Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 02005L0036-20200424

    Consolidated text: Richtlijn 2005/36/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 september 2005 betreffende de erkenning van beroepskwalificaties (Voor de EER relevante tekst)Voor de EER relevante tekst

    ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2005/36/2020-04-24

    02005L0036 — NL — 24.04.2020 — 014.001


    Onderstaande tekst dient louter ter informatie en is juridisch niet bindend. De EU-instellingen zijn niet aansprakelijk voor de inhoud. Alleen de besluiten die zijn gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie (te raadplegen in EUR-Lex) zijn authentiek. Deze officiële versies zijn rechtstreeks toegankelijk via de links in dit document

    ►B

    RICHTLIJN 2005/36/EG VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD

    van 7 september 2005

    betreffende de erkenning van beroepskwalificaties

    (Voor de EER relevante tekst)

    (PB L 255 van 30.9.2005, blz. 22)

    Gewijzigd bij:

     

     

    Publicatieblad

      nr.

    blz.

    datum

    ►M1

    RICHTLIJN 2006/100/EG VAN DE RAAD van 20 november 2006

      L 363

    141

    20.12.2006

     M2

    VERORDENING (EG) Nr. 1430/2007 VAN DE COMMISSIE van 5 december 2007

      L 320

    3

    6.12.2007

     M3

    VERORDENING (EG) Nr. 755/2008 VAN DE COMMISSIE van 31 juli 2008

      L 205

    10

    1.8.2008

     M4

    VERORDENING (EG) Nr. 1137/2008 VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD van 22 oktober 2008

      L 311

    1

    21.11.2008

     M5

    VERORDENING (EG) Nr. 279/2009 VAN DE COMMISSIE van 6 april 2009

      L 93

    11

    7.4.2009

     M6

    VERORDENING (EU) Nr. 213/2011 VAN DE COMMISSIE van 3 maart 2011

      L 59

    4

    4.3.2011

     M7

    VERORDENING (EU) Nr. 623/2012 VAN DE COMMISSIE van 11 juli 2012

      L 180

    9

    12.7.2012

    ►M8

    RICHTLIJN 2013/25/EU VAN DE RAAD van 13 mei 2013

      L 158

    368

    10.6.2013

    ►M9

    RICHTLIJN 2013/55/EU VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD Voor de EER relevante tekst van 20 november 2013

      L 354

    132

    28.12.2013

     M10

    GEDELEGEERD BESLUIT (EU) 2016/790 VAN DE COMMISSIE Voor de EER relevante tekst van 13 januari 2016

      L 134

    135

    24.5.2016

     M11

    GEDELEGEERD BESLUIT (EU) 2017/2113 VAN DE COMMISSIE Voor de EER relevante tekst van 11 september 2017

      L 317

    119

    1.12.2017

     M12

    GEDELEGEERD BESLUIT (EU) 2019/608 VAN DE COMMISSIE Voor de EER relevante tekst van 16 januari 2019

      L 104

    1

    15.4.2019

    ►M13

    GEDELEGEERD BESLUIT (EU) 2020/548 VAN DE COMMISSIE Voor de EER relevante tekst van 23 januari 2020

      L 131

    1

    24.4.2020


    Gewijzigd bij:

    ►A1

    AKTE betreffende de voorwaarden voor de toetreding van de Republiek Kroatië en de aanpassing van het Verdrag betreffende de Europese Unie, het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie

      L 112

    21

    24.4.2012


    Gerectificeerd bij:

     C1

    Rectificatie, PB L 271, 16.10.2007, blz.  18 (2005/36/EG)

    ►C2

    Rectificatie, PB L 093, 4.4.2008, blz.  28 (2005/36/EG)

     C3

    Rectificatie, PB L 305, 24.10.2014, blz.  115 (2005/36/EG)

     C4

    Rectificatie, PB L 177, 8.7.2015, blz.  60 (2006/100/EG)

    ►C5

    Rectificatie, PB L 056, 28.2.2018, blz.  66 (2013/55/EU)




    ▼B

    RICHTLIJN 2005/36/EG VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD

    van 7 september 2005

    betreffende de erkenning van beroepskwalificaties

    (Voor de EER relevante tekst)



    TITEL I

    ALGEMENE BEPALINGEN

    Artikel 1

    Doel

    Deze richtlijn stelt de regels vast volgens welke een lidstaat die de toegang tot of de uitoefening van een gereglementeerd beroep op zijn grondgebied afhankelijk stelt van het bezit van bepaalde beroepskwalificaties (hierna de „ontvangende lidstaat” genoemd), de in een andere lidstaat of andere lidstaten (hierna de „idstaat van oorsprong” genoemd) verworven beroepskwalificaties die de houder van die kwalificaties het recht verlenen er hetzelfde beroep uit te oefenen, erkent voor de toegang tot en de uitoefening van dit beroep.

    ▼M9

    Deze richtlijn stelt ook de regels vast voor de gedeeltelijke toegang tot een gereglementeerd beroep alsook voor de erkenning van een beroepsstage die in een andere lidstaat is volbracht.

    ▼B

    Artikel 2

    Toepassingsgebied

    1.  Deze richtlijn is van toepassing op alle onderdanen van een lidstaat, met inbegrip van beoefenaren van de vrije beroepen, die in een andere lidstaat dan die waar zij hun beroepskwalificaties hebben verworven, een gereglementeerd beroep willen uitoefenen, hetzij als zelfstandige, hetzij als werknemer.

    ▼M9

    Deze richtlijn is eveneens van toepassing op alle onderdanen van een lidstaat die buiten hun lidstaat van oorsprong een beroepsstage hebben gevolgd.

    ▼B

    2.  Elke lidstaat kan volgens zijn eigen regels toestaan dat op zijn grondgebied een gereglementeerd beroep in de zin van artikel 3, lid 1, onder a), wordt uitgeoefend door onderdanen van de lidstaten die houder zijn van niet in een lidstaat behaalde beroepskwalificaties. Voor de beroepen die onder titel III, hoofdstuk III, vallen, moeten bij deze eerste erkenning de in dat hoofdstuk bedoelde minimumopleidingseisen in acht worden genomen.

    3.  Indien voor een bepaald gereglementeerd beroep in een afzonderlijk communautair rechtsinstrument een andere specifieke regeling die in rechtstreeks verband staat met de erkenning van beroepskwalificaties, is vastgesteld, zijn de overeenkomstige bepalingen van deze richtlijn niet van toepassing.

    ▼M9

    4.  Deze richtlijn is niet van toepassing op bij een officieel overheidsbesluit benoemde notarissen.

    ▼B

    Artikel 3

    Definities

    1.  In deze richtlijn wordt verstaan onder:

    a) 

    „gereglementeerd beroep”: een beroepswerkzaamheid of een geheel van beroepswerkzaamheden waartoe de toegang of waarvan de uitoefening of één van de wijzen van uitoefening krachtens wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen direct of indirect afhankelijk wordt gesteld van het bezit van bepaalde beroepskwalificaties; met name het voeren van een beroepstitel die door wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen beperkt is tot personen die een specifieke beroepskwalificatie bezitten, geldt als een wijze van uitoefening. Wanneer de eerste zin niet van toepassing is, wordt het in lid 2 bedoelde beroep met een gereglementeerd beroep gelijkgesteld;

    ▼C2

    b) 

    „beroepskwalificaties”: kwalificaties die worden gestaafd door een opleidingstitel, een bekwaamheidsattest als bedoeld in artikel 11, onder a), i), en/of beroepservaring;

    ▼B

    c) 

    „opleidingstitel”: een diploma, certificaat of andere titel die door een volgens de wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen van een lidstaat aangewezen autoriteit, is afgegeven ter afsluiting van een overwegend in de Gemeenschap gevolgde beroepsopleiding. Wanneer de eerste zin niet van toepassing is, wordt de in lid 3 bedoelde opleidingstitel met een opleidingstitel gelijkgesteld;

    d) 

    „bevoegde autoriteit”: ieder door de lidstaten gemachtigde autoriteit of instelling die met name bevoegd is bewijsstukken van opleiding en andere documenten of informatie af te geven, respectievelijk aan te nemen, alsmede aanvragen te ontvangen en besluiten te nemen zoals bedoeld in de onderhavige richtlijn;

    e) 

    „gereglementeerde opleiding”: elke opleiding die specifiek op de uitoefening van een bepaald beroep gericht is en die uit een studiecyclus bestaat die eventueel met een beroepsopleiding, een beroepsstage of praktijkervaring wordt aangevuld.

    De structuur en het niveau van de beroepsopleiding, de beroepsstage of de praktijkervaring worden in wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen van de betrokken lidstaat vastgesteld of door een daartoe aangewezen autoriteit gecontroleerd of erkend;

    ▼M9

    f) 

    „beroepservaring”: de daadwerkelijke en geoorloofde voltijdse of gelijkwaardige deeltijdse uitoefening van het betrokken beroep in een lidstaat;

    ▼B

    g) 

    „aanpassingsstage”: de uitoefening van een gereglementeerd beroep in de ontvangende lidstaat onder verantwoordelijkheid van een gekwalificeerde beoefenaar van het betrokken beroep, eventueel gekoppeld aan een aanvullende opleiding. De stage wordt beoordeeld. De nadere regels voor de aanpassingsstage en de beoordeling alsmede de status van de migrerende stagiair worden door de bevoegde autoriteit van de ontvangende lidstaat vastgesteld.

    De status van de stagiair in de ontvangende lidstaat, met name wat betreft het verblijfsrecht en de sociale plichten, rechten en voordelen, alsmede vergoedingen en bezoldiging, wordt door de bevoegde autoriteiten van de genoemde lidstaat vastgesteld overeenkomstig het toepasselijk Gemeenschapsrecht;

    ▼M9

    h) 

    „proeve van bekwaamheid”: een controle van de beroepskennis, -vaardigheden en -competenties van de aanvrager, die door de bevoegde autoriteiten van de ontvangende lidstaat wordt verricht of erkend en die tot doel heeft te beoordelen of deze de bekwaamheid bezit om in deze lidstaat een gereglementeerd beroep uit te oefenen.

    Ten behoeve van deze controle stellen de bevoegde autoriteiten op basis van een vergelijking tussen de in de ontvangende lidstaat vereiste opleiding en de opleiding die de aanvrager heeft ontvangen, een lijst op van de vakgebieden die niet bestreken worden door het diploma of de andere opleidingstitel(s) waarover de aanvrager beschikt.

    Bij de proeve van bekwaamheid moet in aanmerking worden genomen dat de aanvrager in de lidstaat van oorsprong of herkomst een gekwalificeerde beroepsbeoefenaar is. De proef heeft betrekking op de vakgebieden die moeten worden gekozen uit die welke op de lijst staan en waarvan de kennis een wezenlijke voorwaarde is om het beroep in kwestie in de ontvangende lidstaat te kunnen uitoefenen. Deze proef kan ook betrekking hebben op de kennis van de deontologie die in de ontvangende lidstaat op de betrokken activiteiten van toepassing is.

    De nadere regelingen voor de proeve van bekwaamheid alsook de status, in de ontvangende lidstaat, die de aanvrager die zich op de proeve van bekwaamheid in die lidstaat wil voorbereiden heeft, worden vastgesteld door de bevoegde autoriteiten van die lidstaat;

    ▼B

    i) 

    „bedrijfsleider”: eenieder die in een onderneming van de bedrijfstak in kwestie werkzaam is geweest:

    i) 

    hetzij als bedrijfsleider of als leider van een filiaal van een onderneming;

    ii) 

    hetzij als plaatsvervanger van de of van de bedrijfsleider indien deze functie, wat verantwoordelijkheid betreft, met die van de vertegenwoordigde ondernemer of bedrijfsleider overeenstemt, of

    iii) 

    hetzij als lid van het leidinggevend personeel, belast met commerciële en/of technische taken en verantwoordelijk voor één of meer afdelingen van de onderneming.

    ▼M9

    j) 

    „beroepsstage”: onverminderd het bepaalde in artikel 46, lid 4, een periode van beroepsuitoefening onder toezicht, mits dit een voorwaarde voor de toegang tot een gereglementeerd beroep vormt, en die ofwel tijdens of na afloop van een opleiding die leidt tot een diploma kan plaatsvinden;

    k) 

    „Europese beroepskaart”: een elektronisch certificaat dat wordt afgegeven hetzij ten bewijze dat de beroepsbeoefenaar aan alle noodzakelijke voorwaarden voldoet om tijdelijk en incidenteel diensten te verrichten in een ontvangende lidstaat of dat de beroepskwalificaties met het oog op vestiging in een ontvangende lidstaat erkend zijn;

    l) 

    „een leven lang leren”: alle vormen van algemeen onderwijs, beroepsonderwijs en beroepsopleidingen, niet-formeel onderwijs en informeel leren die gedurende het gehele leven plaatsvinden en die tot meer kennis, vaardigheden en competenties leiden, eventueel ook op het gebied van de beroepsethiek;

    m) 

    „dwingende redenen van algemeen belang”: als zodanig in de rechtspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie erkende redenen;

    n) 

    „Europees systeem voor de overdracht van studiepunten of ECTS-studiepunten”: het in het Europees hogeronderwijsstelsel gangbare studiepuntenoverdrachtsysteem.

    ▼B

    2.  Met een gereglementeerd beroep wordt gelijkgesteld een beroep dat door de leden van een van de in bijlage I genoemde verenigingen of organisaties wordt uitgeoefend.

    De in de eerste alinea bedoelde verenigingen of organisaties hebben met name ten doel een hoog niveau in het betrokken beroepsgebied te bevorderen en te handhaven; daartoe genieten zij een specifieke erkenning door een lidstaat, geven zij aan hun leden een opleidingstitel af, onderwerpen zij hun leden aan beroepsregels die zij uitvaardigen, en geven zij hun het recht op een titel, afkorting of status die met de opleidingstitel overeenstemt.

    ▼M9

    Telkens wanneer een lidstaat erkenning verleent aan een in de eerste alinea bedoelde vereniging of organisatie, stelt hij de Commissie daarvan in kennis. De Commissie onderzoekt of die organisatie of vereniging voldoet aan de voorwaarden van de tweede alinea. Om recht te doen aan de ontwikkelingen in de regelgeving van de lidstaten, is de Commissie bevoegd om overeenkomstig artikel 57 quater gedelegeerde handelingen vast te stellen met het oog op het actualiseren van bijlage I, voor zover is voldaan aan de voorwaarden van de tweede alinea.

    Wanneer niet is voldaan aan de voorwaarden van de tweede alinea, stelt de Commissie een uitvoeringshandeling vast tot verwerping van het verzoek om actualisering van bijlage I.

    ▼B

    3.  Met een opleidingstitel wordt gelijkgesteld elke in een derde land afgegeven opleidingstitel, wanneer de houder ervan in het betrokken beroep een beroepservaring van drie jaar heeft op het grondgebied van de lidstaat die de betrokken opleidingstitel overeenkomstig artikel 2, lid 2, heeft erkend en indien die lidstaat deze beroepservaring bevestigt.

    Artikel 4

    Gevolgen van de erkenning

    ▼M9

    1.  Erkenning van de beroepskwalificaties door de ontvangende lidstaat geeft de begunstigden in deze lidstaat toegang tot hetzelfde beroep als dat waarvoor zij in de lidstaat van oorsprong de kwalificaties bezitten en stelt hen in staat dit beroep uit te oefenen onder dezelfde voorwaarden als die welke voor eigen onderdanen van de ontvangende lidstaat gelden.

    ▼B

    2.  Voor de toepassing van deze richtlijn is het beroep dat de aanvrager in de ontvangende lidstaat wenst uit te oefenen hetzelfde als dat waarvoor hij in de lidstaat van oorsprong de kwalificaties bezit, indien hieronder vergelijkbare werkzaamheden vallen.

    ▼M9

    3.  In afwijking van lid 1, wordt gedeeltelijke toegang tot een beroep in de ontvangende lidstaat verleend onder de in artikel 4 septies vastgestelde voorwaarden.

    Artikel 4 bis

    Europese beroepskaart

    1.  De lidstaten verstrekken aan de houders van een beroepskwalificatie op hun verzoek een Europese beroepskaart op voorwaarde dat de Commissie de in lid 7 bepaalde relevante uitvoeringshandelingen heeft vastgesteld.

    2.  Wanneer voor een bepaald beroep door middel van relevante uitvoeringshandelingen welke krachtens lid 7 zijn vastgesteld, een Europese beroepskaart is ingevoerd, kan de houder van de daartoe benodigde beroepskwalificatie een aanvraag voor een dergelijke kaart indienen of kan hij gebruikmaken van de procedures als bedoeld in de titels II en III.

    3.  De lidstaten zien erop toe dat de houder van een Europese beroepskaart alle bij de artikelen 4 ter tot en met 4 sexies verleende rechten geniet.

    4.  Wanneer de houder van een beroepskwalificatie krachtens titel II andere dan de in artikel 7, lid 4, bedoelde diensten wil verrichten, geeft de bevoegde autoriteit van de lidstaat van oorsprong in overeenstemming met de artikelen 4 ter en 4 quater de daarvoor bedoelde Europese beroepskaart af. De Europese beroepskaart geldt in voorkomend geval als de in artikel 7 bedoelde verklaring.

    5.  Wanneer de houder van een beroepskwalificatie zich krachtens titel III, hoofdstukken I tot en met III bis, in een andere lidstaat wil vestigen of krachtens artikel 7, lid 4, diensten wil verrichten, voert de bevoegde autoriteit van de lidstaat van oorsprong alle voorbereidende stappen uit met betrekking tot het binnen het Informatiesysteem interne markt (IMI) aangemaakte individuele dossier van de aanvrager (het IMI-bestand) als bepaald in de artikelen 4 ter en 4 quinquies. De bevoegde autoriteit van de ontvangende lidstaat geeft de Europese beroepskaart af overeenkomstig de artikelen 4 ter en 4 quater.

    Ten behoeve van vestiging verleent de afgifte van een Europese beroepskaart geen automatisch recht om een bepaald beroep uit te oefenen als er in de ontvangende lidstaat al registratievoorschriften of andere controleprocedures gelden voordat de Europese beroepskaart voor dat beroep wordt ingevoerd.

    6.  De lidstaten wijzen de autoriteiten aan die bevoegd zijn voor de verwerking van IMI-bestanden en voor de afgifte van Europese beroepskaarten. Deze autoriteiten verzekeren een onpartijdige, objectieve en tijdige verwerking van de aanvragen voor een Europese beroepskaart. De in artikel 57 ter bedoelde assistentiecentra kunnen eveneens optreden in de hoedanigheid van bevoegde autoriteit. De lidstaten zien erop toe dat de bevoegde autoriteiten en assistentiecentra de burgers en potentiële aanvragers informeren over de werking en de toegevoegde waarde van een Europese beroepskaart voor de beroepen waarvoor deze beschikbaar is.

    7.  De Commissie stelt door middel van uitvoeringshandelingen de maatregelen vast die noodzakelijk zijn voor de eenvormige toepassing van de bepalingen inzake de Europese beroepskaart voor de beroepen die voldoen aan de in de tweede alinea van dit lid neergelegde voorwaarden, waaronder ook maatregelen betreffende het formaat van de Europese beroepskaart, de verwerking van schriftelijke aanvragen, de door de aanvrager te verstrekken vertalingen ter ondersteuning van een aanvraag voor een Europese beroepskaart, de nadere bijzonderheden omtrent de documenten die volgens artikel 7, lid 2, of bijlage VII noodzakelijk zijn om een volledige aanvraag te kunnen indienen en de procedures voor de verrichting en verwerking van betalingen voor een Europese beroepskaart, rekening houdende met de bijzondere kenmerken van het betrokken beroep. Daarnaast bepaalt de Commissie door middel van uitvoeringshandelingen nader hoe, wanneer en voor welke documenten de bevoegde autoriteiten voor een bepaald beroep voor eensluidend gewaarmerkte afschriften kunnen verlangen overeenkomstig de tweede alinea van artikel 4 ter, lid 3, artikel 4 quater, lid 2, en artikel 4 quater, lid 3.

    De invoering van een Europese beroepskaart voor een bepaald beroep door vaststelling van relevante, in de eerste alinea bedoelde uitvoeringshandelingen is onderworpen aan alle volgende voorwaarden:

    a) 

    er is sprake van een aanzienlijke mobiliteit of een potentieel aanzienlijke mobiliteit in de betrokken beroepsgroep;

    b) 

    de betrokken belanghebbenden hebben daarvoor voldoende belangstelling laten blijken;

    c) 

    het beroep dan wel de opleiding tot het bewuste beroep zijn in een substantieel aantal lidstaten gereglementeerd.

    Deze uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 58, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

    8.  De kosten die voor de aanvragers aan de administratieve procedures voor de afgifte van een Europese beroepskaart verbonden zijn, moeten redelijk, evenredig en in verhouding zijn met de door de lidstaten van oorsprong en de ontvangende lidstaten gemaakte kosten en mogen het aanvragen van een Europese beroepskaart niet ontmoedigen.

    Artikel 4 ter

    Aanvraag van een Europese beroepskaart en aanmaak van een IMI-bestand

    1.  De lidstaat van oorsprong stelt de houder van een beroepskwalificatie in staat een Europese beroepskaart aan te vragen middels een door de Commissie ter beschikking gesteld online-instrument, dat voor de betrokken aanvrager automatisch een IMI-bestand aanmaakt. Wanneer de lidstaat van oorsprong ook de mogelijkheid biedt schriftelijke aanvragen in te dienen, treft hij alle noodzakelijke voorzieningen voor de aanmaak van een IMI-bestand, voor de verzending van eventuele informatie naar de aanvrager en voor de afgifte van de Europese beroepskaart.

    2.  De aanvragen worden ondersteund door de documenten die zijn voorgeschreven volgens de ingevolge artikel 4 bis, lid 7, vast te stellen uitvoeringshandelingen.

    3.  De bevoegde autoriteit van de lidstaat van oorsprong bevestigt binnen een week na ontvangst van de aanvraag dat deze is ontvangen en deelt de aanvrager mee welke documenten mogelijk ontbreken.

    In voorkomend geval verstrekt de bevoegde autoriteit van de lidstaat van oorsprong eventueel daartoe uit hoofde van deze richtlijn benodigde attesten. De bevoegde autoriteit van de lidstaat van oorsprong gaat na of de aanvrager legaal in de lidstaat van oorsprong gevestigd is en of alle benodigde documenten die in de lidstaat van oorsprong zijn afgegeven geldig en authentiek zijn. Indien hierover gegronde twijfel bestaat, raadpleegt de bevoegde autoriteit van de lidstaat van oorsprong een daartoe bevoegde instantie en kan zij de aanvrager om voorlegging van voor eensluidend gewaarmerkte afschriften van documenten verzoeken. Indien eenzelfde aanvrager meerdere aanvragen doet, mogen de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van oorsprong en de ontvangende lidstaten geen nieuwe indiening verlangen van documenten die al in het IMI-bestand zijn opgenomen en nog steeds geldig zijn.

    4.  De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen de technische specificaties vaststellen, alsmede de maatregelen die nodig zijn om de integriteit, vertrouwelijkheid en nauwkeurigheid van de gegevens op de Europese beroepskaart en in het IMI-bestand te waarborgen, en de voorwaarden en procedures voor de afgifte van de Europese beroepskaart aan de houder, met inbegrip van de mogelijkheid om het IMI-bestand te downloaden of te actualiseren. Deze uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 58, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

    Artikel 4 quater

    Europese beroepskaart voor het tijdelijk en incidenteel verrichten van diensten die niet onder artikel 7, lid 4, vallen

    1.  De bevoegde autoriteit van de lidstaat van oorsprong verifieert de aanvraag en de bijbehorende bewijsstukken in het IMI-bestand en geeft binnen drie weken een Europese beroepskaart af voor het tijdelijk en incidenteel verrichten van andere diensten dan die welke vallen onder artikel 7, lid 4. Die termijn gaat in op het moment van ontvangst van ontbrekende documenten als bedoeld in de eerste alinea van artikel 4 ter, lid 3, of, indien er geen bijkomende documenten vereist waren, bij het verstrijken van de in die alinea bedoelde periode van een week. Zij stuurt de Europese beroepskaart vervolgens onverwijld naar de bevoegde autoriteit van elke betrokken ontvangende lidstaat en stelt de aanvrager hiervan in kennis. De ontvangende lidstaat kan gedurende de daaropvolgende achttien maanden geen enkele aanvullende verklaring in de zin van artikel 7 meer eisen.

    2.  Tegen de beslissing van de bevoegde autoriteit van de lidstaat van oorsprong, of het uitblijven daarvan binnen de in lid 1 bedoelde termijn van drie weken, kan overeenkomstig nationaal recht beroep worden aangetekend.

    3.  Indien de houder van een Europese beroepskaart in andere dan de aanvankelijk in lid 1 bedoelde aanvraag vermelde lidstaten diensten wil verrichten, kan hij een aanvraag voor een dergelijke uitbreiding indienen. Indien de houder langer dan gedurende de in lid 1 bedoelde periode diensten wil blijven verrichten, dient hij de bevoegde autoriteit daarvan in kennis te stellen. In beide gevallen dient de betrokken houder daarnaast ook alle informatie te verschaffen omtrent wezenlijke veranderingen in de in het IMI-bestand vastgelegde situatie die door de bevoegde autoriteit van de lidstaat van oorsprong kan worden verlangd overeenkomstig de ingevolge artikel 4 bis, lid 7, vast te stellen uitvoeringshandelingen. De bevoegde autoriteit van de lidstaat van oorsprong zendt de geactualiseerde Europese beroepskaart toe aan de betrokken ontvangende lidstaten.

    4.  De Europese beroepskaart blijft op het volledige grondgebied van alle betrokken ontvangende lidstaten gelden zolang de houder het recht behoudt om te werken op basis van de in het IMI-bestand opgeslagen documenten en informatie.

    Artikel 4 quinquies

    Europese beroepskaart voor vestiging en voor tijdelijke en incidentele verrichting van diensten zoals bedoeld in artikel 7, lid 4

    1.  Met het oog op de afgifte van een Europese beroepskaart voor vestiging of voor tijdelijke en incidentele verrichting van diensten zoals bedoeld in artikel 7, lid 4, controleert de bevoegde autoriteit van de lidstaat van oorsprong binnen één maand de echtheid en geldigheid van de bijbehorende bewijsstukken in het IMI-bestand. Die termijn gaat in op het moment van ontvangst van de ontbrekende documenten bedoeld in de eerste alinea van artikel 4 ter, lid 3, of, indien er geen bijkomende documenten vereist waren, bij het verstrijken van de in die alinea bedoelde periode van een week. Vervolgens doet zij de aanvraag onverwijld toekomen aan de bevoegde autoriteit van de ontvangende lidstaat. De lidstaat van oorsprong stelt de aanvrager op hetzelfde moment in kennis van de status van de aanvraag als dat waarop hij de aanvraag aan de ontvangende lidstaat doet toekomen.

    2.  In de in de artikelen 16, 21, 49 bis en 49 ter bedoelde gevallen beslist de ontvangende lidstaat binnen één maand na ontvangst van de door de lidstaat van oorsprong toegezonden aanvraag of hij een Europese beroepskaart uit hoofde van lid 1 zal afgeven. In geval van gegronde twijfel kan de ontvangende lidstaat de lidstaat van oorsprong om aanvullende informatie dan wel om het meesturen van een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift van een document verzoeken, die de lidstaat van oorsprong binnen maximaal twee weken na de indiening van het verzoek moet verstrekken. Behoudens hetgeen is bepaald in lid 5, tweede alinea, geldt de periode van een maand, ongeacht of een dergelijk verzoek is gedaan.

    3.  In de in artikel 7, lid 4, en artikel 14, bedoelde gevallen beslist de ontvangende lidstaat binnen twee maanden na de ontvangst van de door de lidstaat van oorsprong toegezonden aanvraag of hij een Europese beroepskaart zal afgeven dan wel of de houder van een beroepskwalificatie compenserende maatregelen worden opgelegd. In geval van gegronde twijfel kan de ontvangende lidstaat de lidstaat van oorsprong om aanvullende informatie dan wel om het meesturen van een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift van een document verzoeken, die de lidstaat van oorsprong binnen maximaal twee weken na de indiening van het verzoek moet verstrekken. Behoudens hetgeen is bepaald in lid 5, tweede alinea, geldt de periode van twee maanden, ongeacht of een dergelijk verzoek is gedaan.

    4.  In het geval de ontvangende lidstaat van zowel de lidstaat van oorsprong als de aanvrager niet de nodige informatie ontvangt die hij volgens deze richtlijn nodig heeft voor het nemen van een besluit over de afgifte van de Europese beroepskaart, mag hij weigeren de kaart af te geven. Deze weigering wordt naar behoren gemotiveerd.

    5.  Wanneer de ontvangende lidstaat geen beslissing neemt binnen de in de leden 2 en 3 van dit artikel gestelde termijnen of er niet in slaagt conform artikel 7, lid 4, een proeve van bekwaamheid te organiseren, wordt de Europese beroepskaart geacht te zijn afgegeven en wordt zij via het IMI automatisch toegezonden aan de houder van een beroepskwalificatie.

    De ontvangende lidstaat heeft de mogelijkheid om de in de leden 2 en 3 bedoelde termijnen voor de automatische afgifte van de Europese beroepskaart met twee weken te verlengen. Hij licht de reden voor de verlenging nader toe en stelt de aanvrager daarvan in kennis. Een dergelijke verlenging kan eenmaal en alleen wanneer het strikt noodzakelijk is worden herhaald, met name om redenen die verband houden met de volksgezondheid of de veiligheid van de afnemers van de diensten.

    6.  De door de lidstaat van oorsprong overeenkomstig lid 1 genomen maatregelen vervangen elke aanvraag voor erkenning van beroepskwalificaties overeenkomstig het nationale recht van de ontvangende lidstaat.

    7.  Tegen de door de lidstaat van oorsprong en de ontvangende lidstaat uit hoofde van de leden 1 tot en met 5 genomen beslissingen of tegen het uitblijven van een beslissing van de lidstaat van oorsprong kan beroep worden aangetekend overeenkomstig het nationale recht van de betrokken lidstaat.

    Artikel 4 sexies

    Verwerking van en toegang tot gegevens met betrekking tot de Europese beroepskaart

    1.  Onverminderd het vermoeden van onschuld, werken de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van oorsprong en van de ontvangende lidstaat het overeenkomstige IMI-bestand tijdig bij met informatie over vastgestelde tuchtrechtelijke maatregelen of strafrechtelijke sancties die betrekking hebben op een verbod of restrictie en die van invloed kunnen zijn op de uitoefening van werkzaamheden van de houder van een Europese beroepskaart in het kader van deze richtlijn. Daarbij nemen zij de regels inzake de bescherming van persoonsgegevens in Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 24 oktober 1995 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens ( 1 ) en in Richtlijn 2002/58/EG van het Europees Parlement en de Raad van 12 juli 2002 betreffende de verwerking van persoonsgegevens en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer in de sector elektronische communicatie (richtlijn betreffende privacy en elektronische communicatie) ( 2 ) in acht. Deze updates dienen het verwijderen van gegevens te omvatten die niet langer nodig zijn. De houder van de Europese beroepskaart en de bevoegde autoriteiten die toegang hebben tot het desbetreffende IMI-bestand worden onmiddellijk in kennis gesteld van eventuele updates. Deze verplichting geldt onverminderd de voor de lidstaten geldende waarschuwingsverplichtingen uit hoofde van artikel 56 bis.

    2.  De inhoud van de in lid 1 bedoelde updates beperkt zich tot het volgende:

    a) 

    de identiteit van de beroepsbeoefenaar;

    b) 

    het betreffende beroep;

    c) 

    informatie over de nationale autoriteit of rechtbank die de beperkings- of verbodsbeslissing heeft genomen;

    d) 

    de reikwijdte van de beperking of het verbod; en

    e) 

    de periode waarin de beperking of het verbod van kracht is.

    3.  De toegang tot de gegevens in het IMI-bestand is beperkt tot de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van oorsprong en de ontvangende lidstaten, in overeenstemming met Richtlijn 95/46/EG. De bevoegde autoriteiten stellen de houder van de Europese beroepskaart op diens verzoek in kennis van de inhoud van het IMI-bestand.

    4.  De gegevens op de Europese beroepskaart beperken zich tot de gegevens die nodig zijn om vast te stellen dat de houder gerechtigd is om het beroep uit te oefenen waarvoor de kaart werd afgegeven, namelijk de houders voornaam, achternaam, datum en plaats van geboorte, beroep, officiële kwalificaties, toepasselijk stelsel, betrokken bevoegde autoriteiten, kaartnummer, beveiligingsfuncties en een verwijzing naar een geldig bewijs van identiteit. Informatie met betrekking tot opgedane beroepservaring of compensatiemaatregelen waaraan door de houder van de Europese beroepskaart is voldaan, wordt opgenomen in het IMI-bestand.

    5.  De persoonsgegevens in het IMI-bestand komen voor verwerkingsdoeleinden in aanmerking zolang dat nodig is met het oog op de erkenningsprocedure als zodanig en als bewijs van de erkenning of van de toezending van de krachtens artikel 7 vereiste verklaring. De lidstaten zien erop toe dat de houder van een Europese beroepskaart het recht heeft om op elk moment, en zonder dat daaraan voor hem kosten zijn verbonden, te verzoeken om rechtzetting van onjuiste of onvolledige gegevens, dan wel om schrapping of afscherming van het desbetreffende IMI-bestand. De houder wordt van dit recht in kennis gesteld op het moment dat de Europese beroepskaart wordt afgegeven, en wordt daaraan vervolgens om de twee jaar herinnerd. De herinnering wordt automatisch via IMI verstuurd wanneer de eerste aanvraag voor de Europese beroepskaart online werd ingediend.

    In geval van een verzoek tot verwijdering van een IMI-bestand dat is gekoppeld aan een Europese beroepskaart die met het oog op vestiging of de tijdelijke en incidentele verrichting van diensten op grond van artikel 7, lid 4, is afgegeven, verschaffen de bevoegde autoriteiten van de betrokken ontvangende lidstaat de houder van de beroepskwalificaties een attest waaruit blijkt dat zijn beroepskwalificaties worden erkend.

    6.  Met betrekking tot de verwerking van persoonsgegevens die voorkomen op de Europese beroepskaart en in alle IMI-bestanden worden de ter zake bevoegde autoriteiten van de lidstaten beschouwd als de verantwoordelijken voor de verwerking in de zin van artikel 2, onder d), van Richtlijn 95/46/EG. Met betrekking tot haar verantwoordelijkheden uit hoofde van de leden 1 tot en met 4 van dit artikel en de daarmee verband houdende verwerking van persoonsgegevens geldt de Commissie als verantwoordelijke voor de verwerking in de zin van artikel 2, onder d), van Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2000 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens ( 3 ).

    7.  Onverminderd lid 3, bepalen de ontvangende lidstaten dat werkgevers, klanten, patiënten, overheidsinstanties en andere belanghebbende partijen de echtheid en de geldigheid kunnen controleren van een Europese beroepskaart die hun door de kaarthouder wordt voorgelegd.

    De Commissie stelt door middel van uitvoeringshandelingen regels vast inzake de toegang tot het IMI-bestand, de technische middelen en de procedures voor de in de eerste alinea bedoelde controle. Deze uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 58, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

    Artikel 4 septies

    Gedeeltelijke toegang

    1.  De bevoegde autoriteit van de ontvangende lidstaat verleent per geval gedeeltelijke toegang tot een beroepsactiviteit op zijn grondgebied, doch alleen indien aan alle volgende voorwaarden is voldaan:

    a) 

    de beroepsbeoefenaar is in zijn lidstaat van oorsprong volledig gekwalificeerd om de beroepsactiviteit uit te oefenen waarvoor in de ontvangende lidstaat gedeeltelijke toegang wordt aangevraagd;

    b) 

    de verschillen tussen de in de lidstaat van oorsprong legaal verrichte beroepsactiviteiten en het gereglementeerde beroep in de ontvangende lidstaat zijn zo groot dat de toepassing van compenserende maatregelen erop zou neerkomen dat de aanvrager het volledige onderwijs- en opleidingsprogramma in de ontvangende lidstaat zou moeten doorlopen om tot het volledige gereglementeerde beroep in de ontvangende lidstaat toegelaten te worden;

    c) 

    de beroepsactiviteit kan objectief worden gescheiden van andere activiteiten die het gereglementeerde beroep in de ontvangende lidstaat omvat.

    Voor de toepassing van punt c) dient de bevoegde autoriteit van de ontvangende lidstaat rekening te houden met de vraag of de beroepsactiviteit autonoom in de lidstaat van oorsprong kan worden uitgeoefend.

    2.  Gedeeltelijke toegang kan worden afgewezen indien deze afwijzing door een dwingende reden van algemeen belang gerechtvaardigd is, indien zulks passend is ter verwezenlijking van het nagestreefde doel en het niet verder gaat dan wat noodzakelijk is om dat doel te bereiken.

    3.  Aanvragen bedoeld voor vestiging in een ontvangende lidstaat worden overeenkomstig titel III, hoofdstukken I en IV onderzocht.

    4.  Aanvragen bedoeld voor het tijdelijk en incidenteel verrichten van diensten in de ontvangende lidstaat die betrekking hebben op beroepsactiviteiten met implicaties voor de volksgezondheid of de openbare veiligheid, worden overeenkomstig titel II onderzocht.

    5.  In afwijking van artikel 7, lid 4, zesde alinea, en artikel 52, lid 1, wordt de beroepsactiviteit uitgeoefend onder de beroepstitel van de lidstaat van oorsprong zodra gedeeltelijke toegang is verleend. De ontvangende lidstaat kan het gebruik van die beroepstitel in de talen van de ontvangende lidstaat voorschrijven. Beroepsbeoefenaren aan wie gedeeltelijke toegang is verleend, maken de ontvangers van de diensten duidelijk kenbaar tot welke gebieden hun beroepsactiviteiten zich uitstrekken.

    6.  Dit artikel is niet van toepassing op beroepsbeoefenaren wier beroepskwalificaties automatisch worden erkend uit hoofde van titel III, hoofdstukken II, III en III bis.

    ▼B



    TITEL II

    VRIJE DIENSTVERRICHTING

    Artikel 5

    Beginsel van het vrij verrichten van diensten

    1.  Onverminderd specifieke bepalingen van het communautaire recht en de artikelen 6 en 7 van deze richtlijn, kunnen de lidstaten niet om redenen van beroepskwalificatie beperkingen stellen aan het vrij verrichten van diensten in een andere lidstaat:

    a) 

    indien de dienstverrichter op wettige wijze is gevestigd in een lidstaat (hierna „lidstaat van vestiging” genoemd) om er hetzelfde beroep uit te oefenen, en

    ▼M9

    b) 

    wanneer de dienstverrichter zich naar een andere lidstaat begeeft, indien hij dat beroep tijdens de laatste tien jaar die voorafgaan aan de dienstverrichting gedurende ten minste een jaar heeft uitgeoefend in een of meer lidstaten wanneer het beroep niet gereglementeerd is in de lidstaat van vestiging. Deze voorwaarde, namelijk een jaar beroepsuitoefening, is niet van toepassing wanneer het beroep of het onderwijs en de opleiding die toegang verleent tot het beroep gereglementeerd is.

    ▼B

    2.  De bepalingen van deze titel zijn uitsluitend van toepassing wanneer de dienstverrichter zich naar het grondgebied van de ontvangende lidstaat begeeft om er tijdelijk en incidenteel het in lid 1 bedoelde beroep uit te oefenen.

    Het tijdelijke en incidentele karakter van de dienstverrichting wordt per geval beoordeeld, met name in het licht van de duur, frequentie, regelmaat en continuïteit van de verrichting.

    3.  Als de dienstverrichter zich naar een andere lidstaat begeeft, valt hij onder de professionele, wettelijke of administratieve beroepsregels die rechtstreeks verband houden met beroepskwalificaties, zoals de definitie van het beroep, het gebruik van titels en de ernstige wanprestatie bij de uitoefening van het beroep die rechtstreeks en specifiek verband houdt met de bescherming en de veiligheid van consumenten, alsook de tuchtrechtelijke bepalingen, die in de ontvangende lidstaat van toepassing zijn op de personen die er hetzelfde beroep uitoefenen.

    Artikel 6

    Vrijstellingen

    Overeenkomstig artikel 5, lid 1, stelt de ontvangende lidstaat een in een andere lidstaat gevestigde dienstverrichter met name vrij van de eisen die worden gesteld aan op zijn grondgebied gevestigde beroepsbeoefenaren met betrekking tot:

    a) 

    een vergunning, de inschrijving of de aansluiting bij een beroepsorganisatie. Om overeenkomstig artikel 5, lid 3, toepassing van op hun grondgebied geldende tuchtrechtelijke bepalingen mogelijk te maken, kunnen de lidstaten voorzien in automatische tijdelijke inschrijving of aansluiting pro forma bij een beroepsorganisatie, voorzover dit de dienstverrichting op geen enkele wijze vertraagt of bemoeilijkt en voor de dienstverrichter geen extra kosten meebrengt. De bevoegde autoriteit stuurt een kopie van de in artikel 7, lid 1, bedoelde verklaring en eventueel verlenging ervan, en daarnaast, voor beroepen die verband houden met de volksgezondheid en de openbare veiligheid genoemd in artikel 7, lid 4, of waarvoor krachtens titel III, hoofdstuk III, een automatische erkenning geldt, een kopie van de in artikel 7, lid 2 bedoelde documenten aan de betrokken beroepsorganisatie, hetgeen gelijkstaat met een automatische tijdelijke inschrijving of aansluiting pro forma voor dit doel;

    b) 

    de inschrijving bij een publiekrechtelijke instelling voor de sociale zekerheid om de rekeningen inzake de ten gunste van sociaal verzekerden verrichte werkzaamheden op een verzekeringsinstelling te kunnen verhalen.

    De dienstverrichter stelt evenwel de onder b) bedoelde instelling vooraf, of in dringende gevallen achteraf, van de door hem verrichte dienst in kennis.

    Artikel 7

    Vooraf af te leggen verklaring in geval de dienstverrichter zich naar een andere lidstaat begeeft

    1.  De lidstaten kunnen verlangen dat de dienstverrichter, wanneer hij zich voor het eerst van de ene lidstaat naar een andere begeeft om er diensten te verrichten, de bevoegde autoriteit van de ontvangende staat vooraf door middel van een schriftelijke verklaring, met daarin de gegevens betreffende verzekeringsdekking of soortgelijke individuele of collectieve vormen van bescherming inzake beroepsaansprakelijkheid, in kennis stelt. Deze verklaring wordt eenmaal per jaar verlengd indien de dienstverrichter voornemens is om gedurende dat jaar in die lidstaat tijdelijke of incidentele diensten te verrichten. De dienstverrichter mag de verklaring met alle middelen aanleveren.

    2.  Voor de eerste dienstverrichting, of indien zich een wezenlijke verandering heeft voorgedaan in de door de documenten gestaafde situatie, mogen de lidstaten verlangen dat de verklaring vergezeld gaat van de volgende documenten:

    a) 

    een bewijs van de nationaliteit van de dienstverrichter,

    b) 

    een attest dat de houder ervan rechtmatig in een lidstaat gevestigd is om er de betrokken werkzaamheden uit te oefenen, en dat hem op het moment van afgifte van het attest geen beroepsuitoefeningsverbod is opgelegd, ook al is het maar tijdelijk,

    c) 

    bewijs van beroepskwalificaties,

    ▼M9

    d) 

    voor gevallen als bedoeld in artikel 5, lid 1, onder b), een bewijs dat de dienstverrichter de betrokken werkzaamheden in de tien voorafgaande jaren gedurende ten minste een jaar heeft uitgeoefend,

    e) 

    voor beroepen in de veiligheidssector, de gezondheidssector en voor beroepen in de onderwijssector waar met minderjarigen wordt gewerkt, inclusief kinderopvang en het voor- en vroegschoolse onderwijs, een verklaring waarin wordt bevestigd dat de desbetreffende persoon geen tijdelijk of permanent beroepsverbod heeft of niet strafrechtelijk is veroordeeld, indien de lidstaat zulks ook van zijn eigen onderdanen eist,

    ▼M9

    f) 

    voor beroepen met patiëntveiligheidsimplicaties, een verklaring omtrent de kennis van de taal die voor de uitoefening van het beroep van de aanvrager in de ontvangende lidstaat noodzakelijk is,

    g) 

    voor beroepen betreffende de in artikel 16 bedoelde werkzaamheden en die door een lidstaat overeenkomstig artikel 59, lid 2, zijn aangemeld, een certificaat aangaande de aard en de duur van de activiteit, afgegeven door de bevoegde autoriteit of instantie van de lidstaat waar de dienstverrichter is gevestigd.

    2 bis.  De indiening van een vereiste verklaring door de dienstverrichter overeenkomstig lid 1 geeft die dienstverrichter het recht op toegang tot de beoogde dienstenactiviteit of om die activiteit uit te oefenen op het gehele grondgebied van de betrokken lidstaat. Een lidstaat kan met betrekking tot de beroepskwalificaties van de dienstverrichter de in lid 2 vermelde aanvullende gegevens eisen indien:

    a) 

    het beroep in delen van het grondgebied van die lidstaat anders is gereglementeerd;

    b) 

    deze reglementering ook op alle onderdanen van die lidstaat van toepassing is;

    c) 

    deze verschillen in regelgeving te rechtvaardigen zijn door dwingende redenen van algemeen belang die verband houden met de volksgezondheid of de openbare veiligheid van de afnemers van de diensten; en

    d) 

    de lidstaat over geen andere middelen beschikt om deze informatie te verkrijgen.

    ▼B

    3.  De dienst wordt verricht onder de beroepstitel van de lidstaat van vestiging, wanneer voor de betrokken beroepswerkzaamheid in die lidstaat een dergelijke titel bestaat. Deze titel wordt vermeld in de officiële taal of één van de officiële talen van de lidstaat van vestiging, teneinde verwarring met de beroepstitel van de ontvangende lidstaat te vermijden. Wanneer de betrokken beroepstitel in de lidstaat van vestiging niet bestaat, vermeldt de dienstverrichter zijn opleidingstitel in de officiële taal of één van de officiële talen van die lidstaat. Bij uitzondering wordt in gevallen zoals bedoeld in titel III, hoofdstuk III, de dienst onder de beroepstitel van de ontvangende lidstaat verricht.

    ▼M9

    4.  In het geval van gereglementeerde beroepen met implicaties voor de volksgezondheid of de openbare veiligheid en waarop de automatische erkenning uit hoofde van titel III, hoofdstuk II, III of III bis, niet van toepassing is, kan de bevoegde autoriteit van de ontvangende lidstaat vóór de eerste dienstverrichting de beroepskwalificaties van de dienstverrichter controleren. Een dergelijke controle vooraf is alleen mogelijk indien de controle bedoeld is om ernstige schade voor de gezondheid of de veiligheid van de afnemer van de dienstverrichting ingevolge een ontoereikende beroepskwalificatie van de dienstverrichter te voorkomen en indien de controle niet meer omvat dan voor dit doel noodzakelijk is.

    De bevoegde autoriteit stelt de dienstverrichter binnen een termijn van ten hoogste een maand na ontvangst van de verklaring en de begeleidende documenten als bedoeld in de leden 1 en 2 in kennis van haar besluit om:

    a) 

    zijn beroepskwalificaties niet te controleren;

    b) 

    na de beroepskwalificatie te hebben gecontroleerd,

    i) 

    van de dienstverrichter het afleggen van een proeve van bekwaamheid te verlangen; of

    ii) 

    het verrichten van de diensten toe te staan.

    Wanneer er zich problemen voordoen die een vertraging veroorzaken bij het nemen van een besluit uit hoofde van de tweede alinea, stelt de bevoegde autoriteit de dienstverrichter binnen dezelfde termijn in kennis van de reden van de vertraging. Het probleem moet voor het einde van de eerste maand na deze kennisgeving worden opgelost en het besluit moet binnen twee maanden na oplossing van het probleem zijn vastgesteld.

    Wanneer de beroepskwalificaties van de dienstverrichter wezenlijk verschillen van de in de ontvangende lidstaat vereiste opleiding, en wel in die mate dat dit verschil de volksgezondheid of de openbare veiligheid schaadt, en wanneer de dienstverrichter dit niet kan compenseren door beroepservaring of in het kader van een leven lang leren verworven kennis, vaardigheden of competenties die formeel zijn gevalideerd door een daartoe bevoegde instantie, dient de ontvangende lidstaat die dienstverrichter de mogelijkheid te bieden om in het bijzonder door middel van een proeve van bekwaamheid, als bedoeld in de tweede alinea, onder b), te bewijzen dat hij de ontbrekende kennis, vaardigheden of competentie heeft verworven. De ontvangende lidstaat neemt op basis hiervan een besluit over het toestaan van het verrichten van de diensten. De dienstverrichting dient in ieder geval te kunnen plaatsvinden tijdens de maand die volgt op die waarin het overeenkomstig de tweede alinea genomen besluit is getroffen.

    Indien de bevoegde autoriteit binnen de in de tweede en derde alinea vermelde termijn niet reageert, mag de dienst worden verricht.

    In de gevallen waarin de beroepskwalificaties overeenkomstig dit lid zijn geverifieerd, wordt de dienst verricht onder de beroepstitel van de ontvangende lidstaat.

    ▼B

    Artikel 8

    Administratieve samenwerking

    ▼M9

    1.  De bevoegde autoriteiten van de ontvangende lidstaat kunnen de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van vestiging in geval van gegronde twijfel verzoeken om alle informatie over de rechtmatigheid van de vestiging en het goede gedrag van de dienstverrichter, alsmede het ontbreken van eventuele tuchtrechtelijke of strafrechtelijke maatregelen ter zake van de beroepsuitoefening. Indien de bevoegde autoriteiten van de ontvangende lidstaat besluiten de beroepskwalificaties van de dienstverrichter te controleren, kunnen zij bij de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van vestiging informatie aanvragen over de opleidingscursussen van de dienstverrichter, voor zover dit nodig is voor het beoordelen van wezenlijke verschillen die de volksgezondheid of de openbare veiligheid kunnen schaden. De bevoegde autoriteiten van de lidstaat van vestiging verstrekken deze informatie overeenkomstig artikel 56. In het geval van in de lidstaat van oorsprong niet-gereglementeerde beroepen kunnen de in artikel 57 ter bedoelde assistentiecentra deze informatie ook verstrekken.

    ▼B

    2.  De bevoegde autoriteiten zorgen voor de uitwisseling van alle nodige informatie opdat een klacht van een afnemer van een dienst tegen een dienstverrichter correct kan worden afgehandeld. De afnemer wordt van het resultaat van de klacht in kennis gesteld.

    Artikel 9

    Informatie ten behoeve van de afnemers van de dienst

    Wanneer de dienst wordt verricht onder de beroepstitel van de lidstaat van vestiging of onder de opleidingstitel van de dienstverrichter, kunnen de bevoegde autoriteiten van de ontvangende lidstaat voorschrijven dat de dienstverrichter in aanvulling op de overige informatievoorschriften van het Gemeenschapsrecht, aan de afnemer van de dienst een van de volgende gegevens of al de volgende gegevens verstrekt:

    a) 

    wanneer de dienstverrichter in een handelsregister of een vergelijkbaar openbaar register is ingeschreven, het register waar hij is ingeschreven en zijn inschrijvingsnummer, of een vergelijkbaar middel ter identificatie in dat register;

    b) 

    wanneer voor uitoefening van de betrokken werkzaamheid in de lidstaat van vestiging een vergunning vereist is, de naam en het adres van de bevoegde toezichthoudende instantie;

    c) 

    de beroepsordes of soortgelijke organisaties waarbij de dienstverrichter is aangesloten;

    d) 

    de beroepstitel of, wanneer een dergelijke titel niet bestaat, de opleidingstitel van de dienstverrichter en de lidstaat waar deze werd verleend;

    e) 

    wanneer de dienstverrichter een onder de BTW vallende werkzaamheid uitoefent, het identificatienummer, zoals bedoeld in artikel 22, lid 1, van de Zesde Richtlijn 77/388/EEG van de Raad van 17 mei 1977 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der lidstaten inzake omzetbelasting — Gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde: uniforme grondslag ( 4 );

    f) 

    gegevens betreffende verzekeringsdekking of soortgelijke individuele of collectieve vormen van bescherming inzake beroepsaansprakelijkheid.



    TITEL III

    VRIJHEID VAN VESTIGING



    HOOFDSTUK I

    Algemeen stelsel van erkenning van opleidingstitels

    Artikel 10

    Toepassingsgebied

    Dit hoofdstuk is van toepassing op alle beroepen die niet onder de hoofdstukken II en III van deze titel vallen en in onderstaande gevallen waarin de aanvrager, om een bijzondere en uitzonderlijke reden, niet voldoet aan de in die hoofdstukken opgenomen voorwaarden:

    a) 

    voor de werkzaamheden van bijlage IV, wanneer de migrant niet voldoet aan de eisen van de artikelen 17, 18 en 19;

    b) 

    voor artsen met een basisopleiding, medische specialisten, verantwoordelijk algemeen ziekenverplegers, beoefenaren der tandheelkunde, gespecialiseerde beoefenaren der tandheelkunde, dierenartsen, verloskundigen, apothekers en architecten, wanneer de migrant niet voldoet aan de eisen inzake daadwerkelijke en wettige beroepsuitoefening bedoeld in de artikelen 23, 27, 33, 37, 39, 43 en 49;

    c) 

    voor architecten, wanneer de migrant houder is van een opleidingstitel die niet is opgenomen in bijlage V, punt 5.7;

    d) 
    ►C2  

    onverminderd artikel 21, lid 1, en de artikelen 23 en 27, voor artsen, ziekenverplegers, beoefenaren der tandheelkunde, dierenartsen, verloskundigen, apothekers en architecten die houder zijn van een opleidingstitel van specialist, die moeten hebben deelgenomen aan de opleiding voor een titel genoemd in bijlage V, punten 5.1.1, 5.2.2, 5.3.2, 5.4.2, 5.5.2, 5.6.2 en 5.7.1, ◄ en alleen ten behoeve van de erkenning van het specialisme in kwestie;

    e) 
    ►C2  

    voor verantwoordelijk algemeen ziekenverplegers en gespecialiseerde ziekenverplegers die houder zijn van een opleidingstitel als specialist, die hebben deelgenomen aan de opleiding voor een titel ◄ bedoeld in bijlage V, punt 5.2.2, wanneer de migrant erkenning vraagt in een andere lidstaat waar de relevante beroepswerkzaamheden worden uitgeoefend door gespecialiseerde ziekenverplegers zonder opleiding als algemeen verantwoordelijke ziekenverplegers;

    ▼C2

    f) 

    voor gespecialiseerde ziekenverplegers zonder opleiding tot verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger, wanneer de migrant erkenning vraagt in een andere lidstaat waar de relevante beroepswerkzaamheden worden uitgeoefend door een verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger, gespecialiseerde ziekenverplegers zonder opleiding tot verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger of gespecialiseerde ziekenverplegers die houder zijn van een gespecialiseerde opleidingstitel, die hebben deelgenomen aan de opleiding voor de titels bedoeld in bijlage V, punt 5.2.2;

    ▼B

    g) 

    voor migranten die voldoen aan de eisen van artikel 3, lid 3.

    Artikel 11

    Kwalificatieniveaus

    ▼M9

    Voor de toepassing van artikel 13 en artikel 14, lid 6, worden beroepskwalificaties in de volgende niveaus ingedeeld:

    ▼B

    a) 

    een bekwaamheidsattest dat is afgegeven door een overeenkomstig de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen aangewezen bevoegde autoriteit van de lidstaat van oorsprong, nadat men

    i) 

    hetzij een opleiding heeft genoten die niet wordt afgesloten met een certificaat of diploma zoals bedoeld onder b), c), d) of e) van dit artikel, hetzij een specifiek examen zonder voorafgaande opleiding heeft afgelegd, hetzij het beroep tijdens de voorafgaande tien jaren gedurende drie opeenvolgende jaren voltijds of gedurende een gelijkwaardige periode deeltijds in een lidstaat heeft uitgeoefend,

    ii) 

    hetzij op het niveau van het primair of secundair onderwijs een algemene opleiding heeft genoten, waaruit blijkt dat de houder over een zekere algemene ontwikkeling beschikt;

    b) 

    een certificaat ter afsluiting van een cyclus van secundair onderwijs

    i) 

    hetzij van algemene aard, aangevuld met een andere dan de onder c) bedoelde studiecyclus of beroepsopleiding en/of met de beroepsstage of praktijkervaring die als aanvulling op deze studiecyclus vereist is,

    ii) 

    hetzij van technische of beroepsmatige aard, in voorkomend geval aangevuld met een studiecyclus of beroepsopleiding zoals bedoeld onder i), en/of met de beroepsstage of praktijkervaring die als aanvulling op deze studiecyclus vereist is;

    c) 

    een diploma ter afsluiting van

    i) 

    hetzij een opleiding op het niveau van postsecundair onderwijs dat verschilt van het onder d) en e) bedoelde niveau en ten minste 1 jaar duurt, dan wel, in geval van een deeltijdse opleiding, een daaraan gelijkwaardige duur heeft, en waarvoor als een van de toelatingsvoorwaarden in de regel geldt dat men de studiecyclus van secundair onderwijs moet hebben voltooid die voor de toegang tot het universitair of hoger onderwijs vereist is of een volledige equivalente schoolopleiding van secundair niveau, alsook de beroepsopleiding die eventueel als aanvulling op deze cyclus van postsecundair onderwijs vereist is,

    ▼M9

    ii) 

    hetzij een gereglementeerde opleiding of, in het geval van gereglementeerde beroepen, een beroepsopleiding met een bijzondere structuur waarbij competenties worden aangereikt die verder gaan dan wat niveau b verstrekt, die gelijkwaardig is aan het in punt i) vermelde opleidingsniveau, indien deze opleiding tot een vergelijkbare beroepsbekwaamheid opleidt en op een vergelijkbaar niveau van verantwoordelijkheden en taken voorbereidt, mits het diploma vergezeld gaat van een certificaat van de lidstaat van oorsprong;

    d) 

    een diploma dat bewijst dat de aanvrager een postsecundaire opleiding met een duur van ten minste drie jaar en ten hoogste vier jaar of met een daaraan gelijkwaardige duur in geval van een deeltijdse opleiding heeft afgesloten, die daarnaast kan worden uitgedrukt in een daaraan gelijkwaardig aantal ECTS-studiepunten behaald aan een universiteit of een instelling voor hoger onderwijs of aan een andere instelling met hetzelfde opleidingsniveau, en dat, in voorkomend geval, bewijst dat hij de beroepsopleiding die als aanvulling op de postsecundaire opleiding vereist is, met succes heeft afgesloten;

    e) 

    een diploma dat bewijst dat de aanvrager een postsecundaire opleiding met een duur van ten minste vier jaar of met een daaraan gelijkwaardige duur in geval van een deeltijdse opleiding heeft afgesloten, die daarnaast kan worden uitgedrukt in een daaraan gelijkwaardig aantal ECTS-studiepunten, behaald aan een universiteit of een instelling voor hoger onderwijs of aan een andere instelling met hetzelfde opleidingsniveau en dat, in voorkomend geval, bewijst dat hij de beroepsopleiding die als aanvulling op de postsecundaire opleiding vereist is, met succes heeft afgesloten.

    ▼M9 —————

    ▼B

    Artikel 12

    Gelijke behandeling van kwalificaties

    ▼M9

    Met een opleidingstitel ter afsluiting van een in artikel 11 bedoelde opleiding, met inbegrip van het betrokken niveau, wordt gelijkgesteld elke opleidingstitel die, ofwel elk geheel van opleidingstitels dat, door een bevoegde autoriteit in een lidstaat is afgegeven, wanneer daarmee een in de Unie op voltijdse of deeltijdse basis zowel binnen als buiten formele programma’s gevolgde opleiding wordt afgesloten die door deze lidstaat als gelijkwaardig wordt erkend en de houder ervan dezelfde rechten inzake de toegang tot of de uitoefening van een beroep verleent, dan wel hem voorbereidt op de uitoefening van dat beroep.

    ▼B

    Onder dezelfde voorwaarden als die van de eerste alinea wordt met een dergelijke opleidingstitel ook gelijkgesteld elke beroepskwalificatie die weliswaar niet voldoet aan de eisen die in de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen van de lidstaat van oorsprong voor de toegang tot of uitoefening van een beroep zijn vastgesteld, maar die de houder ervan krachtens deze bepalingen verworven rechten verleent. Dit geldt met name indien de lidstaat van oorsprong het niveau verhoogt van de opleiding die vereist is voor de toegang tot een beroep of de uitoefening ervan, en indien een persoon die vroeger een opleiding heeft genoten die niet meer voldoet aan de eisen van de nieuwe kwalificatie, verworven rechten geniet uit hoofde van nationale wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen; in dat geval wordt de vroeger genoten opleiding door de ontvangende lidstaat beschouwd — met het oog op de toepassing van artikel 13 — als overeenkomend met het niveau van de nieuwe opleiding.

