijkheid voor de praktische aspecten van de visumafgifte door hun post en plegen onderling overleg.

De diplomatieke of consulaire post beslist op grond van alle hem ter beschikking zijnde gegevens, daarbij rekening houdend met de concrete situatie van elke visumaanvrager.

2.3.   Bijzondere procedure voor gevallen waarin voorafgaande raadpleging van de centrale autoriteiten van de andere overeenkomstsluitende partijen is vereist

Voor raadpleging van de centrale autoriteiten hebben de overeenkomstsluitende partijen besloten dat een systeem zal worden ingevoerd. Wanneer het technische systeem voor de raadplegingen uitvalt, kunnen in een overgangsperiode en, afhankelijk van het geval, onderstaande maatregelen worden toegepast:

—	beperking van het aantal raadplegingen tot strikt noodzakelijk geachte gevallen;

—	gebruikmaking van het plaatselijke netwerk van diplomatieke en consulaire posten van de betrokken overeenkomstsluitende partijen voor kanalisering van de raadplegingen;

—	gebruikmaking van het netwerk van de in de respectieve overeenkomstsluitende partijen gevestigde ambassades van de onderscheidene overeenkomstsluitende partijen, hetzij a) in de raadplegende overeenkomstsluitende partij, hetzij b) in de geraadpleegde overeenkomstsluitende partij;

—	gebruikmaking van conventionele communicatiemiddelen (fax, telefoon, etc.) tussen de verschillende contactpunten;

—	vergrote aandacht voor de bewaking van het gemeenschappelijk belang.

Voor de afgifte van het eenvormige visum en van het visum voor verblijf van langere duur dat tevens geldt als visum voor kort verblijf, voor de in bijlage 5, deel B, genoemde categorieën van aanvragers voor wie raadpleging van een centrale autoriteit — het ministerie van Buitenlandse Zaken of een andere instantie — is vereist (artikel 17, lid 2, van de Overeenkomst), geldt de volgende procedure:

De diplomatieke of consulaire post welke een visumaanvraag ontvangt van personen die behoren tot een dezer categorieën waarvoor raadpleging van de centrale autoriteit is vereist, dient in de eerste plaats na te gaan of de aanvrager van het visum ter fine van weigering van toegang in het Schengeninformatiesysteem is gesignaleerd.

Tevens dient de diplomatieke of consulaire post de volgende procedure te volgen:

a)	Procedure De procedure zoals bedoeld onder b) dient niet te worden gevolgd wanneer de aanvrager van het visum in het Schengeninformatiesysteem ter fine van weigering van toegang is gesignaleerd.

b)

Doorgeleiding van de aanvraag aan de eigen centrale autoriteit Alvorens te beslissen over een aan raadpleging van de centrale autoriteit onderworpen visumaanvraag dient de bevoegde diplomatieke of consulaire post de aanvraag onverwijld aan de eigen centrale autoriteit voor te leggen. — Indien de eigen centrale autoriteit een aanvraag wordt voorgelegd waarvoor zij bevoegd is en hierover een afwijzende beslissing neemt, behoeven de overige daarom verzoekende centrale autoriteiten niet meer te worden geraadpleegd. — Indien de eigen centrale autoriteit een aanvraag wordt voorgelegd waarvoor zij als vertegenwoordiger van de voor visumafgifte bevoegde overeenkomstsluitende partij optreedt, leidt zij de aanvraag aan de centrale autoriteit van de bevoegde overeenkomstsluitende partij door. Indien de centrale autoriteit van de vertegenwoordigde overeenkomstsluitende partij — of, indien zulks in bilaterale afspraken is vastgelegd, de centrale autoriteit van de vertegenwoordigende overeenkomstsluitende partij — beslist de visumaanvraag af te wijzen, behoeven de overige centrale autoriteiten niet meer te worden geraadpleegd.

c)

Inhoud van de raadpleging Ter raadpleging van de centrale autoriteiten leidt de diplomatieke of consulaire post waar de aanvraag wordt ingediend, aan de eigen centrale autoriteit de volgende gegevens door: 1. Diplomatieke of consulaire post waar de visumaanvraag is ingediend. 2. Naam en voornaam, geboortedatum en -plaats van de visumaanvrager(s), alsmede naam van de ouders van de visumaanvrager(s), voorzover bekend. 3. Nationaliteit van de visumaanvrager(s) en, voorzover bekend, eerdere nationaliteiten. 4. Type en nummer van het overgelegde reisdocument of de overgelegde reisdocumenten, alsmede de datum van afgifte en datum waarop de geldigheidsduur verstrijkt. 5. Duur en doel van het verblijf. 6. Voorziene reisdata. 7. Woonplaats, beroep, werkgever. 8. Referenties in de overeenkomstsluitende partijen, met name eerder ingediende visumaanvragen en eerdere verblijven in overeenkomstsluitende partijen. 9. Grens waarlangs de aanvrager zich voorneemt het grondgebied binnen te komen. 10. Overige namen (geboortenaam of, in voorkomend geval, naam na huwelijk, ter aanvulling van de identiteitsvaststelling overeenkomstig het nationale recht der respectieve overeenkomstsluitende partijen en het nationale recht van de staat waarvan de aanvrager onderdaan is). 11. Overige door de consulaire posten nuttig geachte informatie, te weten naam van de in het paspoort vermelde echtgenoot en kinderen die de aanvrager vergezellen, reeds eerder verkregen visa, andere voor dezelfde bestemming ingediende aanvragen. Bovenstaande gegevens zullen uit het visumaanvraagformulier worden overgenomen; hierbij zal de daarin vermelde volgorde worden gerespecteerd. Bovenstaande gegevens vormen de basis van de bij raadpleging aan de centrale autoriteiten doorgeleide informatie; in beginsel bepaalt de raadplegende overeenkomstsluitende partij de wijze van verzending, met dien verstande dat datum en uur van verzending van het verzoek en van ontvangst door de geraadpleegde centrale autoriteiten duidelijk op het bericht zijn vermeld.

d)

