Trefwoorden
Samenvatting

Trefwoorden

1 Gemeenschapsrecht - Begrippen - Uitlegging - Verwijzing naar nationaal recht - Ontoelaatbaarheid

2 Gemeenschapsrecht - Uitlegging - Meertalige teksten - Uniforme uitlegging - Inaanmerkingneming van verschillende taalversies

3 Fiscale bepalingen - Harmonisatie van wetgevingen - Accijns - Richtlijn 92/12 - Accijnsproducten - Vaststelling van lidstaat waar recht verschuldigd is - Door particulieren voor eigen behoefte verkregen en door hen zelf vervoerde producten - Begrip - Aankoop van goederen via vertegenwoordiger - Daarvan uitgesloten - Accijnsverschuldigd in lidstaat van bestemming

(Richtlijn 92/12 van de Raad, art. 8)

Samenvatting

4 Voor de omschrijving van haar begrippen wil de communautaire rechtsorde in beginsel niet aanknopen bij een of meer nationale rechtsstelsels, tenzij zulks uitdrukkelijk is bepaald.

5 Het vereiste van een uniforme uitlegging van handelingen van de gemeenschapsinstellingen brengt mee, dat de tekst van een bepaling in geval van twijfel niet op zichzelf kan worden beschouwd, maar moet worden uitgelegd en toegepast in het licht van de tekst in de andere officiële talen. Alle taalversies hebben in beginsel dezelfde waarde, ongeacht welk deel van de bevolking van de lidstaten de taal in kwestie spreekt.

6 Richtlijn 92/12 betreffende de algemene regeling voor accijnsproducten, het voorhanden hebben en het verkeer daarvan en de controles daarop, moet aldus worden uitgelegd, dat zij niet in de weg staat aan de heffing van accijns in een lidstaat A op goederen die tot verbruik zijn uitgeslagen in een lidstaat B waar zij ten behoeve van in lidstaat A gevestigde particulieren bij een vennootschap X zijn verkregen via een vennootschap Y die tegen vergoeding optreedt als vertegenwoordiger van die particulieren, waarbij het vervoer van de goederen van lidstaat B naar lidstaat A eveneens door de vennootschap Y voor rekening van de particulieren is georganiseerd en tegen betaling door een beroepsvervoerder is verricht.

Artikel 8 van de richtlijn, dat bepaalt dat voor door particulieren voor eigen behoefte verkregen en door hen zelf vervoerde producten de accijns in de lidstaat van verkrijging moet worden geheven, is niet bedoeld om toepassing te vinden wanneer de accijnsproducten door een vertegenwoordiger zijn gekocht en/of vervoerd. Ingeval goederen uit één lidstaat naar een andere lidstaat worden gebracht door een marktdeelnemer die tegen vergoeding optreedt, die tevoren in laatstgenoemde lidstaat klanten heeft benaderd en die de invoer van de goederen organiseert, is de accijns verschuldigd in laatstgenoemde lidstaat.