    ▼M9

    Artikel 13

    Voorwaarden inzake erkenning

    1.  Wanneer in een ontvangende lidstaat de toegang tot of de uitoefening van een gereglementeerd beroep afhankelijk wordt gesteld van het bezit van bepaalde beroepskwalificaties, staat de bevoegde autoriteit van deze lidstaat onder dezelfde voorwaarden als die welke voor eigen onderdanen gelden de toegang tot en uitoefening van dit beroep toe aan aanvragers die in het bezit zijn van een bekwaamheidsattest of een opleidingstitel zoals bedoeld in artikel 11 dat/die in een andere lidstaat verplicht wordt gesteld voor de toegang tot of de uitoefening van dat beroep op zijn grondgebied.

    De bekwaamheidsattesten of opleidingstitels moeten worden afgegeven door een bevoegde autoriteit in een lidstaat die overeenkomstig de wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen van die lidstaat is aangewezen.

    2.  De in lid 1 omschreven toegang tot en uitoefening van een beroep wordt eveneens toegestaan aan aanvragers die het beroep in kwestie tijdens de voorafgaande tien jaar op voltijdse basis gedurende een jaar of gedurende een daarmee in zijn totaliteit overeenkomende periode op deeltijdbasis hebben uitgeoefend in een andere lidstaat waar dat beroep niet is gereglementeerd, en die beschikken over een of meer bekwaamheidsattesten of opleidingstitels bezitten en die zijn afgegeven door een andere lidstaat die dat beroep niet reglementeert.

    De bekwaamheidsattesten en opleidingstitels moeten aan de volgende voorwaarden voldoen:

    a) 

    zij moeten afgegeven worden door een bevoegde autoriteit in een lidstaat die overeenkomstig de wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen van die lidstaat is aangewezen;

    b) 

    zij moeten aantonen dat de houder op de uitoefening van het betrokken beroep is voorbereid.

    De in de eerste alinea bedoelde beroepservaring van een jaar kan echter niet worden geëist wanneer de aanvrager met de opleidingstitel(s) waarover hij beschikt kan aantonen dat hij een gereglementeerde opleiding heeft afgesloten.

    3.  De ontvangende lidstaat erkent het overeenkomstig artikel 11 door de lidstaat van oorsprong geattesteerde opleidingsniveau, evenals het certificaat waarmee de lidstaat van oorsprong verklaart dat de opleiding als bedoeld in artikel 11, onder c), ii), gelijkwaardig is aan het niveau als bedoeld in artikel 11, onder c), i).

    4.  In afwijking van de leden 1 en 2 van dit artikel en van artikel 14 kan de bevoegde autoriteit van de ontvangende lidstaat de toegang tot en de uitoefening van het beroep weigeren aan houders van een onder a) van artikel 11 geclassificeerd bekwaamheidsattest wanneer de nationale beroepskwalificatie die voor de uitoefening van het beroep op zijn grondgebied vereist is, onder e) van artikel 11 is ingedeeld.

    ▼B

    Artikel 14

    Compenserende maatregelen

    ▼M9

    1.  Artikel 13 belet niet dat de ontvangende lidstaat in een van de volgende gevallen van de aanvrager verlangt dat hij een aanpassingsstage van ten hoogste drie jaar doorloopt of een proeve van bekwaamheid aflegt:

    a) 

    wanneer de door de aanvrager gevolgde opleiding betrekking heeft op vakken die wezenlijk verschillen van die welke worden bestreken door de in de ontvangende lidstaat vereiste opleidingstitel;

    b) 

    wanneer het in de ontvangende lidstaat gereglementeerde beroep een of meer gereglementeerde beroepswerkzaamheden omvat die niet bestaan in het overeenkomstige beroep in de lidstaat van oorsprong van de aanvrager, en waarvoor een opleiding in de ontvangende lidstaat vereist is die betrekking heeft op vakken die wezenlijk verschillen van die welke vallen onder het bekwaamheidsattest of de opleidingstitel die de aanvrager overlegt.

    ▼B

    2.  Indien de ontvangende lidstaat van de mogelijkheid van lid 1 gebruikmaakt, moet hij de aanvrager de keuze laten tussen een aanpassingsstage en een proeve van bekwaamheid.

    Wanneer een lidstaat meent dat het voor een bepaald beroep noodzakelijk is van de eerste alinea af te wijken en de aanvrager niet de keuze te laten tussen een aanpassingsstage en een proeve van bekwaamheid, stelt hij de andere lidstaten en de Commissie vooraf hiervan in kennis, waarbij hij deze afwijking afdoende motiveert.

    ▼M9

    Wanneer de Commissie van mening is dat de in de tweede alinea bedoelde afwijking onterecht of in strijd met het Unierecht is, stelt zij binnen drie maanden na ontvangst van alle nodige informatie een uitvoeringshandeling vast waarbij de betrokken lidstaat verzocht wordt om van de voorgenomen maatregel af te zien. Wanneer binnen deze termijn geen reactie van de Commissie is ontvangen, kan de afwijking worden toegepast.

    ▼B

    3.  In afwijking van het in lid 2 neergelegde beginsel op grond waarvan de aanvrager het recht heeft te kiezen, kan de ontvangende lidstaat ofwel een aanpassingsstage, ofwel een proeve van bekwaamheid voorschrijven met betrekking tot beroepen waarvoor de uitoefening een precieze kennis van het nationale recht veronderstelt en waarvan het verstrekken van advies of het verlenen van bijstand op het gebied van het nationale recht een essentieel en constant element is.

    ▼C2

    Dit geldt ook voor de gevallen genoemd in artikel 10, onder b) en c), in artikel 10, onder d), betreffende artsen en beoefenaren van de tandheelkunde, in artikel 10, onder f), wanneer de migrant erkenning vraagt in een andere lidstaat waar de relevante beroepsactiviteiten worden uitgeoefend door een verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger of gespecialiseerde ziekenverplegers die houder zijn van een specialistische opleidingstitel, die hebben deelgenomen aan de opleiding voor de titels bedoeld in bijlage V, punt 5.2.2, evenals in artikel 10, onder g).

    ▼B

    In de gevallen bedoeld in artikel 10, onder a), mag de ontvangende lidstaat een aanpassingsstage of een proeve van bekwaamheid verlangen indien de migrant voornemens is als zelfstandige dan wel als bedrijfsleider beroepsactiviteiten uit te oefenen waarvoor kennis en toepassing van de vigerende specifieke nationale voorschriften noodzakelijk zijn, mits de bevoegde autoriteiten van de ontvangende lidstaat ook van de eigen onderdanen de kennis en toepassing van deze voorschriften verlangen als voorwaarde voor toegang tot een dergelijke activiteit.

    ▼M9

    In afwijking van het in lid 2 neergelegde beginsel op grond waarvan de aanvrager het recht heeft te kiezen, kan de ontvangende lidstaat hetzij een aanpassingsstage hetzij een proeve van bekwaamheid voorschrijven in het geval dat:

    a) 

    de houder van een beroepskwalificatie als bedoeld in artikel 11, onder a), een aanvraag tot erkenning van zijn beroepskwalificaties indient, terwijl de benodigde nationale beroepskwalificatie is geclassificeerd onder artikel 11, punt c); of

    b) 

    de houder van een beroepskwalificatie als bedoeld in artikel 11, onder b), een aanvraag tot erkenning van zijn beroepskwalificaties indient, terwijl de benodigde nationale beroepskwalificatie is geclassificeerd onder artikel 11, punt d) of e).

    Indien de houder van een beroepskwalificatie als bedoeld in artikel 11, onder a), een verzoek tot erkenning van zijn beroepskwalificaties indient, terwijl de benodigde nationale beroepskwalificatie is gerangschikt onder artikel 11, punt d), kan de ontvangende lidstaat zowel een aanpassingsstage als een proeve van bekwaamheid voorschrijven.

    ▼C5

    4.  Voor de toepassing van de leden 1 en 5 wordt onder „vakgebieden die wezenlijk verschillen” verstaan vakgebieden waarvan de kennis en de vaardigheden en competenties van essentieel belang zijn voor de uitoefening van het beroep en waarvoor de door de migrant ontvangen opleiding qua inhoud wezenlijk afwijkt van de door de ontvangende lidstaat vereiste opleiding.

    ▼M9

    5.  Lid 1 wordt toegepast met inachtneming van het evenredigheidsbeginsel. Indien de ontvangende lidstaat overweegt van de aanvrager een aanpassingsstage of proeve van bekwaamheid te verlangen, moet hij met name eerst nagaan of de kennis, vaardigheden en competenties die de aanvrager heeft verworven in het kader van zijn beroepservaring of in het kader van een leven lang leren en die met dat doel door een bevoegde instantie formeel zijn gevalideerd, in een lidstaat of derde land het in lid 4 gedefinieerde wezenlijk verschil geheel of gedeeltelijk kunnen overbruggen.

    ▼M9

    6.  De beslissing tot oplegging van een aanpassingsstage of proeve van bekwaamheid wordt naar behoren gemotiveerd. De aanvrager krijgt de volgende informatie:

    a) 

    het in de ontvangende lidstaat vereiste beroepskwalificatieniveau en het door de aanvrager behaalde beroepskwalificatieniveau volgens de classificatie in artikel 11; en

    b) 

    de wezenlijke verschillen bedoeld in lid 4 en de redenen waarom deze verschillen niet kunnen worden gecompenseerd door de kennis, vaardigheden en competenties welke zijn verworven door beroepservaring of levenslang leren, en die met dat doel door een bevoegde instantie formeel zijn gevalideerd.

    7.  De lidstaten zorgen ervoor dat een aanvrager in de gelegenheid wordt gesteld de in lid 1 bedoelde proeve van bekwaamheid af te leggen binnen een termijn van zes maanden na het initiële besluit waarbij hem een proeve van bekwaamheid is opgelegd.

    ▼M9 —————

    ▼B



    HOOFDSTUK II

    Erkenning van beroepservaring

    Artikel 16

    Eisen inzake beroepservaring

    Wanneer in een lidstaat de toegang tot of uitoefening van een van de in bijlage IV vermelde werkzaamheden afhankelijk wordt gesteld van het bezit van algemene kennis, handels- of vakkennis en -bekwaamheid, beschouwt deze lidstaat als genoegzaam bewijs van die kennis en bekwaamheid het feit dat de werkzaamheid in kwestie voorafgaandelijk in een andere lidstaat is uitgeoefend. Deze werkzaamheid moet overeenkomstig de artikelen 17, 18 en 19 zijn uitgeoefend.

    Artikel 17

    Werkzaamheden van lijst I van bijlage IV

    1.  Bij werkzaamheden van lijst I van bijlage IV moet de voorafgaande werkzaamheid zijn uitgeoefend:

    a) 

    hetzij gedurende zes opeenvolgende jaren als zelfstandige of als bedrijfsleider;

    b) 

    hetzij gedurende drie opeenvolgende jaren als zelfstandige of als bedrijfsleider, wanneer de begunstigde kan aantonen dat hij voor de betrokken werkzaamheid een voorafgaande opleiding van ten minste drie jaar heeft gevolgd, die met een door de lidstaat erkend certificaat is afgesloten of die door een bevoegde beroepsorganisatie als volwaardig is erkend;

    c) 

    hetzij gedurende vier opeenvolgende jaren als zelfstandige of als bedrijfsleider, wanneer de begunstigde kan aantonen dat hij voor de betrokken werkzaamheid een voorafgaande opleiding van ten minste twee jaar heeft gevolgd, die met een door de lidstaat erkend certificaat is afgesloten of die door een bevoegde beroepsorganisatie als volwaardig is erkend;

    d) 

    hetzij gedurende drie opeenvolgende jaren als zelfstandige, wanneer de begunstigde kan aantonen dat hij de betrokken werkzaamheid gedurende ten minste vijf jaar als werknemer heeft uitgeoefend;

    e) 

    hetzij gedurende vijf opeenvolgende jaren als lid van het leidinggevend personeel, waarvan gedurende ten minste drie jaar belast met technische taken en verantwoordelijk voor ten minste een afdeling van de onderneming, wanneer de begunstigde kan aantonen dat hij voor de betrokken werkzaamheid een voorafgaande opleiding van ten minste drie jaar heeft gevolgd, die met een door de lidstaat erkend certificaat is afgesloten of die door een bevoegde beroepsorganisatie als volwaardig is erkend.

    2.  In de onder a) en d) bedoelde gevallen mag deze werkzaamheid niet meer dan tien jaar vóór de datum van indiening van het volledige dossier van de betrokkene bij de in artikel 56 bedoelde bevoegde autoriteit, zijn beëindigd.

    3.  Lid 1, onder e), is niet van toepassing op de werkzaamheden van groep Ex 855 van de ISIC-nomenclatuur, Kapsalons.

    Artikel 18

    Werkzaamheden van lijst II van bijlage IV

    1.  Bij werkzaamheden van lijst II van bijlage IV moet de voorafgaande werkzaamheid zijn uitgeoefend:

    a) 

    hetzij gedurende vijf opeenvolgende jaren als zelfstandige of als bedrijfsleider;

    b) 

    hetzij gedurende drie opeenvolgende jaren als zelfstandige of als bedrijfsleider, wanneer de begunstigde kan aantonen dat hij voor de betrokken werkzaamheid een voorafgaande opleiding van ten minste drie jaar heeft gevolgd, die met een door de lidstaat erkend certificaat is afgesloten of die door een bevoegde beroepsorganisatie als volwaardig is erkend;

    c) 

    hetzij gedurende vier opeenvolgende jaren als zelfstandige of als bedrijfsleider, wanneer de begunstigde kan aantonen dat hij voor de betrokken werkzaamheid een voorafgaande opleiding van ten minste twee jaar heeft gevolgd, die met een door de lidstaat erkend certificaat is afgesloten of die door een bevoegde beroepsorganisatie als volwaardig is erkend;

    d) 

    hetzij gedurende drie opeenvolgende jaren als zelfstandige of als bedrijfsleider, wanneer de begunstigde kan aantonen dat hij de betrokken werkzaamheid gedurende ten minste vijf jaar als werknemer heeft uitgeoefend;

    e) 

    hetzij gedurende vijf opeenvolgende jaren als werknemer, wanneer de begunstigde kan aantonen dat hij voor de betrokken werkzaamheid een voorafgaande opleiding van ten minste drie jaar heeft gevolgd, die met een door de lidstaat erkend certificaat is afgesloten of die door een bevoegde beroepsorganisatie als volwaardig is erkend;

    f) 

    hetzij gedurende zes opeenvolgende jaren als werknemer, wanneer de begunstigde kan aantonen dat hij voor de betrokken werkzaamheid een voorafgaande opleiding van ten minste twee jaar heeft gevolgd, die met een door de lidstaat erkend certificaat is afgesloten of die door een bevoegde beroepsorganisatie als volwaardig is erkend.

    2.  In de onder a) en d) bedoelde gevallen mag deze werkzaamheid niet meer dan tien jaar vóór de datum van indiening van het volledige dossier van de betrokkene bij de in artikel 56 bedoelde bevoegde autoriteit zijn beëindigd.

    Artikel 19

    Werkzaamheden van lijst III van bijlage IV

    1.  Bij werkzaamheden van lijst III van bijlage IV moet de voorafgaande werkzaamheid zijn uitgeoefend:

    a) 

    hetzij gedurende drie opeenvolgende jaren als zelfstandige of als bedrijfsleider;

    b) 

    hetzij gedurende twee opeenvolgende jaren als zelfstandige of als bedrijfsleider, wanneer de begunstigde kan aantonen dat hij voor de betrokken werkzaamheid een voorafgaande opleiding heeft gevolgd, die met een door de lidstaat erkend certificaat is afgesloten of die door een bevoegde beroepsorganisatie als volwaardig is erkend;

    c) 

    hetzij gedurende twee opeenvolgende jaren als zelfstandige of als bedrijfsleider, wanneer de begunstigde kan aantonen dat hij de betrokken werkzaamheid gedurende ten minste drie jaar als werknemer heeft uitgeoefend;

    d) 

    hetzij gedurende drie opeenvolgende jaren als werknemer, wanneer de begunstigde kan aantonen dat hij voor de betrokken werkzaamheid een voorafgaande opleiding heeft gevolgd, die met een door de lidstaat erkend certificaat is afgesloten of die door een bevoegde beroepsorganisatie als volwaardig is erkend.

    2.  In de onder a) en c) bedoelde gevallen mag deze werkzaamheid niet meer dan tien jaar vóór de datum van indiening van het volledige dossier van de betrokkene bij de in artikel 56 bedoelde bevoegde autoriteit zijn beëindigd.

    ▼M9

    Artikel 20

    Aanpassing van de lijsten van werkzaamheden in bijlage IV

    De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 57 quater gedelegeerde handelingen vast te stellen met betrekking tot de aanpassing van de lijst van werkzaamheden van bijlage IV waarvoor overeenkomstig artikel 16 beroepservaring wordt erkend, met het oog op de actualisering of verduidelijking van de in bijlage IV opgesomde werkzaamheden, met name om het toepassingsgebied daarvan nader te specificeren en om rekening te houden met de laatste ontwikkelingen op het gebied van op werkzaamheden gebaseerde nomenclaturen, zonder dat dit het toepassingsgebied van de werkzaamheden binnen de afzonderlijke categorieën mag verkleinen of dat er een verschuiving van werkzaamheden mag plaatsvinden tussen de bestaande lijsten I, II en III van bijlage IV.

    ▼B



    HOOFDSTUK III

    Erkenning op basis van de coördinatie van de minimumopleidingseisen



    Afdeling 1

    Algemene bepalingen

    Artikel 21

    Beginsel van automatische erkenning

    1.  Elke lidstaat erkent de opleidingstitels van artsen welke toegang geven tot de beroepswerkzaamheden van arts met een basisopleiding of medische specialist, alsmede de opleidingstitels van verantwoordelijk algemeen ziekenverplegers, beoefenaren der tandheelkunde, specialisten in de tandheelkunde, dierenartsen, apothekers en architecten, zoals bedoeld in bijlage V, respectievelijk de punten 5.1.1, 5.1.2, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.6.2 en 5.7.1, die voldoen aan de minimumopleidingseisen van respectievelijk de artikelen 24, 25, 31, 34, 35, 38, 44 en 46, door daaraan op zijn grondgebied, wat de toegang tot en uitoefening van de betrokken beroepswerkzaamheden betreft, hetzelfde rechtsgevolg toe te kennen als aan de door hem afgegeven opleidingstitels.

    Deze opleidingstitels moeten door bevoegde instellingen van de lidstaten zijn afgegeven en, in voorkomend geval, vergezeld gaan van het certificaat, zoals bedoeld in bijlage V, respectievelijk de punten 5.1.1, 5.1.2, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.6.2 en 5.7.

    Het bepaalde in de eerste en tweede alinea laat de in de artikelen 23, 27, 33, 37, 39 en 49 bedoelde verworven rechten onverlet.

    2.  Elke lidstaat erkent, voor de uitoefening van de werkzaamheden van arts als huisarts in het kader van zijn nationale stelsel van sociale zekerheid, de in bijlage V, punt 5.1.4, bedoelde opleidingstitels die aan onderdanen van de lidstaten door andere lidstaten met inachtneming van de minimumopleidingseisen van artikel 28 zijn afgegeven.

    Het bepaalde in de eerste alinea laat de in artikel 30 bedoelde verworven rechten onverlet.

    3.  Elke lidstaat erkent de door de andere lidstaten aan onderdanen van de lidstaten afgegeven opleidingstitels van verloskundige, die in bijlage V, punt 5.5.2, zijn vermeld en die aan de in artikel 40 bedoelde minimumopleidingseisen en de in artikel 41 bedoelde voorwaarden voldoen, door daaraan op zijn grondgebied, wat de toegang tot en uitoefening van de betrokken beroepswerkzaamheden betreft, hetzelfde rechtsgevolg toe te kennen als aan de door hem afgegeven opleidingstitels. Deze bepaling laat de in de artikelen 23 en 43 bedoelde verworven rechten onverlet.

    ▼M9

    4.  Ten aanzien van de exploitatie van een apotheek waarvoor geen territoriale beperkingen gelden, mag een lidstaat, bij wijze van uitzondering, besluiten voor de vestiging van nieuwe voor het publiek toegankelijke apotheken opleidingstitels als bedoeld in punt 5.6.2 van bijlage V niet te erkennen. Voor de toepassing van dit lid worden ook apotheken die minder dan drie jaar open zijn als nieuwe apotheken beschouwd.

    Deze afwijking is eventueel niet van toepassing op apothekers wier opleidingstitel reeds door de bevoegde autoriteiten van de ontvangende lidstaat is erkend voor andere doeleinden en die gedurende ten minste drie achtereenvolgende jaren in die lidstaat rechtmatig en effectief de beroepswerkzaamheden van apotheker hebben uitgeoefend.

    ▼B

    5.  De in bijlage V, punt 5.7.1, bedoelde opleidingstitels van architect, die op grond van lid 1 automatisch worden erkend, vormen de afsluiting van een opleiding die niet eerder dan gedurende het in die bijlage bedoelde referentieacademiejaar is begonnen.

    ▼M9

    6.  Elke lidstaat stelt de toegang tot en uitoefening van de beroepswerkzaamheden van artsen, verantwoordelijk algemeen ziekenverplegers, beoefenaren der tandheelkunde, dierenartsen, verloskundigen en apothekers afhankelijk van het bezit van een opleidingstitel zoals bedoeld in bijlage V, respectievelijk de punten 5.1.1, 5.1.2, 5.1.4, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2 en 5.6.2, die waarborgt dat de betrokkene gedurende zijn gehele opleiding de in artikel 24, lid 3, artikel 31, lid 6, artikel 31, lid 7, artikel 34, lid 3, artikel 38, lid 3, artikel 40, lid 3, en artikel 44, lid 3, bedoelde kennis, vaardigheden en competenties, zoals toepasselijk, heeft verworven.

    Om rekening te houden met de algemeen erkende wetenschappelijke en technische vooruitgang, is de Commissie bevoegd overeenkomstig artikel 57 quater gedelegeerde handelingen vast te stellen om de kennis en vaardigheden bedoeld in artikel 24, lid 3, artikel 31, lid 6, artikel 34, lid 3, artikel 38, lid 3, artikel 40, lid 3, artikel 44, lid 3 en artikel 46, lid 4, bij te werken ter aanpassing aan de ontwikkeling van het Unierecht dat rechtstreeks van toepassing is op de betrokken beroepsbeoefenaren.

    Deze aanpassingen mogen voor geen enkele lidstaat een wijziging van de bestaande essentiële rechtsbeginselen betreffende de regeling van beroepen met betrekking tot de opleiding en toegangsvoorwaarden voor natuurlijke personen inhouden. Deze aanpassingen laten de verantwoordelijkheid van de lidstaten voor de organisatie van de onderwijsstelsels als bedoeld in artikel 165, lid 1, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) onverlet.

    ▼M9 —————

    ▼M9

    Artikel 21 bis

    Kennisgevingsprocedure

    1.  Elke lidstaat stelt de Commissie in kennis van zijn wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende de afgifte van opleidingstitels op de door dit hoofdstuk bestreken beroepen.

    Voor de in afdeling 8 bedoelde opleidingstitels wordt de in de eerste alinea bedoelde kennisgeving ook aan de andere lidstaten gericht.

    2.  De in lid 1 bedoelde kennisgeving moet ook informatie omvatten omtrent de duur en de inhoud van de opleidingsprogramma’s.

    3.  De in lid 1 bedoelde kennisgeving dient te worden verzonden via het IMI.

    4.  Om naar behoren rekening te houden met de wettelijke en bestuurlijke ontwikkelingen in de lidstaten en voor zover de op grond van lid 1 van dit artikel meegedeelde wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in overeenstemming zijn met de in dit hoofdstuk gestelde voorwaarden, is de Commissie bevoegd overeenkomstig artikel 57 quater gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van de punten 5.1.1 tot en met 5.1.4, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2, 5.6.2 en 5.7.1 van bijlage V, betreffende de actualisering van de door de lidstaten goedgekeurde benamingen voor de opleidingstitels alsmede, in voorkomend geval, de instelling die de opleidingstitel, het certificaat dat deze titel vergezelt en de overeenkomstige beroepstitel afgeeft.

    5.  Wanneer de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen welke overeenkomstig lid 1 zijn meegedeeld niet in overeenstemming zijn met de in dit hoofdstuk gestelde voorwaarden, stelt de Commissie een uitvoeringshandeling vast tot weigering van de gevraagde wijziging van de punten 5.1.1 tot en met 5.1.4, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2, 5.6.2 of 5.7.1 van bijlage V.

    ▼B

    Artikel 22

    Gemeenschappelijke bepalingen inzake opleiding

    In het geval van de in de artikelen 24, 25, 28, 31, 34, 35, 38, 40, 44 en 46 bedoelde opleidingen:

    a) 

    kunnen de lidstaten toestemming geven voor een deeltijdopleiding, onder door de bevoegde autoriteiten vastgestelde voorwaarden; die autoriteiten zien erop toe dat die opleiding qua totale duur, niveau en kwaliteit niet onderdoet voor een doorlopende voltijdse opleiding;

    ▼M9

    b) 

    conform de voor elke lidstaat specifieke procedures zien de lidstaten er, door continue professionele ontwikkeling te stimuleren, op toe dat beroepsbeoefenaren wier opleiding valt onder hoofdstuk III van deze titel in staat zijn hun kennis, vaardigheden en competenties bij te werken met het oog op de instandhouding van veilige en effectieve praktijken en om de professionele ontwikkelingen op de voet te kunnen volgen.

    ▼M9

    De lidstaten stellen de Commissie uiterlijk op 18 januari 2016 in kennis van de maatregelen die overeenkomstig lid 1, onder b), zijn genomen.

    ▼B

    Artikel 23

    Verworven rechten

    1.  Onverminderd de specifieke verworven rechten in de betrokken beroepen, erkent elke lidstaat, wanneer de opleidingstitels van artsen, die toegang geven tot de beroepswerkzaamheden van artsen met een basisopleiding en medische specialist, en, van verantwoordelijk algemeen ziekenverplegers, van beoefenaren der tandheelkunde, specialisten in de tandheelkunde, dierenartsen, verloskundigen en apothekers die aan onderdanen van de lidstaten zijn afgegeven, maar niet voldoen aan alle in de artikelen 24, 25, 31, 34, 35, 38, 40 en 44 bedoelde opleidingseisen, de door deze lidstaten afgegeven opleidingstitels als genoegzaam bewijs, wanneer deze titels staven dat een opleiding is afgesloten waarmee vóór de in bijlage V, punten 5.1.1, 5.1.2, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2 en 5.6.2, opgenomen referentiedata is begonnen, op voorwaarde dat zij vergezeld gaan van een verklaring waarin wordt bevestigd dat de houders ervan de betrokken werkzaamheden tijdens de vijf jaar die aan de afgifte van de verklaring voorafgaan gedurende ten minste drie opeenvolgende jaren daadwerkelijk en op wettige wijze hebben uitgeoefend.

    2.  Dezelfde bepalingen zijn van toepassing op de op het grondgebied van de voormalige Duitse Democratische Republiek verworven opleidingstitels die toegang geven tot het beroep van arts met een basisopleiding en medische specialist, verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger, beoefenaar der tandheelkunde, specialist in de tandheelkunde, dierenarts, verloskundige of apotheker, die niet aan alle in de artikelen 24, 25, 31, 34, 35, 38, 40 en 44 bedoelde minimumopleidingseisen voldoen, indien deze opleidingstitels de afsluiting zijn van een opleiding waarmee werd begonnen vóór:

    a) 

    3 oktober 1990 voor artsen met een basisopleiding, verantwoordelijk algemeen ziekenverplegers, beoefenaren der tandheelkunde met een basisopleiding, specialisten in de tandheelkunde, dierenartsen, verloskundigen en apothekers;

    b) 

    3 april 1992 voor medische specialisten.

    De in de eerste alinea bedoelde opleidingstitels verlenen aan de houder het recht om op het gehele Duitse grondgebied de betrokken beroepswerkzaamheden uit te oefenen onder dezelfde voorwaarden als die welke gelden voor de door de bevoegde Duitse autoriteiten afgegeven opleidingstitels, bedoeld in bijlage V, punten 5.1.1, 5.1.2, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2 en 5.6.2.

    3.  Onverminderd het bepaalde in artikel 37, lid 1, erkennen de lidstaten, voor wat betreft de toegang tot de beroepswerkzaamheden van arts met een basisopleiding en van medische specialist, alsmede tot die van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger, dierenarts, verloskundige, apotheker (ten aanzien van de laatste voor wat betreft de in artikel 45, lid 2, bedoelde werkzaamheden) en architect (ten aanzien van deze voor wat betreft de in artikel 48 bedoelde werkzaamheden), alsook voor wat betreft de uitoefening van deze werkzaamheden, de opleidingstitels van arts die toegang geven tot de beroepswerkzaamheden van arts met een basisopleiding en medische specialist, alsmede die van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger, dierenarts, verloskundige, apotheker en architect waarvan onderdanen van de lidstaten houder zijn en welke door het voormalige Tsjechoslowakije zijn afgegeven of die het resultaat zijn van een opleiding die in de Tsjechische Republiek, dan wel Slowakije, vóór 1 januari 1993 is aangevangen, voorzover de autoriteiten van deze lidstaten officieel bevestigen dat deze opleidingstitels op hun grondgebied dezelfde juridische waarde hebben als de opleidingstitels die door hen worden afgegeven en, ten aanzien van architecten, als de in bijlage VI, punt 6, voor deze lidstaten opgenomen opleidingstitels.

    Bedoelde bevestiging dient vergezeld te gaan van een door dezelfde autoriteiten afgegeven verklaring, waarin wordt bevestigd dat de houders ervan de betrokken werkzaamheden tijdens de vijf jaar die aan de afgifte van deze verklaring voorafgaan, gedurende ten minste drie opeenvolgende jaren daadwerkelijk en op wettige wijze op hun grondgebied hebben uitgeoefend.

    4.  De lidstaten erkennen, voor wat betreft de toegang tot de beroepswerkzaamheden van arts met een basisopleiding en van medische specialist, alsmede tot die van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger, beoefenaar van de tandheelkunde, specialist in de tandheelkunde, dierenarts, verloskundige, apotheker (ten aanzien van de laatste voor wat betreft de in artikel 45, lid 2, bedoelde werkzaamheden) en architect (ten aanzien van deze voor wat betreft de in artikel 48 bedoelde werkzaamheden), alsook voor wat betreft de uitoefening van deze werkzaamheden, de opleidingstitels van arts die toegang geven tot de beroepswerkzaamheden van arts met een basisopleiding en medische specialist, alsmede die van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger, beoefenaar van de tandheelkunde, specialist in de tandheelkunde, dierenarts, verloskundige, apotheker en architect waarvan onderdanen van de lidstaten houder zijn en welke door de voormalige Sovjet-Unie zijn afgegeven of die het resultaat zijn van een opleiding die

    a) 

    vóór 20 augustus 1991 is aangevangen, wat Estland betreft,

    b) 

    vóór 21 augustus 1991 is aangevangen, wat Letland betreft,

    c) 

    vóór 11 maart 1990 is aangevangen, wat Litouwen betreft,

    voorzover de autoriteiten van elk van deze drie lidstaten officieel bevestigen dat deze opleidingstitels op hun grondgebied dezelfde juridische waarde hebben als de opleidingstitels die door hen worden afgegeven en, ten aanzien van architecten, als de in bijlage VI, punt 6.1, voor deze lidstaten opgenomen opleidingstitels.

    Bedoelde bevestiging dient vergezeld te gaan van een door dezelfde autoriteiten afgegeven verklaring, waarin wordt bevestigd dat de houders ervan de betrokken werkzaamheden tijdens de vijf jaar die aan de afgifte van deze verklaring voorafgaan, gedurende ten minste drie opeenvolgende jaren daadwerkelijk en op wettige wijze op het grondgebied van deze autoriteiten hebben uitgeoefend.

    Voor de opleidingstitels van dierenarts welke door de voormalige Sovjet-Unie zijn afgegeven of die het resultaat zijn van de afsluiting van een opleiding welke, voor wat Estland betreft, vóór 20 augustus 1991 is aangevangen, dient de in de vorige alinea bedoelde bevestiging vergezeld te gaan van een door de Estlandse autoriteiten afgegeven verklaring, waarin wordt bevestigd dat de houders ervan de betrokken werkzaamheden tijdens de zeven jaar die aan de afgifte van deze verklaring voorafgaan, gedurende ten minste vijf opeenvolgende jaren daadwerkelijk en op wettige wijze op het grondgebied van Estland hebben uitgeoefend.

    ▼A1

    5.  Onverminderd artikel 43, onder b), erkennen de lidstaten, wat betreft de toegang tot de beroepswerkzaamheden van arts met een basisopleiding en van medische specialist, alsmede tot die van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger, tandheelkundige, tandheelkundig specialist, dierenarts, verloskundige, apotheker (ten aanzien van apotheker wat betreft de in artikel 45, lid 2, bedoelde werkzaamheden) en architect (ten aanzien van architect wat betreft de in artikel 48 bedoelde werkzaamheden), alsook wat betreft de uitoefening van deze werkzaamheden, de opleidingstitels van arts die toegang geven tot de beroepswerkzaamheden van arts met een basisopleiding en medische specialist, alsmede die van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger, tandheelkundige, tandheelkundig specialist, dierenarts, verloskundige, apotheker en architect waarvan onderdanen van de lidstaten houder zijn en welke door de voormalig Joegoslavië zijn afgegeven of die het resultaat zijn van een opleiding die

    a) 

    vóór 25 juni 1991 is aangevangen, wat Slovenië betreft, en

    b) 

    vóór 8 oktober 1991 is aangevangen, wat Kroatië betreft,

    voor zover de autoriteiten van deze lidstaten officieel bevestigen dat deze opleidingstitels op hun grondgebied dezelfde juridische waarde hebben als de opleidingstitels die door hen worden afgegeven en, ten aanzien van architecten, als de in bijlage VI, punt 6, voor deze lidstaten opgenomen opleidingstitels.

    Bedoelde bevestiging dient vergezeld te gaan van een door dezelfde autoriteiten afgegeven verklaring, waarin wordt bevestigd dat de houders ervan de betrokken werkzaamheden tijdens de vijf jaar die aan de afgifte van deze verklaring voorafgaan, gedurende ten minste drie opeenvolgende jaren daadwerkelijk en op wettige wijze op het grondgebied van deze autoriteiten hebben uitgeoefend.

    ▼B

    6.  Elke lidstaat erkent voor onderdanen van de lidstaten van wie de opleidingstitels van arts, verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger, beoefenaar der tandheelkunde, dierenarts, verloskundige en apotheker niet aan de voor die lidstaat opgenomen benamingen in bijlage V, punten 5.1.1, 5.1.2, 5.1.3, 5.1.4, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2 en 5.6.2 voldoen, de door deze lidstaten afgegeven opleidingstitels vergezeld van een door de bevoegde autoriteiten of instellingen afgegeven certificaat als genoegzaam bewijs.

    Het in de eerste alinea bedoelde certificaat bevestigt dat deze opleidingstitels de afsluiting vormen van een opleiding die in overeenstemming is met de artikelen 24, 25, 28, 31, 34, 35, 38, 40 en 44, en dat zij door de lidstaat die ze heeft afgegeven worden gelijkgesteld aan die waarvan de benamingen zijn opgenomen in bijlage V, punten 5.1.1, 5.1.2, 5.1.3, 5.1.4, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2 en 5.6.2.

    ▼M1

    Artikel 23 bis

    Specifieke omstandigheden

    1.  In afwijking van deze richtlijn mag Bulgarije de houders van een vóór 31 december 1999 in Bulgarije verleende titel van „фелдшер” (feldsher) die dit beroep op 1 januari 2000 onder het Bulgaarse stelsel van nationale sociale zekerheid uitoefenden, toestaan dit beroep te blijven uitoefenen, zelfs indien hun werkzaamheden ten dele onder de bepalingen van deze richtlijn betreffende artsen of verantwoordelijk algemeen ziekenverplegers vallen.

    2.  De in lid 1 bedoelde houders van de Bulgaarse titel „фелдшер” (feldsher) hebben geen recht op beroepserkenning als arts of verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger in andere lidstaten uit hoofde van deze richtlijn.

    ▼B



    Afdeling 2

    Artsen

    Artikel 24

    De medische basisopleiding

    1.  Voor de toelating tot de medische basisopleiding wordt het bezit vereist van een diploma of certificaat dat voor de betrokken studie toegang geeft tot universiteiten.

    ▼M9

    2.  De medische basisopleiding omvat in totaal ten minste vijf studiejaren, die eventueel ook mogen worden uitgedrukt in het daarmee overeenkomende equivalent in ECTS-studiepunten en bestaat uit ten minste 5 500 uur theoretisch en praktisch onderwijs aan een universiteit of onder toezicht van een universiteit.

    Voor beroepsbeoefenaren die vóór 1 januari 1972 met hun studie zijn begonnen, kan de in de eerste alinea bedoelde opleiding een praktische opleiding op universitair niveau van zes maanden omvatten, in de vorm van een voltijdse opleiding onder toezicht van de bevoegde autoriteiten.

    ▼B

    3.  De medische basisopleiding waarborgt dat de betrokkene de volgende kennis en bekwaamheid heeft verworven:

    a) 

    voldoende kennis van de wetenschappen waarop de geneeskunde berust, alsmede een goed inzicht in de wetenschappelijke methoden, met inbegrip van de beginselen van de meting van biologische functies, in de beoordeling van wetenschappelijk vastgestelde feiten alsmede in de analyse van gegevens;

    b) 

    voldoende kennis van de structuur, de functies en het gedrag van gezonde en zieke personen, alsmede van de wijze waarop de gezondheidstoestand van de mens wordt beïnvloed door zijn fysieke en sociale omgeving;

    c) 

    voldoende kennis van de klinische studievakken en de klinische praktijk, waardoor hij een samenhangend beeld heeft van de ziekten van lichaam en geest, van de preventieve, diagnostische en therapeutische aspecten van de geneeskunde en van de voortplanting van de mens;

    d) 

    voldoende klinische ervaring, onder deskundig toezicht in ziekenhuizen opgedaan.

    Artikel 25

    De opleiding tot medisch specialist

    ▼M9

    1.  Voor de toelating tot de opleiding tot medisch specialist moet een medische basisopleiding zoals bedoeld in artikel 24, lid 2, met goed gevolg zijn volbracht gedurende welke de vereiste medische basiskennis is verworven.

    ▼B

    2.  De opleiding tot medisch specialist omvat theoretisch en praktisch onderwijs in een universitair centrum, een academisch ziekenhuis of, in voorkomend geval, in een daartoe door de bevoegde autoriteiten of instellingen erkende inrichting voor gezondheidszorg.

    De lidstaten dragen er zorg voor dat de minimumduur van de in bijlage V, punt 5.1.3, bedoelde medische specialistenopleidingen niet korter is dan de in dat punt genoemde duur. De opleiding wordt onder toezicht van de bevoegde autoriteiten of instellingen gegeven. De aankomend medisch specialist dient persoonlijk aan de werkzaamheden van de betrokken diensten deel te nemen en daarvoor verantwoordelijkheid te dragen.

    3.  De opleiding is een voltijdse opleiding die plaatsvindt in door de bevoegde autoriteiten erkende specifieke opleidingsplaatsen. Zij houdt deelneming in aan alle medische werkzaamheden van de afdeling waar de opleiding wordt genoten, inclusief de wachtdiensten, zodat de specialist in opleiding gedurende de gehele werkweek en gedurende het gehele jaar aan deze praktische en theoretische opleiding zijn gehele beroepswerkzaamheid wijdt op de door de bevoegde autoriteiten vastgestelde wijze. Bijgevolg worden deze werkzaamheden op passende wijze bezoldigd.

    ▼M9

    3 bis.  Een lidstaat kan in zijn nationale wetgeving per geval toe te passen gedeeltelijke vrijstellingen vaststellen voor de in punt 5.1.3 van bijlage V vermelde onderdelen van een medische specialistenopleiding, indien dat opleidingsonderdeel al is doorlopen in het kader van een andere in punt 5.1.3 van bijlage V vermelde specialistenopleiding en op voorwaarde dat de beroepsbeoefenaar zijn beroepskwalificatie reeds in een lidstaat had behaald. De lidstaten dragen er zorg voor dat de verleende vrijstelling overeenstemt met maximaal de helft van de minimumduur van de desbetreffende medische specialistenopleiding.

    Iedere lidstaat stelt de Commissie en de andere lidstaten in kennis van zijn nationale wetgeving ter zake voor elk van die gedeeltelijke vrijstellingen.

    ▼B

    4.  De lidstaten stellen de afgifte van een opleidingstitel van medisch specialist afhankelijk van het bezit van een van de opleidingstitels van arts met een basisopleiding zoals bedoeld in bijlage V, punt 5.1.1.

    ▼M9

    5.  De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 57 quater gedelegeerde handelingen vast te stellen aangaande aanpassingen van de minimumopleidingsduur zoals bedoeld in bijlage V, punt 5.1.3, teneinde deze aan te passen aan de wetenschappelijke en technische vooruitgang.

    ▼B

    Artikel 26

    Benamingen van opleiding tot medisch specialist

    De in artikel 21 bedoelde opleidingstitels van medisch specialist zijn die welke door de in bijlage V, punt 5.1.2, bedoelde bevoegde autoriteiten of instellingen zijn afgegeven, en welke voor de desbetreffende specialistenopleiding overeenkomen met de in de verschillende lidstaten geldende en in bijlage V, punt 5.1.3, opgenomen benamingen.

    ▼M9

    De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 57 quater gedelegeerde handelingen vast te stellen voor het toevoegen aan bijlage V, punt 5.1.3, van nieuwe medische specialismen die ten minste twee vijfden van de lidstaten gemeenschappelijk hebben, teneinde wijzigingen van nationale wetgeving naar behoren in acht te nemen en met het oog op het actualiseren van deze richtlijn.

    ▼B

    Artikel 27

    Specifieke verworven rechten van medische specialisten

    1.  Elke ontvangende lidstaat kan van medische specialisten waarvan de deeltijdopleiding tot medisch specialist onder de op 20 juni 1975 geldende wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen vielen en die uiterlijk op 31 december 1983 met een opleiding tot specialist zijn begonnen, verlangen dat hun opleidingstitels vergezeld gaan van een verklaring waaruit blijkt dat zij de betrokken werkzaamheden daadwerkelijk en op wettige wijze hebben uitgeoefend gedurende ten minste drie opeenvolgende jaren tijdens de vijf jaar die aan de afgifte van de verklaring voorafgaan.

    2.  Elke lidstaat erkent de opleidingstitel van medisch specialist die in Spanje is afgegeven aan artsen die hun specialistenopleiding vóór 1 januari 1995 hebben afgesloten, ook al voldoet deze niet aan de in artikel 25 vastgestelde minimumopleidingseisen, op voorwaarde dat deze titel vergezeld gaat van een door de bevoegde Spaanse autoriteiten afgegeven certificaat waaruit blijkt dat de betrokkene met goed gevolg de proeve van specifieke beroepsbekwaamheid heeft afgelegd die in het kader van de buitengewone erkenningsmaatregelen uit hoofde van Koninklijk Besluit 1497/99 is georganiseerd om te verifiëren dat de betrokkene over een vakkennis en bekwaamheid beschikt die vergelijkbaar zijn met die van artsen die in het bezit zijn van de in bijlage V, punten 5.1.2 en 5.1.3, voor Spanje vastgestelde titels van medisch specialist.

    ▼M9

    2 bis.  Ook indien de bewuste opleiding niet voldoet aan alle in artikel 25 bedoelde opleidingseisen, erkennen de lidstaten niettemin de in bijlage V, punten 5.1.2 en 5.1.3, vermelde kwalificaties welke in Italië zijn behaald door gespecialiseerde artsen die na 31 december 1983 en vóór 1 januari 1991 met hun specialistenopleiding zijn begonnen, op voorwaarde dat de kwalificatie wordt ondersteund door een certificaat dat door de bevoegde Italiaanse autoriteiten is afgegeven en waaruit blijkt dat de betrokken arts tijdens de tien jaar die aan de toekenning van het certificaat zijn voorafgegaan gedurende ten minste zeven opeenvolgende jaren daadwerkelijk en op een legale manier binnen hetzelfde specialistische vakgebied in Italië de activiteiten van medisch specialist heeft uitgeoefend.

    ▼B

    3.  Elke lidstaat die de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen met betrekking tot de afgifte van de in bijlage V, punten 5.1.2, en 5.1.3, genoemde opleidingstitels van medisch specialist heeft ingetrokken, en die met betrekking tot de verworven rechten maatregelen ten gunste van zijn eigen onderdanen heeft getroffen, kent de onderdanen van de andere lidstaten het recht toe voor deze maatregelen in aanmerking te komen, voorzover deze opleidingstitels werden afgegeven vóór de datum vanaf welke de ontvangende lidstaat is opgehouden met het afgeven van zijn opleidingstitels voor het betrokken specialisme.

    De data van intrekking van deze bepalingen zijn opgenomen in bijlage V, punt 5.1.3.

    Artikel 28

    Specifieke opleiding in de huisartsgeneeskunde

    ▼M9

    1.  Voor de toelating tot de specifieke opleiding in de huisartsgeneeskunde moet een medische basisopleiding zoals bedoeld in artikel 24, lid 2, met goed gevolg zijn volbracht gedurende welke de leerling de vereiste medische basiskennis heeft verworven.

    ▼B

    2.  De specifieke opleiding in de huisartsgeneeskunde die tot het behalen van vóór 1 januari 2006 afgegeven opleidingstitels leidt, heeft een duur van ten minste twee jaar bij voltijds onderwijs. Voor de na deze datum afgegeven opleidingstitels heeft zij een duur van ten minste drie jaar bij voltijds onderwijs.

    Wanneer de in artikel 24 bedoelde studiecyclus een praktische opleiding omvat in een erkend ziekenhuis dat over de nodige uitrusting en diensten geschikt voor de huisartsgeneeskunde beschikt, in een erkende huisartsenpraktijk of in een erkend centrum waar artsen eerstelijnszorg verstrekken, kan de duur van deze praktische opleiding voor maximaal één jaar worden inbegrepen in de duur die in de eerste alinea voor vanaf 1 januari 2006 afgegeven opleidingstitels is vastgesteld.

    De in de tweede alinea bedoelde mogelijkheid bestaat alleen voor lidstaten waar de duur van de specifieke opleiding in de huisartsgeneeskunde op 1 januari 2001 twee jaar bedroeg.

    3.  De specifieke opleiding in de huisartsgeneeskunde is een voltijdse opleiding onder toezicht van de bevoegde autoriteiten of instellingen. Zij is meer van praktische dan theoretische aard.

    De praktische opleiding wordt enerzijds gedurende ten minste zes maanden gegeven in een erkend ziekenhuis dat over de nodige uitrusting en diensten beschikt, en anderzijds gedurende ten minste zes maanden in een erkende huisartsenpraktijk of een erkend centrum waar artsen eerstelijnszorg verstrekken.

    Bij deze opleiding zijn ook andere instellingen of organisaties voor gezondheidszorg betrokken die zich bezighouden met de huisartsgeneeskunde. Onverminderd de in de tweede alinea genoemde minimumperioden mag de praktische opleiding evenwel gedurende ten hoogste zes maanden worden gegeven door een opleiding in andere erkende instellingen of organisaties voor gezondheidszorg die zich met huisartsgeneeskunde bezighouden.

    De opleiding bestaat in een persoonlijke deelname van de kandidaat aan de beroepswerkzaamheden en verantwoordelijkheden van degenen met wie hij werkt.

    4.  De lidstaten stellen de afgifte van opleidingstitels in de huisartsgeneeskunde afhankelijk van het bezit van opleidingstitels van arts met een basisopleiding zoals bedoeld in bijlage V, punt 5.1.1.

    5.  De lidstaten kunnen de in bijlage V, punt 5.1.4, genoemde opleidingstitels afgeven aan artsen die niet de in dit artikel bedoelde opleiding hebben gevolgd, maar wel een andere aanvullende opleiding die met een door de bevoegde autoriteiten van een lidstaat afgegeven opleidingstitel is afgesloten. De lidstaten mogen deze opleidingstitel evenwel slechts afgeven indien deze de bekrachtiging vormt van kennis die vanuit kwalitatief oogpunt gelijkwaardig is aan die welke wordt verworven tijdens de opleiding als bepaald in dit artikel.

    De lidstaten bepalen met name in hoeverre de reeds door de aanvrager gevolgde aanvullende opleiding en diens beroepservaring in aanmerking kunnen komen als vervanging van de opleiding als bepaald in dit artikel.

    De lidstaten mogen de in bijlage V, punt 5.1.4, bedoelde opleidingstitel slechts afgeven indien de aanvrager gedurende ten minste zes maanden in een huisartsenpraktijk of in een erkend centrum waar artsen eerstelijnszorg verstrekken, zoals bedoeld in lid 3, ervaring in de huisartsgeneeskunde heeft opgedaan.

    Artikel 29

    Uitoefening van de beroepswerkzaamheden van huisarts

    Elke lidstaat stelt, behoudens de bepalingen inzake verworven rechten, het in het kader van zijn nationale stelsel van sociale zekerheid verrichten van de werkzaamheden van arts als huisarts afhankelijk van het bezit van een opleidingstitel zoals bedoeld in bijlage V, punt 5.1.4.

    De lidstaten kunnen personen die de specifieke opleiding in de huisartsgeneeskunde volgen, van deze voorwaarde vrijstellen.

    Artikel 30

    Specifieke verworven rechten van huisartsen

    1.  Elke lidstaat bepaalt welke de verworven rechten zijn. Het recht om de werkzaamheden van arts als huisarts uit te oefenen in het kader van het nationale stelsel van sociale zekerheid van die lidstaat zonder de in bijlage V, punt 5.1.4, bedoelde opleidingstitel te bezitten, moet hij evenwel als verworven recht toekennen aan alle artsen die dit recht op de in dat punt vermelde referentiedatum krachtens de op artsen toepasselijke bepalingen die toegang geven tot de beroepswerkzaamheden van arts met een basisopleiding, bezitten en op die datum op zijn grondgebied praktiseren, omdat zij in aanmerking kwamen voor het bepaalde in artikel 21 of artikel 23.

    De bevoegde autoriteiten van elke lidstaat geven aan artsen die op grond van de eerste alinea verworven rechten hebben, op hun verzoek een certificaat af waaruit blijkt dat zij het recht hebben om in het kader van hun stelsel van sociale zekerheid de werkzaamheden van arts als huisarts uit te oefenen zonder de in bijlage V, punt 5.1.4, bedoelde opleidingstitel te bezitten.

    2.  Elke lidstaat erkent de in lid 1, tweede alinea, bedoelde aan onderdanen van de lidstaten door andere lidstaten afgegeven certificaten, door daaraan op zijn grondgebied hetzelfde rechtsgevolg toe te kennen als aan de door hemzelf afgegeven certificaten die het mogelijk maken in het kader van zijn nationale stelsel van sociale zekerheid de werkzaamheden van huisarts uit te oefenen.



    Afdeling 3

    Verantwoordelijk algemeen ziekenverplegers

    Artikel 31

    De opleiding tot verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger

    ▼M9

    1.  Voor de toelating tot de opleiding tot verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger is het volgende vereist:

    a) 

    afsluiting van twaalf jaar algemeen onderwijs, bevestigd met een door de bevoegde autoriteiten of instellingen van een lidstaat afgegeven diploma, certificaat of andere titel, of een certificaat ten bewijze dat men geslaagd is voor een gelijkwaardig examen en dat toegang verleent tot een universiteit of een als gelijkwaardig erkende instelling voor hoger onderwijs; of

    b) 

    afsluiting van minstens tien jaar algemeen onderwijs, bevestigd met een door de bevoegde autoriteiten of instellingen van een lidstaat afgegeven diploma, certificaat of andere titel, of een certificaat ten bewijze dat men geslaagd is voor een gelijkwaardig examen dat toegang verleent tot een school voor beroepsonderwijs of een beroepsopleiding voor verpleegkunde.

    ▼B

    2.  De opleiding tot verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger is een voltijdse opleiding en omvat ten minste het in bijlage V, punt 5.2.1, opgenomen studieprogramma.

    ▼M9

    De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 57 quater gedelegeerde handelingen vast te stellen om wijzigingen aan te brengen in de lijst in bijlage V, punt 5.2.1, teneinde deze aan te passen aan de wetenschappelijke en technische vooruitgang.

    De in de tweede alinea bedoelde wijzigingen mogen voor geen enkele lidstaat een wijziging van de bestaande essentiële rechtsbeginselen betreffende de regeling van beroepen met betrekking tot de opleiding en toegangsvoorwaarden voor natuurlijke personen inhouden. Deze aanpassingen laten de verantwoordelijkheid van de lidstaten voor de organisatie van de onderwijsstelsels als neergelegd in artikel 165, lid 1, VWEU onverlet.

    ▼B

    3.   ►M9  De opleiding tot verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger omvat in totaal ten minste drie studiejaren, die daarnaast kunnen worden uitgedrukt in een daaraan gelijkwaardig aantal ECTS-studiepunten, bestaande uit ten minste 4 600 uur theoretisch en klinisch onderwijs, waarbij de duur van het theoretisch onderwijs ten minste een derde en die van het klinisch onderwijs ten minste de helft van de minimumduur van de opleiding bedraagt. De lidstaten kunnen gedeeltelijke vrijstelling verlenen aan beroepsbeoefenaren die een deel van deze opleiding hebben gevolgd in het kader van andere opleidingen van ten minste gelijkwaardig niveau. ◄

    De lidstaten zien erop toe dat de met de verplegersopleiding belaste instelling verantwoordelijk is voor de coördinatie tussen theoretisch en klinisch onderwijs gedurende het gehele studieprogramma.

    ▼M9

    4.  Onder theoretisch onderwijs wordt verstaan dat deel van de opleiding in de verpleegkunde waar de leerling-verpleger de kennis, vaardigheden en competenties verwerft die krachtens de leden 6 en 7 zijn vereist. Deze opleiding wordt gegeven door docenten in de verpleegkunde en andere bevoegde personen in universiteiten, instellingen voor hoger onderwijs van een als gelijkwaardig erkend niveau of scholen voor beroepsonderwijs dan wel beroepsopleidingen voor verpleegkunde.

    5.  Onder klinisch onderwijs wordt verstaan dat deel van de opleiding in de verpleegkunde waar de leerling-verpleger in teamverband en in rechtstreeks contact met een gezonde persoon of patiënt en/of een gemeenschap op grond van verworven kennis, vaardigheden en competenties de vereiste algemene verpleegkundige verzorging leert plannen, verstrekken en beoordelen. De leerling-verpleger leert niet alleen in teamverband werken, maar ook als teamleider op te treden en zich bezig te houden met de organisatie van de algemene verpleegkundige verzorging, waaronder de gezondheidseducatie voor individuele personen en kleine groepen binnen instellingen voor gezondheidszorg of in de gemeenschap.

    ▼B

    Dit onderwijs wordt gegeven in ziekenhuizen en andere instellingen voor gezondheidszorg en in de gemeenschap onder leiding van docenten-verpleegkundigen en met samenwerking en assistentie van andere geschoolde verpleegkundigen. Ander geschoold personeel kan eveneens in het onderwijsproces worden ingeschakeld.

    De leerling-verplegers nemen deel aan de werkzaamheden van de betrokken diensten voorzover deze bijdragen tot hun opleiding en hen in staat stellen de verantwoordelijkheden op zich te leren nemen die aan de verpleegkundige verzorging zijn verbonden.

    ▼M9

    6.  De opleiding tot verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger waarborgt dat de betrokken beroepsbeoefenaar de volgende kennis en vaardigheden heeft verworven:

    a) 

    uitgebreide kennis van de wetenschappen waarop de algemene ziekenverpleging is gebaseerd, met inbegrip van voldoende kennis van het organisme, de fysiologie en het gedrag van de gezonde en de zieke mens, alsmede van het verband tussen de gezondheidstoestand en de fysieke en sociale omgeving van de mens;

    b) 

    kennis van de aard en de ethiek van het beroep en van de algemene beginselen betreffende gezondheid en verpleging;

    c) 

    adequate klinische ervaring; deze ervaring, bij de keuze waarvan de vormende waarde voorop dient te worden gesteld, moet worden opgedaan onder toezicht van geschoold verpleegkundig personeel en op plaatsen waar de numerieke omvang van het geschoolde personeel en de uitrusting geschikt zijn voor de verpleging van zieken;

    d) 

    bekwaamheid om deel te nemen aan de praktische opleiding van het op het gebied van de gezondheidszorg werkzame personeel en ervaring op het gebied van samenwerking met dit personeel;

    e) 

    ervaring op het gebied van samenwerking met andere personen die beroepsmatig op het gebied van de gezondheidszorg werkzaam zijn.

    ▼M9

    7.  Een titel van een opleiding als verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger bewijst dat de betrokken beroepsbeoefenaar in staat is minstens de volgende competenties toe te passen, ongeacht of de opleiding is verkregen aan een universiteit, een als gelijkwaardig erkende instelling voor hoger onderwijs dan wel aan een school voor beroepsonderwijs of via een beroepsopleiding voor verpleegkunde;

    a) 

    competentie om met de huidige theoretische en klinische kennis zelfstandig een diagnose te stellen voor de nodige verpleegkundige verzorging en om de verpleegkundige verzorging bij de behandeling van patiënten te plannen, organiseren en implementeren op basis van de kennis en vaardigheden die overeenkomstig lid 6, onder a), b) en c), zijn verworven ter verbetering van de praktijkervaring;

    b) 

    competentie om doeltreffend samen te werken met andere actoren in de gezondheidszorg, met inbegrip van deelname aan de praktische opleiding van het op het gebied van de gezondheidszorg werkzame personeel, op basis van de kennis en vaardigheden die overeenkomstig lid 6, onder d) en e), zijn verworven;

    c) 

    competentie om personen, gezinnen en groepen te helpen een gezonde levensstijl aan te nemen en voor zichzelf te zorgen op basis van de kennis en vaardigheden die overeenkomstig lid 6, onder a) en b), zijn verworven;

    d) 

    competentie om zelfstandig urgente levensreddende maatregelen te kunnen treffen en in crisis- en rampensituaties te kunnen handelen;

    e) 

    competentie om zorgbehoevenden en hun naasten onafhankelijk te adviseren, instrueren en ondersteunen;

    f) 

    competentie om zelfstandig de kwaliteit van verpleegkundige verzorging te kunnen garanderen en evalueren;

    g) 

    competentie om beroepsmatig duidelijk te communiceren en samen te werken met andere personen die op het gebied van de gezondheidszorg werkzaam zijn;

    h) 

    competentie om de kwaliteit van de zorg te analyseren om hun eigen praktijkervaring als verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger te verbeteren.

    ▼B

    Artikel 32

    Uitoefening van de beroepswerkzaamheden van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger

    Voor de toepassing van deze richtlijn zijn de beroepswerkzaamheden van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger die welke onder de in bijlage V, punt 5.2.2, genoemde beroepstitels worden uitgeoefend.

    Artikel 33

    Specifieke verworven rechten van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger

    1.  De algemene regels inzake verworven rechten zijn alleen van toepassing op verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger, wanneer de in artikel 23 bedoelde werkzaamheden de volledige verantwoordelijkheid voor de planning, de organisatie en de administratie van de verpleging van de patiënt hebben omvat.

    ▼M9 —————

    ▼M9

    3.  De lidstaten erkennen opleidingstitels in de verpleegkunde die/

    a) 

    in Polen zijn afgegeven aan verpleegkundigen die vóór 1 mei 2004 hun opleiding hebben voltooid, en die niet overeenstemmen met de in artikel 31 bedoelde minimumopleidingseisen, en

    b) 

    worden gestaafd met het diploma „bachelor” dat werd verkregen op basis van een speciaal voortgezet programma zoals bedoeld in:

    i) 

    artikel 11 van de wet van 20 april 2004 inzake de wijziging van de wet op de beroepen van verpleegkundige en verloskundige en inzake enige andere rechtsbesluiten (Staatsblad van de Poolse Republiek van 2004, nr. 92, pos. 885 en van 2007, nr. 176, pos. 1237), en de verordening van de minister van Volksgezondheid van 11 mei 2004 inzake de gedetailleerde voorwaarden voor het verstrekken van opleidingen voor verpleegkundigen en verloskundigen die in het bezit zijn van een diploma middelbaar onderwijs (eindexamen — matura) en zijn afgestudeerd aan een medische school of een instelling voor medisch beroepsonderwijs waar het beroep van verpleegkundige en van verloskundige wordt aangeleerd (Staatsblad van de Poolse Republiek van 2004, nr. 110, pos. 1170, en van 2010, nr. 65, pos. 420); of

    ii) 

    artikel 52.3, punt 2, van het besluit van 15 juli 2011 over de beroepen van verpleegkundige en verloskundige (Staatsblad van de Poolse Republiek van 2011, nr. 174, pos. 1039); en de verordening van de minister van Volksgezondheid van 14 juni 2012 over de gedetailleerde voorwaarden voor het verstrekken van opleidingen voor verpleegkundigen en verloskundigen die in het bezit zijn van een diploma middelbaar onderwijs (eindexamen — matura) en zijn afgestudeerd aan een medische middelbare school of een vervolgopleiding waar het beroep van verpleegkundige en van verloskundige wordt aangeleerd (Staatsblad van de Poolse Republiek van 2012, pos. 770),

    teneinde na te gaan of de kennis en de competentie van de betrokken beroepsbeoefenaar op een niveau liggen dat vergelijkbaar is met dat van verpleegkundigen met titels die voor Polen zijn opgesomd in bijlage V, punt 5.2.2.