Doorgeleiding van de eigen centrale autoriteit aan de overige centrale autoriteit(en) De centrale autoriteit van de overeenkomstsluitende partij waar de visumaanvraag is ingediend, raadpleegt vervolgens de centrale autoriteiten van de overeenkomstsluitende partij/partijen die daarom hebben verzocht. Daartoe worden de door de overeenkomstsluitende partijen aangewezen autoriteiten als centrale autoriteiten aangemerkt. Na het verrichten van de nodige toetsingen delen deze autoriteiten hun beoordeling over de visumaanvraag mee aan de centrale autoriteit die hen heeft geraadpleegd.

e)

Antwoordtermijn; verlenging Het antwoord van de geraadpleegde centrale autoriteiten aan de raadplegende centrale autoriteit dient binnen een termijn van ten hoogste zeven kalenderdagen te worden meegedeeld. De eerste antwoordtermijn begint te lopen vanaf het tijdstip van verzending van de aanvraag door de centrale autoriteit die tot raadpleging dient over te gaan. Indien binnen genoemde termijn één van de geraadpleegde centrale autoriteiten de raadplegende centrale autoriteit een verzoek tot verlenging van de termijn doet toekomen, kan deze met zeven dagen worden verlengd. In uitzonderingsgevallen kan de geraadpleegde centrale autoriteit een met reden omkleed verzoek tot verlenging van de termijn met meer dan zeven dagen doen toekomen. De geraadpleegde autoriteiten zien erop toe dat in spoedgevallen zo snel mogelijk wordt geantwoord. Indien na de eerste termijn, en in voorkomend geval de tweede, geen antwoord is verstrekt, betekent zulks dat de geraadpleegde overeenkomstsluitende partij/partijen met de visumafgifte instemt/instemmen en tegen visumafgifte geen bezwaar heeft/hebben.

f)

Beslissing naar gelang van het resultaat der raadpleging Na het verstrijken van de antwoordtermijn kan de centrale autoriteit van de overeenkomstsluitende partij waar de visumaanvraag is ingediend, de diplomatieke of consulaire post tot afgifte van een eenvormig visum machtigen. De diplomatieke of consulaire post waar de visumaanvraag wordt ingediend, mag, bij uitblijven van een uitdrukkelijke instructie van de eigen centrale autoriteit, een visum afgeven na een termijn van 14 kalenderdagen, te rekenen vanaf het tijdstip van verzending van de aanvraag door de centrale autoriteit die tot raadpleging dient over te gaan. De verantwoordelijkheid voor mededeling aan de eigen diplomatieke of consulaire post van het tijdstip waarop de antwoordtermijn aanvangt, berust bij de respectieve centrale autoriteiten. Indien de centrale autoriteit een verzoek tot uitzonderlijke verlenging van de antwoordtermijn ontvangt, stelt zij hiervan de diplomatieke of consulaire post waar de aanvraag is ingediend, in kennis; deze post kan niet op de aanvraag beslissen dan na uitdrukkelijke instructie van de eigen centrale autoriteit.

g)

Doorgeleiding van specifieke stukken In uitzonderlijke gevallen kan de ambassade waarbij de visumaanvraag werd ingediend, op verzoek van de consulaire post van de in overeenstemming met artikel 17 van de Uitvoeringsovereenkomst geraadpleegde staat het formulier van de visumaanvraag (met foto) doorgeleiden. Deze procedure vindt alleen toepassing in plaatsen waar diplomatieke of consulaire beroepsposten van de raadplegende en van de geraadpleegde staat bestaan, en enkel voor onderdanen van in bijlage 5, deel B, opgenomen staten. In generlei geval kan het antwoord of het verzoek om verlenging van de raadpleging ter plekke worden doorgeleid, behoudens de raadplegingen welke in overeenstemming met de huidige bepalingen van bijlage 5, deel B, bij de Gemeenschappelijke Visuminstructies ter plekke plaatsvinden. Voor de uitwisseling tussen de centrale autoriteiten wordt in beginsel het raadplegingsnetwerk gebruikt.

2.4.   Weigering van visumaanvraag of visumafgifte

Indien een diplomatieke of consulaire post van één der overeenkomstsluitende partijen een aanvraag of afgifte van een eenvormig visum weigert, kan hiertegen naar nationaal recht van de betrokken overeenkomstsluitende partij beroep worden ingesteld.

Ingeval een visum wordt afgewezen en in de nationale rechtsbepalingen in motivering van deze weigering is voorzien, moet deze op basis van de onderstaande formulering geschieden:

„Ingevolge artikel 15 juncto artikel 5 van de Overeenkomst ter uitvoering van het Akkoord van Schengen van 19 juni 1990 is uw visumaanvraag afgewezen, daar u niet voldoet aan de in artikel 5, lid 1, onder a), c), d) en e) gestelde voorwaarden (desbetreffende letter aankruisen), waarin wordt bepaald dat. … (tekst van de desbetreffende voorwaarde of voorwaarden).”.

Deze tekst kan in voorkomend geval worden aangevuld met meer gedetailleerde informatie, dan wel andere informatie bevatten, wanneer het nationale recht in een dergelijke verplichting voorziet.

Indien een diplomatieke of consulaire post die als vertegenwoordiger van een andere partnerstaat optreedt, zich ertoe genoodzaakt ziet om niet tot behandeling van een visumaanvraag over te gaan, wordt dit de aanvrager meegedeeld en wordt deze tevens ervan in kennis gesteld dat hij zich kan wenden tot de diplomatieke of consulaire post van de staat die verantwoordelijk is voor de behandeling van de aanvraag.

