Zaak C‑99/16

Jean-Philippe Lahorgue

tegen

Ordre des avocats du barreau de Lyon e.a.

(verzoek om een prejudiciële beslissing, ingediend door de tribunal de grande instance de Lyon)

„Prejudiciële verwijzing – Vrij verrichten van diensten – Richtlijn 77/249/EEG – Artikel 4 – Uitoefening van het beroep van advocaat – Decoder om in te loggen op het réseau privé virtuel des avocats (RPVA; virtueel privénetwerk van de advocaten) – ‚RPVA’-decoder – Weigering van bezorging aan een advocaat die bij een balie van een andere lidstaat is ingeschreven – Discriminerende maatregel”

Samenvatting – Arrest van het Hof (Derde kamer) van 18 mei 2017

1. Prejudiciële vragen–Bevoegdheid van het Hof–Noodzaak om vragen te herformuleren

   (Art. 267 VWEU)

2. Vrij verrichten van diensten–Advocaten–Richtlijn 77/249–Weigering van de bevoegde autoriteiten om een decoder voor het inloggen op het réseau privé virtuel des avocats (virtueel privénetwerk van de advocaten) te bezorgen aan een advocaat die bij een balie van een andere lidstaat is ingeschreven–Beperking van het vrij verrichten van diensten–Rechtvaardiging door redenen van algemeen belang–Bescherming van de afnemers van de juridische diensten en goede rechtsbedeling–Toetsing door de nationale rechter–Factoren die in aanmerking moeten worden genomen

   (Art. 56 VWEU en art. 57, derde alinea, VWEU; richtlijn 77/249 van de Raad, art. 4)

1.  Zie de tekst van de beslissing.

   (zie punt 21)

2.  De weigering van de bevoegde autoriteiten van een lidstaat om aan een naar behoren bij een balie van een andere lidstaat ingeschreven advocaat een decoder te bezorgen om in te loggen op het réseau privé virtuel des avocats (virtueel privénetwerk van de advocaten), op de enkele grond dat die advocaat niet is ingeschreven bij een balie van de eerste lidstaat, waar hij zijn beroep wenst uit te oefenen in het kader van het vrij verrichten van diensten, vormt in gevallen waarin samenwerking met een andere advocaat niet bij wet is voorgeschreven, een beperking van het vrij verrichten van diensten in de zin van artikel 4 van richtlijn 77/249/EEG van de Raad van 22 maart 1977 tot vergemakkelijking van de daadwerkelijke uitoefening door advocaten van het vrij verrichten van diensten, gelezen tegen de achtergrond van artikel 56 en artikel 57, derde alinea, VWEU. Het staat aan de verwijzende rechterlijke instantie, na te gaan of een dergelijke weigering, gelet op de context waarin zij zich voordoet, daadwerkelijk beantwoordt aan de doelstellingen van consumentenbescherming en goede rechtsbedeling, waarin zij haar rechtvaardiging zou kunnen vinden, en of de aldus opgelegde beperkingen niet onevenredig zijn aan die doelstellingen.

   (zie punt 42 en dictum)