    ▼M1

    Artikel 33 bis

    ▼M9

    Ten aanzien van de Roemeense opleidingstitels van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger geldt dat uitsluitend de hierna genoemde bepalingen van toepassing zijn op verworven rechten:

    In het geval van onderdanen van lidstaten die in Roemenië zijn opgeleid als verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger en wier opleiding niet voldoet aan de in artikel 31 neergelegde minimumopleidingseisen, erkennen de lidstaten de volgende opleidingstitels van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger als genoegzaam bewijs, mits deze titels vergezeld gaan van een certificaat waarin wordt bevestigd dat de betrokken onderdanen van lidstaten daadwerkelijk en op legale wijze de werkzaamheden van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger in Roemenië hebben uitgeoefend, waaronder de volledige verantwoordelijkheid voor de planning, organisatie en uitvoering van de verpleging van patiënten, en wel gedurende een periode van minstens drie opeenvolgende jaren tijdens de vijf jaar voorafgaand aan de datum van afgifte van het certificaat:

    a) 

    certificat de competențe profesionale de asistent medical generalist met postsecundaire opleiding verkregen aan een școală postliceală, waaruit blijkt dat vóór 1 januari 2007 met de opleiding is begonnen;

    b) 

    diplomă de absolvire de asistent medical generalist met een hogere opleiding van korte duur, waaruit blijkt dat vóór 1 oktober 2003 met de opleiding is begonnen;

    c) 

    diplomă de absolvire de asistent medical generalist met een hogere opleiding van lange duur, waaruit blijkt dat vóór 1 oktober 2003 met de opleiding is begonnen.

    ▼B



    Afdeling 4

    Beoefenaren van de tandheelkunde

    Artikel 34

    Basisopleiding tandheelkunde

    1.  Voor de toelating tot de basisopleiding tandheelkunde wordt het bezit vereist van een diploma of certificaat dat in een lidstaat voor de betrokken studies toegang geeft tot universiteiten of instellingen voor hoger onderwijs van een als gelijkwaardig erkend niveau.

    ▼M9

    2.  De basisopleiding tandheelkunde duurt in totaal ten minste vijf jaar, eventueel aanvullend uitgedrukt in het equivalente aantal ECTS-studiepunten, bestaat uit ten minste 5 000 uur voltijdse theoretische en praktische opleiding aan een universiteit, aan een instelling voor hoger onderwijs van een als gelijkwaardig erkend niveau of onder toezicht van een universiteit en omvat ten minste het in bijlage V, punt 5.3.1, opgenomen studieprogramma.

    De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 57 quater gedelegeerde handelingen vast te stellen tot aanpassing van de lijst in bijlage V, punt 5.3.1, aan de wetenschappelijke en technische vooruitgang.

    De in de tweede alinea bedoelde wijzigingen mogen voor geen enkele lidstaat een wijziging van de bestaande essentiële rechtsbeginselen betreffende de regeling van beroepen met betrekking tot de opleiding en toegangsvoorwaarden voor natuurlijke personen inhouden. Deze aanpassingen laten de verantwoordelijkheid van de lidstaten voor de organisatie van de onderwijsstelsels als neergelegd in artikel 165, lid 1, VWEU onverlet.

    ▼B

    3.  De basisopleiding tandheelkunde waarborgt dat de betrokkene de volgende kennis en bekwaamheid heeft verworven:

    a) 

    voldoende kennis van de wetenschappen waarop de tandheelkunde berust, alsmede een goed inzicht in de wetenschappelijke methoden en met name de beginselen van de meting van biologische functies, in de beoordeling van wetenschappelijk vastgestelde feiten alsmede in de analyse van gegevens;

    b) 

    voldoende kennis van het gestel, de fysiologie en het gedrag van gezonde en zieke personen, alsmede van de wijze waarop de gezondheidstoestand van de mens wordt beïnvloed door zijn natuurlijke en sociale omgeving; een en ander voorzover dat in relatie staat tot de tandheelkunde;

    c) 

    voldoende kennis van structuur en functie van de tanden, de mond, de kaken en de omliggende weefsels, zowel in gezonde als zieke toestand, en de relatie daarvan tot de algemene gezondheidstoestand en het fysieke en sociale welzijn van de patiënt;

    d) 

    voldoende kennis van de klinische studievakken en methoden die aan de tandheelkundige een samenhangend beeld geven van de anomalieën, kwetsuren en ziekten van tanden, mond, kaken en omliggende weefsels, alsmede van de preventieve, diagnostische en therapeutische aspecten van de odontologie;

    e) 

    voldoende klinische ervaring, opgedaan onder deskundig toezicht.

    De opleiding verschaft de nodige bekwaamheid voor alle werkzaamheden die verband houden met de preventie, de diagnose en de behandeling van afwijkingen en ziekten van tanden, mond, kaken en omliggende weefsels.

    Artikel 35

    Opleiding tot specialist in de tandheelkunde

    ▼M9

    1.  Voor de toelating tot de opleiding tot specialist in de tandheelkunde moet een basisopleiding tandheelkunde als bedoeld in artikel 34 met goed gevolg zijn volbracht, of moet men in het bezit zijn van de stukken bedoeld in de artikelen 23 en 37.

    ▼B

    2.  De opleiding tot specialist in de tandheelkunde omvat theoretisch en praktisch onderwijs in een universitair centrum, een academisch onderwijs- en onderzoekscentrum voor behandeling of, in voorkomend geval, in een daartoe door de bevoegde autoriteiten of autoriteiten erkende inrichting voor gezondheidszorg.

    ▼M9

    De voltijdse opleiding tot specialist in de tandheelkunde duurt ten minste drie jaar en staat onder supervisie van de bevoegde autoriteiten of instellingen. De aankomend specialist in de tandheelkunde dient persoonlijk aan de werkzaamheden van de betrokken inrichting deel te nemen en daarvoor verantwoordelijkheid te dragen.

    ▼M9 —————

    ▼B

    3.  De lidstaten stellen de afgifte van een opleidingstitel van specialist in de tandheelkunde afhankelijk van het bezit van een van de opleidingstitels van de basisopleiding tandheelkunde bedoeld in bijlage V, punt 5.3.2.

    ▼M9

    4.  De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 57 quater gedelegeerde handelingen vast te stellen aangaande aanpassingen van de minimumopleidingsduur zoals bedoeld in lid 2, teneinde deze aan te passen aan de wetenschappelijke en technische vooruitgang.

    5.  De Commissie is teneinde rekening te houden met de ontwikkeling van de nationale wetgeving en met het oog op de actualisering van deze richtlijn bevoegd overeenkomstig artikel 57 quater gedelegeerde handelingen vast te stellen voor het toevoegen aan bijlage V, punt 5.3.3, van nieuwe tandheelkundige specialismen die ten minste twee vijfden van de lidstaten gemeenschappelijk hebben.

    ▼B

    Artikel 36

    Uitoefening van de beroepswerkzaamheden van beoefenaar der tandheelkunde

    1.  Voor de toepassing van deze richtlijn zijn de beroepswerkzaamheden van beoefenaar der tandheelkunde die welke in lid 3 worden omschreven en onder de in bijlage V, punt 5.3.2, genoemde beroepstitels worden uitgeoefend.

    2.  Het beroep van beoefenaar der tandheelkunde is gebaseerd op de in artikel 34 bedoelde tandheelkundige opleiding en is een specifiek beroep dat zich van het beroep van arts onderscheidt, ongeacht of deze is gespecialiseerd. Voor de uitoefening van de beroepswerkzaamheden van beoefenaar der tandheelkunde is het bezit vereist van een opleidingstitel zoals bedoeld in bijlage V, punt 5.3.2. Met de houders van een dergelijke opleidingstitel worden gelijkgesteld de begunstigden van artikelen 23 of 37.

    3.  De lidstaten dragen er zorg voor dat de beoefenaren der tandheelkunde algemeen toegang hebben tot werkzaamheden in verband met de preventie, diagnose en behandeling van afwijkingen en ziekten van tanden, mond, kaken en omliggende weefsels, en die werkzaamheden mogen uitoefenen, met inachtneming van de wettelijke bepalingen en de gedragsregels die op de in bijlage V, punt 5.3.2, bedoelde referentiedata voor het beroep gelden.

    Artikel 37

    Specifieke verworven rechten van beoefenaren der tandheelkunde

    1.  De lidstaten erkennen met het oog op de uitoefening van de beroepswerkzaamheden van beoefenaren der tandheelkunde uit hoofde van de in bijlage V, punt 5.3.2, opgenomen titels, de opleidingstitels van arts ►M1  welke in Italië, Spanje, Oostenrijk, Tsjechië, Slowakije en Roemenië ◄ zijn afgegeven aan personen die uiterlijk op de in bijlage V voor de betrokken lidstaat vermelde referentiedatum hun artsenopleiding hebben aangevangen, en welke vergezeld gaan van een door de bevoegde autoriteiten van de betrokken lidstaat afgegeven verklaring.

    Uit deze verklaring moet blijken dat aan de volgende twee voorwaarden is voldaan:

    a) 

    de betrokkenen hebben in die lidstaat tijdens de vijf jaar die aan de afgifte van de verklaring voorafgaan gedurende ten minste drie opeenvolgende jaren daadwerkelijk, wettig en als hoofdactiviteit de in artikel 36 bedoelde werkzaamheden uitgeoefend;

    b) 

    de betrokkene is bevoegd deze werkzaamheden uit te oefenen onder dezelfde voorwaarden als die welke gelden voor de houders van de in bijlage V, punt 5.3.2, voor de betrokken lidstaat opgenomen opleidingstitel.

    Van de in de tweede alinea, onder a), bedoelde eis van een praktijkervaring van drie jaar zijn vrijgesteld personen die met goed gevolg een studie van ten minste drie jaar hebben gevolgd welke volgens een officiële verklaring van de bevoegde autoriteiten van de betrokken lidstaat gelijkwaardig is aan de in artikel 34 bedoelde opleiding.

    Wat Tsjechië en Slowakije betreft, worden de in het voormalige Tsjechoslowakije verkregen opleidingstitels erkend uit gelijken hoofde als de Tsjechische en de Slowaakse opleidingstitels en onder dezelfde in de voorgaande alinea's genoemde voorwaarden.

    2.  Elke lidstaat erkent de opleidingstitels van arts welke in Italië zijn afgegeven aan personen die na 28 januari 1980 en niet later dan 31 december 1984 met hun universitaire artsenopleiding zijn begonnen, en welke vergezeld gaan van een door de bevoegde Italiaanse autoriteiten afgegeven verklaring.

    Uit deze verklaring moet blijken dat aan de volgende drie voorwaarden is voldaan:

    a) 

    de betrokkenen hebben met goed gevolg de bijzondere proef van bekwaamheid afgelegd die de bevoegde autoriteiten in Italië hebben georganiseerd teneinde na te gaan of de kennis en bekwaamheid van de betrokkenen op een niveau liggen dat vergelijkbaar is met dat van de houders van de opleidingstitel die voor Italië in bijlage V, punt 5.3.2, is vermeld;

    b) 

    de betrokkenen hebben in Italië tijdens de vijf jaar die aan de afgifte van de verklaring voorafgaan gedurende ten minste drie opeenvolgende jaren daadwerkelijk, wettig en als hoofdactiviteit de in artikel 36 bedoelde werkzaamheden uitgeoefend;

    c) 

    de betrokkenen zijn bevoegd de in artikel 36 bedoelde werkzaamheden uit te oefenen, of oefenen deze daadwerkelijk, wettig en als hoofdactiviteit uit, onder dezelfde voorwaarden als de houders van de opleidingstitel die voor Italië in bijlage V, punt 5.3.2, is vermeld.

    Van de in de tweede alinea, onder a), bedoelde proef van bekwaamheid zijn vrijgesteld personen die met goed gevolg een studie van ten minste drie jaar hebben gevolgd die volgens een officiële verklaring van de bevoegde autoriteiten gelijkwaardig is aan de in artikel 34 bedoelde opleiding.

    Personen die na 31 december 1984 met hun universitaire artsenopleiding zijn begonnen worden net zo behandeld als bovengenoemde personen, op voorwaarde dat de bovengenoemde drie studiejaren vóór 31 december 1994 zijn begonnen.

    ▼M9

    3.  Met betrekking tot de opleidingstitels van beoefenaren der tandheelkunde moeten de lidstaten dergelijke titels overeenkomstig artikel 21 erkennen in gevallen waarin de aanvragers met hun opleidingen zijn begonnen vóór 18 januari 2016.

    4.  Elke lidstaat erkent de opleidingstitels van arts welke in Spanje zijn afgegeven aan beroepsbeoefenaren die na 1 januari 1986 en niet later dan 31 december 1997 met hun universitaire artsenopleiding zijn begonnen, en welke vergezeld gaan van een door de Spaanse bevoegde instanties afgegeven certificaat.

    Uit dit certificaat moet blijken dat aan de volgende voorwaarden is voldaan:

    a) 

    de betrokken beroepsbeoefenaar heeft met goed gevolg een studie van ten minste drie jaar gevolgd, die volgens een officiële verklaring van de Spaanse bevoegde autoriteiten gelijkwaardig is aan de in artikel 34 bedoelde opleiding;

    b) 

    de betrokken beroepsbeoefenaar heeft in Spanje tijdens de vijf jaar die aan de afgifte van het certificaat voorafgaan gedurende ten minste drie opeenvolgende jaren daadwerkelijk, wettig en als hoofdactiviteit de in artikel 36 bedoelde werkzaamheden uitgeoefend;

    c) 

    de betrokken beroepsbeoefenaar is bevoegd de in artikel 36 bedoelde werkzaamheden uit te oefenen, of oefent deze daadwerkelijk, wettig en als hoofdactiviteit uit, onder dezelfde voorwaarden als de houders van de opleidingstitel die voor Spanje in bijlage V, punt 5.3.2, is vermeld.

    ▼B



    Afdeling 5

    Dierenartsen

    Artikel 38

    De opleiding tot dierenarts

    ▼M9

    1.  De diergeneeskundige opleiding omvat in totaal ten minste vijf jaar theoretisch en praktisch onderwijs — eventueel aanvullend uitgedrukt in het equivalente aantal ECTS-studiepunten — op voltijdbasis aan een universiteit, aan een instelling voor hoger onderwijs van een als gelijkwaardig erkend niveau of onder toezicht van een universiteit en omvat ten minste het in bijlage V, punt 5.4.1, opgenomen studieprogramma.

    De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 57 quater gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van de lijst in bijlage V, punt 5.4.1, teneinde deze aan te passen aan de wetenschappelijke en technische vooruitgang.

    De in de tweede alinea bedoelde wijzigingen mogen voor geen enkele lidstaat een wijziging van de bestaande essentiële rechtsbeginselen betreffende de regeling van beroepen met betrekking tot de opleiding en toegangsvoorwaarden voor natuurlijke personen inhouden. Deze aanpassingen laten de verantwoordelijkheid van de lidstaten voor de organisatie van de onderwijsstelsels als neergelegd in artikel 165, lid 1, VWEU onverlet.

    ▼B

    2.  Voor de toelating tot de diergeneeskundige opleiding wordt het bezit vereist van een diploma of certificaat dat in een lidstaat voor de betrokken studies toegang geeft tot universiteiten of instellingen voor hoger onderwijs van een als gelijkwaardig erkend niveau.

    ▼M9

    3.  De opleiding tot dierenarts waarborgt dat de betrokken beroepsbeoefenaar de volgende kennis en vaardigheden heeft verworven:

    a) 

    voldoende kennis van de wetenschappen waarop de werkzaamheden van de dierenarts berusten en van de Uniewetgeving betreffende deze werkzaamheden;

    b) 

    voldoende kennis van de constitutie, de functies, het gedrag en de fysiologische behoeften van dieren, alsmede de vaardigheden en competenties die nodig zijn voor de houderij, de voeding, het welzijn, de voortplanting en de hygiëne van dieren in het algemeen;

    c) 

    de klinische, epidemiologische en analytische vaardigheden en competenties die nodig zijn voor de preventie, diagnose en behandeling van dierziekten, met inbegrip van anesthesie, aseptische chirurgie en pijnloze levensbeëindiging, hetzij individueel, hetzij in groep, met inbegrip van de specifieke kennis van ziekten die op de mens kunnen worden overgedragen;

    d) 

    voldoende kennis, vaardigheden en competenties voor preventieve geneeskunde, met inbegrip van de beantwoording van vragen en certificering;

    e) 

    voldoende kennis van de hygiëne en technologie voor het verkrijgen, vervaardigen en in omloop brengen van dierlijke voedingsmiddelen of voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong bestemd voor menselijke consumptie, met inbegrip van de nodige vaardigheden en competenties voor het begrijpen en uitleggen van goede praktijken op dit gebied;

    f) 

    de kennis, vaardigheden en competenties die nodig zijn voor het verantwoord en verstandig gebruik van de geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik, om de dieren te behandelen en om de veiligheid van de voedselketen en de bescherming van het milieu te garanderen.

    ▼B

    Artikel 39

    Specifieke verworven rechten van dierenartsen

    Onverminderd artikel 23, lid 4, erkennen de lidstaten ten behoeve van onderdanen van lidstaten wier opleidingstitels van dierenarts door Estland zijn afgegeven of wier opleiding vóór 1 mei 2004 in Estland is aangevangen, deze opleidingstitels van dierenarts mits deze vergezeld gaan van een verklaring waarin wordt bevestigd dat deze personen tijdens de zeven jaar die aan de afgifte van de verklaring voorafgaan gedurende ten minste vijf opeenvolgende jaren daadwerkelijk en op wettige wijze de betrokken werkzaamheden op Estlands grondgebied hebben uitgeoefend.



    Afdeling 6

    Verloskundigen

    Artikel 40

    Opleiding tot verloskundige

    1.  De opleiding tot verloskundige omvat in totaal ten minste één van de volgende opleidingen:

    a) 

    een specifieke voltijdse opleiding tot verloskundige van ten minste drie jaar theoretisch en praktisch onderwijs (mogelijkheid I) die ten minste het in bijlage V, punt 5.5.1, opgenomen programma omvat, of

    b) 

    een specifieke voltijdse opleiding tot verloskundige van 18 maanden (mogelijkheid II) die ten minste het in bijlage V, punt 5.5.1, opgenomen programma omvat, voorzover dit niet op gelijkwaardige wijze is onderwezen in het kader van de opleiding tot verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger.

    De lidstaten zien erop toe dat de met de opleiding van verloskundigen belaste inrichting verantwoordelijk is voor de coördinatie tussen theorie en praktijk gedurende het gehele studieprogramma.

    ▼M9

    De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 57 quater gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van de lijst in bijlage V, punt 5.5.1, teneinde dit aan te passen aan de wetenschappelijke en technische vooruitgang.

    De in de derde alinea bedoelde wijzigingen mogen voor geen enkele lidstaat een wijziging van de bestaande essentiële rechtsbeginselen betreffende de regeling van beroepen met betrekking tot de opleiding en toegangsvoorwaarden voor natuurlijke personen inhouden. Deze aanpassingen laten de verantwoordelijkheid van de lidstaten voor de organisatie van de onderwijsstelsels als neergelegd in artikel 165, lid 1, VWEU onverlet.

    2.  Voor de toelating tot de opleiding tot verloskundige moet aan een van de volgende voorwaarden zijn voldaan:

    a) 

    voor mogelijkheid I, het doorlopen van ten minste twaalf jaar algemene schoolopleiding of een certificaat ten bewijze dat men geslaagd is voor een gelijkwaardig toelatingsexamen voor scholen voor verloskundigen;

    b) 

    voor mogelijkheid II het bezit van een opleidingstitel van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger zoals bedoeld in bijlage V, punt 5.2.2.

    3.  De opleiding tot verloskundige waarborgt dat de betrokken beroepsbeoefenaar de volgende kennis en vaardigheden heeft verworven:

    a) 

    grondige kennis van de wetenschappen waarop de werkzaamheden van de verloskundige berusten, met name de verloskunde en de gynaecologie;

    b) 

    voldoende kennis van de beroepsethiek en de wetgeving die relevant is voor de uitoefening van het beroep;

    c) 

    voldoende kennis van de algemene medische wetenschap (biologische functies, anatomie en fysiologie) en van de farmacologie op het gebied van de verloskunde en de perinatologie, alsmede kennis van het verband tussen de gezondheidstoestand en de fysieke en sociale omgeving van de mens en van zijn gedrag;

    d) 

    voldoende klinische ervaring, zelfstandig en onder eigen verantwoordelijkheid opgedaan in erkende inrichtingen waar verloskundigen, voor zover nodig en met uitsluiting van pathologische situaties, prenatale zorg kunnen verstrekken, een bevalling kunnen uitvoeren en kunnen zorgen voor de opvolging daarvan in een erkende instelling, en toezicht kunnen houden bij baringen en bevallingen, postnatale zorg en neonatale reanimatie, in afwachting van een arts;

    e) 

    voldoende op de hoogte zijn van de opleiding van het op het gebied van de gezondheidszorg werkzame personeel en ervaring op het gebied van de samenwerking met dit personeel.

    ▼B

    Artikel 41

    Regels ten aanzien van de erkenning van de opleidingstitels van verloskundige

    ▼M9

    1.  De in bijlage V, punt 5.5.2, bedoelde opleidingstitels van verloskundige worden overeenkomstig artikel 21 automatisch erkend indien zij aan een van de volgende voorwaarden voldoen:

    a) 

    een voltijdse opleiding tot verloskundige van ten minste drie jaar, eventueel aanvullend uitgedrukt in het equivalente aantal ECTS-studiepunten, die ten minste 4 600 uur theoretisch en praktisch onderwijs omvat, waarvan ten minste een derde betrekking heeft op klinisch onderwijs;

    b) 

    een voltijdse opleiding tot verloskundige van ten minste twee jaar, eventueel aanvullend uitgedrukt in het equivalente aantal ECTS-studiepunten, die bestaat uit ten minste 3 600 uur, waarvoor het bezit is vereist van een opleidingstitel van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger zoals bedoeld in bijlage V, punt 5.2.2;

    c) 

    een voltijdse opleiding tot verloskundige van ten minste achttien maanden, eventueel aanvullend uitgedrukt in het equivalente aantal ECTS-studiepunten, die ten minste 3 000 uur omvat, waarvoor het bezit is vereist van een opleidingstitel van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger zoals bedoeld in bijlage V, punt 5.2.2, en gevolgd door een praktijkervaring waarvoor overeenkomstig lid 2 een bewijs is afgegeven.

    ▼B

    2.  Het in lid 1 genoemde bewijs wordt afgegeven door de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van oorsprong. Hierin wordt verklaard dat de begunstigde, na de opleidingstitel van verloskundige te hebben behaald, in een ziekenhuis of in een daartoe erkende inrichting voor gezondheidszorg alle werkzaamheden van verloskundige gedurende het overeenkomstige tijdvak naar tevredenheid heeft verricht.

    Artikel 42

    Uitoefening van de beroepswerkzaamheden van verloskundige

    1.  Deze afdeling is van toepassing op de werkzaamheden van verloskundige, zoals die door elke lidstaat zijn omschreven, onverminderd lid 2, en worden uitgeoefend onder de in bijlage V, punt 5.5.2, opgenomen beroepstitels.

    2.  De lidstaten dragen er zorg voor dat de verloskundigen ten minste toegang hebben tot de hieronder genoemde werkzaamheden en deze mogen uitoefenen:

    a) 

    goede voorlichting en adviezen over gezinsplanning verstrekken;

    b) 

    zwangerschap vaststellen en het normale verloop ervan blijven volgen, onderzoeken verrichten die nodig zijn voor het toezicht op het normale verloop van de zwangerschap;

    c) 

    de onderzoeken voorschrijven of adviseren die nodig zijn om de diagnose van een zwangerschap met gevaar voor complicaties zo vroeg mogelijk te kunnen stellen;

    d) 

    een programma opstellen ter voorbereiding op het ouderschap, de bevalling volledig voorbereiden en de ouders raadgevingen verstrekken over hygiëne en voeding;

    e) 

    de vrouw tijdens de bevalling bijstaan en de toestand van de foetus in utero met passende klinische en technische middelen volgen;

    f) 

    normale bevallingen bij achterhoofdsligging verrichten en daarbij zo nodig episiotomie toepassen, alsmede in noodgevallen bevallingen bij stuitligging verrichten;

    g) 

    bij moeder en kind de tekenen van stoornissen onderkennen waarbij het ingrijpen van een arts vereist is en hem indien nodig assisteren; bij afwezigheid van de arts spoedmaatregelen nemen, met name de placenta met de hand verwijderen en eventueel daarna de baarmoeder inwendig onderzoeken;

    h) 

    de pasgeborene onderzoeken en verzorgen; alle nodige maatregelen nemen en in voorkomend geval onmiddellijk reanimatie toepassen;

    i) 

    de kraamvrouw verzorgen, toezien op de gevolgen van de bevalling voor de moeder en alle nuttige adviezen verstrekken aan de moeder met betrekking tot de kinderverzorging, zodat de pasgeborene in de beste omstandigheden kan worden grootgebracht;

    j) 

    de door een arts voorgeschreven behandeling toepassen;

    k) 

    de nodige schriftelijke verslagen opstellen.

    Artikel 43

    Specifieke verworven rechten van verloskundigen

    1.  Elke lidstaat erkent, ten aanzien van onderdanen van de lidstaten van wie de opleidingstitels van verloskundige aan alle in artikel 40 vastgestelde minimumopleidingseisen voldoen, maar uit hoofde van artikel 41 alleen mogen worden erkend indien ze vergezeld gaan van het in artikel 41, lid 2, bedoelde bewijs van praktijkervaring, als genoegzaam bewijs de door deze lidstaten vóór de in bijlage V, punt 5.5.2, bedoelde referentiedatum afgegeven opleidingstitels, op voorwaarde dat zij vergezeld gaan van een verklaring waarin wordt bevestigd dat de houders ervan de betrokken werkzaamheden tijdens de vijf jaar die aan de afgifte van de verklaring voorafgaan gedurende ten minste drie opeenvolgende jaren daadwerkelijk en op wettige wijze hebben uitgeoefend.

    ▼M9

    1 bis.  Met betrekking tot de opleidingstitel van verloskundige erkennen de lidstaten automatisch de kwalificaties wanneer de aanvrager de opleiding heeft aangevat vóór 18 januari 2016, en de toelatingsvoorwaarde voor die opleiding tien jaar algemeen onderwijs of een gelijkwaardig niveau was voor mogelijkheid I, of een voltooide opleiding als verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger zoals bewezen door een opleidingstitel als bedoeld in bijlage V, punt 5.2.2, alvorens de opleiding tot verloskundige onder mogelijkheid II aan te vatten.

    ▼B

    2.  Lid 1 is van toepassing op onderdanen van de lidstaten van wie de opleidingstitels van verloskundige de afsluiting zijn van een opleiding die op het grondgebied van de voormalige Duitse Democratische Republiek werd gevolgd en die aan alle minimumopleidingseisen van artikel 40 voldoet, maar uit hoofde van artikel 41 alleen mogen worden erkend indien zij vergezeld gaan van het in artikel 41, lid 2, bedoelde bewijs van praktijkervaring, wanneer zij de afsluiting zijn van een opleiding waarmee vóór 3 oktober 1990 werd aangevangen.

    ▼M9 —————

    ▼M9

    4.  De lidstaten erkennen opleidingstitels in de verloskunde die:

    a) 

    in Polen zijn afgegeven aan verloskundigen die vóór 1 mei 2004 hun opleiding hebben voltooid, en die niet overeenstemmen met de in artikel 40 neergelegde minimumopleidingseisen, en

    b) 

    worden gestaafd met het diploma „bachelor” dat werd verkregen op basis van een speciaal voortgezet programma zoals bedoeld in:

    i) 

    artikel 11 van de wet van 20 april 2004 inzake de wijziging van de wet op de beroepen van verpleegkundige en verloskundige en inzake enige andere rechtsbesluiten (Staatsblad van de Poolse Republiek van 2004, nr. 92, pos. 885 en van 2007, nr. 176, pos. 1237); en de verordening van de minister van Volksgezondheid van 11 mei 2004 inzake de gedetailleerde voorwaarden voor het verstrekken van opleidingen voor verpleegkundigen en verloskundigen die in het bezit zijn van een diploma middelbaar onderwijs (eindexamen — matura) en zijn afgestudeerd aan een medische school of een instelling voor medisch beroepsonderwijs waar het beroep van verpleegkundige en van verloskundige wordt aangeleerd (Staatsblad van de Poolse Republiek van 2004, nr. 110, pos. 1170, en van 2010, nr. 65, pos. 420); of

    ii) 

    artikel 53.3, punt 3, van het besluit van 15 juli 2011 over de beroepen van verpleegkundige en verloskundige (Staatsblad van de Poolse Republiek van 2011 nr. 174, pos. 1039); en de verordening van de minister van Volksgezondheid van 14 juni 2012 over de gedetailleerde voorwaarden voor het verstrekken van opleidingen voor verpleegkundigen en verloskundigen die in het bezit zijn van een diploma middelbaar onderwijs (eindexamen — matura) en zijn afgestudeerd aan een medische middelbare school of een vervolgopleiding waar het beroep van verpleegkundige en van verloskundige wordt aangeleerd (Staatsblad van de Poolse Republiek van 2012, pos. 770),

    teneinde na te gaan of de kennis en de competentie van de betrokken beroepsbeoefenaar op een niveau liggen dat vergelijkbaar is met dat van verloskundigen met titels die voor Polen zijn opgesomd in bijlage V, punt 5.2.2.

    ▼M1

    Artikel 43 bis

    Voor Roemeense opleidingstitels van verloskundige zijn alleen de volgende bepalingen inzake verworven rechten van toepassing:

    In het geval van onderdanen van lidstaten wier titel van verloskundige (asistent medical obstetrică-ginecologie/obstetrisch en gynaecologisch verpleegkundige) vóór de datum van toetreding door Roemenië is afgegeven, en die niet voldoen aan de minimum opleidingsvereisten van artikel 40, erkennen de lidstaten genoemde titel als voldoende bewijs voor de uitoefening van de werkzaamheid van verloskundige, mits die titel vergezeld gaat van een document waaruit blijkt dat die onderdanen van de lidstaten daadwerkelijk en wettelijk de werkzaamheid van verloskundige in Roemenië hebben uitgeoefend gedurende ten minste vijf opeenvolgende jaren gedurende de zeven jaar voorafgaand aan de afgifte van bovengenoemd document.

    ▼A1

    Artikel 43, b)

    Verworven rechten op het gebied van verloskunde gelden niet voor de volgende opleidingstitels die in Kroatië zijn behaald vóór 1 juli 2013: viša medicinska sestra ginekološko- opstetričkog smjera (verpleegkundige met diploma hoger onderwijs gynaecologie en obstetrie), medicinska sestra ginekološko-opstetričkog smjera (verpleegkundige gynaecologie en obstetrie), viša medicinska sestra primaljskog smjera (verpleegkundige met diploma hoger onderwijs verloskunde), medicinska sestra primaljskog smjera (verpleegkundige verloskunde), ginekološko-opstetrička primalja (verloskundige gynaecologie en obstetrie) en primalja (verloskundige).

    ▼B



    Afdeling 7

    Apothekers

    Artikel 44

    Opleiding tot apotheker

    1.  Voor de toelating tot de apothekersopleiding wordt het bezit vereist van een diploma of certificaat dat in een lidstaat voor de betrokken studies toegang geeft tot universiteiten of instellingen voor hoger onderwijs van een als gelijkwaardig erkend niveau.

    ▼M9

    2.  De opleidingstitel van apotheker vormt de afsluiting van een opleiding van ten minste vijf jaar, eventueel aanvullend uitgedrukt in het equivalente aantal ECTS-studiepunten, waarvan ten minste:

    a) 

    vier jaar voltijds theoretisch en praktisch onderwijs aan een universiteit, aan een instelling voor hoger onderwijs van een als gelijkwaardig erkend niveau of onder toezicht van een universiteit;

    b) 

    tijdens of na de theoretische en praktische opleiding een stage van zes maanden in een voor het publiek toegankelijke apotheek of in een ziekenhuis onder toezicht van de farmaceutische dienst van dat ziekenhuis.

    De in dit lid bedoelde studiecyclus omvat ten minste het in bijlage V, punt 5.6.1, opgenomen studieprogramma. De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 57 quater gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van de lijst in bijlage V, punt 5.6.1, teneinde deze aan te passen aan de wetenschappelijke en technische vooruitgang, inclusief de ontwikkeling van de farmacologische praktijk.

    De in de tweede alinea bedoelde wijzigingen mogen voor geen enkele lidstaat een wijziging van de bestaande essentiële rechtsbeginselen betreffende de regeling van beroepen met betrekking tot de opleiding en toegangsvoorwaarden voor natuurlijke personen inhouden. Deze aanpassingen laten de verantwoordelijkheid van de lidstaten voor de organisatie van de onderwijsstelsels als neergelegd in artikel 165, lid 1, VWEU onverlet.

    ▼B

    3.  De opleiding tot apotheker waarborgt dat de betrokkene de volgende kennis en bekwaamheid heeft verworven:

    a) 

    voldoende kennis van geneesmiddelen en de voor de vervaardiging van geneesmiddelen gebruikte substanties;

    b) 

    voldoende kennis van de farmaceutische technologie en van de natuurkundige, scheikundige, biologische en microbiologische controle op geneesmiddelen;

    c) 

    voldoende kennis van het metabolisme en van de uitwerking van geneesmiddelen, alsook van de werking van toxische stoffen en van het gebruik van geneesmiddelen;

    d) 

    voldoende kennis om wetenschappelijke gegevens betreffende geneesmiddelen te kunnen beoordelen om op grond daarvan passende inlichtingen te kunnen verstrekken;

    e) 

    voldoende kennis van de wettelijke en andere vereisten voor de uitoefening van de werkzaamheden van apotheker.

    Artikel 45

    Uitoefening van de werkzaamheden van apotheker

    1.  Voor de toepassing van deze richtlijn zijn de werkzaamheden van apotheker die waartoe de toegang en waarvan de uitoefening in een of meer lidstaten afhankelijk worden gesteld van eisen betreffende de beroepskwalificatie en die openstaan voor de houders van de in bijlage V, punt 5.6.2, bedoelde opleidingstitels.

    ▼M9

    2.  De lidstaten dragen er zorg voor dat de houders van een opleidingstitel op het terrein van de farmacie van universitair niveau of een als gelijkwaardig erkend niveau, die voldoet aan de in artikel 44 gestelde voorwaarden, ten minste gerechtigd zijn tot de toegang tot en de uitoefening van de hierna bedoelde werkzaamheden, onder voorbehoud, in voorkomend geval, van de eis van aanvullende beroepservaring:

    a) 

    de bereiding van geneesmiddelen in hun farmaceutische vorm;

    b) 

    de vervaardiging van en de controle op geneesmiddelen;

    c) 

    de controle op geneesmiddelen in een laboratorium bestemd voor die controle;

    d) 

    de opslag, bewaring en distributie van geneesmiddelen in het groothandelsstadium;

    e) 

    de aanvoer, bereiding, controle, opslag, distributie en verstrekking van veilige en doeltreffende geneesmiddelen van de vereiste kwaliteit naar en in voor het publiek toegankelijke apotheken;

    f) 

    de bereiding, controle, opslag en verstrekking van veilige en doeltreffende geneesmiddelen van de vereiste kwaliteit in ziekenhuizen;

    g) 

    het verstrekken van informatie en advies over geneesmiddelen als zodanig, inclusief betreffende het juiste gebruik ervan;

    h) 

    rapportering van de bijwerkingen van farmaceutische producten aan de bevoegde autoriteiten;

    i) 

    de gepersonaliseerde begeleiding van patiënten die hun medicijnen zelf toedienen;

    j) 

    meewerken aan lokale of nationale gezondheidscampagnes.

    ▼B

    3.  Wanneer in een lidstaat de toegang tot of de uitoefening van een van de werkzaamheden van apotheker behalve van het bezit van een in bijlage V, punt 5.6.2, bedoelde opleidingstitel, afhankelijk worden gesteld van het bezit van aanvullende beroepservaring, erkent deze lidstaat als genoegzaam bewijs te dien einde een verklaring van de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van oorsprong waarin wordt bevestigd dat de betrokkene die werkzaamheden in de lidstaat van oorsprong gedurende een periode van gelijke duur heeft uitgeoefend.

    4.  De in lid 3 bedoelde erkenning geldt evenwel niet voor wat betreft de beroepservaring van twee jaar die door het Groothertogdom Luxemburg wordt geëist voor het verlenen van een vergunning voor een voor het publiek toegankelijke apotheek.

    5.  Wanneer er in een lidstaat op 16 september 1985 een vergelijkend onderzoek op de grondslag van een examen bestond dat ten doel heeft onder de in lid 2 bedoelde houders de kandidaten te selecteren die zullen worden aangewezen als houders van nieuwe apotheken tot oprichting waarvan in het kader van een nationaal systeem voor geografische spreiding werd besloten, kan deze lidstaat in afwijking van lid 1 dit vergelijkend onderzoek handhaven en verplicht stellen voor onderdanen van de lidstaten die één van de in bijlage V, punt 5.6.2, bedoelde opleidingstitels van apotheker bezitten of die onder artikel 23 vallen.



    Afdeling 8

    Architecten

    ▼M9

    Artikel 46

    Opleiding tot architect

    1.  De opleiding tot architect omvat:

    a) 

    in totaal hetzij ten minste vijf jaar studie op voltijdbasis aan een universiteit of een vergelijkbare onderwijsinstelling ter afsluiting waarvan met goed gevolg een examen op universitair niveau wordt afgelegd; of

    b) 

    niet minder dan vier jaar studie op voltijdbasis aan een universiteit of een vergelijkbare onderwijsinstelling ter afsluiting waarvan met goed gevolg een examen op universitair niveau wordt afgelegd, vergezeld van een certificaat ten bewijze dat een beroepsstage van twee jaar is volbracht, in overeenstemming met lid 4.

    2.  Architectuur moet het belangrijkste onderdeel zijn van de in lid 1 bedoelde studie. De studie besteedt evenveel aandacht aan de theoretische als aan de praktische aspecten van de architectuuropleiding en waarborgt ten minste de verwerving van de volgende kennis, vaardigheden en competenties:

    a) 

    vermogen tot architectonische vormgeving die zowel aan esthetische als aan technologische eisen voldoet;

    b) 

    passende kennis van de geschiedenis en de theorie van de architectuur en de aanverwante kunstvormen, technologische vakken en menswetenschappen;

    c) 

    kennis van de beeldende kunsten voor zover deze van invloed kunnen zijn op de kwaliteit van de architectonische vormgeving;

    d) 

    passende kennis van stedenbouwkunde, planologie en de in de planologie gebruikte technieken;

    e) 

    inzicht in de relatie tussen mensen en architectonische constructies en tussen architectonische constructies en hun omgeving, alsmede in de noodzaak om architectonische constructies en de ruimten daartussen af te stemmen op menselijke behoeften en maatstaven;

    f) 

    inzicht in het architectenberoep en de rol van de architect in de maatschappij, met name bij het maken van projecten waarin rekening wordt gehouden met sociale factoren;

    g) 

    inzicht in de onderzoeks- en voorbereidingsmethoden bij het maken van projecten;

    h) 

    inzicht in de problemen op het gebied van het constructief ontwerp, de constructie en de civiele bouwkunde in verband met het ontwerpen van gebouwen;

    i) 

    passende kennis van de natuurkundige en technologische vraagstukken, alsmede van de functie van het gebouw, met het oog op het verschaffen van binnencomfort en bescherming tegen weersomstandigheden in het kader van duurzame ontwikkeling;

    j) 

    de nodige vaardigheden als ontwerper teneinde binnen de door begrotingsfactoren en bouwvoorschriften gestelde grenzen te kunnen voldoen aan de eisen van de gebruikers van het bouwwerk;

    k) 

    passende kennis van de industrieën, organisaties, voorschriften en procedures die een rol spelen bij de omzetting van ontwerpen in gebouwen en het inpassen van plannen in de ruimtelijke ordening.

    3.  Het aantal jaar academische opleiding als bedoeld in de leden 1 en 2 kan bovendien worden uitgedrukt in equivalente ECTS-studiepunten.

    4.  De in lid 1, onder b), bedoelde beroepsstage wordt pas verricht na de voltooiing van de eerste drie jaar van de studie. Tijdens ten minste een jaar van de beroepsstage wordt voortgebouwd op de tijdens de studie verworven kennis, vaardigheden en competenties als bedoeld in lid 2. Daartoe wordt de beroepsstage gevolgd onder toezicht van een door de bevoegde autoriteit van de lidstaat van oorsprong erkende persoon of instantie. Deze stage onder toezicht mag in om het even welk land worden gevolgd. De beroepsstage wordt door de bevoegde autoriteit van de lidstaat van oorsprong geëvalueerd.

    Artikel 47

    Afwijkingen van de eisen inzake de opleiding tot architect

    In afwijking van artikel 46 wordt, in het kader van de sociale verheffing of van deeltijdse universitaire studies, eveneens als beantwoordend aan artikel 21 erkend: de opleiding die voldoet aan de eisen van artikel 46, lid 2, en die wordt afgesloten met een examen in de architectuur dat met goed gevolg is afgelegd door een beroepsbeoefenaar die al zeven jaar of langer op het gebied van de architectuur werkzaam is onder toezicht van een architect of een architectenbureau. Dit examen moet op universitair niveau staan en gelijkwaardig zijn aan het in artikel 46, lid 1, onder b), bedoelde afsluitende examen.

    ▼B

    Artikel 48

    Uitoefening van de werkzaamheden van architect

    1.  Voor de toepassing van deze richtlijn zijn beroepswerkzaamheden van architect die welke gewoonlijk onder de beroepstitel van architect worden uitgeoefend.

    2.  De onderdanen van een lidstaat die gerechtigd zijn de beroepstitel van architect te voeren uit hoofde van een wet waarbij aan de bevoegde autoriteit van een lidstaat de bevoegdheid wordt gegeven deze titel te verlenen aan onderdanen van de lidstaten die zich in het bijzonder hebben onderscheiden door de kwaliteit van hun prestaties in de architectuur, worden geacht te voldoen aan de voorwaarden die worden gesteld voor het uitoefenen van de werkzaamheden van architect onder de beroepstitel van architect. De architecturale aard van de werkzaamheden van de betrokkenen blijkt uit een certificaat dat door hun lidstaat van oorsprong is afgegeven.

    Artikel 49

    Specifieke verworven rechten van architecten

    1.   ►C2  Elke lidstaat erkent de in bijlage VI bedoelde opleidingstitels van architect ◄ die door de andere lidstaten zijn afgegeven ter afsluiting van een opleiding waarmee uiterlijk gedurende het in de genoemde bijlage opgenomen referentieacademiejaar is begonnen, ook al voldoen zij niet aan de in artikel 46 bedoelde minimumeisen, door daaraan met betrekking tot de toegang tot en de uitoefening van de beroepswerkzaamheden van architect op zijn grondgebied hetzelfde rechtsgevolg toe te kennen als aan de door hemzelf afgegeven opleidingstitels van architect.

    De verklaringen van de bevoegde autoriteiten van de Bondsrepubliek Duitsland als bewijs van de respectieve gelijkwaardigheid van de na 8 mei 1945 door de bevoegde autoriteiten van de Duitse Democratische Republiek afgegeven opleidingstitels aan de in de genoemde bijlage opgenomen titels, worden onder deze voorwaarden erkend.

    ▼M9

    1 bis.  Lid 1 is eveneens van toepassing op de in bijlage V opgesomde opleidingstitels van architect indien de opleiding is aangevangen vóór 18 januari 2016.

    ▼B

    2.   ►C2  Onverminderd de eerste alinea erkent elke lidstaat, door daaraan met betrekking tot de toegang tot en de uitoefening van de werkzaamheden van architect onder de beroepstitel van architect ◄ op zijn grondgebied hetzelfde rechtsgevolg toe te kennen als aan de door hemzelf afgegeven opleidingstitels, de verklaringen die aan onderdanen van de lidstaten zijn afgegeven door lidstaten die op de volgende tijdstippen een regeling kennen voor de toegang tot en de uitoefening van de werkzaamheden van architect:

    a) 

    1 januari 1995 voor Oostenrijk, Finland en Zweden;

    b) 

    1 mei 2004 voor Tsjechië, Estland, Cyprus, Letland, Litouwen, Hongarije, Malta, Polen, Slovenië, Slowakije;

    ▼M8

    ba) 

    1 juli 2013 voor Kroatië;

    ▼B

    c) 

    5 augustus 1987 voor de overige lidstaten.

    De in lid 1 bedoelde verklaringen bevestigen dat de houder ervan uiterlijk op deze datum toestemming heeft gekregen om de beroepstitel van architect te voeren, en dat hij in het kader van deze regeling de betrokken werkzaamheden tijdens de vijf jaar die aan de afgifte van die verklaringen voorafgaan gedurende ten minste drie opeenvolgende jaren daadwerkelijk heeft uitgeoefend.

    ▼M9

    3.  Elke lidstaat verbindt op zijn grondgebied aan de volgende opleidingstitel wat de toegang tot en uitoefening van de betrokken beroepswerkzaamheden betreft, dezelfde gevolgen als aan de opleidingstitels die door deze lidstaat zelf worden afgegeven: opleidingstitel na afsluiting van de driejarige opleiding aan de „Fachhochschulen” van de Bondsrepubliek Duitsland die sinds 5 augustus 1985 bestaat en niet later dan 17 januari 2014 is aangevangen, voldoet aan de eisen van artikel 46, lid 2, en in die lidstaat toegang geeft tot de in artikel 48 bedoelde werkzaamheden onder de beroepstitel van architect, voor zover deze opleiding wordt aangevuld met een periode van beroepservaring van vier jaar in de Bondsrepubliek Duitsland, waarvan het bewijs wordt geleverd door een certificaat dat is afgegeven door de bevoegde autoriteit waarbij de architect die voor de bepalingen van deze richtlijn in aanmerking wil komen, op de ledenlijst is ingeschreven.



    HOOFDSTUK III bis

    Automatische erkenning op basis van gemeenschappelijke opleidingsbeginselen

    Artikel 49 bis

    Gemeenschappelijk opleidingskader

    1.  Voor de toepassing van dit artikel wordt onder een „gemeenschappelijk opleidingskader” verstaan een voor de uitoefening van een specifiek beroep vereist gemeenschappelijk geheel van minimumkennis, vaardigheden en competenties. Een gemeenschappelijk opleidingskader komt niet in de plaats van nationale opleidingsprogramma’s, tenzij een lidstaat op grond van het nationale recht anders bepaalt. Met het oog op de toegang tot en de uitoefening van een beroep in lidstaten waar dat beroep gereglementeerd is, verbindt een lidstaat op zijn grondgebied aan de op basis van een dergelijk opleidingskader verworven opleidingstitels dezelfde gevolgen als aan de opleidingstitels die door deze lidstaat zelf worden afgegeven, voor zover dit opleidingskader aan de in lid 2 vastgestelde voorwaarden voldoet.

    2.  Een gemeenschappelijk opleidingskader voldoet aan de volgende voorwaarden:

    a) 

    het gemeenschappelijk opleidingskader maakt een grotere mobiliteit van beroepsbeoefenaren tussen de lidstaten mogelijk;

    b) 

    het beroep waarop het gemeenschappelijk opleidingskader van toepassing is, is gereglementeerd of de opleiding die toegang verleent tot het beroep is gereglementeerd in ten minste een derde van de lidstaten;

    c) 

    het gemeenschappelijk geheel van kennis, vaardigheden en competenties verenigt de in de onderwijs- en opleidingsstelsels van ten minste een derde van de lidstaten vereiste kennis, vaardigheden en competenties; het komt er niet op aan of de betrokken kennis, vaardigheden en competenties in het kader van een algemene opleiding aan een universiteit of een instelling voor hoger onderwijs dan wel in het kader van een beroepsopleiding in de lidstaten zijn verworven;

    d) 

    het gemeenschappelijk opleidingskader is gebaseerd op de kwalificatieniveaus van het Europees kwalificatiekader, zoals vastgelegd in bijlage II van de aanbeveling van het Europees Parlement en de Raad van 23 april 2008 tot vaststelling van een Europees kwalificatiekader voor een leven lang leren ( 5 );

    e) 

    het betrokken beroep valt onder geen ander gemeenschappelijk opleidingskader en valt evenmin onder de automatische erkenning krachtens titel III, hoofdstuk III;

    f) 

    het gemeenschappelijk opleidingskader is vastgesteld na een transparante procedure, met betrokkenheid van de desbetreffende belanghebbenden uit lidstaten waar het beroep niet is gereglementeerd;

    g) 

    het gemeenschappelijk opleidingskader biedt de onderdanen van alle lidstaten de mogelijkheid de beroepskwalificaties uit hoofde van dit kader te verwerven, zonder dat zij vooraf lid hoeven te zijn van een beroepsorganisatie of bij een dergelijke organisatie geregistreerd hoeven te zijn.

    3.  Representatieve beroepsorganisaties op het niveau van de Unie, alsook nationale beroepsorganisaties of bevoegde autoriteiten uit ten minste een derde van de lidstaten kunnen de Commissie voorstellen voorleggen voor gemeenschappelijke opleidingskaders die aan de in lid 2 vastgestelde voorwaarden voldoen.

    4.  De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 57 quater gedelegeerde handelingen vast te stellen om een gemeenschappelijk opleidingskader voor een bepaald beroep vast te stellen op basis van de in lid 2 van dit artikel vastgestelde voorwaarden.

    5.  Een lidstaat wordt vrijgesteld van de verplichting om op zijn grondgebied het in lid 4 bedoelde gemeenschappelijk opleidingskader vast te stellen, alsook van de verplichting om automatische erkenning aan uit hoofde van dit gemeenschappelijk opleidingskader verworven beroepskwalificaties te verlenen, indien aan een van de volgende voorwaarden is voldaan:

    a) 

    op zijn grondgebied zijn er geen onderwijs- of opleidingsinstellingen die een dergelijke opleiding voor het betrokken beroep aanbieden;

    b) 

    de invoering van het gemeenschappelijk opleidingskader zou nadelige gevolgen hebben voor de organisatie van zijn onderwijs- en opleidingsstelsel;

    c) 

    tussen het gemeenschappelijk opleidingskader en de opleiding die op zijn grondgebied vereist is, zijn er wezenlijke verschillen die ernstige risico’s inhouden voor de openbare orde, de openbare veiligheid, de volksgezondheid of de veiligheid van de afnemers van de diensten of de bescherming van het milieu.

    6.  De lidstaten stellen de Commissie en de andere lidstaten binnen zes maanden na de inwerkingtreding van de in lid 4 bedoelde gedelegeerde handeling in kennis van:

    a) 

    de nationale beroepskwalificaties en, indien van toepassing, de nationale beroepstitels die aan het gemeenschappelijk opleidingskader voldoen; of

    b) 

    het eventuele gebruik van de in lid 5 bedoelde vrijstelling, met een motivering die aantoont aan welke in dat lid genoemde voorwaarden is voldaan. Indien de Commissie van oordeel is dat een lidstaat niet of onvoldoende heeft aangetoond dat aan een van deze voorwaarden is voldaan, kan zij binnen vier maanden om nadere verduidelijking vragen. De lidstaat geeft binnen drie maanden na die vraag tot verduidelijking antwoord.

    De Commissie kan een uitvoeringshandeling vaststellen om een lijst op te maken van de nationale beroepskwalificaties en de nationale beroepstitels die krachtens het overeenkomstig lid 4 vastgestelde gemeenschappelijk opleidingskader automatisch erkend worden.

    7.  Dit artikel is ook van toepassing op specialismen van een beroep, mits deze specialismen beroepswerkzaamheden betreffen waartoe de toegang of waarvan de uitoefening in de lidstaten gereglementeerd is, indien het beroep reeds krachtens titel III, hoofdstuk III, automatisch erkend wordt maar het specialisme in kwestie niet.

    Artikel 49 ter

    Gemeenschappelijke opleidingsproeven

    1.  Voor de toepassing van dit artikel wordt onder een gemeenschappelijke opleidingsproef verstaan een gestandaardiseerde proeve van bekwaamheid die in alle deelnemende lidstaten beschikbaar is en voorbehouden is voor houders van bepaalde beroepskwalificaties. Een dergelijke met goed gevolg in een lidstaat afgelegde proef geeft de houder van een bepaalde beroepskwalificatie het recht het beroep in om het even welke ontvangende lidstaat uit te oefenen onder dezelfde voorwaarden als de houders van in die lidstaat verworven beroepskwalificaties.

    2.  De gemeenschappelijke opleidingsproef voldoet aan de volgende voorwaarden:

    a) 

    de gemeenschappelijke opleidingsproef maakt een grotere mobiliteit van beroepsbeoefenaren tussen de lidstaten mogelijk;

    b) 

    het beroep waarop de gemeenschappelijke opleidingsproef van toepassing is, is gereglementeerd, of de opleiding die toegang verleent tot het betrokken beroep is in ten minste een derde van de lidstaten gereglementeerd;

    c) 

    de gemeenschappelijke opleidingsproef is vastgesteld na een transparante procedure, met betrokkenheid van de desbetreffende belanghebbenden uit lidstaten waar het beroep niet is gereglementeerd;

    d) 

    de gemeenschappelijke opleidingsproef biedt onderdanen van alle lidstaten de mogelijkheid om aan dergelijke proeven deel te nemen en dergelijke proeven te organiseren, zonder dat zij vooraf lid hoeven te zijn van een beroepsorganisatie of bij een dergelijke organisatie geregistreerd hoeven te zijn.

    3.  Representatieve beroepsorganisaties op Unieniveau, alsook nationale beroepsorganisaties of bevoegde instanties uit ten minste een derde van de lidstaten kunnen de Commissie voorstellen voorleggen voor gemeenschappelijke opleidingsproeven die aan de in lid 2 vastgestelde voorwaarden voldoen.

    4.  De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 57 quater gedelegeerde handelingen vast te stellen om de inhoud van een gemeenschappelijke opleidingsproef en de voorwaarden voor het afleggen van en het slagen voor de proeven vast te stellen.

    5.  Een lidstaat wordt vrijgesteld van de verplichting om op zijn grondgebied de in lid 4 bedoelde gemeenschappelijke opleidingsproeven te organiseren, alsook van de verplichting om automatische erkenning te verlenen aan beroepsbeoefenaren die voor de gemeenschappelijke opleidingsproef zijn geslaagd, indien aan een van de volgende voorwaarden is voldaan:

    a) 

    het betrokken beroep is op zijn grondgebied niet gereglementeerd;

    b) 

    de inhoud van de gemeenschappelijke opleidingsproef beperkt in onvoldoende mate ernstige risico’s voor de volksgezondheid of de veiligheid van de afnemers van de diensten die op zijn grondgebied van belang zijn;

    c) 

    de inhoud van de gemeenschappelijke opleidingsproef zou de toegang tot het beroep aanzienlijk minder aantrekkelijk maken in vergelijking met de nationale eisen.

    6.  De lidstaten stellen de Commissie en de andere lidstaten binnen zes maanden na de inwerkingtreding van de in lid 4 bedoelde gedelegeerde handeling in kennis van:

    a) 

    de beschikbare capaciteit voor het organiseren van dergelijke proeven; of

    b) 

    elk gebruik van de in lid 5 bedoelde vrijstelling, met een motivering die aantoont aan welke in dat lid genoemde voorwaarden is voldaan. Indien de Commissie van oordeel is dat een lidstaat niet of onvoldoende heeft aangetoond dat aan een van deze voorwaarden is voldaan, kan zij binnen drie maanden om nadere verduidelijking vragen. De lidstaat geeft binnen drie maanden na die vraag tot verduidelijking antwoord.

    De Commissie kan een uitvoeringshandeling vaststellen om een lijst op te maken van de lidstaten waar de overeenkomstig lid 4 goedgekeurde gemeenschappelijke opleidingsproeven zullen worden georganiseerd, van de frequentie in een kalenderjaar en andere regelingen die nodig zijn voor het organiseren van gemeenschappelijke opleidingsproeven in alle lidstaten.

    ▼B



    HOOFDSTUK IV

    Gemeenschappelijke bepalingen inzake vestiging

    Artikel 50

    Documenten en formaliteiten

    1.  Wanneer de bevoegde autoriteiten van de ontvangende lidstaat overeenkomstig deze titel over een aanvraag tot uitoefening van het betrokken gereglementeerde beroep beslissen, kunnen zij de in bijlage VII genoemde documenten en certificaten verlangen.

    De in bijlage VII, punt 1, onder d), e) en f), bedoelde documenten mogen bij overlegging niet ouder dan drie maanden zijn.

    De lidstaten, instellingen en andere rechtspersonen dragen er zorg voor dat de inhoud van de verstrekte informatie geheim blijft.

    2.  In geval van gegronde twijfel kan de ontvangende lidstaat de bevoegde autoriteiten van een andere lidstaat vragen om bevestiging van de echtheid van de in die andere lidstaat afgegeven getuigschriften en opleidingstitels, alsmede, in voorkomend geval, om bevestiging dat de begunstigde voor de beroepen in hoofdstuk III van deze titel voldoet aan de minimumopleidingseisen van de artikelen 24, 25, 28, 31, 34, 35, 38, 40, 44 en 46.

    3.  In geval van gegronde twijfel, wanneer opleidingstitels zoals omschreven in artikel 3, lid 1, onder c), zijn afgegeven door een bevoegde autoriteit in een lidstaat en een opleiding omvatten die geheel of gedeeltelijk is gevolgd in een rechtmatig op het grondgebied van een andere lidstaat gevestigde instelling, mag de ontvangende lidstaat bij de bevoegde autoriteit in de lidstaat waar het diploma vandaan komt, nagaan

    a) 

    of de opleidingscysclus aan de instelling die de opleiding heeft verzorgd, officieel is gecertificeerd door de onderwijsinstelling die gevestigd is in de lidstaat vanwaar het diploma afkomstig is,

    b) 

    of de opleidingstitel dezelfde is als de titel die zou zijn verleend indien de opleiding in zijn geheel was gevolgd in de de lidstaat vanwaar het diploma afkomstig is, en

    c) 

    of de opleidingstitel dezelfde beroepsrechten verleent op het grondgebied van de lidstaat vanwaar het diploma afkomstig is.

    ▼M9

    3 bis.  In geval van gegronde twijfel kan de ontvangende lidstaat de bevoegde autoriteiten van een lidstaat om een bevestiging verzoeken dat de aanvrager geen tijdelijk of permanent verbod heeft tot beroepsuitoefening als gevolg van ernstige beroepsfouten of strafrechtelijke veroordelingen die betrekking hebben op de uitoefening van een van zijn beroepsactiviteiten.

    3 ter.  Uitwisseling van informatie tussen bevoegde autoriteiten van verschillende lidstaten krachtens dit artikel vindt plaats via het Informatiesysteem interne markt (IMI).

    ▼B

    4.  Wanneer een ontvangende lidstaat verlangt dat zijn onderdanen voor de toegang tot of de uitoefening van een gereglementeerd beroep een eed of gelofte afleggen en de formule van deze eed of gelofte niet door onderdanen van de andere lidstaten kan worden gebruikt, ziet hij erop toe dat de betrokkenen een passende gelijkwaardige formule kunnen gebruiken.

    Artikel 51

    Procedure voor de onderlinge erkenning van beroepskwalificaties

    1.  De bevoegde autoriteit van de ontvangende lidstaat bevestigt binnen één maand de ontvangst van het dossier van de aanvrager en deelt in voorkomend geval mee welke documenten ontbreken.

    2.  De procedure voor de behandeling van een aanvraag om een gereglementeerd beroep te mogen uitoefenen, moet zo spoedig mogelijk, in ieder geval uiterlijk drie maanden na de indiening van het volledige dossier van de aanvrager door een met redenen omkleed besluit van de bevoegde autoriteit van de ontvangende lidstaat worden afgesloten. Deze uiterste datum kan echter met één maand worden verlengd in gevallen die onder de hoofdstukken I en II van deze titel vallen.

    3.  Tegen dit besluit, of tegen het uitblijven ervan gedurende de gestelde termijn, kan bij een nationale rechterlijke autoriteit beroep worden aangetekend.

    Artikel 52

    Voeren van een beroepstitel

    1.  Wanneer in een ontvangende lidstaat voorschriften gelden voor het voeren van de beroepstitel voor een van de werkzaamheden van het betrokken beroep, voeren de onderdanen van de andere lidstaten die op grond van titel III gerechtigd zijn een gereglementeerd beroep uit te oefenen, de beroepstitel die in de ontvangende lidstaat met dit beroep overeenkomt, en maken zij gebruik van de eventuele afkorting van deze titel.