3.   Visum met territoriaal beperkte geldigheid

Een visum waarvan de territoriale geldigheid tot het grondgebied van één of meer overeenkomstsluitende partijen is beperkt, kan worden afgegeven, indien:

1.	de diplomatieke of consulaire post om één der in artikel 5, lid 2, van de Schengenuitvoeringsovereenkomst genoemde redenen (humanitaire overwegingen, nationaal belang of internationale verplichtingen) afwijking van het in artikel 15 neergelegde beginsel (artikel 16) noodzakelijk acht;

2.

het een geval betreft zoals bedoeld in artikel 14 van de uitvoeringsovereenkomst, luidende als volgt: „1. Er mag geen visum worden aangebracht in een reisdocument indien dit voor geen der overeenkomstsluitende partijen geldig is. Is het reisdocument slechts voor één of meer overeenkomstsluitende partijen geldig, dan dient de geldigheid van het aan te brengen visum tot deze overeenkomstsluitende partij of partijen te worden beperkt. 2. Indien het reisdocument door één of meer overeenkomstsluitende partijen niet als „geldig reisdocument” is erkend, kan het visum worden afgegeven in de vorm van een visumverklaring.” ;

3.	de diplomatieke of consulaire post uit spoedeisende overwegingen (humanitaire overwegingen, nationaal belang of internationale verplichtingen) niet tot raadpleging van de centrale autoriteiten overgaat of indien daartegen bepaalde bezwaren worden gemaakt;

4.

de diplomatieke of consulaire post aan de aanvrager die binnen een tijdsbestek van zes maanden reeds een visum van drie maanden heeft benut, om dringende redenen een nieuw visum voor een verblijf binnen dezelfde periode van zes maanden verstrekt. In de in de paragrafen 1, 3 en 4 genoemde gevallen kan de geldigheid van het visum territoriaal beperkt worden tot het grondgebied van één overeenkomstsluitende partij, van de Benelux of van twee Benelux-staten. In het in paragraaf 2 genoemde geval kan de geldigheid van het visum territoriaal beperkt worden tot het grondgebied van één of meer overeenkomstsluitende partijen, tot de Benelux of tot dat van twee Benelux-staten. De diplomatieke of consulaire posten van de overige overeenkomstsluitende partijen dienen hiervan in kennis te worden gesteld.

VI.   INVULLING VAN DE VISUMSTICKER

De bijlagen 8 en 13 behelzen voorbeelden van ingevulde visumstickermodellen alsmede informatie betreffende de veiligheidskenmerken.

1.   Zone 8: Gemeenschappelijke gegevens

1.1.   Rubriek „geldig voor …”

Met de rubriek „geldig voor …” wordt het grondgebied aangeduid waarop de houder van het visum zich mag ophouden.

Slechts vier vermeldingen kunnen in de rubriek worden aangebracht:

a)	Schengenstaten;

b)

Schengenstaat(staten) tot het grondgebied waarvan de geldigheid is beperkt (in dit geval worden de volgende landencodes gebruikt: A voor Oostenrijk, F voor Frankrijk, D voor Duitsland, E voor Spanje, GR voor Griekenland, P voor Portugal, I voor Italië, L voor Luxemburg, NL voor Nederland en B voor België);

c)

Benelux;

d)	Schengenstaat (aangeduid met de onder b) vermelde codes) die het nationale visum voor verblijf van langere duur heeft afgegeven + Schengenstaten.

—

Indien de visumsticker wordt gebruikt voor afgifte van hetzij het eenvormige visum zoals bedoeld in de artikelen 10 en 11 van de Schengenuitvoeringsovereenkomst, hetzij een visum waarvan de geldigheid niet is beperkt tot het grondgebied van de visumafgevende overeenkomstsluitende partij, wordt in de rubriek „geldig voor …” in de taal van het overeenkomstsluitende partij van afgifte Schengenstaten ingevuld.

—

Indien de visumsticker wordt gebruikt voor afgifte van een visum op grond waarvan verblijf, alsmede in- en uitreis tot een bepaald grondgebied zijn beperkt, wordt in bedoelde rubriek, in de officiële landstaal, de naam vermeld van de desbetreffende overeenkomstsluitende partij, tot het grondgebied waarvan het verblijf alsmede de in- en uitreis van de houder zich dienen te beperken.

—

Indien de visumsticker wordt gebruikt voor de afgifte van een nationaal visum voor verblijf van langere duur dat gedurende ten hoogste drie maanden, te rekenen vanaf de aanvankelijke geldigheidsdatum, tevens geldig is als eenvormig visum voor kort verblijf, wordt in deze rubriek eerst de lidstaat vermeld die het nationale visum voor verblijf van langere duur heeft afgegeven, gevolgd door de vermelding „Schengenstaten”.

—

In de gevallen bedoeld in artikel 14 van de Uitvoeringsovereenkomst mag de territoriale geldigheid tot het grondgebied van één of meer lidstaten worden beperkt; in dat geval en naar gelang van de in de rubriek aan te brengen codes van de lidstaten, staan de volgende mogelijkheden open: a) in de rubriek worden de codes van de betrokken lidstaten aangebracht; b) in de rubriek wordt de vermelding „Schengenstaten” aangebracht in de taal van de lidstaat van afgifte, gevolgd door een tussen haakjes geplaatst minteken en de codes van de lidstaten voor het grondgebied waarvan het visum niet geldt.

—	Bedoelde beperkte territoriale geldigheid kan evenmin gelden voor een gebied dat kleiner is dan het grondgebied van één der overeenkomstsluitende partijen.

1.2.   Rubriek „van … tot …”

De rubriek „van … tot …” vermeldt de periode gedurende welke de houder van het visum tot verblijf gerechtigd is.

Na „van” wordt de datum aangeduid van de eerste dag waarop de houder van het visum het grondgebied mag binnenkomen waarvoor het visum geldig is; de vermelding van deze datum bestaat uit:

—	twee cijfers ter aanduiding van het nummer van de dag; indien het nummer van de dag uit één cijfer bestaat, is het eerste cijfer een nul;

—	een horizontaal streepje;

—	twee cijfers ter aanduiding van de maand; indien het nummer van de maand uit één cijfer bestaat, is het eerste cijfer een nul;

—	een horizontaal streepje;

—	twee cijfers ter aanduiding van het jaar, welke de laatste twee cijfers van het nummer van het jaar zijn.

—	Voorbeeld: 15-04-94 = 15 april 1994.

Na „tot” wordt de datum van de laatste dag van het toegestane verblijf aangeduid; de visumhouder dient het grondgebied waarvoor het visum geldig is, bedoelde dag vóór middernacht te verlaten.

Deze datum wordt op dezelfde wijze vermeld als die waarmee de eerste dag van het verblijf wordt aangeduid.

