Trefwoorden
Samenvatting

Trefwoorden

++++

1. Sociale politiek ° Mannelijke en vrouwelijke werknemers ° Gelijke beloning ° Beloning ° Begrip ° Ambtelijk pensioen dat is ingesteld door wet die ambtenaar bescherming biedt tegen eventualiteit van ouderdom, en is aan te merken als door werkgever uit hoofde van dienstbetrekking betaald voordeel ° Daaronder begrepen

(EEG-Verdrag, art. 119)

2. Sociale politiek ° Mannelijke en vrouwelijke werknemers ° Gelijke beloning ° Artikel 119 EEG-Verdrag ° Rechtstreekse werking ° Draagwijdte ° Handhaving, in met particuliere bedrijfsregeling vergelijkbare pensioenregeling voor ambtenaren, van pensioenberekeningsmethode waardoor gehuwde mannen ten opzichte van gehuwde vrouwen worden benadeeld ° Ontoelaatbaarheid

(EEG-Verdrag, art. 119)

3. Sociale politiek ° Mannelijke en vrouwelijke werknemers ° Gelijke beloning ° Artikel 119 EEG-Verdrag ° Toepasselijkheid op pensioenregeling voor ambtenaren, die moet worden beschouwd als ondernemings- of sectoriële regeling in de zin van als tweede protocol aan Verdrag betreffende Europese Unie gehechte protocol ad artikel 119 ° Recht om gelijkheid van behandeling te eisen met betrekking tot uitkeringen die moeten worden toegerekend aan tijdvakken van arbeid tussen 8 april 1976 en 17 mei 1990, beperkt tot gediscrimineerde ambtenaren en hun rechtverkrijgenden die vóór 17 mei 1990 rechtsvordering hebben ingesteld

(EG-Verdrag, protocol nr. 2 ad artikel 119)

Samenvatting

1. Een ambtelijk pensioen als waarin de Nederlandse Algemene Burgerlijke Pensioenwet voorziet, dat voornamelijk afhankelijk is van de door de betrokkene vervulde dienstbetrekking, in die zin dat het, ofschoon bij wet geregeld, de ambtenaar bescherming biedt tegen de eventualiteit van ouderdom en is aan te merken als een door de werkgever in de openbare sector aan de werknemer uit hoofde van diens dienstbetrekking betaald voordeel, dat vergelijkbaar is met het voordeel dat door een werkgever in de particuliere sector uit hoofde van een bedrijfsregeling wordt betaald, valt binnen de werkingssfeer van artikel 119 van het Verdrag en, bijgevolg, onder het in dat artikel vervatte verbod van discriminatie op grond van het geslacht.

Voor de beantwoording van de vraag, of een pensioenregeling binnen de werkingssfeer van richtlijn 79/7 dan wel binnen die van artikel 119 van het Verdrag valt, kan immers enkel het criterium dat is ontleend aan de vaststelling, dat het pensioen aan de werknemer wordt uitgekeerd op grond van de arbeidsverhouding tussen de betrokkene en zijn voormalige werkgever, beslissend zijn.

2. Artikel 119 van het Verdrag, dat elke discriminatie tussen mannelijke en vrouwelijke werknemers op het gebied van de beloning verbiedt, ongeacht het stelsel waarvan deze ongelijkheid het gevolg is, verzet zich tegen een nationale wettelijke regeling waarbij een met een particuliere bedrijfsregeling vergelijkbare pensioenregeling voor ambtenaren wordt ingesteld, die, door voor gehuwde mannelijke gewezen ambtenaren een andere regel voor de berekening van het bedrag van het ambtelijk pensioen te voorzien dan die welke geldt voor gehuwde vrouwelijke gewezen ambtenaren, een discriminatie ten nadele van eerstgenoemde ambtenaren oplevert.

Zij kunnen het in artikel 119 neergelegde beginsel van gelijke beloning voor de nationale rechter inroepen en zij moeten gelijk worden behandeld als gehuwde vrouwen en op hen moet dezelfde regeling worden toegepast als op gehuwde vrouwen, waarbij die regeling, zolang artikel 119 niet naar behoren in nationaal recht is omgezet, het enige bruikbare referentiekader blijft.

3. Ingevolge het protocol ad artikel 119 van het Verdrag, dat als tweede protocol is gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie, kunnen enkel ambtenaren of hun rechtverkrijgenden die vóór 17 mei 1990 een rechtsvordering of een naar geldend nationaal recht daarmee gelijk te stellen vordering hebben ingesteld, op de rechtstreekse werking van artikel 119 een beroep doen teneinde gelijkheid van behandeling te eisen met betrekking tot de betaling van uitkeringen die verschuldigd zijn uit hoofde van een pensioenregeling voor ambtenaren en moeten worden beschouwd als uitkeringen uit hoofde van een ondernemings- en sectoriële regeling, in de zin van genoemd protocol, en die worden toegerekend aan tijdvakken van arbeid tussen 8 april 1976, de datum van het arrest Defrenne (zaak 43/75), waarin de rechtstreekse werking van artikel 119, zij het zonder terugwerkende kracht, is erkend, en 17 mei 1990.