    2.  Wanneer een beroep in de ontvangende lidstaat is gereglementeerd door een vereniging of organisatie zoals bedoeld in artikel 3, lid 2, mogen de onderdanen van de lidstaten de door die organisatie of vereniging verleende beroepstitel of de afkorting daarvan uitsluitend gebruiken indien zij het bewijs overleggen dat zij lid van die organisatie of vereniging zijn.

    Wanneer de vereniging of organisatie het lidmaatschap afhankelijk stelt van bepaalde kwalificaties, mag zij deze kwalificaties slechts overeenkomstig de bepalingen van deze richtlijn eisen van onderdanen van andere lidstaten die over beroepskwalificaties beschikken.

    ▼M9

    3.  Een lidstaat mag het voeren van de beroepstitel niet voorbehouden aan de houders van de beroepskwalificaties indien deze lidstaat heeft nagelaten de Commissie en de andere lidstaten overeenkomstig artikel 3, lid 2, in kennis te stellen van de vereniging of organisatie.

    ▼B



    TITEL IV

    WIJZE VAN UITOEFENING VAN HET BEROEP

    ▼M9

    Artikel 53

    Talenkennis

    1.  De beroepsbeoefenaren die erkenning van beroepskwalificaties hebben verkregen, dienen te beschikken over de talenkennis die voor de uitoefening van hun beroep in de ontvangende lidstaat vereist is.

    2.  De lidstaten zien erop toe dat eventuele controles die worden uitgevoerd door of onder toezicht van een voor de controle op de naleving van de verplichting uit hoofde van lid 1 bevoegde autoriteit beperkt blijven tot de kennis van één officiële taal van de ontvangende lidstaat, of tot één administratieve taal van de ontvangende lidstaat mits deze ook een officiële taal van de Unie is.

    3.  Overeenkomstig lid 2 uitgevoerde controles mogen worden opgelegd indien het uit te oefenen beroep implicaties voor de veiligheid van de patiënt heeft. Ten aanzien van andere beroepen mogen controles worden opgelegd in gevallen waar er ernstige en concrete twijfel over bestaat of de beroepsbeoefenaar over voldoende talenkennis beschikt voor de beroepswerkzaamheden die hij wil uitoefenen.

    Er mogen slechts controles worden uitgevoerd na de afgifte van een Europese beroepskaart overeenkomstig lid 4 quinquies of, in voorkomend geval, na de erkenning van een beroepskwalificatie.

    4.  Elke controle van talenkennis dient evenredig te zijn met de uit te oefenen activiteit. De beroepsbeoefenaar kan tegen deze taalcontrole beroep aantekenen krachtens het nationale recht.

    ▼B

    Artikel 54

    Voeren van de academische titels

    Onverminderd de artikelen 7 en 52, ziet de ontvangende lidstaat erop toe dat de betrokkenen het recht hebben gebruik te maken van academische titels die hun verleend zijn in de lidstaat van oorsprong, en eventueel van de afkorting daarvan, in de taal van de lidstaat van herkomst. De ontvangende lidstaat kan voorschrijven dat deze titel wordt gevolgd door de naam en de plaats van de instelling of van de examencommissie die de titel heeft verleend. Wanneer een academische titel van de lidstaat van oorsprong in de ontvangende lidstaat kan worden verward met een titel waarvoor in laatstgenoemde lidstaat een aanvullende opleiding is vereist die de begunstigde niet heeft gevolgd, kan de ontvangende lidstaat voorschrijven dat de begunstigde een academische titel van de lidstaat van oorsprong voert in een door de ontvangende lidstaat aangegeven passende vorm.

    Artikel 55

    Overeenkomsten op het gebied van de ziektekostenverzekering

    Onverminderd artikel 5, lid 1, en artikel 6, eerste alinea, onder b), verlenen de lidstaten die van degenen die op hun grondgebied hun beroepskwalificaties hebben verworven, eisen dat zij een voorbereidende stage volbrengen en/of een periode van beroepservaring doorlopen om bij een ziektekostenverzekering te kunnen worden gecontracteerd, vrijstelling van deze verplichting aan de houders van in een andere lidstaat verworven beroepskwalificaties van arts of beoefenaar van de tandheelkunde.

    ▼M9

    Artikel 55 bis

    Erkenning van beroepsstages

    1.  Indien de voor toegang tot een gereglementeerd beroep in de lidstaat van oorsprong een beroepsstage moet worden volbracht, erkent de bevoegde autoriteit van de lidstaat van oorsprong, wanneer zij een verzoek om toelating om het gereglementeerde beroep uit te oefenen, in overweging neemt, beroepsstages die in een andere lidstaat gevolgd zijn, mits de stage in overeenstemming is met de in lid 2 bedoelde gepubliceerde richtsnoeren, en houdt zij rekening met een in een derde land gevolgde beroepsstage. De lidstaten mogen evenwel de duur van het deel van de beroepsstage die in het buitenland mag worden gevolgd, krachtens hun nationale wetgeving tot een redelijke periode beperken.

    2.  De erkenning van de beroepsstage komt niet in de plaats van het afleggen van een eventuele voor de toegang tot het beroep in kwestie vereiste proef. De bevoegde autoriteiten publiceren richtsnoeren voor de organisatie en de erkenning van beroepsstages die in een andere lidstaat of in een derde land worden gevolgd, met name betreffende de rol van de supervisor van de beroepsstage.



    ▼M9

    TITEL V

    ADMINISTRATIEVE SAMENWERKING EN VERANTWOORDELIJKHEID TEN AANZIEN VAN DE BURGER BIJ DE UITVOERING

    ▼B

    Artikel 56

    Bevoegde autoriteiten

    1.  De bevoegde autoriteiten van de ontvangende lidstaat en van de lidstaat van oorsprong werken nauw samen en verlenen elkaar wederzijds bijstand bij de toepassing van deze richtlijn. Zij zien toe op de vertrouwelijkheid van de door hen uitgewisselde informatie.

    ▼M9

    2.  De bevoegde autoriteiten van de ontvangende lidstaat en van de lidstaat van oorsprong wisselen informatie uit over genomen tuchtrechtelijke maatregelen of strafrechtelijke sancties en over alle andere specifieke ernstige feiten die van invloed kunnen zijn op de uitoefening van werkzaamheden in het kader van deze richtlijn. Daarbij nemen zij de wetgeving inzake de bescherming van persoonsgegevens in Richtlijn 95/46/EG en Richtlijn 2002/58/EG in acht.

    ▼B

    De lidstaat van oorsprong gaat de juistheid van deze feiten na; zijn autoriteiten bepalen de aard en de omvang van het in te stellen onderzoek, en stellen de ontvangende lidstaat in kennis van de consequenties die zij daaruit trekken ten aanzien van de verstrekte informatie.

    ▼M9

    2 bis.  Voor de toepassing van de leden 1 en 2 gebruiken de bevoegde autoriteiten het IMI.

    ▼B

    3.  Elke lidstaat wijst uiterlijk op 20 oktober 2007 de bevoegde autoriteiten en instellingen aan die gemachtigd zijn de opleidingstitels en andere documenten of informatie te verstrekken of te ontvangen, alsmede die welke gemachtigd zijn de aanvragen te ontvangen en de in deze richtlijn bedoelde besluiten te nemen, en stellen de andere lidstaten en de Commissie onverwijld hiervan in kennis.

    ▼M9

    4.  Elke lidstaat wijst een coördinator voor de werkzaamheden van de in lid 1 bedoelde bevoegde autoriteiten aan en stelt de andere lidstaten en de Commissie hiervan in kennis.

    De coördinator heeft de volgende taken:

    a) 

    een éénvormige toepassing van deze richtlijn bevorderen;

    b) 

    alle informatie verzamelen die voor de toepassing van deze richtlijn van nut is, zoals informatie over de toegangsvoorwaarden voor gereglementeerde beroepen in de lidstaten;

    c) 

    suggesties voor gemeenschappelijke opleidingskaders en gemeenschappelijke opleidingsproeven onderzoeken;

    d) 

    informatie en beste praktijken uitwisselen teneinde de permanente professionele ontwikkeling in de lidstaten te optimaliseren;

    e) 

    informatie en beste praktijken uitwisselen over de toepassing van de in artikel 14 bedoelde compenserende maatregelen.

    Voor de uitvoering van de onder b) van dit lid bedoelde taak kan de coördinator een beroep doen op de in artikel 57 ter bedoelde assistentiecentra.

    ▼M9

    Artikel 56 bis

    Waarschuwingsmechanisme

    1.  De bevoegde autoriteiten van een lidstaat brengen de bevoegde autoriteiten van alle andere lidstaten op de hoogte van een beroepsbeoefenaar die van een nationale overheid of rechtbank een beperking of verbod, ook tijdelijk, gekregen heeft op het uitoefenen van de volgende beroepsactiviteiten of een gedeelte daarvan:

    a) 

    arts en huisarts, houder van een in bijlage V, punten 5.1.1 en 5.1.4, bedoelde opleidingstitel;

    b) 

    medisch specialist, houder van een in bijlage V, punt 5.1.3, bedoelde titel;

    c) 

    verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger, houder van een in bijlage V, punt 5.2.2, bedoelde opleidingstitel;

    d) 

    beoefenaar der tandheelkunde, houder van een in bijlage V, punt 5.3.2, bedoelde opleidingstitel;

    e) 

    gespecialiseerd beoefenaar der tandheelkunde, houder van een in bijlage V, punt 5.3.3, bedoelde opleidingstitel;

    f) 

    dierenarts, houder van een in bijlage V, punt 5.4.2, bedoelde opleidingstitel;

    g) 

    verloskundige, houder van een in bijlage V, punt 5.5.2, bedoelde opleidingstitel;

    h) 

    apotheker, houder van een in bijlage V, punt 5.6.2, bedoelde opleidingstitel;

    i) 

    houders van een in bijlage VII, punt 2, vermeld certificaat ten bewijze dat de houder een opleiding heeft afgerond die aan de minimumopleidingseisen in de artikelen 24, 25, 31, 34, 35, 38, 40, of 44 voldoet, maar is aangevat vóór de in bijlage V, punten 5.1.3, 5.1.4, 5.2.2, 5.3.2, 5.3.3, 5.4.2, 5.5.2 en 5.6.2, vermelde referentiedata;

    j) 

    houders van een certificaat van verworven rechten als bedoeld in de artikelen 23, 27, 29, 33, 33 bis, 37, 43 en 43 bis;

    k) 

    andere beroepsbeoefenaren die activiteiten met implicaties voor de veiligheid van patiënten uitoefenen, indien de beroepsbeoefenaar een beroep uitoefent dat in die lidstaat gereglementeerd is;

    l) 

    beroepsbeoefenaren die activiteiten uitoefenen in verband met de opvoeding van minderjarigen, ook in de kinderopvang en het voor- en vroegschoolse onderwijs, indien de beroepsbeoefenaar een beroep uitoefent dat in die lidstaat gereglementeerd is.

    2.  De bevoegde autoriteiten zenden de in lid 1 bedoelde informatie door middel van een waarschuwing via het IMI binnen drie dagen na het nemen van het besluit dat de betrokken beroepsbeoefenaar een verbod of beperking op het uitoefenen van de beroepsactiviteit of een gedeelte daarvan oplegt, toe. Deze informatie blijft beperkt tot het volgende:

    a) 

    de identiteit van de beroepsbeoefenaar;

    b) 

    het betreffende beroep;

    c) 

    informatie over de nationale autoriteit of rechtbank die het besluit tot beperking of verbod heeft genomen;

    d) 

    de reikwijdte van de beperking of het verbod; en

    e) 

    de periode gedurende welke de beperking of het verbod van kracht is.

    3.  De bevoegde autoriteiten van een betrokken lidstaat stellen de bevoegde autoriteiten van alle andere lidstaten binnen drie dagen nadat de rechtbank het besluit heeft genomen, door middel van een waarschuwing via het IMI in kennis van de identiteit van beroepsbeoefenaren die krachtens deze richtlijn een aanvraag tot erkenning van een kwalificatie hebben ingediend en die daarna in dit verband door een rechtbank schuldig zijn bevonden aan het gebruik van valse opleidingstitels.

    4.  De verwerking van persoonsgegevens met het oog op het uitwisselen van informatie als bedoeld in de leden 1 en 3 vindt plaats overeenkomstig de Richtlijnen 95/46/EG en 2002/58/EG. De verwerking van persoonsgegevens door de Commissie gebeurt overeenkomstig Verordening (EG) nr. 45/2001.

    5.  De bevoegde autoriteiten van alle lidstaten worden onverwijld in kennis gesteld wanneer een verbod of beperking als bedoeld in lid 1 afloopt. Daartoe moet de bevoegde autoriteit van de lidstaat die de informatie overeenkomstig lid 1 verstrekt, zowel de einddatum als een eventuele wijziging daarvan meedelen.

    6.  De lidstaten bepalen dat de beroepsbeoefenaar over wie een waarschuwing naar de andere lidstaten wordt verzonden, op het zelfde ogenblik als de waarschuwing zelf schriftelijk in kennis gesteld wordt van het waarschuwingsbesluit en tegen dit besluit overeenkomstig het nationale recht beroep kan aantekenen of een verzoek om rectificatie van het besluit kan indienen en toegang heeft tot rechtsmiddelen met betrekking tot alle schade die door een onjuiste waarschuwing van andere lidstaten is toegebracht; in deze gevallen wordt het besluit over de waarschuwing aangevuld met de verwijzing dat de beroepsbeoefenaar er een procedure tegen heeft ingeleid.

    7.  Gegevens met betrekking tot waarschuwingen mogen slechts in het IMI worden verwerkt zolang zij van kracht zijn. Waarschuwingen worden binnen drie dagen nadat het besluit tot intrekking is genomen of zodra het verbod of de beperking als bedoeld in lid 1 afloopt, gewist.

    8.  De Commissie stelt uitvoeringshandelingen vast voor de toepassing van het waarschuwingsmechanisme. Die uitvoeringshandelingen omvatten bepalingen betreffende de voor het verzenden of ontvangen van waarschuwingen bevoegde autoriteiten en het beëindigen of intrekken van waarschuwingen, en maatregelen om de gegevensbeveiliging te verzekeren. Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 58, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

    ▼M9

    Artikel 57

    Centrale online toegang tot informatie

    1.  De lidstaten zien erop toe dat onderstaande informatie online beschikbaar is via de één-loketten als bedoeld in artikel 6 van Richtlijn 2006/123/EG van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2006 betreffende diensten op de interne markt ( 6 ), en regelmatig wordt bijgewerkt:

    a) 

    een lijst van alle gereglementeerde beroepen in de lidstaat, met inbegrip van de contactgegevens van de voor elk gereglementeerd beroep bevoegde autoriteiten en de in artikel 57 ter bedoelde assistentiecentra;

    b) 

    een lijst van de beroepen waarvoor een Europese beroepskaart beschikbaar is, de werking van die kaart, met inbegrip van alle kosten die daaraan voor de beroepsbeoefenaren verbonden zijn, en de bevoegde autoriteiten die ze afgeven;

    c) 

    een lijst van alle beroepen waarvoor de lidstaat artikel 7, lid 4, toepast krachtens de nationale wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen;

    d) 

    een lijst van de gereglementeerde opleidingen en opleidingen met een bijzondere structuur als bedoeld in artikel 11, onder c), ii);

    e) 

    de in de artikelen 7, 50, 51 en 53 bedoelde vereisten en procedures voor de in de lidstaat gereglementeerde beroepen, met inbegrip van alle kosten die daaraan voor de burgers verbonden zijn en de documenten die deze bij de bevoegde autoriteiten moeten indienen;

    f) 

    hoe volgens de nationale wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen beroep kan worden aangetekend tegen een krachtens deze richtlijn genomen besluit van een bevoegde autoriteit.

    2.  De lidstaten zien erop toe dat de in lid 1 bedoelde informatie op een voor de gebruikers duidelijke en grondige manier wordt verstrekt, gemakkelijk op afstand en met elektronische middelen toegankelijk is en bijgewerkt wordt.

    3.  De lidstaten zorgen ervoor dat elk verzoek om informatie gericht aan het één-loket zo spoedig mogelijk wordt beantwoordt.

    4.  De lidstaten en de Commissie stellen begeleidende maatregelen vast om de één-loketten ertoe aan te moedigen de in lid 1 bedoelde informatie in andere officiële talen van de Unie beschikbaar te stellen. Dit laat de wetgeving van lidstaten inzake het gebruik van talen op hun grondgebied onverlet.

    5.  De lidstaten werken met elkaar en met de Commissie samen ten behoeve van de uitvoering van de leden 1, 2 en 4.

    ▼M9

    Artikel 57 bis

    Elektronische procedures

    1.  De lidstaten zorgen ervoor dat alles wat betrekking heeft op vereisten, procedures en formaliteiten inzake aangelegenheden die onder deze richtlijn vallen, eenvoudig, op afstand en met elektronische middelen via het betrokken één-loket of de betrokken bevoegde autoriteiten kan worden afgewikkeld. Dit belet de bevoegde autoriteiten van de lidstaten niet om in een latere fase voor eensluidend gewaarmerkte afschriften te vragen indien zij gegronde twijfels hebben en indien dit strikt noodzakelijk is.

    2.  Lid 1 is niet van toepassing op het uitvoeren van een aanpassingsstage of een proeve van bekwaamheid.

    3.  Wanneer het gerechtvaardigd is dat de lidstaten voor de afhandeling van de in lid 1 van dit artikel bedoelde procedures geavanceerde elektronische handtekeningen als gedefinieerd in artikel 2, punt 2, van Richtlijn 1999/93/EG van het Europees Parlement en de Raad van 13 december 1999 betreffende een gemeenschappelijk kader voor elektronische handtekeningen ( 7 ) verlangen, aanvaarden de lidstaten elektronische handtekeningen overeenkomstig Beschikking 2009/767/EG van de Commissie van 16 oktober 2009 inzake maatregelen voor een gemakkelijker gebruik van elektronische procedures via het één-loket in het kader van Richtlijn 2006/123/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende diensten op de interne markt ( 8 ) en voorzien zij in technologische maatregelen om de bij Besluit 2011/130/EU van de Commissie van 25 februari 2011 tot vaststelling van minimumvoorschriften voor de grensoverschrijdende verwerking van documenten die door de bevoegde autoriteiten elektronisch zijn ondertekend krachtens Richtlijn 2006/123/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende diensten op de interne markt ( 9 ) vastgestelde formats voor geavanceerde e-handtekeningen te verwerken.

    4.  Alle procedures worden uitgevoerd overeenkomstig de bepalingen van artikel 8 van Richtlijn 2006/123/EG met betrekking tot de één-loketten. De in artikel 7, lid 4, en artikel 51 van deze richtlijn vastgestelde proceduretermijnen beginnen te lopen op het moment waarop een burger een aanvraag of eventuele ontbrekende documenten bij een één-loket of rechtstreeks bij de desbetreffende bevoegde autoriteit indient. Een verzoek om voor eensluidend gewaarmerkte afschriften als bedoeld in lid 1 van dit artikel wordt niet als een verzoek om ontbrekende documenten beschouwd.

    Artikel 57 ter

    Assistentiecentra

    1.  Elke lidstaat wijst uiterlijk op 18 januari 2016 een assistentiecentrum aan dat tot taak heeft de burger alsook de assistentiecentra van de andere lidstaten bij te staan in verband met de erkenning van beroepskwalificaties overeenkomstig deze richtlijn, onder meer met informatie over de nationale wetgeving inzake beroepen en de uitoefening hiervan, de sociale wetgeving en, in voorkomend geval, de beroepsregels.

    2.  De assistentiecentra in de ontvangende lidstaten ondersteunen de burgers bij de uitoefening van de krachtens deze richtlijn verleende rechten, onder meer, in voorkomend geval, door samenwerking met het assistentiecentrum in de lidstaat van oorsprong en met de bevoegde autoriteiten en de één-loketten in de ontvangende lidstaat.

    3.  Alle bevoegde autoriteiten in de lidstaat van oorsprong of de ontvangende lidstaat werken ten volle samen met het assistentiecentrum in de ontvangende lidstaat en, in voorkomend geval, in de lidstaat van oorsprong, en verstrekken deze assistentie centrale relevante informatie over individuele gevallen indien zij daarom verzoeken en met inachtneming van de gegevensbeschermingsregels van Richtlijnen 95/46/EG en 2002/58/EG.

    4.  De assistentiecentra stellen de Commissie op haar verzoek binnen twee maanden na ontvangst van dit verzoek in kennis van de onderzoeken die zij in behandeling hebben.

    Artikel 57 quater

    Uitoefening van de bevoegdheidsdelegatie

    1.  De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

    2.  De in artikel 3, lid 2, derde alinea, artikel 20, artikel 21, lid 6, tweede alinea, artikel 21 bis, lid 4, artikel 25, lid 5, artikel 26, tweede alinea, artikel 31, lid 2, tweede alinea, artikel 34, lid 2, tweede alinea, artikel 35, leden 4 en 5, artikel 38, lid 1, tweede alinea, artikel 40, lid 1, derde alinea, artikel 44, lid 2, tweede alinea, artikel 49 bis, lid 4, en artikel 49 ter, lid 4, bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor een termijn van vijf jaar met ingang van 17 januari 2014. De Commissie stelt uiterlijk negen maanden voor het einde van de termijn van vijf jaar een verslag op over de bevoegdheidsdelegatie. De bevoegdheidsdelegatie wordt stilzwijgend met termijnen van dezelfde duur verlengd, tenzij het Europees Parlement of de Raad zich uiterlijk drie maanden voor het einde van elke termijn tegen deze verlenging verzet.

    3.  Het Europees Parlement of de Raad kan de in artikel 3, lid 2, derde alinea, artikel 20, artikel 21, lid 6, tweede alinea, artikel 21 bis, lid 4, artikel 25, lid 5, artikel 26, tweede alinea, artikel 31, lid 2, tweede alinea, artikel 34, lid 2, tweede alinea, artikel 35, leden 4 en 5, artikel 38, lid 1, tweede alinea, artikel 40, lid 1, derde alinea, artikel 44, lid 2, tweede alinea, artikel 49 bis, lid 4, en artikel 49 ter, lid 4, bedoelde bevoegdheidsdelegatie te allen tijde intrekken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

    4.  Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdige kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

    5.  Een overeenkomstig artikel 3, lid 2, derde alinea, artikel 20, artikel 21, lid 6, tweede alinea, artikel 21 bis, lid 4, artikel 25, lid 5, artikel 26, tweede alinea, artikel 31, lid 2, tweede alinea, artikel 34, lid 2, tweede alinea, artikel 35, leden 4 en 5, artikel 38, lid 1, tweede alinea, artikel 40, lid 1, derde alinea, artikel 44, lid 2, tweede alinea, artikel 49 bis, lid 4, en artikel 49 ter, lid 4, vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van die termijn de Commissie hebben medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.

    ▼M9

    Artikel 58

    Comitéprocedure

    1.  De Commissie wordt bijgestaan door een Comité voor de erkenning van beroepskwalificaties. Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011.

    2.  Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 5 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

    Artikel 59

    Transparantie

    1.  De lidstaten stellen de Commissie uiterlijk op 18 januari 2016 in kennis van een lijst van de bestaande gereglementeerde beroepen, met vermelding van de activiteiten die onder elk beroep vallen, en een lijst van de gereglementeerde opleidingen en de opleidingen met een bijzondere structuur als bedoeld in artikel 11, onder c), ii), op hun grondgebied. Elke wijziging in die lijsten wordt onverwijld meegedeeld aan de Commissie. De Commissie ontwikkelt en onderhoudt een voor het publiek toegankelijke databank met gereglementeerde beroepen, inclusief een algemene omschrijving van de activiteiten die onder elk beroep vallen.

    2.  De lidstaten stellen de Commissie uiterlijk op 18 januari 2016 in kennis van de lijst van de beroepen waarvoor een voorafgaande controle van de kwalificaties krachtens artikel 7, lid 4, noodzakelijk is. De lidstaten verstrekken de Commissie voor elk beroep afzonderlijk een motivering voor de opname ervan in die lijst.

    3.  De lidstaten onderzoeken of de eisen in hun nationale rechtsorde die de toegang tot of de uitoefening van een bepaald beroep beperken tot de houders van bepaalde beroepskwalificaties, inclusief het voeren van beroepstitels en de beroepsactiviteiten die de titel toelaat, in dit artikel „eisen” genoemd, verenigbaar zijn met de volgende beginselen:

    a) 

    de eisen zijn direct noch indirect discriminerend op grond van nationaliteit of verblijfplaats;

    b) 

    de eisen zijn gerechtvaardigd om een dwingende reden van algemeen belang;

    c) 

    de eisen zijn aangepast aan het bereiken van het beoogde doel en gaan niet verder dan wat nodig is om dat doel te bereiken.

    4.  Lid 1 is ook van toepassing op beroepen die in een lidstaat gereglementeerd zijn door een vereniging of organisatie in de zin van artikel 3, lid 2, en op alle eisen met betrekking tot lidmaatschap van die verenigingen of organisaties.

    5.  Uiterlijk op 18 januari 2016 verstrekken de lidstaten de Commissie informatie over de eisen die ze willen handhaven en de redenen waarom die eisen volgens hen in overeenstemming zijn met lid 3. De lidstaten verstrekken binnen zes maanden na de vaststelling van de maatregel informatie over de eisen die ze nadien hebben ingevoerd en de redenen waarom deze eisen volgens hen in overeenstemming zijn met lid 3.

    6.  Uiterlijk op 18 januari 2016 en vervolgens om de twee jaar brengen de lidstaten eveneens aan de Commissie verslag uit over de eisen die zijn ingetrokken of versoepeld.

    7.  De Commissie stuurt de in lid 6 bedoelde verslagen door naar de andere lidstaten, die hun opmerkingen binnen zes maanden indienen. Binnen dezelfde termijn van zes maanden raadpleegt de Commissie de belanghebbenden, inclusief de betrokken beroepen.

    8.  De Commissie maakt een samenvattend verslag van de door de lidstaten verstrekte informatie voor de groep van coördinatoren ingesteld bij Besluit 2007/172/EG van de Commissie van 19 maart 2007 tot oprichting van de Groep van coördinatoren voor de erkenning van beroepskwalificaties ( 10 ), die opmerkingen kan maken.

    9.  In het licht van de in de leden 7 en 8 bedoelde opmerkingen legt de Commissie uiterlijk op 18 januari 2017 haar definitieve bevindingen voor aan het Europees Parlement en de Raad, eventueel vergezeld van voorstellen voor verdere initiatieven.

    ▼B



    TITEL VI

    OVERIGE BEPALINGEN

    Artikel 60

    Verslagen

    1.  Na 20 oktober 2007 leggen de lidstaten aan de Commissie om de twee jaar een verslag over de toepassing van het ingevoerde stelsel voor. Behalve algemene toelichtingen bevat dat verslag een statistisch overzicht van de genomen besluiten, alsmede een beschrijving van de voornaamste problemen die uit de toepassing van de richtlijn voortvloeien.

    ▼M9

    Vanaf 18 januari 2016 bevat het in de eerste alinea bedoelde statistisch overzicht van de genomen besluiten gedetailleerde informatie over het aantal en de soorten besluiten die krachtens deze richtlijn zijn genomen, met inbegrip van de soorten besluiten over gedeeltelijke toegang die overeenkomstig artikel 4 septies door de bevoegde autoriteiten zijn genomen en een beschrijving van de voornaamste problemen die uit de toepassing van deze richtlijn voortvloeien.

    ▼M9

    2.  Uiterlijk op 18 januari 2019 en vervolgens om de vijf jaar publiceert de Commissie een verslag over de uitvoering van deze richtlijn.

    In het eerste van die verslagen wordt vooral aandacht besteed aan de nieuwe elementen in deze richtlijn en wordt met name het volgende bekeken:

    a) 

    de werking van de Europese beroepskaart;

    b) 

    de modernisering van de kennis, vaardigheden en competenties voor de beroepen die onder titel III, hoofdstuk III, vallen, met inbegrip van de in artikel 31, lid 7, bedoelde lijst van competenties;

    c) 

    de werking van de gemeenschappelijke opleidingskaders en de gemeenschappelijke opleidingsproeven onderzoeken;

    d) 

    de resultaten van het krachtens Roemeense wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen vastgestelde speciale moderniseringsprogramma voor houders van de in artikel 33 bis genoemde opleidingstitels en houders van postsecundaire opleidingstitels, teneinde te beoordelen of de huidige bepalingen betreffende het stelsel van verworven rechten dat op de Roemeense opleidingstitel van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger van toepassing is, aan herziening toe is.

    De lidstaten verstrekken alle nodige informatie voor de opstelling van dat verslag.

    ▼B

    Artikel 61

    Afwijkingsclausule

    Indien zich bij de toepassing van een bepaling van deze richtlijn voor een lidstaat op bepaalde terreinen ernstige moeilijkheden voordoen, onderzoekt de Commissie deze moeilijkheden samen met die lidstaat.

    ▼M9

    In voorkomend geval stelt de Commissie een uitvoeringshandeling vast om de betrokken lidstaat toe te staan gedurende een bepaalde periode af te wijken van de toepassing van de desbetreffende bepaling.

    ▼B

    Artikel 62

    Intrekking

    De Richtlijnen 77/452/EEG, 77/453/EEG, 78/686/EEG, 78/687/EEG, 78/1026/EEG, 78/1027/EEG, 80/154/EEG, 80/155/EEG, 85/384/EEG, 85/432/EEG, 85/433/EEG, 89/48/EEG, 92/51/EEG, 93/16/EEG en 1999/42/EG worden met ingang van 20 oktober 2007 ingetrokken. De verwijzingen naar de ingetrokken richtlijnen worden geacht te verwijzen naar de onderhavige richtlijn, en laten de besluiten die op grond van de ingetrokken richtlijnen zijn aangenomen, onverlet.

    Artikel 63

    Omzetting

    De lidstaten doen de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in werking treden om uiterlijk op 20 oktober 2007 aan deze richtlijn te voldoen. Zij stellen de Commissie daarvan onverwijld in kennis.

    Wanneer de lidstaten die bepalingen aannemen, wordt in de bepalingen zelf of bij de officiële bekendmaking daarvan naar deze richtlijn verwezen. De regels voor deze verwijzing worden vastgesteld door de lidstaten.

    Artikel 64

    Inwerkingtreding

    Deze richtlijn treedt in werking op de twintigste dag volgende op die van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie.

    Artikel 65

    Adressaten

    Deze richtlijn is gericht tot de lidstaten.




    BIJLAGE I

    Lijst van beroepsverenigingen of -organisaties die voldoen aan de voorwaarden van artikel 3, lid 2

    IERLAND ( 11 )

    1. 

    The Institute of Chartered Accountants in Ireland ( 12 )

    2. 

    The Institute of Certified Public Accountants in Ireland () 

    3. 

    The Association of Certified Accountants () 

    4. 

    Institution of Engineers of Ireland

    5. 

    Irish Planning Institute

    VERENIGD KONINKRIJK

    1. 

    Institute of Chartered Accountants in England and Wales

    2. 

    Institute of Chartered Accountants of Scotland

    3. 

    Institute of Chartered Accountants in Ireland

    4. 

    Chartered Association of Certified Accountants

    5. 

    Chartered Institute of Loss Adjusters

    6. 

    Chartered Institute of Management Accountants

    7. 

    Institute of Chartered Secretaries and Administrators

    8. 

    Chartered Insurance Institute

    9. 

    Institute of Actuaries

    10. 

    Faculty of Actuaries

    11. 

    Chartered Institute of Bankers

    12. 

    Institute of Bankers in Scotland

    13. 

    Royal Institution of Chartered Surveyors

    14. 

    Royal Town Planning Institute

    15. 

    Chartered Society of Physiotherapy

    16. 

    Royal Society of Chemistry

    17. 

    British Psychological Society

    18. 

    Library Association

    19. 

    Institute of Chartered Foresters

    20. 

    Chartered Institute of Building

    21. 

    Engineering Council

    22. 

    Institute of Energy

    23. 

    Institution of Structural Engineers

    24. 

    Institution of Civil Engineers

    25. 

    Institution of Mining Engineers

    26. 

    Institution of Mining and Metallurgy

    27. 

    Institution of Electrical Engineers

    28. 

    Institution of Gas Engineers

    29. 

    Institution of Mechanical Engineers

    30. 

    Institution of Chemical Engineers

    31. 

    Institution of Production Engineers

    32. 

    Institution of Marine Engineers

    33. 

    Royal Institution of Naval Architects

    34. 

    Royal Aeronautical Society

    35. 

    Institute of Metals

    36. 

    Chartered Institution of Building Services Engineers

    37. 

    Institute of Measurement and Control

    38. 

    British Computer Society

    ▼M9 —————

    ▼B




    BIJLAGE IV

    Werkzaamheden die verband houden met de beroepservaringscategorieën bedoeld in de artikelen 17, 18 en 19

    Lijst I

    Klassen die vallen onder Richtlijn 64/427/EEG, zoals gewijzigd bij Richtlijn 69/77/EEG, en onder de Richtlijnen 68/366/EEG en 82/489/EEG

    1   Richtlijn 64/427/EEG

    (Liberaliseringsrichtlijn: 64/429/EEG)

    NICE-nomenclatuur (overeenkomend met ISIC-klasse 23-40)



    Klasse

    23

    Textielnijverheid

    232

    Verwerking van textielstoffen op machines ter bewerking van wol

    233

    Verwerking van textielstoffen op machines ter bewerking van katoen

    234

    Verwerking van textielstoffen op machines ter bewerking van zijde

    235

    Verwerking van textielstoffen op machines ter bewerking van linnen en hennep

    236

    Verwerking van andere textielvezels (jute en harde vezels), touwfabrieken

    237

    Tricot- en kousenindustrie

    238

    Textielveredeling

    239

    Overige textielnijverheid

    Klasse

    24

    Vervaardiging van schoenen, kleding, beddengoed, matrassen e.d.

    241

    Schoenindustrie (met uitzondering van rubber- en houten schoenen)

    242

    Schoenmakerijen en -reparatiebedrijven

    243

    Vervaardiging van kleding en huishoudgoederen (met uitzondering van bontkleding)

    244

    Bedden- en matrassenmakerijen en dekenstikkerijen

    245

    Pelsbereiderijen en bontwerkerijen

    Klasse

    25

    Verwerking van hout en kurk (met uitzondering van de vervaardiging van houten meubelen)

    251

    Zagerijen, schaverijen

    252

    Fabrieken van houten halffabrikaten

    253

    Timmer- en parketvloerenfabrieken (seriefabricage)

    254

    Hout-emballagefabrieken

    255

    Vervaardiging van andere houtwaren (behalve meubels)

    259

    Riet-, stro-, kurk- en borstelwarenfabrieken

    Klasse

    26

    260 Meubelfabrieken en meubelmakersbedrijven (geen rieten of stalen meubelen)

    Klasse

    27

    Vervaardiging van papier en papierwaren

    271

    Houtslijp- en cellulosefabrieken; papier- en kartonfabrieken

    272

    Papierwaren- en kartonnagefabrieken (vervaardiging van artikelen uit papierstof, papier en karton)

    Klasse

    28

    280 Grafische nijverheid, uitgeverijen

    Klasse

    29

    Vervaardiging van leder en lederwaren

    291

    Leerlooierijen

    292

    Lederwarenfabrieken

    Ex klasse

    30

    Rubberfabrieken, asbestfabrieken, kunststofverwerkende industrie, fabrieken van synthetische vezels, zetmeelfabrieken

    301

    Rubber- en asbestfabrieken

    302

    Kunststofverwerkende industrie

    303

    Kunstmatige en synthetische continugaren- en vezelfabrieken

    Ex klasse

    31

    Chemische industrie

    311

    Chemische grondstoffenfabrieken; geïntegreerde fabrieken voor de vervaardiging en verwerking van chemische grondstoffen

    312

    Gespecialiseerde fabrieken voor de vervaardiging van chemische grondstoffen voor industriële of agrarische toepassing (hieraan moet worden toegevoegd: de vervaardiging van industriële oliën en vetten van plantaardige of dierlijke oorsprong behorende bij groep 312 ISIC)

    313

    Gespecialiseerde fabrieken van chemische verbruiksgoederen (wordt hier uitgesloten: de vervaardiging van geneesmiddelen en farmaceutische producten, ex groep 319 ISIC)

    Klasse

    32

    320 Aardolie-industrie

    Klasse

    33

    Verwerking van minerale producten (met uitzondering van metalen

    331

    Baksteen- en dakpannenfabrieken e.d.

    332

    Glas- en glaswarenfabrieken

    333

    Aardewerkfabrieken, vuurvast-materiaalfabrieken

    334

    Cement-, kalk- en gipsfabrieken

    335

    Bouwelementen- en -platenfabrieken e.d.

    339

    Bewerking van natuursteen en van overige niet-metalen mineralen

    Klasse

    34

    Vervaardiging en eerste bewerking van ferro- en non-ferrometalen

    341

    IJzer- en staalindustrie (volgens EGKS-Verdrag met inbegrip van cokesovens verbonden aan hoogovens)

    342

    Stalen-buizenfabrieken

    343

    Trekkerijen en koudwalserijen

    344

    Vervaardiging en bewerking van non-ferrometalen

    345

    Gieterijen (ijzer-, staal en non-ferrometalen)

    Klasse

    35

    Vervaardiging van producten uit metaal (met uitzondering van machines en transportmiddelen)

    351

    Smederijen (excl. kettingfabrieken, gereedschapsfabrieken en ambachtelijke smeden); vervaardiging van zwaar pers- en stampwerk

    352

    Fabrieken van licht pers- en stampwerk, façondraaiwerk, sintermetaal, oppervlaktebewerking van metaal

    353

    Constructiewerkplaatsen (vervaardiging en montage ter plaatse)

    354

    Ketel- en reservoirbouw

    355

    Gereedschappen-, ijzer-, staal- en andere metaalwarenfabrieken

    359

    Gereedschapsslijperijen, dorpssmederijen en lasinrichtingen

    Klasse

    36

    Machinebouw

    361

    Landbouwmachine- en -tractorenfabrieken

    362

    Kantoormachinefabrieken

    363

    Metaalbewerkingsmachinefabrieken, vervaardiging van mechanische hand- en machinegereedschappen

    364

    Textielmachine- en onderdelenfabrieken, naaimachinefabrieken

    365

    Fabrieken van machines en apparaten voor de voedings- en genotmiddelenindustrie, de chemische en verwante industrieën

    366

    Fabrieken van machines en installaties voor de mijnbouw, de metallurgische industrie en de bouwnijverheid; hijs- en hefwerktuigenfabrieken

    367

    Fabrieken van tandwielen, lagers en andere overbrengingsmechanismen

    368

    Overige fabrieken van machines voor bepaalde bedrijfstakken

    369

    Overige machinebouw

    Klasse

    37

    Elektrotechnische industrie

    371

    Elektrische draad- en kabelfabrieken

    372

    Fabrieken van elektromotoren, -generatoren en -transformatoren en van schakel- en installatiemateriaal

    373

    Fabrieken van elektrische apparaten en toestellen voor industriële toepassing

    374

    Telecommunicatie- en signaalapparatenfabrieken; fabrieken van elektrische meetinstrumenten en medische apparaten

    375

    Fabrieken van elektronische apparaten, van radio- en televisietoestellen en van elektroakoestische apparaten

    376

    Fabrieken van huishoudelijke elektrische apparaten

    377

    Gloeilampen-, buizen- en verlichtingsartikelenfabrieken

    378

    Accumulatoren- en batterijfabrieken

    379

    Reparatie, montage en technische installatie van elektrotechnische producten

    Ex klasse

    38

    Transportmiddelenindustrie

    383

    Automobielbouw; auto-onderdelenfabrieken

    384

    Auto- en (motor)rijwielreparatiebedrijven

    385

    Rijwiel- en motorrijwielfabrieken; fabrieken van rijwiel- en motorrijwielonderdelen

    389

    Overige transportmiddelenindustrie

    Klasse

    39

    Fijnmechanische en optische industrie; nijverheidsbedrijven niet elders genoemd

    391

    Fijnmechanische industrie

    392

    Medische- en orthopedische-artikelenfabrieken (met uitzondering van fabrieken van orthopedisch schoeisel)

    393

    Optische-artikelenfabrieken; foto- en filmapparatenfabrieken

    394

    Klokken- en uurwerkfabrieken en -reparatiebedrijven

    395

    Goud- en zilversmederijen; diamantnijverheid

    396

    Muziekinstrumentenfabrieken en -reparatiebedrijven

    397

    Speelgoed- en sportartikelenfabrieken

    399

    Overige nijverheidsbedrijven

    Klasse

    40

    Bouwnijverheid

    400

    Algemene bouwnijverheid (zonder bepaalde specialisatie), slopersbedrijven

    401

    Burgerlijke en utiliteitsbouw (bouw van woningen en andere gebouwen)

    402

    Water-, spoor- en wegenbouw; cultuurtechnische werken

    403

    Installatiebedrijven

    404

    Bouwbedrijven voor de afwerking van gebouwen

    2   Richtlijn 68/366/EEG

    (Liberaliseringsrichtlijn: 68/365/EEG)

    NICE-nomenclatuur



    Klasse

    20A

    200 Vervaardiging van dierlijke en plantaardige oliën en vetten

    20B

    Voedingsmiddelennijverheid

    201

    Slachterijen en vervaardiging van vleeswaren en vleesconserven

    202

    Zuivel- en melkproductenfabrieken

    203

    Groente- en fruitverwerkende industrie

    204

    Visbewerkingsinrichtingen

    205

    Maalbedrijven, meelfabrieken, pellerijen

    206

    Brood-, beschuit-, banket-, koek- en biscuitfabrieken

    207

    Suikerfabrieken en -raffinaderijen

    208

    Cacao-, chocolade- en suikerwerkfabrieken

    209

    Overige voedingsmiddelenfabrieken

    Klasse

    21

    Vervaardiging van dranken

    211

    Ethylalcohol- (fermentatieproduct) fabrieken, gistfabrieken, branderijen en distilleerderijen

    212

    Vervaardiging van wijnen en van moutvrije, alcoholische dranken

    213

    Bierbrouwerijen en mouterijen

    214

    Vervaardiging van mineraalwater en alcoholvrije dranken

    Ex 30

    Vervaardiging van rubber, plastische materialen, kunst- en synthetische vezels en zetmeelproducten

    304

    Vervaardiging van zetmeelproducten

    3   Richtlijn 82/489/EEG

    ISIC-nomenclatuur



    Ex 855

    Kapsalons (met uitzondering van de werkzaamheden van de pedicure en opleidingsinstituten voor schoonheidsspecialist)

    Lijst II

    Klassen die vallen onder de Richtlijnen 75/368/EEG, 75/369/EEG en 82/470/EEG

    1   Richtlijn 75/368/EEG (activiteiten bedoeld in artikel 5, lid 1)

    ISIC-nomenclatuur



    Ex 04

    Visserij

    043

    Visserij op de binnenwateren

    Ex 38

    Vervaardiging van transportmaterieel

    381

    Scheepsbouw en herstelling van schepen

    382

    Vervaardiging van spoorwegmaterieel

    386

    Vliegtuigbouw (met inbegrip van de bouw van ruimtevaartmaterieel)

    Ex 71

    Hulpdiensten van het vervoer en andere diensten dan vervoer vallende onder de volgende groepen

    Ex 711

    Exploitatie van slaap- en restauratiewagens; onderhoud van spoorwegmaterieel in de reparatiewerkplaatsen; schoonmaken van de wagons

    Ex 712

    Onderhoud van materieel voor stads-, voorstads- en interlokaal vervoer van personen

    Ex 713

    Onderhoud van ander materieel voor personenvervoer over de weg (zoals auto's, autobussen en taxi's)

    Ex 714

    Exploitatie en onderhoud van kunstwerken ten behoeve van het wegvervoer (zoals wegen, tunnels en bruggen met tolheffing, autobusstations, parkings, autobusgarages en tramremises)

    Ex 716

    Hulpdiensten van de binnenvaart (zoals exploitatie en onderhoud van waterwegen, havens en andere kunstwerken voor de binnenvaart; slepen en loodsen in havens, betonning, lossen en laden van schepen en andere overeenkomstige werkzaamheden, zoals berging van schepen, jagen, exploitatie van botenloodsen)

    73

    Communicatiediensten: posterijen en telecommunicatie

    Ex 85

    Persoonlijke diensten

    854

    Wasserijen, stomerijen en ververijen

    Ex 856

    Fotostudio's: portretfotografie en fotografie voor handelsdoeleinden, met uitzondering van persfotografie

    Ex 859

    Persoonlijke diensten, niet elders ingedeeld (alleen onderhoud en schoonhouden van gebouwen of lokalen)

    2   Richtlijn 75/369/EEG (artikel 6: indien de werkzaamheid als een industriële of ambachtelijke activiteit wordt beschouwd)

    ISIC-nomenclatuur

    Ambulante uitoefening van de volgende werkzaamheden:

    a) 

    de koop en verkoop

    — 
    van goederen door venters en colporteurs (ex groep 612 ISIC);
    — 
    van goederen op overdekte markten anders dan in vaste inrichtingen en op niet-overdekte markten;
    b) 

    de werkzaamheden waarvoor reeds aangenomen overgangsmaatregelen gelden, doch waarin de ambulante vorm van deze werkzaamheden uitdrukkelijk wordt uitgesloten of niet wordt vermeld.

    3   Richtlijn 82/470/EEG (artikel 6, leden 1 en 3)

    Groepen 718 en 720 van de ISIC-nomenclatuur

    De bedoelde werkzaamheden bestaan met name in:

    — 
    het organiseren, aanbieden en verkopen, tegen een forfaitair bedrag of tegen provisie, van de afzonderlijke of gecoördineerde elementen van een reis of verblijf (vervoer, logies, voeding, excursie enz.), ongeacht de reden van de reis of het verblijf (artikel 2, punt B, onder a));
    — 
    het als tussenpersoon optreden tussen ondernemers van de verschillende takken van vervoer en personen die goederen verzenden of zich goederen laten toezenden, en het verrichten van verschillende daarmee samenhangende werkzaamheden door:
    aa) 

    het sluiten, voor rekening van opdrachtgevers, van de overeenkomsten met de vervoerondernemers;

    bb) 

    het kiezen van de tak van vervoer, de onderneming en de route die voor de opdrachtgever het voordeligst worden geacht;

    cc) 

    de technische voorbereiding van het vervoer (bijvoorbeeld de voor het vervoer noodzakelijke verpakking); het verrichten van diverse bijkomende werkzaamheden tijdens het vervoer (bijvoorbeeld het voorzien van koelwagens met ijs);

    dd) 

    het vervullen van de aan het vervoer verbonden formaliteiten zoals het invullen van de vrachtbrieven, het groeperen en splitsen van zendingen;

    ee) 

    het coördineren van de verschillende gedeelten van een transport middels het toezicht op de doorvoer, de wederverzending, de overlading en diverse eindverrichtingen;

    ff) 

    het bezorgen van respectievelijk vracht aan de vervoerondernemers en vervoergelegenheid aan personen die goederen verzenden of zich goederen laten toezenden:

    — 
    het berekenen van de vervoerkosten, het nazien van de afrekening;
    — 
    het uit naam en voor rekening van een reder of een ondernemer van transporten over zee permanent of incidenteel verrichten van bepaalde formaliteiten (bij havenautoriteiten, scheepsleveranciers enz.).

    [werkzaamheden in artikel 2, punt A, onder a), b) of d)]

    Lijst III

    Richtlijnen 64/222/EEG, 68/364/EEG, 68/368/EEG, 75/368/EEG, 75/369/EEG, 70/523/EEG en 82/470/EEG

    1   Richtlijn 64/222/EEG

    (Liberaliseringsrichtlijnen: 64/223/EEG en 64/224/EEG)

    1. 

    Niet in loondienst verrichte werkzaamheden welke onder de groothandel ressorteren, met uitzondering van die welke ressorteren onder de groothandel in geneesmiddelen en farmaceutische producten, in giftige producten en ziekteverwekkende agentia en in steenkool (groep ex 611).

    2. 

    Werkzaamheden van de tussenpersoon die op grond van een of meer opdrachten belast is met het inleiden of afsluiten van handelstransacties op naam en voor rekening van derden.

    3. 

    Werkzaamheden van de tussenpersoon die, zonder hiermede blijvend belast te zijn, personen die rechtstreeks contracten willen afsluiten met elkaar in contact brengt, of de handelstransacties inleidt, dan wel bij de afsluiting daarvan zijn diensten verleent.

    4. 

    Werkzaamheden van de tussenpersoon die op eigen naam voor rekening van derden handelstransacties afsluit.

    5. 

    Werkzaamheden van de tussenpersoon die voor rekening van derden groothandelsveilingen houdt.

    6. 

    Werkzaamheden van de tussenpersoon die van huis tot huis bestellingen opneemt.

    7. 

    Het beroepshalve verrichten van diensten door een tussenpersoon in loondienst van een of meer ondernemingen op het gebied van handel, industrie of ambacht.

    2   Richtlijn 68/364/EEG

    (Liberaliseringsrichtlijn: 68/363/EEG)

    Ex groep ISIC 612: Kleinhandel

    Uitgesloten werkzaamheden:



    012

    Verhuur van landbouwmachines

    640

    Onroerende goederen, verhuur

    713

    Verhuur van automobielen, rijtuigen en paarden

    718

    Verhuur van spoorwegrijtuigen en -wagons

    839

    Verhuur van machines voor handelsfirma's

    841

    Plaatsbespreking voor bioscopen en verhuur van films

    842

    Plaatsbespreking voor theaters en verhuur van theateruitrusting

    843

    Verhuur van boten, verhuur van rijwielen, verhuur van automaten

    853

    Verhuur van gemeubileerde kamers

    854

    Verhuur van gewassen linnengoed

    859

    Verhuur van kleding

    3   Richtlijn 68/368/EEG

    (Liberaliseringsrichtlijn: 68/367/EEG)

    ISIC-nomenclatuur

    Ex klasse 85 ISIC



    1.

    Restaurants en slijterijen (groep 852 ISIC).

    2.

    Hotels, pensions en dergelijke inrichtingen, kampeerterreinen (groep 853 ISIC).

    4   Richtlijn 75/368/EEG (artikel 7)

    Alle activiteiten in de bijlage bij Richtlijn 75/368/EEG, behalve de activiteiten in artikel 5, lid 1, van die richtlijn (lijst II, punt 1, van deze bijlage).

    ISIC-nomenclatuur



    Ex 62

    Banken en andere financiële instellingen

    Ex 620

    Octrooimakelaars en ondernemingen die zich bezighouden met de uitkering van vergoedingen uit licenties

    Ex 71

    Vervoer

    Ex 713

    Reizigersvervoer over de weg, met uitzondering van vervoer met motorvoertuigen

    Ex 719

    Exploitatie van leidingen bestemd voor het vervoer van vloeibare koolwaterstoffen en andere vloeibare chemische stoffen

    Ex 82

    Diensten tot nut van het algemeen

    827

    Bibliotheken, musea, plantentuinen en dierentuinen

    Ex 84

    Recreatie

    843

    Diensten op recreatief gebied, niet elders ingedeeld:

    — sportactiviteiten (sportterreinen, organisatie van sportieve ontmoetingen enz.), met uitzondering van de werkzaamheden van sportleraren;

    — spelen (renstallen, speelterreinen, renbanen enz.);

    — andere recreatieve activiteiten (circussen, lunaparken en andere amusementsbedrijven enz.)

    Ex 85

    Persoonlijke diensten

    Ex 851

    Huishoudelijke diensten

    Ex 855

    Schoonheidsinstituten en manicure, met uitzondering van de werkzaamheden van de pedicure en opleidingsinstituten voor schoonheidsspecialist en kapper

    Ex 859

    Persoonlijke diensten, niet elders ingedeeld, met uitzondering van die van sport- en paramedische masseurs en van berggidsen, als volgt ingedeeld:

    — ontsmetting en bestrijding van ongedierte;

    — verhuur van kleding en bewaring van voorwerpen;

    — huwelijksbemiddeling en soortgelijke diensten;

    — waarzeggerij en soortgelijke werkzaamheden;

    — hygiënische diensten en aanverwante werkzaamheden;

    — begrafenisondernemingen en onderhoud van kerkhoven;

    — reisleiders en toeristentolken

    5   Richtlijn 75/369/EEG (artikel 5)

    Ambulante uitoefening van de volgende werkzaamheden:

    a) 

    de koop en verkoop van goederen:

    — 
    door venters en colporteurs (ex groep 612 ISIC);
    — 
    op overdekte markten anders dan in vaste inrichtingen en op niet-overdekte markten;
    b) 

    de werkzaamheden waarvoor reeds aangenomen overgangsmaatregelen gelden, doch waarin de ambulante vorm van deze werkzaamheden uitdrukkelijk wordt uitgesloten of niet wordt vermeld.

    6   Richtlijn 70/523/EEG

    Niet in loondienst verrichte werkzaamheden welke onder de groothandel in steenkool ressorteren en werkzaamheden van tussenpersonen op het gebied van steenkool (ex groep 6112 ISIC).

    7   Richtlijn 82/470/EEG (artikel 6, lid 2)

    [Activiteiten genoemd in artikel 2, punt A, onder c) of e), punt B, onder b), punten C en D.]

    Deze werkzaamheden bestaan met name in:

    — 
    het in huur geven van spoorwegwagons of -rijtuigen voor het vervoer van reizigers of goederen;
    — 
    het als tussenpersoon optreden bij de aankoop, de verkoop of de verhuur van schepen;
    — 
    het voorbereiden van, onderhandelen over en sluiten van overeenkomsten voor het vervoer van emigranten;
    — 
    het in entrepots, pakhuizen, meubelopslagplaatsen, koelhuizen, silo's enz., al dan niet onder douanetoezicht, voor rekening van de bewaargever in bewaring nemen van alle voorwerpen en goederen;
    — 
    het aan de bewaargever afgeven van een titel voor het in bewaring ontvangen voorwerp of goed;
    — 
    het verschaffen van verblijfsruimte, voeder en verkoopruimte voor vee dat hetzij voor de verkoop, hetzij onderweg naar of van de markt in tijdelijke bewaring wordt gegeven;
    — 
    het verrichten van de technische controle of expertise van motorrijtuigen;
    — 
    het meten, wegen en ijken van goederen.




    BIJLAGE V

    Erkenning op basis van de coördinatie van de minimumopleidingseisen

    V.1.   ARTS

    ▼M13

    5.1.1.    Opleidingstitels van artsen met een basisopleiding



    Land

    Opleidingstitel

    Uitreikende instelling

    Certificaat bij de opleidingstitel

    Referentiedatum

    België/Belgique/Belgien

    Diploma van arts/Diplôme de docteur en médecine

    Diplôme de „médecin”/Master in de geneeskunde

    — Les universités/De universiteiten

    — Le Jury compétent d’enseignement de la Communauté française/De bevoegde Examencommissie van de Vlaamse Gemeenschap

     

    20.12.1976

    България

    Диплома за висше образование на образователно-квалификационна степен „магистър” по Медицина” и професионална квалификация „Магистър-лекар”

    Университет

     

    1.1.2007

    Česko

    Diplom o ukončení studia ve studijním programu všeobecné lékařství (doktor medicíny, MUDr.)

    Lékářská fakulta univerzity v České republice

     

    1.5.2004

    Danmark

    Bevis for kandidatuddannelsen i medicin (cand.med.)

    Bevis for bestået lægevidenskabelig embedseksamen (cand.med.)

    Universitet

    1.  Autorisation som læge

    2.  Tilladelse til selvstændigt virke som læge

    20.12.1976

    Deutschland

    — Zeugnis über die Ärztliche Prüfung

    — Zeugnis über die Ärztliche Staatsprüfung und Zeugnis über die Vorbereitungszeit als Medizinalassistent, soweit diese nach den deutschen Rechtsvorschriften noch für den Abschluss der ärztlichen Ausbildung vorgesehen war

    Zuständige Behörden

     

    20.12.1976

    Eesti

    Arstikraad

    Degree in Medicine (MD)

    Diplom arstiteaduse õppekava läbimise kohta

    Tartu Ülikool

     

    1.5.2004

    Ελλάς

    Πτυχίο Ιατρικής

    — Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου,

    — Σχολή Επιστημών Υγείας, Τμήμα Ιατρικής Πανεπιστημίου

     

    1.1.1981

    España

    Título de Licenciado en Medicina y Cirugía

    Título de Licenciado en Medicina

    Título de Graduado/a en Medicina

    — Ministerio de Educación y Cultura

    — El rector de una Universidad

     

    1.1.1986

    France

    Diplôme d'Etat de docteur en Médicine

    Universités

     

    20.12.1976

     

    Diplôme de fin de deuxième cycle des études médicales (7)

     

     

     

     

    Diplôme de formation approfondie en sciences médicales (8)

     

    Certificat de compétence clinique

     

    Hrvatska

    Diploma „doktor medicine/doktorica medicine”

    Medicinski fakulteti sveučilišta u Republici Hrvatskoj

     

    1.7.2013

    Ireland

    Primary qualification

    Competent examining body

    Certificate of experience

    20.12.1976

    Italia

    Diploma di laurea in medicina e chirurgia

    Università

    Diploma di abilitazione all’esercizio della medicina e chirurgia

    20.12.1976

    Κύπρος

    Πιστοποιητικό Εγγραφής Ιατρού

    Ιατρικό Συμβούλιο

     

    1.5.2004

     

    Πτυχίο Ιατρικής

    Ιατρικη σχολη πανεπιστημιου κυπρου (1)

     

     

     

     

    Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου (2)

     

     

     

     

    Πανεπιστήμιο Λευκωσίας (3)

     

     

    Latvija

    ārsta diploms

    Universitātes tipa augstskola

     

    1.5.2004

    Lietuva

    1.  Aukštojo mokslo diplomas, nurodantis suteiktą gydytojo kvalifikaciją

    2.  Magistro diplomas (medicinos magistro kvalifikacinis laipsnis ir gydytojo kvalifikacija)

    Universitetas

    1.  Internatūros pažymėjimas, nurodantis suteiktą medicinos gydytojo profesinę kvalifikaciją

    2.  Internatūros pažymėjimas (medicinos gydytojo profesinė kvalifikacija)

    1.5.2004

    Luxembourg

    Diplôme d’Etat de docteur en médecine, chirurgie et accouchements

    Jury d’examen d’Etat

    Certificat de stage

    20.12.1976

    Magyarország

    Okleveles orvosdoktor oklevél (dr. med)

    Egyetem

     

    1.5.2004

    Malta

    Lawrja ta” Tabib tal-Mediċina u l-Kirurġija

    Universita‘ ta” Malta

    Ċertifikat ta” reġistrazzjoni maħruġ mill-Kunsill Mediku

    1.5.2004

    Nederland

    Getuigschrift van met goed gevolg afgelegd artsexamen

    Faculteit Geneeskunde

     

    20.12.1976

    Österreich

    Urkunde über die Verleihung des akademischen Grades Doktor der gesamten Heilkunde (bzw. Doctor medicinae universae, Dr.med.univ.)

    Medizinische Fakultät einer Universität, bzw Medizinische Universität

     

    1.1.1994

    Polska

    Dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku lekarskim z tytułem „lekarza”

    szkoły wyższe

    Świadectwo złożenia Lekarskiego Egzaminu Państwowego (4)/Świadectwo złożenia Lekarskiego Egzaminu Końcowego (5)

    1.5.2004

     

     

     

    Zaświadczenie o ukończeniu stażu podyplomowego

     

    Portugal

    Carta de Curso de licenciatura em medicina

    Certificado de mestrado integrado em medicina

    Universidades

    Certificado emitido pela Ordem dos Médicos

    1.1.1986

    România

    Diplomă de licență de doctor medic

    Diploma de licență și master (6)

    Universități

    Ministerul Educației Naționale (6)

     

    1.1.2007

    Slovenija

    Diploma, s katero se podeljuje strokovni naslov „doktor medicine/doktorica medicine”

    Univerza

    Potrdilo o Opravljenem Strokovnem Izpitu za Poklic Zdravnik/Zdravnica

    1.5.2004

    Slovensko

    DIPLOM všeobecné lekárstvo doktor všeobecného lekárstva („MUDr.”)

    Univerzita

     

    1.5.2004

    Suomi/Finland

    Lääketieteen lisensiaatin tutkinto/Medicine licentiatexamen

    Yliopisto

     

    1.1.1994

    Sverige

    Läkarexamen

    Universitet eller högskola

    Bevis om legitimation som läkare, utfärdat av Socialstyrelsen

    1.1.1994

    United Kingdom

    Primary qualification

    Competent examining body

    Certificate of experience

    20.12.1976

    (1)   Vanaf september 2013.

    (2)   Vanaf september 2013.

    (3)   Vanaf oktober 2014.

    (4)   Tot en met 2012.

    (5)   Vanaf 2013.

    (6)   Vanaf 2011.

    (7)   Vanaf 2003/2004 tot en met 2013/2014.