1.3.   Rubriek „aantal binnenkomsten:”

Deze rubriek vermeldt het aantal malen dat de houder van het visum het grondgebied waarvoor het geldig is, mag binnenkomen; hiermee wordt, met andere woorden, het aantal verblijfsperioden aangeduid waarover de houder van het visum het aantal onder rubriek 1.4 aangeduide dagen kan spreiden.

Het aantal binnenkomsten kan één, twee of meer (onbepaald) bedragen; dit wordt op de rechterzijde van de visumsticker aangeduid, en wel respectievelijk met „01”, „02” of, indien de visumhouder tot meer dan twee binnenkomsten gerechtigd is, met het woord „mult”.

Bij een doorreisvisum kan slechts toestemming voor één of twee binnenkomsten worden verleend; dit wordt respectievelijk met „01” of „02” aangeduid. Alleen in uitzonderingsgevallen kan eenzelfde visum recht geven op meer dan twee doorreizen, hetgeen wordt aangeduid met de afkorting „mult”.

Indien de houder evenveel uitreizen heeft gemaakt als het aantal binnenkomsten waarop het visum recht geeft, verliest het visum zijn geldigheid, ook indien de houder niet alle dagen heeft gebruikt waarop het visum recht geeft.

1.4.   Rubriek „Duur van het verblijf: … dagen”

De rubriek „Duur van het verblijf: … dagen” vermeldt het aantal dagen gedurende welke de visumhouder tot verblijf gerechtigd is op het grondgebied waarvoor het visum geldig is, hetzij gedurende een ononderbroken periode, hetzij gedurende verscheidene verblijfsperioden, voorzover deze binnen de in rubriek 1.2 aangeduide data zijn gelegen en het aantal in rubriek 1.3 vermelde binnenkomsten niet wordt overschreden (5).

In de vrije ruimte tussen de woorden „Duur van het verblijf:” en het woord „dagen” wordt met twee cijfers, waarvan het eerste een nul is indien het aantal dagen uit één cijfer bestaat, het aantal verblijfsdagen aangeduid waarop het visum recht geeft.

In deze rubriek mogen maximaal 90 dagen per zes maanden worden vermeld.

1.5.   Rubriek „afgegeven te … op …”

De rubriek „afgegeven te … op …” vermeldt, in de taal van de overeenkomstsluitende partij van afgifte, de naam van de stad waar de diplomatieke of consulaire post van afgifte is gevestigd (de naam wordt tussen „te” en „op” geplaatst), alsmede, na „op”, de datum van afgifte.

De datum van afgifte wordt op dezelfde wijze vermeld als de in rubriek 1.2 bedoelde data.

De visumafgevende autoriteit kan worden afgeleid uit het in zone 4 aangebrachte stempel.

1.6.   Rubriek „paspoortnummer:”

De rubriek „paspoortnummer:” vermeldt het nummer van het paspoort waarin de visumsticker wordt aangebracht. Na het laatste cijfer van het paspoort wordt het aantal meereizende minderjarigen en, in voorkomend geval, de meereizende echtgenoot die in het paspoort van de houder zijn vermeld, als volgt aangebracht: een cijfer voor het aantal minderjarigen, gevolgd door een „x” (bijvoorbeeld „1x” = één minderjarige, „3x” = drie minderjarigen) en een „y” voor de echtgenoot.

Wanneer, wegens het niet erkennen van het reisdocument van de houder, het uniforme model voor een blad wordt gebruikt als visumdrager, kan de consulaire post van afgifte ervoor kiezen hetzelfde formulier te gebruiken om de geldigheid van het visum uit te breiden tot de echtgenoot en minderjarigen die ten laste komen van de houder van het blad, en die hem vergezellen, dan wel afzonderlijke bladen verstrekken voor de houder, zijn echtgenoot en elk van de hem ten laste komende personen en het visum op ieder blad afzonderlijk aanbrengen (6).

Het paspoortnummer is het serienummer dat op alle of op de meeste bladzijden van het paspoort is gedrukt of geperforeerd.

Wanneer een visum moet worden aangebracht op het uniforme model voor een blad is het nummer in deze rubriek in plaats van het paspoortnummer hetzelfde typografische nummer als dat van het blad, samengesteld uit zes cijfers, eventueel aangevuld met de letter of letters toegekend aan de lidstaat of groep van lidstaten die het visum afgeeft (7)

1.7.   Rubriek „type visum:”

Teneinde identificatie door de controleambtenaren te vergemakkelijken, wordt in de rubriek „type visum:” door middel van de letters A, B, C en D het type visum vermeld waarop de visumsticker betrekking heeft:

A	transitvisum voor luchtvaartpassagiers,
B	doorreisvisum,
C	visum voor kort verblijf,
D	nationaal visum voor verblijf van langere duur,
D+C	nationaal visum voor verblijf van langere duur dat tevens als visum voor kort verblijf geldt.

Voor visa met territoriaal beperkte geldigheid en collectieve visa worden, afhankelijk van het van toepassing zijnde geval, de letters A, B of C gebruikt.

1.8.   Rubriek „naam en voornaam:”

Het eerste woord van de rubriek „naam”, en vervolgens het eerste woord van de rubriek „voornaam”, zoals in het paspoort of reisdocument van de visumhouder vermeld, worden hier genoteerd. De diplomatieke of consulaire post controleert of de naam en voornaam die in het paspoort of reisdocument staan en die zowel in deze rubriek als in de machineleesbare zone moeten worden genoteerd, identiek zijn aan die in de visumaanvraag (8).

2.   Zone 9: Nationale gegevens (opmerkingen)

In tegenstelling tot zone 8 (gemeenschappelijke en verplichte gegevens), is deze zone voorbehouden aan gegevens welke krachtens nationale voorschriften moeten worden vermeld. In beginsel staat het elke delegatie vrij de door haar wenselijk geachte gegevens te vermelden: voor een goed begrip van de gegevens dienen deze de overige overeenkomstsluitende partijen te worden meegedeeld (zie bijlage 9).

3.   Zone voor de foto  (9)

De foto, in kleur, van de houder van het visum moet worden aangebracht op de ruimte die daarvoor is gereserveerd, zoals in bijlage 8 is aangegeven. Met betrekking tot de in de visumsticker op te nemen foto worden de volgende voorschriften in acht genomen.

