Trefwoorden
Samenvatting

Trefwoorden

1. Sociale politiek – Harmonisatie van wetgevingen – Collectief ontslag – Richtlijn 98/59

(Richtlijn 98/59 van de Raad, art. 1, lid 1, sub a)

2. Sociale politiek – Harmonisatie van wetgevingen – Collectief ontslag – Richtlijn 98/59

(Richtlijn 98/59 van de Raad, art. 4, lid 4)

Samenvatting

1. Richtlijn 98/59 betreffende de aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten inzake collectief ontslag, met name artikel 1, lid 1, sub a, ervan, moet aldus worden uitgelegd dat een afzonderlijke productie-eenheid van een vennootschap die beschikt over een afzonderlijke installatie en afzonderlijk gespecialiseerd personeel, waarvan het functioneren niet wordt beïnvloed door dat van de andere eenheden en die een productiemanager heeft die zorg draagt voor de goede uitvoering van het werk, voor de supervisie van het gehele functioneren van de installaties van de eenheid, alsmede voor het oplossen van technische kwesties, voor de toepassing van deze richtlijn onder het begrip „plaatselijke eenheid” valt. Dat de beslissingen betreffende de bedrijfskosten van elke eenheid, de aankoop van materialen en de berekening van de kostprijs van de producten worden genomen op de zetel van de vennootschap, die over een gemeenschappelijke boekhouddienst beschikt, is in dit verband niet relevant.

Aangezien immers het door richtlijn 98/59 beoogde doel met name betrekking heeft op de sociaaleconomische gevolgen die aan collectief ontslag verbonden kunnen zijn in een bepaalde plaatselijke context en maatschappelijke omgeving, moet de betrokken eenheid niet noodzakelijkerwijs op enigerlei manier juridisch, economisch, financieel, administratief of technologisch zelfstandig zijn om te kunnen worden aangemerkt als „plaatselijke eenheid”. Evenmin is voor de definitie van het begrip „plaatselijke eenheid” van wezenlijk belang of deze eenheid een directie heeft die zelfstandig kan overgaan tot collectief ontslag, of dat er een geografische scheiding bestaat ten opzichte van de overige eenheden en installaties van de onderneming.

(cf. punten 28‑29, 31‑32 en dictum)

2. De uitzonderingsbepaling van artikel 4, lid 4, van richtlijn 98/59 betreffende de aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten inzake collectief ontslag is enkel en uitsluitend toepasselijk wanneer de beëindiging van de werkzaamheden van een onderneming of een bedrijf is toe te schrijven aan een rechterlijke beslissing. In alle andere gevallen, met name wanneer de beëindiging van de werkzaamheden van de eenheid alleen is toe te schrijven aan de wil van de werkgever, is laatstgenoemde verplicht om gedurende een aanvullende termijn voor de bevoegde overheidsinstantie verder overleg te voeren met de werknemers.

(cf. punt 36)