    (8)   Vanaf 2014/2015.

    5.1.2.    Opleidingstitels van medische specialisten



    Land

    Opleidingstitel

    Uitreikende instelling

    Referentiedatum

    België/Belgique/Belgien

    Bijzondere beroepstitel van geneesheer-specialist/Titre professionnel particulier de médecin spécialiste

    minister bevoegd voor Volksgezondheid/Ministre de la Santé publique

    20.12.1976

    България

    Свидетелство за призната специалност

    Университет

    1.1.2007

    Česko

    Diplom o specializaci

    Ministerstvo zdravotnictví

    1.5.2004

    Danmark

    Bevis for tilladelse til at betegne sig som speciallæge

    Sundhedsstyrelsen

    Styrelsen for Patientsikkerhed

    20.12.1976

    Deutschland

    Fachärztliche Anerkennung

    Landesärztekammer

    20.12.1976

    Eesti

    Residentuuri lõpetamist tõendav tunnistus

    Residentuuri lõputunnistus eriarstiabi erialal

    Tartu Ülikool

    1.5.2004

    Ελλάς

    Τίτλος Ιατρικής Ειδικότητας

    1.  Περιφέρεια

    2.  Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση

    3.  Νομαρχία

    1.1.1981

    España

    Título de Especialista

    Ministerio de Educación y Cultura

    1.1.1986

    France

    1.  Certificat d’études spéciales de médecine accompagné du diplôme d’Etat de docteur en médecine

    1.  Universités

    20.12.1976

    2.  Attestation de médecin spécialiste qualifié accompagnée du diplôme d’Etat de docteur en médecine

    2.  Conseil de l’Ordre des médecins

    3.  Diplôme d’études spécialisées ou diplôme d’études spécialisées complémentaires qualifiant de médecine accompagné du diplôme d’Etat de docteur en médecine

    3.  Universités

    Hrvatska

    Diploma o specijalističkom usavršavanju

    Ministarstvo nadležno za zdravstvo

    1.7.2013

    Ireland

    Certificate of Specialist doctor

    Competent authority

    20.12.1976

    Italia

    Diploma di medico specialista

    Università

    20.12.1976

    Κύπρος

    Πιστοποιητικό Αναγνώρισης Ειδικότητας

    Ιατρικό Συμβούλιο

    1.5.2004

    Latvija

    „Sertifikāts”—kompetentu iestāžu izsniegts dokuments, kas apliecina, ka persona ir nokārtojusi sertifikācijas eksāmenu specialitātē

    Latvijas Ārstu biedrība

    Latvijas Ārstniecības personu profesionālo organizāciju savienība

    1.5.2004

    Lietuva

    1.  Rezidentūros pažymėjimas, nurodantis suteiktą gydytojo specialisto profesinę kvalifikaciją

    2.  Rezidentūros pažymėjimas (gydytojo specialisto profesinė kvalifikacija)

    Universitetas

    1.5.2004

    Luxembourg

    Certificat de médecin spécialiste

    Ministre de la Santé publique

    20.12.1976

    Magyarország

    Szakorvosi bizonyítvány

    Nemzeti Vizsgabizottság

    1.5.2004

    Malta

    Ċertifikat ta” Speċjalista Mediku

    Kumitat ta” Approvazzjoni dwar Speċjalisti

    1.5.2004

    Nederland

    Bewijs van inschrijving in een Specialistenregister

    Diploma geneeskundig specialist

    — Medische Specialisten Registratie Commissie (MSRC) van de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst

    — Sociaal-Geneeskundigen Registratie Commissie (SGRC) van de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot Bevordering der Geneeskunst

    — Registratiecommissie Geneeskundig Specialisten (RGS) van de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot Bevordering der Geneeskunst (1)

    20.12.1976

    Österreich

    Facharztdiplom

    Österreichische Ärztekammer

    1.1.1994

    Polska

    Dyplom uzyskania tytułu specjalisty

    Centrum Egzaminów Medycznych

    1.5.2004

    Portugal

    Titulo de especialista

    Ordem dos Médicos

    1.1.1986

    România

    Certificat de medic specialist

    Ministerul Sănătății

    1.1.2007

    Slovenija

    Potrdilo o opravljenem specialističnem izpitu

    1.  Ministrstvo za zdravje

    2.  Zdravniška zbornica Slovenije

    1.5.2004

    Slovensko

    Diplom o špecializácii

    1.  Slovenská zdravotnícka univerzita

    2.  Univerzita Komenského v Bratislave

    3.  Univerzita Pavla Jozefa Šafárika v Košiciach

    1.5.2004

    Suomi/Finland

    Erikoislääkärin tutkinto/Specialläkarexamen

    Yliopisto

    1.1.1994

    Sverige

    Bevis om specialkompetens som läkare, utfärdat av Socialstyrelsen

    Socialstyrelsen

    1.1.1994

    United Kingdom

    Certificate of Completion of training

    Postgraduate Medical Education and Training Board

    20.12.1976

    General Medical Council

    1.4.2010

    (1)   Vanaf januari 2013.

    5.1.3.    Titels van opleidingen in de gespecialiseerde geneeskunde



     

    Anesthesie

    Algemene chirurgie

     

    Minimale opleidingsduur: 3 jaar

    Minimale opleidingsduur: 5 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

    Anesthésie-réanimation/Anesthesie-reanimatie

    Chirurgie/Heelkunde

    България

    Анестезиология и интензивно лечение

    Хирургия

    Česko

    Anesteziologie a intenzivní medicína

    Chirurgie

    Danmark

    Anæstesiologi

    Kirurgi

    Deutschland

    Anästhesiologie

    (Allgemeine) Chirurgie

    Eesti

    Anestesioloogia

    Üldkirurgia

    Ελλάς

    Αναισθησιολογία

    Χειρουργική

    España

    Anestesiología y Reanimación

    Cirugía general y del aparato digestivo

    France

    Anesthésie-réanimation

    Chirurgie générale

    Hrvatska

    Anesteziologija, reanimatologija i intenzivna medicina

    Opća kirurgija

    Ireland

    Anaesthesia (3)

    Anaesthesiology (4)

    General surgery

    Italia

    Anestesia, rianimazione e terapia intensiva

    Anestesia, rianimazione, terapia intensiva e del dolore (2)

    Chirurgia generale

    Κύπρος

    Αναισθησιολογία

    Γενική Χειρουργική

    Latvija

    Anestezioloģija un reanimatoloģija

    Ķirurģija

    Lietuva

    Anesteziologija reanimatologija

    Chirurgija

    Luxembourg

    Anesthésie-réanimation

    Chirurgie générale

    Magyarország

    Aneszteziológia és intenzív terápia

    Sebészet

    Malta

    Anesteżija u Kura Intensiva

    Kirurġija Ġenerali

    Nederland

    Anesthesiologie

    Heelkunde

    Österreich

    Anästhesiologie und Intensivmedizin

    — Chirurgie

    — Allgemeinchirurgie und Viszeralchirurgie (1)

    Polska

    Anestezjologia i intensywna terapia

    Chirurgia ogólna

    Portugal

    Anestesiologia

    Cirurgia geral

    România

    Anestezie și terapie intensivă

    Chirurgie generală

    Slovenija

    Anesteziologija, reanimatologija in perioperativna intenzivna medicina

    Splošna kirurgija

    Slovensko

    Anestéziológia a intenzívna medicína

    Chirurgia

    Suomi/Finland

    Anestesiologia ja tehohoito/Anestesiologi och intensivvård

    Yleiskirurgia/Allmän kirurgi

    Sverige

    Anestesi och intensivvård

    Kirurgi

    United Kingdom

    Anaesthetics

    General surgery

    (1)   Vanaf juni 2015.

    (2)   Vanaf februari 2015.

    (3)   Tot en met 2018.

    (4)   Vanaf 2019.



     

    Neurochirurgie

    Verloskunde en gynaecologie

     

    Minimale opleidingsduur: 5 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

    Neurochirurgie

    Gynécologie — obstétrique/Gynaecologie — verloskunde

    България

    Неврохирургия

    Акушерство и гинекология

    Česko

    Neurochirurgie

    Gynekologie a porodnictví

    Danmark

    Neurokirurgi

    Gynækologi og obstetrik

    Deutschland

    Neurochirurgie

    Frauenheilkunde und Geburtshilfe

    Eesti

    Neurokirurgia

    Sünnitusabi ja günekoloogia

    Ελλάς

    Νευροχειρουργική

    Μαιευτική-Γυναικολογία

    España

    Neurocirugía

    Obstetricia y ginecología

    France

    Neurochirurgie

    Gynécologie — obstétrique

    Hrvatska

    Neurokirurgija

    Ginekologija i opstetricija

    Ireland

    Neurosurgery

    Obstetrics and gynaecology

    Italia

    Neurochirurgia

    Ginecologia e ostetricia

    Κύπρος

    Νευροχειρουργική

    Μαιευτική — Γυναικολογία

    Latvija

    Neiroķirurģija

    Ginekoloģija un dzemdniecība

    Lietuva

    Neurochirurgija

    Akušerija ginekologija

    Luxembourg

    Neurochirurgie

    Gynécologie — obstétrique

    Magyarország

    Idegsebészet

    Szülészet-nőgyógyászat

    Malta

    Newrokirurġija

    Ostetriċja u Ġinekoloġija

    Nederland

    Neurochirurgie

    Obstetrie en Gynaecologie

    Österreich

    Neurochirurgie

    Frauenheilkunde und Geburtshilfe

    Polska

    Neurochirurgia

    Położnictwo i ginekologia

    Portugal

    Neurocirurgia

    Ginecologia e obstetricia

    România

    Neurochirurgie

    Obstetrică-ginecologie

    Slovenija

    Nevrokirurgijasss

    Ginekologija in porodništvo

    Slovensko

    Neurochirurgia

    Gynekológia a pôrodníctvo

    Suomi/Finland

    Neurokirurgia/Neurokirurgi

    Naistentaudit ja synnytykset/Kvinnosjukdomar och förlossningar

    Sverige

    Neurokirurgi

    Obstetrik och gynekologi

    United Kingdom

    Neurosurgery

    Obstetrics and gynaecology



     

    Interne geneeskunde

    Oogheelkunde

     

    Minimale opleidingsduur: 5 jaar

    Minimale opleidingsduur: 3 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

    Médecine interne/Inwendige geneeskunde

    Ophtalmologie/Oftalmologie

    България

    Вътрешни болести

    Очни болести

    Česko

    Vnitřní lékařství

    Oftalmologie

    Danmark

     

    Oftalmologi

    Deutschland

    Innere Medizin

    Augenheilkunde

    Eesti

    Sisehaigused

    Oftalmoloogia

    Ελλάς

    Παθολογία

    Οφθαλμολογία

    España

    Medicina interna

    Oftalmología

    France

    Médecine interne

    Ophtalmologie

    Hrvatska

    Opća interna medicina

    Oftalmologija i optometrija

    Ireland

    General (Internal) Medicine

    Ophthalmic surgery

    Ophthalmology (1)

    Italia

    Medicina interna

    Oftalmologia

    Κύπρος

    Παθολογία

    Οφθαλμολογία

    Latvija

    Internā medicīna

    Oftalmoloģija

    Lietuva

    Vidaus ligos

    Oftalmologija

    Luxembourg

    Médecine interne

    Ophtalmologie

    Magyarország

    Belgyógyászat

    Szemészet

    Malta

    Mediċina Interna

    Oftalmoloġija

    Nederland

    Interne geneeskunde

    Oogheelkunde

    Österreich

    Innere Medizin

    Augenheilkunde und Optometrie

    Polska

    Choroby wewnętrzne

    Okulistyka

    Portugal

    Medicina interna

    Oftalmologia

    România

    Medicină internă

    Oftalmologie

    Slovenija

    Interna medicina

    Oftalmologija

    Slovensko

    Vnútorné lekárstvo

    Oftalmológia

    Suomi/Finland

    Sisätaudit/Inre medicin

    Silmätaudit/Ögonsjukdomar

    Sverige

    Internmedicin

    Ögonsjukdomar (oftalmologi)

    United Kingdom

    General (internal) medicine

    Ophthalmology

    (1)   Vanaf 1991/1992.



     

    Keel-, neus- en oorheelkunde

    Kindergeneeskunde

     

    Minimale opleidingsduur: 3 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

    Oto-rhino-laryngologie/Otorhinolaryngologie

    Pédiatrie/Pediatrie

    България

    Ушно-носно-гърлени болести

    Педиатрия

    Česko

    Otorinolaryngologie

    Dětské lékařství

    Danmark

    Oto-rhino-laryngologi

    Pædiatri

    Deutschland

    Hals-Nasen-Ohrenheilkunde

    Kinder- und Jugendmedizin

    Eesti

    Otorinolarüngoloogia

    Pediaatria

    Ελλάς

    Ωτορινολαρυγγολογία

    Παιδιατρική

    España

    Otorrinolaringología

    Pediatría y sus áreas especificas

    France

    Oto-rhino-laryngologie et chirurgie cervico-faciale

    Pédiatrie

    Hrvatska

    Otorinolaringologija

    Pedijatrija

    Ireland

    Otolaryngology

    Paediatrics

    Italia

    Otorinolaringoiatria

    Pediatria

    Κύπρος

    Ωτορινολαρυγγολογία

    Παιδιατρική

    Latvija

    Otolaringoloģija

    Pediatrija

    Lietuva

    Otorinolaringologija

    Vaikų ligos

    Luxembourg

    Oto-rhino-laryngologie

    Pédiatrie

    Magyarország

    Fül-orr-gégegyógyászat

    Csecsemő- és gyermekgyógyászat

    Malta

    Otorinolaringoloġija

    Otorinolarinġoloġija — Kirurġija tar-Ras u l-Għonq (2)

    Pedjatrija

    Nederland

    Keel-, neus- en oorheelkunde

    Kindergeneeskunde

    Österreich

    — Hals-, Nasen- und Ohrenkrankheiten

    — Hals-, Nasen- und Ohrenheilkunde (1)

    Kinder- und Jugendheilkunde

    Polska

    Otorynolaryngologia

    Pediatria

    Portugal

    Otorrinolaringologia

    Pediatria

    România

    Otorinolaringologie

    Pediatrie

    Slovenija

    Otorinolaringológija

    Pediatrija

    Slovensko

    Otorinolaryngológia

    Pediatria

    Suomi/Finland

    Korva-, nenä- ja kurkkutaudit/Öron-, näs- och halssjukdomar

    Lastentaudit/Barnsjukdomar

    Sverige

    Öron-, näs- och halssjukdomar (oto-rhino-laryngologi)

    Barn- och ungdomsmedicin

    United Kingdom

    Otolaryngology

    Paediatrics

    (1)   Vanaf juni 2015.

    (2)   Vanaf 2009.



     

    Ziekten der luchtwegen

    Urologie

     

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Minimale opleidingsduur: 5 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

    Pneumologie

    Urologie

    България

    Пневмология и фтизиатрия

    Урология

    Česko

    Pneumologie a ftizeologie

    Urologie

    Danmark

    Intern medicin: lungesygdomme

    Urologi

    Deutschland

    — Pneumologie

    — Innere Medizin und Pneumologie (1)

    Urologie

    Eesti

    Pulmonoloogia

    Uroloogia

    Ελλάς

    Φυματιολογία- Πνευμοvολογία

    Ουρολογία

    España

    Neumología

    Urología

    France

    Pneumologie

    Chirurgie urologique

    Hrvatska

    Pulmologija

    Urologija

    Ireland

    Respiratory medicine

    Urology

    Italia

    Malattie dell’apparato respiratorio

    Urologia

    Κύπρος

    Πνευμονολογία — Φυματιολογία

    Ουρολογία

    Latvija

    Ftiziopneimonoloģija

    Uroloģija

    Lietuva

    Pulmonologija

    Urologija

    Luxembourg

    Pneumologie

    Urologie

    Magyarország

    Tüdőgyógyászat

    Urológia

    Malta

    Mediċina Respiratorja

    Uroloġija

    Nederland

    Longziekten en tuberculose

    Urologie

    Österreich

    — Lungenkrankheiten

    — Innere Medizin und Pneumologie (2)

    Urologie

    Polska

    Choroby płuc

    Urologia

    Portugal

    Pneumologia

    Urologia

    România

    Pneumologie

    Urologie

    Slovenija

    Pnevmologija

    Urologija

    Slovensko

    Pneumológia a ftizeológia

    Urológia

    Suomi/Finland

    Keuhkosairaudet ja allergologia/Lungsjukdomar och allergologi

    Urologia/Urologi

    Sverige

    Lungsjukdomar (pneumologi)

    Urologi

    United Kingdom

    Respiratory medicine

    Urology

    (1)   Vanaf juli 2011.

    (2)   Vanaf juni 2015.



     

    Orthopedie

    Pathologische anatomie

     

    Minimale opleidingsduur: 5 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

    Chirurgie orthopédique/Orthopedische heelkunde

    Anatomie pathologique/Pathologische anatomie

    България

    Ортопедия и травматология

    Обща и клинична патология

    Česko

    Ortopedie

    Patologie

    Danmark

    Ortopædisk kirurgi

    Patologisk anatomi og cytology

    Deutschland

    — Orthopädie (und Unfallchirurgie)

    — Orthopädie und Unfallchirurgie (1)

    Pathologie

    Eesti

    Ortopeedia

    Patoloogia

    Ελλάς

    Ορθοπεδική

    Παθολογική Ανατομική

    España

    Cirugía ortopédica y traumatología

    Anatomía patológica

    France

    Chirurgie orthopédique et traumatologie

    Anatomie et cytologie pathologiques

    Hrvatska

    Ortopedija i traumatologija

    Patologija

    Patologija i citologija (3)

    Ireland

    Trauma and orthopaedic surgery

    Histopathology

    Italia

    Ortopedia e traumatologia

    Anatomia patologica

    Κύπρος

    Ορθοπεδική

    Παθολογοανατομία — Ιστολογία

    Latvija

    Traumatoloģija un ortopēdija

    Patoloģija

    Lietuva

    Ortopedija traumatologija

    Patologija

    Luxembourg

    Orthopédie

    Anatomie pathologique

    Magyarország

    Ortopédia és traumatológia

    Patológia

    Malta

    Kirurġija Ortopedika

    Istopatoloġija

    Nederland

    Orthopedie

    Pathologie

    Österreich

    — Orthopädie und Orthopädische Chirurgie

    — Orthopädie und Traumatologie (2)

    — Pathologie

    — Klinische Pathologie und Molekularpathologie (2)

    — Klinische Pathologie und Neuropathologie

    Polska

    Ortopedia i traumatologia narządu ruchu

    Patomorfologia

    Portugal

    Ortopedia

    Anatomia patologica

    România

    Ortopedie și traumatologie

    Anatomie patologică

    Slovenija

    — Ortopedska kirurgija; Travmatologija

    Patologija

    Slovensko

    Ortopédia

    Patologická anatómia

    Suomi/Finland

    Ortopedia ja traumatologia/Ortopedi och traumatologi

    Patologia/Patologi

    Sverige

    Ortopedi

    Klinisk patologi

    United Kingdom

    Trauma and orthopaedic surgery

    Histopathology

    (1)   Vanaf mei 2006.

    (2)   Vanaf juni 2015.

    (3)   Vanaf 3.11.2015.



     

    Neurologie

    Psychiatrie

     

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

    Neurologie

    Psychiatrie, particulièrement de l’adulte/Psychiatrie, meer bepaald in de volwassenpsychiatrie

    България

    Нервни болести

    Психиатрия

    Česko

    Neurologie

    Psychiatrie

    Danmark

    Neurologi

    Psykiatri

    Deutschland

    Neurologie

    Psychiatrie und Psychotherapie

    Eesti

    Neuroloogia

    Psühhiaatria

    Ελλάς

    Νευρολογία

    Ψυχιατρική

    España

    Neurología

    Psiquiatría

    France

    Neurologie

    Psychiatrie

    Hrvatska

    Neurologija

    Psihijatrija

    Ireland

    Neurology

    Psychiatry

    Italia

    Neurologia

    Psichiatria

    Κύπρος

    Νευρολογία

    Ψυχιατρική

    Latvija

    Neiroloģija

    Psihiatrija

    Lietuva

    Neurologija

    Psichiatrija

    Luxembourg

    Neurologie

    Psychiatrie

    Magyarország

    Neurológia

    Pszichiátria

    Malta

    Newroloġija

    Psikjatrija

    Nederland

    Neurologie

    Psychiatrie

    Österreich

    Neurologie

    Psychiatrie und Psychotherapeutische Medizin

    Polska

    Neurologia

    Psychiatria

    Portugal

    Neurologia

    Psiquiatria

    România

    Neurologie

    Psihiatrie

    Slovenija

    Nevrologija

    Psihiatrija

    Slovensko

    Neurológia

    Psychiatria

    Suomi/Finland

    Neurologia/Neurologi

    Psykiatria/Psykiatri

    Sverige

    Neurologi

    Psykiatri

    United Kingdom

    Neurology

    General psychiatry



     

    Radiologie

    Radiotherapie

     

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

    Radiodiagnostic/Röntgendiagnose

    Radiothérapie-oncologie/Radiotherapie-oncologie

    България

    Образна диагностика

    Лъчелечение

    Česko

    Radiologie a zobrazovací metody

    Radiační onkologie

    Danmark

    Radiologi

    Klinisk Onkologi

    Deutschland

    (Diagnostische) Radiologie

    Strahlentherapie

    Eesti

    Radioloogia

    Onkoloogia

    Ελλάς

    Ακτινοδιαγνωστική

    Ακτινοθεραπευτική — Ογκολογία

    España

    Radiodiagnóstico

    Oncología radioterápica

    France

    Radiodiagnostic et imagerie médicale

    Oncologie option oncologie radiothérapique

    Hrvatska

    Klinička radiologija

    Onkologija i radioterapija

    Ireland

    Radiology

    Radiation oncology

    Italia

    Radiodiagnostica

    Radioterapia

    Κύπρος

    Ακτινολογία

    Ακτινοθεραπευτική Ογκολογία

    Latvija

    Diagnostiskā radioloģija

    Terapeitiskā radioloģija

    Lietuva

    Radiologija

    Onkologija radioterapija

    Luxembourg

    Radiodiagnostic

    Radiothérapie

    Magyarország

    Radiológia

    Sugárterápia

    Malta

    Radjoloġija

    Onkoloġija u Radjoterapija

    Nederland

    Radiologie

    Radiotherapie

    Österreich

    Radiologie

    Strahlentherapie-Radioonkologie

    Polska

    Radiologia i diagnostyka obrazowa

    Radioterapia onkologiczna

    Portugal

    Radiodiagnóstico

    Radioterapia

    Radioncologia

    România

    Radiologie-imagistică medicală

    Radioterapie

    Slovenija

    Radiologija

    Radioterapija in onkologija

    Slovensko

    Rádiológia

    Radiačná onkológia

    Suomi/Finland

    Radiologia/Radiologi

    Syöpätaudit/Cancersjukdomar

    Sverige

    Medicinsk radiologi

    Radiologi (2)

    Tumörsjukdomar (allmän onkologi)

    Onkologi (1)

    United Kingdom

    Clinical radiology

    Clinical oncology

    (1)   Vanaf september 2008.

    (2)   Vanaf mei 2015.



     

    Plastische chirurgie

    Klinische biologie

     

    Minimale opleidingsduur: 5 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

    Chirurgie plastique, reconstructrice et esthétique/Plastische, reconstructieve en esthetische heelkunde

    Biologie clinique/Klinische biologie

    България

    Пластично-възстановителна и естетична хирургия

    Клинична лаборатория

    Česko

    Plastická chirurgie

     

    Danmark

    Plastikkirurgi

     

    Deutschland

    — Plastische (und Ästhetische) Chirurgie

    — Plastische und Ästhetische Chirurgie (1)

    Laboratoriumsmedizin (2)

    Eesti

    Plastika- ja rekonstruktiivkirurgia

    Laborimeditsiin

    Ελλάς

    Πλαστική Χειρουργική

    Ιατρική βιοπαθολογία (5)

    España

    Cirugía plástica, estética y reparadora

    Análisis clínicos

    France

    Chirurgie plastique, reconstructrice et esthétique

    Biologie médicale

    Hrvatska

    Plastična, rekonstrukcijska i estetska kirurgija

     

    Ireland

    Plastic, reconstructive and aesthetic surgery

     

    Italia

    Chirurgia plastica, ricostruttiva ed estetica

    Patologia clinica

    Patologia clinica e biochimica clinica (4)

    Κύπρος

    Πλαστική Χειρουργική

     

    Latvija

    Plastiskā ķirurģija

     

    Lietuva

    Plastinė ir rekonstrukcinė chirurgija

    Laboratorinė medicina

    Luxembourg

    Chirurgie plastique

    Biologie clinique

    Magyarország

    — Plasztikai (égési) sebészet

    — Plasztikai és égés-sebészet (6)

    Orvosi laboratóriumi diagnosztika

    Malta

    Kirurġija Plastika

     

    Nederland

    Plastische chirurgie

     

    Österreich

    Plastische, Ästhetische und Rekonstruktive Chirurgie

    Plastische, Rekonstruktive und Ästhetische Chirurgie (3)

    Medizinische Biologie

    Polska

    Chirurgia plastyczna

    Diagnostyka laboratoryjna

    Portugal

    Cirurgia plástica, estética e reconstrutiva

    Patologia clínica

    România

    Chirurgie plastică, estetică și microchirurgie reconstructivă

    Medicină de laborator

    Slovenija

    Plastična, rekonstrukcijska in estetska kirurgija

     

    Slovensko

    Plastická chirurgia

    Laboratórna medicína

    Suomi/Finland

    Plastiikkakirurgia/Plastikkirurgi

     

    Sverige

    Plastikkirurgi

     

    United Kingdom

    Plastic surgery

     

    (1)   Vanaf 2006.

    (2)   Vanaf 2012.

    (3)   Vanaf juni 2015.

    (4)   Vanaf juni 2015.

    (5)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 30.12.1994.

    (6)   Vanaf 2012.



     

    Microbiologie — Bacteriologie

    Klinische chemie

     

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

     

     

    България

    Микробиология

    Биохимия

    Česko

    Lékařská mikrobiologie

    Klinická biochemie

    Danmark

    Klinisk mikrobiologi

    Klinisk biokemi

    Deutschland

    — Mikrobiologie (Virologie) und Infektionsepidemiologie

    — Mikrobiologie, Virologie und Infektionsepidemiologie (3)

    Laboratoriumsmedizin (1)

    Eesti

     

     

    Ελλάς

    — Ιατρική Βιοπαθολογία

    — Μικροβιολογία

    Ιατρική βιοπαθολογία (6)

    España

    Microbiología y parasitología

    Bioquímica clínica

    France

     

     

    Hrvatska

    Klinička mikrobiologija

     

    Ireland

    Microbiology

    Chemical pathology

    Italia

    Microbiologia e virologia

    Biochimica clinica (5)

    Κύπρος

    Μικροβιολογία

     

    Latvija

    Mikrobioloģija

     

    Lietuva

     

     

    Luxembourg

    Microbiologie

    Chimie biologique

    Magyarország

    Orvosi mikrobiológia

     

    Malta

    Mikrobijoloġija

    Patoloġija Kimika

    Nederland

    Medische microbiologie

    Klinische chemie (2)

    Österreich

    — Hygiene und Mikrobiologie

    — Klinische Mikrobiologie und Hygiene (4)

    — Klinische Mikrobiologie und Virologie (4)

    Medizinische und Chemische Labordiagnostik

    Polska

    Mikrobiologia lekarska

     

    Portugal

     

     

    România

     

     

    Slovenija

    Klinična mikrobiologija

    Medicinska biokemija

    Slovensko

    Klinická mikrobiológia

    Klinická biochémia

    Suomi/Finland

    Kliininen mikrobiologia/Klinisk mikrobiologi

    Kliininen kemia/Klinisk kemi

    Sverige

    Klinisk bakteriologi

    Klinisk mikrobiologi (7)

    Klinisk kemi

    United Kingdom

    Medical microbiology and virology (8)

    Chemical pathology

    (1)   Tot en met 2012.

    (2)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 4.4.2000.

    (3)   Vanaf mei 2006.

    (4)   Vanaf juni 2015.

    (5)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 3.6.2015.

    (6)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 30.12.1994.

    (7)   Vanaf mei 2015.

    (8)   Tot en met 11.10.2018.



     

    Immunologie

    Cardio-thoracale chirurgie

     

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Minimale opleidingsduur: 5 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

     

    Chirurgie thoracique/Heelkunde op de thorax (1)

    България

    Клинична имунология

    Гръдна хирургия Кардиохирургия

    Česko

    Alergologie a klinická imunologie

    Hrudní chirurgie

    Danmark

    Klinisk immunologi

    Thoraxkirurgi

    Deutschland

     

    Thoraxchirurgie

    Eesti

     

    Torakaalkirurgia

    Ελλάς

     

    Χειρουργική Θώρακος

    España

    Inmunología

    Cirugía torácica

    France

    Médecine interne et immunologie (5)

    Chirurgie thoracique et cardiovasculaire

    Hrvatska

    Alergologija i klinička imunologija

    Specijalist kardiotorakalna kirurgija (4)

    Ireland

    Immunology (clinical and laboratory)

    Cardiothoracic surgery

    Italia

     

    — Chirurgia toracica

    — Cardiochirurgia

    Κύπρος

    Ανοσολογία

    Χειρουργική Θώρακος

    Latvija

    Imunoloģija

    Torakālā ķirurģija

    Sirds ķirurgs

    Lietuva

     

    Krūtinės chirurgija

    Luxembourg

    Immunologie

    Chirurgie thoracique

    Magyarország

    Allergológia és klinikai immunológia

    Mellkassebészet

    Malta

    Immunoloġija

    Kirurġija Kardjo-Toraċika

    Nederland

     

    Cardio-thoracale chirurgie

    Österreich

    — Immunologie

    — Klinische Immunologie (2)

    Thoraxchirurgie

    Polska

    Immunologia kliniczna

    Chirurgia klatki piersiowej

    Portugal

     

    Cirurgia cardiotorácica

    România

     

    Chirurgie toracică

    Slovenija

     

    Torakalna kirurgija

    Slovensko

    Klinická imunológia a alergológia

    Hrudníková chirurgia

    Suomi/Finland

     

    Sydän-ja rintaelinkirurgia/Hjärt- och thoraxkirurgi

    Sverige

    Klinisk immunologi (3)

    Thoraxkirurgi

    United Kingdom

    Immunology

    Cardo-thoracic surgery

    (1)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 1.1.1983.

    (2)   Vanaf juni 2015.

    (3)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 14.6.2017.

    (4)   Vanaf september 2011.

    (5)   Vanaf 2017.



     

    Kinderheelkunde

    Vasculaire chirurgie

     

    Minimale opleidingsduur: 5 jaar

    Minimale opleidingsduur: 5 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

     

    Chirurgie des vaisseaux/Bloedvatenheelkunde (1)

    България

    Детска хирургия

    Съдова хирургия

    Česko

    Dětská chirurgie

    Cévní chirurgie

    Danmark

     

    Karkirurgi

    Deutschland

    Kinderchirurgie

    Gefäßchirurgie

    Eesti

    Lastekirurgia

    Kardiovaskulaarkirurgia

    Ελλάς

    Χειρουργική Παίδων

    Αγγειοχειρουργική

    España

    Cirugía pediátrica

    Angiología y cirugía vascular

    France

    Chirurgie infantile

    Chirurgie vasculaire

    Hrvatska

    Dječja kirurgija

    Vaskularna kirurgija

    Ireland

    Paediatric surgery

    Vascular surgery (2)

    Italia

    Chirurgia pediatrica

    Chirurgia vascolare

    Κύπρος

    Χειρουργική Παίδων

    Χειρουργική Αγγείων

    Latvija

    Bērnu ķirurģija

    Asinsvadu ķirurģija

    Lietuva

    Vaikų chirurgija

    Kraujagyslių chirurgija

    Luxembourg

    Chirurgie pédiatrique

    Chirurgie vasculaire

    Magyarország

    Gyermeksebészet

    Érsebészet

    Malta

    Kirurgija Pedjatrika

    Kirurġija Vaskolari

    Nederland

     

     

    Österreich

    Kinder- und Jugendchirurgie

    Allgemeinchirurgie und Gefäßchirurgie

    Polska

    Chirurgia dziecięca

    Chirurgia naczyniowa

    Portugal

    Cirurgia pediátrica

    Angologia/Cirurgia vascular

    România

    Chirurgie pediatrică

    Chirurgie vasculară

    Slovenija

    Otroška kirurgija

    Kardiovaskularna kirurgija

    Slovensko

    Detská chirurgia

    Cievna chirurgia

    Suomi/Finland

    Lastenkirurgia/Barnkirurgi

    Verisuonikirurgia/Kärlkirurgi

    Sverige

    Barn- och ungdomskirurgi

    Kärlkirurgi

    United Kingdom

    Paediatric surgery

    Vascular surgery

    (1)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 1.1.1983.

    (2)   Vanaf juni 2017.



     

    Cardiologie

    Maag- en darmziekten

     

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

    Cardiologie

    Gastro-entérologie/Gastro-enterologie

    България

    Кардиология

    Гастроентерология

    Česko

    Kardiologie

    Gastroenterologie

    Danmark

    Intern medicin: kardiologi

    Intern medicin: gastroenterology og hepatologi

    Deutschland

    — Innere Medizin und Schwerpunkt Kardiologie

    — Innere Medizin und Kardiologie (1)

    — Innere Medizin und Schwerpunkt Gastroenterologie

    — Innere Medizin und Gastroenterologie (1)

    Eesti

    Kardioloogia

    Gastroenteroloogia

    Ελλάς

    Καρδιολογία

    Γαστρεντερολογία

    España

    Cardiología

    Aparato digestivo

    France

    Cardiologie et maladies vasculaires

    Gastro-entérologie et hépatologie

    Hrvatska

    Kardiologija

    Gastroenterologija

    Ireland

    Cardiology

    Gastro-enterology

    Italia

    Malattie dell’apparato cardiovascolare

    Gastroenterologia

    Malattie dell’apparato digerente (2)

    Κύπρος

    Καρδιολογία

    Γαστρεντερολογία

    Latvija

    Kardioloģija

    Gastroenteroloģija

    Lietuva

    Kardiologija

    Gastroenterologija

    Luxembourg

    Cardiologie et angiologie

    Gastro-enterologie

    Magyarország

    Kardiológia

    Gasztroenterológia

    Malta

    Kardjoloġija

    Gastroenteroloġija

    Nederland

    Cardiologie

    Maag-darm-leverziekten

    Österreich

    Innere Medizin und Kardiologie

    Innere Medizin und Gastroenterologie und Hepatologie

    Polska

    Kardiologia

    Gastrenterologia

    Portugal

    Cardiologia

    Gastrenterologia

    România

    Cardiologie

    Gastroenterologie

    Slovenija

    Kardiologija in vaskularna medicina

    Gastroenterologija

    Slovensko

    Kardiológia

    Gastroenterológia

    Suomi/Finland

    Kardiologia/Kardiologi

    Gastroenterologia/Gastroenterologi

    Sverige

    Kardiologi

    Medicinsk gastroenterologi och hepatologi

    United Kingdom

    Cardiology

    Gastroenterology

    (1)   Vanaf oktober 2009.

    (2)   Vanaf juni 2015.



     

    Reumatologie

    Algemene hematologie

     

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Minimale opleidingsduur: 3 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

    Rhumathologie/reumatologie

     

    България

    Ревматология

    Клинична хематология

    Česko

    Revmatologie

    Hematologie a transfúzní lékařství

    Danmark

    Intern medicin: reumatologi

    Intern medicin: hæmatologi

    Deutschland

    — Innere Medizin und Schwerpunkt Rheumatologie

    — Innere Medizin und Rheumatologie (1)

    — Innere Medizin und Schwerpunkt Hämatologie und Onkologie

    — Innere Medizin und Hämatologie und Onkologie (1)

    Eesti

    Reumatoloogia

    Hematoloogia

    Ελλάς

    Ρευματολογία

    Αιματολογία

    España

    Reumatología

    Hematología y hemoterapia

    France

    Rhumatologie

    Hématologie (2)

    Hrvatska

    Reumatologija

    Hematologija

    Ireland

    Rheumatology

    Haematology (clinical and laboratory)

    Italia

    Reumatologia

    Ematologia

    Κύπρος

    Ρευματολογία

    Αιματολογία

    Latvija

    Reimatoloģija

    Hematoloģija

    Lietuva

    Reumatologija

    Hematologija

    Luxembourg

    Rhumatologie

    Hématologie

    Magyarország

    Reumatológia

    Hematológia

    Malta

    Rewmatoloġija

    Ematoloġija

    Nederland

    Reumatologie

     

    Österreich

    Innere Medizin und Rheumatologie

    Innere Medizin und Hämatologie und internistische Onkologie

    Polska

    Reumatologia

    Hematologia

    Portugal

    Reumatologia

    Imuno-hemoterapia

    România

    Reumatologie

    Hematologie

    Slovenija

    Revmatologija

    Hematologija

    Slovensko

    Reumatológia

    Hematológia a transfúziológia

    Suomi/Finland

    Reumatologia/Reumatologi

    Kliininen hematologia/Klinisk hematologi

    Sverige

    Reumatologi

    Hematologi

    United Kingdom

    Rheumatology

    Haematology

    (1)   Vanaf oktober 2009.

    (2)   Vanaf 2017.



     

    Endocrinologie

    Fysische geneeskunde en revalidatie

     

    Minimale opleidingsduur: 3 jaar

    Minimale opleidingsduur: 3 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

     

    Médecine physique et réadaptation/Fysische geneeskunde en revalidatie

    България

    Ендокринология и болести на обмяната

    Физикална и рехабилитационна медицина

    Česko

    Diabelotologie a endokrinologie

    Rehabilitační a fyzikální medicína

    Danmark

    Intern medicin: endokrinologi

     

    Deutschland

    — Innere Medizin und Schwerpunkt Endokrinologie und Diabetologie

    — Innere Medizin und Endokrinologie und Diabetologie (1)

    Physikalische und Rehabilitative Medizin

    Eesti

    Endokrinoloogia

    Taastusravi ja füsiaatria

    Ελλάς

    Ενδοκρινολογία

    Φυσική Ιατρική και Αποκατάσταση

    España

    Endocrinología y nutrición

    Medicina física y rehabilitación

    France

    Endocrinologie — diabète — maladies métaboliques

    Médecine physique et de réadaptation

    Hrvatska

    Endokrinologija i dijabetologija

    Fizikalna medicina i rehabilitacija

    Ireland

    Endocrinology and diabetes mellitus

     

    Italia

    Endocrinologia e malattie del ricambio

    Endocrinologia e malattie del metabolismo (2)

    Medicina fisica e riabilitazione

    Medicina fisica e riabilitativa (2)

    Κύπρος

    Ενδοκρινολογία

    Φυσική Ιατρική και Αποκατάσταση

    Latvija

    Endokrinoloģija

    Rehabilitoloģija Fiziskā rehabilitācija

    Fizikālā medicīna

    Lietuva

    Endokrinologija

    Fizinė medicina ir reabilitacija

    Luxembourg

    Endocrinologie, maladies du métabolisme et de la nutrition

    Rééducation et réadaptation fonctionnelles

    Magyarország

    — Endokrinológia

    — Endokrinológia és anyagcsere-betegségek (4)

    — Fizikális medicina és rehabilitációs orvoslás

    — Rehabilitációs medicina (5)

    Malta

    Endokrinoloġija u Dijabete

    Mediċina ta' Rijabilitazzjoni (6)

    Nederland

     

    Revalidatiegeneeskunde

    Österreich

    Innere Medizin und Endokrinologie und Diabetologie

    Physikalische Medizin und Allgemeine Rehabilitation

    Polska

    Endokrynologia

    Rehabilitacja medyczna

    Portugal

    Endocrinologia/Nutrição

    Medicina física e de reabilitação

    România

    Endocrinologie

    Reabilitare Medicală

    Slovenija

     

    Fizikalna in rehabilitacijska medicina

    Slovensko

    Endokrinológia

    Fyziatria, balneológia a liečebná rehabilitácia

    Suomi/Finland

    Endokrinologia/Endokrinologi

    Fysiatria/Fysiatri

    Sverige

    Endokrina sjukdomar

    Endokrinologi och diabetologi (3)

    Rehabiliteringsmedicin

    United Kingdom

    Endocrinology and diabetes mellitus

     

    (1)   Vanaf oktober 2009.

    (2)   Vanaf februari 2015.

    (3)   Vanaf september 2008.

    (4)   Vanaf 2012.

    (5)   Vanaf 2016.

    (6)   Vanaf 2011.



     

    Zenuw- en zielsziekten

    Huid- en geslachtsziekten

     

    Minimale opleidingsduur: 5 jaar

    Minimale opleidingsduur: 3 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

    Neuropsychiatrie (1)

    Dermato-vénéréologie/Dermato-venereologie

    България

     

    Кожни и венерически болести

    Česko

     

    Dermatovenerologie

    Danmark

     

    Dermato-venerologi

    Deutschland

    Nervenheilkunde (Neurologie und Psychiatrie)

    Haut — und Geschlechtskrankheiten

    Eesti

     

    Dermatoveneroloogia

    Ελλάς

    Νευρολογία — Ψυχιατρική

    Δερματολογία — Αφροδισιολογία

    España

     

    Dermatología médico-quirúrgica y venereología

    France

    Neuropsychiatrie (2)

    Dermatologie et vénéréologie

    Hrvatska

     

    Dermatologija i venerologija

    Ireland

     

     

    Italia

    Neuropsichiatria (3)

    Dermatologia e venereologia

    Κύπρος

    Νευρολογία — Ψυχιατρική

    Δερματολογία — Αφροδισιολογία

    Latvija

     

    Dermatoloģija un veneroloģija

    Lietuva

     

    Dermatovenerologija

    Luxembourg

    Neuropsychiatrie (4)

    Dermato-vénéréologie

    Magyarország

     

    Bőrgyógyászat

    Malta

     

    Dermato-venerejoloġija

    Nederland

    Zenuw — en zielsziekten (5)

    Dermatologie en venerologie

    Österreich

    Neurologie und Psychiatrie (6)

    Haut- und Geschlechtskrankheiten

    Polska

     

    Dermatologia i wenerologia

    Portugal

     

    Dermatovenereologia

    România

     

    Dermatovenerologie

    Slovenija

     

    Dermatovenerologija

    Slovensko

    Neuropsychiatria

    Dermatovenerológia

    Suomi/Finland

     

    Ihotaudit ja allergologia/Hudsjukdomar och allergologi

    Sverige

     

    Hud- och könssjukdomar

    United Kingdom

     

     

    (1)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 1.8.1987, behalve voor personen die vóór die datum met de opleiding zijn begonnen.

    (2)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 31.12.1971.

    (3)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 31.10.1999.

    (4)   De opleidingstitels worden niet meer verleend voor opleidingen waarmee na 5 maart 1982 is begonnen.

    (5)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 9.7.1984.

    (6)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 31.3.2004.



     

    Radiologie

    Kinderpsychiatrie

     

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

     

    Psychiatrie, particulièrement en psychiatrie infanto-juvénile/Psychiatrie, meer bepaald in de kinder- en jeugdpsychiatrie

    България

    Радиобиология

    Детска психиатрия

    Česko

     

    Dětská a dorostová psychiatrie

    Danmark

     

    Børne- og ungdomspsykiatri

    Deutschland

    Radiologie

    Kinder — und Jugendpsychiatrie und —psychotherapie

    Eesti

     

     

    Ελλάς

    Ακτινολογία — Ραδιολογία

    Παιδοψυχιατρική

    España

    Electroradiología (1)

     

    France

    Electro-radiologie (2)

    Pédopsychiatrie (7)

    Hrvatska

    Klinička radiologija

    Dječja i adolescentna psihijatrija

    Ireland

     

    Child and adolescent psychiatry

    Italia

    Radiologia (3)

    Neuropsichiatria infantile

    Κύπρος

     

    Παιδοψυχιατρική

    Latvija

     

    Bērnu psihiatrija

    Lietuva

     

    Vaikų ir paauglių psichiatrija

    Luxembourg

    Électroradiologie (4)

    Psychiatrie infantile

    Magyarország

    Radiológia

    Gyermek- és ifjúsági pszichiátria

    Malta

     

     

    Nederland

    Radiologie (5)

     

    Österreich

    Radiologie (6)

    — Kinder- und Jugendpsychiatrie

    — Kinder- und Jugendpsychiatrie und Psychotherapeutische Medizin (8)

    Polska

     

    Psychiatria dzieci i młodzieży

    Portugal

    Radiologia

    Psiquiatria da infância e da adolescência

    România

     

    Psihiatrie pediatrică

    Slovenija

    Radiologija

    Otroška in mladostniška psihiatrija

    Slovensko

     

    Detská psychiatria

    Suomi/Finland

     

    Lastenpsykiatria/Barnpsykiatri

    Sverige

     

    Barn- och ungdomspsykiatri

    United Kingdom

     

    Child and adolescent psychiatry

    (1)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 1.2.1984.

    (2)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 3.12.1971.

    (3)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 31.10.1993.

    (4)   De opleidingstitels worden niet meer verleend voor opleidingen waarmee na 5 maart 1982 is begonnen.

    (5)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 8.7.1984.

    (6)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 31.3.2004.

    (7)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 1.1.1991.

    (8)   Vanaf juni 2015.



     

    Geriatrie

    Nierziekten

     

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

    Gériatrie/Geriatrie

     

    България

    Гериатрична медицина

    Нефрология

    Česko

    Geriatrie

    Nefrologie

    Danmark

    Intern medicin: geriatric

    Intern medicin: nefrologi

    Deutschland

     

    — Innere Medizin und Schwerpunkt Nephrologie

    — Innere Medizin und Nephrologie (1)

    Eesti

     

    Nefroloogia

    Ελλάς

     

    Νεφρολογία

    España

    Geriatría

    Nefrología

    France

    Gériatrie (3)

    Néphrologie

    Hrvatska

    Gerijatrija

    Nefrologija

    Ireland

    Geriatric medicine

    Nephrology

    Italia

    Geriatria

    Nefrologia

    Κύπρος

    Γηριατρική

    Νεφρολογία

    Latvija

     

    Nefroloģija

    Lietuva

    Geriatrija

    Nefrologija

    Luxembourg

    Gériatrie

    Néphrologie

    Magyarország

    Geriátria

    Nefrológia

    Malta

    Ġerjatrija

    Nefroloġija

    Nederland

    Klinische geriatrie

     

    Österreich

     

    Innere Medizin und Nephrologie

    Polska

    Geriatria

    Nefrologia

    Portugal

     

    Nefrologia

    România

    Geriatrie și gerontologie

    Nefrologie

    Slovenija

     

    Nefrologija

    Slovensko

    Geriatria

    Nefrológia

    Suomi/Finland

    Geriatria/Geriatri

    Nefrologia/Nefrologi

    Sverige

    Geriatrik

    Medicinska njursjukdomar (nefrologi)

    Njurmedicin (2)

    United Kingdom

    Geriatric medicine

    Renal medicine

    (1)   Vanaf oktober 2009.

    (2)   Vanaf mei 2015.

    (3)   Vanaf 2017.



     

    Besmettelijke ziekten

    Maatschappij en gezondheid

     

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

     

     

    България

    Инфекциозни болести

    Социална медицина и здравен мениджмънт комунална хигиена

    Česko

    Infekční lékařství

    Hygiena a epidemiologie

    Danmark

    Intern medicin: infektionsmedicin

    Samfundsmedicin

    Deutschland

     

    Öffentliches Gesundheitswesen

    Eesti

    Infektsioonhaigused

     

    Ελλάς

     

    Κοινωνική Iατρική

    España

     

    Medicina preventiva y salud pública

    France

    Maladies infectieuses et tropicales (4)

    Santé publique et médecine sociale

    Hrvatska

    Infektologija

    Javnozdravstvena medicina

    Ireland

    Infectious diseases

    Public health medicine

    Italia

    Malattie infettive

    Malattie infettive e tropicali (2)

    Igiene e medicina preventiva

    Κύπρος

    Λοιμώδη Νοσήματα (3)

    — Υγειονολογία

     

     

    — Κοινοτική Ιατρική

    Latvija

    Infektoloģija

     

    Lietuva

    Infektologija

     

    Luxembourg

    Maladies contagieuses

    Santé publique

    Magyarország

    Infektológia

    Megelőző orvostan és népegészségtan

    Malta

    Mard Infettiv

    Saħħa Pubblika

    Nederland

     

    Maatschappij en gezondheid

    Österreich

    Innere Medizin und Infektiologie

    — Sozialmedizin

    — Public Health (1)

    Polska

    Choroby zakaźne

    Zdrowie publiczne, epidemiologia

    Portugal

    Doenças infecciosas

    Saúde pública

    România

    Boli infecțioase

    Sănătate publică și management

    Slovenija

    Infektologija

    Javno zdravje

    Slovensko

    Infektológia

    Verejné zdravotníctvo

    Suomi/Finland

    Infektiosairaudet/Infektionssjukdomar

    Terveydenhuolto/Hälsovård

    Sverige

    Infektionssjukdomar

    Socialmedicin

    United Kingdom

    Infectious diseases

    Public health medicine

    (1)   Vanaf juni 2015.

    (2)   Vanaf februari 2015.

    (3)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 8.12.2016.

    (4)   Vanaf 2017.



     

    Farmacologie

    Arbeidsgeneeskunde

     

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

     

    Médecine du travail/Arbeidsgeneeskunde

    България

    Клинична фармакология и терапия Фармакология

    Трудова медицина

    Česko

    Klinická farmakologie

    Pracovní lékařství

    Danmark

    Klinisk farmakologi

    Arbejdsmedicin

    Deutschland

    Pharmakologie und Toxikologie

    Arbeitsmedizin

    Eesti

     

     

    Ελλάς

     

    Ιατρική της Εργασίας

    España

    Farmacología clínica

    Medicina del trabajo

    France

     

    Médecine du travail

    Hrvatska

    Klinička farmakologija s toksikologijom

    Medicina rada i športa

    Ireland

    Clinical pharmacology and therapeutics

    Pharmaceutical Medicine (4)

    Occupational medicine

    Italia

    Farmacologia

    Farmacologia e tossicologia clinica (2)

    Medicina del lavoro

    Κύπρος

     

    Ιατρική της Εργασίας

    Latvija

     

    Arodslimības

    Lietuva

     

    Darbo medicina

    Luxembourg

     

    Médecine du travail

    Magyarország

    Klinikai farmakológia

    Foglalkozás-orvostan (üzemorvostan)

    Malta

    Farmakoloġija Klinika u t-Terapewtika

    Mediċina Okkupazzjonali

    Nederland

     

    — Arbeid en gezondheid, bedrijfsgeneeskunde

    — Arbeid en gezondheid, verzekeringsgeneeskunde

    Österreich

    Pharmakologie und Toxikologie

    — Arbeitsmedizin

    — Arbeitsmedizin und angewandte Physiologie (1)

    Polska

    Farmakologia kliniczna

    Medycyna pracy

    Portugal

     

    Medicina do trabalho

    România

    Farmacologie clinică

    Medicina muncii

    Slovenija

     

    Medicina dela, prometa in športa

    Slovensko

    Klinická farmakológia

    Pracovné lekárstvo

    Suomi/Finland

    Kliininen farmakologia ja lääkehoito/Klinisk farmakologi och läkemedelsbehandling

    Työterveyshuolto/Företagshälsovård

    Sverige

    Klinisk farmakologi

    Yrkes- och miljömedicin

    Arbets- och miljömedicin (3)

    United Kingdom

    Clinical pharmacology and therapeutics

    Occupational medicine

    (1)   Vanaf juni 2015.

    (2)   Vanaf februari 2015.

    (3)   Vanaf september 2008.

    (4)   Vanaf juli 2017.



     

    Allergologie

    Nucleaire geneeskunde

     

    Minimale opleidingsduur: 3 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

     

    Médecine nucléaire/Nucleaire geneeskunde

    България

    Клинична алергология

    Нуклеарна медицина

    Česko

    Alergologie a klinická imunologie

    Nukleární medicína

    Danmark

     

    Klinisk fysiologi og nuklearmedicin

    Deutschland

     

    Nuklearmedizin

    Eesti

     

     

    Ελλάς

    Αλλεργιολογία

    Πυρηνική Ιατρική

    España

    Alergología

    Medicina nuclear

    France

    Allergologie (4)

    Médecine nucléaire

    Hrvatska

    Alergologija i klinička imunologija

    Nuklearna medicina

    Ireland

     

     

    Italia

    Allergologia ed immunologia clinica

    Medicina nucleare

    Κύπρος

    Αλλεργιολογία

    Πυρηνική Ιατρική

    Latvija

    Alergoloģija

     

    Lietuva

    Alergologija ir klinikinė imunologija

     

    Luxembourg

     

    Médecine nucléaire

    Magyarország

    Allergológia és klinikai immunológia

    Nukleáris medicina

    Malta

     

    Mediċina Nukleari

    Nederland

    Allergologie (1)

    Nucleaire geneeskunde

    Österreich

     

    Nuklearmedizin

    Polska

    Alergologia

    Medycyna nuklearna

    Portugal

    Imuno-alergologia

    Medicina nuclear

    România

    Alergologie și imunologie clinică

    Medicină nucleară

    Slovenija

    Alergologije in klinične imunologije (odrasli) (3)

    Nuklearna medicina

    Slovensko

    Klinická imunológia a alergológia

    Nukleárna medicína

    Suomi/Finland

     

    Kliininen fysiologia ja isotooppilääketiede/Klinisk fysiologi och nukleärmedicin

    Sverige

    Allergisjukdomar

    Nukleärmedicin

    Nuklearmedicin (2)

    United Kingdom

     

    Nuclear medicine

    (1)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 12.8.1996.

    (2)   Vanaf september 2008.

    (3)   Vanaf 2018.

    (4)   Vanaf 2017.



     

    Maxillo-faciale chirurgie (basisopleiding voor arts)

    Biologische hematologie

     

    Minimale opleidingsduur: 5 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

     

     

    България

    Лицево-челюстна хирургия

    Трансфузионна хематология

    Česko

    Maxilofaciální chirurgie

     

    Danmark

     

     

    Deutschland

     

     

    Eesti

     

     

    Ελλάς

     

     

    España

    Cirugía oral y maxilofacial

     

    France

    Chirurgie maxillo-faciale et stomatologie

    Hématologie

    Hrvatska

    Maksilofacijalna kirurgija

     

    Ireland

     

     

    Italia

    Chirurgia maxillo-facciale

     

    Κύπρος

     

     

    Latvija

    Mutes, sejas un žokļu ķirurģija

     

    Lietuva

    Veido ir žandikaulių chirurgija

     

    Luxembourg

    Chirurgie maxillo-faciale

    Hématologie biologique

    Magyarország

    Szájsebészet (1)

     

    Malta

     

     

    Nederland

     

     

    Österreich

    Mund— Kiefer — und Gesichtschirurgie (2)

     

    Polska

    Chirurgia szczekowo-twarzowa

     

    Portugal

    Cirurgia maxilo-facial

    Hematologia clinica

    România

     

     

    Slovenija

    Maxilofacialna kirurgija

     

    Slovensko

    Maxilofaciálna chirurgia

     

    Suomi/Finland

     

     

    Sverige

     

     

    United Kingdom

     

     

    (1)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 30.9.2007.

    (2)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 28.2.2013.



     

    Stomatologie

    Dermatologie

     

    Minimale opleidingsduur: 3 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

     

     

    България

     

     

    Česko

     

     

    Danmark

     

     

    Deutschland

     

     

    Eesti

     

     

    Ελλάς

     

     

    España

    Estomatología

     

    France

    Stomatologie

     

    Hrvatska

     

     

    Ireland

     

    Dermatology

    Italia

    Odontostomatologia (1)

     

    Κύπρος

     

     

    Latvija

     

     

    Lietuva

     

     

    Luxembourg

    Stomatologie

     

    Magyarország

     

     

    Malta

     

    Dermatoloġija

    Nederland

     

     

    Österreich

     

     

    Polska

     

     

    Portugal

    Estomatologia

     

    România

     

     

    Slovenija

     

     

    Slovensko

     

     

    Suomi/Finland

     

     

    Sverige

     

     

    United Kingdom

     

    Dermatology

    (1)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 31.12.1994.



     

    Venerologie

    Tropische ziekten

     

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

     

     

    България

     

     

    Česko

     

     

    Danmark

     

     

    Deutschland

     

     

    Eesti

     

     

    Ελλάς

     

     

    España

     

     

    France

     

     

    Hrvatska

     

     

    Ireland

    Genito-urinary medicine

    Tropical medicine

    Italia

     

    Medicina tropicale (2)

    Κύπρος

     

     

    Latvija

     

     

    Lietuva

     

     

    Luxembourg

     

     

    Magyarország

     

    Trópusi betegségek

    Malta

    Mediċina Uro-ġenetali

     

    Nederland

     

     

    Österreich

     

    — Spezifische Prophylaxe und Tropenmedizin

    — Klinische Immunologie und Spezifische Prophylaxe und Tropenmedizin (1)

    Polska

     

    Medycyna transportu

    Portugal

     

    Medicina tropical

    România

     

     

    Slovenija

     

     

    Slovensko

     

    Tropická medicína

    Suomi/Finland

     

     

    Sverige

     

     

    United Kingdom

    Genito-urinary medicine

    Tropical medicine

    (1)   Vanaf juni 2015.

    (2)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 3.6.2015.



     

    Gastro-enterologische chirurgie

    Urgentiegeneeskunde

     

    Minimale opleidingsduur: 5 jaar

    Minimale opleidingsduur: 5 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

    Chirurgie abdominale/Heelkunde op het abdomen (1)

     

    България

    Гастроентерологичнa хирургия (7)

    Спешна медицина

    Česko

     

    — Traumatologie

    — Urgentní medicína

    Danmark

     

    Akutmedicin (5)

    Deutschland

    Visceralchirurgie

     

    Eesti

     

    Erakorralise meditsiini eriarst (6)

    Ελλάς

     

     

    España

     

     

    France

    Chirurgie viscérale et digestive

    Médecine d'urgence (8)

    Hrvatska

    Abdominalna kirurgija

    Hitna medicina

    Ireland

     

    Emergency medicine

    Italia

    Chirurgia dell’apparato digerente (3)

    Medicina d’emergenza-urgenza (2)

    Κύπρος

     

     

    Latvija

     

     

    Lietuva

    Abdominalinė chirurgija

     

    Luxembourg

    Chirurgie gastro-entérologique

     

    Magyarország

     

    Oxyológia és sürgősségi orvostan

    Malta

     

    Mediċina tal-Aċċidenti u l-Emerġenza

    Mediċina tal-Emerġenza (4)

    Nederland

     

     

    Österreich

     

     

    Polska

     

    Medycyna ratunkowa

    Portugal

     

     

    România

     

    Medicină de urgență

    Slovenija

    Abdominalna kirurgija

    Urgentna medicina

    Slovensko

    Gastroenterologická chirurgia

    — Úrazová chirurgia

    — Urgentná medicína

    Suomi/Finland

    Gastroenterologinen kirurgia/Gastroenterologisk kirurgi

    Akuuttilääketiede/Akutmedicin

    Sverige

     

    Akutsjukvård

    United Kingdom

     

    Emergency medicine

    (1)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 1.1.1983.

    (2)   Vanaf 17.2.2006.

    (3)   Datum van intrekking bedoeld in artikel 27, lid 3: 3.6.2015.

    (4)   Vanaf 21.11.2003.

    (5)   Vanaf februari 2018.

    (6)   Vanaf september 2016.

    (7)   Tot en met 14.9.2010.

    (8)   Vanaf 2017.



     

    Klinische neurofysiologie

    Mond-, tand- en maxillo-faciale chirurgie (basisopleiding voor arts en voor beoefenaar der tandheelkunde) (1)

     

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

     

    Stomatologie et chirurgie orale et maxillo-faciale/Stomatologie en mond-, kaak- en aangezichtschirurgie

    България

     

    Дентална, орална и лицево-челюстна хирургия

    Česko

     

     

    Danmark

     

     

    Deutschland

     

    — Mund-, Kiefer- und Gesichtschirurgie

    — Mund-Kiefer-Gesichtschirurgie (2)

    Eesti

     

     

    Ελλάς

     

    Στοματική και Γναθοπροσωπική Χειρουργική (3)

    España

    Neurofisiologia clínica

     

    France

     

     

    Hrvatska

     

     

    Ireland

    Clinical neurophysiology

    Oral and maxillo-facial surgery

    Italia

     

     

    Κύπρος

     

    Στοματο-Γναθο-Προσωποχειρουργική

    Latvija

     

     

    Lietuva

     

     

    Luxembourg

     

    Chirurgie dentaire, orale et maxillo-faciale

    Magyarország

     

    Arc-állcsont-szájsebészet

    Malta

    Newrofiżjoloġija Klinika

    Kirurġija tal-għadam tal-wiċċ

    Nederland

     

     

    Österreich

     

    Mund-, Kiefer- und Gesichtschirurgie

    Polska

     

     

    Portugal

     

     

    România

     

    Chirurgie Orală și Maxilo-facială (4)

    Slovenija

     

     

    Slovensko

     

     

    Suomi/Finland

    Kliininen neurofysiologia/Klinisk neurofysiologi

    Suu- ja leukakirurgia/Oral och maxillofacial kirurgi

    Sverige

    Klinisk neurofysiologi

     

    United Kingdom

    Clinical neurophysiology

    Oral and maxillo-facial surgery

    (1)   Voor de opleiding die leidt tot de opleidingstitel van specialist in de mond-, tand- en maxillo-faciale chirurgie (basisopleiding voor arts en voor beoefenaar der tandheelkunde) moeten de medische basisopleiding (artikel 24) en bovendien ook de basisopleiding tandheelkunde (artikel 34) met goed gevolg zijn doorlopen.