Het hoofd, van kin tot kruin, beslaat tussen 70 % en 80 % van de verticale afmeting van de foto.

De minimumresolutie is: — 300 pixels per inch (ppi), niet-gecomprimeerd, voor een gescande foto; — 720 dots per inch (dpi) voor een foto in kleurendruk.

Indien er geen foto is, wordt de vermelding „geldig zonder foto” verplicht aangebracht in twee of drie talen (de taal van de lidstaat van afgifte en Engels en Frans). Deze vermelding wordt in principe aangebracht met een printer en bij uitzondering met een specifiek stempel, dat in dat geval ook een deel bestrijkt van de zone in plaatdruk, waarvan de linker- of de rechterzijde de ruimte voor de te integreren foto afbakent.

4.   Zone 5: Machineleesbare zone

Zowel het formaat van de visumsticker als dit van de machineleesbare zone werden op voorstel van de overeenkomstsluitende partijen door de ICAO goedgekeurd. Genoemde zone behelst twee regels met elk 36 karakters (OCR B — tien karakters/inch). Bijlage 10 behelst de wijze waarop genoemde zone dient te worden ingevuld.

5.   Overige voor de invulling van de visumsticker relevante aspecten

5.1.   Ondertekening van het visum

Indien naar het nationale recht of de nationale praktijk van een overeenkomstsluitende partij handgeschreven ondertekening van het visum verplicht is, dient het visum door de bevoegde persoon te worden ondertekend nadat het in het paspoort is aangebracht.

Ondertekening geschiedt ter rechterzijde van de voor opmerkingen bestemde zone, op zodanige wijze dat de lijnen ervan de rand van de sticker overschrijden en ten dele op de bladzijde van het paspoort, respectievelijk reisdocument komen te staan, zonder daarbij evenwel de machineleesbare zone te overlappen.

5.2.   Annulering van een reeds ingevulde visumsticker

Een visumsticker mag geen correcties of doorhalingen te zien geven. Indien bij invulling een vergissing wordt gemaakt, dient de visumsticker op de volgende wijze te worden geannuleerd:

—	indien de vergissing wordt geconstateerd vóór aanbrenging van de sticker in het reisdocument: door materiële vernietiging of door de sticker overhoeks door te knippen;

—	indien de vergissing wordt geconstateerd na aanbrenging van de sticker in het reisdocument: door overhoekse doorhaling met een rode streep, waarna een nieuwe sticker in het paspoort wordt aangebracht.

5.3.   Aanbrenging van de visumsticker in het paspoort

De visumsticker wordt ingevuld voordat hij in het paspoort wordt aangebracht. Stempeling en ondertekening geschieden nadat de visumsticker in het paspoort of het reisdocument is aangebracht.

Wanneer de visumsticker correct is ingevuld, wordt deze aangebracht op de eerste bladzijde van het paspoort waarop geen stempel (met uitzondering van het aanvraagidentificatiestempel) of enige aantekening is geplaatst. Wordt geweigerd: een paspoort waarin niet voldoende ruimte voor aanbrenging van de visumsticker aanwezig is, het paspoort waarvan de geldigheidsduur is verstreken of waarmee de uitreis tijdens de geldigheidsduur alsmede de terugkeer naar de staat van oorsprong of de binnenkomst in een derde staat niet mogelijk zijn (artikel 13 van de Uitvoeringsovereenkomst).

5.4.   Paspoorten en reisdocumenten waarin een eenvormig visum kan worden aangebracht

De criteria voor de vaststelling of in een reisdocument een visum kan worden aangebracht overeenkomstig artikel 17, lid 3, onder a), van de Uitvoeringsovereenkomst zijn in bijlage 11 vervat.

Overeenkomstig het bepaalde in artikel 14 van de Schengenuitvoeringsovereenkomst mag geen visum worden aangebracht in een reisdocument indien dit voor geen der overeenkomstsluitende partijen geldig is. Is het reisdocument slechts voor één of meer overeenkomstsluitende partijen geldig, dan dient de geldigheidsduur van het aan te brengen visum tot deze overeenkomstsluitende partij of partijen te worden beperkt.

Indien het reisdocument niet als geldig is erkend door één of meer lidstaten heeft het visum slechts een territoriaal beperkte geldigheid. De consulaire post van een lidstaat moet het uniforme model voor een blad gebruiken voor het plaatsen van het visum dat wordt afgegeven aan houders van een reisdocument dat niet wordt erkend door de lidstaat die het blad afgeeft. Dit visum heeft slechts een territoriaal beperkte geldigheid (10).

5.5.   Stempel van de diplomatieke of consulaire post van afgifte

Het stempel van de diplomatieke of consulaire post van afgifte wordt aangebracht in de zone voor opmerkingen, waarbij er in het bijzonder op wordt toegezien dat het stempel zo wordt geplaatst dat de gegevens leesbaar blijven; het stempel moet de rand van de sticker overschrijden en derhalve gedeeltelijk op het blad van het paspoort of reisdocument zelf staan. Alleen wanneer moet worden afgezien van invulling van de machineleesbare zone mag het stempel in deze zone worden aangebracht om deze zo onbruikbaar te maken. Voor de afmetingen en de tekst van het stempel en de te gebruiken inkt gelden de regels die terzake door elke lidstaat zijn vastgesteld.

Om hergebruik van een visumsticker die is aangebracht op het uniforme model voor een blad te voorkomen, wordt aan de rechterkant, op het breukvlak tussen de sticker en het blad, het stempel van de consulaire post van afgifte aangebracht, zodanig dat het lezen van de ingevulde rubrieken en gegevens niet wordt bemoeilijkt en de machineleesbare zone, indien deze is ingevuld, niet wordt bedrukt (11).

VII.   BEHEER EN ORGANISATIE

1.   Organisatie van de dienst „Visa”

De organisatie van de eigen dienst „Visa” valt onder de bevoegdheid van de respectieve overeenkomstsluitende partijen.

De hoofden van de posten dienen zich ervan te vergewissen dat de voor visumafgifte bevoegde dienst „Visa” zodanig is georganiseerd, dat onzorgvuldigheid, welke diefstal en vervalsing tot gevolg kan hebben, wordt tegengegaan.

—	Op het voor de visumafgifte bevoegde personeel mag ter plaatse geen druk worden uitgeoefend.

—	Vermeden moet worden (bijvoorbeeld door regelmatige postenruil van de ambtenaren) dat „gewoonten” worden gecreëerd, waardoor geringere waakzaamheid in de hand wordt gewerkt.

—	Voor de bewaring en het gebruik van visumstickers dienen dezelfde veiligheidsmaatregelen als bij andere te beveiligen waardepapieren te worden getroffen.

2.   Bestanden en archivering van de aanvragen

Iedere overeenkomstsluitende partij is verantwoordelijk voor het beheer van de bestanden en het archief der aanvraagformulieren en, bij visumafgifte waarvoor raadpleging van de centrale autoriteiten is vereist, voor de foto van de visumaanvrager.

De bewaartermijn van de aanvraagformulieren bedraagt minimaal één jaar indien een visum werd afgegeven en minimaal vijf jaar indien het werd geweigerd.

Teneinde de raadpleging tussen de centrale autoriteiten te vergemakkelijken, worden bij raadpleging de referenties van het bestand en het archief vermeld.

3.   Visumregister

Iedere overeenkomstsluitende partij registreert de afgegeven visa volgens de eigen voorschriften. Geannuleerde visumstickers dienen als zodanig te worden geregistreerd.

4.   Legesrechten ter dekking van de administratieve kosten van de behandeling van de visumaanvraag  (12)

De legesrechten ter dekking van de administratieve kosten van de behandeling van de visumaanvraag zijn opgenomen in bijlage 12.

Er worden evenwel geen legesrechten ter dekking van deze administratieve kosten geïnd voor visumaanvragen van onderdanen van derde landen die gezinsleden van een burger van de Unie zijn, of van een onderdaan van een staat die partij is bij de EER-overeenkomst, die zijn recht op vrij verkeer uitoefent.

VIII.   CONSULAIRE SAMENWERKING TER PLEKKE

1.   Richtlijnen voor de consulaire samenwerking ter plekke

De consulaire samenwerking ter plekke is in het algemeen gericht op de evaluatie van het migratierisico en in het bijzonder op de vaststelling van gemeenschappelijke criteria voor de behandeling van visumaanvragen, de informatie-uitwisseling inzake falsificaten, mogelijke netwerken van illegale immigratie en weigering van kennelijk ongegronde of frauduleuze visumaanvragen. Door middel van de samenwerking kan tevens informatie betreffende bonafide visumaanvragers worden uitgewisseld en kan de aan het publiek te verstrekken informatie inzake de voorwaarden voor het verkrijgen van een eenvormig visum gemeenschappelijk worden bijgewerkt.

Bij de consulaire samenwerking ter plekke wordt rekening gehouden met de administratieve werkelijkheid en de plaatselijke sociaal-economische structuur.

Het personeel van de posten komt op gezette tijden bijeen — naar gelang van de omstandigheden en op het door dit personeel wenselijk geacht ambtelijke niveau — en brengt over deze vergaderingen aan de eigen centrale autoriteit verslag uit. Het voorzitterschap kan verzoeken om overlegging van een halfjaarlijks algemeen verslag.

2.   Voorkoming van gelijktijdige of na recente weigering opnieuw ingediende visumaanvragen

Door onderlinge informatie-uitwisseling en identificatie van de visumaanvraag door middel van stempels of andere vervangende of aanvullende maatregelen dient te worden voorkomen dat een visumaanvrager verscheidene visumaanvragen indient — gelijktijdig of opeenvolgend na een recente weigering — bij één of meer diplomatieke of consulaire posten.

Onverminderd de raadpleging die de diplomatieke en consulaire posten kunnen uitvoeren, alsmede de informatie-uitwisseling, brengen zij in het paspoort van iedere aanvrager het volgende stempel aan: „visum aangevraagd op … te …”. In de eerste zone worden zes cijfers aangebracht: twee voor de dag, twee voor de maand en twee voor het jaar; in de tweede wordt de naam van de diplomatieke of consulaire post van de overeenkomstsluitende partij vermeld. Daaraan dient de code van het aangevraagde type visum te worden toegevoegd.

Voor diplomatieke en dienstpaspoorten wordt het besluit om al dan niet een stempel aan te brengen, overgelaten aan de terzake bevoegde diplomatieke of consulaire post waar de aanvraag is ingediend.

Het stempel kan eveneens worden aangebracht wanneer een visum voor verblijf van langere duur wordt aangevraagd.

Bij een uit hoofde van vertegenwoordiging afgegeven visum wordt in het stempel, na de code van het aangevraagde type visum, de letter „R” gevolgd door de code van de vertegenwoordigde staat vermeld.

Bij de afgifte van het visum wordt de visumsticker indien mogelijk op het identificatiestempel aangebracht.

In uitzonderlijke gevallen waarin aanbrenging van het stempel onmogelijk blijkt, doet de diplomatieke of consulaire post die het voorzitterschap vervult, daarvan mededeling aan de terzake bevoegde Schengenwerkgroep en verzoekt hij deze om goedkeuring van alternatieve maatregelen, zoals de uitwisseling van fotokopieën van paspoorten of van lijsten van afgewezen visumaanvragen met vermelding van de grond voor afwijzing.

Op initiatief van het voorzitterschap of op eigen initiatief, beslissen de hoofden van de diplomatieke en consulaire posten ter plekke of vervangende of aanvullende voorzorgsmaatregelen nodig zijn.

3.   Toetsing van de goede trouw van de visumaanvrager

Teneinde toetsing van de goede trouw van visumaanvragers te vergemakkelijken, kunnen de diplomatieke en consulaire posten, conform hun nationale wetgeving, op basis van plaatselijk gemaakte afspraken in het kader van hun samenwerking en in overeenstemming met het bepaalde in punt 1 van dit hoofdstuk informatie uitwisselen.