    (2)   Vanaf 2006.

    (3)   Vanaf 10.7.2014.

    (4)   Vanaf 2009.



     

    Medische oncologie

    Klinische genetica

     

    Minimale opleidingsduur: 5 jaar

    Minimale opleidingsduur: 4 jaar

    Land

    Benaming

    Benaming

    Belgique/België/Belgien

    Oncologie médicale/Medische oncologie

     

    България

    Медицинска онкология

    Медицинска генетика

    Česko

    Klinická onkologie

    Lékařská genetika

    Danmark

     

    Klinisk genetik

    Deutschland

     

    Humangenetik

    Eesti

     

    Meditsiinigeneetika

    Ελλάς

    Παθολογική Ογκολογία

     

    España

    Oncología Médica

     

    France

    Oncologie

    Génétique médicale

    Hrvatska

     

     

    Ireland

    Medical oncology

    Clinical genetics

    Italia

    Oncologia medica

    Genetica medica

    Κύπρος

    Ακτινοθεραπευτική Ογκολογία

     

    Latvija

    Onkoloģija ķīmijterapija

    Medicīnas ģenētika

    Lietuva

    Chemoterapinė onkologija

    Genetika

    Luxembourg

    Oncologie médicale

    Médecine génétique

    Magyarország

    Klinikai onkológia

    Klinikai genetika

    Malta

     

    Ġenetika Klinika/Medika

    Nederland

     

    Klinische genetica

    Österreich

     

    Medizinische Genetik

    Polska

    Onkologia kliniczna

    Genetyka kliniczna

    Portugal

    Oncologia médica

    Genética médica

    România

    Oncologie medicală

    Genetică medicală

    Slovenija

    Internistična onkologija

    Klinična genetika

    Slovensko

    Klinická onkológia

    Lekárska genetica

    Suomi/Finland

     

    Perinnöllisyyslääketiede/Medicinsk genetik

    Sverige

    Onkologi

    Klinisk genetik

    United Kingdom

    Medical oncology

    Clinical genetics



     

    Cardiochirurgie

     

     

    Minimale opleidingsduur: 5 jaar

     

    Land

    Benaming

     

    Belgique/België/Belgien

     

     

    България

    лекар — специалист по Кардиохирургия

     

    Česko

    Kardiochirurg

     

    Danmark

     

     

    Deutschland

     

     

    Eesti

    Kardiokirurg (1)

     

    Ελλάς

     

     

    España

    Cirugía Cardiovascular

     

    France

     

     

    Hrvatska

    Kardiotorakalne kirurgije

     

    Ireland

     

     

    Italia

    Cardiochirurgia (2)

     

    Κύπρος

     

     

    Latvija

    Sirds ķirurgs

     

    Lietuva

    Gydytojo širdies chirurgo

     

    Luxembourg

     

     

    Magyarország

    Szívsebész szakorvos

     

    Malta

     

     

    Nederland

     

     

    Österreich

    Herzchirurgie (3)

     

    Polska

    Kardiochirurgia

     

    Portugal

     

     

    România

     

     

    Slovenija

     

     

    Slovensko

    Kardiochirurg

     

    Suomi/Finland

     

     

    Sverige

     

     

    United Kingdom

     

     

    (1)   Vanaf 2014/2015.

    (2)   Vanaf 2015/2016.

    (3)   Vanaf 2007/2008.

    5.1.4.    Opleidingstitels van huisartsen



    Land

    Opleidingstitel

    Titel professionele functie

    Referentiedatum

    België/Belgique/Belgien

    Bijzondere beroepstitel van huisarts/Titre professionnel particulier de médecin généraliste

    Huisarts/Médecin généraliste

    31.12.1994

    България

    Свидетелство за призната специалност по Обща медицина

    Лекар-специалист по Обща медицина

    1.1.2007

    Česko

    Diplom o specializaci všeobecné praktické lékařství

    Všeobecný praktický lékař

    1.5.2004

    Danmark

    Bevis for tilladelse til at betegne sig som speciallæge i almen medicin

    Alment praktiserende læge/Speciallæge i almen medicin

    31.12.1994

    Deutschland

    Zeugnis über die spezifische Ausbildung in der Allgemeinmedizin

    Facharzt/Fachärztin für Allgemeinmedizin

    31.12.1994

    Eesti

    Residentuuri lõpetamist tõendav tunnistus

    Diplom peremeditsiini erialal

    Perearst

    1.5.2004

    Ελλάς

    Τίτλος ιατρικής ειδικότητας γενικής ιατρικής

    Iατρός με ειδικότητα γενικής ιατρικής

    31.12.1994

    España

    Título de especialista en medicina familiar y comunitaria

    Especialista en medicina familiar y comunitaria

    31.12.1994

    France

    Diplômes d’études spécialisées de médecine générale accompagnés du diplôme d’Etat de docteur en médecine

    Médecin qualifié en médecine générale

    31.12.1994

    Hrvatska

    Diploma o specijalističkom usavršavanju

    specijalist obiteljske medicine

    1.7.2013

    Ireland

    Certificate of specific qualifications in general medical practice

    General medical practitioner

    31.12.1994

    Italia

    — Attestato di formazione specifica in medicina generale

    — Diploma di formazione specifica in medicina generale

    Medico di medicina generale

    31.12.1994

    Κύπρος

    Τίτλος Ειδικότητας Γενικής Ιατρικής

    Ιατρός Γενικής Ιατρικής

    1.5.2004

    Latvija

    Ģimenes ārsta sertifikāts

    Ģimenes (vispārējās prakses) ārsts

    1.5.2004

    Lietuva

    1.  Šeimos gydytojo rezidentūros pažymėjimas

    Šeimos medicinos gydytojas

    1.5.2004

    2.  Rezidentūros pažymėjimas (šeimos gydytojo profesinė kvalifikacija)

    Šeimos gydytojas

    Luxembourg

    Diplôme de formation spécifique en medicine générale

    Médecin généraliste

    31.12.1994

    Magyarország

    Háziorvostan szakorvosa bizonyítvány

    Háziorvostan szakorvosa

    1.5.2004

    Malta

    Ċertifikat ta” Speċjalista Mediku fil-Mediċina tal-Familja

    Tabib Speċjalista fil-Mediċina tal-Familja

    1.5.2004

    Nederland

    Certificaat van inschrijving in een specialistenregister van huisartsen

    Huisarts, Verpleeghuisarts en arts voor verstandelijk gehandicapte Registratie Commissie (HVRC)

    31.12.1994

    Diploma geneeskundig specialist

    Registratiecommissie Geneeskundig Specialisten (RGS) van de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot Bevordering der Geneeskunst (1)

    Österreich

    Diplom über die besondere Ausbildung in der Allgemeinmedizin

    Arzt für Allgemeinmedizin

    31.12.1994

    Polska

    Dyplom uzyskania tytułu specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej

    Specjalista w dziedzinie medycyny rodzinnej

    1.5.2004

    Portugal

    Título de especialista em medicina geral e familiar

    Especialista em medicina geral e familiar

    31.12.1994

    România

    Certificat de medic specialist medicină de familie

    Medic specialist medicină de familie

    1.1.2007

    Slovenija

    Potrdilo o opravljenem specialističnem izpitu iz družinske medicine

    Specialist družinske medicine/Specialistka družinske medicine

    1.5.2004

    Slovensko

    Diplom o špecializácii v odbore „všeobecné lekárstvo”

    Všeobecný lekár

    1.5.2004

    Suomi/Finland

    Todistus yleislääketieteen erityiskoulutuksesta/Bevis om särskild allmänläkarutbildning

    Yleislääketieteen erityiskoulutuksen suorittanut laillistettu lääkäri/Legitimerad läkare som har fullgjort särskild allmänläkarutbildning

    1.1.1994

    Sverige

    Bevis om specialistkompetens i allmänmedicin

    Specialist i allmänmedicin

    31.12.1994

    United Kingdom

    Certificate of completion of training

    General practitioner

    31.12.1994

    (1)   Vanaf januari 2013.

    ▼B

    V.2.   VERANTWOORDELIJK ALGEMEEN ZIEKENVERPLEGER

    5.2.1.   Studieprogramma voor de opleiding tot verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger

    Het studieprogramma dat tot de opleidingstitel van verantwoordelijk algemeen ziekenverpleger leidt, omvat de volgende twee onderdelen.

    A. 

    Theoretisch onderwijs

    a) 

    Verpleegkunde

    — 
    Voorlichting en beroepsethiek
    — 
    Algemene beginselen van de gezondheid en de verpleegkunde
    — 
    Beginselen van de verpleegkunde met betrekking tot:
    — 
    algemene geneeskunde en medische specialismen
    — 
    algemene chirurgie en chirurgische specialismen
    — 
    kinderverzorging en pediatrie
    — 
    hygiëne en verzorging van moeder en pasgeboren kind
    — 
    geestelijke gezondheid en psychiatrie
    — 
    verzorging van bejaarden en geriatrie
    b) 

    Basiswetenschappen

    — 
    Anatomie en fysiologie
    — 
    Pathologie
    — 
    Bacteriologie, virologie en parasitologie
    — 
    Biofysica, biochemie en radiologie
    — 
    Voedingsleer
    — 
    Hygiëne
    — 
    profylaxe
    — 
    gezondheidsvoorlichting
    — 
    Farmacologie
    c) 

    Sociale wetenschappen

    — 
    Sociologie
    — 
    Psychologie
    — 
    Beginselen van administratie
    — 
    Beginselen van onderricht
    — 
    Wettelijke regelingen op sociaal gebied en inzake gezondheidszorg
    — 
    Juridische aspecten van het beroep
    B. 

    Klinisch onderwijs

    — 
    Alle onderdelen van de verpleegkunde met betrekking tot:
    — 
    algemene geneeskunde en medische specialismen
    — 
    algemene chirurgie en chirurgische specialismen
    — 
    kinderverzorging en pediatrie
    — 
    hygiëne en verzorging van moeder en pasgeboren kind
    — 
    geestelijke gezondheid en psychiatrie
    — 
    bejaardenverzorging en geriatrie
    — 
    verzorging thuis

    Een of meer van deze vakken kunnen als onderdeel van of in samenhang met de overige worden gedoceerd.

    Het theoretische onderwijs moet in evenwicht gebracht en gecoördineerd worden met het klinische onderwijs zodat de in deze bijlage aangegeven kennis en bekwaamheid op voldoende wijze kunnen worden verworven.

    ▼M13

    5.2.2.    Opleidingstitels van verantwoordelijk algemeen ziekenverplegers



    Land

    Opleidingstitel

    Uitreikende instelling

    Titel professionele functie

    Referentiedatum

    België/Belgique/Belgien

    — Diploma gegradueerde verpleger/verpleegster/Diplôme d’infirmier(ère) gradué(e)/Diplom eines (einer) graduierten Krankenpflegers (-pflegerin)

    — De erkende opleidingsinstituten/Les établissements d’enseignement reconnus/Die anerkannten Ausbildungsanstalten

    — Hospitalier(ère)/Verpleegassistent(e)

    29.6.1979

     

    — De bevoegde Examencommissie van de Vlaamse Gemeenschap/Le Jury compétent d’enseignement de la Communauté française/Der zuständige Prüfungsausschuß der Deutschsprachigen Gemeinschaft

    — Infirmier(ère) hospitalier(ère)/Ziekenhuisverpleger(-verpleegster)

    — Diploma in de ziekenhuisverpleegkunde/Brevet d’infirmier(ère) hospitalier(ère)/Brevet eines (einer) Krankenpflegers (-pflegerin)

    — Brevet van verpleegassistent(e)/Brevet d’hospitalier(ère)/Brevet einer Pflegeassistentin

     

     

    България

    Диплома за висше образование на образователно-квалификационна степен „Бакалавър” с професионална квалификация „Медицинска сестра”

    Университет

    Медицинска сестра

    1.1.2007

    Česko

    1.  Diplom o ukončení studia ve studijním programu ošetřovatelství ve studijním oboru všeobecná sestra (bakalář, Bc.)

    1.  Vysoká škola zřízená nebo uznaná státem

    — Všeobecná sestra

    1.5.2004

    2.  Diplom o ukončení studia ve studijním oboru diplomovaná všeobecná sestra (diplomovaný specialista, DiS.), accompanied by the following certificate: — Vysvědčení o absolutoriu

    2.  Vyšší odborná škola zřízená nebo uznaná státem

    Danmark

    Bevis for uddannelsen til professionsbachelor i sygepleje

    Professionshøjskole

    Sygeplejerske

    29.6.1979

    Deutschland

    Zeugnis über die staatliche Prüfung in der Krankenpflege

    Staatlicher Prüfungsausschuss

    Gesundheits- und Krankenpflegerin/Gesundheits- und Krankenpfleger

    29.6.1979

    Eesti

    1.  Diplom õe erialal

    1.  Tallinna Meditsiinikool

    Tartu Meditsiinikool

    Kohtla-Järve Meditsiinikool

    õde

    1.5.2004

    2.  Õe põhikoolituse diplom

    2.  Tallinna Tervishoiu Kõrgkool

    3.  Õe põhiõpe diplom

    3.  Tartu Tervishoiu Kõrgkool

    Ελλάς

    1.  Πτυχίο Νοσηλευτικής Παν/μίου Αθηνών

    1.  Πανεπιστήμιο Αθηνών

    Διπλωματούχος ή πτυχιούχος νοσοκόμος, νοσηλευτής ή νοσηλεύτρια

    1.1.1981

    2.  Πτυχίο Νοσηλευτικής Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Τ.Ε.Ι.)

    2.  Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτω

    3.  Πτυχίο Αξιωματικών Νοσηλευτικής

    3.  Υπουργείο Εθνικής Άμυνας

    4.  Πτυχίο Αδελφών Νοσοκόμων πρώην Ανωτέρων Σχολών Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας

    4.  Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας

    5.  Πτυχίο Αδελφών Νοσοκόμων και Επισκεπτριών πρώην Ανωτέρων Σχολών Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας

    5.  Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας

    6.  Πτυχίο Τμήματος Νοσηλευτικής

    6.  ΚΑΤΕΕ Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων

    7.  Πτυχίο Τμήματος Νοσηλευτικής Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου

    7.  Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου

    España

    Título de Diplomado universitario en Enfermería

    — Ministerio de Educación y Cultura

    Enfermero/a diplomado/a

    1.1.1986

     

    — El rector de una Universidad

     

     

    Titulo de Graduado/a en Enfermería

    — El rector de una Universidad

    Graduado/a en Enfermería

    1.1.1986

    France

    — Diplôme d’Etat d’infirmier(ère)

    — Diplôme d’Etat d’infirmier(ère) délivré en vertu du décret no 99-1147 du 29 décembre 1999

    Le ministère de la santé

    Infirmier(ère)

    29.6.1979

    Hrvatska

    1.  Svjedodžba „medicinska sestra opće njege/medicinski tehničar opće njege”

    1.  Srednje strukovne škole koje izvode program za stjecanje kvalifikacije „medicinska sestra opće njege/medicinski tehničar opće njege”

    1.  medicinska sestra opće njege/medicinski tehničar opće njege

    1.7.2013

    2.  Svjedodžba „prvostupnik (baccalaureus) sestrinstva/prvostupnica (baccalaurea) sestrinstva”

    2.  Medicinski fakulteti sveučilišta u Republici Hrvatskoj

    Sveučilišta u Republici Hrvatskoj

    2.  prvostupnik (baccalaureus) sestrinstva/prvostupnica (baccalaurea) sestrinstva

    Veleučilišta u Republici Hrvatskoj

    Ireland

    1.  Certificate of Registered General Nurse (1)

    1.  An Bórd Altranais (The Nursing Board) [up to 01.10.2012];

    Bórd Altranais agus Cnáimhseachais na hEireann (The Nursing and Midwifery Board of Ireland) [from 02.10.2012]

    Registered General Nurse (RGN)

    29.6.1979

    2.  B.Sc. in Nursing Studies (General) approved by the NMBI (2)

    2.  Third-level Institution delivering the B.Sc. in Nursing Studies approved by the NMBI [as of September 2002]

    3.  B.Sc. in Children’s and General (Integrated) Nursing approved by the NMBI (2)

    3.  Third-level Institution delivering the B.Sc. in Children’s and General (Integrated) Nursing approved by the NMBI [as of September 2006]

    Italia

    1.  Diploma di infermiere professionale (4)

    1.  Scuole riconosciute dallo Stato (4)

    1.  Infermiere professionale (4)

    29.6.1979

    2.  Diploma di laurea in infermieristica (5)

    2.  Università (5)

    2.  Infermiere (5)

    Κΰπρος

    Δίπλωμα Γενικής Νοσηλευτικής

    Νοσηλευτική Σχολή

    Εγγεγραμμένος Νοσηλευτής

    1.5.2004

    Πτυχίο Νοσηλευτικής Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου

    Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου

    Νοσηλευτής(τρια) Γενικής Νοσηλευτικής

    Πτυχίο Νοσηλευτικής Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου

    Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου

     

    Πτυχίο Νοσηλευτικής Πανεπιστημίου Λευκωσίας — BSc in Nursing

    Πανεπιστήμιο Λευκωσίας University of Nicosia

     

    Πτυχίο Γενικής Νοσηλευτικής

    Σχολή Επιστημών Υγείας, Πανεπιστήμιο Frederick

     

    Latvija

    1.  Diploms par māsas kvalifikācijas iegūšanu

    1.  Māsu skolas

    Māsa

    1.5.2004

    2.  Māsas diploms

    2.  Universitātes tipa augstskola pamatojoties uz Valsts eksāmenu komisijas lēmumu

    Lietuva

    1.  Aukštojo mokslo diplomas, nurodantis suteiktą bendrosios praktikos slaugytojo profesinę kvalifikaciją

    1.  Universitetas

    Bendrosios praktikos slaugytojas

    1.5.2004

    2.  Aukštojo mokslo diplomas (neuniversitetinės studijos), nurodantis suteiktą bendrosios praktikos slaugytojo profesinę kvalifikaciją

    2.  Kolegija

    3.  Bakalauro diplomas (slaugos bakalauro kvalifikacinis laipsnis ir bendrosios praktikos slaugytojo profesinė kvalifikacija)

    3.  Universitetas

    4.  Profesinio bakalauro diplomas (slaugos profesinio bakalauro kvalifikacinis laipsnis ir bendrosios praktikos slaugytojo profesinė kvalifikacija)

    4.  Kolegija

    Luxembourg

    — Diplôme d’Etat d’infirmier

    Ministère de l’éducation nationale, de la formation professionnelle et des sports

    Infirmier

    29.6.1979

    — Diplôme d’Etat d’infirmier hospitalier gradué

    Magyarország

    1.  Ápoló bizonyítvány

    1.  Szakképző iskola

    Ápoló

    1.5.2004

    2.  Ápoló oklevél

    2.  Felsőoktatási intézmény

    3.  Okleveles ápoló oklevél

    3.  Felsőoktatási intézmény

    Malta

    Lawrja jew diploma fl-istudji tal-infermerija

    Universita „ta” Malta”

    Infermier Registrat tal-Ewwel Livell

    1.5.2004

    Nederland

    1.  Diploma’s verpleger A, verpleegster A, verpleegkundige A

    1.  Door een van overheidswege benoemde examencommissie

    Verpleegkundige

    29.6.1979

    2.  Diploma verpleegkundige MBOV (Middelbare Beroepsopleiding Verpleegkundige)

    2.  Door een van overheidswege benoemde examencommissie

    3.  Diploma verpleegkundige HBOV (Hogere Beroepsopleiding Verpleegkundige)

    3.  Door een van overheidswege benoemde examencommissie

    4.  Diploma beroepsonderwijs verpleegkundige — Kwalificatieniveau 4

    4.  Door een van overheidswege aangewezen opleidingsinstelling

    5.  Diploma hogere beroepsopleiding verpleegkundige — Kwalificatieniveau 5

    5.  Door een van overheidswege aangewezen opleidingsinstelling

    Österreich

    1.  Diplom über die Ausbildung in der all-gemeinen Gesundheits- und Krankenpflege

    1.  Schule für allgemeine Gesundheits- und Krankenpflege

    — Diplomierte Gesundheits- und Krankenschwester

    1.1.1994

    2.  Diplom als „Diplomierte Krankenschwester, Diplomierter Krankenpfleger”

    2.  Allgemeine Krankenpflegeschule

    — Diplomierter Gesundheits- und Krankenpfleger

    3.  Diplom über den Abschluss des Fachhochschul-„Gesundheits- und Krankenpflege”

    3.  Fachhochschulrat/Fachhochschule

     

    Polska

    — Dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku pielęgniarstwo z tytułem „magister pielęgniarstwa”

    Instytucja prowadząca kształcenie na poziomie wyższym uznana przez właściwe władze

    Pielegniarka

    1.5.2004

    — Dyplom ukończenia studiów wyższych zawodowych na kierunku/specjalności pielęgniarstwo z tytułem „licencjat pielęgniarstwa”

     

     

     

    Portugal

    1.  Diploma do curso de enfermagem geral

    1.  Escolas de Enfermagem

    Enfermeiro

    1.1.1986

    2.  Diploma/carta de curso de bacharelato em enfermagem

    2.  Escolas Superiores de Enfermagem

    3.  Diploma/Carta de curso de licenciatura em enfermagem

    3.  Escolas Superiores de Enfermagem; Escolas Superiores de Saúde

    România

    1.  Diplomă de absolvire de asistent medical generalist cu studii superioare de scurtă durată

    1.  Universități

    Asistent medical generalist

    1.1.2007

    2.  Diplomă de licență de asistent medical generalist cu studii superioare de lungă durată

    2.  Universități

    3.  Certificat de competențe profesionale (de asistent medical generalist)

    3.  Ministerul Educației Naționale

    4.  Certificat de calificare nivel 5

     

    5.  Certificat de calificare profesională nivel 5

     

    Slovenija

    Diploma, s katero se podeljuje strokovni naslov „diplomirana medicinska sestra/diplomirani zdravstvenik”

    1.  Univerza

    Diplomirana medicinska sestra/Diplomirani zdravstvenik

    1.5.2004

    2.  Visoka strokovna šola

    Slovensko

    1.  DIPLOM ošetrovateľstvo „magister” („Mgr.”)

    1.  Vysoká škola/Univerzita

    Sestra

    1.5.2004

    2.  DIPLOM ošetrovateľstvo „bakalár” („Bc.”)

    2.  Vysoká škola/Univerzita

    3.  DIPLOM diplomovaná všeobecná sestra

    3.  Stredná zdravotnícka škola

    Suomi/Finland

    1.  Sairaanhoitajan tutkinto/Sjukskötarexamen

    1.  Terveydenhuolto-oppilaitokset/

    Hälsovårdsläroanstalter

    Sairaanhoitaja/Sjukskötare

    1.1.1994

    2.  Sosiaali- ja terveysalan ammattikorkeakoulututkinto, sairaanhoitaja (AMK)/Yrkeshögskoleexamen inom hälsovård och det sociala området, sjukskötare (YH)

    2.  Ammattikorkeakoulut/Yrkeshögskolor

     

     

    Sverige

    Sjuksköterskeexamen

    Universitet eller högskola

    Sjuksköterska

    1.1.1994

    United Kingdom

    A qualification approved by the Nursing and Midwifery Council or one of its predecessor bodies as attesting to the completion of training required for general nurses by Article 31 and the standard of proficiency as required for registration as a Registered Nurse — Adult in its register (3)

    Education institutions approved by the Nursing and Midwifery Council or one of its predecessor bodies

    Registered Nurse — Adult

    29.6.1979

    (1)   Deze opleidingstitel wordt automatisch erkend als de houder een burger van een EU-lidstaat is en de kwalificatie in Ierland is verworven.

    (2)   Deze informatie met betrekking tot de opleidingstitel is toegevoegd om ervoor te zorgen dat de kwalificatie van personen die deze opleiding in Ierland hebben gevolgd, automatisch wordt erkend, ook als zij niet in Ierland geregistreerd zijn, aangezien registratie geen vereiste van de kwalificatieprocedure is.

    (3)   Deze informatie met betrekking tot de opleidingstitels vervangt de vroegere tekst voor het Verenigd Koninkrijk om ervoor te zorgen dat de kwalificatie van personen die deze opleiding in het Verenigd Koninkrijk hebben gevolgd, automatisch erkend wordt, ook als zij er niet geregistreerd zijn, aangezien registratie geen vereiste van de kwalificatieprocedure is.

    (4)   Geldig tot en met 2001.

    (5)   Vanaf 2001/2002.

    ▼B

    V.3.   BEOEFENAAR DER TANDHEELKUNDE

    5.3.1.   Studieprogramma voor beoefenaren der tandheelkunde

    Het studieprogramma dat tot de opleidingstitels van beoefenaren der tandheelkunde leidt, omvat ten minste de hierna volgende vakken. Een of meer van deze vakken kunnen als onderdeel van of in samenhang met de overige worden gedoceerd.

    A. 

    Basisvakken

    — 
    Scheikunde
    — 
    Natuurkunde
    — 
    Biologie
    B. 

    Medisch-biologische en algemeen medische vakken

    — 
    Anatomie
    — 
    Embryologie
    — 
    Histologie, met inbegrip van de cytologie
    — 
    Fysiologie
    — 
    Biochemie (of fysiologische scheikunde)
    — 
    Pathologische anatomie
    — 
    Algemene pathologie
    — 
    Farmacologie
    — 
    Microbiologie
    — 
    Hygiëne
    — 
    Preventieve geneeskunde en epidemiologie
    — 
    Radiologie
    — 
    Fysiotherapie
    — 
    Algemene chirurgie
    — 
    Inwendige geneeskunde, met inbegrip van de kindergeneeskunde
    — 
    Keel-, neus- en oorheelkunde
    — 
    Dermatologie en venerologie
    — 
    Algemene psychologie, psychopathologie en neuropathologie
    — 
    Anesthesiologie
    C. 

    Specifiek tandheelkundige vakken

    — 
    Protheseleer
    — 
    Tandheelkundige materiaalkunde
    — 
    Conserverende tandheelkunde
    — 
    Preventieve tandheelkunde
    — 
    Anesthesiologie in de tandheelkunde
    — 
    Mond- en kaakchirurgie
    — 
    Mond- en kaakpathologie
    — 
    Praktische klinische tandheelkunde
    — 
    Pedodontie
    — 
    Orthodontie
    — 
    Parodontologie
    — 
    Odontologische radiologie
    — 
    Gebitsfunctieleer
    — 
    Beroepsorganisatie, beroepsethiek en wetgeving
    — 
    Sociale aspecten van de odontologische praktijk

    ▼M13

    5.3.2.    Opleidingstitels van beoefenaren der tandheelkunde (basisopleiding)



    Land

    Opleidingstitel

    Uitreikende instelling

    Certificaat bij de opleidingstitel

    Titel professionele functie

    Referentiedatum

    België/Belgique/Belgien

    Diploma van tandarts/Diplôme licencié en science dentaire

    — De universiteiten/Les universités

     

    Licentiaat in de tandheelkunde/Licencié en science dentaire

    28.1.1980

    — De bevoegde Examencommissie van de Vlaamse Gemeenschap/Le Jury compétent d’enseignement de la Communauté française

    България

    Диплома за висше образование на образователно-квалификационна степен „Магистър” по „Дентална медицина” с професионална квалификация „Магистър-лекар по дентална медицина”

    Университет

     

    Лекар по дентална медицина

    1.1.2007

    Česko

    Diplom o ukončení studia ve studijním programu zubní lékařství (doktor zubního lékařství, MDDr.)

    Lékařská fakulta univerzity v České republice

     

    Zubní lékař

    1.5.2004

    Danmark

    Bevis for kandidatuddannelsen i odontologi (cand.odont.)

    Universitet

    1.  Autorisation som tandlæge

    2.  Tilladelse til selvstændigt virke som tandlæge

    Tandlæge

    28.1.1980

    Deutschland

    Zeugnis über die Zahnärztliche Prüfung

    Zuständige Behörden

     

    Zahnarzt

    28.1.1980

    Eesti

    Hambaarstikraad Degree in Dentistry (DD)

    Diplom hambaarstiteaduse õppekava läbimise kohta

    Tartu Ülikool

     

    Hambaarst

    1.5.2004

    Ελλάς

    Πτυχίο Οδοντιατρικής

    Πανεπιστήμιο

     

    Οδοντίατρος ή χειρούργος οδοντίατρος

    1.1.1981

    España

    Título de Licenciado en Odontología

    El rector de una universidad

     

    Licenciado en Odontología

    1.1.1986

     

    Título de Graduado/a en Odontología

    El rector de una Universidad

     

    Graduado/a en Odontología

    1.1.1986

    France

    Diplôme d’Etat de docteur en chirurgie dentaire

    Universités

     

    Chirurgien-dentiste

    28.1.1980

    Diplôme de formation approfondie en sciences odontologiques

    Certificat de synthèse clinique et thérapeutique

    Hrvatska

    Diploma „doktor dentalne medicine/doktorica dentalne medicine”

    Fakulteti sveučilišta u Republici Hrvatskoj

     

    doktor dentalne medicine/doktorica dentalne medicine

    1.7.2013

    Ireland

    — Bachelor in Dental Science (B.Dent.Sc.)

    — Universities

     

    — Dentist

    28.1.1980

    — Bachelor of Dental Surgery (BDS)

    — Royal College of Surgeons in Ireland

    — Dental practitioner

    — Licentiate in Dental Surgery (LDS)

     

    — Dental surgeon

    Italia

    Diploma di laurea in Odontoiatria e Protesi Dentaria

    Università

    Diploma di abilitazione all’esercizio della professione di odontoiatra

    Odontoiatra

    28.1.1980

    Κύπρος

    Πιστοποιητικό Εγγραφής Οδοντιάτρου

    Οδοντιατρικό Συμβούλιο

     

    Οδοντίατρος

    1.5.2004

    Latvija

    Zobārsta diploms

    Universitātes tipa augstskola

    Sertifikāts —kompetentas iestādes izsniegts dokuments, kas apliecina, ka persona ir nokārtojusi sertifikācijas eksāmenu zobārstniecībā

    Zobārsts

    1.5.2004

    Lietuva

    1.  Aukštojo mokslo diplomas, nurodantis suteiktą gydytojo odontologo kvalifikaciją

    Universitetas

    1.  Internatūros pažymėjimas, nurodantis suteiktą gydytojo odontologo profesinę kvalifikaciją

    Gydytojas odontologas

    1.5.2004

    2.  Magistro diplomas (odontologijos magistro kvalifikacinis laipsnis ir gydytojo odontologo kvalifikacija)

    2.  Internatūros pažymėjimas (gydytojo odontologo profesinė kvalifikacija)

    Luxembourg

    Diplôme d’Etat de docteur en médecine dentaire

    Jury d’examen d’Etat

     

    Médecin-dentiste

    28.1.1980

    Magyarország

    Okleveles fogorvos doktor oklevél (doctor medicinae dentariae, dr. med. dent)

    Egyetem

     

    Fogorvos

    1.5.2004

    Malta

    Lawrja fil- Kirurġija Dentali

    Universita‘ ta Malta

     

    Kirurgu Dentali

    1.5.2004

    Nederland

    Universitair getuigschrift van een met goed gevolg afgelegd tandartsexamen

    Faculteit Tandheelkunde

     

    Tandarts

    28.1.1980

     

    Masterexamen tandheelkunde (6)

     

     

     

     

    Österreich

    Bescheid über die Verleihung des akademischen Grades „Doktor der Zahnheilkunde”

    — Medizinische Universität

    — Medizinische Fakultät der Universität

     

    Zahnarzt

    1.1.1994

    Polska

    Dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku lekarsko-dentystycznym z tytułem lekarz dentysta

    Szkoły wyższe

    Świadectwo złożenia Lekarsko — Dentystycznego Egzaminu Państwowego (1)

    /Świadectwo złożenia Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego (2)

    Zaświadczenie o ukończeniu stażu podyplomowego (3)

    Lekarz dentysta

    1.5.2004

    Portugal

    — Carta de curso de licenciatura em medicina dentária

    — Faculdades

    — Institutos Superiores

     

    Médico dentista

    1.1.1986

    — Mestrado integrado em medicina dentária

    24.3.2006

    România

    Diplomă de licență de medic dentist

    — Universități

     

    Medic dentist

    1.10.2003

    Diploma de licență și master (4)

    — Ministerul Educației Naționale (4)

    Doctor-medic stomatolog (5)

    Slovenija

    Diploma, s katero se podeljuje strokovni naslov „doktor dentalne medicine/doktorica dentalne medicine”

    — Univerza

    Potrdilo o opravljenem strokovnem izpitu za poklic doktor dentalne medicine/doktorica dentalne medicine

    Doktor dentalne medicine/Doktorica dentalne medicine

    1.5.2004

    Slovensko

    DIPLOM zubné lekárstvo doktor zubného lekárstva („MDDr.”)

    Univerzita

     

    Zubný lekár

    1.5.2004

    Suomi/Finland

    Hammaslääketieteen lisensiaatin tutkinto/Odontologie licentiatexamen

    — Helsingin yliopisto/Helsingfors universitet

    Sosiaali- ja terveysalan lupa- ja valvontaviraston päätös käytännön palvelun hyväksymisestä/Beslut av Tillstånds- och tillsynsverket för social- och hälsovården om godkännande av prakisk tjänstgöring

    Hammaslääkäri/Tandläkare

    1.1.1994

    — Oulun yliopisto

    — Itä-Suomen yliopisto

    — Turun yliopisto

    Sverige

    Tandläkarexamen

    Universitet eller högskola

    Bevis om legitimation som tandläkare, utfärdat av Socialstyrelsen

    Tandläkare

    1.1.1994

    United Kingdom

    — Bachelor of Dental Surgery (BDS or B.Ch.D.)

    — Universities

     

    — Dentist

    28.1.1980

    — Licentiate in Dental Surgery

    — Royal Colleges

    — Dental practitioner

    — Dental surgeon

    (1)   Tot en met 2012.

    (2)   Vanaf 2013.

    (3)   De opleidingstitel moet ook vergezeld gaan van een certificaat van het afronden van een afsluitende stage („staż podyplomowy”) behalve voor personen die de stage niet zijn begonnen voor 2 oktober 2016 en tussen 2 oktober 2016 en 28 februari 2017 een aanvraag hebben ingediend om het beroep van tandarts te mogen uitoefenen.

    (4)   Vanaf 1.10.2011.

    (5)   Vanaf 1.9.2017.

    (6)   Vanaf 2001/2002.

    5.3.3.    Opleidingstitels van specialisten in de tandheelkunde



    Kaakchirurgie

    Land

    Opleidingstitel

    Uitreikende instelling

    Referentiedatum

    België/Belgique/Belgien

     

     

     

    България

    Свидетелство за призната специалност по „Орална хирургия”

    Факултет по дентална медицина към Медицински университет

    1.1.2007

    Česko

    Diplom o specializaci (v oboru orální a maxilofaciální chirurgie)

    1.  Institut postgraduálního vzdělávání ve zdravotnictví

    2.  Ministerstvo zdravotnictví

    19.7.2007

    Danmark

    Bevis for tilladelse til at betegne sig som specialtandlæge i tand-, mund- og kæbekirurgi

    Sundhedsstyrelsen

    Styrelsen for Patientsikkerhed

    28.1.1980

    Deutschland

    Fachzahnärztliche

    Anerkennung für Oralchirurgie/Mundchirurgie

    Landeszahnärztekammer

    28.1.1980

    Eesti

     

     

     

    Ελλάς

    Τίτλος Οδοντιατρικής ειδικότητας της Γναθοχειρουργικής (up to 31.12.2002)

    — Περιφέρεια

    — Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση

    — Νομαρχία

    1.1.2003

    España

     

     

     

    France

    Diplôme d’études spécialisées de chirurgie orale

    Universités

    31.03.2011

    Hrvatska

     

     

     

    Ireland

    Certificate of specialist dentist in oral surgery

    Competent authority recognised for this purpose by the competent minister

    28.1.1980

    Italia

    Diploma di specialista in Chirurgia Orale

    Università

    21.5.2005

    Κύπρος

    Πιστοποιητικό Αναγνώρισης του Ειδικού Οδοντιάτρου στην Στοματική Χειρουργική

    Οδοντιατρικό Συμβούλιο

    1.5.2004

    Latvija

     

     

     

    Lietuva

    1.  Rezidentūros pažymėjimas, nurodantis suteiktą burnos chirurgo profesinę kvalifikaciją

    Universitetas

    1.5.2004

    2.  Rezidentūros pažymėjimas (burnos chirurgo profesinė kvalifikacija)

    Luxembourg

     

     

     

    Magyarország

    Dento-alveoláris sebészet szakorvosa bizonyítvány

    Nemzeti Vizsgabizottság

    1.5.2004

    Malta

    Ċertifikat ta” speċjalista dentali fil-Kirurġija tal-ħalq

    Kumitat ta” Approvazzjoni dwar Speċjalisti

    1.5.2004

    Nederland

    Bewijs van inschrijving als kaakchirurg in het Specialistenregister

    Registratiecommissie Tandheelkundige Specialismen (RTS) van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij tot bevordering der Tandheelkunde

    28.1.1980

    Österreich

     

     

     

    Polska

    Dyplom uzyskania tytułu specjalisty w dziedzinie chirurgii stomatologicznej

    Centrum Egzaminów Medycznych

    1.5.2004

    Portugal

    Título de Especialista em Cirurgia Oral

    Ordem dos Médicos Dentistas (OMD)

    4.6.2008

    România

    Certificatul de specialist în Chirurgie dento-alveolarǎ

    Ministerul Sǎnǎtǎții

    17.12.2008

    Slovenija

    Potrdilo o opravljenem specialističnem izpitu iz oralne kirurgije

    1.  Ministrstvo za zdravje

    1.5.2004

    2.  Zdravniška zbornica Slovenije

    Slovensko

    Diplom o špecializácii v špecializačnom odbore maxilofaciálna chirurgia

    Univerzita

    17.12.2008

    Suomi/Finland

    Erikoishammaslääkärin tutkinto, suu-ja leukakirurgia/Specialtandläkarexamen, oral och maxillofacial kirurgi

    Yliopisto

    1.1.1994

    Sverige

    Bevis om specialistkompetens i oral kirurgi

    Socialstyrelsen

    1.1.1994

    United Kingdom

    Certificate of completion of specialist training in oral surgery

    Competent authority recognised for this purpose

    28.1.1980



    Orthodontie

    Land

    Opleidingstitel

    Uitreikende instelling

    Referentiedatum

    België/Belgique/Belgien

    Titre professionnel particulier de dentiste spécialiste en orthodontie/Bijzondere beroepstitel van tandarts specialist in de orthodontie

    Ministre de la Santé publique/minister bevoegd voor Volksgezondheid

    27.1.2005

    България

    Свидетелство за призната специалност по „Ортодонтия”

    Факултет по дентална медицина към Медицински университет

    1.1.2007

    Česko

    Diplom o specializaci (v oboru ortodoncie)

    1.  Institut postgraduálního vzdělávání ve zdravotnictví

    19.7.2007

    2.  Ministerstvo zdravotnictví

    Danmark

    Bevis for tilladelse til at betegne sig som specialtandlæge i ortodonti

    Sundhedsstyrelsen

    Styrelsen for Patientsikkerhed

    28.1.1980

    Deutschland

    Fachzahnärztliche Anerkennung für Kieferorthopädie

    Landeszahnärztekammer

    28.1.1980

    Eesti

    Residentuuri lõputunnistus ortodontia erialal

    Ortodontia residentuuri lõpetamist tõendav tunnistus

    Tartu Ülikool

    1.5.2004

    Ελλάς

    Τίτλος Οδοντιατρικής ειδικότητας της Ορθοδοντικής

    — Περιφέρεια

    — Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση

    — Νομαρχία

    1.1.1981

    España

     

     

     

    France

    Titre de spécialiste en orthodontie

    Conseil National de l’Ordre des chirurgiens dentistes

    28.1.1980

    Hrvatska

     

     

     

    Ireland

    Certificate of specialist dentist in orthodontics

    Competent authority recognised for this purpose by the competent minister

    28.1.1980

    Italia

    Diploma di specialista in Ortognatodonzia

    Università

    21.5.2005

    Κύπρος

    Πιστοποιητικό Αναγνώρισης του Ειδικού Οδοντιάτρου στην Ορθοδοντική

    Οδοντιατρικό Συμβούλιο

    1.5.2004

    Latvija

    „Sertifikāts”— kompetentas iestādes izsniegts dokuments, kas apliecina, ka persona ir nokārtojusi sertifikācijas eksāmenu ortodontijā

    Latvijas Ārstu biedrība

    1.5.2004

    Lietuva

    1.  Rezidentūros pažymėjimas, nurodantis suteiktą gydytojo ortodonto profesinę kvalifikaciją

    Universitetas

    1.5.2004

    2.  Rezidentūros pažymėjimas (gydytojo ortodonto profesinė kvalifikacija)

    Luxembourg

     

     

     

    Magyarország

    Fogszabályozás szakorvosa bizonyítvány

    Nemzeti Vizsgabizottság

    1.5.2004

    Malta

    Ċertifikat ta” speċjalista dentali fl-Ortodonzja

    Kumitat ta” Approvazzjoni dwar Speċjalisti

    1.5.2004

    Nederland

    Bewijs van inschrijving als orthodontist in het Specialistenregister

    Registratiecommissie Tandheelkundige Specialismen (RTS) van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij tot bevordering der Tandheelkunde

    28.1.1980

    Österreich

     

     

     

    Polska

    Dyplom uzyskania tytułu specjalisty w dziedzinie ortodoncji

    Centrum Egzaminów Medycznych

    1.5.2004

    Portugal

    Título de Especialista em Ortodontia

    Ordem dos Médicos Dentistas (OMD)

    4.6.2008

    România

    Certificatul de specialist în Ortodonție și Ortopedie dento-facialǎ

    Ministerul Sǎnǎtǎții

    17.12.2008

    Slovenija

    Potrdilo o opravljenem specialističnem izpitu iz čeljustne in zobne ortopedije

    1.  Ministrstvo za zdravje

    1.5.2004

    2.  Zdravniška zbornica Slovenije

    Slovensko

    Diplom o špecializácii v špecializačnom odbore čeľustná ortopédia

    Univerzita

    17.12.2008

    Suomi/Finland

    Erikoishammaslääkärin tutkinto, hampaiston oikomishoito/Specialtand-läkarexamen, tandreglering

    Yliopisto

    1.1.1994

    Sverige

    Bevis om specialistkompetens i ortodonti

    Socialstyrelsen

    1.1.1994

    United Kingdom

    Certificate of Completion of specialist training in orthodontics

    Competent authority recognised for this purpose

    28.1.1980.

    ▼B

    V.4.   DIERENARTS

    5.4.1.   Studieprogramma voor dierenartsen

    Het studieprogramma dat tot de opleidingstitels van dierenartsen leidt, omvat ten minste de hierna volgende vakken.

    Een of meer van deze vakken kunnen als onderdeel van of in samenhang met de overige worden gedoceerd.

    A. 

    Basisvakken

    — 
    Natuurkunde
    — 
    Scheikunde
    — 
    Dierkunde
    — 
    Plantkunde
    — 
    Op de biologische wetenschappen toegepaste wiskunde
    B. 

    Specifieke vakken

    a) 

    Basiswetenschappen

    — 
    Anatomie (met inbegrip van histologie en embryologie)
    — 
    Fysiologie
    — 
    Biochemie
    — 
    Genetica
    — 
    Farmacologie
    — 
    Farmacie
    — 
    Toxicologie
    — 
    Microbiologie
    — 
    Immunologie
    — 
    Epidemiologie
    — 
    Deontologie
    b) 

    Klinische wetenschappen

    — 
    Verloskunde
    — 
    Pathologie (met inbegrip van de anatomische pathologie)
    — 
    Parasitologie
    — 
    Klinische genees- en heelkunde (met inbegrip van de anesthesiologie)
    — 
    Kliniek van huisdieren, pluimvee en andere diersoorten
    — 
    Preventieve geneeskunde
    — 
    Radiologie
    — 
    Voortplanting en stoornissen van de voortplanting
    — 
    Gezondheidstoezicht
    — 
    Gerechtelijke diergeneeskunde en wetgeving inzake diergeneeskunde
    — 
    Therapie
    — 
    Propedeuse
    c) 

    Veeteelt

    — 
    Veeteelt
    — 
    Voedingsleer
    — 
    Landbouwhuishoudkunde
    — 
    Landbouweconomie
    — 
    Fokkerij en diergezondheid
    — 
    Dierhygiëne
    — 
    Ethologie en dierenbescherming
    d) 

    Levensmiddelenhygiëne

    — 
    Inspectie en keuring van dierlijke levensmiddelen en van levensmiddelen van dierlijke oorsprong
    — 
    Levensmiddelenhygiëne en -technologie
    — 
    Praktisch werk (met inbegrip van het praktisch werk in slachthuizen en levensmiddelenverwerkende industrieën)

    De praktische opleiding mag de vorm aannemen van een stage, mits het gaat om een voltijdse stage onder rechtstreeks toezicht van de bevoegde instantie, die binnen een totale opleiding van vijf jaar studie niet langer duurt dan zes maanden.

    De verdeling van het theoretische en praktische onderwijs tussen de verschillende groepen van vakken moet zodanig in evenwicht gebracht en gecoördineerd worden, dat de kennis en ervaring op de juiste wijze kunnen worden verworven om de dierenarts in staat te stellen zich van al zijn taken te kwijten.

    ▼M13

    5.4.2.    Opleidingstitels van dierenartsen



    Land

    Opleidingstitel

    Uitreikende instelling

    Certificaat bij de opleidingstitel

    Referentiedatum

    België/Belgique/Belgien

    Diploma van dierenarts/Diplôme de docteur en médecine vétérinaire

    — De universiteiten/Les universités

    — De bevoegde Examencommissie van de Vlaamse Gemeenschap/Le Jury compétent d’enseignement de la Communauté française

     

    21.12.1980

    България

    Диплома за висше образование на образователно-квалификационна

    — Лесотехнически университет София Факултет Ветеринарна медицина

     

    1.1.2007

    степен магистър по специалност Ветеринарна медицина с професионална квалификация Ветеринарен лекар

    — Тракийски университет Стара Загора, Ветеринарномедицински факултет

    Česko

    — Diplom o ukončení studia ve studijním programu veterinární lékařství (doktor veterinární medicíny, MVDr.)

    — Diplom o ukončení studia ve studijním programu veterinární hygiena a ekologie (doktor veterinární medicíny, MVDr.)

    Veterinární fakulta univerzity v České republice

     

    1.5.2004

    Danmark

    Bevis for kandidatuddannelsen i veterinærmedicin (cand.med.vet.)

    Københavns Universitet

     

    21.12.1980

    Deutschland

    — Zeugnis über das Ergebnis des Dritten Abschnitts der Tierärztlichen Prüfung und das Gesamtergebnis der Tierärztlichen Prüfung

    Der Vorsitzende des Prüfungsausschusses für die Tierärztliche Prüfung einer Universität oder Hochschule

     

    21.12.1980

    — Zeugnis über das Ergebnis der Tierärztlichen Prüfung und das Gesamtergebnis der Tierärztlichen Prüfung

     

     

    1.1.2006

    Eesti

    Diplom: täitnud veterinaarmeditsiini õppekava

    Eesti Põllumajandusülikool

     

    1.5.2004

     

    Loomaarstikraad Degree in Veterinary Medicine (DVM)

    Eesti Maaülikool

     

     

    Ελλάς

    Πτυχίο Κτηνιατρικής

    1.  Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

    2.  Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

     

    1.1.1981

    España

    Título de Licenciado en Veterinaria

    — Ministerio de Educación y Cultura

     

    1.1.1986

     

     

    — El rector de una Universidad

     

     

     

    Título de Graduado/a en Veterinaria

    — El rector de una Universidad

     

    1.1.1986

    France

    Diplôme d’Etat de docteur vétérinaire

    Ministère chargé de l'enseignement supérieur (Université Paris-Est-Créteil, Université Claude-Bernard Lyon I, Université de Nantes, Université Paul-Sabatier-Toulouse III) et ministère chargé de l'agriculture (École nationale vétérinaire d'Alfort, Institut d'enseignement supérieur et de recherche en alimentation, santé animale, sciences agronomiques et de l'environnement-VetAgroSup, École nationale vétérinaire, agroalimentaire et de l'alimentation-Oniris, École nationale vétérinaire de Toulouse)

     

    21.12.1980

    Hrvatska

    Diploma „doktor veterinarske medicine/doktorica veterinarske medicine”

    Veterinarski fakultet Sveučilišta u Zagrebu

     

    1.7.2013

    Ireland

    — Diploma of Bachelor in/of Veterinary Medicine (MVB)

    — Diploma of Membership of the Royal College of Veterinary Surgeons (MRCVS)

     

     

    21.12.1980

    Italia

    Diploma di laurea in medicina veterinaria

    Università

    Diploma di abilitazione all’esercizio della medicina veterinaria

    1.1.1985

    Κύπρος

    Πιστοποιητικό Εγγραφής Κτηνιάτρου

    Κτηνιατρικό Συμβούλιο

     

    1.5.2004

    Latvija

    Veterinārārsta diploms

    Latvijas Lauksaimniecības Universitāte

     

    1.5.2004

    Lietuva

    1.  Aukštojo mokslo diplomas (veterinarijos gydytojo (DVM))

    2.  Magistro diplomas (veterinarinės medicinos magistro kvalifikacinis laipsnis ir veterinarijos gydytojo profesinė kvalifikacija)

    1.  Lietuvos Veterinarijos Akademija

    2.  Lietuvos sveikatos mokslų universitetas

     

    1.5.2004

    Luxembourg

    Diplôme d’Etat de docteur en médecine vétérinaire

    Jury d’examen d’Etat

     

    21.12.1980

    Magyarország

    Okleveles állatorvos doktor oklevél (dr. vet)

    Felsőoktatási intézmény

     

    1.5.2004

    Malta

    Liċenzja ta" Kirurgu Veterinarju

    Kunsill tal-Kirurġi Veterinarji

     

    1.5.2004

    Nederland

    Getuigschrift van met goed gevolg afgelegd diergeneeskundig/veeartsenijkundig examen

     

     

    21.12.1980

    Österreich

    — Diplom-Tierarzt

    — Magister medicinae veterinariae

    Universität

     

    1.1.1994

    Polska

    Dyplom lekarza weterynarii

    1.  Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

    2.  Akademia Rolnicza we Wrocławiu (1)

    3.  Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu (2)

    4.  Akademia Rolnicza w Lublinie (3)

    5.  Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie (4)

    6.  Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

    7.  Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu (6)

    8.  Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie oraz Uniwersytet Jagielloński w Krakowie (7)

     

    1.5.2004

    Portugal

    — Carta de curso de licenciatura em medicina veterinária

    — Carta de mestrado integrado em medicina veterinária

    Universidade

     

    1.1.1986

    România

    Diplomă de licență de doctor medic veterinar

    Diplomă de licență și master de doctor medic veterinar

    Universități

    Ministerul Educatiei Nationale (5)

     

    1.1.2007

    Slovenija

    Diploma, s katero se podeljuje strokovni naslov „doktor veterinarske medicine/doktorica veterinarske medicine”

    Univerza

    Spričevalo o opravljenem državnem izpitu s področja veterinarstva

    1.5.2004

    Slovensko

    Vysokoškolský diplom o udelení akademického titulu „doktor veterinárskeho lekárstva” („MVDr.”)

    Univerzita

     

    1.5.2004

    Suomi/Finland

    Eläinlääketieteen lisensiaatin tutkinto/Veterinärmedicine licentiatexamen

    Yliopisto

     

    1.1.1994

    Sverige

    Veterinärexamen

    Sveriges Lantbruksuniversitet

     

    1.1.1994

    United Kingdom

    1.  Bachelor of Veterinary Science (BVSc)

    1.  University of Bristol

     

    21.12.1980

     

    2.  Bachelor of Veterinary Science (BVSc)

    2.  University of Liverpool

     

     

     

    3.  Bachelor of Veterinary Medicine (Vet MB)

    3.  University of Cambridge

     

     

     

    4.  Bachelor of Veterinary Medicine and Surgery (BVM&S)

    4.  University of Edinburgh

     

     

     

    5.  Bachelor of Veterinary Medicine and Surgery (BVMS)

    5.  University of Glasgow

     

     

     

    6.  Bachelor of Veterinary Medicine (BvetMed)

    6.  University of London

     

     

     

    7.  Bachelor of Veterinary Medicine and Bachelor of Veterinary Surgery (B.V.M., B.V.S.)

    7.  University of Nottingham

     

     

    (1)   Geldig tot en met 22.11.2006.

    (2)   Vanaf 23.11.2006.

    (3)   Geldig tot en met 10.4.2008.

    (4)   Vanaf 11.4.2008.

    (5)   Vanaf 10.1.2011.

    (6)   Vanaf 1.10.2011.

    (7)   Vanaf 1.10.2012.

    ▼B

    V.5.   VERLOSKUNDIGE

    5.5.1.   Studieprogramma voor verloskundigen (opleidingsmogelijkheden I en II)

    Het studieprogramma dat tot de opleidingstitels van verloskundige leidt, omvat de volgende twee onderdelen.

    A. 

    Theoretisch en technisch onderwijs

    a) 

    Basisvakken

    — 
    Grondbeginselen van de anatomie en de fysiologie
    — 
    Grondbeginselen van de pathologie
    — 
    Grondbeginselen van de bacteriologie, virologie en parasitologie
    — 
    Grondbeginselen van de biofysica, biochemie en radiologie
    — 
    Kindergeneeskunde, in het bijzonder met betrekking tot pasgeborenen
    — 
    Hygiëne, gezondheidsleer, voorkomen van ziekten, vroegtijdig opsporen van ziekten
    — 
    Voedingsleer en dieetleer, in het bijzonder met betrekking tot de vrouw, het pasgeboren kind en de zuigeling
    — 
    Grondbeginselen van de sociologie en medisch-sociale vraagstukken
    — 
    Grondbeginselen van de farmacologie
    — 
    Psychologie
    — 
    Pedagogie
    — 
    Wetgeving op het gebied van de gezondheidszorg, sociale wetgeving en organisatie van de gezondheidszorg
    — 
    Beroepsethiek en beroepswetgeving
    — 
    Seksuele voorlichting en geboorteregeling
    — 
    Juridische bescherming van moeder en kind
    b) 

    Specifieke vakken voor de werkzaamheden van verloskundige

    — 
    Anatomie en fysiologie
    — 
    Embryologie en ontwikkeling van de fœtus
    — 
    Zwangerschap, bevalling en kraambed
    — 
    Gynaecologische en verloskundige pathologie
    — 
    Voorbereiding op de bevalling en op het ouderschap, inclusief de psychologische aspecten
    — 
    Voorbereiding van de bevalling (inclusief kennis en gebruik van de technische apparaten in de verloskunde)
    — 
    Analgesie, anasthesie en reanimatie
    — 
    Fysiologie en pathologie van het pasgeboren kind
    — 
    Verzorging van en toezicht op het pasgeboren kind
    — 
    Psychologische en sociale factoren
    B. 

    Praktische en klinische opleiding

    Deze opleiding wordt gegeven onder passend toezicht.

    — 
    Onderzoek van en voorlichting aan zwangere vrouwen (ten minste 100 prenatale onderzoekingen).
    — 
    Toezicht op en begeleiding van ten minste 40 vrouwen in partus.
    — 
    Eigenhandig verrichten door de leerling van ten minste 40 bevallingen; wanneer dit aantal niet kan worden bereikt omdat er geen zwangere vrouwen beschikbaar zijn, kan het op minimaal 30 worden teruggebracht, mits de leerling daarnaast actief deelneemt aan 20 bevallingen.
    — 
    Actieve deelname aan bevallingen in stuitligging. Alleen wanneer tijdens de opleiding onvoldoende bevallingen in stuitligging plaatsvinden, kan het klinisch onderwijs vervangen worden door een gesimuleerde situatie.
    — 
    Verrichten van episiotomieën en het leren hechten. De inleiding moet zowel het theoretische onderricht als klinische oefeningen omvatten. Dit betreft voor dit punt praktijk van het hechten van episiotomieën en eenvoudige rupturen van het perineum. Alleen wanneer het volledig onmogelijk is dit in de klinische situatie te leren, kan gebruik worden gemaakt van een gesimuleerde situatie.
    — 
    Toezicht op en verzorging van 40 zwangere vrouwen bij wie gevaar voor complicaties bestaat tijdens de zwangerschap, tijdens de baring of na de bevalling.
    — 
    Toezicht op en verzorging, inclusief onderzoek, van ten minste 100 kraamvrouwen en gezonde pasgeboren baby's.
    — 
    Observatie en verzorging van pasgeborenen die speciale zorg nodig hebben, onder andere van pasgeborenen die te vroeg of te laat geboren zijn, minder dan normaal wegen of ziek zijn.
    — 
    Verpleging van vrouwen met gynaecologische en obstetrische pathologie.
    — 
    Inleiding tot de verpleging in de genees- en de heelkunde. Deze inleiding moet zowel theoretisch onderricht als klinische oefeningen omvatten.

    Het theoretische en technische onderwijs (deel A van het opleidingsprogramma) moet in evenwicht gebracht en gecoördineerd worden met de klinische opleiding voor verloskundigen (deel B van het programma) zodat de in deze bijlage aangegeven kennis en ervaring op voldoende wijze kunnen worden verworven.

    Voor de klinische opleiding voor verloskundigen (deel B van het opleidingsprogramma) moeten stages worden gevolgd in ziekenhuisafdelingen of bij andere inrichtingen voor gezondheidszorg die door de bevoegde autoriteiten of instellingen zijn erkend. Tijdens deze opleiding nemen de leerling-verloskundigen deel aan de werkzaamheden van de betrokken diensten, voorzover deze werkzaamheden bijdragen tot hun opleiding. Zij worden vertrouwd gemaakt met de taken die aan de werkzaamheden van verloskundigen verbonden zijn.

    ▼M13

    5.5.2    Opleidingstitels van verloskundigen



    Land

    Opleidingstitel

    Uitreikende instelling

    Titel professionele functie

    Referentiedatum

    België/Belgique/Belgien

    Diploma van vroedvrouw/Diplôme d’accoucheuse

    — De erkende opleidingsinstituten/Les établissements d’enseignement

    — De bevoegde Examencommissie van de Vlaamse Gemeenschap/Le Jury compétent d’enseignement de la Communauté française

    Vroedvrouw/Accoucheuse

    23.1.1983

    България

    Диплома за висше образование на образователно-квалификационна степен „Бакалавър” с професионална квалификация „Акушерка”

    Университет

    Акушеркa

    1.1.2007

    Česko

    1.  Diplom o ukončení studia ve studijním programu ošetřovatelství ve studijním oboru porodní asistentka (bakalář, Bc.)

    1.  Vysoká škola zřízená nebo uznaná státem

    Porodní asistentka

    1.5.2004

     

    2.  Diplom o ukončení studia ve studijním programu porodní asistence ve studijním oboru porodní asistentka (bakalář, Bc.)

    2.  Vysoká škola zřízená nebo uznaná státem

     

     

     

    3.  Diplom o ukončení studia ve studijním oboru diplomovaná porodní asistentka (diplomovaný specialista, DiS.)

    3.  Vyšší odborná škola zřízená nebo uznaná státem

     

     

    Danmark

    Bevis for uddannelsen til professionsbachelor i jordemoderkundskab

    Professionshøjskole

    Jordemoder

    23.1.1983

    Deutschland

    Zeugnis über die staatliche Prüfung für Hebammen und Entbindungspfleger

    Staatlicher Prüfungsausschuss

    — Hebamme

    — Entbindungspfleger

    23.1.1983

    Eesti

    Diplom ämmaemanda erialal

    — Tallinna Meditsiinikool

    Ämmaemand

    1.5.2004

     

     

    — Tartu Meditsiinikool

     

     

     

    Ämmaemanda diplom

    — Tallinna Tervishoiu Kõrgkool

     

     

     

     

    — Tartu Tervishoiu Kõrgkool

     

     

    Ελλάς

    1.  Πτυχίο Τμήματος Μαιευτικής Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Τ.Ε.Ι.)

    1.  Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Τ.Ε.Ι.)

    — Μαία

    23.1.1983

     

    2.  Πτυχίο του Τμήματος Μαιών της Ανωτέρας Σχολής Στελεχών Υγείας και Κοινων. Πρόνοιας (ΚΑΤΕΕ)

    2.  ΚΑΤΕΕ Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων

    — Μαιευτής

     

     

    3.  Πτυχίο Μαίας Ανωτέρας Σχολής Μαιών

    3.  Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας

     

     

    España

    — Título de matrona

    Ministerio de Educación y Cultura

    — Matrona

    1.1.1986

     

    — Título de asistente obstétrico (matrona)

     

    — Asistente obstétrico

     

     

    — Título de enfermería obstétrica-ginecológica

     

     

     

    France

    Diplôme d'Etat de sage-femme

    L’Etat

    Université

    Sage-femme

    23.1.1983

    Hrvatska

    Svjedodžba „prvostupnik (baccalaureus) primaljstva/sveučilišna prvostupnica (baccalaurea) primaljstva”

    — Medicinski fakulteti sveučilišta u Republici Hrvatskoj

    — Sveučilišta u Republici Hrvatskoj

    — Veleučilišta i visoke škole u Republici Hrvatskoj

    Prvostupnik (baccalaureus) Primaljstva/Prvostupnica (baccalaurea) primaljstva

    1.7.2013

    Ireland

    1.  Certificate in Midwifery (1)

    1.  An Bórd Altranais (The Nursing Board) [up to 01.10.2012];

    Bórd Altranais agus Cnáimhseachais na hEireann (The Nursing and Midwifery Board of Ireland, NMBI) [from 02.10.2012].

    Registered Midwife (RM)

    23.1.1983

     

    2.  B.Sc. in Midwifery approved by the NMBI (2)

    2.  A third-level Institution delivering a Midwifery education programme approved by the NMBI

     

     

     

    3.  Higher/Post-graduate Diploma in Midwifery approved by the NMBI (2)

    3.  Third-level Institution delivering Higher/Post-graduate Diploma in Midwifery approved by the NMBI

     

     

    Italia

    1.  Diploma d’ostetrica (4)

    1.  Scuole riconosciute dallo Stato (4)

    Ostetrica (4)

    23.1.1983

     

    2.  Laurea in ostetricia (5)

    2.  Università (5)

     

     

    Κύπρος

    Δίπλωμα στο μεταβασικό πρόγραμμα Μαιευτικής

    Νοσηλευτική Σχολή

    Εγγεγραμμένη Μαία

    1.5.2004

    Latvija

    Diploms par vecmātes kvalifikācijas iegūšanu

    Māsu skolas

    Vecmāte

    1.5.2004

    Lietuva

    1.  Aukštojo mokslo diplomas, nurodantis suteiktą bendrosios praktikos slaugytojo profesinę kvalifikaciją, ir profesinės kvalifikacijos pažymėjimas, nurodantis suteiktą akušerio profesinę kvalifikaciją — Pažymėjimas, liudijantis akušerio profesinę praktiką

    1.  Universitetas

    Akušeris

    1.5.2004

     

    2.  Aukštojo mokslo diplomas (neuniversitetinės studijos), nurodantis suteiktą bendrosios praktikos slaugytojo profesinę kvalifikaciją, ir profesinės kvalifikacijos pažymėjimas, nurodantis suteiktą akušerio profesinę kvalifikaciją — Pažymėjimas, liudijantis akušerio profesinę praktiką

    2.  Kolegija

     

     

     

    3.  Aukštojo mokslo diplomas (neuniversitetinės studijos), nurodantis suteiktą akušerio profesinę kvalifikaciją

    3.  Kolegija

     

     

     

    4.  Bakalauro diplomas (slaugos bakalauro kvalifikacinis laipsnis ir bendrosios praktikos slaugytojo profesinė kvalifikacija)

    Ir Profesinės kvalifikacijos pažymėjimas (akušerio profesinė kvalifikacija)

    4.  Universitetas

     

     

     

    5.  Profesinio bakalauro diplomas (slaugos profesinio bakalauro kvalifikacinis laipsnis ir bendrosios praktikos slaugytojo profesinė kvalifikacija)

    Ir Profesinės kvalifikacijos pažymėjimas (akušerio profesinė kvalifikacija)

    5.  Kolegija

     

     

     

    6.  Profesinio bakalauro diplomas (akušerijos profesinio bakalauro kvalifikacinis laipsnis ir akušerio profesinė kvalifikacija)

    6.  Kolegija

     

     

    Luxembourg

    Diplôme de sage-femme

    Ministère de l’éducation nationale, de la formation professionnelle et des sports

    Sage-femme

    23.1.1983

    Magyarország

    1.  Szülésznő bizonyítvány

    1.  Iskola/főiskola

    Szülésznő

    1.5.2004

     

    2.  Szülésznő oklevél

    2.  Felsőoktatási intézmény

     

     

    Malta

    Lawrja jew diploma fl- Istudji tal-Qwiebel

    Universita‘ ta” Malta

    Qabla

    1.5.2004

    Nederland

    Diploma van verloskundige

    Door het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport erkende opleidings-instellingen

    Verloskundige

    23.1.1983

    Österreich

    1.  Hebammen-Diplom

    1.  —Hebammenakademie

    —Bundeshebammenlehranstalt

    Hebamme

    1.1.1994

     

    2.  Diplom über den Abschluss des Fachhochschul-Bachelorstudiengangs „Hebamme“

    2.  Fachhochschulrat

     

     

    Polska

    — Dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku położnictwo z tytułem „magister położnictwa”

    — Dyplom ukończenia studiów wyższych zawodowych na kierunku/specjalności położnictwo z tytułem „licencjat położnictwa”

    Instytucja prowadząca kształcenie na poziomie wyższym uznana przez właściwe władze (Higher education institution recognised by the competent authorities)

    Położna

    1.5.2004

    Portugal

    1.  Diploma de enfermeiro especialista em enfermagem de saúde materna e obstétrica

    1.  Ecolas de Enfermagem

    Enfermeiro especialista em enfermagem de saúde materna e obstétrica

    1.1.1986

     

    2.  Diploma/carta de curso de estudos superiores especializados em enfermagem de saúde materna e obstétrica

    2.  Escolas Superiores de Enfermagem

     

     

    3.  Diploma (do curso de pós-licenciatura) de especialização em enfermagem de saúde materna e obstétrica

    3.  — Escolas Superiores de Enfermagem

     

     

    — Escolas Superiores de Saúde

     

    România

    Diplomă de licență de moașă

    Universități

    Moașă

    1.1.2007

    Slovenija

    Diploma, s katero se podeljuje strokovni naslov „diplomirana babica/diplomirani babičar”

    1.  Univerza

    2.  Visoka strokovna šola

    diplomirana babica/diplomirani babičar

    1.5.2004

    Slovensko

    1.  DIPLOM pôrodná asistencia ”bakalár” („Bc.”)

    1.  Vysoká škola/Univerzita

    Pôrodná asistentka

    1.5.2004

     

    2.  DIPLOM diplomovaná pôrodná asistentka

    2.  Stredná zdravotnícka škola

     

     

    Suomi/Finland

    1.  Kätilön tutkinto/barnmorskeexamen

    1.  Terveydenhuoltooppi-laitokset/hälsovårdsläroanstalter

    Kätilö/Barnmorska

    1.1.1994

     

    2.  Sosiaali- ja terveysalan ammattikorkeakoulututkinto, kätilö (AMK)/yrkeshögskoleexamen inom hälsovård och det sociala området, barnmorska (YH)

    2.  Ammattikorkeakoulut/Yrkeshögskolor

     

     

    Sverige

    Barnmorskeexamen

    Universitet eller högskola

    Barnmorska

    1.1.1994

    United Kingdom

    A qualification approved by the Nursing and Midwifery Council or its predecessor bodies as attesting to the completion of training as required for midwives by Article 40 and the standard of proficiency as required for registration as a Registered Midwife in its register (3)

    Education institution approved by the Nursing and Midwifery Council or its predecessor bodies

    Registered Midwife

    23.1.1983

    (1)   Deze opleidingstitel wordt automatisch erkend als de houder een burger van een EU-lidstaat is en de kwalificatie in Ierland is verworven.

    (2)   Deze informatie met betrekking tot de opleidingstitel is toegevoegd om ervoor te zorgen dat de kwalificatie van personen die deze opleiding in Ierland hebben gevolgd, automatisch wordt erkend, ook als zij niet in Ierland geregistreerd zijn, aangezien registratie geen vereiste van de kwalificatieprocedure is.

    (3)   Deze informatie met betrekking tot de opleidingstitel is toegevoegd om ervoor te zorgen dat de kwalificatie van personen die deze opleiding in het Verenigd Koninkrijk hebben gevolgd, automatisch wordt erkend, ook als zij niet in het Verenigd Koninkrijk geregistreerd zijn, aangezien registratie geen vereiste van de kwalificatieprocedure is.

    (4)   Geldig tot en met 2001.

    (5)   Vanaf 2001/2002.

    ▼B

    V.6.   APOTHEKER

    5.6.1.   Studieprogramma voor apothekers

    — 
    Plant- en dierkunde
    — 
    Natuurkunde
    — 
    Algemene en anorganische scheikunde
    — 
    Organische scheikunde
    — 
    Analytische scheikunde
    — 
    Farmaceutische scheikunde, met inbegrip van geneesmiddelenanalyse
    — 
    Algemene en toegepaste (medische) biochemie
    — 
    Anatomie en fysiologie; medische terminologie
    — 
    Microbiologie
    — 
    Farmacologie en farmacotherapie
    — 
    Farmaceutische technologie
    — 
    Toxicologie
    — 
    Farmacognosie
    — 
    Wetgeving en, in voorkomend geval, beroepsethiek

    Bij de verdeling over theoretisch en praktisch onderwijs moet bij ieder vak van het minimumprogramma voor de studie voldoende plaats worden ingeruimd voor de theorie om het universitaire karakter van het onderwijs te behouden.

    ▼M13

    5.6.2.    Opleidingstitels van apothekers



    Land

    Opleidingstitel

    Uitreikende instelling

    Certificaat bij de opleidingstitel

    Referentiedatum

    België/Belgique/Belgien

    Diploma van apotheker/Diplôme de pharmacien

    — De universiteiten/Les universities

    — De bevoegde Examencommissie van de Vlaamse Gemeenschap/Le Jury compétent d’enseignement de la Communauté française

     

    1.10.1987

    България

    Диплома за висше образование на образователно-квалификационна степен „Магистър” по „Фармация” с професионална квалификация „Магистър-фармацевт”

    Университет

     

    1.1.2007

    Česko

    Diplom o ukončení studia ve studijním programu farmacie (magistr, Mgr.)

    Farmaceutická fakulta univerzity v České republice

     

    1.5.2004

    Danmark

    Bevis for kandidatuddannelsen i farmaci (cand.pharm.)

    Det Farmaceutiske Fakultet, Københavns Universitet

     

    1.10.1987

    Bevis for kandidatuddannelsen i farmaci (cand.pharm.)

    Syddansk Universitet

    Deutschland

    Zeugnis über die Staatliche Pharmazeutische Prüfung

    Zuständige Behörden

     

    1.10.1987

    Eesti

    Diplom proviisori õppekava läbimisest

    Tartu Ülikool

     

    1.5.2004

    Farmaatsiamagister Master of Science in Pharmacy (MSc)

    Ελλάς

    Άδεια άσκησης φαρμακευτικού επαγγέλματος

    — Περιφέρεια

    — Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση

     

    1.10.1987

    España

    Título de Licenciado en Farmacia

    — Ministerio de Educación y Cultura

     

    1.10.1987

     

     

    — El rector de una universidad

     

     

     

    Título de Graduado/a en Farmacia

    — El rector de una Universidad

     

    1.1.1986

    France

    — Diplôme d’Etat de pharmacien

    — Diplôme d’Etat de docteur en pharmacie

    Universités

     

    1.10.1987

    Hrvatska

    Diploma „magistar farmacije/magistra farmacije”

    — Farmaceutsko-biokemijski fakultet Sveučilišta u Zagrebu

    — Medicinski fakultet Sveučilišta u Splitu

    — Kemijsko-tehnološki fakultet Sveučilišta u Splitu

     

    1.7.2013

    Ireland

    1.  Certificate of Registered Pharmaceutical Chemist (1)

    1.  Cumann Cógaiseoirí na hEireann (Pharmaceutical Society of Ireland)

     

    1.10.1987

    Certificate of Registration as a Pharmacist (1)

     

     

    2.  A degree in Pharmacy recognised by the Pharmaceutical Society of Ireland (2)

    2.  Universities delivering degrees in pharmacy recognised by the Pharmaceutical Society of Ireland

    2.  Notification from the Pharmaceutical Society of Ireland that the person named therein is the holder of a qualification appropriate for practicing as a pharmacist

     

    Italia

    Diploma o certificato di abilitazione all’esercizio della professione di farmacista ottenuto in seguito ad un esame di Stato

    Università

     

    1.11.1993

    Κύπρος

    Πιστοποιητικό Εγγραφής Φαρμακοποιού

    Συμβούλιο Φαρμακευτικής

     

    1.5.2004

    Latvija

    Farmaceita diploms

    Universitātes tipa augstskola

     

    1.5.2004

    Lietuva

    1.  Aukštojo mokslo diplomas, nurodantis suteiktą vaistininko profesinę kvalifikaciją

    2.  Magistro diplomas (farmacijos magistro kvalifikacinis laipsnis ir vaistininko profesinė kvalifikacija)

    Universitetas

     

    1.5.2004

    Luxembourg

    Diplôme d’Etat de pharmacien

    Jury d’examen d’Etat + visa du ministre de l’éducation nationale

     

    1.10.1987

    Magyarország

    Okleveles gyógyszerész oklevél (magister pharmaciae, abbrev: mag. Pharm)

    Egyetem

     

    1.5.2004

    Malta

    Lawrja fil-farmaċija

    Universita‘ ta” Malta

     

    1.5.2004

    Nederland

    Getuigschrift van met goed gevolg afgelegd apothekersexamen

    Faculteit Farmacie

     

    1.10.1987

    Österreich

    Staatliches Apothekerdiplom

    Österreichische Apothekerkammer

     

    1.10.1994

    Polska

    Dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku farmacja z tytułem magistra

    1.  Akademia Medyczna

     

    1.5.2004

     

    2.  Uniwersytet Medyczny

     

    3.  Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego

    Portugal

    1  Licenciatura em Farmácia

    2  Carta de curso de licenciatura em Ciências Farmacêuticas

    Instituição de Ensino Superior Universitário

     

    1.10.1987

     

    3  Mestrado Integrado em Ciências Farmacêuticas

    1.1.2007

    România

    Diplomă de licență de farmacist

    Diploma de licență și master (5)

    Universități

    Ministerul Educației Nationale

     

    1.1.2007

    Slovenija

    Diploma, s katero se podeljuje strokovni naziv „magister farmacije/magistra farmacije”

    Univerza

    Potrdilo o opravljenem strokovnem izpitu za poklic magister farmacije/magistra farmacije

    1.5.2004

    Slovensko

    DIPLOM farmácia magister („Mgr.”)

    Univerzita

     

    1.5.2004

    Suomi/Finland

    Proviisorin tutkinto/Provisorexamen

    Yliopisto

     

    1.10.1994

    Sverige

    Apotekarexamen

    Universitet och högskolor

     

    1.10.1994

    United Kingdom

    1.  Certificate of Registered Pharmacist (3)

     

     

    1.10.1987

     

    2.  A degree in pharmacy approved by either the General Pharmaceutical Council (formerly Royal Pharmaceutical Society of Great Britain) or the Pharmaceutical Society of Northern Ireland (4)

    Universities delivering pharmacy degrees approved by the General Pharmaceutical Council (formerly Royal Pharmaceutical Society of Great Britain) or the Pharmaceutical Society of Northern Ireland

    Notification from the General Pharmaceutical Council or Pharmaceutical Society of Northern Ireland confirming successful completion of the approved pharmacy degree, 12 months practical training and a pass of the registration assessment.

     

    (1)   Deze opleidingstitel wordt automatisch erkend als de houder een burger van een EU-lidstaat is en de kwalificatie in Ierland is verworven.

    (2)   Deze informatie over de opleidingstitel is toegevoegd om ervoor te zorgen dat de kwalificatie van personen die deze opleiding in Ierland hebben gevolgd automatisch wordt erkend, ook als zij niet in Ierland geregistreerd zijn. In zulke gevallen bevestigt het bijgevoegde certificaat dat aan alle kwalificatievereisten is voldaan.

    (3)   Deze opleidingstitel wordt automatisch erkend als de houder een burger van een EU-lidstaat is en de kwalificatie in het Verenigd Koninkrijk is verworven.

    (4)   Deze informatie over de opleidingstitel is toegevoegd om ervoor te zorgen dat de kwalificatie van personen die deze opleiding in het Verenigd Koninkrijk hebben gevolgd automatisch wordt erkend, ook als zij er niet geregistreerd zijn. In zulke gevallen bevestigt het bijgevoegde certificaat dat aan alle kwalificatievereisten is voldaan.

    (5)   Vanaf 10.1.2011.

    ▼B

    V.7.   ARCHITECT

    ▼M13

    5.7.1.    Opleidingstitels van architecten die zijn erkend overeenkomstig artikel 46



    Land

    Opleidingstitel

    Uitreikende instelling

    Certificaat bij de opleidingstitel

    Referentie academiejaar

    België/Belgique/Belgien

    1.  Architect/Architecte

    1.  Nationale hogescholen voor architectuur/Ecoles nationales supérieures d’architecture

    Certificat de stage délivré par l’Ordre des Architectes/Stagegetuigschrift afgeleverd door de Orde van Architecten

    1988/1989

     

    2.  Architect/Architecte

    2.  Hogerearchitectuur-instituten/Instituts supérieurs d’architecture

     

     

     

    3.  Architect/Architecte

    3.  Provinciaal Hoger Instituut voor Architectuur te Hasselt/Ecole provinciale supérieure d’architecture de Hasselt

     

     

     

    4.  Architect/Architecte

    4.  Koninklijke Academies voor Schone Kunsten/Académies royales des Beaux-Arts

     

     

     

    5.  Architect/Architecte

    5.  Sint-Lucasscholen/Ecoles Saint-Luc

     

     

     

    6.  Burgerlijke ingenieur-architect/Ingénieur Civil Architecte

    6.  — Faculteiten Toegepaste Wetenschappen van de Universiteiten/Facultés des sciences appliquées des universités

    —„Faculté Polytechnique” van Mons

     

     

     

    7.  Burgerlijk Ingenieur- Architect (Ir. Arch.)

    7.  — Katholieke Universiteit Leuven, faculteit ingenieurswetenschappen

     

    2004/2005

     

     

    — Vrije Universiteit Brussel, faculteit ingenieurswetenschappen

     

     

     

    8.  Master Ingénieur Civil Architecte, à finalité spécialisée

    8.  Faculté Polytechnique de Mons

     

    2008/2009

    България

    Магистър-Специалност aрхитектура

    — Университет по архитектура, строителство и геодезия — София, Архитектурен факултет

    Свидетелство, издадено от компетентната Камара на архитектите, удостоверяващо изпълнението на предпоставките, необходими за регистрация като архитект с пълна проектантска правоспособност в регистъра на архитектите

    2010/2011

     

    — Варненски свободен университет „Черноризец Храбър”, Варна, Архитектурен факултет

    2007/2008

     

    — Висше строително училище „Любен Каравелов”, Архитектурен факултет

    2009/2010

    Česko

    Architektura a urbanismus

    — Fakulta architektury, České vysoké učení technické (ČVUT) v Praze

    Osvědčení o splnění kvalifikačních požadavků pro samostatný výkon profese architekta vydané Českou komorou architektů

    2007/2008

     

    — Vysoké učení technické v Brně, Fakulta architektury

     

    Inženýr architekt (Ing.Arch.)

    — Technická univerzita v Liberci, Fakulta umění a architektury

     

    Magistr umění v oboru architektura (MgA.)

    — Vysoká škola uměleckoprůmyslová v Praze

     

     

    Magistr umění v oboru Architektonická tvorba, MgA

    — Akademie výtvarných umění v Praze

    2007/2008

    Danmark

    Bevis for kandidatuddannelsen i arkitektur (cand.arch.)

    — Kunstakademiets Arkitektskole i København

     

    1988/1989

     

    — Arkitektskolen i Århus

     

     

    Deutschland

    Diplom-Ingenieur,

    — Universitäten (Architektur/Hochbau)

    Bescheinigung einer zuständigen Architektenkammer über die Erfüllung der Qualifikationsvoraussetzungen im Hinblick auf eine Eintragung in die Architektenliste

    1988/1989

    Diplom-Ingenieur Univ.

    — Technische Hochschulen (Architektur/Hochbau)

     

    — Technische Universitäten (Architektur/Hochbau)

     

    — Universitäten-Gesamthochschulen (Architektur/Hochbau)

     

    — Hochschulen für bildende Künste

     

    — Hochschulen für Künste

    Diplom-Ingenieur, Diplom-Ingenieur FH

    — Fachhochschulen (Architektur/Hochbau)

     

    — Universitäten-Gesamthochschulen (Architektur/Hochbau) bei entsprechenden Fachhochschulstudiengängen

    Master of Arts — M.A.

    — Hochschule Bremen — University of applied Sciences, Fakultät Architektur, Bau und Umwelt — School of Architecture Bremen

    2003/2004

     

    — Fachhochschule Münster (University of Applied Sciences) — Muenster School of Architecture

    2000/2001

     

    — Georg-Simon-Ohm-Hochschule Nürnberg Fakultät Architektur

    2005/2006

     

    — Hochschule Anhalt (University of Applied Sciences) Fachbereich Architektur, Facility Management und Geoinformation

    2010/2011

     

    — Hochschule Regensburg (University of Applied Sciences), Fakultät für Architektur

    2007/2008

     

    — Technische Universität München, Fakultät für Architektur

    2009/2010

     

    — Hochschule Lausitz, Studiengang Architektur, Fakultät für Bauen „seit Juli 2013: Brandenburgische Technische Universität Cottbus-Senftenberg”

    2009/2010

     

    — Fachhochschule Lübeck, University of Applied Sciences, Fachbereich Bauwesen

    2004/2005

     

    — Fachhochschule für Technik und Wirtschaft Dresden, Fakultät Bauingenieurwesen/Architektur

    2005/2006

     

    — Fachhochschule Erfurt/University of Applied Sciences

    2006/2007

     

    — Hochschule Augsburg/Augsburg University of Applied Sciences

    2005/2006

     

    — Hochschule Koblenz, Fachbereich Bauwesen

    2004/2005

     

    — Hochschule München/Fakultät für Architektur

    2005/2006

     

    — Hochschule für Technik Stuttgart, Fakultät Architektur und Gestaltung

    2005/2006

     

    — SRH Hochschule Heidelberg

    2013/2014

     

    — Staatliche Akademie der Bildenden Künste Stuttgart, Fachbereich Architektur

    2006/2007

     

    — Hochschule Konstanz Technik, Wirtschaft und Gestaltung (HTWG)

    2014/2015

     

    — Jade Hochschule Fachbereich Archtektur

    2016/2017

    Master of Arts (in Kombination mit einem Bachelorabschluss in Architektur)

    Hochschule Trier Fachbereich Gestaltung — Fachrichtung Architektur

    2007/2008

    Master of Engineering (in Kombination mit einem Bachelorabschluss in Engineering)

    Technische Hochschule Mittelhessen (University of Applied Sciences) Fachbereich Bauwesen

    2010/2011

    Bachelor of Arts — B.A.

    — Hochschule Anhalt (University of Applied Sciences) Fachbereich Architektur, Facility Management und Geoinformation

    2010/2011

     

     

     

    — Technische Universität München, Fakultät für Architektur

    2009/2010

     

    — Alanus Hochschule für Kunst und Gesellschaft, Bonn

    2007/2008

     

     

    — Hochschule Konstanz Technik, Wirtschaft und Gestaltung (HTWG)

     

    2014/2015

     

    Bachelor of Sciences (B.Sc.)

    Hochschule Bochum, Fachbereich Architektur

     

    2003/2004

     

     

    — Universität Stuttgart, Fakultät 1: Architektur und Stadtplanung

     

    2009/2010

     

    Master of Science

    Technische Universität Braunschweig, Fakultät Architektur, Bauingenieurwesen und Umweltwissenschaften

     

    2007/2008

     

     

    — Leibniz Universität Hannover, Fakultät für Architektur und Landschaft

     

    2011/2012

     

     

    — Fachhochschule Aachen, Fachbereich Architektur

     

    2009/2010

     

     

    — Universität Stuttgart, Architektur und Stadtplanung

     

    2013/2014

     

    Master of Science (M.Sc.) in Kombination mit dem Bachelor of Science (B.Sc.)

    — Bauhaus-Universität Weimar

     

    2005/2006

     

     

    — Bauhaus-Universität Weimar, Fakultät Architektur

     

    2008/2009

     

     

    — Bauhaus-Universität Weimar, Fakultät Architektur und Urbanistik

     

    2013/2014

    Eesti

    Arhitektuurimagister

    Eesti Kunstiakadeemia

     

    2006/2007

    Ελλάς

    Δίπλωμα Αρχιτέκτονα — Μηχανικού

    — Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ), τμήμα αρχιτεκτόνων — μηχανικών

    Βεβαίωση που χορηγεί το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ) και η οποία επιτρέπει την άσκηση δραστηριοτήτων στον τομέα της αρχιτεκτονικής

    1988/1989

     

     

    — Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), τμήμα αρχιτεκτόνων — μηχανικών της Πολυτεχνικής σχολής

     

     

     

    — Πανεπιστήμιο Πατρών, τμήμα αρχιτεκτόνων — μηχανικών της Πολυτεχνικής σχολής

    2003/2004

     

     

    — Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Πολυτεχνική Σχολή, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών

     

    1999/2000

     

     

    — Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Πολυτεχνική Σχολή, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών

     

    1999/2000

     

     

    Πολυτεχνείο Κρήτης, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών

     

    2004/2005

    España

    Título oficial de arquitecto

    Rectores de las universidades enumeradas a continuación:

     

    1988/1989

     

     

    — Universidad politécnica de Cataluña, escuelas técnicas superiores de arquitectura de Barcelona o del Vallès

     

     

     

     

    — Universidad politécnica de Madrid, escuela técnica superior de arquitectura de Madrid

     

     

     

     

    — Escuela de Arquitectura de la Universidad de Las Palmas de Gran Canaria

     

     

     

     

    — Universidad politécnica de Valencia, escuela técnica superior de arquitectura de Valencia

     

     

     

     

    — Universidad de Sevilla, escuela técnica superior de arquitectura de Sevilla

     

     

     

     

    — Universidad de Valladolid, escuela técnica superior de arquitectura de Valladolid

     

     

     

     

    — Universidad de Santiago de Compostela, escuela técnica superior de arquitectura de La Coruña

     

     

     

     

    — Universidad del País Vasco, escuela técnica superior de arquitectura de San Sebastián

     

     

     

     

    — Universidad de Navarra, escuela técnica superior de arquitectura de Pamplona

     

     

     

     

    — Universidad de A Coruña

     

    1991/1992

     

     

    — Universidad de Granada, Escuela Técnica Superior de Arquitectura de Granada.

     

    1994/1995

     

     

    — Universidad de Alicante, escuela politécnica superior de Alicante

     

    1997/1998

     

     

    — Universidad Europea de Madrid

     

    1998/1999

     

     

    — Universidad Ramón Llull, escuela técnica superior de arquitectura de La Salle

     

     

     

     

    — Universidad politécnica de Cataluña, escuela técnica superior de arquitectura de Barcelona

     

    1999/2000

     

     

    — Universidad Alfonso X El Sabio, centro politécnico superior de Villanueva de la Cañada

     

     

     

     

    — Universidad de Alcalá (Escuela de Arquitectura)

     

     

     

     

    — Universidad Internacional de Cataluña, Escuela Técnica Superior de Arquitectura

     

     

     

     

    — Universidad S.E.K. de Segovia, centro de estudios integrados de arquitectura de Segovia

     

     

     

     

    — Universidad Camilo José Cela de Madrid

     

    2000/2001

     

     

    — Universidad San Pablo CEU

     

    2001/2002

     

     

    — Universidad CEU Cardenal Herrera, Valencia-Escuela Superior de Enseñanzas Técnicas

     

    2002/2003

     

     

    — Universidad Rovira i Virgili

     

    2005/2006

     

     

    — Universidad de Málaga. Escuela Técnica Superior de Arquitectura

     

     

     

     

    — Universidad de Girona. Escuela Politécnica Superior

     

     

     

     

    — Universidad Pontificia de Salamanca

     

     

     

     

    — Universidad Francisco de Vitoria

     

    2006/2007

     

     

    — IE Universidad. Escuela Técnica Superior de Estudios Integrados de Arquitectura

     

    2009/2010

     

    Título de Graduado/a en Arquitectura

    — IE Universidad, Escuela Técnica Superior de Estudios Integrados de Arquitectura

     

    2008/2009

     

     

    — Universidad de Zaragoza. Escuela de Ingeniería y Arquitectura

     

     

     

     

    — Universidad Católica San Antonio de Murcia

     

     

     

     

    — Universidad Europea de Madrid

     

    2009/2010

     

     

    — Universitat Internacional de Catalunya

     

     

     

     

    — Universidad San Jorge (Zaragoza)

     

     

     

     

    — Universidad de Navarra

     

     

     

     

    — Universidad de Girona. Escuela Politécnica Superior

     

     

     

     

    — Universitat Ramon Llull, la Salle

     

     

     

     

    — Universidad Alfonso X el Sabio

     

     

     

     

    — Universidad San Pablo CEU — Madrid

     

    2010/2011

     

     

    — Universitat Politècnica de València

     

     

     

     

    — Universidad de A Coruña. Escuela Técnica Superior de Arquitectura de A Coruña

     

     

     

     

    — Universidad Rovira i Virgili

     

     

     

     

    — Universidad Cardenal Herrera CEU

     

     

     

     

    — Universidad Francisco de Vitoria

     

     

     

     

    — Universidad de Málaga. Escuela Técnica Superior de Arquitectura

     

     

     

     

    — Universidad de Las Palmas de Gran Canaria. Escuela de Arquitectura

     

     

     

     

    — Universidad de Castilla La Mancha. Escuela de Arquitectura

     

     

     

     

    — Universidad Camilo José Cela de Madrid

     

     

     

     

    — Universidad de Alicante, escuela politécnica superior de Alicante

     

     

     

     

    — Universidad de Sevilla, escuela técnica superior de arquitectura de Sevilla

     

     

     

     

    — Universitat Politècnica de Catalunya

     

     

     

     

    — Universidad de Valladolid — Escuela Técnica Superior de Arquitectura

     

    2010/2011

     

     

    — Universidad de Alcalá (Escuela de Arquitectura)

     

    2015/2016

     

    Graduado en fundamentos de la arquitectura + Máster en Arquitectura

    — Universidad Politécnica de Madrid. Escuela Técnica Superior de Arquitectura de Madrid

     

    2010/2011

     

     

    — Universidad Antonio de Nebrija

     

    2011/2012

     

     

    — Escuela Técnica Superior de Arquitectura —Universidad del Pais Vasco/Euskal Herriko Unibertsitatea

     

     

     

     

    — Universidad Europea de Madrid

     

     

     

     

    — Universidad Politécnica de Valencia. Escuela Técnica Superior de Arquitectura

     

    2014/2015

     

     

    — Universidad de Alicante, escuela politécnica superior de Alicante

     

     

     

     

    — Universidad de Alcalá de Henares. Escuela Politécnica de Alcalá de Henares

     

    2015/2016

     

     

    — Universidad Cardenal Herrera CEU

     

    2016/2017

     

     

    — Universidad Europea de Valencia

     

    2013/2014

     

     

    — Universidad Europea de Canarias

     

    2012/2013

     

     

    — Universidad de Sevilla, Escuela Técnica Superior de Arquitectura

     

    2013/2014

     

     

    — Universidad Rey Juan Carlos

     

    2011/2012

     

     

    — Universidad de Valladolid — Escuela Técnica Superior de Arquitectura

     

    2015/2016

     

    Graduado en Estudios de Arquitectura + Máster Universitario en Arquitectura

    — Universidad de Zaragoza, Escuela de Ingeniería y Arquitectura

     

    2011/2012

     

     

    — Universidad de A Coruña. Escuela Técnica Superior de Arquitectura de A Coruña

     

    2015/2016

     

     

    — Universidad Politécnica de Catalunya

     

    2014/2015

    France

    1.  Diplôme d’architecte DPLG, y compris dans le cadre de la formation professionnelle continue et de la promotion sociale.

    1.  Le ministre chargé de l’architecture

     

    1988/1989

     

    2.  Diplôme d’architecte ESA

    2.  Ecole spéciale d’architecture de Paris

     

     

    3.  Diplôme d’architecte ENSAIS

    3.  Ecole nationale supérieure des arts et industries de Strasbourg, section architecture

     

     

    4.  Diplôme d’Etat d’architecte (DEA)

    4.  Ecole Nationale Supérieure d’Architecture et de Paysage de Bordeaux (Ministère chargé de l’architecture et Ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    Habilitation de l’architecte diplômé d’Etat à l’exercice de la maîtrise d’œuvre en son nom propre (HMONP) (Ministère chargé de l’architecture)

    2005/2006

     

     

    Ecole Nationale Supérieure d’Architecture de Bretagne (Ministère chargé de l’architecture et Ministère chargé de l’enseignement supérieur

    2005/2006

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Clermont-Ferrand (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2004/2005

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Grenoble (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2004/2005

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture et de paysage de Lille (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2004/2005

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Lyon (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2004/2005

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Marne La Vallée (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2004/2005

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Marseille (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2005/2006

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Montpellier (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2004/2005

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Nancy (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2004/2005

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Nantes (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2005/2006

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Normandie (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2004/2005

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Paris-Belleville (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2005/2006

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Paris-La Villette (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2006/2007

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Paris Malaquais (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2005/2006

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Paris Val-de-Seine (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2004/2005

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Saint-Etienne (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2004/2005

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Strasbourg (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2005/2006

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Toulouse (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2004/2005

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Versailles (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2004/2005

     

    Diplôme d’Etat d’architecte (DEA), dans le cadre de la formation professionnelle continue

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Lyon (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2006/2007

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Marseille (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2006/2007

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Montpellier (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2006/2007

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Nantes (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2006/2007

     

     

    Ecole nationale supérieure d’architecture de Strasbourg (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    2006/2007

     

    5.  Diplôme d’études de l’école spéciale d’architecture Grade 2 équivalent au diplôme d’Etat d’architecte

    5.  Ecole spéciale d’architecture (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    Diplôme d’architecte de l’ESA habilitant à exercer la maitrise d’œuvre en son nom propre, équivalent à l’habilitation de l’architecte diplômé d’Etat à l’exercice de la maîtrise d’œuvre en son nom propre, reconnu par le Ministère chargé de l’architecture

    2006/2007

     

    6.  Diplôme d’architecte INSA de Strasbourg équivalent au diplôme d’Etat d’architecte conférant le grade de master (parcours architecte)

    6.  Institut national des sciences appliquées de Strasbourg (INSA) (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    Habilitation de l’architecte de l’INSA à exercer la maîtrise d’œuvre en son nom propre équivalent à l’HMONP, reconnue par le ministère chargé de l’architecture

    2005/2006

     

    Diplôme d’architecte INSA de Strasbourg équivalent au diplôme d’Etat d’architecte conférant le grade de master (parcours d’architecte pour ingénieur)

    Institut national des sciences appliquées de Strasbourg (INSA) (Ministère chargé de l’architecture et ministère chargé de l’enseignement supérieur)

    Habilitation de l’architecte de l’INSA à exercer la maîtrise d’œuvre en son nom propre équivalent à l’HMONP, délivrée par le ministère chargé de l’architecture

    2005/2006

    Hrvatska

    Magistar/Magistrica inženjer/inženjerka arhitekture i urbanizma

    Sveučilište u Zagrebu, Arhitektonski fakultet

    Diploma; Dopunska isprava o studiju; Potvrda HKA da podnositelj zahtjeva ispunjava kvalifikacijske uvjete

    2005/2006

     

    Magistar/magistra inženjer/inženjerka arhitekture i urbanizma

    Sveučilište u Splitu —Fakultet građevinarstva, arhitekture i geodezije

    Potvrda Hrvatske komore arhitekata da podnositelj zahtjeva zadovoljava uvijete za upis u komoru.

    2016/2017

    Ireland

    1.  Degree of Bachelor of Architecture (B.Arch. NUI)

    1.  National University of Ireland to architecture graduates of University College Dublin

    Certificate of fulfilment of qualifications requirements for professional recognition as an architect in Ireland issued by the Royal Institute of Architects of Ireland (RIAI)

    1988/1989

     

    2.  Degree of Bachelor of Architecture (B.Arch.)

    (Previously, until 2002 — Degree standard diploma in architecture (Dip. Arch))

    2.  Technological University Dublin (Previously, until 2019 — Dublin Institute of Technology, Bolton Street, Dublin (College of Technology, Bolton Street, Dublin))

     

     

    3.  Certificate of associateship (ARIAI)

    3.  Royal Institute of Architects of Ireland

     

     

    4.  Certificate of membership (MRIAI)

    4.  Royal Institute of Architects of Ireland

     

     

    5.  Degree of Bachelor of Architecture (Honours) (B.Arch. (Hons) UL)

    5.  University of Limerick

    2005/2006

     

    6.  Degree of Bachelor of Architecture (Honours) (B.Arch. (Hons) WIT)

    6.  Waterford Institute of Technology

    2005/2006

     

    7.  Master of Architecture (March)

    University College Dublin

     

    2007/2008

    Italia (1)

    Laurea in architettura

    — Università di Camerino

    Diploma di abilitazione all’esercizio indipendente della professione che viene rilasciato dal ministero della Pubblica istruzione (ora Ministero dell’istruzione, dell’università e della ricerca) dopo che il candidato ha sostenuto con esito positivo l’esame di Stato davanti ad una commissione competente

    1988/1989

     

     

    — Università di Catania — Sede di Siracusa

     

     

    — Università di Chieti

     

     

    — Università di Ferrara

     

     

    — Università di Firenze

     

     

    — Università di Genova

     

     

    — Università di Napoli Federico II

     

     

    — Università di Napoli II

     

     

    — Università di Palermo

     

     

    — Università di Parma

     

     

    — Università di Reggio Calabria

     

     

    — Università di Roma „La Sapienza”

     

     

    — Università di Roma III

     

     

    — Università di Trieste

     

     

    — Politecnico di Bari

     

     

    — Politecnico di Milano

     

     

    — Politecnico di Torino

     

     

    — Istituto universitario di architettura di Venezia

     

     

    — Università degli Studi „Mediterranea” di Reggio Calabria

    2000/2001

     

    Laurea in ingegneria edile — architettura

    — Università dell’Aquila

    1998/1999

     

     

    — Università di Pavia

     

     

    — Università di Roma „La Sapienza”

     

    Laurea specialistica in ingegneria edile —architettura

    — Università dell’Aquila

    2000/2001

     

     

    — Università di Pavia

     

     

    — Università di Roma „La Sapienza”

     

     

    — Università di Ancona

     

     

    — Università di Basilicata — Potenza

     

     

    — Università di Pisa

     

     

    — Università di Bologna

     

     

    — Università di Catania

     

     

    — Università di Genova

     

     

    — Università di Palermo

     

     

    — Università di Napoli Federico II

     

     

    — Università di Roma — Tor Vergata

     

     

    — Università di Trento

     

     

    — Politecnico di Bari

     

     

    — Politecnico di Milano

     

     

    — Università degli studi di Brescia

    2001/2002

     

     

    — Università degli Studi di Cagliari

     

     

     

    — Università Politecnica delle Marche

    2002/2003

     

     

    — Università degli studi della Calabria

    2003/2004

     

     

    — Università degli studi di Salerno

    2005/2006

     

    Laurea magistrale in ingegneria edile — architettura

    — Università dell’Aquila

    2004/2005

     

    — Università di Pavia

     

     

    — Università di Roma „La Sapienza”

     

     

    — Università di Pisa

     

     

    — Università di Bologna

     

     

    — Università di Catania

     

     

    — Università di Genova

     

     

    — Università di Palermo

     

     

    — Università di Napoli Federico II

     

     

    — Università di Roma — Tor Vergata

     

     

    — Università di Trento

     

     

    — Politecnico di Bari

     

     

    — Politecnico di Milano

     

     

    — Università degli studi di Salerno

    2010/2011

     

     

    — Università degli studi della Calabria

    2004/2005

     

     

    — Università degli studi di Brescia

    2004/2005

     

     

    — Università Politecnica delle Marche

    2004/2005

     

     

    — Università degli Studi di Perugia

    2006/2007

     

     

    — Università degli Studi di Padova

    2008/2009

     

     

    — Università degli Studi di Genova

    2014/2015

     

    Laurea specialistica quinquennale in Architettura

    — Prima Facoltà di Architettura dell’Università di Roma „La Sapienza”

    1998/1999

     

     

    — Università di Ferrara

    1999/2000

     

     

    — Università di Genova

     

     

    — Università di Palermo

     

     

    — Politecnico di Milano

     

     

    — Politecnico di Bari

     

     

    — Università di Firenze

    2001/2002

     

    Laurea magistrale quinquennale in Architettura

    — Prima Facoltà di Architettura dell’Università di Roma „La Sapienza”

    2004/2005

     

     

    — Università di Ferrara

     

     

    — Università di Genova

     

     

    — Università di Palermo

     

     

    — Politecnico di Bari

     

     

    — Università di Firenze

     

     

    — Politecnico di Milano

     

    Laurea specialistica in architettura (Progettazione architettonica)

    — Università di Roma Tre

    2001/2002

     

     

    — Università degli Studi di Napoli „Federico II”

    2005/2006

     

    Laurea magistrale in architettura (Progettazione architettonica)

    Università di Roma Tre

    2004/2005

     

    Laurea specialistica in Architettura

    — Università di Napoli II

    2001/2002

     

     

    — Politecnico di Milano II

     

     

    — Facoltà di architettura dell’Università degli Studi G. D’Annunzio di Chieti-Pescara

     

     

     

    — Facoltà di architettura, Pianificazione e Ambiente del Politecnico di Milano

     

     

    — Facoltà di Architettura dell’Università degli studi di Trieste

     

     

     

    — Facoltà di Architettura di Siracusa, Università di Catania

     

     

     

    — Facoltà di architettura, Università degli Studi di Parma

     

     

     

    — Facoltà di Architettura, Università di Bologna

     

     

     

    — Università IUAV di Venezia

    2002/2003

     

     

    — Politecnico di Torino

     

     

     

    — Facoltà di Architettura Valle Giulia, Università degli Studi di Roma „La Sapienza”

    2004/2005

     

     

    — Università degli Studi di Camerino

     

     

     

    — Università di Napoli Federico II

     

     

     

    — Università degli Studi „Mediterranea” di Reggio Calabria

     

     

     

    — Università degli Studi di Sassari

    2005/2006

     

    Laurea Specialistica in Architettura (Progettazione Urbanistica)

    — Università degli Studi „Mediterranea” di Reggio Calabria

    2005/2006

     

    Laurea Specialistica in Progettazione dell’Architettura

    — Università di Firenze

    2001/2002

     

    Laurea magistrale in Architettura

    — Politecnico di Milano II

    2004/2005

     

     

    — Università di Napoli II

     

     

    — Università di Napoli Federico II

     

     

    — Facoltà di architettura dell’Università degli Studi G. D’Annunzio di Chieti-Pescara

     

     

    — Facoltà di architettura, Pianificazione e Ambiente del Politecnico di Milano

     

     

    — Università IUAV di Venezia

     

     

    — Facoltà di Architettura, Università di Bologna

     

     

    — Facoltà di Architettura di Siracusa, Università di Catania

     

     

    — Facoltà di architettura, Università degli Studi di Parma

     

     

    — Facoltà di architettura dell’Università degli Studi di Trieste

     

     

    — Università degli Studi di Trieste

    2014/2015

     

     

    — Università degli Studi di Camerino

    2006/2007

     

     

    — Università degli Studi di Enna „Kore”

    2004/2005

     

     

    — Università degli Studi di Firenze

    2008/2009

     

     

    — Università degli Studi di Cagliari

     

     

     

    — Università degli Studi di Udine

    2009/2010

     

     

    — Università degli Studi „Mediterranea” di Reggio Calabria

     

     

     

    — Università degli Studi di Sassari

    2010/2011

     

     

    — Università degli Studi della Basilicata

     

     

     

    — Università degli Studi di Genova

    2014/2015

     

    Laurea specialistica in architettura -progettazione architettonica e urbana (13)

    Facoltà „Ludovico Quaroni” dell’Università degli Studi „La Sapienza” di Roma

    2000/2001

     

    Laurea Magistrale in architettura -progettazione architettonica e urbana (13)

    Facoltà „Ludovico Quaroni” dell’Università degli Studi „La Sapienza” di Roma

    2004/2005

     

    Laurea Specialistica in Architettura (Progettazione Urbana)

    Università di Roma Tre

    2001/2002

     

    Laurea Magistrale in Architettura (Progettazione Urbana)

    Università di Roma Tre

    2004/2005

     

    Laurea Specialistica in Architettura (Progettazione urbana e territoriale)

    Politecnico di Torino

    2002/2003

     

    Laurea Specialistica in architettura (Architettura delle costruzioni)

    Politecnico di Milano (Facoltà di Architettura civile)

    2001/2002

     

    Laurea magistrale in architettura (Architettura delle costruzioni)

    Politecnico di Milano (Facoltà di Architettura civile)

    2004/2005

     

    Laurea Specialistica Architettura delle Costruzioni

    Università degli Studi di Cagliari

    2005/2006

     

    Laurea Specialistica in Architettura (Restauro)

    — Facoltà di architettura di Valle Giulia dell’Università degli Studi „La Sapienza” di Roma

    2004/2005

     

     

    — Università degli Studi di Roma Tre — Facoltà di Architettura

    2001/2002

     

     

    — Università degli Studi di Napoli „Federico II”

    2005/2006

     

    Laurea Magistrale in Architettura (Restauro)

    — Facoltà di architettura di Valle Giulia dell’Università degli Studi „La Sapienza” di Roma

    2004/2005

     

     

    — Università degli Studi di Roma Tre — Facoltà di Architettura

    2009/2010

     

     

    — Università degli Studi di Napoli „Federico II”

    2004/2005

     

    Laurea Specialista in Architettura (costruzione)

    Politecnico di Torino

    2002/2003

     

    Laurea Specialistica in Architettura (Restauro e Valorizzazione)

    Politecnico di Torino

    2005/2006

     

    Laurea Specialistica in Architettura (Ambiente e Paesaggio)

    Politecnico di Torino

    2005/2006

     

    Laurea Specialistica in Architettura (Nuove Qualità delle Costruzioni e dei Contesti)

    Università degli Studi della Campania „Luigi Vanvitelli” (Seconda Università degli Studi di Napoli) (2)

    2007/2008

     

    Laurea Magistrale in Architettura e Ingegneria Edile

    Università degli Studi della Campania „Luigi Vanvitelli” (Seconda Università degli Studi di Napoli) (2)

    2009/2010

     

    Laurea Magistrale in Architettura e Progetto dell’Ambiente Urbano

    Università degli Studi della Campania „Luigi Vanvitelli” (Seconda Università degli Studi di Napoli) (2)

    2009/2010

     

    Laurea Magistrale in Architettura —Progettazione degli Interni e per l’Autonomia

    Università degli Studi della Campania „Luigi Vanvitelli” (Seconda Università degli Studi di Napoli) (2)

    2011/2012

     

    Laurea Specialistica Progettazione delle Scenografie, degli allestimenti e delle Architetture di Interno (3)

    Università degli Studi di Roma „La Sapienza”

    2002/2003

     

    Laurea Specialistica Architettura e Restauro (4)

     

     

     

    Laurea Specialistica Architettura e Progettazione Urbana (5)

     

     

     

    Laurea Specialistica Architettura, Progettazione Strutturale e Riabilitazione (6)

     

     

     

    Laurea Specialistica Architettura, Progettazione Strutturale e Riabilitazione (7)

     

    2005/2006

     

    Laurea Specialistica Restauro dell'Architettura (8)

     

     

     

    Laurea Specialistica Architettura — Restauro dell'Architettura (9)

     

    2005/2006

     

    Laurea Magistrale in Architettura —Progettazione architettonica

    Università degli Studi di Napoli „Federico II”

    2004/2005

     

     

    — Politecnico di Torino

    2013/2014

     

    Laurea Magistrale in Architettura e Città, Valutazione e progetto

    Università degli Studi di Napoli „Federico II”

    2004/2005

     

    Laurea Specialistica in Architettura e Città, Valutazione e progetto

    Università degli Studi di Napoli „Federico II”

     

    2007/2008

     

    Laurea Magistrale in Architettura —Arredamento e Progetto

    Università degli Studi di Napoli „Federico II”

     

    2008/2009

     

    Laurea Magistrale in Architettura Manutenzione e Gestione

    Università degli Studi di Napoli „Federico II”

     

    2008/2009

     

    Laurea Magistrale Architettura — Interni e Allestimenti (10)

    Università degli Studi di Roma „La Sapienza”

     

    2009/2010

     

    Laurea Magistrale Architettura — Restauro dell'Architettura (11)

     

     

     

     

    Laurea Magistrale Architettura —Costruzione (12)

     

     

     

     

    Laurea Magistrale in Architettura Costruzione Città

    Politecnico di Torino

     

    2010/2011

     

    Laurea Magistrale in Architettura per il Progetto Sostenibile

    Politecnico di Torino

     

    2010/2011

     

    Laurea Magistrale in Architettura per il Restauro e la Valorizzazione del Patrimonio

    Politecnico di Torino

     

    2010/2011

     

    Laurea Magistrale Architettura per la Sostenibilità

    Politecnico di Torino

     

    2010/2011

     

    Laurea Magistrale Architettura per l’Ambiente Costruito

    Politecnico di Torino

     

    2010/2011

     

    Laurea Magistrale in Architettura e Culture del Progetto

    Università IUAV di Venezia

     

    2013/2014

     

    Laurea Magistrale in Architettura e Innovazione

    Università IUAV di Venezia

     

    2013/2014

     

    Laurea Magistrale in Architettura per il Nuovo e l’Antico

    Università IUAV di Venezia

     

    2013/2014

     

    Laurea Magistrale in Architettura — Restauro

    Università degli Studi „Mediterranea” di Reggio Calabria

     

    2013/2014

     

    Laurea Magistrale Sustainable Architecture and Landscape Design — Architettura Sostenibile e Progetto del Paesaggio

    Politecnico di Milano

     

    2015/2016

     

    Laurea Magistrale Architectural Design and History — Progettazione Architettonica e Storia

     

     

    2015/2016

     

    Laurea Magistrale Architettura e Disegno Urbano

     

     

    2017/2018

     

    Laurea Magistrale Architettura-Ambiente Costruito-Interni

     

     

    2017/2018

    Κύπρος

    Δίπλωμα Αρχιτέκτονα — Μηχανικού στην αρχιτεκτονική

    — Πανεπιστήμιο Κύπρου

    Βεβαίωση που εκδίδεται από το Επιστημονικό και Τεχνικό Επιμελητήριο Κύπρου (ΕΤΕΚ) η οποία επιτρέπει την άσκηση δραστηριοτήτων στον τομέα της αρχιτεκτονικής

    2005/2006

     

    Professional Diploma in Architecture

    — University of Nicosia

    2006/2007

     

    Δίπλωμα Αρχιτεκτονικής (5 έτη)

    — Frederick University, Σχολή Αρχιτεκτονικής, Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Frederick

    2008/2009

     

    Δίπλωμα Αρχιτέκτονα Μηχανικού (5 ετούς φοίτησης)

    — Frederick University, Σχολή Αρχιτεκτονικής, Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Frederick

    2008/2009

     

    Δίπλωμα Αρχιτέκτονα Μηχανικού (5 ετούς φοίτησης)

    Frederick University, Πολυτεχνική Σχολή, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Frederick

     

    2014/2015

    Latvija

    Arhitekta diploms

    Rīgas Tehniskā universitāte

    Latvijas Arhitektu savienības sertificēšanas centra Arhitekta prakses sertifikāts

    2007/2008

     

    Profesionālais maģistra grāds arhitektūrā, Arhitekta profesionālā kvalifikācija

    Biznesa, mākslas un tehnoloģiju augstskola „RISEBA”

     

    2016/2017

    Lietuva

    Bakalauro diplomas (Architektūros bakalauras)

    — Kauno technologijos universitetas

    Architekto kvalifikacijos atestatas (Atestuotas architektas)

    2007/2008

     

    — Vilniaus Gedimino technikos universitetas

     

     

    — Vilniaus dailės akademija

     

     

    Magistro diplomas (Architektūros magistras)

    — Kauno technologijos universitetas

     

     

    — Vilniaus Gedimino technikos universitetas

     

     

    — Vilniaus dailės akademija

     

     

    Magistro diplomas (Architektūros magistras)

    — Kauno technologijos universitetas

     

    2016/2017

     

    — Vilniaus Gedimino technikos universitetas

     

     

     

    — Vilniaus dailės akademija

     

     

    Luxembourg

    Master en Architecture

    Université du Luxembourg

     

    2017/2018

    Magyarország

    Okleveles épitészmérnök MSc

    — Budapesti Müszaki és Gazdaságtudományi Egyetem —Épitészmérnöki Kar

    A területi illetékes építészkamara hatósági bizonyítványa a szakmagyakorlási jogosultságról.

    2007/2008

     

    Okleveles épitészmérnök

    — Széchenyi István Egyetem, Györ —Müszaki Tudományi Kar

    2007/2008

     

    Okleveles építészmérnök

    — Pécsi Tudományegyetem — Pollack Mihály Műszaki Kar

     

    2007/2008

    Malta

    Degree in Bachelor of Engineering and Architecture (Hons)

    Universita” ta” Malta

    Warrant b’titlu ta” „Perit” mahrug mill-Bord tal-Warrant

    2007/2008

    Nederland

    1.  Het getuigschrift van het met goed gevolg afgelegde doctoraal examen van de studierichting bouwkunde, afstudeerrichting architectuur

    1.  Technische Universiteit te Delft

    Verklaring van de Stichting Bureau Architectenregister die bevestigt dat de opleiding voldoet aan de normen van artikel 46.

    Vanaf 2014/2015: Verklaring van Bureau Architectenregister die bevestigt dat aan de eisen voor de beroepskwalificatie van architect is voldaan

    1988/1989

     

    2.  Het getuigschrift van het met goed gevolg afgelegde doctoraal examen van de studierichting bouwkunde, differentiatie architectuur en urbanistiek

    2.  Technische Universiteit te Eindhoven

     

     

    3.  Het getuigschrift hoger beroepsonderwijs, op grond van het met goed gevolg afgelegde examen verbonden aan de opleiding van de tweede fase voor beroepen op het terrein van de architectuur, afgegeven door de betrokken examencommissies van respectievelijk:

     

    1988/1989

     

    — de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten te Amsterdam

     

     

     

    — de Hogeschool Rotterdam en omstreken te Rotterdam

     

     

     

    — de Hogeschool Katholieke Leergangen te Tilburg

     

     

     

    — de Hogeschool voor de Kunsten te Arnhem

     

     

     

    — de Rijkshogeschool Groningen te Groningen

     

     

     

    — de Hogeschool Maastricht te Maastricht

     

     

     

    4.  Master of Science in Architecture, Urbanism & Building Sciences variant Architecture

    4.  Technische Universiteit Delft Faculteit Bouwkunde

    2003/2004

     

    — Master of Science in Architecture, Building and Planning (specialisatie: Architecture)

    Technische Universiteit Eindhoven

    2002/2003

     

    Master of Architecture

    ArtEZ hogeschool voor de kunsten/ArtEZ Academie van Bouwkunst

    2003/2004

     

     

    Amsterdamse Hogeschool van de Kunsten/Academie van Bouwkunst Amsterdam

     

    2003/2004

     

     

    Hanze Hogeschool Groningen/Academie van Bouwkunst Groningen

     

    2003/2004

     

     

    Hogeschool Rotterdam/Rotterdamse Academie van Bouwkunst

     

    2003/2004

     

     

    Fontys Hogeschool voor de Kunsten/Academie voor Architectuur en Stedenbouw in Tilburg

     

    2003/2004

    Österreich

    1.  Diplom-Ingenieur, Dipl.-Ing.

    1.  Technische Universität Graz (Erzherzog-Johann-Universität Graz)

    Bescheinigung des Bundesministers für Wissenschaft, Forschung und Wirtschaft über die Erfüllung der Voraussetzung für die Eintragung in die Architektenkammer/Bescheinigung einer Bezirksverwaltungsbehörde über die Ausbildung oder Befähigung, die zur Ausübung des Baumeistergewerbes (Berechtigung für Hochbauplanung) berechtigt

    1998/1999

     

    2.  Diplom-Ingenieur, Dipl.-Ing.

    2.  Technische Universität Wien

     

     

    3.  Diplom-Ingenieur, Dipl.-Ing.

    3.  Universität Innsbruck (Leopold-Franzens-Universität Innsbruck)

     

     

    4.  Magister der Architektur, Magister architecturae, Mag. Arch.

    4.  Universität für Angewandte Kunst in Wien

     

     

    5.  Magister der Architektur, Magister architecturae, Mag. Arch.

    5.  Akademie der Bildenden Künste in Wien

     

     

    6.  Magister der Architektur, Magister architecturae, Mag. Arch.

    6.  Universität für künstlerische und industrielle Gestaltung in Linz

     

     

    7.  Bachelor of Science in Engineering (BSc) (aufgrund eines Bachelorstudiums), Diplom-Ingenieur/in (Dipl.-Ing. oder DI) für technisch-wissenschaftlich Berufe (aufgrund eines Bachelor- und eines Masterstudiums entspricht MSc)

    7.  Fachhochschule Kärnten

    2004/2005

     

    8.  Diplom-Ingenieur, Dipl.-Ing.

    8.  Universität Innsbruck (Leopold-Franzens- Universität Innsbruck)

    2008/2009

     

    9.  Diplom-Ingenieur, Dipl.-Ing.

    9.  Technische Universität Graz (Erzherzog-Johann- Universität Graz)

    2008/2009

     

    10.  Diplom-Ingenieur, Dipl.-Ing.

    10.  Technische Universität Wien

    2006/2007

     

    11.  Master of Architecture (MArch) (aufgrund eines Bachelor- und eines Masterstudiums entspricht MSc)

    11.  Universität für künstlerische und industrielle Gestaltung Linz

     

    2008/2009

     

     

    11.  Akademie der bildenden Künste Wien

     

    2008/2009

     

    12.  Masterstudium der Architektur

    12.  Universität für angewandte Kunst Wien

     

    2011/2012

     

    13.  BA-Studiengang Bauplanung u. Bauwirtschaft Studienzweig Architektur u. MA-Studiengang Architektur

    13.  Fachhochschule Joanneum Graz

     

    2015/2016

     

    14.  Bachelorstudiengang “Green Building“und Masterstudiengang „Architektur — Green Building”

    14.  Fachhochschule Campus Wien

     

    2016/2017

    Polska

    magister inżynier architekt (mgr inż. arch.)