Periodiek kan informatie worden uitgewisseld over visumaanvragers wier visum werd geweigerd omdat zij gebruik hebben gemaakt van gestolen, verduisterde of valse documenten, de uitreisdatum van een eerder afgegeven visum niet hebben gerespecteerd, een gevaar voor de veiligheid zouden vormen en in het bijzonder wegens verdenking van poging tot illegale emigratie naar het grondgebied van de overeenkomstsluitende partijen.

Deze gemeenschappelijk uitgewisselde of vergaarde informatie vormt een hulpmiddel bij de beoordeling van de visumaanvragen. Zij mag evenwel niet worden gezien als vervanging van de toetsing van de concrete visumaanvraag noch van de bevraging van het Schengeninformatiesysteem of de raadpleging van de centrale autoriteiten die daarom verzoeken.

4.   Uitwisseling van statistieken

4.1.

De uitwisseling van statistieken over afgegeven en formeel afgewezen visa voor kort verblijf, voor doorreis en voor luchthaventransit vindt op kwartaalbasis plaats.

4.2.

Onverminderd de op grond van artikel 16 van de Overeenkomst ter uitvoering van het Akkoord van Schengen bestaande verplichting, die in bijlage 14 bij de Gemeenschappelijke Visuminstructies duidelijk wordt geformuleerd en op grond waarvan de Schengenstaten binnen 72 uur de gegevens voor afgifte van een territoriaal beperkt visum dienen te verstrekken, wordt de diplomatieke en consulaire posten van de Schengenstaten opgedragen, maandelijks hun statistieken over de in de voorafgaande maand afgegeven territoriaal beperkte visa uit te wisselen en deze aan hun centrale autoriteiten te doen toekomen.

5.   Visumaanvragen verzorgd door administratiebureaus, reisagentschappen en reisorganisatoren  (13)

Aanvragen met de mogelijkheid van een persoonlijk onderhoud zijn de norm in verband met visa. Niettemin bestaat de mogelijkheid daarvan af te wijken in gevallen waarin er geen gerede twijfel bestaat omtrent de goede trouw, het reismotief of de werkelijke bedoeling om naar het land van herkomst terug te keren, en een bekende en solvabele organisator van groepsreizen aan de diplomatieke en consulaire post de nodige documentatie overlegt en op een redelijk betrouwbare wijze instaat voor de goede trouw, het reismotief en de werkelijke bedoeling terug te keren (zie deel III, hoofdstuk 4).

Dat administratiebureaus, reisagentschappen en reisorganisatoren en hun wederverkopers als gemachtigde tussenpersonen van de aanvrager optreden, is een veel voorkomende en nuttige praktijk, met name in landen met een groot grondgebied. Deze commerciële bemiddelaars beantwoorden niet aan een uniforme omschrijving omdat zij zich niet in dezelfde mate binden jegens de cliënten voor wie zij de visumaanvraag verzorgen; derhalve is de van hen vereiste solvabiliteit en betrouwbaarheid in beginsel recht evenredig aan de mate waarin zij betrokken zijn bij de algehele planning van de reis, logies, ziekte- en reisverzekering en de terugkeer te hunnen laste naar het land van herkomst.

5.1.   Wijzen van bemiddeling

a)	De meest eenvoudige vorm van bemiddeling is die van een administratiebureau, waarbij de dienstverlening zich beperkt tot het namens de cliënt overleggen van de identiteitsdocumenten en andere bewijsstukken.

b)

Een tweede vorm van commerciële bemiddeling is die van vervoersagentschappen of plaatselijk actieve reisagentschappen, die soms gelieerd zijn aan, al dan niet nationale, luchtvaartmaatschappijen die geregelde of niet-geregelde passagiersluchtdiensten onderhouden. De dienstverlening aan de cliënt omvat het overleggen van de vereiste documenten evenals, in voorkomend geval, de verkoop van de tickets en de hotelreserveringen.

c)

Een derde vorm van bemiddeling is die van de reisorganisator of touroperator, een natuurlijke of rechtspersoon die op niet-incidentele basis pakketreizen organiseert (voorbereiding van de reisdocumenten, vervoer, logies, andere toeristische diensten, ziekte- en reisverzekering, binnenlandse verplaatsingen, enz.), dergelijke pakketreizen verkoopt of deze rechtstreeks dan wel via een wederverkoper of een reisagentschap waarmee een contractuele band bestaat, te koop aanbiedt. Tegenover de reisorganisator of de wederverkoper van de pakketreis is de visumaanvrager slechts de gebruiker van het reisarrangement waarvan de verzorging van de visumaanvraag deel uitmaakt. Deze derde gecompliceerde vorm van bemiddeling kent een veelheid van fasen en facetten die aan een objectieve controle kunnen worden onderworpen: de bedrijfsadministratie, het beheer, het daadwerkelijk plaatsvinden van de reis en de bestemming ervan, de logiesverstrekkers en de geplande groepsgewijze aankomsten en vertrekken.

5.2.   Harmonisatie van de samenwerking met de administratiebureaus, reisagentschappen, reisorganisatoren en hun wederverkopers

a)

Alle in eenzelfde stad gevestigde diplomatieke en consulaire posten beijveren zich om op lokaal niveau tot een geharmoniseerde toepassing te komen van de onderstaande richtsnoeren naar gelang van de vorm van de door de bureaus of agentschappen aangeboden bemiddeling. Elke diplomatieke of consulaire post besluit zelf al dan niet met agentschappen samen te werken, maar moet de accreditatie te allen tijde kunnen intrekken wanneer de ervaring en het belang van een gemeenschappelijk visumbeleid dat gebiedt. Een diplomatieke of consulaire post die besluit samen te werken met een agentschap, moet zich houden aan de in dit hoofdstuk vastgelegde werkwijzen en procedures. — De consulaire posten van de lidstaten gaan bijzonder zorgvuldig te werk en werken nauw samen bij de beoordeling en accreditatie (bij wijze van uitzondering) van administratiebureaus. Hun visumaanvragen worden nauwgezet bestudeerd en de bewijsstukken van de visumaanvrager zelf en de documenten ter staving van de vergunning en de inschrijving van het administratiebureau in het handelsregister worden in alle gevallen gecontroleerd. — Bij de beoordeling van visumaanvragen die worden voorgelegd door vervoersagentschappen of plaatselijk actieve reisagentschappen, wordt meer in het bijzonder aandacht besteed aan de omstandigheden van de aanvrager en de verificatie, van de bewijsstukken, voor elke aanvrager afzonderlijk. De consulaire posten werken nauw samen en verscherpen elk voor zich hun maatregelen om onregelmatigheden bij de agentschappen en bij de vervoersmaatschappijen zelf op te sporen; ter versterking van die maatregelen rapporteren zij in het kader van de plaatselijke en regionale consulaire samenwerking de door die agentschappen gepleegde onregelmatigheden. — Voor de accreditatie van reisorganisatoren en hun wederverkopers wordt onder andere rekening gehouden met de volgende criteria: de geldende vergunning, de inschrijving in het handelsregister, de vennootschapsstatuten, de contracten met de banken waarmee wordt gewerkt, de geactualiseerde contracten met communautaire aanbieders van toeristische diensten in welke contracten alle onderdelen van de pakketreis moeten zijn geregeld (logies en andere pakketreisdiensten), de contracten met de luchtvaartmaatschappijen die moeten voorzien in heenreis en gegarandeerde en bevestigde terugreis, en de verplichte ziekte- en reisverzekeringspolissen. De visumaanvragen die door reisagentschappen worden ingediend, moeten zorgvuldig worden bestudeerd.

b)

Tegelijkertijd beijveren zij zich in het kader van de plaatselijke consulaire samenwerking voor de harmonisatie van procedures en werkwijzen en van de criteria voor de controle op de activiteiten van administratiebureaus, reisagentschappen en reisorganisatoren (wederverkopers en touroperators). Deze controles moeten ten minste omvatten: verificatie, op enig moment, van de accreditatiedocumenten, steekproefsgewijze persoonlijk of telefonisch onderhoud met de aanvragers zelf, verificatie van reizen en logies en, voorzover mogelijk, verificatie, op basis van documenten, van de groepsgewijze terugkeer.

c)

Er moet een intensieve uitwisseling plaatsvinden van relevante informatie over het functioneren van administratiebureaus, reisagentschappen en reisorganisatoren (wederverkopers en touroperators): kennisgeving van ontdekte onregelmatigheden, regelmatige uitwisseling betreffende geweigerde visa, mededeling van ontdekte vormen van reisdocumentfraude of het niet plaatsvinden van de geplande reis. Tijdens de in het kader van de gemeenschappelijke consulaire samenwerking georganiseerde geregelde vergaderingen dient de samenwerking met de administratiebureaus, reisagentschappen en reisorganisatoren (wederverkopers en touroperators) te worden besproken.

d)

In het kader van de plaatselijke consulaire samenwerking worden lijsten uitgewisseld van de administratiebureaus, reisagentschappen en reisorganisatoren (wederverkopers en touroperators) die bij elke diplomatieke of consulaire post zijn geaccrediteerd of waarvan de accreditatie wordt ingetrokken (in dit laatste geval worden de redenen vermeld).

e)

De administratiebureaus, reisagentschappen en reisorganisatoren (wederverkopers en touroperators) moeten aan de diplomatieke en consulaire posten waarbij zij zijn geaccrediteerd, de gegevens meedelen van één of meer vertegenwoordigers die gemachtigd zijn om de dossiers van de visumaanvragen te overleggen.

---

(1)  Krachtens artikel 138 van de Uitvoeringsovereenkomst zijn deze bepalingen voor wat betreft de Franse Republiek slechts van toepassing op het Europese grondgebied van de Franse Republiek en voor wat betreft het Koninkrijk der Nederlanden slechts op het grondgebied van het Rijk in Europa.

(2)  In uitzonderingsgevallen kan een visum voor kort verblijf of doorreis aan de grens worden afgegeven conform de in deel II, punt 5, van het Gemeenschappelijk Handboek neergelegde voorwaarden.

(3)  Overeenkomstig artikel 3 van Beschikking 2002/585/EG van de Raad (PB L 187 van 16.7.2002, blz. 44): „Deze beschikking treedt in werking op de dag van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen.”.

(4)  Bedoelde richtbedragen zullen worden vastgesteld conform de in deel I van het Gemeenschappelijk Handboek „Buitengrenzen” neergelegde modaliteiten.

(5)  In geval van een doorreisvisum mag het aantal in deze rubriek vermelde dagen ten hoogste vijf bedragen.

(6)  Overeenkomstig artikel 2 van Beschikking 2002/586/EG van de Raad (PB L 187 van 16.7.2002, blz. 48): „Deze beschikking is van toepassing met ingang van de dag van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen.”.

(7)  Overeenkomstig artikel 2 van Beschikking 2002/586/EG van de Raad (PB L 187 van 16.7.2002, blz. 48): „Deze beschikking is van toepassing het ingang van de dag van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen.”.

(8)  Overeenkomstig artikel 2 van Beschikking 2002/586/EG van de Raad (PB L 187 van 16.7.2002, blz. 48): „Deze beschikking is van toepassing met ingang van de dag van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen.”.

(9)  Overeenkomstig artikel 2 van Beschikking 2002/586/EG van de Raad (PB L 187 van 16.7.2002, blz. 48): „Deze beschikking is van toepassing met ingang van de dag van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen.”.

(10)  Overeenkomstig artikel 2 van Beschikking 2002/586/EG van de Raad (PB L 187 van 16.7.2002, blz. 48): „Deze beschikking is van toepassing met ingang van de dag van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen.”.

(11)  Overeenkomstig artikel 2 van Beschikking 2002/586/EG van de Raad (PB L 187 van 16.7.2002, blz. 48): „Deze beschikking is van toepassing met ingang van op de dag van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen.”.

(12)  Overeenkomstig artikel 3 van Beschikking 2002/44/EG van de Raad (PB L 20 van 23.1.2002, blz. 5):

(13)  Overeenkomstig artikel 3 van Beschikking 2002/585/EG van de Raad (PB L 187 van 16.7.2002, blz. 44): „Deze beschikking treedt in werking op de dag van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen.”.