    — Politechnika Białostocka

    Zaświadczenie o członkostwie w okręgowej izbie architektów/Zaświadczenie Krajowej Rady Izby Architektów RP potwierdzające posiadanie kwalifikacji do wykonywania zawodu architekta zgodnych z wymaganiami wynikającymi z przepisów prawa Unii Europejskiej osoby nie będącej członkiem Izby

    2007/2008

     

    — Politechnika Gdańska

     

     

    — Politechnika Łódzka

     

     

     

    — Politechnika Śląska

     

     

     

    — Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

     

     

     

    — Politechnika Warszawska

     

     

     

    — Politechnika Krakowska

     

     

     

    — Politechnika Wrocławska

     

     

     

    — Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

    2003/2004

     

    dyplom ukończenia studiów wyższych potwierdzający uzyskanie tytułu zawodowego magistra inżyniera architekta

    — Wyższa Szkoła Ekologii i Zarządzania w Warszawie

     

    2011/2012

     

     

    — Politechnika Lubelska

     

    2008/2009

     

     

    — Uniwersytet Techniczno-Przyrodniczy im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich w Bydgoszczy

     

    2011/2012

     

     

    — Politechnika Poznańska

     

    2007/2008

     

     

    — Uniwersytet Zielonogórski

     

    2008/2009

     

    dyplom studiów wyższych potwierdzający uzyskanie tytułu zawodowego magistra inżyniera architekta

    Politechnika Świętokrzyska

     

    2012/2013

    Portugal

    Carta de curso de licenciatura em Arquitectura

    — Faculdade de Arquitectura da Universidade técnica de Lisboa

    Certificado de cumprimento dos pré-requisitos de qualificação para inscrição na Ordem dos Arquitectos, emitido pela competente Ordem dos Arquitectos

    1988/1989

     

     

    — Faculdade de arquitectura da Universidade do Porto

     

     

     

    — Escola Superior Artística do Porto

     

     

     

    — Faculdade de Ciências e Tecnologia da Universidade de Coimbra

     

     

     

     

    — Universidade Lusíada de Lisboa

     

    1986/1987

     

     

    — Faculdade de Arquitectura e Artes da Universidade Lusíada de Vila Nova de Famalicão

     

    1993/1994

     

     

    — Universidade Lusófona de Humanidades e Tecnologia

    1995/1996

     

     

    — Instituto Superior Manuel Teixeira Gomes

    1997/1998

     

     

    — Universidade do Minho

    1997/1998

     

     

    — Instituto Superior Técnico da Universidade Técnica de Lisboa

    1998/1999

     

     

    — ISCTE-Instituto Universitário de Lisboa

    1998/1999

     

    Carta de Curso de Licenciatura em Arquitectura e Urbanismo

    — Escola Superior Gallaecia

    2002/2003

     

    Para os cursos iniciados a partir do ano académico de 1991/1992

    — Faculdade de Arquitectura e Artes da Universidade Lusíada do Porto

     

    1991/1992

     

    Mestrado integrado em Arquitectura

    — Universidade Autónoma de Lisboa

     

    2001/2002

     

     

    — Universidade Técnica de Lisboa (Instituto Superior Técnico)

    2001/2002

     

     

    — Escola Superior Artística do Porto

     

    2003/2004

     

     

    — Universidade Lusófona do Porto

     

    2005/2006

     

    Carta de curso de Mestrado integrado em Arquitectura

    — Universidade do Minho

    1997/1998

     

     

    — ISCTE-Instituto Universitário de Lisboa

    1999/2000

     

     

    — Universidade Lusíada de Vila Nova de Famalicão

    2006/2007

     

     

    — Universidade Lusófona de Humanidades e Tecnologias

    1995/1996

     

     

    — Faculdade de Arquitectura da Universidade Técnica de Lisboa

    2008/2009

     

     

    — Universidade de Évora

    2007/2008

     

     

    — Escola Superior Artística do Porto (ESAP)

    1988/1989 (Licenciatura)

    2007/2008 (Mestrado)

     

     

    — Instituto Superior Manuel Teixeira Gomes

    2006/2007

     

     

    — Universidade Lusíada do Porto

    2006/2007

     

    Carta de curso de Mestrado Integrado em Arquitectura e Urbanismo

    — Universidade Fernando Pessoa

    2006/2007

     

     

    — ESG/Escola Superior Gallaecia

    2002/2003

     

    Diploma de Mestre em Arquitectura

    — Universidade Lusíada de Lisboa

    1988/1989

     

     

    — Universidade da Beira Interior

    2003/2004

     

     

    — Universidade de Coimbra

    2008/2009

     

    Carta de Curso, Grau de Licenciado

    — Universidade de Évora

    2001/2002

     

    Carta de curso de mestre em Arquitectura

    — Universidade do Porto

    2003/2004

     

    Certidão de Licenciatura em Arquitectura

    Universidade Católica Portuguesa Centro Regional das Beiras

     

    2001/2002

     

    Diploma de Mestrado Integrado em Arquitectura

    Universidade Católica Portuguesa Centro Regional das Beiras

     

    2001/2002

    România

    Diploma de arhitect

    — Universitatea de arhitectură și urbanism „ION MINCU”

    Certificat de dobândire a dreptului de semnătură si de înscriere în Tabloul Național al Arhitecților

    2010/2011

     

     

    — Universitatea „Politehnică” din Timișoara

     

    2011/2012

     

     

    — Universitatea Tehnică din Cluj—Napoca

    2010/2011

     

     

    — Universitatea Tehnică „Gheorghe Asachi” din Iași

    2007/2008

     

     

    — Universitatea Spiru Haret — Facultatea de Arhitectură

     

    2009/2010

     

    Diploma de licență și master

    — Universitatea de arhitectură și urbanism „ION MINCU”

     

    2011/2012

     

     

    — Universitatea „Politehnică” din Timișoara

     

     

     

     

    — Universitatea Tehnică din Cluj—Napoca

     

     

     

    — Universitatea Tehnică „Gheorghe Asachi” din Iași

     

     

     

    — Universitatea Spiru Haret — Facultatea de Arhitectură

     

     

    Slovenija

    Magister inženir arhitekture/Magistrica inženirka arhitekture

    Univerza v Ljubljani, Fakulteta za Arhitekturo

    Potrdilo Zbornice za arhitekturo in prostor o usposobljenosti za opravljanje nalog odgovornega projektanta arhitekture (valid until 01.06.2019)

    2007/2008

     

    Diploma o pridobljeni magistrski izobrazbi 2. stopnje

    Univerza v Mariboru; Fakulteta za gradbeništvo, prometno inženirstvo in arhitekturo

    Potrdilo Zbornice za arhitekturo in prostor Slovenije o vpisu v imenik pooblaščenih arhitektov ali Potrdilo Zbornice za arhitekturo in prostor Slovenije o izpolnjevanju pogojev za vpis v imenik pooblaščenih arhitektov (as from 01.06.2019)

     

    Slovensko

    Diplom inžiniera Architekta (titul Ing. arch.)

    — Slovenská technická univerzita v Bratislave, Fakulta architektúry, študijný odbor 5.1.1 Architektúra a urbanizmus

    Certifikát vydaný Slovenskou komorou architektov na základe 3-ročnej praxe pod dohľadom a vykonania autorizačnej skúšky

    2007/2008

     

     

    — Technická univerzita v Košiciach, Fakulta umení, študijný odbor 5.1.1. Architektúra a urbanizmus

     

    2004/2005

     

    Diplom magistra umení (titul Mgr. artikel)

    — Vysoká škola výtvarných umení v Bratislave, študijný odbor 2.2.7 “Architektonická tvorba’

     

    2007/2008

    Suomi/Finland

    Arkkitehdin tutkinto/Arkitektexamen

    — Teknillinen korkeakoulu/Tekniska högskolan (Helsinki)

     

    1998/1999

     

     

    — Tampereen teknillinen korkeakoulu/Tammerfors tekniska högskola

     

     

     

    — Oulun yliopisto/Uleåborgs universitet

     

     

     

    — Aalto-yliopisto/Aalto- universitetet

     

     

     

    — Tampereen teknillinen yliopisto/Tammerfors tekniska universitet

     

     

     

    — Oulun yliopisto

     

    2010/2011

     

     

    — Tampereen teknillinen yliopisto

     

    2010/2011

     

     

    — Aalto-yliopisto/Aalto-universitetet

     

    2010/2011

    Sverige

    Arkitektexamen

    — Chalmers Tekniska Högskola AB

     

    1998/1999

     

     

    — Kungliga Tekniska Högskolan

     

     

     

     

    — Lunds Universitet

     

     

     

     

    — Umeå universitet

     

    2009/2010

    United Kingdom

    1.  Diplomas in architecture

    1.  — Universities

    Certificate of architectural education, issued by the Architects Registration Board.

    The diploma and degree courses in architecture of the universities, schools and colleges of art should have met the requisite threshold standards as laid down in Article 46 of this Directive and in Criteria for validation published by the Validation Panel of the Royal Institute of British Architects and the Architects Registration Board.

    EU nationals who possess the Royal Institute of British Architects Part I and Part II certificates, which are recognised by ARB as the competent authority, are eligible. Also EU nationals who do not possess the ARB-recognised Part I and Part II certificates will be eligible for the Certificate of Architectural Education if they can satisfy the Board that their standard and length of education has met the requisite threshold standards of Article 46 of this Directive and of the Criteria for validation.

    An Architects Registration Board Part 3 Certificate of Architectural Education

    1988/1989

    — Colleges of Art

     

    — Schools of Art

     

    — Cardiff University

    2006/2007

    — University for the Creative Arts

    2008/2009

    — Birmingham City University

    2008/2009

    — University of Nottingham

    2008/2009

    2.  Degrees in architecture

    2.  Universities

    1988/1989

    3.  Final examination

    3.  Architectural Association

     

    — Final Examination (ARB/RIBA Part 2)

    — Architectural Association

    2011/2012

    4.  Examination in architecture

    4.  Royal College of Art

     

    5.  Examination Part II

    5.  Royal Institute of British Architects

     

    6.  Master of Architecture

    6.  — University of Liverpool

    2006/2007

    — Cardiff University

    2006/2007

    — University of Plymouth

    2007/2008

    — Queens University, Belfast

    2009/2010

    — Northumbria University

    2009/2010

    — University of Brighton

    2010/2011

    — Birmingham City University

    2010/2011

    — University of Kent

    2006/2007

    — University of Ulster

    2008/2009

    — University of Edinburgh/Edinburgh School of Architecture and Landscape Architecture

    2009/2010

    — Leeds Metropolitan University

    2011/2012

    — Leeds Beckett University (until 2014 Leeds Metropolitan University)

    2014/2015

    — University of Newcastle upon Tyne

    2011/2012

    — University of Lincoln

    2011/2012

    — University of Huddersfield

    2012/2013

     

    — University of the West of England

    2011/2012

     

    — University of Westminster

    2011/2012

     

    — University for the Creative Arts

    2013/2014

     

    — University of Central Lancashire

    2014/2015

    — Coventry University

    2017/2018

    7.  Graduate Diploma in Architecture

    7.  University College London

    2006/2007

    8.  Professional Diploma in Architecture

    8.  University of East London

    2007/2008

     

    — Northumbria University

    2008/2009

    9.  Graduate Diploma in Architecture/MArch Architecture

    9.  University College London

    2008/2009

    10.  Postgraduate Diploma in Architecture

    10.  — Leeds Metropolitan University

    2007/2008

    — University of Edinburgh

    2008/2009

     

    — Sheffield Hallam University

    2009/2010

    11.  MArch Architecture (ARB/RIBA Part 2)

    11.  — University College London

    2011/2012

     

    — University of Nottingham

    2013/2014

     

    — University of East London

    2013/2014

    12.  Master of Architecture (MArch)

    12.  Liverpool John Moores University

    2011/2012

     

    — De Montfort University

    2011/2012

     

    — Arts University Bournemouth

    2011/2012

     

    — Nottingham Trent University

    2012/2013

    13.  Postgraduate Diploma in Architecture and Architectural Conservation

    13.  University of Edinburgh

    2008/2009

    14.  Postgraduate Diploma in Architecture and Urban Design

    14.  University of Edinburgh

    2008/2009

    15.  MPhil in Environmental Design in Architecture (Option B)

    15.  University of Cambridge

    2009/2010

    — MPhil in Architecture and Urban Design

    — University of Cambridge

    2013/2014

    16.  Professional Diploma in Architecture: Advanced Environmental and Energy Studies

    16.  University of East London/Centre for Alternative Technology

    2008/2009

    17.  MArchD in Applied Design in Architecture

    17.  Oxford Brookes University

    2011/2012

    18.  M’Arch

    18.  University of Portsmouth

    2011/2012

    19.  Master of Architecture (International)

    19.  University of Huddersfield

    2012/2013

    20.  Master of Architecture with Honours

    20.  Cardiff University

    2015/2016

     

    21.  MArch (Architecture)

    21.  Kingston University

     

    2013/2014

     

    22.  MArch in Architecture

    22.  University of Greenwich

     

    2013/2014

     

    23.  The degree of Master of Architecture in the College of Humanities and Social Science

    23.  University of Edinburgh/Edinburgh School of Architecture and Landscape Architecture

     

    2012/2013

     

    24.  M.Arch

    24.  Sheffield Hallam University

     

    2013/2014

     

    25.  MArch Architecture

    25.  University of the Arts London is the awarding body and the MArch Architecture is offered by Central Saint Martins

     

    2015/2016

     

    26.  MArch: Master of Architecture

    26.  London South Bank University

     

    2015/2016

     

    27.  Master of Architecture with Urban Planning

    27.  University of Dundee

     

    2015/2016

     

    28.  MArch Architecture: Collaborative Practice

    28.  University of Sheffield

     

    2015/2016

     

    29.  Master of Architecture M.Arch

    29  -Hull School of Art and Design (Open University)

     

    2015/2016

     

    30.  Professional diploma in Designing Architecture

    30.  London Metropolitan University (qualification offered by the London School of Architecture)

     

    2016/2017

     

    31.  MArch Sustainable Architecture

    31.  The University of East London (qualification offered by the Centre for Alternative Technology)

     

    2017/2018

    (1)   De twee aanduidingen „Università degli studi di (gevolgd door een stadsnaam)” en „Università di (gevolgd door een stadsnaam)” zijn evenwaardige benamingen voor dezelfde universiteit.

    (2)   Vanaf oktober 2016 is de aanduiding veranderd in „Università degli Studi della Campania „Luigi Vanvitelli””.

    (3)   ( Tot en met 2008/2009.

    (4)   Tot en met 2003/2004.

    (5)   Tot en met 2003/2004.

    (6)   Tot en met 2004/2005.

    (7)   Tot en met 2008/2009.

    (8)   Tot en met 2004/2005.

    (9)   Tot en met 2008/2009.

    (10)   Tot en met 2009/2010.

    (11)   Tot en met 2009/2010.

    (12)   Tot en met 2009/2010.

    (13)   Tot en met 2009/2010.

    ▼B




    BIJLAGE VI

    Verworven rechten voor de beroepen die onder de erkenning op basis van de coördinatie van de minimumopleidingseisen vallen

    ►C2  Opleidingstitels van architecten ◄ waarvoor overeenkomstig artikel 49, lid 1, verworven rechten gelden



    Land

    Opleidingstitel

    Referentieacademiejaar

    België/Belgique/Belgien

    — De diploma's afgegeven door de nationale hogescholen voor architectuur of door de nationale hogere architectuurinstituten (architecte — architect)

    — De diploma's afgegeven door het Provinciaal Hoger Instituut voor Architectuur te Hasselt (architect)

    — De diploma's afgegeven door de Koninklijke Academies voor Schone Kunsten (architecte — architect)

    — De diploma's afgegeven door de Sint-Lukasscholen (architecte — architect)

    — De universitaire diploma's van burgerlijk ingenieur, vergezeld van een stagecertificaat, afgegeven door de Orde van Architecten, die het recht geven de beroepstitel van architect te voeren (architecte — architect)

    — De architectendiploma's afgegeven door de centrale examencommissie of door een examencommissie van het Rijk (architecte — architect)

    — De diploma's van burgerlijk ingenieur-architect en van ingenieur-architect afgegeven door de faculteiten toegepaste wetenschappen van de universiteiten en door de faculté polytechnique van Bergen (ingénieur-architecte, ingenieur-architect)

    1987/1988

    ▼M1

    България

    De volgende diploma's, afgegeven door erkende instellingen van hoger onderwijs, met de kwalificatie „архитект” (architect), „cтроителен инженер” (civiel ingenieur) of „инженер” (ingenieur):

    — Университет за архитектура, строителство и геодезия — София: специалности „Урбанизъм” и „Архитектура” (Universiteit voor Architectuur, Civiele Ingenieurswetenschappen en Geodesie — Sofia: specialisaties „urbanisme” en „architectuur”) en alle bouwkundige specialisaties op het gebied van: „конструкции на сгради и съоръжения” (bouw van gebouwen en structuren), „пътища” (wegen), „транспорт” (vervoer), „хидротехника и водно строителство” (hydrotechniek en waterbouw), „мелиорации и др.” (irrigatie enz.);

    — de diploma's, afgegeven door technische hogescholen en instellingen van hoger onderwijs voor de bouw, op het gebied van: „електро- и топлотехника” (elektro- en thermotechniek), „съобщителна и комуникационна техника” (telecommunicatietechnieken en -technologieën), „строителни технологии” (bouwtechnologieën), „приложна геодезия” (toegepaste geodesie) en „ландшафт и др.” (landschap enz.) met betrekking tot de bouw.

    — Om ontwerpwerkzaamheden op het gebied van architectuur en bouw te verrichten, moeten de diploma's vergezeld gaan van een „придружени от удостоверение за проектантска правоспособност” (Certificaat van wettelijke bevoegdheid voor ontwerp), afgegeven door de „Камарата на архитектите” (Kamer van Architecten) en de „Камарата на инженерите в инвестиционното проектиране” (Kamer van ingenieurs voor Investment Design), dat het recht verleent werkzaamheden op het gebied van Investment Design te verrichten.

    2009/2010

    ▼B

    Česká republika

    — De diploma's afgegeven door de faculteiten van de „České vysoké učení technické” (Tsjechische Technische Universiteit in Praag):

    — 

    „Vysoká škola architektury a pozemního stavitelství” (de Faculteit Architectuur en Bouwkunde) (tot 1951),

    „Fakulta architektury a pozemního stavitelství” (de Faculteit Architectuur en Bouwkunde) (van 1951 tot 1960),

    „Fakulta stavební” (de Faculteit Civiele Ingenieurswetenschappen) (vanaf 1960) op het gebied van: bouwkundige constructies en structuren, bouwkunde, constructie en architectuur; architectuur (inclusief stadsplanning en ruimtelijke ordening), civiele constructies en constructies voor industrie en landbouw; of in het programma civiele ingenieurswetenschappen in het studiegebied bouwkunde en architectuur,

    „Fakulta architektury” (de Faculteit Architectuur) (vanaf 1976) op het gebied van: architectuur; stadsplanning en ruimtelijke ordening, of in het programma: architectuur en stadsplanning in de studiegebieden: architectuur, theorie van het architectonisch ontwerp, stadsplanning of ruimtelijke ordening, geschiedenis van de architectuur en reconstructie van historische monumenten, of architectuur en bouwkunde

    — de diploma's afgegeven door „Vysoká škola technická Dr. Edvarda Beneše” (tot 1951) op het gebied van architectuur en bouwkunde

    — de diploma's afgegeven door „Vysoká škola stavitelství v Brně” (van 1951 tot 1956) op het gebied van architectuur en bouwkunde,

    — de diploma's afgegeven door de „Vysoké učení technické v Brně” aan de „Fakulta architektury” (Faculteit Architectuur) (vanaf 1956) in het studiegebied architectuur en stadsplanning of aan de „Fakulta stavební” (Faculteit Civiele Ingenieurswetenschappen) (vanaf 1956) in het studiegebied bouwkunde

    — de diploma's afgegeven door de „Vysoká škola báňská — Technická univerzita Ostrava”, „Fakulta stavební” (Faculteit Civiele Ingenieurswetenschappen) (vanaf 1997) in de studiegebieden structuur en architectuur of civiele ingenieurswetenschappen

    — de diploma's afgegeven door de „Technická univerzita v Liberci”, „Fakulta architektury” (Faculteit Architectuur) (vanaf 1994) in het programma architectuur en stadsplanning in het studiegebied architectuur

    — de diploma's afgegeven door de „Akademie výtvarných umění v Praze” in het programma kunsten, studiegebied architectonisch ontwerp

    — de diploma's afgegeven door de „Vysoká škola umělecko-průmyslová v Praze” in het programma kunsten, studiegebied architectuur

    — een vergunning afgegeven door de „Česká komora architektů” zonder opgave van het vakgebied of van het type bouwkundige constructie

    2006/2007

    Danmark

    — De diploma's afgegeven door de rijksscholen voor architectuur te Kopenhagen en Århus (arkitekt)

    — Het door de raad van architecten afgegeven registratiebewijs overeenkomstig Wet nr. 202 van 28 mei 1975 (registreret arkitekt)

    — De door hogescholen voor civiele bouwkunde afgegeven diploma's (bygningskonstruktør), vergezeld van een attest van de bevoegde autoriteiten waaruit blijkt dat de betrokkene met goed gevolg een onderzoek op grond van titels heeft doorstaan. Dit onderzoek behelst de beoordeling van plannen die de kandidaat tijdens een feitelijke praktijk van ten minste zes jaar op het gebied van de in artikel 48 bedoelde werkzaamheden heeft gemaakt en uitgevoerd.

    1987/1988

    Deutschland

    — De diploma's afgegeven door de hogescholen voor schone kunsten (Dipl.-Ing., Architekt (HfbK))

    — De diploma's afgegeven door de afdeling architectuur (Architektur/Hochbau) van de Technische Hochschulen, van de technische universiteiten, van de universiteiten en, voorzover deze instellingen zijn opgegaan in Gesamthochschulen, van deze Gesamthochschulen (Dipl.-Ing. en andere benamingen die later eventueel aan deze diploma's worden gegeven)

    — De diploma's afgegeven door de afdeling architectuur (Architektur/Hochbau) van de Fachhochschulen en, voorzover deze instellingen zijn opgegaan in Gesamthochschulen, van deze Gesamthochschulen, vergezeld, wanneer de studieduur minder dan vier jaar, maar ten minste drie jaar bedraagt, van een certificaat waaruit een beroepservaring van vier jaar in de Bondsrepubliek Duitsland blijkt, afgegeven door de beroepsorde overeenkomstig artikel 47, lid 1 (Ingenieur grad. en andere benamingen die later eventueel aan deze diploma's worden gegeven)

    — De certificaten (Prüfungszeugnisse) die voor 1 januari 1973 zijn afgegeven door de afdeling architectuur van de Ingenieurschulen en van de Werkkunstschulen, vergezeld van een attest van de bevoegde autoriteiten waaruit blijkt dat de betrokkene met goed gevolg een onderzoek op grond van stukken heeft doorstaan. Dit onderzoek behelst de beoordeling van plannen die de kandidaat tijdens een feitelijke praktijk van ten minste zes jaar op het gebied van de in artikel 48 bedoelde werkzaamheden heeft gemaakt en uitgevoerd.

    1987/1988

    Eesti

    — diplom arhitektuuri erialal, väljastatud Eesti Kunstiakadeemia arhitektuuri teaduskonna poolt alates 1996 aastast (diploma architectuurstudies, afgegeven door de Faculteit architectuur van de Estse Kunstacademie sinds 1996), väljastatud Tallinna Kunstiülikooli poolt 1989-1995 aastal (afgegeven door de Kunstuniversiteit van Tallinn van 1989 tot en met 1995), väljastatud Eesti NSV Riikliku Kunstiinstituudi poolt 1951-1988 (afgegeven door het Staatsinstituut voor kunst van de Estse SSR van 1951 tot en met 1988)

    2006/2007

    Eλλάς

    — De diploma's van ingenieur-architect afgegeven door het Metsovion Polytechnion van Athene, vergezeld van een getuigschrift dat is afgegeven door de Technische Kamer van Griekenland (TEE) en dat recht geeft op het uitoefenen van werkzaamheden op het gebied van de architectuur

    — De diploma's van ingenieur-architect afgegeven door het Aristotelion Panepistimion van Saloniki, vergezeld van een getuigschrift dat is afgegeven door de Technische Kamer van Griekenland (TEE) en dat recht geeft op het uitoefenen van werkzaamheden op het gebied van de architectuur

    — De diploma's van ingenieur/civiel-ingenieur afgegeven door het Metsovion Polytechnion van Athene, vergezeld van een getuigschrift dat is afgegeven door de Technische Kamer van Griekenland (TEE) en dat recht geeft op het uitoefenen van werkzaamheden op het gebied van de architectuur

    — De diploma's van ingenieur/civiel-ingenieur afgegeven door het Aristotelion Panepistimion van Saloniki, vergezeld van een getuigschrift dat is afgegeven door de Technische Kamer van Griekenland (TEE) en dat recht geeft op het uitoefenen van werkzaamheden op het gebied van de architectuur

    — De diploma's van ingenieur/civiel-ingenieur afgegeven door het Panepistimion Thrakis, vergezeld van een getuigschrift dat is afgegeven door de Technische Kamer van Griekenland (TEE) en dat recht geeft op het uitoefenen van werkzaamheden op het gebied van de architectuur

    — De diploma's van ingenieur/civiel-ingenieur afgegeven door het Panepistimion Patron, vergezeld van een getuigschrift dat is afgegeven door de Technische Kamer van Griekenland (TEE) en dat recht geeft op het uitoefenen van werkzaamheden op het gebied van de architectuur

    1987/1988

    España

    Het officiële diploma van architect (título oficial de arquitecto) afgegeven door het ministerie van Onderwijs en Wetenschap of door de universiteiten

    1987/1988

    France

    — De diploma's van door de regering gediplomeerd architect die tot 1959 door het ministerie van Onderwijs en sindsdien door het ministerie van Cultuur zijn afgegeven (architecte DPLG)

    — De diploma's afgegeven door de École spéciale d'architecture (architecte DESA)

    — De diploma's die zijn afgegeven door de afdeling architectuur van de École nationale supérieure des arts et industries de Strasbourg (voormalige École nationale d'ingénieurs de Strasbourg) (architecte ENSAIS)

    1987/1988

    ▼M8

    Hrvatska

    — Diploma „magistar inženjer arhitekture i urbanizma/magistra inženjerka arhitekture” i urbanizma awarded by the Arhitektonski fakultet Sveučilišta u Zagrebu

    — Diploma „magistar inženjer arhitekture/magistra inženjerka arhitekture” awarded by the Građevinsko-arhitektonski fakultet Sveučilišta u Splitu

    — Diploma „magistar inženjer arhitekture/magistra inženjerka arhitekture” awarded by the Fakultet građevinarstva, arhitekture i geodezije Sveučilišta u Splitu

    — Diploma „diplomirani inženjer arhitekture” awarded by the Arhitektonski fakultet Sveučilišta u Zagrebu

    — Diploma „diplomirani inženjer arhitekture/diplomirana inženjerka arhitekture” awarded by the Građevinsko-arhitektonski fakultet Sveučilišta u Splitu

    — Diploma „diplomirani inženjer arhitekture/diplomirana inženjerka arhitekture” awarded by the Fakultet građevinarstva, arhitekture i geodezije Sveučilišta u Splitu

    — Diploma „diplomirani arhitektonski inženjer” awarded by the Arhitektonski fakultet Sveučilišta u Zagrebu

    — Diploma „inženjer” awarded by the Arhitektonski fakultet Sveučilišta u Zagrebu

    — Diploma „inženjer” awarded by the Arhitektonsko-građevinsko-geodetski fakultet Sveučilišta u Zagrebu for the completed studies at the Arhitektonski odjel Arhitektonsko-građevinsko-geodetskog fakulteta

    — Diploma „inženjer” awarded by the Tehnički fakultet Sveučilišta u Zagrebu for the completed studies at the Arhitektonski odsjek Tehničkog fakulteta

    — Diploma „inženjer” awarded by the Tehnički fakultet Sveučilišta u Zagrebu for the completed studies at the Arhitektonsko-inženjerski odjel Tehničkog fakulteta

    — Diploma „inženjer arhitekture” awarded by the Arhitektonski fakultet Sveučilišta u Zagrebu

    All diplomas must be accompanied by a certificate of membership of the Croatian Chamber of Architects (Hrvatska komora arhitekata), issued by the Croatian Chamber of Architects, Zagreb

    Derde academie-jaar na de toetreding

    ▼B

    Ireland

    — De graad van Bachelor of Architecture verleend door de National University of Ireland (B. Arch. NUI) aan afgestudeerden in de architectuur aan het University College te Dublin

    — Het diploma op het gebied van de architectuur op universitair niveau afgegeven door het College of Technology, Bolton Street, Dublin (Dipl. Arch.)

    — Het bewijs van geassocieerd lidmaatschap van het Royal Institute of Architects of Ireland (ARIAI)

    — Het bewijs van lidmaatschap van het Royal Institute of Architects of Ireland (MRIAI)

    1987/1988

    Italia

    — De diploma's van „laurea in architettura” afgegeven door de universiteiten, de polytechnische instituten en de hogere instituten voor architectuur van Venetië en Reggio-Calabrië, vergezeld van het diploma dat recht geeft op de zelfstandige uitoefening van het beroep van architect, afgegeven door de minister van Onderwijs nadat de kandidaat voor een bevoegde examencommissie is geslaagd voor het staatsexamen, waardoor hij het recht verkrijgt tot zelfstandige uitoefening van het beroep van architect (dott. architetto)

    — De diploma's van „laurea in ingegneria” op het gebied van de bouwkunde afgegeven door de universiteiten en de polytechnische instituten, vergezeld van het diploma dat recht geeft op de zelfstandige uitoefening van een beroep op het gebied van de architectuur, afgegeven door de minister van Onderwijs nadat de kandidaat voor een bevoegde examencommissie is geslaagd voor het staatsexamen, waardoor hij het recht verkrijgt tot zelfstandige uitoefening van het beroep (dott. ing. Architetto of dott. Ing. in ingegneria civile)

    1987/1988

    Κύπρος

    — Βεβαίωση Εγγραφής στο Μητρώο Αρχιτεκτόνων που εκδίδεται από το Επιστημονικό και Τεχνικό Επιμελητήριο Κύπρου (Bewijs van registratie in het Register van architecten afgegeven door de Wetenschappelijke en Technische Kamer van Cyprus (ETEK))

    2006/2007

    Latvija

    — „Arhitekta diploms”, ko izsniegusi Latvijas Valsts Universitātes Inženierceltniecības fakultātes Arhitektūras nodaļa līdz 1958. gadam, Rīgas Politehniskā Institūta Celtniecības fakultātes Arhitektūras nodaļa no 1958. gada līdz 1991.gadam, Rīgas Tehniskās Universitātes Arhitektūras fakultāte kopš 1991. gada, un „Arhitekta prakses sertifikāts”, ko izsniedz Latvijas Arhitektu savienība („diploma van architect” afgegeven door de Faculteit civiele ingenieurswetenschappen, afdeling architectuur, van de Staatsuniversiteit van Letland tot 1958, door de Faculteit civiele ingenieurswetenschappen, afdeling architectuur, van het Polytechnisch instituut van Riga van 1958 tot 1991, door de Faculteit architectuur van de Technische Universiteit van Riga sinds 1991 en 1992 en het bewijs van registratie afgegeven door de Orde van architecten van Letland)

    2006/2007

    Lietuva

    — het diploma van ingenieur-architect/architect afgegeven door het Kauno politechnikos institutas tot 1969 (inžinierius architektas/architektas),

    — het diploma van architect/bachelorsdiploma in de architectuur/mastersdiploma in de architectuur afgegeven door het inžinerinis statybos institutas van Vilnius tot 1990, de Vilniaus technikos universitetas tot 1996 en de Gedimino technikos universitetas van Vilnius sinds 1996 (architektas/architektûros bakalauras/architektûros magistras),

    — het diploma van specialist, waarvoor de studiecyclus architectuur/bachelor in de architectuur/master in de architectuur is voltooid, afgegeven door het LTSR Valstybinis dailës institutas tot 1990 en door de Vilniaus dailës akademija sinds 1990 (architektûros kursas/architektûros bakalauras/architektûros magistras),

    — het diploma van bachelor in de architectuur/master in de architectuur afgegeven door de Kauno technologijos universitetas sinds 1997 (architektûros bakalauras/architektûros magistras);

    alle samen met het certificaat afgegeven door de Vergunningencommissie, die het recht verleent activiteiten uit te oefenen op het gebied van de architectuur (erkend architect/Atestuotas architektas)

    2006/2007

    Magyarország

    — „okleveles építészmérnök” -diploma (diploma architectuur, master in de architectuurwetenschappen) afgegeven door de universiteiten,

    — „okleveles építész tervező művész” diploma (mastersdiploma architectuurwetenschappen en bouwkunde) afgegeven door de universiteiten

    2006/2007

    Malta

    — Perit: Lawrja ta' Perit afgegeven door de Universita’ ta' Malta, die recht geeft op registratie als „Perit”

    2006/2007

    Nederland

    — Het getuigschrift van met goed gevolg afgelegd doctoraal examen in de bouwkunde afgegeven door de afdeling bouwkunde van de Technische Hogeschool te Delft of Eindhoven (bouwkundig ingenieur)

    — De diploma's van de door de staat erkende academies voor bouwkunst (architect)

    — De diploma's die tot in 1971 zijn afgegeven in het kader van het voormalige Hoger Bouwkunstonderricht (architect HBO)

    — De diploma's die tot in 1970 zijn afgegeven in het kader van het voormalige Voortgezet Bouwkunstonderricht (architect VBO)

    — Het getuigschrift dat met goed gevolg een door de architectenraad van de Bond van Nederlandse Architecten (BNA) ingesteld architectenexamen is afgelegd (architect)

    — Het diploma van de stichting Instituut voor Architectuur (IVA) afgegeven na een op ten minste vierjarige basis ingerichte opleiding van de stichting (architect), vergezeld van een attest van de bevoegde autoriteiten waaruit blijkt dat de betrokkene met goed gevolg een onderzoek op grond van titels heeft doorstaan. Dit onderzoek behelst de beoordeling van plannen die de kandidaat tijdens een feitelijke praktijk van ten minste zes jaar op het gebied van de in artikel 44 bedoelde werkzaamheden heeft gemaakt en uitgevoerd.

    — Een getuigschrift van de bevoegde autoriteiten dat met goed gevolg voor 5 augustus 1985 het examen van kandidaat in de bouwkunde afgenomen door de Technische Hogeschool te Delft of Eindhoven is afgelegd en dat gedurende een tijdvak van ten minste vijf jaar onmiddellijk voorafgaande aan die datum op zodanige wijze en schaal werkzaamheden als architect zijn verricht dat naar Nederlandse maatstaven een voldoende bekwaamheid voor het uitoefenen van die werkzaamheden gewaarborgd is (architect)

    — Een getuigschrift van de bevoegde autoriteiten dat uitsluitend wordt afgegeven aan personen die voor 5 augustus 1985 de leeftijd van 40 jaar hebben bereikt en waaruit blijkt dat de betrokkene gedurende ten minste vijf jaar onmiddellijk voorafgaand aan die datum op zodanige wijze en schaal werkzaamheden als architect heeft verricht dat naar Nederlandse maatstaven een voldoende bekwaamheid voor het uitoefenen van die werkzaamheden gewaarborgd is (architect)

    — De in het zevende en achtste streepje bedoelde getuigschriften hoeven niet meer te worden erkend vanaf de datum van inwerkingtreding van wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende de toegang tot en de uitoefening van de werkzaamheden op het gebied van de architectuur onder de beroepstitel van architect in Nederland, voorzover deze getuigschriften volgens bedoelde bepalingen geen toegang geven tot die werkzaamheden onder genoemde beroepstitel.

    1987/1988

    Österreich

    — De diploma's afgegeven door de Technische Universität te Wenen of Graz alsmede de Universität Innsbruck, faculteit civiele bouwkunde en architectuur (Bauingenieurwesen/Architektur), afdeling architectuur (Architektur), civiele bouwkunde (Bauingenieurwesen Hochbau) en bouwkunde (Wirtschaftingenieurwesen — Bauwesen)

    — De diploma's afgegeven door de Universität für Bodenkultur, afdeling cultuurtechniek en waterhuishouding (Kulturtechnik und Wasserwirtschaft)

    — De diploma's afgegeven door het Institut für Architektur van de Hochschule für bildende Kunst te Wenen

    — De diploma's afgegeven door de Akademie der bildenden Künste te Wenen, afdeling architectuur

    — De diploma's van erkend ingenieur (Ing.) uitgereikt door de hogere technische scholen of de technische scholen voor de bouwkunst, vergezeld van de vergunning van Baumeister, waaruit blijkt dat de betrokkene over minimaal zes jaar beroepservaring in Oostenrijk beschikt, gesanctioneerd door een examen

    — De diploma's uitgereikt door de Universität für künstlerische und industrielle Gestaltung in Linz, afdeling architectuur

    — De certificaten van bekwaamheid voor civiel-ingenieurs of raadgevend ingenieurs op het gebied van de bouwkunde (Hochbau, Bauwesen, Wirtschaftsingenieurwesen-Bauwesen, Kulturtechnik und Wasserwirtschaft) overeenkomstig het Ziviltechnikergesetz, BGBI, nr. 156/1994

    1997/1998

    Polska

    de diploma's afgegeven door de faculteiten architectuur van:

    — de technische universiteit van Warschau, Faculteit architectuur in Warschau (Politechnika Warszawska, Wydział Architektury); de beroepstitel van architect: inżynier architekt, magister nauk technicznych; inżynier architekt; inżyniera magistra architektury; magistra inżyniera architektury; magistra inżyniera architekta; magister inżynier architekt. (van 1945 tot 1948, titel: inżynier architekt, magister nauk technicznych; van 1951 tot 1956, titel: inżynier architekt; van 1954 tot 1957, tweede stadium, titel: inżyniera magistra architektury; van1957 tot 1959, titel: inżyniera magistra architektury; van 1959 tot 1964: titel: magistra inżyniera architektury; van 1964 tot 1982, titel: magistra inżyniera architekta; van 1983 tot 1990, titel: magister inżynier architekt; sinds 1991, titel: magistra inżyniera architekta)

    — de technische universiteit van Krakau, Faculteit architectuur in Krakau (Politechnika Krakowska, Wydział Architektury); de beroepstitel van architect: magister inżynier architekt (van 1945 tot 1953 Universiteit voor mijnbouw en metallurgie, Polytechnische Faculteit Architectuur - Akademia Górniczo-Hutnicza, Politechniczny Wydział Architektury),

    — de technische universiteit van Wrocław, Faculteit architectuur in Wrocław (Politechnika Wrocławska, Wydział Architektury); de beroepstitel van architect: inżynier architekt magister nauk technicznych; magister inżynier Architektury; magister inżynier architekt. (van 1949 tot 1964, titel: inżynier architekt, magister nauk technicznych; van 1956 tot 1964, titel: magister inżynier architektury; sinds 1964, titel: magister inżynier architekt)

    — de technische universiteit van Silezië, Faculteit architectuur in Gliwice (Politechnika Śląska, Wydział Architektury); de beroepstitel van architect: inżynier architekt; magister inżynier architekt. (van 1945 tot 1955, Faculteit ingenieurswetenschappen en bouwkunde - Wydział Inżynieryjno-Budowlany, titel: inżynier architekt; van 1961 tot 1969, Faculteit industriële bouwkunde en algemene ingenieurswetenschappen — Wydział Budownictwa Przemysłowego i Ogólnego, titel: magister inżynier architekt; van 1969 tot 1976, Faculteit civiele ingenieurswetenschappen en architectuur — Wydział Budownictwa i Architektury, titel: magister inżynier architekt; sinds 1977, Faculteit architectuur — Wydział Architektury, titel: magister inżynier architekt en sinds 1995 titel: inżynier architekt)

    — de technische universiteit van Poznan, Faculteit architectuur in Poznan (Politechnika Poznańska, Wydział Architektury); de beroepstitel van architect: inżynier architektury; inżynier architekt; magister inżynier architekt (van 1945 tot 1955, School voor ingenieurswetenschappen, Faculteit architectuur - Szkoła Inżynierska, Wydział Architektury, titel: inżynier architektury; sinds 1978, titel: magister inżynier architekt en sinds 1999 titel: inżynier architekt)

    — de technische universiteit van Gdansk, Faculteit architectuur in Gdansk (Politechnika Gdańska, Wydział Architektury); de beroepstitel van architect: magister inżynier architekt. (van 1945 tot 1969 Faculteit architectuur — Wydział Architektury, van 1969 tot 1971 Faculteit civiele ingenieurswetenschappen en architectuur — Wydział Budownictwa i Architektury, van 1971 tot 1981 Instituut voor architectuur en stadsplanning - Instytut Architektury i Urbanistyki, sinds 1981 Faculteit architectuur — Wydział Architektury)

    — de technische universiteit van Biatystok, Faculteit architectuur in Biatystok (Politechnika Białostocka, Wydział Architektury); de beroepstitel van architect: magister inżynier architekt (van 1975 tot 1989 Instituut voor architectuur — Instytut Architektury)

    — de technische universiteit van Lodz, Faculteit civiele ingenieurswetenschappen, architectuur en milieutechniek in Lodz (Politechnika Łódzka, Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska); de beroepstitel van architect: inżynier architekt; (van 1973 tot 1993 Faculteit civiele ingenieurswetenschappen en architectuur - Wydział Budownictwa i Architektury en sinds 1992 Faculteit civiele ingenieurswetenschappen, architectuur en milieutechniek — Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska; titel: titel: van 1973 tot 1978 inżynier architekt, sinds 1978, titel: magister inżynier architekt)

    — de technische universiteit van Szczecin, Faculteit civiele ingenieurswetenschappen en architectuur in Szczecin (Politechnika Szczecińska, Wydział Budownictwa i Architektury); de beroepstitel van architect: inżynier architekt; magister inżynier architekt (van 1948 tot 1954, Hogeschool voor ingenieurswetenschappen, Faculteit architectuur — Wyższa Szkoła Inżynierska, Wydział Architektury, titel: inżynier architekt, sinds 1970, titel: magister inżynier architekt en sinds 1998 titel: inżynier architekt)

    vergezeld van het bewijs van lidmaatschap afgegeven door de bevoegde regionale architectenkamer in Polen, dat het recht verleent in Polen activiteiten uit te oefenen op het gebied van de architectuur.

    2006/2007

    Portugal

    — Het „diploma do curso especial de arquitectura” uitgereikt door de scholen voor schone kunsten van Lissabon en Porto

    — Het „diploma de arquitecto” uitgereikt door de scholen voor schone kunsten van Lissabon en Porto

    — Het „diploma do curso de arquitectura” uitgereikt door de scholen voor schone kunsten van Lissabon en Porto

    — Het „diploma de licenciatura em arquitectura” uitgereikt door de hogeschool voor schone kunsten van Lissabon

    — De „carta de curso de licenciatura em arquitectura” uitgereikt door de Universidade Técnica de Lisboa en de Universidade do Porto

    — Het licentiaatsdiploma van civiel-ingenieur (licenciatura em engenharia civil) uitgereikt door het Instituto Superior Técnico van de Universidade Técnica de Lisboa

    — Het licentiaatsdiploma van civiel-ingenieur (licenciatura em engenharia civil) uitgereikt door de faculteit civiele bouwkunde (de Engenharia) van de Universidade do Porto

    — Het licentiaatsdiploma van civiel-ingenieur (licenciatura em engenharia civil) uitgereikt door de faculteit wetenschap en technologie van de Universidade de Coimbra

    — Het licentiaatsdiploma van civiel-ingenieur, productie (licenciatura em engenharia civil, produção) uitgereikt door de Universidade do Minho

    1987/1988

    ▼M1

    România

    Universitatea de Arhitectură și Urbanism „Ion Mincu” București (Universiteit voor Architectuur en Stedenbouw „Ion Mincu” Boekarest):

    — 1953-1966: Institutul de Arhitectură „Ion Mincu” București (Instituut voor Architectuur „Ion Mincu” Boekarest), Arhitect (architect);

    — 1967-1974: Institutul de Arhitectură „Ion Mincu” București (Instituut voor Architectuur „Ion Mincu” Boekarest), Diplomă de Arhitect, Specialitatea Arhitectură (diploma van architect, specialisatie architectuur);

    — 1975-1977: Institutul de Arhitectură „Ion Mincu” București, Facultatea de Arhitectură (Instituut voor Architectuur „Ion Mincu” Boekarest, faculteit Architectuur), Diplomă de Arhitect, Specializarea Arhitectură (diploma van architect, specialisatie architectuur);

    — 1978-1991: Institutul de Arhitectură „Ion Mincu” București, Facultatea de Arhitectură și Sistematizare (Instituut voor Architectuur „Ion Mincu” Boekarest, faculteit Architectuur en Systematisering), Diplomă de Arhitect, Specializarea Arhitectură și Sistematizare (diploma van architect, specialisatie architectuur en systematisering);

    — 1992-1993: Institutul de Arhitectură „Ion Mincu” București, Facultatea de Arhitectură și Urbanism (Instituut vor Architectuur „Ion Mincu” Boekarest, faculteit Architectuur en Stedenbouw), Diplomă de Arhitect, specializarea Arhitectură și Urbanism (diploma van architect, specialisatie architectuur en stedenbouw);

    — 1994-1997: Institutul de Arhitectură „Ion Mincu” București, Facultatea de Arhitectură și Urbanism (Instituut voor Architectuur „Ion Mincu” Boekarest, faculteit Architectuur en Stedenbouw), Diplomă de Licență, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (diploma van Licență, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur);

    — 1998-1999: Institutul de Arhitectură „Ion Mincu” București, Facultatea de Arhitectură (Instituut voor Architectuur „Ion Mincu” Boekarest, faculteit Architectuur), Diplomă de Licență, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (dipoma van Licență, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur);

    — Sedert 2000: Universitatea de Arhitectură și Urbanism „Ion Mincu” București, Facultatea de Arhitectură (Universiteit voor Architectuur en Stedenbouw „Ion Mincu” — Boekarest, faculteit Architectuur), Diplomă de Arhitect, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (diploma van architect, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur).

    Universitatea Tehnică din Cluj-Napoca (Technische Universiteit Cluj-Napoca):

    — 1990-1992: Institutul Politehnic din Cluj-Napoca, Facultatea de Construcții (Polytechnisch Instituut Cluj-Napoca, faculteit Bouwkunde), Diplomă de Arhitect, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (diploma van architect, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur);

    — 1993-1994: Universitatea Tehnică din Cluj-Napoca, Facultatea de Construcții (Technische Universiteit Cluj-Napoca, faculteit Bouwkunde), Diplomă de Arhitect, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (diploma van architect, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur);

    — 1994-1997: Universitatea Tehnică din Cluj-Napoca, Facultatea de Construcții (Technische Universiteit Cluj-Napoca, faculteit Bouwkunde), Diplomă de Licență, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (diploma van Licență, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur);

    — 1998-1999: Universitatea Tehnică din Cluj-Napoca, Facultatea de Arhitectură și Urbanism (Technische Universiteit Cluj-Napoca, faculteit Architectuur en Stedenbouw), Diplomă de Licență, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (diploma van Licență, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur);

    — Sedert 2000: Universitatea Tehnică din Cluj-Napoca, Facultatea de Arhitectură și Urbanism (Technische Universiteit Cluj-Napoca, faculteit Architectuur en Stedenbouw), Diplomă de Arhitect, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (diploma van architect, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur).

    Universitatea Tehnică „Gh. Asachi” Iași (Technische Universiteit „Gh. Asachi” Iași):

    — 1993: Universitatea Tehnică „Gh. Asachi” Iași, Facultatea de Construcții și Arhitectură (Technische Universiteit „Gh. Asachi” Iași, faculteit Bouwkunde en Architectuur), Diplomă de Arhitect, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (diploma van architect, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur);

    — 1994-1999: Universitatea Tehnică „Gh. Asachi” Iași, Facultatea de Construcții și Arhitectură (Technische Universiteit „Gh.Asachi” Iași, faculteit Bouwkunde en Architectuur), Diplomă de Licență, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (diploma van Licență, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur);

    — 2000-2003: Universitatea Tehnică „Gh. Asachi” Iași, Facultatea de Construcții și Arhitectură (Technische Universiteit „Gh.Asachi” Iași, faculteit Bouwkunde en Architectuur), Diplomă de Arhitect, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (diploma van architect, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur);

    — Sedert 2004: Universitatea Tehnică „Gh. Asachi” Iași, Facultatea de Arhitectură (Technische Universiteit „Gh. Asachi” Iași, faculteit Architectuur), Diplomă de Arhitect, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (diploma van architect, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur).

    Universitatea Politehnica din Timișoara (Polytechnische Universiteit van Timișoara):

    — 1993-1995: Universitatea Tehnică din Timișoara, Facultatea de Construcții (Technische Universiteit van Timișoara, faculteit Bouwkunde), Diplomă de Arhitect, profilul Arhitectură și urbanism, specializarea Arhitectură generală (diploma van architect, studiegebied architectuur en stedenbouw, specialisatie algemene architectuur);

    — 1995-1998: Universitatea Politehnica din Timișoara, Facultatea de Construcții (Polytechnische Universiteit van Timișoara, faculteit Bouwkunde), Diplomă de Licență, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (diploma van Licență, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur);

    — 1998-1999: Universitatea Politehnica din Timișoara, Facultatea de Construcții și Arhitectură (Polytechnische Universiteit van Timișoara, faculteit Bouwkunde en Architectuur), Diplomă de Licență, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (diploma van Licență, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur);

    — Sedert 2000: Universitatea Politehnica din Timișoara, Facultatea de Construcții și Arhitectură (Polytechnische Universiteit van Timișoara, faculteit Bouwkunde en Architectuur), Diplomă de Arhitect, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (diploma van architect, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur).

    Universitatea din Oradea (Universiteit van Oradea):

    — 2002: Universitatea din Oradea, Facultatea de Protecția Mediului (Universiteit van Oradea, faculteit Milieubescherming), Diplomă de Arhitect, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (diploma van architect, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur);

    — Sedert 2003: Universitatea din Oradea, Facultatea de Arhitectură și Construcții (Universiteit van Oradea, faculteit Architectuur en Bouwkunde), Diplomă de Arhitect, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (diploma van architect, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur).

    Universitatea Spiru Haret București (Universiteit Spiru Haret Boekarest):

    — Sedert 2002: Universitatea Spiru Haret București, Facultatea de Arhitectură (Universiteit Spiru Haret Boekarest, faculteit Architectuur), Diplomă de Arhitect, profilul Arhitectură, specializarea Arhitectură (diploma van architect, studiegebied architectuur, specialisatie architectuur).

    2009/2010

    ▼B

    Slovenija

    — een „univerzitetni diplomirani inženir arhitekture/univerzitetna diplomirana inženirka arhitekture” (universitair diploma architectuur) afgegeven door de faculteit architectuur en vergezeld van een certificaat, afgegeven door de wettelijk erkende autoriteit bevoegd voor architectuur, dat het recht geeft activiteiten uit te oefenen op het gebied van de architectuur

    — een universitair diploma afgegeven door technische faculteiten waarbij de titel „univerzitetni diplomirani inženir (univ.dipl.inž.)/univerzitetna diplomirana in ženirka” wordt toegekend, en een certificaat, afgegeven door de wettelijk erkende autoriteit bevoegd voor architectuur, geven het recht activiteiten uit te oefenen op het gebied van de architectuur

    2006/2007

    Slovensko

    — diploma architectuur en bouwkunde (architektúra a pozemné staviteľstvo) afgegeven door de Slowaakse Technische Universiteit (Slovenská vysoká škola technická) in Bratislava, 1950-1952 (titel: Ing.),

    — diploma architectuur (architektúra) afgegeven door de Faculteit architectuur en bouwkunde van de Slowaakse Technische Universiteit (Fakulta architektúry a pozemného staviteľstva, Slovenská vysoká škola technická) in Bratislava, 1952-1960 (titel: Ing. arch.)

    — diploma bouwkunde (pozemné staviteľstvo) afgegeven door de Faculteit architectuur en bouwkunde van de Slowaakse Technische Universiteit (Fakulta architektúry a pozemného staviteľstva, Slovenská vysoká škola technická) in Bratislava, 1952-1960 (titel: Ing.)

    — diploma architectuur (architektúra) afgegeven door de Faculteit civiele ingenieurswetenschappen van de Slowaakse Technische Universiteit (Stavebná fakulta, Slovenská vysoká škola technická) in Bratislava, 1961-1976 (titel: Ing. arch.)

    — diploma bouwkunde (pozemné stavby) afgegeven door de Faculteit civiele ingenieurswetenschappen van de Slowaakse Technische Universiteit (Stavebná fakulta, Slovenská vysoká škola technická) in Bratislava, 1961-1976 (titel: Ing.)

    — diploma architectuur (architektúra) afgegeven door de Faculteit architectuur van de Slowaakse Technische Universiteit (Fakulta architektúry, Slovenská vysoká škola technická) in Bratislava sinds 1977 (titel: Ing.arch.)

    — diploma stedebouw (urbanizmus) afgegeven door de Faculteit architectuur van de Slowaakse Technische Universiteit (Fakulta architektúry, Slovenská vysoká škola technická) in Bratislava sinds 1977 (titel: Ing. arch.)

    — diploma bouwkunde (pozemné stavby) afgegeven door de Faculteit civiele ingenieurswetenschappen van de Slowaakse Technische Universiteit (Stavebná fakulta, Slovenská technická univerzita) in Bratislava, 1977-1997 (titel: Ing.)

    — diploma architectuur en bouwkunde (architektúra a pozemné stavby) afgegeven door de Faculteit civiele ingenieurswetenschappen van de Slowaakse Technische Universiteit (Stavebná fakulta, Slovenská technická univerzita) in Bratislava sinds 1998 (titel: Ing.)

    — diploma bouwkunde — specialisatie: architectuur (pozemné stavby — špecializácia: architektúra) afgegeven door de Faculteit civiele ingenieurswetenschappen van de Slowaakse Technische Universiteit (Stavebná fakulta, Slovenská technická univerzita) in Bratislava, 2000-2001 (titel: Ing.)

    — diploma bouwkunde en architectuur (pozemné stavby a architektúra) afgegeven door de Faculteit civiele ingenieurswetenschappen van de Slowaakse Technische Universiteit (Stavebná fakulta — Slovenská technická univerzita) in Bratislava sinds 2001 (titel: Ing.)

    — diploma architectuur (architektúra) afgegeven door de Academie voor Schone Kunst en Ontwerpen (Vysoká škola výtvarných umení) in Bratislava sinds 1969 (titel: Akad. arch. tot 1990; Mgr. 1990-1992; Mgr. arch. 1992 — 1996; Mgr. Art. sinds 1997)

    — diploma bouwkunde (pozemné staviteľstvo) afgegeven door de Faculteit civiele ingenieurswetenschappen van de Slowaakse Technische Universiteit (Stavebná fakulta, Technická univerzita) in Košice van 1981 tot 1991 (titel: Ing.)

    Alle diploma's dienen vergezeld te gaan van:

    — een vergunning afgegeven door de Slowaakse kamer van architecten (Slovenská komora architektov) in Bratislava zonder opgave van het specialisme of op het gebied van bouwkunde (pozemné stavby) of ruimtelijke ordening (územné plánovanie)

    — een vergunning afgegeven door de Slowaakse kamer van burgerlijk ingenieurs (Slovenská komora stavebných inžinierov) in Bratislava op het gebied van bouwkunde (pozemné stavby)

    2006/2007

    Suomi/Finland

    — De diploma's uitgereikt door de architectuurafdelingen van de technische universiteiten en de universiteit van Oulu (arkkitehti/arkitekt)

    — De diploma's uitgereikt door de technologische instituten (rakennusarkkitehti/byggnadsarkitekt)

    1997/1998

    Sverige

    — De diploma's uitgereikt door de Arkitekturskolan van de Kungliga Tekniska Högskola, de Chalmers Tekniska Högskola en de Tekniska Högskola van de Lunds Universitet (arkitekt, master of architecture)

    — De bewijzen van lidmaatschap van de Svenska Arkitekters Riksförbund (SAR), indien de betrokkenen hun opleiding hebben genoten in een staat waarop deze richtlijn van toepassing is

    1997/1998

    United Kingdom

    — De titels verworven na het afleggen van examens aan:

    — 

    — het Royal Institute of British Architects;

    — de scholen voor architectuur van de universiteiten, polytechnische instituten, hogescholen, academies en scholen voor technologie en Schone kunsten die op 10 juni 1985 door de Architects Registration Council van het Verenigd Koninkrijk erkend waren met het oog op de opneming ervan in het beroepsregister (Architect)

    — Een certificaat waarin wordt verklaard dat de houder ervan een verworven recht heeft om zijn beroepstitel van architect te blijven voeren krachtens section 6 (1) a, 6 (1) b of 6 (1) van de Architects Registration Act van 1931 (Architect)

    — Een certificaat waarin wordt verklaard dat de houder ervan een verworven recht heeft om zijn beroepstitel van architect te blijven voeren krachtens section 2 van de Architects Registration Act van 1938 (Architect)

    1987/1988




    BIJLAGE VII

    Volgens artikel 50, lid 1, opvraagbare documenten en certificaten

    1.   Documenten

    a) 

    Nationaliteitsbewijs.

    b) 

    Kopie van de bekwaamheidsattesten of van de opleidingstitel die toegang verleent tot het beroep in kwestie plus eventueel een bewijs van beroepservaring van de persoon in kwestie.

    De bevoegde autoriteiten van de ontvangende lidstaat kunnen de aanvrager verzoeken informatie omtrent zijn opleiding te verstrekken, voorzover dat noodzakelijk is om vast te stellen of er eventuele wezenlijke verschillen met de vereiste nationale opleiding bestaan, zoals bedoeld in artikel 14. Indien de aanvrager deze informatie niet kan verstrekken, richt de bevoegde autoriteit van de ontvangende lidstaat zich tot het contactpunt, de bevoegde autoriteit of iedere andere relevante instelling van de lidstaat van oorsprong.

    c) 

    Voor de in artikel 16 bedoelde gevallen: een verklaring aangaande de aard en de duur van de werkzaamheden, afgegeven door de bevoegde autoriteit of instelling in de lidstaat van oorsprong of herkomst van de betrokkene.

    d) 

    Een bevoegde autoriteit in de ontvangende lidstaat die de toegang tot een gereglementeerd beroep afhankelijk maakt van de indiening van bewijzen dat de betrokkene van goed zedelijk gedrag is of nooit failliet is gegaan, of die de uitoefening van zo'n beroep in geval van ernstige beroepsfouten of strafrechtelijke inbreuken tijdelijk of permanent verbiedt, aanvaardt voor onderdanen van de lidstaten die het beroep op haar grondgebied willen uitoefenen als genoegzaam bewijs documenten afgegeven door de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van oorsprong of herkomst van de betrokkene, waaruit blijkt dat aan die voorwaarden is voldaan. Deze autoriteiten moeten de gevraagde documenten binnen twee maanden verstrekken.

    Indien de in de eerste alinea bedoelde documenten niet door de in de lidstaat van oorsprong of herkomst bevoegde autoriteiten worden afgeven, worden ze vervangen door een verklaring onder ede — of, in de lidstaten waar de eed niet bestaat, door een plechtige verklaring — door de betrokkene afgelegd tegenover een bevoegde gerechtelijke of overheidsautoriteit of eventueel tegenover een notaris of een bevoegde beroepsvereniging in de lidstaat van oorsprong of herkomst, die een attest verstrekt waaruit blijkt dat de verklaring onder ede of de plechtige verklaring is afgelegd.

    e) 

    Indien een ontvangende lidstaat voor de toegang tot een gereglementeerd beroep van zijn onderdanen een document aangaande de geestelijke of lichamelijke gezondheid van de aanvrager verlangt, aanvaardt die lidstaat als genoegzaam bewijs het document dat in de lidstaat van oorsprong wordt verlangd. Indien de lidstaat van oorsprong dergelijke documenten niet verlangt, aanvaardt de ontvangende lidstaat een getuigschrift afgegeven door een bevoegde autoriteit van die lidstaat. In dat geval moeten de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van oorsprong het gevraagde document binnen twee maanden verstrekken.

    f) 

    Indien een ontvangende lidstaat voor de toegang tot een gereglementeerd beroep van zijn onderdanen:

    — 
    een bewijs van de financiële draagkracht van de aanvrager verlangt, of
    — 
    een bewijs verlangt dat de aanvrager is verzekerd tegen de financiële risico's die verband houden met de beroepsaansprakelijkheid volgens de wettelijke voorschriften betreffende de voorwaarden en de omvang van deze garantie in de ontvangende lidstaat,

    dan aanvaardt die lidstaat als genoegzaam bewijs een getuigschrift terzake afgegeven door de banken en verzekeringsmaatschappijen van een andere lidstaat.

    ▼M9

    g) 

    Indien de lidstaat dat ook van zijn eigen onderdanen eist, een attest waarin wordt bevestigd dat er geen tijdelijk of definitief verbod op beroepsuitoefening dan wel geen strafrechtelijke veroordeling is.

    ▼B

    2.   Certificaten

    Met het oog op een vlotte toepassing van titel III, hoofdstuk III, van deze richtlijn kunnen de lidstaten verlangen dat de begunstigden die aan de opleidingseisen voldoen, naast hun opleidingstitel een certificaat van de bevoegde autoriteit van de lidstaat van oorsprong overleggen waarin wordt verklaard dat deze titels met de in deze richtlijn bedoelde titels overeenstemmen.



    ( 1 ) PB L 281 van 23.11.1995, blz. 31.

    ( 2 ) PB L 201 van 31.7.2002, blz. 37.

    ( 3 ) PB L 8 van 12.1.2001, blz. 1.

    ( 4 ) PB L 145 van 13.6.1977, blz. 1. Richtlijn laatstelijk gewijzigd bij Richtlijn 2004/66/EG (PB L 168 van 1.5.2004, blz. 35).

    ( 5 ) PB C 111 van 6.5.2008, blz. 1.

    ( 6 ) PB L 376 van 27.12.2006, blz. 36.

    ( 7 ) PB L 13 van 19.1.2000, blz. 12.

    ( 8 ) PB L 274 van 20.10.2009, blz. 36.

    ( 9 ) PB L 53 van 26.2.2011, blz. 66.

    ( 10 ) PB L 79 van 20.3.2007, blz. 38.

    ( 11 ) Ierse onderdanen zijn eveneens lid van de volgende verenigingen of organisaties in het Verenigd Koninkrijk:

    Institute of Chartered Accountants in England and Wales
    Institute of Chartered Accountants of Scotland
    Institute of Actuaries
    Faculty of Actuaries
    The Chartered Institute of Management Accountants
    Institute of Chartered Secretaries and Administrators
    Royal Town Planning Institute
    Royal Institution of Chartered Surveyors
    Chartered Institute of Building.

    ( 12 ) Uitsluitend voor de controle van rekeningen.

    Top